Seruszki są uważane za jeden z najczęstszych rodzajów grzybów w Rosji. Doświadczeni zbieracze grzybów nigdy nie przechodzą obok tych niepozornych małych grzybów, ponieważ są uważane za wielki przysmak, jeśli są prawidłowo ugotowane.
Ten typ jest klasyfikowany jako warunkowo jadalny, ponieważ zawiera żrący sok mleczny, który może mieć toksyczny wpływ na organizm ludzki. Seruszki mają nieatrakcyjny wygląd i wyblakłą szarawą czapkę, dlatego często pozostają niezauważone.
Charakterystyczne cechy odmiany
Grzyby należą do rodzaju Mlechnik i rodziny Syroezhkovy. Aby nie pozostawić niepozornego grzyba niezauważonego i odróżnić go od innych, należy zwrócić uwagę na jego cechy morfologiczne. Zdjęcia i opisy grzybów serushki przedstawiono poniżej.
Inne nazwy serushki
Seruszki mają wiele innych nazw. Pomiędzy nimi:
- liliowa pierś;
- seruha lub seryanka;
- szary dom lęgowy;
- szary lub szaro-liliowy mleczny;
- babka zwyczajna lub babka lancetowata;
- szczygieł;
- ścieżka;
- szary rząd;
- gorzki.
Szara ryadovka różni się od innych laktatorów rzadko umieszczanymi żółtymi talerzami i sokiem mlecznym, które nie zmieniają swojego koloru w powietrzu.
Wygląd i zdjęcia
Bardzo ważne jest, aby pamiętać, jak wygląda grzyb, wtedy nie będzie trudno odróżnić go od innych gatunków nawet dla niedoświadczonych i początkujących grzybiarzy. Wygląd odpowiada nazwie seruszki, ponieważ najczęściej czapka grzyba ma szarawy kolor.
Czasami jednak zdarzają się okazy o lekko różowym, bladofioletowym lub jasnobrązowym kolorze. Ciało owocowe seruszki osiąga małe rozmiary, a także bardzo często łączy się z ziemią i liśćmi.
Morfologia
Zelenushki mają następujące specyficzne cechy:
- Kapelusz grzybowy może mieć do 10 cm średnicy. Pośrodku czapki znajduje się mały guzek, który płynnie przechodzi w lejkowaty, brzegi są wypukłe, zagięte w środku, faliste. Płaskorzeźba obejmuje koncentryczne i płaskie części. Kolor może się różnić. Część blaszkowata jest reprezentowana przez rzadko ułożone faliste płytki, początkowo proste i przylegające do nasady. Dominuje jasnożółty kolor.
Serushka Lactarius flexuosus
- Zarodniki są małe, kuliste, koloru żółtego, z ornamentem. Proszek zarodników jest również żółty.
- Noga jest masywna, do 2 cm szerokości i 8-10 cm wysokości. Jest gęsty w konsystencji, w środku jest wgłębienie. Ma kształt cylindryczny, z podłużnymi rowkami na powierzchni. Kolor jest taki sam jak kolor czapki lub jest nieco jaśniejszy.
- Miąższ ma gęstą konsystencję, miękki, ma przyjemny aromat, z daleka wygląda jak owoc.
- Sok. Po krojeniu z owocu uwalnia się biały sok mleczny o ostrym smaku. Nie utlenia się na powietrzu i nie zmienia koloru.
Miejsce dystrybucji
Najczęściej spotykany w lasach mieszanych lub liściastych. Najbardziej komfortowe warunki wzrostu obserwuje się w zaroślach brzóz lub osik, ponieważ obszar jest tam dobrze oświetlony, a górne warstwy gleby są zawsze rozgrzane. Liliowe grzyby mleczne uwielbiają również miejsca podmokłe, dlatego po obfitych jesiennych deszczach obserwuje się ich zwiększony wzrost.
Szczyt plonów występuje na początku lipca i utrzymuje się do końca jesieni. Ta odmiana rośnie praktycznie we wszystkich regionach.Grzyb można spotkać we wszystkich krajach Europy i Azji. Są szczególnie powszechne na Syberii i północnej części Rosji. Za najbardziej komfortowy uważa się klimat umiarkowany. Rosną głównie w grupach.
Jedzenie
Podczas zbierania grzybów konieczne jest odróżnienie gatunku jadalnego od trującego. Same dziczyzny nie stanowią zagrożenia dla życia ludzkiego i należą do typu warunkowo jadalnego ze względu na obecność w środku żrącego białego soku.
Opis grzybów
Sądząc po niektórych nazwach, możemy wywnioskować, że grzyby szare mają szare czapki i występują w naturze jako grzyby.
Dlaczego nadal odnoszą się do grzybów mlecznych? Ponieważ zawierają również mleczny sok.
