Piołun polny lub zwykły lub bezwonny

Ta roślina otrzymała swoją naukową nazwę na cześć greckiej bogini Artemidy. Rodzaj Wormwood obejmuje około 300 gatunków traw i krzewów, które rosną w umiarkowanych regionach półkuli północnej.

Sagebrush. Zdjęcie do publikacji wykorzystane na licencji standardowej <499 Inne nazwy:

• piołun - Czarnobyl

Użyte części:

• wszystkie części rośliny

Ponieważ piołun odstrasza owady, można je sadzić na całym obwodzie ogrodu jako rośliny towarzyszące.

Reprodukcja

Nasiona lub sadzonki częściowo zdrewniałe (latem). Gatunki kłącza rozmnażane są przez podział wiosną lub jesienią. Wiosną wysiewa się piołun.

Opieka

Wiosną lekkie przycinanie stymuluje wzrost (piołun jest przycinany silniej). Wszystkie rodzaje piołunu są odporne na suszę, a większość z nich jest mrozoodporna.

Szkodniki i choroby

Czasami dotyczy to piołunu.

Zakup i przechowywanie

Liście (używane świeże lub suszone) zbiera się w razie potrzeby.

Właściwości piołunu

Gorzki piołun to bardzo cenna roślina lecznicza, której historia sięga daleko w przeszłość. Wśród starożytnych Słowian piołun był uważany za kultową roślinę posiadającą zdolność oczyszczania świata duchowego i fizycznego.

Zapisz się do naszego konta INSTAGRAM!

Wiele osób jest nadal przekonanych, że aromat (zapach) piołunu odstrasza złe duchy, chroni przed złym okiem i uszkodzeniami.

Po łacinie piołun brzmi jak „Artemisia” - na cześć słynnej bogini Artemidy, która odkryła wiele leczniczych właściwości roślin.

Najpopularniejszy wśród ludzi otrzymał właściwości lecznicze, oczyszczające i kosmetyczne piołun... Różni się od innych rodzajów właściwości leczniczych, a także zewnętrznie - szaro-srebrnym kolorem. Górne powierzchnie liści piołunu są białawe, a łodyga również wygląda jedwabisto-szarawo. A koszyczki kwiatowe tej rośliny są żółte lub żółto-zielone.

Piołun jest dziką byliną o charakterystycznym specyficznym aromacie i bardzo gorzkim smaku. Zapach piołunu jest dość silny i przypomina gorzko-cierpki smak. Rośnie prawie wszędzie, ma prostą, do 1,5 m wysokości, rozłożystą łodygę.

Gorzki piołun to domowy środek, który od dawna był testowany przez naszych przodków. Część naziemna rośliny służy do aplikacji i leczenia. bez dolnych zdrewniałych części łodyg, a także kwiatów i korzeni.

Liście piołunu zbiera się przed kwitnieniem, zrywając je bez ogonków. Łodygi rośliny z wierzchołkami są cięte na początku kwitnienia. Suszyć w cieniu w dobrze wentylowanym miejscu. Okres przechowywania zebranych ziół wynosi 2 lata.

Gorzki smak piołunu pobudza witalną aktywność organizmu, nadaje doskonały ton, ma właściwości lecznicze i oczyszczające. Wartość piołunu i jego wykorzystanie wzrosły jeszcze bardziej wraz z licznymi odkryciami w dziedzinie mikroorganizmów zamieszkujących nasz organizm. Nie wszystkie z nich wydają się nam przydatne. Takie jak toksoplazma, chlamydie, rzęsistki, gonococcus, drożdże, wirusy, mykoplazma, ureaplasma, gardnerella itp. Powoli, ale skutecznie niszczą organizm ludzki, prowadząc do przewlekłych i poważnych chorób.

Jak wykazały badania naukowe, około 90% całej populacji planety w takim czy innym stopniu jest dotknięte pasożytami.

Obecność takiej infekcji ropotwórczej powoduje zaburzenia metaboliczne w organizmie, prowadzi do zapalenia jelita cienkiego, różnych chorób wątroby i dróg żółciowych, chorób skóry (skaza, alergie, pokrzywka, egzema, łuszczyca itp.), Zawału serca , różne przeziębienia z wydzielaniem śluzu i ropą.

Piołun jest jednym z najbardziej skutecznych, niedrogich i naturalnych środków do walki z tymi mikroorganizmami.

Karłowate gatunki

Wormwood Schmidt

Wieloletnie zioło o gorzko-korzennym aromacie, do 20 cm wysokości, liście srebrzystego koloru z głębokim rozcięciem. Jest używany w projektowaniu krajobrazu do ozdabiania krawężników i skalistych wzgórz, nie mniej interesująco wygląda w klombach. Doskonałe kontrastowe tło dla jasnych, krótkich róż.

Ważny! Zaletą sadzenia piołunu Schmidt jest jego szybki wzrost. Należy jednak pamiętać, że przy zwiększonej wilgotności gleby i częstym podlewaniu łodygi i liście stają się bardziej nasycone na zielono, podczas gdy puszystość jest tracona, wszystko to jest obarczone utratą dekoracyjnej atrakcyjności.

