Róże parkowe: opis z nazwami 17 najlepszych odmian, w tym odpornych na zimę | (100+ zdjęć i filmów) + recenzje

Róża herbaciana hybrydowa odmiana Rose Gaujard

Królowa ogrodu kwiatowego, róża, jest niezwykle popularna ze względu na długie obfite kwitnienie bujnych krzewów, różnorodność kształtów i kolorów. Róża nie ma sobie równych w dekorowaniu krajobrazu - te byliny są wspaniałe w jednym nasadzeniu, w postaci granic i jasnych klombów, przy dekorowaniu powierzchni pionowych lub stref podziału.

Hodowcy wyhodowali ogromną liczbę odmian, które są podzielone na typy, w zależności od wielkości i kształtu krzewów, czasu kwitnienia i wielkości kwiatów, ich liczby w kwiatostanie. Aby pomyślnie zaprojektować ogród lub ogród kwiatowy, przede wszystkim ważne jest, aby zdecydować się na rodzaj róży, a następnie wybrać samą odmianę.

Kilka faktów z historii róż

W pismach starożytnych rzymskich historyków opisy róż można znaleźć więcej niż raz, a nawet wtedy piękno tego kwiatu urzekło wielu. Racjonalni mieszkańcy starożytnego Rzymu uprawiali głównie użyteczne rośliny w ogrodach, ale także róże.

Po upadku wielkiej potęgi róże były uprawiane głównie przez mnichów i odnieśli sukces w tej sztuce. To ogrody klasztorne stały się w przyszłości wzorem dla wielu parków i ogrodów królewskich rezydencji Europy. Nieco później na kontynencie europejskim pojawiły się odmiany ze Wschodu, a na początku XIX wieku - róże z Azji.

Uderzająca jest różnorodność gatunków roślin, kształtów, koloru i aromatu pąków, a także szereg cech róż, a osiągnięto to dzięki selektywnej selekcji, krzyżowaniu. Istnieje wiele klasyfikacji i chociaż wszystkie rośliny należą do tego samego rodzaju Rosehip, różnice między nimi są dość znaczące. Jedną z najczęstszych klasyfikacji jest oddzielanie róż zgodnie z charakterystyką znaków ogrodowych. Jako kryteria można również wybrać następujące cechy:

  • kolor płatków;
  • liczba płatków;
  • kształt kwiatu;
  • kształt liścia;
  • aromat.

Róże wyróżnia się według zastosowanych cech (między innymi doniczkowych, ciętych), według miejsca wzrostu (na wolności, w ogrodach).

W 1976 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Ogrodników zatwierdziło klasyfikację uwzględniającą cały szereg biologicznych i ozdobnych cech roślin. To ona jest główną, chociaż co roku wprowadza się do niej poprawki (stale pojawiają się nowe odmiany i hybrydy). W naszej recenzji podano najpopularniejsze klasyfikacje, metody uprawy róż, podano również zalecenia dotyczące zdobywania tej kultury.

Różnorodność gatunków

Hodowcy nie lekceważyli róż i zdołali wyhodować dużą liczbę gatunków, w tym nowe odmiany róż ogrodowych, które różnią się wymaganiami uprawy na różnych terytoriach i służą do tworzenia pięknych kompozycji.

Hybrydowe róże herbaciane to jedne z najpopularniejszych wielkokwiatowych róż ogrodowych.

Biorąc pod uwagę, że roślina była uprawiana przez długi czas, klasyfikacja jest uważana za warunkową, ponieważ trudno jest określić dokładną przynależność: po długim okresie formowania kwiaty zmieszały się z innymi.

Za najpopularniejsze i najbardziej wartościowe uznawane są następujące rodzaje róż ogrodowych:

  1. Herbata hybrydowa.
  2. Wspinaczka.
  3. Rośliny okrywowe.
  4. Miniaturowy.
  5. Park.

Róże krzewowe są reprezentowane przez dużą liczbę odmian o różnych cechach, kolorach i kształtach.

Herbata-hybryda

Do tej najpopularniejszej grupy należą odmiany otrzymane ze skrzyżowania róż ciągłych i herbacianych.Odziedziczyli pachnące i obfite kwitnienie po herbaciarniach, a po powtarzających się - odporność na niekorzystne warunki środowiskowe, odporność na choroby. Pierwszy przedstawiciel został wyhodowany w 1867 roku.

Odmiany te nadal zajmują wiodącą pozycję, są używane częściej niż inne przy tworzeniu ogrodów różanych, dekorowaniu klombów, do cięcia. Wspólne cechy przedstawicieli tej grupy to:

Najlepszymi przedstawicielami hybrydowych róż herbacianych są róże Blue Moon.

  • rozgałęziające wyprostowane pędy osiągające wysokość 0,5-2 m;
  • gęste liście, błyszczące lub matowe, z bogatym zielonym odcieniem;
  • duże pąki (o średnicy 7-12 cm), pojedyncze lub zebrane w kwiatostany racemose, o różnych odcieniach;
  • długi okres kwitnienia (od czerwca do połowy jesieni).

Hybrydowe róże herbaciane kochają ciepło, wyróżniają się zwiększonymi wymaganiami lokalizacyjnymi i często atakują je szkodniki. Gatunek ten jest mniej zimotrwały niż powtarzający się, ale na środkowym pasie rośliny, przy odpowiednim schronieniu, są w stanie dobrze zimować. Najlepszymi przedstawicielami tej grupy są:

  1. Podwójna rozkosz.
  2. Niebieski księżyc.
  3. Cherry Brendy.
  4. Gloria Dei.
  5. Paradaiz.
  6. Sphinx Gold.
  7. Bella Pearl i in.

