Sekrety uprawy pęcherzyka truskawkowego: kompetentna pielęgnacja i pielęgnacja

Opis i cechy biologiczne pęcherzyka

Roślina należy do najliczniejszego rodzaju z rodziny Solanaceae, występującego w Azji, Europie i Ameryce. Nazwa kultury jest tłumaczona z języka greckiego jako „bańka”, kojarzy się z niezwykłym kształtem kielicha rośliny, który ma jasny, czerwono-pomarańczowy kolor.

Ogrodnicy używają więcej niż jednej nazwy pęcherzyca - ziemna żurawina lub pomidor, „szmaragdowa jagoda”, „bąbelek”, „wiśnia pesja”, „marunka”. Ze względu na to, że odmiany warzyw należące do rodziny pomidorów są często porównywane do tego warzywa.

Jest to pęcherzyca jednoroczna i wieloletnia, ta roślina zielna może mieć rozgałęzione, wyprostowane lub zakrzywione, kolczaste łodygi, nagie lub pokryte rzadką krawędzią u góry. Ich wysokość waha się od 20 do 120 cm, az czasem łodygi u podstawy stają się zdrewniałe.

Roślina ma przeciwległe liście, pojedyncze, pachowe kwiaty, które znajdują się na całej łodydze. Kielich kwiatu ma kształt dzwonu, jakby był napompowany; zawiera pomarańczowe lub czerwone jagody, podobne do małych kulek. Owoce mają bardzo przyjemny aromat i chociaż pęcherzyca jest rośliną ozdobną, w niektórych jej odmianach są jadalne, a nawet bardzo smaczne. Okres dojrzewania zależy od odmiany i warunków, w jakich rośnie pęcherzyca.

Przydatne właściwości pęcherzyka

Jadalna pęcherzyca jest bardzo bogata w pierwiastki śladowe i witaminy, zawiera: tłuszcze, węglowodany i białka, witaminy C i A, a także cynk, magnez, potas, fosfor, wapń. Owoce mają właściwości moczopędne, przeciwbakteryjne i hemostatyczne. Świeże owoce pęcherzyca pomagają radzić sobie z kamicą moczową, a także są dobrym pomocnikiem w walce z zapaleniem oskrzeli, obrzękiem, zapaleniem pęcherza, nadciśnieniem.

Stosowanie jadalnej pęcherzyka pomaga poprawić stan organizmu, wypełniając go niezbędnymi substancjami. Uprawa kultury nie obciąża letniego mieszkańca wielkich kłopotów, jeśli stworzone zostaną niezbędne warunki.

Popularne typy i odmiany pęcherzyca

Istnieje wiele odmian tej rośliny psiankowatej, ale nie wszystkie z nich są najbardziej popularne wśród ogrodników. A poza tym przed wyborem warto się zastanowić, czy potrzebujesz butelki z bąbelkami do dekoracji ogrodu i domu, czy też chcesz skosztować jej pysznych owoców.

Warzywo

Physalis tego typu jest jadalna, jest wysoce odporna na niskie temperatury i daje obfite zbiory dużych (do 50 g) owoców. Są używane do gotowania i mogą być przechowywane przez długi czas.

Truskawka i jagoda

Te rośliny jagodowe można przypisać roślinom ciepłolubnym, produkują małe owoce - o masie nie większej niż 10 g. Jagody Physalis tej odmiany można jeść na świeżo i przygotowuje się z nich różne desery - marmolady, galaretki, dżemy, konfitury.

Hodowcy w uprawie pęcherzyka jagodowego mogą napotkać trudności - dojrzewa dłużej niż przedstawiciele innych odmian. Ale tę wadę w pełni rekompensuje wysoka wydajność i niesamowicie przyjemny smak i aromat owoców.

rodzynki

Physalis tej odmiany posiada bardzo smaczne owoce - słodkie, z lekką kwaskowatością, w smaku i zapachu przypominające ananasa. Sok z rodzynek Physalis jest podobny do soku z mandarynki.

Kultura tej odmiany lepiej rośnie z sadzonek, owoce są przechowywane do 4 miesięcy, stopniowo trochę więdną, przez co wyglądają jak rodzynki.

Franchet

Częściej roślina ozdobna uprawiana jest jako jednoroczna, wysokość łodygi dochodzi do 90 cm, na jednym pędzie może pojawić się do półtora tuzina „lampionów” - owoców ubranych w jasny kielich.

Placer złota

Wczesna dojrzała odmiana pęcherzyca, wysokość krzewów nie przekracza 30-35 cm Jagody są złote, ważą 5-7 g, z reguły jeden krzew daje obfite zbiory.

Królewiątko

Należy do odmian wcześnie dojrzewających, z jej jagód przygotowuje się desery i dania warzywne w puszkach.

Ananas

Ta odmiana, pomimo południowego pochodzenia, może być uprawiana w centralnej Rosji. Dojrzewa bardzo szybko - pierwsze zbiory są gotowe do końca czerwca. Owoce bąbelkowego ananasa mają bogaty słodki smak z nutą ananasa, można je spożywać na świeżo i wykorzystać do zbioru.

peruwiański

Physalis z Peru uwielbia światło i ciepło, dlatego nie jest często spotykany na działkach osobistych. A jeśli mieszkańcy lata zdecydują się go posadzić, to tylko wtedy, gdy zapewnią chronioną ziemię.

Plon odmiany jest niski, jagody ważą 3-9 g, mają wysoką wartość odżywczą i są magazynem użytecznych pierwiastków śladowych i pektyn. Miąższ soczysty, jasny lub brązowopomarańczowy o smaku truskawkowo-ananasowym.