Swoją budową grzyb przypomina przede wszystkim smoothie, a nie bryłkę. Wielu początkujących grzybiarzy myli serhu z smoothie, ale to nie jest ważne, ponieważ oba są jadalne. Opis grzyba podróżnika odnosi się do faktu, że na jego kapeluszu widoczne są centryczne kręgi, dlatego nadal można je pomylić z falami. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz to nausznik ma szare lub fioletowe falepodczas gdy inne są ciemnoróżowe.
Grzyby wędrowne mają blaszkowate zarodniki, sam kapelusz jest gładki, a jego brzegi są lekko zaokrąglone. U młodych grzybów kapelusz jest lekko wypukły, ale u dojrzałych wygląda bardziej jak lejek z guzkiem pośrodku. Zwykle średnica kapelusza nie przekracza 10-12 cm, ale jeśli lato jest deszczowe, można znaleźć grzyba z czapką o średnicy 20 cm.
Noga podróżnika jest średniej długości, ma cylindryczny kształt i ma drobne rowki na całej jej długości. Dojrzałe kolczyki mają wydrążony trzpień, w tym samym kolorze co skuwka lub nieco jaśniejszy kolor. Ze względu na to, że grzyb ma wydrążoną nogę, nazywany jest również budką lęgową. Seruha ma gęsty biały miąższ o owocowym lub lekko żywicznym zapachu.
Podróżnik ma mleczny sok, który ma biały kolor i ostry zapach. Sok mleczny zawiera antybiotyk, który pomaga zatrzymać rozwój bakterii Staphylococcus aureus, a także zwalcza niektóre mikroorganizmy.
Korzystne cechy
Grzyby mają unikalny skład chemiczny. Przy regularnym spożywaniu przyczynia się to do:
- odżywianie mózgu;
- zwiększenie właściwości odpornościowych organizmu;
- wzmocnienie naczyń krwionośnych;
- usuwanie metali ciężkich i soli.
Tradycyjni uzdrowiciele używają tych grzybów do leczenia dolegliwości żołądkowych i różnych problemów skórnych.
To jest nic nie warteże pomimo nie brzmiącej i przerażającej nazwy seruszki są bardzo przydatne dla organizmu. Oprócz nich jest jeszcze jeden zielony grzybek, który wyróżnia zielona nasadka, która nie zmienia koloru nawet po ugotowaniu. Seruha i zielone grzyby brzmią nisko, ale mają bogaty skład witamin, który jest korzystny dla organizmu.
Rosnące miejsca
Najczęściej podróżnika można spotkać w zagajnikach, w których rosną osiki lub brzozy, ale mogą też rosnąć w lasach mieszanych, na obrzeżach, wzdłuż ścieżek czy łąk. W oświetlonych miejscach rosną w stosach grzyby szare i dziczyzny, a także grzyby mleczne. Dlaczego nazywano go podróżnikiem? Ponieważ najczęściej spotykają go grzybiarze, którzy cicho polują.
W naszym kraju występuje w regionach o klimacie umiarkowanym. Owocowanie rozpoczyna się w połowie lata.biorąc pod uwagę fakt, że będzie na to wystarczająca ilość wilgoci. Ten okres trwa do pierwszych mrozów.
Jeśli jesienią wokół stosu serukhi jest biały proszek, nie należy go zbierać. To są spory, a ich obecność sugeruje, że są już przejrzałe. Z tego właśnie powodu większość grzybiarzy preferuje młode okazy.
Zasady i miejsca zbiórki
Doświadczeni zbieracze grzybów radzą skupić się na obszarach nisko położonych z dużą ilością wilgoci, a także w miejscach, w których rośnie duża liczba brzóz. Liliowe grzyby mleczne zbierane są od połowy lata do późnej jesieni.Konieczne jest zbieranie tylko młodych okazów, ponieważ stare gromadzą z czasem wszystkie szkodliwe substancje środowiska.
Aby zebrać ze sobą, musisz wziąć ostry nóż i kosz. Seruszki często chowają się w liściach i łączą się z ziemią, szczególnie w cieniu, dlatego trzeba ich uważnie szukać. Znalezione banany są ścięte u nasady i dokładnie oczyszczone z liści, kurzu i ziemi. Zebrane grzyby umieszcza się w koszu zakrętkami do dołu, aby banany były lepiej przechowywane.
Eksperci zalecają zbieranie fioletowych grzybów mlecznych wcześnie rano, gdy nie rozgrzały się jeszcze pod słońcem i mogą być przechowywane przez długi czas. Po zebraniu i przed użyciem każdą fioletową grudkę należy dokładnie obejrzeć, aby upewnić się, że jest to rzeczywiście gruszka. Następnie wybrane są moczone w wodzie przez kilka godzin i dopiero wtedy zaczynają gotować.
