Grzyby mleczne: opis gatunków jadalnych i niejadalnych

Grzyby

0

1252

Ocena artykułu

Mleko to najcenniejszy grzyb leśny, z którego uzyskuje się pyszne przysmaki. Jest solony, marynowany, gotowany, smażony, dodawany do nadzienia do ciast i ciast. W medycynie ludowej grzyby te od wieków zajmują ważne miejsce dzięki dobroczynnemu składowi. W lesie można znaleźć różne rodzaje grzybów: są one wyjątkowe i nie wszystkie są jadalne.

Opis różnych rodzajów grzybów

Ogólny opis grzybów

W zależności od gatunku grzyb mleczny wygląda inaczej. Ale ich „rodzina” ma pewne cechy wspólne.

Grzyby mleczne należą do rodzaju Mlechnik, należącego do rodziny Russula z klasy Agaricomycetes. Grzyb ma wklęsłą lub lejkowatą czapkę o średnicy od 6 do 12 cm, z brzegiem „frotte”. Hymenofor jest blaszkowy, płytki są częste, opadają wzdłuż szypułki. Nogi grube, zbliżone kolorem do czapki. Z wiekiem stają się puste. Miąższ jest żółtawy, mleczny sok jest biały i cierpki, zarodniki kremowe.

Grzyby mleczne rosną głównie w wilgotnych liściastych, czasem w lasach iglastych. Często spotyka się je pod świerkiem, topolą lub brzozą. Są zbierane spod opadłych liści i igieł, kolonie czasami liczą po kilkadziesiąt egzemplarzy. Biorąc pod uwagę ich duże rozmiary (50–120 g), jedna udana wycieczka do lasu może przynieść wspaniałe plony. Najbogatsze obszary grzybowe znajdują się na północy.

Zwykle zbierają i sprzedają prawdziwe grzyby mleczne. Rodzaj Mlechnik obejmuje wiele innych rodzajów chwastów: żółte, czarne, osiki, surowe. Czasami chińskie grzyby shiitake są również klasyfikowane jako należące do tego rodzaju, chociaż tak nie jest.

Europejczycy uważają, że każdy rodzaj grzyba mlecznego jest trujący, ale w rzeczywistości tylko fałszywe grzyby mleczne są naprawdę niebezpieczne. Przed użyciem gatunków jadalnych wymagane jest przetworzenie: są bardzo gorzkie.

Wszystkie grzyby mleczne są warunkowo jadalne, Rosjanie od czasów starożytnych uważali je za przysmak, ich przydatność jest na wysokim poziomie.

Rozpiętość

Nigella występuje prawie we wszystkich lasach, grzyb mleczny tworzy mikoryzę z brzozami. Grzyb preferuje miejsca dobrze oświetlone, dlatego często można go spotkać przy drogach i na leśnych polanach.

Optymalny okres na zbieranie czarnuszki to okres po lekkim deszczu, wtedy osiągają wystarczające rozmiary, ale pozostają gęste. Ale po znacznych opadach lepiej nie brać grzybów, ponieważ nabierają one wiotkiej konsystencji, co przyspiesza ich pogorszenie.

Czarna grudka rośnie od połowy lata do połowy jesieni. Zwykle te grzyby rosną w dużych grupach.

Załaduj czarny

Opis gatunków

Odmiany grzybów mają swoje własne cechy, różnią się rozmiarem, kolorem, sposobem przygotowania. Wolą las brzozowy lub topolowy - trudno je dostrzec.

Zbieranie grzybów jest jak polowanie: trzeba wyjść wcześnie, powoli poruszać się po lesie i dokładnie badać teren pod drzewami, pniakami. Czas wyszukiwania przychodzi wraz z chłodną, ​​deszczową pogodą. Zazwyczaj okres wzrostu rozpoczyna się w lipcu-sierpniu i trwa do października-listopada.

Najsmaczniejsze grzyby mleczne są białe, żółte i czarne. Odmiany wyspowe, aromatyczne i inne są interesujące, ale nie tak popularne.

