Jak zrobić mocny miód pitny w domu?

Szyk

Zasady czyszczenia miodu pitnego z drożdży

Zmieniając się z kilkudniowej gwałtownej fermentacji na cichy młody miód pitny należy uwolnić go od osadu białkowego poprzez przelanie go do czystych plastikowych lub szklanych butelek. Podczas cichej fermentacji zużyte komórki drożdży zaczną się osadzać, a pełnia z każdym dniem będzie się rozjaśniać. Większość osadów w paszy jest usuwana dopiero po zakończeniu cichej fermentacji, a stanie się to po 2 miesiącach.

Po zakończeniu fermentacji i sedymentacji zawiesiny drożdży napój należy wlać do małych beczek. W nich napój dojrzewa do całkowitego wyjaśnienia.

Uwaga! Aby przyspieszyć klarowanie napoju, dodaj garbnik (10 g na 10 l napoju). Ten dodatek nadaje winu lekko cierpki smak.

W celu całkowitego oczyszczenia napoju wklejają go białkiem jaja. Białko dostając się do płynu zawierającego alkohol koaguluje i osadzając się w płatkach usuwa pozostałe osady. Białko z jednego jajka wystarcza na 25 litrów wina. Dla lepszego wymieszania białko ubija się w piankę, miesza z małą porcją wina i wlewa do beczki.

Przepis na miód pitny ze starego lub sfermentowanego miodu

Ten przepis pomaga znaleźć zastosowanie dla starego lub sfermentowanego miodu, co daje w efekcie napój o niskiej zawartości alkoholu o odurzającym aromacie i niesamowitym słodko-kwaśnym smaku jagodowym z dominującymi nutami świeżego miodu. Dodatkowo alkohol ten posiada delikatny posmak przypominający „szampana”.

Technologia ta obejmuje świeżo wyciskany sok żurawinowy, który można zastąpić sokiem malinowym, wiśniowym, truskawkowym, porzeczkowym lub truskawkowym. Dlatego kieruj się własnym gustem, wybierając ulubione jagody do miodu pitnego. Maksymalny okres trwałości w pomieszczeniu o temperaturze do 13 stopni nie przekracza trzech tygodni.

Wymagane składniki

składniki	dawkowanie
sfermentowany lub stary miód	1 kg
sok żurawinowy	5 l
woda butelkowana	5 l
drozdze	30 g
kardamon	1 szczypta
cynamon	1 szczypta
goździk	2 pąki

Sekwencja produkcyjna

1. Wlej wodę butelkowaną do rondla z grubym dnem i podgrzej do wrzenia.
2. Zanurz miód małymi porcjami we wrzącym płynie, ciągle mieszając masę, w przeciwnym razie miód może spalić i zepsuć przygotowywany alkohol.
3. Po dodaniu całego miodu doprowadź syrop do wrzenia i gotuj przez 5-7 minut, usuwając pojawiającą się pianę.
4. Zdejmujemy patelnię z ognia i schładzamy gotowy syrop do temperatury 24-26 stopni, umieszczając płyn w chłodnym miejscu.
5. Rozcieńczamy drożdże w małym pojemniku, dokładnie według zaleceń zapisanych na opakowaniu.
6. W ostudzonym syropie dodajemy pojedynczo masę drożdżową, następnie sok żurawinowy i ostatnią, aby pominąć przyprawy.
7. Dobrze wymieszaj składniki, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji.
8. Przykryj pojemnik gazą złożoną z 2-3 warstw i podgrzej produkt.
9. Nalegamy na masę przez trzy dni, zanim rozpocznie się aktywacja procesu fermentacji.
10. Ciecz spuszczamy z powstałego osadu i ostrożnie filtrujemy przez gazę, a następnie filtry bawełniane.
11. Wlej oczyszczony produkt do wysterylizowanych ciemnych plastikowych lub szklanych pojemników.
12. Pojemnik dobrze zamknąć i pozostawić w pomieszczeniu o temperaturze 13-15 ° C na około pięć dni. Codziennie odkorkowujemy pojemnik i zmniejszamy w nim ciśnienie.
13. Po tym okresie można przystąpić do degustacji miodu pitnego. Przed bezpośrednim użyciem wstrząśnij alkoholem, a następnie zmniejsz ciśnienie, powoli otwierając pokrywkę.

Nalewka ze starych surowców

Możesz zrobić miód pitny ze starego miodu, zwłaszcza jeśli był przechowywany przez kilka lat i jest mocno kandyzowany. Jeśli nikt nie chce go jeść, a szkoda wyrzucić produkt, można z niego zrobić pyszny wzmocniony napój. Wszelkie resztki się do tego nadają, można nawet moczyć słoiki z miodem.

Aby uwarzyć prawdziwy mocny bimber miodowy, potrzebujesz następujących składników:

• miód naturalny - 1,5 kg;
• drożdże - 4 g;
• czysta woda - 10 litrów;
• szyszki chmielowe - 10 g.

Warto również najpierw przygotować pojemnik, w którym roztwór zostanie ugotowany, wlać do niego wodę i zagotować. Następnie działają zgodnie ze schematem:

1. Miód wlewa się porcjami do wrzącej wody i stale miesza, w przeciwnym razie spali się i zepsuje smak przyszłego napoju. Gotuj syrop przez 5-7 minut; na powierzchni będzie okresowo powstawać piana - należy ją usunąć.
2. Następnie do roztworu wprowadza się szyszki chmielowe, które najpierw należy rozgnieść. Zamknij pojemnik pokrywką i wyjmij z pieca.
3. Po ostygnięciu płynu do 45 stopni należy dodać drożdże, które wcześniej rozcieńczono zgodnie z instrukcją. Wszystko dobrze wymieszaj i wyjmij pojemnik z napojem w ciepłe miejsce do fermentacji.
4. Po pięciu dniach syrop miodowy należy odpowiednio przefiltrować gazą. W tym przypadku najważniejsze jest to, że w procesie osad, który powstał na dnie pojemnika, nie podnosi się, więc wszystkie czynności są wykonywane ostrożnie.
5. Płyn wlewa się do czystych butelek, są szczelnie zakorkowane i ponownie przechowywane w pomieszczeniu, w którym utrzymuje się temperaturę 12-15 stopni. W takim przypadku konieczne jest codzienne otwieranie pojemników, aby zmniejszyć w nich ciśnienie. Dojrzewanie trwa dokładnie trzy tygodnie.

W związku z tym proces przygotowywania miodu pitnego własnymi rękami uważa się za zakończony.

Krótko o faktach historycznych i mitach

Nowoczesna receptura miodu pitnego pojawiła się w XVIII wieku w Nowogrodzie Wielkim i stała się popularna w XX wieku. W czasach radzieckich bardzo często naruszano technologię zbierania miodu, zbierając go wcześniej niż było to konieczne. Ten niedojrzały miód był źle przechowywany i absolutnie nie nadawał się do sprzedaży. Dlatego wymyślono sprytny sposób wykorzystania niepłynnego - fermentację tego miodu drożdżami piekarskimi.

Suzdal i Veliky Novgorod słynęły z warzenia miodu. Siła miodu pitnego z Nowogrodu Wielkiego wynosi od 5 do 16%. W Suzdalu można znaleźć kilkanaście rodzajów miodów pitnych, różniących się mocą i przyprawami. Do miodu pitnego często dodaje się suszony korzeń imbiru, jagody jałowca, laski cynamonu, goździki, owoce róży i ostrą paprykę.

Okres dojrzewania

W standardowej recepturze proces fermentacji miodu pitnego trwa pięć dni. Wygląda jak błotnisty szampan. Czasami miód pitny jest podawany przez trzy do sześciu miesięcy; staje się mniej musujący, ale bardziej aromatyczny, mocny, płynny i gęsty. Jeśli dodasz jagody do miodu pitnego, z czasem stanie się to bardziej przydatne - jagody nadadzą napojowi swoje użyteczne substancje. W zależności od przepisu moc miodu pitnego może wahać się od dwóch do dziesięciu stopni.

