Opis grzyba z rogów jelenia (żółta proca), miejsce dystrybucji

Rodzaje tych grzybów, wygląd

Grzyby poroża, czyli żółta ramaria, mają nietypowy kształt, kolor i wyglądają jak poroże jelenia lub koralowce morskie.

Grzyb poroża jest jadalny, jego czapka ma wiele gałęzi i kłosów o długości do 2 cm, średnia szerokość to 25 cm, posiada również cienkie i łamliwe „uszy”. Rogi renifera zmieniają kolor w zależności od fazy wzrostu. Młody grzyb ma jasnożółty kolor i ostatecznie staje się jasnopomarańczowy. Inną interesującą cechą jest to, że „poroże jelenia” nie ma zapachu grzybów. Jest to grzyb drzewny, który rośnie na pniach i pniach drzew.

Konwencjonalnie wyróżnia się następujące podgatunki:

• Gliniany rogaty - biały grzyb, który w miarę wzrostu staje się jasnoróżowy. Wysokość grzyba około 17-20 cm, średnica do 15 cm.
• Pęczek jest koralowy. Jego ciało pokryte jest cienkimi, grubymi białymi gałęziami. Młody grzyb ma delikatny miąższ, podczas gdy stary jest twardy.
• Rogaty fioletowy. Mały przedstawiciel, który praktycznie nie ma smaku i zapachu.
• Horny złotożółty. Jasnożółty grzyb o grubych gałęziach.
• Rogaty czubaty róg. Osiąga wysokość 5 cm, ma grzebieniowe gałęzie z ostrymi końcami.

Opis grzybów z poroża

Prawidłowa nazwa botaniczna to Ramaria flava. Z łaciny tłumaczy się jako żółta Ramaria. Należy do działu Basidiomycetes, klasa Agaricomycetes, rząd Gomfovy, rodzina Hornatiaceae.

Siedliskiem tego grzyba są lasy mieszane, liściaste i iglaste Kaukazu, północno-zachodniej części naszego kraju, a także lasy Europy Środkowej.

Ludzie nazywają poroże jelenia tak, ponieważ kształtem naprawdę przypomina rozgałęzione poroże samca jelenia. Dla wielu przypomina korale.

Czasami w przewodnikach grzybiarza można znaleźć następujące nazwy:

• żółty rogaty ptak;
• niedźwiedzia łapa (to, jak naprawdę przypomina łapę niedźwiedzia, nie jest zbyt jasne, ale jest też takie imię);
• żółty koralowiec;
• makaron grzybowy;
• maczuga grzybowa.

Część nadziemna ramarii osiąga około 15-20 cm wysokości. Ciało owocu rośnie diametralnie i osiąga średnicę 20 cm. W środku znajduje się gęsty splot strzępek, który tworzy wspólną nogę, z której wyłaniają się rozgałęzione „rogi”. Te „gałęzie” mają kształt cylindryczny i rozgałęziają się dychotomicznie na wierzchołku.

Kolor nadziemnej części owocnika jest żółty, a paleta żółtego może mieć różne odcienie. Zależy to od podłoża, na którym rośnie ramaria, a także od natężenia światła słonecznego w zaroślach.

Bliżej podstaw rogów kolor może być intensywnie żółty. Jeśli naciśniesz owocnik, w miejscu ściśnięcia pojawi się brązowawy kolor. Na rozcięciu miąższ jest marmurkowożółty. Zapach jest całkiem przyjemny, przypominający zapach świeżo skoszonej trawy.

Ramaria ma niską jakość spożywczą. W skali botanicznej kategorii żywności - czwarta. Nie ma szczególnego smaku grzybów. Jeśli owocniki są stare, wierzchołki należy usunąć, ponieważ gromadzą substancje, które nadają pewną goryczkę.

Podanie

Grzyby są aktywnie wykorzystywane w medycynie ludowej. Służą do przygotowania środków pomagających w walce z chorobami stawów, a także do oczyszczania organizmu z robaków i innych podobnych pasożytów.W kosmetyce i kuchni stosuje się także „rogi jelenia”.

W gotowaniu

Jadalne rogi nadają się do przyrządzania różnorodnych potraw. Można je marynować na zimę, suszyć, gotować zupy, robić kawior i pyszne sosy. A jako nadzienie do pieczenia nadają się również „łosie” lub „rogi jelenia”. Smakują jak gotowany kurczak lub owoce morza.

Oto przepis i opis, jak zrobić pyszną sałatkę grzybową.

Składniki

• gotowane grzyby - 300 g;
• marchewki - 300 g;
• cebula - 1 głowa;
• ocet stołowy - 3-4 łyżki. l.;
• olej roślinny - 2 łyżki. l.;
• szczypiorek - 4 ząbki;
• sól, pieprz, zioła - do smaku.

Przygotowanie

1. Ugotowane rogi jelenia drobno posiekaj (300 g), marchewkę (300 g), czosnek (4 ząbki) i przełóż do wygodnego naczynia.
2. Dodaj posiekane zioła, sól i pieprz do smaku.
3. Dopraw olejem roślinnym (2 łyżki), wymieszaj i odstaw na 30 minut.
4. Teraz musisz marynować cebulę. Średniej wielkości główkę pokroić w cienkie krążki, zalać octem (3-4 łyżki) i odstawić na 2-3 minuty.
5. Przenieś to do pozostałych składników i wszystko wymieszaj.

W medycynie

Grzyb służy do przygotowywania różnych nalewek. Na przykład następujący środek służy do zwalczania wrzodów żołądka.

Dokładnie opłucz świeże grzyby (150 g), wysusz i wstaw do lodówki na 2 dni. Następnie drobno posiekaj, dodaj alkohol lub wódkę (500 ml) i pozostaw na 30 dni w ciemnym miejscu. Odcedź i rozpocznij leczenie: 1 łyżka. l. nalewki 3 razy dziennie przed posiłkami. Zabieg trwa 1 miesiąc, potem przerwa, po czym można powtórzyć kurs.