Prosty przepis na kawior na zimę
Istnieje wiele przepisów na gotowanie potraw od podróżników, z których jeden to ostry kawior na zimę.
Składniki:
- seruszki - 1 kg;
- marchewki - 1 szt.;
- cebula - 2 szt.;
- czosnek - 6 ząbków;
- ocet - 1 łyżka. l.;
- sól - 30 g;
- olej roślinny - 50 ml;
- liść laurowy - 2 szt.;
- czarny pieprz do smaku.
Kawior Serushki na zimę przygotowuje się w następujący sposób:
- Grzyby namoczyć i gotować przez trzydzieści minut w wodzie z dodatkiem soli. Powtórz gotowanie ponownie.
- Następnie głazy należy przenieść na durszlak i pozostawić do spuszczenia wody.
- Następnie przepuść je przez maszynkę do mięsa.
- Obierz warzywa. Marchewki utrzeć na grubej tarce, cebulę pokroić w kostkę.
- Marchewki i cebulę przyciemnij trochę na patelni, a następnie przepuść przez maszynkę do mięsa.
- Wymieszaj wszystkie składniki, dodaj sól i przyprawy i gotuj na wolnym ogniu pod przykryciem przez kolejne 15-20 minut.
- Wlej ocet. Wymieszaj i przenieś do wysterylizowanych, czystych słoików. Skręcać.
Różnice między jadalnymi seruszkami i trującymi odpowiednikami
Bardzo często prawdziwe seruszki można pomylić z fałszywymi lub trującymi, które mogą szkodzić zdrowiu ludzkiemu. Przede wszystkim przedstawiciele gatunków wioślarskich wyglądają jak seruszki. Trujące ryadovki obejmują biel, mydlaną, siarkę, mysz i tygrys. Aby nie zostać zatrute przez trujące rzędy, musisz znać niektóre cechy ich wyglądu:
- Młoda biała ryadovka ma biały lub mleczny kolor, który z wiekiem nabiera ciemnej plamki. Lampart jest podobny do białego, ponieważ powierzchnia jego czapki pokryta jest dużymi brązowymi plamami. Rzędy, których czapki są bardzo podobne do seruszki, mają brudny żółty kolor i nie wolno ich również jeść.
Z jakimi trującymi grzybami można pomylić
Najbardziej niebezpiecznym i trującym grzybem, który można pomylić z siwowłosym grzybem, jest blady muchomor.
Główne różnice to następujące cechy:
- Kształt wierzchołka jest najpierw półkulisty, a następnie płaski. Posiada gładkie krawędzie, a jego powierzchnię pokrywają włókna.
- Kapelusz może być oliwkowy, zielony lub szary.
- Noga wyrasta jak z „woreczka”, ma pierścień z frędzlami bliżej nasadki.
Zbieracze grzybów powinni uważnie przyjrzeć się temu rodzajowi śmiertelnie trującego grzyba, ponieważ pierścień z frędzlami na nodze bladego muchomora znika z wiekiem. I jest to jedna z głównych różnic w stosunku do grzybów jadalnych.
Przydatne właściwości kolczyków i ograniczenia w stosowaniu
Ta odmiana ma wiele przydatnych właściwości ze względu na swój skład. Tak więc seruszki zawierają dużą ilość aminokwasów, witamin, minerałów. Potas, który również jest częścią, normalizuje pracę mięśnia sercowego i naczyń krwionośnych, przywraca równowagę kwasową, zasadową, wodno-solną i elektrolitową, metabolizm białek i węglowodanów.
Witaminy z grupy B zapobiegają rozwojowi kamicy żółciowej, otyłości i zaburzeniom układu nerwowego.Fosfor przyczynia się do wzrostu układu mięśniowo-szkieletowego, a także odpowiada za funkcje transportowe w organizmie.
W medycynie ludowej napary i wywary stosuje się w leczeniu cukrzycy, raka, depresji i zaburzeń nerwowych, nadciśnienia, reumatyzmu, arytmii i osteoporozy. Zieloni charakteryzują się działaniem przeciwbakteryjnym, przeciwdrobnoustrojowym i immunostymulującym.
Nasi przodkowie często stosowali seruszki w leczeniu dolegliwości żołądkowych, a nawet dodawali je do cholery. Również ten typ jest często stosowany w żywieniu dietetycznym, co wiąże się z niską kalorycznością i dużą zawartością składników odżywczych w wymaganych proporcjach. Ze względu na wysoką zawartość polisacharydów są często stosowane jako immunostymulanty.
