Opis odmian melonów z nazwami, jakie są odmiany

Melon to jedna z roślin uprawnych, bez której stół obiadowy nie może się obejść późnym latem i wczesną jesienią. Słodki miąższ świetnie wygląda zarówno na świeżo, jak i po przetworzeniu jako owoce kandyzowane, nadzienie do dżemu lub ciasta. Oczywiście przez większość czasu nie ma znaczenia, jak nazwiesz melona, ​​ponieważ smakuje dobrze nawet bez naukowej definicji. Ale czasami w rozmowie chcesz ją poprawnie nazwać, a wtedy pojawia się logiczne pytanie, czym ona jest. Czy melon to jagoda, owoc czy warzywo? W tym artykule dowiesz się, do jakiej rodziny należy ta kultura, skąd do nas przyszła i jak w końcu słusznie ją nazywać.

• 1 Pochodzenie
• 2 Warzywa, owoce czy jagody?
• 3 Wideo „Jakie owoce to jagody”

Arbuz: informacje ogólne

Ta roślina to roślina z rodziny dyniowatych. Arbuz to jagoda, a nie warzywo. Różne ludy mają różne nazwy. Na przykład Białorusini i Ukraińcy nazywają kawun z arbuza, a dynia nazywa się harmelonem.

Kultura pochodzi z Republiki Południowej Afryki. Do dziś można tu znaleźć dziki arbuz. Ludzkość od dawna zna tę roślinę. Nawet starożytni Egipcjanie zajmowali się jego uprawą, o czym świadczą grobowce, w których umieszczono arbuza, aby nakarmić faraonów, którzy żyli po śmierci w zaświatach.

Gdzie rosną arbuzy? W odległej przeszłości kultura zaczęła się rozwijać w Europie Zachodniej. Stało się to od czasu, gdy arbuz został tam przywieziony podczas wypraw krzyżowych. Z biegiem czasu obszar uprawy się zwiększył. W XII wieku kupcy perscy przywieźli arbuzy do Rosji. Żyzne ziemie przypadły do ​​gustu nowej roślinie, szybko się zakorzeniła. Gdzie rosną arbuzy? Obecnie rosną w prawie każdym zakątku świata, ale najbardziej uprawiane są w Chinach.

Przesadzanie melona na zewnątrz

Podczas gdy nasze sadzonki będą rosły 5-6 trwałych liści, co będzie oznaką ich gotowości do przemieszczania się na legowiska, przygotujemy dla nich glebę.

Najlepszą opcją jest łóżko ogrodowe z rowkiem pośrodku. Wypełniamy rowek humusem, a następnie wykonujemy w nim otwory zgodnie ze średnicą miseczek torfowych (10 cm). Schemat ma co najmniej 60x70 cm.

Z biegiem czasu sadzonka rozwinie potężny system korzeniowy o szerokości 2 mi długości głównego korzenia co najmniej metr. Korzenie sąsiednich pędów nie mogą kolidować ze sobą!

Sama łodyga bicza rozciąga się do 4 m (w zależności od odmiany), chwytając czułki na wszelkiego rodzaju podpórkach i uformuje od 2 do 8 owoców o wadze 1,5 kg i więcej. Będą też potrzebować miejsca na słońcu!

Melon sadzi się w wieku 1,5 miesiąca, pod warunkiem, że gleba już dobrze się rozgrzała, a prognostycy nie zapowiadają mrozów powrotnych. W zależności od regionu takie warunki dotyczą drugiej dekady kwietnia-maja.

Szyja korzeniowa kiełka powinna wznosić się 5-7 cm nad ziemią.

Po posadzeniu sadzonka jest obficie podlewana, ściółka jest ściółkowana suchą trawą lub słomą i osłonięta od bezpośredniego słońca.

Sadzenie nasion w otwartym terenie

Teren dla melonów powinien być dobrze oświetlony i ogrzany słońcem, a wiatr nie powinien tam chodzić. Jako ochronę przed wiatrem mogą służyć różne zabudowania, rzędy krzewów jagodowych czy tzw. Plantacje kurtynowe - słoneczniki, groch lub fasola, kukurydza, posadzone w szachownicę (w 2 rzędach) na obwodzie działki.

Poprzednicy melona

Dobrze jest, jeśli przed pachnącym melonem zboże takie jak:

• cebula,
• czosnek,
• kapusta,
• płatki,
• rośliny strączkowe,
• kukurydza,
• Rzepa;
• rzodkiewka.

Źle by było, gdyby poprzednikami byli: jakikolwiek „krewny” z rodziny Pumpkin z rodzaju Cucumbers, a także pomidory i marchewka.

To bardzo źle, jeśli na tej stronie rosły ziemniaki.

Bardzo dobrze, jeśli ta ziemia była używana do pachnących i pikantnych ziół: bazylii, musztardy, oregano, hizopu itp.

Przygotowanie gleby do przesadzania

Witryna została wybrana. Teraz musimy to poprawnie przetworzyć. Melon zapewni dobre zbiory, zarówno na glebach suchych, zasolonych, jak i gliniastych o neutralnym pH.

Jedyne, czego nie zniesie, to bagno.

Aby plon był na najwyższym poziomie, gleba musi być lekka i nasycona bogatą materią organiczną. Aby to zrobić, jesienią wykopuje się działkę na melona na głębokość bagnetu łopaty z obornikiem lub próchnicą - co najmniej 4 kg / m2. Piasek dodaje się również do ciężkiej gleby - 1/2 wiadra na 1 m2.

Wczesną wiosną formuje się żywopłot z rozstawem rzędów 70-75 cm, posypuje się torfem lub popiołem i przykrywa włókniną lub folią dla lepszego ogrzewania.

Jak tylko temperatura gruntu ustabilizuje się co najmniej + 13 *, zwykle - w drugiej połowie maja głębiej poluzowujemy złoże, dodajemy superfosfat (40g / m) + sól potasowa (20g / m) + nawozy azotowe (15-20g) / m) i ponownie zamknij przed sadzeniem nasion.

Przed posadzeniem przygotowanych nasion wykonujemy w schronisku drobne nacięcia poprzecznie, w odległości co najmniej 60-65 cm od siebie i pogłębiamy po 2-3 nasiona.

Gdy tylko na powierzchni pojawią się pierwsze zielone "dzioby", schronienie należy zdjąć, a podłoże obficie posypać piaskiem.

Dalej - ten sam kompleks środków agrotechnicznych, co przy wymuszaniu sadzonek, przestrzegając zasad jego utrzymania:

• usuń niepotrzebne;
• prawidłowe podlewanie;
• uszczypnij szczyty;
• zrobić 2 opatrunki itp.

Jeśli obawy o twoje nasadzenia cię nie opuszczają, zainstaluj nad nimi łuki, na których zawsze możesz naciągnąć folię w przypadku nieprzewidzianego zagrożenia dla młodych nasadzeń.

Opis arbuza

Ta kultura jest jednorocznym lub wieloletnim ziołem, łodygi wspinają się lub prostują. Główny korzeń ma zdolność wnikania w głąb gleby na około dwa metry. Z korzeni bocznych powstaje wiele innych gałęzi, które osiągają jeszcze większą głębokość - od trzech do czterech metrów. System korzeniowy ma silny rozwój, dzięki czemu roślina otrzymuje odżywianie w takiej ilości, która wystarcza do stworzenia dużej masy wegetatywnej i dużych wodnistych owoców.

Smukła łodyga - dobrze rozgałęziona, pełzająca, jej długość sięga trzech do pięciu metrów. Liście mają pięć płatków, ich płytki są wycinane. Różne odmiany mają różne kształty i rozmiary. Młode liście są owłosione, delikatne i miękkie. Tworzenie się wąsów ma miejsce w ich zatokach.

Arbuz ma pęknięte lub biseksualne kwiaty, które kwitną o świcie i przestają kwitnąć bliżej godziny 16 po południu. Na początku zielona masa rośnie powoli, ponieważ roślina daje całą swoją siłę na rozwój systemu korzeniowego.

Po upływie około miesiąca od pojawienia się pędów kultura będzie dobrze rosła, a pędy boczne utworzą się, jeśli warunki będą do tego sprzyjające. W tym czasie lub pół miesiąca później rozpoczyna się okres kwitnienia, który będzie trwał przez cały okres wegetacyjny.

Uprawa sadzonek

Aby zdobyć sadzonki, musisz wykiełkować nasiona - to zrozumiałe. To jest łatwe do zrobienia:

Przykryj spód płytki szmatką, papierową serwetką lub bibułą filtracyjną. Kawałek toalety też się nada! Tak ukochana przez wielu wata może służyć jedynie jako „podkład” papieru - nie pozwoli wyschnąć naszym nasionom. Nie należy ich układać bezpośrednio na wacie.Kiełkująca łodyga może zaplątać się w swoje włókno i przy próbie uwolnienia go z niewoli łatwo się odłamać. Takie ziarno można wyrzucić tylko - nie nadaje się już do sadzonek.

Nasiona rozsiewamy na wilgotnej powierzchni, lekko przykrywamy wodą i odstawiamy w ciepłe miejsce, czekając na pojawienie się kiełków długości 3-5 mm. Przez cały ten czas (dzień lub dwa) dbamy o to, aby nasiona nie wysychały, ale też nie unosiły się w wodzie.

Doktor nauk rolniczych, autor książek na temat tradycyjnych i najnowszych technologii uprawy różnych roślin w szklarniach, szklarniach i na otwartym terenie, dzieli się przydatnymi radami: „Najpotężniejszym sposobem aktywacji każdej uprawy nasiennej jest biopole człowieka. Przed zanurzeniem nasion w ziemi przytrzymaj je przez chwilę w dłoniach, podgrzej i poproś (zaprogramuj) o dobre zbiory. Nie zawiodą cię! "

Podczas gdy nasze przyszłe pachnące „Azjatki” wypuszczą swoje delikatne kiełki, przygotujemy dla nich glebę i pojemniki do wzrostu.