Floribunda

W wyniku wielokrotnego krzyżowania różnych gatunków (poliantu, mieszańca herbacianego, perneckiego, itp.) Wyhodowano nowe odmiany róż, które oficjalnie uznano w 1952 roku, do osobnej grupy trafiły dopiero w 1976 roku. Po różach Floribunda stały się powszechne, polianty straciły popularność.

Róża krzewiasta Floribunda jest rośliną zwartą, wyróżniającą się pod każdym względem różnorodnością. Na jednej łodydze znajduje się do 5 dużych, pięknie ukształtowanych kwiatów (w kształcie kielicha lub miski), półpełnych lub pełnych. W każdym pędzlu pojawia się jednocześnie kilka kolorów.

Floribundy mają wszystkie odcienie charakterystyczne dla herbaty hybrydowej, wielu przedstawicieli ma przyjemny aromat jako integralną właściwość. Krzewy są niskie lub wysokie (ponad 1,5 m).

Są sadzone wzdłuż ścieżek, używane w złożonych kompozycjach i uprawiane w pojemnikach. W okresie kwitnienia róże ogrodowe są w stanie przyćmić nawet kwietnik. Czasami bola jest szczepiona i rośnie jak drzewo.

Jako róże krajobrazowe, róże Floribunda mogą być używane do akcentów kolorystycznych w dużych i małych grupach dekoracyjnych, w ogrodach skalnych i ogrodach kwiatowych. Mogą dobrze zimować w warunkach klimatycznych centralnej Rosji, są odporne na wiele chorób.

Trudno jest wymienić, jakie są tego typu odmiany, ich cechy są podobne, dlatego wygodniej jest je podzielić według odcieni:

  1. Złote Wedy.
  2. La-Paloma.
  3. Lion-Rose.
  4. Leonardo da Vinci.
  5. Gebruder Grimm.
  6. Pomponella.
  7. Purpl Tiger i inne.

Wspinaczka

Hybrydy powstają poprzez skrzyżowanie róż wielokwiatowych z herbatą hybrydową i północnoamerykańskimi różami pnącymi. Ich głównym przeznaczeniem jest pokrycie części domów, altan, ogrodzeń, krat, pergoli, łuków ogrodowych, konstrukcji architektonicznych, starych drzew.

Róże pnące są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu do projektowania parków i ogrodów.

Są to wieloletnie winorośle, osiągające wysokość 5 m, często są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu przy dekorowaniu parków i ogrodów, doskonale nadają się do letnich domków. Pędy są elastyczne, pełzające, pędy wygięte w łuk, więc potrzebują wsparcia.

Wszystkie odmiany wyróżniają się ciągłym kwitnieniem, ponieważ mają wydłużone fazy pączkowania, pędy powstają w sposób ciągły. Średnio trwa do 35 dni, częściej raz, ale u niektórych gatunków można zauważyć powtarzające się kwitnienie.

Kwiaty znajdują się wzdłuż gałęzi o małych, twardych liściach, zebranych w kwiatostany, kolory są różne:

  • biały;
  • różowy;
  • czerwony i inne odcienie.

Niektórzy przedstawiciele nie mają aromatu, inni mają słaby. W grupie występuje 5 rodzajów róż pnących:

  • wielokwiatowy;
  • wielkokwiatowe (pojedyncze lub kilka kwiatów w kwiatostanie);
  • w kolorze pędzla (kwiatostany przypominają róże Floribunda);
  • dziki;
  • miniaturowy.

Ten rodzaj róży jest mrozoodporny, pod osłoną dobrze znosi zimowe mrozy. W surowych rosyjskich warunkach klimatycznych ich godność nie może być w pełni zamanifestowana.

Z powodu wczesnej jesieni krzewy zaczynają zrzucać pąki i przygotowują się do zimy. Nie wszystkie rodzaje delikatnych róż ozdobnych są w stanie wytrzymać silne mrozy (do -35 ° C).

Ciągle kwitnące odmiany róż pnących:

  • Flammentanz;
  • Bobbie Jame;
  • Laguna.

Pnące róże drobnokwiatowe:

  • Super Excelsa;
  • Super Dorothy.

Wspinaczka wielkokwiatowa:

  • Santana;
  • Polka.

Róże pnące nie zachowują zdolności ponownego kwitnienia.

Rośliny okrywowe

Róże okrywowe wyróżniają się rozłożystymi krzewami i obfitym kwitnieniem.

Pod względem różnorodności form i typów róże okrywowe przewyższają inne grupy. Wśród nich są przedstawiciele niskiego wzrostu z długimi łodygami pełzającymi po ziemi i wyższymi, których łodygi opadają.

Wysokość krzewów może wynosić od 20 do 200 cm, są podzielone na 4 podgrupy:

  • małe pełzanie (wysokość 30-45 cm, szerokość nie większa niż 1,5 m);
  • duże pełzanie (od 45 cm wysokości i ponad 1,5 m szerokości);
  • małe opadające (do 95 cm wysokości, około 1,5 m szerokości);
  • duże opadające (powyżej 1 mi od 1,5 m szerokości).

Niektóre mają podwójne kwiaty, inne mają prostsze formy, ale to nie czyni ich mniej pięknymi. Dzięki różnorodności zewnętrznej ta grupa ma 2 cechy:

  • obfite kwitnienie;
  • umiejętność zachowania blasku do jesieni.

