20 najlepszych odmian i rodzajów deren ze zdjęciami i opisami

Na działce przydomowej lub ogrodowej chcesz mieć jasne, oryginalne i jednocześnie bezpretensjonalne rośliny, które będą ozdabiać krajobraz przez cały rok.

Przedstawiciele rodzaju Derain odpowiadają tym cechom. Latem liczne odmiany deren zachwycają białymi lub złotymi kwiatostanami, kolorowymi liśćmi. Jesienią można podziwiać białe, niebieskie lub czarne jagody na tle bordowych lub szkarłatnych liści. Zima pozwala zobaczyć gałęzie krzewu - ciemnoczerwone, pomarańczowe, oliwkowe, zielone, brązowe ...

Istnieje wiele rodzajów derenów, ale te cztery są używane głównie w ogrodnictwie ozdobnym:

1. Derain biały
2. Derain potomstwo
3. Spadaj krwistoczerwony
4. Derain Canadian

Krótki opis uprawy

1. Kwiat... Krzew kwitnie wspaniale od wczesnego do połowy lata. W pierwszych tygodniach jesieni ponownie kwitnie.
2. Lądowanie... Jesienią, podczas opadania liści lub wiosną - przed rozpoczęciem wypływu soków.
3. Podlewanie... Gdy roślina jest młoda, podlewa się ją raz lub dwa razy co 7 dni. Dorosłe krzewy są podlewane tylko podczas długotrwałej suszy, dwa lub trzy razy w miesiącu, a na roślinę pobiera się od 15 do 20 litrów wody.
4. Nawóz... Jeśli gleba jest pożywna, trawnik może normalnie rosnąć bez dodatkowego nawożenia. W zubożonej glebie wiosną pod krzew należy aplikować 100 do 150 gramów złożonego nawozu mineralnego. W miesiącach letnich pod krzak przenosi się od 5 do 7 kilogramów próchnicy.
5. Przycinanie... Gdy biały dereń osiągnie wiek 3 lat, zaczyna go regularnie ścinać. Odbywa się to 2 razy w roku, a raczej: w lipcu i sierpniu. Gatunki i odmiany o bogatej barwie kory należy ścinać na samym początku wiosny, ale tylko raz na kilka lat.
6. Reprodukcja... Warstwy, metoda nasion i sadzonki.
7. Szkodniki... Mszyce i owady łuskowate mają kształt przecinka.
8. Choroba... Mączniak.

Derain kousa, czyli dereń japoński

Gatunek ten, w przeciwieństwie do białej murawy i krwistoczerwonej murawy, jest wysokim krzewem kwitnącym, a nawet drzewem, osiągającym wysokość 9 m. Ojczyzną deren kousa, czyli bentamii (Cornus kousa), jest Japonia (występuje również na wolności w Chinach i Korei).

Korona jest szeroko rozpostarta, stare gałęzie opadają ściśle poziomo i tworzą kondygnacje. Liście owalne, skierowane ku górze. Liście są ciemnozielone latem (z niebieskawym odcieniem poniżej), a wraz z nadejściem jesieni ich paleta zmienia się od złocistożółtego do ciemnopurpurowego. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu. Kwiat jest prostą żółto-zieloną główką, złożoną z małych kwiatów, wokół których znajdują się liście przylistków (bractea). To właśnie przylistki (do 9 cm) sprawiają, że kwiaty są piękne, ponieważ mają ciekawy kształt i kolor. Pod koniec sierpnia dojrzewają pestki. Mają różowy kolor i lekko zaokrąglony kształt, podobny do truskawek (około 2 cm). Owoce są jadalne.

Odmiany dekoracyjne:

• Satomi ma wypustki o różowo-czerwonym kolorze;

Derain Kousa „Satomi”

• Złota Gwiazda ma żółty wzór na środku prześcieradła;

Deren kousa „Gold Star”

• Droga Mleczna ma wysoką wydajność i kremowe przylistki;

Deren kousa „Droga Mleczna”

• Schmetterling obficie kwitnąca odmiana z białymi wypustkami.

Gatunek ten uważany jest za „arystokratę” i najpiękniejszy wśród swoich towarzyszy. Ale niestety jest mniej odporny na nasze zimy.

Cechy białego deren

Derain white to silnie rozgałęziony krzew. Jego gołe i proste gałęzie są dość elastyczne iz biegiem lat zaczynają wyginać się łukowato. Gałęzie mogą być w kolorze czerwono-czarnym, czerwono-koralowym lub brązowo-czerwonym. Wysokość krzewu może dochodzić do 300 cm Całe przeciwległe blaszki liściowe mają kształt eliptyczny z ogonkami i pokwitaniem na powierzchni. Ich szerokość może wahać się od 10 do 70 mm, a długość od 20 do 100 mm. Na powierzchni płytki można wyraźnie rozróżnić trzy do pięciu żył w kształcie łuku. Przednia powierzchnia liści ma ciemnozielony odcień, a strona seamy jest bladoszara. Bujne, wierzchołkowe kwiatostany corymbose osiągają średnicę 30-50 mm, zawierają małe białe kwiaty o zaledwie 4 płatkach. Bujne kwitnienie krzewu następuje na początku lub w połowie okresu letniego. W pierwszych tygodniach jesieni obserwuje się powtarzające się kwitnienie. Owocem jest pestkowiec w kształcie jagody. Niedojrzałe owoce są pomalowane na bladoniebieski kolor, który w miarę dojrzewania zmienia się na biało-niebieski. Dojrzałe pestkowce spłaszczają się. Owocnikowanie i kwitnienie na białej murawie jest możliwe dopiero po ukończeniu 2 lub 3 lat.

