Opis pieczarki mlecznej, cechy zastosowania i sposób prawidłowego ugotowania

Grzyby

0

1195

Ocena artykułu

Wilczomlecz (mlecz) jest trudny do znalezienia na terenie lasów kraju, pomimo jego rozpowszechnienia. Najczęściej grzybiarze uważają to za niejadalny wygląd, więc po prostu przechodzą obok.

Opis wilczomlecza

Opis botaniczny

Kapelusz ma gęstą, mięsistą konsystencję. Może mieć do 10 cm średnicy, a jego kształt jest często płaski i wypukły. Posiada lejek pośrodku. W dotyku taka ulotka jest naga i sucha. Kolory czapki mogą być różne - od czerwono-brązowych do żółto-brązowych odcieni. Często zewnętrzna powierzchnia nasadki może pęknąć.

Miąższ na kawałku grzyba jest biały, ale na świeżym powietrzu staje się brązowy. Na kawałku jest mlecznobiały sok. To dzięki niemu taki grzyb został nazwany słowem kochanka mleka.

Jeśli porównasz go z innymi mlecznymi grzybami, zauważysz, że dzbanek na mleko ma mleczny sok. Na zewnątrz ciemnieje i zmienia kolor na czarny. Miąższ grzyba jest również bardzo podobny do gumy. Może smakować inaczej niż inne grzyby. Sok z mleczarni jest przyjemny, słodkawy. Nie zmienia się pomimo wieku grzyba.

Płyty łożyskowe są podobne do powierzchni zewnętrznej. Wnętrze czapki może również pasować kolorystycznie.

Noga grzyba często puchnie w środku, a jej długość może dochodzić do 10 cm.

Jak odróżnić mleko od mleka

Głównym problemem początkującego zbieracza grzybów jest zebranie pełnego koszyka pseudoważników, przechwalanie się sąsiadom, spędzanie czasu na gotowaniu, a następnie nieśmiało wyrzucanie plonu do kosza. Dużo łatwiej je znaleźć: przechodzą doświadczeni „myśliwi”, nie zwracając uwagi na te grzyby. Musisz więc znać specjalne znaki, którymi może się pochwalić dojarka. Grzyb naprawdę wygląda jak grudka, ale nadal można go zidentyfikować.

Po pierwsze pierś jest z frędzlami, z koncentrycznymi strefami, a „podróbka” jest gładka. Po drugie, „mleko” wydzielane przez ładunek szybko żółknie w powietrzu. Sok skrzypcowy zachowuje swój pierwotny kolor. Po trzecie, miąższ ryb mlecznych jest gęstszy i bardziej suchy. A kapelusze grzybów, pomimo uderzającego podobieństwa, mają nieco inny kształt: krawędzie grzyba są lekko schowane, a pisk lekko zwinięty.

Grzyb Euphorbia: zdjęcie i opis

Wilczomlecz, ulotka, czerwono-brązowy grzyb mleczny - to nazwy tego samego grzyba. Należy do rodzaju Mlechnik i rodziny Russula. Jest to grzyb z czerwono-brązową czapeczką o średnicy 4-10 cm, u młodych trojeść płasko wypukła, u starych lejkowatych z nalotem.

Wewnątrz czapka jest lamelkowa, żółta lub brązowa. Uwalnia się z niego obficie mleczny sok, który w kontakcie z powietrzem brązowieje jak miąższ grzyba. Jej nóżka ma grubość ok. 2 cm i długość nie większą niż 10 cm. Zgodnie z tymi znakami w lesie bez trudu można znaleźć wilczomlecza. Zdjęcia i opisy go w pełni to potwierdzają.

Wilczomlecz można również rozpoznać po zapachu. Mleczny sok wydzielany z miąższu grzyba przez talerze nie tylko brązowieje, ale także wydziela specyficzny rybi zapach. Zbieracze grzybów nazywają to śledziem. Im starszy wilczomlecz, tym ostrzejszy będzie jego zapach i bardziej nieprzyjemny smak. Młody grzyb ma doskonały smak.W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju Milky wilczomlecz lub wilczomlecz ma słodkawy mleczny sok, a nie gorzki. Grzyb smakuje jak Russula.

Jakie jest niebezpieczeństwo grzyba

Bogaty skład chemiczny nie tylko pomaga w walce z chorobami, ale jest powodem występowania szeregu przeciwwskazań i ostrzeżeń w kwestii jego stosowania. Grzyba Euphorbia nie powinny spożywać kobiety w ciąży, dzieci poniżej 7 roku życia, matki karmiące piersią.

• W przypadku nietolerancji jednego lub więcej składników grzyba mogą wystąpić działania niepożądane:
• swędząca skóra;
• atopowe zapalenie skóry;
• zdenerwowany przewód żołądkowo-jelitowy;
• alergiczny nieżyt nosa lub ARVI;
• gwałtowny wzrost temperatury;
• bół głowy;
• kaszel, duszność.

