Agrest, którego sadzenie i pielęgnacja zostanie omówione w tym artykule, należy do rodzaju porzeczek i pojawił się w Afryce Północnej, a także w Europie Zachodniej. W naturze roślina ta występuje również na Kaukazie i Ameryce Północnej. Agrest został po raz pierwszy opisany przez Ruela w 1536 roku. A hodowcom z Ameryki udało się wyhodować odmiany, na które nie ma wpływu mączniak prawdziwy.
Dziś ta roślina uprawiana jest w prawie wszystkich krajach świata. Ponadto zostanie rozważone, jakiego rodzaju jest agrest, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, a także szkodniki i choroby tej rośliny, środki zwalczania dolegliwości i ich zapobiegania.
Opis krzewów
Agrest rośnie jak krzew. Jego wysokość może sięgać stu dwudziestu centymetrów. Kora rośliny jest szaro-brązowa i ma kolce, których źródłem jest liść. A na cylindrycznych młodych pędach można znaleźć cienkie ciernie. Istnieje również agrest bez cierni, którego sadzenie i pielęgnacja zostaną omówione bardziej szczegółowo poniżej. Liście rośliny osiągają długość sześciu centymetrów i są okrągłe. Kwiaty kwitną w maju i są czerwonawe lub zielonkawe. Owoce są owalne, gładkie lub pokryte delikatnym włosiem. Zwykle ich rozmiar sięga dwunastu milimetrów, ale są okazy, w których jagody dorastają do czterdziestu milimetrów.
Dojrzewanie owoców następuje w lipcu lub sierpniu. Mogą być koloru zielonego, żółtego, czerwonego, a nawet białego. Jagody są bardzo zdrowe, ponieważ zawierają kwasy organiczne i sole wielu metali. Agrest jest uprawą samopłodną. Oznacza to, że nawet jeden krzew w ogrodzie będzie regularnie owocował przez lata.
Wybór sadzonek
Wiele targów ogrodniczych i specjalistycznych szkółek oferuje ogrodnikom różnorodne sadzonki agrestu.
Kupując krzewy w szkółce, należy zadbać o ich jakość i pełną zgodność z odmianą.
Wybierając sadzonkę, należy zwrócić uwagę na system korzeniowy. Szyja musi być nienaruszona, żadne uszkodzenie nie jest dozwolone, a korzenie muszą być zdrowe. Nie zwracaj uwagi na wielkość pędów krzewu. Najważniejsze to mieć dobry system korzeniowy. Pozwoli to roślinie szybko zakorzenić się w nowym miejscu, a następnie zwiększyć rozmiar samego krzewu.
Odmiany agrestu
W zależności od rodzaju agrestu, który uprawiasz, sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie i traktowanie roślin mogą się różnić. Wszystkie odmiany krzewu można podzielić na dwie duże grupy. Pierwsza obejmuje przedstawicieli europejskich. Ta grupa wyróżnia się dłuższym okresem produkcyjnym i dużymi jagodami. Ale jest bardziej podatny na ataki różnych szkodników i chorób. Druga grupa to odmiany mieszańcowe, czyli innymi słowy amerykańsko-europejskie. Przedstawiciele są znacznie bardziej odporni na różne dolegliwości. Odmiany agrestu mogą różnić się od siebie nawet układem kolców lub ich brakiem. Do gatunków bezkolcowych należą orlik, serenada i delikatny.
Często w ogrodach można znaleźć roślinę hybrydową, która łączy w sobie porzeczki i agrest. Sadzenie go i pielęgnacja jest podobne do innych członków tego rodzaju.Nazwa tej hybrydy to Yoshta. Cieszy się też sporą popularnością.
Jak przygotować krzewy na zimę i jak nawozić?
Z reguły dorośli hodowcy jagód dobrze znoszą zimę. Pomocy potrzebują młode, osłabione rośliny, przedstawiciele odmian ciepłolubnych i agrestu „żyjącego” w zimnych strefach klimatycznych.
Po wykonaniu wszystkich jesiennych prac sadzenia sadzonki należy ściółkować: powierzchnię ziemi pod krzakami iw nawach przykryć 10-centymetrową warstwą naturalnego materiału ochronnego - gnijącego obornika, dojrzałej próchnicy, torfu, trocin, drobnych gałęzie. Zimą pod taką ściółką utrzymuje się ciepło i trwają procesy organiczne.
Na obszarach ostrej zimy (na północy Syberii, na Uralu), a także w ogrodach z południowymi odmianami i mroźnymi zimami z niewielkim śniegiem, gałęzie agrestu są starannie zgięte do ziemi, przymocowane ulotkami lub deskami. Od góry porośnięte są sosnowymi lub jodłowymi gałązkami świerkowymi, dodatkowo przykryte śniegiem. Igły nie tylko chwytają śnieg, tworzą dodatkowe „futro”, ale służą również jako środek antyseptyczny, odstraszający gryzonie i szkodniki. Pokrywa śnieżna niezawodnie przykryje i ochroni przed zimnem.
W celu dodatkowego zatrzymania śniegu i ochrony przed zimnymi wiatrami tworzone są żywopłoty i bariery.
Agrest to popularna, wysokowydajna i szybko reagująca roślina. Nie jest trudno ją wyhodować. Czynnikami obfitego zbioru są odpowiednio dobrane, strefowe odmiany odporne na uszkodzenia, ich zróżnicowany asortyment w ogrodzie, kompetentna całoroczna pielęgnacja. Terminowe i prawidłowo wykonane prace oszczędzą wysiłki ogrodnika i przedłuży żywotność krzewu jagodowego.
Wątróbka ogrodowa - agrest - przez dziesięciolecia zachwyci miłośników pysznych jagód.
Tagi: agrest, jesień, po, zbiór, żniwa, pielęgnacja
O
"Poprzedni post
Kiedy sadzić agrest
Jeśli zdecydujesz się hodować agrest na miejscu, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu będzie wymagać od ciebie pewnej wiedzy i umiejętności. Krzew można sadzić wiosną lub jesienią, ale tylko od końca września do połowy października.
Konieczne jest wybranie odpowiedniego miejsca dla rośliny, ponieważ jej system korzeniowy jest dość długi, agrestu nie należy sadzić na nizinach. Więc zwiększasz ryzyko infekcji chorobami grzybiczymi. Najlepiej jest znaleźć wystarczająco oświetlone miejsce na równinie lub pagórku. Postaraj się wybrać obszar chroniony przed wiatrem. Dobre wyniki można uzyskać sadząc krzewy w glebie piaszczystej lub gliniastej. Ważne jest tylko, aby nie zapominać, że taka gleba wymaga częstego spulchniania.
Przy wyborze czasu sadzenia agrestu należy wziąć pod uwagę jeszcze jedną rzecz. Sadzenie i opuszczanie wiosną niewiele różni się od czynności jesiennych. Doświadczonym ogrodnikom zaleca się wybranie jesiennej pory sadzenia. Wynika to z faktu, że krzewy posadzone w październiku mają znacznie lepszy wzrost i przeżywalność pędów.
Błędy ogrodnika
Niewłaściwe działania ogrodnika mogą prowadzić do słabych zbiorów. Tak więc początkujący często popełniają następujące błędy:
- Przygotowując glebę na zimę, zbyt głęboko wkopują glebę wokół buszu, w wyniku czego dochodzi do uszkodzenia systemu korzeniowego rośliny. Kategorycznie niemożliwe jest głębokie spulchnienie gleby w promieniu korzeni.
- Krzewy są niepotrzebnie przycinane lub ta manipulacja ogrodowa jest całkowicie zaniedbana, w wyniku czego zaburza się owocowanie i normalny rozwój rośliny. Przycinanie jesienne należy przeprowadzać corocznie, ale ściśle według wcześniej podanych zasad.
Agrest to jedna z głównych „długich wątróbek” ogrodów warzywnych i działek osobowych. Jeśli prawidłowo wykonasz jesienne prace i odpowiednie przetwarzanie plonów, to w każdym sezonie możesz zebrać duże zbiory dowolnych jagód. Warto zauważyć, że przy odpowiedniej pielęgnacji jedno danie może przynosić owoce przez półtorej dekady.
0
Sadzenie agrestu jesienią
Jeśli zdecydowałeś, o której porze roku sadzić agrest (bardziej preferowane jest sadzenie i odstawianie jesienią), to możemy przejść do teoretycznej części tego pytania.
Pielenie gleby wokół krzaka agrestu jest bardzo niewygodne: wszystko z powodu dużej liczby cierni. Dlatego wczesną jesienią teren jest oczyszczany z chwastów. W tym celu wykopuje się obszar, na którym mają być sadzone krzewy. Podczas tego procesu należy ze szczególną starannością usunąć wszystkie korzenie chwastów z gleby.
Kolejnym krokiem po czyszczeniu jest przygotowanie. Powierzchnia gleby jest wyrównana za pomocą grabi. Wszystkie grudki ziemi dobrze się łamią. Dwa tygodnie przed sadzeniem roślin wykopuje się dołki w kształcie sześcianu. Każda twarz powinna mieć pół metra. Odbywa się to z wyprzedzeniem, aby ziemia osiadła przed sadzeniem krzewów. Żyzną warstwę gleby, która znajduje się na samym początku, usuwa się i miesza z nawozem. Jeśli gleba jest gliniasta, do mieszanki należy dodać wiadro piasku rzecznego.
Między dwoma sąsiednimi krzewami należy zachować odległość od jednego do półtora metra. Ale odległość między rzędami krzewów powinna wynosić co najmniej trzy metry.