Jeśli kupujesz już zebrane grzyby mleczne w sklepie, ważne jest, aby nauczyć się je rozróżniać.W razie wątpliwości lepiej pokazać produkt doświadczonym zbieraczom grzybów, aby mogli stwierdzić, czy jest on niejadalny.

Prawdziwe mleko lub białe

Grzyby mleczne są trudne do znalezienia pod warstwą liści.

Prawdziwe grzyby mleczne są również nazywane „surowymi”, „białymi” lub „mokrymi”. To jeden z największych grzybów w Rosji, ale trudno go znaleźć w lasach. Rośnie w brzozowych lasach, pod pniami i drzewami, często całkowicie chowając się pod opadłymi liśćmi i ściśle przylegając do ziemi.

Grzyb tego gatunku wygląda następująco:

1. Kapelusz: może osiągnąć średnicę od 4 do 25 cm, początkowo płaska, ale z wiekiem nabiera kształtu lejkowatego, z wyraźnym wgłębieniem pośrodku. Krawędź jest owinięta i kudłaty. Powierzchnia jest lepka i mokra w dotyku.
2. Skórka kapelusza: w kolorze białym lub żółtawym, czasem z brązową plamą, obficie przylegają do niej szczątki leśne.
3. Hymenofor: blaszkowata, tworzące ją płytki są białe i szerokie. Zarodniki są żółte.
4. Miazga: w surowej białej piersi jest gęsta, biała, o owocowym zapachu. Uwalniany z niego żrący mleczny sok szybko żółknie pod wpływem powietrza.
5. Noga: gruby, wysoki na 3-7 cm, na starość staje się pusty. Kolor odpowiada kolorowi kapelusza, ale widoczne są na nim plamy lub wgłębienia.

Dla Twojej informacji. Szaro-różowe grzyby mleczne są również podobne do grzybów mokrych - niejadalnych i niebezpiecznych, ale niestety o słodkim smaku miąższu. Rosną w tych samych miejscach i mają podobne kształty. Główną różnicą między fałszywymi grzybami mlecznymi jest różowy odcień kapelusza i nóg.

Grzyby z surowego mleka zbierane są w czerwcu-wrześniu. Przed użyciem moczy się w wodzie z solą przez 3 dni. Płyn jest zmieniany kilka razy dziennie. Po przetworzeniu prawdziwe mleko nadaje się do wykorzystania w żywności.

Biała bryła wygląda typowo dla swojej „rodziny”. Inne gatunki są do niego podobne, w tym grzyb wodnisty i grzyb dębowy, który ma orzechowy lub żółtawy kolor na kapeluszu, a miąższ zmienia kolor na różowy na nacięciu.

Mleczno-żółty

Żółty grzyb mleczny jest popularny w Rosji, a jego sezon zbiorów trwa od lipca do października. Rośnie w lasach mieszanych i iglastych, pod brzozami i świerkiem. Wygląda prawie jak biały, jest przygotowany do użycia w ten sam sposób. Jego inna nazwa to żółta fala.

1. Kapelusz: osiąga średnicę od 8 do 25 cm. Ma kształt lejka, z puszystymi krawędziami owiniętymi do wewnątrz. Kolor jest żółty, czasem pomarańczowawy. Kapelusze są lepkie i oślizgłe w deszczową pogodę.
2. Hymenofor: reprezentowane przez wąskie talerze, które na początku są kremowe, z wiekiem - bardziej żółte. Zarodniki są kremowe lub białe.
3. Miazga: gęsty biały z kwaskowatym i gęstym mlecznym sokiem. W przeciwieństwie do prawdziwego grzyba mlecznego, żółty grzyb mleczny nie ma wyraźnego owocowego aromatu. Miąższ smakuje ostro i ostro.
4. Noga: 4-6 cm długości, cylindryczny kształt. Kolor jest taki sam jak kolor kapelusza, ale nieco jaśniejszy, z brązowymi plamkami.

