Uprawa, pielęgnacja i sadzenie pęcherzyca w otwartym terenie

Physalis to roślina, która łączy w sobie kilka właściwości jednocześnie: istnieją dekoracyjne, jadalne odmiany jagodowe i warzywne. Ogrodnicy środkowego pasa wolą używać najczęściej gatunków dekoracyjnych, ponieważ kwitną w pięknych pomarańczowych, czerwonych pudełkach, które nie blakną przez całą zimę i jesień. Co wybrać i jakie są subtelności uprawy pęcherzyka i opieki nad nim, powinieneś wiedzieć.

Rosnące funkcje

Sadzenie i uprawa pęcherzyca jest dość łatwa ze względu na jej wytrzymałość. Wszystkie rodzaje roślin, a jest ich 110, są mrozoodporne, dobrze znoszą suszę, nieco gorzej - nadmiar wilgoci. Mogą plonować w zacienionych miejscach i przy bezpośrednim nasłonecznieniu. Wysokość roślin waha się od 20 cm do 2 m (w regionach tropikalnych), a na środkowym pasie osiąga 70-90 cm.

Nasiona rozmnażają zarówno gatunki jednoroczne, jak i wieloletnie. Ich kiełkowanie jest wysokie, po zebraniu można przechowywać bez utraty właściwości przez 4 lata... Ogrodnicy wolą sadzić pęcherzycę na otwartym terenie w postaci dojrzałych sadzonek. Aby to zrobić, nasiona moczy się w lekko osolonej wodzie przez 2-4 godziny, pływające usuwa się, a te, które osiadły na dnie, wysiewa się w szachownicę w pojemniku z torfową ziemią. Wyokrętowanie w kontenerze można przeprowadzić pod koniec lutego w stałej temperaturze min + 15C. Podlewane z górnym podlewaniem, ale nie obficie, aby nie dawać podstaw do rozmnażania się chorób grzybiczych.

Sadzonki z pojemnika przesadza się do doniczek zbierających lub mocno przerzedza w pojemniku, gdy na łodygach pojawią się 2-3 liście. Podczas przesadzania do zbiorników nurkowych przycina się centralny korzeń.

Całkowity czas wzrostu sadzonki w warunkach szklarniowych wynosi do 40 dni. W kwietniu pęcherzyca sadzi się na otwartym terenie, pielęgnuje się, gdy na łodygach rośliny jest co najmniej 5-7 liści.

Wybierając miejsce lądowania, należy wziąć pod uwagę szereg czynników:

1. Physalis nie może być uprawiany z nasion na glebach, na których wcześniej uprawiano pomidory lub ziemniaki. Physalis należy również do rodziny psiankowatych, a gleba po roślinach tego samego rodzaju będzie dla niej rzadka i być może zakażona groźnymi chorobami.
2. Drenaż. W glebach stojących szybko rozwijają się grzyby, których rośliny najbardziej się boją.
3. wystarczająco miejsca. Physalis to rozłożysta roślina, która potrzebuje wolności co najmniej 0,3 m średnicy od korzenia.

Wybór dekoracyjnej rośliny kwitnącej do domu z czerwonymi liśćmi

Gleba, w której nurkują sadzonki, powinna być głęboko wykopana, rozluźniona. Doły powinny mieć taką wielkość, aby korzenie mogły swobodnie się rozszerzać i były całkowicie wypełnione wodą. Łodyga jest pokryta glebą do poziomu pierwszych dolnych liści.

Jeśli chodzi o nawozy, wszystko jest odpowiednie dla pęcherzyka, z wyjątkiem materii organicznej, znowu z powodu pasożytów. Jesion, torf lub umiarkowane nawożenie minerałami przeprowadza się dla gatunków jadalnych przed sadzeniem sadzonek, a dla gatunków ozdobnych jeszcze jeden nawóz pogłówny można przeprowadzić pod koniec sierpnia, co pozwoli na kontynuację kwitnienia, utrzymanie torebek nasiennych najlepszy stan.

Możliwe jest zastosowanie (dla bylin) metody rozmnażania wegetatywnego.Wczesną wiosną, gdy kiełki dopiero zaczynają wyłaniać się z ziemi, kłącze dzieli się na kilka niezależnych części, dodaje kroplami, podlewa.

Dbanie o pęcherzycę na otwartym polu nie będzie stanowić problemu, jeśli przestrzegane będą zasady orki, nawożenia i naprzemiennych upraw.

Przydatne właściwości owoców

W ojczyźnie pęcherzyca jej owoce były wykorzystywane przez mieszkańców w tradycyjnej medycynie. Indianie empirycznie ustalili, że ta roślina zdolny do kierowania żółcią, łagodzenia bólu i obniżenia temperatury ciała.

Dziś owoce są używane w medycynie tradycyjnej. do zapobiegania kamicy nerkowej i jako środek moczopędny... Ponadto z ich pomocą pozbyć się kolki żołądkowej.

Roślinne owoce bogaty w witaminę C. i zawierają duża ilość kwasów organicznych... Według tych wskaźników przewyższają inne owoce innych roślin z rodziny Solanaceae.

Physalis jest bardzo ceniony przez cukierników. Chodzi o to, że zawiera duża ilość pektyny... Cukiernicy używają go do tworzenia różnych galaretowatych nadzień w cukierkach. Ponadto w przemyśle cukierniczym z owoców tej rośliny pozyskuje się kwas cytrynowy.

Wreszcie, niektóre rodzaje pęcherzyków zawierają trwałe barwniki organicznestosowany w produkcji tekstyliów.

Zdjęcie Physalis

Wymagana opieka

Physalis nie jest rośliną kosztowną ze względu na wymagany wysiłek, ale zawiera pewne niezbędne elementy, którymi trzeba się zająć. Mogą również obejmować:

• Podlewanie. W okresie uporczywej suszy potrzebna jest tylko świeżo posadzona sadzonka lub dorosła roślina.
• Ściskanie wierzchołka rośliny. Środek ten sprzyja obfitemu rozgałęzianiu i kwitnieniu.
• Kradzież jest opcjonalna. Taki środek pomaga pomidorom uzyskać maksymalną liczbę owoców, ale dla pęcherzyca nie ma to fundamentalnego znaczenia.
• Podwiązka i szczotka dla wysokich gatunków. Physalis zwykle wytwarza dużą liczbę torebek nasiennych, co powoduje, że łodygi przechylają się, a nawet pękają. Podwiązka do stabilnego podparcia i oczyszczenie nadmiaru liści pozwoli odmianom owocowym na szybsze dojrzewanie, a dekoracyjnym bardziej efektownie na rabacie kwiatowym.
• Jesienne sprzątanie. Rośliny jednoroczne są całkowicie wyrwane z korzeniami i spalone. W przypadku bylin czyszczona jest tylko część nadziemna, a korzenie są pozostawione, lekko ściółkowane.
• Zbiór owoców. Ozdobne pęcherzyca ukrywa swoje owoce w pudełkach. Aby uzyskać nasiona na następny rok, jagody moczy się w wodzie, a następnie przesiewa przez sito. Nasiona są suszone. Pęcherzyca jadalna jest przetwarzana bezpośrednio po zbiorze - suszona, używana do konserwacji. Jeśli warunki pogodowe nie sprzyjały dojrzewaniu, wówczas strąki wraz z łodygami można zawiesić w suchym miejscu, aby „sięgnęły”.