Roślina ta jest odporna na upały, mróz, dobrze znosi zimę, może rosnąć w cieniu, na każdej glebie, a także świetnie czuje się w warunkach miejskich. To dzięki swojej bezpretensjonalności i spektakularnemu wyglądowi taki krzew zyskał dużą popularność wśród ogrodników.

Sadzenie białego deren w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Sadzonkę białego derenu sadzi się na otwartym terenie na początku wiosny i musisz być na czas, zanim zacznie się przepływ soków. Również tę procedurę można przeprowadzić jesienią w okresie opadania liści. Większość ogrodników woli sadzić taki krzew jesienią, ponieważ wczesną wiosną w pełni rozwinięte i ukorzenione sadzonki natychmiast zaczynają aktywnie rosnąć. Podczas sadzenia sadzonki na otwartym terenie wiosną eksperci radzą, aby podczas przenoszenia do dołka spróbować wziąć korzenie wraz z dużą grudą ziemi (im więcej grudki, tym lepiej). Dzięki temu będziesz mógł chronić roślinę przed stresem, który może powstać po przesadzeniu.

Ponieważ biała murawa należy do roślin tolerujących cień, często sadzi się ją w miejscach zacienionych lub nawet w cieniu, na przykład przy pustych płotach i ścianach lub pod dużymi drzewami. Należy jednak pamiętać, że odmiany i odmiany o różnorodnych liściach potrzebują dużo światła, w przeciwnym razie ich liście mogą stracić efekt dekoracyjny.

Zasady lądowania

White derain różni się tym, że prawie wszystkie rodzaje gleby są do niej odpowiednie. Dobrze rośnie na glebach skalistych, lekkich piaskowcach i ciężkich glebach gliniastych. Należy jednak pamiętać, że gleba musi być koniecznie neutralna.

Do sadzenia najlepiej jest używać sadzonek, które nie mają więcej niż cztery lata, ponieważ szybciej się zakorzeniają, a jeśli je odetniesz, będą miały dużą liczbę młodych pędów. Przed rozpoczęciem sadzenia sadzonki zanurza się jej system korzeniowy w wodzie, w której pozostanie przez kilka godzin. W tym czasie korzenie będą miały czas na wchłonięcie odpowiedniej ilości wilgoci, dzięki czemu lepiej zniosą przeszczep. Jeśli do sadzenia używa się sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, nie jest konieczne jej wstępne namaczanie.

Wielkość otworu powinna być o ¼ części większa niż objętość systemu korzeniowego, wzięta razem z kawałkiem ziemi. Jeśli gleba na miejscu jest podmokła, wtedy biała darń może normalnie rosnąć na niej tylko wtedy, gdy zapewni się jej dobry drenaż. Aby to zrobić, na dnie otworu do lądowania należy wykonać drenażową warstwę piasku, która jest połączona z tłuczniem lub kawałkami cegły. Grubość takiej warstwy powinna sięgać około 15 centymetrów.Należy pamiętać, że jeśli woda gruntowa w miejscu jest wystarczająco głęboka lub grunt w miejscu jest suchy, wówczas drenaż w ogóle nie jest wykonywany w dole do sadzenia lub dno jest pokryte tylko warstwą piasku.

Po umieszczeniu sadzonki w dołku należy ją przykryć mieszanką gleby składającą się z próchnicy, kompostu i wierzchniej warstwy gleby (pozostałej po przygotowaniu dołka). Po zasadzeniu krzewu zagęścić powierzchnię gleby w kole pnia i zalać ją dużą ilością wody. Gdy płyn zostanie wchłonięty, przykryj glebę wokół buszu warstwą ściółki (materiału organicznego). Upewnij się, że kołnierz korzeniowy po posadzeniu ma takie same uszkodzenia jak powierzchnia miejsca.

Cechy sadzenia rośliny

Aby uzyskać piękny i mocny krzew, ważne jest, aby dobrze przygotować się do sadzenia. Wybierając sadzonki, przestrzegaj następujących zasad:

• kupuj sadzonki tylko w specjalistycznym sklepie lub od doświadczonych ogrodników, aby uprawiać to, czego potrzebujesz;
• kupując sadzonkę zapytaj o jej wiek;
• aby roślina szybko zapuściła korzenie w nowym miejscu, zaleca się zakup trzyletniej sadzonki;
• sadzonki powinny być wolne od wiórów i zadrapań. Wygląd gałęzi powinien być mocny i zdrowy;
• jeśli zakupiona sadzonka ma suche korzenie, przed sadzeniem należy ją chwilę przetrzymać w wodzie.

