Technologia i tajemnice sadzenia i pielęgnacji rododendronów w regionie moskiewskim. Jakie odmiany i rodzaje nadają się do uprawy?

Liściaste i zimozielone, wytrzymałe i ciepłolubne, niewymiarowe i wysokie rododendrony wymagają starannego przygotowania do zimy jesienią. Dla każdego gatunku, a czasem odmian, wymagania są różne, ponieważ ta roślina jest kapryśna. Ryzyko zamarznięcia i uszkodzenia rododendronów będzie minimalne, jeśli jesienią zaizolujesz system korzeniowy, przygotujesz mocne schronienie dla części nadziemnej i nie zawiniesz krzewów z wyprzedzeniem.

Wiosną konieczne jest usunięcie zamarzniętych wierzchołków poszczególnych pędów

Rodzaje i odmiany do uprawy: nazwy, opisy i zdjęcia

Do uprawy rododendronów w warunkach środkowej Rosji stosuje się następujące typy:

Nazwa	Typ	Wysokość, m	Wielkość kwiatu, średnica, cm	Dopuszczalna temperatura, ° С	Funkcje i uwagi
Złoty (kaszkara)	Zimozielony	0,6	5	-26
Katevbinsky	Zimozielony	4	Kwiatostany 12-15	-32, korzenie do -18	Szybko rosnący
kanadyjski	Liściaste	1	2,5	-32	Kulisty
język japoński	Liściaste	2	6-8	-26	Pachnący
Daursky	Zimozielone lub liściaste	2	2-4	-45	Często nazywany dzikim rozmarynem
Rododendron Schlippenbach	Liściaste	2	5-8	-26	Pachnący, kwitnie pod koniec kwietnia
Rododendron Koster	Liściaste	3	4-7	Zimotrwała	Pachnący

Jeśli chodzi o odmiany, do uprawy w regionie moskiewskim można polecić:

Nazwa	Typ	Wysokość, m	Kolor	Dopuszczalna temperatura, ° С	Funkcje i uwagi
Babcia (Babuschka)	Liściaste	0,5	Gorąco różowa frotte	-30	Kulisty, rosnący powoli
Złote światła.	Liściaste	2	Pomarańczowy łosoś	-42	Kulisty, pachnący
Angielski Roseum.	Zimozielony	2,5	Liliowo-różowy z pomarańczowymi plamami	-30	Nie boi się deszczu i bezpośredniego światła słonecznego
Karens	Zimozielony	1,5	Czerwonawo-fioletowy	Zimotrwała	Pachnący
Mount Saint Helens	Liściaste	1,8	Łososiowy róż ze złotymi plamkami mandarynki	-32
Nova Zembla	Zimozielony	2,5	Gorący róż z bordowymi plamkami	Najwygodniejszy - od -15 ° do + 25 ° С, ale wytrzymuje do -32 ° С	Odporny na ciepło i bezpośrednie działanie promieni słonecznych, w kształcie kuli
PJM Elite (PJM Elite)	Zimozielony	2	Malinowy róż	-32	Uwielbia półcień
Różowe światła	Liściaste	1,8	Gorący róż	-42	Pachnący
Roseum Elegans	Zimozielony	3	Różowawa lawenda	Chroniony przed wiatrem - do -32	Szybko rosnący, odporny na ciepło
Białe światła	Liściaste	1,5	Różowa perła	-42	Pachnący

Są to dalekie od wszystkich odmian nadających się do uprawy w centralnej Rosji. Wybór jest więc bardzo, bardzo szeroki. Poniżej zdjęcia niektórych odmian.

Cechy regionalne

Przygotowując rododendrony na zimę, należy wziąć pod uwagę cechy regionalne wymienione w poniższej tabeli.

Opieka w zależności od regionu: stół

Regiony	Spadek		Wiosna
	Częściowe pokrycie	Hermetycznie zamknięte schronienie	Wietrzenie	Pełne otwarcie
Południowy	Nie wymagane	Nie wymagane	Nie wymagane	Nie wymagane
Północny	Połowa października - listopad	Po wystąpieniu mrozu 8–10 ° C	Po rozmrożeniu gleby na głębokość 20-30 cm	Druga połowa kwietnia
Środkowa strefa Rosji	Połowa listopada - grudnia	Po wystąpieniu mrozu 8–10 ° C	Po rozmrożeniu gleby na głębokość 20-30 cm	Pierwsza połowa kwietnia

Pielęgnacja różaneczników jesienią nie jest tak trudna, jak w przypadku niektórych innych roślin ozdobnych. Ale to nie znaczy, że można zaniedbać wyjazd. Jeśli trochę popracujesz jesienią i stworzysz korzystne warunki zimowania dla rośliny, latem krzew zachwyci Cię bujnym kwitnieniem i dobrym zdrowiem.

