Berberys: opis popularnych odmian i podstawy pielęgnacji roślin

Chyba wszyscy w dzieciństwie uwielbiali berberysy, które miały niepowtarzalny smak i aromat. Jakże zaskakujące było odkrycie, że owoce, które stanowiły podstawę tego przysmaku, rosną na atrakcyjnych krzewach i że możesz uprawiać tę roślinę w swoim wiejskim domu. Warto więc poznać go, a właściwie jedną z jego odmian - berberysu ottawskiego. Dowiedzmy się, jakie są jego odmiany. Jak prawidłowo sadzić i pielęgnować roślinę. Zobaczymy również, jak za jego pomocą stworzyć piękny projekt krajobrazu.

Berberys Ottawa - ozdobi każdą witrynę

Jak wygląda berberys i jak kwitnie: zdjęcia i opisy gatunków i odmian

Najczęściej stosowany w kształtowaniu krajobrazu:

Stosunkowo duży pospolity berberys pospolity (B. vulgaris) i jej purpurowy kształt „Atropurpurea”. Popularny gatunek jest również powszechnie znany jako roślina owocowa;

Berberys Thunberg (V. thunbergii), który wielu ogrodników zajmuje się rozmnażaniem, ma szczególnie wiele form i odmian dekoracyjnych, różniących się kolorem liści oraz wielkością i kształtem korony;

Berberys ottawski (V. x ottawensis), który jest hybrydą dwóch pierwszych gatunków.

Krzewy są mało wymagające dla gleby. Tolerują suszę lepiej niż nadmierną wilgoć. Tolerują półcień, chociaż w świetle pełniej ujawniają swoje walory dekoracyjne. Dobrze rozmnażaj przez letnie sadzonki.

Ze względu na swoje piękno, różnorodność kształtów i kolorów roślina może być stosowana jako pojedyncze nasadzenie berberysu ozdobnego, w małych grupach lub do tworzenia żywopłotów. Większość gatunków dobrze komponuje się z innymi krzewami. Nisko rosnące drzewa iglaste są najczęstszym sąsiadem ogrodu berberysu. Roślina dobrze komponuje się ze zjeżdżalniami alpejskimi, a także jako centralny krzew przy dekorowaniu klombów.

Uprawa berberysu w ogrodzie nie jest kłopotliwa dla jego właściciela.

Każda odmiana berberysu jest niezwykle atrakcyjna. Wielu ogrodników jest zdezorientowanych różnorodnością gatunków tej rośliny. Aby jednak zdecydować o wyborze, zaleca się skupienie się na celu, do którego dążysz.

Jeśli chcesz, aby roślina zachwycała Cię pysznymi jagodami, to jest to kilka odmian. Jeśli chcesz ozdobić swój ogród, użyj typów dekoracyjnych. W dalszej części artykułu porozmawiamy o berberysie różnych odmian ze zdjęciem i opisem cech każdego z nich. Wspomnieliśmy już o nich powyżej. Zwróć uwagę, że każdy przedstawiony przez nas gatunek dobrze radzi sobie z obydwoma zadaniami: ozdobi Twój ogród i wyda jadalne, smaczne owoce.

Berberys pospolity - jeden z najpospolitszych gatunków roślin. Osiąga wysokość do trzech metrów. Liście są eliptyczne, z szaro-zielonym kolorem wewnątrz i ciemnozielonym z przodu. Krzewy mają pędy szaro-brązowe, z kolcami do 2 cm, kwitnie 3 tygodnie. Kwiatostan ma kształt racemozy do 6 cm, składa się z pachnących kwiatów o żółtym odcieniu. Owoce osiągają 1,5 cm długości i mają jaskrawoczerwony odcień.

Berberys pospolity ma kilka podgatunków:

Aureo-Marginata

Albo Variegata

Asperm

Ostatni przedstawiciel rośliny tego gatunku ma owoc bez nasion, co ułatwia jego obróbkę.

Zobacz, jak wyglądają rodzaje berberysu pospolitego na zdjęciu.

Odmianę Thunberg można uznać za lidera wśród berberysu ozdobnego.

Jeśli porównamy go z poprzednim typem, jego rozmiar jest znacznie mniejszy. Dorosły krzew osiąga wysokość nie większą niż 1 m. Gałęzie krzewu rozłożone poziomo. W zależności od odmiany młode pędy rośliny mogą być jaskrawoczerwone lub nawet żółte, które później brązowieją. Liście są jajowate, lekko wydłużone, średnia długość sięga nie więcej niż 3 cm.

Latem krzew ma jasny nasycony zielony kolor ze względu na kolor liści, jesienią staje się jaskrawoczerwony.

Kolor utrzymuje się nie dłużej niż 2 tygodnie. W tym okresie krzew nabiera czerwonawo-żółtego odcienia. Kwiaty krzewu berberysu odmiany Thunberg mają podwójną barwę: od wewnątrz płatki żółte, od zewnątrz jaskrawoczerwone. Owoce elipsy osiągają 1 cm długości, mają koralowy odcień i dojrzewają wczesną jesienią. Jeśli nie zostaną zebrane, mogą wytrzymać gałęzie aż do pierwszego poważnego mrozu. Berberys Thunberg, którego pielęgnacja i uprawa nie wymaga specjalnej wiedzy ani umiejętności, nada Twojej osobistej działce inny, bardziej estetyczny wygląd. Gatunek ten ma również wiele odmian hybrydowych, które są uważane za dekoracyjne: wielokwiatowe, ze srebrnymi brzegami, ciemnofioletowe itp.

Zobacz, jak wyglądają berberysy Thunberg na zdjęciu.

Odmiana Ottawa - to krzew łączący w sobie cechy pierwszego i drugiego gatunku.

Gatunek ten doskonale sprawdza się w regionach o dość surowych zimach. Pod względem cech zewnętrznych roślina ta jest podobna do Thunberga, ale w powiększonej formie. Jego wysokość sięga 2 m. Ale liście są bardziej zbliżone kolorem i kształtem do zwykłego gatunku. Mają różowo-fioletowy odcień, który na słońcu staje się prawie czarny. W jesienne dni, kiedy większość kolorów w ogrodzie więdnie, krzew stanie się najpiękniejszy, ponieważ jego liście nabierają szkarłatnego odcienia i długo utrzymują się na gałęziach.

Berberys Ottawa, jego rodzaje i odmiany przedstawiono na zdjęciu:

Opis rośliny

Większość odmian berberysu to niewielkie (do 2,5–3 m wysokości) krzewy liściaste. Istnieją również gatunki wiecznie zielone, ale są one dość rzadkie. Odmiany są bardzo różne ze względu na różnorodność kształtów liści, ich kolor, rozmiary i odcienie owoców. Ale jest też wspólna cecha - obecność często umiejscowionych silnych długich (do 2 cm) cierni. Dosłownie rozsadzają pędy, co bardzo utrudnia zbieranie i pielęgnację rośliny.

Ciernie to nic innego jak zmodyfikowane liście, z których pozostaje tylko jedna centralna żyłka.

Charakter berberysu jest niezwykle rozpowszechniony

Berberys wygląda bardzo atrakcyjnie przez cały sezon, dlatego jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu. Roślinę można przyciąć do dowolnego kształtu. Najczęściej spotykane żywopłoty, krawężniki berberysu i pojedyncze figury. Krzew dobrze „trzyma” glebę, chroniąc ją przed erozją. Nisko rosnące odmiany dobrze wyglądają w alpejskich zjeżdżalniach i skalniakach.

Berberys jest szeroko stosowany w kształtowaniu krajobrazu - samodzielnie lub w połączeniu z innymi roślinami

Kora na pędach jest szara, u dorosłych roślin ma płytkie bruzdy. Drewno jest jasnożółte. Liście berberysu są średniej wielkości, owalne, ostro zwężające się ku ogonkowi, raczej gęste, ale nie skórzaste. Krawędź jest równa lub przycięta małymi zębami. Latem mają barwę jasnozieloną lub limonkową. Jesienią liście zmieniają ton, uzyskując różne odcienie szkarłatu, karmazynu, pomarańczowoczerwonego, karmazynowo-różowego, fioletowego, rzadziej żółtego.

Liście berberysu są średniej wielkości, owalne, ostro zwężające się ku ogonkowi

Kwitnący krzew jest również ładny.Pąki otwierają się pod koniec maja lub na początku czerwca. Kwiaty drobne, zebrane w kwiatostany w postaci opadających pędzli o długości 8–10 cm, płatki złocistożółte, szafranowe, jasnopomarańczowe. Wydzielają charakterystyczny cierpki aromat, który przyciąga wiele pszczół.

Miód berberyjski nie jest tak powszechny jak np. Miód gryczany czy lipowy, ale jest nie mniej przydatny.

Kwitnący berberys jest również bardzo dekoracyjny.

Drobne jagody (pestkowce) dojrzewają pod koniec września lub w pierwszej połowie października. Ich kształt jest wydłużony, owalny. Długość różni się w zależności od odmiany, ale rzadko przekracza 1 cm Owoce, z bardzo rzadkimi wyjątkami, są pomalowane na jasno szkarłatny kolor. Istnieje tylko kilka odmian o czarnofioletowych jagodach pokrytych niebieskawo-niebieskim nalotem. Smak całkiem przyjemny, słodko-kwaśny. W miazdze jest wiele dużych nasion. Młode liście, które nadają się do jedzenia, mają ten sam orzeźwiający kwaśny smak. W żadnym wypadku nie należy jeść niedojrzałego berberysu, takie jagody są trujące.

Owoce berberysu są bardzo bogate w witaminę C.

Oprócz świeżego spożycia jagody można suszyć, gotować konfitury, kompoty, dżemy, galaretki i robić pianki. Kwaśny smak jest bardzo odpowiedni w różnych sosach do mięsa i kurczaka.

Berberys jest szeroko stosowany w medycynie ludowej. Używane są wszystkie części rośliny. Zwiększona zawartość witaminy C sprawia, że ​​jest ona niezbędna do wzmocnienia układu odpornościowego. Jagody berberysu są skuteczną profilaktyką cukrzycy, chorób serca i naczyń. Istnieją również przeciwwskazania. Berberys nie jest zalecany kobietom na żadnym etapie ciąży, zwłaszcza jeśli istnieje zagrożenie poronieniem, a także pacjentkom z hipotensją.

Kolce na pędach berberysu - liście modyfikowane podczas ewolucji

Warunki uprawy berberysu: jak sadzić i pielęgnować krzew

Ozdobny berberys, o który poradzi sobie nawet niedoświadczony ogrodnik, niewiele różni się w zależności od rodzaju rośliny czy jej odmiany. Dlatego wystarczy raz zapoznać się ze wszystkimi subtelnościami i można bezpiecznie uprawiać różne rodzaje takich roślin, niezależnie od ich formy.

W każdym ogrodzie można znaleźć idealne warunki do uprawy berberysu. Wybierając miejsce do dalszego wzrostu rośliny, preferuj niezbyt ciemne miejsca, ale nie lubi też obfitego światła słonecznego. Częściowy cień jest uważany za idealny dla tych krzewów. W takim miejscu zobaczysz całą jasność kolorów liści i kwiatów berberysu.