Wybierz sadzonki jednoroczne lub dwuletnie. Ich system korzeniowy jest dobrze rozwinięty i ma około trzydziestu centymetrów długości. Część naziemną rośliny powinna być utworzona przez kilka silnych pędów. Namoczyć korzenie w roztworze nawozu na dwadzieścia cztery godziny przed sadzeniem. Przygotuj go, dodając trzy lub cztery łyżki składników odżywczych do pięciu litrów wody.
Konieczne jest umieszczenie sadzonki w otworze prosto, nadając jej lekkie nachylenie. Korzenie są ostrożnie i ostrożnie prostowane, upewniając się, że szyjka korzeniowa znajduje się nieco poniżej poziomu gleby. Ziemia jest pokryta porcjami: każda część jest dobrze ubita.
W przypadku jednego krzaka do nawadniania używa się wiadra z wodą. Po nasyceniu gleby wilgocią wykonuje się ściółkowanie. W tym celu stosuje się torf lub humus. Następnie pędy są cięte, pozostawiając pięć lub sześć pąków na każdym segmencie.
Aby w końcu wyhodował piękny, zdrowy, a co najważniejsze - dobrze owocujący agrest, sadzenie i pielęgnacja muszą odbywać się zgodnie ze wszystkimi zasadami.
Inne zalecenia
Jesień to dobry czas na rozmnażanie roślin. Jeśli do wiosny potrzebne są nowe sadzonki, od sierpnia pochylają najsilniejszą samą gałąź, mocują ją, posypują ziemią. Następnie gałąź jest podlewana, mulczowana trawą, aby ziemia była dłużej wilgotna.
W strefach klimatycznych, gdzie mrozy w zimie dochodzą do -35 ... -40 stopni, zaleca się ogrzanie agrestu, ponieważ jego młode korzenie lekko wnikają w glebę.
Ocieplenie przeprowadza się przed pierwszym śniegiem w ten sposób:
- spuszcza krzew, tworząc kopiec o wysokości 20 cm;
- tworzą grubą warstwę ziemi;
- połóż na wierzchu torf, próchnicę, kawałki kory.
Możesz również przykryć roślinę w taki sam sposób, jak róże. Gałęzie zawiązuje się, pochyla i przykrywa świerkowymi gałęziami, sianem, liśćmi z góry. Po związaniu agrestu materiałem okrywającym (agrospan). Izolację należy zdjąć wiosną wraz z postępem ocieplenia.
Prawidłowa realizacja wszystkich działań pomoże zachować roślinę nawet po ciężkiej zimie i zwiększyć plon!
Wiosenna pielęgnacja
Kiedy natura budzi się z zimowego snu, pewnej troski wymagają również agrest. Sadzenie i pielęgnacja tej rośliny w ogrodzie nie jest trudne ani dla doświadczonych ogrodników, ani dla początkujących. Najważniejsze jest przestrzeganie wszystkich zasad agrotechnicznych. Jak tylko nadejdzie wiosna, zanim śnieg jeszcze się stopi, konieczne jest spryskanie krzaków agrestu wrzącą wodą przez butelkę z rozpylaczem. Robią to, aby zapobiec uszkodzeniom roślin przez szkodniki i choroby.
Na początku maja musisz poluzować glebę wokół każdego buszu, pogłębiając dziesięć centymetrów, a następnie ściółkować glebę. W tym samym czasie karmienie jest zakończone.
Agrest to jedna z tych roślin, które wiosną i latem zbyt ostro odczuwają brak wilgoci. Najlepszą metodą nawadniania jest grunt lub kroplówka. To właśnie te opcje umożliwiają transport wilgoci bezpośrednio do systemu korzeniowego, który znajduje się na głębokości od pięciu do czterdziestu centymetrów. W ten sposób agrest jest podlewany około pięć razy w okresie wegetacji. Podlewanie rośliny metodą górną zimną wodą jest niedopuszczalne.
Jeśli zdecydujesz się ułożyć agrest w rzędach w ogrodzie, sadzenie i pielęgnacja w zestawie czynności będzie wymagało wsparcia nisko wiszących gałęzi. Aby to zrobić, na wysokości około trzydziestu centymetrów między rzędami naciąga się rozstępy lub stosuje się siatki.
Maliny po zbiorach
Podlewanie malin
Pielęgnacja maliny polega na regularnym podlewaniu krzewu, ponieważ wysychanie gleby w drzewie malinowym jest niedopuszczalne. Jeśli jesień jest sucha, maliny należy podlewać, tym bardziej, że ich korzenie nie sięgają głębiej niż 25-35 cm. Gleba w miejscu wzrostu malin powinna być cały czas lekko wilgotna. Jeśli działka jest ściółkowana, a jesienią pada deszcz, maliny trzeba będzie rzadziej podlewać.
Karmienie malinami
Maliny są najbardziej wymagającymi pod względem odżywiania ze wszystkich krzewów jagodowych, ponieważ plon malin zależy bezpośrednio od grubości łodyg: im grubsza łodyga, tym więcej jagód będzie miała w przyszłym roku. Nawozy stosowane do gleby stymulują wzrost pędów. Na tej podstawie uprawa malin polega na regularnym karmieniu. Najlepszym nawozem dla malin jest materia organiczna: gnojowica, ptasie odchody, kompost torfowy.
Nawet jeśli podczas sadzenia umieścisz w dołach dużą ilość nawozu, będą one wystarczać tylko przez trzy lata, a od czwartego musisz regularnie stosować nawozy organiczne jesienią. Jak powiedział kiedyś akademik Bołotow, maliny dobrze owocują w miejscach, „gdzie noga tonie w oborniku”, dlatego gdy tylko owocowanie malin jest zakończone, nitroammofoska jest rozsypywana po całym terenie do wykopywania odstępów między rzędami w tempie 50- 80 g / m², a jesienią pod każdym krzakiem zrobić 3-4 wiadra torfu lub próchnicy i 100 g saletry lub mocznika.
Przycinanie malin
Pielęgnacja po zbiorach malin obejmuje jesienne przycinanie krzewu. Jak wiadomo, łodygi malin owocują tylko przez rok i nierozsądne jest pozostawianie łodyg, które przyniosły plony na zimę, dlatego jesienią takie pędy są przycinane jak najbliżej ziemi, aby były brak pniaków, w których mogłyby się osiedlić szkodniki lub grzyby chorobotwórcze.
Nie pozwól, aby krzewy rosły razem ze sobą, natychmiast odetnij małe pędy korzeni wokół nich - odległość między krzewami malin powinna wynosić co najmniej 60 cm, pamiętaj, że ścięte łodygi i części pędów musi zostać spalony.
Powielanie malin
Jesienią, po zakończeniu wzrostu pędów, w razie potrzeby można rozmnażać maliny, dzieląc krzew. Krzew jest wykopywany, dzielony na części z dobrze rozwiniętymi korzeniami i sadzony. Po przesadzeniu pędy maliny skraca się do 20-30 cm.Najlepszy czas na podział krzewu to połowa października. Jeśli latem nie odciąłeś zielonych pędów korzeni, to jesienią miałeś wystarczającą liczbę odrostów korzeni na swojej stronie z niezależnym systemem korzeniowym, ale nadal był podłączony do rośliny macierzystej. Wykop te dzieci ziemną grudą i przeszczep w nowe miejsce, oczyszczone z innych roślin i chwastów.
Jesienią, po pierwszych lekkich przymrozkach, czas zbierać zdrewniałe sadzonki, które zimą ukorzenimy w domu, a wiosną sadzimy na miejscu.
Przetwarzanie malin
Choroby i szkodniki malin, jeśli nie zwalczasz ich bezlitośnie, mogą zniszczyć całe drzewo malinowe w rok lub dwa. Dlatego tak ważne jest prowadzenie zabiegów profilaktycznych na krzewach, a nie czekanie, aż choroby lub pasożyty zaczną niszczyć owoce Twojej pracy. Jak tylko ostatnie jagody zostaną zebrane z krzaków, potraktuj krzew roztworem fufanonu - 10 ml leku na 10 litrów wody.Zużycie roztworu na jeden krzak wynosi około 1-1,5 litra.
Zamiast fufanonu można zastosować actellic, rozcieńczając jedną ampułkę produktu w dwóch litrach wody. Zużycie Actellik - 1,5 litra roztworu na 10 m². Do takich środków należy również Inta-vir, którego tabletkę rozpuszcza się w 10 litrach wody, a roztwór konsumuje się jak actellic. Jesienią, po oczyszczeniu terenu z opadłych liści i sadzonek roślin, maliny i glebę pod krzakami należy przetworzyć jednym procentem płynu Bordeaux.
Naprawialność - zdolność do ciągłego owocowania przez cały sezon wegetacyjny. Ponadto maliny powtarzające się owocują zarówno na pędach rocznych, jak i dwuletnich, więc w zasadzie można uzyskać dwa zbiory w ciągu roku. Po usunięciu zbiorów w sierpniu-wrześniu tego roku z rocznych łodyg, dwudziestego czerwca przyszłego roku można uzyskać zbiory z dwuletnich pędów, ale jagody następnego jesiennego zbioru będą małe, suche i kościste, bo czerwcowe zbiory odbierają malinom całą siłę, która ledwo wystarcza do wzrostu corocznych pędów zastępczych, ale nie wystarcza do pełnego ponownego owocowania.
Dlatego jeśli chcesz uzyskać dwie pełnowartościowe plony rocznie, będziesz musiał aktywnie karmić i podlewać maliny, jednak te środki nie gwarantują pożądanego rezultatu. Dużo łatwiej i mądrzej jest uprawiać pospolite odmiany malin, które owocują wczesnym latem i powtarzające się odmiany na pełne jesienne zbiory.