Jak sadzić?

Przygotowanie terenu i gleby

Rododendrony nie lubią wiatru i bezpośredniego światła słonecznego. Można je sadzić po północnej lub północno-wschodniej stronie terenu, przy czym bardzo dobrze jest, jeśli ściany budynków zakrywają ściany obsadzeniowe od strony południowej i zachodniej. Jednocześnie ważne jest, aby wykluczyć padający śnieg z dachu roślin.

Dobrymi sąsiadami rododendronów mogą być jabłka, gruszki, czereśnie, modrzewie, sosny, w cieniu których poczują się jak w domu. W miejscu, w którym rosną rododendrony, nie powinno być wody stojącej, a w pobliżu wód gruntowych, a co do gleby, to już wspomniano, że rośliny te uwielbiają gleby kwaśne, bogate w składniki odżywcze, z dobrym drenażem.

Przed sadzeniem zaleca się przygotowanie mieszanki o składzie: torf czerwony, glina i igły sosnowe w proporcji 2: 3: 1. Następnie określ jego pH. Za dobry wskaźnik przyjmuje się od 4,5 do 5,5. Jeśli jest wyższy, mieszaninę należy zakwasić. Aby to zrobić, możesz dodać do niego dodatkową porcję torfu wysokiego, nawozów z kwasem siarkowym lub superfosfatów. W sprzedaży jest również specjalna gleba dla rododendronów.

Zasady i warunki sadzenia w regionie moskiewskim

Rododendrony można sadzić w dowolnym momencie, poza okresem kwitnienia rośliny, najlepiej jednak robić to wiosną. Ta procedura jest wykonywana w następujący sposób:

1. Wykopuje się dołek o wymiarach 60x60 cm, głębokość 40 cm.W przypadku sadzonek z nierozwiniętym systemem korzeniowym rozmiar można zmniejszyć do 40x40x30.
2. Na jego dnie układana jest warstwa drenażowa, na przykład piasek.
3. Większość reszty przestrzeni jest wypełniona glinianą mieszanką.
4. Wyciąga się dziurę i ostrożnie umieszcza w niej sadzonkę. Jego korzenie należy najpierw namoczyć wodą, aby wykluczyć możliwość uszkodzenia przy obowiązkowym rozprzestrzenianiu się korzeni. Musisz również sprawdzić, czy ze starych martwych korzeni utworzyła się skorupa. Należy go usunąć.
5. Mieszaninę wylewa się i zagęszcza. Jednocześnie podstawy korzenia nie należy zakopać w ziemi.
6. Podlewa się (pożądane jest lekkie zakwaszenie wody octem) i ściółkowanie koła pnia igłami, torfem lub liśćmi dębu.
7. W razie potrzeby instalowana jest tymczasowa podpora.

Instrukcja wideo, jak sadzić rododendron:

Pomocne wskazówki dotyczące pielęgnacji

W pierwszym roku po posadzeniu rośliny bardzo ważne jest, aby odczuwać brak wilgoci. Zaleca się nawadnianie wodą deszczową. Lepiej nie poluzowywać gleby w pobliżu krzewów, ponieważ możesz uszkodzić system korzeniowy. Chwasty wyrywa się ręcznie.

Musisz także regularnie karmić. Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie nawozów mineralnych.

Korzystny wzrost krzewów następuje przy stosowaniu nawozów granulowanych, które można aplikować nawet na sucho, rozsypując po roślinie. Top dressing odbywa się w maju i czerwcu.

Jak dbać o roślinę?

Podlewanie

Już powiedziano, że rododendrony uwielbiają wilgoć. Podlewaj je często, ale ważne jest, aby nie przesadzać. Gleba powinna być wilgotna, ale nie mokra. Norma to 1-1,5 wiadra na krzak 2-3 razy w tygodniu. Rośliny wymagają podlewania latem i obfitego przed zimą. Najlepiej używać osiadłej wody deszczowej, zakwaszonej np. Octem.
W okresie kwitnienia iw upale liście należy dodatkowo spryskać. Najlepiej robić to rano lub wieczorem, aby słońce nie spaliło liści.
Uwaga! Ogranicz podlewanie w sierpniu, aby pomóc roślinie przygotować się do zimy.