Lek stosuje się również w leczeniu raka krtani, żołądka, gardła i przełyku. Do leczenia procesów zapalnych w wątrobie i trzustce zaleca się przygotowanie nalewki z winem. Będziesz potrzebował 1 litra Cahors i 150 g „rogów jelenia”. Składniki należy wymieszać, nalegać w ciemnym miejscu przez 30 dni. Gotowy produkt powinien mieć 2 łyżki. l., 1 raz dziennie, przed posiłkami. Leczenie trwa 2 tygodnie.

Jak prawidłowo ugotować grzyby

Szczególnie smaczna okazuje się zupa z „rogów renifera”. Do jej przygotowania potrzebne będą standardowe składniki zupy grzybowej - ząbek czosnku, cebula, zioła, marchewka, ziemniaki, masło, sól, pieprz oraz 300-400 g tego cudownego grzyba.

Gotuj grzyby osobno w osolonej wodzie przez 20 minut. Musimy osuszyć ten bulion i nie używać go. Może zawierać toksyny. Możesz gotować dwa razy przez 10 minut. Tak będzie nawet lepiej.

Następnie zupę gotuje się w standardowy sposób. Cebulę, ziemniaki, czosnek, marchewkę wrzucić do zimnej wody, zagotować, dodać grzyby. Gotuj przez 10 minut na małym ogniu i dodaj sól, pieprz i zioła. Okazuje się, że jest to bardzo smaczna lekka zupa grzybowa. Szczególnie spodoba się to dzieciom, ponieważ grzyby w zupie są niezwykłe.

Ramarię można solić, smażyć z ziemniakami, dodawać do sałatek. Głównym warunkiem gotowania jest to, że zawsze musisz gotować grzyby na małym ogniu przez 10-15 minut w osolonej wodzie. Pomaga to wypłukać toksyny. Jest to szczególnie ważne, ponieważ wśród rogatych chrząszczy występuje wiele średnio trujących gatunków. Wstępna obróbka cieplna pozwala na zniszczenie i zmniejszenie stężenia substancji toksycznych do minimum.

Młode poroże można suszyć. Przejrzałe owocniki mogą gnić po wysuszeniu, a młode łatwo wysychają. Aby to zrobić, należy je podzielić na maksymalną możliwą liczbę „gałązek” z częścią nogi. Nić przechodzi przez nogę. Ponadto girlandy grzybowe rozwieszane są w cieniu w suchym i wentylowanym pomieszczeniu.

Przygotowując potrawy z suszonej ramarii należy namoczyć w wodzie przez 12 godzin, a następnie dokładnie spłukać i gotować przez 10 minut.

Zbieraj rogi jelenia, gotuj z nich kulinarne arcydzieła, ale bądź ostrożny i ostrożny!

W lesie w sezonie grzybowym można spotkać bardzo zróżnicowaną roślinność. Na pniakach, martwym drewnie można zobaczyć coś podobnego do korali. Grzyby te nazywane są „rogami jelenia". Ze względu na swój wygląd grzyby te mają również inną nazwę „Coraloid Hericium".

Te grzyby są jadalne, ale lepiej je zostawić na miejscu. Mimo wszystko są jednym z gatunków wymienionych w Czerwonej Księdze, ponieważ jest tak wiele innych grzybów jadalnych.

Rogi renifera to grzyby całkowicie jadalne. Ale jest ich dużo. Zbierane są głównie na zwalonych starych pniach drzew, gdyż poroże, czyli hornfels, są bardzo aktywnymi pasożytami, a ich grzybnia wędruje bardzo szybko.

Najlepiej zbierać hornfelsy w lesie liściastym, ponieważ w lesie iglastym są gorzkie i mało / jadalne. Gorycz hornfelsów iglastych nie jest niczym wypłukiwany, ale nadal istnieje w marynacie i solance.

Najsmaczniejsze hornfelsy, na jakie natknąłem się w lasach dębowych. Chociaż w lasach osikowych i brzozowych są też niczym. Hornfelses są smażone, gotowane, marynowane, solone. Mam na myśli, że wszystkie operacje są takie same jak w przypadku zwykłych grzybów.

Ja osobiście nie spotkałem trujących. Chociaż wiem na pewno, że poroże rosnące w pasie iglastym jest aktywnie używane jako środek przeciw robakom. Jak wiesz, robaki nie lubią trucizn.

Lasy Rosji są pełne dziwacznych makromycetów. Ze względu na swój niezwykły wygląd - podobny do poroża jelenia - grzyb z działu wyższych grzybów Basidiomycetes otrzymał nazwę poroża jelenia. Istnieje kilka innych nazw tego owocu - rogaty jeż w kształcie korala, koral itp.

Po spotkaniu procy w lesie nie każdy zbieracz grzybów odważy się ją wyciąć. Wynika to z raczej egzotycznego wyglądu. Gatunek ten jest uważany za jadalny, dlatego przed umieszczeniem go w Czerwonej Księdze można go było zbierać i przygotowywać na różne sposoby.

Jak odróżnić jadalne od niejadalne

Istnieją podobne niejadalne i trujące rodzaje grzybów. Tak zwane „fałszywe rogi”, które są dość trudne do odróżnienia dla amatora. Dlatego należy zachować ostrożność podczas zbierania.

Wskazane jest, aby jeść tylko młode żółte grzyby i tylko bazę. Zapach „właściwego” grzyba jest podobny do zapachu skoszonej trawy.

Zasadniczo nie należy również zbierać żadnych grzybów, czy to grzybów miodowych, kurków czy innych opcji, w pobliżu przedsiębiorstw przemysłowych i przy drogach.

Kiedy i jak prawidłowo zbierać?