Wideo: miód pitny

Aby otrzymać miód pitny jako napój gazowany, należy ponownie dodać miód i ponownie przeprowadzić proces fermentacji, już w butelkach. To wygląda tak. Na dno czystych i suchych butelek umieść miód w ilości 1,5 łyżeczki. na litr napoju wlać powstałą kompozycję z marginesem pustej przestrzeni 5-7 cm od krawędzi butelki i szczelnie zamknąć. Wytrzymaj 8-10 dni w temperaturze 22-26 stopni. Stale sprawdzaj butle i usuwaj nadmiar gazu. Następnie przenieś w chłodne miejsce.Pełen okres dojrzewania to około tygodnia.

Przepis na miód pitny bez drożdży i wrzenia

Proponowana receptura na miód pitny różni się od innych, przygotowywanych w domu, ze względu na brak w składzie sztucznych drożdży. Ta technologia przygotowania alkoholu polega na udziale wyłącznie naturalnych składników, a do aktywacji procesu fermentacji zostaną użyte suszone winogrona, które nie gorzej radzą sobie ze swoim zadaniem niż zakupione drożdże.

Jedyną wadą jest długi wlew, który potrwa 3-4 miesiące. Rezultatem jest lekko gazowany miód pitny, miękki w smaku, odurzający aromatem, którego moc jest stosunkowo niska, około 2-4 obrotów, bardzo zbliżona do kwasu chlebowego.

Wymagane składniki

składniki	dawkowanie
naturalny miód	100 gramów
woda źródlana lub butelkowana	1 L
niemyte rodzynki	50g
szyszki chmielowe	6 g

Sekwencja produkcyjna

1. Miód rozcieńczamy w wodzie o temperaturze pokojowej, po czym w tym samym miejscu kładziemy niemyte rodzynki i szyszki chmielu.
2. Wlej brzeczkę do naczynia infuzyjnego i zawiąż szyję gazą złożoną z 2-3 warstw.
3. Brzeczkę odstawiamy w słoneczne miejsce i czekamy na aktywację fermentacji.
4. Po około 3-4 dniach pojawią się pierwsze oznaki, następnie przestawiamy pojemnik z musującą masą w ciemnym pomieszczeniu i czekamy na zakończenie procesu fermentacji, który najczęściej trwa od półtora do dwóch tygodni.
5. Przefiltrowaną brzeczkę filtrujemy przez gazę, ostrożnie wyciskając jej twardą część.
6. Wlej przefiltrowany gorący napój do wysterylizowanego pojemnika, szczelnie zamknij i wyślij do ciemnego pomieszczenia o temperaturze nie wyższej niż 11 stopni.
7. Miód pitny moczymy do ostatecznego dojrzewania przez 3-4 miesiące, po czym go smakujemy.

Miód lipowy: przepis

Taki napój o niskiej zawartości alkoholu przygotowuje się z niewielkim dodatkiem wódki lub alkoholu i kwiatu lipy.

A do tego przepisu nadaje się nie tylko świeży „bursztyn”, ale także kandyzowany.

Lista składników

• 100 g świeżych drożdży lub 30 g suchych drożdży;
• 0,5 kg miodu;
• 1-2 szklanki suszonych kwiatów lipy;
• 50 g wódki;
• od 5 do 10 g chmielu;
• 500 ml wody.

Jak zrobić napój z wódką i bulionem lipowym

Wymieszaj nektar z wodą o temperaturze pokojowej, a następnie otrzymany płyn wlej do rondla z wrzącą wodą i gotuj przez około 50-60 minut.

Następnie powstały syrop schładza się, dodaje drożdże i utrzymuje przez 4 dni. Ostatniego dnia dodaje się alkohol i bulion odurzony wapnem, przechowuje przez kolejne 2 lub 3 dni, a dopiero potem butelkuje.

Ten napój należy przechowywać w chłodnym miejscu przez 4 do 6 miesięcy.

Technologia gotowania miodu

Mamy więc w programie pyszny miód pitny. Przepis na zrobienie (oczywiście w domu) tego napoju sprowadza się do następującego. Będziesz potrzebował 10 litrów wody, 1,5 kg miodu, 10 g szyszek chmielowych i 3 g drożdży chlebowych. Proces obejmuje obróbkę cieplną. Wodę należy wlać do pojemnika i doprowadzić do wrzenia.

Teraz dodaj stary miód do wody i zacznij mieszać, aby się nie przypalił. Dosłownie po trzech minutach usuń pianę, dodaj chmiel i zdejmij z ognia. Pamiętaj, aby zakryć słoik pokrywką. Teraz musisz poczekać, aż temperatura spadnie do 45 stopni. Następnie dodaj drożdże, przykryj i odstaw w ciepłe miejsce do fermentacji. Pozostaje tylko przecedzić napój przez gazę i wlać do małych pojemników.

Miód i miód drożdżowy muszą stać. Aby to zrobić, zamyka się go korkami i opuszcza do piwnicy. Po dwóch dniach musisz obniżyć ciśnienie. Butelki należy ostrożnie otworzyć i ponownie zamknąć. Teraz czas oczekiwania potrwa 4-5 dni. Gotowy napój smakuje jak szampan

Nowoczesna receptura miodu pitnego

Miód pitny to napój o niskiej zawartości alkoholu z minimalną ilością miodu (od 5 do 10 procent). Jest przygotowywany przez fermentację miodu wraz z kilkoma dodatkowymi składnikami. Wśród nich są drożdże, chmiel, aromaty itp.
Osobno występuje również dość mocny gatunek miodu pitnego. Ale odpowiednią ilość zawartego w nim alkoholu można osiągnąć nie poprzez fermentację, a jedynie poprzez dodanie dodatkowych dodatków do gotowego produktu. Tego napoju trudno nazwać prawdziwym i tradycyjnym.

Składniki na nowoczesny miód pitny

Nowoczesna receptura miodu pitnego zawiera następującą listę składników:

1. Kochanie. Około 300 gramów na porcję. Najlepiej kupować prawdziwy naturalny miód. Zalecamy kupowanie od zaufanych pszczelarzy. Jeśli nie jest to możliwe, oto rada: jak sprawdzić miód pod kątem naturalności w domu?
2. Woda. 2 litry. Warto użyć czystego płynu bez dodatkowych zapachów. Jeśli woda bieżąca jest słaba, najlepiej kupić w sklepie zwykły napój niegazowany.
3. Suche drożdże. Jedna łyżeczka. lub 25 gr. produkt prasowany. Możesz go kupić w każdym sklepie spożywczym lub supermarkecie. Koszt drożdży jest dość niski.
4. Szyszki chmielowe. Około 5 gramów. Możesz je przygotować samodzielnie lub kupić na rynku. Możesz również kupić pąki w sklepie lub nawet w aptece.
5. Cynamon lub gałka muszkatołowa. Wystarczy jedna szczypta. Tego typu przyprawy można łatwo kupić w sklepie. Nie musisz ich dodawać razem. Możesz używać tylko tego, który najbardziej Ci się podoba.

Nowoczesna technologia przygotowania miodów pitnych

Prosty przepis na miód pitny

wykonany z miodu ma następującą technologię:

Bezpośredni wybór głównego składnika. Ten etap produkcji miodu pitnego jest ważny, ponieważ decyduje o tym, jak wysokiej jakości okaże się napój. Najlepiej wybierać odmiany, które emitują najprzyjemniejszy aromat. Najczęściej wybieraj miód limonkowo-musztardowy zbierany wiosną i posiadający płynną konsystencję.