W takim przypadku odetnij powtarzające się maliny jesienią, po owocowaniu musisz całkowicie, starając się nie pozostawiać konopi. Wiosną łodygi odrosną, a późnym latem lub wczesną jesienią dadzą doskonałe zbiory dużych soczystych jagód. W ten sposób otrzymasz powtarzającą się malinę z rocznym cyklem wzrostu i owocowania.
Ale jeśli chcesz uzyskać dwa zbiory w roku, zaraz po pierwszym, letnim owocowaniu, usuń dwuletnie łodygi owocujące, aby maliny miały czas i siłę na wyhodowanie pędów bieżącego roku do jesieni, co da jagody drugiego, jesiennego zbioru. Z czasem usuń zbyt słabe, cienkie gałęzie, aby nie odbierały wartościom mocniejszym i bardziej obiecującym łodygom pod względem owocnikowania.
Sekcje: Rośliny owocowe i jagodowe Krzewy jagodowe
Oferujemy zapoznanie się z: Pomidor Filippok: opis odmiany, cechy i pielęgnacja ze zdjęciem
Po tym artykule zwykle czytają
Top dressing z agrestu
Ponieważ owoce agrestu dojrzewają przez wiele lat, w ogromnych ilościach pobiera on również składniki odżywcze z ziemi. Prowadzi to do konieczności corocznego nawożenia. Ponadto muszą mieć charakter mineralny i organiczny. Aby zdrowy i płodny agrest mógł rosnąć w Twojej witrynie, sadzenie i pielęgnacja muszą z pewnością obejmować środki związane z wprowadzaniem składników odżywczych.
Wiosną przygotowuje się następującą mieszaninę: superfosfat w ilości pięćdziesięciu gramów dodaje się do pół wiadra próchnicy, a także siarczanu amonu i siarczanu potasu. Ostatnie substancje mają po dwadzieścia pięć gramów. Jeśli krzew jest bardzo duży i daje obfite zbiory, wszystkie składniki należy podwoić.
Odżywki należy nakładać wzdłuż obwodu odpowiadającego wielkości korony. Po nawożeniu gleba jest poluzowana. Gdy tylko agrest wyblaknie, a po kolejnych dwóch tygodniach roślinę karmi się roztworem dziewanny. Wymieszaj jedną część mieszanki z pięcioma częściami wody. Każdy krzew powinien mieć co najmniej pięć litrów.
Główne rodzaje pracy
Wczesne odmiany agrestu pozwalają cieszyć się pierwszymi jagodami dopiero w lipcu. Główny plon zbierany jest pod koniec sierpnia i na początku września.
Bezpośrednio po zbiorach organizowane są prace związane z pielęgnacją krzewu.Dzięki odpowiedniej organizacji i przeprowadzeniu imprez możesz być pewny dobrych zbiorów na kolejny rok.
Odejście polega na wykonaniu kilku czynności:
- przycinanie, przerzedzanie;
- praca z glebą (pielenie, spulchnianie, ściółkowanie);
- nawożenie materią organiczną i nawozami mineralnymi;
- podlewanie;
- leczenie krzewów w celu zapobiegania;
- leczenie krzewów z chorób.
Agrest: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie. W którym roku przynosi owoce
Posadzony na miejscu agrest zaczyna owocować po trzech latach. Roślina przynosi plony przez dziesięć, a nawet piętnaście lat.
Rozgałęzienie krzewu jest wystarczająco mocne, co nie przyczynia się do dobrych zbiorów. Dlatego agrest należy przycinać. Można to zrobić wiosną lub jesienią. Ogólnie krzew powinien mieć dziesięć pędów w różnych kategoriach wiekowych.
Przycinanie wiosenne odbywa się przed pęcznieniem pąków. Konieczne jest bezwzględne usuwanie wszystkich pędów, które po zimowaniu okazały się osłabione, wysuszone, chore lub złamane.
Oprócz wszystkich wymienionych kandydatów do usunięcia konieczne jest odcięcie pędów w pobliżu korzeni i osłabionych końców gałęzi. Wszystko to należy zrobić, zanim roślina się przebudzi i dzieje się to bardzo wcześnie. Jeśli spóźnisz się z przycinaniem, wyrządzisz dużo szkody. Na tej podstawie staje się jasne, dlaczego doświadczeni ogrodnicy wolą przycinać krzewy jesienią. W ten sposób można mniej uszkodzić agrest. Sadzenie i pielęgnacja (przycinanie) przeprowadzana jesienią pozwala krzewom lepiej przystosować się do zimy i uzyskać mrozoodporność. A także praktycznie neguje możliwe uszkodzenia.
Przycinanie jesienne odbywa się corocznie. Jeśli tak się nie stanie, do trzeciego roku krzewy gęstnieją do tego stopnia, że owoce znacznie tracą jakość. Najcenniejsze są gałęzie w wieku 5 i 7 lat. Również rozgałęzienie pierwszych trzech zamówień. Wszyscy inni nie mają dobrej produktywności. Pędy starsze niż dziesięć lat są czarne i usunięte do samej podstawy. Nie zapominaj też, że zbyt długie gałęzie również powinny zostać skrócone. Po zakończeniu przycinania wszystkie cięcia należy pokryć lakierem ogrodowym.
Jak dbać o agrest po zbiorach w sierpniu i wrześniu
Późne lato i jesień stanowią podstawę zdrowia roślin i następnych zbiorów. Powinieneś zacząć natychmiast po zerwaniu jagód, a przed nadejściem mrozów powinieneś mieć czas:
- przeprowadzić dokładne pielenie pod krzakami, usunąć chwasty, opadłe liście i inne resztki roślinności;
- obficie zrzuć każdą roślinę;
- zrobić górny opatrunek;
- wykopujemy ziemię pod krzakami i w nawach bocznych,
- traktować krzew środkami ochrony przed chorobami i szkodnikami;
- odciąć stare i osłabione gałęzie;
- ściółkować;
- przygotować się do zimowania.
Zapraszamy do zapoznania się z: Uprawą bogatego zbioru pieprzu
Czyszczenie gleby
Zaraz po usunięciu owoców agrest jest starannie odchwaszczany, usuwając spod niego trawę, korzenie chwastów, nagromadzone patyki, gałązki i inne resztki. Opadłe liście są natychmiast spalane, aby uniknąć zimowania w nich patogenów.
Na około miesiąc przed nadejściem mrozu ważne jest przeprowadzenie tzw. Nawadniania doładowującego. Każdy krzew będzie wymagał co najmniej 50-60 litrów wody, można go wlać w dwóch lub trzech etapach. Dostarczenie płynu pozwoli agrestowi przetrwać chłód, oprzeć się chorobom i tworzyć pąki owocowe i wegetatywne.
Zabiegi pielęgnacyjne agrestu: podlewanie i ściółkowanie
Karmienie jesienne
Pod koniec zbiorów agrest jest karmiony superfosfatem (do 50 g) i chlorkiem potasu (do 30 g). Jeden litr popiołu można dodać jako nawóz potasowy. Nawozy fosforowe zwiększają plony. Rośliny potasowe zapewniają odporność na suszę, mrozoodporność, zwiększają odporność na choroby grzybowe.
Jesienią każdy krzew jest „karmiony” nawozami organicznymi:
- humus - jedno wiadro;
- obornik z kurczaka rozcieńczony w wodzie (1 do 10) lub dziewanny (1 do 5).
Na glebach kwaśnych wymagana jest dodatkowa mąka wapienna, kredowa lub dolomitowa.
Odniesienie. Dawki nawozu należy zwiększyć, jeśli gleba na terenie jest obojętna lub lekko zasadowa.
Agrest: sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie przez sadzonki
Ta kultura, podobnie jak wszystkie inne rośliny, wymaga rozmnażania. Omówiliśmy wcześniej w artykule, w jakich warunkach powinien rosnąć agrest. Sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie i sadzenie - wszystko to wymaga pewnej wiedzy i umiejętności. Rozmnażanie przez sadzonki jest uważane za najbardziej czasochłonną opcję. A wynik nie zawsze jest pozytywny.
Najczęściej ta metoda jest dobra do hodowli odmian amerykańskich. Półfabrykaty powstają w październiku, a nawet listopadzie. Wybierz pędy roczne i odetnij wierzchołki o długości 25 cm, muszą być całkowicie zdrowe, bez oznak złego samopoczucia. Wszystkie liście należy całkowicie przyciąć, a skrawki potraktować parafiną. To cięcie jest przechowywane w lodówce lub zakopane w śniegu. Jak tylko nadejdzie wiosna, takie półfabrykaty są zakopywane na głębokości piętnastu centymetrów. Jeśli posadzisz kilka kopii, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej dwadzieścia centymetrów. Podczas zakopywania sadzonek ważne jest przestrzeganie jednej prostej, ale obowiązkowej zasady. Dwa pąki należy pozostawić nad powierzchnią gleby, aktualizując cięcie, a cztery pąki znajdują się pod ziemią. Teren wokół jest zagęszczany, podlewany i ściółkowany torfem lub humusem.
Agrest można również rozmnażać za pomocą sadzonek. Odbywa się to w następujący sposób. Wybierz gałąź, która jest najbliżej ziemi i wykonaj na niej nacięcie. Kopiemy płytką dziurę w ziemi, zginamy gałąź z nacięciem i mocujemy ją za pomocą wygiętego drutu w postaci spinki do włosów. Posyp wszystko ziemią i dobrze podlej. Dopóki trwa sezon wegetacyjny, miejsce to powinno być stale wilgotne. Jesienią w tej sekcji pojawią się korzenie. W następnym roku, gdy tylko nadejdzie wiosna, ukorzenioną sadzonkę należy oddzielić od krzewu macierzystego za pomocą ostrego sekatora. Teraz pozostaje tylko przeszczepić młody krzew tam, gdzie powinien stale rosnąć.
