Lavrovishnya: Zdjęcie i opis, korzyści i szkody rośliny, w projektowaniu krajobrazu

Ta kultura nie jest związana z laurem przez pokrewieństwo, pomimo nazwy i podobieństwa zewnętrznego. Lavrovishny - jeden ze znanych wszystkim rodzajów wiśni, przedstawiciel rodzaju Pink, który obejmuje brzoskwinie, migdały, wiśnie i morele. Wymowną nazwę nadano roślinie ze względu na charakterystyczny kształt liści.

Co to jest laur wiśniowy

Botanik Pierre Belon, który odkrył tę roślinę, nie zrozumiał jej nazwy. Słowo „laur wiśniowy” składa się z dwóch: „laurowy” i „wiśnia”, a wszystko dlatego, że roślina ma liście podobne do lauru, a jej owoce przypominają wiśnie. Łacińska nazwa rośliny to „Prunuslaurocerasus”. Jest to wiecznie zielony, wieloletni krzew należący do rodziny Pink, z rodzaju Plum.

Nazwa sugeruje, że krzew jest hybrydą laurową i wiśniową. To nie jest prawda. Przed nami roślina odmianowa - laur wiśniowy. Zdjęcie i opis pozwolą ci bardziej szczegółowo przestudiować jego funkcje:

• krzew może dorastać do 6 metrów wysokości, ma niskie tempo wzrostu;
• korona rośliny jest zwarta, gęsta;
• system korzeniowy jest potężny, dobrze rozwinięty;
• kora na pniu jest ciemnoszara, prawie czarna, szorstka;
• młode gałęzie są zielone;
• liście rośliny są duże, skórzaste, bogato zielone, jajowate;

• górna strona arkusza jest błyszcząca;
• liście na gałęziach układane są naprzemiennie;
• krzew kwitnie białymi lub białokremowymi kwiatostanami o długości około 11 cm;
• kwiaty pojawiają się w kwietniu-maju, pachną, przyciągają owady zapylające;
• kwiat lauru wiśniowego składa się z 5 płatków i jest zaopatrzony w liczne pręciki;
• dojrzewanie owoców następuje w lipcu-sierpniu;
• owocem jest pestkowiec, ma zaokrąglony kształt i średnicę około 8 mm;
• dojrzałe jagody mają ciemnofioletowy odcień;
• pod soczystą miazgą owocu znajduje się owalna kość.

Laur jest powszechny we wszystkich krajach europejskich. Do Europy został sprowadzony w połowie XVI wieku z Konstantynopola. Roślina dobrze się zakorzeniła i cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród ogrodników, więc zaczęła być aktywnie uprawiana wszędzie. Rośnie dziko w Ameryce Północnej i Eurazji. Można go znaleźć na Krymie, na Kaukazie.

Popularne odmiany: opis i zdjęcie

Istnieje około 400 odmian wiśni laurowych. Odmiany roślin różnią się wysokością, wielkością i kształtem liści, kwitnieniem, smakiem i wyglądem owoców. Wśród nich są nawet 3 odmiany, które można uprawiać w domu. Są to laur leczniczy, laur portugalski i Lusitania.

Wawrzyn portugalski to nisko rosnąca odmiana o miniaturowych błyszczących owalnych liściach z ostrymi końcami. Ogonki są koloru bordowego. Krzew rośnie wolno. Owocuje soczystymi czarnymi jagodami.

Laur leczniczy to odmiana bezpretensjonalna dla warunków wzrostu. Czuje się dobrze w donicy pokojowej, ma dość szybkie tempo wzrostu. Liście rośliny mają wyraźne właściwości lecznicze, co znajduje odzwierciedlenie w nazwie odmiany.

Wawrzyn lusitański doskonale nadaje się do kręconych fryzur, dlatego ta odmiana jest szeroko stosowana do celów dekoracyjnych. Roślina ozdobi każde pomieszczenie.

