Róże krzewiaste - opis i zdjęcia najlepszych odmian do ogrodu

Róże to jedne z najpopularniejszych i najbardziej znanych ozdobnych roślin kwiatowych. Zaczęto je uprawiać od czasów starożytnego Rzymu, dziś znanych jest kilkaset gatunków i odmian. Spośród wszystkich odmian szeroko rozpowszechnione są róże krzewiaste przeznaczone do uprawy w ogrodzie lub szklarni.

Są używane do kształtowania krajobrazu, rabat kwiatowych i nasadzeń miejskich. Jest to największa grupa róż i obejmuje kwiaty o różnorodnych kształtach, kolorach i wysokościach. W artykule znajdziesz najbardziej znane odmiany róż w sprayu, ich opisy i zdjęcia.

Cechy róż w sprayu

Krzewy tego typu róży mogą mieć bardzo różny kształt, bezpośrednio w zależności od odmiany - od rozłożystych do wąskich piramidalnych. Również wysokość krzewu zależy od rodzaju i odmiany, która może wynosić od 25 do 300 centymetrów (a nawet więcej). Gałęzie krzewów takich roślin są podzielone na 2 typy, a mianowicie roczne łodygi i łodygi macicy (główne). Niesparowane blaszki liściowe mają eliptyczne lub jajowate listki z ząbkowaną krawędzią. Mają również 2 przylistki przypominające liście.

Szypułka takich roślin może mieć 10–80 cm długości, a średnica kwiatów waha się od 2 do 18 cm. Niezwykle piękne kwiaty róży mogą mieć różnorodne kształty i kolory. Kwiaty z reguły składają się z 5-120 płatków. Występują zarówno pojedyncze kwiaty, jak i te, które są częścią kwiatostanów (3–200 sztuk). W kształcie kwiaty wyróżniają się pomponem, w kształcie stożka, w kształcie spodka, w kształcie piwonii, w kształcie miseczki, płaskie, kuliste i inne. Kolor róż może być bardzo różny, więc dziś nie ma kwiatów tylko o ciemnoniebieskim kolorze. Dzięki pracy hodowców pojawiła się ogromna różnorodność odmian i mieszańców róż, które można pomalować na najróżniejsze odcienie kolorystyczne i ich kombinacje, a „lista” stale się powiększa. Oczywiście kwitnące kwiaty róży to niesamowity widok. A nawet najbardziej wyrafinowany koneser piękna może zachwycić się różami, które w trakcie kwitnienia zmieniają kolor. Ponadto kwiaty te wyróżniają się szeroką gamą aromatów.

Polyanthus

Zostały wyhodowane we Francji w 1873 roku. Są to róże wielokwiatowe, które według współczesnej klasyfikacji zaliczane są do róż krzewiastych. Roślina jest zwykle krótka (40-60 cm), ale ma bardzo gęste liście i małe kwiaty. Podczas kwitnienia całkowicie pokrywają roślinę, na jednym kwiatostanie może uformować się do 50 kwiatów.

Mają wysokie wskaźniki mrozoodporności i witalności. Większość odmian jest odporna na infekcje grzybicze. Róże Polyanthus są łatwe w uprawie z nasion, w wieku dorosłym krzew nie boi się cienia i suszy. Kwiaty nadają się do dekoracji działki lub do bukietów. Popularne odmiany:

• Królowa Śniegu... Uprawiany od 1901 roku. Wysokość krzewu sięga 1 m, pędy rosną prosto. Pąki są początkowo różowawe, aw miarę kwitnienia stają się jaskrawo białe. Kwiaty są bezwonne. Główną wadą tej odmiany jest niska odporność na mączniaka prawdziwego;
• Alfred Colomb... Odmiana jest reprezentowana przez energiczny krzew, na którym podczas kwitnienia tworzą się duże podwójne pąki. Kwiaty są koloru truskawkowego;
• Goldstein... Rozłożysty krzew osiąga 80 cm wysokości. Liście są bardzo duże i skórzaste.Pąki miseczkowate podczas kwitnienia pokrywają cały krzew, rozrzedzając przyjemny aromat. Płatki są koloru ciemnopurpurowego.

Dopiero w 1976 roku zatwierdzono nowoczesny podział wszystkich róż ogrodowych. Ze względu na podobieństwo do hybrydowych odmian herbat, niektóre odmiany poliantu mogą należeć jednocześnie do dwóch grup.

Lądowanie

Przed sadzeniem, jeśli jest taka potrzeba, należy przygotować glebę. Róża krzewiasta uwielbia lekko kwaśną glebę, która z łatwością odprowadza wilgoć i oddycha. Są to niepozorne wymagania, które są nieodłączne dla róż krzewiastych większości odmian.

Prawidłowe dopasowanie wygląda następująco:

Ładowanie ...

• Korzenie sadzonek skraca się nożem ogrodowym. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na suche procesy i je usunąć;
• Odetnij łodygi, pozostawiając sadzonki o długości nie większej niż 20 centymetrów;
• Przygotowane sadzonki moczy się w osiadłej wodzie o temperaturze otoczenia;
• Przygotowano otwór do lądowania. W przypadku większości odmian wystarczająca jest średnica i głębokość 40 cm, czyli 10 cm więcej niż korzeń;
• Przygotowywana jest gleba do sadzenia. W tym celu do usuniętej gleby dodaje się kompost w proporcjach 1/3 i miesza ze szklanką zmielonego węgla drzewnego;
• Dno dołu do lądowania poluzowuje się i wylewa wiadrem z wodą, po uprzednim rozpuszczeniu w nim tabletki heteroauxin.

Po tych zabiegach można sadzić sadzonkę w dołku, posypać przygotowaną glebą i ubijać. Upewnij się, że guzek korzeniowy znajduje się na poziomie gruntu, a sadzonka znajduje się pionowo. Po dokładnym zagęszczeniu gleby wokół cięcia należy ułożyć gliniany wałek, który zatrzyma wodę do nawadniania, a wokół łodygi należy spalić glebę na wysokość około 10 centymetrów.

Pomimo zamiłowania róż do światła, w ciągu pierwszych kilku tygodni po posadzeniu sadzonki należy uprawiać w półcieniu, a pierwsze podlewanie po posadzeniu powinno nastąpić nie wcześniej niż kilka dni.