Osoby cierpiące na choroby nerek, kamicę żółciową, zapalenie błony śluzowej żołądka i wrzody żołądka w zaostrzonej postaci powinny przyjmować leki na bazie mleczu z dużą ostrożnością. Pacjentom z nadciśnieniem nie zaleca się spożywania więcej niż 1 łyżeczki. napar dziennie. Grzyb działa pobudzająco na układ nerwowy, dlatego nie należy go spożywać w żadnej postaci później niż trzy godziny przed snem.

Czerwono-brązowy grzyb mleczny jest produktem smacznym i zdrowym, ale niezwykle trudno go znaleźć. Często w poszukiwaniu kilku grzybów trzeba przejść kilkadziesiąt kilometrów przez bagnisty teren, jednak wierzcie mi, że są one warte zachodu.

Gdzie to rośnie?

Jeśli chcesz znaleźć mlecznego grzyba, możesz to zrobić w ten sposób: rośnie w jednym egzemplarzu w trudno dostępnych miejscach. Często można go spotkać w lasach iglastych lub liściastych. Dobry wzrost zapewniają mchy i zgniłe pnie znajdujące się blisko sezonu wegetacyjnego.

Paleta jest bardzo przyjemna w smaku, należy do czwartej kategorii jakościowej. Można je spożywać solone lub gotowane. Takie grzyby nie wymagają wcześniejszego namaczania. Ale są też wyjątki. Będzie lepiej, jeśli będziesz jadł tylko młode grzyby. Dorośli mają lekko nieprzyjemny zapach i smak.

Odmiany

Wyróżnia się następujące typy miłośników mleka:

• Młynek nie jest żrący.

• Młynek jest szaro-różowy.

Takie gatunki uważane są za stosunkowo smaczne i jadalne. Pozostałe mniej znane odmiany są gorzkie w smaku, mają gładką, nie popękaną skórkę i nie mają charakterystycznego soku mlecznego.

Różnica w stosunku do fałszywych, niejadalnych grzybów

Ten owoc jest trudny do pomylenia z innymi rodzajami grzybów. Ale niedoświadczonych miłośników spokojnego polowania można łatwo zidentyfikować, myląc ulotkę z szaro-różowym mleczkiem, który nie wydziela takiej ilości mlecznego soku i ma zapach suchej trawy.

Szaro-różowy mleczny należy do niejadalnych grzybów, dlatego na zdjęciu należy to bardzo dokładnie przemyśleć. Wilczomlecz jest podobny do niektórych mlecznych krewnych. Na przykład higroforoidalny kwas mlekowy jest jadalny, nie zmienia koloru mlecznego soku, a jego talerze znajdują się znacznie rzadziej niż w przypadku gładkiego.

Warunkowo jadalny dzbanek na niejadalne mleko jest znacznie mniejszy, a nakrętka nie jest pokryta małymi pęknięciami.

Rozwój

W domu można uprawiać wilczomlecza pod dowolnym gatunkiem drzew, ale nasadzenia orzechów zapewniają maksymalne kiełkowanie i plon. Ponadto takie sąsiedztwo znacznie zwiększa owocowanie upraw w związku z tworzeniem się mikoryzy.

Zarodniki Milk Lover można kupić w sklepie i wysiać zgodnie z instrukcją:

1. Wymieszaj 15 g nasion z 0,5 l piasku lub suchej ziemi (na 1 m²).
2. Zaorać ziemię pod drzewem, sięgając do korzeni, na głębokość 5–15 cm.
3. Rozprowadź grzybnię na całym obszarze.
4. Przykryj glebą ogrodową, najlepiej leśną, zmieszaną w równych proporcjach z próchnicą.
5. Wlej 10 litrów wody na każdy m² z konewki za pomocą delikatnego strumienia.
6. Na wierzchu ściółka z ziemią i trocinami.

Czy wiedziałeś? Prawie dwie trzecie grzybów sprzedawanych na rynku światowym to produkty
sztucznie uprawiane w Chinach.Możesz sam zdobyć ziarno... Aby to zrobić, musisz znaleźć stare grzyby, bez spłukiwania, zmielić w maszynce do mięsa, dodać wodę i nalegać w ciemnym, ciepłym miejscu przez 2 tygodnie. Z biegiem czasu ciasto należy usunąć z góry, a pozostały płyn będzie roztworem zarodników mleczu.
Co więcej, wszystko odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku zakupionego materiału, tylko grzybnia zostanie rozprowadzona po obszarze nie w postaci suchej, ale przez podlewanie. Zbiór czerwono-brązowego grzyba mlecznego można spodziewać się za trzy miesiące, następnie owocowanie, pod warunkiem prawidłowego podlewania, potrwa do końca października.

Przydatne właściwości grzyba

Owocniki lasów zawierają dużą ilość substancji czynnych, które mają właściwości lecznicze na organizm ludzki. Wśród nich warto zwrócić uwagę na wolemolid, zwany również grzybowym ergosterolem. Na uwagę zasługują również sterole znane w grzyboznawstwie. Występują również w gąbkach morskich i koralowcach. Nie sposób nie wspomnieć o obecności alkoholu cukrowego, wolemitolu.

