Seler Petiolate: przepisy kulinarne, korzyści, szkody

Trochę o historii i cechach produktu

Łodygi selera należą do dwuletniej rośliny z rodziny Umbrella. Mają mocny aromat i słodko-gorzki posmak z pikantną nutą. Łodygi mają soczyste, mięsiste ogonki o grubości do 4 cm i wysokości do 100 cm Pierwsza wzmianka o nim odnotowano w 1623 r. W krajach śródziemnomorskich. Warzywo uprawiano w starożytnej Grecji, Rzymie i Egipcie. W Rosji roślinę zaczęto uprawiać dopiero za panowania Katarzyny II.

Agrotechnika kultury

Wczesne odmiany selera liściowego są uprawiane przez bezpośredni siew na ziemi. Odmiany późne mają długi okres wegetacji i wymagają przedsiewu nasion na sadzonki.

Przygotowanie nasion i gleby do sadzonek

Okres wegetacji selera liściowego wynosi 50-100 dni, w zależności od odmiany. Wysiew nasion na sadzonki w regionach północnych odbywa się w drugiej dekadzie marca. Mieszkańcy środkowego pasa rozpoczynają siew na początku kwietnia. Na południu kraju odmianę liściastą wysiewa się bezpośrednio do gruntu w kwietniu ze względu na korzystne warunki pogodowe.

Nasiona selera chronione są gęstą skorupą zawierającą dużą ilość olejków eterycznych. Dlatego nasiona mają niską zdolność kiełkowania.

Aby przyspieszyć proces przebudzenia, sadzenie materiału:

• moczyć w ciepłej wodzie przez tydzień;
• owinięte w wilgotną szmatkę lub gazę przez 2-3 dni;
• włożyć do torebki na chusteczki i zalać 2-3 razy wodą podgrzaną do 50 ° C;
• kiełkować w mokrych trocinach;
• materiał poddaje się rozwarstwieniu: włożyć wilgotną szmatkę i pozostawić na tydzień w temperaturze pokojowej, następnie wstawić do lodówki na dwa tygodnie.

Po wszystkich zabiegach nasiona są suszone.

Odniesienie. Przygotowanie wstępne przyspiesza wschody sadzonek. Sadzonki pojawiają się po 1-2 tygodniach.

Do uprawy sadzonek selera liściastego użyj gotowego podłoża lub samodzielnie przygotuj mieszankę gleby z:

• darń, piasek, torf, trociny (1: 1: 1: 1);
• torf, wermikulit, humus (3: 1: 1);
• torf, próchnica, popiół drzewny (3: 1: 1);
• wermikompost i piasek (1: 1).

Glebę dezynfekuje się w piecu, kuchence mikrofalowej, podwójnym bojlerze, rozlewając ciemnym roztworem nadmanganianu potasu „Baikal-M”, „Shining”.

Na każde 10 kg mieszanki gleby dodaje się 200 g popiołu drzewnego i 20 g mocznika.

Pojemniki na sadzonki są myte i traktowane „Fitosporyną” lub siarczanem miedzi.

Instrukcje siewu

Przygotowane pojemniki wypełnia się glebą i wysiewa nasiona w odstępie 2 cm, na wierzch wylewa się warstwę ziemi i przesypuje czystą wodą przez sito.

Do pojawienia się pędów pojemnik jest przechowywany w ciemnym pomieszczeniu w temperaturze + 20 ... + 22 ° C, a następnie wyjmowany na słonecznym parapecie.

Gdy tylko liście wyklują się, temperatura powietrza w pomieszczeniu spada do + 12 ... + 16 ° С, a po 10 dniach wzrasta do + 20 ... + 25 ° С.

Sadzonki z 3-5 liśćmi zanurzają się w osobnych szklankach, wybierając najsilniejsze okazy i skracając korzeń centralny, aby szybko zbudować zieloną masę.

Odniesienie. Norma dzienna dla selera liściowego wynosi 16 godzin. Optymalna temperatura powietrza wynosi + 18 ... + 20 ° С.

Sadzonki są karmione obornikiem kurzego i Nitrofoskoy, naprzemiennie.

Do bezpośredniego siewu nasion w otwartym terenie teren zaczyna być przygotowywany jesienią: przeprowadza się głęboką orkę i nawozi humusem.Wiosną ziemia jest ponownie zaorana, rozluźniona, a złoża rozlane roztworem nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi.