Zimny ​​piołun

Osiąga wysokość do 40 cm, liście są blade. Kwiaty mogą być fioletowo-różowe lub żółte. Do leczenia stosuje się liście, owoce, korzenie, trawę i kwiatostany. Napary i wywary mają właściwości wykrztuśne, napotne i przeciwgorączkowe. Stosowany przy błonicy, zapaleniu oskrzeli, kaszlu, malarii, zapaleniu płuc i gruźlicy płuc. Miejscowo infuzję stosuje się do okładów na nerwobóle, dnę moczanową i reumatyzm. Zaleca się również przemywanie wyprysków, oparzeń, nie gojących się ran, owrzodzeń, alergii.

Piołun Stellera

Główną cechą tego gatunku są delikatne liście, które są srebrzyste i przyjemne w dotyku. Służy jako dekoracja ogrodu. Można ozdobić stoki tarasów, ściany oporowe, skalne zjeżdżalnie, dobrze się układa i służy jako tło dla jasnych roślin. Ten krzew piołunu dobrze komponuje się z szałwią, niektórymi odmianami goździków i niskich dzwonków.

Genialny piołun

Charakteryzuje się srebrzystym nalotem, który można zobaczyć na liściach, a także wyraźnym zapachem. Blaszki liściowe są płaskie, cienkie i bardzo niskie. Gatunek ten znalazł również zastosowanie w projektowaniu krajobrazu. Gatunek ten jest sadzony przy ścianach kwiatowych, w stepowych obszarach ogrodu i na ścianach skalnych. Wartość rośliny polega na zachowaniu jej walorów dekoracyjnych nawet zimą.

Piołun polny

Bylina, nagie lub z zaznaczonym szarawym pokwitaniem, do 80 cm wysokości. Używany do celów medycznych. Leczy choroby uroginekologiczne, choroby żołądka, padaczkę. Na bazie świeżych liści i tłuszczu wieprzowego powstaje maść do gojenia ran. Wełna i bawełna były barwione na zielono z wywarami z części nadziemnych. Przeznaczenie domowe - jako pasza dla owiec, koni, bydła, a także dla królików.

Czyszczenie piołunem

Regularne oczyszczanie organizmu wywarem z piołunu, oblewanie nim (1 łyżeczka. Przy wrzącej wodzie odstawić na 10 minut - rano i wieczorem) jest bardzo potrzebną i skuteczną procedurą, którą kobiety muszą wykonywać okresowo.

Piołun jest również bardzo cenny w oczyszczaniu organizmu z różnego rodzaju robaków (pasożytów), zarówno samodzielnie, jak iw połączeniu (złożonym) z innymi ziołami.

Pasożyty nie tylko zjadają wszystko, co najcenniejsze i pożyteczne z tego, co jemy, ale także srają w naszym organizmie, zatruwając je swoimi odpadami. Są niebezpieczne, ponieważ mogą cicho i niezauważalnie zabić człowieka, stopniowo odbierając mu siłę, a kiedy słabnie, rozmnażają się z jeszcze większą intensywnością.

Skład chemiczny

Ziele piołunu polnego zawiera ogromną listę różnych witamin, mikroelementów i substancji organicznych o złożonym działaniu terapeutycznym na organizm człowieka.Oto krótka lista przydatnych substancji, które można w niej znaleźć:

1. Witamina A. Wykazuje najsilniejsze właściwości antyoksydacyjne, jest niezwykle niezbędnym składnikiem w procesach naprawczych w organizmie i zachowaniu pełnego zdrowia włosów, skóry i oczu.
2. Substancje galenowe. Działają pobudzająco na gruczoły przewodu pokarmowego, korzystnie wpływają na trawienie i zwiększają odpływ żółci.
3. Tiamina. Odgrywa kluczową rolę w procesach metabolizmu tłuszczów, węglowodanów i białek. Uczestniczy w przewodzeniu wzbudzeń nerwowych w synapsach neuronów.
4. Witamina B2. Kluczowy składnik zapewniający prawidłowy przebieg procesów hematopoezy i syntezy hormonów, sprzyja poprawie widzenia oraz pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego.
5. Arsumin, a także absyntyna. Działają przeciwzapalnie i przeciwwrzodowo.
6. Witamina B3. Wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, bierze udział w procesach metabolicznych, pełni funkcję regulacyjną w stosunku do układu pokarmowego i nerwowego.
7. Witamina B6. Bierze udział w pracy układu nerwowego i jest metabolitem do późniejszej syntezy niezbędnych kwasów organicznych, działa odmładzająco.



8. Olejki eteryczne. Działają bakteriobójczo i kardiostymulująco.
9. Kapilina. Substancja bardzo aktywna w walce z chorobotwórczymi mikroorganizmami grzybiczymi.
10. Witamina C. Ma wyraźny wpływ na różne toksyny i czynniki wywołujące choroby wirusowe.
11. Substancje terpinoidowe. Działają stymulująco na aktywność komórkową, a także przyspieszają procesy metaboliczne.
12. Witamina PP. Wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu nerwowego i pokarmowego, utrzymuje zdrowy stan skóry, korzystnie wpływa na ukrwienie narządów.