Ponieważ wszystkie melony nie tolerują dobrze, posadzimy je w miseczkach torfowych, które następnie zakopiemy w ziemi.

Sadzonki wysiewa się bliżej połowy kwietnia.

Przygotowanie gleby

Glebę do sadzenia można kupić w postaci gotowej lub możesz ją przygotować samodzielnie

Potrzebujemy:

• Torf, ziemia darniowa, próchnica. Wszystko jest 1: 1: 1.

Lub:

• Mieszanka torfowo-piaskowa 9: 1

Otrzymaną mieszaninę należy kalcynować w piekarniku przez 30-40 minut lub rozlać słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Na każde 10 kg. dodać do mieszaniny łyżkę superfosfatu, siarczanu potasu i pełną szklankę popiołu drzewnego. Po dokładnym wymieszaniu glebę do sadzenia można uznać za gotową!

Wysiew nasion

Aby uzyskać sadzonki melonów i tykw, stosuje się specjalną technologię siewu:

1. Przygotowaną glebę wsypujemy do miseczek torfowych o średnicy 10 cm, bez dodawania jej na 1 palec.
2. Rozlej go ciepłą wodą tak, jak powinien.
3. W środku wykonujemy zagłębienie 1,5-2 cm.
4. Umieść po 3 nasiona w każdej wnęce.
5. Posyp nasiona warstwą czystego piasku 0,5 cm, aby uniknąć pojawienia się „czarnej nogi”.
6. Umieść kubki na wspólnej blasze, blasze lub blasze do pieczenia. Tylko w nim podlejemy! Żadnego podlewania z góry!
7. Przykryj kubki folią na wierzchu.
8. Po pojawieniu się pierwszych pędów zdejmij folię i umieść pojemniki z kubkami bliżej światła słonecznego, najlepiej na południowym parapecie.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy wylęgają się sadzonki, robimy kolejny krok w kierunku uzyskania plonu melona - przestrzegamy zasad utrzymania sadzonek.

1. W każdej szklance zostawiamy jedną z najsilniejszych i najpiękniejszych sadzonek. Nie wyciągamy pozostałych dwóch, ale bardzo ostrożnie odcinamy je u nasady.
2. Podlewamy w fazie „pierwszego liścia”, unikając przedostawania się wody na liście.
3. Kiedy pojawią się 3 pary prawdziwych liści, uszczypnij wierzchołek pędu, stymulując go do uzyskania pędów bocznych.
4. Do czasu sadzenia w otwartym terenie (połowa maja) wykonujemy kilka opatrunków ze złożonymi nawozami. Już nie!
5. Jeśli nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła dla sadzonek, uzupełniamy je świetlówkami.
6. Poduszkę z piasku musimy poluzować widelcem dwa razy w tygodniu, chwytając niewielką warstwę torfu, ale nie głęboko, aby nie uszkodzić rosnących korzeni.
7. 10-12 dni przed sadzeniem w otwartym terenie rozpoczynamy procedury utwardzania - otwieramy okno i wpuszczamy świeże powietrze z ulicy do kiełków. Po tygodniu paletę można wyjąć na balkon lub do ogrodu na długi czas - 5-6 godzin, zwiększając codziennie o godzinę.
8. Chociaż słońce jest niezbędne do prawidłowego rozwoju, aby uniknąć poparzeń młode delikatne liście sadzonek należy zacienić, umieszczając je pod innymi wysokimi roślinami lub gazetami.

Gdzie w Rosji rosną arbuzy?

Nasz kraj oczywiście pozostaje w tyle za Chinami pod względem wielkości upraw, niemniej jednak nasz arbuz rośnie w wielu regionach.Są to regiony Rostów i Wołgogradu, Saratów, Leningradu i Nowogrodu, obwody Stawropola, Chabarowska i Krasnodaru, a także obwód moskiewski. W walce o prawo do miana stolicy, centrum uprawy arbuza w Rosji, zwyciężył region Astrachania. Chociaż wszystkie te regiony mają możliwość uprawy arbuzów cukrowych w dużych ilościach.

Sprzyjają temu sprzyjające warunki klimatyczne: ciepło i słońce są tym, czego potrzebuje ta kultura. W tym klimacie panuje również dotkliwa susza, ale arbuzy nie są straszne, ponieważ pochodzą z Afryki. Ich ogromne plantacje znajdują się na południu naszego kraju. Tutaj arbuzy są uprawiane na skalę przemysłową. Dla tej kultury odpowiedni jest zarówno step, jak i klimat śródziemnomorski, kiedy lata są suche, gorące i długie, a zimy krótkie i łagodne.

Odmiany melona dla centralnej Rosji

Odmiany melona są klasyfikowane nie tylko według czasu dojrzewania plonu, ale także według regionów, w których mogą być uprawiane. Istnieje sześć odmian, które zaleca się sadzić w środkowej strefie kraju.

Mohawk F1

Mohawk to jedna z najbardziej produktywnych odmian uprawianych w tym regionie. Ogrodnicy zbierają co najmniej 10 kg dojrzałych owoców z metra kwadratowego.

Do zalet irokezów należy również odporność na patogeny chorób, takich jak fusarium i mączniak prawdziwy.

Dojrzałe dynie należy zbierać 2-3 miesiące po posadzeniu nasion.

Księżniczka Svetlana F1

Jest to wcześnie dojrzewająca odmiana hybrydowa, która toleruje ekstremalne temperatury i jest odporna na niebezpieczne szkodniki. Jeśli Princess Svetlana będzie uprawiana w sprzyjających warunkach, zbiory dojrzeją w ciągu 60-65 dni. Dojrzałe melony pokryte są kremową skórką z żółtawym odcieniem. Ich średnia waga to 2-3 kg.

Paszport F1

Ten melon o wczesnym okresie dojrzewania dojrzewa w pełni w ciągu półtora miesiąca po posadzeniu w glebie. Cechą charakterystyczną Paszportu są duże owoce, które ważą ponad 3 kg. Melony mają słodki smak i aromatyczny zapach, dzięki czemu nadają się do świeżego spożycia i konserwowania.

Zobacz też

Opis odmiany melona ananasa, cechy uprawy i pielęgnacji Czytaj

Tęcza

Odmiana wyróżnia się ciepłolubnością, dzięki której jajnik na krzakach powstaje tylko w temperaturach powyżej 20 stopni. W takim przypadku uprawa zacznie śpiewać, jeśli temperatura powietrza nie spadnie poniżej 30 stopni. Melon tęczowy jest uważany za zdrowy, ponieważ zawiera karoten, witaminy i kwasy. Dlatego często służy do normalizacji funkcjonowania układu nerwowego.

Miłość Sereżkina

Hodowcy z terytorium Ałtaju stosunkowo niedawno wyhodowali tę odmianę specjalnie do uprawy na środkowym pasie. Miłość Melon Serezhkin przypisuje się wczesnym dojrzewającym roślinom, których zbiory dojrzewają 35-45 dni. Zaletą tej odmiany jest jej bezpretensjonalność, która pozwala miłości Sereżkina rosnąć nawet na jałowych glebach.

Kazachka

Ten melon ma średni okres dojrzewania 70-80 dni. Doświadczeni hodowcy warzyw odradzają uprawę Kazachki na ulicy, gdyż roślina ta nie radzi sobie dobrze z nagłymi zmianami warunków atmosferycznych. Aby uzyskać wysokiej jakości zbiory, będziesz musiał sadzić i uprawiać krzewy w pomieszczeniu.

Arbuzy z Astrachania

W źródłach pisanych z 1560 roku po raz pierwszy pojawiły się wzmianki o arbuzach z Astrachania. Minęły dwa stulecia, gdy cesarz Piotr I zasiadł na tronie rosyjskim, który po skosztowaniu pysznej jagody kazał regularnie dostarczać ją do stołu, ponieważ zakochał się w słodkim przysmaku. Arbuz został uhonorowany wielkim zaszczytem: z rozkazu władcy wyemitowano pamiątkową monetę i wystrzelono salut. Od tego czasu Astrachań kojarzy się z arbuzami.

Powszechnie przyjmuje się, że tylko ten typ kultury charakteryzuje się odpowiednim wyglądem, odpowiednią wielkością, atrakcyjnym kolorem, bogatym aromatem i słodkim smakiem. Arbuz astrachański można rozpoznać po następujących cechach:

• Ma podłużny lub zaokrąglony kształt.
• Skórka jest elastyczna, mocna i ma dwa centymetry grubości. Powierzchnia jest gładka.
• Charakterystyczny wzór: ciemnozielone kolczaste pasy na jasnym tle.
• Miąższ ma wysoką zawartość słodkiej cieczy, ma gruboziarnistą konsystencję i jasnoczerwony kolor, jest chrupki.
• Owoce są duże, do 8-10 kg.

Gdzie rosną arbuzy z Astrachania? Do ich wzrostu potrzebne są komfortowe warunki, które panuje w klimacie południowych regionów. Z Astrachania w XIX wieku spławiano arbuzy na sprzedaż. Gdzie rosną najsmaczniejsze arbuzy? Chłopi przeznaczyli ogromne działki pod melony w rejonie Carycyna i do samego Kamyshina. To nie przypadek, że obszar ten został wybrany pod ich uprawę. Faktem jest, że arbuzy rosną tutaj bez użycia środków chemicznych, owoce są przyjazne dla środowiska. Dlatego kupujący chcą kupować arbuzy z Astrachania. Ale ta kultura ciepłolubna rośnie również na innym obszarze: w regionach bez czarnoziemu, w strefie środkowej. Przez lata popularność arbuza z Astrachania nie zmalała. Jest symbolem smaku, znakiem jakości wśród swojego gatunku.

Przygotowanie nasion

Sadzonki wysokiej jakości można uzyskać tylko z nasion wysokiej jakości.

Nie będzie dobrych zbiorów z nasion pierwszego roku! Zbiorów nie będzie w ogóle, poza zbiorami dużych, obficie kwitnących męskich „gramofonów” długich rzęs z jasnymi liśćmi łopianu.