Ten grzyb wygląda jak niebieski lub psi grzyb mleczny. Ma również żółtawą czapkę, ale mleczny sok i talerze mają fioletowy odcień. Innym podobnym gatunkiem jest grzyb błotny, który rośnie na nizinach i ma czapeczki w kolorze czerwonym.

Czarne mleko

Pierś z czarnego świerku świetnie nadaje się do marynowania. Czas zbioru grzybów zwykle rozpoczyna się w sierpniu i trwa do października-listopada włącznie. Odbywa się to w gajach brzozowych i świerkowych. Rośnie w dużych rodzinach w dnie lasu. W przypadku grzybów mlecznych ma wyjątkowy wygląd.

1. Kapelusz: dość duże - od 8 do 20 cm, w młodości wypukłe, z wiekiem nabiera lejkowatego kształtu. Skórka jest ciemnooliwkowa lub brązowawa, śliska i lepka w dotyku w deszczową pogodę. Brzegi czapki są „filcowane”.
2. Miazga: biały, z żrącym mlecznym sokiem.
3. Hymenofor: blaszkowe, rozgałęzione. Proszek zarodników, krem.
4. Noga: do 8 cm długości, jednokolorowy z czapką. Cienkie płytki opadają wzdłuż niej (lub, jak mówią mikolodzy, spływają).

Świerk ma wyjątkowy ostry smak i przyjemny zapach. Zwykle jest solony lub świeży po namoczeniu.

Irina Selyutina (biolog):

Zebranie czarnej bryły to wciąż połowa sukcesu, ale tak naprawdę chodzi o to, żeby ją „przypomnieć”. odpowiednio przygotować, aby osoby siedzące przy stole śliniły się tylko z jednego rodzaju tych grzybów. Ważne jest, aby upewnić się, że te grzyby mleczne nie mają gorzkiego smaku. Pomoże nam moczenie w zimnej wodzie. Czas zabiegu uzależniony jest od wielu czynników, w tym od sposobu solenia - na zimno lub na gorąco. Jeśli chcesz zrobić marynowanie na zimno, czarne grzyby mleczne (i nie tylko) trzymamy w wodzie przez 5 dni, na gorąco - tylko 3 dni. Ale w każdym razie następuje regularna zmiana wody.

Jak więc przygotowuje się czarne grzyby mleczne do solenia? Dla tego:

1. Ostrożnie zdrap folię z powierzchni nasadki.
2. Większość nogi jest odcięta (kikut pozostaje nie dłuższy niż 1 cm - na wysokości czapki).
3. Dokładnie wypłucz i namocz w osolonej wodzie (1 łyżka soli na 1 litr wody). Aby korpusy owocowe zostały całkowicie zanurzone w wodzie, można je przykryć pokrywką i docisnąć ładunkiem.
4. Woda jest zmieniana 2-4 razy dziennie.

Dla Twojej informacji. Gotowanie (najczęściej) i blanszowanie (w soleniu na zimno) stoją za receptą na wysokiej jakości przygotowanie czarnych grzybów mlecznych zimą. Pieczarki z czarnego mleka blanszuj przez 5-7 minut we wrzącej wodzie z octem lub kwaskiem cytrynowym. Gotowanie trwa 30-45 minut.

Po przetworzeniu grzyb ten nabiera fioletowego lub fioletowego koloru.

Mleko pergaminowe

Grzyb mleczny na pergaminie jest bardzo podobny do pepperoni. Oba gatunki często rosną obok siebie. Okres zbiorów trwa od sierpnia do września.

1. Kapelusz: o średnicy od 5 do 20 cm, średnio - 10 cm Początkowo płasko wypukły, stopniowo przybiera kształt lejka. Pokrywająca ją skóra może być gładka lub pomarszczona, jest biała, ale z czasem żółknie.
2. Hymenofor: blaszkowate, płytki są częste, żółtawe, spływające po łodydze.
3. Miazga: biały, gorzki. W miejscu pęknięcia uwalnia się biały mleczny sok, który nie zmienia koloru w kontakcie z powietrzem.
4. Noga: do 10 cm wysokości, z częstymi żółtawymi talerzami. Zwężony ku dołowi.