W ogrodach i parkach najczęściej sadzi się następujące odmiany krzewów:

• Wawrzyn kaukaska - liście są duże, błyszczące, wydłużone, mają jasnozielony odcień, wyprostowane gałęzie, kwitnie małymi białymi kwiatami;

• Shipkensis to obficie kwitnąca odmiana roślin, wyróżniająca się cienkimi wąskimi liśćmi i wyprostowaną łodygą;

• Otto Luiken - wyróżnia się wydłużonym kształtem liścia, kwiatostany wyglądają „puszysto” ze względu na długie pręciki i drobne płatki kwiatów, odmiana jest miniaturowa, może być stosowana w uprawie kwiatów w pomieszczeniach;

• Rotundifolia - ma ściśle pionowy układ gałęzi, kolor liści jest ciemnozielony, roślina nie potrzebuje dużej ilości światła słonecznego, może rosnąć na terenach skalistych, niewymagająca podlewania;

• Herbergeri - krzew dorasta do 4 metrów wysokości, jagody mają bogatą bordową barwę, odmiana charakteryzuje się słabą mrozoodpornością;
• Mount Vernon to odmiana karła o długich pędach pełzających, dorasta do pół metra wysokości, liście mają postrzępioną krawędź, zimą wymaga schronienia, gdyż nie jest odporna na zimno.

Opis kultury

Różne rodzaje wiśni laurowych mogą wyglądać nieco inaczej. Roślina należy do rodzaju Plum, podrodzaju - Cherry i Rosaceae. Jest uprawiany głównie w ciepłych regionach, takich jak Azja Wschodnia, Morze Śródziemne, Ameryka Południowa i Środkowa.

Drzewo dorasta do 10 metrów wysokości. Korona jest zwarta, ale gęsta. Wszystkie części kultury, z wyjątkiem miąższu jagód, są trujące. Korzenie są dobrze rozwinięte, a główne silnie pogłębione. Stare gałęzie są szorstkie, szare, a młode zielone, z jasnym puchem. Liście długości 8-25 cm, owalne z ostrym końcem, wyrastające na krótkich ogonkach. Liście mają intensywny zielony kolor, a przednia strona skórzasta, błyszcząca.

Drzewo dorasta do 10 metrów wysokości. Korona jest zwarta, ale gęsta

Kwiatostany tworzą grono pachowe do 5-13 cm Kwiaty drobne, białe, trzymają się krótkich szypułek, mają przyjemny, mocny aromat. Kwitnienie występuje w okresie od kwietnia do maja. Jagody są jajowate, do 0,8 cm długości, czarne. Kamień jest również jajowaty. Smak jagód jest słodki, aromat niezbyt wyraźny. Jagody dojrzewają w sierpniu.

Wykorzystanie wiśni laurowej w projektowaniu krajobrazu

Ponieważ krzew wygląda bardzo dekoracyjnie, wszystkie jego odmiany są popularne w projektowaniu krajobrazu. Laur jest używany jako pojedyncza roślina i do nasadzeń grupowych.

Stanowi doskonały żywopłot, szczególnie w regionach o łagodnych zimach, gdzie krzew nie traci liści przez cały rok. Przy ścisłym sadzeniu krzewów ich gęste liście tworzą solidne ściany. Przycinanie lauru wiśniowego pozwala tworzyć żywopłoty o różnej wysokości.

Roślina dobrze nadaje się do strzyżenia, a dzięki powolnemu wzrostowi korony długo zachowuje nadany kształt.Wawrzyn zimozielony nadaje się do tworzenia topiary. W przypadku fryzur kręconych najczęściej stosuje się wiśniowy laur i Luizjana.

Aby ozdobić klomby i obramowania, sadzi się karłowate odmiany lauru wiśniowego. Pięknie prezentują się w połączeniu z krzewami iglastymi.

Odmiany charakteryzujące się niską odpornością na niskie temperatury są najczęściej wykorzystywane do zagospodarowania werand, loggii, szklarni oraz w uprawie kwiatów we wnętrzach.

Kolejny akcent do wiecznego ogrodu.