Rośliny wieloletnie okrywowe kwitnące przez całe lato w ogrodzie

Dojrzewanie pęcherzyka warzywnego i zbieranie owoców

Większość owoców pęcherzyca powstaje na dwóch gałęziach pierwszego rzędu i czterech gałęziach drugiego. Na pozostałych pędach zarówno kwiaty, jak i owoce będą pojedyncze. Owocowanie trwa do przymrozków. Głównymi oznakami dojrzewania będą:

• zmiana koloru obudowy i samego owocu;
• suszenie i rozjaśnianie pokrowców;
• wyrzucanie owoców.

Owoce pęcherzyka warzywnego dojrzewają stopniowo, więc zbiory rozciągają się od czerwca do października.

Jeśli owoce na gałęziach osiągnęły wielkość handlową, ale nie są dojrzałe, wówczas roślinę wyciąga się wraz z korzeniami i zawiesza do dojrzewania w suchym pomieszczeniu.

Dojrzałe owoce oczyszcza się z okryw i przechowuje w temperaturze od +1 do +5 stopni. Okres przechowywania świeżej pęcherzyca w określonych warunkach może wynosić do 2 miesięcy.

Zbiór nasion pęcherzyca warzyw

Jeśli chcesz zebrać własne nasiona pęcherzyca, możesz to łatwo zrobić:

1. Duży, selektywny owoc jest cięty, napełniany wodą, najlepiej deszczówką i pozostawiony na jeden dzień do zmiękczenia.

   

   Do zbioru nasion należy wybrać dobrze dojrzałe owoce pęcherzyca warzywnego

2. Masę okresowo miesza się, a następnie przeciera przez sito.
3. Wybrane nasiona należy umyć i wysuszyć
4. Materiał do sadzenia jest przechowywany w suchym pomieszczeniu w tkaninach lub papierowych torbach. Jeśli przestrzegane są warunki przechowywania, nasiona zachowują żywotność przez trzy do czterech lat.

Zebrane nasiona nie zawsze zachowują cechy odmianowe, zwłaszcza jeśli na stanowisku wyrosło kilka odmian pęcherzyca. Roślina ta jest łatwo zapylana krzyżowo, ale najczęściej krzewy z nasion uzyskanych niezależnie rosną nie gorzej niż rodzicielskie, a pod wieloma względami nawet je przewyższają.

Choroby i szkodniki

Do pasożytów, które prowadzą do zmniejszenia aktywności rozwoju pęcherzyka lub jego całkowitej śmierci, należą liczne grzyby: mozaika, czarna noga, fitosporoza. Niedźwiedź, wireworm może również wpływać na roślinę.

Zaczynają walczyć z chorobami na etapie sadzenia:

• głęboka orka jesienią zabija niektóre szkodliwe larwy;
• gleba przed sadzeniem sadzonek (przez 2-4 dni) jest obficie podlewana roztworem nadmanganianu potasu;
• nasiona przed sadzeniem moczy się również w mocnym roztworze nadmanganianu potasu;
• jeśli choroby grzybowe wykazały dużą aktywność w rozwoju, dotknięta pęcherzyca jest usuwana z klombu i spalana, aby nie zainfekować innych roślin;
• przy niewielkich objawach zmian stosuje się leczenie mieszaniną Bordeaux.

Sadzenie sadzonek w plastikowym pierścieniu (wycięta plastikowa butelka o całkowitej wysokości 15 cm i części nadziemnej - 5-6 cm) pomoże zapobiec uszkodzeniu korzeni pęcherzyka przez niedźwiedzia.

W przypadku wireworm pomoże założenie pułapek ze zgniłego siana, desek, które są umieszczane na obwodzie stanowiska rano, a drugiego lub trzeciego dnia są spalane wraz z larwami, które tam dotarły .

Jak i kiedy zbierać pęcherzycę jagodową

Pierwszy plon pojawia się 100 dni po wykiełkowaniu nasion. Wydajność jest wysoka: z 1 krzewu przy odpowiedniej pielęgnacji można zebrać do 3 kg jagód. Owocowanie jest długie, trwa do pierwszych przymrozków.

Zbiory zbierane są w słoneczny, suchy dzień. Stopień dojrzałości można określić na podstawie jasnego koloru owocu i wysuszenia liści torebki owocowej. Niepożądane jest opóźnianie zbioru owoców. Dojrzałe jagody mogą zacząć się kruszyć i gnić. Konieczne jest również zdarzenie przed pierwszym mrozem, ponieważ takich owoców nie można przechowywać przez długi czas.

Właściwości odżywcze i lecznicze

Odmiany roślin jadalnych - Rodzynka, Floryda, Peruwiańska, Ananas, Truskawka, Kolumb, Kudesnik - są bogate w pektyny, fruktozę, sacharozę, witaminy. Owoce te są spożywane świeże, suszone, marynowane, w dżemach i nalewkach.

Uważa się, że wszystkie typy pęcherzyków (ale w różnym stopniu) mają właściwości usuwające kamienie, dlatego zaleca się ostrożne ich stosowanie przez osoby, które mają tego rodzaju problemy z nerkami lub żółcią. Jednocześnie pęcherzyca będzie dobrym sposobem zapobiegania tym chorobom.

Kalanchoe Kalandiva: pielęgnacja i uprawa w domu

Physalis można uznać za cenną uprawę ze względu na ilość składników odżywczych w jej składzie (na 100 g produktu):

• fruktoza - 2,1-3,7 g;
• kwas - 0,7 - 1,3 g;
• witamina C - 17-28 mg.

Gatunków ozdobnych nie można jeść, ale w niewielkich ilościach ze względu na substancję solaninę działają znieczulająco, hemostatycznie. Odwar z Physalis sprzyja szybkiemu gojeniu się procesów zapalnych w układzie pokarmowym, oddechowym i moczowo-płciowym. Podczas przyjmowania ważne jest przestrzeganie norm dawkowania, ponieważ przedawkowanie grozi szeregiem problemów neurologicznych, a nawet zatrzymaniem oddechu.

Odmiany warzyw są używane nawet w świeżych sałatkach, do przygotowania marynat, marynat.Najpopularniejsze typy to Gribovsky, Korolek, Confectionery. Niektóre smakują jak kwaśne pomidory, podczas gdy inne smakują jak truskawki, ananas, a nawet agrest.