Pergamin mleczny służy wyłącznie do solenia, po długim moczeniu.

Pachnący mleczan, czyli pachnący mleczarz

Grzyb rośnie w brzozowych lasach

Aromatyczny grzyb mleczny jest uważany za mniej smaczny i zdrowy w porównaniu z innymi gatunkami. Grzyb ten tworzy mikoryzę z brzozami i rośnie w lasach mieszanych i liściastych. „Polowanie” na niego zaczyna się pod koniec sierpnia.

1. Kapelusz: Czapka beżowa, szaro-bordowa, żółtawa lub lekko brązowa. Jest mały, ma około 7 cm średnicy. Kształt jest wklęsły, z małym guzkiem pośrodku. Powierzchnia jest nierówna z koncentrycznymi okręgami.
2. Hymenofor: reprezentowane przez częste cienkie płytki.
3. Miazga: kruchy, biały, pachnie kokosem lub świeżym sianem. Sok mleczny jest biały, nie zmienia koloru.
4. Noga: o średnicy 0,5-1 cm, jego długość może być równa połowie (lub nieco większej) średnicy kapelusza. Gładki, z wiekiem wklęsły, nieco jaśniejszy niż kapelusz.

Grzyb jest warunkowo jadalny, ma nietypowy smak, więc jest rzadko zbierany. Wygląda jak brązowy, ale jadalny odpowiednik.

Mleko osiki

Nazwy tego grzyba to łój, osika, topola lub wierzba. Nazwy te nie są przypadkowe - odpowiadają miejscu jego wzrostu: często znajduje się pod tymi drzewami.

1. Kapelusz: białe, mięsiste, osiągające niekiedy średnicę 30 cm, przeciętnie wielkości od 8 do 20 cm, pośrodku zagłębione, a brzegi młodych okazów zakrzywione i kudłate.
2. Hymenofor: składa się z rzadkich talerzy.
3. Miazga: ostry w smaku, przyjemnie owocowy zapach. Białe i kruche.
4. Noga: niski, gęsty.

„Cisi łowcy” nie doceniają specjalnie grzyba: choć jest duży, ma zbyt typowy smak.

Zastosowanie do gotowania

Grzyby z czarnego mleka są częścią wielu potraw.Jednak przed użyciem należy je namoczyć. Aby to zrobić, grzyby wkłada się do pojemnika z zimną wodą, który zmienia się 3 razy dziennie.

Procedura trwa 3 dni. To wystarczy, aby pozbyć się toksycznych substancji. Następnie pozostaje spuścić wodę i wysuszyć produkt.

Możesz marynować grzyby mleczne na zimno lub na gorąco. W drugim przypadku, przed umieszczeniem w słoiku, grzyby gotuje się przez pół godziny i podaje w gorącej wodzie przez 20 minut.

W efekcie ich gotowość przychodzi o miesiąc szybciej. Gotowe grzyby z czarnego mleka można dodawać do sałatek. Lub użyj go jako samodzielnej przekąski.

Podsumowując: nie ma jednego widoku na grzyby z czarnego mleka. Niektórzy uważają je za niebezpieczne dla zdrowia ze względu na zawartość substancji toksycznych.

Inni cenią go za właściwości lecznicze i smak. Dlatego możesz zbierać i gotować te grzyby, zachowując środki ostrożności.

Podgruzdok biały

Podgruzdok to niezwykły grzyb. On, w przeciwieństwie do innych członków rodziny Russula, nie wydziela mlecznego soku, jego kapelusz nie jest lepki.

1. Noga: biała i krótka łodyga.
2. Kapelusz: z wgłębieniem pośrodku, z zawiniętymi i falistymi krawędziami. Kolor jest biały, ale z wiekiem zmienia kolor na żółty.
3. Miazga: gęsty, o przyjemnym zapachu.
4. Rozpiętość: rośnie w wielu lasach, w tym w górach. Szczególnie kocha brzegi rzek. Z wyglądu jest podobny do zieleni z zielonkawym odcieniem płytek.
5. Wstępne przetwarzanie: przed soleniem i suszeniem odmiany należy dokładnie umyć i długo namoczyć.

