Rose John Franklin, stworzona przez kanadyjskich hodowców, należy do odmian dobrze prosperujących w zimnych warunkach. Chociaż ten kwiat nie ma najwyższych wskaźników mrozoodporności, zyskał dużą popularność wśród ogrodników w Rosji. Rose John Franklin służy do projektowania krajobrazu, dekoracji parków, domków letniskowych, pojedynczych klombów.
Opis rośliny
Ta odmiana już się rozpowszechniła w naszym kraju. Wyróżnia się wyjątkowym pięknem, kwiaty są jaskrawoczerwone. Jednocześnie zwraca uwagę na półpełne główki, na których znajdują się delikatne spiczaste płatki, których liczba może liczyć około 25 sztuk. Ze względu na tę cechę róża John Franklin jest często porównywana z goździkami, ale jednocześnie ma charakterystyczny delikatny aromat, który w zwykłych warunkach jest prawie niewyczuwalny. Niektórzy przypisują to nawet wadom, ale koneserom subtelnych nut i subtelnych zapachów róży kanadyjskiej Johna Franklina z pewnością przypadnie do gustu.
Ta odmiana tworzy kwiaty złożone z trzech do siedmiu sztuk w jednym dużym gronie. Liście są zaokrąglone i bogate w zieleń. Jednocześnie charakterystyczny jest zdrowy błyszczący połysk. Sam krzew jest wyprostowany i dość gęsty. Kwitnienie prawie nigdy nie ustaje w sezonie, kwiaty stale się zastępują. Park Rose John Franklin ma średnicę głowy około sześciu centymetrów.
Recenzje kwiaciarni
Nadzieja
Moja ulubiona róża "Alexander Mackenzie" kwitnie przez całe lato aż do samego mrozu. To prawda, że po pierwszej fali jest mniej obfity, ale bez kwiatów nigdy nie jest tego wart. W przeciwieństwie do innych „Kanadyjczyków” ta odmiana bez problemu znosi porę deszczową. Zimuje pod wspólnym schronieniem z innymi różami (na wierzchu w jednej warstwie rzucona jest tkanina z lutrasilu). Wiosną wycinam pojedyncze suche gałęzie i lekko dopasowuję kształt krzewu.
Mikhalna
Mam tylko jedną różę z „kanadyjskiej” selekcji - Alexandra Mackenzie. Pierwsze lata nie przyniosły rezultatu - zamarzły do wysokości pokrywy śnieżnej. Pokrywam ostatnie trzy zimy: nie mogę tego zrobić i na wierzch nakładam lutrasil. Zimuje doskonale, aż po wierzchołki pędów. W rezultacie - krzak prawie 2 metry, jak podano. Jeśli go nie zakryjesz, nie będziesz w stanie wyhodować wysokiego i bujnego krzewu w warunkach regionu moskiewskiego. Moje IMHO - jeśli potrzebujesz wysokiego i bujnego krzewu, Kanadyjczycy w naszym pasie muszą być okryci.
Oporność na choroby
Róża jest dość odporna na wpływy środowiska i typowe choroby. Roślina nie wymaga specjalnego schronienia zimowego, wystarczy pagórek i gruba warstwa śniegu. Jeśli temperatura w Twojej okolicy zimą spadnie poniżej -40 ° C, pędy mogą zamarznąć do linii pokrywy śnieżnej. Odzyskiwanie następuje dość szybko, nowe sadzonki na pewno wyrosną z korzenia.
Rose John Franklin, którego recenzje od kilku lat dają okazję do oceny zalet i wad odmiany, ma średnią odporność na mączniaka prawdziwego. Chociaż początkowo hodowcy deklarowali dość wysoką odporność na różne szkodniki i choroby, praktyka ogrodników i ich recenzje wskazywały, że poziom ten osiąga średni, aw niektórych przypadkach go przekracza.
Dlaczego róże nie kwitną
- Nieprawidłowe kadrowanie. Należy usuwać tylko stare gałęzie i dziki wzrost.Jeśli nadmiernie skrócisz lub odetniesz młode pędy, róża przestanie kwitnąć.
- Niewłaściwe przygotowanie do zimy. Pod koniec lata należy przestać karmić azotem, poluzować glebę i ograniczyć podlewanie, pod koniec jesieni - usunąć liście, uszkodzone i słabe pędy. Konieczne jest pozostawienie warstwy powietrza między różą a schronieniem.
- Lądowanie w miejscu o niewłaściwym oświetleniu... Jeśli róża nie ma wystarczającej ilości światła słonecznego, może to wpłynąć na tworzenie się pąków. Nadmiar słońca, zwłaszcza bezpośrednie światło słoneczne w południe, również może siać spustoszenie i wpływać na kwitnienie.
- Dziki wzrost. Dzikie pędy rosnące u podstawy należy usuwać w odpowiednim czasie, aby róża nie szła.
- Nieprawidłowe karmienie. Podczas nawożenia roślin należy postępować zgodnie z instrukcjami. Musisz również wiedzieć, o której porze roku należy stosować określone nawozy.
- Choroby i szkodniki. Jeśli roślina jest dotknięta jakąś chorobą lub szkodnikiem, może nie zakwitnąć. Dlatego powinieneś wcześniej zapoznać się z objawami możliwych chorób, aby zidentyfikować problem na czas i zacząć z nim walczyć.
- Osłabione sadzonki. Jeśli sadzonki okazały się złej jakości, nie zakorzenią się dobrze, wymagają specjalnej opieki i nie zakwitną. Kupuj sadzonki od zaufanych sprzedawców i renomowanych sklepów.
- Dopasowane. Sadzone ciasno róże mogą nie mieć składników odżywczych, co może wpływać na kwitnienie.
- Nieodpowiednia gleba... Jeśli gleba nie zawiera składników odżywczych, których potrzebuje roślina, osłabi się i przestanie kwitnąć. W takim przypadku nawóz należy zastosować do gleby.