Solenie w domu
Najczęściej w domu do solenia używa się szarego łososia. Zebrane grzyby przed gotowaniem należy dokładnie umyć i pozostawić na kilka godzin w ciepłej wodzie z solą w celu usunięcia goryczy i toksyn. Należy pamiętać, że jeśli 20-30% owocnika jest zepsute, to takiego grzyba nie należy jeść.
Do solenia należy ugotować 2-3 kg grzybów, soli, pieprzu i czosnku. Do aromatu używa się liści laurowych, kopru, porzeczki i chrzanu. Grzyby moczy się, następnie suszy i obra ostrym nożem. Następnie są umieszczane w dębowych beczkach. Rozłóż wszystkie składniki warstwami, nie zapominając o soleniu, po czym przykryj wszystko pokrywką i nałóż prasę. Beczka jest umieszczona w zimnym, ciemnym miejscu. Grzyby są gotowe po półtora do dwóch miesięcy.
Przepisy
Grzyby wieprzowe najlepiej solić na gorąco podczas smażenia (nie zalecamy solenia świń na zimno).
Do obrabianych przedmiotów używać tylko grubo zmielonej soli kuchennej bez jodu.
Tradycyjny przepis na solenie
To prosty przepis, ale tylko pod względem ilości składników - potrzebujesz ich minimum. Ale z grzybami będziesz musiał ciężko pracować, ponieważ wymagają poważnego wstępnego przygotowania: moczenia i potrójnego gotowania. Za pomocą tej metody można solić świnie na zimę w dużych ilościach.
Porcje / objętość: 2,5-3 l
Składniki:
- świeże świnie - 3 kg;
- sól kamienna - 150 g;
- parasole koperkowe - 8-10 szt.;
- liście czarnej porzeczki - 10 szt.;
- czosnek - 8-10 ząbków;
- czarne ziarna pieprzu - 10-15 szt.
Przygotowanie:
- Opłucz świnie, odetnij podejrzane fragmenty, średniej wielkości pieczarki pokrój na 2 części.
- Pieczarki przełożyć do naczynia / misy, zalać zimną wodą i odstawić na 16-18 godzin. Zmień wodę 4-5 razy.
- Ciecz odcedzić, namoczone świnie zalać osoloną wodą, podpalić, odczekać do wrzenia i gotować 10 minut.
- Odcedź pierwszą wodę i zalej grzyby nową porcją osolonej wody, ale tym razem gotowanie zajmie 30 minut od momentu zagotowania.
- Powtórz proces ponownie. Za trzecim razem grzyby gotuje się przez 45 minut.
- Opłucz koperek i liście czarnej porzeczki, obrany czosnek pokrój w plasterki.
- Na dnie wysterylizowanych słoików połóż parasole koperkowe i liście porzeczki.
- Wrzuć grzyby do sita lub durszlaka i pozwól wodzie spłynąć.
- Ułożyć świnie w słoikach, warstwami posypać solą, pieprzem i czosnkiem talerze.
- Zagotuj czystą wodę, wlej słoiki na samą górę.
- Umieśćcie ucisk w każdym z nich: wystarczy zwykła szklanka wypełniona wodą.
- Słoiki są trzymane w pomieszczeniu w temperaturze pokojowej, aż do całkowitego ostygnięcia, a następnie są wysyłane do zimnego miejsca - piwnicy lub lodówki.
- Po 45 dniach solenia świnie są gotowe.
Smacznego!
Przepis na solenie: metoda gorąca z smażeniem
Jest to trochę pracochłonne, ale świnie po takiej obróbce można jeść bez obawy o ich zdrowie. Dodatkowo smażenie smak grzybów staje się bardziej intensywny, dlatego solenie w ten sposób jest bardzo popularne.
Ważny! Wymagana ilość oleju roślinnego w tym przepisie zależy od liczby i wielkości grzybów i jest różna w każdym przypadku.
Porcje / objętość: 3 l
Składniki:
- świeże świnie - 4 kg;
- sól kuchenna - 8 łyżek. l.;
- czosnek - 3-4 średniej wielkości główki;
- olej roślinny - wystarczająca ilość do smażenia;
- liść laurowy - 10-15 szt.;
- czarne ziarna pieprzu - 10 szt.;
- groszek ziele angielskie - 10 szt.
Przygotowanie:
- Dokładnie wypłukać młode świnie i zalać zimną wodą na 48 godzin. Zmieniaj wodę co najmniej 4 razy dziennie.
- Po 2 dniach spuść wodę, opłucz grzyby.
- Wlej świnie do rondla z osoloną wodą i gotuj po gotowaniu przez około półtorej godziny. Pamiętaj, aby zetrzeć pianę.
- Spuść wodę, powtórz proces. Czas gotowania po raz drugi wynosi 45 minut.
- Wrzuć grzyby do durszlaka, pozwól, aby nadmiar płynu spłynął.
