Ambrozja: zbliżenie, opis, alergia podczas kwitnienia, korzyści i szkody

Ragweed roślina zbliżenie zdjęcie który jest przedstawiony poniżej, jest znany jako chwast, a także gatunek, który powoduje alergie niektórzy ludzie. Na swoich działkach ogrodnicy i ogrodnicy starają się natychmiast odciąć gęsty wzrost tego chwastu.

Wielu postrzega ten gatunek jako źródło szkód, które należy jak najszybciej wyeliminować. Decyzje o jego powszechnym zniszczeniu podejmują administracje wielu miast i miasteczek.

Należy jednak pamiętać, że roślina ta jest aktywnie wykorzystywana w medycynie ludowej, homeopatii, ponieważ jej skład jest bogaty w przydatne substancje i pierwiastki.

Nasz artykuł zawiera szczegółowe informacje i opis ambrozja, a także jej użyteczne właściwości i szkoda.

Jak wygląda chwast ambrozji?

Ambrozja to wysoka roślina zielna o wysokości 20-180 cm. Charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, dochodzącym do 4 m długości i gęstą nadziemną zieloną masą. Chwast ma mocne, proste łodygi o grubości 3-4 cm, liście zielone, przeciwległe od dołu, naprzemiennie u góry, wycięte, z podłużnymi, lancetowato zębatymi płatami, umiejscowionymi na krótkich, owłosionych ogonkach. Kwiaty są małe, zielonkawożółte, jednopłciowe. Męskie, pręcikowe 5-zębate kwiaty są zbierane w półkulistych lub dzwonkowatych kwiatostanach-koszyczkach, tworząc racemiczne kwiatostany w górnej części łodygi. Kwiaty żeńskie, słupkowe, są ułożone pojedynczo w kątach liści lub u nasady kwiatów męskich. Owoc ambrozji to owalny niełupek o żebrowanej powierzchni, koloru zielonkawo-brązowego lub czarno-brązowego. Roślina ma igiełkowate wyrostki: jeden duży u góry i 5-8 małych na obwodzie. Pojawia się w maju-czerwcu, kwitnie od lipca do października, owoce dojrzewają w sierpniu.

Szkodliwy wpływ na organizm ludzki

W okresie kwitnienia ambrozji ludzie często mają alergię na tę roślinę. To powoduje katar sienny.

Ze względu na agresywne działanie alergiczne w okresie kwitnienia pyłek przedostaje się do środowiska. Oto główne objawy alergii:

• z bólem głowy;
• z katarem;
• ze łzami;
• Kaszel.

Właściwe leczenie alergii na ambrozję znacznie poprawia zdrowie.

Warto wiedzieć, że odporność na ambrozję może rozwijać się szybciej u ludzi na obszarach o wysokim odsetku chwastów niż na innych obszarach.

Skutecznym środkiem ludowym o działaniu przeciwzapalnym i przeciwzapalnym w walce z alergenami chwastów są zioła - zasłony i porzeczki.

Gdzie rośnie ambrozja

Ambrozja jest szeroko rozpowszechniona na świecie, występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie Wschodniej i Zachodniej, Iranie, Chinach, Japonii, Australii, Afryce, Azji Środkowej. W Rosji chwast rośnie w regionie Wołgi, na Dalekim Wschodzie, w pasie środkowym, regionie centralnej czarnej ziemi, zachodniej Syberii, w Ałtaju. Lokalne ogniska wzrostu chwastów znajdują się w regionie Kursk, Biełgorod, Woroneżu, Astrachania, Saratowa, w Baszkirii, Komi, obwodzie murmańskim.

Ambrozja jest chwastem kochającym ciepło, odpornym na suszę, jego rozprzestrzenianie się w regionach południowych, na terytoriach Krasnodaru i Stawropola, na Krymie i na Kaukazie Północnym staje się coraz większe i staje się poważnym problemem dla rolnictwa i ekologii. Ale roślina dobrze znosi również mroźne zimy, dlatego z łatwością podbija nowe regiony o surowym klimacie.