Metody reprodukcji
Rose John Franklin, której zdjęcie można zobaczyć w tym artykule, jest zdolna do rozmnażania zarówno przez szczepienia, jak i sadzonki. W drugiej metodzie silne korzenie powstają bardzo szybko, dzięki czemu roślina nie boi się zimna. Sadzonki sadzi się w ziemi na zimę, posypując ją glebą 20-25 cm u samej podstawy krzewu. Przeżywalność w przypadku pierwszej metody hodowli jest dość wysoka. Który z nich wolisz, nie ma znaczenia i zależy przede wszystkim od umiejętności i zdolności, które posiadasz.
Kanadyjskie róże i ich zalety
Zaletą kultury, oprócz mrozoodporności, jest jej wdzięczny wygląd. Krzewy mają puszyste duże kwiaty o różnych odcieniach, bogate, gęste liście, łodygi z niewielką liczbą cierni.
Główne zalety Kanadyjczyków:
- zimotrwalosc i wytrzymałość;
- atrakcyjny wygląd;
- szeroka paleta odcieni kwiatów;
- szybki powrót do zdrowia po odmrożeniach;
- odporność na ekstremalne temperatury;
- piękne i długotrwałe kwitnienie;
- niewrażliwość na choroby;
- ciekawy kształt krzewu, bogate ulistnienie;
- łatwe sposoby rozmnażania przez sadzonki;
- popularność w projektowaniu krajobrazu.
Kanadyjczycy kupują w doniczkach, zaczynają sprzedawać w kwietniu. Możesz również zamówić sadzonki w wyspecjalizowanych sklepach internetowych.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Rose John Franklin nie wymaga specjalnego traktowania. Można do niego zastosować wszystkie te same zalecenia, co do innych odmian róż. Zdecydowanie powinieneś przeprowadzać regularne karmienie, na które roślina reaguje z wdzięcznością. Latem z reguły wykonują sanitarne przycinanie buszu. Na zimę jego podstawa jest pokryta warstwą kompostu lub zrobiona jest na nią gliniana poduszka. Jeśli pielęgnacja jest wystarczająco troskliwa, kwiat zachwyci Cię całorocznym kwitnieniem z dość dużymi kwiatostanami.
Jeśli roślina jest młoda, nie powinna kwitnąć bardzo wcześnie. W pierwszym sezonie pąki najlepiej usuwać przed początkiem sierpnia. W sierpniu na pędach pozostaje tylko kilka kwiatostanów, które dają możliwość zawiązania owoców. W następnym sezonie ten krzew zadowoli już obfitym kwitnieniem.Możesz również wykonać przycinanie formacyjne dla swoich ulubionych wiosną, jeśli nie chcesz później uzyskać rozległego krzewu. Ale eksperci zalecają przycinanie przeciwstarzeniowe tylko raz na kilka lat. Pozwala to pozbyć się starych zdrewniałych gałęzi, które mają skłonność do łuszczenia się kory. Musisz także okresowo pozbywać się słabych wewnętrznych lub brzydko zlokalizowanych i uszkodzonych pędów.
Klasyfikacja róż kanadyjskich
Kulturę można podzielić na dwie serie:
- Parkland (Parkland). Pąki mają wyrafinowanie i szeroki wybór kolorów, ale brakuje im aromatu.
- Explorer (Explorer, przetłumaczone jako „badacz”). Seria zyskała tę nazwę na pamiątkę badaczy i odkrywców Kanady. Urocze pachnące kwiaty zdobią gęsto rozgałęzione i pnące się krzewy.
Seria kanadyjskich róż Explorer
Odmiany zostały nazwane na cześć odkrywców, którzy podbili północną część planety. Większość roślin z tej grupy to hybrydy oparte na kwiecie Cordes.
Warto wyróżnić 3 grupy serii Explorer:
- Krzew w parku. Należą do nich: Champlain, Royal Edward, J.P. Connel, Alexander McKinsey, Frontenac, George Vancouver, Simon Fraser, Lewis Joliet, Lambert Closs.
- Alpiniści. Są to John Davis, kapitan Samuel Holland, Henry Kilsey, William Bafin, John Cabot.
- Roguza.
Najciekawsze prezentujemy w tabeli (kliknij na zdjęcie kwiatka, aby je powiększyć):
| Różnorodność | Opis | Kwiaty | Wysokość (m) |
| Henry Hudson
| Uprawiany od 1966 roku. Dobra odporność na choroby. Łatwo rozmnażane przez sadzonki. Nadaje się do tworzenia zaokrąglonych klombów. | Biała z czerwonymi plamami. | Do 0,5 i do 1 średnicy. |
| David Thompson
| Rok otwarcia to 1971. | Kolor malinowy. Kwitną od lata do jesieni. Wolumetryczny, składający się z 25 płatków. Pachnący. | Około 1.3. |
| Jens Munch
| Duży, rozłożysty krzew o bardzo mocnej łodydze i rozwiniętym kłączu. | Różowe, przyjemnie pachnące pąki o średnicy do 7 cm. | Prawie 2. |
| Charles Albanel
| Ładna, zwarta roślina okrywowa, bardzo odporna. | Rosną skromnie, od początku lata do pierwszych przymrozków. | 1,5. |
| Martin Frobisher
| Bezpretensjonalne i mało wymagające, z tego powodu uprawiane są w ogrodach i parkach, wykorzystywane przy budowie sztucznych ogrodzeń. | Jasnoczerwony. Wolumetryczny multilobe. Nie pozbawiony jasnego, nasyconego zapachu. | Około 2. |
Kanadyjskie róże z serii Parkland
Rośliny tej odmiany są bardzo często uprawiane w publicznych parkach i ogrodach ze względu na ich mało wymagający charakter. Toleruje pory suche i deszczowe. Każda gleba nadaje się do uprawy, ale aby zachować zadbany wygląd, konieczne jest karmienie. Projektanci używają tych róż do dekoracji zielonego żywopłotu, więc odcinają wystające pędy. Propaguj, dzieląc krzew i nakładając warstwy.