- Przyprawy opłucz, obierz i zmiel czosnek na kleik.
- Umieścić świnie na dostatecznie głębokiej patelni, wlać olej tak, aby całkowicie je przykrył.
- Dodaj przyprawy i sól, wszystko wymieszaj.
- Smażyć mieszaninę przez około 45 minut, od czasu do czasu mieszając.
- Gotowe grzyby przełożyć do czystych, suchych, wysterylizowanych słoików, zamkniętych nylonowymi pokrywkami.
- Pozostaw w pomieszczeniu, aż całkowicie ostygnie, a następnie przenieś do piwnicy lub lodówki.
- Pierwszą próbkę można pobrać w ciągu jednego dnia.
Ciesz się smakiem, smacznego!
Jak jeszcze się to nazywa?
Serushki to tylko jedno z wielu nazwisk. Ten grzyb ma ich kilkanaście. W Rosji, w zależności od regionu, grzyby te nazywane są:
Nazwy odzwierciedlają wszystkie niezwykłe właściwości grzyba - jego smak, kolor, ulubione miejsca wzrostu, wydzielanie mlecznego soku.
Cechy seruszki
Szarość mleczna jest doskonale zakamuflowana w trawie i igłach. Tego miłośnika mokradeł łatwo zauważyć. I nie tyle z wyglądu - chociaż ma jasne znaki, jak w kroplach gorzkiego soku wystających z cięcia.
Ścieżka jest piękna na swój sposób. Ma nie tylko oryginalny smak, ale także wyrafinowany wygląd. Opis cech gatunkowych:
- Kapelusz. Kolor - szaro-liliowy. Może mieć różowawy, purpurowy i brązowo-ołowiowy odcień. Czapka jest gładka w dotyku, śliska po deszczu. Góra - koncentryczne okręgi. Kształt ma kształt lejka. W małych grzybach jest wypukły. Krawędzie kapelusza są nierówne, opuszczone lub zagięte do wewnątrz. Średnica kapelusza dorosłego grzyba wynosi 5-10 cm.
- Talerze. Wyróżniają się rzadką lokalizacją. Kolor - jasnożółty, beżowy.
- Sprzeczanie się. Żółty kolor.
- Noga. Ma kształt cylindryczny. Nadęty lub zwężony u podstawy. U dorosłych grzybów jest pusty. Kolor będzie powtarzał kolor talerzy lub nasadki. Osiąga 2 cm szerokości i 8 cm długości.
- Miazga... Gęsta, elastyczna. Ma owocowy aromat. Biały kolor. W przerwie uwalnia się mleczny sok - ma wyjątkowo gorzki smak. Grzyb nie zmienia koloru na przekroju.
Gdzie i kiedy rośnie?
Seruszki są bywalcami lasów liściastych i mieszanych. Ukazuje się prawie na całym terytorium Rosji. Preferowane są regiony północne i Syberia. Występuje również na Uralu i na Dalekim Wschodzie. Dobrze rośnie na glebach wilgotnych - gliniastych i piaszczysto-gliniastych. Uwielbiają lasy brzozowe i osikowe, zwłaszcza nizinne.
Lepiej jest wybrać się do dobrze oświetlonych lasów liściastych - lasy brzozowe i osikowe dla siwowłosych. Uwielbiają wilgoć, dlatego najlepiej szukać ich po deszczu. Sezon zbiorów rozpoczyna się w lipcu i trwa do września. Podczas suszy nie ma potrzeby polegać na żniwach ze ścieżek. Co monterzy powinni wiedzieć:
- Grzyb jest owocny - rośnie w grupach. Ale może rosnąć samodzielnie. Ulubionymi miejscami uprawy są skraj lasów i leśne ścieżki.
- Okres zbioru trwa od wczesnego lata do października.
- Kolor kapelusza waha się od szarego do żółtawoszarego i ochry.
Na filmie wytrawni zbieracze grzybów szukają kolczyków. W warunkach leśnych porozmawiają o osobliwościach wzrostu i zbioru tych grzybów:
Podróżni są również bogaci w selen, wapń, magnez, potas, cynk, fosfor, żelazo, miedź i mangan. Seruszki są cenione za bogaty zestaw witamin, pierwiastków śladowych i aminokwasów. Grzyby te zawierają przydatne elementy w najkorzystniejszych proporcjach. Naukowcy twierdzą, że jest to najbardziej zwycięska kombinacja. Być może dlatego ścieżki były tak aktywnie wykorzystywane w medycynie tradycyjnej. Z jego pomocą leczono wiele chorób - od zmian skórnych po spożycie i cholerę.
Liliowe grzyby mleczne wzmacniają układ odpornościowy i naczynia krwionośne, odżywiają mózg, oczyszczają organizm z soli metali ciężkich.