Dekoracyjny

W ogrodzie roślina ta staje się ozdobą - jasną, świąteczną, ale jednocześnie nie należy zapominać o jej toksyczności. Kwitnące pęcherzyki ozdobne pokryte są zgrabnymi pomarańczowymi lampionami.

Co to jest pęcherzyca

Istnieje kilka rodzajów kultury. Jadalne pęcherzyca to podobne do pomidorów warzywa i jagody aromatyzowane rodzynkami, truskawkami lub ananasem. Pęcherzyki dekoracyjne są podobne do chińskich lampionów, służą do ozdabiania obszarów, ale są trujące, dlatego nie nadają się do jedzenia.

Warzywo Physalis

Na krzaczastych roślinach powstają owoce podobne do pomidorów, które są ukryte od góry w czapce. Świeże owoce pęcherzyka warzywnego nie są smaczne, dlatego służą do przygotowywania preparatów. Okazuje się, że jest bardzo smaczny dżem, który smakuje jak figi.

Jagody (owoce) można przechowywać w osłonach w chłodnych warunkach przez około trzy miesiące.

Jagoda Physalis

Truskawki, ananasy, rodzynki i inne rodzaje pęcherzyca jagodowego można spożywać na świeżo. Ich smak przypomina smak rośliny, której nazwy mają. Jagody są również ukryte w czapkach, ale są mniejsze niż pęcherzyca warzywna. Ponieważ są przechowywane w chłodnych warunkach przez długi czas (do sześciu miesięcy), zimą można cieszyć się smakiem truskawek, ananasa itp. Dżem jest z nich niesamowicie smaczny.

Tak poza tym! Przy odpowiednim sadzeniu i uprawie pęcherzyca na każdym krzaku powstaje do 80 jagód. Dlatego jeśli będziesz uprawiać po raz pierwszy plon, nigdy nie próbowałeś owoców i nie wiesz, co zrobisz ze zbiorami, posadź 5-10 roślin w pierwszym roku. To na pewno wystarczy na próbę.

Physalis dekoracyjny

Na krzewach o wysokości 90 cm jesienią tworzą się jaskrawoczerwone lub pomarańczowe torebki nasienne. To one zdobią działki, ponieważ kwiaty pęcherzyca są małe i niepozorne. Czerwone lampiony służą do ozdabiania klombów, tworzenia bukietów i kompozycji. Nie możesz jeść owoców ozdobnej pęcherzyca.

Ciekawie będzie dla ciebie wiedzieć: co można sadzić w ogrodzie w sierpniu: sadzenie zieleni i warzyw

Powielanie pęcherzyka

Oprócz rozmnażania nasion wiśnie można uprawiać z piaskiem z bocznych pędów i sadzonek. U gatunków ozdobnych z kłącza powstaje wiele pędów, dlatego wiosną lub jesienią część systemu korzeniowego z pędami można wykopać z głównego korzenia i przesadzić.

Inną metodą jest szczepienie; w tym celu w lipcu należy odciąć wierzchołki łodyg, które mają kilka węzłów i międzywęźli, i posadzić je w luźnej glebie, zakopując je na pół i przykrywając perforowaną folią. Po przywróceniu turgoru na liściach sadzonek folię można usunąć.

Łatwo jest dbać o sadzonki podczas ukorzeniania, należy je podlewać w odpowiednim czasie i chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Zobacz też

Uprawa rukoli w otwartym polu z nasion i sadzonek, sadzenie i pielęgnacja w krajuCzytaj

Daty lądowania

Kiedy zasiać nasiona, można obliczyć za pomocą prostych obliczeń. Wskazane jest sadzenie rośliny na stałym miejscu w wieku 45-50 dni. Należy wybrać najlepszy dzień, biorąc pod uwagę warunki pogodowe regionu i policzyć czas, w którym kiełki są gotowe - 4-4,5 tygodnia. Na środkowym pasie i na Uralu okres ten przypada na początek kwietnia, dokładniejszą datę można sprawdzić zgodnie z księżycowym kalendarzem siewu roślin psiankowatych.

Na Syberii klimat jest ostrzejszy, tu można spodziewać się wiosennych przymrozków już na początku lata, a jesiennych już w sierpniu. Dlatego w przypadku braku szklarni lepiej jest preferować pęcherzycę, która szybko dojrzewa - odmiana Moskwa z początku 2045 r., Cukiernik, truskawka.

Zaleca się sadzenie sadzonek w kwietniu, a następnie sadzenie ich nie na otwartym terenie, ale pod agrowłókniną lub folią. Przeszczep przeprowadza się od połowy do końca maja, w zależności od warunków pogodowych.

Po pierwszych dziesięciu dniach czerwca schronisko jest usuwane i zwracane pod koniec okresu letniego.

Opis odmiany

Jadalna pęcherzyca jest zwykle podzielona na dwie duże odmiany: pęcherzycę warzywną i jagodową. Odmiana jagód, z których najpopularniejsza jest pęcherzyca truskawkowa, może rosnąć wszędzie. Spożywany jest nie tylko świeży, ale także suszony, używany do kompotów, konfitur, a nawet słodyczy. Odmiany Berry physalis wyróżniają się słodkim lub słodko-kwaśnym smakiem, są średniej wielkości, najczęściej w kolorze bursztynowo-żółtym.

Pęcherzyca warzywna, w przeciwieństwie do jagód, ma większe owoce (do 80 g). Mogą mieć różne kolory: żółty, zielony, a nawet fioletowy. Odmiana jest bardziej wydajna, ma mniejsze wymagania dotyczące ciepła i światła.