W medycynie ludowej często stosuje się sok z mleczarni. Musi być stosowany zewnętrznie w onkologii w celu wyleczenia guza. Świeże owocniki zawierają ekstrakt etanolu, który wykazuje działanie przeciwnowotworowe i hamuje rozwój mięsaka.

Tkanka mleczarni zawiera kortyzon, dlatego często jest stosowana jako część leków przeciwreumatycznych i przeciwzapalnych.

Korzyści z Laktariusa dla organizmu ludzkiego

W naszym kraju wielu mleczarzy uważanych jest za najwyższej klasy grzyby, szeroko stosowane w soleniu i marynowaniu. Ta opcja przetwarzania powoduje dość szybką fermentację miazgi ciał owocowych, dzięki czemu koktajle uzyskują bardzo charakterystyczny i przyjemny smak. Między innymi bardzo ceniona jest mięsność, dlatego po wstępnym przygotowaniu owocniki można wykorzystać do przygotowania wszelkiego rodzaju potraw grzybowych. Stosowanie mleczarzy ma bardzo korzystny wpływ na organizm człowieka i przyczynia się do:

• wzmocnienie układu odpornościowego i naczyń krwionośnych;
• poprawa widzenia w starszym wieku;
• wzmocnienie mięśnia sercowego;
• szybka regeneracja tkanek;
• zachowanie młodości skóry;
• wzmacnianie włosów i płytek paznokciowych;
• usprawnienie procesów metabolicznych;
• przywrócenie narządów krwiotwórczych;
• poprawa aktywności mózgu;
• równowaga metabolizmu wody i soli;
• wzmocnienie układu mięśniowo-szkieletowego.

Przeczytaj także: Rodzaje grzybów rosnących na orzechach: opis i charakterystyka

Właściwości lecznicze i zastosowanie

W miazdze i mlecznym soku grzyba znaleziono szereg specjalnych substancji czynnych o wyjątkowych właściwościach leczniczych.

Wilczomlecz jest szeroko stosowany w medycynie ludowej. Szczególnie ceniony jest wydzielany przez nią mleczny sok, który jest stosowany jako środek przeciwnowotworowy. Ekstrakt na bazie etanolu przygotowywany jest ze świeżej trojeści mlecznej, która jest stosowana w medycynie ludowej do walki z rakiem. Udowodniono, że zawarte w nim substancje pełnią funkcję aktywnego przeciwutleniacza i hamują wzrost komórek nowotworowych w organizmie.

W owocnikach mleczu znajduje się hormon kortyzon i inne steroidy. To determinuje zakres zastosowania grzyba - wytwarzanie leków zwalczających procesy zapalne w organizmie i reumatyzm.

Zastosowanie w medycynie

Wilczomlecz posiada wiele dobroczynnych właściwości, dzięki czemu znajduje szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Najcenniejszy jest mleczny sok, który ma silne działanie przeciwnowotworowe.

Świeże grzyby zawierają ekstrakt etanolu, który jest często stosowany w walce z różnymi nowotworami złośliwymi, w tym rakiem. Obecność kortyzonu w składzie tkanek pozwala na stosowanie go w składzie środków zwalczających stany zapalne i reumatyzm.

Nalewka miłośnika mleka jest pobierana w 1 łyżeczce. 3 razy dziennie na żylaki, hemoroidy, dnę, zapalenie ucha środkowego, zapalenie oskrzeli, gorączkę, ból gardła, choroby przewodu pokarmowego i procesy zapalne.

W przypadku przeziębienia błona śluzowa nosa jest smarowana kompozycją olejową. Zewnętrzne stosowanie nalewki pomaga rozwiązać problemy związane ze stanami zapalnymi skóry, leczyć oparzenia, alergiczne wysypki i nie tylko.

• Ponadto czerwono-brązowy grzyb spełnia również szereg innych funkcji:
• blokuje rozprzestrzenianie się i usuwa zły cholesterol;
• ma działanie przeciwutleniające;
• pomaga w odbudowie mikroflory przewodu pokarmowego;
• pomaga uzupełnić zapasy białka i białka w zdrowej diecie.

Przepis na nalewkę z grzybów mlecznych w oleju

Aby przygotować nalewkę mleczną na oleju, grzyby należy najpierw wysuszyć. Aby to zrobić, kroi się je na talerze o grubości 1 cm i zawiesza w zacienionych, dobrze wentylowanych miejscach. Możesz także skorzystać z suszarki elektrycznej.

Ważny! Przed użyciem nalewkę należy dokładnie wstrząsnąć, aż będzie gładka.

Po całkowitym wyschnięciu surowców rozdrabnia się je na proszek za pomocą młynka do kawy lub blendera i wlewa siemieniem lnianym lub oliwą z oliwek w ilości 0,5 litra oleju na 3 łyżki. l. proszek grzybowy. Pojemnik jest szczelnie zamknięty i pozostawiony do zaparzenia w ciepłym, ciemnym miejscu przez dwa tygodnie. Nie musisz filtrować kompozycji. Może być przechowywany w lodówce przez kilka lat.

