Acacia albicia Uprawa z nasion w domu Sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym Fot

Natalya Popova Chce wyhodować drzewo

Jasny przedstawiciel rodzaju Albizia, rodziny roślin strączkowych. Na wolności występuje w Azji, Indiach, Japonii, Korei Południowej. Roślina trafiła do Europy stosunkowo niedawno, bo w XVIII wieku. Jednocześnie w 1772 roku otrzymał oficjalną międzynarodową nazwę naukową - Albizia julibrissin.

Akacja lankaran (inna nazwa drzewa) - jako kultura ogrodowa rośnie na południu Rosji i Ukrainy. Drzewo jest bardzo ciepłolubne. Przypadki zamarznięcia akacji odnotowano nawet na Krymie i Kaukazie. Opowiem ci o cechach rośliny, jej rodzajach i sposobie jej uprawy.

Uprawa albition z nasion w domu

Zdjęcie nasion Albizia

• Albition z nasionami można sadzić w domu już pod koniec lutego - początek marca.
• Fasolę należy namoczyć w ciepłej wodzie, aby nabrzmiała.
• Siew na wiosnę w szerokich pojemnikach z mieszanką piasku i torfu, a jeśli na parapecie jest wystarczająco dużo miejsca, lepiej sadzić go w pojedynczych kubkach z pokrywkami.
• Nasiona sadzimy na głębokość 1 cm w odległości 5-7 cm od siebie i podlewamy.

Albicia z nasion na zdjęciu domowym

• Aby pomyślnie kiełkować, przykryj górę folią lub przezroczystym szkłem, konieczne jest również zapewnienie rozproszonego oświetlenia i reżimu temperaturowego w zakresie 22-25 ° C.
• Nie zapomnij codziennie podnosić schronienia w celu wentylacji, a gdy pojawią się pędy, można je całkowicie usunąć, okresowo zwilżać uprawy.
• W przypadku krótkich godzin dziennych wskazane jest zorganizowanie dodatkowego oświetlenia z fitolampami.

Albicia z nasion w domu zdjęcie sadzonek

• Kiedy sadzonki dorosną, sadz je w oddzielnych pojemnikach. Uprawiać w pomieszczeniu lub przeszczepiać na zewnątrz następnej wiosny.

Cechy akacji

Wielką pracę nad adaptacją Albizii julibrissin do warunków strefy klimatycznej 7 wykonał słynny naukowiec Rusanov
Piękne kwiaty o delikatnym wyrafinowanym aromacie, wdzięczna sylwetka drzewa, rozłożysta korona ... nieuchronnie będziesz podziwiać. Ale w przypadku tej rośliny chęć i wysiłek, aby ją wyhodować samodzielnie, nie wystarczy.

Uprawa akacji jedwabnej lub mimozy krymskiej zakłada zbieżność wielu czynników zewnętrznych. Chodzi o klimat. Już w strefie USDA 7 uprawa akacji jedwabnej na wolnym powietrzu jest niezwykle problematyczna.

W strefie USDA 6 roczne młode rośliny muszą być czyszczone na zimę w pomieszczeniach, w przeciwnym razie zamarzną

U osobników dorosłych możliwe jest silne oszronienie pędów. Zwykle drzewo jest przywracane w ciągu następnego roku, ale nie należy dopuścić do odmrożeń. Potrzebne jest dobre schronienie na zimę.

Sadzenie i pielęgnacja albicia na zewnątrz

Jak sadzić

Albizia jest sadzona wiosną w otwartym terenie. Rozkopujemy teren, przygotowujemy doły do ​​sadzenia zgodnie z wielkością systemu korzeniowego, na dnie układamy warstwę drenażową, następnie układamy poduszkę odżywczą z torfu lub próchnicy, dodajemy 2-3 łyżki złożonego nawozu mineralnego (nitroammofoska). Umieścić sadzonkę na środku dołka, posypać ziemią i lekko zagęścić przy korzeniach, szyjka korzeniowa powinna zrównać się z powierzchnią gleby.

Podlewanie i poluzowywanie gleby

Albinię ogrodową należy podlewać, szczególnie w czasie upałów, ale nie zalewać. Upewnij się, że podłoże w okolicy bagażnika jest zawsze luźne i oddychające.Chociaż albitsia są używane do tworzenia cieni na terenach rekreacyjnych, kategorycznie niemożliwe jest częste pod nimi chodzenie: zagęszczenie gleby bezpośrednio pod drzewem jest obarczone jego śmiercią.

Ściółkowanie

Aby poprawić strukturę gleby, ściółkuj jej powierzchnię warstwą próchnicy 10 cm i odnawiaj ją każdej wiosny. Tak prosta procedura zapewni regularne karmienie drzewka, poprawi stan gleby, w której będą się rozmnażać dżdżownice i pożyteczne mikroorganizmy.

Jeśli nie ma humusu, kompostu lub użyj skoszonej trawy do ściółki.

Top dressing

Pamiętaj, że opatrunek górny należy nakładać wzdłuż krawędzi kręgu tułowia, nie bliżej niż pół metra od pnia. Korzenie ssące znajdują się na końcach systemu korzeniowego, a opatrunek wierzchni na samym pniu nie przyniesie żadnej korzyści drzewu. A szkoda jest możliwa.

Musisz karmić albition trzy razy w sezonie:

• Wiosną, gdy pąki kwitną, stosuj dowolny nawóz zawierający azot zgodnie z instrukcją (na przykład saletra amonowa: 1 łyżka na 1 metr kwadratowy koła pnia). Rozprowadź na powierzchni nawóz mineralny i za pomocą motyki zatop go w glebie. Wiosenne deszcze szybko zmyją nawóz i zostanie wchłonięty przez korzenie.
• Podczas formowania szypułek karmić drzewo złożonym nawozem mineralnym: można użyć nitroammofoski (2-3 łyżki stołowe na metr kwadratowy koła pnia), humatu potasu, Kemiru Lux i innych preparatów.
• Pod koniec sierpnia lub września zastosuj nawozy potasowo-fosforowe, aby przygotować albition do udanego zimowania. W żadnym wypadku nie należy dodawać azotu, z powodu którego gałęzie zaczną rosnąć: nie będą miały czasu na dojrzewanie przed nadejściem chłodów i na pewno zamarzną. Superfosfat i siarczan potasu nadają się do karmienia jesienią: weź 3 łyżki superfosfatu i 2 łyżki siarczanu potasu, dodaj na 1 metr kwadratowy powierzchni. Top z humusem.

Cięcie wiosną

Wiosenna praca zaczyna się od przycinania zamarzniętych gałęzi. Lepiej jest to zrobić przed pęknięciem pąka: dokładnie sprawdź drzewo i odetnij wszelkie uszkodzone gałęzie, a także wysuszone gałęzie. Taki zabieg ma nie tylko efekt dekoracyjny: oprócz zadbanego wyglądu drzewo otrzyma ochronę przed chorobami, które dokładnie osiedlają się w uszkodzonych miejscach.

Nie bój się, jeśli drzewo jest mocno pokryte: albition bardzo szybko regeneruje się i tworzy zieloną masę. Nawet po całkowitym przycięciu do korzenia wytwarza jeden lub więcej pędów, które zastępują stary pień.

Aby zapobiec przenoszeniu chorób podczas przycinania wielu roślin, pamiętaj o dezynfekcji narzędzia ogrodniczego.

Objawy niewłaściwej pielęgnacji

Czasami roślina nie kwitnie i wygląda niezdrowo. Istnieje kilka głównych oznak złego stanu zdrowia jedwabników albicans:

• Upuszczanie niewyrośniętych kwiatów. Powodem jest niedopełnienie rośliny. Konieczne jest częstsze podlewanie, nie dopuszczając do wyschnięcia wierzchniej warstwy gleby.
• Blaknięcie, blednięcie części wegetatywnych. Powodem jest brak składników odżywczych, niewłaściwe podlewanie, brak oświetlenia. Przeszczep do nowej gleby z dobrym napowietrzeniem, stale nawilżaj glebę bez stojącej wody. Przenieś kwiat w bardziej oświetlone miejsce.
• Suszenie liści wzdłuż krawędzi i na końcach. Powodem jest zbyt suche powietrze, prawdopodobnie z urządzeń grzewczych. Spryskaj roślinę, odsuń ją od akumulatora.
• Ciemne plamy na liściach. Powodem jest zła temperatura powietrza, przeciągi. Należy go wyjąć z dala od otworów wentylacyjnych, a nie umieszczać obok drzwi.

Delikatne liście albinii i korzenny aromat kwiatostanów stworzą w Twoim domu niepowtarzalny klimat. Nawet najbardziej doświadczona kwiaciarnia nie poradzi sobie z bezpretensjonalną rośliną, najważniejsze jest zapewnienie odpowiedniego podlewania i wystarczającej ilości światła.