Zdjęcie w górnym rzędzie pokazuje owoce pęcherzyka warzywnego, aw dolnym rzędzie - jagodę

Pęcherzyca warzywna to roślina jednoroczna o dużych, pachnących, żółtych lub jasnopomarańczowych kwiatach, które przypominają małe dzwoneczki. Jedna roślina tej kultury może dać do 200 owoców. Występują odmiany wysokie (około 1 m) i niewymiarowe, prawie pełzające po ziemi. Owoc Physalis ma zaokrąglony kształt i jest utworzony w przerośniętym kielichu, który przykrywa go jak okrywę.

To właśnie pochwa jagodowa odpowiada za ochronę jej przed mrozem, szkodnikami i wieloma chorobami, a także przyczynia się do długotrwałego przechowywania.

Galeria zdjęć: wygląd pęcherzyka warzywnego

Owoce Physalis są zamknięte w zielonym pudełku, które tworzą narastające działki

Zbiór pęcherzyka warzywnego rozpoczyna się w czerwcu i kończy późną jesienią

Kwiaty Physalis mogą być żółte, pomarańczowe, rzadziej białe, czasem liliowe.

Owoc Physalis to mięsista jagoda o żółto-zielonym lub żółto-pomarańczowym kolorze, podobna do pomidora, o smaku od bardzo przyjemnego do ostrego gorzkiego

Po osiągnięciu dojrzałości kolor obudowy, w której zamknięty jest owoc pęcherzyca, zmienia się na jaśniejszy

Rosnące regiony i cechy upraw

Ameryka Środkowa jest uważana za miejsce narodzin pęcherzyka warzywnego. To warzywo szczególnie lubi mieszkańców Meksyku. Szeroko wykorzystują jego owoce do przyrządzania ostrych sosów i sałatek.

Kultura dobrze rośnie nie tylko w regionach południowych, ale także w północnych regionach regionu Non-Black Earth i innych obszarach o krótkich godzinach dziennych. Physalis jest najbardziej odpornym na zimno przedstawicielem rodziny psiankowatych. Jego sadzonki są w stanie wytrzymać spadek temperatury do -3 stopni, a potężny system korzeniowy pomaga uprawom walczyć z suszą. Warzywo jest bezpretensjonalne, odporne na choroby, w tym phytophthora i szkodniki, dojrzewa dość wcześnie i jest dobrze przechowywane.

Meksykańska pęcherzyca to typowa roślina warzywna, zbliżona do pomidora pod względem właściwości biologicznych, ale bardziej odporna na zimno, odporna na suszę, mniej wymagająca pod względem światła

Ogrodnicy Physalis zauważają, że praca z tą uprawą zawsze pozostawia tylko najprzyjemniejsze wrażenia.

Skład, użyteczne właściwości i zastosowanie pęcherzyka warzywnego

Warzywa Physalis są bogate w węglowodany, glukozę i fruktozę. Zawierają wiele substancji aktywnych: garbniki, polifenole, fizalinę, kryptoksaninę, a także dużą ilość kwasów organicznych i witamin. Likopen, silny przeciwutleniacz stosowany w medycynie w profilaktyce raka, nadaje owocom jasny kolor. Dietetycy zalecają włączenie do diety pęcherzyca roślinnego ze względu na obecność pektyny, substancji, która pomaga oczyścić organizm z toksyn, toksyn, cholesterolu i metali ciężkich.

100 gramów jagód tej rośliny zawiera tylko 32 kilokalorie, czyli prawie dwa razy mniej niż winogrona i mango.

Tradycyjna medycyna zwraca uwagę na przeciwzapalne, hemostatyczne, przeciwbólowe, moczopędne i żółciopędne działanie owoców pęcherzyca. Oficjalna medycyna zaleca osobom z cukrzycą, nadciśnieniem, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, a nawet wrzodami żołądka, stosowanie tego warzywa, a także ogólnego toniku.

Należy mieć świadomość, że nadziemna część rośliny, a także osłonki owoców zawierają dużą ilość alkaloidów, które mogą mieć negatywny wpływ na organizm człowieka.

Najbardziej aktywnie używana pęcherzyca warzywna w gotowaniu:

• Physalis nadaje delikatny smak warzywnym gulaszom i dodatkom;
• zaleca się dodawać go do zup, barszczu i sosów;
• z pieczonej pęcherzyca uzyskuje się nie tylko doskonały kawior, ale także nadzienie do ciast;
• gospodynie domowe, które próbowały marynować to warzywo, zauważają jego podobieństwo do pomidorów w puszce;
• Smakosze twierdzą, że dżem z pęcherzyca przypomina dżem figowy.

To prawda, że ​​wielu ogrodników zauważa niezbyt przyjemny smak nawet dojrzałych surowych owoców.

Galeria zdjęć: kulinarne przysmaki z pęcherzyca

Kawior Physalis można podawać od razu lub zwinąć na zimę

Physalis marynowany na zimę przypomina w smaku kiszone zielone pomidory, tylko pęcherzyca jest nieco bardziej miękka

Umyte owoce pęcherzyca przed namoczeniem należy oparzyć wrzątkiem, a następnie zanurzyć w zimnej wodzie

Physalis przygotowywany jest nie tylko z papryką, pomidorami i kolendrą, dobrze komponuje się z mięsem, nadając mu szczególny aromat i pikantny smak.