Aby uzyskać wymyśloną kompozycję do dekoracji ogrodu, kupując sadzonki darni, musisz zapoznać się ze wszystkimi ich cechami, a także z rodzajem pielęgnacji, której będą potrzebować.

Wybór miejsca i gleby

Derain najlepiej rośnie na jasnym obszarze o niewielkim cieniu. W takim miejscu krzew maksymalnie ujawnia swoje piękno pędów i liści. Aby stworzyć żywopłot, wzdłuż ścieżek ogrodu można sadzić trawę.

Roślinę można sadzić w dowolnej glebie. Należy jednak pamiętać, że tak naprawdę nie lubi kwaśnej gleby. Dlatego preferuj ziemię neutralną lub lekko alkaliczną. Roślina najlepiej rośnie na glebie bogatej w próchnicę.

Na dobrze spulchnionej glebie każdy rodzaj darni będzie się najlepiej rozwijał.

Przed posadzeniem krzewu ważne jest, aby upewnić się, że w pobliżu korzeni nie ma wody gruntowej. Glebę należy wykopać, nawozić, a dno wykopu przykryć warstwą drenażową.

Opieka nad białą chorobą

Pomimo tego, że biały dereń wyróżnia się bezpretensjonalnością, nadal wymaga dobrej pielęgnacji. Należy pielęgnować prawie tak samo, jak o inne uprawy ogrodnicze.

Podlewanie

Szczególną uwagę należy zwrócić na podlewanie młodych, niedojrzałych krzewów. Podlewane są regularnie 1 lub 2 razy co 7 dni. Starsze krzewy wymagają podlewania tylko w okresach przedłużającej się suszy. Tak więc latem podczas suszy wystarczy wlać od półtora do dwóch wiader wody pod każdy krzak 2 lub 3 razy w miesiącu. Po podlaniu krzewu poluzuj powierzchnię gleby w kole pnia i wyciągnij wszystkie chwasty.

Nawóz

Biała murawa nie wymaga karmienia, zwłaszcza jeśli gleba na miejscu jest nasycona substancjami odżywczymi. Jeśli jednak chcesz, aby krzew był silny i obficie kwitnął, to wiosną do gleby kręgu pnia należy dodać od 100 do 150 gramów kompleksu mineralnego, a latem - od 5 do 7 kilogramów humus lub kompost.

Przycinanie

Po 3 latach krzewu przystępują do systematycznego przycinania formującego. Jeśli ta zasada zostanie zaniedbana, biały deren wkrótce zacznie stopniowo odsłaniać dolną część krzewu. Aby krzew był zawsze zwarty i atrakcyjny, należy całkowicie odciąć co trzecią lub czwartą łodygę. Wszystkie osłabione, zranione i chore gałęzie są również wycinane, pozostawiając tylko najsilniejsze i najlepiej rozwinięte.Jeśli do stworzenia żywopłotu używa się białej darni, to pierwsze cięcie należy wykonać w lipcu, a następnie w sierpniu (kiedy łodygi wyrosną).

Jeśli uprawiasz odmiany, których kora ma jasny kolor, są one ścinane tylko raz na kilka lat, a procedura ta jest przeprowadzana wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą. W takim przypadku krzew należy skrócić do 20 centymetrów od powierzchni gleby, co pozwoli mu się odmłodzić: zacznie aktywnie rozwijać dużą liczbę młodych gałęzi.

Koronę jelenia można kształtować na różne sposoby. Najpopularniejsze opcje to: łuk, kostka, kolumna, półkula i kula. Kolejną koronę takiego krzewu można uformować w postaci standardowego drzewa (w 1 pniu). Niektóre odmiany i odmiany tej rośliny nie wymagają przycinania formującego, ponieważ kształt ich korony jest już dość atrakcyjny. Jednak mimo wszystko takie krzewy są regularnie poddawane przycinaniu sanitarnemu.

Choroby i szkodniki

Dorosły, mocny krzew białej deren ma wysoką odporność na choroby i szkodniki. Ale gdy krzew jest młody, często jest dotknięty mączniakiem prawdziwym, a szkodniki, takie jak mszyce i owady w kształcie przecinka, mogą również osiedlać się na nim.

U rośliny dotkniętej mączniakiem prawdziwym wiosną na powierzchni liści tworzy się białawy nalot. Jak najszybciej odetnij wszystkie chore gałęzie i potraktuj roślinę roztworem mieszanki Fundazolu lub Bordeaux (1%). Aby pozbyć się szkodników, spryskaj krzak roztworem środka roztoczobójczego, na przykład: Aktellik, Bankola, Aktara, Akarin lub Biotlin.