Porzeczka po zbiorach
Owocowanie porzeczek rozpoczyna się w połowie lipca i trwa 20-30 dni. Najczęściej uprawia się porzeczki czarne i czerwone, chociaż w ostatnich latach rozpowszechniły się również porzeczki białe. Różnica między tymi gatunkami polega nie tylko na kolorze jagód, ale także na tym, że liście czarnej porzeczki są znacznie bardziej pachnące niż liście białej i czerwonej, ponieważ znajdują się na nich gruczoły z olejkiem eterycznym .
Pomimo tego, że w ostatnich latach coraz częściej w naszych ogrodach uprawia się borówki, wiciokrzew, poziomki i jeżyny, a także zamorskie ciekawostki aktynidii, czarnej i czerwonej porzeczki, a także jagody takie jak agrest, maliny i truskawki, nadal jedna z najpopularniejszych upraw jagód w naszym regionie klimatycznym.
Podlewanie porzeczek
Czarna porzeczka, być może bardziej niż wszystkie krzewy jagodowe, wymaga wilgotności gleby i powietrza. A w naturze najczęściej rośnie wzdłuż brzegów rzek, na wilgotnych nizinach z płynącą wodą gruntową - porzeczki nie lubią zastoju wilgoci w korzeniach.
Czerwone porzeczki mniej lubią wilgoć, ale wymagają również regularnego podlewania. Brak wody w pierwszej połowie sezonu negatywnie wpływa na jakość i ilość tegorocznych zbiorów, a brak wilgoci po zerwaniu jagód źle wpływa na zawiązywanie pąków kwiatowych i gromadzenie się substancji plastycznych na następne roczne zbiory.
Jeśli jesień jest sucha, w październiku zapewnij porzeczkom dobre zimowe podlewanie. Większość korzeni porzeczek leży na głębokości 40-45 cm, dlatego glebę należy zwilżyć do głębokości 50 cm.Przybliżone tempo zużycia wody to 4-5 wiader na m².Podlewanie odbywa się wzdłuż bruzd wzdłuż krzewów porzeczki lub przez zraszanie. Najlepszy czas to wczesny poranek lub po 16:00.
Karmienie porzeczek
Pod koniec września lub na początku października pod krzewy porzeczki aplikuje się nawozy organiczne i mineralne w ilości 10 kg kompostu lub zgniłego obornika, 40 g chlorku potasu i 100 g superfosfatu na każdy krzew, a następnie obficie podlewa i zatapia nawozy do ziemi przez kopanie. Nie przeprowadza się nawożenia porzeczek preparatami zawierającymi azot po zbiorze. Zamiast wymienionych funduszy możesz dodać ogród lub mieszankę owoców i jagód.
Przycinanie porzeczek
Pielęgnacja porzeczek obejmuje sanitarne i formacyjne przycinanie krzewów. Ze wszystkich krzewów jagodowych czarne porzeczki wymagają przede wszystkim przycinania, a pierwsze ścinanie krzewu przeprowadza się natychmiast po posadzeniu, aby łatwiej było go uformować podczas późniejszego wzrostu. Formowanie rosnącego krzewu trwa przez następne 2-3 lata, aż sadzonka zmieni się w pełnoprawny krzew w czwartym roku życia.
Dobrze uformowany krzew powinien mieć od 10 do 15 gałęzi w różnym wieku, a roczne gałęzie powinny być o dwa do trzech więcej niż w wieku od pięciu do sześciu lat. Gałęzie starsze niż sześć lat stają się nieproduktywne i należy je usunąć. Najlepszą porą na przycinanie porzeczek jest wczesna wiosna, jednak pąki porzeczki budzą się zbyt wcześnie, a czas przycinania łatwo przeoczyć.
Oprócz usuwania niepotrzebnych pędów i gałęzi po zbiorze, wskazane jest usunięcie wszystkich liści z krzewów czarnej porzeczki, ponieważ często w nich osiedlają się szkodniki owadzie, a patogeny chorób grzybowych są łatwiejsze do zakażenia liści. Musisz założyć rękawiczkę na rękę, delikatnie złapać pęd lub gałąź u podstawy i przesuwać dłonią od dołu do góry.
Liście, których nie można było oderwać, ostrożnie odciąć nożyczkami lub sekatorami. Nie cofaj ręką wzdłuż pędu - możesz uszkodzić lub oderwać pąki. Następnie zgarnij liście i spal je lub wykop na ziemi. Porzeczka czerwona również hibernuje bez liści, ale nie można ich zrywać - liście muszą same odpadać.
Jesienią, od połowy września do połowy października, rozmnażanie porzeczek odbywa się na zdrewniałych sadzonkach. Sadzonki wycina się z dobrze rozwiniętych rocznych pędów i pożądane jest odcięcie pędów, aby nie pozostały żadne pnie. Wierzchołek krzewu do szczepienia nie jest przydatny. Do cięcia sadzonek lepiej jest użyć ostrego noża, ponieważ sekator odkształca drewno, co znacznie zmniejsza przeżywalność sadzonek.
Glebę na porzeczki należy przygotować wcześniej - dobrze rozłożony torf zmieszany z piaskiem w równych częściach. Sadzonki sadzi się pod kątem 45 ° w odległości 10-15 cm od siebie, odstęp między rzędami wynosi 30 cm Na każdym sadzonku nad ziemią powinny pozostać co najmniej dwa pąki.
Jeśli kopałeś warstwy na wiosnę, nadszedł czas, aby oddzielić je od macierzystego krzewu i posadzić osobno.
Przetwarzanie porzeczek
Uprawa porzeczek polega na ochronie krzewów przed takimi negatywnymi zjawiskami, jak choroby i szkodniki porzeczek. Natychmiast po zerwaniu jagód potraktuj krzaki actellik zgodnie z zaleceniami producenta - ochroni to porzeczki przed pojawieniem się na nich mszyc lub innych szkodliwych owadów. Po jesiennym przycięciu i usunięciu opadłych i podartych liści z terenu porzeczki traktuje się na zimę 1% roztworem płynu Bordeaux lub karbofosu na wypadek, gdyby szkodniki lub patogeny osiadły w korze lub w glebie pod krzakami.
Agrest bez kolców
Odmiany agrestu, które są częściowo lub całkowicie pozbawione kolców, stają się coraz bardziej popularne wśród ogrodników.
Jaka jest różnica między agrestem bez kolców? Sadzenie i pielęgnacja takich roślin ma swoje własne cechy. Te odmiany uwielbiają żyzne gleby, które zawierają dużą ilość próchnicy.Po posadzeniu krzewy przycina się w taki sposób, aby na każdym pędzie pozostawały nad ziemią od dwóch do czterech pąków. Owoce dojrzewają w drugim roku, a ich liczba sięga półtora kilograma jagód z jednego buszu. Rozmnażanie odbywa się przez sadzonki.
Agrest bezkolcowy, którego sadzenie i pielęgnacja wymaga dużej uwagi, wymaga terminowego karmienia uzupełniającego. Wiosną (od końca marca do połowy kwietnia, a także od końca maja do początku czerwca) do gleby dodaje się saletrę amonową lub mocznik. Jesienią, w pierwszej połowie, stosuje się nawozy organiczne. A trzy lata po posadzeniu corocznie jesienią do gleby dodaje się sól potasową i superfosfat. W czasie upałów wymagane jest obowiązkowe podlewanie.
Samopłodność tej odmiany jest niska. Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie kilku krzewów w odległości jednego metra od siebie w celu zapylenia.
Konieczne jest również okresowe opryskiwanie roślin, aby zapobiec inwazji szkodników i uniknąć uszkodzeń przez mączniaka prawdziwego. Dwa razy w sezonie spryskuje się je „Karatanem” lub „Topazem”. A w okresie kwitnienia liści - jednym ze środków owadobójczych, np. „Novaktion”.
Zasady i cechy przycinania krzewów
Agrest jest krzewem jagodowym, więc szybko rośnie, zacienia się, częściej choruje i owocuje gorzej. Aby zapobiec takim konsekwencjom, zaleca się przycinanie jesienne, ponieważ przyczynia się to do:
- poprawienie dopływu światła słonecznego i powietrza do gałęzi znajdujących się wewnątrz buszu;
- zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby i uszkodzenia przez szkodliwe owady;
- nadanie krzewowi odpowiedniego kształtu, dzięki czemu łatwiej będzie zadbać o roślinę.
Tymczasem należy rozumieć, że nieprawidłowe i przedwczesne przycinanie osłabi krzew i pogorszy jego plon. Tak więc, aby po zerwaniu jagód, warto określić optymalny czas i zasady tej manipulacji ogrodem.
Kiedy przycinać?
Konieczne jest skupienie się na przycinaniu krzewów w listopadzie, a procedura ta jest przeprowadzana w dwóch okresach:
- Po zbiorach... Przeprowadzane jest przycinanie sanitarne, w którym eliminowane są wysuszone i chore gałęzie.
- Po opadnięciu liści... Opcja odmładzającego i formującego przycinania jest przeprowadzana po opadnięciu liści, ale przed nadejściem chłodów i ustaleniem temperatury ujemnej.
Przycinanie jesienne polega na pozostawieniu 5 silnych pędów równomiernie rozmieszczonych względem siebie. W przyszłym roku powinni przynieść zbiory.
Co przyciąć?
Musisz przyciąć:
- wszystkie gałęzie dotknięte jakąkolwiek dolegliwością, wyschnięte i z widocznymi uszkodzeniami;
- gałęzie o bardzo niskim położeniu (inne pędy rzucają na nie cień, brakuje im pożywienia i ciepła słonecznego, dlatego nie dają dobrych zbiorów);
- gałęzie z nadmiernym zgrubieniem korony (rosną w środku lub wewnątrz samej rośliny i zaczynają się zaplatywać z innymi gałęziami);
- wszystkie stare gałęzie (pięć lat i starsze).