Przeciwwskazania

Grzyb blaszkowaty Euphorbia zawiera wiele właściwości leczniczych. Jednak przed rozpoczęciem leczenia warto dowiedzieć się więcej o przeciwwskazaniach. Nie używaj nalewki na bazie grzybów dla dzieci i kobiet w ciąży. Również matki karmiące powinny powstrzymać się od jedzenia tych grzybów. Nie zapominaj, że grzyb zawiera silne substancje czynne, dlatego jeśli nie masz pewności, że Twój organizm jest na to gotowy, przed spożyciem grzybów skonsultuj się z lekarzem.

Jak prawidłowo gotować

Wilczomlecz świetnie nadaje się do marynowania i marynowania - należy do czwartej lub trzeciej kategorii smakowej, dlatego nie należy jej jeść smażonej, duszonej ani gotowanej.

Przed gotowaniem grzyba nie trzeba namaczać, ponieważ nie jest uszkadzany przez owady i nie ma dużej kwasowości.

Irina Selyutina (biolog):

Do gotowania najlepiej jest wziąć młode grzyby. Jednak ze względu na to, że nawet w „młodym wieku” grzyby mają specyficzny, choć słaby aromat, który może wszystko zepsuć, grzyby należy wcześniej gotować 15-20 minut.

Lepiej nie używać starych grzybów ze względu na silny zapach i słaby smak.

1 przepis

Grzyby są pyszne, gdy są solone

Najprostszą i najpowszechniejszą metodą gotowania jest solenie na zimno.

Zebrane owoce są po prostu myte zimną wodą, a następnie układane warstwami w drewnianej wannie lub beczce.

Każdą warstwę posypujemy gruboziarnistą solą w ilości 50 g na 1 kg mleczu. Gdy wszystkie grzyby ułożone są warstwami, powierzchnię ostatniej warstwy przykryj gazą, na niej - drewnianym kółkiem dopasowanym do rozmiaru (średnicy) pojemnika i umieść na nim ładunek. Pozostaw na zimno na miesiąc.

2 przepis

Niektórzy szefowie kuchni przygotowują krem ​​grzybowy.

Algorytm działania jest prosty: 200 g masła topi się na patelni z półpierścieniami cebuli, aż cebula nabierze złotego koloru i charakterystycznego zapachu.

Następnie 800 g owocników smaży się z cebulą i olejem przez 15 minut. Równolegle do rondla z wodą wlewa się sól i mielony pieprz.

Gdy zawartość się zagotuje, wylej jedzenie z patelni. Po 5 minutach gotowania do naczynia wlewa się 600 ml mleka z dużą zawartością tłuszczu lub śmietanki kremówki. Uwaga. Krem w zupie kremowej działa lepiej - sprawia, że ​​smak jest „jedwabisty”. Następnie stopniowo, mieszając (aby zapobiec występowaniu grudek), wylewa się 3 łyżki. mąka.

Po ugotowaniu mikstury można ją trochę „odpocząć” i rozgnieść w blenderze.Ten krem ​​grzybowy można podawać z czarnym pieczywem, grzankami lub drobno posiekaną mieszanką świeżych ziół.

Aplikacje do gotowania

Do celów kulinarnych lepiej jest używać młodych grzybów, ponieważ im starszy grzyb, tym bardziej wyrazisty jest specyficzny zapach, który również nasila się podczas procesu gotowania.

Wilczomlecz należy do czwartej kategorii smakowej, dlatego nie zaleca się ich gotowania i smażenia.chociaż niektórzy grzybiarze mówią o smażonym krzaku jako o wyjątkowym przysmaku. Marynowanie na zimno pozwala zachować maksymalne walory grzybów i uzyskać wspaniałą chrupiącą przekąskę na całą zimę.

Ważny! Czerwono-brązowa grudka nigdy nie jest atakowana przez robaki i owady. Nie trzeba go moczyć przed gotowaniem.

Przepis jest niezwykle prosty:

1. Opłucz grzyby pod bieżącą wodą.
2. Oddziel nogi od czapek - w ten sposób będą pasować zwarto i poprawnie.
3. Pieczarki mleczne układamy warstwami w drewnianym, ceramicznym lub emaliowanym naczyniu, posypujemy gruboziarnistą solą w ilości 50 g soli na 1 kg pieczarek.
4. Przykryj 3-4 warstwami gazy, na wierzch połóż drewniane kółko pasujące do wewnętrznej średnicy pojemnika (można użyć talerza lub emaliowanej pokrywki).
5. Umieść garnek lub beczkę w zimnym, solącym miejscu na 1 miesiąc. W tym czasie kółko i gazę należy codziennie myć.
6. Minął miesiąc - zdobądź grzyby i ciesz się niepowtarzalnym smakiem.

Przygotowanie

Przy odpowiednim podejściu do przygotowania dzbanka na mleko taki grzyb zadziwi Cię swoim oryginalnym smakiem. Specyficzną cechą trojeści jest obecność rybiego zapachu, który staje się bardziej zauważalny wraz z wiekiem grzyba. Podczas gotowania zapach staje się jeszcze wyraźniejszy. Z grupy młodych grzybów mają przyjemniejszy i bogatszy smak.