Choroby i szkodniki

Ozdobne liście derenu nie różnią się soczystością, dlatego bardzo rzadko można zobaczyć na krzakach szkodniki jelenia.

powrót do menu ↑

Przeczytaj także: Hosta: opis, rodzaje i odmiany, sadzenie w otwartym terenie i pielęgnacja, możliwe choroby (ponad 120 zdjęć i filmów) + recenzje

Szkodniki owadów

Rozmieszczenie gąsienic występuje tylko w latach masowej reprodukcji. Jednak każdy właściciel monitoruje swoje nasadzenia i nie pozwoli im się rozmnażać.

Zaniedbane działki ogrodowe z trawnikiem są uszkadzane przez zwijanie liści. Ale mszyce najczęściej atakują rośliny. Uwielbia młode, nie zdrewniałe pędy. Białe mszyce wrzucane są na trawnik z czarnego bzu, dlatego sadząc rośliny należy wziąć pod uwagę ich sąsiedztwo. Jeśli jednak sąsiedztwo nie jest brane pod uwagę, a te 2 uprawy rosną razem, zaleca się spryskanie czarnego bzu środkami owadobójczymi, aby mszyca nie rozprzestrzeniła się na inne rośliny. Zaleca się zwalczanie mszyc roztworem leku „Decis”.

Mogą larwy chrząszczy usuwane z ziemi podczas kopania i przygotowania do sadzenia deren

W przypadku stwierdzenia szkodników ważne jest, aby spryskać rośliny preparatami na czas, aby zapobiec rozwojowi sadzy. Atak ten pojawia się w miejscu mszyc znoszących produkty przemiany materii. Zainfekowane okazy należy spryskać środkami chemicznymi, a zaatakowane liście należy usunąć.

Na młodych pędach derena czasami osiada świdynowa muszka żółciowa... Na obecność szkodnika wskazują spuchnięte guzki na pędach. Do zwalczania pryszczycy świdinowej nie wynaleziono żadnych skutecznych leków. Aby zniszczyć szkodnika, możesz użyć ludowej metody walki: wyciąć dotknięte gałęzie, zabrać je z miejsca i spalić.

Młode pędy cierpią z powodu inwazji pająk... Do rozprzestrzeniania się szkodnika przyczynia się gorąca i sucha pogoda. Ale owad jest łatwy do pokonania, możesz go pokonać, spryskując roślinę dowolnym środkiem owadobójczym. Pożądane jest wykonanie zabiegu 3 razy w odstępach 1 tygodnia.

Na kwiatach deren osiadają zwykłe brązy... Wolą żywić się jasnymi płatkami rośliny. Aby zwalczać owady, konieczne jest zakupienie preparatów przeznaczonych do niszczenia owadów z rodzaju Coleoptera.

Może larwy chrząszczy - wróg dla systemu korzeniowego deren.Jednak tylko młode korzenie są podatne na uszkodzenia. Przed posadzeniem derenu w nowej glebie wskazane jest ręczne wykopanie miejsca, rozlanie go roztworem dowolnego środka owadobójczego, są larwy - należy je usunąć.

Szkodniki owadów nie są tak straszne dla rośliny, jaszczurki, ryjówki, myszy nornik, krety powodują wielkie szkody.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Ziemniaki: opis 73 najlepszych odmian + Recenzje ogrodników

Co jest chore?

Charakterystyczny biały nalot na liściach deren

Choroby grzybicze i pleśń, rak drewna powodują ogromne szkody dla rośliny.

W deszczową pogodę na liściach pojawia się biały kwiat - mączniak... Przeludnienie nasadzeń przyczynia się do rozprzestrzeniania się choroby. Choroba bardzo szybko obejmuje wolne i zdrowe obszary, więc hodowca musi podjąć natychmiastowe działania w celu zwalczania choroby. Od insektycydów do walki z mączniakiem prawdziwym używaj "Skor", "Topaz".

Różne miejsca są bardzo rzadkie. Aby choroba powstała, konieczne jest, aby kilka czynników zbiegło się jednocześnie:

• częste zmiany warunków pogodowych
• słaba opieka
• obecność zainfekowanej instancji
• przycinanie nie dezynfekowanymi materiałami

Ponadto roślina może zachorować na mozaikę wirusową, martwicę gruźliczą kory. Gęsto rosnące krzewy czerwonych porzeczek lub róż mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się tej choroby. Chorobie towarzyszy suszenie pędów, tworzenie się płatków na dotkniętych pędach. Aby zwalczyć chorobę, stosuje się metodę mechaniczną: ręczne cięcie pędów i spalanie ich. Po przycięciu zaleca się spryskanie chorej rośliny roztworem płynu Bordeaux.

Cytosporoza kory

Pędy Deren mogą wyschnąć. Ułatwia to cytosporoza kory... Jest również uważana za jedną z najniebezpieczniejszych chorób deren, dlatego w przypadku wykrycia choroby należy podjąć natychmiastowe działania. Jeśli uciekniesz i pozwolisz temu odejść, możesz zniszczyć roślinę.