Może być przechowywany w stanie suchym przez ponad rok. Samo suszenie odbywa się w specjalnych suszarkach do owoców lub w zwykłym piekarniku w temperaturze 40-50 C. Czas suszenia zależy od odmiany, ale średnio trwa co najmniej 6 godzin.

Physalis należy do rzadkiego gatunku warzyw, które mają właściwości żelatyny, dlatego znajduje zastosowanie w produkcji różnego rodzaju wyrobów cukierniczych i sosów.

Jako przykład pysznych i sprawdzonych przepisów z pęcherzycą oferowane są dżemy i kanapki.

1. Dżem przygotowuje się przez kilka dni, ponieważ dla idealnego smaku i konsystencji pęcherzyca gotuje się bez gotowania i całkowicie schładza przed następnym podgrzaniem. Na ½ kg pęcherzyca jagodowa weź 1 cytrynę, 1 laskę cynamonu, 400 g cukru i 1,5 łyżki. woda. W rondelku na małym ogniu rozpuść cukier w wodzie, dodaj laskę cynamonu i 4-5 plasterków wypestkowanej cytryny. Wszystkie są ugotowane. Dokładnie umytą pęcherzycę wrzuca się do słodkiego płynu, podpala, bez gotowania, przez 20-25 minut. Delikatnie wymieszaj, aby jagody pozostały nienaruszone. Po wyłączeniu wyjmij cynamon, ostudź całkowicie. Podgrzewaj przez 20 minut. kolejne 5-6 razy (uzyskane w ciągu 2-3 dni), aż dżem wystarczająco zgęstnieje. Możesz użyć dżemu i jagód z niego jako dekoracji do wypieków, deserów lub jako samodzielny przysmak.
2. Kanapki. Nie chodzi o zwykłe ciastka chlebowe z jasną dekoracją, ale o danie z selera, sera i pęcherzyca. Seler ogonkowy jest cięty na kwadraty, romby lub inny wygodny kształt. Ser śmietankowy jest mielony z papają i sokiem z cytryny, solą, czarnym pieprzem, mielony w blenderze. Używając strzykawki do gotowania lub łyżeczki do herbaty, delikatnie rozprowadź miksturę na selerze. Na wierzchu sera umieszcza się marynowaną pęcherzycę lub świeże jagody.

Nazwy roślin bagiennych i kwiatów rosnących na bagnach

Warto zauważyć, że pęcherzyca służy jako dekoracja naczyń i razem z pudełkami, ale wtedy lepiej jej nie jeść, ponieważ lepkie (i szkodliwe) substancje z niej nie zostały zmyte.

Opis odmiany

Jadalna pęcherzyca jest zwykle podzielona na dwie duże odmiany: pęcherzycę warzywną i jagodową. Odmiana jagód, z których najpopularniejsza jest pęcherzyca truskawkowa, może rosnąć wszędzie. Spożywany jest nie tylko świeży, ale także suszony, używany do kompotów, konfitur, a nawet słodyczy. Odmiany Berry physalis wyróżniają się słodkim lub słodko-kwaśnym smakiem, są średniej wielkości, najczęściej w kolorze bursztynowo-żółtym.

Pęcherzyca warzywna, w przeciwieństwie do jagód, ma większe owoce (do 80 g). Mogą mieć różne kolory: żółty, zielony, a nawet fioletowy. Odmiana jest bardziej wydajna, ma mniejsze wymagania dotyczące ciepła i światła.

Zdjęcie w górnym rzędzie pokazuje owoce pęcherzyka warzywnego, aw dolnym rzędzie - jagodę

Pęcherzyca warzywna to roślina jednoroczna o dużych, pachnących, żółtych lub jasnopomarańczowych kwiatach, które przypominają małe dzwoneczki. Jedna roślina tej kultury może dać do 200 owoców. Występują odmiany wysokie (około 1 m) i niewymiarowe, prawie pełzające po ziemi. Owoc Physalis ma zaokrąglony kształt i jest utworzony w przerośniętym kielichu, który przykrywa go jak okrywę.

To właśnie pochwa jagodowa odpowiada za ochronę jej przed mrozem, szkodnikami i wieloma chorobami, a także przyczynia się do długotrwałego przechowywania.

Galeria zdjęć: wygląd pęcherzyka warzywnego

Owoce Physalis są zamknięte w zielonym pudełku, które tworzą narastające działki

Zbiór pęcherzyka warzywnego rozpoczyna się w czerwcu i kończy późną jesienią

Kwiaty Physalis mogą być żółte, pomarańczowe, rzadziej białe, czasem liliowe.

Owoc Physalis - mięsista jagoda o żółto-zielonym lub żółto-pomarańczowym kolorze, zbliżona do pomidora, w smaku od bardzo przyjemnego do ostrego gorzkiego

Po dojrzewaniu kolor obudowy, w której zamknięty jest owoc pęcherzyca, zmienia się na jaśniejszy

Rosnące regiony i cechy upraw

Ameryka Środkowa jest uważana za miejsce narodzin pęcherzyka warzywnego. To warzywo szczególnie lubi mieszkańców Meksyku. Szeroko wykorzystują jego owoce do przyrządzania ostrych sosów i sałatek.

Kultura rośnie dobrze nie tylko w regionach południowych, ale także w północnych regionach Regionu Non-Black Earth i innych obszarach o krótkich godzinach dziennych. Physalis jest najbardziej odpornym na zimno przedstawicielem rodziny psiankowatych. Jego sadzonki są w stanie wytrzymać spadek temperatury do -3 stopni, a potężny system korzeniowy pomaga kulturze w walce z suszą. Warzywo jest bezpretensjonalne, odporne na choroby, w tym zarazę i szkodniki, dość wcześnie dojrzewa i jest dobrze przechowywane.

Meksykańska pęcherzyca to typowa roślina warzywna, zbliżona do pomidora pod względem właściwości biologicznych, ale bardziej odporna na zimno, odporna na suszę, mniej wymagająca pod względem światła

Ogrodnicy Physalis zauważają, że praca z tą uprawą zawsze pozostawia tylko najprzyjemniejsze wrażenia.

Skład, użyteczne właściwości i zastosowanie pęcherzyka warzywnego

Warzywa Physalis są bogate w węglowodany, glukozę i fruktozę. Zawierają wiele substancji aktywnych: garbniki, polifenole, fizalinę, kryptoksaninę, a także dużą ilość kwasów organicznych i witamin. Likopen, silny przeciwutleniacz stosowany w medycynie do zapobiegania rakowi, nadaje owocom jasny kolor. Dietetycy zalecają włączenie do diety pęcherzyca warzywnego ze względu na obecność pektyny, substancji, która pomaga oczyścić organizm z toksyn, toksyn, cholesterolu i metali ciężkich.

100 gramów jagód tej rośliny zawiera tylko 32 kilokalorie, czyli prawie dwa razy mniej niż winogrona i mango.