Długa historia migracji ozdobnego kwitnącego drzewa doprowadziła do wielu nazw przypisanych mu przez różne kultury:

• Albizia Lankaran;
• Akacja Konstantynopola;
• Silk albicia;
• Drzewo jedwabiu.

Mrozoodporność albycji i zimowania

Serdeczny gość z tropików rośnie i pięknie się rozwija w południowych regionach Ukrainy i Rosji; zdarzały się przypadki zamarzania podczas uprawy w Baku i Tbilisi; uprawiany w Uzbekistanie, Turkmenistanie i na południu Azji Środkowej w Kazachstanie; uprawiane we Francji, Włoszech, Albanii, Grecji.

Na terenie południowego wybrzeża z powodzeniem rozmnaża się przez samosiew. Przez lata uprawy roślina zaaklimatyzowała się do trudniejszych warunków - rośnie na terenie Krasnodaru, gdzie nie można już znaleźć żadnych roślin tropikalnych.

• Albizia z powodzeniem toleruje spadek temperatury do -15-16 ° C, przy -18 ° C młode pędy lekko zamarzają.
• Gdy termometr spadnie do -20-22 ° C, główne gałęzie korony mogą już cierpieć, a jeśli przy braku pokrywy śnieżnej takie wskaźniki temperatury utrzymują się dłużej niż 10 dni, istnieje duże ryzyko zamarznięcia cała część nadziemna.

Tak więc na otwartym polu albition rośnie w południowych regionach o łagodnym klimacie.

Doświadczenie uprawowe podziela ogrodnik Vladimir z Tikhoretsk (terytorium Krasnodar):

„Głównym problemem w rosnącej albicy jest to, że„ hibernuje ”, zatrzymując wypływ soków do połowy grudnia, jeśli drzewo nie zasypia, a mróz uderza nawet do 10 stopni, pień zamarznie. Ale korzeń wytrzymał mróz do 30 stopni w styczniu. Przez pierwsze dwa lata pień zamarzł, w 3. i 4. roku nie zamarzł, najwyraźniej udało im się zatrzymać przepływ soków przed mrozem. Co ciekawe, po przycięciu pnia tej wiosny zaczął on rozrastać się na boki i tak powstał jeden duży pień i dwa lub trzy mniejsze. Też je odciąłem, po kolei zostawiłem największe. "

Informacje ogólne

Albizia zawdzięcza swoją nazwę botanice Filippo del Albizzi. Jako pierwszy przywiózł tę roślinę do Europy.

Albizia Lankaran (Albizia julibrissin) należy do rodziny roślin strączkowych (Fabaceae). Ma inne nazwy: akacja Lankaran, albicia jedwabiu, mimoza krymska, julibrissin albizia. Drzewo to osiąga wysokość nieco ponad 10 metrów. Korzenie znajdują się na powierzchni gleby. Gładka szara kora pęka z wiekiem. Delikatne białe kwiaty mają dużą liczbę długich różowych pręcików. Drzewo jedwabne owocuje w strąkach o długości do 20 cm, które zawierają nasiona - fasolę. Liście są ażurowe, jasnozielone, przypominające liście mimozy. Jest to roślina liściasta.

Rośnie dziko w klimatach tropikalnych Australii, RPA, Ameryki Południowej. Jest uprawiany w regionach subtropikalnych.

Odmiany albition

Akacja lankaran jest powszechnie znana na Krymie... Gęste, rozłożyste korony tej rośliny służą nie tylko do celów dekoracyjnych, ale także do tworzenia zacienionych alejek. Należy pamiętać, że akacja Lankaran ma niską mrozoodporność, dlatego na zimę jej młode pędy pokryte są świerkowymi gałęziami lub specjalnym materiałem pokrywającym. Ta roślina toleruje mrozy do -15 ° C. W domu powszechna jest odmiana Albizia Pompadour.

Rodzaj Albizzia jest również znany z półksiężyca albicum (Albizzia falcata). To szybko rosnące drzewo w Indonezji jest uprawiane komercyjnie do produkcji celulozy.

Uprawa Albizia Lankaran w domu

Bonsai ze zdjęcia Albicia

Temperatura powietrza i oświetlenie

Do uprawy w pomieszczeniach w ciepłym sezonie utrzymuj temperaturę w zakresie 20–25 ° C; zimą - 10-15 ° C, nie wytrzyma spadku temperatury nawet do +5 ° C

W południe należy chronić albikany w pomieszczeniach przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Umieść przy parapecie skierowanym na wschód lub zachód. Regularnie wietrzyć pomieszczenie, aby zapewnić świeże powietrze, w ciepłym sezonie przenieść na balkon, werandę lub ogród.

Gleba, wilgotność powietrza i nawadnianie

Gleba jest preferowana luźna, obojętna, w 1/3 składa się z piasku.

W warunkach pokojowych podlewamy roślinę zmiękczoną wodą (przefiltrowaną lub osadzoną na kilka dni). Podczas uprawy w pomieszczeniach zapewnij obfite podlewanie przez całą wiosnę i lato, nie dopuść do stagnacji wilgoci, stopniowo ograniczaj podlewanie zimą.

Albizia doskonale toleruje powietrze o średniej wilgotności, dzięki czemu nie ma potrzeby opryskiwania rośliny ani wykonywania innych czynności zwiększających wilgotność.

Najlepsze opatrunki i przycinanie

Nawozy należy stosować od drugiego roku życia. Karmić co 15 dni wiosną i latem. Do kwitnienia używaj złożonych nawozów mineralnych (Kemira Lux) lub specjalnych nawozów do akacji.

Wykonuj przycinanie sanitarne wiosną, możesz uformować drzewo w stylu bonsai.

Albicia pokój do przeszczepów

Młode albicy należy przesadzać raz w roku na wiosnę. Gleba to ziemia darniowa z dodatkiem torfu i piasku. Połóż dwucentymetrową warstwę drenażową na dnie pojemnika do sadzenia (może to być keramzyt, kamyki, odłamki gliny).

W przypadku roślin do trzech lat jako pojemniki nadają się wiadra lub duże wanny. Następnie posadź w przestronnym pudełku, duża roślina będzie trudna do przesadzenia - dlatego każdej wiosny odnawiaj wierzchnią warstwę gleby.

Choroby

Spośród problemów związanych z uprawą albitsii wyróżnia się kilka. Większość przyczyn wiąże się z naruszeniem reżimu wilgotności gleby.

• W przypadku podlewania lub wysychania gleby dochodzi do więdnięcia liści. Aby uniknąć tego efektu, konieczne jest dostosowanie reżimu nawadniania lub zmiana gruntu na lżejszy.
• W przypadku braku wilgoci nadal można zaobserwować następujące zjawisko: końcówki liści wysychają i brązowieją lub pąki odpadają. Z tych powodów konieczne jest regularne podlewanie.
• Kiedy roślina znajduje się pod wpływem przeciągów lub hipotermii, na blaszkach liściowych pojawiają się plamy o ciemnym odcieniu.
• W słabym świetle liście albicia tracą kolor i bledną. Aby rozwiązać problem, musisz dostosować oświetlenie, stopniowo przyzwyczajając cię do zwiększania światła.

Choroby i szkodniki

Albizia prawie nie jest narażona na choroby, pojawiają się trudności z niewłaściwą opieką:

• Wysychanie gleby w pojemniku prowadzi do upuszczania kwiatów;
• Liście więdną zarówno przy niedostatecznym podlewaniu, jak i przy podlewaniu gleby, konieczne jest dostosowanie podlewania;
• Liście blakną z powodu niedostatecznego oświetlenia;
• Brak wilgoci objawia się wysychaniem końcówek liści;
• Ciemne plamy pojawiają się na liściach w wyniku przeciągu lub nagłych zmian temperatury.

Szkodniki są niezwykle rzadkie, ale może to dotyczyć mączlika lub przędziorka. Traktuj albition środkiem owadobójczym.

Jeśli zauważysz małe pomarańczowe plamki na drzewie, pilnie odetnij wszystkie uszkodzone obszary i spal je na stosie. Jest to niebezpieczna choroba grzybicza Coral Spot, która może zabić roślinę.

Możliwe trudności w uprawie albicji

Niewłaściwa pielęgnacja może również prowadzić do pewnych trudności:

• Sucha gleba w doniczce spowoduje zrzucenie pąków.
• Suche lub zbyt mokre podłoże spowoduje więdnięcie liści.
• Przy niedostatecznym świetle liście zmieniają kolor, blakną.
• Brak wilgoci wysuszy końcówki liści.
• W chłodne dni lub przeciągi na liściach pojawią się ciemne plamy.