Liczba kwiatów zależy od odmiany, średnica 10-50 mm. Gatunek ten wyróżnia się ciągłym kwitnieniem, mrozoodpornością i odpornością na choroby. Ze względu na energiczny wzrost i silne rozgałęzienia krzewy szybko rosną, ich średnica jest większa niż wysokość.

Popularne odmiany róż okrywowych:

  • Wróżka;
  • Mainaufeuer;
  • Cześć;
  • Balerina;
  • Dywan Appleblossom Flover;
  • Bursztynowa okładka;
  • Swany.

Park

Dobrze znana kultura ma kilkadziesiąt tysięcy odmian. Nazwa jest warunkowa, ponieważ w grupie tej znajdują się ozdobne gatunki róży, a także mchów i róż stulistnych, wyhodowanych w XVI wieku.

Krzewy osiągają 1,5 m wysokości, pąki pojawiają się wcześnie, kwitnienie obfite i długie. Kolor jest inny: od białego do ciemnofioletowego, rzadziej można znaleźć kolory żółte lub pomarańczowe. Jeden kwiat ma do 150 płatków.

Krzewy rosną na wysokość i szerokość, dlatego wymagają obszernych nasadzeń.

Odmiany krzewiaste wymagają schronienia, ponieważ nie można ich przyciąć ani zgiąć. Na środkowym pasie róże gatunków zbliżonych do dzikich lub dzikiej róży mogą nie być zamknięte na zimę.

Istnieją 2 grupy róż w parku:

  • pojedyncze kwitnienie;
  • z powtarzającym się kwitnieniem.

Te, które kwitną 1 raz, muszą zachować zeszłoroczne pędy, w przeciwnym razie nie zakwitną. Ale takie odmiany są bardziej odporne na zimno, nie zawsze muszą się schylać ani chować.

Odmiany róż parkowych są bardziej odporne na zimno.

Grupa kwitnąca jest ponownie podzielona na:

  • mrozoodporny (dywaniki);
  • odporne na zimno róże kanadyjskie;
  • potrzebujący schronienia.

Przedstawicielami róż w parku są:

  • Hansaland;
  • Kardynał de Richelieu;
  • Złote Święto;
  • Chloris;
  • Remi Martin;
  • Wyspa Berła;
  • Martin Frobisher.

Klasyfikacja odmian róż według rodzaju kwiatów

Róże zadziwiają różnorodnością swoich kwiatów, to nie przypadek, że hodowcy dzielą je na grupy na podstawie liczby płatków, ich koloru, a także kształtu.

Podział na grupy według liczby płatków

Prosty

Najprostsze kwiaty mają do 7 płatków, a dziś te odmiany są u szczytu popularności. Wyróżnia się bujnym kwitnieniem, wytrzymałością, a ze względu na różnorodność kolorów coraz częściej wykorzystuje się je do dekoracji parków i działek ogrodowych.

Odmiany:

  • Seria Zen Family;
  • Alexandra wstała
  • Róża Pikardii
  • Sommerabend.

Półpełne

Te róże mają od 8 do 20 płatków.

Odmiany:

  • Blanc Double de Couber (biały);

  • Pink Grutendorst (krem);

  • William Buffin (różowy).

Terry

Liczba płatków jest jeszcze większa - od 21. Ale jest też jego własna gradacja:

  • umiarkowanie frotte (do 20 płatków);
  • średni frotte (do 39 płatków);
  • gęsto frotte (ponad 40 płatków).

Odmiany:

  • Louis Jollier (malina);

  • Good Life (pomarańczowy z miedzianym odcieniem);
  • Shocking Blue (fuksja);

  • Cappuccino (kremowy, żółtawy kolor kawy).

Inne rodzaje róż

Hodowcy wyhodowali ponad 100 odmian róż karłowatych. Mają piękne kwiatuszki w różnych odcieniach z subtelnym zapachem lub bez. Ich zalety:

  • małe krzewy (do 40 cm wysokości);
  • większość jest mrozoodporna, dzięki czemu można je wykorzystać jako byliny do dekoracji rabat kwiatowych;
  • wyróżniają się długim kwitnieniem (od maja do początku mrozu);
  • miniaturowe kwiaty mają różne kształty i kolory;
  • dobrze pasuje do projektowania krajobrazu, ponieważ istnieją odmiany z 1 lub więcej kwiatami na łodydze;
  • Pełzające i pnące mini róże o długich (do 5 m) pędach i małych (do 4 cm średnicy) kwiatach w dużych ilościach dobrze nadają się na łuki i żywopłoty.

Odporne na cień angielskie róże ogrodowe Davida Austina mogą rosnąć w miejscach, w których słońce świeci 4-5 godzin dziennie:

  • Księżniczka Anne;
  • Gertrude Jekyll;
  • Delikatna Hermiona;
  • Thomas A Becket;
  • Crown Princess Margareta;
  • Crown Princess Margareta;
  • Dokuczanie Gruzji itp.

