2. Chionodoxa - sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym
2.1 Jak i kiedy sadzić
Cebulki Chionodox sadzi się późnym latem - wczesną jesienią - przed nadejściem mrozów rośliny będą miały czas, aby się wzmocnić i zakorzenić. Po umieszczeniu w ogrodzie warto wziąć pod uwagę, że wiele odmian łatwo rozmnaża się samodzielnie, tworząc samosiew.
Ponieważ kwiat jest odporny na różne warunki oświetleniowe. następnie do sadzenia można wybrać zarówno przestrzeń otwartą na promienie słoneczne, jak i zacieniony zakątek ogrodu. Często te pierwiosnki są ozdobione pniami drzew i krzewami, ponieważ kwitnienie następuje wcześnie, gdy na drzewach jeszcze nie pojawiły się liście.
↑ w górę,
W przypadku uprawy po słonecznej stronie kwitnienie nastąpi wcześniej, ponieważ w tym miejscu gleba będzie szybciej rozmrażać. Jednak sadzenie w półcieniu, gdzie kwitnienie następuje później, będzie trwać dłużej niż w miejscu słonecznym. Zalane tereny nizinne i miejsca z blisko położonymi powierzchniowymi wodami gruntowymi nie nadają się do uprawy chionodox - w takich warunkach rośliny mogą gnić.
Jeśli gleba w okolicy jest kwaśna, dodaje się do niej pokruszoną kredę, rozlaną mlekiem wapiennym lub dodaje się mąkę dolomitową. Witryna jest ostrożnie rozluźniana, a chwasty są usuwane. Jeśli miejsce jest zbyt ciężką, gliniastą glebą, dodaje się do niej zgniłe liście w celu pożywienia i piasek rzeczny, aby poprawić zdolność przenoszenia wilgoci.
↑ w górę,
Przygotowane są otwory do sadzenia, których głębokość będzie zależeć od wielkości cebul. Zasadniczo cebulki sadzi się na głębokości od 2 do 3 razy większej od ich wysokości. W przypadku ogrodu o gęstej glebie wartość tę można zmniejszyć, a w przypadku luźnej gleby sadzić rośliny nieco głębiej. W każdym otworze można umieścić 3-4 cebule - w tym przypadku chionodox będzie wyglądał bardziej spektakularnie. Między dziurami. w zależności od schematu sadzenia i częstotliwości przeszczepów w kolejnych latach pozostawiają około 8 - 10 cm.
Żarówki zanurza się w otworach i posypuje lekko ubitą ziemią. Nasadzenia są podlewane i przykrywane niewielką warstwą ściółki o grubości ok. 2 - 3 cm Jako ściółkę można użyć słomy, ściętej trawy lub trocin, ale muszą one być dobrze zgniłe.
↑ w górę,
2.2 Dbanie o Chionodox
Dalsza pielęgnacja kwiatu w ogrodzie będzie polegała na terminowym podlewaniu, okresowym karmieniu i pieleniu gleby. Oczywiście po każdym podlewaniu warto poluzować glebę na płytką głębokość.
Pąki przycinające należy przycinać. aby nie tworzyły nasion, a rośliny wpuszczają wszystkie składniki odżywcze do cebulki. Podczas przycinania nie dotykaj liści - dopóki nie umrą całkowicie, będzie karmić cebulki.
↑ w górę,
Wraz z nadejściem pierwszych wiosennych dni nawożenie przeprowadza się nawozami dla roślin kwitnących, rozsypując granulki bezpośrednio na powierzchnię topniejącego śniegu. Ponieważ cebulki zawierają zapas składników odżywczych, nie należy przekarmiać kwiatu. Drugie karmienie można przeprowadzić po całkowitym kwitnieniu, przygotowując cebulki na okres spoczynku.
Rośliny będą potrzebowały dodatkowego schronienia na zimę tylko w regionach z surowymi i niewielkimi śnieżnymi zimami. Na takich obszarach sadzenie chionodoksów przed początkiem przemarzania jest pokryte sosnowymi lub świerkowymi gałęziami świerkowymi lub opadłymi suchymi liśćmi.
↑ w górę,
4. Przeszczepianie i rozmnażanie
Chionodox rozmnaża się przez małe cebule potomne i nasiona.
W uprawie na wolnym powietrzu kwiat jest wykopywany i dzielony co 5 do 6 lat. Faktem jest, że pod ziemią w każdej matce w ciągu zaledwie jednego roku powstają kolejne 2-4 cebulki córki, które rozwijają się i zaczynają pobierać coraz więcej składników odżywczych od dorosłej rośliny. Oczywiście ta sytuacja negatywnie wpływa na kwitnienie. Takie duże gniazda wykopuje się po kwitnieniu, ale do czasu obumarcia liści - w przeciwnym razie znalezienie chionodoxa w ogrodzie będzie problematyczne.