Ambrozja rośnie wszędzie - na nieużytkach, wzdłuż linii kolejowych i autostrad, w ogrodach warzywnych, na polach, wokół przemysłu. Preferuje gleby piaszczyste i żwirowe, dobrze przepuszczalne.Jedna roślina rozmnaża 1000-25000 nasion w sezonie wegetacyjnym, w sprzyjających warunkach ich liczba może dochodzić do 100000. Przenoszą je zwierzęta, ludzie, transport, roztopiona woda. Nasiona chwastów ambrozji, dojrzałe do czasu zbioru zbóż, są przymocowane do sprzętu do zbioru, sprzętu roboczego i narzędzi, z którymi podróżują na duże odległości. Wożą je także razem z sianem i odpadami zbożowymi. Nasiona ambrozji są bardzo wytrzymałe, mogą leżeć w glebie, czekając na warunki sprzyjające kiełkowaniu, przez 25 lat.

Historia wyglądu

Niewiele osób wie, że zioło to owiane jest mitami i pięknymi legendami. W czasach starożytnej Hellady napój robiono z trawy, która rzekomo dawała nieśmiertelność. Starożytni Grecy wierzyli, że jedna filiżanka takiego napoju przyniesie uleczenie ze wszystkich chorób i da nieśmiertelność.

Tylko bogowie mogli pić boski napój. Grecki bóg Tantalus chciał ukraść przepis na miksturę dającą nieśmiertelność i podzielić się nią ze zwykłymi śmiertelnikami. Ale Tantalus został złapany i surowo ukarany. Napójowi przypisywano niesamowite właściwości lecznicze i cudowne.

Ameryka Północna jest uważana za ojczyznę ambrozji. Ale nasiona inwazyjnej trawy dotarły na terytorium Europy w 1873 r. Wraz z dostawą koniczyny czerwonej. Coroczna kultura zielna stała się powszechna po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Nasiona chwastów były przenoszone na kołach wojskowych pojazdów towarowych.

Gatunki ambrozji

Na świecie zarejestrowanych jest około 50 gatunków ambrozji. Trzy z nich są powszechne na terenie byłego Związku Radzieckiego.

Artemisia ambrozja (Ambrosia artemisiifolia)

Najczęstszy gatunek z rodzaju Ambrosia, jednoroczny zielny do 2 m wysokości. Łodygi ambrozji są proste, owłosione ze szczeciniastymi włoskami, rozgałęzione na wierzchołku. Liście chwastów są pierzasto rozcięte lub dwukrotnie pocięte pinnato, na zewnątrz bardzo podobne do piołunu - stąd nazwa.

Na opadających nogach znajdują się koszyczki z kwiatami pręcikowymi. Nasiona chwastów są w gęstej, pomarszczonej, matowej, zielonkawo-brązowej pochwie z 4-6 krótkimi kolcami. Chwast ambrozja rozmnaża się tylko przez nasiona.

Ambrosia trifida)

Wiosenny chwast roczny. Na prostej, lekko rozgałęzionej, bruzdowanej łodydze, naprzeciwko znajduje się 3-5 osobnych liści z lancetowato zębatymi płatami. W górnej części łodygi chwastu powstają racemiczne kwiatostany. Owoce to niełupki w mocnym opakowaniu.

Jedna roślina daje do 5000 nasion. W przeciwieństwie do innych gatunków ambrozji, świeżo dojrzałe nasiona chwastów ambrozji nie kiełkują, są w stanie biologicznego spoczynku 4-6 lat. Roślina jest szeroko rozpowszechniona na nizinach, wąwozach, wąwozach, na brzegach rzek.

Uwaga! Chwast preferuje gleby sodowo-bielicowe, lekkie gliny, gliny piaszczyste i czarnoziemy.