Do gotowania dżemu pęcherzyca warzywna jest nie tylko myta, ale także blanszowana w gorącej wodzie, aby usunąć gorycz i śluzowatą płytkę nazębną

Wideo: dżem pęcherzykowy warzywny

Sekrety uprawy pęcherzyca na zewnątrz

Nie wszystkie odmiany roślin można uprawiać w takich warunkach, ponadto sukces sadzenia zależy od cech klimatycznych. Niektóre rodzaje pęcherza wystarczy wysiać nasionami w otwartym terenie, a inne wyhodować sadzonki.

Aby wyhodować pęcherzycę na wsi, w ogrodzie lub w ogrodzie, warto rozważyć niektóre potrzeby tej niezwykłej kultury:

• Kochająca ciepło „bańka” potrzebuje dostatecznej ilości światła słonecznego, dlatego należy wybierać obszary z dobrym oświetleniem.
• W miejscu, w którym rośnie, po deszczu wilgoć nie powinna gromadzić się i stagnować.
• Kiełki lepiej rozwijają się w glebie wstępnie uprawnej, na której rosły przed nimi przedstawiciele innych kultur. Będzie to sprzyjać aktywniejszemu wzrostowi sadzenia i zwiększeniu plonów.
• Physalis słabo rośnie w pobliżu chwastów, więc będzie wymagał regularnego pielenia.
• Kwaśna gleba nie nadaje się do szmaragdowej jagody, jeśli roślina zostanie umieszczona w takich warunkach, nie zapuści korzeni lub będzie stale chorować.

Aby gleba była bardziej odpowiednia dla tej kultury, można zastosować wapnowanie - dodaje się do niej dodatkowe składniki: wapno palone, popiół drzewny, „Fluff” czy dolomit. Podczas stosowania suplementów postępuj zgodnie z instrukcjami zawartymi w instrukcjach.

Physalis preparat do sadzenia nasion

Materiał siewny „chińskiej lampionu” jest niewielki, więc nie warto zajmować się nim kawałek po kawałku. Aby wybrać dobre nasiona, należy je przetestować w 5% roztworze soli. Te, które się pojawiły, są wysyłane do małżeństwa; nasiona, które opadły na dno, są uważane za odpowiednie.

Przed siewem należy je zdezynfekować - moczyć przez 30 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie materiał jest myte, suszone i przechowywane do sadzenia.

Jeśli pęcherzyca ma być wysiewana bezpośrednio na otwarty teren, czynności te można przeprowadzić na osobistej działce, przed umieszczeniem nasion w glebie.

Hodowla nasion

Ogrodnicy często borykają się z problemem pozyskania wysokiej jakości nasion, dlatego starają się je zdobyć na własnej działce. Najprostszym wyborem jest wybór nasion z najlepszych roślin:

• w bąbelkach truskawkowych i peruwiańskich są to przedstawiciele o największym plonie, dużych owocach i wysokim smaku;
• w przypadku meksykańskiej pęcherzyca selekcja okazuje się trudniejsza - rośliny dziedziczą cechy zarówno zapylanego, jak i zapylanego pęcherzyka, dlatego lepiej jest pobierać nasiona z owoców różnych krzewów, a następnie sadzić je w oddzielnych obszarach.

Doświadczeni ogrodnicy mogą uprawiać samodzielnie, krzyżując różne odmiany w celu uzyskania najbardziej produktywnej rośliny o owocach spełniających ich wymagania. Ale najczęściej robią to profesjonalni hodowcy nasion.

Uprawa sadzonek

Pod wieloma względami uprawa kiełków chińskich lampionów jest podobna do pozyskiwania materiału do sadzenia pomidorów. Wystarczy więc podstawowa wiedza na temat tego procesu, aby uzyskać pozytywny wynik.

Przygotowanie gleby

Jako glebę można użyć gotowego produktu przeznaczonego do innych upraw warzyw: pomidorów, papryki, bakłażanów. A jeśli masz wolny czas, lepiej samemu zrobić glebę. Będzie to wymagało:

• 40% torfu;
• 25% humusu (zgniły kompost);
• 25% gruntu (odpowiedni ogród lub darń);
• 10% piasku rzecznego (należy go umyć).

Powstałą mieszaninę należy przesiać, a aby wyeliminować prawdopodobieństwo zakażenia chorobami grzybiczymi i zmniejszyć ilość chwastów, zaleca się gotowanie na parze przez godzinę.

Brzeczkę bąbelkową wysiewać w okolicy od połowy wiosny do początku maja, umieszczając nasiona w cienkim pasku w bruzdach, odległość między nimi powinna wynosić 25-35 cm. Mają wysoką przeżywalność.

Korzyści i szkody związane z pęcherzykiem truskawkowym

Pierwsze plemiona Ameryki Środkowej i Południowej dowiedziały się o Physalis 4000 lat temu. Ze względu na dużą ilość składników odżywczych pęcherzyca była stosowana w leczeniu wielu chorób. Współcześni naukowcy udowodnili, że stosując regularnie owoce można zapobiec występowaniu wielu chorób. Przydatne właściwości pęcherzyka:

1. Ze względu na wysoką zawartość K i Mg normalizuje pracę mięśnia sercowego. Zmniejsza prawdopodobieństwo zawału serca, udaru, miażdżycy i tętniaka.
2. Zawarte w jagodzie przeciwutleniacze zapobiegają pojawianiu się nowotworów złośliwych.
3. Zmniejsza ryzyko chorób stawów. Physalis łagodzi stan poprzez zaostrzenie zapalenia stawów i artrozy. Usuwa sole z organizmu.
4. Poziom cukru we krwi wraca do normy. Pomimo tego, że jagoda jest słodka, można ją stosować przy różnych typach cukrzycy.
5. Dzięki dużej zawartości beta-karotenu poprawia się widzenie. Physalis zapobiega pojawianiu się zaćmy, jaskry oraz zapobiega zwyrodnieniu plamki żółtej i zmętnieniu soczewki.
6. Wzmacnia układ odpornościowy. Dzięki wysokiej zawartości witaminy C jagoda chroni przed niedoborem witamin, przeziębieniami i chorobami wirusowymi, a także szybko przywraca organizm po operacji.
7. Poprawia funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zmniejsza ryzyko zaparć, skurczów żołądka i wzdęć. Błonnik i pektyny zawarte w jagodzie zapobiegają zapaleniu żołądka, wrzodom i zapaleniu okrężnicy.
8. Spowalnia starzenie się komórek, likwiduje zmarszczki, plamy starcze oraz poprawia strukturę skóry.
9. Przyspiesza gojenie się ran, oparzeń i wrzodów. Kleik z miazgi Physalis przyspiesza regenerację komórek, wlew alkoholu - łagodzi blizny i blizny.
10. Dzięki dużej zawartości witamin z grupy B zwiększa się wydolność, zmniejsza się zmęczenie, przywraca się witalność, zmniejsza się ryzyko migreny, skurczów mięśni i depresji.

Pomimo dużej liczby przydatnych właściwości pęcherzyca ma również przeciwwskazania. Nie zaleca się włączania go do diety kobietom w ciąży i karmiącym oraz osobom z wysoką kwasowością żołądka.

Ważny! W przypadku chorób przewlekłych i reakcji alergicznej przed spożyciem pęcherzyka truskawkowego konieczna jest konsultacja lekarska.

Physalis można spożywać tylko z owocami, wszystkie inne części rośliny są trujące. Szczególnie niebezpieczne są lampiony zakrywające owoce.

Sadzenie rośliny na miejscu

Można zaplanować wcześniejsze sadzenie kiełków pęcherzyca z 3 liśćmi w ziemi, ale tylko z zapewnieniem obowiązkowego schronienia. Rośliny z 6-8 liśćmi można sadzić na otwartej glebie, ale tylko wtedy, gdy ustali się ciepła pogoda i wykluczone jest prawdopodobieństwo mrozu. Najkorzystniejsza temperatura powietrza to + 20 ... + 22 C.

Osoby, które chcą uzyskać obfite zbiory i piękną roślinność, powinny zwrócić uwagę na następujące cechy procesu:

• Sadzonki odmian wysokich i średnich wymagają pośredniego przeszczepu do bardziej przestronnego zbiornika przed ukorzenieniem na otwartym polu.
• Wszystkie „młode” pęcherzycy wykazują twardnienie - doniczki z sadzonkami należy trzymać w zacienionym miejscu, gdzie nie pada bezpośrednie światło słoneczne.
• Ponieważ większość krzewów kwitnących wiśni dość dobrze się rozgałęzia, lepiej jest przesadzać rośliny za pomocą wzoru szachownicy, średnia wielkość kroku wynosi 50 cm.
• Przedstawiciele wysokich odmian należy następnie związać, zaleca się zapewnienie tego podczas sadzenia w ziemi.
• Kiełek należy zanurzyć w otworze do pierwszej prawdziwej ulotki.
• Jeśli sadzonki wyrosły, sadzi się je w następujący sposób: 1,5 litra wody wlewa się do wnęki i sadzonkę umieszcza się ze spadkiem w wodzie, co pozwoli korzeniom wyprostować się; następnie otwór należy zasypać ziemią i zagęścić.
• Sadzone jednorazowo kiełki nie wymagają takich manipulacji: umieszcza się je w ziemi w tradycyjny sposób, a po zabiegu są dobrze zrzucane.

Zobacz też

Jak sadzić szczaw i dbać o niego na otwartym polu, jak go karmić po ścięciuPrzeczytaj

Aby ułatwić dalszą pielęgnację uprawy, zaleca się ściółkowanie gleby torfem.

Sadzenie Physalis i niezbędne procedury przygotowawcze

Physalis to prawdziwe znalezisko dla leniwych ogrodników. Wymagana jest minimalna ostrożność. Niemniej jednak należy podjąć pewne wysiłki, aby stworzyć kulturę warunków optymalnych lub zbliżonych do nich. Bez tego obfite owocowanie jest niemożliwe.

Physalis nie stawia nadmiernych wymagań co do jakości gleby.Jest całkiem zadowolony zarówno z ciężkiej gliny, jak i lekkiej gleby piaszczystej. Jedyne, czego kategorycznie nie toleruje, to zakwaszone lub solone podłoże. A jeśli to pierwsze można jeszcze poprawić, dodając mąkę dolomitową, zmielone skorupki jaj lub popiół drzewny do stanu sproszkowanego, to w drugim przypadku będziesz musiał poszukać innego miejsca. Pożądane jest, aby gleba była luźna. W ciężkiej glebie lepiej wstępnie dodać trochę piasku.

Mąka dolomitowa jest naturalnym odtleniaczem gleby, przy przestrzeganiu dawki nie wywołuje żadnych skutków ubocznych

Roślina toleruje zarówno jasne światło słoneczne, jak i cień, ale w pierwszym przypadku dojrzewanie owoców jest opóźnione, ponieważ jest to kultura o krótkich godzinach dziennych. Dlatego w przypadku pęcherzyca nie można nawet odłożyć osobnego łóżka, sadząc go pod drzewami owocowymi, między krzewami, w pobliżu ogrodzenia i tak dalej.