Do niedawna uważano, że wiecznie zielony ogród to część tropików. Ale to stwierdzenie staje się przestarzałe na naszych oczach. Wiecznie zielony ogród jest tu już całkiem realny. Ale może być niezawodny tylko z przewagą drzew iglastych. Zatem podstawą Twojego wiecznie zielonego ogrodu powinny być tuje, jałowce, świerki, sosny, cyprysy ... Aby jednak kompozycje nie wyglądały monotonnie, iglaki należy „rozcieńczyć” drzewami liściastymi. A tak przy okazji, nie tylko drzewiaste, ale także zielne.

Wymienię tylko część możliwych liściastych wspólników wiecznie zielonego ogrodu. Górna kondygnacja: rododendrony wielkokwiatowe i drobnolistne, bukszpan, laur czereśniowy.Poniżej: borówka brusznica, wrzos, bergenia. A na samym dnie erica, pachisandra, kostrzewa Gauthier, barwinek, tymianek.

Wiśniowy laur dobrze znosi strzyżenie. Jednak w naszych warunkach energia wzrostu krzewu nie wystarcza, aby go stale przycinać, jak ma to miejsce na południu. Dlatego tworzenie lauru wiśniowego ma sens tylko poprzez skrócenie wierzchołków pędów.

Przygotowanie do zimy. Oczywiście wiśniowy laur też nie zaszkodzi schronisku. Najdelikatniejszą opcją jest pociągnięcie go do ziemi czymś ciężkim, na przykład deskami. Jeszcze lepiej jest dodatkowo pokryć go gałązkami świerkowymi.

Ja sam poszedłem w drugą stronę. Głównym zagrożeniem dla wiśniowego lauru jest wiosenne oparzenie słoneczne. Jednocześnie najbardziej niebezpieczne miesiące w tym sensie to luty i marzec. Aby zminimalizować ryzyko poparzenia, nie sadzić lauru wiśniowego przy stałym nasłonecznieniu. Jednocześnie źle się poczuje w silnym cieniu. Południowiec nadal potrzebuje ciepła od słońca. Z powyższego wynika, że ​​idealne lokalizacje to te, w których wiosenne słońce jest nisko, wawrzyn jest mało, a od połowy kwietnia byłby w bezpośrednim nasłonecznieniu. Odpowiednie warunki rozwijają się np. Od północy niskich zabudowań lub krzewów.

Kaukaz jest pode mną... Ponieważ przez ostatnie lata moja wiśnia laurowa nie wykazywała chęci „awansowania” i woli rosnąć w niskim krzaku, już się domyśliłem, jakim towarzystwem ją zatrzymać. Kompozycja będzie naśladować jej ojczyznę, Kaukaz. Zbocze góry będzie reprezentować kilka głazów. W północnej części działki posadzę laur wiśniowy. A od południa, przed nią, wyrośnie zwarte drzewo iglaste, jak świerk konik, tak że w południe zasłoni cieniem wiśniowy laur przed słońcem. A stopa całej tej grupy zostanie oddana bluszczowi karpackiemu.

Jak wyhodować wiśniowy laur na swojej stronie

Laur można uprawiać zarówno na zewnątrz, jak iw doniczce. Sadzenie i pielęgnacja na zewnątrz ma wiele cech, które powinni wziąć pod uwagę ci, którzy chcą mieć piękny i zdrowy krzew.

Wiśniowy laur preferuje gleby dobrze nawilżone. Jest bardziej wrażliwy na podlewanie niż na skład gleby. Może rosnąć na glebach wapiennych, próchniczno-węglanowych, gliniastych i piaszczysto-gliniastych. Oświetlenie krzewu też nie jest takie ważne. Niektóre odmiany mogą z łatwością obejść się bez dużej ilości światła słonecznego. Roślina może rosnąć zarówno w cieniu, jak i na słonecznym terenie. Chociaż bezpośrednie światło słoneczne jest dla niego niepożądane.