Sadzenie i pielęgnacja rośliny nie zajmuje dużo czasu i składa się głównie z:

• prawidłowy dobór sposobu sadzenia krzewów;
• zapewnienie terminowego podlewania, poluzowania gleby, czyszczenia chwastów;
• przycinanie krzewów;
• opatrunek górny.

Jeśli mieszkasz na obszarze o wystarczających opadach deszczu, podlewaj roślinę, gdy gleba wysycha. Podlewanie jest szczególnie ważne w miesiącach letnich w południowych regionach kraju, gdzie nie pada wystarczająco długo. Zapewnij swojemu krzewowi berberysu pielęgnację, która obejmuje cotygodniowe podlewanie. Zrób to z niezbyt zimną wodą. Lepiej jest, jeśli jest to woda, która rozgrzała się na słońcu, a nie tylko pobrana z kranu lub studni. Wodę należy wlać pod korzeń rośliny, uważając, aby nie dostała się na liście berberysu.

Zobacz subtelności pielęgnacji i podlewania na zdjęciu:

Należy pamiętać, że w pierwszych tygodniach po posadzeniu podlewanie należy również przeprowadzać co tydzień, aż do całkowitego ukorzenienia się ozdobnego berberysu. Sadzenie i pielęgnacja w przyszłości oznacza brak stojącej wody w glebie. Dlatego ważne jest, aby nie przesadzać z podlewaniem.

Ponadto chwasty należy usunąć na czas z obszaru wokół buszu. Zwróć szczególną uwagę na wzrost, który pojawi się w pobliżu krzewów berberysu. Należy go z czasem wyeliminować. Od czasu do czasu poluzuj glebę wokół buszu.

Nawożony krzew berberysu podczas sadzenia nie wymaga większej pielęgnacji niż wskazano powyżej. Zapewnij mu terminowe podlewanie i dopływ powietrza do gleby.To wystarczy dla młodej rośliny. Ale po roku wskazane jest, aby zrobić to wiosną, należy go karmić nawozami azotowymi. Aby to zrobić, rozpuść nie więcej niż 30 g mocznika w wiadrze z wodą. Co więcej, wystarczy to zrobić nie częściej niż raz na 3 lata. Ale taki górny opatrunek będzie akceptowalny w przypadku krzewów ozdobnych. Jeśli chcesz również uzyskać zdrowe owoce o dobrych właściwościach jadalnych, karm każdy krzew fosforem i potasem w proporcji 1: 1,5.

Cięcie, podobnie jak innych krzewów w ogrodzie, polega na usuwaniu luźnych lub suchych pędów. Proces ten niesie ze sobą aspekty zdrowotne i estetyczne. Pamiętaj, że krzewy berberysu mają ostre kolce, więc używaj rękawiczek i zachowaj ostrożność podczas przycinania.

Pierwsze przycinanie gałęzi można przeprowadzić wiosną na jednorocznym berberysie.

Spójrz na zdjęcie i przeczytaj opis, jak to zrobić:

To przycinanie jest stosowane tylko w przypadku wysokich odmian berberysu. Wszystkie pędy należy skrócić o prawie 2/3 lub połowę. Suche gałęzie są całkowicie usuwane.

Pomoże to w utworzeniu ozdobnego krzewu, który będzie wyglądał estetycznie.

Berberys to jeden z najbardziej malowniczych krzewów. Ale ogrodnicy kochają kulturę nie tylko za ekstrawagancki wygląd. Z jej jagód wyrabia się gorące i zimne napoje oraz przetwory. Cukiernicy i specjaliści kulinarni używają berberysu jako przyprawy, a także do ozdabiania ciast i ciastek. Krzew ten jest popularny w wielu regionach naszego kraju. Prawidłowe sadzenie jest jednym z punktów działania na rzecz dobrych zbiorów.

Zimozielone gatunki berberysu

Zimozielony berberys to krzewy różnych typów, które różnią się od siebie:

• kształt krzewu;
• mrozoodporność;
• cechy uprawy;
• odporność na warunki miejskie.

Żywy płot z wiecznie zielonego berberysu obfituje w ciernie, ale jednocześnie jest niesamowicie piękny

Berberys Darwin

Gatunek ten rośnie dość wolno, maksymalna wysokość dorosłego krzewu dochodzi do 2 m. Najczęściej uprawiany jest w celach dekoracyjnych. Berberys Darwina ma jasne pomarańczowo-żółte kwiaty, w miejscu których jesienią pojawiają się czarne owoce z niebieskawym odcieniem. Liście krzewu dość eleganckie, błyszczące, z małymi kolcami na końcach.

Berberys Darwina ma średnią zimotrwalosc, wytrzymuje temperatury do minus piętnastu stopni. Krzew polecany do uprawy w południowych rejonach naszego kraju.

Jasne pomarańczowo-żółte kwiaty berberysu Darwina cieszą oko przy każdej pogodzie

Po kwitnieniu można trochę przyciąć pędy berberysu. Dzięki temu krzewy będą schludniejsze i piękniejsze.

Berberys Freakarta

Ta ogrodowa hybryda pochodzi z brodawkowatego berberysu. Okres kwitnienia tego krzewu przypada na maj. Jej kwiaty są jasnożółte, liście jasnozielone, błyszczące. Jagody są niejadalne, koloru niebiesko-czarnego.

Gatunek dość odporny na niskie temperatury (do -23 st.), Ale polecany do uprawy w ciepłym klimacie. Preferuje miejsca słoneczne lub półcieniste.

Berberys Frikarta prezentowany jest w dwóch odmianach dekoracyjnych:

• Amstelveen - dorasta do jednego metra wysokości i do dwóch metrów szerokości. Pędy są kolczaste, łukowate.
• Telstar to wolno rosnący krzew, osiągający 90 cm obwodu. Korona jest gęsta, liście mają srebrzysty spód.

Berberys Amstelveen ma bardzo zwarty kształt

Berberys Ganepena

Berberys Ganepena rośnie wolno, w wieku 10 lat może osiągnąć nawet dwa metry wysokości i średnicy. Roślina tworzy wydłużone pędy z cierniami, które mają około dwóch centymetrów długości. W maju na gałęziach kwitną żółte kwiaty, które mogą być pojedyncze lub zebrane w kwiatostany.Na początku jesieni zastępują je niebiesko-czarne jagody, pokryte białym nalotem. Owoce nie nadają się do jedzenia.

Najpopularniejszą odmianą tego gatunku jest Klugovski. Został wyhodowany w 1960 roku przez Alfonsa Klugovskiego w hodowli Flein (Niemcy). Odmiana jest bezpretensjonalna, odporna zarówno na wysokie, jak i niskie temperatury, a także na warunki środowiska miejskiego. Nie lubi nadmiernej wilgoci.

ostatnie wejścia

Dżem z płatków róży i jego 7 korzyści zdrowotnych, których prawdopodobnie nie wiedziałeś, jakimi owocami jesteś według znaku zodiaku 11 najlepszych odmian winogron, które pomogą Ci stworzyć wyjątkowe wino domowej roboty

Ciemnozielone liście odmiany Klugovski mają postrzępione brzegi.

Berberys Juliany

Wolno rosnący krzew, który w wieku 10 lat może osiągać do dwóch metrów długości i do czterech szerokości. Liście berberysu Juliany osiągają 10 centymetrów, mają na końcach igły. Kolor liści jest ciemnozielony, w młodym wieku - z brązowym odcieniem. Kwitnie w połowie maja lub na początku czerwca. Kwiaty zbierane są w grona po 8-15 sztuk, pomalowane na żółto z czerwoną ramką. Pod koniec września na krzakach dojrzewają czarno-niebieskie owoce.

Berberys Juliany jest odporny na ekstremalne temperatury, a także na warunki miejskie. Preferuje słoneczne położenie. Krzewy tego typu są bardzo ozdobne, często wykorzystywane są do zagospodarowania terenu.

Brzegi liści berberysu Juliany chronione są przez drobne, ale bardzo kłujące igły.

Kiedy sadzić berberys

Jesienią i wiosną można sadzić bębny w otwartym terenie. Ale na większości terytorium Rosji ogrodnicy wolą sadzić wiosną. W tym przypadku ryzyko wymarznięcia sadzonek jest praktycznie zerowe. Jesienią berberys należy sadzić w otwartym terenie na początku września. Pozwoli to sadzonce zakorzenić się przed nadejściem mrozów.

Berberys najlepiej sadzić wiosną

Cechy sadzenia wiosennego

Berberys jest bezpretensjonalny w składzie gleby. Dlatego można go sadzić w dowolnym miejscu. Jest jednak kilka podstawowych zasad, których należy przestrzegać podczas sadzenia krzewów:

Berberys jest sadzony wcześnie, gdy tylko stopi się śnieg. Sadzenie sadzonek w tym czasie odbywa się, ponieważ krzew jako jeden z pierwszych budzi się po zimowaniu. Prace sadzenia należy zakończyć, zanim pąki puchną.

Pąki berberysu „budzą się” wcześnie

Sadzonki umieszcza się w odległości 50 cm od siebie

Jak prawidłowo sadzić berberys

Aby nie zaszkodzić krzewowi, musisz odpowiednio posadzić:

1. Otwór lub okopy są przygotowywane 2 tygodnie przed posadzeniem krzewu.
2. Na dno wykopu wylewa się pół wiadra piasku. Ma zbawienny wpływ na system korzeniowy.
3. Następnie dół wypełnia się mieszaniną: glebą, zmieszaną w równych proporcjach z próchnicą i torfem. Należy również dodać superfosfat (30–40 g na 1 m 2).
4. Sadzonkę zanurza się w przygotowanym otworze.
5. Korzenie są posypane ziemią, ubite.
6. Roślina jest obficie podlewana.
7. Gleba jest ściółkowana słomą, torfem lub trocinami.
8. Po posadzeniu konieczne jest przycięcie sadzonki, aby na gałęziach pozostało nie więcej niż 3-4 pąki.
9. W pierwszych dniach po posadzeniu krzew należy chronić przed słońcem.

Warunki pogodowe wpływają również na sadzenie berberysu. Roślin nie sadzi się na zewnątrz w upalne dni. Do lądowania najlepiej wybrać pochmurną pogodę.

Kiedy zbierać

Berberys jest również znany ze swojego smaku i właściwości leczniczych. Ponadto przydatne są wszystkie jego części: owoce, liście, kora i korzenie.

Jagody dojrzewają jesienią, więc w tym okresie są zbierane. Szczególnie smaczne są po pierwszych przymrozkach. Ale nie powinieneś prześwietlać ich na zimno. Liście zbierane są podczas kwitnienia, które następuje późną wiosną i wczesnym latem.

Korzenie zbierane są w kwietniu, a także w październiku lub listopadzie. Lepiej poczekać na moment, kiedy krzak już odpocznie.

Kora jest usuwana w fazie przepływu soków.