Physalis można sadzić na obszarze, który nie nadaje się do innych upraw ogrodniczych, wymagania dla rośliny są minimalne

Praktyka pokazuje, że wystarczy raz posadzić pęcherzycę w wybranym miejscu. Roślina jest jednoroczna, ale dobrze rozmnaża się przez samosiew. Wystarczy, że kilka owoców dojrzeje i spadnie na ziemię. Mrozoodporność nasion pozwala im z powodzeniem przetrwać nawet surowe zimy na Uralu i Syberii. Niemniej jednak lepiej jest się ubezpieczyć, a późną jesienią rzucić łóżko opadłymi liśćmi, słomą, a na wierzch - śniegiem.

Jagoda Physalis dobrze rozmnaża się przez samosiew, należy dać kilka owoców do dojrzewania i wyschnięcia na krzaku

Nie jest pożądane uprawianie pęcherzyca tam, gdzie rosły inne psiankowate (pomidory, ziemniaki, bakłażany). W zasadzie nie jest podatny na choroby, ale w tym przypadku ryzyko wzrasta. Wszelkie inne uprawy ogrodnicze będą działać jako prekursory, zwłaszcza dynie, rośliny strączkowe i wszystkie rodzaje kapusty.

Pomidory, podobnie jak inne psiankowate, są złymi poprzednikami pęcherzyca.

Wybrany obszar jest wykopywany i oczyszczany z chwastów. Można to zrobić zarówno jesienią, jak i wiosną. Jeśli wcześniej coś tu uprawiano i odpowiednio stosowano nawozy, teraz możesz się bez nich obejść. W przeciwnym razie potrzebny jest humus lub zgniły kompost (około 5 litrów na metr bieżący). Przydatnym dodatkiem jest przesiany popiół drzewny. Świeży obornik jest kategorycznie wykluczony - po prostu spali korzenie, roślina umrze.

Wystarczy wykopać łóżko dla pęcherzyka jagodowego na głębokość jednego bagnetu łopaty

Uprawa pęcherzyca bez pestek w Rosji jest praktykowana głównie w południowych regionach o ciepłym klimacie subtropikalnym. W takich warunkach ogrodnik może mieć pewność, że zdążą dojrzeć. Na Uralu, Syberii i innych regionach lato może trwać znacznie krócej niż wymagane sto dni. Chociaż oczywiście nikt nie zabrania podejmowania ryzyka.

Humus to naturalny środek na zwiększenie żyzności gleby

Nasiona sadzi się w ziemi od pierwszej połowy kwietnia do 20 maja. Do tego czasu powietrze powinno ogrzać się do 15 ° C, a gleba na głębokości 8–10 cm - co najmniej do 7 ° C. Wysiewa się je w bruzdach o głębokości około 5 cm, zachowując między nimi odstęp 7-10 cm. Jest to dość trudne, nasiona są małe, dlatego lepiej jest je wstępnie wymieszać z piaskiem. łóżka są zaciśnięte folią. Gdy rośliny utworzą dwa prawdziwe liście, przeprowadza się przerzedzanie, pozostawiając co najmniej 25 cm między sąsiednimi okazami.Nie więcej niż 10 sadzonek na 1 m². Te, które zagęszczają sadzonki, można przenieść w dowolne inne miejsce. Najprawdopodobniej pomyślnie się zakorzenią i przyniosą plony, ale tylko 7-10 dni później.

Nasiona Physalis są małe, więc sadzonki należy zanurzyć, a sadzonki w ogrodzie przerzedzić

Rosnąca pęcherzyca w sadzonkach pozwala szybciej uzyskać jagody.Praktyka pokazuje również, że w tym przypadku plon wzrasta ze względu na rozciągający się okres owocowania.

Nasiona można kupić lub zebrać samodzielnie. Kilka dojrzałych dużych owoców obiera się ze skórki, miele na miazgę i pozostawia do wyschnięcia. Owoce będą bardziej zmiękczane, jeśli przez kilka godzin potrzymasz owoce w wodzie, przekrojone na pół. Kiedy miazga zamieni się w pył, jest przesiewana, usuwając materiał sadzeniowy.

W każdym owocu pęcherzyca jest wiele nasion, więc z reguły nie pojawiają się problemy z materiałem sadzeniowym.

Jest inny sposób. Przed pierwszym mrozem krzak pęcherzyca jest wykopywany z łóżka ogrodowego, przenoszony do ciepłego pomieszczenia i zawieszany, po rozłożeniu pod nim miękkiej szmatki. Gdy nasiona dojrzewają, same spadną na podłogę. Ale w tym przypadku proces będzie trwał kilka miesięcy.

Przed sadzeniem nasiona zanurza się w roztworze soli na kilka minut. Pozwala to odrzucić te, które na pewno nie wykiełkują - wypływają na powierzchnię. Te pozostałe na dnie są myte i suszone. Do dezynfekcji i dezynfekcji wytrawia się je w roztworze biofungicydu na kwadrans lub przetrzymuje w wodzie na 6-8 godzin z dodatkiem kilku kryształków nadmanganianu potasu (na jasno różowy kolor). Następnie należy je również wypłukać pod bieżącą wodą i wysuszyć.