Aby uzyskać zarówno męskie, jak i żeńskie kwiaty, nasiona melona powinny „dojrzewać” przez 3-4 lata.

Równie ważna jest kalibracja nasion przed ich wysianiem - jednorodne sadzonki uzyskuje się z nasion o jednakowej wielkości i pełności (gęstości).

Jeśli wszystko jest jasne „na oko” z wymiarami zewnętrznymi, to gęstość nasion jest sprawdzana za pomocą roztworu soli - jak świeżość jaja kurzego.

Rozpuść 1,5-2 łyżki stołowe w litrowym słoiku z ledwo ciepłą wodą. posolić „bez góry” i napełnić ją nasionami wybranymi według wielkości. Pozwól im stać przez godzinę lub dwie.

Te, które opadły na dno nadają się do sadzenia, reszta jest spryskiwana razem z wodą jako niepotrzebna. „Tłuszcze” pierzemy i suszymy na gazecie bez podgrzewania.

Jaki jest cel przetwarzania już skalibrowanych nasion przed sadzeniem? A jak to zrobić dobrze?

Podczas przetwarzania w wydłużonych nasionach melona aktywowane są ważne procesy niezbędne do uzyskania wysokiej jakości zbiorów, takie jak:

• budzenie;
• włączenie rozwoju biologicznego;
• zmiana przepuszczalności skorupy;
• szybkie pojawienie się pędów.

Przetwarzanie i moczenie nasion

W rodzinie Pumpkin, w celu zwiększenia liczby „damskich” kwiatów i przyjaznego „dziobania” kiełków, bardzo ważny jest proces podgrzewania. Można to zrobić „na sucho” lub za pomocą termosu.

Do ogrzewania na sucho nasiona melona z warstwą 1,5-2 cm umieszcza się w zimnym piecu, który jest stopniowo podgrzewany do 50-55 *, stale mieszając warstwę nasion.

Dla wygody nasiona można rozrzucić do lnianych worków, rozłożyć płaskimi płatkami (do 2 cm) na siatce i wstrząsnąć, przewracać worki co 20-30 minut. Czas nagrzewania na sucho - 3-4 godziny.

To pierwsza metoda na sucho.

Druga metoda polega na nawet cienkiej warstwie na parapecie. 10 dni, jeśli słońce już dobrze nagrzewa parapety przez szyby.

Trzecia metoda to termos. Wrzątek mieszamy z „studnią” w proporcji 50x50 i zalewamy tą wodą pestki melona w termosie na te same 3-4 godziny.

Ogrzewanie w jakikolwiek sposób to gwarancja zwiększenia odporności przyszłych roślin na infekcje wirusowe.

Moczenie nasion w stopionej wodzie pomoże przyspieszyć kiełkowanie nasion melona. Odpowiednia jest również zwykła woda w temperaturze pokojowej.Potrzebujemy luźnego woreczka z materiału zanurzonego w tej wodzie, który będzie tam, aż nasiona całkowicie spuchną.

Można również moczyć z dodatkiem różnych nawozów mikroelementowych, mikroelementów. Moczenie w minerałach śladowych to dobry początek dla każdej uprawy.

Mieszankę składników odżywczych można kupić w sklepie i rozpuścić w ciepłej (ale nie gorącej!) Wodzie i namoczyć nasiona.

Możesz sam ugotować: 1 litr wody + 10 g superfosfatu + 0,2 siarczanu magnezu + 5 g azotanu potasu.

Gnojowica rozcieńczona 10-krotnie lub popiół utrzymywana na 2 dni (20 g na 1 litr) jest idealna.

Moczenie nie powinno trwać dłużej niż 24 godziny!

Przetwarzanie i namaczanie można przeprowadzić z dodatkiem tlenu, węża i kompresora akwariowego. Powietrze z wąskiej rurki samoistnie się przewróci, a nasiona w bulionie odżywczym zaczną bulgotać.

Po uzyskanej kąpieli nasiona należy lekko wysuszyć.

Kolejnym krokiem do dobrych zbiorów jest dezynfekcja, często określana jako „zaprawianie” lub „dezynfekcja” nasion. Zminimalizuje to ryzyko chorób grzybiczych i bakteryjnych atakujących melona.

Najprostsze to naświetlanie lampą ultrafioletową lub bezpośrednim światłem słonecznym przez 2-3 dni.

Najczęściej jest to 1% roztwór nadmanganianu potasu i kąpiele w nim nasion przez 20-30 minut.

Dobrze się kąpać iw 2% roztworze nadtlenku wodoru przez 10-15 minut.

Przydaje się również liść aloesu moczony w wodzie w ciemnym miejscu przez 5 dni. Powstały napar rozcieńczamy jeden do jednego i zanurzamy tam torebkę nasion na jeden dzień.

Czysto ludową metodą dezynfekcji jest napar czosnkowy. Obierz i posiekaj dużą główkę czosnku, wlej szklankę ciepłej wody na podłogę i odstaw na około 3 godziny. Pozostaje namoczyć nasiona melona w przefiltrowanym naparze przez 1-1,5 godziny.

Opłucz wytrawione, zdezynfekowane nasiona (lekko) i ponownie wysusz. Nieco.

Granulowanie

W razie potrzeby nasiona można granulować. Nie jest to pozycja wymagana, ale jest pożądana, ponieważ zapewni to nasionom dodatkowe pożywienie, gdy nasiona zostaną przepuszczone.

Mieszanka nasion drażetki:

• torf - 600g;
• humus - 300g;
• dziewanna - 100g;
• sproszkowany superfosfat - 15g.

Otrzymaną mieszanką posyp lekko wilgotne nasiona i wstrząśnij nimi, aby mieszanina ubrała je jak bułkę tartą na kotlecie. Suszymy to. Rozpylamy. Powtarzamy proces, aż skórka z mieszanki osiągnie 2-4 mm. Tak okaże się "drażetka nasienna".

Hartowanie i wernalizacja

W przypadku roślin ciepłolubnych, takich jak melon, utwardzanie nasion jest właściwym wyborem! Przyczyni się to do lepszej adaptacji młodego pędu do warunków nieco odmiennych od gorącej i suchej strefy jego ojczyzny.

Zróbmy od razu rezerwację: hartowanie i wernalizacja to różne technologie, chociaż dla początkującego w uprawie melonów metody te mogą wydawać się mało rozróżnialne.

Wernalizacja - przygotowanie nasion o długim okresie kiełkowania dla upraw odpornych na zimno.

Utwardzanie ma zastosowanie tylko do roślin ciepłolubnych, zwiększając ich odporność na zmiany temperatur zewnętrznych.

Metodę hartowania stosuje się do spęczniałych, „gotowych” nasion melona, ​​dyni, dyni, itp. Z rodzaju Cucumber, które jednak jeszcze się nie „wykluły”, aby uniknąć gnicia nasion.

Przygotowane wcześniej nasiona (podgrzanie i namoczenie) po spęcznieniu w temperaturze pokojowej poddaje się ostremu schłodzeniu do 0 * C - umieszcza w lodówce na 5-10 dni.

Druga opcja - spuchnięte nasiona od + 20 * są przenoszone do zimnego 0 * na 12 godzin. Zabierają go, pozostawiają na ogrzanie w pokoju przez następne 12 godzin, a następnie wkładają z powrotem do lodówki na następne 12 godzin. I tak dalej przez tydzień. Przy pierwszych próbach kiełkowania nasion przestajemy twardnieć. Oznacza to, że czas sadzić! Cel hartowania został osiągnięty - zdolność kiełkowania dla przyszłego wczesnego dojrzewania została znacznie zwiększona!

Możesz również zamrozić suche nasiona.Suchy materiał utwardza ​​się od 0 * do -10 *, a nawet do -20 *. Wszystko zależy od odmiany.

Po terapii stresowej z twardnieniem niektóre nasiona mogą odmówić kiełkowania. To normalne. Ale reszta da wspaniałe rośliny, odporne i mocne, z wcześniejszym kwitnieniem i przyjaznym powrotem zbiorów.

Plusem będzie możliwość wcześniejszego sadzenia sadzonek w otwartym terenie.

Gdzie w Rosji rosną żółte arbuzy?

Arbuz o żółtym miąższu jest wynikiem skrzyżowania dzikiej rośliny z czerwoną uprawą. Po selekcji pozostał tylko kolor dziko rosnącego arbuza - żółty. Może mieć kształt okrągły lub owalny i mały rozmiar. Skórka jest ciemna, z ledwo zaznaczonymi prążkami, czasem bez nich, miąższ soczysty, prawie bez pestek. Jagoda ma przyjemny smak przypominający cytrynę, dynię, mango. Z wyglądu prawie niemożliwe jest odróżnienie żółtego arbuza od czerwonego. Teraz arbuz nazywa się „księżycowy”, a ludzie nazywają go „dzieckiem”.

Gdzie rosną żółte arbuzy? Okrągłe owoce są uprawiane w Hiszpanii, a owalne w Tajlandii. Kraje te słyną z tego, że bardziej popularne są tu żółte arbuzy niż czerwone. Gdzie rosną arbuzy? Ostatnio w Rosji uprawiano również żółte arbuzy. Jako miejsce ich rozwoju wybrano region Astrachania.

Możliwe trudności

Jeśli zdrowa, obficie kwitnąca roślina nie zawiązuje owoców, należy pilnie wykonać transfer pyłku. Aby to zrobić, odrywa się płatki męskich kwiatów, a pręciki nakłada się na samicę.

Takie preparaty jak „Fitoverm” i „Iskra-bio” pomogą zwalczać szkodniki melonów.

Aby zapobiec chorobom, zaleca się spryskiwanie gleby i roślin (przed kwitnieniem) płynem „Fitosporin”, Bordeaux, „Hom”.

