Grzyb kratowy (kozi): jadalny lub nie, do gotowania

Wielu grzybiarzy zakochało się w przedstawicielach rodziny borowików: borowikach, borowikach, borowikach i borowikach. Ten ostatni jest bardzo podobny do grzyba koziego, który często mylony jest z niejadalnym. I na próżno - uzyskuje się z niego pyszne dania, w lasach często się spotyka i nie można go pomylić z trującym sobowtórem. I rośnie w dużych rodzinach, więc możesz zebrać pełny kosz w jednym miejscu.

Funkcje kolekcji

Kozy nie mogą pochwalić się szczególną popularnością wśród zbieraczy grzybów, ale jeśli w pobliżu nie ma innych grzybów jadalnych, umieszcza się je również w koszu, aby nie wracały z lasu z pustymi rękami. Dzieci są uważane za najbardziej prawdziwych rekordzistów pod względem obecności robaków i pasożytów. Zdarza się też, że z całej grupy nie sposób znaleźć ani jednej czystej.

Podczas cięcia nogi grzyba cięcie należy dokładnie zbadać. W przypadku braku śladów robactwa na nodze szkodniki mogą być obecne w miazdze czapki. W razie wątpliwości kapelusz grzybkowy należy również przyciąć, aby upewnić się, że jest czysty i nadający się do użytku. Zabieranie starych kóz do domu jest niepożądane, ponieważ mogą one łatwo zepsuć się w ciągu zaledwie kilku godzin.

Jak przechowywać marynowane grzyby

Gotowe marynowane grzyby można przechowywać w chłodnym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu z temperaturą powietrza w korytarzach +8 ° C. Minimalny czas od momentu zbioru do spożycia to 25 dni, ponieważ wcześniej ich smak nie będzie tak bogaty (marynata wymaga czasu, aby dobrze namoczyć kozy).

Jeśli zauważysz pleśń w słoikach z półfabrykatem, będziesz musiał je otworzyć, przepłukać zawartość wrzącą wodą w durszlaku i po zrobieniu nowej marynaty (możesz skorzystać z poprzedniego przepisu), przetrawić zawarte w niej grzyby. Ponowny zbiór odbywa się przy użyciu już innych czystych i gotowanych na parze słoików, w których układane są stare grzyby. Napełnione pojemniki należy ponownie napełnić marynatą i szczelnie zamknąć pokrywkami.

Jak widać, sposobów wykorzystania grzybów kozich jest wiele, ale jak dokładnie je przygotować i jakie składniki najlepiej w tym przypadku wykorzystać - każdy może zdecydować samodzielnie, w oparciu o osobiste preferencje.

Cechy podstawowego przetwarzania

Przed ugotowaniem koziego grzyba należy go odpowiednio przetworzyć. W rzadkich przypadkach grzyby są silnie zanieczyszczone, ponieważ mają suche kapelusze. Najpierw musisz moczyć je w czystej wodzie na pięć do dziesięciu minut. Jeśli dzieci są czyste, możesz je trochę umyć.

Następnie należy wyeliminować wszystkie miejsca, w których znajdują się ślady pasożytów. Zaleca się pocięcie czapki na kawałki przed użyciem. Gotuj grzyby przez piętnaście do dwudziestu minut. Po tej procedurze produkt jest gotowy do dalszego gotowania.

Opcje gotowania są tutaj podobne do przygotowania innych grzybów z rodziny maślanych. W związku z tym można je solić, marynować, smażyć lub gotować. Do solenia i marynowania zaleca się przyjmowanie wyłącznie młodych grzybów, ponieważ mają one mocne i gęste czapki.

Szkody, korzyści i właściwości odżywcze

Jak już zostało powiedziane powyżej, kozy uważane są za produkty z trzeciej grupy pod względem wartości odżywczych, jednak ich skład jest nasycony wieloma substancjami:

• aminokwasy;
• przydatne cukry;
• błonnik pokarmowy;
• białko;
• witaminy PP, D i grupa B;
• karoten;
• fosfor itp.