Rzadkie odmiany róż:

  1. Cinco de Mayo. Ma niezwykły kolor: rdzawo-pomarańczowy, a pod koniec kwitnienia - popielaty odcień lawendy. Głębia koloru jest wzmocniona w chłodniejsze dni. Kulisty krzew, liście ciemnozielone błyszczące. Lekki aromat jabłkowy, kwiatostany złożone z 7-10 pąków.
  2. Osiria. Ma atrakcyjny kolor: aksamitne, ciemnoczerwone płatki od wewnątrz i srebrzystobiałe na zewnątrz. Aromat jest mocny, kwitnie od czerwca do późnej jesieni.
  3. Suntory Apploz. Niebieska róża stworzona przez japońską korporację uważana jest za ideał harmonii i wieczności.
  4. Czarny Baccarat. Czarna róża wyhodowana przez francuskich hodowców. Kwiaty w pąkach są koloru czarnego, w chłodne dni mają czarny odcień.

Róże bez kolców są bardzo popularne, świetnie nadają się do parków i terenów krajobrazowych. Na ich łodygach prawie nie ma cierni, ciernie są bardziej miękkie, łatwo zdeformowane.

Podział na grupy według kształtu szkła

Róże wyróżniają się kształtem kwiatka, a te są nie tylko znane i znane wszystkim kieliszkom, ale także miseczkowe, kwadratowe, w postaci pomponów, kulek, luksusowych rozet.

Do najpopularniejszych należą odmiany o stożkowatym środku (płatki zewnętrzne zagięte w jedną całość - wewnętrzne), miseczkowe (najczęściej podwójne), płaskie (kwiaty proste z niewielką liczbą płatków).

Wspaniała dekoracja ogrodowa

Wielu projektantów krajobrazu docenia czarną królową za doskonałą okazję do stworzenia niesamowitych kompozycji kwiatowych z ich pomocą.

Ten luksusowy krzew zajmuje szczególne miejsce na tym terenie. Duża liczba dużych, kulistych, aksamitnych pąków opalizującej czerni świetnie prezentuje się w kompozycjach z innymi rodzajami róż i innymi kwiatami. Jednocześnie bardzo ważne jest, aby te kwiaty nie kruszyły się przez długi czas i nie traciły swojej pierwotnej świeżości.

Czarna królowa jest również dobra w cięciu: kwiaty w wazonie stoją przez długi czas, pachną delikatnym, delikatnym aromatem.

Podział na grupy według koloru

Fakt, że róże mają szeroką gamę kolorów, nikogo nie dziwi.


Ale jednocześnie ich kolor może być nierównomierny, co dało początek jeszcze jednej klasyfikacji - według stopnia zabarwienia:

  • monochromatyczny (zwykle jeden kolor - żółty, różowy);
  • bicolor (płatki kwiatu są pomalowane na dwa główne odcienie), odmiany: Chicago Peace, Decor Arlequin);
  • wielobarwny (odmiana Gloria Dei);
  • mieszany;
  • malowane (Claude Monet, Paul Cezanne Henri Matisse Edgar Degas);
  • w paski (Szurnięty, Marvelle, Abrakadabra).

Referencje

Czarna królowa jest ulubieńcem wielu hodowców kwiatów. Zarówno jej aromatyczny aromat, jak i wygląd są bardzo atrakcyjne.

Wielu amatorskich hodowców kwiatów, ogrodników i letnich mieszkańców woli dekorować swoje działki różami - kwiatami o pięknym wyglądzie, które podbijają serca wielu. Szczególnie wygodne są pod tym względem róże pnące, wśród których jedną z najpiękniejszych jest Czarna Królowa.

Jedyną niedogodnością, zdaniem hodowców kwiatów, jest to, że na zimę krzewy muszą być dobrze przykryte w miejscach wzrostu o trudnych warunkach klimatycznych - gdzie mrozy sięgają powyżej 35 stopni. Ale nie jest to takie trudne.

Podział na grupy według liści

Róże są niesamowite, ponieważ przyciągają uwagę nie tylko kolorem, ale także pięknem liści. Blaszki liściowe różnią się powierzchnią (mogą być matowe, ryflowane, błyszczące), a także intensywnością koloru i kolorem.

Istnieją odmiany z liśćmi:

  • zielony (wszystkie odcienie, od jasnych do ciemnych, prawie czarne);
  • brązowy;
  • czerwonawy;
  • szary.

Wyhodowano róże, w których kolor liści zmienia się w trakcie sezonu: latem liście są zielone, jesienią stają się fioletowe lub niebieskawe.

Wielokwiatowe

Różnica między wielokwiatowymi i wielkokwiatowymi polega na braku kwiatostanów. Ich kwiaty są mniejsze i nie są podwójne. Zdarza się, że odróżnienie ich od wielkokwiatowych jest dość trudne. Przedstawicielami tej grupy są:

Róże New Dawn kwitną przez całe lato.