Wysiew nasion przeprowadza się po podgrzaniu gleby do + 10 ° C. W regionach południowych dzieje się to w kwietniu. W glebie wykonuje się zagłębienia nie większe niż 1 cm, a nasiona są uszczelniane w odległości 2-3 cm.

Sadzonki przenosi się na otwarty teren na początku maja. Bruzdy powstają na głębokości 25-30 cm w odległości 40 cm Rozstaw rzędów 50 cm Na dnie układa się popiół drzewny, na wierzch wysypuje się warstwę ziemi.

Sadzonki sadzi się razem z glinianą grudką. Ponadto łóżka są ściółkowane trocinami lub słomą, aby zatrzymać wilgoć w glebie i zmniejszyć ilość chwastów.

Lądowanie odbywa się w pochmurny dzień. W przypadku zagrożenia nocnymi przymrozkami sadzonki przykrywa się czarną agrofibrą.

Opieka

Seler liściowy jest rośliną kochającą wilgoć, ale toleruje krótkotrwałą suszę. Podlewanie odbywa się 1-2 razy w tygodniu.

W przypadku zestawu zieleni rośliny są nawożone materią organiczną i minerałami. Jest to szczególnie ważne przy uprawie roślin na słabej glebie.

Pierwszy nawóz pogłówny aplikujemy 14 dni po posadzeniu sadzonek - 40 g "Nitrofoskiego" na 10 litrów wody. Dwa tygodnie po pierwszym karmieniu dodać napar z dziewanny w proporcji 1:10.

Po 30 dniach nawozić złożonym opatrunkiem pogłównym „Kemira Hydro” - 10 g na 10 litrów wody.

Następnie seler jest nawożony materią organiczną co 14 dni naparem z obornika kurzego, dziewanny, pokrzywy.

Zwalczanie chorób i szkodników

Seler liściowy ma silny układ odpornościowy i rzadko choruje na zewnątrz. Czasami dochodzi do infekcji grzybami i wirusami. Mikroflora chorobotwórcza hamuje wzrost roślin i pozbawia ogrodnika możliwości zbioru pełnych zbiorów.

W tabeli opisano choroby grzybowe selera i sposoby radzenia sobie z nimi.

Mozaika ogórkowa jest najgroźniejszą chorobą wirusową odmiany liści, która nie reaguje na leczenie. Na infestację wskazuje spowolnienie wzrostu roślin i wypukłe słoje na liściach. Zaatakowany seler jest natychmiast usuwany z miejsca. W celu zapobiegania mozaikom wirusowym zwalczają mszyce i kleszcze.

Sadzenie selera na otwartym polu wpływa na muchę selera, mszyce, muchy marchwi, przędziorków. Szkodniki niszczą liście, wysysają sok z łodyg, osłabiając roślinę. Aby skutecznie je zwalczać, stosuje się biologiczne środki owadobójcze „Fitoverm”, „Iskra-Bio”. Po przetworzeniu zielenie można zjeść po dwóch dniach.

Dla naturalnej ochrony łóżka wysiewa się cebulą i czosnkiem. Te rośliny odstraszają swoim aromatem wiele owadów.

Ludowe metody walki:

• 1 łyżka. l. ocet jabłkowy w 1 litrze wody;
• wywar ze skórek cebuli (100 g na 2 litry wody);
• kefir i serwatka mleczna (1 litr na 1 litr wody);
• posypać czerwonym lub czarnym mielonym pieprzem.

Zbiór i przechowywanie

Liście selera są cięte 2-3 razy w okresie letnim w odstępie 35-40 dni. Ostatnie zbiory przeprowadza się przed nadejściem mrozów, pod koniec września - na początku października.

W procesie cięcia liści pozostawia się ogonki liściowe o długości do 5 cm, co pozwala na utrzymanie słabej centralnej rozety, która odrośnie i uchroni system korzeniowy przed gniciem w okresie zimowym.

Seler liściowy konserwuje się na zimę poprzez suszenie, mrożenie i solenie. Nawet w takiej formie nie traci swoich dobroczynnych właściwości i aromatu.

Ile zawiera kalorii i przydatnych elementów

Seler ogonkowy to niskokaloryczny pokarm bogaty w:

• witaminy;
• mikro i makroelementy;
• kwasy organiczne;
• olejki eteryczne;
• przeciwutleniacze;
• błonnik.