Grzyb kozi charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przeciwbakteryjnymi, które mają następujący wpływ na organizm człowieka:

• immunomodulujące;
• przeciwutleniacz;
• Tonik;
• moczopędny;
• gojenie się ran;
• poprawa przewodu pokarmowego.

Jednak kratka ma pewne przeciwwskazania. Należy ograniczyć ich stosowanie w przypadku zaburzeń trawienia. Zabrania się również używania owoców przerośniętych i starych, ponieważ mogą one łatwo doprowadzić do zatrucia.

Nie powinny też być spożywane przez dzieci poniżej trzeciego roku życia.

Dla zbieraczy grzybów na „cichym polowaniu” lepiej nie rezygnować z dzieci, ponieważ są to bardzo pożywne i zdrowe grzyby, które łatwo znaleźć.

Odpowiedzi na typowe pytania

Pomimo powszechności kóz, nie wszyscy grzybiarze o nich wiedzą. Kilka kontrowersyjnych punktów dezorientuje początkujących i amatorów, powodując trudności w zbieraniu i przetwarzaniu. Oto kilka typowych pytań:

Nie odrzucaj niepozornych słodkich grzybów. Mogą być cennymi pomocnikami w trudnym zadaniu wsparcia układu odpornościowego, dostarczać organizmowi pożytecznych pierwiastków śladowych i niezbędnych aminokwasów. Niemal nie ma trujących odpowiedników dla dzieci, łatwo je znaleźć i ugotować. Brak specyficznego posmaku pozwoli z powodzeniem połączyć takie grzyby z różnorodnymi składnikami.

Jadalne grzyby kozie: zdjęcie i opis

W różnych lasach jest o wiele więcej jadalnych roślin niższych, niż wielu może sobie wyobrazić. Kozie grzyby, których zdjęcia i opisy można znaleźć w specjalistycznej literaturze, należą do nieznanych typowych przedstawicieli świata żywego. Ten rurowy przedstawiciel trzeciej kategorii należy do rodziny baletów i rodzaju puszek po oleju. Wartość i wartość grzyba pomogą ocenić ogólne właściwości produktu.

Przeczytaj także: Wół z pierścieniem: dlaczego go wkładają i jak to robią

Ten rurowy przedstawiciel trzeciej kategorii należy do rodziny baletów i rodzaju puszek po oleju.

Opis i użyteczne właściwości grzyba

Wielu miłośników spokojnego polowania uważa, że ​​dolna roślina kóz jest rodzajem borowika. Łączy ich wiele podobieństw. Ponadto dzieci są podobne do kół zamachowych. W różnych regionach naszego kraju tego przedstawiciela lasu nazywam na swój własny sposób. Koza, sito, ivanchik, dry oiler, cow i wiele innych nazw należą do jednego produktu.

Grzyb kozi smakuje jak talerz maślany, a prawdziwi smakosze są w stanie wyczuć różnicę między nimi. Dzieciak jest mniejszy niż koło zamachowe lub smarowniczka. Czapka opisanej rośliny ma nie więcej niż 9 cm średnicy, jej górna powierzchnia jest sucha. W okresie deszczu górna część grzyba staje się śliska; w tej chwili kozę trudniej odróżnić od borowika. Noga krowy jest wysoka, osiąga 10-11 cm, cylindryczna, na czapce lekko zwężona.

Jak odróżnić koziego grzyba (wideo)

Dzieciaki nie mają „spódniczki”, jak borowiki, są jasnożółte, brązowe, a nawet brązowe. Noga i czapka są tego samego koloru. Istotną różnicą między przedstawicielem trzeciej kategorii, sitem, od borowików i muchówek, jest zmiana kształtu kapelusza w miarę dojrzewania grzyba. Małe dzieci mają zgrabną, podobną do poduszki górną część. W dorosłej roślinie deformuje się, pęka. Zdjęcie potwierdza ten fakt.

