Fioletowy szczawik. Zdjęcie Oxalis (Oxalis) to bezpretensjonalne wieloletnie zioło z rodziny szczawików, szeroko stosowany w uprawie kwiatów w pomieszczeniach i ogrodach. Ojczyzną kwasu jest Meksyk i kraje Afryki Południowej. W naturze często występuje w umiarkowanie ciepłych obszarach Europy, Ameryki Południowej i Środkowej.
Oxalis rośnie szybko, tworząc w procesie wzrostu wiele rozet składających się z trój- lub czteropłatkowych liści na długich ogonkach. Kolor blaszek liściowych, w zależności od odmiany, waha się od szmaragdowozielonego do ciemnofioletowego.
Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na piękną roślinę psiankowatą.
Oxalis kwitnie pojedynczymi, średniej wielkości kwiatami zebranymi w baldaszkowate kwiatostany. Płatki kwiatów w różnych odmianach mogą być barwione na biało, różowo, czerwono lub żółto.
| Wysokie tempo wzrostu. |
| Oxalis kwitnie pojedynczymi, średniej wielkości kwiatami. |
| Roślina łatwa w uprawie. |
| Bylina. |
Przydatne właściwości kwaśnego kwaśnego
Tlenek jest znany medycynie ludowej jako roślina korzystnie wpływająca na układ pokarmowy człowieka (pobudza apetyt, przyspiesza procesy metaboliczne, łagodzi zgagę). Odwary i napary z liści rośliny są czasami stosowane w celu obniżenia ciśnienia krwi, leczenia zapalenia jamy ustnej i skazy.
Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że szczaw jest rośliną słabo trującą, a długotrwałe stosowanie może powodować nudności, zaburzenia trawienia i problemy z nerkami.
Zakwaterowanie na wsi
Bardziej odporne na zimę gatunki to luksusowe rośliny okrywowe, które mogą tworzyć piękne, gęste poduszki, które zielenieją nawet pod śniegiem. To kwaśne drzewa o delikatnych białych kwiatach są w stanie rozjaśnić zacieniony zakątek ogrodu.
Bardziej ciepłolubne gatunki, które nie zimują na otwartym polu, wciąż potrafią w sezonie stać się prawdziwymi akcentami kompozycji półcienistych i zacienionych letniskowych.
Oxalis w wannie z bugenwillą w nagą zimę, fot. Autorka
Delikatne kwaśne drzewa są tak urocze, że służą do ozdabiania gleby w dużych donicach fuksjami, cytrusami, bugenwillą.
Kislitsa: opieka domowa. Krótko
| Reżim temperaturowy | Najwygodniejsza temperatura to + 18 - + 20 ° С latem i około + 15 ° С zimą. |
| Wilgotność powietrza | Umiarkowany. W domu kwas toleruje również niską wilgotność, pod warunkiem, że jest schłodzony (w temperaturze + 15 - + 18 ° C). |
| Oświetlenie | Rozproszone w bezpośrednim świetle słonecznym rano. |
| Podlewanie | Latem raz na 3-5 dni z krótkimi okresami wysychania gleby, zimą - umiarkowane. |
| Gleba na kwaśny kwaśny | Odpowiednie jest każde luźne, żyzne, lekko kwaśne podłoże. |
| Top dressing i nawożenie | W okresie aktywnego wzrostu raz na 3-4 tygodnie z połową dawki dowolnego rozpuszczalnego nawozu. |
| Przeszczep kwasu kwaśnego | Rocznie dla młodych roślin, co 2-3 lata dla osobników dorosłych. |
| Reprodukcja | Nasiona, dzielące krzew, sadzonki łodyg. |
| Cechy rosnącego szczawiu | W letnie dni roślinę można wynieść na świeże powietrze, pozostawiając na balkonie lub w ogrodzie i na noc. Oxalis Depp zrzuca liście na zimę, w tym czasie jego cebulki są przechowywane w chłodnym pomieszczeniu, okresowo je podlewając stopniowo, aby nie wyschły. |
Sposoby ochrony przed przewidywanymi konsekwencjami
Asystent pokojowy ma tylko pozytywne znaki.Aby działały i działały dla właściciela tak długo, jak to możliwe, należy zwrócić należytą uwagę na kwiat. Po pierwsze, szczaw jest odpowiednio pielęgnowany - regularnie podlewany, chroniony przed palącym słońcem. Po drugie, musisz częściej przebywać w pobliżu rośliny, aby energia kwiatu i osoby była spleciona. Nie są wymagane żadne dodatkowe spiski, skomplikowane sposoby „aktywowania” talizmanu - będąc żywym i kwitnącym zachwyci właściciela.