Inną metodą sadzenia jest wyhodowanie róży z pojemnika. Przed sadzeniem pojemnik jest obficie podlewany i umieszczany w otworze nawożonym kompostem, po czym pojemnik jest ostrożnie wyjmowany, a powstałe szczeliny wypełnia się glebą i ubija. Dalsze działania są całkowicie podobne do opisanych powyżej.

Ważny! Róże krzewiaste, w zależności od ich odmiany, wymagają określonego odstępu między krzewami podczas uprawy - od metra do dwóch, a czasem więcej. Jeśli nie weźmie się tego pod uwagę, rosnące rośliny będą tylko przeszkadzać sobie nawzajem, a to doprowadzi do zmniejszenia ich efektu dekoracyjnego. Między innymi takie krzewy nie będą żyć przez lata, w których powinny.

Cechy sadzenia róż krzewów w regionie moskiewskim, Syberii, na Uralu

Trudny i surowy klimat północnych regionów nie jest w stanie wytrzymać wszystkich róż. W tym przypadku najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią odmianę: Rosarium Uetersen, New Dawn, Golden Celebration, William Shakespeare 2000, Westerland.

Odpowiedni dla regionu moskiewskiego: irlandzka Eustoma (Estoma), Ruscus, Charles Austin, Alexander Kent, Crown Princess Margareta, Rose Claire Austin.

Wiosną sadzi się je w temperaturze gleby od +8 do +10 stopni, pod koniec kwietnia, a jesienią - przy +4 stopniach powietrza. Ale eksperci zalecają trzymanie sadzonek do wiosny. Stanowisko powinno być podwyższone, zlokalizowane od strony południowej i zabezpieczone przed przeciągami.

Jeśli klimat regionu jest bardzo kapryśny, lepiej skonsultować się ze specjalistą przed wyborem odmiany do ogrodu.

Odmiany krzaczaste

Warto zauważyć, że obecnie na świecie nie ma jednej klasyfikacji odmian róż krzewiastych. Na terenie przestrzeni poradzieckiej najczęstsze rodzaje róż w sprayu, które kwitną czerwonymi, białymi, żółtymi lub dwukolorowymi kwiatami. Przeczytaj więcej poniżej.

Róże krzewowe. Nazwy odmian:

• język angielski... W sprzyjających warunkach róże krzewiaste tej odmiany tworzą gęsty, rozłożysty krzew o wielu liściach i kwiatostanach.Na wysokości angielskie róże krzewowe mogą osiągnąć półtora metra. Okres kwitnienia jest dość długi - trwa ponad miesiąc, począwszy od czerwca. Paleta kolorów jest dość spokojna: najczęściej można znaleźć biało-fioletowe kwiaty, rzadziej - żółte lub pomarańczowe. Niewątpliwym plusem tej odmiany jest jej wysoka mrozoodporność, krzewów tej rośliny nie można owinąć na zimę;
• fortepian ed... Ta odmiana wyróżnia się jasną kwiatową paletą. Róża krzewiasta odmiany Piano Red kwitnie jasnoczerwonymi kwiatami. Roślina tego gatunku jest dość zwarta o rozgałęzionej strukturze i wielu liściach. Kwiaty są małe, piwonia, kuliste. Róża krzewiasta odmiany piano red dorasta do metra wysokości i ma duże, błyszczące, jasnozielone liście;
• czerwony lex... Ta odmiana jest bardzo podobna do opisanej powyżej. Kwitnie ciemnoczerwonymi, złożonymi kwiatami z aksamitnymi płatkami. Krzewy osiągają nie więcej niż 65 centymetrów wysokości i mają wyprostowane pędy. Lepiej jest sadzić roślinę tej odmiany w grupie, aby wyglądała bardziej atrakcyjnie i efektownie;
• porcellino... Porcellino to kremowo-białe róże w sprayu z klasycznymi pąkami. Aromat tego typu róży krzewiastej przypomina zapach wanilii, jest bardzo lekki i dyskretny. Liście nie rosną zbyt gęsto i mają bladozielony odcień. Krzew o średnim tempie wzrostu osiąga wysokość nie większą niż 80 centymetrów;
• bombowiec... Dość powszechna odmiana róży krzewiastej, która kwitnie na różowo. Ogólnie rzecz biorąc, bombastyczny to holenderska róża w kształcie piwonii. Pędy bombastyczne są bardzo mocne, stojące. Wigor wzrostu - średni, nie więcej niż 65 centymetrów wysokości;
• frezja... Inną popularną odmianą róż w sprayu jest frezja. Kwiaty tego gatunku rośliny mają jasnożółty kolor. Krzewy są dość zwarte z ciemnozielonymi liśćmi. Warto zauważyć, że krzewy frezji mają bardzo wysoką odporność na choroby;
• iguana... Roślina tej odmiany ma bardzo piękne kwiaty w kolorze czerwono-miedzianym o aksamitnej strukturze. Klasyczne pąki. Krzewy mają małe liście, wigor wzrostu jest średni - do 65 centymetrów wysokości.
• calypso... Kwiaty tej odmiany krzewiastej róży mają bardzo ciekawy kolor: płatki są jasno szkarłatne z różowymi paskami. Zapach kwiatów jest dość lekki, dyskretny, z charakterystyczną kwiatową nutą. Liście są wystarczająco duże, jasnozielone. Krzewy są wysokie, do dwóch metrów wysokości. Pędy nie mają kolców.

Grandiflora

Jedna z najmłodszych grup róż ogrodowych, zjadana w latach 50. ubiegłego wieku przez skrzyżowanie hybrydowych odmian herbat z floribundą. Krzewy wyróżniają się mocną strukturą, osiągają wysokość nawet do 200 cm, kwiaty mają kształt hybrydowej róży herbacianej, ale mają bardziej bujną strukturę.