Najbardziej godne uwagi odmiany są pokazane w tabeli (kliknij zdjęcie kwiatu, aby je powiększyć).
| Różnorodność | Opis | Kwiaty | Wysokość (m) |
| Adelaide Hoodless
| Atrakcyjna, zadbana roślina okrywowa. | Kolor ciemnoróżowy i czerwonawy. | 1. |
| Prairie Joy
| Przy długich pędach jest aktywnie wykorzystywany w projektowaniu ogrodów. Krzew jest przymocowany do solidnego szkieletu, tworząc żywą przegrodę. | Jasnoczerwony. Kwitnie latem. | Do 1,8. |
| Parki Winnipeg
| Ma zielone liście z czerwonawym połyskiem. | Ciemnoczerwony lub karmazynowy. Zapach wanilii. | Nie więcej niż 0,5. |
| Święto prerii
| Dobra odporność na różne choroby. Oświetlenie miejsca nie wpływa na rozwój, rośnie cicho w cieniu. | Jasnoróżowy kolor. Kwitnie przez całe lato. | Do 1. |
| Nadzieja ludzkości
| Wydany w 1996 roku. Najbardziej mrozoodporny gatunek z serii Parkland. Niski zadbany krzew. | Kwiaty ciemnoczerwone. Kwiatostany składają się z 5 puszystych pąków. Kwitną przez cały sezon i mają lekki zapach. | Około 1.5. |
| Cuthbert Grant
| Popularna odmiana.Gładki krzew o mocnych pędach. | Aksamitny, intensywnie czerwony, przyjemnie pachnący. | Około 1. |
Następujące rośliny z grupy Morden można przypisać serii Parkland: Rosa Louise Bugnet, Ruby / Ruby, Amorett / Amorette, Centennial, Cardinette, Sunrise, Blush, Fireglow, Belle, Snowbeauty.
Artyści kanadyjscy - nowy, młody cykl, urodzony w 2007 roku, którego właścicielami są: Felix Leclerc, Emily Carr, Campfire, Bill Reid.
Wskazówki dotyczące używania odmian w kształtowaniu krajobrazu
Ponieważ róża Johna Franklina jest różą parkową, będzie świetnie wyglądać w nasadzeniach grupowych. Można ją łączyć zarówno z terenami zielonymi (tuja, cochia itp.), Jak iz innymi rodzajami kwiatów. Jednocześnie róża jest długoterminową podstawą ogrodu kwiatowego i to od niej należy zacząć od dalszej kombinacji.
Z pomocą tej różnorodności róż możesz doskonale udekorować swój francuski ogród, wiktoriański krajobraz, kraj. Rose John Franklin będzie wyglądać wspaniale przy pojedynczym nasadzeniu na środku zielonego trawnika, a także w projekcie mixborder. To, jak i gdzie zdecydujesz się umieścić, zależy tylko od Twojej wyobraźni i możliwości. Możemy tylko z całą pewnością powiedzieć, że róża jest prawdziwą królową Twojego ogrodu, a róża kanadyjska bez wątpienia zasługuje na centralne miejsce w Twoim ogrodzie kwiatowym.
Rzeczy do zapamiętania
- Różnorodność: Kanadyjski park wzrósł Alexander Mackenzie.
- Zasady sadzenia i pielęgnacji: wybór miejsca, przygotowanie dołków, zapewnienie pożywnej mieszanki gleby, regularne podlewanie, zbilansowane karmienie, prawidłowe przycinanie, regularna kontrola.
- Choroby i szkodniki: czarna plama, mączniak prawdziwy, rak bakteryjny, rdza, chloroza, przędziorek.
- Przyczyny słabego wzrostu i kwitnienia: choroby i szkodniki, osłabione sadzonki, nieodpowiednie oświetlenie, dziki wzrost, radykalne przycinanie, niewłaściwe karmienie, niewłaściwe przygotowanie na zimę, gęste sadzenie.
Pomarszczone hybrydy róż
Pomarszczone odmiany róż, w tym te z selekcji kanadyjskiej, mają bardzo piękny kształt krzewu. Można je bezpiecznie stosować do tworzenia granic, żywopłotów, sadzenia w centrum dużych (ponad 5 m średnicy) rabat kwiatowych lub w tle mixborders. Piękne ulistnienie nawet w dolnej części krzewu korzystnie odróżnia je od hybrydowych róż herbacianych, odmian z grup grandiflora i floribunda. Aby uzyskać ciągłe kwitnienie, staraj się nieustannie przycinać wyblakłe kwiaty. Między przycinaniem kwiatostanów a kwitnieniem w różnych odmianach trwa to od dwóch do trzech tygodni.
Popularne odmiany pomarszczonej róży
Odmiana róży Henry Hudson (1976)
Jasna, kompaktowa odmiana. W okresie kwitnienia całość pokryta jest biało-różowymi kwiatami o lekkim zapachu. Kwitnie prawie bez przerwy. Idealny do żywopłotów i nasadzeń grupowych.
Rose Martin Frobisher (1968)
Rozległy krzew, ale pędy wyprostowane. W krajobrazie służy do tworzenia zasłon, które odgradzają wiecznie zielone żywopłoty od tui i jałowców. Kwitnienie jest stałe, delikatne różowe kwiaty mają bardzo lekki aromat.
Galeria zdjęć odmian róż kanadyjskich >>>
Kwitnąca róża
Rose Aloha
Pąki kwiatowe są pomalowane szkarłatno-czerwoną paletą. Płatki są lekko spiczaste, podwójne: na zewnątrz kwiaty Johna Franklina są podobne do goździka ogrodowego. Kwitnienie jest obfite i długotrwałe.
Okres aktywności i odpoczynku
Pąki zaczynają się otwierać w kwietniu: róże wyhodowane w Kanadzie są jednymi z pierwszych kwitnących. Kwiaty kwitną stopniowo i pozostają na krzaku przez około 2 tygodnie. Latem rozpoczyna się krótki okres spoczynku, po którym wznawia się kwitnienie.
Pędzel do kwiatów może składać się z 25-30 kwiatów
Pielęgnacja w trakcie i po kwitnieniu
Jeśli pogoda jest upalna, rośliny podlewamy co najmniej 1 raz w tygodniu. Następnego dnia gleba jest poluzowana, aby zapobiec tworzeniu się suchej skorupy.
Wokół krzaków nadal usuwa się chwasty. Po kwitnieniu ziemia jest karmiona złożonym nawozem mineralnym.