Jak zachować sadzonki przed sadzeniem

Sadzonki pojawiają się na półkach supermarketów czy centrów ogrodniczych w okresie styczeń-luty. Sadzenie rośliny w tym okresie nie jest możliwe w większości regionów. Wyjątkiem jest Krym, gdzie w tym czasie zaczynają kwitnąć pędy. Jednak nawet zakup krzewu w tak nieodpowiednim czasie do sadzenia może utrzymać sadzonki przy życiu i dobrze.

1. Po zakupie część papieru pakowego pokrywającego gałęzie jest usuwana z sadzonki.
2. Korzenie rośliny pozostają w opakowaniu.
3. Temperatura przechowywania sadzonki nie powinna przekraczać 3 o C. Jest to reżim temperaturowy, w którym roślina jest w stanie hibernacji. Możesz przechowywać sadzonki na nieogrzewanym balkonie. Roślinę można również postawić na dolnej półce w lodówce, przeznaczonej do przechowywania owoców i warzyw.
4. W przypadku gdy zakupiona sadzonka ma liście należy ją posadzić w pojemniku i uprawiać jako roślinę doniczkową.Temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 22-25 o C.

Wybór sadzonki berberysu

Przede wszystkim konieczne jest kupowanie sadzonek w wyspecjalizowanych szkółkach zajmujących się uprawą krzewów odmianowych. Tylko w takim przypadku będziesz mieć pewność, że kupiłeś dokładnie to, czego potrzebujesz. Przy zakupie pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest korzeń rośliny. Jeśli sadzonki są sprzedawane z zamkniętym systemem korzeniowym, tj. w doniczkach lub innych pojemnikach, poproś personel szkółki o podniesienie rośliny z ziemi i zbadanie korzenia. Musi być żywy, bez śladów rozkładu. Nie wolno naruszać kory sadzonki. Dalszy rozwój tej wspaniałej rośliny zależy od jakości materiału do sadzenia.

Sadzenie sadzonek krzewów

Berberys jest rozmnażany przez nasiona lub sadzonki. Aby to zrobić, wybierz mocne elastyczne pędy, które pojawiły się w tym roku. Są cięte i przechowywane od jesieni do wiosny w lodówce. Ogrodnicy starają się unikać niedojrzałych sadzonek, ponieważ mogą gnić.

Zdrewniałe gałęzie berberysu zapuszczają korzenie trudniej niż młode.

Do szczepienia użyj środkowych części gałęzi. Średnica pędu powinna wynosić około 5 mm. Podczas cięcia długość cięcia wynosi od 8 do 10 cm Ogrodnicy dzielą pędy na części tak, aby na cięciu były 2 węzły i 1 międzywęźle. Jeśli łodyga jest krótka, pozostawia się na niej 2 lub 3 liście.

Na krótkich sadzonkach berberysu pozostawia się 2-3 liście

Prawidłowe sadzonki berberysu

Prawidłowe przeszczepienie odbywa się w następujący sposób:

1. Wierzchołek gałęzi jest cięty poziomo.
2. Dolne cięcie na pędzie jest wykonane pod kątem 45 °.
3. Liście w górnym węźle są przecięte na pół.
4. Liście w dolnym węźle są całkowicie usunięte. Nerki nie są dotknięte.
5. Następnie sadzonki umieszcza się w mieszaninie piasku i torfu (w stosunku 1: 1) pod kątem 45 °.
6. Odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 10 cm.
7. Korzystna temperatura powietrza w pomieszczeniu do ukorzeniania sadzonek to 20–25 o C.
8. Aby utrzymać wymaganą wilgotność gleby, podlewanie należy przeprowadzać 2 razy dziennie.

Po ukorzenieniu sadzonek sadzonki są uprawiane w szklarni przez 2 lata.

Wybór miejsca lądowania

Berberys uwielbia jasne światło słoneczne. W oświetlonym obszarze liście będą jaśniejsze, aw cieniu stracą swój efekt dekoracyjny. Miejsce lądowania musi być chronione przed przeciągami i silnymi wiatrami.

Krzew nie toleruje dużej wilgotności. Poziom wód gruntowych na terenie obiektu powinien znajdować się nie wyżej niż 2 m od powierzchni gruntu. Jeśli nie jest to możliwe, należy zapewnić dobrą warstwę drenażową.

Gleba jest pożądana o neutralnym poziomie kwasowości. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, dodaje się do niej 350 g wapna gaszonego i 200 g popiołu na roślinę. Najlepszym składem gleby do sadzenia berberysu jest gleba ogrodowa, próchnica i piasek w równych częściach.

Rozmnażanie berberysu przez podzielenie krzewu podczas przeszczepu

Dzieląc krzew, berberys jest rozmnażany wiosną.Zanim pąki puchną, krzew jest wykopany. Ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni, dzieli się je na kilka części. Następnie siedzą w dołach lub okopach. Jeśli nie ma celu zdobycia dwóch krzewów, roślina wraz z glinianą grudą na korzeniach zostaje przeniesiona w nowe miejsce.

Podczas przesadzania krzew berberysu można podzielić na dwie części

Wyniki

W celu udanej uprawy berberysu Ottawa należy zwrócić szczególną uwagę na następujące punkty opieki:

1. Wybierz miejsce lądowania zgodnie z zaleceniami.
2. Kup zdrowe sadzonki.
3. Posadź sadzonki zgodnie z instrukcją.
4. Terminowe podlewanie, nawożenie, przycinanie, pielenie, spulchnianie i ściółkowanie.
5. W przypadku wykrycia chorób i szkodników należy natychmiast podjąć odpowiednie środki.
6. Przykryj młode krzewy na zimę.

Rośliny sąsiadujące z berberysem

Jasny i kolorowy berberys doskonale wpasuje się w wystrój każdego ogrodu. Można mu przypisać oddzielną klomb. Kwiaty jednoroczne i wieloletnie, drzewa iglaste staną się doskonałymi sąsiadami na osobistej działce pod krzew. Berberys świetnie czuje się także w sąsiedztwie tui.

Berberys świetnie czuje się obok drzew liściastych i iglastych

Zastosowanie berberysu Ottawa w projektowaniu krajobrazu

Krzew wygląda świetnie jako żywopłot i można go przycinać i formować do dowolnego pożądanego kształtu. Dobrze sprawdza się również w nasadzeniach pojedynczych, na środku rabat kwiatowych i na trawnikach. Jego jasne liście, pachnące kwiaty i czerwone owoce są piękne.

Często krzewy berberysu zdobią brzegi trawników i klombów. Służy jako niezawodna ochrona przed deptaniem kwiatów. Berberys jest aktywnie wykorzystywany w ogrodach skalnych, ogrodach japońskich i zjeżdżalniach alpejskich. Świetnie prezentują się jasne krzewy berberysu u stóp dużych drzew.

Funkcje lądowania w regionach

Nie ma różnic w sadzeniu berberysu w różnych regionach kraju. Ale różnica w klimacie wpływa na wybór odmiany i pielęgnację roślin.

Berberys na Syberii

Chociaż berberys jest rośliną mrozoodporną, niektóre gatunki są mniej odpowiednie do uprawy na Syberii. Są to berberys Thunberg, berberys koreański, berberys pełnostronny. Możesz zdecydować się na zwykły berberys, berberys amurski, podłużny berberys. Na zimę zaleca się przykrycie młodego krzewu - wzdłuż krawędzi lasem świerkowym, a następnie, gdy pada śnieg, zaspę śnieżną. Duże rośliny są wiązane sznurkiem, instaluje się pudełko, w którym wylewa się suche liście. Od góry konstrukcja jest owinięta włókniną. Gleba wokół rośliny jest ściółkowana.

Berberys na przedmieściach

W klimacie regionu moskiewskiego kultura czuje się dobrze. Ważne jest tylko, aby zapewnić krzakom dużo lekkiej i nie bagiennej gleby. Do uprawy w regionie doskonale nadają się berberys pospolity, berberys Thunberg, berberys ottawski.

Wideo: uprawa berberysu Thunberg

Berberys to jeden z najbardziej bezpretensjonalnych krzewów rosnących na terenie Rosji. Można śmiało powiedzieć, że przy odpowiednim nasadzeniu i odpowiedniej pielęgnacji zakorzeni się na każdej działce ogrodowej, zachwycając się dobrymi zbiorami i kolorowym wyglądem z roku na rok.

Wielu właścicieli przydomowych działek i domków letniskowych sadzi krzewy o wysokich walorach dekoracyjnych. Jednym z nich jest berberys. Sadzenie i pielęgnacja tego krzewu nie jest szczególnie trudne. W artykule omówiono, jak prawidłowo posadzić pozyskaną roślinę, o nią zadbać. Przydatne mogą być również wskazówki dotyczące hodowli berberysu i radzenia sobie ze szkodnikami i chorobami, które na niego wpływają.

Zalecenia dotyczące wyboru materiału do sadzenia

Sadzonki i nasiona berberysu sprzedawane są w sklepach i szkółkach. Wybierając nasiona, należy sprawdzić datę przydatności do spożycia i dokładnie obejrzeć opakowanie. Musi być nieuszkodzony i zawierać informacje o producencie i jego danych kontaktowych, gatunek.

Sadzonki należy wybierać nie starsze niż 2 lata. Kora powinna być elastyczna, bez przesuszonych miejsc i gałązek, bez uszkodzeń.Powstaje system korzeniowy, bez procesów suchych i zepsutych.

Jednym z najpopularniejszych jest berberys Thunberg. Ten ozdobny krzew doskonale nadaje się na żywopłoty. Gałęzie mają liczne kolce i są blisko siebie rozmieszczone. Popularność berberysu purpurowego nie ustępuje Thunbergowi. Roślina ta o wysokości 2,5-3 m oprócz walorów estetycznych jest mało wymagająca i ma dobrą mrozoodporność. Inną ciekawą kulturą jest berberys amurski. Jest w stanie wytrzymać zarówno niskie temperatury, jak i ekstremalne upały i suszę.

Odmiany i odmiany berberysu

Berberys to efektowna roślina ozdobna o wydłużonych owocach w kolorze jasnoczerwonym, żółtym lub białym. Jest to bezpretensjonalny, odporny na suszę i mróz krzew o eliptycznych liściach o najróżniejszych kolorach: zielonym, żółtym, czerwonym, fioletowym. Jagody berberysu pospolitego są jadalne i są szeroko stosowane w kuchni i medycynie. Mają przyjemny kwaśny smak i służą do przygotowywania kompotów, galaretek, dżemów, pianek marshmallows, syropów itp.

Ze względu na obecność wielu przydatnych substancji - kwas jabłkowy, winowy i cytrynowy, karotenoidy, witaminy, sole mineralne, owoce i liście rośliny są używane do przygotowania preparatów:

• obniżenie ciśnienia krwi;
• o działaniu bakteriobójczym;
• zapobieganie rozwojowi lamblii w organizmie człowieka;
• zatrzymać krwawienie;
• łagodzenie zmęczenia;
• zwalczać łuszczycę.

Istnieje trzy główne odmiany berberysu, z których każdy ma wiele odmian:

16 doskonałych odmian śliwek dla regionu moskiewskiego

1. Berberys pospolityosiągający 3 m wysokości. Najpopularniejsze odmiany to Atropurpurea, Alba-variegata, Aureo-marginata, Vymchaty, Krupnokolyuchkovy.

