Nowa wizja selera: jego niesamowite korzyści zdrowotne i nietypowe zastosowania podczas gotowania

Seler jest reprezentowany przez trzy typy: korzeń, ogonek liściowy i liść. Jest uprawiany dla zielonych, soczystych łodyg lub ze względu na mięsiste warzywa korzeniowe. Powstałe produkty są używane jako oddzielny produkt, jako składnik potraw i przetwarzane. Każdy gatunek ma wiele odmian, które opisano w artykule.

Seler to warzywo o ostrym zapachu i ostrym smaku

Seler korzeniowy tworzy małą liściastą rozetę i okrągłą, kanciastą roślinę korzeniową wielkości pięści. Warzywa korzeniowe wciera się i dodaje do potraw mięsnych

Odmiany selera Petiolate mają grube i soczyste łodygi, ale nie tworzą rośliny okopowej. Ten rodzaj selera jest używany do świeżych sałatek.

Seler liściasty (kędzierzawy) wygląda jak pietruszka: nie tworzy okopu, łodygi są cienkie, liście są bujne. Zielone warzywa są używane do przygotowania pierwszego i drugiego dania, suszone do późniejszego wykorzystania zimą

Przydatne właściwości selera

Co to jest seler?

Seler to zielone warzywo uprawiane ze względu na aromatyczne i soczyste łodygi, korzenie i liście, ale jest najbardziej poszukiwane jako przyprawa o charakterystycznym silnym korzennym aromacie i przyjemnym słodko-gorzkim smaku.

Można jeść wszystkie części selera, jego liście, korzenie, a także łodygi i nasiona są używane jako przyprawa w kuchni europejskiej i azjatyckiej.

Jak wygląda seler - zdjęcie

Korzeń wygląda jak włochaty, nierówny i brązowy. Jednak po wyczyszczeniu staje się gładki i biały.

Nasiona selera wyglądem przypominają kminek. Mają ciemnobrązowy kolor, podłużny kształt z cienkimi pionowymi żebrami i bardzo mocny aromat.

ogólny opis

Jest to dość mocna, do 1 m wysokości, jednoroczna lub dwuletnia roślina o dużych liściach na długich ogonkach, rozgałęzionych łodygach i silnym systemie korzeniowym.

Należy do rodziny Apiaceae, do której należy również pietruszka, marchew, koper włoski, kolendra, pasternak, kminek i inne. Jego inne nazwy to: seler, aromatyczna pietruszka.

Najbardziej znanym gatunkiem jest seler aromatyczny (Apium graveolens).

W tej odmianie rośliny wyróżniają się dwa inne ważne rodzaje selera:

1. Korzeń - o dużym, mięsistym korzeniu, który jest szczególnie ceniony za swój niepowtarzalny orzechowy smak. Kłącze jest okrągłe, wielkości jabłka, o bardzo mocnym przyjemnym aromacie. Naukowa nazwa tego gatunku to Apium graveolens var. Rapaceum.
2. Liściaste (Apium graveolens var. Secalinum), które jest bardzo podobne do pietruszki, ale smakuje jak seler. Tworzy rozwiniętą rozetę o delikatnych liściach o jasnozielonym kolorze.

Niezależnie od tego, który gatunek zdecydujesz się kupić lub wyhodować, korzyści można znaleźć we wszystkich częściach rośliny, w tym w liściach, łodygach, korzeniach i nasionach. Wszystkie są używane do żywności, zarówno świeżej, jak i suszonej.

Przepisy tradycyjnej medycyny

Część zielona, ​​nasiona mają działanie przeciwzapalne i moczopędne, dlatego stosuje się je przy obrzękach. Leki leczą choroby nerek i dróg moczowych oraz kamicę moczową. Zagotuj warzywa, nalegaj i wyciśnij z nich sok.Wywary i napary są dobrze tolerowane przez pacjentów, ponieważ mają działanie moczopędne o niskiej toksyczności.