Ci, którzy zdecydują się wyhodować roślinę w doniczce pokojowej, powinni zrobić dla niej miejsce w oknie zachodnim lub wschodnim. W miesiącach letnich zaleca się umieszczenie doniczki na krzewy na zewnątrz lub na balkonie. Najbardziej aktywny wzrost obserwuje się w temperaturze 20-22 stopni. Do uprawy wawrzynu w pomieszczeniach można użyć uniwersalnej gleby do roślin doniczkowych. Pamiętaj, aby zorganizować dobry drenaż w doniczce.

Rozmnażanie krzewów

Istnieje kilka sposobów rozmnażania lauru wiśniowego:

• sadzonki;
• posiew;
• warstwowanie powietrza;
• podstawowe procesy.

Rozmnażanie przez sadzonki jest uważane za najprostszą i najskuteczniejszą metodę. Pędy zdrewniałe o długości 10-15 cm są odcięte, prawie całkowicie oczyszczone z liści, pozostawiając tylko kilka górnych liści. Sadzonki sadzi się w pojemnikach wypełnionych ziemią, pogłębionych o 3 - 3,5 cm, a przyszłe rośliny trzymamy w szklarni. Korzenie powstają w ciągu 2 do 3 miesięcy. Rok po ukorzenieniu roślinę można przesadzić na otwarty teren.

Przed posadzeniem nasion lauru wiśniowego należy je rozwarstwić. Aby to zrobić, są przechowywane przez około 2 miesiące w niskich temperaturach - w temperaturze +4 - +6 stopni. Następnie nasiona umieszcza się w gorącej wodzie na jeden dzień, okresowo ją zmieniając.Nasiona zagłębia się w ziemię o 1-1,5 cm, po wysianiu doniczki pozostawia się w pomieszczeniu na około rok, zapewniając roślinom regularne podlewanie.

Rozmnażanie przez warstwy powietrza pozwala uzyskać kilka nowych roślin. Wiosną należy wybrać zdrową, młodą gałąź, odciąć ją, aby uformowała korzeń, zgiąć i posypać ziemią. Po 3 do 4 miesiącach sadzonki można odciąć od rośliny matecznej, a po kolejnym roku przesadzić w nowe miejsce.

Rozmnażanie przez pędy korzeniowe służy do odnawiania starych roślin. W tym celu krzew jest odcinany, pozostawiając niski kikut o wysokości do 5 cm. Wiosną wyjdą od niego młode pędy, możesz się nimi zająć. Jesienią będą miały własne korzenie, po których potomstwo będzie można przeszczepić.

Porady dotyczące pielęgnacji

Opieka nad rośliną może być pracochłonna, wszystko zależy od jej różnorodności:

• od początku wiosny do połowy jesieni roślinę należy regularnie podlewać, jeśli nie ma opadów, raz w tygodniu pod krzak wlewać 1 wiadro wody, aw upalnych miesiącach częstotliwość podlewania zwiększa się do 2 - 3 razy w tygodniu;
• przy przedłużającym się braku opadów w godzinach wieczornych liście nawadniane są wodą;
• do karmienia stosuje się roztwór humusu lub kompostu, nawóz stosuje się raz w miesiącu od wiosny do jesieni;
• w maju i październiku przeprowadza się sanitarne przycinanie gałęzi, suche i uszkodzone gałęzie przycina się nożycami do przycinania;
• kształtowanie przycinania odbywa się do woli, korona wygląda schludnie bez niego;
• aby korzenie były dobrze nasycone tlenem, należy poluzować glebę wokół buszu, usunąć chwasty;
• wraz z nadejściem chłodów gleba w obszarze korzeni jest ściółkowana torfem;
• w przypadku silnych mrozów na zimę lepiej przykryć koronę materiałem izolacyjnym.

Lądowanie

Do uprawy w otwartym terenie środkowego pasa konieczne jest wybranie odmian najbardziej odpornych na zimno, na przykład leczniczy laur wiśniowy. Rośliny sprowadzane z południa grożą obumarciem już w pierwszą mroźną zimę.