Szczawik pokojowy to wyjątkowy kwiat. Z należytą uwagą przyciągnie dobrych ludzi i powodzenia właścicielom. Oxalis jest całkowicie bezpieczny energetycznie i fizycznie. Wystarczy zapewnić jej stabilne warunki, wtedy odwdzięczy się dobrem.
PRZECZYTAJ Ludowe znaki i wierzenia dotyczące czeremchy
Dbanie o kwaśny w domu. Szczegółowo
Kwas kwitnący
Roślina szczawiowa w domu zwykle kwitnie przez całe lato. W tym czasie nad liśćmi regularnie pojawiają się długie, cienkie szypułki z baldaszkowatymi kwiatostanami, łączącymi kilka średniej wielkości białych, różowych, czerwonych lub żółtych kwiatów.
Reżim temperaturowy
Oxalis dobrze rośnie w chłodnym pomieszczeniu przy temperaturze powietrza około + 18 ° С, ale wyższe temperatury również nie są dla niego straszne, jest w stanie znieść ciepło do + 25 ° С bez utraty dekoracyjności.
W okresie zimowym, w celu pełnego zimowania, roślinę przenosi się do pomieszczenia, w którym temperatura powietrza wynosi + 12 - + 15 ° C (tylko dla kwasu Deppa potrzebne są cieplejsze warunki - co najmniej + 16 + 18 ° C).
Rozpylający
Kislitsa nie ma specjalnych wymagań co do wilgotności otoczenia, może rosnąć bez szkody dla zdrowia w dość suchym powietrzu mieszkań miejskich.
Jednak w gorącym sezonie lepiej okresowo spryskiwać roślinę czystą wodą, aby nie straciła efektu dekoracyjnego.
Oświetlenie
Oxalis jest światłolubny, ale potrzebuje bezpośredniego światła słonecznego w bardzo ograniczonych ilościach. Roślinę najlepiej trzymać na parapecie wschodnim lub zachodnim, wystawiając doniczkę na najbardziej słoneczne okno w domu rano. Przy krytycznym braku światła roślina przestaje kwitnąć i spowalnia wzrost, jej liście rozciągają się i bledną.
Kwas do podlewania
Domowy szczaw uwielbia wodę, ale nie toleruje podmokłej gleby: gdy wilgoć zatrzymuje się u korzeni, roślina często gnije. Latem szczawik podlewany jest co 3-5 dni ciepłą, osiadłą wodą. Jesienią i zimą częstotliwość i objętość podlewania ogranicza się do minimum: gleba jest stopniowo nawilżana, co zapobiega jej wysychaniu.
Garnek na kwaśny
Aby system korzeni powierzchniowy rośliny kwaśnej dobrze się rozwijał, dla rośliny wybiera się płytką, ale szeroką pojemność.
Na dno doniczki należy wylać grubą warstwę drenażu, aby wilgoć nie zatrzymywała się u korzeni.
Podkładowy
Podłoże do uprawy szczawika jest wybrane lekkie, pożywne, koniecznie lekko kwaśne. Mieszankę gleby można przygotować niezależnie od gleby ogrodowej, torfu wysokiego, próchnicy i piasku (perlit). Składniki są pobierane w stosunku 2: 2: 2: 1 i dokładnie mieszane.
Top dressing i nawożenie
Dbanie o kwas kwaśny w domu polega na regularnym karmieniu rośliny złożonymi kompozycjami mineralnymi podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego. Nawozy wystarczy raz na 3-4 tygodnie, przy czym zaleca się stosowanie połowy dawki preparatów, aby nie „przekarmić” kwiatu.
Transfer
Młode rośliny rosną bardzo szybko dlatego co roku potrzebne są nowe, bardziej przestronne donice. Przeszczep kwasu, który osiągnął wiek dojrzały, można przeprowadzać rzadziej - raz na 2-3 lata.
Zabieg najlepiej wykonać wiosną, gdy rośliny nie zaczęły aktywnie rosnąć metodą transferu, gdy stara gliniana bryła jest całkowicie zachowana po przesadzeniu do nowej doniczki.
Kwas ogrodniczy
Roślina nie wymaga przycinania, ponieważ szczawik w domu, przy odpowiedniej pielęgnacji, sam tworzy piękne, zwarte krzewy. Aby zachować dekoracyjny wygląd, można okresowo wyrywać zbyt wydłużone lub, przeciwnie, krótkie liście, a także usuwać zwiędłe kwiaty wraz z szypułkami.