Służą do dekoracyjnego ogrodnictwa terenów, pięknie wyglądają zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych. Posiadają wysoką odporność na choroby, niektóre odmiany są mrozoodporne. Najpopularniejsze odmiany:

• Stella... Krzew wyprostowany, tworzy długie pędy z dużymi cierniami. Pąki osiągają średnicę do 12 cm, zebrane z 30-40 płatków. Kwiaty są brzoskwiniowo-różowe, wydzielając przyjemny aromat podczas kwitnienia. Nadaje się do uprawy jako roślina standardowa i pokosowa;
• Sonya... Jest reprezentowany przez wyprostowany krzew o wysokości do 80 cm. Pąki zbiera się w małe klastry po 3-5 sztuk. Kwiaty są koloru koralowego i pachną. Bardzo długie kwitnienie, odpowiednie do tworzenia bukietów;
• Miłość... Silna roślina dorastająca do 80 cm, przeznaczona do nasadzeń grupowych i pojedynczych. Kwitnienie jest nienaturalne dla tej grupy róż - wewnątrz płatki są czerwone, na zewnątrz pokryte srebrzystobiałym nalotem. Pąki kubkowe osiągają 13 cm średnicy. Odmiana jest mrozoodporna, może wytrzymać ciemnienie;
• Światło Komsomolskiego... Odmiana krzewiasta, dorastająca do 120 cm wysokości. Pędy są wyprostowane, mają duże, matowe liście. Pąki w kształcie miseczki osiągają 13 cm średnicy, zebrane z 20-25 czerwonych płatków ze złotym odcieniem w środku. Posiada wysoką mrozoodporność, nadaje się do nasadzeń grupowych.

Według współczesnej klasyfikacji róż wyróżnia się ponad 30 grup tych roślin. Łączy je wysokość krzewu, kształt i struktura pąków oraz specyfika uprawy. Róże krzewiaste są uważane za jedną z najpopularniejszych odmian tej kultury. Za ich pomocą możesz ozdobić działkę lub klomb, kwiaty wyglądają dekoracyjnie i są cięte. Przy wyborze odmiany należy wziąć pod uwagę odporność, mrozoodporność, wygląd oraz cechy ukształtowania krzewu.

Podlewanie róż ogrodowych

Ważnymi czynnikami w pielęgnacji rośliny są również regularne podlewanie, nawożenie, spulchnianie i pielenie gleby. Zaleca się dostarczanie wilgoci niezbyt często (po wyschnięciu gruntu na stanowisku), ale obficie. Wyjątkiem są nowo posadzone krzewy: należy je podlewać co drugi dzień. Ilość wody dla każdej dorosłej rośliny wynosi 10 litrów; w zależności od sezonu liczba ta może ulec zmianie. Tak więc w gorące i suche lato róże należy podlewać częściej i częściej. Dostarczanie wilgoci powinno odbywać się z umiarem, a nie intensywnie, aby nie zmywać gleby z korzeni; nie używaj zbyt zimnej wody. Optymalny czas podlewania to pora poranna i wieczorna, a metoda kroplówki uznawana jest za najbardziej polecaną metodę nawilgocenia roślin. Pod koniec lata, pod koniec kwitnienia, aby zapobiec stagnacji wody w glebie, należy zmniejszyć szybkość nawadniania. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych dla rośliny takiej jak róża ogrodowa Uprawa takiej kultury w ogrodzie to prawdziwe święto, pozwalające cieszyć się piękną naturalną kreacją każdego dnia.

Warunki zatrzymania

• Miejsce... Róża pokojowa uwielbia wolną przestrzeń, dlatego warto ją umieścić tak, aby nie stykała się z liśćmi z innymi roślinami. Najlepiej byłoby umieścić krzak róży na południowym oknie lub obok niego.
  Róża potrzebuje stałego dostępu do świeżego powietrza, ale jednocześnie należy unikać tworzenia się przeciągów.
• Temperatura... Róża jest ciepłolubna, ale wrażliwa na zbyt gorący klimat, dlatego optymalna temperatura w okresie wzrostu i kwitnienia to +14 ... + 25 ° С. W okresie odpoczynku temperatura w pomieszczeniu z różą nie powinna przekraczać +5 ... + 8 ° С.
• Wilgotność... Ważne jest, aby zapewnić wystarczającą wilgotność nie tylko w glebie, ale także w powietrzu dla róży. Aby to zrobić, 2-3 razy w tygodniu, a przy gorącej, suchej pogodzie każdego dnia liście spryskuje się ciepłą, osiadłą wodą. Podczas snu zmniejsza się nawadnianie przez zraszacz.
• Oświetlenie... Roślina potrzebuje dużo światła słonecznego, dlatego zaleca się umieszczenie jej na południowym oknie lub balkonie. Przy zwiększonej aktywności słonecznej możesz zacienić roślinę, aby uniknąć oparzeń liści, ale nie nadużywaj jej.

• 
  Podlewanie... Rosnącą i kwitnącą różę podlewa się często, codziennie lub co drugi dzień, zwłaszcza w okresie gorącym. Najlepiej podlewać ją małymi porcjami, ponieważ róża jest bardzo wrażliwa na nadmierną wilgoć. Należy upewnić się, że nadmiar wilgoci nie gromadzi się na palecie i natychmiast ją usunąć. Podlewaj krzak wieczorem ciepłą, osiadłą wodą. W spoczynku kwiat jest podlewany bardzo rzadko, tylko po to, aby zapobiec wysychaniu systemu korzeniowego.

• Top dressing... W okresie aktywnego wzrostu roślinę można karmić co 2 tygodnie specjalnymi dodatkami przeznaczonymi do róż krzewiastych w pomieszczeniach. W spoczynku róża jest nawożona raz w miesiącu.
• Przycinanie... Przycinanie przeprowadza się podczas przygotowywania róży do okresu „snu”. Aby to zrobić, usuń wszystkie słabe i wysuszone gałęzie, skróć każdy pęd, pozostawiając 5-6 pąków.Jeśli nie przycinasz, z czasem pędy rozciągną się, będą wyglądać niechlujnie, a kwitnienie stanie się gorsze.
• Transfer... Przesadzanie to kolejna procedura przygotowania róży do zimowania i odbywa się corocznie po przycięciu. Doniczka, do której przenosi się roślinę, powinna mieć o 2 cm większą średnicę i 5-6 cm wyższą niż poprzednia. Różę przesadza się razem z glinianą grudką ze starej doniczki, tak jak przy pierwszym sadzeniu.
• Zapobieganie szkodnikom i chorobom... Aby zapobiec wystąpieniu chorób róż w pomieszczeniach, należy uważnie zadbać o warunki mikroklimatu niezbędne dla tej rośliny. Większość chorób róż wynika z niewłaściwej pielęgnacji.

