»Drób» Kury »Opis ras mini-mięsnych kurczaków
0
557
Ocena artykułu
Mini kurczaki mięsne są uznawane za jedną z najlepszych i najbardziej dochodowych ras. Nie każdy rolnik posiada dużą farmę, więc małe kurczaki są wybierane z wielu ras.
Opis mini ras mięsnych kurczaków
Utrzymanie ras mięsnych Mini kurczaków
Zasady uprawy tej odmiany nie różnią się zbytnio. Podczas pielęgnacji krzyżówek kierunków mini-mięsnych. Istnieje pewna gradacja, która wyznacza wskaźniki dla tego typu selekcji B-33 i P-11, należy ściśle odnieść się do faktu, że przeciągi są dla nich przeciwwskazane.
Z tego powodu lepiej jest budować kurniki w technologii termoizolacji lub izolować istniejące pomieszczenia przy użyciu dostępnych materiałów termoizolacyjnych.
Na zdjęciu Mini mięsna rasa kurczaków B-33.
Jest również absolutną prawdą, że czyste pomieszczenie dla kurczaków pomaga chronić zwierzęta domowe przed infekcjami i pasożytami, na które ptaki są naturalnie podatne. Ściśle uważaj na to, aby zdrowe ptaki znajdowały się w pobliżu chorego osobnika.
Oznaki chorego ptaka:
- Letarg;
- Pasywność;
- Utrata apetytu;
- Utrata piór.
Rozprzestrzenianie się chorób w stadzie ma taką specyfikę, że przedwczesne wyodrębnienie osobnika z „grupy ryzyka” kwarantanny stwarza ryzyko intensywnego zakażenia wszystkich jego sąsiadów. I już jest dość oczywiste, że opieka nad zwierzętami domowymi wiąże się z wizytami u weterynarza w celu ustalenia przyczyn obecnych chorób i zapobiegania epidemiom.
Zapobieganie chorobom
Zacznijmy od opisu ogólnego czyszczenia w kurniku, które należy przeprowadzić zgodnie ze wszystkimi zasadami i przepisami. Czyszczenie ogólne to coroczna procedura, która sama w sobie jest prosta ze wszystkich punktów widzenia: przede wszystkim komórki są traktowane wrzącą wodą, aby ułatwić ich czyszczenie szczotką i wodą z mydłem.
Bardzo popularny jest również roztwór lizolu o stężeniu 2%, który doskonale sprawdza się jako środki dezynfekujące. I wszyscy znają banalny, ale skuteczny denaturat, którego można użyć zamiast lizolu.
Kategorycznie ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji i opisów leków, ponieważ należą one do agresywnych chemii gospodarczej!
Spośród zwykłych procedur porządkowych, szczególną uwagę zwraca się na ułożenie specjalnej ściółki o dobrej wchłanialności lub, prościej, wchłanianiu.
Taka ściółka wymaga okresowej wymiany w przedziale od trzech tygodni do raz w miesiącu, ponieważ to właśnie takie podejście sanitarne optymalnie przyczynia się do utrzymania zdrowego mikroklimatu zwierząt gospodarskich, pozwalając ptakom zachować piękne i gęste upierzenie.
Na zdjęciu Mini mięsna rasa kurczaków P-11.
Wygląd
Ciało jest zwarte z intensywnie rozwiniętymi mięśniami. Nogi są krótkie. Upierzenie jest dość gęste, dzięki czemu mini kurczaki są odporne na zimno. Herb jest mały, klasyczny w kształcie liścia.
Przeczytaj koniecznie:
Kury Brahma - opis rasy, produkcja jaj, hodowla i pielęgnacja
Nie zamarza zimą. Utrzymywanie osobników o różnych umaszczeniach pozwala w przyszłości na uzyskanie kurczaków o wszystkich umaszczeniach występujących w rasie.
