Pieczarki drobiowe: opis, właściwości, zastosowanie i miejsce wzrostu

Większość doświadczonych grzybiarzy nawet nie wie, jak wygląda pieczarka z kurczaka. Chociaż można śmiało powiedzieć, że napotkali ich, po prostu nie zwrócili uwagi. W końcu grzyby z kurczaka wyglądają jak muchomory i rzadko wywołują apetyt, jak ten sam borowik. A na zdjęciu pod pięknym kątem nie wywołują zachwytu.

Ale na próżno nie zwracają uwagi na tę różnorodność grzybów. Opis tego grzyba w wielu krajach europejskich sugeruje, że smakuje prawie podobnie do dobrze znanych pieczarek.

Jak wyglądają

Aby nie siekać muchomorów zamiast tych grzybów, musisz mieć doskonałe wyobrażenie o tym, jak ogólnie wyglądają kurczaki. Zakrętka pierścieniowej czapki jest zaokrąglona, ​​przypominając kształtem jajko. Kolor kapelusza ma lekko brązowawy odcień (kolor jest bardzo zbliżony do koloru skorupy jaja kurzego). Średnica kapelusza młodego grzyba wynosi około 5 centymetrów, u starych średnio 10 centymetrów.

Początkowo, w młodym stanie, grzyb przypomina nogę z jajkiem kurzego. Z biegiem czasu, gdy kurczak zaczyna się starzeć, jego kapelusz zaczyna się rozwijać. Zaczyna zamieniać się w prawdziwą czapkę. Krawędzie zaczynają się wyrównywać, folia między wewnętrzną częścią a nasadką pęka i tworzy pierścień.

Jeśli odwrócisz grzyba, zobaczysz płytki, które z czasem zarastają zarodnikami. W młodych owocach talerze mają jasny odcień. Ale z wiekiem kolor staje się coraz ciemniejszy. Kiedy wieczko jest zamknięte, jego płytki są jasnożółte, po otwarciu wieczka kolor zmienia się na ciemnożółty. Wraz z wiekiem kolor staje się rdzawy, jasnobrązowy.

Wierzch czapki pokryty jest zmarszczkami i jasnobiałym nalotem. W niektórych miejscach gromadzi się płytka nazębna i nieco przypomina białe plamy muchomora. Największe skupiska powstają w rejonie brzegów kapelusza.

Noga kurczaka jest prosta, z pierścieniową folią pośrodku. Dół jest nieco grubszy niż podstawa czapki. Powierzchnia jest gładka, a bliżej góry może mieć delikatną powłokę. Kolor łodygi jest bladożółty. Gdy zbliża się do korzenia, staje się bardziej wyraźny.

Opis nasadki pierścieniowej.

Czapka z pierścieniem należy do rodziny Webinnikov, należy do rodzaju Rosites. Na terenie Europy czapka dzwonowa jest jedynym przedstawicielem tego rodzaju. Ten grzyb jest również popularnie nazywany pajęczyną, Turkiem, bladymi różyczkami i kurczakiem. Aby mieć wyobrażenie o tym, jak wygląda i jaka jest różnica w jego cechach zewnętrznych, rozważ szczegółowy opis.

  • Noga.

Czapka dzwonka ma cylindryczną nogę, która rozszerza się u podstawy. Maksymalna wysokość łodygi grzyba wynosi 12 cm, a jej średnica od 1 do 3 cm W przekroju łodyga jest lita, bez zagłębień, włóknista. Bliżej kapelusza zawsze obecny jest przezroczysty pierścień, który ciasno owija się wokół łodygi i jest pomalowany na biało u młodych grzybów, ale z wiekiem ma tendencję do żółknięcia. Powierzchnia nogi, blisko kapelusza, pokryta jest łuszczącymi się łuskami, a kolor jest ochrowo-biały.

  • Kapelusz.

U młodych grzybów kapelusz może być półkulisty, a później przybierać kształt kapelusza, dlatego grzyb otrzymał taką nazwę. Z wiekiem czapka może się spłaszczyć. Średnica czapek z pierścieniem wynosi od 5 cm do 15 cm, krawędzie są schowane do wewnątrz iz reguły są nierówne.Na krawędziach kapelusza widoczne są ledwo zauważalne paski, a głównym kolorem powierzchniowej skórki jest brudna żółć, ochra lub pszenica. Skóra przesiąknięta drobnymi pomarszczonymi fałdami, góra pokryta włóknistym nalotem, jasnym, perłowym odcieniem.

  • Miazga.

W miejscu nacięcia w okolicy kapelusza miąższ jest luźny, ma przyjemny grzybowy aromat i bogaty smak. Na nogach miąższ jest gęsty i włóknisty, z wiekiem może stać się bardzo twardy. Z tego powodu nogi starych grzybów nie są spożywane. Po cięciu, po 15-30 minutach, miazga staje się lekko żółta, początkowo biała lub biało-żółta.

  • Spory i zapisy.