Okres uśpienia
Roślina odpoczywa zimą, sygnałem do rozpoczęcia okresu uśpienia jest często masowe suszenie liści bez wyraźnego powodu. Na okres zimowania wiśnię przenosi się do chłodniejszego pomieszczenia, a jej podlewanie ogranicza się do niezbędnego minimum. Kiedy młode pędy zaczynają pojawiać się z cebulek - okres uśpienia się skończył, roślina wraca do dobrze oświetlonego okna.
Niuanse rosnących ozdobnych nieagresywnych szczawików
Cebule, bulwy, delenki (kawałki kłącza z kilkoma pąkami) sadzi się wiosną. Pogłębić o 2 cm, podlać. Wkrótce pojawiają się pierwsze pędy. Rośliny wyprowadzane są do ogrodu dopiero wtedy, gdy minie zagrożenie nawracającymi mrozami (najlepiej na początku czerwca). Kłącza kwaśnych drzew, które zimowały w ziemi pod osłonami (zaizolowane warstwą próchnicy, suchych liści), otwiera się na wiosnę (usuwa się warstwę ściółki).
Oxalis w ogrodzie, fot. Autorka
Możesz natychmiast sadzić cebulki na otwartym terenie - w maju pod osłoną filmową. Lepiej jest sadzić kwaśny kwas jesienią.
Podlewanie jest regularne i obfite przez cały sezon. Jesienią cebulki gatunków ciepłolubnych (kwas różnobarwny, bo trapezoidalny lub trójkątny, bo czterolistny lub Depp) są wykopywane z ziemi i przechowywane w chłodnym, suchym miejscu. Bardziej zimotrwałe (wiśnia, bo dziewięciolistna, bo żelazista) ściółka z próchnicznymi, suchymi liśćmi.
Choroby i szkodniki
Domowe szczawiaki rzadko chorują, zaciekle znosi niekorzystne warunki wzrostu, takie jak niskie temperatury powietrza, zbyt suche powietrze, niedostateczne oświetlenie. Jednak niektóre błędy pielęgnacyjne mogą nadal szkodzić zdrowiu i atrakcyjnemu wyglądowi rośliny:
- Szczawik gnije z nadmiernym podlewaniem i stagnacją wilgoci w glebie. W takim przypadku wszystkie uszkodzone obszary są natychmiast usuwane, po chorej kwaśnej lilii lepiej przeszczepić ją na świeże podłoże, a następnie dokładnie monitorować przestrzeganie reżimu podlewania.
- Kwaśne liście wysychają gdy roślina pozostaje na słońcu przez długi czas i nie jest w tym samym czasie podlewana. Wysuszone liście są usuwane wraz z ogonkami, po czym ustala się optymalny system nawadniania i oświetlenia.
- Oxalis nie kwitnie jeśli jest za gorąco lub nie ma światła słonecznego. roślinę najlepiej trzymać w dobrze oświetlonym oknie, zacienionym przed ostrym słońcem.
- Bulwy gniją jeśli podczas sadzenia były zbyt zakopane w ziemi lub roślina była przechowywana w zimnie przez długi czas. W takim przypadku lepiej przeszczepić kwas i przenieść go do cieplejszego pomieszczenia.
- Oxalis rośnie powoli w słabym świetle. Będąc w cieniu, czasami nawet kwitnie, ale nie może utworzyć bujnego krzewu.
- Oparzenia liści pojawiają się pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Roślinę należy osłonić przed gorącym słońcem lub nawet na chwilę usunąć z nadmiernie oświetlonego parapetu.
Szkodniki rzadko „wkraczają” w kwas, ale czasami są nadal atakowane przez wełnowców, mączlików, łuskowców, przędziorków. Najlepiej radzić sobie z nimi specjalnymi środkami owadobójczymi.
Reprodukcja
W celu zwiększenia populacji kwaśno-kwaśnej stosuje się kilka metod. Najpopularniejsze opisano poniżej.
Bulwy
Materiał do sadzenia nasion w marcu. Bulwy odcięte od macierzystego krzewu umieszcza się we wspólnym pojemniku, lekko posypanym ziemią. Do pojawienia się korzeni należy utrzymywać stałą temperaturę + 10 ° C, a podłoże okresowo nawilżać. Pierwsze korzenie pojawią się po 15-20 dniach... Miesiąc po posadzeniu temperaturę należy podnieść do + 20 ... 25 ° C.
Dzieląc korzenie
Podczas planowanego przeszczepu kwasu należy ostrożnie, ostrym nożem, podzielić krzak macierzysty na kilka części. Każdą nową roślinę należy przesadzić do osobnej filiżanki.