Co zrobić, jeśli nie kwitnie, możliwe przyczyny
Aby róża kwitła obficie i przez długi czas, musisz poprawnie wykonywać techniki rolnicze. Następujące czynniki mogą powodować problemy z kwitnieniem:
- przedłużająca się susza;
- uprawa w zubożonej glebie;
- szkody spowodowane chorobami i szkodnikami;
- młody wiek;
- sadzenie krzewów w cieniu.
Po naprawieniu błędów w pielęgnacji ogrodnik ponownie będzie podziwiać obfite kwitnienie róży.
Historia stworzenia
Odmiana ta została wyhodowana i wprowadzona zgodnie z instrukcjami Departamentu Rolnictwa Kanady w Centralnej Farmie Doświadczalnej w prowincji Ontario w 1985 roku. Odmiana została nazwana na cześć wybitnej osoby, przyrodnika, szkockiego z narodowości, który, jak się uważa, w drugiej ćwierci XVIII wieku jako pierwszy przemierzył całą Amerykę Północną od Atlantyku do Oceanu Spokojnego. . Wcześniej udało mu się jeszcze odwiedzić całe wybrzeże Pacyfiku w Kolumbii Brytyjskiej, badając florę tych miejsc.
W tworzeniu odmiany brały udział tak znane róże jak Queen Elizabeth, Red Dawn i Suzanne.
Schronowe róże na zimę
Wielu martwi się izolacją krzewów przed zimą. Wszystko zależy od regionu.
W centralnej Rosji młode sadzonki pokryte są warstwą ziemi o 15-20 cm.W kolejnych latach podstawa krzewu jest wyrzucana, jeśli strefa klimatyczna wynosi 4-5, 2,3 - bez schronienia.
W Trans-Uralu i Uralu (strefa 3) młode nasadzenia są chronione włókniną. Kolejne lata nie chronią przed śnieżnymi zimami. Jeśli strefa 2 to gliniane schronienie.
Na Syberii (strefa 2.3), gdy przed mrozem pada śnieg, schronienie nie jest potrzebne. Jeśli nie ma pokrywy śnieżnej, ziemnego schronienia lub włókniny.
Jak sadzić?
Jeśli mimo wszystko zdecydujesz, że róża kanadyjska jest po prostu niezbędna na Twojej stronie, musisz znaleźć dla niej wygodne miejsce. Dla tej rośliny odpowiedni jest ciepły i słoneczny narożnik z dobrą wentylacją i lekką, najlepiej neutralną, dobrze przepuszczalną glebą. Nie należy umieszczać kwiatu tam, gdzie słońce świeci od rana do zachodu słońca. Mimo to „Kanadyjczycy” to kwiaty północne i wyraźnie nie widać u nich nadmiaru promieniowania ultrafioletowego. Otwory do sadzenia sadzonek róży kanadyjskiej są przygotowywane z wyprzedzeniem, koniecznie wypełniając złożone nawozy fosforowo-potasowe i tylko dobrze zgniłą, zeszłoroczną materię organiczną: kompost, próchnicę lub dziewanny. Szczepione sadzonki sadzi się w przygotowanych dołkach tak, aby miejsce pączkowania znajdowało się nieco ponad glebą.
Popularne odmiany róży kanadyjskiej
Pierwszą wyhodowaną kanadyjską kulturą parkową jest Martin Frobisher. Oprócz najlepszych cech spośród wszystkich odmian mrozoodpornych róż ceniony jest za delikatny aromat i delikatny bladoróżowy odcień kwiatostanów. Różni się owalnymi, ciemnozielonymi liśćmi i prawie gładkimi łodygami bez kolców. Gdy stworzą się niezbędne warunki, można zaobserwować długie i obfite kwitnienie, utrzymujące się do mrozów.
Róż kanadyjski odmiana Morden Blush
Najbardziej kwitnące są róże parkowe "Moden Blush". Są to niskie krzewy o wysokości nie większej niż 75 cm, o wyprostowanych łodygach z ciemnozielonymi liśćmi, nad którymi wyrastają bladoróżowe kwiatostany. Uprawiana w regionach południowych odmiana "Moden Blush" może osiągnąć wysokość 2 m. W przeciwieństwie do większości kanadyjskich odmian parkowych, może nieznacznie przemarzać, dlatego zimą wymaga obowiązkowego ocieplenia.
„Praie Joy” w kanadyjskim parku różanym
Do tworzenia żywopłotów polecamy odmianę Prairi Joy park, czyli krzew o wysokości do 1,5 mi szerokości do 1,2 m. Wyróżnia się dużymi kwiatostanami o bogatym różowym odcieniu z rzadkimi lub grubymi podwójnymi płatkami. Na każdej łodydze „Prairie Joy” tworzy się do 6 pąków, które po otwarciu kierują pędy do ziemi. Pod wpływem niskich temperatur obserwuje się mniej intensywny rozwój krzewu i spadek wysokości do 1 m.Aby chronić roślinę przed mrozem, konieczne jest jej spuszczenie i zaizolowanie przed nadejściem chłodów.
Różana odmiana kanadyjskiego parku „John Franklin”
Oryginalnym przedstawicielem kanadyjskiej selekcji parków jest John Franklin. Różni się gęstymi różowoczerwonymi kwiatostanami ze spiczastymi płatkami, osadzonymi na łodygach o wysokości do 1,5 m. Podobnie jak poprzednia odmiana często służy do tworzenia żywych ścian. Aby "John Franklin" przez całe lato ozdabiał to miejsce kwiatami, należy go sadzić na terenach obficie podlewanych promieniami słonecznymi.
Kanadyjska odmiana róży parkowej Alexander Mackenzie
Róże "Alexander Mackenzie" odznaczają się najwyższą wysokością, której łodygi osiągają nawet 2 m. Wyróżniają się gęstymi kwiatostanami o bogatej czerwonej barwie i delikatnym aromacie zbliżonym do truskawek. Kwitnienie odbywa się falami, pomiędzy którymi można zaobserwować pojedyncze tworzenie się pąków. „Alexander Mackenzie” jest często dotknięty mączniakiem prawdziwym i czarną plamą. Aby zapobiec uszkodzeniu rośliny, należy profilaktycznie traktować pędy fungicydami lub siarczanem miedzi.
