Kurczaki Orpington: produktywność i perspektywy hodowlane

Rasa kurczaków Orpington została wyhodowana w Anglii, w hrabstwie Kent przez Williama Cooka. Jej nazwa pochodzi od miasta Orpington. William Cook postanowił opracować rasę kurczaków, która miała stać się uniwersalna, a co najważniejsze prezentacja tuszy powinna spodobać się angielskim nabywcom. W tamtych czasach bardzo ceniono kurczaki o białej skórze, a nie o żółtej skórze.

Oto zadania hodowlane, które postawił sobie ten człowiek. I musimy oddać mu to, co mu się należy, cele te zostały osiągnięte. Wyhodowano ptaka, który szybko przybrał na wadze, miał wysoką produkcję jaj, był niewymagający warunków przetrzymywania i potrafił samodzielnie znaleźć pożywienie podczas spaceru.

Historia hodowlana linii rasy

Orpington to kurczaki pochodzenia angielskiego. Zostały wyhodowane przez Williama Cooka, który mieszkał w mieście o tej samej nazwie w hrabstwie Kent. Pracę hodowlaną rozpoczął w 1876 roku. W tamtych czasach wysoko cenione były tusze kurczaka z białą skórą. Cook chciał stworzyć właśnie takiego ptaka i zaczął eksperymentować. Przekroczył Plymouthrocks, Langshans i Minorocs.

Naukowiec nigdy nie był w stanie ukończyć swojej pracy; jego prace były kontynuowane przez Josepha Partingtona. Dodał krew Cochinchins do nowej rasy, po której Orpingtonowie odziedziczyli swoje wspaniałe upierzenie. Początkowo nowa angielska linia mogła się pochwalić tylko czarnym umaszczeniem, później wyhodowano inne. Fawn Orpington pojawił się w 1894 roku, aw latach dwudziestych niemieccy hodowcy wprowadzili Red Orpington. Odmiana biała powstała przy udziale Leghorns. Powstał w 1989 roku.

Częste choroby

Bujne upierzenie staje się obiektem ataków pasożytów - bądź czujny. Drugą najczęstszą chorobą kobiet jest niedobór witamin.

Z kolei samce zimą cierpią na anemię i niedotlenienie, dlatego ważne jest, aby w domu była możliwość wymiany powietrza. Stado można uratować przed wszystkimi innymi owrzodzeniami dzięki dobrym warunkom bytowym, higienie i środkom zapobiegawczym.

Jakie są recenzje?

Opis rasy ze zdjęciami i charakterystyką

Przedstawiciele linii rasy Orpington wyróżniają się masywnym prostopadłościennym korpusem. Bujne upierzenie optycznie zwiększa objętość ciała. Badając wygląd angielskich kurczaków, wielu błędnie przypisuje je rasom mięsnym, a nie mięsowi i jajom. Ptaki mają bardzo dobrze rozwiniętą klatkę piersiową, brzuch i kończyny.

Kogut Orpington

Istotne cechy Orpingtona:

• waga koguta sięga 5 kg, kury nioski - 4 kg;
• mała głowa;
• grzebień czerwony, liściasty, prosty;
• kolor tęczówki oczu zależy od koloru ptaka;
• płatki średniej wielkości, owalne kolczyki;
• szyja średniej długości, mocna, lekko zakrzywiona, obficie upierzona;
• plecy są długie, szerokie;
• masywna klatka piersiowa osadzona nisko;
• małe skrzydła są mocno przymocowane do ciała;
• brzuch jest obszerny;
• krótki ogon;
• nogi średniej wielkości, mocne, szeroko rozstawione, obnażone śródstopie.

Kura Orpington

Nietrudno odróżnić kurczaka od koguta - ma bardziej zaokrąglone kształty i przysadzistą sylwetkę. Poduszki lędźwiowe u kobiet są bardziej rozwinięte, a ogon jest nieco krótszy.

Uwaga! Niezależnie od koloru piór skóra kurczaków Orpington jest biała.

Osobniki z wysoko osadzonym tułowiem, wąskim ciałem i długim ogonem uważane są za nieodpowiednie do hodowli.Białe płatki uszu, żółta skóra i zbyt długie nogi są również przyczyną uboju ze stada.