Czy wiedziałeś? W mitach taoistycznych jest wzmianka o cudownej roślinie „piórze” (z chiń

— «
szałwia
»
), który jest w stanie dać nieśmiertelność każdemu, kto go skosztował.

Skuteczne przepisy ludowe z wykorzystaniem piołunu

Kilka przepisów ludowych wykorzystujących piołun do pozbycia się robaków (pasożytów)

1. Piołun i goździki (proszek): zmiel ziele piołunu, goździki i nasiona lnu na proszek, weź 1/2 łyżeczki wszystkiego po równo i wymieszaj. Suchą miksturę włożyć do ust i popić szklanką soku z marchwi. Ten przepis pomaga pozbyć się robaków i innych pasożytów.

Piołun działa na pośrednie i dojrzałe stadia ponad 100 pasożytów oraz goździki na ich larwy i jaja. Te komponenty powinny być zawsze używane razem.

2. Nalewka z piołunu i pestek dyni (przepis od Vanga): wymieszaj równe ilości liści piołunu i pokruszonych pestek dyni, zalej tę mieszankę wódką w stosunku 1: 3. Domagaj się tygodnia w cieple lub słońcu. Pij nalewkę dwa razy dziennie, jedną szklankę na pusty żołądek, najlepiej pół godziny przed obiadem i przed kolacją. Przebieg leczenia trwa kilka tygodni, aż żołądek zostanie całkowicie oczyszczony z robaków. Stosować jako ogólny środek przeciw robakom.

3. Czyszczenie (oczyszczanie) suchego piołunu z pasożytów. Przygotowany suchy piołun bierzemy i mielimy na proszek, potrzebujesz około 100 g.

Dlaczego suszyć? Rosół, jak pokazuje praktyka, nie dociera do odległych części jelita (jelita grubego), jest wchłaniany po drodze i pozostaje w destrukcyjnym stężeniu dla robaków. Ważne jest, aby piołun przeszedł przez cały przewód pokarmowy i leczył (oczyszczał) wszystkie obszary.

Najpierw przez pierwsze 3 dni i co 2-2,5 godziny bierzemy 1 niekompletną łyżeczkę. suchy piołun: porcję włożyć do ust i popić wodą. Okazuje się, że 5-6 razy dziennie, następnie zmniejszamy liczbę dawek dziennie do 3-4 razy i tak leczymy przez kolejne 4 dni! Nie jesteśmy przywiązani do czasu posiłku. Przebieg leczenia na tę receptę to 1 tydzień!

W oczyszczaniu zaangażowany jest od razu cały organizm, zaleca się przeprowadzać je 2 razy w roku - wiosną i jesienią, a także podczas sprzątania należy przestrzegać diety wegetariańskiej i wskazane jest wykonywanie lewatywy z piołunu (1 raz dziennie) i douching dla kobiet (rano i wieczorem).

Jako rozwiązanie do lewatyw i podlewania użyj naparu z piołunu zgodnie z tym przepisem: 1-2 herbaty łyżki suszonego i posiekanego ziela piołunu zalać 1 litrem wrzącej wody, nalegać aż ostygnie (w przybliżeniu do temperatury ciała), następnie przecedzić.

Podczas czyszczenia suchym piołunem można zaobserwować osłabienie, chwilowe nasilenie się starych chorób (bóle w boku, w stawach, przy przesuwaniu się kamieni, mogą wystąpić bóle po cięciu itp.).

Również triada daje dobry efekt w oczyszczaniu organizmu z różnych pasożytów (trzy składniki), Jest to mieszanka naparu ze skórki orzecha włoskiego, suszonego piołunu i nasion goździka. Albo rosyjska troikada W.A. Iwanczenki, w tym wrotycz pospolity (koszyczki kwiatowe), piołun (liście i młode pędy) oraz sproszkowane goździki (nasiona używane do gotowania).

Piołun i wrotycz pospolity działają na okrągłe i tasiemce, bakterie, pierwotniaki, grzyby i wirusy wielu gatunków, a goździki niszczą larwy i jaja.

Rosyjskiej trochatki nie mogą przyjmować kobiety w ciąży, z wrzodami żołądka i nadżerkowym zapaleniem błony śluzowej żołądka.

Napar z piołunu (przepis): 1-2 łyżeczki posiekanego ziela piołunu, zalać 1 szklanką wrzącej wody, odstawić na 20 minut, przecedzić. Napar pić w ciągu dnia w 3 dawkach podzielonych, półtorej godziny przed posiłkiem.

Napar z piołunu niszczy mikroorganizmy ropotwórcze, pomaga przy niedostatecznym wydzielaniu żółci, spowolnionym trawieniu, uczuciu pełności w żołądku, wzdęciach i gazach, kamicy żółciowej, z żółtaczką, piaskiem i kamieniami nerkowymi, aktywuje krążenie krwi i poprawia metabolizm.

Piołun dobrze pomaga również przy kapaniu, przy anemii, bezsenności, łagodzi ból (przy zapaleniu jelita ślepego), łagodzi zgagę i eliminuje nieświeży oddech.