Różana odmiana parku kanadyjskiego "Moden Fayrglou"
Róże parkowe "Moden Fireglow" są używane do tworzenia nisko rosnących klombów. Wyglądają jak bujne krzewy z ciemnozielonymi liśćmi i pomarańczowo-czerwonymi kwiatostanami. Charakteryzują się pojedynczym obfitym kwitnieniem, po którym można zaobserwować zaledwie kilka pąków. Kanadyjska odmiana "Moden Fireglow" wyróżnia się światłolubnością i zdolnością do wzrostu w glebie piaszczystej. Podobnie jak poprzednia odmiana, kwiat jest narażony na wysokie ryzyko wystąpienia mączniaka prawdziwego, dlatego wymaga profilaktycznego leczenia środkami odkażającymi.
Kanadyjska odmiana róż Champlain
Aby stworzyć ogród kwitnący przez cały ciepły sezon, użyj kanadyjskiej odmiany "Champlain". Tworzenie i otwieranie pąków tych kwiatów zatrzymuje się dopiero wraz z nadejściem chłodu. W okresie obfitego kwitnienia gałęzie rośliny mają tendencję do opadania na ziemię. W gorącym sezonie płatki kwiatu otwierają się, ukazując żółte pręciki. Uprawiany w warunkach nadmiernej wilgotności i niskich średnich rocznych temperatur, "Champlain" jest często narażony na czarną plamę, która wymaga profilaktycznego leczenia lekami.
To ciekawe Bezpretensjonalne i piękne - kanadyjskie róże
Jak stworzyć żywopłot z róży kanadyjskiej
Hodując królową kwiatów, możesz nie tylko tworzyć wspaniałe kompozycje ogrodowe, ale także udekorować swoje podwórko żywym płotem, który kwitnie i rozprowadza przyjemny aromat.
Aby go stworzyć, możesz użyć zakupionych dwóch letnich krzewów róż, ale jest bardziej ekonomiczny sposób - przycinanie i sadzenie sadzonek:
- Pierwszym krokiem jest przycinanie zdrowych, silnych pędów o długości do 30 cm. Powinny być roczne, nigdy stare. Podobnie jak w przypadku hodowli tych roślin, konieczne jest usunięcie wszystkich liści z wyjątkiem dwóch górnych.
- Przygotowywana jest wnęka do lądowania. Wzdłuż linii planowanego ogrodzenia wykopuje się rów (jeśli usiądą dorosłe krzewy, jego głębokość powinna wynosić około 70 cm), w którym dodaje się dobrą ziemię wymieszaną z piaskiem i torfem.
- Sadzonki pogłębiają się do 1 blaszki liściowej, usiądź pod kątem. W przeciwieństwie do konwencjonalnego sadzenia, odległość między nimi wynosi do 40 cm, w dużej mierze zależy to od odmiany, tego, ile może zwiększyć, szerokości buszu i jego wysokości.
- Schronisko zbudowane jest z plastikowych pojemników i dodatkowo otulone suchą słomą lub sianem. Jest to konieczne, aby chronić młode pędy, które nie są jeszcze wystarczająco ukorzenione przed słońcem i zimnem w zimie.
W przyszłym roku żywopłot jest prawie gotowy. Młode krzewy wypuszczają dość długie i mocne pędy, a ich ostateczna formacja powinna już się rozpocząć. Ogrodzenie nabierze właściwego wyglądu w drugim roku po posadzeniu sadzonek.
Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania
Najczęstszym szkodnikiem są mszyce. Wysysa sok komórkowy, osłabiając nasadzenia. Krzewy róż mogą również infekować roztocza, wciornastki. Pozbywają się szkodliwych owadów, stosując środki owadobójcze.
Głównym szkodnikiem róż są mszyce
Przy niewłaściwej pielęgnacji rośliny mogą być dotknięte chorobami grzybiczymi. Aby zapobiec ich pojawieniu się, róże spryskuje się preparatami zawierającymi miedź kilka razy w sezonie.
Róże parkowe są bardzo popularne ze względu na ich odporność. John Franklin to jedna z najpiękniejszych odmian roślin uprawnych. Jest bezpretensjonalny, wytrzymały, kwitnie obficie i długo. Przy dobrej pielęgnacji krzewy zachwycają kwitnieniem od wiosny do późnej jesieni.
Reprodukcja
Optymalnym sposobem hodowli „kanadyjskiej” będzie rozmnażanie przy pomocy sadzonek rośliny. Obok dorosłej róży należy wykopać rowek, do którego obniżony jest środek łodygi. Uwaga: łodygi nie należy odcinać od rośliny matecznej. Jest tłoczony drutem.
Popularne: Odmiany odmian różanego peelingu z pielęgnacją i przycinaniem
W miejscu styku łodygi z podłożem należy wykonać dodatkowe nacięcie w korze, aby łodyga mogła uformować korzenie. Następnie warstwy należy posypać ziemią. Powyżej, odkryta gleba, pozostaje tylko listowie i kilka pąków.
Seria Parkland
Do tej grupy należą następujące, zwarte i niskie, zewnętrznie bardzo podobne do floribund (kanadyjskich róż parkowych), odmiany:
- Cuthbert Grant.
- Morden Ruby.
- Adelaide Hoodless.
- Morden Cardinette.
- Rheinaupark.
- Morden Amorette.
- Morden Centennial.
- Nadzieja dla ludzkości.
- Morden Blush.
- Morden Fireglow.
- Winnipeg Parks.
- Prairie Joy.
- Morden Snowbeauty.
- Morden Sunrise.
- Święto prerii.
- Morden Belle.
Cechy techniki rolniczej
Jak wszystkie róże z jej „rodzimej” grupy, Alexander Mackenzie wyróżnia się bezpretensjonalnością i zwiększoną odpornością na choroby.
Ciekawy! W 1998 roku w Montrealu odbył się swego rodzaju „konkurs” między różami o odporność na główne choroby tego gatunku. Nasza bohaterka pokazała doskonałe wyniki, wchodząc do pierwszej trójki, wykazując wskaźnik infekcji nie większy niż 5%.