Młody i słaby wzrost z cienkimi gałęziami jest skrócony do największego pąka. Nie powinien iść do wnętrza buszu, ale na zewnątrz.
Z ziemi wyrastają także tzw. Pędy „zerowe”. Jeśli są mocne, należy je skrócić o jedną czwartą powyżej pąków, aby uzyskać optymalne rozgałęzienie. Słabe pędy należy całkowicie wyciąć, aby zapobiec zacieniowaniu korony. Liczba pędów nie powinna przekraczać czterech.
Prawidłowa technika przycinania
Stary krzak agrestu najlepiej przycinać nożycami lub wycinkiem z długimi trzonkami. Oczywiście możesz również użyć zwykłego sekatora, który jest przeznaczony do przycinania młodych gałęzi, ale podczas pracy z nim możesz się ukłuć, ponieważ krzew jest kłujący. Aby chronić ręce, noś rękawice ochronne, takie jak spawacz.
Sektor musi wyciąć wszystkie dolne i stare gałęzie, a także pędy zastępcze do podstawy. Nadmierne narośla i konkurujące gałęzie również należy eliminować bez pni, w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca odgałęzienia. Okazuje się, że przycięcie starej gałęzi dochodzi do momentu, w którym rozgałęzia się lub pojawia się młody wzrost.
Aby skuteczniej skracać delikatne młode pędy, ważne jest, aby znaleźć mocny pączek na zewnątrz i przyciąć go nad nim centymetrowym wcięciem.
Młode pędy różnią się od starych tym, że są cieńsze i jaśniejsze. Tak więc stare pędy są dość grube i mają ciemnobrązowy odcień, zbliżony do czarnego. W konsekwencji, wraz ze starzeniem się agrestu, gałęzie agrestu stają się grubsze i ciemniejsze.
Wskazówki i porady dotyczące przycinania agrestu, blogger udostępnia w poniższym filmie:
Schemat kształtowania kultury przez lata
Aby uzyskać silne krzewy i dobre plony, wskazane jest przestrzeganie jasnego schematu przycinania przez lata:
- natychmiast po posadzeniu sadzonek - wszystkie pędy są skracane, pozostawiając 3-4 pąki nad powierzchnią gleby;
- po 1 roku - wszystkie pędy są przycinane do 4-5 pąków, pozostawiając kilka zerowych pędów (w tym samym okresie rozpoczyna się sanityzacja - usuwane są chore gałęzie i te, które są skierowane na środek buszu);
- po 2 latach - wykonuje się szczypanie zerowych pędów (o 1/4), a także skraca wzrost na gałęziach szkieletowych;
- za 3-4 lata - wykonają wszystkie te same manipulacje, co w poprzednim okresie, nie zapominając o przycinaniu sanitarnym;
- na 5 rok i później - przeprowadzić przycinanie sanitarne, a następnie odmładzanie, kończąc proces manipulacjami typu 2 lata.
Każdego roku pamiętaj o pozostawieniu 2-3 nowych zerowych pędów zastępczych.
Tworzenie się pnia
Stosowana jest również standardowa metoda formowania krzewu, co ułatwia jego pielęgnację. Metoda polega na utworzeniu okrągłego krzewu z gałęziami w różnym wieku. Ważne jest, aby określić wysokość łodygi. Miernik jest uważany za standardowy, dlatego pędy boczne są wyrównane do tego znaku.
Na pień umieszcza się miękką rurkę o długości nieco ponad metra, aby zapobiec przechodzeniu światła, a krzew przywiązuje się do wspornika twierdzy. Co więcej, silne młode gałęzie są skracane do około połowy długości, a stare (od 7 lat) są całkowicie usuwane.
Ta metoda znacznie oszczędza miejsce na terenie i umożliwia dobre oświetlenie. Ale do tego rodzaju przycinania należy wybierać tylko odmiany agrestu odporne na mróz, ponieważ wysoki krzew jest mniej odporny na zimno.
Choroby agrestu
Mączniak prawdziwy uważany jest za jedną z najgroźniejszych chorób agrestu. Jego inna nazwa to spherotek. Ta choroba może zniszczyć całą uprawę z dnia na dzień.
A jeśli choroba nie zostanie leczona, za kilka lat nadejdzie koniec całej rośliny. Najniebezpieczniejszy pod tym względem jest okres ciepłej i wilgotnej pogody. Agrest pokryty jest luźnym nalotem bieli, który pojawia się na liściach, pędach i zawiązanych owocach. Później ta płytka przekształca się w skorupę, która ma brązowy odcień. Pędy pod nim wyginają się i wysychają, liście łamią się, a owoce nie dojrzewają i nie kruszą się na ziemię. Aby zapobiec chorobie mączniaka prawdziwego, konieczne jest leczenie agrestu przed rozpoczęciem kwitnienia roztworem preparatu zawierającego miedź HOM. Czterdzieści gramów leku stosuje się na dziesięć litrów wody.
Spośród innych dolegliwości agrestu najczęstsze to antrakoza, mozaika i rdza kielichowa.
Mozaika odnosi się do chorób o charakterze wirusowym. Niemożliwe jest pozbycie się tego rośliny. Jeśli zauważono dotknięte krzewy, należy je natychmiast wykopać i podpalić. Resztę można wyleczyć. W tym celu roślina jest traktowana „nitrafenem” lub siarczanem miedzi. Opryskiwanie przeprowadza się dwa razy: najpierw przed pęknięciem pąków, a następnie dziesięć dni po zbiorach.Aby zapobiec takim chorobom, należy wiosną usunąć wszystkie zeszłoroczne liście spod krzaków, a także zapobiec pojawianiu się chwastów w ogrodzie.
Zbadaliśmy, jak utrzymać zdrowy agrest (sadzenie i pielęgnacja), choroby, a także sposoby ich zapobiegania. Porozmawiajmy teraz o szkodnikach.
Spośród szkodników najpowszechniejsze są mszyca pędowa i ćma agrestowa. Ćma składa jaja w kwiatach. Gąsienice wyłaniające się z jaj jedzą owoce we wszystkich kierunkach. A mszyca pędowa w wyniku swojej żywotnej aktywności prowadzi do zwijania się liści i skrzywienia pędów. Jagody są miażdżone i odpadają.
Oczywiście szkodniki można zwalczać za pomocą różnych środków owadobójczych. Ale lepiej jest podjąć środki zapobiegawcze. Natychmiast po stopieniu się śniegu przykryj glebę pod krzakami gęstym materiałem. Posyp brzegi płótna ziemią. Wtedy ćmy nie będą mogły wyczołgać się z ziemi. Po wyblaknięciu agrestu materiał można usunąć. Hodowanie krzewów należy przeprowadzić jesienią.
Zrób to na wysokość około dziesięciu centymetrów. Jeśli zauważysz opadłe jagody, a nawet gąsienice, lepiej je od razu zebrać. Kiedy roślina wyblaknie, potraktuj ją lepidocydem lub innym podobnym środkiem.
W artykule rozważono sadzenie i pielęgnację agrestu, który jest tak popularny w naszych ogrodach, a także sposoby rozmnażania i zapobiegania jego chorobom. Po przestudiowaniu wszystkich prostych zasad uprawy tej rośliny i konsekwentnemu stosowaniu ich w praktyce, otrzymasz piękne, zdrowe krzewy, które przez wiele lat przynoszą obfite zbiory pysznych jagód. A także zimą zachwycisz siebie, znajomych i bliskich aromatycznym dżemem agrestowym.
Czyszczenie i kopanie strefy ukąszenia agrestu
Po zebraniu owoców należy natychmiast usunąć opadłe liście spod krzaków, zepsute i zgniecione jagody, wysuszone odłamane gałązki, a także inne resztki roślinne. Następnie należy ostrożnie wyplątać chwasty i poluzować górną warstwę ziemi na głębokość 2-3 cm.
Pod koniec owocowania agrestu konieczne jest natychmiastowe usunięcie wszystkich pozostałości roślinnych w strefie ukąszenia i poluzowanie ziemi
Ochrona przed szkodnikami i chorobami
Jeśli pojawią się oznaki wskazujące na obecność chorób lub uszkodzenie krzewu przez szkodniki, przeprowadza się specjalne leczenie. Te same działania są wykonywane w celach prewencyjnych. Tylko w przypadku problemu wykonuje się je dwukrotnie, jeśli nie, wystarczy jedna procedura.
Aby chronić roślinę przed infekcjami grzybiczymi, warto przeprowadzić przetwarzanie:
- płyn bordeaux;
- Topaz;
- chlorek miedzi;
- Fundazole.
Jakie pasożyty są kłopotliwe
Niestety, większość upraw owocowych ma niską odporność na szkodniki owadzie. Agrest nie jest wyjątkiem. Ale największą szkodę wyrządza ćma agrestowa i mszyca pędowa. Dlatego powiemy Ci o nich.
Motyle ćmy pojawiają się na krótko przed zakwitnięciem agrestu i składają jaja bezpośrednio w kwiatach. Po kilku dniach pojawiają się gąsienice o jasnozielonym kolorze, które niszczą owoce, gryząc je, aby dostać się do nasion.
W przypadku mszyc wszystko jest proste: jedzą zielenie i pokrywają liście słodkim, lepkim mlekiem, co powoduje zwijanie się liści, pędy stają się cieńsze, a jagody odpadają.
Każdy środek owadobójczy sprzedawany w sklepach ogrodniczych będzie działał na oba szkodniki. Fufanon i Aktellik sprawdziły się bardzo dobrze.