Różnorodność kolorów

W okresie selekcji naukowcy otrzymali ponad 10 wariantów koloru piór Orpington:

• czarny;
• biały;
• czerwony;
• jasnożółty;
• złoty;
• perkal;
• niebieski;
• kuropatwa;
• jastrzębi;
• marmur;
• czekolada.

U ptaków o ciemnej maści kolor oczu jest ciemnobrązowy, bliższy czarnemu. U białych, złotych, płowych i czerwonych kurczaków tęczówka jest jaskrawopomarańczowa. Kolor łap to jasny beż, tylko czarne orpingony mają szare łapy.

Kolor płowy

Szczególnie piękny jest błękit Orpington. Główny odcień pióra u ptaków o tym kolorze jest popielaty lub szary, szyja jest ciemniejsza, puch jest lekko dymny. Każde pióro jest obrysowane na końcu obrzeżem w kolorze łupka.

Nie mniej interesujące jest złoto Orpington. Główne tło takich ptaków jest brązowe, głowa jest czerwona, a na szyi obnosi się ognisty czerwony kołnierz. Pióra na brzuchu są przeważnie czarne z niewielkimi pręgowanymi plamami. Koniec każdego pióra ma cienką czarną obwódkę.

Temperament

Przedstawiciele rasy Orpington to spokojne, nadające się do zamieszkania ptaki. Nie stronią od ludzi, szybko przyzwyczajają się do nowego miejsca zamieszkania i właściciela. Konflikty w kurniku są dla nich rzadkością. Ptaki uwielbiają chodzić, więc woliera jest dla nich odpowiednia. Niektórzy farmerzy zauważają, że kurczaki są nieśmiałe, ale to znika wraz z wiekiem.

Orpingtony są aktywnymi, ciekawskimi ptakami

Wskaźniki produktywności

Roczny kogut waży około 5 kg. Waga dorosłej kury nioski wynosi 3,5–4 kg. Wskaźniki rekrutacji są średnie. Mięso Orpington jest soczyste i ma przyjemny smak. Ptaki potrzebują więcej ruchu, dla nich zawartość komórkowa jest nie do przyjęcia ze względu na ich skłonność do otyłości.

Produkcja jaj sięga 160 jednostek produkcji w pierwszym roku nieśności. Ponadto produktywność spada o 10-15% rocznie. W związku z tym kurczaki są odnawiane co 2 lata. Waga jajka - 50 g.

Wydajność Orpington

Ponieważ Orpington jest wszechstronną rasą mięsno-jajeczną, ich wskaźniki wydajności zarówno dla mięsa, jak i jaj są dobre, chociaż nie wybitne, jak w przypadku bardziej wyspecjalizowanych ras.

Jak świadczą referencje, Orpingtonowie nie rosną w bardzo szybkim tempie, ale są w stanie uzyskać solidną masę: dorosłe kurczaki ważą średnio około 3-4 kg, koguty - 4-5 kg. Oczywiście przy takich wskaźnikach maksymalnej wagi wysoka wczesna dojrzałość jest po prostu niemożliwa.

Produkcja jaj przez ptaki jest również dość solidna, choć nie wybitna. W pierwszym roku kura nioska produkuje średnio od 160 do 180 jaj. W drugim roku produkcja jaj spada do 130-140 jaj. Same jaja są średniej wielkości (55-60 g), z twardą jasnobrązową lub kremową skorupą.

Zalety i wady

Rolnicy cenią kurczaki Orpington za ich cechy:

• wysoka produktywność mięsa;
• prezentacja tusz;
• doskonały smak mięsa;
• dobroduszny charakter;
• umiejętność szybkiego dostosowania się do nowych warunków;
• rozwinięty instynkt macierzyński u kur niosek;
• dobre wskaźniki produkcji jaj.

Kurczaki angielskie nie są pozbawione wad, ale jest ich znacznie mniej niż zalet. Na przykład powolne dojrzewanie i skłonność do otyłości. Inną wadą jest to, że ptaki dużo jedzą. Doświadczeni rolnicy zalecają wysyłanie ich codziennie. Zjadając trawę i robaki na podwórku, ptaki pomagają swoim właścicielom obniżyć koszty karmy o 25-30%.

Postać

Wszyscy wiedzą, że każda rasa osobno różni się od innych swoim usposobieniem i zwyczajami. Jedni lubią okazywać charakter i agresję, inni mają niestrudzoną aktywność, a czasem sami cierpią z powodu nadmiernej ciekawości.