Aby zapobiec chorobom, nie zaleca się sadzenia krzewów deren blisko siebie. Podczas sadzenia ważne jest, aby obszar był dobrze wentylowany i nie był otoczony solidnym ogrodzeniem. Dodatkowo wskazane jest sadzenie czarnej, czerwonej porzeczki z dala od czarnego bzu. Jeśli te rośliny zostaną czymś zainfekowane, istnieje duże prawdopodobieństwo, że choroba rozprzestrzeni się na trawnik.

Jałowiec często choruje na rdzę, co oznacza, że ​​jeśli posadzisz trawę w pobliżu jałowca, roślina zachoruje na rdzę. Okolica z różami, niektóre drzewa iglaste są niepożądane.

Agrotechniczne metody ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami

• Roślin nie należy sadzić na terenach nisko położonych, których gleby są stale wilgotne.
• Wybierając miejsce, nie należy sadzić w miejscu, w którym wieją wiatry z północnego wschodu i północy. Są bardzo zimne i mają szkodliwy wpływ na roślinę.
• Sadzenie w zagęszczonych glebach doprowadzi do rozwoju chorób grzybowych i zgnilizny.
• Podczas sadzenia ważne jest, aby przestrzegać odległości między sadzonkami. Jeśli sadzi się gęsto, ich łodygi zostaną następnie splecione, a to jest obarczone rozwojem choroby: mączniaka prawdziwego, grzyba sadzowego. Podczas przycinania należy przerzedzać nasadzenia, szczególnie w przypadku żywopłotów utworzonych z jeleni.
• Po pracy wszystkie narzędzia należy zdezynfekować, aby uniknąć niepożądanego zakażenia innych roślin.

Prosta procedura polegająca na poluzowaniu gleby w pobliżu krzaków i pozbyciu się chwastów pomaga pozbyć się larw wielu owadów. Śpiączka tego derenia jest rośliną liściastą, dlatego konieczne jest coroczne usuwanie opadłych liści, ponieważ można w nim znaleźć wiele różnych larw, które zaszkodzą roślinie.

Jako ściółkę zaleca się stosowanie zgniłego kompostu, torfu, próchnicy, pokruszonej kory drzew i krzewów.

Derain w projektowaniu krajobrazu

Derain to bezpretensjonalna roślina, która przy minimalnej staranności ozdobi letni domek wielobarwnymi, różnorodnymi liśćmi i ozdobnymi pędami. Możesz używać rośliny w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, jednak podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę wielkość korony darni, aby zapewnić jej możliwość ujawnienia się w całej okazałości.

Zobacz także: Projektowanie krajobrazu witryny własnymi rękami - (ponad 130 pomysłów na zdjęcia i filmy) + recenzje

Reprodukcja białego deren

Białą darń można rozmnażać metodami generatywnymi (nasiona) i wegetatywnymi (sadzonki i warstwy).

Uprawa z nasion

Materiał siewny tej rośliny ma bardzo wysoką zdolność kiełkowania (około stu procent). Wysiew nasion przeprowadza się jesienią bezpośrednio po ich zebraniu. Ponieważ nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez około 5 lat, siew można odłożyć na wiosnę, ale w tym przypadku będą wymagały stratyfikacji: zimą są utrzymywane w temperaturze 5 stopni przez co najmniej osiem tygodni. Podczas siewu należy pamiętać, że na 1 metr kwadratowy działki nie powinno być więcej niż 5–15 nasion, które są zakopane 40–50 mm w glebie. Sadzonek nie zobaczysz wkrótce, często pojawiają się one dopiero w drugim lub trzecim roku po wysiewie. Dopiero po 5–8 latach krzew wyhodowany z nasion będzie miał rozmiar standardowy dla danej rośliny. Dlatego większość ogrodników woli stosować metody wegetatywne do rozmnażania.

Rozmnażanie przez sadzonki

Z silnej i zdrowej rośliny w pierwszych dniach czerwca należy odciąć lekko zdrewniałe łodygi, a każde sadzonki powinno mieć od 7 do 9 pąków. Posadź sadzonki ukorzeniające się w pojemniku wypełnionym odpowiednią ziemią doniczkową. Sadzonki najlepiej ukorzeniają się w szklarni. Podczas ukorzeniania nie zapomnij o terminowym podlewaniu sadzonek, a także karmieniu ich nawozami mineralnymi i materią organiczną. W pierwszych tygodniach jesiennych sadzonki powinny być już dobrze ukorzenione i można je sadzić w ogrodzie.

Powielanie przez nakładanie warstw

Najłatwiej jest rozmnażać białą trawę poprzez nakładanie warstw. Aby to zrobić, jesienią wybierz łodygę na krzaku, który rośnie bardzo nisko nad powierzchnią ziemi. Wykop mały rowek i zamocuj w nim łodygę, pozostawiając tylko górę na zewnątrz. Przykryj rowek żyzną glebą. W okresie letnim nioski są regularnie podlewane i karmione. Późną jesienią zaleca się pokrycie warstwą świerkowych gałęzi lub luźnych liści. Wraz z nadejściem wiosny lub następnej jesieni rozdziel warstwy i umieść je w nowym, trwałym miejscu.