Do wydalenia robaków stosuje się wywar z dodatkiem czosnku w postaci lewatyw (2 szklanki wywaru z piołunu i 1 szklanka wywaru z jednej główki czosnku).

Inne skuteczne przepisy na piołun

Piołun poprawiający (pobudzający) apetyt: wymieszaj 8 części ziela piołunu i 2 części ziela krwawnika, następnie weź 1 łyżeczkę mieszanki i zaparz 2 szklankami wrzącej wody nalegając, wypij 1/4 szklanki 3 razy dziennie.

Subskrybuj nasz kanał Yandex Zen!

Istnieje inny sposób użycia piołunu: zwinąć kilka kwiatów piołunu w kulki chleba i połknąć.

Korzeń piołunu (wywar): bierzemy 2 łyżki. łyżki posiekanego korzenia piołunu (suchego) zalać 1 szklanką wrzącej wody i gotować przez 10 minut na małym ogniu. Aby zapobiec parowaniu olejków eterycznych, zamykamy naczynia pokrywką. Po schłodzeniu - odcedź, weź 2 łyżki. łyżki 3 razy dziennie, 20-30 minut przed posiłkami, tj. w rzeczywistości wypijamy cały ugotowany bulion w ciągu dnia.

Weź wywar z korzeni piołunu na nowotwory onkologiczne i raka żołądka, raka odbytnicy, raka macicy... W przypadku raka macicy dodatkowo wykonuje się zabiegi zewnętrzne (codzienne podlewanie) tym samym bulionem, po rozcieńczeniu powstałej 1 szklanki bulionu do 1 litra przegotowaną wodą.

Ponadto korzeń piołunu służy do kąpieli leczniczych. z dną moczanową i nerwicą. Przebieg leczenia to 2 tygodnie.

Olej z piołunu. Bierzemy świeże piołun, wkładamy do słoika do góry, bez ubijania, napełniamy oliwą z oliwek (można użyć oleju kukurydzianego lub lnianego) i szczelnie zamykamy, aby do środka nie dostało się powietrze i zostawiamy na 10 dni. Olejek zmieni kolor na ciemnozielony lub perłowy. Następnie odcedź i przechowuj w lodówce lub innym chłodnym miejscu.

Olej piołunowy jest już dostępny w handlu. Na Ukrainie jest wytwarzany z piołunu taurydzkiego (krymskiego). Stosowany przy stanach zapalnych dróg oddechowych, grypie, kaszlu, zapaleniu oskrzeli.Kosmetolodzy polecają olejek piołunowy do pielęgnacji tłustej, zanieczyszczonej skóry, stosowany jest również w aromaterapii.

Na choroby wątroby zaleca się pobierać proszek z gorzkiego piołunu i szałwii w proporcji składników 1: 5. Weź to 0,2-0,5 g 3 razy dziennie.

Oprócz wyżej wymienionych chorób ziele piołunu stosuje się również w leczeniu skrofuli i gruźlicy, hemoroidów i reumatyzmu stawowego, padaczki; przyjmowany z leucorrhoea, niewystarczającą i nieregularną miesiączką.

Napar z piołunu pobudza krążenie krwi i poprawia metabolizm. Dlatego jest to zalecane z otyłością i inne zaburzenia metaboliczne.

Piołun na odchudzanie... Bierzemy powyższy przepis (napar z piołunu), przyjmujemy tylko 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie 15 minut przed posiłkami. Skuteczna jest również mieszanka ziół: kruszyny, piołunu, wrotyczu.

Z gorączką i malarią przyjmowany doustnie napar lub wywar z piołunu.

Na zewnątrz zaleca się sok z piołunu z modzelami (zrób bandaż), urazy. Sok pomaga zatrzymać krwawienie w przypadku kontuzji, działa dezynfekująco i pomaga zacisnąć rany.

Świeżo rozgniecione zioło piołunu jest dobre na uśmierzenie bólu przy silnych stłuczeniach i zwichnięciach, działa również na skręcenia.

Napar z piołunu jest stosowany zewnętrznie w leczeniu świerzbu, odcisków. Lek Kamazulene, izolowany z piołunu, ma działanie przeciwzapalne i spazmatyczne i jest stosowany przy oparzeniach promieniami rentgenowskimi, egzemie, reumatyzmie i astmie oskrzelowej.

Do balsamów stosuje się nalewkę z piołunu rozcieńczoną ciepłą przegotowaną wodą w stosunku 1:10 z zapaleniem oka, a także na okłady na zapalenie okostnej, stłuczenia, reumatyzm stawowy.

Nalewka z piołunu na pół wodą służy do dezynfekcji dziąseł i jamy ustnej.

Jaka jest korzyść?

Substancje czynne zawarte w znacznych ilościach w tym zielu mogą w połączeniu wywierać szereg pozytywnych skutków na organizm ludzki. Oto krótka lista efektów, jakie ma ta roślina:

• przeciw robakom;
• przeciwzapalny;
• przeciwgorączkowy;
• żółciopędny;
• uśmierzacz bólu;
• hipnotyczny;
• gojenie: zdrowienie;
• przeciwdrgawkowe.