Transfer
Agrest można sadzić i przesadzać zarówno wiosną, jak i jesienią. Ale w miesiącach jesiennych ta procedura jest lepsza do wykonania, ponieważ ziemia jest miękka i łatwiej jest wykopać otwór do sadzenia. Ponadto, wiosną, nadziemna część rośliny charakteryzuje się szybszym tempem wzrostu niż system korzeniowy. Dlatego po sadzeniu wiosennym krzew może umrzeć.
Jesienią można sadzić sadzonki w gruncie od drugiej połowy września w rejonach charakteryzujących się surowym klimatem.W październiku ta procedura zakończy się sukcesem podczas sadzenia w czarnej glebie. Pożywka i optymalny czas sadzenia pozwolą roślinie szybko przystosować się do nowych warunków życia.
Przeszczep działa dobrze w miesiącach jesiennych. W tym czasie zwykle wykonuje się sadzenie pędów uzyskanych z warstw.
Sadzenie powinno odbywać się w dobrze oświetlonym miejscu, chronionym przed zimnym północnym wiatrem. Możesz także wybrać podwyższone miejsca, w których wiosną nie ma stagnacji wody.
Agrest sadzimy w odległości 1,5 m od innych roślin lub budynków. Pozostaw 2 m wolnej przestrzeni między sąsiednimi krzewami.
Przed posadzeniem krzewu do gleby należy dodać mąkę dolomitową lub wapno. W kwaśnym środowisku do gleby dodaje się torf lub piasek. Dzięki temu uzyskasz zdrowy i mocny agrest. Dbanie o tę jagodową uprawę jesienią wiąże się z wprowadzeniem nawożenia.
Przydatne właściwości i przeciwwskazania
Skład chemiczny agrestu jest bardzo zróżnicowany. Zawiera wiele składników korzystnych dla zdrowia ludzkiego.
Pomiędzy nimi:
- witaminy z grupy B, A, E, C. K, P;
- fruktoza, glukoza;
- kwasy organiczne (szczawiowy, jabłkowy, cytrynowy);
- pektyny;
- flawonoidy;
- garbniki;
- składniki mineralne (potas, żelazo, kobalt, jod, cynk, miedź, fosfor).
Uwaga! Zawartość kalorii w 100 g agrestu wynosi 45 kcal, jest więc niezbędna do utraty wagi.
Posiada dobroczynne właściwości
Główne użyteczne właściwości produktu:
- poprawia pamięć, uwagę, zapobiega rozwojowi stwardnienia;
- zapobiega tworzeniu się guzów;
- obniża ciśnienie krwi;
- normalizuje równowagę hormonalną;
- zwiększa apetyt;
- poprawia krążenie krwi;
- zwiększa hemoglobinę;
- ma działanie moczopędne, a tym samym poprawia funkcjonalność nerek;
- normalizuje pracę układu pokarmowego, eliminuje zaparcia;
- pomaga wzmocnić zęby i dziąsła;
- wspomaga szybki powrót do zdrowia po wysiłku fizycznym;
- dodaje energii i dodaje energii;
- obniża poziom złego cholesterolu we krwi;
- poprawia procesy metaboliczne.
Uwaga! Jagody zawierają również hormon szczęścia - serotoninę, dzięki czemu pomaga w walce ze złym nastrojem i depresją.
Agrest występuje w różnych odmianach, różniących się kolorem owoców, czasem dojrzewania i smakiem. Ale jednocześnie korzystne właściwości produktu są w pełni obecne w każdej formie. Odmiany o ciemnych jagodach dojrzewają znacznie wcześniej, ich smak jest słodszy, ale nie można ich przechowywać dłużej niż 2 dni. Zielone owoce są bogate w witaminę C, są bardziej kwaśne i dlatego zalecane są do przetwórstwa.
W niektórych przypadkach agrest może być szkodliwy dla organizmu. Nie powinny go stosować osoby cierpiące na ostre choroby układu pokarmowego oraz wrzody żołądka i dwunastnicy. Ponadto należy zachować ostrożność przy podawaniu dzieciom poniżej 3 roku życia.
Odmiany występujące w nowoczesnych ogrodach
Najstarsze odmiany, które do nas dotarły, zostały wyhodowane w połowie ubiegłego wieku. Około 50 odmian znajduje się w rejestrze państwowym. Każdy jest dostosowany do określonych warunków klimatycznych, ma swoje zalety i wady.
Rosyjski
Jest to jedna z najstarszych odmian; została wpisana do rejestru państwowego w 1959 roku dla wszystkich regionów, z wyjątkiem Uralu. Krzew ma silny wzrost. Wiedzieli już, jak hodować odmiany odporne na mączniaka prawdziwego, jednym z nich jest rosyjski. Ponadto agrest ten zimą toleruje ekstremalne temperatury, latem regularnie daje dobre plony bez zapylaczy - do 10 kg z krzewu. Jagody są duże, każda waży 4–6 g, w pełnej dojrzałości zmienia kolor na ciemnoczerwony. Smak słodko-kwaśny, bardzo przyjemny. Z agrestu odmiany rosyjskiej uzyskuje się wysokiej jakości desery i przetwory zimowe.
Jagody odmiany rosyjskiej są duże, czerwone, z różowymi żyłkami
Rosyjski żółty
Klon odmiany Russkiy wszedł do testów odmiany w 1964 roku. Jest bardziej odporny na zimę, dlatego polecany jest do uprawy w regionach północno-zachodnich i Uralu. Krzew może zachorować na mączniaka prawdziwego, ale przy dobrej pielęgnacji jest bardziej produktywny. Jagody są duże - 5–7 g, w dojrzałości technicznej zielone, dojrzewając złocisto. Miąższ jest również smaczny i delikatniejszy niż u rosyjskiego. Przy uprawie na skalę przemysłową z jednego hektara zbiera się do 140 centów.
Rosyjska żółć jest jedną z najbardziej produktywnych odmian. Gałęzie usiane są złotymi jagodami
Winogrona Ural
Wczesny agrest, przeznaczony dla środkowej Wołgi. Krzew przypomina winogrona tylko z dużymi i rzeźbionymi liśćmi. W przeciwnym razie jest to zwykły agrest z małymi (2,4 g) zielonymi jagodami. Plony są prawie 10 razy niższe niż rosyjskiej żółci - 16 c / ha. Jednak winogrona Ural słyną z innych korzyści - orzeźwiającego aromatu jagód, wysokiej zawartości witaminy C, zimotrwałości pędów oraz doskonałej odporności na choroby i szkodniki.
Odmiana Ural ma duże i piękne liście, a jagody są małe, ale pachnące i smaczne.
Northerner
Odmiana została stworzona dla regionów Zachodniej Syberii i Środkowej Wołgi. Jego potężne pędy nie boją się mrozu i nie chorują na mączniaka prawdziwego. Jagody są zielono-żółte, duże (do 8 g), ale na gałęziach nie są tak obfite jak w odmianach rosyjskiej i rosyjskiej żółtej, więc plon jest znacznie niższy - 60 c / ha. Z drugiej strony jagody są bardzo smaczne, otrzymały najwyższą ocenę od doświadczonych degustatorów - 5 punktów. Zapachu niestety brakuje.
Północny jest gorszy od wielu odmian pod względem obfitości jagód, ale owoce są duże, o doskonałym smaku
Kubanets
Wyhodowany pod koniec ubiegłego wieku na południu Rosji. Jeśli wszystkie poprzednie odmiany są energiczne, ale zwarte, to przeciwnie, ta jest niska i rozłożysta. Jak przystało na agrest południowy, krzew Kubanec ma grube pędy, duże liście i słodkie jagody o średniej masie 5,6 g. Plon imponujący - do 160 c / ha, ale ocena degustacyjna niska - 4,4 pkt.
Charakterystyczną cechą odmiany Kubanets jest długa łodyga
Czernomor
Odmiana została stworzona specjalnie dla regionu moskiewskiego. Uzyskuje się go poprzez zmieszanie pyłku czterech odmian: daktylowej, brazylijskiej, zielonej butelkowej i rozsady Maurera. Rezultatem jest energiczny agrest ze słodkimi jagodami, które w pełnej dojrzałości są prawie czarne. Udało nam się połączyć egzotyczny wygląd z wysoką odpornością na mróz, mączniaka prawdziwego, płomienie ognia. Jagody są średniej wielkości - do 3 g, ale pędy są nimi pokryte, więc plon jest wysoki - do 148 c / ha. Smak ocenia się na 4,3 punktu.
Jagody Chernomor w pełnej dojrzałości są prawie czarne, pokryte białawą powłoką woskową
Narody
Wbrew nazwie odmiana została wyhodowana nie dla wszystkich ludzi, a tylko dla mieszkańców zachodniej Syberii. To właśnie w tym regionie stała się powszechna, co nie jest zaskakujące - odmiana nie boi się mrozu, suszy i upałów, jest odporna na szkodniki i choroby. Jagody są ciemnoczerwone, średniej wielkości (3,2 g), ale o bardzo dobrym deserowym smaku. Ocena degustacyjna to 4,8, ale plon jest niski - nie więcej niż 48 c / ha.
Ta ludowa pokryta jest czerwonymi jagodami, które wiszą na długich szypułkach, dlatego lepiej znana jest pod inną nazwą - Elegant
Opis botaniczny i charakterystyka kultury
Agrest to krzew dorastający do 120 cm wysokości. Na zewnątrz wygląda jak porzeczka. Kora jest ciemnoszara lub ciemnobrązowa. Z biegiem czasu złuszcza się z gałęzi. Wszystkie gałęzie mają duże kolce, które powodują dyskomfort podczas zbioru. Charakterystyka pędów wskazuje na cylindryczny kształt. Odcień jest szary.