Tradycyjna medycyna zwraca uwagę na przeciwzapalne, hemostatyczne, przeciwbólowe, moczopędne i żółciopędne działanie owoców pęcherzyca. Oficjalna medycyna zaleca osobom cierpiącym na cukrzycę, nadciśnienie, zapalenie pęcherzyka żółciowego, a nawet wrzody żołądka, aby stosować warzywo, a także ogólny tonik.

Należy mieć świadomość, że nadziemna część rośliny, a także osłonki owoców zawierają dużą ilość alkaloidów, które mogą mieć negatywny wpływ na organizm człowieka.

Najbardziej aktywnie używana pęcherzyca warzywna w kuchni:

• pęcherzyca nadaje gulaszom i dodatkom warzywnym delikatny smak;
• zaleca się dodawać go do zup, barszczu i sosów;
• z pieczonej pęcherzyca uzyskuje się nie tylko doskonały kawior, ale także nadzienie do ciast;
• gospodynie domowe, które próbowały marynować to warzywo, zauważają jego podobieństwo do pomidorów w puszce;
• Smakosze twierdzą, że dżem z pęcherzyca przypomina dżem figowy.

To prawda, że ​​wielu ogrodników zauważa niezbyt przyjemny smak nawet dojrzałych surowych owoców.

Galeria zdjęć: kulinarne przysmaki z pęcherzyca

Kawior Physalis można podawać od razu lub zwinąć na zimę

Physalis, marynowana na zimę, smakuje jak marynowane zielone pomidory, tylko smak pęcherzyca jest nieco bardziej miękki

Umyte owoce pęcherzyca przed namoczeniem należy oparzyć wrzątkiem, a następnie zanurzyć w zimnej wodzie

Physalis przygotowywany jest nie tylko z papryką, pomidorami i kolendrą, dobrze komponuje się z mięsem, nadając mu szczególny aromat i pikantny smak.

Do gotowania dżemu pęcherzyca warzywna jest nie tylko myta, ale także blanszowana w gorącej wodzie, aby usunąć gorycz i śluzowatą płytkę nazębną

Wideo: dżem pęcherzykowy warzywny

Użyj w wystroju

Dopuszczalność Physalis jako produktu spożywczego nie znalazła jeszcze zwolenników w wielu krajach, chociaż w Meksyku i Ameryce Południowej roślina ta jest używana wszędzie.

Na środkowym pasie pęcherzyca jest najbardziej lubiana jako roślina ozdobna ze względu na długi okres kwitnienia i przechowywanie jasnych torebek nasiennych.

Nisko rosnące odmiany sadzi się w doniczkach, tworzą koronę krzewu o zaokrąglonych kształtach i służą do dekoracji tarasów, altan, a nawet wejścia do domu. Wiszące doniczki z pęcherzycą wyglądają szczególnie imponująco, których łodygi mogły spaść.

Wianki wykonane są z łodyg z pudełkami do ozdabiania drzwi. Za szczególnie piękne uważa się połączenie pęcherzyca i gałęzi zimozielonych roślin (sosna, świerk, tuja) przeplatanych trawami zbożowymi lub prawdziwą pszenicą.

Możesz użyć chińskich lampionów (jak nazywana jest również roślina) w połączeniu z jesiennymi kwiatami lub jako samodzielna dekoracja świeczników, okrągłych żyrandoli. Nie ma specyficznego zapachu ani negatywnego wpływu na osobę w pomieszczeniu z rośliną.

Co to jest Physalis?

Ojczyzną tej rośliny jest Ameryka Południowa. Był aktywnie uprawiany przez Aborygenów. Dzięki nim przeniósł się do Ameryki Północnej. Roślina wraz z podróżnikami dotarła do Europy i Azji. Do Rosji dotarła pod koniec XIX wieku jako roślina udomowiona.

Physalis jest typową byliną. W naturze rośnie ponad 110 gatunków tej rośliny, a zdecydowana większość z nich dziko rośnie. Tylko 4 gatunki są uważane za udomowione. Ponadto tylko 2 z nich zapuściły korzenie w naszym kraju: warzywne i truskawkowe.

Warzywo dorasta do 1 metra wysokości. Jej owoce są zielone i ważą nie więcej niż 50 g. Doskonale nadają się do przechowywania, ale nie są spożywane na surowo.

Najlepsze odmiany pęcherzyków warzywnych to:

• Królewiątko.
• Moskwa wcześnie.
• Wielkoowocowe.
• Gleba Gribovsky.

Physalis truskawkowy jest znacznie niższy niż warzywo. Jego wysokość nie przekracza 70 cm, średnia wysokość krzewu 50 cm, bardzo silnie rozgałęzia się i potrafi pełzać po ziemi.

Owoce pęcherzyka truskawkowego są znacznie mniejsze niż owoce warzyw. Różnicę wielkości widać na zdjęciu. Są koloru żółtego. Średnio jedna jagoda waży nie więcej niż 10 g. Z owoców pęcherzyca truskawkowa zwykle gotuje się dżem i wytwarza się rodzynki o niezwykłym smaku.

Również w naszym kraju często można znaleźć dekoracyjną pęcherzycę. Mieszkańcy lata uwielbiają sadzić tę roślinę, aby udekorować swoje działki, ponieważ jej jaskrawoczerwone i pomarańczowe owoce, podobnie jak chińskie papierowe lampiony, świetnie wyglądają na klombach. Przykłady wykorzystania physalis w projektowaniu krajobrazu można zobaczyć na zdjęciu. Physalis jest uprawiana w domu jako roślina jednoroczna. Z tego powodu rozmnaża się głównie przez nasiona i sadzonki.

Przygotowanie przed siewem

Zaprawianie nasion

Nasiona warzyw Physalis są dość małe, więc nie jest łatwo od razu zorientować się, które z nich są najlepsze. Aby odrzucić ślepe nasiona, które nie kiełkują, bierzemy je w domu, używając roztworu soli kuchennej. Kilka łyżek soli (herbaty, bez szkiełka) wlewa się do szklanki wody i dokładnie miesza do całkowitego rozpuszczenia. Wlej nasiona do szklanki i zamieszaj łyżką.

Te, które opadły na dno, są najlepszymi nasionami, a te, które wypłynęły na powierzchnię, należy usunąć. Najlepsze nasiona dokładnie wypłucz pod bieżącą wodą i osusz. Przed samym siewem kierujemy słaby roztwór nadmanganianu potasu i umieszczamy tam na 20 minut. Roztwór fungicydu jest również skuteczny do dezynfekcji nasion. Do tego celu idealnie nadają się Fitosporin, Vitaros, Maxim.

Miejsce i gleba do uprawy

Do uprawy pęcherzyków warzywnych wybieramy w kraju oświetlone obszary z lekką i żyzną glebą. Kategorycznie wykluczamy zacienione i nisko położone obszary do sadzenia. Wiosną przeprowadzamy głębokie kopanie ziemi.Aby wzbogacić glebę, dodajemy do niej zgniły obornik i pokruszony popiół drzewny. Doskonałymi poprzednikami pęcherzyca są kapusta i ogórki. Niedopuszczalne jest sadzenie tej rośliny po uprawach psiankowatych, które obejmują samą pęcherzycę. Bliskość do nich jest również niepożądana, ponieważ wszyscy cierpią na te same choroby. Aby zapewnić przyjazne wschody sadzonek, umieszczamy materiał siewny na 12 godzin w wodnym roztworze Epinu (kilka kropli na 100 ml).

