Borowik - opis, rodzaje, użyteczne właściwości, gdzie rośnie, kiedy zbierać i odróżniać od fałszywego grzyba

Grzyby

0

1181

Ocena artykułu

Istnieje wiele rodzajów grzybów, które są używane w kuchni i medycynie. Borowik to jeden z najpopularniejszych, smacznych i zdrowych. Rośnie w lasach liściastych i owocuje od czerwca do końca września.

Opis grzyba borowikowego

Wiele tytułów

Borowik jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i ulubionych leśnych darów grzybowych. To przedstawiciel rodzaju Leccinum. Ma kilka imion.

Ludzie mogą nazywać to osiką, obabokiem lub rudowłosą. Rzadziej określany jako czerwony grzyb lub krasyuk.

W niektórych regionach nazywany jest małym czerwonym kapturekiem, krasnik lub vanka-vstanka.

Dystrybucja i odbiór

Borowik preferuje mikoryzę z osiką, ale może rosnąć obok każdego gatunku drzew liściastych. Rośnie nie tylko w sosnowym lesie. Jednak często występuje w lasach z drzewami mieszanymi. Borowik można znaleźć w całej Rosji, niektóre jego odmiany występują w Ameryce Północnej. Najczęściej grzyby osiki osiadają obok młodych drzew. Niektóre okazy występują nawet w tundrze, gdzie osiedlają się obok brzóz karłowatych.

Sezon wzrostu borowików trwa przez całe lato i prawie całą jesień.

Istnieje kilka generacji tych grzybów:

• Kłoski pojawiają się wczesnym latem i rosną do lipca. Zwykle jest ich niewiele;
• Ściernisko rośnie w lipcu, jest ich już więcej;
• „Liściaste” - jesień, rośnie najwięcej.

Jeśli lato jest bardzo obfite w opady, między pokoleniami mogą pojawić się osobne okazy. Ponadto w okresach mokrych wskazane okresy owocowania mogą nie zostać wyrażone.

Grzyby osiki nie są grzybami „kupy”, często można je znaleźć pojedynczo, ale mogą rosnąć w małych skupiskach.

Jasny grzyb

Grzyb jest trudny do pomylenia z innymi darami lasu. Od innych wyróżnia się jasnym kolorem. Trudno przeoczyć takiego znaleziska ze względu na nasyconą kolorową nasadkę.

Każde spotkanie z borowikami to zaproszenie do zrobienia zdjęcia i podzielenia się nim z rodziną i przyjaciółmi.

Jak odróżnić borowiki jadalne i fałszywe: porównanie, oznaki różnicy

Borowik to piękny i bezpieczny grzyb. Prawie wszystkie odmiany są uważane za jadalne. Dlatego jeśli znasz dokładnie ich wygląd, możesz je łatwo zebrać bez obawy o własne zdrowie.

Ale czasami wielu grzybiarzy ma pytanie, jak odróżnić fałsz od zwykłego? W rzeczywistości w naturze nie ma fałszywego grzyba. Ludzie często mylą to z gorczakiem. Ten przedstawiciel jest bardzo podobny do prostego borowika.

Gorchak ma gorzki smak. Ale nie spróbujesz, dopóki nie odróżnisz go od dobrego borowika. Bardzo trudno jest odróżnić normalnego borowika od fałszywego grzyba za pomocą zewnętrznych wskaźników. Ale niech tak będzie, nadal można to zrobić.

Fałszywe i jadalne

• Najpierw spójrz na kolor grzyba. Utnij to. Spójrz, fałszywy grzyb ma lekko czerwonawy lub różowawy odcień. Prawdziwy borowik jest biały na nacięciu, czasami jego kolor jest niebieskawy.
• Następnym znakiem jest niezwykła siatka obecna na łodydze grzyba.Fałszywy przedstawiciel ma czerwonawą lub żółtawą siatkę. Na zwykłym prawdziwym grzybie takie dodatkowe wtrącenia są po prostu nieobecne. Borowik ma równy, piękny ton.
• Nie zapominaj też, że „łyżki” mogą rosnąć wyłącznie w lasach iglastych. Takie grzyby można znaleźć w pobliżu sosen i jodeł. Ale zwykły borowik rośnie tylko w pobliżu drzew liściastych.

Jak zauważyłeś, brak wystarczająco wyraźnej toksyczności nie oznacza, że ​​okaz jest uważany za jadalny. Dlatego jeśli zdecydujesz się na borowiki, zabierz ze sobą specjalnego przewodnika. Lepiej jest, aby wszyscy przedstawiciele tej kategorii grzybów, ich kolory, zostali w niej opisani, przedstawiono zdjęcia. W przewodniku należy również wydrukować zdjęcia fałszywych grzybów, aby nie pomieszać ich podczas zbioru.

Gatunki borowików

Ogólnie rzecz biorąc, borowiki są do siebie podobne. Są jadalne i pyszne.

Ale każdy rodzaj grzyba ma charakterystyczne cechy. Wśród borowików wyróżnia się borowiki:

Czerwony - ta grupa grzybów jadalnych ma czerwoną lub jaskrawoczerwoną czapkę z aksamitną skórką. Nie są przywiązane do konkretnego gatunku drzewa, dlatego można je znaleźć pojedynczo lub w grupach w różnych lasach.

Żółto-brązowy - ten przedstawiciel preferuje brzozę jako towarzyszy. Kapelusz jest piaskowy lub brązowo-żółty. Coraz częściej widzi się, jak staje się samotny.