Kolor proszku zarodników jest pomarańczowo-brązowy, rzadko brązowy lub ochrowy. Zarodniki są małe, w kolorze ochry, brodawkowate lub w kształcie migdałów. Płytki są różnej długości, żółte, wyrastają do łodygi. Z wiekiem mogą ciemnieć i nabrać brązowawego odcienia.

Gdzie rosną

Pomimo małej popularności grzyb rośnie w wielu krajach Europy i Azji. Również powszechne w Stanach.

Najlepszą glebę do rozwoju kolonii uważa się za kwaśną. Możesz określić kwasowość gleby przez rośliny, które na niej rosną. Jeśli w polu widzenia pojawią się jagody, to ze 100% pewnością możemy powiedzieć, że gdzieś w pobliżu jest rodzina kurczaków.

Na Białorusi jest dużo kurczaków. Ponadto są powszechne w centralnej Rosji na obszarach bagnistych.

Możesz je zbierać od początku lipca do nadejścia mrozów. Są to owoce rodzinne, które rosną w grupach. Często grupa tworzy półkole.

Niestety większość ludzi uważa bagno za trujące i omija je. Jednak doświadczeni grzybiarze, którym poszczęściło się skosztować „mięsa” kurczaka, zapewniają, że nie mają sobie równych w smaku.

Jak solić grzyby w słoikach na zimę - prosty przepis ze zdjęciami krok po kroku

Większość grzybiarzy woli znane i sprawdzone grzyby. Na przykład białe są najbardziej poszukiwane ze względu na łatwość ich zbierania i przygotowania. Ale na zimę można też posolić inne grzyby, które mają dość niecodzienny smak. Do solenia idealnie nadają się różnego rodzaju mleczarnie: młode grzyby zachowują swoją gęstość i można je dość łatwo solić w domu.

Składniki ułatwiające marynowanie grzybów na zimę w słoikach

  • mleczarze -3 kg;
  • czosnek - 6 ząbków;
  • sól -150 g;
  • parasole koperkowe - 3 szt.;
  • liście porzeczek, wiśni, chrzanu - do smaku.

Korzystanie z grzyba

To jest bardzo smaczne. Użyj podotukh do gotowania, smażenia, marynowania. Pod względem walorów smakowych i odżywczych kurczak należy do 4 kategorii. Oznacza to, że grzyb jest uważany za niepopularny i nie przynosi żadnej szczególnej korzyści dla organizmu.

Do gotowania najlepiej nadają się młode, nieotwarte grzyby. To właśnie te owoce najlepiej nadają się do marynowania, suszenia, smażenia.

W Rosji prawie nie mówią o jego właściwościach leczniczych. Tak, a jest niewielu ludzi, którzy mogą sobie wyobrazić, że straszydło może w ogóle się przydać. Ale na Białorusi jest bardzo ceniony. W medycynie ludowej stosowany jest jako kompres w leczeniu stanów zapalnych węzłów chłonnych. W tym celu suszone grzyby miesza się z miodem i boczkiem. Następnie powstałą papkę nakłada się na obrzęk węzłów chłonnych.

Przygotowana z niego solanka służyła również do leczenia kaca.

Ważny! Grzyb jest absolutnie jadalny. Można go gotować nawet bez gotowania wstępnego. Ale doświadczeni grzybiarze nadal zalecają gotowanie czapek przez 10-12 minut.

Wychodząc do lasu, aby zbierać plony grzybów, ważną zasadą jest, aby zawsze brać tylko te grzyby, których jesteś pewien. Dlatego grzyby kurze (są to również kapelusze z pierścieniami i różyczki) często pozostają nienaruszone, ku uciesze doświadczonych grzybiarzy. Wśród miłośników „cichego polowania” niewiele osób wie o tym niezwykle smacznym i pożytecznym podarunku z lasu.

Cechy kurczaków do gotowania

Kurczaki są różnorodne pod względem gastronomicznym i poddawane dowolnej obróbce cieplnej. Zwykle są gotowane, smażone lub domowe na zimę. Młode grzyby są uważane za najbardziej apetyczne.

Ile czasu na gotowanie

Nie gotuj ich za dużo. Jeśli chodzi o przetworzenie przed dalszym gotowaniem, wystarczy 5-10 minut gotowania.

Uwaga!

Jeśli planujesz zbierać kurczaki na zimę, gotuj je przez około 25 minut.

Smażone grzyby na patelni

Kapelusze można smażyć na świeżo lub gotować. Smażone koguty w cieście są niezwykle smaczne. Sposób ich przygotowania jest prosty:

  1. Obrane czapki zanurza się w cieście z mąki, soli i jajek.
  2. Panierowane w bułce tartej.
  3. Olej roślinny wlewa się na gorącą patelnię, aby grzyby były smażone w głębokim tłuszczu.
  4. Ciepło zostaje zredukowane, a koguty umieszcza się na patelni. Kiedy się rumienią, są odwracane i rumiane z drugiej strony.
  5. Czas gotowania to 5-7 minut. Do chrupkiego smażenia można wysyłać grzyby do piekarnika na pół godziny w temperaturze 180 ° C.