Szkoda seruszki
Buliony lecznicze z seruszki powinny ostrożnie przyjmować osoby z chorobami przewodu pokarmowego, kobiety w ciąży, kobiety karmiące, alergicy. Nie zaleca się również nadużywania jakichkolwiek potraw z grzybów. Nadużycie Serushki może sprowokować:
- Reakcja alergiczna. Może objawiać się zaparciami, zaburzeniami trawienia, a nawet ropniami na błonie śluzowej żołądka.
- Zatrucie. W grzybie jest dużo chityny. Przejadanie się może powodować nudności, wymioty, biegunkę, dreszcze, wzdęcia, zawroty głowy i inne objawy zaburzeń odżywiania.
- Zapalenie dwunastnicy.
- Częsta potrzeba oddania moczu.
- Erozja ścian żołądka przez składniki bioaktywne.
Składniki serushi mogą niszczyć komórki mięśniowe i powodować niewydolność nerek.
Pomimo obfitości przydatnych właściwości, musisz uważać na seruszki. Zawierają elementy, które rozrzedzają krew i zapobiegają jej krzepnięciu. Ścieżki są kategorycznie przeciwwskazane w bakteryjnym zapaleniu pochwy i obrzęku.
Serushki, należą do rodziny Russula, rodzaju mlecznego. W przypadku goryczy grzyby są przypisywane do warunkowo jadalnej grupy trzeciej kategorii żywności. Pout jest dość smaczny, gdy jest solony, ale najpierw należy go dokładnie namoczyć, aby gorycz zniknęła. Moczenie trwa kilka dni. Gorzki sok chroni seruszki przed robakami i owadami, więc grzyb można solić bez obawy o robactwo. Popyt na ścieżkę pojawia się z reguły w latach ubogich w inne grzyby.
Funkcje gotowania
Ścieżki są gorzkie - o tym należy pamiętać wysyłając je do recyklingu. Grzyb nie ma specjalnego smaku, ale idealnie nadaje się na talerz z pieczarkami.
Przed soleniem lub marynowaniem seruszki moczy się przez trzy dni - tak, aby gorycz zniknęła. Po namoczeniu grzyby nie tracą bogatego koloru. Nie zaleca się jednak poddawania ich długotrwałej obróbce cieplnej - trawy tracą smak. Podczas marynowania grzyby gotuje się nie dłużej niż 20 minut.
To, co jest dobre w tej ścieżce, to czysta miazga - robaki jej nie sprzyjają. Zwykle zaczynając od nogi szybko się poddają, a czapki pozostają nienaruszone - jest to bardzo wygodne i opłacalne w obróbce.
Grzyby marynowane na zimno bez octu
Różnica między takimi grzybami a solonymi seruszkami polega na tym, że trzeba dodać zakwas. Może to być serwatka mleczna lub delikatny kefir.
Jak zrobić kiszoną kapustę:
- Po namoczeniu gotuj valui w osolonej wodzie (na 1 litr wody, 20 gramów soli) przez 30 minut.
- Przygotowanie zakwasu. Aby to zrobić, rozpuść sól, cukier, serwatkę lub kefir w przegotowanej wodzie, dobrze wymieszaj.
- Kolejnym etapem jest rozłożenie grzybów w przygotowanym pojemniku.
- Napełnij ułożone bittersy zakwasem, ustaw ucisk. Pojemnik wyjmujemy w miejscu przechowywania o temperaturze 5 - 10 stopni. Ta temperatura jest korzystna dla procesu fermentacji.
- Po około dniu wyjmujemy pojemnik w chłodniejsze miejsce (0-4 stopni) w celu dalszego dojrzewania. Zajmie to 30-40 dni.
- Po fermentacji seruszki należy ułożyć w wysterylizowanych słoikach, napełnić gotowaną solanką i zwinąć pokrywkami.
Czy można wyhodować kolczyki?
Aby wyhodować pestki winogron, potrzebujesz grzybni, podłoża i odpowiednich warunków. Wszystko to wymaga inwestycji, dlatego uprawa grzybów jest zwykle praktykowana jako biznes.
Seruszki, w porównaniu z pieczarkami, borowikami, jadalnym grzybem krzesiwowym czy obrączkowaną czapką (koguciki), nie są masowo poszukiwane. Co więcej, wielu grzybiarzy nawet nie zna tego grzyba. A gorzki smak potika, który komplikuje przygotowanie, przesądził o jego losie - jest nieopłacalny w uprawie przemysłowej. Nie rozwija się sztuczna produkcja torów.
Prawidłowo ugotowane saluszki mogą być cennym pożywnym posiłkiem. Nie jest to najpopularniejszy grzyb w rankingu grzybiarzy, ale mając oryginalny smak niezmiennie znajduje swoich fanów. Grzyb nie wymaga specjalnej uprawy, ponieważ jest rzadko używany w żywieniu i innych obszarach.