Podczas zbierania należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ wśród rogatych jest wiele jadowitych bliźniaków. Zbierz i przygotuj jadalne korale od sierpnia do września włącznie. W tym okresie można je spotkać w zaroślach jako pojedyncze "krzaki" lub w grupach po kilka rogów. A w południowej części kraju zbiera się je nawet zimą.

Podczas zbierania żółtej ramarii należy przestrzegać kilku zasad:

Starych grzybów nie należy kroić, ponieważ mają gorzki smak. Zbierane są tylko młode procy.

Metody gotowania

Rozległe lasy naszego kraju roi się od wszelkiego rodzaju grzybów. Niemniej jednak nie każdy miłośnik spokojnego polowania ma szczęście spotkać jeża w kształcie koralowca. Z „Rogów Jelenia” można ugotować bardzo dużą ilość bardzo smacznych i niesamowicie zdrowych potraw.

Możesz gotować na zupełnie inne sposoby. Suszony jeż koralowy można namoczyć, a następnie ugotować lub usmażyć w cieście. Bardzo smaczne i aromatyczne danie grzybowe uzyskuje się poprzez marynowanie owocników „rogów jelenia” w sosie z oleju, octu balsamicznego, cukru oraz soli i soku z cytryny.

Opis botaniczny

Pełny opis Hericium coralloides można znaleźć w Czerwonej Księdze Rosji, gdzie jeż podobny do koralowca jest wymieniony jako rzadki gatunek. „Rogi jelenia” odznaczają się bardzo pięknym egzotycznym wyglądem.Trudno jest odróżnić czapkę od nogi jeża koralowego, dlatego przy charakteryzowaniu i opisywaniu tego gatunku można mówić tylko o korpusie owocu jako całości. Ciała owocowe Hericium coralloides przypominają trochę korale.

Część nadziemna gericia jest bardzo dekoracyjna, wieloramienna, w kolorze śnieżnobiałym. Stosunkowo długie kolce o wysokości 10-20 mm, cienkie i raczej kruche, pokrywają gałęzie grzyba prawie do samej podstawy, najczęściej zlokalizowane po stronie bocznej. Średnia średnica owocnika nie przekracza 25-30 cm.

Miąższ jest początkowo biały, ale w miarę wzrostu i rozwoju grzyba nabiera charakterystycznego żółtawego zabarwienia. Elastyczny w stanie surowym, po ugotowaniu twardnieje. Nie ma wyraźnego aromatu grzybowego. Owocowanie następuje od czerwca do października.

Jak rozkwitnąć Kalanchoe

Aby zrozumieć, jak dbać o Kalanchoe w domu i jednocześnie osiągać kwitnienie, sięgamy do podręczników botanicznych. W swojej ojczyźnie (wyspa Madagaskar) Kalanchoe kwitnie pod koniec afrykańskiego lata, kiedy słoneczne dni są krótkie. W związku z tym ten soczysty jest genetycznie zaprogramowany do tworzenia pąków kwiatowych w warunkach krótkiego światła dziennego. Na naszych szerokościach geograficznych jego naturalne kwitnienie przypada na grudzień - maj, jednak w sklepie można kupić kwitnącego Kalanchoe w doniczce o każdej innej porze roku. Jak hodowcy zadbali o taką roślinę, że udało im się wybić jej zegar biologiczny? Sekret tkwi w sztucznej redukcji godzin dziennych do 8-10 godzin. Pozostałe 14-16 godzin Kalanchoe są umieszczane w całkowitej ciemności. Ten tryb utrzymuje się przez 4 tygodnie, podczas których układane są pąki kwiatowe.

To samo można odtworzyć w domu. Aby to zrobić, w pewnym momencie przykryj Kalanchoe pudełkiem, ciasną torbą lub umieść roślinę w ciemnej szafce. A po 14-16 godzinach - odsłonić lub usunąć schronienie. Na przykład o godzinie 17:00 na roślinie kładzie się worek, a o 7 rano usuwa się. I tak przez 4 tygodnie.

W ramach przygotowań do kwitnienia idealne będą następujące warunki:

Po miesiącu takiego przygotowania, zestawie pąków i podczas kwitnienia znika potrzeba krótkiego dnia światła. Ale wskazane jest, aby zapewnić chłód - aby kwiaty trwały dłużej. Podlewanie można zwiększyć, to znaczy przełączyć tryb z „chudy” na „umiarkowany”. I podziwiaj rozkwit, który może trwać 3-4 miesiące!

Kwitnące Kalanchoe to niezapomniany widok!

Aby zachęcić roślinę do kwitnienia przez dłuższy czas, usuwa się stare zwiędłe kwiatostany. W ich miejsce rosną nowe strzały z pąkami.

Odpowiedzi na typowe pytania

Niezwykły kształt grzybów budzi wiele pytań ze strony zbieraczy grzybów:

Podczas zbierania grzybów należy ściśle przestrzegać pewnych zasad: plon jest ścinany, a nie zrywany przez korzeń; ziemia i mech w lesie nie powinny być zbyt mocno poruszane ani wykopywane; zbieranie grzybów w rezerwatach przyrody jest zabronione; masowe gromadzenie dowolnego gatunku z pewnością doprowadzi do jego wyginięcia.

Gumowaty miąższ kalocery ma czerwonawy odcień. Fałszywy grzyb nie ma smaku i zapachu. Ciało owocu ma spiczaste gałęzie i jest koloru ciemnożółtego lub pomarańczowego. Prawdziwe żółte korale są bardzo podobne do kalocery, dla której chrzęstno-galaretowata konsystencja owocnika nie jest charakterystyczna.

Jeż koralowy jest jednym z bardziej niezwykłych członków swojej rodziny. Słynie nie tylko z ciekawego kształtu, ale także z dobrego smaku. Ale zbierając ten gatunek, należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ można go łatwo pomylić z fałszywymi koralowcami.

Świat grzybów jest naprawdę fascynujący i wyjątkowy.Organizmy te są wyjątkowe same w sobie i mogą zadziwiać swoimi kształtami, złożonymi cyklami życia i smakiem.