Wydajne zasoby
Kurczaki mini mięsne rasy Deggorn B-33 i P-11 są białe i płowe pod względem produkcji jaj i masy, praktycznie nie różnią się od siebie. Jak już wspomniano, w definicji mini-krzyżyków mięsnych istnieją dwie główne nominacje, są to P-11 i V-33. Należy również wspomnieć o współczynnikach ich produktywności, które są bezpośrednio związane z jakością warunków opieki.
Wskaźniki średniej wagi są typowe, są to: dla kobiet - 2,7 kg, dla mężczyzn - 3 kg. Od samego początku mięso tego ptaka było uważane i nadal jest uważane za niezwykle delikatne, jest niezwykle soczyste i delikatne w smaku.
Te niuanse gastronomiczne wynikają z faktu, że złogi tłuszczu są równomiernie rozprowadzane w tkance mięśniowej, bez tworzenia się nagromadzeń i złogów. Ta jednorodność stawia tego kurczaka na równi z marmurkową cielęciną.
Faverol
Znana rasa wołowa, wyhodowana przez francuskich hodowców poprzez skrzyżowanie rodzimych kurczaków z klasycznymi Cochin i Dorkings.
Później cechy zewnętrzne znacznie się zmieniły, ustalony dziś wzorzec rasy został uzyskany w Niemczech. Koguty mają szeroką i głęboką klatkę piersiową, wydłużony grzbiet, na końcu którego znajduje się lekko podniesiony ogon.
Pióra ogonowe są bardzo krótkie, prawie całkowicie ukryte przez warkocze. Skrzydła osadzone wysoko, blisko ciała. Głowa jest spłaszczona, grzebień wyprostowany z równo ściętymi zębami.
Dziób jest mocny, ale krótki, w kolorze białym lub różowym. Płatki są całkowicie pokryte piórami, broda jest proporcjonalna do objętości głowy, bardzo wyraźna.
Kury są bardziej krępe i otyłe, mają lekko podniesiony grzbiet w dolnej części grzbietu i dobrze rozwinięty ogon. W górnej części szyi wyraźny kołnierz z grubym upierzeniem. Najczęściej występuje łososiowy kolor piór, kołnierz i lędźwie kogutów w kolorze kości słoniowej, na piersi i ogonie znajduje się niebiesko-zielony odcień.
Faverol to ptaki wcześnie dojrzewające i szybko przybierające na wadze. Koguty dorastają do 4 kg, kury do 3,2 kg. Produkcja jaj jest na wysokim poziomie, w pierwszym roku kury znoszą do 160 jaj. Ich waga sięga 58 g, muszla jest koloru brązowo-różowego.
Zwracają uwagę na doskonały smak mięsa, a także szybki wzrost młodych zwierząt. Przy odpowiedniej pielęgnacji ptaki rzadko chorują, są przystosowane do silnych mrozów.
Jednak ptaki są podatne na otyłość, dlatego należy odpowiednio skomponować dietę. W przypadku skrzyżowania z innymi rasami faveroli traci produktywność.
Dieta
Można zauważyć przewagę „minicom”, obok udanej hodowli na małych obszarach oraz skromne wielkości spożycia paszy. Ich dieta na ogół niewiele różni się od menu zwykłych niosek, poza tym, że w pierwszych tygodniach życia przyrost masy ciała młodych zwierząt zależy bardziej od karmienia specjalnymi mieszankami, z naciskiem na tradycje dla krewnych mięsnych.
Od miesiąca dopuszcza się przejście na mieszanki zbożowe, a dla ogólnej odporności stosuje się premiksy, takie jak: mączka rybno-kostna, kreda. Kurczaki tego drobiu są zadowolone z siekanej zieleni, bardzo lubią starty twaróg i jogurt.
Na zdjęciu Kury mini mięsne ras B-33 i P-11 z klatką.