Do sadzenia wybiera się obszary chronione przed wiatrem - w pobliżu wysokich płotów lub drzew... Gleba jest preferowana pożywna, obojętna, lekko zasadowa i luźna. Prace trwają w kwietniu. Otwory pod sadzonki przygotowuje się szerokie, o głębokości 70–80 cm, do gleby dodaje się mineralne zaprawy dla roślin kwitnących i torf torfowy. Na dnie dołów należy ułożyć drenażową warstwę małych kamieni. Podczas sadzenia kołnierze korzeni pozostają na poziomie powierzchni. Następnie rośliny są podlewane.

Dlaczego wiśniowy laur jest przydatny?

Od wielu lat laur znany jest jako medycyna tradycyjna. Używane są głównie liście krzewów. Zawierają garbniki, glikozydy, benzaldehyd, kwasy fenolokarbolowe, witaminę C, katechiny. Te substancje czynne mają silny wpływ na organizm człowieka:

• zmniejszyć stan zapalny;
• pomoc w kaszlu, działanie wykrztuśne;
• złagodzić skurcze;
• zabijać patogenne mikroorganizmy;
• mieć działanie hemostatyczne;
• poprawić czynność serca;
• wzmocnić odporność;
• przyspieszyć metabolizm.

Obecny w liściach kwas cyjanowodorowy działa matująco na receptory nerwowe, zmniejsza wrażliwość receptorów błony śluzowej wyściełającej narządy przewodu pokarmowego, osłabia perystaltykę jelit. Właściwości te wykorzystuje się w leczeniu schorzeń układu pokarmowego, nerwic, bezsenności.

Uwaga: liście laurowe wiśni zawierają olejki eteryczne. Dzięki tej jakości mogą być stosowane jako dodatek aromatyczny w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Aromatyczne poduszki wykonane są z suszonych liści, na których spanie łagodzi bóle głowy.

Zastosowanie rośliny w medycynie tradycyjnej

W medycynie ludowej do przygotowywania naparów i wywarów używa się liści i kory lauru wiśniowego. Woda laurowa jest przygotowywana z liści rośliny. Uzyskuje się go poprzez napar i destylację liści laurowych wiśni. Środki ludowe są skuteczne w leczeniu:

• bół głowy;
• arytmie;
• nieżyt żołądka;
• zaburzenia nerwowe;
• gruźlica;
• helminthiasis;
• choroby ginekologiczne;
• rak.

Działanie wywarów i naparów z wiśni laurowych wynika z obecności w liściach kwasu cyjanowodorowego. Stosując wewnątrz napoje lecznicze działa znieczulająco, przeciwzapalnie, antyseptycznie, łagodzi skurcze.

Lecznicze wywary i wodę z wiśni laurowej używane są również zewnętrznie do balsamów, wcierania, okładów, płukanek. Pomagają przy chorobach dermatologicznych, podrażnieniach skóry, zapaleniach spojówek.

Ważny! Ze względu na zawartość trujących substancji w liściach lauru wiśniowego, niebezpieczne jest gotowanie tradycyjnej medycyny w domu i przyjmowanie ich bez specjalistycznej kontroli. Obliczenie dawki jest niezwykle trudne, a przedawkowanie może być śmiertelne.

Wiadomo, że w XVII - XIX wieku roślina ta była używana na choroby serca, podobnie jak Corvalol. Jednak ze względu na wysokie ryzyko przedawkowania i potencjalne zagrożenie kwasem cyjanowodorowym, po pojawieniu się alternatywnych leków, porzucono stosowanie wiśni laurowych.

Podanie

Korzyści z wiśni laurowej są ogromne, jeśli są stosowane z wiedzą i inteligencją, ale jeśli nadużyjesz kuracji, możesz zaszkodzić zdrowiu. Najlepiej wybrać jeden z przepisów i ściśle przestrzegać dawkowania, aby poprawić swoje zdrowie w ciągu zaledwie kilku dni.