  1. Bursztynowa Królowa. Kolor to morela, krzew osiąga 1 m wysokości i 1,2 m szerokości. Luźne grona zawierają 3-7 kwiatów (czasem więcej) o przyjemnym zapachu. Kwitnie przez całe lato. Liście są duże, na początku brązowe, dalej ciemnozielone. Przy suchej, upalnej pogodzie może mieć na nią wpływ mączniak prawdziwy.
  2. Burgundy Ice. Piękna róża o pełnych kwiatach (7-8 cm) o gęstej śliwce lub ciemnofioletowym kolorze, 3-5 w kwiatostanach. Krzew dorasta do 1,5 m wysokości i do 60 cm szerokości, zimotrwały, odporny na choroby.
  3. Sen Ruffle'a. Krzew dorasta do 60 cm wysokości, kwiaty drobne, gęsto wypełnione, o lekkim aromacie, o falistych ciętych płatkach. Kolor jest różowo-morelowy z żółtym odcieniem. Obfite i wielokrotne kwitnienie.
  4. Leonardo da Vinci. Gęsty, rozłożysty, wyprostowany krzew do 1,5 m wysokości i do 1,1 m szerokości. Młode pędy dorastają do 90 cm długości, twarde z czerwonawymi kolcami. Błyszczące liście są gęste, ciemnozielone. Kwiaty są gęsto podwojone, ściśle przylegające do siebie. Pączek jest początkowo zaokrąglony, w trakcie kwitnienia nabiera kształtu kielicha. Nieotwarte pąki są głęboko szkarłatne, otwarte kwiaty są szkarłatno-różowe z lekkim aromatem.
  5. Oczy dla Ciebie. Kolor jest blado liliowy z liliowym okiem. Kwiatostany są w pąkach po 5-7 szt. Krzew ma 1-1,2 m wysokości i wyprostowane pędy zaopatrzone w ostre kolce. Liście są ciemnozielone, średniej wielkości z lekkim połyskiem. Różni się dobrą zimotrwalością, wytrzymuje temperatury do -20 ° C. W regionach o ostrzejszym klimacie schronienie jest wymagane.

Podział na grupy według aromatu

Zapach róży wynika z obecności olejków eterycznych, które wydzielają płatki kwiatów rośliny. Istnieją odmiany bezwonne, trzeba też wziąć pod uwagę warunki pogodowe (przy złej pogodzie róże prawie nie pachną, w słoneczny dzień zapach nasila się).

Spektrum aromatów jest ogromne, a odmiany dzielimy na następujące grupy:

  • mocno aromatyczny;
  • pachnący;
  • lekko aromatyczny;
  • bez zapachu.

Zapach mono charakterystyczny dla odmian starych róż (Damaszek, Alba) uważany jest za klasyczny. Wyhodowane również odmiany o owocowych, jagodowych, pikantnych aromatach.

Wielopłaszczyznowy aromat róży herbacianej jest trudny do opisania, ponieważ zawiera nuty owoców, wina muskatowego, nasturcji i przypraw. W przypadku omszałych odmian róż nieodłączny jest aromat balsamiczny (lekko żywiczny, iglasty), ale dla wielu odmian rugoz charakterystyczny jest zapach goździków.

Funkcje

1. Ta odmiana róży jest szczepiona na takim owocu dzikiej róży, który praktycznie nie daje wzrostu korzeni, a zatem w kolejnych latach praktycznie nie tworzy się w roślinie.

2. Kwitnienie Czarnej Królowej rozpoczyna się dopiero od drugiego roku po posadzeniu i zawsze na pędach zeszłorocznych.

3. Nawet w czarnych różach, jak wspomniano powyżej, płatki mają cenne właściwości, które przyczyniają się do leczenia różnych chorób.

Pnąca Róża Czarna Królowa

Separacja metodą uprawy

Róże wymagają stałej opieki, a jedną z najważniejszych technik rolniczych jest formowanie krzewu.

Istnieje klasyfikacja, według której odmiany upraw są podzielone na grupy w zależności od metody uprawy:

  • wspinaczka (potrzebujesz wsparcia, podwiązki);
  • łodyga (zwykle wysokość nie przekracza 100 cm);
  • niska łodyga (do 30 cm);
  • płacząca bole (pędy są swobodnie opuszczane);
  • gatunki pełzające (pokrywają część terenu);
  • krzew (miniaturowy, karłowaty, zwykły);
  • odmiany kolumn (do 2,5 metra wysokości).

Róże wielkokwiatowe

Odmiany róż wielkokwiatowych mają wydłużone pąki i duże kwiaty. Mają duże krzewy, które wymagają przycinania, aby uzyskać piękny kształt. Kiedyś hodowcy skupiali się na kształcie i wielkości kwiatów, mniej uwagi poświęcając naturze wzrostu i obecności aromatu.

Rośliny wielkokwiatowe mają teraz przyjemny aromat i są odporne na powszechne choroby. Najpopularniejsi przedstawiciele tego gatunku:

Róże New Dawn są wytrzymałe i mało wymagające w pielęgnacji.

  1. New Dawn. Róża pnąca wielkokwiatowa, wyhodowana w 1932 roku w Australii. Jest bardzo popularny na świecie. Rozgałęziony krzew dorasta do 2,5 m wysokości, energiczne pędy kręcone z kolczastymi cierniami. Liście średniej wielkości, błyszczące, zielone. Kształt kwiatów zbliżony do herbaty hybrydowej, przyjemny aromat. Roślina jest odporna, mało wymagająca do pielęgnacji.
  2. Dame de Coeur. Róża herbaciana hybrydowa o pięknych dużych wiśniowo-czerwonych kwiatach i przyjemnym aromacie. Kwiaty są miseczkowate, gęsto podwójne, do 15 cm średnicy, kwiaty cięte mogą stać w wazonie przez długi czas. Odmiany wysokie (do 120 cm) z długimi pędami. Może ponownie zakwitnąć, odporny na mączniaka prawdziwego i czarną plamę.
  3. Alexander. Również herbata-hybryda o czerwono-pomarańczowych kwiatach. Krzew osiąga wysokość 2 m, szerokość ok. 1,2 m. Po pierwszym pojedynczym kwitnieniu w kępach występuje do 7 sztuk. Kwitnie obficie, odporna na choroby.