W lasach można czasem znaleźć niezwykłego grzyba, który wygląda jak koral. Ludzie nazywają to „rogami jelenia”. Porozmawiajmy więcej o tych grzybach.

Trujące lub jadalne

Grzyb z gatunku Hericium coralloides należy do kategorii grzybów jadalnych. Owocniki mają tak niezwykły wygląd, że w gericji brak jest niejadalnych i trujących odpowiedników. Pod względem składu odżywczego i chemicznego, a także wartości farmakologicznej Hericium coralloides wykazuje duże podobieństwo do stosunkowo powszechnego grzebienia Hericium.

100 g surowej pulpy zawiera:

• potas - 254 mg;
• fosforany - 109 mg;
• sód - 8 mg;
• wapń - 6,7 mg.

Dodatkowo skład miazgi grzybowej wzbogacony jest o wszystkie wolne aminokwasy poza takimi jak metionina i tryptofan, a także zawiera znaczną ilość ketonów, substancji lipidowych, fitoaglutyniny i steroli.

Hericium coralloides są szeroko stosowane w tradycyjnej medycynie chińskiej, gdzie znajdują zastosowanie w leczeniu schorzeń żołądka i przewodu pokarmowego, a także w poprawie funkcji układu oddechowego. Istnieją wyraźne działanie przeciwnowotworowe i immunostymulujące., a także działanie przeciwgrzybicze i działanie hipoglikemiczne miazgi grzybowej.

Choroby i szkodniki

Najczęstsze problemy

Choroby te są zwykle spowodowane niewłaściwą pielęgnacją kwiatów.

1. Kalanchoe Laciniata może zachorować, jeśli nie ma wystarczającej ilości światła. Objawy: Liście bledną, żółkną i opadają.
2. Jeśli liście zaczną się marszczyć i opadać, jest mało wilgoci, a temperatura w pomieszczeniu jest zbyt wysoka. Wymagane jest znormalizowanie temperatury i wilgotności.
3. Jeśli długo oczekiwane kwitnienie nie nadejdzie, Kalanchoe jest przesycone nawozami organicznymi, należy na chwilę przestać karmić.
4. Po kwitnieniu Kalanchoe Laciniata może spowolnić wzrost, zacząć się nagrywać, jest to oznaka braku pożywienia. Możesz nawozić lub odnowić, przeszczepić kwiat.
5. Unikaj stojącej wilgoci w pomieszczeniu i podłożu. Zwykle prowadzi to do pojawienia się szarej pleśni. Znaki: Liście pokryte są brązowymi, a następnie czarnymi plamami.

Niebezpieczne szkodniki

Lokalizacja

Na terenie naszego kraju rogi jelenia najczęściej występują na Dalekim Wschodzie, na Syberii Zachodniej i Wschodniej, u podnóża Kaukazu, a także w Karelii. Można je spotkać zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych, zwłaszcza sosnowych. Rosną na zgniłych pniach, drzewach, rzadziej na glebie pokrytej różnymi rodzajami mchu. Uważa się jednak, że najsmaczniejsze są okazy występujące w wilgotnych, zacienionych miejscach w gajach dębowych, osikowych i brzozowych.

Chociaż rogi jelenia są uważane za rzadkie grzyby, a nawet są wymienione w Czerwonej Księdze, czasami można znaleźć miejsca, w których rosną w dużych grupach z rzędu lub w pierścieniu. Zbiera się je zwykle od połowy lata do wczesnej zimy, w zależności od regionu wzrostu. W miejscach o bardzo ciepłym klimacie spotyka się je nawet zimą.Co ciekawe, tego typu grzyby nie są uszkadzane przez robaki.

Podstawowe przetwarzanie i przygotowanie

Horny yellow należy do grzybów warunkowo jadalnych, ma 4 kategorie smakowe. Ponieważ z wiekiem w żółtym rogowym rogu rozwija się gorzki smak, należy zbierać tylko młode owocniki.

Aby zapewnić brak goryczy, poroże gotuje się wstępnie przez 15-20 minut, odsączając bulion lub usuwa się końce gałązek. Tak przetworzone „koralowce” leśne można gotować jak inne grzyby jadalne - gotować do ugotowania, smażenia i duszenia. Niektórzy miłośnicy egzotycznych marynat z grzybów i ich solą.

Uwagę zwracają obficie rozgałęziające się „krzewy” warunkowo jadalnych rogów jelenia. Odpowiednio zebrane i ugotowane młode grzyby smakują jak chude mięso.

Środki ostrożności

Należy pamiętać, że istnieje dość duża liczba grzybów, które wyglądem przypominają rogi jelenia. Wiele z nich jest niejadalnych lub nawet trujących. Dlatego początkujący muszą zacząć je zbierać pod okiem doświadczonych zbieraczy grzybów.

Również powinny być dobrze umyte i przetworzone, zwłaszcza te, które są zbierane do przyszłego użytku, ponieważ nawet grzyby jadalne, jeśli są niewłaściwie przygotowane i przechowywane, mogą stanowić poważne zagrożenie. Ponadto nie należy ich zbierać wzdłuż dróg oraz w innych zanieczyszczonych miejscach, w których gromadzą dużą ilość toksycznych substancji.

Rogaty żółty

Oczywiście rogate chrząszcze trudno pomylić z grzybami w zwykłym tego słowa znaczeniu. Ich owocniki są maczugowate lub prawie cylindryczne, wyprostowane lub rozgałęzione z prostymi lub ponownie rozgałęzionymi gałęziami, czasem koralowymi. Konsystencja jest mięsista, skórzasta, rzadziej lekko chrzęstna. Kolorystyka jest specyficzna dla każdego gatunku.

W naszym kraju grzyby te są mało znane, ale Bułgarzy, Czesi, Niemcy i Polacy gotują z nich pyszne aromatyczne potrawy, zupy i przyprawy. Najczęstszymi gatunkami grzybów rogatych leśnych są żółte, ametyst i trzcina.