Top dressing

Wiosną w Pomoskovye rośliny są karmione azotowymi nawozami mineralnymi, a w środku lata - potasem i fosforem.

Surowo zabrania się karmienia rododendronów popiołem - alkalizuje glebę. Należy również wyeliminować wapń.

Nawozy organiczne w postaci krwi lub mąki zrogowaciałej, a także częściowo zgniłego obornika stosuje się wczesną wiosną, po dobrym zwilżeniu gleby. Do zakwaszenia przydatne będzie wprowadzenie do gleby specjalnych zakwaszaczy zawierających siarkę (najlepiej w postaci rozpuszczalnych chelatów). Jest dostarczany w ilości 40 gr. na 1 m2.

Transfer

Proces przesadzania niewiele różni się od tego podczas sadzenia. Rośliny zwykle dobrze tolerują tę procedurę. Najlepszy czas dla niej to kwiecień-maj lub wrzesień - połowa października. Gatunki liściaste najlepiej sadzić wiosną, aby dobrze się zakorzeniły.

Uwaga! Rośliny można przesadzać dopiero po tym, jak staną się silniejsze. Zwykle zajmuje to około dwóch lat.

Inne operacje

• Ściółkowanie. Operacja wykonywana jest po deszczu. Na luźną glebę wysypuje się ściółkę o grubości warstwy 4-9 cm, najczęściej stosuje się do tego celu ściółkę torfową lub iglastą. System korzeniowy kwiatu znajduje się powierzchownie, więc nie można wykopać pod nim gleby.
• Usuwanie chwastów. Pielenie jest dozwolone tylko ręcznie! Jednocześnie wskazane jest pozostawienie kwaśnego kwasu, gdyż jest wskaźnikiem kwasowości gleby i naturalnym sąsiadem rododendronów.
• Usunięcie wyblakłych kwiatostanów. Ta operacja ogranicza tworzenie się nasion, co pozwala roślinie uformować więcej pąków w następnym roku.
• Przycinanie. Pozwala dopasować kształt krzewu. Przeprowadza się natychmiast po kwitnieniu (nie później niż 20 dni po jego zakończeniu).

Szkodniki i choroby

Niestety rododendrony w regionie moskiewskim są dotknięte dużą liczbą szkodników i są podatne na wiele chorób. Wśród szkodników wyróżniamy takie jak:

• akacja fałszywa tarcza;
• mucha rododendralna;
• sawfly;
• pluskwa;
• mączlik;
• przędziorek;
• wciornastki tytoniowe;
• chrząszcz ogrodowy;
• ryjkowiec;
• wąskoskrzydły górnik;
• wełnowca;
• niebieska ćma;
• ślimak polny.

Główną metodą radzenia sobie z nimi jest traktowanie roślin specjalnymi preparatami, ale ślimaki będą musiały być zbierane ręcznie.

Ogromna jest również liczba chorób o różnym charakterze.

1. Grzybicze:
   zgnilizna zarazy późnej;
2. tracheomikoza;
3. septoria, pestalcium, antraknoza i plamy filostiktyczne;
4. zgnilizna sadzonek i młodych sadzonek, pąki, zgnilizna korzeni i szara zgnilizna;
5. sucha biała zgnilizna szyjki korzeniowej;
6. wymieranie pędów;
7. choroba woskowa;
8. cerkosporoza;
9. rdza.
10. Mozaika wirusowo - liściowa.
11. Bakteryjny - rak korzenia.
12. Związane z niedoborami gleby i pielęgnacji:
    blednica;
13. moczenie;
14. oparzenie słoneczne;
15. suszenie zimowe.

Zróżnicowane są także metody walki. Szczegółowy przegląd wykracza poza zakres tego artykułu, ale informacje są łatwo dostępne w Internecie.

Film o chorobach i szkodnikach rododendronów:

Przygotowanie do zimy

Oprócz ściółkowania zaleca się przygotowanie rowka do odprowadzania stopionej wody., ale jednocześnie pamiętaj o powierzchownym systemie korzeniowym.
Odmiany liściaste z reguły nie wymagają dodatkowego schronienia, podczas gdy odmiany zimozielone i półlistne można przykryć świerkowymi gałęziami, torfem lub zbudować schronienie ramowe nie tylko dla samej rośliny, ale także dla jej systemu korzeniowego. Schronisko jest usuwane stopniowo, do końca kwietnia.