Czynności żywieniowe

W celu aktywnego rozwoju i obfitego kwitnienia należy karmić róże ogrodowe. W pierwszym roku sadzenia proces ten można pominąć, ponieważ wymagane nawozy zostały już umieszczone w dołku do sadzenia. Począwszy od drugiego sezonu karmienie należy przeprowadzić: na początku sezonu wegetacyjnego, podczas tworzenia pąków, pod koniec kwitnienia i przed procesem lignifikacji łodyg.

Po wiosennym przycięciu krzewów dwukrotnie, z tygodniową przerwą, aplikuje się 20 g saletry amonowej lub siarczanu amonu na każdy metr kwadratowy powierzchni. Podczas formowania się pąków i po kwitnieniu w to samo miejsce należy dodać 30 g superfosfatu, 20-30 g azotanu amonu i 10 g soli potasowej. W sierpniu - wrześniu do gleby wprowadza się superfosfat i sól potasową: 30-40 g / m kw. Z nawozów organicznych, które należy przeplatać z nawozami mineralnymi, lepiej jest stosować popiół drzewny i gnojowicę w ogrodzie różanym.

Reprodukcja

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania róży domowej są sadzonki. Dla tego:

1. Wybiera się gałąź z uformowanym pączkiem i odcina łodygę o długości 15-30 cm, a kąt cięcia powinien być minimalny.
2. Z gałęzi usuwa się nadmiar liści i kwiatów.
3. Skrawki sadzonek i krzew macierzysty traktuje się roztworem nadmanganianu potasu,
4. Następnie odcięty pęd moczy się w roztworze korzeniowym przez 24 godziny.
5. Cięcie sadzi się w przygotowanej luźnej glebie, pogłębiając się tak, aby górny pąk znajdował się nad ziemią.
6. Codziennie podlewaj i spryskaj roślinę, ale nie za dużo.
7. Aby stworzyć efekt cieplarniany, kiełek jest pokryty kopułą. Wykonany jest z odciętej górnej części butelki ze zdjętą nasadką, aby umożliwić przepływ powietrza. Kopuła jest usuwana wraz z pojawieniem się pierwszych liści.

Jak prawidłowo przeszczepić roślinę

Róża ogrodowa, sadzenie i pielęgnacja, która na otwartym polu wymaga pewnej wiedzy i umiejętności, ma tendencję do wzrostu, dlatego krzew traci swój efekt dekoracyjny. Dlatego czasami rośliny muszą zostać przeszczepione. Najlepszy czas na taką akcję to październik lub kwiecień. Przed przesadzeniem wskazane jest przycięcie róży ogrodowej o 20 cm, następnie należy odciąć wszystkie liście i usunąć uszkodzone gałęzie. Roślinę należy wykopać glinianą grudką i ostrożnie przenieść do nowej dziury, wcześniej wypełnionej wodą.

Cechy techniki rolniczej

Zanim zaczniesz uprawiać róże, musisz poznać wymagania tej eleganckiej królowej. Ponadto będziesz musiał pogodzić się z cierniami, które są usiane różami krzaczastymi.

Rada! Uprawa róż jest znacznie ułatwiona, jeśli początkowo wybiera się odmiany dostosowane do warunków klimatycznych obszaru. Zapewni to dobre przeżycie, dobry rozwój i obfite kwitnienie.

Ale nawet najbardziej odporne odmiany będą wymagały schronienia na zimę, formowania i przycinania sanitarnego, karmienia na czas i tradycyjnych czynności pielęgnacyjnych. Porozmawiajmy o zawiłościach lądowania.

Cechy przycinania

Najtrudniejszą częścią pielęgnacji róż ogrodowych jest przycinanie, które aktywuje rozwój pędów i bogate kwitnienie.Ta procedura jest przeprowadzana od wiosny do jesieni i ma inny cel. Podczas wiosennego przycinania roślina jest uwalniana od wysuszonych i starych pędów z równoległym tworzeniem krzewów. Procedura letnia jest uważana za higieniczną: z kilku pąków kwiatowych pozostaje większy okaz. Konieczne jest również usunięcie zwiędłych kwiatów i zawiązanych owoców. Jesienią roślina przygotowuje się do przyszłego zimowania: wycina się uszkodzone i wysuszone pędy.

Jak prawidłowo przyciąć wspaniałą roślinę, taką jak róża ogrodowa? Sadzenie i odchodzenie wiosną jest mniej przerażające dla niedoświadczonego hodowcy niż przycinanie rośliny. W tej procedurze nie ma nic skomplikowanego, ważne jest tylko poznanie niektórych jej subtelności, aby bezpiecznie obsługiwać roślinę w przyszłości.

Co należy wyrzucić, dbając o domową różę?

Zimna woda. Do podlewania róży krzewów w domu można używać tylko osiadłej wody o temperaturze pokojowej. Czy są małe szkodniki? Pilnie otwórz apteczkę do pielęgnacji domowych kwiatów doniczkowych.

Czy róża zaczęła więdnąć lub słabo rosnąć w okresie wegetacji? Warto zrozumieć sytuację - być może roślina jest chora i nie poradzi sobie bez pomocy człowieka. Nieostrożne podejście do systemu korzeniowego kwiatu (przyczyną może być na przykład częste wędrówki róży z jednej doniczki do drugiej).

Suche powietrze, rzadkie podlewanie i bezpośrednie światło słoneczne przy wysokich temperaturach na zewnątrz są szkodliwe dla takiego kwiatu. Róża to szlachetna i wdzięczna właścicielowi roślina. Średni czas kwitnienia (w zależności od odmiany i niektórych czynników) wynosi od miesiąca do sześciu miesięcy. Średni wzrost, jaki osiągają róże udomowione, to pół metra wysokości (bez systemu korzeniowego).

Sadzenie jesienią

Sadząc krzew róży jesienią, należy rozpocząć przygotowania do tej procedury z 8-tygodniowym wyprzedzeniem. W przypadku, gdy woda gruntowa zbliża się zbyt blisko powierzchni gleby, konieczne jest zbudowanie podniesionego kwietnika dla róż. W przeciwnym razie system korzeniowy rośliny będzie prawie stale wilgotny, a od tej zgnilizny może pojawić się na nim, same krzewy będą wyglądać niezdrowo. Pamiętaj, że gleba w ogrodzie jest idealna tylko w pojedynczych przypadkach, w związku z tym należy ją „poprawić” tak, aby nadawała się do uprawy krzewiastej róży. Pamiętaj, że to, jak piękny krzew, który uprawiasz, będzie bezpośrednio zależne od składu gleby. Podczas kopania gleby należy do niej dodać nawozy i próchnicę. Tak więc na 1 m2 działki pobiera się pełne dziesięciolitrowe wiadro torfu i kompostu ogrodowego (obornika), kilka szklanek popiołu drzewnego i mączki kostnej, a także od 30 do 50 gramów superfosfatu. W glebach zbyt gliniastych należy dodać piasek (1 lub 2 wiadra na 1 m2). Podczas sadzenia należy przestrzegać zasad opisanych powyżej. Krzewy sadzone jesienią należy całkowicie przykryć glebą do zimowania.