Grzyb może być marynowany, duszony, smażony, suszony, a nawet solony. Przed soleniem warto dobrze namoczyć wilczomlecza. Pozwoli to pozbyć się bakterii i nadać grzybom szczególny smak. Warto zaznaczyć, że dzbanek na mleko nigdy nie jest uszkadzany przez larwy, dlatego coraz więcej grzybiarzy lubi go używać na surowo z solą.

Jeśli chcesz przetworzyć grzyby, najlepszym rozwiązaniem jest solenie na zimno. Opłucz czerwony dzbanek na mleko pod wodą i umieść warstwami w głębokim pojemniku. Każdy z nich należy posypać solą. Na 3 kg grzybów potrzeba 150 gramów soli. Następnie włóż pojemnik do lodówki na miesiąc. Po tym okresie możesz skosztować grzybów. Jeśli są zbyt słone, można je rozcieńczyć przegotowaną wodą. Świetnie nadają się do sałatek i pizzy.

Grzyby mleczne: jak gotować. Etap przygotowawczy

Cały problem tkwi w gorzkim soku. Ponadto filcowy grzyb mleczny ma dość twardą miazgę i trzeba jakoś sobie z tym poradzić. Dlatego w Unii piski należały do ​​czwartej kategorii jadalności, a „z górki” są powszechnie uważane za niejadalne. Niemniej jednak może być z nich jakiś sens. Przygotowanie grzybów molokanowych rozpoczyna się od ich starannego moczenia. Dla niego zdobycz jest sortowana i sortowana. Wszystkie obszary pobrane przez robaki są usuwane. Otwory z przebitych gałęzi i igieł, jeśli występują, są również odcinane częścią kapelusza. Grzyby są kilkakrotnie myte i moczone - do misy wlewa się wodę, która całkowicie przykryje molokany, a na wierzchu kładzie się niezbyt ciężki ucisk, aby grzyby nie unosiły się.

Zmieniaj wodę tak często, jak to możliwe. Po pierwszej nocy spędzonej w wodzie na pewno utworzy się piana. Przed napełnieniem nową wodą grzyby są ponownie kilkakrotnie myte. Moczenie zajmie około pięciu dni. W takim przypadku grzyby zmniejszą swoją objętość - wraz z wodą usuwa się z nich gorycz, która zajmuje do jednej piątej wagi. Nie warto „ładować” misy nowymi mleczkami, lepiej je namoczyć w innym naczyniu, inaczej żółć nie zostanie z nich całkowicie wyeliminowana.

Idealnie byłoby mieć pod domem strumień z bieżącą (i czystą!) Wodą.Wtedy początkowy etap nie wymagałby nadmiernego wysiłku - załadowany do siatki i przywiązany do najbliższej brzozy. Niestety to nieosiągalne marzenie w mieście. Ale jeśli zajmujesz się soleniem na wsi, zainteresuj się pobliskimi zbiornikami lub niewykorzystanymi studniami.

Jak solić wilczomlecza na gorąco

Wszyscy grzybiarze, którzy nie chcą czekać cały miesiąc, aż grzyby zostaną posolone, pokochają ich gotowanie na gorąco. Aby solić wilczomlecza według tego przepisu, należy go gotować przez 12 minut. Następnie grzyby należy wrzucić na sito i poczekać, aż woda całkowicie się opróżni. Gotowaną wilczomleczę układa się warstwami w ilości 80 g soli na 2 kg grzybów. Następnie pojemnik należy umieścić w zimnym miejscu, w którym wymagany reżim temperatury jest utrzymywany od 0 do 10 stopni.

Przygotowaną według tego przepisu grzyba wilczomleczowego można skosztować po 6 dniach. Zbieracze grzybów zalecają dodawanie go do sałatek z marynowaną cebulą i innymi warzywami.

Ogólna charakterystyka grzybów mlekowych

W przypadku braku koca owocniki każdego Lactarius są reprezentowane przez czapkę i, z reguły, centralnie umieszczoną nogę. Niektóre odmiany charakteryzują się krępymi owocnikami i dość grubymi odnóżami. Inne gatunki tworzą owocniki, reprezentowane przez nogę i średniej wielkości kapelusz. Znaczna część Lactarius ma hymnocarpowy typ formowania ciał owocowych.

Młode okazy mają czapeczkę z krawędziami mocno przymocowanymi do łodygi, która ostatecznie prostuje się, a górna część nabiera płaskiego, płasko wklęsłego lub lejkowatego kształtu. Kolorystyka powierzchni kapelusza jest dość zróżnicowana:

• biały;
• żółtawy;
• Pomarańczowy;
• brązowy lub brązowy;
• szarawy;
• fioletowy lub różowawy;
• niebieskawy;
• oliwkowo-czarny.

Należy zauważyć, że niektóre gatunki Laktarius charakteryzują się zmianą koloru wraz z wiekiem. Powierzchnia jest gładka, aksamitna, z szorstkością lub łuskami, a także pokryta włosami. Płytki są słabo opadające lub przymocowane do cylindrycznej lub zwężonej, poszerzonej u podstawy lub obojczykowej łodygi, która z reguły ma ten sam kolor co czapka. Proszek zarodników jest najczęściej jasnożółty, białawo niebieski lub inny blady, beżowy kolor.