Smażony kurczak

Danie jest równie smaczne zarówno na ciepło, jak i na zimno. Doskonałym sosem będzie do tego kwaśna śmietana z czosnkiem i ziołami.

Puste miejsca na zimę

Z kogucików wykonuje się różnorodne półfabrykaty:

  • marynata;
  • posolony;
  • wysuszony;
  • sfermentowany.

Zaleca się marynowanie tych grzybów tak, aby ani sól, ani przyprawy, ani kwas octowy nie zakłócały delikatnego smaku, a wręcz przeciwnie, podkreślały go. Aby to zrobić, dodaj kminek i rozmaryn.

Konserwowy

Na szczególną uwagę zasługują fermentowane koguty. Grzyby są najpierw blanszowane, myte zimną wodą, mieszane z przyprawami (czosnek, chrzan, liście laurowe, gorczyca), a następnie fermentowane pod ciśnieniem przez 5-10 dni. Następnie są układane w pojemniku i przechowywane w lodówce.

Charakterystyczne cechy odmiany

Pomimo szerokiego geograficznego rozmieszczenia czapki obrączkowane są niezasłużenie pomijane. Wynika to z ostrożności zbieraczy grzybów, którzy mylą jadalne różyczki z ich trującymi odpowiednikami.

Kurczaki naprawdę przypominają blady muchomor ze spódniczką, co pokazano na zdjęciu, ale po przestudiowaniu opisu i różnic można łatwo rozpoznać jadalny leśny przysmak.

Wygląd i struktura

Wygląd zmienia się w trakcie procesu wzrostu. Na początku rozwoju czapka ma kształt półkuli z lekko zawiniętymi krawędziami, które są przymocowane do łodygi. Średnica czapki dochodzi do 4 cm, w miarę wzrostu brzegi rozchodzą się i łamią welon, pozostawiając na nodze pierścień ze spódniczką przed pęknięciem. Kapelusz dorasta do 10 cm średnicy i ma postać szerokiego kapelusza z wybrzuszeniem pośrodku.

Kolor czapki jest brązowo-różowy. Przy suchej pogodzie brzegi czapki wysychają i lekko pękają. Po wewnętrznej stronie znajdują się biało-żółte płytki aparatu zarodnikowego, które podczas dojrzewania proszku zarodników nabierają rdzawego odcienia. Zewnętrzną stronę nasadki rozcina się cienkimi fałdami pokrytymi lekkim opyleniem. Na krawędzi pyłek tworzy łuski, które wyglądają jak amanita, co dezorientuje niedoświadczonych zbieraczy grzybów.

Bladożółta łodyga ma kształt cylindryczny. Struktura aż do pierścienia jest bardziej jedwabista i jasna, powyżej pierścienia łuskowata i blada. Miąższ jest gęsty i ma przyjemny zapach grzybów. W sekcji kolor się nie zmienia.

Podanie

Przyjemny smak i zapach Turków, a także wyjątkowy skład odżywczy pozwala na ich szerokie zastosowanie w kuchni. Zaleca się przetwarzanie tylko świeżo zebranych rozet.

W medycynie ludowej podolotniki nie są używane. Wynika to z ich niskiej popularności wśród ludności.

Zastosowanie do gotowania

Pieczarki z kurczaka, podobnie jak pieczarki, są spożywane w różnych formach. Kurczaki (białe) są solone, marynowane, smażone, duszone, dodawane do zup, dań mięsnych, sałatek, a na ich bazie przygotowywane są sosy. Grzyby zamrożone na zimę zachowują wszystkie swoje korzystne właściwości.

Przed przygotowaniem potrawy zebrane podolotniki strząsa się z ziemi, myje pod bieżącą wodą, gotuje w przefiltrowanej wodzie przez 15-25 minut.

Kapelusz obrączkowany to pyszny grzyb.

Zbieramy kurczaki

GRZYB: CZAPKA PIERŚCIENIOWA. Grzyb Cortinarius Caperatus

Zasady jedzenia

Struktura miąższu kurczaka przypomina włókna piersi kurczaka. Pomimo tego, że grzyb należy do czwartej kategorii pod względem smaku, koneserzy kapsli oceniają je jako danie delikatesowe.

Przydatne właściwości i ograniczenia w użyciu

Czapki, podobnie jak wiele grzybów jadalnych, mają właściwości lecznicze w umiarkowanych dawkach, ale także szereg przeciwwskazań. Przydatne właściwości obejmują:

  • obniżenie poziomu cholesterolu i cukru;
  • zapobieganie arytmii;
  • zapobieganie chorobom zakaźnym i onkologii;
  • normalizacja ciśnienia krwi;
  • marynata z grzybów to popularny przepis na kaca.