Oprócz osób cierpiących na ciężkie schorzenia preparaty na bazie tej rośliny przydają się również osobom starszym w celu spowolnienia procesu starzenia i uzyskania efektu tonizującego.

Przeczytaj go w całości w swojej książce z cytatami lub w społeczności!
Kolor piołunu, ecru i marsala we wnętrzach + encyklopedia designerskich nazw kolorów

Tak szybko, jak projektanci nie są wykluczeni z nazw odcieni kolorów, aby brzmiały smacznie i atrakcyjnie. W tej selekcji weźmiemy pod uwagę harmonijne połączenia piołunu (niebiesko-zielonego) i ecru z odcieniem marsala-fiolet, wanilii i kości słoniowej.

Po prostu posłuchaj nazw, które charakteryzują kolory na zdjęciu.

Gridfinny - perłowy odcień szarości, Waluta - szaro-zielone, dolarowe kolory, Verdigri - zielono-szary od fr. vert-de-gris, Verdragon - [Francuski. Vert dragon „green dragoon”; jednolity smok zielony; możliwe jest inne zrozumienie: smok „smok”] - odcień ciemnej zieleni, Cynobrowy, cynobrowy - [Francuski. cynobrowy ”jaskrawoczerwony, szkarłatny; blush '] - jasny szkarłat z pomarańczowym odcieniem, Viardot - [zniekształcony fr. vert d'eau „green water”] - jasnozielony, aqua green, water green. Zhirazol - mleczny z opalizującym odcieniem, zhirazol to stara nazwa szlachetnego opalu.Zhonkilev - złotożółty, żonkil jest jednym z gatunków z rodzaju narcyz. Izabela - blady słomkowy, brudny słomkowy róż. W imieniu hiszpańskiej królowej Izabeli, która wydała w 1604 r. przysięga: nie zmieniać koszul przez trzy lata.

Lord Byron lub Byrons - [w imieniu Anglików. poeta J. Byron] - czerwonawy, ale raczej ciemny odcień brązu, zbliżony do ciemnego kasztana. Niedźwiedzie, niedźwiedzie ucho - czerwonawy, ale raczej ciemny odcień brązu. Lilia - bladobiały, biały, delikatnie przypominający lilię

Kolory czerwone: krwisty, burgud, marsala, terakota, cegła, czerwona porzeczka, malina, różowy (goździk polny), granat (ciemnoczerwony), wiśnia, amarant (drewno mahoniowe), lafite (czerwone wino winogronowe), bordo, karmazyn (jasnoczerwony), truskawka, truskawka, cyklamen (ciemnoczerwony z różowawym), borówka brusznica, blady róż, pudrowy róż, żurawina, malinowa czerwień, rubin, czerwień, szkarłat, pomidor, jarzębina, self (kapral z różowym odcieniem), koralowy, żółto-różowy , almandyn, akazhu, adrianopol, ametyst, gaf, karmazyn, kormoran.

Wąwóz - astry. róża, palisander; dzikiej róży. oszalały - jasnożółty kolor farby z kwiatu barwiącego janowiec.

Zwyczajowo łączy się kolory piołunu z bladym różem, a także z odcieniami wiktoriańskiego różu, różu, bogatej czerwieni, alizaryny, pomarańczy, miedzi-czerwieni, bladożółtego, moreli, koloru jajka pleśniawki, jasnozielonego, szarego kolor niebieski, niebieski, liliowy, pomarańczowo-beżowy, żółto-brązowy i czekoladowy.

Nietrudno to zauważyć na zdjęciu Solovy - szaro-żółty (zwany słowikiem), Parszywy - kolor grzebienia, jedwabno-piaskowo-żółtawej tkaniny, Ecru - kość słoniowa lub niebielona, ​​szaro-biała, kremowa i Celadon - szaro-zielone kolory.

Niebieskawo-zielone kolory: lód, aqua, turkus, paw, mirt (ciemnoniebieski zielony), cyprys, piołun, niebieski z liliowym odcieniem, zielononiebieski, niebieskawo szary z zielonym odcieniem (eukaliptus), bladozielony, szparagi szare, jadeit, paproć, murena, zieleń mech, pang, ciemnozielona herbata.

Zekry - jasnoniebieski, szary.

Karmelita, kapucyn - czysty odcień brązu. Delfin butlonosy, beryl - srebrno-zielono-niebieski

Burmatny - [prawdopodobnie z Polski. brunatny „brown, brown” <mid-century-n. brunat „dark fabric”, średnio-niemiecki. braun „brown”] - ciemnoszary, jakby pokryty kurzem.

Przestraszona mysz - kolor jasnoszary.

Herbatnik - biały z niebieskimi lub zielonymi odcieniami, biszkopt - szary, szary, ecru, białawy, zbroja - biało-szary

Kolorystyka szara: szorstki, łupkowy, dymny, ołów, grafit, zakurzony, stalowy, jasnoszary z lekkim błękitem, kolor skóry wiewiórki zimowej, kolor ołowiu ciemny, kolor jasnoszary z niebieskim odcieniem, kwarc, mokry asfalt.