Mrozoodporność tej odmiany według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) odpowiada czwartej strefie. Róża może wytrzymać do -25 ° bez osłony i do -40 ° z lekką osłoną.
Roślina jest dość wymagająca pod względem jakości gleby, co można nazwać jej względną wadą. Powinny być bogate w próchnicę, stale dobrze rozluźniać i być nasycone powietrzem. Miejsce wzrostu powinno być dobrze osuszone, potrzebuje co najmniej kilku godzin dziennie, aby było oświetlone bezpośrednim światłem słonecznym.
Jak sadzić róże
Najlepszą opcją sadzenia jest jesień. Wybierz materiał do sadzenia z długimi nogami. Pędy są wolne od liści, z wyjątkiem dwóch górnych. Korzeń jest przycięty, wolny od chorych i uszkodzonych elementów.
Wykop dziurę w ziemi o wymiarach 70x70x70 cm, przykryj próchnicą, złożonymi nawozami, popiołem drzewnym, torfem w równych częściach. Gleba powinna być żyzna, niekwaśna. Szczepiony krzew zakopuje się na głębokości 5-9 cm w ziemi. Umożliwi to rozwinięcie silnego systemu korzeniowego. Wlej 18-20 cm glinianej mieszanki zmieszanej z piaskiem na podstawę sadzonki, aby chronić młody krzew przed mrozem.
Klasyfikacja
Jak już wspomniano, prace hodowlane w celu stworzenia odpornych, mrozoodpornych i bezpretensjonalnych róż przeprowadzono na dwóch stacjach naukowych. W Ottawie była grupa kierowana przez dr Felicię Swayzi, krzyżująca niemieckie róże Cordes z rugosa. W wyniku ich wieloletnich starań powstała seria Explorer, która swoją nazwę otrzymała na cześć zdobywców i pionierów północy. Róże kanadyjskie z tej grupy są wyjątkowo zimotrwałe, odporne na większość chorób i zachwycają obfitym kwitnieniem. Inna rządowa stacja badawcza z siedzibą w Morden w południowej Manitobie, oparta na R.arkansana stworzyła serię odmian Parkland, których nazwy zawierają słowo Morden. Są to głównie niskie, wyprostowane krzewy o gęstych, pełnych kwiatach o średnicy do 8 cm.
Powielanie róż
Róże kanadyjskie rozmnaża się na trzy sposoby: w warstwach bocznych, przez podział krzewów i przez sadzonki.
Warstwowanie boczne
Boczne gałęzie są wygięte do ziemi. W pobliżu wykopuje się dziurę i umieszcza w niej środkową część warstwy. Wcześniej wykonuje się nacięcie na skórce, aby następnie uformować się młode korzenie. Gałązki są przypięte drutem i zakopane w ziemi. Podlewaj regularnie.
Jeśli korzenie nie uformowały się przed jesienią, warstwy są przykryte na zimę. Wiosną, zanim zakwitną pąki, gałązkę ostrożnie przecina się pod ziemią sekatorem, a ukorzenione cięcie przesadza się w nowe miejsce.
Dzieląc krzew
Zabieg przeprowadza się wiosną, przed początkiem otwarcia nerki. Krzew jest wykopywany, system korzeniowy jest podzielony na kilka części za pomocą sekatorów. Każda część powinna mieć co najmniej 5 gałęzi i korzeni. W tej pozycji są sadzone w nowej dziurze.
Sadzonki
Sadzonki są cięte jesienią. Przekrój pędu musi wynosić co najmniej 1 centymetr. Sadzonki są owinięte torfem lub mchem i folią. Przechowuj materiał do sadzenia w lodówce lub ciemnej chłodnej piwnicy.
Wiosną można wycinać sadzonki z pędów powstałych w zeszłym roku. Będą to zielone sadzonki. Każde cięcie powinno mieć co najmniej dwa pąki, a długość samej gałęzi powinna wynosić co najmniej 10 centymetrów.
Zelenty można natychmiast sadzić w ziemi i regularnie podlewać stymulatorem tworzenia korzeni. Zaleca się trzymać zdrewniałe sadzonki w wodzie do czasu uformowania się korzeni. Woda jest okresowo wymieniana. Dopiero po pojawieniu się włośników sadzi się je w ziemi. Ukorzenione sadzonki dobrze się zakorzeniają.
Róże kanadyjskie nie ustępują w wyrafinowaniu hybrydom herbat, chociaż te ostatnie są uważane za najpiękniejsze.
„Kanadyjczycy” są bezpretensjonalni w opiece, nie zamarzają zimą, a jeśli zamarzną, to wiosną szybko odrosną i nabiorą siły. Niektóre z nich kwitną dwa razy w sezonie, a wiele z nich nie wymaga schronienia na zimę.
Opis
Kwiaty pięknego przedstawiciela flory są szkarłatne, półpełne. Każdy pączek ma do 25 lekko spiczastych płatków. Kwiaty osiągają 6 centymetrów średnicy. Rosną stale, ich ilość w zaroślach wynosi od 3 do 7. W sprzyjających warunkach liczba kwiatów dochodzi do 30. Krzew jest gęsty, zawsze wzniesiony.
Liście są zaokrąglone, ciemnozielony nasycony kolor, błyszczące. Ciernie mają żółtawy odcień, widoczny jest na nich lekki nalot.
Róża cieszy się obfitym kwitnieniem przez cały sezon. Zwykle trwa od końca maja do września.
Ważny! Im więcej światła słonecznego wpadnie do rośliny, tym dłużej będzie zachwycać oko kwitnącymi pąkami.
Jak lądowanie
Krzewy kanadyjskiej róży można umieścić w dowolnym miejscu w ogrodzie, w połączeniu z innymi krzewami. Aby zasadzić roślinę, należy wybrać odpowiednią sadzonkę, której stan zależy od dalszego wzrostu i kwitnienia róży, a także do przygotowania gleby.