Istnieją również rodzaje berberysu, które z wyglądu są podobne do zwykłego berberysu:

• hybryda berberysu prowansalskiego, uzyskana przez skrzyżowanie zwykłych i syberyjskich gatunków roślin;
• pochodzi z Himalajów Spinous;
• berberys Zimbolda, Jamesa, Dielsa.

Różnorodność gatunkowa berberysu

Wielu z nas pamięta bardzo popularne w czasach radzieckich słodycze berberysu, syropy i lemoniady. Wszystkie te produkty powstały z jagód jadalnego gatunku berberysu. Teraz wielu ogrodników uprawia tę bezpretensjonalną roślinę na swojej stronie. Jednak nie wszystkie gatunki zakorzeniają się na naszych szerokościach geograficznych, ale tylko te, którym udało się przystosować do klimatu umiarkowanego.

Wśród zieleni ogrodu trudno przeoczyć jasne jagody berberysu

Rodzaj berberysu obejmuje wiele gatunków, wśród których znajdują się zarówno rośliny zimozielone, jak i liściaste. Wspólną cechą tych krzewów jest obecność cierni - pojedynczych, podwójnych, potrójnych, a czasem nawet pięciu razem. Znajdują się u podstawy nerek, mogą być bardzo twarde lub miękkie, prawie niewidoczne.

Krzewy berberysu kwitną od końca maja do początku lipca. Kwiaty są żółte, małe. Jagody są jasnoczerwone lub ciemnoczerwone, czasem czarne, z wyraźnym kwaśnym smakiem, ale dość jadalne.

Plantacje berberysu prezentują się bardzo dekoracyjnie przez cały sezon. Gatunki liściaste to prawdziwa perełka jesiennego ogrodu dzięki żywej barwie liści i jagód.

Krzewy berberysu zdobią ogród przez cały sezon

Następnie przyjrzymy się bliżej najpopularniejszym odmianom berberysu.

Sadzenie berberysu

Aby sadzonki dobrze się rozwijały, obficie kwitły i owocowały, ważne jest, aby dokładnie rozważyć wybór miejsca do sadzenia i przygotowania gleby. W przypadku berberysu najbardziej odpowiednia jest gleba o normalnej kwasowości, jeśli jej pH jest większe niż 7,0, zaleca się dodanie wapna gaszonego przed sadzeniem lub w trakcie sadzenia.

Optymalna odległość między krzewami dla pojedynczego sadzenia wynosi 1,5 m, przy tworzeniu żywopłotu - 0,5 m.Berberys nie toleruje stojącej wody, dlatego należy go sadzić w najwyższych miejscach stanowiska, a glebę osuszyć przez dodanie piasku, aby poprawić napowietrzenie systemu korzeniowego rośliny.

Uwaga! Pomimo swojej wytrzymałości i bezpretensjonalności berberys jest światłolubny, sadzony w cieniu blakną jasne odcienie koloru jego liści, elementy dekoracyjne na liściach, za które ta roślina jest szczególnie ceniona, mogą zniknąć: plamy, paski i inne wzory.

Kolejność wyładunku:

1. Przygotowywany jest lądowisko o bokach 40 x 40 x 40 cm.
2. Na dnie wykopu układa się niewielką warstwę piasku, a następnie mieszankę gleby darniowej z 8-10 kg próchnicy lub kompostu. Jeśli nawozy organiczne nie są dostępne, można zamiast nich użyć nawozów mineralnych (200 g superfosfatu i 100 g siarczanu potasu). Przy wysokim pH gleby (wysoka kwasowość) dodaje się do niej 400 g wapna lub 200 g popiołu drzewnego.
3. Roślinę umieszcza się w jamie, wolną przestrzeń wypełnia przygotowaną ziemną mieszanką, obficie podlewa, powierzchnię ściółkuje torfem lub kompostem. Kołnierz korzeniowy krzewu powinien znajdować się na poziomie powierzchni gruntu.
4. Wierzchołek rośliny odcina się, pozostawiając 3-5 silnych pąków w dolnej części.

Referencje

Co można wykorzystać do zrobienia żywopłotu na wsi - aby dobrze i gęsto rosło, nie chorowało i miał dekoracyjny wygląd? Krzewy berberysu są do tego bardzo odpowiednie. Mam na swojej stronie dwa rodzaje tej rośliny - zwykły berberys o zielonych liściach, żółtych kwiatach i ostrym aromacie. Kwiaty są małe, zebrane w kwiatostany Bardzo kłująca roślina - przycinanie należy wykonywać w rękawiczkach, a po przycięciu wskazane jest zebranie wszystkich odlecionych gałęzi - w przeciwnym razie można podrzeć nogę. Krzew można przyciąć, aby nadać mu piękny kształt. W naszym kraju „walczy” o kształt kurczaka, jednak rzadko mu ucinamy i trudno zrozumieć, kim jest. Jeśli krzak nie zostanie przecięty, wygląda jak kula. Rośnie wystarczająco szybko, rośnie ponad 2 metry. Nie podlega atakowi szkodliwych owadów. A drugi berberys - berberys Thunberg - ma bardzo podobne właściwości do swojego poprzedniego brata, ale różni się tylko czerwonymi liśćmi. Kwitnie również żółtymi, pachnącymi kwiatami. Jego wysokość jest nieco mniejsza niż w przypadku zielonego berberysu - około 1,8 metra. Można go również ciąć i formować. Wygląda bardzo pięknie na tle innych roślin, w każdym razie nie można go ominąć. Jesienią pięknie łączy się z kornikiem (duża żółta liana). Aby pod nim nie rosły chwasty (w końcu chwast pod nim jest bardzo nieprzyjemny - bez względu na to, jak bardzo się starasz, ale z pewnością ukłuje cię swoimi cierniami), ściółkę pod nimi ściółkujemy keramzytem na czarno spunbond i umieść tam naszych ceramicznych przyjaciół z Węgier. Jagody berberysu mają owoce - jagody, ale są bardzo małe - solidną kość i skórkę, więc wszystkie jagody zostawiamy na krzakach. A także berberys to rośliny lecznicze, zakres ich zastosowania jest bardzo szeroki - od korzeni po liście, wszystko idzie do medycyny ludowej. Jedyną rzeczą jest to, że zielone owoce są trujące. W zasadzie dobra roślina na żywopłot - rośnie szybko, jest mało wymagająca w glebie i utrzymaniu, a przedostanie się przez taką roślinę to duży problem - na pewno zranisz nie tylko skórę, ale i ubranie.
svetikrys1709

Spacerując z dzieckiem zwracam uwagę na ciekawe rośliny i krzewy rosnące na naszej drodze. Większość z nich znajduje się w parku. Jak na przykład pospolity krzew berberysu. Kilka lat temu zwrócił na siebie uwagę fakt, że w środku zimy wisiało na nim wiele malutkich czerwonych podłużnych jagód. Wszyscy wiedzą, że berberys dostarcza cennych surowców leczniczych (liście, owoce, kora, korzenie). Odpowiednio przygotowany lek z nich pomoże w walce z wieloma chorobami. Nie będę ich opisywał i coś doradzał, lekarz powinien to zrobić.Jedyne, o czym chcę Cię ostrzec: zielone jagody są trujące! Ale dojrzałe mogą być używane do gotowania, mają wiele przydatnych substancji! Ponieważ jest to prawie dzika roślina, pielęgnacja jest minimalna - przycinanie.
Zerkana

Berberys ma wiele rodzajów i odmian, z których każda jest wyjątkowa na swój sposób. Ze względu na swoją bezpretensjonalność cieszy się dużą popularnością wśród ogrodników. Niektóre rodzaje berberysu są w stanie wytrzymać temperatury do -40 stopni. Krzew jest szeroko stosowany na terenach zieleni, parkach i na terenach mieszkalnych.

Pielęgnacja sadzonek

Główne operacje pielęgnacji krzewów berberysu to:

Projekt kwietnika. TOP 10 prostych i skutecznych technik

• rozluźnienie gleby, ułatwiające dostęp tlenu do korzeni rośliny;
• podlewanie przy suchej pogodzie, pielenie z usuwaniem chwastów;
• przycinanie słabych i chorych gałęzi, tworząc krzew;
• opatrunek górny.

W ciągu pierwszych 2 lat po posadzeniu sadzonkę należy przykryć na zimę workiem, aby uchronić ją przed zimnem. Dorosłe krzewy z łatwością tolerują ujemne temperatury. Jeśli zima jest ostra, a mrozy uszkadzają gałęzie, są one przycinane na początku wiosny do zdrowych pąków.

Berberys to szybko rosnący krzew, który zaleca się regularnie przycinać wiosną lub jesienią. Pozwoli to nie tylko usunąć gałęzie szkieletowe znajdujące się w centralnej części krzewu, prowadząc do jego nadmiernego zgrubienia, ale także nadać fryzurze piękny dekoracyjny kształt. Pierwsze przycinanie odbywa się rok po posadzeniu, usuwając połowę lub dwie trzecie wzrostu gałęzi. Najlepszy czas na przycinanie żywopłotu berberysu to czerwiec i sierpień.

Szybko rosnące berberysy

Najszybciej rosnące odmiany berberysu należą również do gatunku Thunberg. Mają wiele charakterystycznych cech:

• Dorosła roślina może dorastać do trzech metrów wysokości.
• Gałęzie i pień krzewów pokryte są cierniami o długości do 1 cm.
• Liście są małe, podłużne, o długości 1–3 cm, jesienią zabarwione na czerwono i opadają zimą.
• Kwitnienie trwa od jednego do dwóch tygodni. Kwiaty mają żółty środek, zewnętrzna strona jest czerwona.
• Owocują corocznie i są bardzo obfite. Jagody osiągają 10 mm długości i są eliptyczne.
• Dojrzałe owoce o jasnym koralowym kolorze pojawiają się na krzaku w środku jesieni i długo wiszą na gałęziach.

Galeria zdjęć: najszybciej rosnące odmiany berberysu Thunberg

Berberys Thunberg Maria to jasnozielony krzew o pionowym pokroju

Brązowo-czerwony berberys Thunberg Red Chief osiąga wysokość do 4 metrów

Krzew berberysu Erecta ma niezwykły kolumnowy kształt

Nawożenie i karmienie krzewów berberysu

Berberys nie wymaga zbyt częstego karmienia. Pierwsze karmienie rośliny przeprowadza się rok po posadzeniu, a następnie co 3-4 lata. Wiosną stosuje się nawozy azotowe (20-30 g mocznika rozpuszcza się w 10 litrach wody na 1 krzew), jesienią - fosfor, potas (15 g superfosfatu, 10 g soli potasowej na roślinę), nawozy organiczne . Dobrze jest łączyć te leki z pierwiastkami śladowymi.

W lipcu rośliny można nawozić złożonym preparatem Kemira-uniwersalnym w stężeniu 15 g na 10 litrów. Nawozy azotowe - saletra amonowa, mocznik przyczyniają się do silnego wzrostu, tworzenia się liści i łodyg sadzonek, nawozy potasowe i fosforowe zapewniają obfite kwitnienie i owocowanie krzewów.