Dzieci nie mają „spódniczki”, jak borowiki, występują w kolorze jasnożółtym, brązowym, a nawet brązowym

Odwrotna strona górnej części grzyba jest gąbczasta, pory o nieregularnym kształcie, kanciaste. Niższe rośliny z rodziny baletowych można znaleźć w wilgotnych lasach iglastych. Mogą osiedlać się w pobliżu bagien lub wzdłuż dróg.

Jeśli pod względem walorów cennych i smakowych dzieci są gorsze od borowików, to na równi z kołami zamachowymi.Dania z tych roślin są częściej neutralne, bez wyraźnego smaku. Skład składników produktu jest nieco wyższy niż smak. Produkt leśny zawiera cenne aminokwasy, takie jak glikogen polisacharydowy, tryptofan i lecytyna. Eksperci stwierdzili, że karoten i fosforany są przydatne dla organizmu ludzkiego w produkcie leśnym; dzieci zawierają witaminy z grupy B, PP i D.

Tradycyjni uzdrowiciele zapewniają, że sito ma właściwości lecznicze, wśród składników składających się na wielopłaszczyznowy skład produktu znajduje się silna substancja przeciwdrobnoustrojowa - nebularyna.

Z jakimi trującymi odpowiednikami można pomylić i jak odróżnić od fałszywych

Smaczna i zdrowa puszka z suchym olejem ma dwa „dublety”, których użycie można na długi czas przykuty łańcuchem do szpitalnego łóżka. Nie są podgatunkiem szumowiny, ale mają bardzo podobny wygląd.

Puszka oleju pieprzowego

Olejek pieprzowy można pomylić z płuczką. Te dwa grzyby mają bardzo podobny wygląd, więc niejadalne okazy lądują w koszach razem z kozami.

Pieczarka pieprzowa

Możesz odróżnić grzyby niebezpieczne dla ludzi po kolorze porów: mają bardziej nasycony kolor, dlatego dolna część kapelusza praktycznie łączy się z kolorem głównym. Możesz także zrozumieć, że zamiast jadalnego grzyba złapano puszkę oleju pieprzowego, możesz go posmakować, co objawia się goryczą.

Grzyb żółciowy lub goryczka

Zbieracze grzybów często mylą jadalne kozy z trującą słodko-gorzką. Te dwa grzyby mają zewnętrzne podobieństwa, takie jak:

• kolor;
• Rozmiar;
• kształt czapki.

Różnice są szczególnie widoczne w młodych owocach. Ponadto, aby zasugerować, że jadalny dzieciak, a nie trujący grzyb, stoi przed miłośnikiem „cichych polowań”, można określić siedlisko i względną dokładność.

Grzyb żółciowy (Gorchak)

Gorchak i koza mają wiele charakterystycznych różnic, dzięki dokładnemu przestudiowaniu, które można uniknąć błędów:

Możesz być zainteresowany: Jak prawidłowo i smacznie marynować grzyby mleczne na zimę w domu Grzyb brzozowy Chaga: zastosowanie, właściwości użytkowe i przeciwwskazania Grzyby borowikowe: zdjęcie i opis, odmiany, właściwości użytkowe

1. Tak więc w gorzkim garnku noga u podstawy zawsze ma odcień kapelusza, a miąższ na przerwie zawsze ma piaszczysty odcień.
2. Nogi dzieci są kolorowe, aby pasowały do ​​czapki na całej długości, a po obcięciu miąższ ma kolor brzoskwiniowy lub różowawy.
3. Możesz dowiedzieć się, że grzyb jest niejadalny, przecinając nogę. U młodych kóz miejsce, w którym dotyka nóż, jest pomalowane na liliowy odcień pod wpływem powietrza. W gorzkim garnku miejsce cięcia pozostaje lekkie.
4. Można zrozumieć, że grzyb żółciowy „prosi” w koszyku po kolorze warstwy rurkowej. Jeśli naciśniesz wewnętrzną powierzchnię gorzkiego garnka, miejsce uderzenia szybko nabierze brązowego koloru. Ananasowa czapka nie reaguje na dotyk.