Skutki ekspozycji na wiatr i słońce

Opieka nad rododendronami w regionie moskiewskim w zimnych porach roku wiąże się z korzystaniem ze schronisk na zimę. Oczywiście mogą sami uchronić się przed zimnem i robić to w szczególny sposób. W niskich temperaturach ich liście zwijają się w rurkę. Środek ten zmniejsza powierzchnię parowania. To pozwala im przetrwać zimę bez szwanku. Ale niestety wszystko może zepsuć silne słońce, które ogrzewa liście.

W nocy mróz dotyka przegrzanych liści, zwłaszcza ich środkowej części, ponieważ brzegi są zawinięte.I właśnie z powodu tej różnicy temperatur wczesną wiosną liście stają się brązowe aż po same końce.

Metody reprodukcji

Sadzonki

Najlepiej przeprowadzić tę procedurę latem. Potrzebujemy sadzonek częściowo zdrewniałych z wierzchołków pędów wielkości około 10 cmktóry musi zawierać co najmniej 5 arkuszy.

1. Sadzonki moczy się przez 12 godzin w stymulatorze wzrostu (np. 0,02% roztworze kwasu bursztynowego).
2. Następnie sadzi się je w doniczkach z mieszanką piasku i torfu i umieszcza do ukorzenienia.
3. Jesienią przenoszone są do piwnicy lub piwnicy.

Można go sadzić w otwartym terenie po 2 latach.

Sadzonki liściaste

Używane są sadzonki zawierające co najmniej dwa liście i dwa rozwinięte pąki. Dalsza część procesu nie różni się od już opisanego.

Warstwy

Ta metoda działa najlepiej w przypadku gatunków liściastych.

Odniesienie! Uzyskane w ten sposób rośliny żyją mniej niż te wyhodowane z nasion.

Wiosną kilka młodych pędów jest pochylanych i zakopywanych na głębokość 15 cm. Górna część jest mocowana pionowo. Dalsza pielęgnacja odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku głównej rośliny. Warstwy są zakryte na zimę. Po roku lub dwóch są oddzielane i przeszczepiane.

Istnieje również metoda „nakładania warstw powietrza”, ale stosowana jest głównie za granicą

Posiew

1. Nasiona wstępnie rozwarstwione w lodówce miesza się z piaskiem i umieszcza ściśle na powierzchni mieszaniny piasku i torfu wysterylizowanej w kuchence mikrofalowej.
2. Pudełka przykryto szkłem i umieszczono w ciepłym, oświetlonym miejscu.
3. Sadzenie jest podlewane i wietrzone.
4. Jesienią każda sadzonka jest przesadzana do osobnej doniczki. W tym czasie będą składać się z 5-10 arkuszy.
5. Latem doniczki są przenoszone do ogrodu, a zimą wracają do ciepła, kontynuując nawadnianie i wentylację.

Dopiero w 5 roku rośliny są gotowe do przesadzenia na otwarty teren.

Dzielenie buszu

Wiosną duży zdrowy krzak tnie się łopatą na kilka części., małe korzenie są usuwane, po czym materiał do sadzenia jest sadzony w nowym miejscu.

Ważny! W pierwszym roku zimowanie w szklarni jest obowiązkowe.

Zaszczepić

Na początku jesieni materiał jest wykopywany (jego wiek wynosi 3-4 lata), przesadzany do doniczek i umieszczany w szklarni w temperaturze 5-10 ° C. Zaszczepienie przeprowadza się za dwa tygodnie i starają się zrobić to jak najbliżej korzeni podkładki.

Stosowane są dwie metody:

1. pączkowanie (pączek pędu szczepienia umieszcza się na gałęzi stada);
2. kopulacja (łodyga szczepionej rośliny umieszczana jest w nacięciu głównego).

Staje się oczywiste, że z zastrzeżeniem niezbyt skomplikowanych zasad doboru odmian i lokalizacji, technik sadzenia i pielęgnacji, ochrony roślin oraz zwalczania chorób i szkodników, luksusowe rododendrony można uprawiać w warunkach klimatycznych nie tylko regionu moskiewskiego, ale także Syberii. . Najważniejsze, żeby się nie bać.

Pielęgnacja rododendronów jesienią: przygotowanie do zimy

Jak każda roślina ozdobna, rododendron wymaga szczególnej troski o obfite i bujne kwitnienie. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tylko miejsce sadzenia takiego krzewu i bliskość innych roślin, ale także inne czynniki, które mogą wpływać na jego wzrost i rozwój. Również prace jesienne odgrywają istotną rolę w przygotowaniu do zimy: przycinanie, karmienie, podlewanie i schronienie.