Proces rozpuszczania miodu w wodzie. Najpierw płyn należy gotować w emaliowanym rondlu. Następnie powoli wlej do niego miód, mieszając składniki łyżką. Tę mieszaninę należy jeszcze gotować na małym ogniu przez około pięć minut, aż na powierzchni pojawi się biały film. Należy go zebrać i wyrzucić

Najważniejszą rzeczą w procesie gotowania jest zapobieganie zapalaniu się i przypalaniu miodu, co zdarza się dość często, jeśli przestaniesz mieszać

Dodanie innych składników do napoju. Należy to zrobić natychmiast po usunięciu powierzchniowego białego filmu. Trzeba dodać gałkę muszkatołową, cynamon i same szyszki chmielowe. Po dokładnym wymieszaniu wszystkich składników wyjmij patelnię z pieca.

Przygotowanie składników do fermentacji. Można to zrobić tylko wtedy, gdy ciecz jest schłodzona do 25-30 stopni Celsjusza. W tym momencie można do niego dodać drożdże. Reżim temperaturowy jest ważny ze względu na fakt, że im wyższa temperatura, tym więcej składników wprowadzonych do napoju umiera. Od razu warto przenieść patelnię do ciemnego pomieszczenia. Temperatura w nim powinna wynosić około 25 stopni. Jeśli takie pomieszczenie nie jest dostępne, najlepiej zastosować grzejnik akwariowy.

Aby zapobiec przedostawaniu się owadów do napoju, patelnię należy zawiązać i przykryć gazą na wierzchu. Po 1-2 dniach zaczną pojawiać się typowe oznaki fermentacji: piana i charakterystyczny dźwięk. W tym czasie płyn należy przenieść do pojemnika fermentacyjnego, zakładając na szyję medyczną rękawiczkę elastyczną.

Fermentacja. Ten etap nie jest zbyt długi. Trwa to od 4 do 6 dni. Zrozum, kiedy to się skończyło. Możesz użyć rękawicy, która została opróżniona, ponieważ gaz przestał się wydostawać.

Czyszczenie i rozlewanie.Miód pitny należy wsypać do końcowych pojemników, w których będzie przechowywany lub podawany na stole. Wcześniej płyn należy przefiltrować. W tym celu najlepiej jest użyć kilku warstw gazy.

powyższy sposób wytwarzania miodu pitnego nie jest jedyny. Istnieje wiele innych metod, które również wyróżniają się popularnością i rozpowszechnieniem.

Przepis na bezalkoholowy miód pitny w domu

Tradycyjnie rosyjski miód pitny zawsze ma, choć niewielki, stopień mocy, co wyklucza degustację dla tych, którzy z różnych powodów nie używają środków odurzających. Przedstawiony przepis pozwala stworzyć w domu bezalkoholową wersję wielu ulubionych napojów bezalkoholowych, zawierającą maksymalnie 1 turę alkoholu. Sposób przygotowania tego napoju jest bardzo prosty, ale dość długi.

Wymagane składniki

składniki	dawkowanie
naturalny miód	2 kg
woda źródlana lub butelkowana	1 L
niemyte świeże wiśnie	4 kg

Sekwencja gotowania

1. Rozcieńczamy miód w wodzie butelkowanej do całkowitego rozpuszczenia i uzyskania jednorodnej konsystencji.
2. Usuń pestki z nieumytych wiśni zwykłą szpilką, a następnie dodaj je do płynu miodowego.
3. Odkładamy brzeczkę, aby wędrowała w ciemnym miejscu, przykrywając gazą, aby chronić ją przed owadami i kurzem.
4. Po zakończeniu fermentacji przefiltruj płyn przez gazę i wlej napój do ciemnych plastikowych lub szklanych butelek.
5. Pojemnik z miodem pitnym umieszczamy w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze nie przekraczającej 11 stopni.
6. Dajemy alkoholowi możliwość dojrzewania w ciągu 2-3 miesięcy.

Oryginalne receptury na mocny miód pitny

Kiedyś prawie każdy wiedział, jak samodzielnie zrobić pyszny miód pitny. W tym samym czasie każdy piwowarz miodów pitnych dodał coś własnego do podstawowej receptury, więc istnieje wiele sposobów na zrobienie miodu pitnego z wódki i miodu. Rozważ kilka popularnych przepisów na robienie nalewki miodowej w domu.

Miód cytrynowy z wódką

Aby przygotować ten napój, potrzebujemy:

• Miód - 300 g
• Wódka - 500 ml
• Mięta - kilka liści
• Cytryna - 1 szt.

Sposób przygotowania: przygotować miód z miodu, wódki, soku z cytryny z dodatkiem mięty i przechowywać w ciemnym miejscu przez 5-7 dni, czasem potrząsając. Po tygodniu otrzymasz pachnący napój gotowy do picia.

Mocna nalewka-miód pitny z miodu gryczanego

Struktura:

• Nalewka z leśnych ziół (lub mięty) na alkohol - 1 l
• Miód gryczany - 300 g
• Cynamon - 5-10 g (w razie potrzeby można użyć innych przypraw i przypraw)

Jak gotować: wszystko wymieszać i odstawić na tydzień w ciemnym miejscu, aż miód całkowicie się rozpuści. Aby miód całkowicie się rozproszył, pojemnik z płynem należy okresowo wstrząsać. Następnie przefiltruj napój i przechowuj, najlepiej w ciemnym szklanym pojemniku.

Przepis na miód pitny z ziołowej wódki

Przygotowanie napoju miodowego z ziołami daje nieograniczoną kreatywność. Możesz przygotować napój ściśle według przepisu, możesz wymienić lub wykluczyć którykolwiek z proponowanych składników do smaku.

Będziemy potrzebować:

• Miód - 4 łyżki. l.
• Wódka - 1 l
• Kolendra (nasiona) i kora dębu - 1 łyżka. l.
• Melissa - 1 łyżeczka sucha trawa
• Dodaj trochę tymianku i słodkiego żubra

Sposób przygotowania: miód wymieszać z wódką, tam dodać zioła. Pozostaw pojemnik na trzy miesiące w chłodnym, ciemnym miejscu. Po naleganiu odcedź napój i wlej do pojemników do przechowywania.

Nalewka z miodu pitnego

Mocną miodową nalewkę z wódki można przygotować w domu, z pominięciem procesu fermentacji. Aby to zrobić, wystarczy dodać alkohol lub wódkę w żądanej objętości do roztworu miodu z wodą. To najszybszy sposób na przygotowanie mocnego miodu pitnego.

Przepis na miód pitny z wódką z rosołem lipowym

Struktura:

• Drożdże - 1 opakowanie
• Miód - 500 g
• Kwiaty lipy - 15 g
• Wódka - 3 łyżki. l.
• Chmiel - 10 g
• Woda - 2 szklanki

Jak gotować: po wymieszaniu miodu w wodzie (będzie to wymagało niewielkiej ilości płynu w temperaturze pokojowej), zalej go wrzątkiem i gotuj na małym ogniu przez około godzinę. Do wystudzonego syropu dodać drożdże i odstawić na 3-4 dni. Pod koniec fermentacji do napoju dodaj wywar z chmielu i lipy oraz wódkę i pozostaw do fermentacji jeszcze przez kilka dni. Następnie wlej napój do pojemników do przechowywania (najlepiej beczki) i trzymaj w chłodnym miejscu przez 4-5 miesięcy.

Czytaj także: Długo palący się piec grzewczy do domków letniskowych i domów: zdjęcia i ceny popularnych modeli

Miód pitny z przyprawami

Aby zrobić miód pitny według tego przepisu, potrzebujemy:

• Woda - 3 l
• Miód - 1 kg
• Wódka - ½ szklanki
• Drożdże - 2 łyżki. l.
• Goździki - 4 szt.
• Cynamon, melisa, kardamon, fiołek - po 1 łyżeczce.

Sposób przygotowania: miód wymieszać z wodą i gotować na małym ogniu do uzyskania melasy. Następnie należy go przefiltrować, wlać (najlepiej w beczce), dodać drożdże do schłodzonego syropu. Po zakończeniu fermentacji dodaj przyprawy w płóciennej torbie i wódkę do napoju. Po miesiącu odcedź gotowy miód pitny i wlej go do pojemników magazynowych.