Jeśli codziennie spacerujesz z dorosłym ptakiem, to w jego środowisku jest on w stanie określić własne pożywienie, kierując się własnymi potrzebami. Standardowe karmienie może składać się z odpadów zbożowych tylko wtedy, gdy regularnemu spacerowi towarzyszy „uczta”, podczas której w menu są owady i zielona trawa.
Obowiązkowym zjawiskiem powinna być obecność żwiru, stanowi on uzupełnienie mineralne i przyczynia się do funkcjonowania samooczyszczania organizmu, będąc naturalnym ścierniwem.
Charakterystyka każdej odmiany
Brama
Jak wspomniano powyżej, rasy mięsne obejmują wiele gatunków. A jednym z najpopularniejszych jest brama.
Te ptaki mają twarde, ale smaczne mięso dietetyczne. Maksymalna waga w relacji pełnej samca wynosi 4,5 kg, samicy o 1 kg mniej. Roczna produkcja jaj to około 100 jaj.
Kurczaki mają zaokrąglone skrzydła, duże ciało i ogon pokryty bujnymi piórami. Dziób jest jasnożółty, na uszach - podłużne płaty, na łapach - grube upierzenie. Brahms ma wiele kolorów. Są kurczaki z zielono-czarnymi piórami i szarawą głową. Są ptaki o srebrzystym upierzeniu i czarno-białym prążku na szyi.
Brahma to kurczaki o uprzednim przekonaniu do mięsa, ale często są hodowane na wystawy i imprezy sportowe. Ptaki mają spokojny charakter, więc łatwo je oswoić. Nie są kapryśne pod względem zawartości, łatwo tolerują zmiany temperatury, ale wymagają zbilansowanej diety. W menu powinno znaleźć się pożywne jedzenie z witaminami i minerałami.
Wśród zalet - ptaki nie potrzebują długich spacerów.
Gigant z Jersey
Jest to największa odmiana kurczaków ze skłonnością do mięsa, dlatego charakteryzuje się zwiększoną produktywnością. Przywieźli go do Stanów Zjednoczonych w XX wieku.
Maksymalna waga koguta to 7 kg, a kurczaka 4,5 kg. Roczna produkcja jaj to nie więcej niż 120 jaj, ale są problemy z inkubacją. Duże kury często miażdżą jajka, a czasami po prostu wyrzucają je z gniazda.
Duże ptaki mają trudności z pokonywaniem przeszkód i nie latają. Nie potrzebują wysokich płotów i grzęd. Ale jeśli terytorium jest małe, kurczaki będą się słabo rozwijać. Gigant z Jersey jest trzymany w przestronnych szopach i codziennie wypuszczany na spacer.
Głównym zadaniem hodowcy jest przygotowanie odpowiedniego menu, uwzględniającego szybki przyrost masy ciała kurczaków. Ważne jest, aby wybierać zróżnicowaną dietę z dużą ilością witamin.
Dorking
Dorking pojawił się w Anglii. Dziś kurczaki tego typu są popularne do hodowli na mięso. Samce ważą maksymalnie 4,5 kg, kury - 3,5 kg.
Rasa ma kolor niebieski, czerwony w paski, jesion, czarny lub biały. U kurczaków przegrzebek zwisa z boku, au kogutów łatwo jest zatem określić płeć ptaka. Hodowcy uważają, że osobniki z białymi piórami mają delikatne mięso, podczas gdy kolorowe rosną szybciej.
Niedoświadczeni rolnicy nie powinni rozpoczynać kuracji, bo ptaki tej rasy wymagają opieki i sprawiają wiele problemów. Chorują od najmniejszego przeciągu, wilgoci i zmian pogody. Dorking często ma również zapalenie mózgu. Aby uniknąć choroby, weterynarze szczepią nioski na 10-14 dni przed złożeniem.
Cochinhin
Chociaż ta rasa jest mięsista, jej przedstawiciele są dziś często wykorzystywani jako przedstawiciele ozdobni.