Pielęgnacja zewnętrzna

Physalis, rośnie i pielęgnuje plony, proces ten nie jest pracochłonny. Podczas wzrostu roślina wymaga okresowego podlewania, a następnie poluzowania gleby. Nawożenie substancjami organicznymi, takimi jak dziewanna czy odchody kurze, nie będzie zbędne. Nawozy należy stosować bezpośrednio po podlaniu. Sadzenie i pielęgnacja rośliny zapewnia również krzewy w zimnych i wilgotnych latach. Warto zauważyć, że nie trzeba ścinać i szczypać krzewów, ponieważ owoce rozwijają się dokładnie na gałęziach, dlatego im więcej gałęzi krzewów, tym bogatsze zbiory czekają.

Więcej szczegółów na temat opuszczania filmu:

Popularne odmiany pęcherzyka truskawkowego

Strawberry Physalis to stosunkowo nowa i rzadka roślina do rosyjskich ogrodów, dlatego ma kilka odmian. W warunkach środkowego pasa dobrze sprawdziła się odmiana Zolotaya z selekcji VNIISSOK oraz odmiany Pineapple, Dessertny i Strawberry z serii „Classic” z agro.

Wielkoowocowe (z jagodami ważącymi do 50–80 gramów) odmiany pęcherzyca o kuszących nazwach cukierniczych należą do innego gatunku botanicznego - meksykańskiej pęcherzyka, która różni się od truskawki brakiem pokwitania na łodygach i liściach oraz mocniejszym przyleganiem czapki do jagód.

W moim osobistym doświadczeniu nie zauważono żadnych szczególnych fundamentalnych różnic między różnymi odmianami pęcherzyka truskawkowego. A Meksykanin to zupełnie inna roślina.

Uprawa pęcherzyca z nasion

Siew pęcherzyca

W ciepłym miejscu nasiona pęcherzyca wysiewa się bezpośrednio do ziemi, ponieważ roślina jest odporna na zimno, wcześnie dojrzewająca i owocna, wystarczy raz posiać Physalis, a następnie rozmnoży się przez samosiew - wystarczy rozrzedzić sadzonki. Ponieważ nasiona pęcherzyca nagle tracą zdolność kiełkowania po 4 latach, przed zasiewem namocz je w 5% roztworze soli, a po chwili usuń niepotrzebne dla ciebie pływające nasiona, a osiadłe umyj i marynuj przez pół godziny w ciemności różowy roztwór nadmanganianu potasu, następnie spłucz i wysusz.

• Hortensja: orientalna piękność, która kocha wodę

Physalis wysiewa się w kwietniu lub na początku maja rzadko w bruzdach, zachowując odstęp ok. 30 cm między rzędami. W przypadku pojawienia się sadzonek należy je przerzedzać tak, aby odległość między sadzonkami wynosiła ok. 25 cm. Sadzonki, które trzeba było wyrwać, można zostać przesadzone w inne miejsce - doskonale się zakorzenią, chociaż zaczną przynosić owoce nieco później. Physalis można wysiewać przed zimą, w październiku.

Pielęgnacja sadzonek Physalis

Na środkowym pasie pęcherzyca jest uprawiana w sadzonkach, zwłaszcza, że ​​pozwala uzyskać owoce wcześniej niż podczas siewu nasion w ziemi. Nasiona Physalis wysiewa się na sadzonki około półtora miesiąca przed sadzeniem w ziemi w oddzielnych pojemnikach o pojemności 0,5 litra, jeśli nie ma ochoty majstrować przy kilofie lub w skrzynkach sadzonkowych według schematu 6x8 - przed sadzeniem w ziemi pozostaje tylko podzielić sadzonki na krzaki. Jako zaprawa przedsiewna nasiona są trzymane przez 30 minut w mocnym roztworze nadmanganianu potasu.

Physalis kiełkuje w temperaturze około 20 ºC, po czym kiełki mogą pojawić się w ciągu tygodnia. Przy niższej temperaturze kiełkowania będziesz musiał poczekać miesiąc.

Upewnij się, że wilgotność gleby i powietrza nie jest zbyt wysoka, ponieważ w takich warunkach istnieje ryzyko choroby sadzonek z czarną nogą, dlatego opieka nad kwiatem pęcherzyca na tym etapie obejmuje regularną wentylację pomieszczenia, pod warunkiem, że są niezawodnie chronione przed przeciągami. Jeśli przy odpowiedniej pielęgnacji i normalnym oświetleniu (sadzonki pęcherzyca wymagają jasnego rozproszonego światła), sadzonki rosną powoli lub boleśnie rozciągają się, konieczne jest dodanie do gleby roztworu ptasich odchodów - 1 część nawozu na 20 części wody w ilości pół wiadra na 1 m2, a następnie rozlać glebę wodą w celu uniknięcia poparzeń.

Physalis pick

Ci, którzy gęsto zasiali pęcherzycę w skrzynce na sadzonki, będą musieli zanurzyć się w oddzielnych kubkach, gdy sadzonki mają dwa prawdziwe liście, aby podczas sadzenia jak najmniej uszkodzić system korzeniowy pęcherzyka, który rośnie bardzo szybko. Jeśli nasiona zasiałeś od razu w oddzielnych kubkach, nie będziesz musiał nurkować sadzonek - będzie można je sadzić bezpośrednio w otwartym terenie w okresie ustalonym przez warunki wzrostu sadzonek.

Pielęgnacja Physalis po wysiewie sadzonek

W miarę wzrostu sadzonek zaleca się karmić je co 14-17 dni łatwo rozpuszczalnym nawozem do sadzonek (np. Fertiki, Agricola lub Solution).

Równie ważne jest okresowe kierowanie sadzonek w kierunku słońca, aby uzyskać bardziej równomierny wzrost.

Owocobranie

Sadzonki Physalis nurkują w fazie 2-3 prawdziwych liści.

Lepiej i łatwiej jest przyjąć tę samą mieszankę gleby, co przy siewie sadzonek, ale z połową piasku. Aby zoptymalizować proces, wystarczy wylać 2 łyżki na 10 litrów gleby. l kompletnego nawozu mineralnego azotowo-fosforowo-potasowego (np. nitroammofoska).

Następnie pojemniki do sadzenia są wypełniane podłożem i lekko ubijane.

Następnie wykonuje się doły o takiej wielkości, że sadzonki można zakopać na liściach liścieni.

Zbyt długie korzenie należy przyciąć i lekko skrócić. Nie bój się, ta procedura tylko stymuluje tworzenie jeszcze silniejszych korzeni, które mogą czerpać wilgoć z głębi doniczki.