Gdzie i kiedy rosną mleczerzy

Koktajle najczęściej spotyka się w mieszanych strefach leśnych i gajach brzozowych, a także na dość rzadkich i młodych plantacjach leśnych, z dużą liczbą drzew iglastych lub brzozowych. Millery są zwykle formacjami mikoryzowymi z sosnami i brzozami, ale czasami pod innymi drzewami liściastymi tworzą się owocniki. Koktajle preferują obszary o dużej wilgotności lub porośnięte mchami. Takie grzyby rosną w całych koloniach w różnym wieku., masowo formujące owocniki od połowy lipca.

Przeczytaj także: Zwyczajne i pożyteczne: w naszym wiejskim domu uprawiamy boczniaki

Czerwono-brązowe mleko (Lactarius volemus)

Miłośnik mleka

Wilczomlecz

Lactarius volemus (Fr.) Fr., Epicr. syst. mykol. (Upsaliae): 344 (1838)

Opis

Kapelusz o średnicy 5-17 (do 16) cm, u młodości wypukły, następnie prostaty, prawdopodobnie wciśnięty w środku, a nawet do wklęsłości. Krawędź nasadki jest prosta, cienka, ostra, najpierw podciągnięta, a następnie wyprostowana, a nawet podniesiona. Kolor jest czerwono-brązowy, brązowo-brązowy, w rzadkich przypadkach zardzewiały lub lekko kożuszkowy. Powierzchnia jest najpierw aksamitna, następnie gładka i sucha. Często pęka, szczególnie w suchych warunkach. Nie ma zabarwienia strefowego.

Miazga: Biała, żółtawa, bardzo mięsista i gęsta. Zapach jest opisywany na różne sposoby, głównie jako zapach śledzia (trimetyloaminy), który nasila się z wiekiem, ale pojawiają się ciekawsze skojarzenia, np. Z kwiatami gruszy [2], lub w ogóle niewskazane [1]. Smak jest miękki, przyjemny, słodkawy.

Płyty LP częste, od przylegających do słabo opadających, kremowych lub ciepłych odcieni skóry, często rozwidlone na nogach. Istnieją skrócone talerze (talerze).

Sok mleczny obfity, biały, brązowiejący i gęstniejący w powietrzu. Z tego powodu ten typ Laktariusza brązowieje i wszystko inne, jeśli jest uszkodzone - miazga, płytki.

Noga 5-8 (do 10) cm wysokości, (1) 1,5-3 cm średnicy, twardy, często wykuty, kolor kapelusza, ale nieco jaśniejszy, gładki, może być pokryty drobnym pokwitaniem, które wygląda jak zmrożenie ale nie jest wyczuwalny w dotyku ... Często zwęża się ku dołowi.

Proszek zarodników biały. Spór blisko kulistej, zgodnie z [2] 8,5-9 x 8 µm, zgodnie z [1] 9-11 x 8,5-10,5 µm. Ozdoba jest prążkowana, o wysokości do 0,5 µm, tworząca prawie kompletną siatkę.

Siedlisko

Występuje od lipca do października. Jeden z pierwszych mleczarzy. Rośnie w lasach liściastych, mieszanych i świerkowych (wg [1] - na ogół we wszystkich lasach). Według [2] mikoryzę tworzy z dębem (Quercus L.), leszczyną pospolitą (Corylus avellana L.) i świerkiem (Picea A. Dietr.).

Podobne gatunki

Biorąc pod uwagę „moc” tego grzyba i obfity brązowawy słodkawy mleczny sok, być może nie ma on podobnego gatunku. Być może najbardziej podobnym do niego mlekiem jest hygrophoroid lactarius - Lactarius hygrophoroides, ale łatwo go odróżnić niebrązowym mlecznym sokiem i rzadkimi talerzami. Całkiem warunkowo różyczkę (Lactarius subdulcis) można przypisać podobnym gatunkom, ale jest ona cienka i smukła. To samo dotyczy pomarańczy lactarius (Lactarius aurantiacus = L. mitissimus), jest on nie tylko mały i chudy, ale także późny, nie nakłada się na siebie, chociaż rośnie w dokładnie tych samych biotopach co świerk.

Przeczytaj także: Pyszne marynowane grzyby od babci

Jadalność

Grzyb jadalny, który można jeść na surowo. Jest dobry w postaci surowej solonej lub marynowanej, bez żadnej obróbki cieplnej. Nie lubię tego w innej formie ze względu na „drewnianą” miazgę, chociaż, jak mówią, kawior grzybowy jest z niego dobry. Poluję na niego specjalnie i celowo, ze względu na solenie na surowo.

Bibliografia 1) Verbeken, A. & Vesterholt, J. 2008. Lactarius. - W: Knudsen, H. & Vesterholt, J. (red.): Funga Nordica, 82-107. 2) Flora Białorusi. Grzyby. W 7 tomach. Tom 1. O.S. Gapienko, Ya.A. Shaporova, 2012, Boletales. Amanitales. Russulales.