Ambrozja psilostachyia, naga lub boso (Ambrosia psilostachyia)

Roślina wieloletnia o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym, składającym się z głównego korzenia palowego i licznych wyrostków. Na całej długości pełzającego korzenia chwast składa wegetatywne pąki, dając początek nowym pędom.

Łodyga jest prosta, rozgałęziona, bruzdowana, do wysokości 1,5 m. Liście chwastów są głęboko podzielone lub pierzasto wypreparowane, o długości 5-12 cm, z mocną krawędzią, umiejscowione na krótkich ogonkach. Cała roślina jest gęsto pokryta krótkimi, twardymi kosmkami, nadającymi jej zielonkawo-szary odcień. Koszyczki kwiatowe chwastów zbiera się w gęste kwiatostany w kształcie kolców o długości 7-15 cm. Owoc ambrozji to zielonkawo-brązowy lub ciemnoszary niełupek w opakowaniu. Owijka jest zdrewniała, ze słabo zaznaczonymi kolcami.Chwast rozmnaża się przez nasiona i pędy korzeni, które łatwo się zakorzeniają, szybko rosną i tworzą gęste gęste zarośla.

Dystrybucja i siedliska

Ambrozja pochodzi ze stepów Ameryki Północnej, gdzie jej rozmnażanie jest hamowane przez przyczyny naturalne: szkodniki owadzie, niektóre roślinożerne kopytne oraz surowy klimat Kanady i Meksyku.

W dobie rozwoju Ameryki pachnące zioło zostało wprowadzone do Europy i natychmiast szeroko rozpowszechnione. Na szczęście jest to gatunek raczej ciepłolubny i nie należy spodziewać się jego naturalizacji na północ od 50 stopni szerokości geograficznej, zwłaszcza na Syberii. Ambrozja mocno okupowała Morze Śródziemne, Europę Środkową, południową Ukrainę, region Wołgi i Zakarpacie, przeniknęła do Afryki, Argentyny, Australii i Chin. W całym swoim zasięgu preferuje żyzne ziemie uprawne o otwartych przestrzeniach stepowych, występuje wzdłuż dróg i nasypów kolejowych.

Artemisia ambrozja

Dlaczego ambrozja jest niebezpieczna

Ambrozja to niebezpieczny chwast kwarantannowy, który łatwo zapuszcza korzenie w nowym miejscu i jest agresywny w stosunku do innych roślin. Atakuje uprawy polowe, zwłaszcza warzywa i uprawy rzędowe.

Wpływ ambrozji na rośliny uprawne jest wyjątkowo negatywny:

1. Gęste liście tworzą gęsty odcień, który blokuje światło z roślin uprawnych.
2. Wypiera trawy zbożowe i strączkowe, obniża ich walory paszowe.
3. Jego potężny system korzeniowy wyciąga z gleby całą wilgoć i składniki odżywcze, wysusza ją i wyczerpuje.

Ostrzeżenie! Gęste zarośla chwastów mogą sprawić, że miejsce to będzie całkowicie nieodpowiednie do uprawy roślin rolniczych w ciągu 2 lat. Bliskość tych ostatnich z ambrozją pociąga za sobą ich więdnięcie i śmierć.

Podczas zbioru łodygi chwastów ambrozji zatykają mechanizmy tnące maszyn rolniczych, co zmniejsza produktywność i jakość surowców wymagających dodatkowego czyszczenia.

Uwaga! Chwast może wpływać na produkcję mięsa i nabiału. Jego obecność wyczerpuje glebę, w wyniku czego zmniejsza się ilość składników odżywczych w paszy.

Bydło słabo i niechętnie zjada paszę, jeśli występuje w nim ambrozja, następnie daje mięso i mleko o charakterystycznym gorzkim smaku i ostrym zapachu.