Reprodukcja

Warzywo Physalis rośnie bardzo szybko dzięki silnemu systemowi korzeniowemu. Dlatego podczas jej uprawy często stosuje się specjalne ograniczniki.

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania jest wykopanie młodych pędów z korzeniami. Sadzonki są również używane do tych celów. Zabieg najlepiej wykonać pod koniec lipca. Odetnij wierzchołek pędu za pomocą 3 uformowanych międzywęźli. Sadzonki umieszcza się w połowie przygotowanej gleby i zwilża. W celu szybszego ukorzenienia sadzonki przykrywa się folią. W upalne dni wymagają szczególnej pielęgnacji. Muszą być częściej zacienione i podlewane. Gdy pęd jest w pełni dojrzały i ukorzeniony, schronienie można usunąć.

Physalis to jagoda lub warzywo

Physalis to roślina zielna osiągająca 1,2 m wysokości. Istnieją odmiany wieloletnie i dwuletnie. Główną cechą jest owoc, który znajduje się w niezwykłym pudełku przypominającym chińską latarnię. Kapsułka to działki, które wyrosły razem. Dojrzały zmienia kolor z zielonego na pomarańczowy lub żółty, rzadziej liliowy lub biały.

Owocem jest jagoda, która wygląda jak pomidor. Dojrzały osiąga kolor żółty lub pomarańczowy. Miąższ jest jędrny i mięsisty z małymi nasionami. Smak jest zróżnicowany. Wahają się od słodkich po neutralne z nutą goryczki.

Dzikie przedstawiciele pęcherzyca można znaleźć w lasach, wąwozach, na obrzeżach, w postaci chwastów na działkach ogrodowych.

Uwaga! Najczęstsza dekoracyjna pęcherzyca lub nieśmiertelnik. Jego jagody nie nadają się do spożycia przez ludzi i są uważane za trujące.

Różnorodność gatunkową Physalis reprezentują następujące odmiany:

• jagoda;
• warzywo;
• dekoracyjny.

Żniwny

Przy odpowiedniej pielęgnacji pęcherzyca warzywna przede wszystkim dojrzewa niższe jagody. Mogą się kruszyć, ale nie wpływa to na ich smak. Są gromadzone i wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem.

Owoce można zbierać jako niedojrzałe i pozostawić do dojrzewania. W celu długotrwałego zachowania plonu konieczne jest usunięcie go w ciemnym miejscu o temperaturze nie wyższej niż +5 stopni.

Zbiórka odbywa się przed nadejściem chłodów, przy suchej pogodzie. W celu długotrwałego przechowywania plonu owoce zbiera się razem z pudełkiem. Powłoka woskowa chroni jagodę przed uszkodzeniem. Stopień dojrzewania pęcherzyka warzywnego można określić na podstawie kapelusza. Kiedy zacznie wysychać i zmieniać kolor, możesz przygotować się do zbioru.

Bardzo często pod koniec września na krzakach pozostaje wiele niedojrzałych owoców. Możesz wykopać roślinę i powiesić ją na zapleczu, aż będzie w pełni dojrzała.

Zwyczajny

Physalis zwykły (Physalis alkekengi) to wieloletnia roślina o cennych walorach dekoracyjnych. Ma również nazwy czeremchy, wory, śpiącej trawy.

Opis gatunku

Charakterystyka botaniczna

W sprzyjających warunkach roślina osiąga wysokość 1 metra. Jest byliną o silnie rosnącym kłączu. Z kłącza wyrastają pojedyncze pędy. Początkowo rosną pionowo, ale z wiekiem mają tendencję do kładzenia się.

Pędy pokryte są liśćmi. W miarę dojrzewania nasion dolne liście żółkną i wysychają, a pędy u podstawy są lekko zdrewniałe. Liście są trójkątne, czasem ząbkowane.

Wiosną w rogach liści pojawiają się białawe, efektowne kwiaty na zwisających ogonkach. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Po zapyleniu płatki odpadają, a miska kwiatowa szybko się rozwija, tworząc spuchnięty worek otaczający kulisty owoc wewnątrz. Po pierwsze, worek jest zielony. Gdy owoc dojrzewa, kolor worka zmienia się na czerwony.

W misce kwiatowej tworzą się małe owoce podobne do jagód, otoczone efektowną pomarańczowo-czerwoną skorupą. Woreczki nabierają jaskrawego koloru pod koniec sierpnia - początek września. Owocem jest jadalna, dwukomorowa czerwona jagoda wielkości wiśni. Owoce zdobią roślinę aż do pierwszych przymrozków, tworząc estetyczną dekorację aż do późnej jesieni.

Pochodzenie

Ustalenie dokładnego miejsca pochodzenia jest bardzo trudne, roślina uprawiana jest od tysiącleci, rozpowszechniając się w ogrodach na całym świecie. Prawdopodobnym naturalnym miejscem pochodzenia rośliny jest Azja, zwłaszcza region środkowo-zachodni.

Wysokość

Physalis zwykły ma 2 podgatunki:

1. Physalis alkekengi var. alkekengi dorasta do 60 cm wysokości;
2. Physalis alkekengi var. Franchetii lub Franchet - osiąga wysokość 100 cm, ma więcej owoców na łodydze.

Wymagania i opieka

Uwaga! Każdy, kto kocha tę roślinę i ma mały ogród, powinien dwa razy pomyśleć przed zasadzeniem rośliny. Roślina rośnie silnie i jest trudna do usunięcia. Pozbycie się go zajmie około dwóch lat. Usuwanie pęcherzyca jest podobne do walki z trawą. Nawet pozostały kawałek kłącza da nowe pędy w następnym roku.

Wymagania glebowe, stanowiska

• Physalis pospolita dobrze rośnie w miejscach słonecznych i półcienistych.
• Preferuje gleby o wysokim pH.
• Nie lubi gleb ciężkich i mokrych.

Jeśli pomimo braku wystarczająco dużej przestrzeni na roślinę musisz ją posadzić, lepiej spróbować wyhodować pęcherzycę w doniczce posadzonej w ziemi. Wtedy tak nie rośnie, w doniczce nie powinno być żadnego otworu drenażowego, przez ten otwór roślina wrośnie do gleby i rozłoży się po terenie tak, jakby była posadzona w ziemi. Kłącze znajduje się w ziemi na głębokości 50 cm, więc nie może być mowy o innych środkach ochrony. Jeśli wszystkie doniczki mają dziury, połóż je na asfalcie. Nie osiągniemy dużych roślin, ale to wystarczy do celów dekoracyjnych.

Jeśli posadzisz pęcherzycę w otwartym terenie, warto wybrać miejsce, w którym nie tylko będzie rosła, ale przez większą część roku będzie pokryta atrakcyjniejszymi roślinami. Worek pięknie prezentuje się dopiero jesienią.