Wśród przeciwwskazań są:

  • przewlekłe zapalenie trzustki;
  • dysbioza;
  • wiek do 6 lat (w ogóle nie stosować), od 6 do 14 lat bardzo ostrożnie ze względu na niedojrzały układ enzymatyczny;
  • diety mono wykorzystujące grzyby;
  • reakcje alergiczne, zarówno na grzyby, jak iw okresie aktywności jakiejkolwiek innej alergii;
  • choroby przewlekłe (stosować raz na dwa tygodnie).

Leczenie

Ponieważ kurczaki są grzybami jadalnymi, nie trzeba ich gotować, jeśli planowana jest inna metoda gotowania. Wystarczy dobrze oczyścić szczątki leśne, odciąć resztki grzybni, wyciąć robaczywe miejsca, dokładnie spłukać pod bieżącą wodą i trochę wysuszyć. Nogi starych podolotników nie są używane, ponieważ twardnieją, a aparat zarodników od wewnątrz jest odcięty w czapce, ponieważ zarodniki nie są trawione.

Funkcje gotowania

Jak już wspomniano, nie jest konieczne gotowanie nakrętek, ale jeśli punkt zbiórki znajdował się blisko miasta lub zanieczyszczonych miejsc, zagotuj grzyb, aby usunąć z niego cały nagromadzony brud, który zbiera jak gąbka.


Gotowanie grzybów

W tym celu nie jest ważne, jak długo gotować, ale jak często woda jest zmieniana. Optymalnie - to gotować trzy razy przez pięć minut po ugotowaniu, a następnie spuścić wodę. Jeśli gotowanie jest częścią przepisu, będą gotowe za 10-15 minut po ugotowaniu.

Marynowanie i solenie

Patelnie solne mogą być gorące i zimne. Idealnie solone w dębowej beczce. Aby przygotować beczkę do solenia na zimno, należy ją dobrze umyć i sparować w niej gałęzie jałowca, co zdezynfekuje beczkę do dalszych manipulacji.

Obrane i umyte grzyby układa się warstwami w beczce. Na jedną porcję będziesz potrzebować 5 kg produktu. Każda warstwa jest dobrze solona. Ta ilość zajmie 350 g soli. Zawartość beczki jest wypełniona zimną wodą i przykryta drewnianą pokrywą o mniejszej średnicy do ucisku. Ucisk, aby wziąć taki, który można podpalić i gotować na parze z jałowcem. W ciągu 7 dni pianka, która tworzy się w beczce, jest usuwana.

Pod koniec tygodnia spuszcza się wodę, beczkę przepłukuje się czystą wodą, a na dnie kładzie koperek z parasolkami nasiennymi. Przygotowywana jest mieszanka do ponownego solenia. Na 5 kg głównego składnika pobiera się 150 g soli, 10 g goździków i 15 g ziela angielskiego. Wszystko jest mieszane i solone na każdej warstwie. Ponownie wylewa się go czystą zimną wodą i przesyła pod ucisk na 1,5 miesiąca w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu.

Szybsza opcja solenia na gorąco. Dla niego musisz najpierw 2 razy gotować obrane grzyby przez 5 minut, zmieniając wodę. Do solanki weź 2 litry wody, dodaj 75 g soli, 3 groszki ziela angielskiego, 2 szt. goździki, 5 ziaren czarnego pieprzu. Solankę gotujemy kilka minut i dodajemy tam wyciśnięte z wody grzyby, gotujemy przez 5 minut.


Solenie pieczarek z kurczaka

Przygotuj litrowe słoiki, uprzednio je sterylizując.W każdym słoiku rozsmaruj liść laurowy, 3-4 ząbki czosnku, 2-3 pierścienie cebuli. Wrzącą solankę z grzybami wlać do słoików i zawinąć żelaznymi pokrywkami. Po schłodzeniu przechowywać w lodówce lub piwnicy.

Jadalność, użyteczne właściwości i przeciwwskazania do stosowania

Możesz być zainteresowany: Jak smażyć borowiki: proste i smaczne Grzyby ryadovki lub ścieżki: rodzaje, opis, zasady zbierania i przygotowania Cechy przygotowania grzybów: jak gotować i marynować grzyby

Kurczaki są nie tylko jadalne, ale także pyszne. Ich aromatyczny miąższ, przypominający mięso z kurczaka, pomoże urozmaicić menu, z wyjątkiem deserów. Kurczaki są przygotowywane:

  • zupy;
  • sos;
  • sosy;
  • pieczeń;
  • smażone jedzenie;
  • pizza i kanapki.

Pod względem wartości odżywczej koguty nie ustępują grzybom i borowikom. Niskokaloryczna zawartość (22 kcal) łączy się w nich z najbogatszym składem chemicznym. Kurczaki zawierają dużo kwasu askorbinowego, makroskładników odżywczych (wapń, magnez, cynk, żelazo) i aminokwasów.