Kiedy i jak sadzić róże

Pierwsza połowa jesieni uważana jest za najlepszy czas sadzenia. To właśnie w tym okresie ze szkółek pochodzą silne, zdolne do życia sadzonki.

Ważny! Zakupione sadzonki są dokładnie badane, łamane lub zgniłe korzenie są usuwane i zapewnia się wilgotne środowisko do krótkotrwałego przechowywania. Dobrą opcją zakupu jest roślina kontenerowa (z chronionym systemem korzeniowym).

Rosa jest miłośniczką otwartych przestrzeni, jasnego słońca i wysublimowanych miejsc. Optymalne do tego są obszary bez bliskiego dostępu do wód gruntowych z glebą żyzną, przepuszczalną dla wody i powietrza, słabo kwaśną (pH 6-6,5).

Technologia lądowania

Przed posadzeniem róży łodygi należy skrócić do 15-20 cm, a korzenie zanurzyć w wodzie na kilka godzin. Kopiąc dołek kierują się miejscem szczepienia - charakterystycznym zgrubieniem. Podczas sadzenia pogłębia się o 5 cm Średnica otworu 40-50 cm.Do wykopanej gleby dodaje się wysokiej jakości humus lub kompost (jedną trzecią objętości ziemi), dodaje się szklankę popiołu i miesza .

Do dołu wlewa się wiadro wody z dodatkiem soku z aloesu lub heteroauxiny, sadzonkę umieszcza się i stopniowo posypuje przygotowaną glebą.

Ważny! Aby uniknąć pojawienia się kieszeni powietrznych, które mają szkodliwy wpływ na korzenie, sadzonka jest okresowo wstrząsana podczas sadzenia, a ziemia jest zagęszczana.

Po zakończeniu sadzenia róż roślina jest wysoko wzniesiona, a następnie ponownie podlewana. Rośliny sadzi się w odstępach 1-1,5 m, koncentrując się na odmianie. Dla lepszego ukorzenienia sadzonka jest podlewana umiarkowanie co 2-3 dni. Kiedy pojawią się pierwsze pędy, gleba, z której została wyhodowana roślina, jest zgrabiana, a glebę mulczuje się wiórkami lub próchnicą. Jesienne nasadzenia na zimę są całkowicie pokryte glebą.

Najlepszy okres do sadzenia róż wiosną to okres od końca kwietnia do końca maja.

Sadzenie róży wiosną

W przypadku, gdy okres zimowy charakteryzuje się silnymi mrozami, sadzonki róży można sadzić wiosną. Odbywa się to od połowy kwietnia do drugiej połowy maja, konieczne jest podgrzanie gleby do 10 stopni. Zaleca się przygotowanie powyższego przygotowania dołu co najmniej 4 tygodnie przed zejściem na ląd. Konieczne jest przycięcie zbyt długich korzeni i całkowite usunięcie tych, które wyschły, a także chore. Konieczne jest przycięcie łodyg tak, aby miały od 10 do 15 centymetrów wysokości i miały co najmniej 2–4 pąki. W przypadku, gdy materiał do sadzenia był przechowywany przez długi czas, a jego korzenie dość mocno wyschły, konieczne jest obniżenie ich do wody na dzień przed sadzeniem, a bezpośrednio przed sadzeniem zanurzamy je w glinie- paplanina gnojowa.

Niewielką część przygotowanej gleby należy wlać do otworu za pomocą szkiełka (patrz powyżej, jak to zrobić). Następnie musisz włożyć do niej sadzonkę i trzymać ją za pęd jedną ręką, drugą musisz stopniowo wlewać ziemię do otworu, nie zapominając o ciągłym jej ubijaniu. Pamiętaj, że miejsce przeszczepu powinno znajdować się na głębokości od 3 do 5 centymetrów. Kiedy sadzonka jest sadzona, należy ją dobrze podlać, a gdy woda zostanie wchłonięta, spuszczać. Po pojawieniu się pierwszych pędów należy usunąć glebę, która była użyta do spulchnienia krzewu. W takim przypadku powierzchnię gleby wokół buszu należy posypać warstwą ściółki (próchnicy lub torfu), której wysokość powinna wynosić około 5-8 centymetrów. Kora sosnowa lub wióry drzewne powinny być używane jako ściółka na obszarach z nieodnowionymi różami.

Technologia hodowli

Możliwe jest samodzielne sadzenie róż krzewów na osobistej działce lub w ogrodzie na kilka całkiem niedrogich sposobów. Róże krzewowe można rozmnażać przez nasiona i wegetatywnie, ale preferowana jest druga opcja.

Rozmnażanie wegetatywne krzewów róż odbywa się najczęściej przez sadzonki, z zastrzeżeniem następujących zasad:

• sadzonki należy wycinać z pędów kwitnących, których grubość powinna wynosić 0,5 cm;
• wysokiej jakości cięcie nadające się do ukorzeniania musi mieć co najmniej trzy międzywęźle;
• dolne ukośne cięcie należy potraktować stymulantami wzrostu, a następnie zanurzyć w pojemniku z wodą;
• po kilku tygodniach, przy optymalnym reżimie temperaturowym, na uchwycie tworzy się kalus, stopniowo zmieniając się w napływ światła;
• tworzenie kalusa wskazuje na gotowość materiału sadzeniowego do przeszczepu na pożywne podłoże glebowe;
• Mieszankę gleby uważa się za optymalną do ukorzeniania, składającą się z próchnicy, torfu, grubego piasku i gleby darniowej, zmieszanych w stosunku 0,5; 1: 1: 1.