Roztwór nadmanganianu potasu jest jednym z najbardziej znanych środków dezynfekujących

W przypadku sadzonek nasiona pęcherzyka jagodowego wysiewa się w połowie kwietnia. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia na stałe w drugiej dekadzie maja. W tym czasie powinny osiągnąć wysokość 10–12 cm. Odstęp między krzewami 40–45 cm, rozstaw rzędów 70–80 cm Zabieg przeprowadza się około 1,5 tygodnia wcześniej niż sadzenie pomidorów.

ostatnie wejścia

7 super wczesnych i pysznych ziemniaków do sadzenia w 2020 roku 6 rzadkich odmian pomidorów 2020, które przyniosą przyzwoite zbiory 5 mieszańców ogórków Zasadzę w tym roku bez wahania

Sadzonki Physalis rozwijają się wystarczająco szybko, więc nie ma potrzeby zbyt wczesnego sadzenia nasion

Najlepiej kupić specjalną glebę do uprawy Solanaceae, chociaż odpowiednie jest uniwersalne podłoże do sadzonek i tylko ziemia ogrodowa. Każda gleba musi zostać wysterylizowana. Aby to zrobić, smaży się w piekarniku, zamraża w zamrażarce lub po prostu kładzie na balkonie na kilka dni zimą. Najłatwiej jest rozlać glebę wrzącą wodą lub ciemnofioletowym roztworem nadmanganianu potasu.

Gleba dla Solanaceae jest również odpowiednia dla pęcherzyca jagodowego, ale można użyć dowolnego innego podłoża

Procedura uprawy sadzonek nie jest szczególnie trudna:

1. Przygotowane podłoże wlewa się do plastikowych kubków, doniczek torfowych i innych małych pojemników. Należy ją oszczędnie podlewać i wyrównywać. W każdym pojemniku wysiewa się 2-3 nasiona. Następnie przykrywa się je folią lub szkłem. Optymalna temperatura wynosi teraz około 25 ° C. Na tym etapie światło nie jest jeszcze potrzebne. „Szklarnia” jest codziennie wentylowana, co zapobiega gromadzeniu się kondensatu. Physalis można również sadzić w zwykłych pojemnikach, ale wtedy musisz bawić się kilofem. Również doświadczenie uprawy roślin wskazuje, że w tym przypadku wzrasta odsetek sadzonek słabych i zdeformowanych.
2. Pojawienie się sadzonek będzie musiało poczekać 6-10 dni. Następnie schronienie zostaje usunięte. Temperatura jest nieco obniżona do 20–22 ° C. Wymagane godziny dzienne trwające 8-10 godzin. W przeciwnym razie sadzonki są brzydko rozciągnięte, opóźniając rozwój. Jeśli nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła, stosuje się fitolampy. Zwykłe świecące diody LED nie są gorsze.
3. Dalsza pielęgnacja sadzonek pęcherzyka jagodowego ogranicza się do okresowego podlewania, gdy gleba wysycha. Wystarczająco 2-3 razy w tygodniu. Po około 15–20 dniach rośliny będą musiały być karmione.Użyj słabego roztworu nawozów zawierających azot (2-3 g na litr wody) lub dostępnych w handlu złożonych opatrunków przeznaczonych specjalnie dla sadzonek. Kiedy więcej niż jedno nasionko wykiełkuje w doniczce, w fazie drugiego prawdziwego liścia, „dodatkowe” okazy będą musiały zostać przesadzone do innego pojemnika lub po prostu wyrzucone, jeśli nie brakuje materiału do sadzenia.
4. Około półtora tygodnia przed sadzeniem w ziemi zaczyna się twardnienie. Na zewnątrz powinno być 8–10 ° C cieplej. Doniczki z sadzonkami są codziennie wyprowadzane na zewnątrz na kilka godzin, stopniowo wydłużając czas spędzany na świeżym powietrzu. W ciągu ostatnich 2-3 dni można je nawet zostawić na noc poza domem.

Nasiona Physalis kiełkują szybko i masowo

Wideo: sadzenie nasion pęcherzyca do sadzonek

Wskazane jest, aby wieczorem przenieść sadzonki jagód pęcherzyca na otwarty teren i natychmiast rozciągnąć baldachim nad łóżkiem ogrodowym z dowolnego białego materiału pokrywającego. To ochroni delikatne liście przed oparzeniami słonecznymi, rośliny szybciej się zakorzenią. Pokrowiec można zdjąć po około tygodniu.

Aby rośliny były łatwiejsze do wyjęcia z pojemników, około pół godziny przed sadzeniem, pęcherzyca powinna być obficie podlewana

W przeciwieństwie do większości upraw ogrodniczych, nowo posadzona pęcherzyca nie wymaga podlewania. Wystarczy przed posadzeniem zwilżyć glebę w dołku i dobrze rozsypać sadzonki do doniczki, aby łatwiej było je wyjąć z pojemnika. Na dnie otworu umieszcza się garść humusu. Rośliny są zakopane do pierwszego prawdziwego liścia.

Posadzone w ziemi Physalis po raz pierwszy należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, w przeciwnym razie rośliny mogą ulec poparzeniu

Funkcje pielęgnacji pęcherzyków płucnych

Po posadzeniu pędów egzotycznej rośliny w ziemi, musisz nadal się nimi opiekować. Pielęgnacja przypomina uprawę pomidorów, tylko pęcherzyca nie wymaga szczypania - na bocznych gałęziach powstają owoce.

Rozwolnienie

Ważne jest, aby unikać skorupy i pękania gleby. Aby to zrobić, poświęć trochę czasu, aby go poluzować.

Zasady podlewania

Zaleca się regularne podlewanie sadzonek do 15-17 sierpnia, później lepiej zmniejszyć częstotliwość podlewania - przyspieszy to proces dojrzewania jagód. Physalis nie boi się upałów i suszy, jest bardzo odporny na takie warunki.

W upale można podlewać krzewy kilka razy w tygodniu, a przy umiarkowanej temperaturze powietrza wystarczy jedno podlewanie co 7-8 dni.

Pielenie

Konieczne jest zorganizowanie tego wydarzenia, ale wystarczy to zrobić raz na 3-4 tygodnie, nie częściej.