Korzyści z grzybów

100 g produktu zawiera:

  • 3,1 g białka;
  • 0,34 g tłuszczu;
  • 3,26 g węglowodanów;
  • w tym 1 g błonnika.

Dobrze wiedzieć!

Grzyb ten jest również przydatny w medycynie. Lek przeciwwirusowy o charakterze białkowym RC-28 został stworzony z jego grzybni. Z powodzeniem walczy z opryszczką, grypą i cytomegalowirusem.

Podobnie jak inne grzyby, koguciki nie powinny być zbierane na terenach zanieczyszczonych ekologicznie, ponieważ pochłaniają toksyny i metale ciężkie z atmosfery i wody. Niestety nie każdy może włączyć te owoce do swojej diety. Kurczaki są przeciwwskazane:

  • w ciąży i karmiących;
  • cierpiących na choroby żołądkowo-jelitowe;
  • przedszkolaki.

Lista jadalnych grzybów leśnych ze zdjęciami i wskazówkami dla początkujących grzybiarzy

Grzyby są uważane za jadalne, które można wykorzystać do jedzenia absolutnie bez ryzyka dla życia i zdrowia, ponieważ mają znaczną wartość gastronomiczną, wyróżniają się delikatnym i niepowtarzalnym smakiem, potrawy z nich nie nudzą się i są zawsze poszukiwane i popularne.

Dobre grzyby nazywane są blaszkowatymi, na spodniej stronie czapek znajdują się struktury blaszkowate lub gąbczaste, ponieważ ich czapki na spodniej stronie przypominają gąbkę, w której znajdują się zarodniki.

Podczas zbioru doświadczeni grzybiarze zawsze zwracają uwagę na szczególne znaki, że grzyb jest jadalny:


  • częstotliwość lokalizacji tablic;

  • jakiego koloru jest spór;
  • jak płytki są przymocowane do nogi;
  • zmiana koloru miazgi po jej naciśnięciu.

Grzyby leśne wyrastają z grzybni, która przypomina szarawą jasną pleśń pojawiającą się na gnijącym drzewie. Delikatne włókna grzybni oplatają korzenie drzewa, tworząc wzajemnie korzystną symbiozę: grzyby pobierają materię organiczną z drzewa, drzewo z grzybni otrzymuje mineralne składniki odżywcze i wilgoć. Inne rodzaje grzybów są związane z gatunkami drzew, które później określiły ich nazwy.

Lista zawiera grzyby leśne ze zdjęciami i ich nazwami:

  • borowik;
  • łożysko dolne;
  • borowik;
  • poddubovik;
  • grzyb sosnowy;
  • dąb nakrapiany lub pospolity, inne.

W lasach iglastych i mieszanych występuje wiele innych grzybów, które grzybiarze chętnie odnajdują:

Najbardziej słuszne jest umieszczanie grzybów podczas zbioru w specjalnych wiklinowych koszyczkach, w których można je przewietrzyć, w takim pojemniku łatwiej im zachować swój kształt. Nie możesz zbierać grzybów w workach, inaczej po powrocie do domu znajdziesz lepką, bezkształtną masę.

Dozwolone jest zbieranie tylko tych grzybów, co do których wiadomo na pewno, że są jadalne i młode, stare i robakowate należy wyrzucić. Lepiej w ogóle nie dotykać podejrzanych grzybów, aby je ominąć.

Najlepszy czas na zbiory to wczesny poranek, o ile grzyby są mocne i świeże, będą trwać dłużej.

Zastosowanie grzybów z kurczaka w medycynie

Przydatne właściwości siarkowo-żółtego grzyba hubki pozwalają na wykorzystanie go w praktyce medycznej. Jest szczególnie popularny w Japonii.Wyciąg z grzybów często działa jako składnik aktywny w farmaceutykach. Główną funkcją takich leków jest zmniejszenie masy ciała.

W Rosji grzyby z kurczaka są używane jako naturalny antybiotyk do zwalczania przeziębień i chorób wirusowych. Nie jest stosowany w leczeniu dzieci i kobiet w ciąży. Jednym z najpopularniejszych formatów produktu leczniczego jest postać herbat w proszku i ziołowych.

Charakterystyczne cechy grzybów jadalnych i ich opis


Wśród szlachetnych przedstawicieli grzybów jadalnych, smacznych i zdrowych jest szczególna grupa, którą zwykle charakteryzuje jednym słowem „muchomory”, ponieważ wszystkie są trujące lub śmiertelnie trujące, jest ich około 30 gatunków. Są niebezpieczne, ponieważ zwykle rosną w sąsiedztwie jadalnych produktów i często są do nich zewnętrznie podobne. Niestety, zaledwie kilka godzin później okazuje się, że niebezpieczny grzyb został zjedzony, gdy osoba została otruta i trafiła do szpitala.

Aby uniknąć takich poważnych kłopotów, przed wyruszeniem na „ciche polowanie” warto przejrzeć zdjęcia, nazwy i opisy jadalnych grzybów leśnych.