Fałszywe podwójne

Wśród fałszywych sobowtórów tak naprawdę nie ma takich, z którymi można by pomylić czarnuszkę. Na przykład pieprz i filcowe grzyby mleczne mają całkowicie białe kapelusze. Kamfora mleczna jest czerwonawo-brązowa, a złota pierś ma kolor jasnożółty. Oprócz grzyba kamforowego, który wydziela nieprzyjemny zapach, resztę można zjeść, najważniejsze jest prawidłowe ugotowanie i namoczenie.

Ciekawy! Czarne gniazdo to trujący grzyb, ale różni się od czarnego beżowym kolorem, dlatego nie można ich pomylić.

Nieuważny zbieracz grzybów może pomylić świnię z czarnym ładunkiem, ale różnice są dość oczywiste. Ten ostatni ma następujące charakterystyczne cechy:

Podgruzdok czarny

• kapelusz z szarym odcieniem;
• bez mlecznego soku;
• miąższ na ranie staje się czerwonawy;
• po dotknięciu kawałka owoc przybiera czarny odcień;
• silny zapach pleśni.

Podgruzdok jest również uważany za gatunek warunkowo jadalny i jest moczony przed soleniem. Po soleniu zmienia kolor na czarny. Karłowatych i zgniłych osobników nie należy wkładać do kosza.

Korzystne cechy

Grzyby mleczne to zdrowa żywność odpowiednia dla różnych diet. Mrożone i solone nie tracą swoich właściwości leczniczych. Zawartość kalorii jest niska: zawierają tylko 19 kcal na 100 g. Zawartość kalorii w marynowanych grzybach mlecznych jest nieco wyższa - 26 kcal. Zawiera dużo witamin i białek.

Korzyścią jest to, że dane, które grzyby pomagają w leczeniu nerwic i depresji, procesów zapalnych i problemów żołądkowych. Są odpowiednie dla diabetyków i osób odchudzających się: białka grzybów są dobrze przyswajane przez organizm, a także normalizują poziom glukozy we krwi.

Zalety czarnuszki (czarny grzyb mleczny) i leczenie

Korzyści z czarnuszki są bardziej widoczne, jeśli stosuje się ją w postaci solonej, gdy przeciwzapalne właściwości grzybów uwalniają się podczas fermentacji, a ten naturalny środek można spożywać 3 razy w tygodniu, pozbywając się w ten sposób nawet ropnych ran. Grzyby doskonale zapobiegają chorobom wątroby, zapobiegają rozwojowi kamieni nerkowych, przywracają organizmowi siły po przebytej chorobie i pomagają szybko nabrać sił po wyczerpaniu.

Dla osób ze skłonnością do depresji, załamań nerwowych i niewyjaśnionych zmian nastroju wskazane jest również włączenie do diety czarnuszki, ponieważ dzięki obecności witaminy B grzyby delikatnie uspokajają układ nerwowy. Witamina D znajdująca się w grzybach pomoże zachować zdrowie i piękno skóry oraz włosów.

Przeciwwskazania i szkoda

Zabrania się spożywania nawet jadalnych grzybów mlecznych bez wstępnej obróbki. Najpierw są moczone lub gotowane przez długi czas, a dopiero potem solone lub marynowane. Powodem jest zbyt żrący mleczny sok. Wszystkie rodzaje grzybów mlecznych są przeciwwskazane dla matek w ciąży i karmiących, dzieci poniżej 7 roku życia, a także osób cierpiących na wrzody żołądka, choroby wątroby i trzustki. Produkt może być szkodliwy: powodować ostrą reakcję alergiczną.

Podczas zbierania grzybów w lesie łatwo o trujące okazy. Kamfora mleczna nie nadaje się do jedzenia nawet po namoczeniu, zawiera te same substancje co muchomor. Ma małą czapkę o średnicy do 7 cm. Grzyb kamforowy wygląda podobnie do innych gatunków, ale ma brązowy miąższ, intensywnie pachnie kamforą lub kokosem i łatwo je zatruć.