Waga samic wynosi 4,5 kg, samców o kg więcej. Kury nioski nie mają instynktu macierzyńskiego, rzadko wykluwają się z nich. Maksymalna roczna produkcja jaj to 110 jaj.
Istnieją dwa rodzaje Cochinquin: pospolity i karłowaty. Ale nie ma między nimi prawie żadnych zewnętrznych różnic. Kurczaki są bardzo podobne do przedstawicieli rasy Brama, mają atrakcyjną, jasną kolorystykę bujnych piór.
Kochinchiny poruszają się niewiele i często wydają się nieco ospałe. Kurczaki nie wymagają specjalnych warunków przetrzymywania, ale potrzebują dobrze sformułowanej diety. Zalety to mrozoodporność i zrównoważony temperament.
kornwalijski
Ptaki tej odmiany mięsnej pojawiły się w XVIII wieku w Wielkiej Brytanii, kiedy konieczne było stworzenie masywnych kurczaków, które nie wymagały dużej ilości paszy.
Przedstawiciele tej rasy szybko przybierają na wadze. Kury nioski osiągają dojrzałość płciową w 7. miesiącu życia, produkcja jaj wynosi 140 jaj. Ze względu na niską płodność tylko 80% lęgów wykluwa pisklęta.
Powszechne są upierzone białe, czarne i pstrokate kolory z czerwoną obwódką. Ostre pióra ściśle przylegają do ciała, prawie nie ma puchu.
Cornish ma dużą tuszę, żółte łapy bez piór. Kurczaki mają charakter flegmatyczny. Wśród wad są problemy z nogami, które pojawiają się, gdy brakuje ruchu.
Malin
Przedstawiciele tego gatunku mięsa pojawili się w XIX wieku. W trakcie swojego istnienia stali się właścicielami kilku nazwisk:
- Coco de Malin;
- Kuku Malin;
- Mecklin;
- Kukułka Mecheln.
Samiec waży 5 kg, samica 1 kg mniej. Produkcja jaj - 150 jaj. Wskaźnik przeżywalności piskląt jest dość wysoki - do 98%. Mięso tych ptaków wyróżnia się właściwościami odżywczymi.
Maliny mają mały, szkarłatny grzebień, budowę poziomą, niezdarne ciało i pióra na łapach. Są przedstawiciele rasy w paski, perły, niebieskie, czarne, białe.
Ptak jest bezpretensjonalny pod względem treści. Kurczaki potrzebują miejsca, ale można obejść się bez wysokiego ogrodzenia, ponieważ nie mogą latać. Przedstawiciele rasy mają doskonały apetyt, ale są wybredni w jedzeniu.
Wadą jest brak instynktu macierzyńskiego. Jaja należy umieścić w inkubatorze, ponieważ samice nie chcą ich inkubować.
W Belgii działa Klub Koneserów Kurczaka Malin.
Plymouth Rock
Rasa ta została wyhodowana w połowie XIX wieku w Ameryce. W słowie „Plymouth Rock” pierwsza część „Plymouth” oznacza miasto, w którym hodowano kurczaki, a „skała” to mocna i duża skała. Ptaki wytwarzają wysokiej jakości mięso i szybko przybierają na wadze. Zwykle spotyka się duże białe okazy, które są uważane za najbardziej płodne.
Plymouthrocks mają małą głowę, szeroką klatkę piersiową, żółty dziób. Na szyi i ogonie jest wiele bujnych piór. Korzyści obejmują spokojny charakter, dobre zdrowie i tolerancję na mróz.
Kurczaki były hodowane jako rasa mięsna, ale od każdej samicy można uzyskać 180 jaj rocznie. Co więcej, zaczynają się spieszyć od 6 miesięcy.
Wadą mięsa jest żółtawa barwa, ale smakuje tak krucho jak brojler.
Orpington
Zalety Anglika Orpingtona to szybkie przybieranie na wadze oraz pożywne, smaczne i niskotłuszczowe mięso dietetyczne. Waga koguta wynosi 4,5 kg, a kurczaka o 1 kg mniej.