Posiew
Możesz wysiewać nasiona zarówno w oddzielnych, jak i wspólnych doniczkach. Ważne jest, aby nie pogłębiać materiału do sadzenia zbyt głęboko, w przeciwnym razie sadzonki będą musiały długo czekać. Pojemniki należy przykryć folią, aby utrzymać wewnętrzny mikroklimat do momentu pojawienia się kiełków, wilgotność musi być na stałym poziomie. Żywe nasiona kiełkują 10-14 dni po wysianiu.
Przez sadzonki
Za pomocą ostrego noża należy oddzielić łodygę od macierzystego krzewu, posadzić ją w pojemniku z mokrym piaskiem. Po 20 dniach cięcie da korzenie i będzie gotowe do przeszczepienia na stałe.
Rodzaje szczawiu domowej roboty ze zdjęciami i imionami
Oxalis w kształcie kubka (Oxalis bowiei)
Kompaktowa odmiana o małych, jasnozielonych, trójlistkowych liściach i wdzięcznych różowych kwiatach, które wznoszą się ponad zieleń na długich, cienkich szypułkach.
Oxalis Depp, Oxalis deppei
Niezwykła odmiana szczawika, która ma małe jasne szkarłatne kwiaty i spektakularne czteropłatkowe liście o dwukolorowym kolorze (rdzeń bordowy i trawiaste zielone krawędzie).
Purpurowy Oxalis (Oxalis purpurea)
Miniaturowa roślina o jasnoróżowych lub białych kwiatach i zaokrąglonych trójklapowych liściach o szaro-zielonym odcieniu, której powierzchnia jest lekko owłosiona.
Czerwony szczawik (Oxalis rubra)
Dość duża odmiana (do 40 cm wysokości) o trójklapowych, wełnistych liściach o soczystym zielonym odcieniu i małych nasyconych czerwonych lub jasnoróżowych kwiatach.
Ortgis oxalis (Oxalis ortgiasii)
Powszechna odmiana o średniej wielkości, jasnożółtych kwiatach i trójlistkowych czerwono-brązowych liściach, których segmenty mają kształt serca i są owłosione.
Trójkątny szczawik (Oxalis triangularis) lub szczawik Regnella, fioletowy
Szybko rosnąca odmiana o ciemnofioletowych trójklapowych liściach, których brzegi ozdobione są ciemnofioletową obwódką. Kwitnie małymi mlecznobiałymi lub różowawymi kwiatami zebranymi w kwiatostany kilku kawałków.
Podgorzałka szczawiowa (Oxalis adenophylla)
Ozdobna odmiana okrywowa o srebrzystozielonych, pierzastych liściach, pociętych na wiele fragmentów i dużych różowo-liliowych kwiatach, których płatki pokryte są siatką karmazynowych żyłek, a rdzeń ma kolor bordowy.
Opis botaniczny
Oxalis to rodzaj jednorocznych lub wieloletnich ziół kwitnących. Mają pełzające kłącze powierzchniowe z bulwiastymi lub bulwiastymi naroślami. Wysokość rośliny 15-30 cm Liście na ogonkach do 20 cm długości mają strukturę palcową lub potrójną. Długość liścia 5-15 cm Blacha liściowa ma tendencję do fałdowania się i opadania w nocy przy pochmurnej pogodzie lub pod wpływem fizycznym. Kolor liści jest zielono-bordowy, monochromatyczny lub dwukolorowy.
Kwitnienie występuje późną wiosną lub wczesnym latem i trwa około miesiąca. Z kątów liści wyrasta długa szypułka, na której znajduje się jeden lub więcej pąków. Korona o prawidłowym kształcie składa się z pięciu płatków połączonych w krótką rurkę. Posiadają zaokrągloną, mocno wygiętą na zewnątrz krawędź. Analogicznie do liści, kwiaty zamykają się w nocy. W kolorze płatków dominują liliowe, białe, różowe, żółte odcienie. Wszystkie kwiaty są biseksualne, podatne na samozapylenie lub zapylenie przez owady. W środku kwiatu znajduje się 5-10 długich nitkowatych pręcików i pojedynczy jajnik. Jego kolumna może być dłuższa, krótsza lub równo z pręcikami.
Owoce to mięsiste, podłużne strąki nasion z zielonymi liśćmi. Za nimi znajdują się małe nasiona w kształcie łzy z grubą skórką. Wierzchnia warstwa skórki zawiera dużo cukrów, które przyciągają mrówki. To oni przenoszą nasiona na duże odległości. Po dojrzewaniu skrzydła kwaśne jagody otwierają się gwałtownie, dosłownie strzelając do zawartości z dużej odległości.