Z zastrzeżeniem technologii kiełkowania, po około dziesięciu dniach pąki kiełkują na materiale nasadzeniowym, zaczynają rosnąć. Ukorzenione sadzonki należy sadzić wczesną wiosną, po całkowitym ustąpieniu zagrożenia uszkodzenia młodych roślin przez nawracające wiosenne przymrozki.

Metoda szczepień również się sprawdziła.Zaleca się sadzenie róż krzewiastych na młodych owocach róży lub psiej róży, które mają wysoką zimotrwałość i silny system korzeniowy. Rosół może być również reprezentowany przez róże drobnokwiatowe, pomarszczone, cynamonowe i luźne. Szczepienie przez pączkowanie powinno nastąpić w połowie lipca.

Reprodukcja róż krzewiastych

Wszystkie rodzaje róż można rozmnażać na cztery sposoby - przez sadzonki, potomstwo, nakładanie warstw lub dzielenie krzewu. Najprostszym i jednocześnie skutecznym sposobem jest szczepienie. Porozmawiamy o nim.

Sadzonki do sadzenia zbiera się na początku kwitnienia. Sadzonki są wybierane na obszarach, w których nie nadeszła całkowita lesistość, ale absolutnie młode, zielone pędy nie są odpowiednie. Cięcie powinno mieć około 10 centymetrów długości i około 5 milimetrów grubości.

Łodyga jest cięta tak, aby jej dolne nacięcie przechodziło pod nerką, a górne nieco powyżej nerki. Ponadto u góry cięcie jest cięte pod kątem prostym, a na dole pod kątem 45 °.

Tak przygotowane sadzonki są w dolnej części pozbawione kolców i listowia, traktowane fitohormonami i sadzone w lekko zacienionym miejscu na piaszczystej glebie w odstępach co najmniej 15 cm. Następnie sadzonki są podlewane i umieszcza się nad nimi rodzaj szklarni - przykrywa się je polietylenem naciągniętym na ramę.

Aby zapewnić wentylację, zaleca się zapewnienie otworów wentylacyjnych w szklarni, w najgorszym przypadku folia będzie musiała być regularnie tymczasowo podnoszona.

W takich warunkach sadzonki rozwijają się przez całe lato i jesień, a przed zimą należy je zaizolować i przykryć folią ogrodową. W tej pozycji łatwo zimują. W następnym roku, po osiągnięciu ciepłej pogody, folia jest usuwana pod koniec lata, a przy pierwszym trzasku zimna sadzonki są ponownie pokrywane folią i izolowane przed zimą.

Plusy i minusy uprawy kwiatów w pomieszczeniach

Uprawa tej rośliny w mieszkaniu ma wiele pozytywnych aspektów.:

• 
  Kwitnie przez cały rok. Przy odpowiedniej pielęgnacji możesz cieszyć się pąkami róż zarówno zimą, jak i latem. Należy pamiętać, że niektóre odmiany wymagają krótkiego odpoczynku między kwitnieniem.

• Kompaktowy rozmiar. Dogodne wymiary samej rośliny i jej systemu korzeniowego pozwalają na trzymanie róży w małej doniczce na parapecie.
• Ponieważ róża krzewiasta jest jedną z odmian róż ogrodowych, w razie potrzeby można ją przesadzić w miejsce, w którym nadal będzie zachwycać oczy innych.

Ale jest też wady, o których należy pamiętać przed zakupem róży do pokoju:

• Trudność w wyjściu... Roślina jest dość kapryśna i wrażliwa na nadmiar lub brak światła słonecznego, wilgoć, zmiany temperatury. Wymaga starannej opieki i uwagi.
• Potrzeba snu"... Niektóre odmiany róż w sprayu wymagają przerw między kwitnieniem, podczas których roślina musi być trzymana w specjalnych warunkach.
• Niewielki aromat lub brak aromatu... W przeciwieństwie do pachnącego rodzeństwa w ogrodzie, zapach większości odmian róż w pomieszczeniach jest słaby i prawie subtelny.

Choroby róż

Jeśli róże rosną w niesprzyjających warunkach to osłabiają się, spada ich odporność na choroby i mogą być narażone na szkodniki. Wśród chorób, które dotykają osłabione krzewy róż, najczęściej mamy do czynienia z mączniakiem prawdziwym, mączniakiem rzekomym (peronosporozą), rdzą, różą bagienną (czarna plama), chlorozą. Jeśli choroby grzybowe róż można wyleczyć fungicydami - trzyprocentowym roztworem siarczanu miedzi, jednoprocentową zawiesiną koloidalnej siarki, to chloroza, z której róża żółknie, rozwija się w wyniku braku pewnych pierwiastków w glebie , a przede wszystkim żelazo. Będziesz musiał przeprowadzić analizę gleby, dowiedzieć się, z powodu niedoboru którego pierwiastka liście róży żółkną, i wyeliminować przyczynę, dodając do gleby sole brakującego składnika odżywczego w zalecanych dawkach.

Zwalczanie szkodników i chorób róży krzewiastej

Konieczne jest rozpoczęcie walki ze szkodnikami i chorobami róży krzewów środkami zapobiegawczymi, które są przeprowadzane przez cały rok.

Należą do nich pielenie i przycinanie róż krzewów, ich terminowe i wystarczające podlewanie, wykonanie niezbędnego opatrunku, a także odpowiednie przygotowanie do zimy.

Spośród chorób największym zagrożeniem dla róż krzewów są choroby grzybowe. Aby ich uniknąć, należy wybrać miejsce do sadzenia bez dużej wilgotności, z wysokimi wodami gruntowymi, bez przeciągów, nie zaciemnione.

Jeśli choroba grzybicza nadal zdołała zainfekować różę krzewu, wówczas zgniłe pędy i korzenie należy usunąć, przesadzając różę w bardziej odpowiednie miejsce. Również podczas zimowego przechowywania sadzonek w niewentylowanych i wilgotnych pomieszczeniach istnieje duże prawdopodobieństwo rozwoju chorób grzybiczych.

Jeśli nie przestrzega się zasad sanitarnego przycinania róży krzewów, prawdopodobieństwo jej śmierci jest wysokie. Dlatego przed opryskaniem chemikaliami na choroby gałęzie, pąki i liście już zakażone chorobą należy usunąć w odpowiednim czasie. Pomoże to uniknąć dalszego zanieczyszczenia zdrowych części rośliny i pobliskich krzewów.