Mocny miód pitny z wódką i chmielem

Struktura:

• wódka
• Woda - 4 l
• Miód - 600 g
• Drożdże - 2 łyżeczki
• Chmiel - 10 szyszek
• Cynamon - 1 łyżeczka

Przygotowanie: miód rozcieńczyć w gorącej wodzie, gotować 5 minut, po usunięciu piany do syropu dodać cynamon i chmiel. Wszystko dobrze wymieszaj i wyłącz ogrzewanie. Dodaj drożdże do schłodzonej bazy miodu i pozwól mu fermentować na ogniu przez kilka dni. Po zakończeniu fermentacji napój przefiltruj i doprowadź do pożądanej mocy, dodając wódkę.

Mocny miód pitny bez drożdży

Napój sporządzony z dwóch litrów wody, 400 gramów miodu i wódki to zasadniczo mieszanka wódki i miodu rozpuszczona w wodzie. W smaku słodkawy miód pitny z charakterystycznym miodowym aromatem. A pod względem siły i wpływu na organizm przypomina zwykłą wódkę.

Aby przygotować bazę pod miód pitny, miód i syrop wodny należy gotować przez kilka minut po ugotowaniu. Jednocześnie na życzenie doprawiamy napój różnymi przyprawami (cynamon, anyż, gałka muszkatołowa, goździki). Chłodzimy i rozcieńczamy do pożądanej mocy wódką.

Mocny miód pitny na wódce to napój alkoholowy dla każdego. Ci, którzy wolą klasyczny napój miodowy wytwarzany według starych receptur, gdzie korzyści są bardziej doceniane niż stopień, raczej nie wybiorą tych przepisów.

Niemniej jednak miód pitny z wódką, odpowiednio przygotowany w domu, z wysokiej jakości składników, z zachowaniem proporcji i leżakowania, z pewnością znajdzie swoich wielbicieli. Ale oczywiście musisz pamiętać, że jest to mocny napój i musisz go mądrze używać.

Fermentacja

Powiązany artykuł

Warzenie piwa w domu: 5 sposobów warzenia piwa

Możesz zamknąć butelkę przyszłą szmatką do miodu pitnego, ale lepiej jest zrobić wylot gazu. Aby to zrobić, na butelkę lub słoik nakłada się zakrętkę - musi być bardzo szczelna, pojemnik musi być hermetyczny. W pokrywie wykonuje się otwór, do którego wkłada się cienki wąż, którego jeden koniec powinien znajdować się nad powierzchnią miodu pitnego, a drugi w filiżance wody. Często zamiast czapki używa się grubej gumowej rękawicy, ale trzeba uważać, jak dobrze przylega do szyi.

Aby ustalić, czy miód sfermentował, musisz zapalić zapałkę i doprowadzić ją do płynu. Jeśli ogień nie rozpali się mocniej, opary alkoholu z miodu pitnego nie znikają i fermentacja jest zakończona.

Pomocna informacja

• Jeśli jesteś koneserem mocnych środków odurzających i nie masz nic przeciwko poczuciu nietrywialnych walorów smakowych, to koniecznie zwróć uwagę na Jim Beam Honey.
• Zapoznaj się także z wyjątkowymi cechami smakowo-zapachowymi bardzo znanego i rozpoznawalnego napoju alkoholowego Jack Daniels Honey.
• Ośmielam się przypuszczać, że wielu będzie zainteresowanych technologią przygotowania nalewki miodowej, której powtórzenie w domu nie będzie trudne nawet dla początkującego.
• Przedstawicielom uczciwej połowy społeczeństwa niewątpliwie spodoba się bezpretensjonalny smak i wyśmienity aromat miodowego wina, który łatwo zrobić własnymi rękami w domu.

Tak wygląda prosta i fascynująca technologia przyrządzania miodu pitnego w domu. Nie trzeba mówić o zaletach i szkodliwości miodu pitnego, ponieważ zalety są niezaprzeczalne i korzystne dla organizmu człowieka. Opisz w komentarzach nowe przepisy na cudowny lek, którego twoi przodkowie używali, aby zadowolić swoich bliskich. Powodzenia i dziękuję za uwagę!

Przygotowanie składników

Aby ugotować miód pitny w domu, potrzebujesz dwóch głównych (miód i woda) oraz kilku składników pomocniczych (drożdże, chmiel, przyprawy, owoce).

W teorii każdy początkujący piwowar w miodzie pitnym wie, jak zrobić miód pitny w domu. Problemy pojawiają się, gdy konieczne jest wykorzystanie wiedzy teoretycznej w praktyce. Pierwszą rzeczą, z którą musi się zmierzyć, jest właściwy wybór miodu do odurzającego napoju.

Kochanie. Każdy rodzaj miodu ma swój niepowtarzalny kolor, smak, zapach i aromat. Naturalnie właściwości organoleptyczne miodu pitnego będą również zależały od jakości surowca. Dlatego odmiany miodu o słabym zapachu (nostrzyk i wierzba) znikają natychmiast. Należy powstrzymać się od stosowania miodu kasztanowego - nadaje on odurzanemu napojowi gorzki smak.

Pod względem koloru najlepiej używać lekkich rodzajów słodkich produktów. Wtedy miód pitny okazuje się mieć bursztynowy kolor. Ciemne odmiany (gryka, dzięgiel) nadają napojowi karmelowy odcień i cierpki smak.

Miód powinien być naturalny, bez dodatków i zanieczyszczeń oraz bez śladów fermentacji.

Woda. Na napój miodowy pobiera się czystą, miękką wodę pitną, najlepiej ze źródła. Od stopnia twardości wody w dużej mierze zależy jakość produktu końcowego. Jeśli stężenie w nim soli wapnia przekracza średni poziom, smakuje gorzko i nieprzyjemnie pachnie. Dodatkowo w takiej wodzie następuje spowolnienie rozwoju bakterii drożdżakowych. Wrzenie zmniejsza twardość wody - wytrącają się sole.

Drożdże. Drożdże pochodzą z naturalnych (dzikich) lub sztucznie uprawianych (wino, wyroby cukiernicze). Drożdże handlowe, suszone lub prasowane, muszą być dobrej jakości - dobrze fermentować. Doświadczeni piwowarzy w miodzie pitnym radzą zanurzać w brzeczce niektórych dzikich krewnych zwykłych drożdży. Przyspieszają fermentację. Naturalne drożdże znajdują się w owocach, chmielu, mące żytniej i rodzynkach.

Aby nadać miodowi miodowemu określony smak i aromat, często stosuje się dodatki z przypraw, przypraw, jagód i owoców. Łącząc je w różne kombinacje, możesz uzyskać ogromną liczbę rodzajów napojów.

Doskonale komponuje się z miodem, skórką cytrusową i orientalnymi przyprawami (goździki, cynamon). Przyjemny smak uzyskuje się dodając do napoju różne soki, na przykład żurawinę, wiśnie, jabłka.

Co jeszcze możesz zrobić domowe wino?