Możesz zacząć od pierwszej kategorii, która obejmuje najszlachetniejsze, wysokiej jakości grzyby o najwyższych walorach smakowych i odżywczych.

Biały grzyb (lub borowik) - dostaje palmę, jest jednym z najrzadszych wśród krewnych, dobroczynne właściwości tego grzyba są wyjątkowe, a smak najwyższy. Kiedy grzyb jest mały, ma na górze bardzo jasną czapkę, która z wiekiem zmienia kolor na żółtawobrązowy lub kasztanowy. Spód jest rurkowaty, biały lub żółtawy, miazga jest gęsta, im starszy staje się grzyb, tym bardziej wiotka staje się jego miazga, ale kolor nie zmienia się na nacięciu. Ważne jest, aby wiedzieć, ponieważ jest trujący grzyb żółciowy na zewnątrz podobny do białego, ale powierzchnia gąbczastej warstwy jest różowa, a miąższ przy zerwaniu zmienia kolor na czerwony. U młodych borowików nogi mają kształt kropli lub beczki, z wiekiem zmieniają się w cylindryczne.

Najczęściej występuje latem, nie rośnie w grupach, można go spotkać na piaszczystych lub trawiastych polanach.

Borowik - pyszny grzyb bogaty w pierwiastki śladowe, zwany absorbentem, który wiąże i usuwa z organizmu szkodliwe substancje toksyczne. Czapka borowika ma zgaszony brązowy odcień, wypukła, osiągająca średnicę 12 cm, noga pokryta drobnymi łuskami i poszerzona w kierunku podstawy. Miąższ bez specyficznego zapachu grzybów, przy zerwaniu nabiera różowawego odcienia.

Grzyby uwielbiają wilgotną glebę, warto jechać za nimi do brzozowego gaju po dobrym deszczu, trzeba spojrzeć prosto na korzenie brzóz, występuje w lasach osikowych.

Ryżik - grzyb, który swoją nazwę zawdzięcza specjalnemu marchewkowemu kolorowi, ma ciekawą czapkę w kształcie lejka, z wgłębieniem pośrodku, widoczne są koła od wgłębienia do krawędzi, dolna część i nóżka są również pomarańczowy, po naciśnięciu plastik zmienia kolor na zielony. Miąższ jest również jasnopomarańczowy, wydziela lekki żywiczny aromat i posmak, mleczny sok, który wyróżnia się na przerwie, zmienia kolor na zielony, a następnie brązowieje. Bardzo ceniony jest smak grzyba.

Woli rosnąć w lasach sosnowych na glebach piaszczystych.

Prawdziwe mleko - grzybiarze uważają i nazywają go „królem grzybów”, choć nie może się pochwalić, że nadaje się do wykorzystania w różnym przetwórstwie: w zasadzie je się go tylko w postaci solonej. W młodym wieku czapka jest płasko wypukła, z lekkim wgłębieniem, z wiekiem przechodząca w lejkowatą, żółtawą lub zielonkawo-białą. Na nim są przezroczyste, niczym szkliste, średnicowe koła - jeden z charakterystycznych znaków guzka. Płytki od łodygi sięgają do krawędzi kapelusza, na którym rośnie włóknista grzywka. Biały kruchy miąższ ma rozpoznawalny zapach papki, a po napowietrzeniu biały sok zaczyna żółknąć.

Fałszywe podwójne

Rosites nudny ma niebezpieczne odpowiedniki, więc nawet doświadczony zbieracz grzybów powinien wiedzieć, jak mogą wyglądać, aby nie pomylić gatunków jadalnych z trującymi w lesie. Możesz dowiedzieć się o niebezpiecznych sobowtórach, takich jak kurczak, a także o całkowicie jadalnych gatunkach, ich stołach.

NazwaRóżniceRosnące miejscaJadalność
Pajęczyna

Obecność włóknistych resztek narzuty na nodzeWystępuje w lasach mieszanych i iglastychNiejadalny
Grzybowy baran

Różnice zewnętrzne są dość imponujące: grzyb ma inny kształt, składa się z licznych płaskich, cienkich, półkolistych lub łopatkowatych kapeluszy o średnicy 4-10 cm, osadzonych na wielokrotnie rozgałęzionych nogach, które zlewają się we wspólną podstawę. Gatunki te mają tylko wspólną popularną nazwę.Rośnie od końca czerwca do końca września na liściach liściastychJadalne, bardzo rzadkie
Grzyb leśny

Po rozbiciu miazga zmienia kolor na czerwony, płytki są najpierw białe, potem czerwonawe, kapelusz jest rdzawobrązowo-brązowy.Rośnie od lipca do października w lasach iglastych i mieszanych, szczególnie często występuje w pobliżu hałd mrówek.Jadalny
Muchomor sromotnikowyBiała czapka, luźne, białe płytki, spuchnięta u nasady nogi, z volvą i białą, przezroczystą obwódkąSzeroko rozpowszechniony w strefie umiarkowanej Europy i Azji. Rośnie w lasach liściastych od późnego lata do listopada.Trujący
Muchomor

Na czapce są białawe łuski i pudrowy nalot, proszek zarodników w kolorze ochry (trujące muchomory mają biały proszek zarodników) i brak wolwy. W starych okazach kapelusza obrączkowanego hymenofor ma rdzawobrązowy kolor, podczas gdy u muchomorów pozostaje biały do ​​starości.W Rosji jest szeroko rozpowszechniony. Okres wegetacyjny trwa od sierpnia do października.Trujący

Zdjęcia pomogą ci rozpoznać trujących krewnych.