Zastosowanie mieszanki „Cyrkon”, „Epina-extra” i „Tsitovita” sprawdziło się dobrze. Rozpuść dwie krople każdej substancji w litrze wody. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się w fazie 3-4 prawdziwych liści, drugie - po pojawieniu się pąków.
Kadra edytorska

Arbuzy w ich naturalnym środowisku

Dziki arbuz pochodzący z Afryki Południowej. Będąc „królem pustyni” z czasem rozprzestrzenił się na Indie, Australię, Azję Środkową. Gdzie rosną dzikie arbuzy? Obecnie występują obficie na obszarach pustynnych w Mozambiku, Namibii, Zambii, Botswanie, RPA. To tutaj w dużych ilościach zidentyfikowano genetyczne formy arbuzów o gorzkiej i słodkiej miazdze.

Dzika jagoda nie wygląda jak gatunek uprawny. Należy do roślin wieloletnich, które nie boją się ciepła. Potężny system korzeniowy jest w stanie splątać duże obszary. Owoce w postaci małych kuleczek pozostają na łodygach przez długi czas, ich dojrzewanie następuje w ciągu sześciu miesięcy lub dłużej. W okresie wiatrów pustynnych toczą się po niekończących się piaskach, wpadają na nierówności, pękają, rozsiewając wokół siebie nasiona. Mają zdolność szybkiego kiełkowania, tworząc całe plantacje dzikich jagód o gorzkim smaku. Spotykamy trujące i słodkie odmiany.

Warzywa, owoce czy jagody?

Bez względu na to, jak ciekawe są podróże melonów po kontynentach, nie odpowiada to na interesujące pytanie, jak poprawnie nazwać kulturę: owoc czy warzywo. Przede wszystkim istnieje znacząca różnica między kulinarnymi i botanicznymi definicjami wielu roślin. Na przykład zwykliśmy mówić „owoc” o wszystkich słodkich owocach, a „warzywo” o każdej niesłodzonej części rośliny. To znaczy, biorąc pod uwagę, że melon jest słodki i zwykle spożywany jako deser, z kulinarnego punktu widzenia jest to owoc.

W biologii i botanice wszystko jest inne. Warzywo to liściasta część rośliny (np. Szpinak), korzenie (np. Marchewka), łodygi (np. Imbir) lub pąki kwiatowe (np. Kalafior).

Według BES warzywo jest również nazywane owocem, co oznacza te części rośliny, które powstają z kwiatu i służą jako magazyn nasion. Suszone owoce to: listek, fasola, strąk, kapsułka, orzech, ziarniniak. Soczyste: jagoda, jabłko, dynia, pestkowiec.Rozszerzając tę ​​definicję, warzywo to soczysta część zjadanych roślin zielnych, takich jak pędy, korzenie, bulwy, kłącza, kwiatostany, liście, główki kapusty, cebulki. Ponieważ owocami melona są dynia, z punktu widzenia botaniki jest to warzywo.

Zamieszanie wynika z faktu, że „owoc” jako definicja jest używany razem z owocami. Owoc - jadalny owoc z drzewa lub krzewu, zwykle okrytozalążkowy, a także pochodzący z jajnika.

Wspólne są następujące odmiany gatunkowe dużej grupy „owoców”:

• z soczystym miąższem i pestkami - pomarańcza, melon, jabłko, ogórek;
• z soczystym miąższem i dużymi kośćmi - wiśnie, brzoskwinie, śliwki;
• suszone owoce - orzechy, fasola, groszek.

Dlatego melon pasuje jednocześnie do obu kategorii, będąc jednocześnie owocem i warzywem. Przynajmniej po co kłócić się z botaniką?

Nic mniej niż owoc vs. warzywo ”, prowadzi ludzi do sporu na temat:„ A jeśli melon nie jest owocem lub warzywem, ale jagodą? ” A potem wszystko staje się trochę bardziej skomplikowane, ponieważ ten przedstawiciel rodziny Pumpkin jest rzeczywiście jagodą oprócz wszystkiego innego, ponownie w definicji botanicznej. Małe soczyste owoce, które rosną na drzewach, trawach i krzewach, nazywaliśmy jagodami. A melon wcale nie przypomina wiśni lub truskawek, przynajmniej pod względem wielkości. Jaka jest logika?

Zgodnie z definicją botaniczną jagoda ma cienką skorupkę, soczysty miąższ i twardą kość. Powstaje z jajnika, ale może pojawić się nie tylko z niego, ale z dowolnej części kwiatu (w truskawkach i truskawkach jagoda powstaje z pojemnika). Ten wzorzec rozwoju nazywa się fałszywą jagodą.

Dynia melonowa, arbuz i ogórek (nawet ogórek to nie tylko warzywo!) Mają podobną budowę do jagód, ale różnią się znacznie większą ilością nasion i owocni. Dlatego ci przedstawiciele dyni należą do fałszywych jagód.

Gdzie na świecie rosną arbuzy?

Obecnie uprawą arbuzów zajmuje się 96 krajów świata, ale przede wszystkim Chiny, gdzie wielkość produkcji wynosi około 63 mln ton. Słodka jagoda jest uprawiana w dużych ilościach w Turcji i Iranie, Brazylii i USA, Egipcie i Rosji, Meksyku, Uzbekistanie i Republice Korei. Dlaczego arbuz jest tak popularny? Jak każda inna roślina, po zapyleniu kwiatu na jego miejscu powstaje owoc. Tak więc uprawia się arbuza. W tym przypadku owocem jest fałszywa jagoda, której miąższ jest soczysty i słodki w smaku.

Skład chemiczny

Owoce melona pospolitego mają bardzo zróżnicowany skład. Zawierają bardzo dużą ilość węglowodanów o szybkiej przyswajalności. Glukoza, fruktoza i sacharoza stanowią około osiemnaście procent. Melon zawiera również skrobię i błonnik, zawiera białka, minerały i witaminy. Przede wszystkim w melonie witaminy C jest karoten i witaminy z grupy B, kwas nikotynowy i kwas foliowy. Owoce melona zawierają dużo żelaza i około trzydziestu procent tłuszczu.

Arbuzy bezpestkowe

Takie rośliny to hybrydy triploidalne o podłużnym kształcie. Ich waga waha się od 5 do 10 kg. Powiedzieć, że w ogóle nie mają kości, byłoby błędem. Są dostępne, tylko w słabo rozwiniętej formie. W Rosji takie arbuzy są rzadkie. Wiele osób nie ufa uprawom bez pestek, uważając je za zmodyfikowane genetycznie. Ale tak nie jest. Arbuz bez pestek został uzyskany przez naukowców z Ameryki w wyniku prac hodowlanych. Różnią się tym, że nasiona nadają się do spożycia. Miąższ jest wodnisty i zawiera dużo cukru.

Gdzie rośnie arbuz bez pestek? W Rosji uprawa ta jest uprawiana w regionie Astrachania, a mianowicie w regionie Achtuba. Używane odmiany są hodowane przez hodowców z Izraela. W Stanach Zjednoczonych i krajach sąsiednich o ciepłym klimacie (Paragwaj, Urugwaj) arbuzy bez pestek są powszechne. Tutaj są sprzedawane przez cały rok.

Odmiany wcześnie dojrzewające

Nie jest tajemnicą, że melony występują w różnych odmianach, które mają charakterystyczne różnice. Wśród ogrodników popularne są melony w połowie sezonu, które w pełni dojrzewają w ciągu 60-70 dni po posadzeniu na otwartym terenie. Ich zaletą jest to, że dobrze rosną w klimacie wilgotnym i zimnym z niewielkim nasłonecznieniem.

Istnieją trzy wcześnie dojrzewające rodzaje melonów, które są najczęściej uprawiane przez ogrodników.

Karmel F1

Ten melon należy do odmian hybrydowych, które zostały wyhodowane wyłącznie do sadzenia przemysłowego. Jednak z czasem karmel zaczął być sadzony przez zwykłych ogrodników, którzy uprawiają warzywa i owoce. Popularność tej odmiany wynika z faktu, że jej owoce dojrzewają bardzo szybko. Po półtora tygodnia pojawiają się w pełni dojrzałe melony, które można zbierać i jeść. Do zalet karmelu Caramel należy również wysoka produktywność oraz odporność na nagłe zmiany warunków atmosferycznych.

Owoce karmelu wyróżniają się zaokrąglonym, lekko wydłużonym kształtem, przypominającym elipsę. Ich powierzchnia pokryta jest gęstą skórką, pomalowaną na jasnożółty kolor. Pod skórką owocu znajduje się lekki miąższ o przyjemnym słodkawym smaku.

Aby zwiększyć poziom wydajności, doświadczonym ogrodnikom zaleca się uprawę karmelu tylko w sadzonkach.

Ałtaj

Hodowcy stworzyli tę odmianę melonów specjalnie do uprawy w nieodpowiednim klimacie ze stałymi zmianami temperatury. Odmiana Ałtaj dobrze rośnie również w regionach o wysokim poziomie wilgotności powietrza.

Owoce są zaokrąglone i lekko zwężają się przy krawędziach. Dojrzałe melony ważą dużo - około 2-3 kg. Dzięki temu z metra kwadratowego można zebrać ponad 20 kg plonu. Charakterystyczne cechy gatunku Ałtaj to smak dojrzałych owoców, które mają aromatyczny i słodki miąższ. Zawierają wiele witamin i innych przydatnych składników. Dlatego wielu zaleca spożywanie odmiany Ałtaju, aby wzmocnić układ odpornościowy i normalizować pracę naczyń krwionośnych i serca.

Kopciuszek

Wśród odmian wczesnych i słodkich należy wyróżnić Kopciuszek, który jest często uprawiany przez ogrodników. Zaleca się sadzenie tego gatunku w otwartym terenie, gdyż znosi nagłe zmiany temperatury i jest odporny na pospolite owady i choroby.

Owoce Kopciuszka mają kulisty kształt. Ich miąższ pokryty jest żółtawą skórką, która chroni melona przed wpływem środowiska zewnętrznego. Masa owocu, podobnie jak odmiany Ałtaju, sięga trzech kilogramów. Wady Kopciuszka to niezbyt słodki smak z lekką kwaskowatością. Wadą jest również to, że zebrany plon jest źle przechowywany i szybko się psuje.