Ale rasa kurczaków Orpington jest jedną z najbezpieczniejszych do trzymania w domu.Ze względu na swój spokojny i spokojny charakter na terenie kurnika i spacerniaka zachowują się jak prawdziwi angielscy arystokraci.

Spokojne, powolne i niezdarne gdakanie wymagają bardzo małej uwagi i mogą być zadowolone z tego, co mają.

Ze względu na dużą wagę i słabo rozwinięte skrzydła nie są w stanie wystartować, więc zadowalają się tylko mierzonymi spacerami i cichym gdakaniem.

Cechy treści

Przedstawiciele rasy Orpington są mało wymagający w stosunku do warunków przetrzymywania. Potrzebują tylko wygodnego domu, spacerów i dobrego jedzenia.

Kurnik

Kurnik powinien być usytuowany na wzniesieniu, aby nie był ogrzewany wodą po ulewnych deszczach lub topniejącym śniegu. Ptak jest dość duży, dlatego na 1 m2 przypada 1 osobnik. W ciasnym pomieszczeniu ptaki odczuwają stres, który często prowadzi do dziobania.

Kurczaki są zestresowane w ciasnych warunkach.

Wymagania dotyczące szopy:

1. Dobra wentylacja. W przypadku jego braku amoniak i siarkowodór gromadzą się w kurniku, które są uwalniane z odchodów ptaków. Przebywanie w dusznym pomieszczeniu prowadzi do spadku produkcji jaj i tempa zapłodnienia jaj, osłabienia odporności ptaków.
2. Połączenie elektryczne. Zimą, gdy dzień się skróci, trzeba będzie go sztucznie przedłużyć do 13 godzin. W przeciwnym razie kurczaki przestaną nieść.
3. Koguty nie powinny mieć więcej niż 50 cm wysokości - orpingtony nie mogą latać. Dla każdej osoby bierze się 30–35 cm długości słupa.
4. Gniazda są instalowane w zacisznych zakątkach stodoły, chronionych przed przeciągami i światłem. Możesz użyć drewnianych skrzyń wyłożonych grubą warstwą miękkiej słomy.
5. Kąpiele popiołowo-piaskowe. Służą do zapobiegania rozprzestrzenianiu się pasożytów skóry - zjadaczy piór, pcheł, pluskiew, kleszczy. Są instalowane na podłodze kurnika lub na spacerowym podwórku.
6. Miski do picia i karmniki. Hodowca musi zapewnić ptakom wystarczającą inwentaryzację. Każda osoba otrzymuje 25 cm taśmy.
7. Miękka, sucha pościel. Na podłogę kładzie się grubą warstwę wiórów drewnianych z dodatkiem torfu. Taki materiał dobrze wchłania odchody. Raz w miesiącu usuwa się wierzchnią warstwę materiału i dodaje nową. Stara pościel jest wymieniana na nową dwa razy w roku.

Uwaga! Jesienią i wiosną w kurniku odbywa się generalne czyszczenie - powierzchnie są czyszczone środkami dezynfekującymi, ściany wapienne. Aby zniszczyć pluskwy i inne pasożyty, pomieszczenie poddaje się fumigacji za pomocą sztyftu siarkowego.

Optymalna temperatura w kurniku to + 14… + 23 ºС. Jeśli zimą termometr spadnie poniżej, będziesz musiał zadbać o ogrzewanie. Rolnicy używają grzejników olejowych, lamp podczerwieni, pieców, aby się ogrzać.

Dziedziniec spacerowy

Przedstawiciele rasy angielskiej są podatni na otyłość, więc będziesz musiał zorganizować dla nich spacer. Ponieważ ptaki nie mogą latać, nie ma potrzeby instalowania wysokiego ogrodzenia. Miejsce powinno znajdować się po południowej stronie kurnika i być z nim połączone włazem.

Kurczaki Orpington są przydatne do chodzenia

Część terytorium zostanie wyposażona w baldachim chroniący przed deszczem i gorącym słońcem. Wybieg należy obsiać trawą. Kurczaki uwielbiają pokrzywę, lucernę, liście mniszka lekarskiego, babkę lancetowatą. Rozrzucając paszę zbożową na ziemi, hodowcy zachęcają ptaki do aktywnego ruchu. Jest to korzystne dla ich zdrowia i ma pozytywny wpływ na smak mięsa.