Pielęgnacyjne niuanse

Deren Shpeta nie jest kapryśną rośliną, ale nadal wymaga regularnej pielęgnacji. Pielęgnacja krzewów wygląda następująco:

• Upewnij się, że gleba pod krzakiem jest stale mokra. Po każdym podlewaniu należy go ściółkować. Wokół pnia krzewu można sadzić rośliny okrywowe, aby zatrzymać wilgoć.
• Aby tlen przenikał do korzeni, konieczne jest regularne poluzowanie gleby. Procedura musi być przeprowadzona ostrożnie i niezbyt głęboko, aby uniknąć uszkodzenia korzeni powierzchniowych darni.
• Każdej wiosny konieczne jest kompleksowe dokarmianie dorosłych roślin.
• Biała murawa Shpet wytrzymuje mrozy. Dlatego nie jest konieczne przykrywanie go na zimę, ale sadzonki pierwszego roku wymagają obowiązkowego schronienia, ponieważ są nadal zbyt małe i młode i nie będą w stanie wytrzymać silnych mrozów.
• Aby krzew wyglądał pięknie zimą, wczesną wiosną należy go odciąć, pozostawiając tylko gałązki o wysokości 20 centymetrów. Dzięki temu zabiegowi krzew zostanie odnowiony, wypuści wiele młodych i silnych pędów.
• Cięcie zalecane jest co kilka lat. Ale co roku dozwolone jest przycinanie starych gałęzi.

Jeśli murawa jest sadzona jako żywopłot, należy ją przycinać, gdy gałęzie przestaną już aktywnie rosnąć, około połowy lata. Krzew ścinany jest po raz pierwszy cztery lata po posadzeniu.

Niewłaściwa pielęgnacja roślin może prowadzić do rozwoju chorób i ataku szkodników. Korzenie mogą zacząć gnić, gdy gleba jest silnie podmokła. Nadmiar wilgoci może również wywołać rozwój choroby grzybiczej. Aby naprawić tę sytuację, zmniejsz podlewanie, potraktuj darń koloidalną siarką lub mieszanką Bordeaux.

Derain może zostać zaatakowany przez szkodniki zamieszkujące inne rośliny rosnące w pobliżu. Aby się ich pozbyć, wszystkie krzewy należy traktować specjalnymi środkami owadobójczymi.

Białe odmiany deren

Biały deren ma dużą różnorodność odmian i kilka dekoracyjnych form ogrodowych. Wyróżnia się następujące formy ogrodowe:

1. Argenteomarginate... Kora takiego krzewu jest czerwona, a jego zielone liście mają białawo-kremową obwódkę. Jesienią liście przybierają karminowo-czerwony odcień. Przede wszystkim ogrodnicy cenią taką różnorodność tej formy, jak Elegantissima: łodygi trzymetrowych krzewów są czerwone, liście mają nierówne białawo-kremowe brzegi, a także kremowe paski i plamy.
2. Syberia... Ten niewymiarowy krzew ma ciemnoczerwone łodygi. Liście zielonkawe jesienią zmieniają kolor na brązowoczerwony. Popularne odmiany:

• Siberica Variegata - przy dwumetrowym krzewie listowie zdobi szeroka obwódka o kremowym odcieniu, a także kremowe pociągnięcia i plamy, jesienią nabiera fioletowego odcienia, odmiana zbliżona do Elegantissim, ale rośnie wolniej, co pozwala na ozdabianie małych ogrodów;
• Aurea - dwumetrowy krzew ma bladoczerwone łodygi, jasnożółte liście, biało-kremowe kwiatostany i biało-niebieskie owoce.

1. Kern... Na powierzchni zielonych liści znajdują się plamki o żółtym odcieniu.
2. Shpet... Ta forma narodziła się około 100 lat temu. Wysokość krzewu wynosi około 200 cm, jego łodygi są czerwono-brązowe, a zielone liście ozdobione są nierównym brzegiem o żółto-złotym odcieniu. Jesienią liście stają się fioletowe.
3. Kesselringi. Łodygi są w kolorze czarno-fioletowym lub czerwono-czarnym.

Popularne są następujące odmiany:

1. Astrosanguinea... Półtora metrowy krzew ma malinowe łodygi i zielone liście.
2. Allemans Compact... Podczas gdy łodygi są młode, mają kolor czerwony. Kolor liści jest intensywnie zielony.
3. Aurea Elegantissima... Dwumetrowy krzew ozdobiony jest żółto-pierzastymi liśćmi.
4. Blood Good... Wysokość krzewu waha się od 200 do 300 cm, liście i łodygi są w kolorze koralowo-czerwonym.
5. Gouchaulti (Guhalti lub Gusholti)... Na krwistoczerwonych łodygach rosną lekko opadające zielone płytki liściowe z plamkami różu, bieli lub czerwieni.
6. Ivory Hallow... Korona w kształcie kuli składa się z łodyg w kolorze czerwonym i zielonych blaszek liściowych, ozdobionych kremową białą szeroką obwódką.
7. Siberica Ruby... Łodygi półtorametrowego krzewu są czerwono-koralowe. Liście ciemnozielone, zaokrąglone, jesienią purpurowoczerwone.