Fioletowe kolory: liliowy, storczyk leśny, fiołek leśny, ametyst, heliotrop (ciemny fiolet), fiołek ogrodowy, liliowy, irys, śliwka, burak, pierwiosnek, liliowy perski, fuksja. ...

Beaujolais to głęboki kolor o pięknym fioletowym odcieniu, Broszany - szkarłat, fiolet, wino Bordeaux (bordo, bordo) - czerwono-fioletowe, ciemnoczerwone z liliowym odcieniem. Crimson - fioletowy.

Wcielony - (z łac. „carneus”) kolor surowej wołowiny, karmazynowy, malinowy. Drzewo Judy - gorący róż,

Kolory niebieskie: popielaty, popielaty, błękitny, niezapominajka, szafirowy, ciemnoniebieski, elektryczny błękit, kolor hortensji, koralikowy - ciemnoniebiesko-szary, spieniony - indygo.

Bistre - brązowy

Kolory niebieskie: pervance (ciemnoniebieski z szarawym odcieniem), chabrowy, ultramaryna (kolor niebieski), indygo (ciemnoniebieski), kadź (ciemnoniebieski), lazur, niebiesko-niebieski - bleu „niebieski” + imię męskie Raymond.

Żandarm - odcień niebieskiego. Pojawiło się nawet wyrażenie „niebieskie spodnie”, które oznaczało pracowników żandarmerii.

Kolory żółte: perłowy, kremowy, cytrynowy, słomkowy, kanarek, płowy (bladożółty z różowawym odcieniem), wytrawna musztarda, tytoń, mosiądz, bursztyn, szafran (żółto-brązowy), żółtawy z szarym odcieniem, banan, piasek, biskwit, blange - żółtawo-biały, brązowawy.

Kolory żółto-zielone: jabłko, groszek, oliwka (żółto-zielona), pistacja (zielonkawa), zielna, mignonette, khaki (brązowo-zielona), szmaragd.

.

Kolory pomarańczowe: mandarynka, marchewka, pomarańcza, złoty, rdzawy, ecru (stara kość słoniowa z odcieniem brązu), beż (jasny brąz z żółtawym odcieniem), kawa z mlecznym kolorem, mleczna z kawową, podpalana, havana (cygaro), terakota (czerwono-brązowy), kasztan, kawa, jesienna (osika) kolor liści, brąz, czekolada, gałka muszkatołowa (gałka muszkatołowa), drzewo sandałowe, brąz, żubr - ciemnopomarańczowy

Labrador - kolor labradora, skalenia, biały lub szary, Rolka - ciemnoszary kolor rycynowy, wełniana tkanina wełniana.Orlik - (z francuskiego gołębia „colombin”) gołąb, szary.

Faktura VAT - jasnoniebieski, granatowy, od nazwy kostki roślinnej (jest też indygo). Marina, Marina - kolor jasnoniebieski, z francuskiego. morski, morski, Pervance - szaro-niebieski, bladoniebieski z liliowym odcieniem.Milori - granatowy, niebieski, pruski niebieski. Tausinny - niebieski, od słowa „paw”. Niebieskawo-fioletowy. ciemnoniebieski z wiśniowym odcieniem. Istnieją opcje tagashinny, tagashovy. Schmalt - niebieski, od nazwy farby, która została wykonana z tłuczonego niebieskiego szkła (smalt). Yubagry (ubagry) - fioletowy, jasnofioletowy; jasny niebieski. Patelnia - czerwono-czerwony, kolor polerowanych naczyń miedzianych, KashU lub catechu - czerwono-brązowy, brązowy, tytoń. Uzyskiwany z katechu z drewna akacjowego Koszenila - z farby koszenili, pozyskiwanej z owadów, szkarłatnej, robakowej, jaskrawoczerwonej, lekko szkarłatnej. Cętkowane, nakrapiane - szkarłatny, szalony, jaskrawoczerwony, od niego. Krapplack, kolor barwnika Krapplack uzyskiwany z korzenia marzanny.

Prazemny - kolor prazy, jasnozielony kwarc. Osika - zielony z szarawym odcieniem. Muramous, mora - trawiasta zieleń. Wyłącz to - kolor ciemnozielonego marmuru. Prunely - odcień czerni, którego nazwa pochodzi od koloru dojrzałych jagód morwy; początkowo odcień kojarzył się z prunel, który kiedyś był tylko czarny.

kość słoniowa i dąb bielony

Mordore, Mardore - kolor z gamy czerwono-brązowej ze złotym połyskiem. Nazwa pochodzi od francuskiego more dore, dosłownie „złocone wrzosowisko”. Kolor ten był szczególnie modny w pierwszej połowie XIX wieku. Massaka - ciemnoczerwony z niebieskim odcieniem. Savoyarsky - kolor z gamy czerwono-brązowej ze złotym połyskiem, Scarlatny - jasnoczerwony, z angielskiego. szkarłat.Solferino - jasny czerwony. Strizovy - jasny czerwony.Chervonny - czerwony, szkarłatny, jaskrawoczerwony.