• Napar z liści i owoców wiśni laurowej pomoże przy niestrawności, zaburzeniach pracy serca i układu nerwowego. Dla niego zmiel łyżkę liści i dwie jagody i zalej pół litra gorącej wody. Po 20-30 minutach infuzji i wysiłku, kilka razy dziennie weź 50 ml naparu. W przypadku nerwic i depresji można również wziąć napar z komosy ryżowej, naprzemiennie z laurami wiśniowymi.
• Posiekane nasiona jagód zmieszane w równych częściach z cukrem pomogą jelitom i złagodzą bezsenność. Aby to zrobić, pobiera się je małą łyżeczką trzy razy dziennie. Jeśli bierzesz równolegle nasiona lnu, możesz na zawsze zapomnieć o zaparciach.
• Jeśli już odczuwasz dyskomfort i ból w żołądku, możesz wziąć dwie łyżki naparu z liści. Aby to zrobić, dwie łyżki suszonych liści parzy się w szklance ciepłej wody, pozostawia na 20 minut, a następnie filtruje. Zaleca się pić tylko na ból.

Popularne przepisy

• Ten sam napar, ale z większym stężeniem liści, można wcierać w skórę głowy, aby pobudzić wzrost włosów, a płyny z naparu pomogą przy czyrakach.
• Łyżeczka zmiażdżonych nasion uchroni Cię przed bólami głowy i migrenami. Musisz je popić surowym mlekiem.
• Przy silnych migrenach i zaburzeniach snu warto zszyć w tkaninę kolekcję liści lauru wiśniowego, lauru i mirtu. Trzeba na nim leżeć 2-3 godziny, aby wzmocnić sen i 3-4, aby pozbyć się migren. Jeśli ból nie ustąpi, możesz wypić napar z leuze krokosza barwierskiego, który dobrze zwalcza każdy rodzaj bólu.
• Dla wzmocnienia układu odpornościowego zaleca się codzienne spożywanie 100 g świeżych lub suszonych wiśni.
• W przypadku bólów głowy pomoże również dżem z wiśni laurowych. Jedząc 4-5 łyżek dżemu wraz z nasionami, można poczuć ulgę po 15-20 minutach.

Możliwe szkody i przeciwwskazania

Wszystkie części rośliny, z wyjątkiem jagód, są uważane za trujące. Zawierają amigdalinę i kwas cyjanowodorowy. Wspomina się o tym nie tylko w nauce, ale także w literaturze. Na przykład z kwasu cyjanowodorowego, który jest częścią wiśniowego lauru, zrobiono truciznę, którą otruł Romeo w tragedii Szekspira.

Uwaga: amigdalina w różnych stężeniach zawiera nasiona i liście wszystkich członków rodziny Pink.

Amygdalina jest związkiem trującym. Kiedy dostanie się do organizmu człowieka, zamienia się w kwas cyjanowodorowy. W dużych ilościach prowadzi do głodu tlenu w tkankach.Wpływa to negatywnie na stan wszystkich narządów i układów wewnętrznych:

• z powodu braku tlenu praca układu nerwowego jest zakłócona;
• zwiększa się częstotliwość i głębokość oddychania, pojawia się duszność, przy silnym zatruciu oddech jest hamowany, aż do całkowitego zatrzymania;
• tętno zwalnia, wzrasta ciśnienie krwi, rozwija się ostra niewydolność serca, możliwe jest zatrzymanie akcji serca;
• produkty niedotlenione, kwas mlekowy, ciała acetonowe gromadzą się we krwi;
• metabolizm jest zaburzony.

Przeciwwskazania do stosowania owoców laurowych wiśni i leków na bazie rośliny:

• ciąża;
• okres laktacji;
• dzieciństwo;
• indywidualna nietolerancja;
• alergia;
• obecność chorób przewlekłych w ostrej fazie.

Korzyści i szkody związane z laurami wiśniowymi w każdym przypadku będą inne. Jeśli istnieją przeciwwskazania, nie wolno go używać. Przed użyciem lepiej skonsultować się z lekarzem.