Sadzenie Kopciuszka najlepiej wykonać w drugiej połowie wiosny, kiedy ziemia nagrzewa się do 15 stopni. W niskich temperaturach nasiona będą kiełkować gorzej.

Melon

Ta roślina jest uważana za królową melona. Przyjechałem do naszego kraju z Azji Mniejszej i Azji Środkowej, chociaż ośrodkami pochodzenia oprócz Azji są Iran i Afganistan. Rosyjscy hodowcy opracowali odmiany wcześnie dojrzewające, które są lepiej dostosowane do naszego klimatu.

Gdzie rosną melony? Nawet środkowa strefa Rosji nadaje się do normalnego wzrostu. Tutaj dla melonów i tykw wyznaczane są obszary dobrze nagrzane przez słońce, które nie powinny być narażone na zimny wiatr. Jeżeli pod uprawę melona wybiera się regiony południowe, to gleba w miejscach jej uprawy powinna być żyzna, dobrze przepuszczać wodę i powietrze. Lepiej jest, jeśli są to małe pagórki, na których nie gromadzi się woda.

Melon jest ceniony za swój smak i walory dietetyczne. Naukowo sklasyfikowana jest to fałszywa jagoda, choć nazywana jest również warzywem deserowym. Melon jest spożywany na świeżo. Przechowywany jest wyłącznie w postaci przetworzonej (przetwory, dżemy, kompoty). Jest to jagoda niskokaloryczna, która zawiera 90% wody.

Aby pokazać swoje umiejętności ogrodnikowi lub ogrodnikowi, potrzebujesz bardzo niewiele - aby z powodzeniem uprawiać i uzyskiwać owoce rośliny na obszarach, dla których ta kultura jest uważana za niekonwencjonalną. A jeśli wieloletnia praca nad hodowlą drzewa może zostać zniszczona przez zbyt silne zimowe mrozy, to przy rocznych uprawach sytuacja jest znacznie prostsza: całkiem możliwe jest stworzenie odpowiednich warunków na okres ich wzrostu. Ponadto nowoczesny rozwój biologów i agronomów doprowadził do powstania odmian odpornych na niskie temperatury i charakteryzujących się krótszym okresem rozwoju. Na przykład bardzo wczesne odmiany melonów pozwalają na uprawę melonów na środkowym pasie.

Zawartość

1. Melon - pochodzenie rośliny, jej główne cechy
2. Uprawa melona - jakie warunki można uznać za idealne
3. Uprawa melona na środkowym pasie - jak wybrać odpowiednie nasiona
4. Jakie warunki będą wymagane, aby uzyskać kadr wideo
5. Technologia uprawy melona na środkowym pasie
   jak uprawiać sadzonki melonów
6. jak sadzić sadzonki w ziemi
7. podstawowe zasady pielęgnacji wideo melonów
8. szkodniki i choroby

Melon - pochodzenie rośliny, jej główne cechy

Z pochodzenia melon jest rośliną z rodziny dyni, gatunkiem ogórka. Ta uprawa melona to fałszywa jagoda. Uważa się, że melony są domem dla południowych Indii i Afryki. Jak wszystkie rośliny południowe, melon uwielbia dobrze oświetlone obszary, dość łatwo znosi suszę, ale niskie temperatury powietrza i nadmierna wilgotność gleby są słabo tolerowane.

Melon daje dobre plony, w optymalnych warunkach wzrostu na każdej łodydze można zawiązać i dojrzeć do 8 owoców, waga każdego z nich może sięgać od 1 do 10 kg. Ich dojrzewanie trwa od dwóch do sześciu miesięcy.

Współczesny rozwój biologów i ciągłe prace hodowlane doprowadziły do ​​pojawienia się odmian wczesnych o krótkim okresie wegetacji, odpornych na zimno, dzięki czemu uprawę melona w otwartym polu i dającą dobre efekty można dziś dość często obserwować na środkowym pasie. .

Uprawa melona - jakie warunki można uznać za idealne

Jak już pamiętaliśmy, niezacienione łóżka należy przeznaczyć pod sadzenie melonów i tykw. Do kiełkowania nasion wymagana jest temperatura +17 C, ale wyższe wskaźniki są uważane za idealne - od +25 do 35 C.Dla wzrostu i aktywnego rozwoju melonów zajmie to +25 - +30 C w ciągu dnia, oraz co najmniej +18 w nocy. Należy wykluczyć podmokłość gleby i powietrza - w przeciwnym razie melonom i tykwom grożą poważne choroby wywoływane przez grzyby. Optymalna wilgotność powietrza wynosi około 60-70%.

Uprawa melona na środkowym pasie - jak wybrać odpowiednie nasiona

Wybór nasion melona należy rozpatrywać kompetentnie: zwracaj uwagę na hybrydy i odmiany odporne na ekstremalne temperatury, krótki okres wegetacji i szybkie dojrzewanie owoców. Wybór odmian o takich cechach na półkach sklepów nasiennych jest dość szeroki. Wysokie plony o doskonałym smaku można uzyskać prawie co roku, oczywiście zgodnie z zaleceniami dotyczącymi technik uprawy rolnej.

Eksperci nie zalecają uprawy melonów środkowoazjatyckich - na środkowym pasie dają słabe pędy i słabe krzewy, ich kwitnienie nie różni się intensywnością, owoce można uzyskać tylko w przypadku wyjątkowo upalnego lata.

Najlepsze odmiany na środkowy pas to:

• hybrydy Aikido, Galileo, Gold of the Scythians, Cinderella, Polydor, Millennium,
• odmiany Iroquois, Ozhen, Sweet ananas.

Wszyscy się różnią:

• odporność na mączniaka prawdziwego i infekcje fusarium,
• dość wysoka zawartość cukru około 8-12%,
• szybkie dojrzewanie owoców,
• masa owoców w zależności od warunków wzrostu i odmian waha się od 0,8 do 2 kg.

Aby więc uzyskać smaczny rezultat, należy posadzić melona na środkowym pasie, którego odmiany przypomnieliśmy powyżej, drugim warunkiem sine qua non będzie stworzenie warunków odpowiednich do jego uprawy.

Jakie warunki będą wymagane, aby zapewnić zbiory

Normalny wzrost krzewów zapewni sadzenie na glebach lekkich i średnio gliniastych bogatych w dodatki organiczne, gleby ciężkie gliniaste i piaszczyste dają plony tylko przy zastosowaniu odpowiednich porcji nawozów mineralnych, ale w każdym przypadku smak plonu będzie niższy.

Melon to roślina południowa, co zaskakujące, ale może wytrzymać wzrost temperatury gleby do +63 stopni C, temperatura powietrza - do +43 stopni. Jednocześnie spadek temperatury powietrza do + 15 ° C spowolni wzrost, do + 10 ° C - aby go zatrzymać, -1 ° C spowoduje śmierć rośliny. Optymalna temperatura rozwoju melona wynosi od +30 do + 40 ° C.

Melon preferuje dobrze oświetlone łóżka. Brak światła może prowadzić do znacznej przerwy w okresie kwitnienia kwiatów męskich i żeńskich, co niekorzystnie wpływa na liczbę jajników. Spowolnienie fotosyntezy, które obserwuje się przy pochmurnej pogodzie, prowadzi do zmniejszenia akumulacji suchych substancji i cukrów w owocach.

Podobne zjawiska można zaobserwować również w wyniku sztucznego cieniowania roślin - w przypadku tłocznego nasadzenia roślin. Dlatego warunkiem wstępnym jest przestrzeganie zalecanej gęstości sadzenia.

Co ciekawe, melony, ze swoimi kochającymi światło melonami, mają tendencję do kwitnienia wcześniej w 12-godzinnych godzinach dziennych, wraz ze wzrostem godzin dziennych okres kwitnienia rozpoczyna się później. Jeśli czas trwania godzin dziennych osiągnie 8 godzin, roślina spowolni swój wzrost.

System korzeniowy melonów jest bardzo dobrze rozwinięty, docierając do warstw gleby, w których wilgoć jest zatrzymywana nawet podczas upałów. Na wzrost praktycznie nie wpływa spadek wilgotności powietrza. Melony mogą wytrzymać suszę, ale terminowe podlewanie i nawożenie pomoże zwiększyć plony.

Do sadzenia melonów można używać tych samych łóżek przez nie więcej niż dwa lata. Najlepszymi poprzednikami melonów są ziemie, na których były uprawiane: pszenica ozima lub jęczmień, kukurydza na kiszonkę, cebula czy kapusta. Sadzenie uprawy w jednym miejscu przez 3-5 kolejnych lat prowadzi do zubożenia gleby, spadku plonu i zwiększa skłonność roślin do zachorowalności.

Technologia uprawy melona na środkowym pasie

Z badań wynika, że ​​uprawę pełnowartościową uprawę na środkowym pasie można wyhodować w przypadku stosowania technologii uprawy melonów z sadzonek, pod czasowym przykryciem z folii lub w szklarniach.

jak uprawiać sadzonki melonów

Aby uzyskać wysokiej jakości sadzonki, konieczne będzie sadzenie nasion w doniczkach - niepożądane jest uszkodzenie systemu korzeniowego roślin. Uzyskanie pełnowartościowej sadzonki zajmie od 30 do 35 dni. Średnica doniczek to 10 cm, w każdej można posadzić 2 nasiona. Jeśli zakupione są nietraktowane nasiona, przed sadzeniem moczy się je przez pół godziny w fioletowym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie myje pod bieżącą wodą. Praktykuje się również kiełkowanie nasion, jest to szczególnie skuteczne, jeśli jest produkowane w specjalnym roztworze pierwiastków śladowych przez cały dzień.

Nasiona wysiewa się w ostatnich dniach kwietnia, kiedy sadzonki osiągają wiek 30 dni, sadzi się je do gleby. W tym okresie praktycznie nie obserwuje się mrozów.

Najlepszym miejscem do uprawy sadzonek są szklarnie lub szklarnie, ale jeśli ich nie ma, można użyć parapetu lub dowolnego odpowiedniego miejsca, ale z organizacją oświetlenia - świetlówkę umieszczoną 15 cm nad sadzonkami.