Klęska liści krzewu wzrosła z rdzą

Choroby róży krzewiastej powinny również obejmować plamistość czarną, mączniaka prawdziwego i rzekomego, antraknozę, szarą pleśń, rdzę, cercosporę. W walce z tymi i innymi chorobami skuteczne będą różne leki, w tym fungicydy optymalne dla lokalnego klimatu i zalecane przez hodowców kwiatów.

W walce ze szkodnikami ważne jest kontrolowanie ich wyglądu na krzaku róży i terminowe środki zaradcze.

Najczęstszym szkodnikiem jest mszyce... Mszyce z małych kolonii są zmywane wodą z mydłem. Przy dużym rozprzestrzenianiu się mszyc zaleca się stosowanie środków owadobójczych i specjalnych preparatów.

Szkodniki róży krzewiastej gryzą szkodniki, takie jak chrząszcze i gąsienice, a także larwy piły. Przędziorki i cykady mogą również wyrządzić wiele szkód różom krzewiastym.

Szkodniki róż

Owady, które uszkadzają kwiaty, liście i łodygi róży, można podzielić na ssące, do których należą mszyce, kleszcze, łuskowce, cykady lub mączlik róży, oraz gryzące, reprezentowane przez chrząszcze, larwy tratownic i gąsienice. Szkodniki ssące przebijają tkanki naziemnych części rośliny i żywią się ich sokiem komórkowym, co powoduje zakłócenie procesów fizjologicznych i prowadzi do skręcania i opadania liści, obumierania pędów. Gryzące szkodniki naruszają integralność narządów róży, a to prowadzi do spowolnienia wzrostu i rozwoju rośliny, kwitnienie nie jest tak obfite, a róża traci swój efekt dekoracyjny.

Możesz zwalczać szkodniki, gdy się pojawiają, ale aby uniknąć szkodliwej inwazji owadów, wystarczy przeprowadzić wiosenne zapobiegawcze leczenie krzewów róż, aż pąki puchną insektycydami, takimi jak actellic, karbofos, rogor lub spryskać rośliny roztwór składający się z 2 g nafty rozcieńczonej w 10 l wody. Jesienią, po przycięciu krzewów, zgarnij i zniszcz wszystkie resztki roślin i opadłe liście i potraktuj krzaki i glebę pod nimi tymi samymi preparatami na wypadek, gdyby szkodniki osiedliły się na zimę w glebie pod krzakami lub w pęknięciach w kora.

Róże odmiany drobnokwiatowe.

Róże pnące drobnokwiatowe (do ostatniej klasyfikacji ta grupa róż nazywana była pnączową - Rambler) to tzw. Róże „kręcone” z długimi, giętkimi, pełzającymi lub łukowatymi pędami (rzęsami), które wymagają podparcia.

Odmiany z tych grup mają małe kwiaty (o średnicy 2-3 cm), podwójne i niepełne, słabe, zebrane w duże ażurowe kwiatostany, przeważnie różowe, szkarłatno-czerwone i białe.

Liście złożone z 7-9 listków, małe, twarde, błyszczące. Ciernie są duże, zakrzywione. Krzewy o długich, leżących lub pełzających, szybko rosnących pędach do 5 m długości.Róże kwitną raz, ale długo, przez 30-35 dni na całej długości przezimowanych pędów (pędy zeszłoroczne), zwykle od końca czerwca do sierpnia. Dlatego pędy roczne nie są przycinane na zimę i starają się utrzymać je na całej długości (patrz rozdział „Przycinanie”). Owoce są małe, ciemnoczerwone. Na 1 mkw. m posadzone od 1 do 2 krzewów. Pochodzenie róż pnących drobnokwiatowych wiąże się z dzikimi gatunkami: z różą wielokwiatową (R. multiflora) i różą vihurana (R. wichurana), pochodzącą z Japonii i Chin. Są dość odporne na zimę, dobrze zimują pod lekkim, suchym schronieniem. Dobrze rozmnażaj przez sadzonki. Znajdują szerokie zastosowanie na różnych podporach do ogrodnictwa wertykalnego oraz w standardowej kulturze - tworzą piękne formy płaczu.

Kwiaty szkarłatno-różowe z białym oczkiem, średnie (4-6 cm), podwójne (15-22 płatki), pachnące, w kwiatostanach (po 10-40). Liście są ciemnozielone, skórzaste. Krzewy są gęste, z pędami biczowatymi o długości do 4 m. Obfite kwitnienie, długotrwałe. Gatunek nie do napraw. Ma na nią wpływ mączniak prawdziwy. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego, standardowa kultura.

Kwiaty czerwono-fioletowe (płatki sercowate z białymi kreskami), średnie (4-5 cm), podwójne (25 płatków), lekko pachnące, w dużych kwiatostanach (do 40), na długich, mocnych szypułkach. Liście są błyszczące. Ciernie są duże. Krzewy energiczne (ponad 3 m). Obfite kwitnienie. Owocuje. Ma wpływ na mączniaka prawdziwego. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego, standardowa kultura.

Kwiaty są jasnoróżowe, w kształcie spodka, średnie (4-4,5 cm), półpełne (18 płatków), w dużych, gęstych, pięknych kwiatostanach (7-30). Liście są duże, błyszczące. Kolce są rzadkie, haczykowate. Krzewy energiczne (do 3,5 m). Owocuje. Odporny na choroby. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego i standardowej kultury.

Kwiaty są jasnoróżowe, małe (3 cm), gęsto pełne (90 płatków), lekko pachnące, w kwiatostanach (po 30-40 sztuk). Liście są ciemnozielone, błyszczące. Ciernie są częste, haczykowate. Krzewy energiczne (do 4-5 m), z cienkimi, elastycznymi pędami. Kwitnienie jest bardzo obfite, w ciągu 30-40 dni, czasami nieznacznie powtarzane. Lekko dotknięty chorobami. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego i standardowej kultury.

Kwiaty są białe, luźne, duże (6-7 cm), półpełne (14-22 lekko pofałdowane płatki), w kwiatostanach (15 lub więcej). Liście są duże, delikatne. Jest kilka cierni. Krzewy są średniej wielkości (1,5 m), z kolankowatymi pędami. Obfite kwitnienie. Ma na nią wpływ mączniak prawdziwy. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego i standardowej kultury.