Opieka

Dbanie o berberys ottawski jest dość proste. Konieczne jest przestrzeganie prostych zasad agrotechnicznych, a wtedy krzew zachwyci Cię pięknymi liśćmi, pachnącymi kwiatami i jasnymi owocami przez cały sezon.

Podlewanie

W czasie suszy i po opatrunku berberys jest podlewany. Jeden krzew wymaga 5-10 litrów wody. Na 2 tygodnie przed nadejściem mrozów wykonuje się nawadnianie doładowujące wodą.

Za każdym razem po podlaniu gleba strefy korzeni jest uwalniana od chwastów, poluzowana i ściółkowana.

Top dressing

Pierwsze karmienie odbywa się wiosną, ale dopiero rok po posadzeniu.Rozcieńczyć 30 g mocznika w 10 litrach wody i wlać taką ilość pod jeden krzak. To karmienie odbywa się raz na 4 lata.

Przed kwitnieniem krzew berberysu jest karmiony materią organiczną. Aby to zrobić, 1 kg zgniłego obornika należy rozcieńczyć w 3 litrach wody, po czym roztwór należy podawać przez 3 dni. Wziąć 1 litr powstałego naparu, rozcieńczyć w 3 litrach wody, a następnie wlać roztwór pod krzak.

Przed nadejściem zimy 15 g superfosfatu i 10 g siarczanu sodu wprowadza się do strefy blisko pnia każdego buszu.

Przycinanie

Aby zachować piękny kształt berberysu i stymulować wzrost nowych pędów, wykonuje się coroczne cięcie.

Jesienią wykonuje się przycinanie sanitarne w celu przerzedzenia i usunięcia połamanych, wysuszonych, uszkodzonych i nieprawidłowo rosnących pędów. Odbywa się, gdy pozostają 2 tygodnie przed nadejściem mrozu. Wszystkie śmieci są natychmiast spalane.

Jeśli krzew berberysu posadzi się jako żywopłot lub jakiekolwiek figury, natychmiast po kwitnieniu wytworzy regularną fryzurę. W takim przypadku korona uformuje się przez 3-4 lata, a krzew nie zakwitnie. Berberys doskonale toleruje różne fryzury, przynoszą mu tylko korzyści.

Reprodukcja

• Posiew. Ta metoda rozmnażania jest używana bardzo rzadko, ponieważ jest długa i pracochłonna.
• Sadzonki. Sadzonki zbierane są w połowie czerwca we wczesnych godzinach porannych. Sadzonki są ukorzenione w zwykły sposób.
• Warstwy. Wiosną dolny pęd jest pochylany i zakopywany, z czasem zapuszcza korzenie, po czym jest oddzielany i przesadzany w wybrane miejsce.
• Podział buszu. Wczesną wiosną wykopuje się duży zarośnięty krzew i dzieli na kilka części. Każda część jest sadzona osobno.

Choroby i szkodniki

Berberys Ottawa ma dobrą odporność na choroby i szkodniki. Ale w przypadku epidemii lub błędów w opiece może dojść do uszkodzenia takich chorób grzybiczych, jak mączniak prawdziwy i rdza. Wszystkie nadziemne części rośliny są zakażone:

• Z rdzą liście puchną, tworzy się na nich ciemny, pudrowy nalot.
• Mączniak prawdziwy tworzy biały nalot, który z czasem zamienia się w małe krople płynu.

Aby zwalczyć te choroby, stosuje się fungicydy - siarczan miedzi, siarkę koloidalną, płyn Bordeaux i inne. W przypadku poważnych uszkodzeń części rośliny ulegają zniszczeniu.

Ze szkodliwych owadów berberys może atakować mszyce i ćmy. Aktywność ich larw zaburza efekt dekoracyjny krzewu.

W łagodnych przypadkach roślinę myje się roztworem mydła i popiołu. W celach profilaktycznych krzewy opryskuje się jesienią roztworem mocznika (500 g mocznika na 10 litrów wody). W ciężkich przypadkach stosuje się środki owadobójcze - Karbofos, Actellik, Contifor i inne.

Zimowanie

Młode rośliny w pierwszych dwóch sezonach życia należy przykryć na zimę. Dwa tygodnie przed nadejściem mrozów przeprowadza się nawadnianie doładowujące, a następnie mulczuje się strefę korzeni grubą warstwą ściółki ok. 10 cm. Gałęzie rośliny owija się materiałem okrywowym, owija sznurem i izoluje na wierzchu świerkowe gałęzie. Kiedy pada śnieg, jest on dodatkowo wyrzucany na schronienie.

Rozmnażanie berberysu

Gdy rozmnażanie nasion berberysu, są oddzielane od kości, przechowywane przez 3-5 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Suszone nasiona są zakopywane w ziemi na 1-2 cm, wraz z nadejściem wiosny sadzonki są przerzedzane, pozostawiając między nimi odległość 3 cm lub więcej. Po 2 latach sadzonki można przesadzić w inne miejsce. Podczas siewu nasion wiosną należy je najpierw rozwarstwić: wymieszać z piaskiem i umieścić w lodówce na 2-5 miesięcy. Temperatura rozwarstwienia powinna wynosić 2-5 ºC. Aby rośliny zaowocowały po kilku latach, należy położyć obok siebie kilka okazów, ponieważ jest to krzew zapylany krzyżowo.

Sadzonki wyprodukowane rano w połowie lipca.Przygotowanie sadzonek polega na usunięciu dolnych liści, dwukrotnym skróceniu górnych i umieszczeniu ich na 3-5 godzin w wodnym roztworze heteroausyny lub innego środka korzeniowego. Po umyciu wodą sadzonki sadzi się w szklarni. Gleba powinna składać się z równych części ziemi darniowej, próchnicy i torfu, do których dodaje się niewielką ilość piasku. W ciągu dwóch tygodni szklarnia jest regularnie wentylowana, a gleba jest nawilżana, a gdy sadzonki są całkowicie ukorzenione, folia jest usuwana.

Do hodowli berberysu warstwowanie wiosną w dolnej części buszu wybiera się potężny roczny pęd, pochyla się, dopasowuje i mocuje w małym rowku, który jest pokryty ziemią w taki sposób, że tylko górna część gałęzi wystaje spod Ziemia. Pod koniec sezonu sadzonki będą mogły się zakorzenić, zostaną oddzielone od krzewu i przesadzone.

Metody hodowli w regionie moskiewskim

Istnieje kilka metod, a wszystkie z nich są z powodzeniem stosowane na środkowym pasie:

Posiew

Na materiał siewny wybierane są najlepsze dojrzałe owoce. Kości są usuwane i suszone. Korzystne będzie przetwarzanie słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Za najbardziej odpowiedni sezon do siewu uważa się jesień przed nadejściem zimna. Wiosną można go również sadzić, ale proces jest bardziej pracochłonny, ponieważ w ciągu 2-4 miesięcy nasiona są rozwarstwione w temperaturze + 2 ... + 5 ° C. Czas trwania procesu zależy od odmiany.

Odniesienie. Berberys pospolity rozwarstwiony - 2 miesiące, berberys Thunberg - 3 miesiące, berberys amurski - 3,5 miesiąca.

Sadzonki mają liście, więc czas je zamówić. Szczeliny pozostają wielkości 3 cm W ciągu 2 lat rośliny rosną bez przesadzania.

Sadzonki

Przy stosowaniu tej metody rośliny dziedziczą wszystkie cechy rodzicielskie. Do rozmnażania wybiera się młode osobniki nie starsze niż 10 lat. Rano, aż rosa wyschnie, pędy są cięte. Umieszcza się je w wodzie w zacienionym miejscu i tnie na sadzonki ostrym narzędziem. Jest cięty ukośnie pod nerką i umieszczany w wodzie dolnym nacięciem.

Gleba w szklarni jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Teren jest pokryty mieszaniną zgniłych liści, ziemi i kompostu oraz pokryty piaskiem. Wysokość pierwszej warstwy 10-15 cm, drugiej 4 cm Gleba jest ubita i dobrze nawodniona.

Sadzonki sadzi się ukośnie, kładąc dno ścinane na głębokość nie większą niż 1,5 cm Zalecany odstęp między sadzonkami - 5 cm, między rzędami - 7 cm Po posadzeniu podlewamy wodą podgrzaną do 20-25 ° C, przez zraszanie. Następnie szklarnię dokładnie przykrywa się, aby utrzymać temperaturę 20-25 ° C. Sadzonki opryskuje się kilka razy dziennie. Okres ukorzeniania trwa około miesiąca. Wtedy rośliny zaczynają twardnieć. Po zimie berberys jest przeszczepiany na otwarty teren.

Warstwy

Do rozmnażania wybiera się kilka młodych gałęzi z jednej rośliny, nie starszej niż 1 rok. Umieszczane są w otworach o głębokości 20 cm i podlewane w okresie letnim. Jesienią pędy rozwijają własny system korzeniowy. Są odcięte od dorosłego krzewu i wykopane.

Dzieląc krzew

Podział krzewów odbywa się wczesną wiosną lub jesienią. Najpierw odcina się pędy, następnie berberys jest wykopywany i krojony w plasterki w miejscu, w którym znajduje się szyjka korzeniowa. Konieczne jest upewnienie się, że każda część ma korzenie i 2-3 pędy.

Samosiew

Metoda polega na stworzeniu sprzyjających warunków do kiełkowania opadłych nasion i rozwoju sadzonek. Przepis jest prosty - glebę należy regularnie przetwarzać: nawozić, spulchniać, usuwać chwasty i monitorować wilgotność. Wiosną nasiona kiełkują, jesienią sadzonki można przesadzić w nowe miejsce.

Choroby i szkodniki berberysu

Najbardziej niebezpiecznymi owadami dla berberysu są ćma kwiatowa, mszyca i berberys. Oznaki uszkodzenia roślin przez mszyce to wysychanie i marszczenie liści. Szkodnika można wyeliminować, spryskując krzaki wodą z mydłem (300 g mydła do prania pobiera się na 10 litrów wody). Inne szkodniki można wyeliminować za pomocą 1-3% roztworu chlorofosu.

Również berberys może być dotknięty chorobami grzybiczymi, na przykład mączniakiem prawdziwym, jak widać na zdjęciu, plamistością liści, rdzą i innymi chorobami. Aby zniszczyć patogeny mączniaka prawdziwego, krzew należy potraktować 1% roztworem siarki koloidalnej, odciąć chore gałęzie i spalić. Jeśli roślina jest uszkodzona przez rdzę, należy ją trzykrotnie traktować 1% roztworem płynu Bordeaux lub koloidalnej siarki raz w tygodniu. W przypadku plamistości tlenochlorek miedzi (30-40 g na 10 l wody) stosuje się dwukrotnie przed kwitnieniem i pod koniec kwitnienia. Rośliny dotknięte więdnięciem spowodowanym przez grzyby traktuje się tlenochlorkiem miedzi lub płynem Bordeaux. Kiedy pojawia się bakterioza, objawiająca się pęknięciami i guzami na łodygach, konieczne jest odcięcie chorego pędu, uchwycenie zdrowej części rośliny i spalenie jej, a następnie spryskanie krzaka płynem Bordeaux lub jego analogiem.