Odniesienie! Kurczak ma "imiennika" - grzyb-kwoczka, grzyb-baran, grzybowa kapusta, grzyb koralowy, grzyb-kwoczka, leśna kura, tańczący grzyb, indyk ogon lub kędzierzawy gryf. Pomimo podobnej nazwy są to zupełnie inne gatunki. Krzaczaste pędy pseudo-czapek Griffins mają wyraźnie wydatne nogi i wizualnie przypominają kalafior lub koralowce.

Podnoszenie kogucików

Te grzyby są smaczne i łatwe w zbieraniu i gotowaniu. Nic dziwnego, że tak pyszny przedstawiciel królestwa grzybów jest sztucznie uprawiany.

Rośnie na pniakach

Do uprawy najczęściej wykorzystuje się pnie pozostałe po wycince drzew. Rosnąca kolejność:

  1. Najpierw musisz zdobyć zarodniki. Czapki dojrzałych kogucików układa się na kartce papieru, aby zarodniki mogły się wyspać. Wlej powstałe nasiona do małego pojemnika z wodą.
  2. Na pnie wlewa się wodę z zarodnikami.
  3. Od czasu do czasu pnie polewane są wodą.

Kurczaki najlepiej rosną na pniach sosnowych, świerkowych, brzozowych i osikowych lub na kłodach tych gatunków.

„Zarażają” podłoże fragmentami zgniłych pniaków z wyrosłą na nich grzybnią kogucików. Weź „ziarno” z obszaru, w którym kurczaki rosną w koloniach. Metody infekcji fragmentami pniaków grzybnią:

  • W zainfekowanych pniach powstają ubytki - układa się tam drewno do szczepienia.
  • Materiał z grzybnią można również przybić do końców pniaków. Aby zachować wilgoć, grzybnię szczepioną przykrywa się świerkowymi łapami lub kawałkami mchu.

W ten sposób można hodować kurczaki przez cały sezon wegetacyjny. Chyba że w czasie upałów i suszy nie powinieneś mieć nadziei na zbiory. Grzyb najlepiej rośnie wiosną i latem. Amatorzy grzybów twierdzą, że czapki rosną na zakażonym materiale przez 5-8 lat.

Rośnie na klockach i odpadkach drzewnych

Można również uprawiać czapki:

  • Na drewnianych klinach. Weź okrągłe kawałki drewna o długości 30-40 cm i średnicy 15 cm Zbiór kawałków drewna odbywa się wiosną lub jesienią. Ponadto odpowiednie są tylko świeżo ścięte drzewa. Kliny infekują jak kikuty.Ale najpierw muszą być trzymane w ciemnym pokoju. Okres leżakowania wynosi 2-3 miesiące. Korzystna temperatura 15-20 ° C Następnie kliny układa się pionowo w dołach o głębokości 20 cm z odstępem 50 cm Zainfekowane miejsca, podobnie jak na pniakach, przykrywa się świerkowymi łapami. Tutaj samce będą owocować dwa razy w roku przez 2-3 lata.
  • Odpady drzewne... Metoda jest dobra do uprawy w pomieszczeniach. Możesz użyć wiórów, zrębków, trocin - układa się je w szklanych słoikach lub doniczkach. Zabierają trociny i wióry. Wymieszaj i zalej wrzątkiem. Dodaje się skrobię (7,5 g na 1 kg mieszanki), mąkę fasolową (15 g), płatki owsiane i mąkę kukurydzianą (po 25 g). Mieszankę układa się w wysterylizowanych słoikach. Czas sterylizacji - 1 godzina.

Do hodowli możesz użyć drewnianych skrzyń lub plastikowych toreb. Suplementy diety są różne. Oprócz mąki i skrobi możesz użyć:

  • brzeczka do piwa;
  • słód;
  • pulpa ziemniaczana.

Petuszki to delikatny produkt, który zasługuje na uwagę smakoszy grzybów. Za nieprecyzyjnym widokiem kryje się niesamowicie smaczny grzyb, który w klasyfikacji żywieniowej spokojnie może stanąć obok pieczarek i borowików.


Muchomor

Jak ugotować grzybkę parasolową?