Kwiaty są różowe, błyszczące, duże (7-8 cm), pełne (25-35 płatków), w kwiatostanach (3-17). Liście są ciemnozielone, błyszczące, duże. Krzewy energiczne (do 4 m), mocne. Obfite kwitnienie. Owocuje. Nieznacznie dotknięty mączniakiem prawdziwym. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego i standardowej kultury.

Kwiaty różowe do jasnoróżowych, średnie (5 cm), pełne (35 płatków), o trwałym delikatnym aromacie, w dużych kwiatostanach (po 30 sztuk). Liście małe, średnio zielone, błyszczące. Krzewy energiczne, pełzające, 80 cm wysokości i do 2 m szerokości. Obfite kwitnienie. Odporny na choroby. Zimotrwała. Dla grup, fortyfikacja stoków, zjeżdżalnie alpejskie.

Kwiaty są czysto różowe, małe (3,5-4 cm), podwójne (40-50 płatków), w dużych, gęstych kwiatostanach (do 30). Liście ciemnozielone, wąskie. Ciernie są częste i duże. Krzewy energiczne (do 3-4 m). Kwitnienie jest bardzo obfite. Podatna na mączniaka prawdziwego. Zimotrwała. Do ogrodnictwa wertykalnego i standardowej kultury.

W jakim sezonie sadzić, jak wybrać glebę i przygotować się do sadzenia?

Przed przesadzeniem rośliny na pobyt stały należy przeprowadzić etapy adaptacyjne. Jest to konieczne przede wszystkim, aby kwiat przyzwyczaił się do otaczającej atmosfery - wilgotności powietrza w pomieszczeniu, oświetlenia i innej gleby.Jeśli polegasz na radach kalendarza księżycowego, róże są przeszczepiane na stałe jesienią na rosnącym księżycu.

Możesz przyspieszyć okres adaptacji w następujący sposób - użyj glinianej kuli, w której znajdował się system korzeniowy kwiatu, gdy żył w ogrodzie. Tak więc prawdopodobieństwo uszkodzenia korzeni jest znacznie zmniejszone, a roślina nie musi przyzwyczajać się do nowej, zapakowanej gleby.

Przydatna uwaga: Jako uzupełnienie zaleca się stosowanie złożonego nawozu, który jest wcześniej zmieszany z powstałym nawisem trzech składników.

Jak wybrać doniczkę z różą krzewiastą?

Minimalna średnica doniczki nie powinna być mniejsza niż pojemnik, w którym róża tymczasowo żyła do ostatniego przeszczepu. Wysokość ścianek doniczki nie powinna być mniejsza niż 7 cm Przydatna uwaga: doniczka zbyt głęboka lub zbyt duża na pachnący kwiatek nie jest potrzebna.

Etap przygotowawczy do przeszczepu:

1. Wypłucz przygotowany pojemnik na różę - nie używaj detergentów.
2. Do czyszczenia garnka używaj tylko szczotki.
3. Moczyć garnek ceramiczny na kilka godzin - możesz na noc.
4. Przygotuj drenaż z ekspandowanej gliny.

Jeśli garnek nie był pierwotnie wyposażony w otwór spustowy, zrób to sam.

Opuszczanie natychmiast po posadzeniu

Po upływie dnia od przeszczepu nowego mieszkańca można wysłać na balkon (jeśli na zewnątrz jest ciepła, słoneczna pogoda) lub na parapet i zapewnić dostęp do świeżego powietrza.

Przy niewystarczającej wilgotności powietrza, oprócz terminowego podlewania, konieczne jest spryskanie liści róży z opryskiwacza, aby zapobiec wysychaniu lub umieraniu rośliny. Konieczne jest stosowanie nawozów do gleby raz w miesiącu. Stosowanie nawozów mineralnych będzie miało korzystny wpływ na zdrowie róży domowej i okres jej kwitnienia.

Cechy rozmnażania róż

Czciciele róż są zainteresowani jak wyhodować różę z wyciętego bukietu, czy jest to w zasadzie możliwe. Tak, jest to możliwe, ale nie ma gwarancji sukcesu.

Cięcie to najpopularniejszy i najszybszy sposób na odtworzenie tego niesamowitego piękna. Ale wszystkie możliwe metody należy dokładnie rozważyć.

Rozmnażanie nasion

Rozmnażanie kwiatów przez nasiona zajmuje dużo czasu, dlatego często jest używane przez doświadczonych hodowców, którzy znają kilka sztuczek. Dzielą się instrukcjami, jak wyhodować różę z nasion.

Więc tutaj potrzebujesz:

1. Nasiona można kupić w postaci gotowej lub zebrać z własnych nasadzeń. Gdy tylko róża stanie się „płodna”, należy ją wyciąć i ostrożnie usunąć wszystkie powstałe nasiona.
2. Ofiarę myje się specjalnym roztworem, do przygotowania którego używa się szklanki wody i 2 łyżeczek. jakikolwiek wybielacz.
3. Teraz należy umyć nasiona i moczyć je przez jeden dzień w 3% roztworze nadtlenku. Używaj do sadzenia tylko tych nasion, które opadły na dno.
4. Aby przyspieszyć wzrost przyszłych roślin, nasiona umieszcza się w ściereczce zwilżonej nadtlenkiem lub wacikami. Obrabiany przedmiot jest usuwany na 1,5-2 miesiące w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze powietrza nie wyższej niż + 3- + 5 ° C.

   

5. Za miesiąc nasiona „wylęgną się” i można je sadzić. Przed sadzeniem należy przeprowadzić dodatkową obróbkę w postaci posypania przyszłego siewu specjalnym proszkiem z zgnilizny korzeni.
6. Nie ma szczegółowych wytycznych dotyczących siewu gleby. Wystarczy zastosować uniwersalną kompozycję do kwiatów. Wlej ziemię do pojemnika i pogłęb nasiona o 1-2 cm.
7. Lepiej jest wyjąć pojemnik z bezpośredniego światła słonecznego, ale przechowywać go w temperaturze pokojowej. Gdy gleba wysycha, róże są podlewane.

Siew róż w przedstawiony sposób da pierwsze pędy za 3-4 tygodnie. Pierwsze pąki można zobaczyć za dwa miesiące. Tak, będą średniej wielkości i nie będą się różnić dużą liczbą, ale nadal.

Wysiew najlepiej wykonywać jesienią i pozostawić w domu do przyszłego roku. A następnej wiosny przeszczep go do ziemi w ogrodzie.