Cechy grzyba

Oprócz drugiego imienia kozi grzyb ma jeszcze jedno - koło zamachowe. Jest szeroko rozpowszechniony i ma kilka charakterystycznych cech.

Wygląd i warunki wzrostu

Kapelusz ma wypukły, rzadziej płaski kapelusz, którego średnica sięga 3,5-11,5 cm, jego powierzchnia jest gładka, ale czasami może być lepka, zależy to od warunków, w jakich rośnie koło zamachowe.

Kapelusz może mieć wiele kolorów, ale najczęściej są to:

• rudo brązowy;
• czerwonawa ochra;
• jasnożółty z brązowym odcieniem;
• żółty brązowy;
• rudo brązowy.

Miąższ ma bardzo gęstą, elastyczną strukturę. Jeśli grzyb jest przejrzały, jest natychmiast widoczny: miazga staje się gumowata. Szypułka ma kolor jasnożółty lub nieco jaśniejszy. Sam miąższ jest koloru brązowego, czerwonawego lub brązowego. Główną cechą wyróżniającą kozy jest to, że miąższ na ranie jest podatny na zaczerwienienie.

Średnica cylindrycznej nogi wynosi około 20 mm, jest lekko zakrzywiona i zwężona ku dołowi. Powierzchnia jest gładka. Czasami zarośnięte grzyby zaczynają pękać lub deformować się, a wszystko to dzieje się z powodu gęstej konsystencji miazgi.

Najczęściej muchomor jadalny występuje w wilgotnych lasach iglastych lub na terenach podmokłych. W rzadkich przypadkach grzyby można spotkać wzdłuż dróg. Jednocześnie rozpowszechnił się we wszystkich regionach Rosji, w tym na Syberii.

Dzieci rosną w grupach, ale można też znaleźć pojedyncze okazy. W środku lata zaczyna się szczyt owocowania, a jeśli pozwalają na to warunki pogodowe, to można je zbierać do końca września lub początku października.

Przeczytaj także: Rosyjski królik gronostajowy: charakterystyka rasy i cechy treści

Często można spotkać robaki, dlatego najlepiej zbierać niezbyt młode i niezbyt stare okazy. Dobrze absorbują substancje radioaktywne, dlatego nie należy ich zbierać w pobliżu zakładów przemysłowych.

Zalety i wady

W grupie grzybów jadalnych koza należy do trzeciej kategorii i ma nieco gorszy smak niż borowiki. Tylko prawdziwi grzybiarze i koneserzy tych grzybów są w stanie docenić ich smak i nie mylić ich z masłem.

Warto zaznaczyć, że wszystkie grzyby z rodziny Maslenkov zawierają substancje żywiczne, które doskonale radzą sobie z bólami głowy. Miąższ zawiera dużą ilość witamin i aminokwasów. Jadalne części koźlęcia są bogate w glikogen, tryptofan i lecytynę, a także karoten, fosforany i witaminy z grup PP, B i D.

Jeśli prawidłowo ugotujesz kozę, tłuszcze obecne w jej składzie zostaną całkowicie wchłonięte, a strawność aminokwasów wyniesie trzy czwarte objętości. Ponadto koło zamachowe jest bogate w fosfor i ma działanie przeciwbakteryjne. A główną zaletą jest to, że nie ma fałszywych niebezpiecznych grzybów, a bliźnięta mają bardzo wyraźne różnice, więc po prostu nie można zatruć się kozą.

Jak widać, ma wiele zalet, ale praktycznie nie ma wad, jedyną wadą jest to, że jest wiele robaków. Ale jak gotować grzyby kozie, musisz się wcześniej dowiedzieć.

Przydatne cechy

Chociaż grzyb sitowy nie jest uważany za przysmak i należy do trzeciej kategorii, to jest zawiera szereg substancji przydatnych dla organizmu człowieka:

• witaminy z grup D, PP i B;
• aminokwasy histydyna, tryptofan, arginina i metionina;
• fosforany;
• karoten.