• Przepis na wino morelowe
• Przepis na wino ze śliwkami wiśniowymi
• Przepis na wino anyżowe
• Przepis na wino ananasowe
• Przepis na Wino Pomarańczowe
• Przepis na wino z pigwy
• Przepis na wino berberysowe
• Przepis na wino bananowe
• Przepis na wino z soku brzozowego
• Przepis na wino z głogu
• Przepis na wino z borówki brusznicy
• Przepis na wino z czarnego bzu
• Przepis na wino dżemowe
• Przepis na wino wiśniowe
• Przepis na wino goździkowe
• Przepis na wino z groszku
• Przepis na wino z granatów
• Przepis na wino gruszkowe
• Przepis na wino melonowe
• Przepis na wino jeżynowe
• Przepis na wino z wytłoczyn
• Przepis na wino z rodzynek
• Przepis na wino imbirowe
• Przepis na wino Irgi
• Przepis na wino Viburnum
• Przepis na wino truskawkowe
• Przepis na wino żurawinowe
• Przepis na wino cukierkowe
• Przepis na wino agrestowe
• Przepis na wino cytrynowe
• Przepis na wino malinowe
• Przepis na wino mandarynkowe
• Przepis na wino marchewkowe
• Przepis na wino z rokitnika
• Przepis na wino z orzecha włoskiego
• Przepis na wino z mniszka lekarskiego
• Przepis na wino brzoskwiniowe
• Przepis na wino rabarbarowe
• Przepis na wino ryżowe
• Przepis na wino jarzębinowe
• Przepis na wino z buraków
• Przepis na wino śliwkowe
• Przepis na wino kremowe
• Przepis na wino porzeczkowe
• Przepis na wino z suszonych owoców
• Przepis na wino chlebowe
• Przepis na wino z róży herbacianej
• Przepis na wino śliwkowe
• Przepis na wino z wiśni ptasiej
• Przepis na wino czosnkowe
• Przepis na wino z aronii
• Przepis na wino wiśniowe
• Przepis na wino morwy
• Przepis na wino jabłkowe

Zwróć uwagę

Aby napój zachwycił Ciebie i Twoich gości przyjemnym smakiem i aromatem, przestrzegaj następujących prostych zasad:

• Pij z umiarem. Nadmierne używanie miodu pitnego grozi pogorszeniem stanu zdrowia.
• Użyj wtórnej fermentacji z cukrami prostymi, aby uzyskać napój gazowany o niskiej zawartości alkoholu.
• Do fermentacji użyj pokrywki z uszczelnieniem wodnym lub załóż rękawiczki chirurgiczne na szyję.
• Użyj Lallzyme HC do rozjaśnienia.
• Trzymaj napój schłodzony.

Ciesz się nie tylko użyciem miodu pitnego, ale także samym procesem gotowania.

Wartość napoju

Lecznicze właściwości napoju były znane już w starożytności. Zalecano nawet kobietom w ciąży pić go w niewielkich ilościach: miód pitny zawierał wiele przydatnych minerałów, pierwiastków śladowych, witamin. Większość opcji przygotowania pozwoliła stworzyć napój o mocy do 4 °. Ale były też przepisy na uzyskanie mocnego miodu - do 21 °. Na święta podaje się zwykle miody pitne o sile do 10 °.

Trochę o historii napoju

Należy zauważyć, że świeży produkt pszczelarski przez cały czas był niezwykle cenny dla ludzi. Pożywne, zdrowe, lekkostrawne, to gotowe źródło energii, witamin i aminokwasów. Ale jeśli miód zatrzymał się lub zaczął fermentować, nie można go było już jeść. Dlatego zaczęły pojawiać się nowe przepisy. Jak już wspomniano, już w starożytnej Rosji wiadomo było, jak zrobić miód pitny ze starego miodu.

W dawnych czasach rosyjskie miasta słynęły z warzenia miodu. Siła tego napoju była inna - od 5 do 16%. W starych notatkach można znaleźć kilka przepisów, z których każdy miał swój własny smak. Do napoju dodano jagody jałowca, laskę cynamonu i goździki, a nawet ostrą paprykę.

Miód pitny z rodzynkami

I choć przygotowanie miodu pitnego z rodzynkami jest proste, to w żaden sposób nie wpływa to na smak napoju. Rozpuść 50 gramów miodu w litrze ciepłej wody (możesz wziąć miód skrystalizowany).

Tą samą ilość rodzynek spłucz wodą i dodaj do pozostałych składników. Utrzymuj mieszane składniki w cieple przez kilka dni, a po sfermentowaniu wyślij je do zimnego miejsca do naparu, ale najpierw odcedź.

Miód klasztorny do picia

Składniki

1. Miód - 3,25 l
2. Woda - 6,5 l
3. Świeży chmiel - 75 g
4. Na esencję herbaty: 1 łyżeczka. liście herbaty i 1 szklanka wrzącej wody

Metoda gotowania

Do przygotowania miodu bierze się najlepszy, najczystszy miód, bez najmniejszej domieszki wosku. Weź dobrze postarzony żelazny lub miedziany kociołek, wlej do niego miód i wodę, zamieszaj i włóż do pieca. Gotuj przez 3 godziny na równomiernym lekkim ogniu, utrzymując temperaturę od 50 do 60 stopni. Następnie wsyp chmiel do miodu, zawiązany w woreczek z luźnej tkaniny. Przywiąż do torby ciężarek tak, aby leżał na dnie kotła. Konieczne jest gotowanie z chmielem przez 1 godzinę. Następnie dodaj gorącą przegotowaną wodę do pierwotnej objętości (czyli dodaj przegotowaną ciecz), ponownie zagotuj, odstaw i przykryj. Kiedy miód jest jeszcze dość ciepły, przecedzić go przez rzadką ściereczkę lub gazę do drewnianego lub szklanego naczynia, ale tak, aby wypełnić go do 4/5, przykryć szmatką i odstawić w ciepłe miejsce (od 18 do 20 stopni), zimą przy piecu, a latem na słońcu. Po 2 dniach miód zaczyna się pienić. Jeśli miód będzie przechowywany w niższej temperaturze, nie będzie fermentował, ale zacznie pleśnić. Im cieplejsze miejsce, tym szybciej miód będzie gotowy.Zwykle zajmuje to 3-5 tygodni. Po 3 tygodniach musisz posłuchać: jeśli miód hałasuje, zostaw go nieruchomo, jeśli przestał syczeć i już słychać zapach miodu i alkoholu, to jest gotowy. Jeśli chcesz mieć mocniejszy miód, musisz pozostawić go w cieple, aż przestanie się musować, a jeśli chcesz, aby miód był słabszy i słodszy, możesz go odcedzić, póki jeszcze się gazuje. Zanim przefiltrujesz miód, musisz wlać do niego szklankę esencji herbacianej.

Nie ingeruj w płyn z miodem, tylko ostrożnie go osusz, filtrując przez flanelę lub kilka warstw gazy, powtarzając to nawet kilkakrotnie, aż miód będzie całkowicie czysty, przezroczysty. Tak przefiltrowany miód nadaje się do użytku, ale po sześciu miesiącach będzie lepszy, a po roku będzie doskonały.

Im dłużej jest podawany, tym lepiej.

Historia powstania miodu pitnego

Spożywając miód pitny pamiętaj o przestrzeganiu miary. Tylko w tym przypadku napój wykonany z naturalnych składników będzie w stanie przynieść maksymalne korzyści dla organizmu.

Większość ludzi uważa wódkę za najważniejszy i najpopularniejszy rosyjski napój alkoholowy, co jest z gruntu błędne. W starożytności ludzie pili tylko te napoje alkoholowe, które były korzystne dla organizmu, i używali ich jako lekarstwa, ściśle z umiarem.

Zdrowe napoje na bazie produktu miodowego od kilkudziesięciu lat parzone są w specjalnych beczkach z naturalnego drewna; w recepturze nie znalazły się składniki przyspieszające procesy fermentacji, takie jak chmiel i drożdże.

Podczas gdy wódka zaczęła pojawiać się na świątecznych biesiadach dopiero pod koniec XV wieku. Ludzie od razu docenili produkt oraz jego stosunkowo niski koszt i szybkość przygotowania. W ten sposób tani alkohol, który nie przynosi żadnej korzyści organizmowi, wyparł naturalny alkohol na bazie miodu ze stolików i półek sklepowych.

Miód pitny jest fermentowany przy użyciu trzech głównych składników: miodu, drożdży i wody. Nie jest klasyfikowane jako piwo lub wino w tradycyjnym sensie, ale wyróżnia się tytułem napoju alkoholowego. Czasami nazywane jest winem miodowym, ale powstaje w wyniku fermentacji miodu, a wino wytwarza się ze sfermentowanego soku owocowego.