Mieszanka gleby z ogrodu, luźnej próchnicy służy jako gleba do sadzonek; wskazane jest dodanie półlitrowej puszki popiołu do wiadra mieszanki. Jeśli gleba jest ciężka, dodaj torf.Glebę należy gotować na parze, a następnie dodać do niej:

• 1 łyżeczka siarczanu potasu
• 1 łyżka superfosfatu.

Skiełkowane nasiona wysiewa się na głębokość półtora centymetra, przykrywa polietylenem i pozostawia w temperaturze +20 C.

Szklarnia lub szklarnia musi zapewniać niezawodną ochronę roślin przed mrozem, wystarczające oświetlenie. Jeśli do uprawy sadzonek zostanie użyty parapet, konieczne będzie zapewnienie możliwości utwardzenia roślin.

Podlewanie odbywa się bez wpuszczania wody do łodyg. W tym celu gleba wokół łodygi powinna być uformowana stożkowo. Wymagane jest umiarkowane podlewanie - jeśli jest zbyt dużo wilgoci, kołnierz korzeniowy może zgnić.

Górny opatrunek sadzonek wykonuje się dwa razy:

• pierwszy - rozpuszczona dziewanna (1:10) lub ptasie odchody (1:15), z dodatkiem 1 łyżki. łyżki superfosfatu;
• drugi - z nawozami mineralnymi: Mortar lub Kemira-universal.

O gotowości sadzonek do sadzenia świadczy obecność od 4 do 5 prawdziwych liści.

jak sadzić sadzonki w ziemi

Powracające wiosenne przymrozki można zaobserwować jeszcze przed czerwcem, we wcześniejszych terminach sadzenie sadzonek jest niepraktyczne. Do uprawy melonów w otwartym polu zaleca się uprawę wysokich rabat (10-15 cm) o szerokości 0,3-0,4 m, sadzonych na takich roślinach w jednym rzędzie lub 0,9 m szerokości - w 2 rzędach.

Ziemię ostrożnie wykopuje się, dodając na każdy metr kwadratowy:

• 1 wiadro kompostu lub próchnicy
• 1 łyżka superfosfatu
• 1 łyżeczka siarczanu potasu,
• 1 łyżeczka mocznika.

Przygotowane złoże podlewa się różowym roztworem nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi (łyżka stołowa na 10-litrowe wiadro wody). Po wysuszeniu wykonuje się otwory w odległości 0,4 - 0,5 m, sadzi się sadzonki. Łuki nad sadzonymi roślinami pokryte są folią. Wysokość i szerokość łuków powinna wynosić około 0,7 m. W przypadku nieoczekiwanego spadku temperatury łuki dodatkowo owija się folią starym polietylenem lub innymi materiałami, które zapobiegną przechłodzeniu powietrza pod folią.

W ciepłe, słoneczne dni folię należy otworzyć, aby przewietrzyć rośliny. Film najlepiej nakręcić w dwudziestym czerwcu (należy liczyć się z warunkami atmosferycznymi). W tym okresie zaczyna się kwitnienie, do zapylenia konieczne będzie otwarcie dostępu owadów do kwiatów.

Po zdjęciu folii łóżka są odchwaszczane, pędy są równomiernie rozłożone na ich terytorium.

podstawowe zasady pielęgnacji melonów

Podlewanie przeprowadza się raz w tygodniu podgrzaną wodą pod korzeniem, unikając moczenia szyjki korzeniowej. W czasie upałów podlewanie odbywa się wieczorem, w chłodne dni - rano. Po każdym podlewaniu wymagane będzie poluzowanie gleby, pielenie należy przerwać, gdy liście roślin się zamkną.

W okresie dojrzewania owoców podlewanie roślin jest ograniczone.

Jajnik owocowy występuje na pędach bocznych, dlatego po pojawieniu się szóstego liścia należy uszczypnąć główną łodygę - spowoduje to bardziej aktywne rozgałęzienie. Kwiaty typu żeńskiego pojawiają się na pierwszym lub drugim węźle gałęzi bocznych.

Po utworzeniu dwóch lub trzech owoców wszystkie pojawiające się jajniki są usuwane, a wierzchołki pędów są uszczypnięte. Pędy boczne bez jajnika są usuwane - poprawi to oświetlenie roślin. Opatrunek górny przeprowadza się po 1 lub 2 podlewaniach. Jednocześnie nawozy azotowe powinny być ściśle znormalizowane - powodują zbyt szybki wzrost masy wegetatywnej, ale znacznie obniżają plon. Top dressing jest produkowany na przemian z nawozami mineralnymi i organicznymi. Można również stosować napary ziołowe. Dopóki melony nie zaczną kwitnąć, można dodać do nich roztwór azotanu amonu lub dziewanny, okres kwitnienia będzie wymagał użycia pełnych nawozów mineralnych.

Agronomowie uważają zwiększony wzrost jednego z owoców, podczas gdy wszystkie inne żółkną, jako alarmujący objaw - oznacza to, że roślina nie otrzymuje wystarczającego pożywienia.Aby poprawić sytuację, musisz zorganizować dodatkowe karmienie. Możesz użyć gnojowicy (1:10) i mocznika. Okresowe podlewanie należy przeprowadzać roztworem nadmanganianu potasu.

szkodniki i choroby

Szczególnie ważnym punktem jest walka z chorobami i szkodnikami owadzimi. Oto najpopularniejsze z nich.

Fusarium - wywoływane przez grzyby, obniża plon i smak. Objaw - liście stają się szare i cętkowane. Rośliny giną z powodu fusarium przez kilka dni. Infekcja następuje poprzez system korzeniowy, sadzenie melonów w tym samym miejscu znacznie zwiększa ryzyko epidemii. Walka z infekcją grzybiczą to:

• w odmowie sadzenia melonów na tych łóżkach przez 6-7 lat,
• zbieranie i spalanie wszystkich chorych roślin,
• głęboka orka zimowa,
• zaprawianie nasion przed siewem roztworem 40% formaliny (5 min),
• jednolite nawadnianie nie powodujące nadmiernej wilgoci,
• poluzowanie bruzdy nawadniającej,
• rozpylanie melonów roztworem chlorku potasu.

Często śmierć rośliny jest spowodowana mączniakiem prawdziwym, który objawia się pojawieniem się plam na dolnej, a następnie górnej części liści, biczach i łodygach. Walka z chorobą to:

• w przemianach kultur,
• dokładne oczyszczenie terenów z porażonych roślin,
• przy opryskiwaniu roślin zwilżalnym proszkiem siarkowym, gdy pojawiają się najmniejsze oznaki choroby i zabieg powtarzamy co 10-12 dni.

Miedziana główka lub antraknoza - początkowo objawia się pojawieniem się brązowych plam na płatkach, deformacją, wysuszeniem, cierpią rzęsy - cienkie i łamią się, owoce zmieniają kształt i gniją. Środki kontrolne to:

• w odpowiedniej technologii rolniczej,
• przetwarzanie z mieloną siarką,
• opryskiwanie mieszaniną Bordeaux.

Najczęstszymi owadami, które szkodzą melonom, są:

mszyce

przędziorków

wciornastki tytoniowe. Leczenie środkami agrochemicznymi można polecić jako skuteczne metody zwalczania: Fufanon, Commander Maxi, Aktellik, Kemifox, Fitoverm.

10

Crenshaw

Melon Crencho jest często dodawany do sałatek i robi się z niego soki.

Melon z żółtą skórką i pomarańczowym miąższem to hybryda uzyskana z połączenia odmian cassaba i perskich. Crencho ma wyjątkowy i niezrównany soczysty smak, a także słodko-korzenny aromat. Rozmiar rolki może wzrosnąć do 4 kg. Dojrzewa w połowie sierpnia - na początku września. Inną charakterystyczną cechą tej odmiany jest jej owalny kształt.

Melon to jeden z najlepszych pokarmów dla osób z suchą skórą, ponieważ zawiera dużo witaminy C, która pomaga ją nawilżać.

Torpeda

Świeże użycie torpedy może ustabilizować pracę jelit i wzmocnić właściwości układu odpornościowego.

Odmiana dobrze znana Rosjanom. Wydłużony żółty owoc ma szorstką siateczkę. Kolor miąższu miodu jest biały, a nawet mleczny. Torpedy dojrzewają pod koniec lata, rosną głównie w Azji Środkowej. Odmiana dobrze znosi transport, dlatego melony te można spotkać tak często na rosyjskich targach owocowych.

Torpedę uważa się za odmianę późną, dlatego melony, które czasami pojawiają się w supermarketach do końca sierpnia, należy traktować z ostrożnością: najprawdopodobniej do ich uprawy używano używek.

Po raz pierwszy takie melony uprawiano w Uzbekistanie. Istnieją wszystkie warunki do wzrostu torped - klimat gorący i suchy. Odmiana zawdzięcza swoją nazwę podłużnemu kształtowi. Torpeda jest uważana za produkt dietetyczny, jest aktywnie wykorzystywana do gotowania (a nawet używa się skórki).

Ciekawostka: Mysi melon wcale nie jest melonem!

To jest meksykański korniszon. To pełzająca winorośl. Owoce nazywane są „cucamelons”.

Opis. Z wyglądu owoce wyglądają jak małe arbuzy. Miąższ jest zielony, kwaśny i wodnisty. Owoce mają do 3 cm średnicy, skórka jest zielona, ​​w paski. Smakują jak ogórki, jest kapusta zajęcza.

Funkcje. Ta egzotyczna odmiana uprawiana jest wyłącznie w szklarniach. Jedna roślina produkuje do 7 kg owoców.

Jesienią, gdy zbiory ogórka się kończą, spróbuj wykopać korzenie rośliny - będzie tam do półtora kilograma bulw. Wyglądają jak słodkie ziemniaki, ale smakują jak mieszanka ogórka i rzodkiewki.