Należy zauważyć, że grzyb dziecko ma również działanie terapeutyczne: zawiera nebularynę, która ma wyraźne działanie przeciwdrobnoustrojowe.

Sproszkowane suszone nogi i czapki grzybowe służą jako proszek leczniczy na rany, a napary z nich są przygotowywane do płukania gardła i jamy ustnej, jeśli dostanie się do nich infekcja.

Gotowanie dzieci

Miłośnik grzybów zdecydowanie powinien spróbować koziego grzyba. Niewielu wie, jak to ugotować, ale nie jest to wcale trudne. Smak i aromat nie są wyrażane, dlatego najczęściej jest przygotowywany razem z innymi grzybami. Przed gotowaniem powinieneś wiedzieć, że zmienia kolor miąższu na fioletowo.

Kozlyak to uniwersalny przedstawiciel tego rodzaju. Możesz gotować tak, jak chcesz: pierwsze, drugie dania, suszenie, solenie i marynowanie na zimę, możesz to wszystko zrobić za pomocą koła zamachowego.

Sekrety gotowania:

Podczas gotowania grzyby zmieniają kolor, co może przestraszyć niedoświadczonych grzybiarzy, ale nie martw się, bo to normalne i można je zjeść.

Przepis na marynowanie

Przed marynowaniem należy je przygotować: odciąć nogi i dokładnie wyczyścić czapki z folii. Posolić wodę, dodać trochę octu, a gdy się zagotuje, dodać grzyby. Następnie ponownie dodaj przyprawy, przyprawy i sól do smaku. Kozę należy gotować przez 40 minut, a dopiero potem wyłożyć do słoików i zamknąć.

Popularny przepis na marynowanie dzieci:

• grzyby - 1 kg;
• czosnek - 2 ząbki;
• liść laurowy;
• cukier - 2 łyżeczki;
• sól - 3 łyżeczki;
• pieprz - kilka sztuk;
• goździki - 3 szt.;
• suszony koperek;
• ocet 9% - 3 łyżki. l.

Gotuj dzieci osobno przez około 20 minut... W innym rondlu wymieszaj wszystkie pozostałe składniki oprócz octu, zagotuj, dodaj dzieci i gotuj przez 5 minut. Wyłącz ogień, dodaj ocet i przenieś do słoików z marynatą.

Solenie, smażenie i suszenie

Grzyby należy oczyścić z gruzu i robaków, następnie gotować w słonej wodzie przez 20 minut, ogień powinien być niski. Spuść pierwszą wodę i opłucz wszystkie grzyby, następnie włóż durszlak i poczekaj, aż cała woda zostanie spuszczona.

Współczynnik solenia: 60 gramów soli na 1 kg dzieci. Powinny być umieszczone w dużym pojemniku i przykryte drewnianym kółkiem na górze. Dla smaku można dodać chrzan i czosnek. Maluchy będą solone przez tydzień, po czym będzie można je bezpiecznie zjeść.

Przed smażeniem dzieci należy je gotować przez 20 minut.... W tym czasie należy smażyć cebulę na złoty kolor, posolić, dodać przyprawy i niewielką garść mąki. Przed włożeniem grzybów na patelnię dodaj śmietanę. Smażyć razem przez kolejne 30 minut i udekorować ziołami. Smażone dzieciaki można podawać z dowolnym dodatkiem.

Zbieracze grzybów uwielbiają suszyć koło zamachowe. W tym celu grzyby są dobrze oczyszczone, dokładnie umyte i wysuszone. Następnie produkt należy pokroić na kawałki i zawiesić na sznurku (najlepiej na słońcu). Suszone są używane w prawie wszystkich potrawach grzybowych, ale są również dodawane do sosów i sosów. Zupy też są smaczne.