Rodzaje i odmiany

Derain biały

Jest również derainem tatarskim lub białą svidiną (Cornus alba L.) - jedną z najsłynniejszych odmian deren. Krzewy o nieregularnym pokroju, do 3 m. Pędy wyprostowane, rzadziej lekko nachylone. Kwiaty są małe, zebrane w tarcze. Kwitnie około dwóch tygodni w czerwcu. Drupowie pojawiają się w sierpniu - wrześniu. Wszystkie odmiany są odporne na zimę, a jeśli zamarzną, bardzo szybko się regenerują.

Najbardziej znane odmiany białego deren:

"Sibirica Variegata" - duży krzew o gęstej koronie, liściach odmianowych, zielono-biały, pędy o zimowym zabarwieniu - jasno szkarłatny.

"Aurea" - odmiana o żółtych liściach.

„Elegantissima” to bardzo duży krzew osiągający do 3 m wysokości. Pędy są czerwonawe, liście szare z białą obwódką, kolor jesieni waha się od pomarańczowego do bordowego. Nawet bardzo silne przycinanie jest tolerowane.

"Kesselringii" - wyróżnia się pędami koloru brązowo-fioletowego.

"Sibirica" ​​- odmiana charakteryzuje się koralowo-czerwonym wybarwieniem pędów zimą i dużymi, zielonymi liśćmi.

"Spaethii" - duży krzew, do 2 m wysokości, zielone liście z żółtą obwódką

Derain potomstwo

Znana również jako svidina svidina (Cornus stolonifera). Różni się od białej deren dużą liczbą potomstwa. Krzew liściasty o dużych, owalnych liściach do 10 cm długości. Pędy są błyszczące, elastyczne, łatwo się wyginają i zapuszczają korzenie w pobliżu krzaka. Kwiaty drobne, żółtawo-białe, zebrane w kwiatostany. Kwitnienie trwa od końca maja do początku czerwca. Darń zrazowa owocuje w sierpniu - na początku września. Owocem jest biały pestkowiec.

Najbardziej znane odmiany potomstwa deren

"Flaviramea" - odmiana o zielonych lub żółtych pędach

„Kelsey” - wyróżnia się szeroką koroną i żółtawymi gałęziami z jaskrawoczerwonymi wierzchołkami

„Winter Flame” - odmiana charakteryzuje się jasnożółtymi pędami

„Białe złoto” to bardzo duży krzew o żółtych korzeniach. Liście z białą obwódką i kwiatami żółtawobiałymi.

Derain czerwony

Znana również jako krwistoczerwona svidina (Cornus sanguinea). Liściasty bardzo duży krzew o wysokości ok. 4 m. Korona rozgałęziona, z opadającymi pędami. Pędy mogą być zielone, fioletowo-czerwone lub żółte, w zależności od odmiany. Liście poniżej jasnozielone, gęsto owłosione, jesienią przebarwiające się krwistoczerwone. Kwiatostany składają się z białych kwiatów, średnica kwiatostanów dochodzi do 7 cm Początek kwitnienia - maca - czerwiec. Niebiesko-czarne owoce dojrzewają w sierpniu.

Najbardziej znane odmiany czerwonego deren:

Variegata to odmiana o zielonkawo-brązowych pędach, które na słońcu zmieniają kolor na czerwony. Liście z białą obwódką, owłosione, jesienią przebarwiają się na fioletowo.

"Midwinter Fier" - odmiana o czerwono-pomarańczowych pędach.

"Compressa" - odmiana o małych, zakrzywionych, pomarszczonych liściach na wyprostowanych pędach.

Derain mężczyzna

To zwykły dereń (Cornus mas) - dość południowy gatunek deren. W naturze można go znaleźć na Krymie i Kaukazie, Ukrainie i Azji. Częściej występuje w postaci małego drzewa. Kora jest ciemnobrązowa, łuszcząca się. Liście są duże, do 10 cm długości, jasnozielone. Kwiaty są żółtawe, drobne, zebrane w krzaki, kwitną wiosną, zanim pojawią się liście. Owocem jest pestkowiec i jest jadalny. Dojrzewa we wrześniu.

Dereń jest bezpretensjonalny, odporny na suszę, dobrze znosi zacienienie. Wcześnie zaczyna owocować. Owocuje corocznie do 90 lat. Do zapylenia krzyżowego potrzebne są dwa krzewy. Istnieją odmiany z czerwonymi i żółtymi jagodami.