Choroby i szkodniki

Wszystkie problemy sukulentów domowych są związane z ich niewłaściwą konserwacją i niewłaściwą pielęgnacją. Kwiaciarnia powinna monitorować stan Kalanchoe i szybko reagować na negatywne zmiany:

• Brak światła - prowadzi do bladości liści, żółknięcia i opadania. Ważne jest, aby zadbać o obfite oświetlenie kwiatu.
• Brak wody na tle wysokiej temperatury powietrza - w tym przypadku cierpi również listowie, kurczy się i odpada. Wskaźniki te należy znormalizować.
• Brak kwitnienia - być może kwiat otrzymuje zbyt dużo materii organicznej. Musimy zapewnić mu tymczasowy „strajk głodowy”.
• Wolniejszy wzrost i utrata liści po kwitnieniu - najprawdopodobniej soczysty wydał całą swoją siłę i potrzebuje dodatkowego karmienia. A także można go ciąć, usuwać wysuszone łodygi i liście i sadzić na świeżej glebie.

Zakażenie łodygi szarą pleśnią jest wynikiem podmoknięcia powietrza i gleby. Pojawia się w postaci brązowej, a na liściach po czarnych plamach. Traktuj soczyste leki przeciwgrzybicze.

Inną chorobą grzybiczą, która może rozwinąć się w rogach jelenia Kalanchoe, jest plamistość liści. Objawy choroby: drobne żółte plamki na blaszkach liści, które z czasem brązowieją. Dotknięte liście odpadają. Zwalczaj grzyby za pomocą fungicydów.

Wśród niebezpiecznych szkodników Kalanchoe laciniata można zauważyć owada łuskowate, który jest bardzo odporny na środki owadobójcze i może poważnie uszkodzić roślinę. Dotknięty kwiat należy odizolować od innej roślinności, potraktować roztworem mydła do prania, usuwając owady. Następnie wymagane będą kolejne 3-4 procedury w tygodniowych odstępach. A w przypadku ciężkiej infekcji stosuje się preparaty owadobójcze.

Wełnowce mogą również pokonać roślinę, usuwa się je roztworem mydła lub alkoholu, a następnie środkami owadobójczymi.Dodatkowo zaleca się spryskanie liści rośliny olejem mineralnym.

Wymagania glebowe

Podłoże najlepiej kupić w sklepie., oznaczone - dla sukulentów lub kaktusów.

W przypadku pierwszej opcji będziesz potrzebować:

• ziemia sodowa - 1 część;
• arkusz ziemi - 1 część;
• gruby piasek rzeczny - 1 część;
• wermikulit -1/4 cz.

Możesz także użyć:

• gleba uniwersalna - 2 części;
• podłoże kokosowe -1 część;
• wermikulit - 1 część;
• humus - 1 część.

Inna opcja podłoża:

• lekka glina -1 część;
• podłoże kokosowe -1 część;
• żwirek zeolitowy - 1 część.

Przeciwwskazania

Ten grzyb, podobnie jak inne typy, ma pewne przeciwwskazania. Obejmują one:

• dzieci poniżej 12 roku życia;
• ciąża i okres laktacji;
• przewlekłe choroby żołądkowo-jelitowe;
• indywidualna nietolerancja (alergia).

Należy zachować ostrożność podczas zbierania, ponieważ ma on niejadalne odpowiedniki.

Przed gotowaniem należy je dokładnie wypłukać pod bieżącą wodą. Nie powinieneś zbierać tych grzybów w pobliżu autostrad i dużych przedsiębiorstw przemysłowych.

Jakość mieszanki gleby

Możesz sadzić laciniata w gotowym podłożu dla kaktusów i sukulentów. Jest średnio odżywcza, lekka, przepuszczalna dla wody i powietrza.

Ale wielu hodowców kwiatów woli samodzielnie przygotowywać mieszanki:

Przepis numer 1

Następujące składniki są mieszane w określonych proporcjach:

• 1 kawałek murawy;
• 1 kawałek ziemi liściastej;
• 1 część gruboziarnistego piasku rzecznego;
• Ćwierć wermikulitu.

Przepis numer 2

W takim przypadku do 2 części uniwersalnego podłoża dodaje się jedną część następujących składników:

Przepis numer 3

Kolejny przepis zawierający niezupełnie standardowe materiały, które należy przyjmować w równych ilościach:

• Lekka glina.
• Substrat kokosowy.
• Żwirek zeolitowy.

Do dowolnej kompozycji zaleca się dodanie niewielkiej ilości kawałków węgla brzozowego i humusu. Na dnie garnka należy umieścić grubą warstwę materiału drenażowego: średnio ekspandowaną glinę, żwir, małe kamyczki, kawałki piankowego tworzywa sztucznego, glinę lub odłamki ceramiczne. Drenaż eliminuje zastój wilgoci w kłączu i zmniejsza ryzyko gnicia.

Doprawić: sosem grzybowym na każdą okazję

Więc załóżmy, że przyniosłeś grzyby z rogu renifera z lasu. Przygotowanie obiadu rozpocznie się od ich przygotowania. Zebrane „koralowce” (jedna trzecia kilograma) są kilkakrotnie myte, na pewno pod bieżącą wodą, ponieważ ze względu na konstrukcję krętą brud i gruz niechętnie je opuszczają. Następnie gotuje się je przez pół godziny w niezbyt dużym rondlu.

Bulion wylewa się, ponieważ pomimo wszelkich wysiłków nadal zawiera pewną ilość brudu. Grzyby są ponownie myte, napełniane czystą wodą i gotowanie powtarza się, ale tylko przez jedną trzecią godziny. Powtarzamy wszystkie manipulacje i na koniec grzyb „rogów jelenia” jest, w pierwszym przybliżeniu, gotowy do dalszej obróbki.