Grzyb parasolowy, a raczej jego kapelusz, jest bardzo smaczny. Łodyga tego grzyba jest odrzucana, ponieważ składa się z długich, mocnych włókien. Spróbuj usmażyć kapelusz w oleju roślinnym. Jestem pewien, że polubisz to tak bardzo, że parasolka stanie się jednym z twoich ulubionych grzybów. Z radością jem kapelusz, który jest dobrze usmażony z obu stron (jak naleśnik). Najpierw od strony talerzy. Można ją wstępnie obtoczyć w mące, bułce tartej lub ubitym jajku. Ten grzyb (świeży i suchy) nadaje się również do zupy. Młode parasole są solone i marynowane. Parasol jest przygotowywany szybko, prawie jak pieczarki. Niektórzy jedzą ten grzyb na surowo, używając go do sałatek lub robiąc z nim kanapki. Nie ma potrzeby usuwania łusek na wieczku. Smakosze gotują grzybka parasolowego nie tylko na patelni, ale także na grillu piekarnika (z blachą) lub grillu. Koniecznie z ziołami, pieprzem i czosnkiem. Okazuje się, że jest bardzo smaczny.

Ile gotować pieczarki z kurczaka przed zbiorem

Istnieje wiele sporów między hostessami na temat tego, jak długo trwa gotowanie czapki z obrączką. Niektórzy twierdzą, że konieczne jest gotowanie, trzykrotna zmiana wody, inni twierdzą, że tych grzybów w ogóle nie można ugotować. W rzeczywistości głównym przepisem na gotowanie kogucików jest zanieczyszczony obszar zbiórki.

Jak każdy inny grzyb, czapki chłoną cały brud z gleby i otoczenia jak gąbka. Dlatego nie zaleca się zbierania w pobliżu dróg i fabryk. Im bliżej jezdni rośnie kogut, tym dłużej trzeba go gotować, a procedura nie polega na czasie gotowania, ale na liczbie wymian wody.

Przeczytaj także: Jak zrobić bramę garażową z drewna

Istnieje wiele sporów między hostessami na temat tego, jak długo trwa gotowanie czapki z obrączką

Jeśli zebrałeś kapsle w mieszanym lesie i zdecydowałeś się je posolić, wystarczy 3 razy podmienić wodę, gotując grzyby przez 5 minut.

Jeśli zostały zebrane w ekologicznie czystym obszarze, z dala od fabryk i dróg, mogą w ogóle nie być gotowane.

W przypadku wytrawiania sytuacja jest nieco inna, tutaj czapkę z pierścieniem trzeba będzie gotować przez 20 minut, a następnie przez kolejne kilka minut. w marynacie.

Z jakimi grzybami można pomylić

Kapelusz z obrączką można pomylić z niejadalnymi grzybami z rodzaju Spiderweb. Jednak jadalne mają bardzo ważną różnicę - na ich łodydze zawsze znajduje się pełnoprawny pierścień, co nie ma miejsca w przypadku trujących. Na nich widać tylko drobne resztki narzuty na nogawce. Czasami koguty są mylone z bladym muchomorem lub muchomorem.

Abyś mógł je odróżnić od ich śmiercionośnych odpowiedników, oto kilka ważnych znaków:

Nazwa grzybaKapeluszPłyty LPNogaKogucikod srebrzystobiałej do żółto-różowo-brązowejPrzymocowany do łodygi, rdzawy odcień ochryNie posiada pochwy u podstawy, u podstawy lekko pogrubionąMuchomorW kolorze białym, ma nieprzyjemny zapachOddzielona od łodygi, jasnoróżowaU podstawy w postaci bulwy, otoczonej małą osłonką. Posiada szeroki, opadający pierścieńMuchomor sromotnikowyBiałyOddzielone od łodygi, białeU podstawy jest spuchnięty, z pochwą. Jest biały, przezroczysty pierścień

Lokalizacje dystrybucji

Kurczaki, których zdjęcie pokazuje, że bardzo przypominają niektóre gatunki norników, na przykład wczesne lub twarde, mikoryzę tworzy głównie z drzewami iglastymi, chociaż nie rzadziej spotyka się je pod dębami lub brzozami. W środkowej strefie naszego kraju można je zbierać na omszonych obszarach lasów sosnowych lub mieszanych.

W pasmach górskich występują nawet na wysokości dwóch tysięcy metrów. Pieczarki z kurczaka występują najczęściej w Europie Zachodniej i na Białorusi. W naszym kraju częściej występują na wilgotnych obszarach leśnych Rosji Centralnej na glebach jesionowych i bielicowych. Grzyby te uwielbiają zamieszkiwać lasy mieszane, ale często można je znaleźć w czystych drzewach iglastych, jeśli oczywiście jest wystarczająco wilgotny i występują wszystkie niezbędne warunki do rozmnażania i wzrostu.

Ocena
( 2 oceny, średnia 4.5 z 5 )
Ogród dla majsterkowiczów

Radzimy przeczytać:

Podstawowe elementy i funkcje różnych elementów dla roślin