• Do wywaru moczopędnego będziesz potrzebować nasion (2 łyżki. l.) i wrzącej wody (1 łyżka.). Gotuj na małym ogniu przez 30 minut i wypij 2-3 łyżki stołowe przed posiłkami. l.
• Napar na zapalenie pęcherza: korzenie świeże i posiekane (1 łyżka. l.) umieszcza się w rondlu z zimną przegotowaną wodą (1,5 łyżki.) i przykrywa pokrywką, trzyma przez 4 godziny i oddziela od grubej. Piją 1 łyżkę 30 minut przed posiłkiem. l.
• Na choroby skóry gotować nasiona (1 łyżeczka) w szklance wody (1 minuta), nalegać na pół godziny, przefiltrować i wypić 1 łyżkę przed posiłkami. l.
• Od bolesnych ran, wrzodów zrobić środki przeciwbólowe: pokruszone liście (1/2 łyżki.) zalać octem (1/2 łyżki.), dodać sól morską (1/2 łyżeczki.). Mieszankę zwilża się serwetką i nakłada na bolące miejsce.
• Z ropnych i długotrwałych ran: Natrzyj świeży liść selera masłem (niesolony) i zastosuj jako okład.
• Od reumatyzmu stawowego: przygotować zbiór oregano i liści selera (po 1 łyżeczce), podbiału i malin (po 2 łyżeczki). Zagotuj 2 łyżki. l. w 2 st. wrzącą wodę przez 5 minut i oddzielić od grubej. Pij gorący bulion za ½ łyżki. 3-4 razy dziennie.
• Z zakrzepowego zapalenia żył przygotować maść: zmiel liście i wymieszaj z olejem roślinnym lub masłem na śmietanę.

Jak uzyskuje się tę przyprawę?

Aby uzyskać mięsiste sadzonki i liście, seler jest uprawiany jako roślina jednoroczna, a dla korzeni i owoców - jako roślina dwuletnia.

Zieloni zbiera się mechanicznie kilka razy w sezonie, gdy liście lub sadzonki są już w pełni ukształtowane. Zieleń jest cięta, czyszczona, usuwana z uszkodzonych, żółtych, zgniłych części i pakowana.

Jesienią, po wymarciu części naziemnej, tworzą się kłącza.

Korzenie pozostawione przed zimą lub ponownie zasadzone wiosną nadal rosną przez drugi rok i kwitną w czerwcu-lipcu, owoce (nasiona) dojrzewają wczesną jesienią. Zwykle parasole z niedojrzałymi owocami są odcinane i trzymane przez kilka dni w cieniu, aż do pełnej dojrzałości. Następnie są młócone i oczyszczane z łodyg, części łodygi i gruzu.

Korzyści dla mężczyzn

Seler ma zbawienny wpływ na zdrowie mężczyzn. Petiolat stymuluje produkcję męskiego hormonu androsteronu, który wzmacnia potencję i libido. Regularne spożywanie korzenia i liści normalizuje ciśnienie krwi i odmładza organizm, zmniejsza rozdrażnienie, łagodzi i poprawia pamięć.

Kobiety

Seler polecany jest kobietom w celu utrzymania naturalnego piękna skóry, włosów i paznokci, redukcji tkanki tłuszczowej, normalizacji metabolizmu i równowagi wodno-solnej.

Roślina ma ujemną zawartość kalorii - organizm zużywa więcej energii na jej przetwarzanie niż otrzymuje. Ze względu na tę cechę liście, ogonki liściowe i korzeń są zawarte w dietach niskokalorycznych. Sok z selera zmniejsza sieć naczyniową na nogach, zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia żylaków.

Dzieci

Seler jest dobry dla rosnącego ciała. Zielonki, korzenie i łodygi można wprowadzać do diety dziecka już od 7 miesiąca życia. W tym czasie układ pokarmowy będzie gotowy do trawienia błonnika.

Umiarkowane stosowanie produktu w dzieciństwie:

• sprzyja szybkiej regeneracji uszkodzonej skóry;
• poprawia funkcje trawienne;
• zwiększa poziom żelaza;
• uśmierza ból;
• usuwa sole kwasu moczowego;
• pobudza apetyt;
• ma łagodne działanie uspokajające.

Jak wybrać seler

Kupuj świeże, sprężyste liście i jasnozielone ogonki. Unikaj pomarszczonych łodyg, uschniętych, żółtych i zgniłych liści. Im ciemniejszy kolor, tym mocniejszy smak.