W pierwszym roku kury tej odmiany znoszą do 155 jaj, ale co roku produktywność spada o 15%.
Duże kurczaki mają kwadratowy korpus, średniej wielkości głowę i szkarłatne płatki uszu. Kolory upierzenia - czarny, biały, marmurowy, złoty, niebieski, czekoladowy. Łapy biało-różowe lub czarne.
Osobniki mają spokojny charakter, często są wykorzystywane do hodowli domowej. Orpingtonowie mają wielki apetyt, często bardzo przytyją. Z powodu braku świeżego powietrza u mężczyzn spada siła seksualna.
Faverol
Faverolle został opracowany we Francji w wyniku selekcji przemysłowej. Przedstawiciele rasy mają średnią masę ciała: kury - 3,5 kg, koguty - 0,5 kg więcej.
W pierwszym roku kurczęta produkują 170 jaj, ale z czasem ich liczba maleje. Wadami faveroli jest skłonność samic do nadwagi i niechęć do wylęgu jaj. Często konieczne jest wyklucie piskląt w inkubatorze.
Kury z tego rodzaju mięsa mają lekko owalne, masywne ciało, krótkie nogi w piórach i krzaczasty ogon. Wcześniej osobniki znajdowano tylko ze srebrnymi i łososiowymi piórami. Następnie przynieśli kurczaki niebieskie, kawowe, czarne, piaskowe, białe.
Faverolle jest ceniona za delikatne mięso, tolerancję na mróz i brak wybrednych upraw. Można je uprawiać na wsi i pozwalać na długie spacery. Osoby mają dobrą odporność, ale boją się wysokiej wilgotności.
Langshan
Kurczaki mięsne tej rasy zostały wyhodowane w Chinach. Początkowo ludność nie opuszczała kraju. Istnieją podgatunki angielskie i niemieckie, pierwszy wyróżnia się obecnością piór na nogach. Osoby mają duże ciało, szerokie plecy i miniaturowe muszelki. Ogon ozdobiony bujnymi piórami. Roczna produkcja jaj kur niosek wynosi do 110 jaj.
Ameraucana
Rasa Ameraucana pojawiła się w 1970 roku. Jego przedstawiciele występują w kilku kolorach: białym, brązowym, srebrnym, niebieskim, czarnym, pszenicznym z niebieskim połyskiem, tylko pszenicznym, żółtawym. Żywa waga samców - 3,5 kg, kur - 1 kg mniej. Produkcja jaj - 230 jaj.
Producenci zwracają uwagę na agresywność kogutów tego gatunku mięsa, walcząc nawet z samicami.Ogólnie rzecz biorąc, ptaki te są dociekliwe i godzinami spacerują po podwórku, interesując się wszystkim, co się dzieje. Więcej w artykule „Opis rasy kurczaków Ameraucana”.
Cornish (kornwalijski wygląd)
Średnia waga samców wynosi 4,5 kg, kur - o jeden kg mniej. Zaletą rasy jest jej szybki wzrost. Kura nioska składa około 140 jaj rocznie.
Na zewnątrz wyglądają bardzo lekko, ponieważ upierzenie przylega do tuszy. Śnieżnobiałe ptaki mają na głowach przegrzebek, który przypomina strąk. Dziób krótki, żółtawy, nogi zupełnie nagie.
Gudan
Pierwsze wzmianki o Gudanie pojawiły się w prasie francuskiej w połowie XIX wieku. Po tym, jak populacja tych kurczaków z tendencją do mięsa została przewieziona do Anglii i USA. W 1874 roku Amerykanie ustalili standardy rasy.
Waga koguta - 3 kg, kurczak - 0,5 kg mniej. Roczny mur to maksymalnie 160 sztuk, ale za każdym razem spada wydajność.