Grzyby Serushka są zawsze nazywane inaczej - seryanka, podróżnik, budka lęgowa, podoreshnitsa, mleczarz, gorzki. Pomimo wszystkich nazw grzyb jest nadal jadalny i należy do rodziny Russula. Ale pamiętaj, aby je namoczyć przed gotowaniem.
Smażone kolczyki w szklanych słoiczkach
Smażone grzyby to kolejny sposób na zachowanie zbiorów i jednocześnie zaoszczędzenie czasu gospodyni domowej na gotowanie.
Jak gotować szare grzyby na zimę - opis krok po kroku:
- Ziarna myjemy, moczymy, dwukrotnie gotujemy.
- Jeśli wartość jest duża, kroimy ją na kawałki, małe zostawiamy nietknięte.
- Wrzucamy go z powrotem do durszlaka, aby szklanka była wodą.
- Wlej olej na głęboką patelnię (100 ml na każdy kilogram owocników) i podgrzej.
- Po rozgrzaniu się oleju włożyć grzyby na patelnię. Smażyć pod przykryciem przez 45 minut, ciągle mieszając.
- Następnie zdejmujemy pokrywkę i pozwalamy wilgoci wyparować.
- Następnie musisz posolić seruszki, wymieszać i ułożyć w czystych puszkach, wlać wrzący olej.
- Teraz musisz przykryć słoiki pokrywkami i sterylizować przez 15 minut w pojemniku z wrzącą wodą.
- Następnie ostudź pojemnik grzybami i przechowuj w chłodnym miejscu.
Po zebraniu
Po zebraniu grzyby należy dokładnie zbadać, opłukać i wyczyścić.
Można go spożyć dopiero po dłuższym moczeniu przez co najmniej trzy dni. Następnie należy je ugotować ze zmianą wody, tylko wtedy gorycz całkowicie zniknie. Czasami gorycz ustąpi po 1-2 podmianach wody, więc doświadczeni grzybiarze zwykle ich smakują.
Uważa się, że uszatka rosnąca w lasach iglastych ma większą goryczkę niż grzyby rosnące w lasach liściastych.
Po wszystkich zabiegach kolczyki można wykorzystać do marynowania i smażenia. Ale podczas smażenia najlepiej wymieszać je z innymi grzybami, będą znacznie smaczniejsze. Na przykład do mieszania używa się innych jadalnych grzybów blaszkowatych, takich jak Russula lub kurki.
Podróżnika przyciąga fakt, że jest przechowywany w stanie surowym przez długi czas i nadaje się do transportu. Dzięki gorzkiemu sokowi robaki i gryzonie nie dotykają go, w przeciwieństwie do innych rodzajów grzybów.
Solenie i marynowanie
Istnieją dwa sposoby marynowania solonej ryby:
Zimny sposób - to wtedy pieczarki układane są warstwami w słoikach: jedna warstwa pieczarek, druga sól. Oblicza się około 1 łyżki stołowej na 1 kilogram serum. Możesz również dodać liście chrzanu, czarne ziarna pieprzu, koper i czosnek, aby lekko poprawić smak.
Następnie musisz je zmiażdżyć w banku. Aby to zrobić, musisz wyciąć okrąg z brzozowego lasu i włożyć go do słoika i położyć ładunek na górze. Po chwili kolczyki zaczną wydzielać sok - w tym momencie należy położyć liście na wierzchu i zamknąć wieczko.
Metoda gorąca jest zupełnie inna... Nie ma potrzeby namaczania tutaj grzybów, należy je gotować 2-3 razy przez 15-20 minut. Każdy nowy napar powinien zaczynać się od czystej wody, a po zagotowaniu ubija się je również w słoikach.
Banki są umieszczane w chłodnym miejscu, na przykład w lodówce, piwnicy lub na balkonie.Warto zauważyć, że po soleniu podróżnicy zmieniają kolor i stają się ciemnobrązowe, ale jednocześnie są bardzo smaczne i chrupiące. Zimą przydają się do robienia sałatek i ciast.
Seruszki są niepopularne wśród zbieraczy grzybów, najprawdopodobniej ze względu na ich brzydki wygląd. Ale ci, którzy ich wypróbowali, zapewniają, że grzyby mają doskonały smak, jeśli oczywiście są prawidłowo ugotowane i namoczone.
Ponadto mają wysokie plony i są szeroko rozpowszechnione. Dlatego nie powinieneś bać się zbierać i konsumować seruszki.