Film o grzybie młyńskim:

Grzyb młyński jest jednym z najpopularniejszych gatunków blaszkowatych należących do rodziny Russula. Należy do grupy warunkowo jadalnej. Jest bardzo poszukiwany przez grzybiarzy, polecany jest do marynowania lub marynowania.

Miłośnik mleka

Należy do grzybów jadalnych III lub IV kategorii wartości odżywczych (wg różnych źródeł). Uważa się, że miłośnika mleka można jeść jako surowiec, ale wielu grzybiarzy odstrasza charakterystyczny dla dojrzałych osobników zapach śledzia. Na zachodzie uważany jest za rarytas.

Opis

Miłośnika mleka wyróżnia obficie wydzielany sok, który szybko gęstnieje i tworzy na powierzchni grzyba białe krople.

Kapelusz

Czapka miłośnika mleka jest bardzo gruba, często o nieregularnym kształcie, u dojrzałych grzybów z pęknięciami. Osiąga średnicę 15 cm, powierzchnia jest sucha, równomiernie wybarwiona na kolor brązowy lub ciemnozielony.W małych mleczach czapka jest wypukła, aw trakcie wzrostu rozwija się do góry i przypomina lejek. Brzegi kapelusza zarówno u osobników młodych, jak i dorosłych są zagięte w dół.

Noga

Noga młocarni jest stosunkowo cienka (nie grubsza niż 2 cm średnicy), ma około 10 cm długości i ma kształt walca. Kolor jest mniej więcej taki sam jak kapelusz lub trochę jaśniejszy. Często ma wybrzuszenie na środku.

Warstwa przenosząca zarodniki

Warstwa hymenoforu lub zarodników miłośnika mleka składa się z płytek. Talerze są nieco jaśniejsze niż sam grzyb. Jeśli je naciśniesz, płytki nabiorą ciemniejszego koloru.

Miazga

Miąższ czerwono-brązowego grzyba mlecznego lub miłośnika mleka jest żółtawy, twardy i kruchy. Wydziela sok, który na początku jest biały, ale szybko ciemnieje na powietrzu do brązowego. Oprócz zmiany koloru soku obserwuje się również jego zgrubienie, staje się lepki. Przejrzałe okazy mają zapach i smak nieświeżego śledzia.

Proszek zarodników

Milkweed ma biały proszek zarodników na płytkach. Zarodniki są okrągłe, małe. Są bezbarwne pojedynczo, ale w dużych ilościach pojawiają się białe.

Rozpiętość

Milkworms można znaleźć zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych. Rosną zarówno indywidualnie, jak iw grupach. Najczęściej można je zobaczyć przy drogach, na terenach górskich, wzdłuż ścieżek. Szczególnie młocarnia uwielbia wilgotne miejsca oraz bliskość zgniłych pni i mchu. Wilczomlecz występuje częściej w południowej Rosji.

Podobne gatunki

Wilczomlecz nie przypomina trujących grzybów.

Oto niektóre z jego „dubletów”:

• Higroskopijny mleczny

Różni się od mleczu rzadkim ułożeniem talerzy. Występuje bardzo rzadko, głównie w pobliżu dębów. Również jadalne.

• Miller jest neutralny

Ten grzyb jest bardziej brązowawy z ciemnymi obszarami. Jego sok, w przeciwieństwie do soku mlecznego, ma żółty kolor. Jadalny.

• Miller różowo-szary

Ma bezbarwny sok. Pachnie sianem. Warunkowo jadalny tylko ze względu na swój specyficzny zapach.

Ma bardziej pomarańczowy kolor i nogę „owłosioną”. Po nacięciu zmienia kolor na zielony. Jadalny.

Doświadczony zbieracz grzybów z łatwością odróżni wilczomlecza od reszty. Co więcej, pojawia się dość rzadko.

Podsumowując

Nie polegaj wyłącznie na dogmatach tradycyjnej medycyny. Przed skorzystaniem ze wsparcia w ramach leczenia lub po prostu w ramach posiłku warto przeanalizować swój stan i omówić tę decyzję z dietetykiem, terapeutą lub gastroenterologiem.

Ponadto sam grzyb jest dość trudny do zdobycia: rzadko występuje w dostępnych punktach lasu. Ale nawet znaleziona stara wilczomlecz może rozczarować swoim specyficznym smakiem.

Podorekhovik należy do rodzaju Millechniki, który należy do rodziny Russula. Osobliwością grzyba jest brak silnej goryczy, która jest charakterystyczna dla mleczarzy. Oprócz dobrego smaku owoc ma właściwości lecznicze, ponieważ zawiera substancje biologicznie czynne.

Trudno znaleźć tego grzyba w lasach naszego kraju - uważany jest za gatunek raczej rzadki. Aby nie przegapić okazji do włożenia orzechowego grzyba do koszyka, należy dokładnie zapoznać się z jego zdjęciem i szczegółowym opisem, zapamiętać charakterystyczne cechy.