Borowik biały jest najrzadszym z gatunków. Charakterystyczną cechą jest biała czapka młodego grzyba. Z biegiem czasu jego kolor zmienia się na szaro-brązowy. Jego noga pokryta jest łuskami jasnych odcieni.

Preferuje wilgotne lasy iglaste, rozcieńczone brzozą. W porze suchej można go spotkać w zaroślach osikowych.

Dąb - z nazwy wynika, że ​​gatunek ten wybiera na towarzysza dąb. Charakterystyczny dla tego gatunku jest kawowo-brązowy kapelusz z domieszką pomarańczy i łodyga z ciemnymi łuskami.

Kolorowe nogi - ten gatunek może wprowadzać w błąd i wzbudzać wątpliwości w jego jadalności. Ale wątpliwości są daremne - grzyb jest jadalny. To nie jest jak reszta gatunku. Jego kapelusz jest różowawy, często wypukły.

Noga z różowymi lub czerwonymi łuskami. Powyżej jest różowo-biały, a bliżej ziemi nabiera jasnożółtego koloru. To zwierzę owadów. Dlatego często jest już robakiem.

Sosna - malinowy odcień na czerwono-brązowej czapce nie pomyli tego grzyba z jego towarzyszami. Ten borowik występuje częściej w lesie sosnowym. Ale może też wybrać jako partnera mącznicę lekarską.

Łuski czarne - kapelusze tego grzyba mogą być ciemnoczerwone lub czerwone z pomarańczowym odcieniem, a łodyga może mieć ciemnoczerwone łuski.

Świerk - częściej spotykany pod świerkiem w lasach mieszanych i dębowych. Kolor kapelusza jest przeważnie brązowo-kasztanowy. Po znalezieniu jednego grzyba nie powinieneś przestawać, ponieważ wolą rosnąć w grupach.

Trudno pomylić borowiki z niejadalnymi grzybami. Mają wyraźne cechy własnego gatunku. Zbieranie takich grzybów przyniesie tylko pozytywne emocje, a różnorodność przyrządzanych z nich potraw zachwyci każdy żołądek.

Korzystne cechy

Grzyby usuwają toksyny z organizmu

Świeży borowik świerkowy nie ustępuje zbożom pod względem zawartości witaminy B, a wątrobą i drożdżom pod względem zawartości witaminy PP. Zawiera również wiele witamin C, E i A.Przydatne składniki grzyba:

• magnez;
• potas;
• sód;
• żelazo;
• fosfor;
• lit;
• wapń;
• substancje popiołu;
• mono - i disacharydy;
• woda;
• PUFA;
• błonnik pokarmowy;
• niezbędne aminokwasy (wchłaniane przez organizm ludzki w 70-80%).

Zaletą tego grzyba jest również to, że pełni on funkcję przeciwutleniacza i pomaga usuwać toksyny i toksyny z organizmu.Pieczarki rudowłose w pierwszych dawkach wzmacniają układ odpornościowy, ich wartość odżywcza wpływa pozytywnie na krew w przypadku anemii.

Zdjęcie borowika

Interesujące fakty

W naszych lasach takie grzyby nie są tak cenione jak ich najbliżsi krewniacy - prawdziwy grzyb mleczny czy żółty grzybek mleczny. Jednak nie rosną w Europie, dlatego uważane są za prawdziwy przysmak. Wielu smakoszy ceni je w preparatach i marynatach ze względu na ich przyjemną kruchość i gęstą konsystencję.

Gdzie rośnie

Borowik jest w ścisłej symbiozie z niektórymi rodzajami drzew i rośnie tylko w pobliżu ich kłączy. Ruda może rosnąć nie tylko pod osiką, ale także pod innymi drzewami, otrzymując od nich przydatne substancje do wzrostu i rozwoju. W strefie klimatu umiarkowanego jest jednym z najczęściej występujących grzybów.

Borowiki często rosną w grupach pod brzozą, dębem, bukiem, świerkiem i oczywiście osiką. Preferują wilgotne, nizinne miejsca, obficie porośnięte mchem i rosną wzdłuż poboczy leśnych dróg.

O której godzinie możesz to znaleźć?

Rudzielce, w zależności od gatunku, owocują w różnym czasie.

• Kłoski rosną rzadko. Ich czas to koniec czerwca, pierwszy tydzień lipca. W tym czasie owocują borowiki żółto-brązowe i białe. Jako pierwsi pojawiają się w lesie.
• Rożnówki pojawiają się od połowy lipca do sierpnia-września, zachwycają obfitymi zbiorami. Gatunek ten obejmuje czarnolistny, czerwony, dębowy borowik.
• Drzewa liściaste rosną w lesie od połowy września. Wyróżniają się długim okresem owocowania - rosną do przymrozków w październiku. Do połowy jesieni dobrze rosną rudzielce sosnowe i świerkowe. Wynika to z faktu, że ściółka z igieł staje się rodzajem koca, który chroni grzybnię i wyhodowane grzyby przed zimnem.

Kiedy możesz odebrać

Zrude można zbierać przez całe lato i jesień, co wyróżnia je spośród innych gatunków. Rudowłosy jest dość powszechny, a grzybnie występują w lasach liściastych lub mieszanych w dużych grupach, co upraszcza zadanie zbieraczom grzybów. W lasach mieszanych, w których występują sosny, zbiory można zbierać nawet po pierwszych przymrozkach. Wynika to z uwolnienia dużej ilości ciepła z opadłych igieł sosnowych.