Zawartość kalorii na 100 g łodyg wynosi 19 kcal, w tym:

• białka - 0,9 g;
• tłuszcz - 0,1 g;
• węglowodany - 2,1 g;
• woda - 94,1 g;
• błonnik - 1,8 g

Wysoka zawartość błonnika pozwala na nasycenie organizmu i zmniejszenie ilości spożywanych kalorii w ciągu dnia.

Łodygi selera zawierają dwa razy więcej beta-karotenu niż warzywa korzeniowe.

Czy muszę obrać seler

Istnieją dwie przeciwstawne opinie:

1. Dokładnie umyte warzywo, nawet nieprzygotowane, nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Dlatego nie można usunąć skóry, zwłaszcza jeśli produkt jest używany do soków. Ponadto przy sporządzaniu nalewki leczniczej należy pozostawić wszystkie muszle.
2. Podczas gotowania czyszczenie powinno być obowiązkowe, jeśli warzywo nie jest najmłodsze. To samo należy zrobić w przypadku, gdy nie jest to seler z własnej działki lub jeśli nie został zakupiony od znanego producenta-rolnika. Wszelkie muszle gromadzą pierwiastki chemiczne ze środowiska i dlatego mogą być niebezpieczne. Z tego samego powodu seler jest zawsze obrany jako pokarm dla niemowląt.

Nie należy dokładnie obierać warzywa, jeśli głównym celem jego stosowania jest utrata wagi. Grube partie skóry, trawią się długo, dostarczając organizmowi składników odżywczych bez zbędnych kalorii. Ponadto błonnik w ich składzie pomaga w normalizacji pracy stolca i jelit przy ograniczeniach żywieniowych.

Jaka jest przeważająca korzyść lub szkoda

Ogonki są wprowadzane do codziennej diety w celu poprawy zdrowia, utraty wagi i uzupełnienia zapasów witamin poza sezonem. Jedząc warzywo, jego zalety są następujące:

• związek ftalan 3-n-butylu zapobiega rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych, w szczególności choroby niedokrwiennej i nadciśnienia;
• potas i magnez normalizują pracę serca, wzmacniają naczynia krwionośne i oczyszczają je z płytek cholesterolu;
• przeciwutleniacze z grup polifenolowych i flawonoidowych zwalczają wolne rodniki i eliminują procesy zapalne w chorobach przewlekłych;
• beta-karoten i błonnik roślinny biorą udział w hamowaniu aktywności szkodliwych czynników rakotwórczych, które wywołują rozwój raka i choroby Alzheimera;
• witamina A sprzyja regeneracji komórek i tkanek, a także ochronie organizmu przed szkodliwym działaniem czynników środowiskowych;
• kwas askorbinowy poprawia wchłanianie żelaza przez organizm i wzmacnia funkcje odpornościowe;
• elementy bioaktywne stymulują produkcję enzymów wątrobowych, które pomagają w walce z otyłością.

Naukowcy z University of Illinois wykazali w trakcie badań, że seler łodygowy zawiera luteinę, silny flawonoid, który hamuje wzrost komórek raka trzustki. Ponadto stwierdzono, że regularne spożywanie tego warzywa pomaga hamować powstawanie guzów piersi.

Co jest przydatne dla kobiet

Ogonki zawierają witaminy i minerały, które pozwalają:

• zachować piękno i młodość skóry, paznokci i włosów;
• opóźnić początek menopauzy;
• znormalizować układ nerwowy;
• wyeliminować bóle menstruacyjne.

Sok z selera ma działanie przeciwzapalne i przeciwtrądzikowe, co charakteryzuje jego aktywne zastosowanie w kosmetyce.

W okresie ciąży i karmienia piersią

Ponieważ seler przyczynia się do przyspieszenia perystaltyki jelit, istnieje wysokie ryzyko napięcia macicy. Dlatego nie zaleca się spożywania łodyg warzyw dla kobiet w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży.

W okresie laktacji należy zrezygnować z diety selera przynajmniej do 6 miesiąca życia. Produkt pomaga zmniejszyć ilość mleka matki, a także może powodować zwiększoną produkcję gazów w okruchach.

Podczas utraty wagi

Seler jest podstawą wielu diet, które mają zrzucić te dodatkowe kilogramy:

• błonnik pokarmowy pochodzenia roślinnego zaspokaja uczucie głodu, wspomaga mikroflorę jelitową i normalizuje masę ciała;
• Witaminy z grupy B mają pozytywny wpływ na metabolizm tłuszczów w tkankach;
• Substancje biologicznie czynne przyczyniają się do eliminacji toksyn, poprawiają wchłanianie pożytecznych pierwiastków i zatrzymują procesy gnilne w organizmie.