Jak solić szare grzyby
Grzyby są warunkowo jadalne, zostały zaliczone do ostatniej kategorii pod względem wartości odżywczych ze względu na niewyrażony smak i brak zapachu. Ten rodzaj można tylko solić, można ugotować pierwsze danie, ale nie będzie smaku grzybowego. Smażenie owocników jest nieodpowiednie. Jeśli marynujesz siwowłosy grzyby na zimę, po 2 miesiącach otrzymasz pyszne danie, które uzupełni każde menu.
Możesz solić zebrane plony w drewnianych, emaliowanych lub szklanych pojemnikach. Potrawy są wstępnie przygotowane. Drewnianą beczkę lub beczkę zalewamy gorącą wodą na jeden dzień, aby drewno było nasycone wilgocią, a pojemnik nie przeciekał.
Następnie jest traktowany wrzącą wodą z dodatkiem sody oczyszczonej. Banki są sterylizowane, emaliowane naczynia są czyszczone sodą, napełniane po brzegi wodą, gotowane.
Szybki przepis na solenie grzybów serushki
W szybki sposób możesz posolić owocniki. Czas przetwarzania zajmie trochę czasu, a przedmiot będzie nadawał się do użytku w ciągu 25-30 dni.
Z biegiem czasu solanka może zmętnieć, a produkt staje się kwaśny. Aby ciała owocowe nie straciły swojej elastyczności i nie pojawił się nieprzyjemny smak jodu, obrabiany przedmiot należy posolić zwykłą solą kamienną.
Przepis będzie wymagał:
- namoczone grzyby - 2,5 kg;
- sól - 150 g;
- goździki - 5 szt.;
- czosnek - 4 ząbki;
- koperek - 4 parasole, można zastąpić nasionami;
- liście chrzanu - 2-3 szt.
Zaleca się solenie owocników w technologii:
- Dno szklanego słoika przykryte jest płatkiem chrzanu.
- Dokładnie ułóż warstwę produktu.
- Posyp solą, posiekanym czosnkiem, włóż goździki i koperek.
- Następna warstwa ma ten sam wzór.
- Napełnij słoik do góry.
- Uzupełnij zimną, nieprzegotowaną wodą.
- Przykryj chrzanem z góry, ustaw ucisk, przykryj serwetką.
Przedmiot obrabiany jest przenoszony do chłodnego, ciemnego pomieszczenia w celu fermentacji. Możesz użyć grzybów do długotrwałego przechowywania, ale będzie to wymagało dodatkowego przetwarzania.
Klasyczne solenie na gorąco grzybów seruszki
Solenie grzybów według tego przepisu trwa dłużej, ale preparat przechowuje się do następnego sezonu grzybowego. Solenie na gorąco seruszki zapewnia następujące składniki (na 2 kg surowca):
- liście porzeczki lub wiśni - 7 szt.;
- sól - 130 g;
- kwas cytrynowy - ¼ łyżeczki;
- czosnek - 3 ząbki;
- nasiona kopru - 1 łyżeczka;
- ziele angielskie lub czarny pieprz - 14 groszków.
Musisz posolić grzyby za pomocą następującej technologii:
- Ugotuj namoczone grzyby, włóż je do durszlaka, aby całkowicie spuścić płyn.
- Trochę soli wlewa się na dno wysterylizowanego szklanego pojemnika, umieszcza kilka ziaren pieprzu i nasion kopru.
- Serushki wylewa się warstwą nie większą niż 5 cm.
- Sól i dodawaj przyprawy warstwa po warstwie, w tym czosnek i liście porzeczki.
- Przedmiot obrabiany jest wypełniony wrzącą wodą.
- Pozostaw bez przykrycia na kilka minut, aby powietrze całkowicie uciekło.
Banki pokryte są nylonowymi lub metalowymi pokrywami, usuwane do piwnicy. Po 40-45 dniach produkt jest gotowy. Po zdjęciu pokrywki słoik przechowuje się w lodówce.
Marynowanie na zimno szarych solonych grzybów
Ten rodzaj można solić na zimno według przepisu na dowolne grzyby. Przetwarzanie nie wymaga gotowania wstępnego. Przed soleniem seruszki moczy się przez co najmniej 2-3 dni, używając drewnianego lub emaliowanego pojemnika.
Do przepisu potrzebujesz przypraw:
- Liść laurowy;
- parasole lub nasiona kopru;
- liście lub korzeń chrzanu;
- ziarnka pieprzu.
Musisz posolić, przestrzegając sekwencji:
- Sól wlewa się na dno pojemnika.
- Nakładają warstwę owocników, obficie posypują solą, na emaliowaną patelnię o pojemności 50 litrów lub drewnianą beczkę potrzeba około 100 g soli na warstwę.
- Przyprawy są dodawane.
- Zasypiaj warstwami do góry.
- Przykryj gazą, ustaw ucisk.