Najpiękniejsze odmiany róż:

  • Chicago Peace;
  • Pani Oakley Fisher;
  • Corrie;
  • Tylko Joey;
  • Pokój;
  • Pascali i inni.

Gatunki wielkokwiatowe posiadające schronienie dobrze znoszą zimno, są odporne na wiele chorób.

Zalecenia dotyczące wyboru i zakupu odmian róż

Nawet doświadczeni ogrodnicy są straceni z powodu różnorodności odmian tego wspaniałego kwiatu, nie mówiąc już o początkujących. Jak wybrać odpowiednie sadzonki róży i na co zwrócić uwagę?

  1. Sadzonki kupujemy w sklepach lub specjalistycznych szkółkach. Dobrze jest dowiedzieć się o reputacji firmy, znaleźć recenzje prawdziwych kupujących, którzy już korzystali z usług sprzedawców.
  2. Kupowanie róż z otwartym systemem korzeniowym. Wskazane jest kupowanie krzewów w wieku trzech lat, które mają dobrze rozwinięty system korzeniowy. Roślina powinna mieć co najmniej 3-4 pędy, wysokość około 25-30 cm.
  3. Skup róż zakopanych (w workach). Pędy powinny być zdrowe, jednolicie zielone, wolne od uszkodzeń i płytki nazębnej. Korzenie są prostowane przed sadzeniem.
  4. Zakup róż o zamkniętych korzeniach (w pojemnikach). Takie róże sadzi się w ziemi o każdej porze sezonu letniego. Pędy powinny być nierozciągnięte, z ciemnozieloną korą. W miejscu szczepienia kora powinna być gęsta, bez odrywania.
  5. Zwróć uwagę na etykietowanie odmian, ponieważ jest to wskaźnik koloru kwiatów róży.
  6. Zwykle sadzonki kupuje się z wyprzedzeniem, ale okres powinien być umiarkowany. Co najwyżej - dwa miesiące wcześniej niepraktyczne jest kupowanie róż. Można je przechowywać przed sadzeniem w piwnicy, piwnicy, a także sadzić w doniczkach.
  7. Podczas sadzenia korzenie są wolne od opakowania (chyba że jest to specjalna siatka, która rozpuszcza się w glebie).
  8. Jeśli pędy róży są pokryte woskiem lub parafiną, zaleca się zdjęcie osłony.
  9. Pąki na sadzonkach powinny być zwarte, lekko ugięte.

Piękne i luksusowe róże ozdobią każdy ogród. Osiągnięcia nowoczesnej hodowli pozwalają dobrać odmianę odpowiednią do warunków klimatycznych danego obszaru, najważniejsze jest uwzględnienie specyfiki gatunku i znajomość technologii rolniczej.

informacje ogólne

Róże pnące nie mają oficjalnej klasyfikacji, nie wyróżniają się w specjalnej rodzinie ani rodzaju roślin. Reprezentują tylko gatunki i odmiany dzikich róż, dzikiej róży i róż ogrodowych. Ich charakterystyczną cechą są długie pędy.

Róże pnące dzielą się na pnącze, drobnokwiatowe i wielkokwiatowe. Wzrostem wyróżniają się następujące krzewy: pół-pnące z pędami o długości do 3 metrów, pnące (od 3 do 5 metrów), kręcone o długości od 5 do 15 metrów.

W porównaniu do zwykłych róż są nieco trudniejsze w pielęgnacji. Należy pamiętać, że do prawidłowej uprawy takich róż konieczne jest również ich terminowe i prawidłowe przycinanie. Błędy mogą być obarczone tym, że róża pnąca nie zakwitnie.

Te róże są całkiem dobre w pionowym ogrodnictwie krajobrazowym, są wspaniale ozdobione altanami, balkonami, pergolami, łukami i kolumnami.

Wiele odmian stale daje nowe pędy i pąki, dlatego ich kwitnienie może trwać nieprzerwanie (1-3 miesiące). Należą do nich zaprezentowana poniżej Czarna Królowa. A kwiaty, które kwitną prawie przez całe lato, są najbardziej pożądane i ukochane w każdym ogrodzie i parku.

Róża pnąca Czarna Królowa: opis

Wspinaczka

Róże pnące, które rzadko kwitną w pierwszym roku życia, są wynikiem skrzyżowania kilku gatunków. W ten sposób w projektowaniu krajobrazu pojawiła się niesamowita dekoracja do ogrodnictwa wertykalnego, pozwalająca dekorować budynki, tarasy, altany, pergole i ogrodzenia oraz tworzyć żywopłoty.

Popularne odmiany:

- Hella wyróżnia się obfitym kwitnieniem, silnymi krzewami do 3 metrów i elastycznymi pędami, doskonale oplatuje wszelkiego rodzaju łuki. Śnieżnobiałe półpełne róże są zbierane w gęstych pędzlach.

- Camelot - odmiana bardzo odporna na choroby, mrozoodporna i mocna. Rozgałęzione krzewy kwitną dużymi, jasnoróżowymi półpełnymi kwiatostanami o cytrusowym aromacie. Pierwsza fala będzie najbardziej obfita, po której nastąpi nieco słabsze kwitnienie.

rodzaje i odmiany róż

- Kaskadowe pędy Bobbie James (Bobbie James) z kremowo-białymi kępami róż osiągają 5-10 metrów, ma aromat owoców dzikiej róży.