↑ w górę,
Ponieważ sadzenie odbywa się późnym latem - wczesną jesienią, a przed sadzeniem jest przechowywane w suchym i chłodnym miejscu w temperaturze około 15 stopni. Gniazda są ręcznie dzielone na kilka części tuż przed sadzeniem w otwartym terenie i wybiera się tylko mocny i zdrowy materiał do sadzenia. Zgniłe lub chore cebulki są niszczone, a zdrowe są wstępnie traktowane słabym roztworem nadmanganianu potasu lub preparatem grzybobójczym.
↑ w górę,
Kwiat łatwo rośnie z nasion i często jest samosiewny. Do siewu można użyć nasion z własnej kolekcji - powinno się to odbywać przy dobrej, ciepłej pogodzie. Strąki nasion są przycinane, gdy są w pełni dojrzałe, a nasiona są usuwane. przygotować rowki do sadzenia o głębokości około 2 cm i przeprowadzić siew. Po wysianiu teren podlewa się dużą ilością wody.
Sadzenie kwiatów należy chronić przed mrówkami, które lubią smakować materiał do sadzenia i są w stanie zebrać nasiona i przenieść je w inne miejsce.
Na początku lepiej nie dotykać kwiatu i robić to bez przeszczepów. Aby wyhodować kwiat z nasion, należy uzbroić się w cierpliwość, pierwsze pąki na takich roślinach pojawią się dopiero po 2-3 latach - po kwitnieniu cebulki można sadzić we właściwym miejscu.
↑ w górę,
Informacje ogólne
Ze względu na swoją bezpretensjonalność chionodox jest szeroko stosowany w tworzeniu łóżek sprężynowych, bardzo często można go spotkać w skalniakach lub na alpejskiej zjeżdżalni. Pasuje do prawie wszystkich wczesnych wiosennych kwiatów.
Posadzona pod drzewami razem z innymi cebulkami, np. Muscari, przezwycięży w wiosennym ogrodzie.
Obecnie botanicy rozwiązali rodzaj Chionodox i dołączyli go do Proleskiego, ale amatorzy nadal nazywają ten kwiat jego dawną nazwą.
Jeśli w ogrodzie jednocześnie rosną chionodox i sekwoje, to wkrótce pojawią się hybrydy tych roślin, a czasami wynik jest bardzo interesujący.
Kwiaty Chionodoxa są przeważnie niebieskie; w szczycie kwitnienia całkowicie pokrywają liście. Jednym z najbardziej spektakularnych niebieskich chionodoksów jest chionodox Lucilia (alias Forbes).
Formy ogrodowe rośliny mogą mieć inne kolory. Kwiaty mogą być różowe.
Na zdjęciu: Chionodoxa Pink Giant
Możesz zobaczyć Blue Giant na zdjęciu tytułowym artykułu. Istnieją również odmiany białe znane jako „Alba”. Dziś to słowo jest często nazywane dowolnymi białymi odmianami Chionodox, najwyraźniej dlatego, że odmiana Alba została wyhodowana w 1885 roku i spotkał ją los słowa „Xerox”, które stało się rodzajowe od nazwy marki. W sieci o nazwie alba można również zobaczyć takie odmiany jak poniżej.
Na zdjęciu: Chionodoxa Lucilia, odmiana Miss Alice
5 chionodoxów w domu
Niestety, cebulki chionodox kwitną w kulturze doniczkowej przez 1 sezon, po czym wykopuje się je i przechowuje w chłodnym miejscu przez kilka miesięcy - do pojawienia się oznak nowego wzrostu. Po kwitnieniu liście żółkną i wysychają - nie usuwaj ich, nadal karmią cebulkę.
↑ w górę,
Możesz być zainteresowanym także tym:
- Zawilec - zdjęcie kwiatu, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu iw domu, skład gleby do uprawy w doniczce, opis, czas kwitnienia, odmiany i rodzaje, rozmnażanie roślin, jak wygląda roślina wieloletnia
- Proleska - zdjęcie kwiatka, sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym, opis rośliny, rośnie w domu, rozmnażanie - sadzonka z nasion, rodzina, odmiany, przeszczep wiesiołka, czas kwitnienia, na którym rośnie
- Ogród drobiowy - fotografia, sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym, opis rośliny, właściwości lecznicze, pielęgnacja domowa, zastosowanie. okres kwitnienia, odmiany i gatunki, gleba do uprawy w doniczce, przesadzanie
- Jaskier - zdjęcie kwiatu, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, rośnie w domu z nasion, trzymanie w doniczce, opis, czas kwitnienia w kwietniku iw domu, opis odmian roślin
↑ w górę,
5.1 Temperatura powstrzymywania
Posadzone cebulki chionodox są przechowywane w temperaturze około 5 ° C do momentu pojawienia się pąków kwiatowych. Następnie umiarkowanie chłodna zawartość w temperaturze do 15 ° C sprzyja obfitemu i długotrwałemu kwitnieniu. Gdy jest utrzymywany w cieple, kwitnienie może w ogóle nie wystąpić.