Uwaga! Zimą kurczaki są również wypuszczane na świeże powietrze, ale spacery nie powinny być długie. Jeśli jest silny mróz, termometr wskazuje –8 lub mniej, lepiej, aby ptaki pozostały w kurniku. Chodzenie nie jest ograniczone latem.

Funkcje karmienia

Ci, którzy decydują się na hodowlę kurczaków Orpington, muszą być przygotowani na to, że ptaki te są bardzo żarłoczne. Zjedzą tyle, ile włożą do koryta. Jednak przejadanie się prowadzi do gromadzenia się tłuszczu w tuszach. Ponadto otyłość wpływa na produkcję jaj - zmniejsza się. Doświadczeni rolnicy zalecają karmienie angielskich kurczaków z umiarem, nie przekraczając zalecanych dawek.

Ziarna porośnięte są źródłem witamin

W ciepłym sezonie jedną trzecią diety stanowią pastwiska. Zimą ptaki niewiele się ruszają i szybko przybierają na wadze, ponieważ żywią się głównie mieszankami zbożowymi. W tym momencie warto wprowadzić do swojej diety więcej warzyw i suszonych ziół. Ziarno porośnięte posłuży jako źródło witamin. Ptaki uwielbiają ciepły, wilgotny zacier, który gotuje się w bulionie lub serwatce. Dodają ziemniaki, marchewkę, buraki, trochę kapusty.

Uwaga! Bardzo ważne jest włączenie do jadłospisu kur niosek suplementów mineralnych - muszli, kredy, soli, mączki kostnej i rybnej.

Kurczaki powinny być karmione 2 razy dziennie latem i 3 razy dziennie zimą. Wskazane jest jednoczesne rozprowadzanie jedzenia, unikając długich przerw. Karmnik jest wypełniony taką ilością pokarmu, że ptaki mogą zjeść w 30 minut. Resztki paszy należy usunąć. Ważne jest, aby codziennie zmieniać wodę w poidle, aby bakterie chorobotwórcze nie rozmnażały się w wodzie. W upalne dni robi się to częściej.

Zapobieganie chorobom

Kurczaki Orpington nie sprawiają rolnikom kłopotów z powodu częstych chorób. Najważniejsze jest zapewnienie im dobrych warunków przetrzymywania. Konieczne jest utrzymanie czystości w kurniku, zwalczanie gryzoni i pasożytów zewnętrznych przenoszących choroby zakaźne. Jeśli to możliwe, warto ograniczyć kontakt drobiu z dzikimi - wronami, kawkami, gołębiami. Aby to zrobić, wielu zszywa górną część woliery siatką. Szczepienie pomoże uniknąć takich niebezpiecznych chorób, jak pasterelooza, mikoplazmoza, Newcastle.

Uwaga! Codzienne monitorowanie stanu ptaków pozwoli na wczesne wykrycie niepokojących objawów i odizolowanie chorego osobnika.

Choroby, które występują u kurczaków Orpington częściej niż inne:

• atonia wola;
• zapalenie jajowodu - występuje u młodych kur;
• obrażenia odniesione podczas upadku z okonia.

Karmienie

Dorośli często cierpią na otyłość, na którą bardzo cierpi jakość ich mięsa. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na to, co i kiedy jedzą kurczaki. Ich dieta powinna być zbilansowana i urozmaicona, obejmująca produkty pochodzenia zwierzęcego, trawy, zboża, mleko i mieszanki z kwaśnego mleka. Podstawą diety jest zboże z dodatkiem gotowanych warzyw takich jak buraki, marchew, ziemniaki i inne, a także zioła, w szczególności pokrzywy. Suche mieszanki przeplatane są z mokrym zacieriem serwatki i pieczywa lub odpadami ze stołu. Można używać bulionów mięsnych, mieszając na ich bazie różne „zupy”.