Derain biały w projektowaniu krajobrazu

Derain white jest często używany do tworzenia żywopłotu, ponieważ jest bardzo plastyczny i dobrze znosi strzyżenie. Pojedynczo iw grupach bardzo atrakcyjnie wyglądają kwitnące i różnorodne formy i odmiany.

Roślina ta jest również często używana do wzmacniania brzegów sztucznego zbiornika, ponieważ nie cierpi na stagnację w glebie i dobrze wygląda obok żywicieli i innych bylin przybrzeżnych. Krzew ten jest również często sadzony na obszarach o wielopoziomowej złożonej rzeźbie. Również taka roślina jest często sadzona w cieniu dużych drzew.

A także biały dereń wygląda korzystnie na tle zimozielonych, ponieważ ma spektakularne liście i łodygi. Kultura ta zachowuje swoją atrakcyjność przez cały sezon wegetacyjny, co jest jej główną zaletą.

Odmiany roślin

Derain biały jest różnych typów. Rozważane są najpopularniejsze odmiany deren:

1. Derain white Argenteomarginata ma różnorodne liście. Rośnie na różnych glebach o dobrej wilgotności. Zachowuje efekt dekoracyjny przy uprawie w cieniu. Toleruje mróz i procedury przycinania. Roślina ma barwne liście i czerwone pędy, które jaskrawo zdobią ogród zimowy. Sadzi się go pojedynczo lub w grupach. Krzew kwitnie od maja do czerwca, a kwiaty żółtawo-białe. Po kwitnieniu powstają białe owoce.
2. Krzew biały Aurea ma matowożółte liście i bordowe pędy. Rośnie w wilgotnych miejscach, toleruje suszę i mróz.Krzew jest sadzony jako samodzielna roślina lub w grupach w celu stworzenia żywopłotu lub mieszanych granic. Murawa kwitnie kremowobiałymi kwiatami od maja do czerwca. Po kwitnieniu powstają niebieskawo-białe owoce.
3. Derain white Gouchalti ma barwne, żółto-zielone liście. Nie wymaga specjalnej opieki. Może rosnąć w zacienionych obszarach z wilgotną glebą. Mocno znosi mróz. Często tego rodzaju murawa jest sadzona w parkach miejskich, aby udekorować terytorium. Krzew rośnie szybko. Kwitnie białymi kwiatami w czerwcu. Po kwitnieniu pokryty jest niebieskawo-białymi owocami.
4. Biały krzew Kesselringa jest uważany za krzew liściasty, który ma jasnozielone liście i fioletowo-czarne pędy. Nie kapryśny w odejściu. Mocno znosi mróz i procedurę cięcia pędów. Może rosnąć w zacienionych miejscach. Jeśli posadzisz taką odmianę derenu krzewami o żółtych lub czerwonych pędach, możesz uzyskać dekoracyjną dekorację ogrodową w sezonie zimowym. Często ta darń jest sadzona jako żywopłot. Może rosnąć w grupach lub pojedynczo. Kwitnie w maju - czerwcu na biało-różowe kwiaty. Po kwitnieniu krzew pokryty jest różowymi owocami.
5. Krzew Cream Cracker ma cienkie ozdobne gałązki. Młode krzewy składają się z czerwonych pędów. Liście rośliny pokryte są kremowymi białymi paskami. Odmiana darniowa może rosnąć w cieniu, nie jest kapryśna w pielęgnacji, łatwo toleruje mrozy, nie boi się chorób i ataków szkodników. Cream Cracker sadzi się w grupach. Kwitnie lipiec - sierpień, kwiaty kremowobiałe. Po kwitnieniu krzew pokryty jest białymi owocami.
6. Krzew syberyjski biały rośnie szybko w różnych kierunkach. Krzew ma wyprostowane, jasne pędy koralowo-czerwone. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, może rosnąć w zacienionym miejscu z wilgotną glebą, dobrze nadaje się do procedury przycinania. Toleruje zimowe przymrozki. Kwitnie w czerwcu żółtawobiałymi kwiatami. Po kwitnieniu krzew pokryty jest białymi owocami;
7. Odmiana Derain biała Shpet ma fioletowo-fioletowe liście jesienią, bogate czerwone pędy zimą i żółto-zielone liście latem. Szybkie dorastanie. Można sadzić na każdej glebie w zacienionym miejscu. Zamrożone młode pędy mogą się samoistnie zregenerować wiosną po pojawieniu się rui. Ten typ roślin jest często sadzony zarówno pojedynczo, jak iw grupach, aby stworzyć żywopłot. Krzew kwitnie białymi kwiatami, które po kwitnieniu tworzą białe owoce. Kwitnienie występuje późną wiosną i wczesnym latem.
8. Derain white Karantus ma elastyczne, piękne koralowe gałązki. Kwitnie w czerwcu. Może ponownie zakwitnąć jesienią, około września. Kwitnie małymi kwiatami, które tworzą kwiatostany corymbose. Kwitnące krzewy pokryte są okrągłymi, białawymi jagodami. Odmiana dobrze znosi suszę i mróz.