Kilka łodyg selera po treningu w klubie fitness pomoże uzupełnić niedobór elektrolitów we krwi, których poziom gwałtownie spada przy dużej aktywności fizycznej.

Korzeń rośliny ma właściwości przeciwzapalne

Jakie są korzyści dla mężczyzn

Warzywo zawiera androsterony - to hormony zwiększające potencję. Regularne spożywanie łodyg przyczynia się również do:

• eliminacja objawów zapalenia gruczołu krokowego;
• poprawa funkcjonowania gruczołu krokowego;
• zwiększone libido.

Kilka wieków temu seler był używany jako afrodyzjak stymulujący funkcje seksualne.

W XVIII wieku francuska kurtyzana Madame de Pompadour regularnie karmiła króla Ludwika XV zupą selerową. Twierdziła, że ​​taki posiłek rozpalił ogień namiętności w noc miłości.

Kto nie powinien używać

Łodygi selera są przeciwwskazane u osób z chorobami:

• zakrzepowe zapalenie żył;
• żylaki;
• zapalenie trzustki;
• nadciśnienie tętnicze;
• zapalenie żołądka lub wrzód żołądka;
• astma oskrzelowa.

Ogonki należy wprowadzać do diety stopniowo, łącząc je z innymi warzywami. Zalecane spożycie łodyg selera to 150 g dziennie.

Alternatywy

Warzywa można również konserwować na inne sposoby:

• W domowej piwnicy, w drewnianych skrzyniach. Łodygi pokryte są piaskiem lub trocinami. Możesz również zapakować je w plastikowe torby.
• W lodówce, zapakowane w folię.
• Wysuszyć w piekarniku, przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.
• Sól i konserwy.

Seler może być konserwowany jako przyprawa przez zmielenie w blenderze i polanie oliwą z oliwek. Jeśli dodasz sól, możesz ją przechowywać w lodówce. Przyprawę lepiej zamrażać bez soli.

Przeczytaj także: Drewniana drabina zrób to sam na cięciwach

Seler to nie tylko smaczny, ale także produkt leczniczyuspokaja układ nerwowy, korzystnie wpływa na pracę przewodu pokarmowego, polecany jest przy cukrzycy. Jeśli zastosujesz się do wskazówek, mrożony seler może być dodawany do każdego posiłku każdego dnia zimą i latem. To urozmaica menu i dostarcza organizmowi potrzebnych składników.

Kilka słów o zasadach selekcji

Podczas wędrówek po supermarkecie lub sklepie ekologicznym powinieneś preferować świeże łodygi, które mają:

• jasnozielony kolor;
• ładny zapach;
• błyszcząca powierzchnia;
• chrupiąca i soczysta konsystencja.

Przystawka z łodyg selera z twarogiem, czosnkiem i sosem ziołowym
Warto powstrzymać się od kupowania ogonków liściowych, które mają włóknisty i powolny miąższ. Warzyw z czarnymi plamami i oznakami rozkładu nie wolno jeść.

Właściwe przygotowanie

Seler, podobnie jak wiele innych warzyw, aktywnie gromadzi składniki odżywcze we własnych skorupkach.Ale są trudne do spożycia, nie tylko ze względu na ich smak, ale także ze względu na ich twardość i niemożność pełnego ich wypłukania. Aby nie stracić wszystkich zalet produktu, jednocześnie nie ryzykując rozstroju jelit, należy przestrzegać prostych zasad pierwotnego przetwarzania.

Jak wyczyścić root

Do jedzenia używa się wyłącznie obranego korzenia warzyw. Pierwszym krokiem jest płukanie. Można to zrobić za pomocą twardej gąbki lub mocząc przez pół godziny w letnim płynie, po spłukaniu pod bieżącą wodą. Odetnij górę i dół gęstej, grubej części. Usuń skórkę za pomocą obieraczki, starając się uchwycić jak najmniej górną warstwę samego korzenia. Tak zwane „oczka” należy wyciąć, bruzdy i wgłębienia oczyścić ostrzem noża. Obszary „gąbczastej” struktury są wyczuwalne w dotyku. Nie mają smaku ani korzyści, dlatego należy je usunąć, aby uniknąć zepsucia potrawy. Możesz je zostawić tylko wtedy, gdy seler jest używany jako środek do utraty wagi: twarde włókna doskonale nasączają, doskonale oczyszczają jelita.