Jaka jest różnica między laurowym a laurowym

Wawrzyn zawdzięcza swoją nazwę podobieństwu liści do lauru. To podobieństwo jest tak wyraźne, że nie każdy będzie w stanie od razu stwierdzić, która roślina jest przed nim. To, że liście roślin są podobne, wykorzystują pozbawieni skrupułów handlarze sadzonkami, podając laurowi wiśniowemu liść laurowy. Istnieją różnice między krzewami i jest ich bardzo dużo. Nawiasem mówiąc, odróżnienie liści laurowych od wiśni laurowych jest ważne nie tylko dla tych, którzy decydują się wyhodować krzew w swoim ogrodzie.

Trujące substancje zawarte w liściach wiśni laurowej nie pozwalają na użycie ich do gotowania, podobnie jak laur. Chcąc wyhodować laur na swojej stronie i zamiast tego zasadzić laur wiśniowy, możesz stawić czoła nieprzyjemnym konsekwencjom zjedzenia trującej rośliny.

Jak więc odróżnić laur wiśniowy od lauru. Zarówno laur laurowy, jak i laur wiśniowy mają jajowate, wydłużone liście. Ich wielkość może się różnić w zależności od odmiany i wieku krzewu. Ale liście laurowe mają ten sam kolor po obu stronach, podczas gdy laur wiśniowy ma błyszczącą „przednią” część. Po wysuszeniu liście laurowe są twardsze i gęstsze.

Kolejną ważną różnicą między wiśniowym laurem a liśćmi laurowymi jest zapach. Laur jest bardzo aromatyczny, dlatego jest używany jako przyprawa w kuchni. Wiśniowy laur ma subtelny zapach.

Kolejna wskazówka, jak odróżnić liść laurowy od bohatera naszego artykułu: przyjrzyj się bliżej gałęziom krzewów. Porównując je widać, że kora laurowa jest zielona, ​​miejscami czerwonawa, ogonki liściowe są ciemnozielone. Wiśniowy laur ma brązową korę, ogonki liściowe są czerwonawe.

Nadal można odróżnić laur od lauru wiśniowego po jego owocach. Jeśli masz przed sobą owocującą roślinę, owoc będzie jedną z kluczowych różnic. Laurel ma niebiesko-czarne owoce, małe, samotne, nie nadają się do jedzenia. Wiśniowy laur jest słodki, czasem z goryczką, owoce mięsiste, soczyste, ułożone w grona, mają fioletowo-czarny lub bordowy odcień.

Wymagania agrotechniczne

Drzewo krajobrazowe przeznaczone jest do uprawy w ogrodzie, na wsi, na balkonie lub w specjalnym pojemniku. Sadzonki sadzi się wczesną wiosną lub jesienią, kiedy gleba jest jeszcze wilgotna i gęsta. Laurel to mało wymagająca roślina, ale każda odmiana ma pewne indywidualne cechy.

Rozważ szczepienie byliny:

1. Do hodowli wiśni laurowych weź zeszłoroczne lub wierzchołkowe sadzonki. Długość każdego waha się od 10 do 15 cm.
2. Sadzonki sadzone są ścinane w drugiej połowie sierpnia lub nawet na początku września.
3. Po wycięciu sadzonek należy je umieścić w mieszance torfu i piasku. Alternatywnie zamiast torfu można użyć humusu.
4. Podczas sadzenia wymagany jest drenaż; do jego stworzenia używa się zwykłej keramzytu.
5. Po tym, jak sadzonki mają mocny system korzeniowy, przenosi się je do doniczek średniej wielkości. W doniczkach będą się rozwijać przez cały rok.
6. Po tym czasie przesadza się je na stałe do otwartej gleby. Jeśli system korzeniowy rozwija się szybko, przeszczep należy przeprowadzić szybciej.

Ważny! Najczęstszą chorobą dotykającą roślinę jest mączniak prawdziwy winogron. Wyleczenie choroby jest dość proste, w tym celu będziesz musiał użyć specjalnych preparatów na bazie siarki lub innych fungicydów.