Chermnoy - czerwony, ciemnoczerwony; mętny czerwony kolor. Sharlach lub sherlak - jasnoczerwony, od nazwy farby, kolor i farba są jaskrawo szkarłatne, szkarłatne .. Pusovy - brązowy, brązowy odcień czerwieni, kolor zgniecionej pcheł z francuskiej puce „flea”

. Pożar moskiewski - zbliżony kolorem do rozgniatanych borówek brusznicowych, Nakaratovy - odcień czerwieni, „gorący”, szkarłatny. Z francuskiego. naca-rat.Oświecony - bordowy, Karmazynowy - jasny, gęsty lub ciemny szkarłat (robak). Orletsovy - czerwono-wiśniowo-różowy, w kolorze orła.Porfir - fioletowy, bordowy; (z greckich porfirów - fiolet)

Turmalin - ciemny szkarłat, Fernambuck - żółto-czerwony, barwnik z drewna fernambuca - czerwone drzewo sandałowe, barwnik z drewna Caesalpina, Frez, frez - [z francuskiego. Truskawka „Fraise”] kolor zmiażdżonej truskawki, jasno karmazynowy. różowy z liliowym odcieniem. Somo, somu (somon) - z francuskiego.łosoś saumon, łosoś: jasnoróżowo-żółty, miąższ różowożółty.

Cary - ciemny brąz.Ponury - brązowy odcień szarości, brudny szary, ciemny, mieszany kolor, buk-czarno-szary, ciemnoszary, ciemnobrązowy. Więc chłopi nazwali ciemnoszary kolor. Okazało się, że tak. Podczas wytwarzania domowych tkanin wełnianych przędza była rzadko barwiona. Materiały z niej uzyskiwano w różnych brudnych szarych odcieniach koloru naturalnej wełny - czasem z brązowawym odcieniem. Marengo - szary przeplatany czarnym. Pojawił się po bitwie pod Marengo w 1800 roku. Faktem jest, że tutejsze tkaniny rzemieślnicze były przeważnie w kolorze ciemnoszarym. Londyn dym - ciemno szary. Marengo-Claire - jasny szary. Róża parnasjańska - odcień różu z fioletowym odcieniem. Mag-ghul - czerwony różowy. Mov - fioletowo. Movein (FR. Mauveine - purpura anilinowa) - pierwszy syntetyczny barwnik, uzyskany w 1856 roku. Magenta - z kursywą. - jasnoczerwony, magenta, z angielskiego. - fioletowy, między czerwonym a fioletowym. Kolor z mieszania światła czerwonego i niebieskiego, zawężony zakres z sektora magenty. Wygląda jak kwiat fuksji. Być może nazwa powstała po bitwie pod miastem Magenta (północne Włochy) w 1859 roku.

Redry - brązowy, czerwony, czerwonawy. Ruda - żółty z czerwonawym odcieniem, rdzawy. Sepia (on jest chiński atrament) - brązowy, barwnik uzyskiwany z atramentu z mątwy. Pomarańczowy - pomarańczowy, rudy żółty, gorący. Dahl ma pomarańczę - drzewo i owoc gorzkiej pomarańczy. Oreldursoy - czerwonawy, ale raczej ciemny odcień brązu.
Nankovy (Nanking, Nanjing) - kolor szorstkiej tkaniny bawełnianej, sprowadzonej niegdyś z Nanjing: brudny żółty. Opal - mlecznobiały, matowobiały z żółtym lub niebieskim odcieniem.

Szparag - kolor szparagów: oliwkowy. Jasnożółty - bladożółty, matowożółty, różowo-beżowy odcień żółtego od fr. wiadro "słoma". Dahl ma kolor słomkowy, bladożółty. Biało-żółtawa, od żółto-białej; żółto-białawy; o koniach: sól i izabelę; o psach: seksualne; o gołębiach: glina. Karamzin gloryfikowany blady krem.

Chryzopraz -: soczysta zieleń, Cyniczny - Zielony.Yar-copperhead, Copperhead to jasnozielona farba otrzymana przez utlenianie miedzi.Elektron - jasny niebieski z zielonym.Smaragdine - szmaragdowy kolor (nieaktualna nazwa szmaragdu).

Zaskoczenie Dauphina. On - kolor dziecięcej niespodzianki... Według legendy w Paryżu zaczęto farbować tkaniny na kolor gotowych pieluch po tym, jak Maria Antonina pokazała dworzanom swojego nowo narodzonego dwugodzinnego syna, który „zhańbił się” na ich oczach.

Kolor ecru „Ecru” oznacza „nieprzetworzone” lub „niebielone”

Tango - pomarańczowy z brązowym odcieniem. Nazwa oparta jest na tańcu o tej samej nazwie. Szarości ostatni oddech - żółto czerwony. Być może dlatego, że przed śmiercią oczy papugi żółkną. Biegły - jasny zółty. Dahl jest żółto-białawy, biało-żółty, słomkowy. Chryzolit - żółtawa zieleń, Chartreuse - żółty zielony .. Shamub - [z francuskiego. Wielbłąd „Chamoi”] jasnoczerwony brąz.