Szkody i przeciwwskazania do stosowania miłośnika mleka

Zaleca się stosowanie tego produktu nie później niż 2-3 godziny przed snem. Wynika to z faktu, że jest bogatym źródłem błonnika, a jego trawienie zajmuje dużo czasu. W rezultacie może wystąpić uczucie ciężkości w żołądku i bezsenność. Jeśli zjesz go za dużo, możesz doświadczyć ciężkiej zgagi, nudności, biegunki lub zaparcia i bólu brzucha. Potem często pojawia się wzmożone pragnienie i dręczy go brak apetytu. Przy takich problemach warto umówić się na dzień postu, używając wyłącznie płynu (woda, kefir, słaba herbata).
Względne przeciwwskazania do stosowania miłośnika mleka w gotowaniu to:

• Ciąża
  ... W „interesującej pozycji”, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, zatrucie może się pogorszyć. Niebezpieczne jest również to, że jedzenie tego grzyba zwiększa ryzyko rozwoju alergii. Dotyczy to zwłaszcza potraw smażonych lub marynowanych.
• Wrzód i zapalenie okrężnicy w ostrej fazie
  ... Nie powinieneś jeść euforbii, jeśli obawiasz się ostrego bólu brzucha, zaparć i zgagi. Błonnik zawarty w czapeczkach grzyba dodatkowo pogarsza sytuację, gdyż aktywnie oddziałuje na ściany przewodu pokarmowego.
• Problemy z nerkami
  ... Ze względu na obecność azotanów w składzie i wysoki procent wody zwiększa się ich obciążenie, co pociąga za sobą zakłócenie pracy tego narządu. Dzieje się tak często w przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek.
• Wysokie ciśnienie krwi
  ... Mówimy o takich sytuacjach, kiedy regularnie przewraca się powyżej 150. Ten stan nazywa się nadciśnieniem, które jest uważane za poważną chorobę. Dzięki niemu należy ograniczyć zużycie wody w dużych ilościach zawartej w dzbanku na mleko.

Ważny! Nawet jeśli nie znalazłeś żadnych przeciwwskazań dla miłośnika mleka, nie daj się ponieść smażonym i marynowanym grzybom, są one szkodliwe dla wątroby, nerek, żołądka, jelit i trzustki.

Solenie bezpośrednio

Więc masz w pełni przygotowane grzyby mleczne. Jak solić to osobna piosenka, choć niezbyt trudna do wykonania. W przypadku braku wanny zaleca się użycie emaliowanego wiadra bez wiórów na wewnętrznej powierzchni.

Duże nasadki można przycinać - wyłącznie dla ułatwienia użytkowania. Grzyby przekłada się przekrojonym na pół czosnkiem (z okolic główki zniknie), cienkimi krążkami korzenia chrzanu, liśćmi trawy cytrynowej i czarnej porzeczki, nasionami kopru (lub jego parasoli). Dopuszczalne są również czarne ziarna pieprzu, ale nie za dużo. Każdą warstwę posypujemy łyżeczką soli do kawy. Wierzch wiadra zamyka się czystą gazą, umieszcza się na nim szeroką płytkę i ładunek - wystarczy trzylitrowa butelka wody. Uważnie obserwuj stan: jeśli na gazie pojawi się pleśń, należy ją umyć. I lepiej go wymienić na nowy, nie jest taki drogi.

Molokany będą solone od kilku tygodni do miesiąca, w zależności od temperatury. Im cieplej - im szybciej, tym zimniej - tym smaczniej. Lepiej jest utrzymywać je w chłodzie i używać ich jak innych solonych grzybów.

Wartość odżywcza i smak dojarzy jadalnych

Zawartość kalorii i właściwości odżywcze koktajli różnią się znacznie w zależności od cech gatunku, a także warunków wzrostu. Grzyby blaszkowate należące do tego rodzaju są bogate w:

• tyrozyna;
• glutamina;
• leucyna;
• arginina;
• lecytyna;
• kwas palmitynowy;
• kwas stearynowy;
• kwas masłowy;
• kwas octowy;
• fosfatydy;
• olejki eteryczne;
• lipoidy;
• glikogen;
• alkohole cukrowe;
• błonnik.

Skład mineralny laktariusza jest niezwykle bogaty w takie składniki, jak potas, fosfor i wapń. Miazga grzybowa zawiera również pierwiastki śladowe reprezentowane przez jod, cynk, miedź i arsen oraz substancje przydatne dla życia człowieka w postaci mykoinuliny i parodekstryny, tregazolitu i likozota, które zapewniają właściwości smakowe i wartość odżywczą miazgi grzybowej wszystkich jadalnych odmiany koktajli.

Drugi etap: gotowanie

Następny krok jest znacznie mniej czasochłonny. Namoczone mleczniki wkłada się do większego garnka, napełnia świeżą wodą i doprowadza do równomiernego, ale nie nadmiernego wrzenia. Musisz gotować przez krótki czas, około pięciu minut, podczas których Twoim zadaniem jest tylko usunięcie rosnącej piany z resztkami gruzu łyżką cedzakową. Nie wystarczy spuścić wodę, trzeba ją dobrze osuszyć. Zwykle grzyby układa się porcjami w durszlaku. Gdy po wstrząśnięciu krople nie spadną, można położyć kolejną porcję.