Wysuszenie

Aby wysuszyć, pokrój rośliny, gdy większość worków jest pomalowana. Usuń liście i wysusz rośliny w ciemnym pomieszczeniu, aby kolor miecha nie wyblakł.

Mrozoodporność

W obecności pokrywy śnieżnej roślina jest całkowicie odporna na mróz, chociaż młody wiosenny wzrost może zostać uszkodzony przez późne przymrozki.

Reprodukcja

1. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania Physalis vulgaris jest wycięcie kawałka kłącza z rośliny matecznej. Podział należy przeprowadzić wiosną, gdy pędy są małe.
2. Możesz rozmnażać roślinę z nasion. Stratyfikacja jest wymagana dla jednorodności i szybkości kiełkowania.

Choroby i szkodniki

Roślina praktycznie nie cierpi na choroby ani szkodniki w stopniu wymagającym interwencji.

Podanie

Jagody owocowe są jadalne i mają właściwości lecznicze:

• przeciwzapalny.
• oczyszczające (moczopędne),
• regulują metabolizm,
• nalewki i wodne ekstrakty z koszy są używane do celów leczniczych.

Jagody i wykonane z nich konserwy są smacznym dodatkiem do różnorodnych potraw.

Uwaga: można zbierać tylko dojrzałe owoce pęcherzyca, które nabrały intensywnego pomarańczowego koloru. Niedojrzałe (zielone) owoce są trujące.

Zdjęcie. Niedojrzałe pęcherzyca zwyczajna

Physalis zwyczajny służy do tworzenia suchych bukietów. Pięknie prezentują się zielone bukiety z liśćmi.

peruwiański

Physalis peruwiański (Physalis peruviana) - wbrew nazwie uprawiany jest głównie w Chile i Wenezueli. Jest to roślina spożywcza, która dorasta do 1 metra wysokości. W jasnożółtych rozetach kwiatowych powstają kwaśne, pomarańczowo-żółte jadalne owoce, które zbiera się do wczesnej jesieni (koniecznie przed nadejściem pierwszych przymrozków). Suszone owoce pęcherzyca peruwiańskiego często porównuje się do rodzynek. Otoczka nasion nie jest tak dekoracyjna jak u gatunku pospolitego, ale jagody są bardziej wyraziste w smaku.

Żniwny. Peruwiański zbiór pęcherzyca jest spożywany, gdy owoce są w pełni dojrzałe - mają intensywny pomarańczowy kolor. Można poczekać, aż opadną, ponieważ suchy worek dobrze chroni plon, a jeśli wilgotność podłoża nie jest wysoka, owoce mogą pozostać nienaruszone nawet przez kilka dni.

1. Siedem sekretów sukcesu:

1. Rosnąca temperatura: pęcherzycę należy utrzymywać przez cały rok w normalnej temperaturze pokojowej od 16 do 25 ° C, zimą temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 10 ° C

2. Oświetlenie: dobrze oświetlone miejsce bez bezpośredniego nasłonecznienia w ciągu dnia lub w półcieniu. Physalis może kąpać się w słońcu tylko rano lub wieczorem, 3-4 godziny dziennie.

3. Podlewanie i wilgotność: regularnie podlewamy w ciepłym sezonie, w miesiącach zimowych gruntownie osuszamy wierzchnią warstwę gleby, a trzymając w chłodnym pomieszczeniu ograniczamy częstotliwość podlewania do minimum, wilgotność powietrza jest wysoka.

4. Przycinanie: Łodygi młodych roślin są ściśnięte, tworząc pędy boczne.

5. Podkładowy: toleruje szeroki zakres pH, do uprawy wybiera się raczej słabą glebę z doskonałym drenażem.

6. Top dressing: wiosną i latem co miesiąc karmimy nawozami organicznymi lub mineralnymi. W połowie jesieni przestajemy karmić i wznawiamy je dopiero wiosną, wraz z pojawieniem się pierwszych młodych liści.

7. Reprodukcja: wysiew nasion późną zimą - wczesną wiosną, sadzonki łodyg wiosną i latem, oddzielenie potomstwa podstawowego, podział dużych roślin podczas przesadzania wiosną i latem.

Nazwa botaniczna. Pęcherzyca.

Rodzina. Solanaceae.

Pochodzenie. Występuje na wolności w obu Amerykach, Eurazji.

Opis. Wieloletnie rośliny zielne o wysokości od 40 cm do 3 m, w zależności od gatunku. Czasami występują gatunki jednoroczne, ale stanowią one mniejszość.

Łodygi wyprostowany, sztywny, raczej cienki, lekko rozgałęziony.

Odchodzi szmaragdowozielone, sercowate, ułożone w przeciwne pary, na cienkich, długich, lekko owłosionych ogonkach. Blaszki liściowe mają przyjemne srebrzyste pokwitanie i są lekko zagłębione w powierzchni, liczne żyłki. Krawędzie blach mogą być pełne lub ząbkowane. Długość liści osiąga 6-15 cm.

Kwiaty dzwonkowate, samotne, pachowe, pojawiają się w miesiącach letnich.

Ciekawą cechą rośliny i jej główną dekoracją są działkami - małe liście, które znajdują się pod płatkami kwiatów i gdy kwitną, wydłużają się i rosną razem.

Uformowane w ten sposób pudełko, gdy jest dojrzałe, często nabiera jasnych odcieni, az czasem wysycha i staje się szkieletowe.

Z wyglądu pudełko przypomina przewiewne chińska latarnia, dla którego roślina otrzymała swoje drugie imię.

Wewnątrz pudełka jest mały, okrągły, mięsisty płódprzypominający miniaturowego pomidora.

W ciepłym klimacie krzewy mogą pozostać zimozielonyale wraz z nadejściem mrozów cała część naziemna obumiera, a wiosną rozpoczyna się nowy wzrost z kłącza.

Odmiany warzyw Physalis są zdolne do produkcji do 2 - 3 kg. owoc z jednego krzaka.

↑ w górę,

Wysokość. W swoim naturalnym środowisku może dotrzeć 3m., ale do uprawy w kulturze pokojowej hodowcy kwiatów używają miniaturowych odmian do 40-50 cm.

Ostateczna wielkość krzewu zależy od odmiany i pielęgnacji.

↑ w górę,

Physalis: rośnie, sadzi i pielęgnuje na otwartym polu

Physalis to niesamowicie piękny kwiat z ognistoczerwonymi miseczkami, który przyciąga uwagę wielu ogrodników. Ostatnio rozpowszechnione stały się również odmiany jadalne. Cóż, dla tych, którzy tylko marzą o zdobyciu wspaniałej rośliny w swoim ogrodzie i wiedzą, jak ją sadzić na zewnątrz, sugerujemy zapoznanie się z tym artykułem.

Jak pęcherzyca jest dobra dla zdrowia

Physalis jest znany mieszkańcom Ameryki Środkowej i Południowej od ponad czterech tysięcy lat. Używają go szeroko w medycynie tradycyjnej. Korzyści zdrowotne jagód zostały również udowodnione naukowo.