Jeśli zadbasz o drzewo lub krzew albition, przestrzegając wszystkich zasad, będzie ono żyło wystarczająco długo - zarówno 50, jak i 100 lat.

Rozmnażanie wegetatywne albition

Rozmnażanie wegetatywne albition przebiega następująco:

Rozmnażanie przez sadzonki

• Późną wiosną ścinaj sadzonki z zeszłorocznych pędów.
• Długość cięcia powinna wynosić 10-15 cm, ważna jest również obecność kilku pąków.
• Wykonaj dolne cięcie pod kątem, a górną prostą.
• Usuń płytki liściowe z dołu, odetnij liście na 1/2 długości u góry.
• Wskazane jest trzymanie cięcia w roztworze stymulującym wzrost (korzeń, epina, heteroauzyna).
• Ukorzenić w luźnej glebie (takiej jak mieszanka piaszczysto-torfowa).
• Wymagane będzie rozproszone oświetlenie i temperatura powietrza 15 ° C.
• Cały proces rootowania trwa 3 miesiące.

Powielanie przez nakładanie warstw

Aby rozmnażać albition za pomocą warstwowania, należy wiosną zgiąć skrajną gałąź krzewu do ziemi i wykopać w rowku, pozostawić wierzchołek pędu nad powierzchnią gleby. Utrzymuj wilgotną glebę i następnej wiosny oddziel kiełki od rośliny matecznej.

Rozmnażanie przez pędy korzeniowe

Często wokół rośliny można znaleźć młode pędy - pędy z głównego korzenia. Wiosną ostrożnie wykopujemy je łopatą i sadzimy osobno (w pojemniku lub na miejscu).

Jak przeszczepić albicję Konstantynopola

Roślinę liściastą przesadza się przed rozpoczęciem przepływu soków i pękaniem pąków. Odbywa się to zwykle na początku marca. Młode okazy są przeszczepiane corocznie. Począwszy od trzeciego roku życia przeszczep przeprowadza się co dwa do trzech lat. Czasami ponowne sadzenie rośliny jest kompensowane przez wymianę wierzchniej warstwy gleby. Ta technika jest odpowiednia tylko dla dorosłych akacji.

Albizia jest kwitnącą rośliną i potrzebuje przestronnej doniczki. Akacja potrzebuje luźnego, dobrze wentylowanego podłoża. Z przemysłowych mieszanek glebowych gleba nadaje się do ozdobnych upraw liściastych. Doświadczeni ogrodnicy wolą samodzielnie zbierać składniki mieszanki gleby. Glebę domową przygotowuje się przez zmieszanie kalcynowanego piasku z ziemią darniową, pokruszonym torfem w stosunku 1: 3: 2.

Na dnie doniczki należy ułożyć wysokiej jakości warstwę materiału drenażowego, aby zapewnić dobry odpływ nadmiaru wilgoci. Metody i zasady hodowli krzewu ozdobnego

Istnieją dwie najpopularniejsze metody rozmnażania albition Lankaran:

• kiełkowanie nasion;
• odkładanie się przerostu;
• ukorzenianie sadzonek.

Pierwsza metoda jest stosowana w obecności nasion i nie sprawia większych problemów. Wydajność zależy od świeżości nasion. Uciekają się do sadzonek, gdy nie ma pod ręką fasoli akacjowej.

Rozmnażanie nasion nie jest bardzo trudne i składa się z następujących elementów:

1. Nasiona należy rozwarstwić w ciągu dwóch dni. Aby przyspieszyć rozwój kiełków z nasion, używaj zarówno gorących, jak i zimnych metod.
2. Spuchnięte nasiona są płytko osadzone w wilgotnym podłożu torfowym.
3. Łóżko pokryte jest polietylenem, aby utrzymać wysoką wilgotność.
4. Pierwsze pędy pojawiają się dwa do trzech miesięcy po siewie.

Rozmnażanie albition przez pędy korzeniowe jest proste i wysoce produktywne. Jedynym problemem jest to, że przerost pojawia się niezwykle rzadko w warunkach wewnętrznych. Zaleca się go usunąć, aby sadzenie nie zgęstniało. Te pędy są oddzielane od systemu korzeniowego małą częścią korzenia i sadzone w osobnym naczyniu. Sadzonki szybko zakorzeniają się w nowym miejscu.

Konieczne jest dokładne zdezynfekowanie nacięcia środkiem grzybobójczym lub proszkiem z węgla aktywnego. Rozmnażanie akacji Konstantynopola przez sadzonki pozwala uzyskać nową kopię w przypadku braku nasion. Odpowiednie gałązki są zbierane z odpadów po cięciu formującym lub ścinane bezpośrednio z drzewa. Zaleca się wybieranie pół-zdrewniałych pędów jednorocznych i dwuletnich.

Długość rączki waha się w granicach 10-15 centymetrów. Nadmiar liści jest usuwany, pozostawiając dwa lub trzy. Pozostałe blaszki liściowe są skrócone, aby zmniejszyć utratę wilgoci. Gałązki sadzi się w podłożu i usuwa w chłodnym miejscu. Ukorzenienie sadzonek trwa od jednego do dwóch miesięcy. Doświadczeni ogrodnicy traktują sadzonki stymulantami wzrostu, aby przyspieszyć proces kiełkowania korzeni.

Ukorzenione sadzonki sadzi się w oddzielnych doniczkach wczesną jesienią. Opieka następcza nie różni się od tej stosowanej w tej kulturze.

Najlepsze widoki Albicii ze zdjęciami i nazwiskami

Rodzaj obejmuje ponad 130 gatunków, tylko kilka z nich jest uprawianych, uważanych za najlepsze.

Albizia Lankaran lub jedwab (łac. Albizia julibrissin)

Zdjęcie jedwabiu Albizia lub Lankaran Albizia julibrissin

Drzewo o prostym pniu, osiągające wysokość 15 m. Blachy liściowe są podwójnie pierzaste, długości 18-20 cm, każdy liść sierpowaty, układ odwrotny. W czasie upałów iw nocy liście zwijają się. Późną jesienią opadają talerze liściowe. Kwiatostany wiechowate, kolczaste, biało-żółte. Gatunek jest popularny w kulturze na południu Rosji i na Krymie.

Albizia Albizia lophantha o kwiatach belki

Albizia Zdjęcie Albizia lophantha kwitnącej belkowo

Krzew o wysokości około 6 m, pochodzący z Australii Zachodniej. Liściaste są podobne do opisanego powyżej przedstawiciela. Kwiatostany mają kulisty, różowawy odcień.

Albizia Lebbeck

Zdjęcie Albizia Lebbeck

Występował w północnej Australii i Nowej Gwinei, rozpowszechnił się jako gatunek udomowiony w strefie podzwrotnikowej. W naturze osiąga wysokość 18-30 m, przy średnicy pnia dochodzącej do metra! Ceniony jest jako dekoracyjna dekoracja krajobrazu, stosowana w kształtowaniu krajobrazu, w strefach cieniowania, a także jest wykorzystywana jako źródło cennego drewna i roślina lecznicza w leczeniu przeziębień, kaszlu, przeciw zapaleniom górnych dróg oddechowych, narządów jamy brzusznej i skóra.

Opis

Drzewo należy do rodziny motylkowatych (wcześniej ten typ drzewa nazywano mimozą). Ta piękna i pachnąca egzotyczna przedstawicielka przybyła do Europy dzięki Albizzi - jej odkrywcy, jak nazywa się teraz. Ale albitsia ma inną nazwę - albitsia jedwabiu.

Ta tropikalna roślina ma kształt drzewa lub krzewu. Wysokość akacji często sięga dziesięciu metrów. Korona ma siedem metrów średnicy. Żyje od 50 do stu lat. Kora pni ma kolor ciemnobrązowy.

Liście egzotycznego gościa są niesparowane, pierzaste, ażurowe w kształcie. Są podzielone na 9-15 uderzeń. Każdy z nich zawiera do trzydziestu par liści osadzonych na ogonkach wtórnych. Dzięki temu są delikatne i dekoracyjne. Górna powierzchnia liści jest ciemnozielona, ​​a dolna biało-zielona. Liście mają dwadzieścia centymetrów długości. W upale iw nocy liście na gałęziach składają się wzdłuż nerwu głównego. Sam złożony arkusz opada, opadając. Zimą liście albicji odpadają.

Kwiaty zebrane w kuliste wiechy, kwiatostany i odróżniają je od reszty podłużnych pręcików. W przypadku tej funkcji nazywane są pręcikami. Te kwiaty są biseksualne, mają symetrię pięciu promieni. Odcień kwiatów jest biały z lekkim zażółceniem, czerwony lub różowy. Albitsia kwitnie od lipca do sierpnia. Podczas kwitnienia wokół rośliny unosi się mocny aromat.