Historia kultury

Pierwsza wzmianka o tej roślinie znajduje się w Biblii. Obecnie dzikiej rośliny praktycznie nie ma, ale nadal istnieją wybrane formy kulturowe gatunków chwastów. Przypuszczalnie uprawa rośliny miała miejsce na terytorium północnych Indii oraz w sąsiednich regionach Iranu. Uprawiany melon zaczął się stopniowo rozprzestrzeniać z tych regionów.

W XVI wieku historycy po raz pierwszy wspominają o melonach moskiewskich, chwaląc ich duży rozmiar i wspaniały smak. W tym czasie ta uprawa melona była uprawiana w szklarniach pod Moskwą. W połowie XIX wieku podróżnik z Węgier Vambery opisał melona jako owoc, którego słodki aromatyczny smak nie jest znany w żadnym kraju w Europie. W Turkmenistanie miejscowa ludność co roku oficjalnie obchodzi święto tej kultury.

Dziki melon (Cucumis melo subsp. Agrestis)

Posiada drobne, rozszczepione liście i owoce wielkości śliwki lub pomarańczy, z cienkim, lekko słodkim, gorzko-kwaśnym miąższem:

• pole chwastów (var. agrestis): łodyga jest szorstka, gruba, silnie rozgałęziona, kwiaty duże. Owoce są szaro-zielone, bezwonne, z krótką szypułką.
• dziko rosnące (var. figari): małe liście i kwiaty, cienka łodyga, jajnik z krótkim pokwitaniem, owoce na długich zakrzywionych szypułkach, 3-4 cm długości, bez aromatu.
• małe owoce, pachnące, dudaim (var. dudaim): owoce o mocnym aromacie, małe, z jasnobiałą, żółtą, purpurowo-brązową korą i jędrnym żółtym lub pomarańczowym miąższem.

Późno

Późne odmiany melona dojrzewają w ciągu 95-110 dni. Późne melony dojrzewają długo, ale mają istotne zalety w stosunku do odmian wczesnych i średnio dojrzewających - są bardzo smaczne i mają długi okres przydatności do spożycia.

Torpedo (Rainbow)

Jest to najpopularniejsza odmiana uprawiana w regionie Azji Środkowej. „Torpeda” w swojej ojczyźnie - w Uzbekistanie nazywa się „Mirzanchul”. W Azji Środkowej owoce dorastają do 15 kg.

Opis. Owoce są podłużne - melon zawdzięcza swoją nazwę właśnie wydłużonemu kształtowi. Kolor skórki jest ciemnożółty, pokryty jest białą „ażurową” siateczką. Kolor miąższu mleczny, smak słodko-miodowy z domieszką wanilii, konsystencja miękko-oleista. Zawartość cukru wynosi ponad 8%.

Dojrzewająca późno „Torpedo” dojrzewa pod koniec lata. Dlatego zbyt wcześnie wprowadzane do obrotu podłużne melony są prawdopodobnie niebezpieczne ze względu na stosowanie środków chemicznych przyspieszających dojrzewanie.

Funkcje. Jest dobrze transportowany i przechowywany. Przy sprzyjających warunkach owoce mogą trwać do wiosny. Raczej „rozłącz się” - melony są przechowywane w suchym, chłodnym pomieszczeniu, zawieszone. Od 1 mkw. m dostać 2,5-3 kg melonów. Zawartość kalorii to 35 kcal na 100 g. Istnieje odmiana odmiany „Torpedo”, przystosowana do warunków Rosji - melon „Rainbow”. Waga „torpedy” uprawianej w Rosji nie przekracza 5-6 kg.

Zimowanie

Odmiana średnio późna o okresie wegetacji 100-110 dni.

Opis. Owoce żółte, owalne z zielonkawo-białym miąższem. Powierzchnia jest gładka z siateczką. Waga 2-5 kg. Miąższ jest chrupiący, o delikatnej konsystencji.

Funkcje. Wysoka tolerancja na suszę. Dobrze przetransportowany. Wysoka odporność na choroby. Plony do 270-330 c / ha. Nie pękają, są dobrze zachowane. Zawartość cukru wynosi do 8,5%. Odporność na mączniaka prawdziwego i antraknozę.

Yakup Bay F1

Późno dojrzewający wysokowydajny melon odmiany Tendral. Holenderska hybryda hodowlana.

Opis. Owoce owalne osiągają wagę 4-5 kg. Skórka jest zielona, ​​a miąższ biały i soczysty.

Funkcje. Zawartość cukru do 15%. Oznaki dojrzewania to pojawienie się żółtawego odcienia i utrzymujący się aromat.Jeśli owoce zostaną zebrane na zielono i umieszczone w suchym miejscu, w ciągu 2-3 miesięcy dojrzeją i będą gotowe do spożycia. Odporność na tradycyjne choroby melonów.

Zwalczanie szkodników

Melon Cantaloupe

Melon to warzywo kochane nie tylko przez ludzi, ale także przez owady. Uprawy melona są często atakowane przez następujące szkodniki:

• Mszyca. Owad może wyglądać nieszkodliwie ze względu na swój mały rozmiar. Jednak szkodniki są umieszczane w grupach na liściu, aby wyssać z niego sok. W rezultacie dochodzi do zażółcenia, wysuszenia i skręcenia całego jajnika. Główną metodą zwalczania mszyc melonowych jest zbieranie resztek roślinnych z terenu, przetwarzanie obszaru sadzenia specjalnym roztworem. Skład płynu: Karbofos (60 g - 8 l wody), mydło do prania (100 g - 10 l wody) oraz Actellik (2 ml - 0,7 l wody).
• Pająk. Pasożyt szkodzi w taki sam sposób jak mszyca melonowa. Kleszcz jest eliminowany za pomocą preparatów roztoczobójczych i związków fosforu (siarki).

Pająk na melonie

• Wireworm. Miłośnik ziemniaków pielęgnowanych w postaci przysmaków i melona. Nie zaleca się spokojnego traktowania jego wyglądu, ponieważ wireworm gryzie nasiona z owoców. Metody kontroli - poluzowanie gleby, terminowe usuwanie chwastów i dostarczanie (podczas sadzenia) każdego otworu 1 łyżką. pokruszona skorupa jajka. Zaleca się ustawienie przynęty na szkodniki. Pod koniec wiosny w zagłębieniach glebowych należy umieścić słomę i zeszłoroczną trawę. Przynęta zostaje spalona, ​​gdy zebrała wystarczającą liczbę larw pasożytów.
• Gryząca miarka. Łodygi roślin cierpią z powodu gąsienic tego motyla. Volaton i Decis pomogą zniszczyć szkodniki (stosować zgodnie z instrukcją). Bruzdy można zwilżyć i potraktować Bazudinem (15 g na 10 metrów kwadratowych) zmieszanym z 0,5 litra piasku.
• Mucha melona. Szkodnik składa jaja w miąższu, po czym owoc gnije w krótkim czasie. Metody postępowania z muchą melona - zaprawianie nasion w nadmanganianu potasu przed sadzeniem i traktowanie grządek roztworem Zenith lub Rapira. Kiedy roślina zakwitnie, skorzysta na potraktowaniu jej środkiem owadobójczym Kemifos (1 ampułka na 5 litrów wody).

Ważny! Owady są odporne na trucizny, jeśli się do nich przyzwyczają. Fundusze należy zmienić, jeśli zabieg ma być wykonywany kilka razy w sezonie.

etiopczyk

Etiopczyk jest głównie spożywany na świeżo

Wyhodowany przez rosyjskich hodowców stosunkowo niedawno. Odmiana jest klasyfikowana jako środkowa. Okres dojrzewania melona może trwać całe lato. Zwykle próbują tego we wrześniu. Na zewnątrz Etiopczyk bardziej przypomina dynię niż melon. Owoce odmiany są bardzo duże. Mogą ważyć do 3,5 kg, czyli więcej niż wiele innych popularnych odmian. Skórka owoców jest ciemnożółta, z zielonymi paskami i rozgałęzioną siecią małych pęknięć. W środku ukryty jest miąższ pomarańczy, który ma bardzo silny aromat niosący miodowe odcienie.

Odmiana jest ciepłolubna (jak można się domyślić po nazwie), dlatego uprawiana jest wyłącznie w regionach południowych.

Melony zaskakują różnorodnością. Różnią się kształtem, kolorem, strukturą miąższu i smakiem. Ale pod jednym względem są dokładnie podobne - w dobroczynnych właściwościach charakteryzujących kulturę melonów. Wszystkie melony są bogate w proteiny, węglowodany i sole mineralne, które poprawiają sprawność fizyczną, pomagają organizmowi nabrać siły i przygotować się do zimy. Późnym latem i wczesną jesienią melon powinien pojawiać się na stole tak często, jak to możliwe. Pożądane jest, aby za każdym razem była to jakaś zupełnie nowa odmiana.

Podstawowe zasady doboru i przechowywania melonów

Aby cieszyć się aromatem aromatycznych owoców, musisz wiedzieć, jak wybrać melona.

1. Wąchać. Jagoda dyniowa powinna ładnie pachnieć. Jeśli aromat jest nieobecny lub jest wydzielany przez trawę, owoc nie jest dojrzały.
2. Pukanie. Tępy dźwięk wskaże dojrzałą, słodką jagodę.
3. Powiesić. Dojrzała, soczysta jagoda nie może ważyć niewiele.
4. Zwróć uwagę na kucyk. Powinien być gruby, ale suchy.
5. Zbadaj powierzchnię owocu. Kolor musi być jednolity.Plamy i wgniecenia wskazują na uszkodzenie.
6. Dotknąć. Bardzo twarda dynia wydaje niedojrzałość, zbyt miękka jagoda - przejrzała.
7. Skaleczenie. Szare, puste nasiona, brak zapachu melona mogą świadczyć o wpompowaniu do rośliny azotanów.