Płytka liściowa składa się z 3 zębów. Odcień liści jest bogato zielony. Nerki są brązowe. Ich powierzchnię pokrywają łuski o czerwonym odcieniu. Pąki znajdują się w kątach cierni.
Kwiaty agrestu są zielone lub czerwone. Są biseksualne, więc kultura ma cechy samozapylenia. Na podstawie opisu owoce są owalne lub kuliste. Na powierzchni skórki znajduje się szorstkie włosie. Dojrzałe owoce występują w różnych odcieniach, od zielonego do żółtego lub fioletowego.
Czy wiedziałeś? Niektórzy eksperci medycyny tradycyjnej zalecają spożywanie świeżego agrestu w celu oczyszczenia organizmu z promieniowania. Owoce należą również do produktów dietetycznych, ponieważ 100 g produktu zawiera tylko 44 kcal.
Jak prawidłowo kupować sadzonki agrestu
Jakość materiału do sadzenia jest bardzo ważna. Sadzonki agrestu muszą być zdrowe, wolne od chorób kwarantannowych i szkodników. W przeciwnym razie niemożliwe będzie osiągnięcie obfitego owocowania. Dlatego najlepiej kupować sadzonki w wyspecjalizowanych szkółkach lub u sprawdzonych sprzedawców.
Ponieważ większość odmian agrestu nie rozmnaża się dobrze przez sadzonki, najczęściej oferowane są sadzonki. Za sadzonkę dobrej jakości uważa się warstwę o jednym lub więcej pędach o grubości co najmniej 5 mm i 2-3 korzeniach szkieletowych o długości co najmniej 15 cm Kupując sadzonkę należy upewnić się, że żyje. Aby to zrobić, wykonaj poprzeczne cięcie kręgosłupa. Jeśli jest biały lub kremowy - korzeń żyje, a jeśli jest szary, brązowy lub czarny - oznacza to, że już zdechł, nie należy brać takiej sadzonki agrestu.
Następnie musisz sprawdzić, czy nerki żyją. Aby to zrobić, nerka jest oddzielana, ugniatana palcami, musi być wilgotna. Warto również podnieść korę, jeśli dobrym znakiem jest wilgotna zielona warstwa pod spodem. Możesz kupić sadzonkę tylko wtedy, gdy jesteś przekonany, że jest opłacalna.
Jak przycinać?
Krzewy agrestu przycinamy, aby nadać roślinom odpowiedni kształt. Ponadto właściwe przycinanie uratuje krzew przed zgrubieniem i przyczyni się do obfitych zbiorów. Możesz być zaskoczony, ale nawet nowo zakupiony krzew, składający się tylko z 3-4 gałęzi, powinien zostać przycięty! Na każdym z nich musisz zostawić 2-4 nerki, a resztę można bezpiecznie usunąć. Nie martw się, w przyszłym roku krzew szybko urośnie i może już dać pierwsze plony!
Wiosną przyszłego roku, gdy tylko gałęzie z korzeni zaczną wyrastać z ziemi, pozostawiamy ich 3-4 sztuki, a resztę usuwamy. Wybieramy tylko mocne, dobrze rozwinięte pędy. Ich wierzchołki będą musiały zostać odcięte, aby pojawiły się boczne gałęzie. Jednak w przypadku odmian o wysokim stopniu rozgałęzienia ta procedura nie musi być wykonywana: wszystko ułoży się samo. Pamiętaj, że stopień skrócenia pędów musi odpowiadać stopniowi ich rozwoju. Ogólna zasada mówi, że im więcej rozgałęzień, tym bardziej umiarkowane cięcie.
Jeśli wiosną wbijesz gałąź do otworu drenażowego doniczki, jesienią będziesz miał nową roślinę.
Chcesz uzyskać większy agrest? Następnie latem wykonaj dodatkowe przycinanie zielonych pędów, pozostawiając nie więcej niż sześć liści i jedną jagodę w każdym pędzlu. Ta prosta technika pozwala uzyskać owoce agrestu o wiele bardziej imponujące niż zwykle.
Skład gleby
Kultura ma zdolność przystosowania się do różnych gleb. Nie toleruje tylko terenów podmokłych, silnie bielicowych, kwaśnych i zimnych. Wynika to z faktu, że korzenie, które nie są zbyt głębokie, nie lubią obecności nadmiaru wody i braku powietrza. Jednak najlepszym miejscem do dobrego wzrostu są luźne, żyzne i żyzne gleby. Z roku na rok, jeśli na terenie występują gleby piaszczyste, gliniaste, sadzimy do 6-8 kg próchnicy obornika, 5-6 kg torfu pod krzak.
Jak się rozmnażać?
Agrest rozmnaża się przez nawarstwianie krzewów, a także zdrewniałe lub zielone sadzonki. Najlepiej zrobić to wczesną wiosną, przed wypływem soków i pękaniem pąków. Powiem ci, jak układam warstwy poziome. W moim ogrodzie rośnie piękny, stary agrest zwany Black Negus. Wielu moich gości prosi mnie o podzielenie się z nimi tą rośliną.Więc hoduję to okresowo!
Wykonuję nacięcie na jednej lub kilku gałęziach blisko ziemi. Zginam gałąź do ziemi, wykopuję płytką dziurę i opuszczam do niej gałąź. Następnie zakrywam otwór ziemią i podlewam. Przez całe lato utrzymuję wilgotną glebę. Jesienią w sekcji gałęzi powstają korzenie. Wiosną przyszłego roku oddzielam ukorzenioną sadzonkę od macierzystego krzewu. Nowa roślina jest gotowa do sadzenia!
Odetnij sadzonki z pędów korzeni lub rocznych przyrostów owocujących gałęzi. Każda łodyga o długości 20 cm powinna mieć co najmniej 4-5 pąków.
Na ukorzenienie sadzonek agrestu przygotowujemy „szkołę”. W otwartym terenie wykopujemy rowy o głębokości do 30 cm i wypełniamy je grubym piaskiem rzecznym. Szklarnię można również wykorzystać na pokój dziecinny.
Przed sadzeniem sadzonki są wstępnie moczone w wodzie lub roztworze stymulatora korzeni na jeden dzień. Następnie sadzimy ją ukośnie do żłobka, zgodnie ze schematem 5 × 10 cm, tak aby jedna nerka pozostała na powierzchni.
Po posadzeniu i podlaniu mulczujemy glebę niewielką warstwą próchnicy (do 5 cm grubości). W okresie wegetacji (do końca sierpnia) sadzonki są okresowo karmione roztworami nawozów mineralnych: na wiadro wody - 40 g azotanu amonu, 20 g superfosfatu i soli potasowej (sylwinit, kainit).
Agrest może dać korzenie przybyszowe od dołu, u podstawy gałęzi. Dlatego krzewy można rozmnażać przez podział.
Jesienią wykopujemy krzak z ziemi i dzielimy go na części, które mają własne korzenie i pędy. W takim przypadku usuwamy stare gałęzie i skracamy młode.
Wybór miejsca do uprawy
Agrest, podobnie jak wiele upraw jagód, wybredna jeśli chodzi o oświetlenie witryny... Na zacienionych obszarach nie będzie można uzyskać dobrych zbiorów, jagody stają się mniejsze, a ich liczba maleje.
Agrest jest wybredny, jeśli chodzi o oświetlenie miejsca
Nadmiar wilgoci w glebie również nie spodoba się agrestowi. W takich warunkach istnieje duże ryzyko gnicia szyjki korzeniowej krzewu, aw konsekwencji śmierci rośliny. Dlatego tereny podmokłe i obszary o wysokiej wodzie gruntowej najlepiej pozostawić na inne uprawy. Z tego samego powodu warto zrezygnować z uprawy agrestu na ciężkich glebach gliniastych.
Metody reprodukcji
Najbardziej dostępne sposoby hodowli agrestu to:
- Powielanie za pomocą przyrządów
- Zdrewniałe sadzonki.
Odmiany Donieck wielkoowocowy, Daktylowiec zdrewniałe sadzonki słabo ukorzeniają się, dlatego bardziej efektywne jest rozmnażanie agrestu tych odmian sadzonkami zielonymi. Są ukorzenione w małej szklarni lub nawet pod szklanym słojem.
Sadzonki tnie się na odcinki od 10 do 12 centymetrów koniec maja-początek czerwca od wzrostu z bieżącego roku i natychmiast posadzić w wilgotnej glebie, pozostawiając 2-3 górne liście na pędzie. Dalsza pielęgnacja będzie polegała na częstym podlewaniu, cieniowaniu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Następnie usuwa się okrywy, a agrest karmi się szybko działającymi nawozami.
Rozważmy niektóre niuanse
Gdzie sadzić? Agrest uwielbia dobre oświetlenie, dlatego warto wybrać otwarty teren, najlepiej po południowej lub południowo-wschodniej stronie terenu. Aby wody gruntowe nie zakłócały rozwoju systemu korzeniowego, poziom ich występowania powinien wynosić co najmniej 1,5 metra.
Agrest najlepiej sadzić na lekkich glebach piaszczysto-gliniastych - system korzeniowy w tym przypadku rośnie szybko, co zapewnia silny wzrost krzewu i dobre plony. Ciężkie gleby gliniaste nie pozwalają na głębszy rozwój korzeni, roślina przeżywa dzięki powierzchownemu systemowi korzeniowemu. Na takich glebach sadzonkę należy ukorzenić, posadzić pod kątem, aby szybko powstał dodatkowy powierzchowny system korzeniowy.
Schemat sadzenia jest następujący: krzewy są ułożone w rzędach, odległość między otworami do sadzenia w rzędzie wynosi 1 metr, odległość między rzędami wynosi 2 metry. Aby zwiększyć plon, można sadzić dwie sadzonki w jednym otworze o szerokości 60 cm w odstępie 20 cm między nimi.Taki wzór sadzenia zapewnia roślinom optymalną powierzchnię odżywczą.