Owoce albicia, podobnie jak wszyscy przedstawiciele tej rodziny, to fasola, początkowo zielona, ​​a po dojrzewaniu nabierają słomkowożółtego lub brązowawego koloru. Długość liści fasoli waha się od 10 do 20 cm, a gdy wieje wiatr, dojrzałe liście fasoli wydają dźwięk przypominający cichy szept. Z tego powodu w południowych krajach Azji drzewo to nazywane jest również „językiem rozmownym”. Nasiona wewnątrz zaworów są owalne, lekko płaskie, matowe. Kolor owocu jest brązowy lub brązowy; każde nasiono ma 6-7 milimetrów długości.

Albition w wyborze zdjęć do projektowania krajobrazu

Albitsia na zdjęciu do projektowania krajobrazu

Młode drzewa albicia na zdjęciu krajobrazu miejskiego

Albizia obok zdjęcia domu

Zdjęcie Albicy i krzewów ozdobnych

Zdjęcie

Następnie zobaczysz zdjęcie Lenkoranki Akatsiya:

Obszar dystrybucji i morfologia

W naturze akacja Lankaran (albicia) występuje w krajach Azji Zachodniej i Wschodniej, Azji Południowo-Wschodniej, na subkontynencie indyjskim, w Chinach i Japonii oraz w Korei Południowej.Jako kultura dekoracyjna jest popularna we wszystkich śródziemnomorskich krajach Europy, na południu Ukrainy, na Krymie, na Kaukazie. W Argentynie alejki i place sadzone są z albit.

Akacja należy do gatunków liściastych. W warunkach naturalnych dorasta ponad 15 m wysokości. Korona rozpościera się w kształcie parasola. Liście pierzaste, jasnozielone, do 20 cm długości, w nocy akacja zwija liście, rano ponownie się otwiera. Reaguje w ten sam sposób na zbyt jasne lub bezpośrednie światło słoneczne.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i może trwać do września. Kwitnie akacja z delikatnymi różowymi kwiatostanami o delikatnym nieopisanym aromacie.

Uwaga! Pyłek akacji jest silnym alergenem.

Jesienią pojawiają się owoce - długie strąki z nasionami. Każdy strąk zawiera zwykle 8-9 płaskich ziaren. Po dojrzewaniu fasola wysypuje się na ziemię. Mniej więcej w tym samym czasie drzewo przygotowuje się do zimy, zrzucając liście. System korzeni albition jest silnie rozwinięty, ale płytki. Ta cecha wpływa na mrozoodporność uprawy; w temperaturach poniżej -15 ° C drzewo obumiera.

Akacja Lankaran znana jest z szybkiego wzrostu. W warunkach naturalnych występują okazy stuletnie. W wieku 30 lat kora drzew pęka, pojawiają się dziuple. Młode akacje mają gładki pień, jednolitą szarą korę.

Opis botaniczny

Dorosłe albitsia to gęsto rozgałęzione drzewa lub duże krzewy do 10 m wysokości i pnie o grubości 15–40 cm. Kora jest ciemnoszara, o drobnych łuskach. Korony są ażurowe, szerokie, parasolowate, ich średnica sięga 6–7 m. System korzeniowy jest powierzchowny, z wieloma długimi pędami, na końcach których skupione są guzki wrażliwe na związki azotowe. Liście ciemnozielone lub niebieskawo-fioletowe, złożone, podwójnie pierzaste... Na ogonku środkowym, o długości 17–20 cm, po przeciwnych stronach znajduje się do 18 płatów, składających się z 20–30 par małych owalnych płytek o długości do 10 mm. Wieczorem talerze zamykają się wzdłuż ogonków - liście wydają się zamykać i opadać.

W maju lub czerwcu na albicy pojawiają się kłosowe lub główkowate kwiatostany biseksualne o jasnożółtym lub białym kolorze z wieloma długimi różowymi lub kremowymi pręcikami, podobnymi do cienkich włosków. Sprawiają, że kwiaty wyglądają puszysto.

Owoce to wydłużone strąki o długości 12–18 cm, ze skórką zielonkawo-brązową. Wewnątrz znajdują się nasiona - fasola płaska o wymiarach 7-10 mm.

Albizia to szybko rosnący gatunek ciepłolubny, odporny na okresowe krótkotrwałe spadki temperatury do –15 ° C, ale mroźne zimy z niewielką ilością śniegu są dla niej destrukcyjne.

Uprawa i pielęgnacja

Do uprawy albition na otwartym polu należy wybierać obszary dobrze oświetlone słońcem, chronione przed wiatrem i silnymi przeciągami. Akacja tropikalna jest mało wymagająca dla żyzności gleby, ale nie lubi zakwaszonych gleb gliniastych. W tym celu preferowana jest neutralna luźna glina lub glina piaszczysta. Na glebach ciężkich należy dodać piasek i torf wysoki.

Sadzenie przeprowadza się w maju, kiedy gleba ogrzewa się do 15-18 ° C... Nasiona należy wstępnie namoczyć w gorącej wodzie przez jeden dzień, zakopać 3-4 cm Sadzonki umieszcza się w dołkach o objętości dwukrotnie większej od systemu korzeniowego roślin. Na dnie umieszczona jest warstwa kamiennego drenażu.

Domowe albicy sadzi się w ceramicznych doniczkach... Dla nich przygotowuje się mieszankę gleby z równych części ziemi liściastej i darniowej, ¼ objętości torfu i piasku rzecznego. Nie powinieneś wybierać dużych potraw - kultura będzie musiała być okresowo przeszczepiana.

Tryb nawilżania

Albizia bardzo lubi wodę. Podlewanie jest konieczne często: 2-3 razy w tygodniu, ale jednocześnie staraj się nie zalać systemu korzeniowego. Wierzchnia warstwa gleby powinna być stale lekko wilgotna w dotyku. Zaleca się stosowanie wody miękkiej osiadłej lub stopionej podgrzanej do temperatury pokojowej... Do podlewania - weź dysze z rozpylaczami drobnostrumieniowymi.

Powietrze w pomieszczeniu, w którym przechowywana jest kultura, nie wymaga specjalnego nawilżania. Wystarczy na czas podlać glebę i przeprowadzić czyszczenie, usuwając kurz ze wszystkich powierzchni w pomieszczeniu.

Top dressing

W pierwszym roku albicji ogrodowej w glebie jest wystarczająca ilość składników odżywczych. Nawożenie można rozpocząć od drugiego sezonu. Nie wolno używać świeżego obornika i innych stężonych związków organicznych. Zaleca się zakup złożonych preparatów mineralnych dla roślin kwitnących... Pożywienie stosuje się przed podlaniem raz w roku przed złożeniem kwiatów. Jeśli drzewo rozwija się powoli, opatrunek górny powtarza się pod koniec lata.

Domowe albity nawozimy raz w miesiącu do końca aktywnego sezonu wegetacyjnego.

Transfer

Młode osobniki w pomieszczeniach są przeszczepiane corocznie. Średnica nowych doniczek powinna być o 3 cm większa od poprzednich. Przed wylaniem gleby są one myte i dezynfekowane mocnym roztworem nadmanganianu potasu. Gleba jest używana świeża.

Prace przesadzające przeprowadza się pod koniec zimy lub w marcu, gdy roślina nie zaczęła rosnąć... System korzeniowy delikatnie podważa się małą szpatułką wraz z kawałkiem ziemi i przenosi do nowego pojemnika wypełnionego około ⅔ gleby. Następnie korzenie są ostrożnie posypywane pozostałą glebą. Po przesadzeniu roślina jest natychmiast podlewana.

Po osiągnięciu wieku 3-4 lat nie ma potrzeby corocznych przeszczepów. Możesz odnawiać doniczki i ziemię raz na 2-3 lata.

Metody reprodukcji

Najpowszechniejszymi metodami hodowli albicji są nasiona, sadzonki i pędy korzeniowe. Pierwsza metoda jest odpowiednia do upraw ogrodowych i domowych, ale raczej długa i kłopotliwa. Zaleca się wstępne rozwarstwienie materiału w ciągu dwóch miesięcy. Kiełkować można od razu na stałym miejscu, w mieszaninie piasku i torfu lub w specjalnym agrolicie. Kiełki pojawiają się w ciągu 1–2 miesięcy.

Metody wegetatywne pozwalają znacznie szybciej zdobyć nowe rośliny... Do sadzonek nadają się zdrewniałe pędy jednoroczne. Weź ich wierzchołkowe części o długości 10-15 cm, odcinając pod kątem 45 °. Liście są częściowo usuwane, pozostawiając jedną parę. Przed sadzeniem w ziemi sadzonki są traktowane stymulantami wzrostu, zagłębionymi na 4–5 cm w mieszankę piaskowo-torfową. Pielęgnuje się je jak rośliny dorosłe. Ich własny system korzeniowy pojawia się za 2-3 miesiące.