Przepisy i funkcje gotowania

Możesz gotować kozy na różne sposoby i na każdy gust:

1. Dzieci gotuje się przez 15 minut w osolonej wodzie. Ten etap gotowania jest używany w wielu przepisach jako etap pośredni w tworzeniu wyjątkowego dania. Przed jakąkolwiek obróbką cieplną owoce są myte i dokładnie oczyszczane z gruzu.

Grzyby suszone

• Do solenia dzieci po pół godzinie gotowania są ponownie myte w wodzie, pozostawione do spuszczenia w durszlaku. Następnie przenoszą do innego pojemnika, dodają dwie łyżki soli (na kilogram surowego grzyba) i czosnek, umieszczają pod ładunkiem i czekają trzy dni. Następnie możesz go zwinąć w słoikach, a za tydzień będą całkowicie gotowe.
• Marynowanie przebiega na podobnej zasadzie. Pokrojone w kostkę kozy gotuje się ponownie przez pięć minut w marynacie z soli, cukru, pieprzu, goździków, czosnku i liścia laurowego do smaku. Później dodaje się ocet i zwija go do przechowywania. Przepis jest przeznaczony na 1 kg owoców, 2-3 łyżki przypraw i kwasu octowego, składniki ziołowe stosuje się szczyptą lub na sztuki.


Marynowane kozy

• Ponadto grille kratowe doskonale sprawdzają się podczas smażenia z cebulą. Do takiego dania wystarczy je jak zwykle ugotować, usmażyć cebulę i dusić wszystko razem na patelni przez dziesięć minut.
• Niektórzy grzybiarze zamrażają kozy, ale muszą zostać skonsumowane w ciągu sześciu miesięcy.

Jadalność

Grzyb kozi należy do rodziny Bolet, rodzaju Boletus. Nazywa się go również kozą, sitem, bagnem, krową, puszką suchego masła, ivanem. Koza jest jadalna i zajmuje czwartą kategorię żywieniową..

Grzyby zawierają fosfor, magnez, cynk, aminokwasy, cukry, błonnik pokarmowy, lecytynę, fosfatydy. Spośród witamin w siatce obecne są B1, B2, D, PP. Białko zawarte w grzybach przyswajane jest przez organizm w 70%, a tłuszcze w 95%.

Jak to wygląda

Jeśli planujesz polowanie na grzyby, może nie zaszkodzić dowiedzieć się więcej o tym, jak wygląda dziecko.

Nie jest trudno odróżnić sito. Ma mały płaski kapelusz o średnicy 3-9 cm z guzkiem pośrodku. Bliżej krawędzi jego powierzchnia staje się cieńsza. Jest sucha i gładka, a podczas deszczu staje się śluzowata i śliska.

Kolor kapelusza może być jasnożółty, brązowy, czasem brązowy, w zależności od warunków wzrostu.

U młodych grzybów kapelusze są zgrabne, równe, au starych kóz tracą swój kształt i okrągłość, deformując się i pękając.

Miąższ dzieci ma gęstą i elastyczną teksturę. Ma jasnożółty kolor i przyjemny grzybowy aromat.

Ta część owocnika ma wysokość od 3 do 10 cm i grubość około 2 cm, łodyga jest cylindryczna, zwężająca się bliżej kapelusza. Nie ma spódnicy, ale jej górna skóra może odpaść. Kolor nóg jest taki sam jak kolor czapki - jest bladożółty, jasnobrązowy, brązowy.

Warstwa rurowa

Z tyłu czapki przylegająca warstwa rurkowa. Rurki opadają lekko wzdłuż łodygi. Ich kolor zależy od wieku grzyba: im starszy, tym rurki są ciemniejsze.

U małych dzieci są jasnożółte, a u dorosłych są brązowe. Zewnętrzne pory kanalików są duże i kanciaste, podczas gdy wewnętrzne pory są małe i cienkie.

Proszek zarodników

Proszek zarodników u dzieci jest jasnobrązowy lub oliwkowobrązowy.