Paluszki dwóch ziemniaków zanurza się w zimnej wodzie, a następnie układa w kółko pół dużej marchewki. Liść Lavrushka - i do ognia. Gdy warzywa są w połowie ugotowane, dodaje się do nich grzyby i niewielki kawałek masła. Po około dziesięciu minutach dodaje się posiekaną cebulę i kilka plasterków czosnku.

Sosy, sosy i keczupy mogą zamienić nawet najbardziej nieszczęśliwe danie w arcydzieło. Jeśli lubisz podroby, gotowane mięso i wolisz uzupełniać jajka o przyjemne substancje, spodoba ci się sos na bazie grzybów z rogów renifera. 200 gramów procy gotuje się zgodnie z zasadami już opisanymi.

Taką samą ilość mąki smaży się w trzech łyżkach roztopionego masła na złoty kolor. Ponadto, energicznie mieszając, wlewa się mleko (półtorej szklanki).Po uzyskaniu dość gęstej, ale jednorodnej masy dodaje się kolejne pół szklanki mleka, w którym dwa żółtka i szklankę bulionu (chciałbym bulionu grzybowego, ale można wziąć bulion mięsny), plus przyprawy z solą są poluzowane .

Wtedy, być może, przyniosłeś z lasu grzybowego "jelenia ryzhki". Przygotuj obidu rospochnetsya z prac przygotowawczych їkh. Selekcja „korali” (trzecia część kilu) jest kilkakrotnie wypłukiwana, czasem pod bieżącą wodą, fragmentami przez szum konstrukcji stawu i niechętnie przez nie przechodzi. W niezbyt dobrej zapiekance gotuje się smród Pivgodini Pislya.

Vilivayetsya, oskilki, niewrażliwy na wszystkie zusilla, a mimo to zemścić się na śpiewającej liczbie bestii. Grzyby są ponownie wypłukiwane, napełniane czystą wodą, a wariancja powtarza się nawet przez całą trzecią część roku. Powtórz wszystkie manipulacje i nareshti, grzybową "jelenie ryzhka" w pierwszej blisko, aby była gotowa do następnej obróbki.

Zimna woda tonie w dwóch kartoplinowych pałeczkach, a potem idzie do daszków połowy wielkiej marchewki. Liść lavrushka - ja w ogniu. Jeśli warzywa są ugotowane do połowy, gotuje się do nich grzyby i dodaje się mały kawałek masła. Chilin po dziesiątej dodaje się do siekania cibuliny i kilku plasterków czosnku.

Pidlivi, sosy i keczup można przekształcić w arcydzieło, wbijając w krawędź nieszczęsnego dania. Dopóki kochasz podroby, gotowane mięso i kochasz jajka, bierz dodatkowe substancje, winny jesteś sosu, którego podstawą jest grzybowy "ryzhki z jelenia". Proce o gramaturze 200 są wykonane według tych samych zasad.

W trzech łyżkach roztopionego masła posmaruj igłę smarem i przygotuj boros na złoty kolor. Dal, intensywnie myśląc, wlej mleko (butelki po napojach). Jeśli chcesz zabrać gęste, ale jednostronnej masy, dodaj kolejną szklankę mleka, w której dwa żucia i butelkę bulionu (chociaż jest używany - grzybowy lub możesz go wziąć i mięso), plus specjały z nasion.

Więc załóżmy, że przyniosłeś grzyby z rogu renifera z lasu. Przygotowanie obiadu rozpocznie się od ich przygotowania. Zebrane „koralowce” (jedna trzecia kilograma) są kilkakrotnie myte, na pewno pod bieżącą wodą, ponieważ ze względu na konstrukcję krętą brud i gruz niechętnie je opuszczają. Następnie gotuje się je przez pół godziny w niezbyt dużym rondlu.

Bulion wylewa się, ponieważ pomimo wszelkich wysiłków nadal zawiera pewną ilość brudu. Grzyby są ponownie myte, napełniane czystą wodą i gotowanie powtarza się, ale tylko przez jedną trzecią godziny. Powtarzamy wszystkie manipulacje i na koniec grzyb „rogów jelenia” jest, w pierwszym przybliżeniu, gotowy do dalszej obróbki.

Paluszki dwóch ziemniaków zanurza się w zimnej wodzie, a następnie układa w kółko pół dużej marchewki. Liść Lavrushka - i do ognia. Gdy warzywa są w połowie ugotowane, dodaje się do nich grzyby i niewielki kawałek masła. Po około dziesięciu minutach dodaje się posiekaną cebulę i kilka plasterków czosnku.

Przycinanie i modelowanie

Wszystkie Kalanchoe mają tendencję do rozciągania się i wzrostu w czasie. Oczywiście przez jakiś czas po zakupie Kalanchoe wygląda jak miniaturowy przysadzisty krzew (a nawet wtedy, jeśli odpowiednio się nim zajmiesz), ale stopniowo, w domu, dekoracyjność rośliny maleje. Łodygi są wyrwane, liście się kurczą.

Aby temu zapobiec, Kalanchoe należy uformować przez przycinanie i szczypanie.

Przycinanie Kalanchoe odbywa się natychmiast po kwitnieniu. Zwiędłe szypułki są odcinane, a łodygi skracane. W miejscu cięć pojawią się nowe pędy, które można również uszczypnąć w celu dalszego rozgałęzienia.

Zwykle przycinanie i formowanie Kalanchoe odbywa się wiosną / latem. Następnie jesienią na roślinie rośnie wiele młodych pędów, gotowych do wytworzenia łodyg kwiatowych. Jeśli planujesz stymulować roślinę do kwitnienia w innym czasie (jest to możliwe dzięki sztucznemu zmniejszeniu godzin dziennych, o tym jest dalej - przewiń stronę w dół), to przycinanie należy przerwać na kilka miesięcy przed rozpoczęciem stymulacji .