Oprócz tego była jeszcze jedna ważna okoliczność związana z historią. W tym samym czasie lukratywny biznes wytwarzania napoju na bazie miodu przeszedł pod kontrolę państwa i miejscowego kościoła na polecenie ówczesnego księcia moskiewskiego Wasilija III.

Żadne ważne wydarzenie, czy to ślub, narodziny pierwszego dziecka, obchody, urodziny czy rocznice, nie byłyby kompletne bez miodowego napoju na stole.

Chińskie pozostałości ceramiki z 7000 rpne noszą ślady fermentacji miodu. Wiedza rozprzestrzeniła się wśród wszystkich ludów starożytnego świata. Wikingowie, starożytni Egipcjanie, Majowie, Grecy i Rzymianie znali napoje miodowe.

Na uczcie weselnej zwyczajowo przygotowywać nie mocny miód z miodu w plastrach i pić go nie tylko w pierwszy dzień uroczystości, ale przez cały następny miesiąc. Już wtedy wierzono, że miodowy napój z naturalnych i zdrowych składników pozytywnie wpływa na potencję i pomaga młodej parze zrelaksować się i począć dziecko.

Jak przygotowywano miód pitny w Rosji?

W Rosji napój alkoholowy miał wiele nazw, w tym:

• „Pożywny miód”;
• "kochanie";
• „Nietrzeźwy miód”.

Przepis był również wyjątkowy. Naturalny miód pszczeli szczelnie zakorkowano w drewnianych beczkach i zakopano w ziemiance na okres od 5 do 15 lat. W tym czasie w miodzie zostały uruchomione procesy fermentacyjne, które zamieniły się w „włożenie” miodu.

Czy wiesz, że starożytni Grecy nazywali miód napojem bogów, ponieważ wierzono, że pszczoły zbierają niebiańską rosę - dar bogów. Same pszczoły były czczone jako posłańcy bogów i kojarzone z nieśmiertelnością i magicznymi mocami. Na początku XI wieku zaczęli gotować miód pitny. To znacznie przyspieszyło czas gotowania.Taki wysterylizowany produkt można było spożyć w ciągu miesiąca. W XVII wieku napoje z winogron prawie całkowicie zastąpiły alkohol miodowy ze względu na swój budżet i korzystniejszą szybkość przygotowania. Tradycje miodowe powróciły po długiej przerwie pod koniec XIX wieku.

Jak robi się wino z miodu i jaki rodzaj miodu jest do tego najlepszy

Jak zauważyliśmy powyżej, całkiem możliwe jest użycie starego, starego i kandyzowanego produktu do przepisu na wino miodowe. Miód fermentowany jest również dobry. Jeśli pod ręką jest tylko świeży miód, to jest jeszcze lepiej - aromat i smak wina będą po prostu pyszne.

Domowe wino miodowe jest wytwarzane w taki sam sposób, jak napój na bazie winogron. Jedynie w procesie destylacji alkoholu dodaje się najczęściej chmiel.

• Po pierwsze, miód i chmiel to idealne połączenie, szczególnie w musującym kieliszku.
• Po drugie, w ten sposób smak wina będzie lepszy dzięki pełnowartościowemu etapowi fermentacji.

Do przygotowania naparu z miodu można użyć dowolnego surowca. Dlatego nie można powiedzieć, że jakiś miód na domowe wino będzie lepszy, a inny - gorszy.

Należy jednak pamiętać, że oryginalny produkt zawsze zachowuje smak i zapach składników, które stały się podstawą wina. Dlatego im lepszy i bardziej aromatyczny miód weźmiesz, tym lepszy będzie pachnący napój.

W recepturze najlepiej nie używać złej jakości surowców - miodu rozcieńczonego, produktu sklepowego, który ma w swoim składzie dużo obcych składników. Miód naturalny bez żadnych dodatków to najlepszy wybór do domowego winiarstwa.

Jak dostarczyć mocny, alkoholowy miód pitny?

Pszczelarze i miłośnicy miodu wielokrotnie zastanawiali się, jak zwiększyć stopień miodu pitnego. W dawnych czasach taki słowiański napój używany był przede wszystkim jako remedium: był stosowany w leczeniu przeziębień, różnych schorzeń organizmu, a po prostu „do sugrevu” i odprężenia.

Średnia moc miodu pitnego waha się od 30 * do 40 *... Poszukiwacze mocnych wrażeń mogą przygotować napój w 60 * lub więcej. Wzmocniony napój uzyskuje się przez destylację zacieru miodowego przez bimber. Różnica między miodem pitnym a bimberem miodowym polega na tym, że do przygotowania tego ostatniego potrzebny jest cukier i można go ugotować z dowolnego miodu: świeżego lub kandyzowanego.

Proporcje do zrobienia bimbru miodowego:

1. za 10-litrowe wiadro wody, dwa kilogramy cukru i miodu + 200 gramów surowych drożdży.
2. Rozcieńczamy wszystkie składniki w dużym pojemniku i nalegamy na dwa tygodnie.

Gotowość zacieru sprawdzamy zapaloną zapałką i destylujemy przez destylator. Jeśli podczas destylacji do zacieru zostaną dodane pachnące zioła lub przyprawy, smak napoju będzie bardziej miękki na wyjściu. Z ilości produktów sugerowanych w recepturze otrzymujemy około czterech litrów bimbru.

Prosty przepis

Bierzemy:

• wódka - 0,5 litra
• miód (dowolny) - 400 gramów
• liście mięty lub melisy - 6-8 sztuk
• sok z jednej cytryny (50 gramów).

Podstawowe informacje o miodzie pitnym

Miód pitny bez drożdży i gotowania nazywano inscenizowanym - napój miał długo dojrzewać, według niektórych źródeł czas leżakowania najcenniejszych miodów mógł wynosić pół wieku. Jeśli 50 lat wydaje ci się długim czasem, to 20 lat starzenia się było czymś powszechnym: napój w beczce został zakopany w ziemi na narodziny dzieci i pozostawiony tam do ich ślubu.

W czasie przetrzymywania produkt jest cicho fermentowany, uzyskując wymagany „stopień”, a brak operacji termicznych zachowuje większość użytecznych właściwości głównego surowca.

Głównymi składnikami były:

1. Miód naturalny, niekandyzowany.
2. Sfermentowany sok jagodowy: maliny, wiśnie, truskawki, rodzynki.
3. Czasami dodawano chmiel, zioła, przyprawy.

Zasady przechowywania miodu drożdżowego

Miód pitny, podlegający zasadom przechowywania, nie jest ograniczony terminem przydatności do spożycia. Główną zasadą jego przechowywania jest właściwy dobór opakowania.Do przechowywania lepiej wybrać drewniane beczki. Temperatura w pomieszczeniu magazynowym powinna być stała i nie przekraczać 5-7 °. Napój miodowy najlepiej umieścić w piwnicy. Ponadto promienie słoneczne nie przenikają do niego, co jest ważne przy przechowywaniu tego produktu. I chociaż okres przydatności miodu pitnego jest nieograniczony, uważa się, że napój drożdżowy może trwać tylko 20 lat.

Miód pitny z chmielem

Ten przepis na aromatyczny trunek sięga czasów starożytnych, choć został już nowocześnie zmieniony. Weź te komponenty:

• około 2 litry wody;
• 400 gr. słodki produkt pszczelarski;
• łyżka szyszek chmielowych;
• łyżka (lub mniej) kardamonu.

Zagotuj wodę i dodaj chmiel. Gotuj na wolnym ogniu przez kilka minut. Gdy płyn lekko ostygnie, dodaj miód. Niektóre gospodynie domowe gotują produkt pszczelarski razem z chmielem, ale wysoka temperatura zniszczy wszystkie przydatne substancje (witaminy, minerały, aminokwasy, fitoncydy itp.).