Wybór odpowiedniej sadzonki
Zakupiona sadzonka musi być w doskonałym stanie. Mianowicie:
- korzeń nie może uschnąć:
- mieć kilka zdrowych pędów;
- lepiej kupować w osobnych pojemnikach z zamkniętym systemem korzeniowym;
- dostępne liście są zielone, nie wyschnięte.
Ogólnie rzecz biorąc, zdrową, silną sadzonkę najlepiej kupić od zaufanych hodowców róż lub szkółek.
Przygotowanie podłoża ogrodniczego
Miejsce może być dowolne, ale lepiej unikać południowej strony budynku i obszaru z dużą ilością słońca, ponieważ roślina nie lubi bezpośrednich promieni, a po południowej stronie domu może stracić korzenie. Dzieje się tak z powodu wczesnego topnienia śniegu, a następnie zamarzania gleby.
Otwór na różę jest głęboki - do 70 centymetrów, te same wymiary mają średnicę.Na dno otworu wylewa się wiadro nawozów organicznych: próchnicę, popiół drzewny i torf. To karmienie wystarczy, aby ukorzenić róże.
Proces sadzenia
Przed sadzeniem w otwartym terenie odcina się długie korzenie, to samo dzieje się z pędami. Ich długość musi wynosić co najmniej 20 centymetrów. Sadzonka jest opuszczana do dołka, korzenie są ostrożnie prostowane i posypywane ziemią. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa nie była zakopana w glebie. Glebę wokół sadzonki należy zagęścić stopami, nie dotykając pędów.
Następnym krokiem jest obfite podlewanie i mulczowanie. W tym stanie korzenie otrzymają wystarczającą ilość wilgoci.
Funkcje pielęgnacyjne
Róże kanadyjskie nie wymagają opieki. Wystarczy, że zapewnią regularne podlewanie, pielenie i tworzenie krzewów. Reszta róży poradzi sobie sama, a ilość nawozu, którą zastosowałeś podczas sadzenia jest wystarczająca w pierwszym roku sezonu wegetacyjnego.
Zobacz też
Opis odmian fioletowych róż, sadzenia, uprawy i pielęgnacjiCzytaj
Podlewanie i karmienie
Przez całą wiosnę róże są obficie podlewane, aby zapewnić dostatek wilgoci w letnie upały. Latem, gdy krzew tworzy się, pączkuje i kwitnie, podlewa się, gdy wysycha, unikając podlewania. Ważne jest, aby poczekać, aż gleba całkowicie wyschnie.
Jesienią nie trzeba podlewać rośliny, ponieważ z tego powodu na róży pojawiają się nowe pędy boczne, które zimą nadal umrą.
Wiosną aplikuje się kompleks nawozów mineralnych do róż kanadyjskich. Wystarczy kupić taki kompleks i postępować zgodnie z instrukcjami. Jesienią obszar pod krzewem róży jest ściółkowany zgniłym obornikiem, a gleba jest lekko spulchniona.
Przycinanie młodych krzewów
Główne przycinanie odbywa się wiosną. Wycina się połamane gałązki, które zdechły zimą. Latem pędy, na których nie uformowały się pąki, przycinane są boczne pędy korzeni. Ta procedura pozwoli na przepływ składników odżywczych do kwitnących gałęzi.
Przycinanie róż kanadyjskich na zimę odbywa się po zakończeniu kwitnienia. W tym czasie rozpoczyna się okres uśpienia, sok porusza się powoli wzdłuż łodyg, roślina nie tworzy bocznych pędów. W tym okresie ważne jest, aby nie podlewać ani nie karmić róż.
Wytnij pędy rosnące do wewnątrz, trzyletnie gałęzie. Nie są całkowicie przycinane, pozostawiając kilka pąków, dzięki czemu nowe kolorowe gałęzie wyrosną na przycinaniu w przyszłym roku. Skrawki należy pokryć lakierem ogrodowym, zielenią brylantową lub spłukać nadmanganianem potasu.
Schronowe róże na zimę
W regionach, w których temperatury w zimie spadają poniżej -30 stopni, schronienie jest wymagane. Trudno to osiągnąć w przypadku standardowych roślin lub róż parkowych, których korona jest ogromna. Wielu hodowców kwiatów konstruuje specjalną ramę pokrytą materiałem okrywającym. Wraz z nadejściem wiosny schronienie jest usuwane, aby róża nie gniła.
Róże pnące są łatwiejsze do przykrycia. Liany zdejmuje się ze wspornika, kładzie na ziemi i przykrywa świerkowymi gałęziami, to wystarczy, aby „Kanadyjczycy” nie przemarzli.
„Kanadyjczycy” w krajobrazie
Tego typu rośliny są często uprawiane w celu tworzenia kompozycji dekoracyjnych w ogrodach. Z ich pomocą możesz zrobić na miejscu zielone krawężniki i żywopłoty lub po prostu posadzić je na środku klombu.
Do dekoracji łuków i altan w ogrodach i parkach można użyć kręconych lub pnących odmian kwiatów. Ponadto z ich pomocą łatwo jest stworzyć kompozycję kilku poziomów. Te odmiany można ze sobą łączyć. Można je łatwo łączyć ze względu na pielęgnację, typ gleby i inne aspekty rolnictwa.
Połączenie dekoracyjnych drzew iglastych i róż wygląda spektakularnie. Z ich pomocą zaleca się tworzenie obrazów. Śnieżnobiałe kwiaty odmiany Martin Frobisher wyglądają szczególnie oryginalnie z igłami drzew iglastych.
Do dekoracji granic z różnych roślin lepiej jest przynieść krzaki o jasnych nasyconych kolorach, na przykład czerwonym, różowym. Najlepiej jest uformować żywopłot z trzech odmian róż, które długo kwitną i zachowują swój dekoracyjny wygląd aż do mrozów. To mogłaby być Prairie Joy.
Rośnie w naszym kraju
Ogrodnicy z własnego doświadczenia wolą odmianę Nadieżda, którą można łatwo dostosować nawet w najtrudniejszych warunkach klimatycznych. Nie trzeba go ostrożnie pielęgnować, ale kwitnie później niż inni Kanadyjczycy.