Uprawy ogrodnicze rozmnaża się przez pędy korzeniowe... W roślinach domowych rzadko się pojawia. Pędy dodatkowe wykopuje się we wrześniu, ostrożnie oddzielając je od okazu rodzicielskiego. Pędy można sadzić bezpośrednio na stałe miejsca w ogrodzie lub uprawiać do następnego ciepłego sezonu w doniczkach wewnętrznych.

Oświetlenie

Rośliny domowe umieszcza się po południowo-zachodniej lub południowej stronie. Młode okazy będą musiały być osłonięte przed jasnym słońcem półprzezroczystymi zasłonami lub żaluzjami. Przy pochmurnej pogodzie i w godzinach wieczornych brak oświetlenia należy uzupełniać świetlówkami. W przypadku upraw dorosłych bezpośrednie promienie są nieszkodliwe.

Albitsia ogrodowa dobrze rośnie na terenach otwartych oraz w lekkim półcieniu wyższych roślin.

Temperatura

Idealny poziom temperatury dla albition: + 22-27 ° C Dzięki stopniowemu wzrostowi i terminowemu podlewaniu nie boi się upałów do + 30-33 ° C. Zaleca się utrzymywanie stabilnego tła w pomieszczeniach w zakresie + 20-25 ° C. Latem, przy słonecznej, ciepłej pogodzie zaleca się wyniesienie na świeże powietrze doniczek z albicjami.

Roślina boi się nagłych zmian zarówno w górę, jak iw dół... Przy przejściu w stan spoczynku zimowego temperaturę należy obniżać stopniowo: o 1–2 ° C w ciągu dnia.

Cechy pielęgnacji zimowej

Dla roślin tropikalnych warunki zimowe w dość łagodnych strefach podzwrotnikowych są stresujące. Uliczne albitsy dość dobrze znoszą zimną pogodę pod śniegiem, ale silne mrozy mogą je zniszczyć. Młode nasadzenia są na nie szczególnie wrażliwe.Przed nadejściem zimy glebę wokół korzeni należy przykryć grubą warstwą torfu, liści lub trocin. Korony owinięte są gęstą tkaniną, cienką piankową gumą lub kartonem. Podlewanie i karmienie zatrzymuje się do marca. Dojrzałe drzewa nie boją się mrozów do –15 ° C.

Uprawy wewnętrzne są uśpione zimą.... Są przenoszone do chłodnego pomieszczenia, przestają nawozić. Zwiędłe kwiatostany i owoce są ostrożnie odrywane lub ścinane. Częstotliwość podlewania zmniejsza się do jednego miesiąca. Dość często spoczynkowa albitsia zrzuca liście nawet w pomieszczeniach. Zanim hodowla wejdzie w kolejną fazę aktywnej roślinności, odcina się słabe i chore gałęzie, posypując wycięte miejsca węglem aktywnym.

Przydatne wideo

W tym filmie dowiesz się więcej o roślinie:

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

lat. Albizia

Rodzina roślin strączkowych (Fabaceae). Drzewa lub krzewy liściaste i zimozielone. Liście są naprzemienne, dziwnie podwójnie przypięte, z licznymi małymi liśćmi. Kwiaty w ogonkach pachowych lub kulistych główkach, z licznymi pręcikami. Owocem jest duża płaska fasola. Rodzaj obejmuje około 25 gatunków, które rosną w tropikalnych i subtropikalnych regionach Azji, Afryki i Australii, 1 - w Meksyku. W Rosji rośnie jeden gatunek - albicia Lankaran. Doskonałe rośliny ozdobne, z których część ma również znaczenie przemysłowe i techniczne. Wyświetlenia:

Albizia anthelmintica (Albizia anthelmintica)

Krzew lub drzewo o wysokości 3-9 m, liściaste z gładką szarą lub brązową korą. Liście są pierzaste, nagie lub krótko owłosione. Pióra 1-2 pary, liście 1-4 par. Skośne odwrotnie jajowate lub prawie okrągłe, 1-3,6 cm długości i 0,6-3 cm szerokości, spiczaste. Kwiaty zwykle na szypułkach do 0,55 cm długości. Kielich jest jasnozielony. Corolla jasnozielona, ​​do 1,2 cm długości, białe pręciki o długości około 2 cm wystają pędzlem z korony. Strąki 7-18 cm długości i 1,5-2,9 cm szerokości.

Albizia (Albizia berteroana)

Drzewo ma 10-30 m wysokości, z prostym pniem o średnicy około 100 cm. Kora jest koloru zielonego lub żółtawego, złuszcza się w grubych płytkach, pozostawiając blizny. Nowe gałęzie są błyszczące, zielonkawe lub żółtawe. Korona jest szeroka i zaokrąglona. Liście są zielone, naprzemiennie, pierzaste, parowo-pierzaste, z 5-10 parami przeciwległych liści, z których każdy ma 30-55 par piór. Kwiaty są pachnące, żółte, w kwiatostanach w kształcie kolców. Owoce to cienkie strąki długości 5-15 cm, koloru brązowego lub żółtawobrązowego z licznymi nasionami.

Albizia chevalieri

Krzew lub małe drzewo 6 m wysokości, sporadycznie 12 m z otwartą i zaokrągloną lub dzwonkowatą pokrywą i jasnoszarą korą. Pędy dojrzewające z wiekiem, z białymi przetchlinkami. Liście z 8-12 parami piór, składające się z 20-40 par listków. Ulotki o długości 1 cm i szerokości 0,3 cm, czasami lekko zakrzywione, szaro-owłosione, krótko spiczaste. Kwiaty są okrągłe, różowawe w wiechach o długości 5 cm, umiejscowione w kątach ogonków. Strąki mają 10-15 cm długości.

Albizia chiński (Albizia chinensis)

Drzewo ma 30 m wysokości. Gałązki są żółte, owłosione. Przylistki są sercowate, duże, błoniaste, ostro zakończone. Liście są sparowane, podwójnie pierzaste, z 6-12 parami listków, które z kolei mają 20-35 par piór, siedzące, podłużne, sierpowate, o długości 0,6-1 cm i szerokości 0,2-0,3 cm. Kwiaty główkowate, kwiatostany o 10-20 kwiatach średnicy 2-2,5 cm, zebrane w wiechy czołowe i pachowe. Kielich jest lejkowaty, 5-zębny, około 0,3 cm Korona jest 2 razy dłuższa od kielicha, zielono-biała lub żółtawa. Pręciki długości 3 cm, liczne, wystające z korony. Strąki są płaskie, o długości 10-17 cm, szerokości 1,7-3,5 cm, nierozszerzające się. Nasiona są eliptyczne, bocznie ściśnięte, o długości około 7 mm.

Sickle albicia (Albizia falcataria / moluccana)

Drzewo do 40 m wysokości z białą, szarą lub zielonkawą korą, gładką lub brodawkowatą. Liście są pierzaste z 8-15, 15-25 parami eliptycznych, sierpowatych listków o długości 1-2 cm i szerokości do 0,6 cm, z mocnym nerwem środkowym. Kwiaty w wiechach do 20 cm średnicy. Kielich do 0,15 cm długości, lekko owłosiony. Krem Corolla lub zielonkawo-żółty, do 0,45 cm długości. Pręciki do 1,7 cm długości. Strąki mają 9-12 cm długości i do 2,5 cm szerokości, gęsto owłosione lub nagie.Gatunek ten jest najszybciej rosnącym gatunkiem na świecie.

Albicia wielkokwiatowa (Albizia grandibracteata)

Drzewo liściaste o prostym pniu do 20 m wysokości i spłaszczonej lub rozwarstwionej koronie. Kora jest raczej gładka, bladoszarobrązowa. Liście złożone, ogonkowe do 9 cm długości, z 2-3 parami piór i 3-6 parami listków, za młodu różowoczerwone. Najmniejsze liście u podstawy, najdłuższy liść końcowy osiąga 7 cm, zakrzywiony i spiczasty. Kwiaty zebrane są w półkuliste główki, różowe z ciemnoczerwonymi pylnikami wystającymi daleko poza płatki. Owoce to płaskie, jasnobrązowe strąki, wąskie, do 15 cm długości, z małą szpiczastą końcówką.

Albizia grandiflora / Serianthes grandiflora (Albizia grandiflora / Serianthes grandiflora)

Drewno. Młode gałązki pokryte są krótkimi włoskami kasztanowymi. Liście są naprzemienne, 2-pierzaste z licznymi drobnymi liśćmi. Kwiaty są żółtawo-białe, w pachowych kulistych kwiatostanach umieszczonych na długich szypułkach. Strąki są zdrewniałe, podłużne.