Ambrozja jest również niebezpieczna dla ludzi: roślina wydziela dużą ilość pyłku, który ma najwyższy wskaźnik alergenności. Po kontakcie z nim ludzie rozwijają różne choroby o etiologii alergicznej:

• nieżyt nosa objawiający się przekrwieniem błony śluzowej nosa, kichaniem, obrzękiem i świądem nosogardzieli, dusznością;
• zapalenie spojówek, w którym występuje łzawienie, swędzenie, zaczerwienienie i obrzęk błon śluzowych, ich podrażnienie i stan zapalny;
• zapalenie oskrzeli i jego możliwe powikłanie - astma oskrzelowa;
• przy bezpośrednim kontakcie z pyłkiem może wystąpić zapalenie skóry, któremu towarzyszą wysypki i swędzenie;
• zatrucie - objawiające się bólem głowy, zwiększonym zmęczeniem, osłabieniem, a czasem zaburzeniami snu;
• szok anafilaktyczny.

Pyłek ambrozji to bardzo agresywny alergen. Po długim okresie wdychania nasyconego nim powietrza nawet absolutnie zdrowa osoba może stać się uczulona.

czynniki wpływające

Silny system korzeniowy i część nadziemna ambrozji hamują rozwój roślin uprawnych.

Gleba zajmie kilka lat, zanim zmieni się w mieszankę, która nie nadaje się już do uprawy warzyw. Nasiona ambrozji są gotowe do wysiewu na tak wczesnym etapie kwitnienia.

Istnieje kilka czynników wskazujących na negatywny wpływ chwastów na ich obszary uprawy:

• które ograniczają żyzność gleby;
• odwodnienie warstwy humusu;
• zaciemnienie pokoju grubymi liśćmi;
• przemieszczenie upraw;
• trudności w zbiorze roślin;
• Utrata dochodów.

Ambrosia ma wyjątkowo wysoką allelopatię ze względu na jej zdolność do aktywnego wpływania na uprawiane trawy, tłumiąc je. Kiedy nasiona osiągną dojrzałość do połowy sierpnia, mogą znaleźć się w stosie późnych upraw - lucerny, prosa i trawy sudańskiej.

Stymuluje kiełkowanie nasion ambrozji i wprowadzenie szeregu nawozów mineralnych. Spożycie ambrozji, która zawiera w swoich liściach niepożądane olejki eteryczne, wpływa na jakość mleka i pogarsza kluczowe wskaźniki.

Kwarantanna zwalczania chwastów ambrozji

Ze względu na wysokie zagrożenie i agresywność rośliny jej zniszczenie staje się kwestią stanu. Środki budżetowe przeznaczane są na zwalczanie chwastów; w niektórych regionach przewidziana jest grzywna za umożliwienie jej masowego wzrostu na terenach prywatnych. Ambrozja wapienna jest bardzo trudna ze względu na to, że jej pędy pojawiają się przez cały sezon wegetacyjny. Konieczne jest ciągłe sprawdzanie terytorium pod kątem pojawienia się szkodliwej rośliny i natychmiastowe podjęcie działań w celu jej zniszczenia. Ważne jest, aby chwast nie kwitł i nie tworzył owoców. Nawet niedojrzałe nasiona ambrozji są zdolne do kiełkowania.

Istnieją trzy główne sposoby zwalczania chwastów.

Mechaniczny

Obejmuje koszenie lub pielenie z ręcznym usuwaniem korzeni z gleby. Koszenie przed kwitnieniem jest metodą bardzo pracochłonną, chwast za każdym razem odrasta, następnie kwitnie i daje nasiona. Dlatego ambrozję należy wielokrotnie wycinać, nie pozwalając jej rosnąć silniej i kwitnąć. Systematyczne stosowanie tej metody przez kilka lat prowadzi do zubożenia korzeni i obumarcia chwastów.