Top dressing

Po pół miesiącu od przesadzenia sadzonek do ziemi możesz zacząć je karmić. Doświadczeni ogrodnicy zalecają nawożenie po podlaniu. Możesz używać zarówno kompozycji organicznych, jak i mineralnych, ale najlepszy efekt można osiągnąć, zmieniając je co półtora do dwóch tygodni.

W przypadku pęcherzyca dozwolone są następujące nawozy:

• Saletra amonowa - przygotowuje się roztwór w ilości 10 g substancji na 5 litrów wody. Lepiej jest stosować po zerwaniu, gdy liście nabierają bladozielonkawego koloru.
• Organiczne (obornik drobiowy, obornik bydlęcy) - dziewanna jest hodowana w tempie 1:10, obornik - 1:15, wprowadza się około 5 litrów kompozycji na każde 1,5 m2. m. Taki zaprawa jest bardzo przydatna przy osłabionej roślinności, skuteczna po zbiorze, w okresie kwitnienia i zawiązywania owoców.
• Superfosfat to złożony nawóz do upraw warzyw. Kompozycję przygotowuje się z 15 g substancji na 5 l wody.
• Popiół drzewny - zaleca się stosować przez cały sezon wegetacyjny; rozcieńczyć w ilości 15 g substancji na 5 litrów wody.

Podczas wprowadzania nawozów należy zachować ostrożność i upewnić się, że związki nie spadną na liście i łodygi pęcherzyca, ponieważ mogą spowodować oparzenia.

Zwalczanie szkodników

Istnieje kilka szczególnie „upartych” i niebezpiecznych szkodników, które nie są obojętne wobec glinianych pomidorów i mogą je zrujnować i pozbawić właściciela uprawy:

• Medvedka to duży owad ortoptera, który uszkadza system korzeni pęcherzyca, gryząc korzenie.Możesz chronić kulturę przed wiosennym i jesiennym kopaniem gleby - to wydarzenie doprowadzi do zniszczenia gniazd szkodników. Latem zaleca się poluzowanie gleby o co najmniej 20 cm, niedźwiedzia można odstraszyć, podlewając roślinę roztworem ptasich odchodów, a także sadząc nagietki obok bańki.
• Mszyce - ten groźny pasożyt jest nosicielem zarazy. Ochroną przed nim służą insektycydy, którymi krzewy należy leczyć 3-4 razy w sezonie.
• Wireworm - larwy wszystkich chrząszczy chrząszczy to burza korzeni i bulw, które powodują poważne uszkodzenia podziemnej części rośliny. Zaleca się dodawanie do niego popiołu podczas kopania gleby - gleba zasadowa nie smakuje larwom chrząszczy.

Ochrona przed chorobami

Ogólnie rzecz biorąc, Physalis jest zdrową rośliną odporną na choroby. Jednak w niekorzystnych warunkach istnieje ryzyko rozwoju chorób.

Sadzonki rosnące w warunkach wysokiej wilgotności mogą być dotknięte patologią grzybową, zwaną „czarną nogą”. Nietrudno zauważyć chorobę - podstawa łodygi robi się czarna, a kiełek obumiera.

Z reguły przy odpowiedniej pielęgnacji sadzonek i sadzonek - rozluźnienie, podlewanie, przerzedzenie, można uniknąć choroby.

Inną chorobą, która nie oszczędza wszystkich psiankowatych, jest zaraza późna, która stanowi największe zagrożenie dla upraw w okresie dojrzewania owoców. Grzyb infekuje jagody i pokrywają się brązowawymi plamami podskórnymi, takie owoce są niejadalne.

W walce z zarazą najskuteczniejsze jest opryskiwanie naziemnej części rośliny płynem Bordeaux, z którego przygotowywany jest roztwór. Wydarzenie odbywa się z wyprzedzeniem, zanim krzaki zostaną pokryte jajnikami.

Szkodniki i choroby Physalis

Wśród dużej liczby szkodników jest kilka najbardziej niebezpiecznych dla pęcherzyca:

1. Mszyce przenoszą zarazę, która jest niebezpieczna dla wszystkich upraw psiankowatych. Możesz pozbyć się tego owada, jeśli potraktujesz krzaki środkiem owadobójczym co najmniej raz w miesiącu przed owocowaniem.
2. Medvedka jest w stanie tak bardzo uszkodzić korzenie pęcherzyka, że ​​roślina umrze w krótkim czasie. W celach profilaktycznych gleba jest wykopywana wiosną i jesienią, co niszczy gniazda owadów. Regularne spulchnianie gleby latem do głębokości 20 cm również pomaga pozbyć się niedźwiedzia. Tego szkodnika można odstraszyć, podlewając wodą posadzone w pobliżu ptasie odchody lub nagietki.
3. Wireworm, podobnie jak niedźwiedź, uszkadza korzenie roślin. Terminowe wykopanie gleby z dodatkiem popiołu pomoże odstraszyć larwę.

Przy odpowiedniej pielęgnacji pęcherzyca rzadko boi się jakichkolwiek chorób, ale jeśli warunki się pogorszą, możliwe są trudności. Przy wysokiej wilgotności gleby sadzonki mogą zostać uszkodzone przez grzyby zwane „czarną nogą”.

Ważny! Najczęstszą chorobą upraw psiankowatych jest zaraza późna. Charakteryzuje się występowaniem ciemnych plam pod skórką na owocach, wynika z dużej wilgotności i częstych opadów w okresie formowania się jagód. Chorych owoców nie należy używać do jedzenia. Aby zapobiec chorobie, krzewy spryskuje się 1% roztworem płynu Bordeaux, aż pojawią się jajniki.