Albizia Lankaran / Silk Acacia (Albizia julibrissin)

Rozpiętość. Rośnie dziko w lasach Lankaran (Republika Azerbejdżanu), w Iranie. Jest szeroko uprawiana na wschodnim Zakaukaziu, w środkowej części Zakaukazia, na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie - od Dzhubga (na północ od Tuapse) po Batumi i na Południowym Krymie - od Sewastopola po Ałusztę. Drzewo ma 10-15 m wysokości, z szeroką ażurową koroną w kształcie parasola. Liście są dziwnie podwójnie przypięte, do 20 cm długości, z 30-60 liśćmi, zielone powyżej, szare poniżej.

Kwiaty w główkach, zebrane w duże kwiatostany wiechowate, pachnące. Pręciki są liczne, długie, różowe lub biało-żółte, wystające z małych biało-żółtych kwiatostanów. Kwitnie czerwiec - lipiec - sierpień. Owocem jest płaski, długi, błoniasty strąk polispermalny. Bardzo szybko rosnąca rasa. Bardzo lekkie wymagające. System korzeniowy jest powierzchowny, potężny. Najlepiej rośnie na głębokich, bogatych w próchnicę piaszczysto-gliniastych, świeżych glebach aluwialnych, ale całkiem zadowalająco rośnie na glebach suchych, gliniastych, zawierających wapno, pokruszonych. Podczas lądowania w pobliżu morza dobrze znosi słoną wodę morską. Toleruje również warunki miejskie (dym, sadza i kurz). Niewystarczająco wytrzymały, bez uszkodzeń wytrzymuje spadek temperatury tylko do -15-16 °, przy -18 ° zamarzają młode gałęzie, a przy -20-22 ° zamarzają również główne gałęzie korony. Propagowane przez nasiona, nawarstwianie, sadzonki pod szkłem, szczepienie.

Albizia lebbek

Azja. Drzewo liściaste o wysokości do 20 m. Smukły, prosty pień z szeroko rozłożystymi gałęziami. Liście paprociowate, cienko podzielone. Kwiaty żółte w puszystych kwiatostanach. Rozmnażanie - przez nasiona.

Albizia lebbekoides (Albizia lebbekoides)

Duże drzewo o szarej korze. Liście przeciwległe, pierzaste z przeciwległymi liśćmi owalnymi. Główki kwiatowe z małymi kwiatami podobnymi do kwiatów akacji. Owoce są podłużnymi strąkami.

Albicia kwiatowa (Albizia lophantha)

Australia. Drzewo wiecznie zielone do 10 m wysokości. Smukły pień z miękką korą z szeroko rozłożystą koroną. Liście ciemnozielone o długości 15 cm. Kwiaty różowe, zielone lub kremowe w pędzelkowatych kwiatostanach o długości 7,5 cm. Rozmnażanie - przez nasiona.

Albizia genialny (Albizia lucidior)

Azja tropikalna. Drzewo zimozielone o wysokości 20 m. Liście pierzaste, długości 5-12,5 cm, szerokości 2,5-5 cm, eliptyczne, spiczaste, błyszczące, składają się z 1-6 par listków, które zawierają 1-2 pary piór. Kwiaty siedzące, do 0,8 cm długości, kremowe, puszyste, w główkowatych kwiatostanach opadających, zebranych w końcowych wiechach. Strąki długości 15-25 cm, jasne, pomarańczowo-brązowe.

Pachnąca Albizia (Albizia odoratissima)

Sri Lanka. Drzewo liściaste do 25 m. Wysmukły, prosty, rozgałęziony pień. Liście są podwójnie pierzastozielone z owalnymi lub lancetowatymi przylistkami. Kwiaty żółte w puszystych kwiatostanach do 30 cm długości. Rozmnażanie - przez nasiona.

Albizia tanganyicensis (Albizia tanganyicensis)

Drzewo o szarej i gładkiej korze. Liście długości 25-30 cm, z wydatnymi gruczołami u podstawy, parzysto-pierzaste, z 5-13 parami przeciwległych listków o długości 1,2-4 cm i szerokości 0,7-1,2 cm, które zawierają 2-6 par piór.Kwiaty w kwiatostanach główkowatych, pachnące, żółte, z licznymi wystającymi białymi pręcikami. Szerokie strąki są smukłe, dojrzałe czerwono-brązowe. Strąki są trujące i powodują zaburzenia nerwowe u zwierząt.

Pielęgnacja i sadzenie akacji Lankaran

Akacja jedwabna jest rośliną bardzo ciepłolubną i odporną na suszę. Sadzenie w otwartym terenie odbywa się na początku maja, w ciepłej, ogrzanej słońcem glebie, w odległości 1,5-2 m od siebie. Możesz użyć metody uprawy sadzonek. W tym celu nasiona wysiewa się w małych filiżankach na głębokość około 2-4 mm. Gdy sadzonki dobrze rosną, sadzi się je w stałym miejscu. Nasiona do sadzonek można sadzić w okresie luty-marzec.

Gleba pod akację nadaje się na żyzną, piaszczysto-gliniastą, z domieszką wapna. Do sadzenia albycji w pokoju możesz samodzielnie wykonać glebę. Będzie to wymagało ziemi darniowej, torfu i piasku. Wszystko to w stosunku 3: 2: 1.

Doniczka powinna być bardzo głęboka i szeroka, z dobrymi otworami drenażowymi. Niewielką ilość małych kamyków rzecznych należy umieścić na dnie pojemnika w celu drenażu.

Bardzo ważny jest system oświetlenia dla akacji jedwabnej. Uwielbia światło, znosi bezpośrednie działanie promieni słonecznych i w ogóle nie toleruje cieniowania.

Reżim termiczny. Przy uprawie albicy na zewnątrz temperatura powietrza latem powinna wynosić około + 25-27C, a zimą nie mniej niż + 8C. W niektórych przypadkach może wytrzymać krótkotrwałe mrozy, ale nie niższe niż -10C. W przypadku typu pomieszczenia wskaźniki temperatury są różne: latem - + 20-25 ° C, zimą - + 5-7 ° C.

Opatrunek wierzchni można wykonać dopiero w drugim roku po posadzeniu rośliny. W tym celu dobrze nadają się specjalne złożone nawozy. Karmienie odbywa się nie częściej niż raz w miesiącu i tylko w okresie wzrostu (maj-lipiec). Zimą roślina nie jest nawożona.

Podlewanie akacji latem jest rzadkie, ale obfite. Zimą roślina jest podlewana bardzo rzadko i mało. Woda do nawadniania powinna być czysta, osiadła i nie zimna.

Nie dopuść do całkowitego wyschnięcia lub nadmiernego zawilgocenia ziemi.

Wilgotność powietrza w pomieszczeniu może być niska lub średnia. Nie wymaga rozpylania. W uprawie na wolnym powietrzu opryski można wykonywać sporadycznie, ale nie często.

Albizia kwitnie długo i obficie od końca czerwca do końca września. Kwiaty są doskonałymi roślinami miododajnymi. Liście pozostają na drzewie do zimy.

Kwitnąca akacja ma bardzo mocny i przyjemny zapach, z jasnymi nutami fiołka i maliny.

Albicia jest przycinana wczesną wiosną, przed kwitnieniem. Wszystkie chore, stare i suche gałęzie są odcinane. Usuń nadmiar pędów zagęszczających się. Tę procedurę można przeprowadzić nawet po zakończeniu kwitnienia.

Reprodukcja akacji Lankaran. Do sadzenia możesz użyć nasion, pędów korzeni lub sadzonek.

Nie wszystkie drzewa rozmnażają się przez pędy korzeniowe. Gdy pojawią się korzenie wystające z ziemi, można je osobno ciąć, ukorzenić i sadzić.

Każdy rodzaj akacji, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, może być rozmnażany przez sadzonki. Łodyga może być młoda lub już zdrewniała. Musi mieć co najmniej 2-3 pąki. Można sadzić bez wcześniejszego namaczania. Gleba powinna być żyzna, ale nie ciężka. Po kilku miesiącach większość pędów zakorzenia się.

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania jest nasienie. Przed sadzeniem nasiona można zawinąć w mokry mech i przechowywać w lodówce przez 1-2 miesiące. Niektórzy hodowcy wolą proces na gorąco. Aby to zrobić, nasiona wlewa się bardzo ciepłą wodą przez kilka godzin i sadzi w ziemi bez pogłębiania. Przy tej metodzie sadzenia wzrost jest bardzo powolny w pierwszym roku. W tym okresie nie jest potrzebne nawożenie. Ale konieczne jest regularne podlewanie.