Musisz karmić Orpingtonów w ograniczonym zakresie, dając pożywienie dwa razy dziennie. Porcja powinna mieć taką objętość, aby w pół godziny po podaniu kury zjadały wszystko bez śladu. Latem 40% pożywienia to świeża trawa, która zawiera wszystkie witaminy niezbędne do pełnego życia ptaków. Aby uzupełnić zapasy wapnia niezbędnego do wytworzenia mocnej skorupy, kurczakom dostarcza się wapień, kredę, kamień muszlowy, skorupkę jajka mieloną na pył. Aby nie było problemów z mieleniem pokarmu, osobnikom dostarcza się drobny żwir lub gruboziarnisty piasek rzeczny.

Zauważono, że zimą kurczaki mają tendencję do przybierania dodatkowych gramów. Z tego powodu cierpi na zapłodnienie jaj, a produkcja jaj również spada. Dlatego zimą ilość paszy pozostaje taka sama jak latem. A wysokokaloryczne mieszanki ziaren zastępowane są ziarnami porośniętymi.

Uwaga!

Aby uniknąć otyłości kurczaków, a tym samym spadku produktywności, stado powinno być karmione zgodnie z harmonogramem, ograniczając pożywienie, regularnie organizując dni głodu.

Hodowla drobiu w gospodarstwie domowym

Warstwy linii rasy angielskiej dojrzewają do 6-7 miesięcy. Do hodowli dla plemienia wybiera się najlepsze osobniki, które spełniają standardy standardu i wykazują dobre tempo wzrostu i produkcję jaj. Zostaje jeden kogut na 10 samic.

Niski odsetek zapłodnionych jaj to problem, z którym borykają się rolnicy.Orpingtony mają mocno upierzony ogon, samcowi trudno jest nawiązać kontakt z samicą. Zaleca się przycinanie piór w okolicach genitaliów kurczaków i kogutów.

Pisklęta Orpington

Kury Orpington mają rozwinięty instynkt macierzyński. Chętnie siedzą na jajkach i opiekują się młodym pokoleniem. Jednak ze względu na dużą wagę kury często łamią skorupę. Z tego powodu wielu rolników decyduje się na wyklucie swoich piskląt w inkubatorze.

Aby uzyskać zdrowe pisklęta, wybiera się duże, nieuszkodzone jaja o odpowiednim kształcie. Przed ułożeniem można je przechowywać do 2 tygodni w temperaturze od +5 do +15 ºС. Po osiągnięciu wymaganej ilości jajo wylęgowe bada się za pomocą owoskopu. Następnie materiał umieszcza się w inkubatorze. Pisklęta wykluwają się po 21-22 dniach.

Odniesienie. Wskaźnik wykluwalności piskląt Orpington jest bliski 80%. Młody wzrost ma dobrą witalność. W pierwszym tygodniu życia umiera tylko 1 pisklę na 20.

Opieka nad pisklętami

Bezpośrednio po urodzeniu pisklęta umieszcza się w wylęgu. Temperatura w pierwszych dniach utrzymuje się na poziomie +30 ºС. Pościel jest zmieniana codziennie, ponieważ młode są wrażliwe na wilgoć.

Kurczaki są trzymane w wylęgu

Od 1 do 3 dni kurczaki są karmione wyłącznie gotowanymi jajkami. Ponadto do diety ostrożnie wprowadzane są nowe produkty - proso gotowane na parze, zielona cebula, niskotłuszczowy twarożek, tarta marchewka. Ilość paszy zwiększa się stopniowo. Pełnoziarniste mogą być karmione wyłącznie ptakami w wieku od jednego miesiąca.

Uwaga! Do wody pitnej dla młodych dodaje się 1-2 kryształy nadmanganianu potasu. Pomaga to zapobiegać rozwojowi infekcji jelitowych.

Pisklęta Orpington potrzebują codziennych spacerów. Zaczynają być wypuszczane na ulicę 2 tygodnie po urodzeniu. Kiedy pisklęta są w pełni rozwinięte, przenoszone są do kurnika, ale na razie trzymane oddzielnie od dorosłych ptaków.