Jak odróżnić fałszywe mleko od prawdziwego

Natura ma raczej podstępny charakter - całkiem możliwe jest znalezienie w lesie trującego okazu, który wygląda równie atrakcyjnie jak jadalny grzyb i ma z nim wspólne cechy zewnętrzne. Dla doświadczonych zbieraczy grzybów dokonanie właściwego wyboru jest łatwiejsze niż dla początkujących poszukiwaczy leśnych prezentów.

Aby uniknąć niepożądanych konsekwencji po zastosowaniu fałszywych wag mleka, warto dokładnie przestudiować opisy wszystkich ich odmian.

Konieczne jest również uwzględnienie szeregu cech charakterystycznych dla jadowitych bliźniaków. Rozważmy je w tabeli.

Powierzchnia	Posiada włóknistą, filcową strukturę. Czasami obecne są małe łuski.
Kolor	Brudny róż z odcieniem ochry lub szarości, brązowo-różowy. W dojrzałych wabikach często pojawiają się niejasne plamy.
Noga	Mączny, pokryty kosmkami u podstawy. Średnica do 3,5 cm.
Miazga	Kolor żółto-czerwony, bez wyraźnego aromatu, słodki smak.
Sok mleczny	Nie zmienia koloru pod wpływem powietrza.

Podanie

Grzyby mleczne są pyszne marynowane

Prawdziwy grzyb mleczny służy do tworzenia leków przeciwko nowotworom i różnym chorobom. Zwykle produkt jest solony lub marynowany, możliwe jest również gotowanie świeżych grzybów mlecznych.

Solenie, marynowanie i smażenie

Aby usunąć gorycz, grzyby są wstępnie ugotowane. Aby to zrobić, najpierw są sortowane, robaki i zepsute są usuwane, a następnie powierzchnia jest dokładnie czyszczona szczotką. Są sortowane na grupy: grzyby układa się z jednej strony do suszenia, z drugiej - do marynowania i solenia. Są przenoszone do ciepłej wody i moczone przez kilka dni, zmieniając wodę kilka razy dziennie. Ta metoda pomaga usunąć całą goryczkę i sprawia, że ​​potrawa nadaje się do dalszego gotowania.

Istnieje kilka sposobów marynowania grzybów. Przedstawione metody nadają się do przygotowania prawdziwego lub białego grzyba mlecznego.

Metoda numer 1. Solenie na gorąco

Na 1 kg grzybów weź:

• sól kuchenna (grube mielenie) - 40-50 g;
• liście laurowe i porzeczki - kilka sztuk;
• parasol koperkowy - 2-3 szt.;
• czosnek - 2 ząbki;
• ziele angielskie - 10 groszków.

1. Przygotuj białe grzyby mleczne: oczyść i odetnij nogi (pozostawiając 1 cm), opłucz pod bieżącą wodą. Małe pozostają nienaruszone, a duże pocięte na kilka części.
2. Przenieś wszystkie grzyby do rondla i zalej wodą. Gotuj przez 5 minut, ciągle ocierając się o pianę. Czasami po ugotowaniu grzyby stają się czarne lub zielone. Aby temu zapobiec, warto dodać do wody trochę kwasu cytrynowego. Inną opcją jest kilkakrotne gotowanie po 15 minut. Nawet jeśli nadal stają się czarne, zielone lub szare, to w porządku.
3. Gotowe grzyby wyjmuje się z patelni (pozostawia bulion), myje w zimnej wodzie pod kranem i pozostawia na durszlaku, aby nadmiar wilgoci dostał się do szkła.
4. Na dnie słoika umieszcza się trochę przypraw i ziół, na wierzchu szczelnie układa się warstwę grzybów, zakrętkami do dołu. Ponownie przykryj przyprawami i kontynuuj napełnianie pojemnika do końca. Zalać bulionem, odstawić na chwilę, zakorkować i przenieść w chłodne miejsce.
5. Pieczarki mleczne będą całkowicie gotowe do użycia po 1,5 miesiąca przechowywania. Ten przysmak ma królewski smak.