W środowisku naturalnym można zaobserwować aż osiemnaście gatunków rododendronów

Górny opatrunek krzewu wiosną, latem i jesienią

W okresie wegetacyjnym wykonujemy trzy opatrunki:

Na wiosnę

- początek maja: 1 godz. l. mocznik i siarczan potasu na 10 litrów wody. To rozwiązanie wystarczy na 3 korzenie.

Latem

- początek czerwca: 1 łyżka. l. "Agricola dla roślin kwitnących" i siarczan potasu na 10 litrów wody wydajemy na 2 - 3 rośliny.

Jesienią

- po kwitnieniu: 1 łyżka. l. siarczan i superfosfat potasu na 10 litrów wody.

Opatrunek dolistny - po 1 - 2 latach. Bierzemy wiadro zgniłego obornika i torfu, dodajemy 1 łyżkę. l. siarczan amonu, superfosfat, siarczan potasu.Wprowadzamy go do kręgu pnia i zamykamy na płytką głębokość.

Najlepsze odmiany rododendronów dla regionu moskiewskiego

Nic dziwnego, że ta odmiana zwróciła uwagę hodowców. Po poddaniu selekcji jednego z lokalnych gatunków Brytyjczycy zaczęli wysyłać wyprawy botaniczne do Azji. Dzięki botanikowi i badaczowi George'owi Forestowi w Azji Południowo-Wschodniej odkryto ponad 300 dziko rosnących odmian, które były podstawą selekcji. Od początku XIX wieku rozwój naukowców umożliwił wyhodowanie ponad 3 tysięcy odmian ogrodowych.

Rododendrony są najczęściej używane w ogrodnictwie ozdobnym w regionach o umiarkowanym klimacie kontynentalnym:

• Ledebour;
• ketevbinsky;
• Smirnova;
• złoty;
• Schlippenbach;
• Język japoński;
• krótkoterminowe;
• daurian;
• Kanadyjski.

Przyjrzyjmy się bliżej ich głównym cechom i popularnym odmianom.

Ledebura, czyli maral, rośnie w lasach Syberii, Ałtaju i Mongolii. Jest to półzimozielony, wyprostowany krzew o wysokości 50-200 cm, małe, błyszczące liście pokryte są drobnymi łuskami lub obrzeżami. Zimują i są zastępowane po kwitnieniu, które występuje w marcu i powtarza się we wrześniu. Corollas mają kształt dzwonu, pomalowane na różowo-fioletowe odcienie. Kwiaty są asymetryczne z długimi różowymi pręcikami. Odporny na temperatury do minus 32⁰C.

Daursky. Na zewnątrz trudno go odróżnić od marala. Liście nie hibernują, ale opadają wraz z nadejściem jesieni. Dekoracyjność rozpoczyna się w okresie od końca kwietnia do połowy czerwca. Kwitnie około 20 dni. Korony są jasnoróżowe z fioletowym odcieniem, w kształcie lejkowatego dzwonu, 2-4 cm Rośnie na terytorium położonym na wschód od grzbietu Ałtaju - Syberia Wschodnia, Daleki Wschód, Korea, Japonia, Mandżuria. Drugie imię to dziki rozmaryn. Nasiona są silnie kiełkujące i odporne. Odmiany są bardziej przysadziste i mają fioletowe kwiaty. Jego mrozoodporność jest znacznie niższa niż w przypadku rozmarynu botanicznego.

Wiedzieć! Dziki rozmaryn dauryjski, w przeciwieństwie do swojego bagiennego krewnego, zawiera znacznie mniej olejków eterycznych, dzięki czemu nie powoduje bólów głowy. Jest używany w medycynie i perfumerii.

Katevbinsky. Stanowiło podstawę dla większości odpornych na mróz wiecznie zielonych hybryd. Rośnie w lasach Ameryki Północnej. Wysokość rozłożystej korony wynosi 2-4 m. Liście są duże, eliptyczne, o długości 10-15 cm, szerokości 3-5 cm. Powierzchnia talerza jest ciemnozielona, ​​błyszcząca, z wyraźnymi żyłkami, dolna część jest blady. Corollas mają kształt dzwonu, pomalowane na liliowe lub białe odcienie, czasem z żółto-zielonymi plamkami. Wielkość kwiatów 5-6 cm, bez zapachu.