Technologia przycinania Kalanchoe

Reprodukcja

Kalanchoe można rozmnażać na kilka sposobów:

1. „Dzieci” (tylko mszaki)

Są to w pełni ukształtowane rośliny, tylko małe, ale już mające liście i korzenie. Mszak matki rozlewa te „dzieci” wszędzie, nawet do pobliskich doniczek z innymi roślinami. Nowi osadnicy szybko się zakorzeniają, tworząc całe rodziny nowych młodych Kalanchoe.

Rozmnażanie Kalanchoe-mszaków przez pąki lęgowe

2. Sadzonki wierzchołkowe

Uniwersalny sposób, odpowiedni dla każdego rodzaju. I pozwala szybko uzyskać dorosłą roślinę kwitnącą. Wierzchołkową łodygę wycina się z macierzystego krzewu, suszy przez 1-3 dni i zakopuje w ziemi. Nie przykrywają go niczym, podlewają trochę po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Albo wrzucają odciętą łodygę do wody. Korzenie Kalanchoe dają się łatwo, nawet zimą.

Rozmnażanie sadzonek łodyg Kalanchoe

3. Sadzonki liściaste

Uniwersalna metoda, podobna do poprzedniej. Liść jest zakopany w ziemi, bardzo szybko zapuszcza korzenie. Po chwili (będziesz musiał poczekać!) Z zakopanego liścia zaczyna wyrastać narośl - nowy pełnoprawny Kalanchoe. Z żyworodnym Kalanchoe możesz zrobić inaczej: połóż liść na ziemi pionowo, wtedy z zatok szybko pojawią się „dzieci”.

Powielanie liści Kalanchoe

4. Nasiona

Nasiona układa się na powierzchni zwilżonej gleby, przykrywa szkłem i umieszcza w ciepłym, jasnym miejscu. Pędy pojawiają się za kilka dni. Rozmnażanie nasion jest najbardziej pracochłonną metodą rozmnażania Kalanchoe, ale również ma miejsce. Zwłaszcza jeśli chcesz wyhodować rzadką odmianę, z której nie ma możliwości wyjęcia łodygi czy „maluszka”.

Na przekąskę: solone grzyby

Nie wystarczy wziąć pod uwagę zasolenie w zimowych chłodnych miesiącach. Już grzyby w tsy yakosti zalishayutsya niewersjonowane! Solenie bez pratów jest możliwe i grzybowy "ryzhki". Bazhano na oczach zasolonych ludzi, którzy nie są młodymi ludźmi, ale nie mogą być pełni zapoya vologoi. Zazvychay za wyraziste smitty, aby zakończyć czyszczenie szczotką. Jeśli chcesz osiągnąć duży rozmiar procy, będziesz w stanie zmieścić się w przestrzeni, aby osiągnąć przestronność.

Niewiele osób zrezygnuje z zasolenia podczas mroźnych zimowych miesięcy. A grzyby w tym charakterze pozostają niezrównane! Z łatwością można też marynować grzyby z „rogów jelenia”. Wskazane jest, aby nie myć go przed soleniem, aby nie nasycić go nadmierną wilgocią. Zwykle szczotkowanie jest wystarczające, aby usunąć zanieczyszczenia. Następnie dość grubo posiekane rogi ciasno pakuje się do dość obszernego pojemnika z warstwami soli posypanymi warstwami (po czterdzieści gramów na każdy kilogram "korala").

Niewiele osób zrezygnuje z zasolenia w chłodne zimowe miesiące. A grzyby w tym charakterze pozostają niezrównane! Z łatwością można też marynować grzyby z „rogów jelenia”. Wskazane jest, aby nie myć go przed soleniem, aby nie nasycić go nadmierną wilgocią. Zwykle szczotkowanie jest wystarczające, aby usunąć zanieczyszczenia. Następnie dość grubo posiekane rogi są ciasno pakowane do dość obszernego pojemnika z warstwami soli posypanymi warstwami (czterdzieści gramów na każdy kilogram "korala").

O jadalności rogów jelenia

Co ciekawe, z powodu tych różnic w smaku u dorosłych, niektórzy uważają grzyb za trujący, ale tak nie jest. Prawidłowo ugotowane poroże renifera jest dość niezwykłe, ale nieszkodliwe i smaczne. Należą do czwartej kategorii grzybów (a niejadalne w ogóle nie są objęte klasyfikacją).

Czwarta kategoria jest przypisana do rzadszych grzybów, gorszych w smaku od odmian z wyższych poziomów. Preferują je smakosze lub doświadczeni grzybiarze. Ale to nie znaczy, że należy unikać rogów, wystarczy lepiej zbadać cechy tego grzyba.

Rogi renifera należą do czwartej kategorii grzybów.

Po drugie: ziemniaki z grzybami

Ulubione bulwy będą smażone i tłuczone.W przypadku obu dodatków grzyb z rogu renifera, umyty możliwie jak najdokładniej, gotuje się nie dłużej niż pięć minut w lekko bulgoczącej wodzie. Jeśli mocno się zagotuje, po prostu uderzy kluczem, „koralowce” staną się ospałe i będą się rozdzielać. Odcedzone „procy” kroimy w dowolny sposób i smażymy z cebulą na maśle. Następnie możesz przejść na różne sposoby:

1. Prawie do momentu, gdy ziemniaki będą gotowe do smażenia na kolejnej patelni, dodaj do niego prawie gotowy grzyb z rogu renifera i lekko dusić pod pokrywką.
2. Robi się tradycyjne puree ziemniaczane - z mlekiem, z masłem, przewiewne. Układa się go na talerzach, a smażenie grzybów układa się na wierzchu, doprowadzając do ostatecznej gotowości.

Oba są niesamowicie smaczne!