Jak wyczyścić łodygę

Obieranie łodyg nie jest konieczne, takie przetwarzanie jest konieczne tylko wtedy, gdy seler jest podstawą żywności dla niemowląt. Lepiej nie kupować wstępnie umytych ogonków: nie mają bardzo przyjemnego smaku, traci się również część aromatu. Przed użyciem należy dokładnie opłukać warzywo, zdjąć wierzchnią skórkę cienkim nożem, wygląda jak cienki, ale mocny film. Lepiej zacząć od grubego końca, od miejsca przyczepienia do korzenia, powoli oddzielając skórę w wąskie paski. Odetnij zaciemnione i brązowe obszary.

Uwaga!

Kupując, lepiej zbadać ogonki. Rosną w pakiecie, ale podczas przechowywania zaczynają się pogarszać, dlatego jeśli widoczne są punkty pęknięcia, lepiej wybrać inny pakiet, ponieważ nie jest to już bardzo przydatne i może nie mieć wyraźnego smaku i aromatu.

Jak czyścić zielenie

Seler liściasty nie wymaga dodatkowego czyszczenia. Jeśli roślina jest wystarczająco stara, sadzonki liści mogą być twarde i grube, jednak warto je posiekać lub posiekać bez wyrzucania, aby zachować wszystkie korzystne mikroelementy. Czyszczenie powinno polegać na starannej selekcji liści. Wszystkie wyblakłe i żółte należy usunąć, resztę spłukać pod bieżącą wodą.

Jak gotować w domu

Zalecane są świeże łodygi selera. Umożliwia to zachowanie całego składu odżywczego produktu. Ponadto ogonki można gotować na parze, ale nie dłużej niż 2 minuty. Obróbka cieplna poprzez gotowanie, duszenie lub smażenie prowadzi do zniszczenia prawie wszystkich użytecznych elementów. Nie zaleca się przechowywania ściętej świeżej łodygi. Należy spożyć w ciągu 30 minut, w przeciwnym razie straci swoje właściwości lecznicze.

Z czym oni są jedzeni

Ogonki są najczęściej używane w sałatkach warzywnych i koktajlach. Służą również do wyrobu pałeczek, które nadają się na przekąskę lub dodatek do koktajli czy lodów.

Istnieje wiele pysznych przepisów na robienie selera. Dobrze komponuje się z produktami:

• kapusta;
• ziemniaki;
• kurczak;
• marchewki;
• suszone owoce;
• pomidory;
• słodka papryka.

Oprócz cebuli i marchewki seler jest uważany za podstawowy składnik kuchni francuskiej. Ta kombinacja składników stanowi podstawę wielu zup, sosów i gulaszu.

Koktajl witaminowy

Napoje warzywne i owocowe świetnie smakują i można je łączyć według własnych upodobań. Koktajl selerowy przyczynia się do wzbogacenia organizmu w witaminy, aktywacji procesów metabolicznych oraz wzmocnienia zdolności odpornościowych.

Co robić:

1. Wyciśnij sok z łodyg selera, pomarańczy, grejpfruta i imbiru.
2. Połącz składniki i dokładnie wymieszaj.
3. Dodaj sok jabłkowy. Zaleca się spożywanie naturalnego napoju bez dodatku cukru.

Lepiej jest wypić koktajl rano bezpośrednio po przygotowaniu. Napełni Cię energią i witalnością na cały dzień.

Wypróbuj też Smoothie Seler Detox na odchudzanie

Sałatka detoksykacyjna z selera i jabłka

W amerykańskich restauracjach ta przystawka ma specyficzną nazwę - sałatkę „Waldorf”. Jest to lekkie danie dietetyczne, które po raz pierwszy podano w 1893 roku. Sałatkę doprawia się sosem cytronelowym, który jest odmianą majonezu, a czasem zastępuje ją kwaśną śmietaną.

Przepis krok po kroku:

1. Rodzynki namoczyć w ciepłej wodzie.
2. Umyj łodygi. Pokrój je na małe kawałki.
3. Obierz jabłko. Pokroić w kostkę.
4. Jabłka i seler skrop sokiem z cytryny.
5. Posiekaj orzechy nożem.
6. Wymieszaj wszystkie składniki. Doprawiamy kwaśną śmietaną.