Istnieją dowody na to, że ogrodnik uprawia kilka odmian tych kanadyjskich kwiatów w Autonomicznym Okręgu Chanty-Mansyjskiego. Zimą jest tu raczej zimno, ale raczej śnieżnie. Dodatkowo krzewy pokryte są świerkowymi gałązkami lub wierzchołkami. Róże kanadyjskie nie tylko nie zamarzają w takich warunkach, ale także zimą bez przemarzania.
Wiele odmian zwykłych róż zaczyna zamarzać w niskich temperaturach. Takie krzewy należy przykryć. „Kanadyjczycy” są chronieni według uznania właściciela. Zwykle krzewy dobrze zimują same, ale na zimę lepiej przykryć młode krzewy świerkowymi gałęziami. Nawet jeśli krzewy zamarzną na zimę, wiosną szybko się zregenerują i zaczną odrastać. Ponadto ogrodnicy tacy jak te kwiaty mogą kwitnąć nawet w cieniu. Czas kwitnienia trwa zarówno podczas opadów, jak i wtedy, gdy temperatura spada do bardzo mrozu. Takie krzewy są mniej podatne na choroby i szkodniki. Nie boją się mączniaka prawdziwego ani czarnej plamki.
Teraz przeczytaj:
- Skutecznie pozbyć się motyli mączlików na roślinach
- Delikatne, łatwe w pielęgnacji krzewy iglaste na działkach ogrodowych
- Wnętrze domu z kręconymi kwiatami w pomieszczeniach
- Poufność
O
Agronom z państwowego przedsiębiorstwa rolnego „Garovskoye” z regionu Chabarowska w obwodzie chabarowskim.
Trochę historii
Po raz pierwszy róże kanadyjskie, które mogą wytrzymać temperatury do -300C, uzyskano w wyniku długiego procesu krzyżowania międzygatunkowego przez hodowcę Williama Sandersa pod koniec XIX wieku. Na początku ubiegłego wieku Isabella Preston kontynuowała prace hodowlane w tym kierunku. To ona wyhodowała około 20 odmian mrozoodpornych róż i rozpoczęła ich przemysłową uprawę. Podstawą ich powstania była lokalna, rosnąca na preriach i wytrzymująca zarówno długie bezśnieżne suche zimy, jak i wiosenne nagłe spadki temperatury, róże kanadyjskie. Uzyskane w ten sposób odmiany nazwano odpowiednio: „The Virgin of the Prairie”, „Dawn of the Prairie” i inne.
W drugiej połowie XX wieku rząd Kanady przeznaczył fundusze na państwowy projekt hodowli bylin zimotrwałych i mrozoodpornych. Dzięki temu dwie stacje badawcze - Ottawa i Morden (Morden) - opracowały dwie serie, na które podzielone są współczesne róże kanadyjskie. Odmiany, zdjęcia, opisy grup Parkland i Explorer przedstawiono w kolejnej części artykułu. Pod koniec lat osiemdziesiątych zaprzestano finansowania rządowego. Dziś tylko grono pasjonatów zajmuje się rozwojem nowych odmian mrozoodpornych „Kanadyjczyków”, a ich najnowszym osiągnięciem były róże z serii Canadian Artist, Felix Leclerc i Emily Carr, wprowadzone na rynek w 2007 roku.
Rozmnażanie kwiatów
Sadzenie można łatwo rozmnażać na miejscu przez szczepienie. Hodowla nasion zwykle nie jest stosowana, ponieważ jest pracochłonna.
Uwaga! Używając nasion do rozmnażania, nie można przenosić właściwości odmianowych na młode rośliny.
Kiedy jest produkowany
Najlepiej rozmnażać różę przez sadzonki na przełomie czerwca i lipca. W tym okresie pędy są dobrze dojrzałe, wypełnione sokiem.
Możesz również ścinać sadzonki jesienią i przechowywać je w chłodnym pomieszczeniu do wiosny. Wraz z nadejściem ciepła sadzi się je w ziemi.
Szczegółowy opis
Procedura rozmnażania przez sadzonki przebiega w następujący sposób:
- do pudełka wlewa się żyzną glebę;
- sadzonki są cięte na segmenty po 12-15 centymetrów;
- usuń dolne liście, skróć górne o połowę;
- sadzonki sadzi się w wilgotnej glebie;
- Pudełko jest pokryte folią.
Codziennie wietrzy się sadzenie, usuwa się kondensację. Kiedy sadzonki zakorzenią się i zaczną rosnąć, sadzi się je na miejscu.
Ważny! Konieczne jest usunięcie kropelek wody z folii i ze ścianek pojemnika, w przeciwnym razie może na nich powstać grzyb.
Jak uniknąć zamarzania pędów
„Kanadyjska” to jedna z najbardziej odpornych na zimę odmian. Ale czasami nawet najbardziej przystosowane hybrydy są w stanie trochę zamarznąć.
Aby chronić kanadyjskie róże przed zimnem, należy podjąć pewne środki:
- Zrób ściółkę krzewu. Dobrze nadaje się do tego luźna ziemia kompostowa. Na 1 krzew - około 10-15 litrów.
- Pędy są zgięte do ziemi i przykryte folią lub specjalną agrowłókniną. Gdy tylko pojawią się pierwsze przymrozki, wszystkie pąki, które nie zakwitły, są usuwane.
- Jeśli zima jest śnieżna, możesz rzucać śniegiem na szczyt schronienia. Zapewni to dodatkową ochronę przed zimnem.
- Konieczne jest usunięcie schronienia z krzaków już w połowie marca. Jeśli nie zostanie to zrobione na czas, istnieje ryzyko zawilgocenia roślin.
Postępując zgodnie z prostymi instrukcjami, możesz osiągnąć dobre wyniki w uprawie róż. A takie hybrydy, jak róża kanadyjska, są w stanie rosnąć nawet w najzimniejszych regionach, gdzie wydaje się, że jest to niemożliwe. Ponadto istnieje wiele odmian róż kanadyjskich, a hodowcy nadal pracują nad hodowlą nowych. Te piękne kwiaty zachwycą zapachem i nienagannym wyglądem każdego, kto zdecydował się poświęcić im swój wolny czas, odpowiadając na pielęgnację rozsypaniem pąków.