Sadziwszy berberys na swojej działce ogrodowej, możesz czerpać ogromną przyjemność z niesamowitego piękna tej rośliny, tworzyć piękne kompozycje z jej gałęzi, gęsto usiane owocami, a także używać jagód do przygotowywania wielu potraw i nalewek leczniczych.

Berberys do ogrodu: wideo

Reprodukcja

Do rozmnażania berberysu Ottawa stosuje się wszystkie metody wegetatywne, a także nasiona. Rozmnażanie przez sadzonki i nakładanie warstw jest używane częściej.

W północnych regionach Rosji siew nasion najlepiej wykonywać wiosną. W cieplejszym miejscu wiosną i jesienią można siać nasiona w ziemi. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:

1. Dojrzałe owoce zbierane są jesienią.
2. Wycisnąć, umyć i wysuszyć.
3. Sadzi się je w przygotowanej glebie, pogłębiając o 1/3 palca.
4. Przykryj folią, aż spadnie śnieg.

Do siewu wiosennego wstępne rozwarstwienie przeprowadza się przez 3 miesiące w temperaturze około + 50C.

Rozmnażanie przez zielone sadzonki odbywa się latem. W tym celu młode gałęzie bieżącego roku są używane w roślinach w wieku 3-5 lat.

Jakie warunki potrzebuje roślina?

Uprawiając berberys w kraju, należy wziąć pod uwagę zarówno warunki klimatyczne, jak i pogodowe, w jakich będzie rosnąć, a także znać jego główne cechy, a mianowicie zapotrzebowanie na oświetlenie, płodność i kwasowość, potrzebę wilgoci.

Optymalne warunki klimatyczne

Obszary odpowiednie do uprawy to regiony o łagodnym klimacie. Berberys należy do bezpretensjonalnych roślin. Przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji doskonale toleruje zarówno zimowe mrozy, jak i letnie upały, może się zakorzenić nawet na ubogiej glebie.

Oświetlenie witryny

Wszystkie rodzaje berberysu są światłolubne, świetnie czują się w półcieniu, chociaż liście w takich warunkach nie będą miały pięknego fioletowego koloru. Również cieniowanie wpływa negatywnie na plon i smak owoców uprawy.

Odpowiedni skład gleby

Berberys uwielbia neutralną glebę. Mieszanka gleby powinna zawierać piasek, próchnicę, ziemię ogrodową. Gleba średnio kwaśna jest odpowiednia dla berberysu. W przypadku gleby o wysokim poziomie kwasowości (powyżej 7,0 pH) konieczne jest dodanie do gleby wapna gaszonego przed i po sadzeniu.

Należy wziąć pod uwagę, że bliskie umieszczenie wód gruntowych może powodować gnicie korzeni.

Życzliwi i niechciani sąsiedzi

Za najlepszych sąsiadów berberysu uważane są plantacje iglaste. Niesamowite kompozycje uzyskuje się łącząc różne krzewy, kwiaty ogrodowe i karłowate drzewa.

Nieudanym rozwiązaniem byłoby posadzenie berberysu w pobliżu drzew owocowych, czyli jabłoni, gruszek, śliwek.

Uprawy te pobierają wszystkie składniki odżywcze z gleby, zapobiegając żerowaniu krzewu berberysu mikroelementami. Cieniują również berberysu, blokując jego pełny rozwój.

Zobacz też

Jak uprawiać soję w ogrodzie na otwartym polu, cechy sadzenia i pielęgnacji, czas zbioru i karmienie

Czytać

Berberys pospolity: jakie są jego zalety?

Kolce berberysu pospolitego osiągają kilka centymetrów długości.Kwiatostany duże żółte (od 15 do 20 cm) mają kształt pędzla i wyróżniają się intensywnym miodowym aromatem.

Popularne odmiany:

• Atropurpurea (Atropurpurea) to roślina do 2,5 m wysokości o najwyższej zimotrwalości. Ma fioletowe liście, podłużne szkarłatne owoce. Przez rok rośnie o 25 cm, cieszy się kwitnieniem przez dwa tygodnie.
• Alba-variegata (Alba-variegata) różni się od poprzedniej odmiany rodzajem korony. Liście tej odmiany mają białe podłużne paski i plamki. Dorasta do 1,5 m, nie lubi zastoju wilgoci, preferuje słoneczne tereny.

  
  Alba variegata

• Aureomarginata (Aureo-marginata) to krzew o wysokości do 2 m, liście otoczone są złotą obwódką. Kiedy rośnie w zacienionym miejscu, znika żółte brzegi liści.

Berberys pospolity jest uważany za jeden z najlepszych do tworzenia żywopłotu. Osiąga optymalną wysokość 3 m, dobrze znosi zimowe mrozy, może z zielonymi i fioletowymi liśćmi, a jego ciernie są bardziej dzikie niż głogu.

Jak wyglądają jadalne jagody?

Odpowiednie owoce rosną na odmianach pospolitych i amurskich. Są to rośliny drzewiaste o wysokości do 3 m. W warunkach ogrodowych najczęściej uprawia się odmiany zwykłego gatunku, których jagody mają twarde ziarna. Sklepy zwykle sprzedają rośliny bez nasion w środku.

W obu przypadkach chodzi o berberys pospolity, na skalę przemysłową uprawia się jedynie jego odmiany bez pestek. Jednak kościste owoce nie są gorsze od zakupionych pod względem smaku.

Zebrany jesienią. Najlepszy czas to pierwszy mróz na jagodach.

Zaleca się spożywać dojrzałe owoce, zielone często powodują niestrawność. Pyszne desery powstają z jagód: prawoślazu, jasnej galaretki, kompotów, dżemu. Odpowiednia jest również kolekcja suszona, z niej przygotowywane są przyprawy do dań mięsnych, zup, marynat. Gorliwe gospodynie domowe używają nawet młodych liści do dodania lekkiej kwaskowatości zupom i sałatkom.

Galeria: berberys (25 zdjęć)

Berberys jako roślina doniczkowa

Karłowate odmiany berberysu Thunberg nadają się do uprawy w domu:

• Bagatela,
• Erecta,
• Kobold,
• Natasza.

Ponieważ gatunek dobrze znosi przycinanie, można łatwo regulować kształt korony i wysokość rośliny. Berberys w mieszkaniu nie sprawi ci więcej kłopotów niż jakakolwiek roślina doniczkowa. Uprawa miniaturowych drzewek jako sztuka powstała w Japonii wiele wieków temu. To dobrze znane bonsai. W tym celu stosuje się rośliny iglaste i liściaste, które z natury mogą nie być małe. Berberys jest idealny do robienia bonsai. Dobrze znosi przycinanie i jest bardzo elastyczny w tworzeniu takich kompozycji.

Berberys tworzy wspaniałe miniatury

Funkcje domowej pielęgnacji berberysu:

• Sadzenie odbywa się w mieszaninie gruboziarnistego piasku, darni i kompostu (2: 2: 1). Na dno garnka należy koniecznie wylać warstwę kamieni lub keramzytu. Podczas sadzenia korzenie są lekko przycinane, a pędy skracane o 2/3.
• Woda w razie potrzeby. Wiosną i latem częste nawadnianie wpływa korzystnie na roślinę, zwłaszcza w upalne dni. Jesienią i zimą zmniejsza się częstotliwość podlewania. Ponieważ powietrze w mieszkaniu jest bardzo suche w sezonie grzewczym, okresowe opryskiwanie z butelki z rozpylaczem jest przydatne dla rośliny, ale nie podczas kwitnienia.
• Do karmienia stosuj dowolne nawozy organiczne w postaci proszku lub granulatu (zgodnie z instrukcją) raz w miesiącu od maja do września.
• Podczas przycinania miejsce cięcia szybko staje się nie do odróżnienia od kory i nie wymaga dodatkowej obróbki.
• Berberys może rosnąć na słonecznym oknie iw zacienionym pomieszczeniu, ale aby różnorodne odmiany nie traciły jasności, roślina potrzebuje dobrego oświetlenia i dodatkowego oświetlenia zimą.
• Latem roślina będzie się dobrze czuła na otwartym balkonie.
• Choroby i szkodniki berberysu domowego są takie same jak w przyrodzie, a do ich zwalczania stosuje się te same leki.

Odmiany berberysu karłowatego można uprawiać w pojemniku (do umieszczenia na tarasach). Sadzenie i pielęgnacja takiej rośliny nie różni się od uprawy w ogrodzie lub w mieszkaniu.

Jak rozmnażać berberys w domu

Barberry Bagatelle - opis, sadzenie i pielęgnacja

Berberys dobrze rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie.

Rozmnażanie przez sadzonki

Sadzenie sadzonek, nakładanie warstw odbywa się jesienią lub wiosną. Przeszczep przez sadzonki przeprowadza się po ich ukorzenieniu. Do procesu ukorzeniania używa się zimnych szklarni.

Rozmnażanie przez sadzonki jest praktykowane jesienią i wiosną.

Uprawa z nasion

Do rozmnażania przez nasiona uciekają się do metody sztucznego budzenia (stratyfikacji) nasion. Symulację warunków zimowych uzyskuje się, pokrywając nasiona liśćmi i śniegiem. W tym przypadku łuska nasion jest moczona, pochłania wilgoć i mikroelementy. W ten sposób trwają przygotowania do wiosny, zaczyna się przebudzenie i gotowość do siewu. Nasiona można wysiewać jesienią, bezpośrednio po zbiorach.

Rośliny kiełkują w pierwszym roku po siewie. Wzrost w tym czasie jest powolny, do 10-15 cm w sezonie, a później przyśpiesza. Kwitnienie i owocowanie występuje dopiero w czwartym - piątym roku. Sadzonki w wieku dwóch lat przesadza się do miejsca stałego wzrostu w dołach, których rozmiar wynosi 40x40x40 centymetrów.

Cechy zewnętrzne i cechy szczególne

W zależności od odmiany berberysy mogą być krzewami liściastymi lub zimozielonymi. Wielkość, kształt, odcień liści i jagód zależą od gatunku. Obecnie botaniczne podręczniki zawierają informacje o 500 gatunkach i odmianach berberysu. Około 112 z nich zostało zaindukowanych na terytorium Rosji, w naturze występuje ponad 50 gatunków. Wygląd berberysu leśnego jest tak różnorodny, że czasami trudno odgadnąć, co to jest.

Korzyści:

• wysoka mrozoodporność (minimalna temperatura dla niektórych odmian to -45 ° C);
• wytrzymałość (odporność na podmuchy wiatru, inwazję owadów, większość chorób);
• bezpretensjonalność gleb (rośnie na zubożonych, rzadkich i ciężkich glebach);
• miłość do światła (ciemnienie negatywnie wpływa zarówno na ogólny rozwój krzewu, jak i na kolor korony, wielkość jagód).

  
  Odmiany Thunberg

Rozpoznawane są popularne okazy ogrodowe:

• odmiany pochodzące od gatunku Thunberg;
• mieszańce berberysu pospolitego;
• odmiany buszu ottawskiego.