Ptak ma miękkie, nie grube pióra, bujny półkulisty grzebień na koronie i mały czerwony grzebień w kształcie motyla. Osobliwością przedstawicieli rasy jest obecność czołgów i obszernej brody u kobiet.
Kurczaki Gudan to przyjazne i bezpretensjonalne ptaki.
Bress Galskaya
Te kurczaki są znane z produkcji jaj i mięsa. Cenione są za jakość mięsa, które zawiera wiele składników odżywczych. Samice przybierają na wadze około 3,5 kg, samce - do 5 kg.
Dziewczęta z bress są bezpretensjonalne, wytrzymałe i potrafią latać, więc teren spacerowy będzie musiał być ogrodzony wysokim płotem. W przeciwnym razie kury przeskoczą nad nią i uciekną. Przeczytaj więcej w artykule „Opis kur rasy Bress-Gallic”.
Barbezier
Ojczyzną kurczaków rasy barbezier jest Francja. Żywa waga samic - 3,7 kg, samców - do 4,5 kg. Produkcja jaj - 190 jaj. Jednocześnie producenci tego gatunku zauważają u samic słaby instynkt lęgowy.
Te ptaki mają okrągłe i obszerne ciało, kolor piór jest tylko czarny. Pełen opis rasy znajduje się w artykule „Kury Barbezier: Opis rasy”.
Mini kurczaki mięsne rasy B-33 i P-11
Cechy struktury ciała i produktywności.
Wbrew opinii większości rolników, którzy są przekonani o wszechstronności P-11 i B-33, nadal są to gatunki mięsne, których przedstawiciele mają tendencję do posiadania mocnego korpusu o kompaktowych rozmiarach. Z innych cech strukturalnych chciałbym zwrócić uwagę:
- Skrócone nogi;
- Zgrabny, mocny przegrzebek;
- Upierzenie o zwiększonej sztywności i gęstości;
- Trzy standardy kolorystyczne: płowy, czerwony i biały.
Postać
Zgodnie z obserwacjami specjalistów oraz doświadczeniem hodowców ustalono, że selekcja „P-11” jest uznawana za najspokojniejszą, między innymi równą.
Dzieciom tym można pozwolić swobodnie chodzić po polu, ponieważ nie spodziewasz się, że będą robić bałagan i „wykopywać” ziemię. Cuties Mini rasy mięsne kurczaków są bardzo lojalne wobec ludzkich rąk i rzadko, rzadko je dziobią, nie wyrażając niecierpliwego oczekiwania co do podania jedzenia.
Miniki są mniej „gadatliwymi” ćwierkaniem, co radykalnie odróżnia je od wiecznie gdaczących kur niosek.
Hodowla
Biorąc pod uwagę fakt, że karłowatość ma charakter recesywny, rozmnażanie mini kurczaków mięsnych jest możliwe tylko wtedy, gdy są ze sobą skrzyżowane.
Aby zapobiec możliwości mutacji genów, stado musi być stale aktualizowane, w oparciu o metodę zastępowania niespokrewnionych młodych.
Zalecany stosunek koguta do kurczaka to 1: 8. Przy dobrym stosunku po kilku tygodniach jaja można wysiewać lub wysyłać do inkubatora. Czerw potrzebuje temperatury około 34-36 °. Po 2 tygodniach temperatura może zmieniać się od 18 ° do 22 °.
Korzyści
Jedną z najważniejszych zalet selekcji jest aktywny przyrost masy ciała. Chociaż kurczaki Mini mięsne ras B-33 i P-11 przybierają na wadze nieco wolniej niż brojlery, są one doskonałą opcją w szybkim rozwiązaniu problemów związanych z hodowlą produktów mięsnych do celów komercyjnych.