Korzyści i aplikacje

Róża pnąca Czarna Królowa to nie tylko piękna dekoracja terenu, kultura posiada szereg właściwości użytkowych i leczniczych. Ponieważ płatki mają właściwości przeciwzapalne, są aktywnie wykorzystywane do leczenia małych ran na ciele. Podczas zapalenia oskrzeli płatki są używane do przygotowania wywarów leczniczych. Dodatkowo napar przygotowany na bazie róży pnącej Black Queen doskonale pomaga radzić sobie z bólami głowy. Roślina znalazła również szerokie zastosowanie w kuchni - służy do wyrobu dżemu, likieru.

Rada! Jeśli do leczenia planujesz użyć róży pnącej, to zaleca się zbieranie surowców po wyschnięciu porannej rosy na pąkach.

Pomarszczony

pomarszczony

Krzewy wyprostowane, które można regulować przez przycinanie, osiągają 1,5 m. Kwiatostany frotte, zwane też goździkami, szkarłatno-czerwone, kwitną uroczymi bukietami. Mrożą nieznacznie tylko w najcięższe zimy.

Istnieje niesamowicie wiele rodzajów i popularnych odmian róż. Znane są również róże damasceńskie, które od dawna uprawiane są na Bliskim Wschodzie. Jedna z odmian, róża kazanlacka, jest źródłem olejku różanego.

Róże mchowe są nieoczekiwanym wynikiem przypadkowej mutacji nieznanej odmiany, ich szypułki i działki działek pokryte są lepkimi włoskami, ale straciły już swoją dawną popularność. Rzadko uprawiane są również róże Eglantheria, takie jak róże bourbon. Do dziś przetrwało tylko kilka odmian noisette róż o jedwabistych płatkach.

Podobał Ci się artykuł? Głosować! Ocena 5,00 [2 głosów]

Cechy rosnących hybrydowych róż herbacianych

Okres kwitnienia rozpoczyna się zwykle na początku lipca. Odmiany odporne na niskie temperatury zdobią teren aż do pierwszych przymrozków. Odmiany o obniżonej zimotrwalości wymagają izolacji. Podczas uprawy róż procedury agrotechniczne należy przeprowadzać w odpowiednim czasie. W przeciwnym razie trudno będzie uniknąć problemów.

Mieszańce rozmnaża się przez szczepienie i szczepienie. Wybierając tę ​​drugą opcję, obserwuje się bardziej obfite kwitnienie. Roślina wymaga regularnego podlewania, karmienia i przycinania. Kolejną obowiązkową pozycją jest zapobieganie chorobom grzybiczym. Nie wolno nam zapominać o pasożytach.

Nie wszystkie hybrydowe róże herbaciane można uprawiać w ogrodzie.Odmiany, które są zbyt wymagające w warunkach wzrostu, nazywane są odmianami pokazowymi. Lądowanie ich na otwartym terenie często się nie opłaca. Za najpopularniejsze uznawane są róże, które zaliczane są do herbat hybrydowych. Często są używane do tworzenia kompozycji mieszanych.

Róże krzewiaste (park lub krzew)

Odmiany krzewów z tej grupy są czasami nazywane nowoczesnymi odmianami parkowymi, w tym różami, których nie można przypisać do innych kategorii. Kwitną długo, aż do jesieni, w kilku etapach. Niektóre odmiany są wysokie, mają dwa metry wysokości. Rosną bardzo szybko, a często gałęzie potrzebują wsparcia.

rodzaje i odmiany róż

Na zimę potrzebują tylko lekkiego schronienia, a róże kanadyjskie (John Cabot i Champlain itp.) Nie boją się nawet najsilniejszych mrozów. Najważniejsze jest to, że róże shraba są całkowicie niewymagające, więc nawet amatorzy mogą je uprawiać.

Kryteria wyboru do uprawy na Syberii i Uralu

Syberia i Ural charakteryzują się wiosną, która zaczyna się zbyt późno, zimą o surowym charakterze. Ciepłe dni nie są tu tak częste i nie trwają długo.

Aby wytrzymać trudne warunki pogodowe, potrzebne są rośliny przystosowane do takich warunków, a mianowicie te, które były uprawiane w danym regionie klimatycznym.

Uprawa mrozoodpornych róż na Syberii i Uralu

Drugą zasadą jest uprawianie róż kanadyjskich. Klimat kraju, w którym uprawiane są te mrozoodporne róże, jest taki sam jak w kraju Rosji. Najlepiej kupować kwiaty odmiany kanadyjskiej nie na rynku, ale od sprawdzonego dostawcy.

Uwaga! Kolejnym kryterium, którego należy przestrzegać, są szczepienia.

Stwierdzono, że kwiaty szczepione na Uralu (i na Syberii) miały najkorzystniejsze zimowanie. Nie zamarzają ze względu na zwiększoną odporność. Aby zwiększyć odporność rośliny, szczepi się ją inną rośliną, która ma znacznie bardziej odporną odporność. W tym przypadku zapas róży to w większości przypadków owoc dzikiej róży.

Ważny! Kwiat do sadzenia na Syberii i Uralu musi charakteryzować się wysoką zimotrwalością, odpornością na choroby i szkodniki.

Teren do zimowania należy wcześniej przygotować. Wykonywane jest zagospodarowanie terenu, na którym znajdują się kwiaty, a także dodatkowe schronienie. Rośliny przykrywa się świerkowymi gałęziami, folią, pokryciem dachowym, a na wierzchu zasypuje śnieg.