Odmiany

Orpingtony były pierwotnie hodowane w kolorze czarnym. Potem, kiedy zaczęli ciągle mieszać je z innymi kurczakami, zaczęły pojawiać się różne odmiany tego ptaka i dziś są takie:

1. Biały. To są całkowicie białe kurczaki. Dobre ptaki lęgowe (używane do rozrodu) muszą mieć idealne białe upierzenie, bez plam, plam itp. Oczy białych Orpingtonów są pomarańczowo-czerwone.
2. Niebieski. Malowany w ciekawym niebieskawym odcieniu. Ta odmiana Orpington jest uważana za czystą, jeśli jej pióra nie mają innych kolorów niż niebieskawo-niebieskie. Ponadto na krawędzi każdego pióra powinna znajdować się „zamykająca” czarna obwódka.
3. Złoty. To dość nietypowy gatunek, który wyróżnia się efektem dekoracyjnym.
4. Perkal... Dość specyficzna odmiana, która ma również nazwę porcelanowa lub trójkolorowa. Dominującym kolorem perkalu Orpington jest czerwono-brązowy. Brzeg wszystkich piór zdobi mała czarna plamka, na końcu której znajduje się piękny biały okrąg, który rolnicy nazywają „perłą”.
5. W paski. Ten Orpington ma inną nazwę - jastrząb. Kury naprawdę bardzo przypominają jastrzębie swoim kolorem. Główny kolor upierzenia jest czarny z zielonkawym odcieniem. Pióra mają szerokie białe paski. Stalówka kończy się na czarno.
6. Marmur. To bardzo piękna odmiana, która ma czarno-białe upierzenie, bardzo podobne do marmuru. Dominującym odcieniem kurczaka jest czerń. Wszystkie pióra mają białą plamkę.
7. Palevye. Ten Orpington otrzymał również nazwę „Yellow”. Kolor upierzenia nawiązuje do koloru złota. Dół i pręty są również żółte.
8. Czerwony. Kury z tego podgatunku są ubarwione na czerwono-kasztanowy kolor, który jest równomiernie rozmieszczony w całym ciele kury. Pióra i pióra są również czerwone. Oczy są pomarańczowo-czerwone.
9. Kuropatwa Mają specyficzny kolor piór. Ten gatunek Orpington jest uważany za bardzo rzadki. Kolor samic i samców jest nieco inny.Część lędźwiowa i kołnierzowa kogucików mają złoty odcień. Okolica brzucha, klatki piersiowej i podudzia jest czarna z brązową obwódką na końcach piór. Plecy i ramiona są brązowe ze złotym odcieniem. W tym samym czasie kurczaki mają złocistobrązowy kolor.

Recenzje hodowców drobiu na temat rasy

Rolnicy z doświadczeniem w hodowli Orpingtonów nazywają je pięknymi, bezpretensjonalnymi ptakami. To prawda, niektórzy narzekają, że nie można określić płci kurczaków, dopóki nie dorosną. Według hodowców drobiu najważniejsze jest, aby nie przekarmiać ptaków, wtedy ich mięso ma wysokie wskaźniki jakości. Tuszki młodych kogucików i kur chętnie kupują restauratorzy.

Opis rasy kurczaków Orpington jest interesujący dla tych, którzy chcą rozpocząć ich hodowlę. To pragnienie jest uzasadnione - ptaki staną się nie tylko ozdobą podwórka, ale także przyniosą właścicielowi dobry dochód ze sprzedaży jaj i produktów mięsnych. Jest to jedna z najpopularniejszych linii hodowlanych wśród hodowców drobiu w Europie. Nie jest to zaskakujące, ponieważ jego przedstawiciele nie wymagają opieki, są spokojni i wykazują wysoką produktywność w kierunku mięsa i jaj.

Analogi

Kochinhins można nazwać analogiem Orpingtons. To masywne ptaki, które szybko przybierają na wadze. Świetnie nadają się do hodowli na mięso, a ze względu na swoje bujne, jasne upierzenie mogą być dobrą ozdobą letniej rezydencji.

Co więcej, koszeniny doskonale nadają się dla początkującego farmera lub po prostu miłośnika drobiu, ponieważ są bezpretensjonalne i mogą przetrwać w każdych warunkach. Jednak hodowca musi monitorować dietę kurczaków, w przeciwnym razie mogą bardzo przytyć.

Innym analogiem są kury Brama. Dobrze zakorzeniają się w każdych warunkach zatrzymania, mają dobry instynkt macierzyński, a także charakteryzują się przyjemnym wyglądem.

Niestety ta rasa kurczaków składa niewielką liczbę jaj, przez co trudno ją rozmnażać w środowisku amatorskim. Jaja zwykle dojrzewają w inkubatorach.