Żywotność akacji jedwabnej wynosi około 50-70 lat. Gatunek żyjący w pomieszczeniach żyje nieco mniej, ale przy odpowiedniej pielęgnacji może kwitnąć przez długi czas.

Tempo wzrostu. Od drugiego roku życia albicia zaczyna rosnąć bardzo szybko. W uprawie polowej po trzech latach dorasta do 5 m. Rośnie około 30 lat, po czym rozpoczyna się okres dojrzewania.

Akacja to naprawdę niesamowita roślina. Radzimy zapoznać się z jego odmianami, takimi jak biały, różowy, piaskowy, opalający, srebrny, żółty i czarny.

Cechy uprawy rośliny

W niektórych krajach albicia jest stosowana jako środek ludowy na choroby.

Lankaran, czyli akacja jedwabna - najbardziej chwytliwa odmiana z całego rodzaju Albizia ze względu na spektakularne kwitnienie. Jest również nazywany mimozą ze względu na podobne predyspozycje do liści w ciemności. Jest rośliną ciepłolubną, ponieważ pochodzi z tropików. Dlatego w naszym kraju albicia jest uprawiana w otwartym polu tylko na południu, głównie na Krymie, Terytorium Krasnodarskim, Gruzji, Armenii i Ukrainie. Należy do przedstawicieli dekoracyjnych przeznaczonych do przestrzeni otwartych. Ozdobiony jest nie tylko prywatnymi ogrodami, ale także parkami, placami i ulicami megalopoli.

W zależności od warunków wzrostu albition może być drzewem lub krzewem.... Drzewa osiągają wysokość do 15 mi rozłożystą koronę o średnicy 6–7 m. Dla takiej akacji niezwykle ważna jest duża przestrzeń, dlatego nie znajdziemy jej w szklarniach i innych zamkniętych pomieszczeniach. Druga odmiana obejmuje formy hodowlane o bardziej zwartych wymiarach, które zachowały cechy dekoracyjne „rodzica”. Są uprawiane w domu.

Podczas hodowli akacji Lankaran w pomieszczeniach należy wziąć pod uwagę jeden czynnik - podczas kwitnienia tworzy toksyczny pyłek, który może powodować reakcje alergiczne u innych.

Albizia osiąga szczyt dekoracyjności podczas kwitnienia, które przypada w połowie lata i trwa do jesieni. W tym czasie cała korona drzew jest całkowicie pokryta biało-różowymi kwiatostanami wiechowymi. Podczas uprawy akacji Lankaran należy wziąć pod uwagę szereg jej cech:

• niska mrozoodporność - temperatury poniżej -13 ° C mogą zniszczyć roślinę;
• zwiększone zapotrzebowanie na światło - preferuje jasne światło i nie może znieść cienia z pobliskich drzew;
• kochający wilgoć, ale mocno toleruje krótką suszę;
• system korzeniowy jest dobrze rozwinięty, ale wrażliwy ze względu na powierzchowne położenie;
• kocha ciepło - optymalna temperatura latem wynosi od +26 do 28 ° C;
• niezbyt wybredna w glebie, ale lepiej rośnie w piaszczystej glinie i żyznej;
• nie cierpi z powodu rozprysku soli po wylądowaniu nad morzem;
• odporny na dym i gaz;
• spokojnie toleruje przycinanie.

W regionach centralnej Rosji i północy albition uprawia się wyłącznie w domu lub w szklarniach, ponieważ to tropikalne piękno nie będzie tolerować surowej zimy na otwartym polu.

Wideo: opis akacji Lankaran

Rola w projektowaniu krajobrazu i przykłady na zdjęciu

Te spektakularne olbrzymy wyglądają harmonijnie zarówno w pojedynkę na osobistej działce, jak iw połączeniu z inną roślinnością w miejskich alejkach i parkach. Oprócz funkcji estetycznej drewno może być również korzystne. Jego mocny kufer jest idealny do zamocowania huśtawki w letnim domku. A luksusowa rozłożysta korona posłuży jako przykrycie altany, stołu jadalnego lub strefy relaksu. Aromat albicji przyczynia się do stworzenia komfortowej i romantycznej atmosfery. Jest mało prawdopodobne, aby można było ukryć się przed południowym upałem w cieniu jedwabistej akacji, ponieważ delikatne liście nie utrzymują dobrze strumienia słońca.

Rośliny światłolubne można sadzić pod albicią dzięki koronie przelotowej. Jeśli sadzonki akacji Lankaran posadzisz wzdłuż ścieżek ogrodowych lub alej miejskich, to co najmniej pięć lat później utworzy się zielony tunel, ponieważ liście są zamknięte kopułą.

Albicia w rozkwicie

Cudowne drzewo, które nikogo nie pozostawi obojętnym

Drzewo zdobiące frontowe drzwi

Albizia w pobliżu domu

Akacja lankaran wzdłuż torów kolejowych

Jedwabna albitsia na rynku miejskim

Rozmnażanie, trudności w uprawie akacji

W naturze akacja wytwarza wiele pędów korzeniowych. Sadzonki są cięte, ukorzenione w ziemi w temperaturze nie wyższej niż + 16 ° C. Zwykle trwa to nie dłużej niż miesiąc. Monitoruj stan gleby, ziemia nie powinna wysychać i być podmokła. Pędy boczne dorosłego drzewa nadają się również jako sadzonki. Są zbierane wczesnym latem, ukorzenione w ten sam sposób.

Rozmnażanie akacji przez nasiona jest dość łatwe. Materiał jest wstępnie namaczany w ciepłej wodzie w celu pęcznienia, po czym jest traktowany stymulatorem wzrostu. Są sadzone w kubkach z mieszanką składników odżywczych. Pojemniki umieszcza się w szklarni lub przykrywa polietylenem.

W regionach południowych akacja jest najczęściej uprawiana jako roślina ogrodowa. W ogrodzie kultura rzadko choruje i nie ma na nią wpływu szkodniki. Stan akacji wewnętrznej ocenia się na podstawie wyglądu blaszek liściowych. Brak światła wpłynie na kolor liści, więdnięcie jest oznaką nie tylko przesuszenia, ale także zatoki rośliny. Niskie temperatury powietrza powodują, że na drzewach akacji pojawiają się ciemne plamy.

Spośród szkodników możliwe są inwazje przędziorków. Można go uzyskać z innych domowych kwiatów, „wizyta” owada jest często kojarzona z suchym powietrzem w pomieszczeniach.

Wiele osób kojarzy akację Lankaran z wakacjami i odpoczynkiem w krajach południowych. W przypadku konserwacji domu jest to dość niezwykła i egzotyczna kultura.

Chcesz uprawiać akację Lankaran w swoim ogrodzie lub na parapecie?

Ciekawostki o albition

Silk albitsia zawiera wiele przydatnych substancji. Od połowy XIX wieku figuruje na listach roślin leczniczych w katalogach farmaceutycznych, jako skuteczny środek na wiele chorób. Wszystkie jego właściwości są aktywnie wykorzystywane w kosmetologii, ponieważ części rośliny zawierają dużą ilość minerałów, olejków eterycznych i aminokwasów, a także dużą ilość pierwiastków przydatnych dla organizmu człowieka (między innymi: żelazo, magnez, potas , cynk i inne).
Nalewki zawierające albicję działają jako środek przeciwutleniający i mają właściwość całkowitego neutralizowania działania cząsteczek, które mogą powodować przedwczesne starzenie się komórek skóry.

Ekstrakty z części albicans Lenkovan są z powodzeniem stosowane w celu zapewnienia działania moczopędnego i żółciopędnego (właściwości są takie same jak ekstraktów z kaktusa Opuntia). Można nimi leczyć zapalenie oskrzeli, a swoimi właściwościami roślina może konkurować z innymi lekami o działaniu wykrztuśnym, przeciwzapalnym i obniżającym ciepło. Jako środek zaradczy rozwiązania te są niezbędne w leczeniu małych dzieci.

Jeśli zażyjesz ekstrakt z albicia z wyczerpaniem organizmu i ogólną utratą sił, działa on jako ogólny tonik.

Kora drzewa i preparaty na niej oparte mogą pomóc przy zapaleniu żołądka czy chorobie wrzodowej żołądka. A także na bazie sproszkowanej kory wykonuje się maści i wcierania, które są stosowane przy żylakach, osteochondrozie lub zapaleniu korzonków nerwowych. To wszystko za sprawą garbników, których jest pełna kora „jedwabnego krzewu”, które mają bardzo pozytywny wpływ na problemy spowodowane zapaleniem narządów wewnętrznych (przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego i oddechowego). Jeśli zastosujesz aplikacje z kory zmiażdżonej na proszek, możesz pozbyć się ropni, czyraków itp.