Podczas serwowania zaleca się udekorowanie naczynia liśćmi sałaty.

Największym producentem selera naciowego jest Kalifornia. To tam koncentrują się najlepsze zbiory soczystych i chrupkich łodyg. Czwarte miejsce w wyścigu o zbiory zajmuje Michigan, gdzie powstało muzeum selera.

Czy mogę zamrozić?

Seler łodygowy można zamrozić... Ogranicza to możliwości jego dalszego wykorzystania - rozmrożone łodygi nie będą już elastyczne i chrupiące, więc będą musiały służyć do gotowania gorących potraw, a nie do sałatek. Ale jeśli chodzi o długotrwałe przechowywanie, zamrażanie jest najlepszą opcją, ponieważ warzywo jest przechowywane w lodówce bez zamrażania nie dłużej niż kilka dni. Suszenie jest niemożliwe bez użycia specjalnego sprzętu. Zamrażanie jest dość proste, najważniejsze jest przestrzeganie instrukcji.
Czytaj także: Abies fraseri pyramidalis compacta

Opis, rodzaje roślin

Seler ma słodko-gorzki smak, dość nietypowy i inny niż inne warzywa, aromat jest dość ostry i mocny. Do niedawna roślina ta była uważana wyłącznie za uprawę warzyw.

Dziś jest używany jako przyprawa. Ta ciekawa przyprawa warzywna występuje w trzech odmianach: liść, korzeń, ogonek liściowy.

Korzeń uprawia się głównie w celu produkcji mięsistych, zaokrąglonych warzyw korzeniowych, które kształtem przypominają duże jabłko.

Ale jego liściasta część nadaje się również do jedzenia. Aromat białej miazgi warzyw korzeniowych przypomina nieco pietruszkę. Część korzeni rośliny, oprócz składu witamin i olejku eterycznego, zawiera enzymy, które zapobiegają rozwojowi komórek rakowych.

Warzywo korzeniowe można jeść zarówno na surowo, jak i przyrządzać różne kulinarne przysmaki z jego dodatkiem: sałatki, dania pierwsze i mięsne, a także pyszne i zdrowe kotlety, których podstawą będzie seler.

Dla tych, którzy zastanawiają się, czy można jeść seler na surowo, dietetycy zgodnie odpowiadają: jest to możliwe i konieczne.

Dieta selera na 7 dni

Cechy diety roślinnej - menu jest niskowęglowodanowe, którego główny składnik zawiera minimalną ilość tłuszczu. Prawidłowo zorganizowana dieta to zastąpienie przynajmniej jednego posiłku potrawą z selera, a najlepiej obiadem. Możesz potroić dzień postu, ale nie możesz pić więcej niż 100 g soku dziennie.

Istnieje kilka specjalnie opracowanych zasad i zasad żywienia na diecie selera:

1. Posiłków może być tyle, ile chcesz, najważniejsze jest, aby nie przekraczać wielkości porcji dozwolonej w menu.
2. Podstawą diety jest zupa jarzynowa korzeniowa, którą można spożywać w nieograniczonych ilościach.
3. Dozwolone jest spożywanie chudego mięsa (wołowina, filet z kurczaka, cielęcina), które w razie potrzeby można zastąpić rybami i owocami morza.
4. Dozwolone są wszystkie warzywa, owoce, z wyjątkiem bananów i ziemniaków.
5. Ze zbóż można jeść tylko ryż.
6. Wybierz wszystkie sfermentowane produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu, nie więcej niż 2,5%.
7. W przypadku silnego głodu jako przekąskę podawaj tylko łodygi roślin lub zupę.
8. Ostatni posiłek, pod warunkiem, że jest to seler, może być w dowolnym momencie.

Menu na tydzień

Ważne jest prawidłowe wyjście z diety. Zasady są następujące:

1. Konieczne jest dalsze przestrzeganie reżimu wodnego.
2. Stopniowo dodawaj sfermentowane produkty mleczne, jogurt o niskiej zawartości tłuszczu.
3. Gotować na parze, gotować, piec mięso.
4. Ilość pobranych roślin można zmniejszyć do jednego razu.
5. Nie zapomnij o umiarkowanej aktywności fizycznej.
6. Kontynuuj taką dietę przez około dwa tygodnie, a następnie możesz przejść do normalnej, ale nie zapominaj, że jeśli nadużyjesz tłustych, słodkich potraw, waga może bardzo szybko wrócić.