Grzyby kozie: kolekcja (wideo)

Stosunkowo wysoka noga ma średnicę nie większą niż 20 mm. Jest masywny, ma cylindryczny kształt, często jest zakrzywiony lub zwężający się ku dołowi. Konsystencja nogi jest gęsta. Powierzchnia jest gładka, bez połysku. Charakterystyczną cechą jest możliwość deformacji i pękania kapelusza w zarośniętych okazach. Hymenofor po wewnętrznej stronie kapelusza jest rurkowaty, podobny z wyglądu do gąbki, reprezentowany przez obfitość żółtawych lub oliwkowych kanalików z kanciastymi i nieregularnymi porami.

Gdzie i kiedy odebrać

Dzieci rosną w lasach sosnowych, rzadziej w mieszanych, pod sosnami, na glebie piaszczystej. Mogą również rosnąć na terenach podmokłych, w wilgotnym środowisku, na polach i łąkach. Wolą regiony o klimacie umiarkowanym.

Grzyby można znaleźć zarówno pojedynczo, jak iw dużych grupach. Okres dojrzewania dzieci trwa od czerwca do listopada. Dobre plony można zebrać po ulewnym deszczu.

Metody uprawy

Drzewa występują w lasach iglastych, na terenach podmokłych z dobrze nawilżoną glebą. Nie jest uprawiana na skalę przemysłową, ponieważ odmiana nie jest zbyt popularna nawet wśród zbieraczy grzybów, jednak ci, którzy lubią eksperymentować, mogą spróbować samodzielnie wyhodować grzyba na swoim osobistym polu.

Aby to zrobić, musisz stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Na działce powinno być 4-5 sosen. Idealna lokalizacja to teren o wysokim poziomie wód gruntowych. Przygotuj miejsce. Zaopatrz się w grzybnię grzybową i rozprowadź ją po okolicy. Upewnij się, że po przeniesieniu grzybni utrzymujesz stałą wilgotność gleby.

Nie będziesz w stanie zebrać szczególnie dużych zbiorów, ale będziesz mógł cieszyć się własną produkcją grzybów. Na takim terytorium można sadzić rośliny dobrze tolerujące wysoką wilgotność: maliny moroszki, kalinę.

Jedzenie

Dzieci są idealne do jednorazowego gotowania, a także do zbiorów na zimę. Można je gotować, smażyć, marynować i suszyć. Z nich przygotowywane są sałatki, dodawane do zup.

Dzięki suchym czapkom grzyby są prawie zawsze czyste.

Ale przed gotowaniem nadal należy je dobrze posortować, wyczyścić i usunąć robaki. Aby usunąć śmieci wystarczy namoczyć je w wodzie na kilka minut, wypłukać i można przystąpić do gotowania.

Jak i ile gotować

Aby ugotować dzieci, należy je pokroić na trzy lub cztery części i umieścić w rondelku.

Następnie musisz wypełnić grzyby wodą i gotować przez 20-30 minut. Następnie są gotowe do spożycia.

Jak marynować

Aby marynować dzieci, będziesz potrzebować:

• świeże grzyby - 1 kg;
• sól - 3 łyżeczki;
• cukier - 2 łyżeczki;
• czosnek - 2 ząbki;
• goździki - 3 szt.;
• czarny pieprz - kilka groszków;
• Liść laurowy;
• suchy koperek;
• ocet 9% - 3 łyżki. l.

Grzyby należy posortować, umyć, wyczyścić. Zaleca się pocięcie dużych okazów na kawałki. Następnie gotuje się przez kwadrans i ponownie myje.
Aby przygotować marynatę, należy wymieszać sól, cukier, goździki, czosnek, pieprz, liść laurowy, koperek w czystej wodzie.

Następnie musisz tam dodać grzyby, gotować i gotować przez kolejne 5 minut.

Następnie patelnię zdejmuje się z ognia, dodaje do niej ocet, dzieci i marynatę przenosi się do wysterylizowanych słoików i przykrywa pokrywkami.