Gdy mieszanina ostygnie, dodaj przyprawy. Mieszaj i fermentuj na ciepło. Następnie odcedź i pozostaw na kilka miesięcy w chłodnym i ciemnym miejscu.

Przepis na Wino Miodowe Wildflower

Najciekawsze i najbardziej oryginalne wina miodowe uzyskuje się właśnie w procesie domowej kuchni, dzięki czemu masz wolne ręce i możesz eksperymentować ze składnikami. Przestrzegając w pełni tego przepisu, uzyskasz doskonałą okazję do skosztowania bardzo pożywnego i aromatycznego alkoholu, w którego złożonym smaku doskonale przeplatają się motywy cytrusowe i kwiatowe, a we wspaniałym aromacie dominują odcienie pachnącej lawendy.

Wymagane składniki

składniki	dawkowanie
miód lipowy lub kwiatowy	2,5 l
woda butelkowana lub woda ze studni	4,5 l
cytrynowy	1 szt.
niemyte rodzynki	30 g
drożdże	18 g
świeży mniszek lekarski	120 g
świeży krwawnik	120 g
świeża lawenda	120 g

Sekwencja produkcyjna

1. Lawendę i krwawnik pokrój nożem na małe kawałki.
2. Odcięliśmy kwiaty z mniszka lekarskiego, a resztę wyrzuciliśmy.
3. Umieść wszystkie składniki kwiatowe w emaliowanym garnku i napełnij je wodą.
4. Doprowadź roztwór do wrzenia, następnie wyłącz ogrzewanie i pozwól masie parzyć przez 20 minut.
5. Do ciepłego naparu dodaj miód i całkowicie rozpuść w płynie.
6. Wlej powstałą mieszaninę do naczynia fermentacyjnego.
7. Niemyte rodzynki i pokrojone cytryny ułóż w krążki o średniej grubości w tym samym miejscu.
8. W razie potrzeby dodaj wodę tak, aby pozostała 4-5 cm wolna od szyi.
9. Rozcieńczamy drożdże w osobnym pojemniku, ściśle przestrzegając zaleceń na opakowaniu.
10. Do butelki dodaj rozcieńczone drożdże do pozostałych składników i wszystko dobrze wstrząśnij.
11. Zakładamy uszczelkę hydrauliczną na szyjkę naczynia i pozostawiamy wino na 6 tygodni do fermentacji, umieszczając butelkę w ciemnym miejscu.
12. W określonym czasie bez przerwy wstrząsać zawartością naczynia, aby przyspieszyć proces fermentacji i uniknąć pojawienia się pleśni.
13. Sfermentowane wino filtrujemy kilka razy przez gazę i bawełniany filtr.
14. Prawie gotowy produkt butelkujemy, a następnie umieszczamy w chłodnym miejscu, gdzie wino dojrzewa i utrwala swój niepowtarzalny smak przez około półtora miesiąca. W przypadku osadu o grubości większej niż 2 cm, wlej młody alkohol z osadu do czystego wysterylizowanego pojemnika i umieść go w pierwotnym miejscu.

Porady & Triki

• Ilość każdego składnika podanego w przepisach można proporcjonalnie zwiększyć lub zmniejszyć. To zależy od ilości miodu pitnego, który musisz zdobyć.
• Wszystkie składniki przyszłego domowego alkoholu muszą być wysokiej jakości. Chodzi o Twoje zdrowie i zdrowie bliskich.
• Jeśli to możliwe, staraj się unikać podgrzewania miodu lub roztworu miodu do wysokich temperatur.W takim przypadku miód traci swoje dobroczynne właściwości, w wyniku czego powstają substancje szkodliwe dla zdrowia.
• W starożytności, kiedy miód pito w dni specjalnych uroczystości, drożdży jeszcze nie było. Dlatego, jeśli to możliwe, należy unikać ich używania do robienia domowego miodu pitnego nawet teraz.
• Mimo niewielkiego stopnia rozstawienia miodu pitnego nie sposób nadużywać ilości wypitego. Pije łatwo, ale prawdopodobnie ma kaca.
• Weź pod uwagę możliwą reakcję alergiczną niektórych osób na produkty pszczelarskie, nie powinieneś też podawać im miodu pitnego. To samo dotyczy osób z cukrzycą. Nie podawaj go dzieciom. Kobiety w ciąży i karmiące powinny również unikać picia nawet najzdrowszych napojów alkoholowych.
• Staraj się postępować zgodnie z technologią pozyskiwania alkoholu miodowego, opisaną w przepisach. Używaj tylko czystych naczyń.
• Miód lipowy zaczyna szybciej fermentować. Należy to wziąć pod uwagę przy przygotowywaniu miodu pitnego.
• Do przygotowania miodu pitnego można użyć nie tylko świeżego, płynnego miodu. Słodzony cukrem wystarczy. Wystarczy dobrze rozpuścić go w wodzie lub soku jagodowym.
• Jeśli nie spieszysz się z degustacją napoju, pojemnik z miodem pitnym można zakopać w ziemi i przechowywać przez co najmniej rok. Napój będzie smakował bardzo dobrze.
• Miód pitny w czasie upałów pije się schłodzony, a zimą można go podgrzać. Pomaga zwalczyć przeziębienia, poprawia trawienie i metabolizm, łagodzi sezonową depresję.

Klasyczna wódka z miodem i pieprzem

Najczęstszy i najprostszy przepis na robienie drinka z miodem w domu. Inaczej nalewka nazywa się wódką pieprzową. Wódka z pieprzem i miodem doskonale rozgrzewa w chłodne dni i zaostrza apetyt przy stole. Dlatego zwyczajowo podaje się go jako przystawkę na początku uczty, do gorących dań mięsnych jedzą ziarna pieprzu, bardzo dobrze komponuje się z galaretowatym mięsem i dobrze komponuje się ze smażonymi ziemniakami. Stosowany jest jako środek profilaktyczny na przeziębienia w niewielkich ilościach.

Składniki:

• Wódka (bimber) - 1000 ml;
• Miód - 3 łyżki;
• Gorzka papryka - 2 strąki;
• Czarny pieprz - 5 szt.;
• Goździk - 1 szt.

Przygotowanie:

1. Przepłucz pieprz wodą, osusz serwetką. Przeciąć wzdłuż każdego strąka. Nasiona pozostawić w pieprzu do smaku.
2. W szklanym pojemniku umieścić strąki, ziarna pieprzu, goździki, włożyć miód. Zalej zawartość wódką, bimberem lub alkoholem. Dobrze wymieszać.
3. Ostrożnie zamknij słoik i pozostaw do zaparzenia w chłodnym miejscu na tydzień. Codziennie obracaj nalewkę, mieszając zawartość.
4. Powstałą wódkę pieprzową przecedzić przez bawełniany filtr z gazy, zalać i odstawić na 3-5 dni przed podaniem.

Przeczytaj także: Jak nazywają się małe zwierzątka: nazywamy je poprawnie

Miód pitny na wódce

Miód pitny jest napojem niskoalkoholowym iw celu zwiększenia zawartości alkoholu dodaje się dodatkowo mocny alkohol - wódkę lub bimber. Nawet miód pitny z dodatkiem wódki jest łatwy do picia, a do smaku dodawane są różne przyprawy i zioła. Po miodzie pitnym z wódką, którego przepis opisano poniżej, zwykły miód pitny będzie wyglądał jak po prostu kwas chlebowy!

Składniki:

• Miód - 350 gr;
• Wódka - 500 ml;
• Woda - 2 l;
• Chmiel - 2-3 szyszki;
• Suche drożdże - 1 łyżeczka
• Cynamon, kardamon, goździki, gałka muszkatołowa do smaku.