Regularne spożywanie owoców pomaga:

• Normalizuj pracę układu sercowo-naczyniowego. Physalis jest bogaty w potas, magnez i sód. Ma to pozytywny wpływ na skład krwi. Ściany naczyń krwionośnych rozszerzają się, zmniejsza się obciążenie serca. Z organizmu wydalany jest „zły” cholesterol. Zmniejsza prawdopodobieństwo zawału serca, udaru, zawału serca. To także skuteczna profilaktyka miażdżycy.
• Zapobiegaj rozwojowi guzów, w tym złośliwych. Przeciwutleniacze w miazdze mają właściwości przeciwnowotworowe i przeciwbakteryjne. Zapobiegają mutacjom i degeneracji zdrowych komórek.
• Zmniejsz ryzyko rozwoju chorób stawów. Physalis to zapobieganie odkładaniu się soli w organizmie. Jest również przydatny w zaostrzaniu zapalenia stawów, artrozy, dny moczanowej i innych chorób.
• Reguluj poziom cukru we krwi. Owoce Physalis są bardzo słodkie, ale można je dodać do diety przy każdym typie cukrzycy. Dzięki dużej zawartości witamin leki przepisane przez lekarza lepiej się wchłaniają.
• Popraw wzrok. Jasnożółto-pomarańczowy kolor owocu wskazuje na wysoką zawartość beta-karotenu. Jest źródłem witaminy A. Physalis pomaga również zapobiegać rozwojowi zaćmy, jaskry, zaćmowaniu soczewki i zwyrodnieniu plamki żółtej.
• Wzmocnij odporność. Physalis jest bogaty w witaminę C (ponad 5 mg na 100 g). Warto włączyć go do menu dla tych, którzy często cierpią na przeziębienia i choroby wirusowe, a także podczas rekonwalescencji w okresie pooperacyjnym i wiosną, po zimowym beri-beri. A witamina C pobudza również procesy metaboliczne i aktywuje produkcję kolagenu, który jest niezbędny do utrzymania elastyczności skóry, mięśni i ścian naczyń. W diecie ofiar katastrofy w Czarnobylu należy włączyć Physalis i sałatkę z marchwi - pomogło to usunąć z organizmu sole metali ciężkich i produkty rozpadu radionuklidów.
• Wzmocnij swoje kości. Physalis jest rekordzistą pod względem zawartości witaminy K, która jest niezbędna do tworzenia tkanki kostnej.Jego regularne stosowanie to bardzo skuteczna profilaktyka osteoporozy. Pomaga również zapobiegać demineralizacji kości („wymywaniu” soli wapnia).
• Normalizuj pracę układu pokarmowego. Lekkostrawny błonnik i pektyny zawarte w jagodach pomagają organizmowi w trawieniu ciężkich pokarmów. Ryzyko zaparć, skurczów i wzdęć jest zauważalnie zmniejszone. Wszystko to wpływa korzystnie na stan błony śluzowej, będąc skuteczną profilaktyką wrzodów, nieżytu żołądka i innych chorób. Szczególnie przydatne jest stosowanie wywarów i naparów z suszonych owoców.
• Spowolnij proces starzenia się organizmu. Substancje przeciwutleniające minimalizują wolne rodniki w organizmie. Physalis jest również bogaty w miedź, jej obecność w diecie pomaga poprawić stan skóry, pozbyć się drobnych zmarszczek i plam starczych, które pojawiają się z wiekiem.
• Przyspiesz gojenie się ran, wrzodów, oparzeń i tak dalej. Żelazo zawarte w miazdze jest niezbędne do produkcji czerwonych krwinek przez organizm. Ich wysokie stężenie we krwi oznacza wzrost poziomu hemoglobiny, dzięki czemu narządy i tkanki są aktywniej nasycane tlenem i innymi potrzebnymi im substancjami, a procesy regeneracji komórek ulegają przyspieszeniu. Oprócz spożycia można nałożyć kleik z miazgi na rany. Nalewka alkoholowa pomaga pozbyć się blizn i blizn.
• Schudnąć. Physalis to magazyn witamin i minerałów, a jagody są niskokaloryczne (30–35 kcal na 100 g). Błonnik pozytywnie wpływa na trawienie i metabolizm. Odwar z suszonych owoców jest skutecznym środkiem moczopędnym.
• Zmniejsz nasilenie objawów PMS i menopauzy. Niewyjaśnione wahania nastroju, skurcze mięśni, migreny, ataki niezmotywowanej agresji i depresja są związane z niedoborem manganu. Odwar z korzeni pomaga w normalizacji cyklu miesiączkowego.
• Zwiększ wydajność, zmniejsz zmęczenie. Physalis jest bogaty w witaminy z grupy B, które są niezbędne do uwalniania z pożywienia składników wpływających pozytywnie na bilans energetyczny organizmu. Możesz również przygotować wywar z liści - to źródło flawonoidów i karotenoidów.

Dla wszystkich niewątpliwych korzyści zdrowotnych związanych z pęcherzycą istnieją również przeciwwskazania. Zaleca się wykluczenie jagód z diety kobiet w ciąży i karmiących piersią. Nie daj się ponieść im zwiększonej kwasowości soku żołądkowego. Reakcje alergiczne są niezwykle rzadkie, ale reakcje alergiczne są nadal możliwe. W przypadku chorób przewlekłych należy najpierw skonsultować się z lekarzem.

Wszystkie nadziemne części rośliny, z wyjątkiem owoców, są trujące ze względu na wysoką zawartość alkaloidów. Dlatego przy stosowaniu liści należy dokładnie przestrzegać dawkowania. Szczególnie niebezpieczna dla zdrowia jest „latarka” zasłaniająca płód. Należy go usunąć. Nie wszystkie odmiany są jadalne. Jagody są trujące w ozdobnych odmianach pęcherzyca. Nie używaj również tych, które wyrosły na glebach nieuprawianych, zwłaszcza wapiennych.

Wideo: korzyści zdrowotne wynikające z pęcherzyka płucnego

Lądowanie w otwartym terenie

Ponieważ większość typów pęcherzyca ma tendencję do rozgałęziania się, zaleca się sadzenie sadzonek w szachownicę w odległości pół metra. Jeśli wybrałeś wysoką odmianę, to w przyszłości roślina będzie musiała zostać związana, nie zapominaj o tym podczas sadzenia. Otwór na sadzonki powinien mieć taką głębokość, aby wystarczył na 1 liść.

Przed sadzeniem do dołka wlewa się wodę, a sadzonki sadzi się bezpośrednio do niego, aby korzenie naturalnie się wyprostowały. Następnie otwór jest pokryty ziemią i starannie zagęszczony. Sadzonki sadzone na czas nie wymagają takiej manipulacji, po posadzeniu wystarczy je dobrze zrzucić.