Najkorzystniejsze zimowanie mają róże szczepione na Uralu (i Syberii)

Innym sposobem na zapewnienie korzystnego zimowania na Syberii i Uralu jest przykrycie kwiatów pudełkiem. Prawidłowo okryty krzew dobrze przezimuje, a przewietrzenie rośliny przed nadejściem chłodu nie będzie problemem. Konieczne jest wybranie pudełka kartonowego o odpowiedniej średniej wielkości i przykrywanie nim ściętej sadzonki. Górna część pudełka jest pokryta plastikową folią, aby zapobiec zamoczeniu pudełka.

Wybór

Na co zwrócić uwagę w pierwszej kolejności przy wyborze odmiany?
Najczęściej ogrodnicy-amatorzy nabywają tę lub inną odmianę, urzeczeni pięknem kwiatu i skupiając się tylko na jego kształcie, wielkości i, oczywiście, kolorze. Takie podejście często kończy się rozczarowaniem: okazuje się, że róża, którą lubisz, nie zimuje dobrze, słabo kwitnie i jest dotknięta różnymi chorobami.

Pierwszą rzeczą, na którą należy się skupić przy wyborze róż na działkę ogrodową położoną w centralnej Rosji, jest odporność odmiany w naszych warunkach klimatycznych. Silny krzew o pięknych, zdrowych liściach robi znacznie większe wrażenie w ogrodzie niż kilka karłowatych gałązek, nawet z najpiękniejszymi kwiatami.


„Nina Weibull”. Zdjęcie: z archiwum osobistego / Maria Shavykina

Dobrą wskazówką przy wyborze odmiany są znaki jakości rozpoznawane przez światową społeczność róż: niemiecki certyfikat ADR (te litery oznaczają Allgemeine Deutsche Rosenneuheitenprufung - uznaną niemiecką różę) oraz angielski znak towarowy Gold Standard® Rose.Przypisywane są tylko odmianom, które przeszły rygorystyczne testy kompleksowych programów oceny odporności in vivo. Znaki te zwykle znajdują się na metkach, które są przekazywane roślinom podczas ich sprzedaży.

Kolejnym kryterium, które pomaga dokonać właściwego wyboru, jest producent, którego odmiany dobrze pokazały się w rosyjskich ogrodach. Przede wszystkim są to niemieckie żłobki Kordes (W. Kordes 'Söhne), Tantau (Tantau Rosen) i Noack (Noack Rosen), angielskie - Harkness (Harkness Roses) i David Austin (David Austin Roses), a także francuski Meilland (Meilland International). Nazwę hodowli należy podać na etykiecie.

Na uwagę zasługuje również „data urodzenia” róży: współczesne odmiany nie tylko kwitną bujniej i dłużej niż ich starsze towarzyszki, ale są też znacznie bardziej odporne na choroby grzybowe. Niestety te informacje nie zawsze są dostępne dla ogólnego nabywcy: czasami trzeba ich poszukać w Internecie.


„Twiggy’s Rose”. Zdjęcie: z archiwum osobistego / Maria Shavykina

Po co wiedzieć, do której grupy ogrodów należy róża?

Przynależność róży do określonej grupy ogrodniczej przede wszystkim daje wyobrażenie o tym, jak wygląda, a co za tym idzie, jak najlepiej ją wykorzystać na miejscu. Niektóre odmiany sprawdzą się w królewskiej samotności w ceremonialnym kwietniku, inne nadają się do sadzenia w mieszanych klombach, a inne do dekoracji łuku, pergoli lub altanki.

Oprócz różnic zewnętrznych, róże z różnych grup ogrodniczych różnie reagują na niekorzystne warunki klimatyczne, anomalie pogodowe i oczywiście zimę. Często wymagają różnego rodzaju opieki. Dotyczy to głównie przycinania i schronienia na zimę. Dlatego informacja o tym, do której grupy ogrodów należy róża, ma ważny praktyczny charakter i jest zwykle wskazana na etykiecie.


„Paul Cezanne”. Zdjęcie: z archiwum osobistego / Maria Shavykina

Naprawiony

Grupa, która stała się przejściem od starożytnych odmian do nowoczesnych odmian. Dominował przez około 70 lat, ale stopniowo został zastąpiony herbatą hybrydową i floribundą. W sumie istnieje około 4 tysięcy odmian. Silne krzewy powyżej 1,5 metra o gęstych, podwójnych kwiatach od śnieżnobiałych do szkarłatnych odcieni najgęstej kwitną wiosną.

naprawa

Popularne odmiany:

Georg Arends satynowy róż, Paul Neyron ze złożonymi kwiatostanami, George Dickson z karmazynowymi kwiatami.

Grandiflora

Wyhodowany w latach 50-tych. Przedstawiciele tej grupy nadają się zarówno do dekoracji witryny, jak i do cięcia lub forsowania. Kwiaty są podobne do herbaty hybrydowej, ale te odmiany są bardziej odporne na zimę i wysokie - do 2 metrów.

Formy odmianowe:

- „Światło Komsomolskiego” można rozpoznać po czerwonych, aksamitnych kwiatach ze złotym środkiem, rozłożystymi krzewami o wysokości jednego metra.

grandiflora

- "Lew" o nietypowym kolorze, wewnątrz płatki są szkarłatne, na zewnątrz - biało-srebrne, kielichowe kwiatostany.

Ocena
( 2 oceny, średnia 4 z 5 )
Ogród dla majsterkowiczów

Radzimy przeczytać:

Podstawowe elementy i funkcje różnych elementów dla roślin