Drewno Albizia jest bardzo popularne w produkcji mebli i rękodzieła. Ma właściwości teksturowane, twardość, nadaje się do polerowania i nie ulega rozkładowi. Farba jest również produkowana z kory pnia albition, która jest używana w przemyśle farbiarskim.

Ciekawe, że sadząc albition na osobistej działce, jej wzrost pomoże udoskonalić glebę i wzbogacić podłoże azotem.

Jeśli zbierasz herbaty, w których będą kwiaty jedwabnej albition, to dobrze jest je stosować do łagodzenia stresu, eliminacji bezsenności i stwardnienia rozsianego, a także doznania ściskania w klatce piersiowej. Niech ta wskazówka pomoże w trawieniu, okradnie serce i pobudzi jelita.

Ekstrakty i ekstrakty albition są wstrzykiwane do past do zębów, co pomaga wzmocnić dziąsła i zapobiega wypadaniu zębów.

Istnieją jednak przeciwwskazania, w których należy zrezygnować ze stosowania naparów, ekstraktów i roztworów na bazie albition:

• ciąża;
• wszystkie ostre stany;
• okres laktacji;
• dzieciństwo.

"Akacja Konstantynopola" zawsze była uważana za święte drzewo w Indiach, jest poświęcona bóstwu Brahmie. Na tych terenach występują całe zarośla albiczne, które przyczyniają się do ratowania przed upałem i obniżenia temperatury otoczenia na obszarach o suchym klimacie. Ponieważ w płytkach liściowych nie ma toksyn i garbników, karmi się nimi inwentarz żywy w Indiach, co rozwiązuje problem braku paszy dla zwierząt. Pod szerokimi koronami albition gleba pozostaje zawsze wilgotna, dzięki czemu porost trawy staje się lepszej jakości i soczystości i służy do zbioru.
Zdaniem koneserów ajurwedy owoce albitsia mają cierpki smak i gorzki posmak, ale mają właściwości chłodzące, lekkie i wytrawne i są jedną z głównych roślin wchodzących w skład systemu ajurwedy.

W roślinie użyto prawie wszystkich części: kory, kwiatów, blaszek liściowych i nasion.

Kiedy i jak kwitnie

Różnorodność form kwiatostanów, ich kolor i układ ulistnienia podzieliły albition na kilka gatunków.

To jest o:

• odmiana jedwabiu (Lankaran lub irańska) (Albizia julibrissin), która charakteryzuje się podobnymi do paproci blaszkami liściowymi, składającymi się z asymetrycznych płatków w kształcie sierpa i gęstej główkowatej lub kolczastej szczotki kwiatowej, w której prawie są korony i wiele długich pręcików niewidzialny;



• pęczki (Albizia lophantha), których cechą są żółte cylindryczne uszy kwiatowe, których długość często sięga 5 cm.

Czy wiedziałeś? Od czasów starożytnych każdy rodzaj akacji był uważany za symbol stabilności i odnowy. Świadczy o tym wzmianka o roślinie w dokumentach znalezionych przez historyków. A na artefaktach starożytnego Egiptu archeolodzy wciąż znajdują obrazy sarkofagów z wyrastającymi z nich kiełkami akacji. Te zdjęcia wymownie wskazują, że życie przychodzi dopiero po śmierci.

Oba rodzaje drzew jedwabnych wyróżniają się długim kwitnieniem... W pierwszym wariancie okres ten rozpoczyna się w ostatniej dekadzie maja iw sprzyjających warunkach klimatycznych może trwać do października. W ciepłej jesieni na Krymie odnotowano przypadki, gdy drzewo zachwycało przechodniów pachnącymi kwiatami aż do samego mrozu. Druga odmiana wyróżnia się wcześniejszym kwitnieniem pąków. Roślina wchodzi w tę fazę od marca do czerwca.

Akacja jedwabno-kępkowa ma bardzo pachnące i miododajne kwiaty. Ponadto przyjemny zapach z wyraźnymi nutami malin i fiołków utrzymuje się przez cały okres kwitnienia.

Podlewanie Albicia

Podlewanie odbywa się, gdy górna kula gleby wysycha. Jest obficie podlewany, ale woda nie powinna stagnować w korzeniach, dlatego potrzebne są dziury w rosnącym pojemniku.

Zimą zmniejsza się podlewanie. Gleba w tym czasie powinna być tylko lekko wilgotna, ale całkowite wyschnięcie ziemnej śpiączki jest niedopuszczalne.

W okresie wegetacji co dwa tygodnie aplikuje się złożony nawóz mineralny do ozdobnych roślin liściastych.

Odmiany

Rodzaj Albitsia obejmuje około 30 gatunków. Najpopularniejsze odmiany to:

Lankaran Albizia - ma również wiele innych nazw: śpiący krzew, jedwabne drzewo, jedwabna akacja.Swoją „jedwabną” nazwę albition zawdzięcza temu, że wcześniej kora rośliny była używana do barwienia tkanin jedwabnych. Za ojczyznę tego gatunku uważa się miasto Lankaran w Azerbejdżanie. Jednak w Azji ten typ albition jest niezwykle powszechny i ​​można go znaleźć wszędzie. Na terytorium Rosji na wolności gatunek ten może rosnąć na terytorium Półwyspu Krymskiego i przybrzeżnej części Kaukazu. Najpopularniejszymi odmianami Lankaran albicia są Summer Chokolat, Mollis, Tinky Bells, Jjulibrissin. Sierp to najszybciej rosnące drzewo na naszej planecie. W ciągu jednego dnia ten typ albition rośnie o 3 cm, jest uprawiany w krajach indonezyjskich. Gatunek ten stał się powszechny dzięki lekkiemu miękkiemu drewnu, które jest często używane jako surowiec do wyrobu pamiątek. Albizia Lebbeck jest jednym z najwyższych przedstawicieli rodzaju. Dojrzałe rośliny mogą osiągać wysokość 20 m lub więcej. Ojczyzną tego gatunku albition są Indie. Roślina jest również powszechna na Wyspach Andamańskich i Birmie. W tych regionach Shirisha - lokalna nazwa Lebbek, używana jest jako element aromaterapii i medycyny. Albizia Saman - drzewo osiąga wysokość 25 m, korona rozpościera się - do 40 m. Ojczyzna - wyspiarska część basenu Pacyfiku, Ameryki Południowej i Środkowej, Azji Południowo-Wschodniej. W zależności od odmiany kwiatostany mają kolor beżowy lub czerwonawy. Albizia Lofanta, inaczej - zbita. Jest ciepłolubnym krzewem rozłożystym, osiągającym wysokość do 5 m. Ojczyzna - Australia Zachodnia. Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu. Kwiatostany są małe, do 2 cm średnicy, pomalowane na złocistożółty, zebrane w główki i podobne do szczotek czyszczących. Od 1803 roku uprawiana jest w krajach europejskich jako roślina ozdobna. Na terytorium Federacji Rosyjskiej roślina rośnie na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie i na Półwyspie Krymskim.

Jak wyhodować bonsai z akacji Lankaran

Ponieważ albition jedwabiu nie jest zła w przycinaniu formacyjnym, możesz spróbować wyhodować go w postaci miniaturowego drzewka - bonsai.

Po pierwsze, warto zdecydować się na kształt przyszłego drzewa. W naturze albition ma najczęściej wielopniowy kształt lub potężne boczne gałęzie na krótkim centralnym pniu i koronie w kształcie parasola. Ale ze względu na to, że akacja dobrze daje nowe pąki łodyg, możesz wybrać dowolny styl bonsai.

Możliwe jest uprawianie bonsai albition Lankaran zarówno metodą sadzonkową, jak i nasienną. Podczas uprawy pamiętaj:

• pojemnik do uprawy bonsai należy pobrać z ceramicznego, małego, z dużymi otworami drenażowymi;
• w żadnym wypadku nie wolno dopuścić do cieniowania dolnych gałęzi, w przeciwnym razie umrą;
• korzenie i koronę najlepiej przycinać po kwitnieniu;
• okresowo konieczne jest przycinanie korygujące korony;
• nawijanie drutu, aby nadać gałęziom kształt, powinno być wykonywane nie częściej niż raz na dwa lata i nie dłużej niż 4 miesiące;
• podczas owijania drutem nie dokręcaj go zbyt mocno, ponieważ może to uszkodzić korę rośliny;
• ponieważ liście akacji mają złożony kształt i dają efekt dekoracyjny, ich sztuczne usuwanie nie daje żadnego efektu, dlatego nie jest stosowane;
• bonsai należy przesadzać co dwa lata.

Najbardziej akceptowalna wysokość miniaturowego drzewa jedwabnego wynosi około jednego metra.

W ten sposób możesz zmienić jedwabne perskie drzewo w prawdziwe dzieło sztuki. Doda to południowego charakteru i będzie świetnym dodatkiem do każdego wnętrza.