Z drugiej: kartop z grzybami

Kochające bulbosy idą w rozmazanej wigiliadzie i puree wigiliowym. Do dekoracji, grzyb "jeleń ryzhki", grzyb yakomog jest równomiernie, gotować nie więcej niż pięć piór w lekko bulgoczącej wodzie. Trudno się zagotować, po prostu się włączamy, "koral" stanie się bluźnierstwem i zacznie działać. Vіtsіdzhenі "rogatik" obnosi się z wielką rangą smarem z cybulą na górze oleju. Możesz zajść daleko wzdłuż drogi:

1. Gdy tylko będziesz gotowy do natłuszczenia ziemniaków na patelni, przynieś do niego gotowe grzyby "jelenie ryzhki" i wyjmij pierniki.
2. Do pracy z tradycyjnymi puree ziemniaczanymi - z mlekiem, masłem, podwitryjkami. Jest rozprowadzany w tartaletkach, a od góry grzyb pokryty jest rozmazem, doprowadzonym do końca dnia.

A to wszystko - psikusy są pyszne!

Rogat: właściwości lecznicze i inne fakty

Właściwości lecznicze: Polisacharydy wyizolowane z hodowli grzybni hamują wzrost mięsaka 180 i raka Ehrlicha o 90%. Grzyb zawiera 5-hydroksytryptofan, prekursor serotoniny i melatoniny.

Zasady dotyczące zbierania i zamówień: Zbieraj świeże owoce, które nie zaczęły wysychać ani brązowić. Stosowane są napary alkoholowe.

Interesujące fakty. Pomimo oczywistego podobieństwa do rogów, ten grzyb nie ma z nimi nic wspólnego. Należy do grzybów drżących, spokrewnione z dreszczami, galaretowatą galaretką, uszami usznymi i innymi galaretowatymi heterobasidiomycetes.

Oświetlenie i temperatura

Jak większość sukulentów, Kalanchoe potrzebuje dobrego oświetlenia. Oczywiście możesz umieścić roślinę w zacienionym miejscu, ale wtedy jej łodygi się rozciągną, a kwitnienie w ogóle będzie dużym pytaniem.

W przypadku uprawy w domu najlepsze okna dla Kalanchoe znajdują się na wschodzie i zachodzie. A zimą są całkowicie południowe. Latem należy uważać na okna południowe. W upale, przy intensywnym nasłonecznieniu, liście Kalanchoe mogą nabrać czerwonawego odcienia, ale niektórzy hodowcy nawet lubią takie metamorfozy. Więc spróbuj.

W domu Kalanchoe uprawia się w doniczkach na parapetach lub na balkonie - w skrzynkach balkonowych

Ważna uwaga: tworzenie pąków kwiatowych w Kalanchoe następuje w ciągu krótkich godzin dziennych (trwających około 8-10 godzin). Ale ten „dzień” powinien być jasny, idealnie słoneczny. Wtedy powstanie więcej pąków kwiatowych, a kolory kwiatów będą bardziej nasycone.

Jak wiele sukulentów, Kalanchoe najlepiej rośnie w umiarkowanie wysokich temperaturach. Latem idealny tryb to 23-25 ​​° C, zimą - 11-16 ° C. Ale możliwe są również dość śmiałe odchylenia w tym czy innym kierunku od ideału teoretycznego. Zimą nic się nie stanie Kalanchoe i oczywiście przy krótkotrwałych spadkach temperatury do 8 ° C, pod warunkiem, że roślina będzie utrzymywana w stanie „półsuche”. A latem nawet temperatury powyżej 30 nie zaszkodzą mu, jeśli ziemna śpiączka nie wyschnie.

Dlatego, gdy tylko powietrze ogrzeje się do 10 ° C na wiosnę, możesz wyjąć Kalanchoe w doniczce na balkon lub podwórko. I trzymaj roślinę tam do jesieni, aż ponownie temperatura spadnie poniżej 10 ° C.Niektórzy hodowcy sadzą go latem na otwartym terenie w ogrodzie, a jesienią wykopują go i przenoszą z powrotem do doniczki.

Latem Kalanchoe można sadzić w ogrodzie - bezpośrednio na otwartym terenie. Lub wynieś doniczki z sukulentami na podwórko.

Korzystne cechy

W składzie znajdują się aminokwasy (metionina i tryptofan), a także lipidy, fitoaglutynina i sterol. Jest często stosowany w medycynie chińskiej w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych i poprawie czynności płuc.

Działa również przeciwnowotworowo i wzmacnia układ odpornościowy. Rogi renifera wykorzystywane są w kosmetyce do spowolnienia procesów starzenia.

Żółcień Ramaria zawiera przydatne aminokwasy metioninę i tryptofan, lipidy, fitoaglutyninę i sterol. Ten ostatni jest często stosowany przez chińskich lekarzy do leczenia problemów z przewodem pokarmowym, a także do poprawy czynności płuc.

Uważa się, że żółty rogaty róg ma właściwości przeciwnowotworowe i wzmacnia układ odpornościowy. Ponadto grzyb poroża jest stosowany w kosmetologii w celu spowolnienia procesu starzenia się skóry.

W medycynie ludowej napary do leczenia stawów, wywary lecznicze w celu pozbycia się robaków i pasożytów wykonuje się z łapy niedźwiedzia.

Czas i miejsce owocowania

Niedźwiedzia łapa preferuje klimat umiarkowany. Osiada na glebie w lasach iglastych, liściastych i mieszanych. Rośnie pojedynczo lub w małych grupach. Chrząszcz rogaty występuje w górach Kaukazu, Karelii, w krajach Europy Środkowej (Rosja, Krym, Białoruś).

Okres owocowania to sierpień - wrzesień. Jest wymieniony w Czerwonej Księdze jako najrzadszy gatunek i uważany jest za najwyższy grzyb.

Ważny! Starszy egzemplarz żółtej ramarii zaczyna gorzko smakować, dlatego doświadczeni miłośnicy spokojnego polowania zalecają zbieranie rogów w młodym wieku, czyli na początku sierpnia-września.

Wideo