Ważne jest, aby dokładnie rozważyć wybór materiału do sadzenia. Należy posadzić dwuletnie krzewy z rozwiniętym systemem korzeniowym. Długość korzeni powinna wynosić co najmniej 20 cm, a zbyt długie korzenie przed sadzeniem skracać do 20 - 25 cm Zbadaj pędy - nie powinny być zakażone mszycami, kulistymi.
Zwalczanie szkodników agrestu
Oto szkodniki, na które cierpią agrest:
Mszyca agrestowa
Są to szkodniki o długości ciała 1,5 - 2 cm, koloru jasnozielonego. Składają czarne błyszczące jaja na gałęziach krzewu u podstawy pąków. Pojawiające się larwy żywią się sokiem z pąków, liści i ogonków agrestu. W rezultacie liście na końcach pędów są zdeformowane, same pędy są zdeformowane i przestają rosnąć.
Larwy zamieniają się w dorosłe owady ze skrzydłami, które osadzają się na nowych krzakach. Latem wykluwa się kilka pokoleń mszyc, a na krzakach hibernuje ostatni lęg jaj, z których larwy pojawiają się następnej wiosny.
Jak walczyć
Wiosną krzewy opryskuje się uśpione pąki nitrafenem (300 g na 10 litrów wody). Po pojawieniu się dorosłych wierzchołki pędów są odcinane i spalane, rośliny opryskuje się naparem tytoniu (400-800 g tytoniu na 10 l wody), mydłem (300 g na 10 l wody).
Fałszywa tarcza z akacji
Samice tego szkodnika są wypukłe, owalne i jasnobrązowe z czerwonym kolorem. Rozmiar ma 4-6 mm długości, 2-4 mm szerokości. Larwy są koloru żółtego lub czerwono-brązowego, mają 3 pary odnóży. Przyklejają się do gałęzi krzewu, mocują do nich, pokrywają półkolistą tarczą i zaczynają wysysać sok z gałęzi.
Na początku czerwca z larw formują się osobniki dorosłe, które w ciągu 20-25 dni produkują nowe larwy pod osłoną. Pojawiające się larwy opuszczają schronienie i zaczynają wysysać sok z liści i ogonków rośliny. Na zimę przenoszą się na spód gałęzi, mocno do nich przymocowane do wiosny. Wiosną, gdy temperatura powietrza wzrośnie do 6-7 stopni, larwy uaktywniają się, poruszają się po korze, przylegają do niej i cykl się powtarza.
Jak walczyć
Wiosną, przed przerwaniem pąków, agrest spryskuje się 2–3% roztworem 60% pasty nitrafenowej (stężenie 200–300 g na 10 l wody).
Gdy krzewy zanikają, traktuje się je 50% karbofosem (stężenie 20-30 g na 10 litrów wody).
Jesienią lub wczesną wiosną owady łuskowe są usuwane z kory. Przy silnej infekcji jest to niepraktyczne, w takim przypadku gałęzie są usuwane i spalane.
Tarcza wierzby
Osiadłszy na krzakach szkodnik ten w sierpniu składa jaja, które zimą po śmierci pozostają pod osłonami. Larwy wykluwają się podczas przyszłorocznego kwitnienia agrestu. Pełzają po pędach, tworzą tarcze, przyklejają się do kory i wysysają sok z gałęzi. Gałęzie wyglądają na przygniecione, wysychają.
Jak walczyć
Walka z tarczą wierzbową odbywa się w taki sam sposób, jak z fałszywą tarczą akacjową.
Szkło porzeczkowe
Ten szkodnik to motyl z wąskimi przezroczystymi skrzydłami. Rozpiętość skrzydeł do 28 mm. Ciało jest niebiesko-czarne z żółtymi pierścieniami.
Lot następuje pod koniec kwitnienia agrestu. Szkodniki składają jaja na pędach wokół pąków. Po około 2 tygodniach z jaj pojawiają się gąsienice o białym ciele i brązowej głowie. Gąsienice mają 16 nóg. Gąsienice wgryzają się w pędy, gdzie urządzają sobie mieszkanie na 2 lata. Przepoczwarczenie następuje wiosną po drugim zimowaniu. Gałęzie w wyniku takich zmian wysychają.
Jak walczyć
Dotknięte pędy należy usunąć i spalić.
Pod koniec kwitnienia, po 10-12 dniach, spryskuje się 50% karbofosem (stężenie 20-30 g na 10 l wody).
Zielona porzeczka złota
To chrząszcz zielono-brązowy. Długość 6-9 mm. Pojawiają się pod koniec maja i zaczynają zjadać liście, gryząc małe kawałki wzdłuż ich krawędzi.7-9 dni po wschodach składają na gałęziach jaja, z których po 2 tygodniach wyłaniają się larwy, biało-żółte, beznogie, płaskie, z szeroką płytą piersiową, do 20 mm długości.
Larwy gryzą przejścia w gałęziach i pozostają w nich na zimę. Uszkodzone pędy wysychają, zaczynając od góry lub są silnie zahamowane w rozwoju. W marcu-kwietniu, nie opuszczając schronienia, larwy przepoczwarzają się.
Jak walczyć
Uszkodzone pędy są wycinane i spalane co 2-3 tygodnie.
Chrząszcze są strząsane z gałęzi na folię rozłożoną pod krzakiem, po czym ulegają zniszczeniu. Należy to zrobić rano, ponieważ w ciągu dnia, szczególnie gdy jest ciepło i słonecznie, chrząszcze latają aktywnie.
Po 3 tygodniach od kwitnienia rośliny opryskuje się 50% karbofosem (stężenie 20-30 g na 10 l wody).
Pospolity przędziorek
Ten szkodnik jest szczególnie niebezpieczny podczas upalnej, suchej pogody; w sezonie pojawia się kilka pokoleń. Roztocza gromadzą się na spodniej stronie liści, z których wysysają sok. Z tego powodu liście stają się początkowo jasne i plamiste, następnie brązowieją, a następnie wysychają i opadają. Zimą przędziorek nie umiera, ale chowa się pod opadłymi liśćmi.
Jak walczyć
Liście dotkniętej rośliny są odcinane i spalane, wykopują ziemię pod krzakami.
Podczas całego okresu kwitnienia, od pączkowania do końca, rośliny opryskuje się 50% karbofosem (stężenie 20-30 g na 10 l wody).
Przy niewielkiej zmianie skuteczne jest leczenie wywarem z cebuli, czosnku lub koloidalnych preparatów siarki.
Ćma agrestowa
Ten szkodnik to motyl. Kolor jest biało-żółty z wieloma dużymi czarnymi plamami na skrzydłach. Rozpiętość skrzydeł do 45 mm Gąsienice mają czarne plamy i żółte paski na ciele. Poruszają się w pętli, ciało podczas ruchu jest podciągane do głowy. Zimę spędzają w ziemi lub pod opadłymi liśćmi.
Po zimowaniu gąsienice budzą się wczesną wiosną i zaczynają jeść pąki, a następnie liście agrestu. Pod koniec kwitnienia agrestu gąsienice zamieniają się w poczwarki, które przyczepiają się do liści i gałęzi roślin.
Po 3-4 tygodniach wylatują motyle, które zaczynają składać jaja na spodniej stronie liści. Po 2-3 tygodniach wykluwają się gąsienice, żywią się liśćmi, pozostawiając w nich dziury. Pod koniec jesieni gąsienice rosną i wychodzą na zimę.
Jak walczyć
Opryskiwanie krzewów przed i po kwitnieniu 50% karbofosu (20-30 g na 10 litrów wody).
Jesienią i wiosną wymagane jest kopanie gleby pod nasadzeniami.
Ściółka z liści pod krzakami jest zbierana i spalana.
Ponieważ infekcja zagęszczonych nasadzeń następuje szybciej, krzewy należy przerzedzić.
Ćma agrestowa
Jest to motyl o wielkości do 30 mm z brązowymi plamami i pręgami na skrzydłach. Wraz z początkiem kwitnienia agrestu szkodniki składają jaja w kwiatach. Pod koniec kwitnienia, kiedy jagody są związane, pojawiają się zielone gąsienice z czarną głową. Zarażają jagody, tworząc pajęczynę wokół szczotek. Każda gąsienica może zniszczyć do 15 jajników.
Pod koniec sezonu gąsienica splata sobie kokon, w którym na zimę zakopuje się w ziemi na głębokość 3-5 cm, z której wiosną wyłania się motyl.
Jak walczyć
Uszkodzone jagody zbiera się ręcznie i przypala. Przed zimą krzewy wzbijają się do wysokości 10 cm, po kwitnieniu przeprowadza się wychłodzenie. Agrest przed kwitnieniem spryskuje się 50% trichlorometafosem-3 (30 g na 10 l wody), a na koniec 50% karbofosem (20 g na 10 l wody).
Skuteczne są ludowe metody zapaśnicze. Po kwitnieniu, gdy jagody są zestalone i dojrzewają, można przeprowadzić serię oprysków naparem tytoniowym lub wywar z piołunu (2-3 razy w tygodniu).
Gdzie sadzić
Na miejsca płaskie lub lekko nachylonedobrze oświetlone i chronione przed wiatrem. W porównaniu do czarnej porzeczki pielęgnacja agrestu nie wymaga regularnego podlewania. Nadmiar wilgoci hamuje rozwój rośliny.
Agrest jest z powodzeniem uprawiany w regionach o suchy klimat... Można go sadzić na różnych glebach, ale uzyskuje się wysoki plon gliniaste, gliniaste piaszczyste i czarnoziem gleby bogate w związki organiczne.