↑ w górę,
5.2 Oświetlenie
Chionodoxa nie jest wymagająca w warunkach świetlnych - z powodzeniem można ją uprawiać zarówno w jasno oświetlonym miejscu, jak iw półcieniu.
↑ w górę,
5.3 Gleba
Świetnie się czuje na każdej glebie z dobrym drenażem, ale preferuje podłoża bogate w składniki organiczne o odczynie pH od obojętnego do lekko zasadowego. Glebę można komponować na bazie takich składników jak próchnica liści i darni, piasek rzeczny.
↑ w górę,
5.4 Nawóz
Wraz z pojawieniem się kiełków rozpoczyna się nawożenie złożonymi nawozami. Wystarczająco 2 - 3 opatrunki na sezon.
5.5 Opryskiwanie
Utrzymuj wysoką wilgotność, umieszczając pojemnik na rośliny na tacy z wilgotnymi kamykami lub użyj nawilżacza w pomieszczeniu. Można przeprowadzić opryskiwanie.
↑ w górę,
5.6 Podlewanie Chionodox
Chionodoxa wymaga obfitego i regularnego podlewania w okresie wegetacji. Po kwitnieniu podlewanie jest stopniowo zmniejszane.
Możesz być zainteresowanym także tym:
- Pierwiosnek - zdjęcie, opieka nad byliną, sadzenie na otwartym terenie, pielęgnacja domowa, odmiany, kwitnienie, wyrastanie z nasion, kiedy przeszczepić roślinę
- Krokusy - sadzenie i pielęgnacja, kwitnienie, rosnące na otwartym polu, opis kiedy sadzić, rozmnażanie domowych krokusów przez nasiona, kiedy i jak przesadzać
- Narcyz - zdjęcie kwiatu, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, kwitnienie, odmiany, opis, przesadzanie, przycinanie roślin domowych, rosnące w doniczce
- Eukomis lub lilia ananasowa - zdjęcie kwiatu, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu iw domu, opis rośliny, rośnie w doniczce, rozmnażanie - eukomis z nasion, rodzina, odmiany, przeszczep, czas kwitnienia, gdzie to rośnie
↑ w górę,
5.7 Przeniesienie
Każdego roku cebulki sadzi się na świeżej glebie, aby były tylko nieznacznie pokryte podłożem.
↑ w górę,
8. Odmiany:
8.1 Chionodoxa Forbes - Chionodoxa forbesii
Odwieczne zioło bulwiaste, osiągające wysokość 15 - 30 cm, obficie kwitnie i należy do pierwiosnków. Każda cebulka tworzy 2-3 ciemnozielone, pasiaste, błyszczące liście, lekko pofałdowane wzdłuż środkowej żyły. Szypułki o wysokości od 15 do 25 cm mają na wierzchołkach kwiatostan - luźną szczotkę, składającą się z 4 - 10 jasnoniebieskich kwiatów z 6 podłużnymi płatkami. Końce płatków są jasnoniebieskie, a środek kwiatów pozostaje biały.
↑ w górę,
ogólna charakterystyka
Chionodoxa to roślina należąca do rodzaju Scilla z rodziny szparagów. W sumie gatunek ma 6-8 przedstawicieli. Pierwsza wzmianka o kwiatku pojawiła się w 1877 roku.Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć żony przyrodnika ze Szwajcarii Pierre Emonda Boissiera Lucille.
Wysokość krzewów wynosi od 10 do 20 cm, każdy kwiat ma 2 listki liściowe w kształcie lancy. Długość liścia do 12 cm, odcień ciemnozielony, nasycony.
Chionodox
Każda żarówka tworzy szypułkę, na końcu której zbiera się skupisko 3-5 pąków. Średnia średnica kwiatka 4 cm, kolor pąków zależy od odmiany. Podstawowe odcienie: niebieski, granatowy, biały, liliowy, liliowy i różowy.
Po kwitnieniu roślina wydaje owoce - skrzynki z nasionami. Kwiaty rozmnażają się w sposób bulwiasty.