Jak zrobić miód pitny:

1. Do rondla wlej wodę, najlepiej źródlaną, dodaj miód i gotuj na małym ogniu, mieszając przez 20-25 minut. Podczas gotowania tworzy się piana, którą należy usunąć. Fajny miód dobrze do 25-28 stopni. Przenieść do naczynia fermentacyjnego.
2. Do słodkiego bulionu wlej przyprawy i chmiel. Możesz dodać dowolne przyprawy i zioła, jedyne, żeby nie przesadzić z ilością i nie zepsuć miodu zbyt ostrym aromatem.
3. Rozcieńczyć drożdże zgodnie z instrukcją. Zaleca się stosowanie w recepturze drożdży piwnych lub winiarskich. W takim przypadku smak produktu końcowego będzie zauważalnie lepszy. Dodaj drożdże do wody miodowej.
4. Fermentacja trwa 7-14 dni w temperaturze 20-25 C pod zamknięciem wodnym. Następnie miód pitny należy przefiltrować, wlać do czystego naczynia pod gardło. Zamknij pokrywkę i pozostaw w ciemnym miejscu (piwnica, piwnica) na 3-4 tygodnie.
5. Po fermentacji ponownie przecedzić miód pitny, wlać wódkę, wlać do odpowiednich butelek i moczyć w szkle przez tydzień.

Przepis na nalewkę z miodu imbirowego

Nalewka przygotowana z imbiru i miodu okazuje się całkiem smaczna i zdrowa. Miód zmiękcza nalewkę, a imbir dodaje napojowi przyjemnego aromatu. Z pieprzu w przepisie można lub można zrezygnować. Możesz również zrobić nalewkę z miodem i cytryną, zastępując pieprz jedną cytryną.

Składniki:

• Wódka - 700 ml.
• Miód - 100 gr;
• Papryczka chili - 1 szt.;
• Imbir - 50 gr;

Jak zrobić:

1. Drobno posiekaj imbir, możesz zetrzeć grubą tarką, ale w nalewce uzyskuje się dużo zawiesiny, którą należy dokładnie przefiltrować.
2. Wrzuć pieprz do słoika, dodaj miód i imbir. Wlej bazę alkoholową, zamiast wódki możesz wlać oczyszczony bimber lub alkohol rozcieńczony wodą.
3. Zamknij pokrywkę i pozostaw na 10-14 dni. Raz dziennie słoik z naparem należy wstrząsnąć w celu wymieszania.
4. Po naleganiu odcedź napój przez filtr z gazy.

Wódka miodowa z ziołami

Nalewka z miodu ałtajskiego przypadnie do gustu wielu miłośnikom domowego alkoholu. Bardzo przyjemny smak i aromat nie pozostawi obojętnym gościom. Ponadto nalewka ma działanie lecznicze. Napój przygotowany według tego przepisu jest popularny wśród mieszkańców z surowymi zimami, można go spożywać w czystej postaci w celu rozgrzania, a także w celu zapobiegania przeziębieniom. Tę samą nalewkę można zrobić z bimbru i alkoholu.

Składniki:

• Wódka - 1 butelka;
• Miód - 2 łyżki;
• Kora dębu aptecznego - 1 łyżeczka;
• Suszony tymianek - 1 łyżeczka;
• Kolendra - 1/3 łyżeczki;
• Zubrovka - 1/2 łyżeczki;
• Suszona Melissa -1 łyżeczka.

Sposób przygotowania przepisu:

1. Wsyp całą kompozycję składników do słoika. Wlej wódkę, zamieszaj i zamknij.
2. Nalegaj w chłodnym miejscu przez 20-30 dni. Przez pierwszy tydzień mieszać infuzję, wstrząsając raz dziennie.
3. Przefiltruj gotową nalewkę miodową za pomocą wacików, w razie potrzeby powtórz procedurę.
4. Rozlany napój przechowuj w lodówce przez 2-3 dni, jeśli pojawi się osad, a następnie ostrożnie spuść nalewkę do czystego naczynia.

Właściwości lecznicze miodu pitnego

Głównym składnikiem miodu pitnego jest jeden z najbardziej użytecznych, naturalnych i smakowitych produktów życiowej aktywności pszczół - miód. Dzięki temu składnikowi miód pitny ma szeroki wachlarz dobroczynnego działania na organizm. Można wyróżnić następujące przydatne elementy i substancje:

• fruktoza i glukoza, które są częścią miodu, są szybko wchłaniane przez organizm, dają człowiekowi poczucie radości i przypływ siły;
• Witaminy z grupy B, kwas askorbinowy;
• witaminy A, K, E;
• jagody, kwiatostany, zioła, przyprawy, korzenie i inne dodatkowe składniki, które dodaje się do napoju w celu poprawy aromatu i smaku, wzbogacają skład, czyniąc go jeszcze zdrowszym i bogatszym;
• miód pitny, który nie przechodzi procesu gotowania, jest bardziej przydatny dla organizmu;
• picie drinka w małych ilościach szybko rozgrzewa przy złej pogodzie, dodaje sił, wigoru i poprawia nastrój.

W Anglii gorący miód pitny z ziołami był od wieków stosowany w leczeniu przeziębień. Lekarze i pacjenci bardzo lubią ten napój, a miodowy smak jest uważany za drugi najpopularniejszy w napojach w proszku na przeziębienia. Leczenie miodu pitnego

Zabieg ten był praktykowany od starożytności w celu przyspieszenia eliminacji objawów takich chorób:

• przeziębienia i choroby wirusowe;
• zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
• zapalenie migdałków i zapalenie tchawicy;
• miażdżyca i choroby układu nerwowego;
• procesy zakaźne w przewodzie pokarmowym;
• stany depresyjne, ciągły stres, zaburzenia snu;
• choroby nerek i wątroby.

Miód pitny sprzyjał szybkiemu usuwaniu „dolegliwości” z organizmu spowodowanych szybkim i intensywnym poceniem się.

Pomimo imponującej listy zalet i dobroczynnych właściwości pamiętaj, że wszystkie produkty pszczelarskie są najsilniejszymi alergenami. Ich stosowanie jest kategorycznie przeciwwskazane w przypadku indywidualnej nietolerancji i skłonności do reakcji alergicznych.

Jaki miód pitny jest sprzedawany w sklepach

Asortyment napojów miodowych oferowanych przez sklepy obejmuje: miód pitny, miód chmielowy, piwo miodowe, wino miodowe. Zobacz asortyment miodów pitnych na zdjęciu poniżej.

Według producentów do miodów pitnych przygotowywanych przemysłowo nie dodaje się konserwantów i wzmacniaczy smaku. Skład wskazany na etykietach zawiera miód, wodę, drożdże, dodatki w postaci chmielu, słodu, przypraw, ziół.

Kupuj miód pitny w asortymencie

Miód pitny - co to jest

Napój alkoholowy na bazie miodu jest jednym z najstarszych znanych od czasów starożytnej Rusi.
Co to jest miód pitny o strukturze plastra miodu? Jest to słodki, słaby napój alkoholowy na bazie naturalnego miodu i aromacie charakterystycznym dla produktu pszczelego. Oprócz naturalnego miodu pszczelego w składzie znajdują się następujące składniki:

• woda oczyszczona;
• chmiel i drożdże;
• zioła, suszone kwiaty i jagody;
• zacier owocowy;
• przyprawy i przyprawy;
• dodatki smakowe.

Ten rodzaj domowego napoju można uznać za stosunkowo młody, mimo że jego nazwa jest wymieniona w historii starożytnej Rusi. Od tego czasu skład i jakość napoju leczniczego praktycznie się nie zmieniły, niezmieniony pozostał również bazowy, naturalny wyrób miodowy.

Nazwa „Miód pitny” to słowo, które w brzmieniu nie przypomina „starego napoju na bazie miodu”.

To nowoczesna nazwa, która pojawiła się znacznie później, pod koniec XVIII wieku. Nazywając ten napój, uproszczono jego recepturę i sposób przygotowania.

Bardzo pradawny napój miodowy, który na stołach stawiano tylko w święta w czasach starożytnych, jest przygotowywany w zupełnie inny sposób niż współczesna interpretacja.