Pielenie ręczne pomoże pozbyć się ambrozji na małym obszarze, ale nie nadaje się do dużych pól uprawnych. Korzenie chwastów należy wybierać z wielką starannością. Jest to szczególnie ważne w przypadku wieloletniej ambrozji, w której nawet niewielki korzeń pozostawiony w ziemi ponownie się zakorzeni i wykiełkuje.

Agrotechniczne

Wśród metod zwalczania ambrozji stosują cynowanie pustych poletek, płodozmian. Sztuczne cynowanie oznacza zastąpienie niepożądanego chwastu innymi, pożytecznymi uprawami. Ambrosia to roślina kochająca światło; gęste drzewostany bylin i zbóż ozimych, które wyprzedzają go w okresie wzrostu, mogą go zagłuszyć i doprowadzić do śmierci.

Chwast może być stłumiony przez zarośla lucerny, trawy pszenicznej, trawy pszenicznej bez korzeni, kupra bez dna, esparcety, kostrzewy, wycinka, gorczycy Sarepta. Ta metoda jest najlepsza dla gospodarstw, pastwisk, pól siana. W przypadku silnego zachwaszczenia pola pozostawia się odłogiem lub obsiewa zbożem przez trzy lata z rzędu, zwiększając wysiew o 15% w celu zagęszczenia pokrywy glebowej. Uprawy rzędowe wysiewa się po 2 uprawach na głębokość 10-12 cm Metody agrotechniczne są dość efektywne i bezpieczne dla środowiska.

Chemiczny

Do niszczenia ambrozji na dużych obszarach skuteczne jest stosowanie herbicydów z grupy glizofatów. Należy stosować tylko leki dozwolone w Rosji: Roundup, Calibre, Prima, Tornado, Glyphos, Granstar, Glisol, RAP, Lauren i inne. Lista środków chemicznych jest wystarczająco szeroka, stale uzupełniana o nowe kompozycje. Rośliny traktowane są w fazie 2-4 prawdziwych liści, kiedy są jeszcze wrażliwe na chemikalia. Główną wadą tej metody jest to, że herbicydów nie można stosować w pobliżu osad, terenów rekreacyjnych, zbiorników wodnych, na farmach, pastwiskach.

Zapobieganie pojawianiu się ambrozji na nowych obszarach to staranna kontrola jakości nasion, a także organizacja pracy w celu zidentyfikowania pierwotnych izolowanych ognisk wzrostu ambrozji. Na obszarach o znacznym występowaniu chwastów tworzone są kwarantannowe strefy fitosanitarne, podejmowane są działania mające na celu zniszczenie szkodliwej rośliny.Eksportowane produkty objęte regulacjami muszą przejść badanie fitosanitarne i towarzyszyć im odpowiednie dokumenty zezwalające.

Właściwości lecznicze

Chociaż roślina jest bardzo trująca i jest uważana za zwykły chwast, skład chemiczny jej pyłku determinuje szereg jej właściwości leczniczych, w tym:

• bakteriobójcze - doskonale zwalcza patogeny różnych infekcji;
• antygonadotropowy - stosowany w leczeniu różnego rodzaju nowotworów w okolicy narządów płciowych;
• cytotoksyczny - tłumienie aktywności komórek nowotworowych.

Leki na bazie tego zioła mają doskonałe działanie ściągające i przeciwgorączkowe. Roślina jest również używana jako środek antykoncepcyjny. Ze względu na to, że ziele zawiera związki santoniny, ambrozja uważana jest za bardzo skuteczny ziołowy środek na robaki. Kwiaty są korzystne w postaci naparów.

Jednak nie każdy może stosować leki oparte na tej roślinie, ponieważ większość ludzi ma ciężką reakcję alergiczną.