Melon ogórkowy (Cucumis melo subsp. Fleksuosus)

Charakterystyczną cechą tego melona są dwupienne kwiaty, robakowate jajniki i wydłużone, pomarszczone owoce, używane w taki sam sposób jak ogórki, obejmują odmiany wszystkich rodzajów ogórków:

• serpentyna lub pojemnik (odm. flexuosus): kwiaty są dwupienne, kora dojrzałych owoców jest biała lub zielona, ​​bez oczka, miąższ średniej grubości, luźny, biały, niesłodzony.

Wąż melon lub pojemnik (Cucumis melo var. Fleksuosus)

• ogórek melon, ajur (var. adzhur): uprawiany w Syrii, Palestynie i Afryce Północnej. Typowe są maczugowate, sierpowate, z zgrubieniami na końcach, owoce do 80 cm długości.Kora pomarszczona, biaława lub zielono-żółta, łodyga nie oddziela się (należy ją odciąć, w przeciwnym razie owoc zacznie gnić). Miąższ jest luźny, włóknisty, soczysty, niesłodzony.

Choroby i szkodniki

Niezależnie od tego, czy uprawia się go na zewnątrz, czy w pomieszczeniu, melon może być podatny na różne choroby, jeśli nie jest odpowiednio pielęgnowany. Kultura południowa nie jest ubezpieczona przed inwazją szkodliwych owadów.

Tabela: choroby i szkodniki, leczenie i zapobieganie

Galeria zdjęć: jak rozpoznać choroby i szkodniki

Mączniak prawdziwy pojawia się jako białe plamy

Uratowanie rośliny przed fusarium jest prawie niemożliwe

Mszyca melonowa chowa się na spodniej stronie liścia.

Problemy z uprawą melona

Czasami niedoświadczeni ogrodnicy zawodzą podczas uprawy melonów. Ale nie ma nic nieodwracalnego.

Tabela: problemy i rozwiązania

Kiedy melon zacznie dojrzewać, przestań podlewać i karmić, w przeciwnym razie owoc może pęknąć.

Kassaba

Miąższ cassaby w cięciu jest gęsty, w świeżo ściętych owocach jest trawiasty z aromatem ogórka

Cassaba (lub melon zimowy) różni się od innych odmian melonów prawie całkowitym brakiem silnego zapachu. Do czasu dojrzewania owoc ma okrągły, lekko spłaszczony kształt. Ma jasnożółtą lub kremową skórkę z małymi ciemnozielonymi plamkami i białym miąższem. Zwykle kassaba dojrzewa w glebie w środku jesieni. To jedna z najnowszych odmian, które można spotkać w dużych sklepach od połowy września do prawie grudnia.

W okresie przechowywania cassaba nabiera jeszcze bogatszego smaku, który wypada korzystnie w porównaniu z owocami tej samej odmiany, które właśnie zostały usunięte z ogrodu. Dlatego nazywa się go „zimą”, czyli zbliża maksimum swojego smaku do zimy.

Odmiana służy do gotowania potraw indyjskich i azjatyckich. Jest również dobry dla zdrowia: specjaliści od prawidłowego odżywiania odróżniają melona ozimego od wszystkich innych odmian, ponieważ nie zawiera cholesterolu.

Siostra ogórka

Aby odpowiedzieć na tak interesujące pytanie, konieczne jest mentalne przeniesienie się do ogrodu lub melona i zapamiętanie, jak rośnie melon, jak wyglądają jego liście, do jakiej rodziny należy.

Niektórzy, widząc po raz pierwszy bat z melonów i ogórków, będą zaskoczeni, bo są tak podobni. Rodzaj liany, w zależności od odmiany, rozciąga się na kilka metrów. Oprócz tej wspólnej cechy liście obu roślin są również prawie identyczne. Są małe, w kształcie wachlarza. Oczywiście na przykład w Uzbekistanie liście melona będą duże, ale w szklarniach pod Moskwą są bardzo skromne. A to pomoże odpowiedzieć na pytanie: „Czy melon to owoc czy warzywo?” W końcu to niewielki rozmiar liścia pachnącego piękna pozwala wyraźnie zobaczyć jego związek z ogórkiem. Ma dokładnie taki sam kształt, ale nieco ciemniejszy kolor i mniej owłosione.

Zalecenia dotyczące wyboru odmiany

Przy wyborze różnych melonów brane są pod uwagę warunki klimatyczne, jakość gleby, obecność sąsiadów w ogrodzie i tempo wzrostu rośliny.

Kupując nasiona, należy uważnie przeczytać instrukcje na opakowaniu. Niektóre odmiany są przeznaczone wyłącznie do uprawy w szklarni, słabo rosną na zewnątrz.

W przypadku szklarni można wybrać dowolną odmianę, ale w warunkach klimatu regionu moskiewskiego najlepiej czują się następujące odmiany:

• Kolektywny rolnik Kuban;
• Torpeda;
• Sen Sybaryty;
• Ałtaj;
• Titovka;
• Etiopczyk;
• Krinichanka;
• Lada;
• Dina;
• Kasaba (Kassaba);
• Karmel;
• Aikido f1;
• Chamoe;
• Wietnamski;
• Kantalupa (gałka muszkatołowa).

„Aikido”

„Chamoe”

Wietnamski melon

Kantalupa

„Kuban Kolkhoz Woman”

"Torpeda"

„Sen Sybarite”

Melon Ałtaju

etiopczyk

„Krinichanka”

„Lada”

„Kassaba”

Przeciwwskazania

Głównym niebezpieczeństwem melona jest przejadanie się., która jest przyczyną rozwoju hiperwitaminozy (nadmiernego przesycenia witaminami).

Nie zapominaj, że melon to niezależny produkt, którego nie należy mieszać z daniami głównymi. W przeciwnym razie tak jest może powodować uczucie ciężkości żołądka i biegunkę.

Melon powinien być traktowany ostrożnie przez osoby, które mają predyspozycje do nagłych skoków poziomu cukru we krwi.

Galia

Galia jest idealna do robienia owoców kandyzowanych

Galia to melon, który produkuje najbardziej imponujące owoce. I to jest jego wyróżnik.Takie melony mają okrągły kształt, ich skórka jest żółta, z lekkim pomarańczowym odcieniem i siecią małych pęknięć. Wewnątrz znajduje się ciemny, zielonkawy miąższ o słodkim smaku i jasnym aromacie. Galia to odmiana pochodzenia izraelskiego. Teraz jest aktywnie uprawiany w Ameryce Południowej, Chile i niektórych stanach Stanów Zjednoczonych.

Odmiana jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Dojrzewa w ciągu dwóch miesięcy i pojawia się na półkach na początku sierpnia. Pod względem zawartości cukru owoce zbliżone są do odmiany kantalupa.

Galia jest często używana w różnych potrawach, od sałatek po desery.

Pielęgnacja melona na miejscu

Melon wymaga stałej opieki.

Po wykiełkowaniu łodygi są przerzedzane, pozostawiając 1-2 najsilniejsze łodygi w każdym otworze.

Aby zmniejszyć obszar zajmowany przez melony i chronić owoce przed gniciem w kontakcie z ziemią, stosuje się gobeliny:

1. Są instalowane w ogrodzie po wykiełkowaniu pierwszych podłużnych łodyg., które są przymocowane do kraty za pomocą lin.
2. Owoce są również związane, aby będąc w zawieszeniu, nie zerwać.
3. W tym celu można użyć zwykłej gazy (siatki), przymocowany do kratki lub specjalnych stojaków.

Pionowe rzęsy melonów są lepiej doświetlone, co przyczynia się do powstania na nich większej liczby owocujących jajników.

Opcje aranżacji łóżek pionowych

Ogólne zasady opieki

Melony uwielbiają światło, brak światła jest częstą przyczyną słabego wzrostu, opadania jajników i braku słodyczy w owocach. Aby melony lepiej rosły, uzyskując maksymalne ciepło i wilgoć, ziemia wokół nich jest regularnie rozluźniana. Robi się to ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni blisko powierzchni.

Chwasty drenażowe są również regularnie usuwane. Rośliny dobrze znoszą suszę... Przy odpowiedniej pielęgnacji można uzyskać dobre zbiory nawet z małego łóżka z 3-4 dołkami.

Podlewanie i karmienie

1. Dla dobrego wzrostu rośliny nie są codziennie podlewane, i gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby.
2. Nie wylewaj wody na korzenie, mogą gnić... Lepiej jest zrobić małe zagłębienie obok każdego otworu i wlać je tam.
3. Aby zaoszczędzić wilgoć, przed sadzeniem podłoże jest wyłożone specjalną folią, dostęp do wody zapewnia system nawadniania kropelkowego.
4. Takie podlewanie pozwala regulować ilość wilgoci na różnych etapach wzrostu roślin.... Tak więc na około 1 miesiąc przed początkiem dojrzałości owoców nadających się do sprzedaży rośliny praktycznie przestają podlewać.
5. Melony karmione są saletrą, odchodami z kurczaka i dziewanny. Pierwsze karmienie odbywa się 2 tygodnie po wykiełkowaniu. Podobne opatrunki wykonuje się co kolejne 3 tygodnie.

Szczypanie i nadawanie kształtu

1. Melony są ściśnięte u góry, aby zapobiec wykorzystaniu przez roślinę wszystkich dostarczanych do niej składników odżywczych do gromadzenia zielonej masy.
2. Szczypanie umożliwia przekierowanie składników odżywczych bezpośrednio do owocu, co pozytywnie wpływa na tempo dojrzewania i smak.
3. Melony umieszczone na kratce są ściskane na każdych 3-4 liściach. Uprawiane na ziemi również szczypią na wyznaczonym poziomie, ale pozostawiają co najmniej 2 piękne pędy, które w miarę wzrostu szczypią do ziemi.
4. Kolejne szczypanie odbywa się na wyrostkach bocznych, jednocześnie na każdym z nich pozostaje nie więcej niż 5 arkuszy.

Po uszczypnięciu wierzchołków na kratce melony zaczynają silnie się rozgałęziać. Aby uformować krzew, wybiera się 2 najbardziej rozwinięte pędy, a resztę odcina. Pozostałe pędy są przywiązane do kratki. Dzięki temu roślina nabiera pięknego kształtu.