Metoda numer 2. Solenie na zimno

Do tej metody solenia używa się tych samych składników, co na gorąco. Wszystkie obrane grzyby i zioła układa się warstwami z solą i przyprawami w rondelku, przykrywa gazą na wierzchu, kładzie na nim drewniany krążek lub talerz o odpowiedniej średnicy i dopiero potem dociska ładunkiem. Pojemnik jest przestawiany na tydzień w chłodnym miejscu, a następnie układany w brzegach. Gotowane na zimno grzyby mleczne są gotowe za półtora miesiąca. Wszystkie rodzaje grzybów solone są w ten sam sposób.

Jako dodatek do smażonych grzybów mlecznych odpowiednie są puree ziemniaczane lub makaron.

Smażone grzyby mleczne ze śmietaną

Do smażenia grzybów z surowego mleka weź:

• grzyby - 1 kg;
• śmietana - 2 szklanki;
• cebula - 2 szt.;
• olej roślinny - do smażenia.

Do panierowania: sól, pieprz, mąka.

1. Grzyby moczy się tak, aby gorycz opuszczała grzyby z surowego mleka. Ugotuj, drobno posiekaj cebulę.
2. Mąkę wymieszać z przyprawami i solą, w niej panierowane grzyby. Rozgrzej patelnię i smaż grzyby na oleju roślinnym przez 5 minut. Dodaj cebulę, kontynuuj gotowanie przez chwilę.
3. Dodaj śmietanę, wymieszaj, przykryj i gotuj na wolnym ogniu przez 15 minut.

Najlepszą metodą przechowywania jest solenie

Mleko jest uważane za jeden z głównych solonych grzybów. Solenie czarnych grzybów mlecznych jest dość proste, a smak gotowego dania jest po prostu doskonały. Wszystkie inne metody przygotowania czarnych grzybów obejmują użycie już solonych grzybów.

Bardzo rzadko grzyby z czarnego mleka są używane na świeżo. Jako przykład możemy przytoczyć Gruzinkę - specjalną pieczeń grzybów mlecznych. Świeże grzyby mleczne, dodawane podczas smażenia do innych grzybów jadalnych, nadadzą potrawie ostry, pikantny, jasny smak.

Wcześniej grzyby mleczne czarno-białe były zwykle solone w dużej beczce, a słaby zapach drewna dębowego miesza się z charakterystycznym aromatem tych wspaniałych grzybów.

Solone grzyby mleczne są jednym ze znaków rozpoznawczych narodowej kuchni rosyjskiej. Trzeba tylko przypomnieć sobie słynne placki z grzybami mlecznymi, które w dniach postu pieczono w rodzinach prawosławnych.

Jedną z zalet stosowania pieczarek w soleniu jest to, że nie wymagają one wstępnej obróbki cieplnej, co znacznie upraszcza i przyspiesza proces.

Cechą czarnych grzybów mlecznych jest to, że po soleniu uzyskują bardzo przyjemny ciemnowiśniowy kolor. Około drugiego dnia grzyb zaczyna się czerwienić. Pieczarki z czarnego mleka osiągają najwyższe właściwości smakowe po dwóch lub trzech latach od solenia.

W przeciwieństwie do innych rodzajów grzybów mlecznych, czarne po soleniu nie mają charakterystycznego gorzko-cierpkiego posmaku. Dlatego pieczarki z czarnego mleka solnego smakują jak inne rodzaje grzybów, różniąc się jedynie charakterystyczną chrupkością.

Zastosowanie w medycynie

Grzyb biały i inne jego gatunki z rodzaju Mlechnik są szeroko stosowane w celach leczniczych. Do niektórych leków dodaje się mleczny sok. Wartość odżywcza i energetyczna tego gatunku jest wysoka, co sprawia, że ​​grzyb mleczny jest produktem najbardziej przydatnym dla organizmu. Aby uzyskać najlepszy efekt, należy spożywać 500 g tych grzybów tygodniowo.