Yuft, Yuft, Yuhot - skórzany odcień brązu - żółtawo-jasnobrązowy. Kolor juftu był szeroko rozpowszechniony w pierwszej ćwierci XIX wieku, Lavalier - skórzany odcień brązu - żółtawo-jasnobrązowy. Moda, w przeciwieństwie do yuft, pojawiła się dopiero w połowie XIX wieku. Łania (od nazwy zwierzęcia) - żółtawo-brązowy.

Shanzhan - wielokolorowy materiał o kontrastowej fakturze. Dzięki zastosowaniu różnokolorowych nici do osnowy i wątku przy wytwarzaniu tkanin gładkich uzyskuje się opalizujący efekt kolorystyczny tzw. efekt „shangjang”.

Herbata normalizująca trawienie

Jeśli odczuwasz dyskomfort w jamie brzusznej: wzdęcia, wzdęcia, nudności i gazy, to warto wziąć kurację herbatą z corocznego piołunu.Aby to zrobić, wymieszaj 1/4 szklanki wrzącej wody z łyżeczką suchego gorzkiego piołunu. Następnie napój podaje się przez 10 minut i spożywa 3 szklanki dziennie. Herbata będzie gorzko smakować, ale wykazuje dużą skuteczność w walce z dolegliwościami brzusznymi. Herbata z piołunu pomaga również w walce z kamieniami nerkowymi, kamieniami żółciowymi i żółtaczką.

Gdzie i jak rośnie

Roślina lecznicza jest szeroko rozpowszechniona w całej Europie (z wyjątkiem północnej tajgi, tundry i obszarów półpustynnych), a także w południowej części Syberii (do Jeniseju) i na Kaukazie.

To gorzkie zioło rośnie wzdłuż dróg, w ogrodach warzywnych, w sadach, na pastwiskach, czasami można je spotkać na skrajach lasów, na łąkach lub na przybrzeżnych zboczach.

Piołun kwitnie w okresie lipiec-sierpień, a nasiona rośliny dojrzewają w sierpniu-październiku.

Gorzkie piołun zbiera się w okresie kwitnienia.

Opis rośliny

Jest to bylina osiągająca do 150 cm wysokości, wygląd piołunu można zobaczyć na każdym polu. Pędy są skrócone i proste. Kwiaty są żółte lub czerwone, małe. System korzeniowy jest zdrewniały. Zapach trawy jest ostry, smak jest gorzki. Roślina jest dość odporna - nie boi się suszy i mrozu.

Na terytorium Rosji występuje wszędzie 180 gatunków. Na obszarach, na których rosną gorzkie krzewy, jest zwykle suchy. To pustynie, stepy Kazachstanu, Azji Środkowej, Zakaukazia, Ukrainy. Czasami spotykany na południu i wschodzie Rosji oraz w zachodniej Azji.

Czy są jakieś przeciwwskazania?

Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania leków na bazie piołunu można uznać za ciążę i laktację. Nie zaleca się nadużywania tych leków osobom cierpiącym na zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych, a także osobom cierpiącym na choroby żołądkowo-jelitowe w ostrej fazie.

Piołun należy stosować ostrożnie u osób starszych z nadwagą. Przed podaniem leków, w tym piołunu, dzieciom poniżej 12 lat wymagana jest wstępna konsultacja z lekarzem.

Preparatów na bazie piołunu nie można stosować dłużej niż miesiąc, gdyż jego składniki gromadząc się w organizmie mogą wywoływać skutki uboczne w postaci zawrotów głowy, drżenia mięśni, halucynacji i zaburzeń psychicznych.

Mamy nadzieję, że ten materiał pomógł Państwu dojść do jednoznacznego wniosku, czy do celów zdrowotnych należy stosować preparaty na bazie tej rośliny. Pamiętaj, że medycyna tradycyjna jest z pewnością bardzo dobra, ale nie powinieneś całkowicie na niej polegać, gdy pojawi się problem. Jeśli zajdzie taka potrzeba, skonsultuj się z lekarzem. Bądź zdrów!

Zakup i przechowywanie

• Podczas zbioru powinieneś zainteresować się wierzchołkami (wiechami) kwitnącej rośliny. Konieczne jest przycięcie łodygi do 25 cm długości (najczęściej grubsze części trawy są odcinane i odrzucane). Pomimo faktu, że część nadziemna jest uważana za użyteczną część gorzkiego piołunu, całkiem dopuszczalne jest użycie korzenia rośliny, a dokładniej jej miękkich pędów. Korzeń należy wykopać jesienią i wysuszyć w taki sam sposób jak kwiaty.
• Ważne jest, aby zebrać kwitnące owoce rośliny na samym początku kwitnienia - czerwiec-lipiec (w zależności od regionu). Liście są odrywane w maju, zanim stwardnieją i nie będą tak gorzkie.
• Podczas procesu suszenia surowce układa się cienką warstwą pod baldachimem lub pędy rośliny zbiera się w pęczek, który z kolei zawiesza się w wentylowanym pomieszczeniu.
• Do wysokiej jakości i długotrwałego przechowywania stosuje się lniane torby lub drewniane naczynia. Korzenie i górna część piołunu można przechowywać do 3 lat, a liście do 2 lat.