Dekoracyjny przez cały miesiąc późną wiosną lub wczesnym latem. Wyhodowano kilka kompaktowych hybryd z białymi i lawendowymi nakrapianymi płatkami - Catawbiense Album, Catawbiense Boursault, Catawbiense Grandiflorum, Nova Zembla, Alfred. Średnia długość życia to około 100 lat.

Smirnov. Gęsty zimozielony krzew o wysokości 1-1,5 m. Liście duże, wydłużone eliptyczne, błyszczące powyżej i z gęstym białym pokwitaniem w dolnej części łopatki. Długość 10-15 cm, szerokość 2,5-4 cm Korony fioletowo-różowe, lejkowate, do 7 cm, gęste kwiatostany. Wewnątrz znajduje się 10 pręcików dojrzewających i nagi słupek. Na płatkach są żółte plamki. Rośnie w Turcji na stokach wysokogórskich. Używany do hybrydyzacji odmian odpornych na zimno. Odmiany - Dorothy, Laika, Gabriel.

Kashkara, czyli złoty rododendron, żyje na Syberii i na Dalekim Wschodzie, często tworzy nieprzejezdne zarośla. Żółte kwiaty o wielkości 4-5 cm zbiera się w dużych parasolach. Kwitnie wczesnym latem. Liście są gęste, małe, zimozielone. Tempo wzrostu jest bardzo powolne, zimotrwalosc do -26⁰C.

Wiedzieć! Pomimo swojej bezpretensjonalności niskie (do 0,5 m) pełzające krzewy Kashkara są bardzo trudne do zakorzenienia poza ich naturalnym środowiskiem.

Schlippenbach. Jeden z najbardziej luksusowych gatunków liściastego palisandru. Rozłożysta korona o wysokości 1,5-1,8 m zwieńczona jest średniej wielkości liśćmi. Duże pachnące kwiaty 7-8 cm pojawiają się na początku maja. Płatki są różowe lub białe, kwiatostan składa się z 4-5 sztuk.

Kanadyjski. Nisko rosnący, zwarty krzew o wysokości 0,7-0,9 m. Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Małe liście są zielonkawo-niebieskie. Kwiaty są zbierane w małe tarcze po 3-7 sztuk. Główną gamą płatków jest różowo-fioletowe, bezwonne.

Język japoński. Rośnie w Azji Południowo-Wschodniej. Jest szeroko stosowany w Rosji jako jeden z najbardziej dekoracyjnych, bezpretensjonalnych i mrozoodpornych. Średnia wysokość silnie rozgałęzionej korony wynosi około 1,5 m. Kwitnie obficie pod koniec maja przez 3-4 tygodnie. Corollas osiągają 6-8 cm, zebrane w bujne kwiatostany. Malowany w odcieniach łososiowych lub czerwonych z żółtą plamką. Na jego podstawie wyprowadzono wiele hybryd.

Krótkoowocowe. Zimozielony olbrzym o wysokości 4-6 m. Siedlisko - Azja, Wyspy Kurylskie. Liście skórzaste, gęste, duże. Kwiaty różowe lub białe, zebrane w baldaszkowate tarcze po 12-15 sztuk. Kwitnie w środku lata. Pierwsze pączkowanie następuje na drzewie w wieku 18–20 lat.

Różanecznik hybrydowy to zbiór różnych odmian uprawianych w ogrodzie.

Uwaga! Wśród masy mieszańców preferowane są próbki selekcji fińskiej - Elvira, Mikeli, Haga oraz seria „Northern Lights”.

Podlewanie

Młode sadzonki wymagają codziennego obfitego podlewania rano lub wieczorem. Każda roślina wymaga co najmniej 5 litrów płynu. W miarę wzrostu nawilżanie można przeprowadzać co dwa dni, zwiększając jednocześnie objętość wody do 10 litrów. W okresie kwitnienia do wiadra z wodą dodaje się pół łyżeczki kwasu cytrynowego, zwiększa się częstotliwość podlewania i dodatkowo spryskuje się liście.

Rododendron nie znosi dobrze suszy, wysychanie gleby może prowadzić do uszkodzenia korzeni i liści. Roślinę należy nawilżać rano lub wieczorem, a nie w ciągu dnia, aby uniknąć poparzeń.

Glebę w pobliżu pnia należy poluzować i oczyścić z chwastów. Brak tlenu prowadzi do śmierci młodych pędów. Ostrożnie poluzuj podłoże, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, który znajduje się blisko powierzchni.