Solone i marynowane są nie mniej przydatne niż świeże. Przyczyniają się do resorpcji brodawek i guzów. Aby to zrobić, nakłada się je na uszkodzony obszar przez 10-15 minut kilka razy dziennie. Kurs leczenia trwa około tygodnia.

Dlaczego są klasyfikowane jako warunkowo jadalne?

Do tej grupy należą grzyby, które można zjeść po pewnym zabiegu. Lub nieprzyjemny posmak, który można wyeliminować.

Nienkatoryna mutagenna toksyny została znaleziona w grzybach mlecznych. W świeżych grzybach jego stężenie dochodzi do 20 mg / kg. Po przetworzeniu pozostaje 4 razy mniej, co nie prowadzi do manifestacji objawów zatrucia.

Jednak nie jedz tych grzybów, które zostały ugotowane w niewłaściwy sposób. Mleko może być szkodliwe dla osób z chorym żołądkiem. Niebezpieczne jest również spożywanie grzybów zebranych w mieście lub na terenach zanieczyszczonych ekologicznie.

Rośnie w domu

Uprawa grzybów mlecznych nie jest trudna. Opis całego procesu jest podobny do techniki rozmnażania innych gatunków grzybów okrywowych. Najpierw przygotuj stanowisko w kraju, następnie kup grzybnię i zacznij przygotowywać podłoże. Wszelkie resztki roślin i słoma działają jako te ostatnie. Jest również sprzedawany w specjalistycznych sklepach. Potrzebne są młode drzewa: topola, brzoza lub wierzba, dobra gleba.

Grzybnię wysiewa się od maja do września. Wstępnie wysterylizowaną glebę miesza się z podłożem i trocinami. Wykop dołki w pobliżu systemu korzeniowego drzew, wypełnij je na pół częścią przygotowanego podłoża i rozłóż na wierzchu grzybnię. Przykryj pozostałą mieszanką, ułóż zebrany mech na wierzchu, gdzie rosną grzyby sadzonego gatunku. Drzewo jest regularnie podlewane, miejsce jest osłonięte od słońca. Stworzy to warunki sprzyjające rozwojowi wszelkich grzybów.

W domu będzie można uprawiać grzyby mleczne. Aby to zrobić, podłoże miesza się z pokruszoną grzybnią i układa w dużych workach, wycinając otwory po jednej stronie. Pomieszczenie powinno być utrzymywane w stałej temperaturze (nie wyższej niż 21 ° C) i wysokiej wilgotności. Wkrótce będzie można zebrać wiadro lub dwa plony.

Gdzie rosną grzyby mleczne podczas zbioru

Grzyby mleczne nie lubią samotności. Miejsca rodzin grzybowych wybierane są w pobliżu lip i brzóz. Zbierana późnym latem i jesienią w lasach liściastych lub mieszanych. Grzyby tworzą rozległe kolonie na polanach, gdzie w pobliżu powierzchni znajduje się biała glina.

Grzyby mleczne zbierane są od lipca do pierwszych przymrozków. Jesienne zbiory w specjalnej cenie. Grzyby mleczne w tym czasie nie są ostro gorzkie.

Grzyby mleczne tworzą symbiotyczne związki z roślinami wyższymi. Systemy korzeniowe wymieniają składniki odżywcze. Większość gatunków grzybów tworzy kolonie w pobliżu brzóz. Mniejsza liczba gatunków preferuje lasy iglaste. Im starsze drzewo, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia w pobliżu grzybni.

W młodym lesie tak wysokim jak mężczyzna nie można znaleźć mlecznych grzybów. Im starszy las, tym większa szansa na złapanie tych grzybów.

Dla wzrostu grzybów ważne są następujące warunki:

• typ gleby;
• wilgoć w ziemi;
• jak słońce ogrzewa ziemię.

Większość gatunków preferuje miejsca ogrzewane słońcem, umiarkowanie wilgotne trawą, mchem lub gnijącymi liśćmi, nie lubią terenów suchych i bagnistych.