Zamiast posłowia

Uwagę ogrodników przyciągają nie tylko walory dekoracyjne rośliny, ale także jej dobroczynne właściwości. Oczywiście krzewy można uprawiać wyłącznie ze względu na dekorację ogrodu, ale nie zapominaj o dobroczynnych właściwościach berberysu. Piękne owoce to nie tylko piękny dodatek, ale także magazyn witamin i składników odżywczych.

Tagi: berberys, pospolity, opis, pełny

O

"Poprzedni post

Klasyfikacja

Taksonomia

Gatunek berberysu pospolitego należy do rodzaju Berberis z plemienia Berberideae z podrodziny Berberidoideae z rodziny Berberidaceae z rzędu Ranunculales.

Przedstawiciele

W obrębie gatunku występuje szereg form [10]:

• Berberis vulgaris f. atropurpurea Regel - z ciemno czerwono-fioletowymi działkami. Najpopularniejsza forma;
• Berberis vulgaris f. marginata Regel - liście z białą obwódką wokół krawędzi;
• Berberis vulgaris f. aureo-marginata Regel - liście są złocistoczerwone. Rzadka forma;
• Berberis vulgaris f. macrophylla hort. - liście są duże;
• Berberis vulgaris f. macrocarpa hort. - owoce są większe, zaokrąglone;
• Berberis vulgaris f. rotundifolia hort. - liście są zaokrąglone;
• Berberis vulgaris f. serrata C.K. Schneid. - liście są głęboko ząbkowane;
• Berberis vulgaris f. arborea hort. - rozgałęzienie pnia u góry;
• Berberis vulgaris f. lutea Regel - jasnożółte owoce;
• Berberis vulgaris f. alba West. - owoce są białe lub żółte;
• Berberis vulgaris f. enuclea West. - owoce bez nasion;
• Berberis vulgaris f. dulcis Loud. - owoce są lekko kwaśne, słodkawe;
• Berberis vulgaris f. sulcata K. Koch - pędy silnie żebrowane.

Taksonomia

Gatunek berberysu pospolitego należy do rodzaju Berberis z plemienia Berberideae z podrodziny Berberidoideae z rodziny Berberidaceae z rzędu Ranunculales.

Przedstawiciele

W obrębie gatunku występuje szereg form [8]:

• Berberis vulgarisf. atropurpurea Regel - z ciemno czerwono-fioletowymi działkami. Najpopularniejsza forma;
• Berberis vulgarisf. marginataRegel - liście z białą obwódką wokół krawędzi;
• Berberis vulgarisf. aureo-marginataRegel - liście są złocistoczerwone. Rzadka forma;
• Berberis vulgarisf. macrophyllahort. - liście są duże;
• Berberis vulgarisf. macrocarpahort. - owoce są większe, zaokrąglone;
• Berberis vulgarisf. rotundifolia short. - liście są zaokrąglone;
• Berberis vulgarisf. serrata C. K. Schneid. - liście są głęboko ząbkowane;
• Berberis vulgarisf. arboreahort. - rozgałęzienie pnia u góry;
• Berberis vulgarisf. luteaRegel - jasnożółte owoce;
• Berberis vulgarisf. albaWest. - owoce są białe lub żółte;
• Berberis vulgarisf. enucleaWest. - owoce bez nasion;
• Berberis vulgarisf. dulcisLoud. - owoce są lekko kwaśne, słodkawe;
• Berberis vulgarisf. sulcataK.Koch - pędy silnie żebrowane.

Opcje sadzenia krzewów

Na terenach prywatnych lub podmiejskich krzew berberysu jest używany jako kompozycja okazowa lub żywa ściana.

Jak zasadzić pojedynczą roślinę?

Sadzonka kupiona w sklepie zwykle ma gliniastą grudkę z przedłużonymi dodatkami. Zwykły berberys lub inną odmianę przesadza się na otwartą glebę zgodnie z następującym schematem:

1. Wykop dziurę, wycofując się 2-3 m od innych skał. Zagłębienie powinno być większe niż gliniana bryła.
2. Przygotuj mieszankę gleby na bazie darni, próchnicy i torfu w stosunku 2: 1: 1.
3. Sadzonka jest podlewana w pojemniku i ostrożnie usuwana.
4. Krzew jest umieszczony w dziurze pokrytej ziemią. Nie ma potrzeby pogłębiania granicy wzrostu, ponieważ istnieje ryzyko braku owocowania i gnicia odmiany.
5. Gleba jest ubijana, wypełniana i podlewana wiadrem z wodą.

Przed rozpoczęciem sadzenia należy sprawdzić system korzeniowy i jak najbardziej usunąć zgniłe części. Konieczne jest odkurzenie miejsc nacięć pokruszonym węglem aktywnym. Jeśli krzew rośnie w klimacie gorącym i suchym, konieczne jest zorganizowanie schronienia przed okresem przeżycia.

Dekoracja żywopłotu

Berberys jest w kraju stosowany jako nasadzenie ozdobne i ochronne. Gęsta, rosnąca korona, która charakteryzuje berberys pospolity i wykazuje swój opis, nadaje się na formowany żywopłot, który tworzy spokojny i intymny efekt. Aby stworzyć zieloną ścianę, wybierz sadzonki z dobrym ukorzenieniem, które osiągnęły wiek 2 lat lub sadzonki wyhodowane z nasion. Projekt kompozycji przeprowadza się w następujący sposób:

1. Wybierz wysokość naturalnego ogrodzenia. Berberys pospolity tworzy piękną matową oprawę witryny.
2. Sadzonki lub sadzonki sadzi się w ziemi we wrześniu lub marcu w słonecznym miejscu.
3. Do sadzenia wykonuje się rowki o długości 60 cm, układa się opatrunek górny i umieszcza w nich tylko zdrowe pędy bez uszkadzania gałęzi i korzeni.
4. Aby krzew mógł swobodnie rosnąć, wykopuje się dziury w szachownicę, zachowując odległość 50 cm.
5. Sadzonka zakopana w dołku jest podlewana i ubijana.

Kształt rosnącego zespołu berberysu zależy od jego fryzury. Prostokątna kompozycja jest wykonana z gołego pnia, 10-stopniowa faza jest przewidziana dla trapezu. Trójkątne ogrodzenie oznacza nachylenie 70 stopni i tylko doświadczeni ogrodnicy mogą tworzyć zaokrąglone kształty.

Berberys - użyteczne właściwości

Jagody berberysu były stosowane na długo przed naszą erą jako skuteczny środek na odmładzanie, oczyszczanie krwi i leczenie wielu chorób. Wspomina się o tym na glinianych tablicach wykonanych przez starożytnych Asyryjczyków.

Teraz ogromna wartość berberysu została naukowo udowodniona. Zawarty w nim zestaw użytecznych substancji jest w stanie usunąć toksyny, oczyścić organizm, spowolnić proces starzenia, przywrócić uszkodzone komórki, radzić sobie z procesami zapalnymi w organizmie, zapobiegać chorobom układu krążenia, przeciwdziałać miażdżycy.

A to tylko niewielka lista leczniczych właściwości „drzewka karmelowego”, które może nie tylko dać nam zdrowie, ale także wnieść do naszego życia kawałek piękna, harmonii i uroku.

Przycinanie krzewów

Berberys Ottawa należy do ozdobnych krzewów liściastych, które dla zachowania piękna wymagają corocznego przycinania. Ma to na celu stymulację aktywnego wzrostu młodych pędów, które wyróżniają się liśćmi o maksymalnej dekoracyjności.... Drugi cel przycinania ma charakter sanitarny, konieczne jest usunięcie niepotrzebnego obciążenia z krzewu, aby zapobiec rozwojowi chorób i uszkodzeniom przez szkodniki.

Podcinanie sanitarne jesienią... Zabieg przeprowadza się, gdy krzew zaczyna przechodzić w stan uśpienia, co najmniej 2 tygodnie przed pierwszymi przymrozkami. W zależności od klimatu regionalnego czas przycinania może rozpoczynać się od końca września i trwać do końca listopada.

Obejmuje usunięcie:

• stare i uschnięte gałęzie;
• obszary dotknięte szkodnikami lub gniciem;
• nienaturalnie splecione gałęzie;
• pędy rosnące wewnątrz korony.

Plasterki wykonuje się tylko wzdłuż pierścieniowego napływu lub powyżej nerki za pomocą ostrych i zdezynfekowanych nożyc ogrodowych. Duże rany należy leczyć lakierem ogrodowym. Po zabiegu usuwane są resztki roślin, zmumifikowane owoce i opadłe liście.

Berberys Ottawa doskonale formuje koronę w naturalny sposób. Ułatwiają to cienkie gałęzie rosnące pionowo w górę pod ostrym kątem. Dlatego w przypadku pojedynczych nasadzeń można zrezygnować tylko z przycinania sanitarnego.

Schemat przycinania i przycinania żywopłotu

Rośliny na żywopłoty będą musiały być regularnie przycinane. W drugim roku po posadzeniu pędy berberysu są skracane o 1/3 lub 1/2... To pobudzi krzewienie roślin. Kwitnienie berberysu następuje na wzrostach ubiegłego roku. Dlatego, aby pędy z pąkami kwiatowymi miały czas na wzrost, zabieg przeprowadza się natychmiast po kwitnieniu krzewu.

W ten sam sposób berberys jest przycinany w kolejnych latach, aż do zamknięcia korony sąsiednich krzewów. Następnie boczne i górne przyrosty są skracane dwa razy w sezonie. Tworzy to płaskie krawędzie żywopłotu z grubszym dnem.

Elastyczność berberysu Ottawa do fryzury pozwala uosabiać wiele fantazji projektantów krajobrazu. Krzew może mieć kształt kuli, trójkąta i złożonego wielopoziomowego kształtu. Jednocześnie ważne jest, aby wiedzieć podczas formowania korony 3-4 lata, w związku z regularnym przycinaniem będziesz musiał zapomnieć o kwitnieniu krzewu.

Znaczenie i zastosowanie

Jest szeroko uprawiana w ogrodach i letnich domkach. Charakteryzuje się pięknym zaokrąglonym kształtem korony, masywnym kwitnieniem przez prawie trzy tygodnie. Szczególnie dekoracyjna jesienią, w owocach. Nadaje się do tworzenia trudnych do przejścia żywopłotów, w tym koszonych.

Cenna roślina spożywcza. Zjada się dojrzałe owoce. Suszone mielone lub rozgniatane owoce berberysu - mylnie nazywane sumakiem - są używane jako przyprawa do dań mięsnych i zup fasolowych [4]. Do przetwórstwa przemysłowego używa się głównie jagód bezpestkowych (Berberis vulgarisvar.asperma). Młode liście są używane zamiast szczawiu w zupie z zielonej kapusty.

Jagody dają dobry barwnik do barwienia skóry i wełny na cytrynowożółty kolor.

Do produkcji gwoździ do butów oraz do toczenia produktów używa się twardego drewna z szerokim, jasnożółtym bielem.

Roślina miodowa. Miód berberysowy ma złocistożółty kolor, przyjemny aromat i delikatny słodkawy smak [5].