Kiedy ambrozja kwitnie w różnych regionach Rosji i kalendarz kwitnienia dla alergików

Pierwszą rzeczą, którą należy wiedzieć wyjeżdżając na wakacje, kiedy na Terytorium Krasnodarskim kwitnie ambrozja. Lepiej jest spojrzeć na okres według miasta:

• ambrozja w Anapa, Yeisk kwitnie w lipcu i sierpniu;
• Jemet - sierpień i wrzesień;
• Gelendzhik od lipca do mrozu;
• Zwiastowanie - od sierpnia do września;
• ambrozja kwitnie w Soczi - pod koniec lipca apogeum pojawienia się pyłku;
• w Rostowie nad Donem chwast kwitnie od połowy lipca i przeszkadza w życiu do połowy września;
• w regionie Wołgi w sierpniu i przed mrozami;
• w regionach centralnych od początku sierpnia do połowy września.

Na roślinie najbardziej cierpi Primorye - tutaj ambrozja zaczyna kwitnąć w lipcu, a kończy dopiero w sierpniu. Na terytorium Chabarowska pierwsze krzewy pojawiają się w środku lata, a szczyt przypada na początek sierpnia.

Gdzie ambrozja kwitnie na Krymie - prawie wszędzie. W zeszłym roku kwarantannę fitosanitarną ogłoszono w Symferopolu, Evpatorii, Teodozji, Dżankoj, Kerczu, Sudaku. Kwitnie chwast w połowie lipca, nasiona wyrzucane są pod koniec miesiąca, a dla wszystkich alergików i osób zdrowych zaczyna się czas duszenia. Aby dowiedzieć się, kiedy ambrozja kwitnie w regionie Rostów i innych regionach południowych, zobacz tabelę.

Kiedy siać ogórki na sadzonki zgodnie z kalendarzem księżycowym, w zależności od odmiany i regionu Rosji

Jesienne przycinanie bylin

Po pierwszych jesiennych przymrozkach ścina się wieloletnie kwiaty i krzewy. Do tego czasu system korzeniowy nadal odżywia się z nadziemnej części roślin.

Okres bezdeszczowy od końca października do połowy listopada uważany jest za korzystny dla przycinania krzewów.

Cięcie roślin zielnych na zimę:

• Zapobiega gniciu kłącza;
• Pomaga usunąć część powierzchniową zainfekowaną wirusami i mikroorganizmami grzybiczymi;
• Ułatwia ściółkowanie gleby;
• Niszczy larwy szkodników wielowirusowych;
• Zapewnia zachowanie wzrostu nerek;
• Zapewnia niezawodną izolację systemu korzeniowego.

Wieloletnie gatunki odporne na zimno, takie jak floks, rysik, brunet, orlik, złocień, piwonie, są cięte do 5 cm nad ziemią. Gleba wokół niego jest pokryta ściółką, posypana mieszaniną gleby i torfu lub suchymi trocinami.

Liście przepony są cięte na 10 cm, pnie delfinów pozostawiają na wysokości 25 cm, ponieważ mogą wchłaniać wodę i uszkadzać korzenie. Zmniejsz kiełki clematytu, które pojawiły się w bieżącym sezonie, do 20 cm.

Cięcie wieloletnich krzewów również rozpoczyna się wraz z pierwszymi przymrozkami. Gałęzie róż przycina się do 30 cm, co całkowicie usuwa młode pędy, które nie są w stanie wytrzymać silnych mrozów. Krzew jest starannie przerzedzony i pozostawia do pięciu dobrze rozwiniętych gałęzi.

Duże, liściaste hortensje mają kwitnące pąki pod koniec zeszłorocznych pędów, więc są przycinane tylko w celu rozcieńczenia krzewu.

Po wypadnięciu liścia z krzaków wieża jest przycinana u nasady o 25% gałęzi. Usunięcie przebarwionych pędów stymuluje równomierny rozwój krzewu w następnym sezonie. Młody krzew pozostaje nienaruszony. Jaśmin jest ścięty, wysuszony, wygięty, a chore gałęzie są przycinane przed zimnym startem.

Zalecenie ogrodnika: Wzrost drzewa należy ścinać pod ostrym kątem, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci i gniciu drewna.