Tusza tego stanu będzie wyglądać atrakcyjniej niż wiele analogów produktu drobiowego, przyciągając uwagę potencjalnego konsumenta. Konsumenci cieszą się szczególną sympatią z produkcji jaj z tych uroczych bryłek, ponieważ rocznie wychodzi około 170 jaj o wadze 60 gramów. To całkiem przyzwoity wskaźnik, biorąc pod uwagę niezbyt jajeczny profil miniszka.
Wystarczająco mocna skorupa jest w stanie ochronić jajko spadające z niezbyt dużej wysokości przed uszkodzeniem. Ale mięso ptaków jest niezwykle delikatne i lekkie pod względem gastronomicznym. Więc nasi mali, ale wszechstronni bohaterowie są idealnymi zwierzakami na prywatnym dziedzińcu.
Koguty z tej rodziny zasługują na osobne słowo, ponieważ pomimo „męskich” genów chłopaki absolutnie nie są zarozumiali - około trzech kogutów jest w stanie dogadać się bez konfliktu w sąsiedztwie.
Wydajność
Uprawiana głównie jako wołowina. Mięso jest smaczne i delikatne. Ze względu na tłuszcz międzymięśniowy jest bardziej soczysty. W przeciwieństwie do innych ras wołowych mają dobrą produkcję jaj. Miniaturowe kury składają duże jaja w mocnej brązowawej skorupce.
Charakterystyka użytkowości stada:
- wylęgowość kurczaków 80 - 85%;
- przeżycie młodych zwierząt do 99%;
- bezpieczeństwo dorosłych do 90%.
Masa jaja sięga 60 gramów. Ważne jest, aby kontrolować wagę swojego stada, aby odpowiednio go hodować Testy porównawcze w różnym wieku:
- w wieku 2 miesięcy mężczyźni ważą do 1 kilograma, kobiety do 850 szkód;
- po 3 miesiącach kogut powinien ważyć do 1,7 kilograma, kury do 1,5 kilograma;
- po 4 miesiącach samice przybierają do 2 kilogramów, koguty około 2,5 kilograma.
Zaleca się, aby pisklęta, które są daleko w tyle pod względem przyrostu masy ciała, zostały wyrzucone ze stada.
niedogodności
Byłoby niesprawiedliwe, gdybyśmy poruszyli temat nieprzyzwoitych cech, które niestety są obecne w tych uroczych zwierzakach. Na szczęście niedociągnięć jest tylko kilka i one też nie odgrywają kluczowej roli. Słaba strona tych kurczaków, aw świecie hodowli drobiu to powszechna tendencja, piękności z trudem tolerują przeciągi i zimno.
Niskie temperatury i „chłodny” stan ekosystemu kurnika mogą znacznie zwiększyć śmiertelność, więc oszczędność na izolacji kurników jest celowo złym pomysłem. A do opieki nad lęgiem wymagane jest całkowicie delikatne i uważne podejście - kurczaki są utrzymywane w cieple, nie niższym niż + 35 ° C, a wraz z wiekiem co tydzień temperatura otoczenia jest korygowana przez spadek o kilka stopni .
W każdym przypadku istotne są warunki sanitarne, zanieczyszczenie miejsc zatrzymań ma negatywny wpływ na zdrowie domowego żłobka. Krótkie nóżki miniatur stwarzają dobrze znany problem - podczas chodzenia w wilgotną pogodę kury czołgają się brzuszkami po mokrej glebie, co często prowadzi do chorób z hipotermii.
Dlatego rozsądnie byłoby organizować spacery przy suchej, spokojnej pogodzie. Na koniec listy niedociągnięć należałoby powiedzieć o wadach genetycznych - ornitolodzy nie zalecają eksperymentowania z „nową krwią” w tych krzyżówkach.
Stwierdzono negatywny wpływ na wskaźniki odpornościowe polegający na zmniejszeniu się użytecznych markerów hodowlanych w wyniku takiego „mieszania”. Wygląda to na zwyrodnienie i stłumienie głównych cech - powstały czerw jest mniejszy, a produkcja jaj jest całkowicie nieefektywna.