Jako roślina lecznicza znana jest od czasów starożytnych, w starożytnym Babilonie i starożytnych Indiach [6].

Wszystkie części rośliny zawierają alkaloidy izochinolinowe, z których głównym jest berberyna, a liście zawierają witaminy C, E, karotenoidy, kwasy organiczne [7] (jabłkowy, cytrynowy, winowy), sole mineralne i olejek eteryczny w okresie owocowania [6].

Surowcami leczniczymi są liść (łac. Folium Berberidis) i korzeń (Radix Berberidis) berberysu pospolitego. Liście zbierane są podczas pączkowania i kwitnienia; korzenie - wczesną wiosną przed pęknięciem pąków lub jesienią po dojrzewaniu owoców [7].

Nalewka z liści berberysu ma działanie hemostatyczne (zwiększa krzepliwość krwi) i żółciopędne. Preparaty berberysu stymulują skurcze mięśni, zwężają naczynia poszczególnych narządów, powodują obniżenie napięcia pęcherzyka żółciowego, działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie.

W medycynie ludowej i homeopatii berberys jest stosowany jako środek hemostatyczny, a także przy chorobach nerek, wątroby, dróg moczowych, a także napotne. Ekstrakt z liści berberysu znany jest jako środek hemostatyczny w chorobach kobiecych [6].

Jest szeroko uprawiana w ogrodach i letnich domkach. Charakteryzuje się pięknym zaokrąglonym kształtem korony, masywnym kwitnieniem przez prawie trzy tygodnie. Szczególnie dekoracyjna jesienią, w owocach. Nadaje się do tworzenia trudnych do przejścia żywopłotów, w tym koszonych.

Cenna roślina spożywcza. Zjada się dojrzałe owoce. Suszone mielone lub rozgniatane owoce berberysu - mylnie nazywane sumakiem - są używane jako przyprawa do dań mięsnych i zup fasolowych [4]. Do przetwórstwa przemysłowego wykorzystuje się głównie jagody bezpestkowe (Berberis vulgaris odm. Asperma). Młode liście są używane zamiast szczawiu w zupie z zielonej kapusty. Znany likier berberysowy [5].

Sugerujemy zapoznanie się z: Jak pokryć hybrydowe róże herbaciane na zimę

Dojrzałe owoce farbą ałunową różową wełną, lnem i papierem, korzenie - żółta wełna i skórka [5].

Do produkcji gwoździ do butów oraz do toczenia produktów używa się twardego drewna z szerokim, jasnożółtym bielem.

Roślina miodowa. Miód berberysowy ma złocistożółty kolor, przyjemny aromat i delikatny słodkawy smak [6].

Zastosowanie do gotowania

Berberys pospolity znany jest ze swoich cennych walorów odżywczych, dzięki czemu jest aktywnie wykorzystywany w kuchni. Dojrzałe jagody są dobre zarówno świeże, jak i suszone. Nawiasem mówiąc, młode liście rośliny są używane do jedzenia. Jest stosowany do sałatek i zup. Jagody berberysu można dodawać do dań mięsnych. Z owoców przygotowuje się soki, napoje, marmoladę, syropy, konfitury, pianki marshmallows i musy są gotowane. Jagody można marynować i marynować.

Krzewy berberysu to doskonałe rośliny miododajne. Miód berberyjski ma przyjemny aromat i delikatny słodki smak. Nektar ma złocistożółty kolor.

Cechy przygotowania gleby

Krzew berberysu uprawianego w jednym składzie sadzi się w specjalnie przygotowanej glebie. Prace ogrodnicze realizowane są etapami:

1. Kopany jest dół o wymiarach 45x45 cm i głębokości 50 cm;
2. Nawóz na bazie superfosfatu nakłada się na glebę;
3. Drenaż jest zorganizowany z drewna, kamieni, co zapobiega zastojowi wilgoci w systemie korzeniowym.
4. Na dno dołu wlewa się około 10 litrów wody. Płyn powinien zostać całkowicie wchłonięty.
5. Przestrzeń w jamie jest wypełniona mieszaniną torfu, zgniłych liści lub kompostu i żyznej gleby. W razie potrzeby dodaje się popiół.

Przygotowanie dołu przyspieszy wzrost kultury, ochroni ją podczas zimowych mrozów.

Berberys - poznajmy się

Rodzina berberysu to kilkaset gatunków drzew i krzewów. Znane są formy liściaste i zimozielone. W naturze roślina ta występuje na prawie wszystkich kontynentach.

Berberys występuje na prawie wszystkich kontynentach

Preferuje ciepły klimat, ale toleruje umiarkowane mrozy. W ekstremalnie niskich temperaturach wymaga schronienia. Roślina jest kłująca, owoce są małe, jadalne. W kulturze uprawia się berberys pospolity lub berberys Thunberg, rzadziej amurski, kanadyjski (ottawa) i koreański.

Duża dekoracyjność rośliny jest popularna w projektowaniu krajobrazu i jest szeroko stosowana. Ułatwia to ogromna selekcja - od form karłowatych (30 cm) po olbrzymy (3 m), z kulistą, kolumnową i rozłożystą koroną. Berberys dobrze dogaduje się z różnymi roślinami i nie stara się zajmować terytorium, ponieważ nie ma wzrostu korzeni. Odporny na suszę, odporny na cień, bezpretensjonalny.

Jest mała wada - ciernie. Ale można to uczynić cnotą: żywopłot berberysu stanie się przeszkodą nie do pokonania dla nieproszonych gości i piękną oprawą Twojej witryny.

Maksymalny efekt dekoracyjny rośliny występuje w wieku 7–8 lat. Może żyć 50 lat, przy dobrej pielęgnacji owocuje nawet 35–40 lat. Kwitnie w maju, około 3 tygodnie. Dobra roślina miodowa.

Berberys wygląda spektakularnie w nasadzeniach wspólnych

Daty zejścia na ląd berberysu

Pierwsze sadzenie przeprowadza się wczesną wiosną lub w okresie aktywnego opadania liści. Najłatwiej sadzić sadzonki z nasion jesienią, a sadzonki, gałęzie i podział krzewu lepiej odłożyć do kwietnia lub maja. W regionach południowych z długim latem sadzonki przesadza się do ziemi na początku kwietnia, w regionie moskiewskim - w drugiej dekadzie tego samego miesiąca.

Na Syberii materiał do sadzenia jest przenoszony na stałe nie wcześniej niż w maju, ponieważ ziemia nie będzie miała czasu na rozgrzanie się przed tym czasem. Jesienią w regionach północnych berberysy sadzi się w ziemi w drugiej dekadzie września, w regionach centralnych - w trzeciej dekadzie września, w regionie moskiewskim i południowych - w październiku.

Pochodzenie i wygląd rośliny

Berberys rośnie w Azji, jej środkowych i wschodnich regionach, a także w południowej części Ameryki. Na terenie Rosji uprawia się rodzaj Amur, syberyjski i zwyczajny. Nazwy odpowiadają geograficznemu obszarowi wzrostu. Berberys amurski uprawiany jest na Dalekim Wschodzie, berberys syberyjski - Ałtaj, Sayan, zwyczajny - przestrzeń europejska. Natura przedstawiła ludzkości 170 gatunków tego wspaniałego wiecznie zielonego, liściastego i półzimozielonego krzewu z cierniami.

Spektakularna dekoracja podwórka

W osobliwych zatokach tych kolców rozwijają się krótkie łodygi. Liście mają strukturę przypominającą kiście. Młode łodygi pokryte są spiralnie blaszkami liściowymi. Biorąc pod uwagę walory dekoracyjne berberysu, roślina jest wykorzystywana w kształtowaniu krajobrazu, projektowaniu krajobrazu miejskiego w postaci żywopłotu.

Jagody berberysu są jadalne

Opis kwiatu rośliny

Podczas kwitnienia krzewy pokryte są małymi żółtymi, pomarańczowymi kwiatami. Na tle tego koloru widoczne są czerwone plamy. Kwiaty są zbierane w kwiatostany przypominające pędzle lub tarcze. Małe kwiaty to doskonałe rośliny miodowe o aromatycznym aromacie. Każdy płatek zawiera parę nektarników. Czas kwitnienia krzewów wiąże się z czasem ekstrakcji miodu przez pszczoły.

Opis i charakterystyka

Berberys należy do krzewów z rodzaju Berberis i do rodziny berberysu. Specyficzne cechy kultury różnią się kolorem liści, kształtem i wielkością rośliny.

Krzak

Berberys jest kolczastym, rozgałęzionym, drzewiastym krzewem dorastającym do 2 m wysokości, o silnych korzeniach i prostych, czasem skórzastych liściach o długości 3-4 cm, zebranych w pęczki, naprzemiennie umieszczonych na elastycznych łodygach. Mają kształt jajowaty lub eliptyczny.

Wartość rośliny polega na tym, że kolor liści może być inny: jasny i ciemnozielony, fioletowy, czerwonawo-brązowy, fioletowy, żółty. Kora na zewnątrz jest jasnobrązowa, wewnątrz ciemnożółta. Pędy rośliny wyprostowane, żółtawe, z czasem nabierają biało-szarego koloru. Pędy i pnie pokryte są cierniami, które z wyglądu przypominają trójzęby.

Kwitnienie i owocowanie

Kwiaty rośliny są biseksualne, pojedyncze lub w kwiatostanach, kwitną w ostatniej dekadzie maja - na początku czerwca, zapylane przez pszczoły. Uwagę zwracają owoce berberysu dojrzewające we wrześniu, październiku, przykuwające uwagę jaskrawoczerwonym kolorem i posiadającymi 1-5 podłużnych nasion.

Obszar uprawy

Berberys uwielbia osiedlać się na Zakaukaziu, w Europie Południowej i Wschodniej, na Syberii, na Uralu w suchych, jasnych obszarach w pobliżu lasów, na zboczach gór. Roślina występuje w centralnej Rosji, w południowej Europie, na Krymie.

Przygotowanie roślin na zimę

Właściwości lecznicze berberysu pospolitego znane są od czasów starożytnych. Jest często stosowany w leczeniu różnych dolegliwości.Obecnie różne części rośliny służą jako surowce do przygotowania wywarów, naparów i ekstraktów. Prawie wszystkie części krzewu, od liści po jagody, mają przydatne właściwości.

Berberys jest używany jako środek hemostatyczny. Skutecznie leczy pęcherzyk żółciowy, dziąsła, drogi moczowe, wątrobę i nerki. Jest również stosowany przy dnie moczanowej, reumatyzmie, żółtaczce, zapaleniu korzonków nerwowych i patologii śledziony. Owoce rośliny mają działanie przeczyszczające. Można je spożywać w celu zwiększenia apetytu.

Wraz z nadejściem jesieni gleba wokół buszu jest ściółkowana miękkim torfem i suchymi liśćmi. Rośliny, które nie osiągnęły wieku pięciu lat, należy przykryć przed nadejściem chłodów. Jeśli krzew jest zbyt obszerny, jego gałęzie są ciągnięte razem za pomocą liny, a wokół rośliny budowany jest cylinder z siatki. Wewnętrzna przestrzeń wewnątrz konstrukcji pokryta jest liśćmi.