Jakościowe nasiona selera są szaro-zielone lub jasnobrązowe, tej samej wielkości, o silnym charakterystycznym zapachu bez obcych lub chemicznych odcieni.Przyprawa nie powinna zawierać owoców zgniłych, spleśniałych lub uszkodzonych przez owady, a także dużej liczby łodyg, łodyg, liści, pękniętych owoców, resztek. Nasiona nie powinny się kruszyć podczas prasowania.

Korzeń selera może nie wyglądać zbyt ładnie, ale jest smaczny i wszechstronny. Wybierz mocne i ciężkie korzenie ze względu na ich rozmiar. Małe są delikatniejsze niż duże, które mogą być bardzo włókniste. Jeśli w górnej części znajdują się zielenie lub łodygi, powinny być świeże, nie suszone, nieśluzowate, nie więdnące.

Seler jest znany z tego, że jest narażony na działanie wielu pestycydów. Pamiętaj, aby dokładnie go umyć. Kupuj produkty ekologiczne, kiedy tylko jest to możliwe.

Choroby, szkodniki i ich zwalczanie

Seler jest często atakowany przez chorobotwórcze grzyby i szkodniki. Często przyczyną są błędy w pielęgnacji, przede wszystkim nadmierne zgrubienie nasadzeń, zbyt obfite podlewanie, nieregularne odchwaszczanie, zbyt częste nawożenie lub przekroczenie zalecanej dawki.

Choroby typowe dla kultury:

• Rdza. Spodnia strona liści, ogonki liściowe, dolna część łodygi pokryta małymi „wełnistymi” plamkami o jaskrawym kolorze szafranu. Stopniowo rosną i „gęstnieją”, zmieniając kolor na miedziany lub rdzawy. Dotknięte części rośliny żółkną i wysychają. Aby zapobiec selerowi, spryskuje się je roztworem Fitosporin-M, Baktofit mniej więcej raz w miesiącu. Po znalezieniu pierwszych objawów stosuje się wszelkie fungicydy - Topaz, HOM, Horus, Kuprozan. We wczesnym stadium rozwoju choroby wystarczą 2-3 zabiegi w odstępie 5-7 dni. Wszystkie chemikalia są przerywane 20–25 dni przed zbiorem.
• Septoria (biała plama). Najczęściej rozwija się pod koniec lata. Liście i ogonki są pokryte małymi zaokrąglonymi „wklęsłymi” plamkami. Na liściach są żółtawe, na łodygach ciemnobrązowe. Przy pierwszym znaku używany jest Topsin-M lub Fundazol. Przetwarzanie odbywa się dwukrotnie w odstępie 10-12 dni.
• Cerkosporoza. Rozprzestrzenianie się chorobotwórczego grzyba ułatwiają nagłe zmiany temperatury, wilgoć i zimno. Liście pokryte są licznymi zaokrąglonymi jasnoszarymi plamami z ciemniejszą obwódką. Stopniowo są napinane atramentowo-fioletowym nalotem. Do leczenia stosuje się te same leki, co w walce z septorią.
• Mączniak rzekomy (mączniak rzekomy). Na liściach i łodygach pojawia się białawy nalot, podobny do rozsypanej mąki. Stopniowo gęstnieje, zamieniając się w coś podobnego do filcu. W celach profilaktycznych rośliny raz w miesiącu proszkuje się siarką koloidalną, a co tydzień opryskuje naparem sody kalcynowanej, skrzypu polnego lub ostropestu. Chory seler jest traktowany 2% roztworem płynu Bordeaux, Oxyhom, Ridomil-Gold. Zwykle wystarczą 2-3 zabiegi w odstępie 8-10 dni.
• Mozaika ogórkowa. Na liściach pojawiają się jasnozielone lub żółtawe plamy. Mogą mieć postać plamek, pasków lub pierścieni. Obecnie nie ma lekarstwa na wirusa. Dotknięte rośliny są usuwane z ogrodu i spalane. Glebę dezynfekuje się rozlewając ją 2% roztworem siarczanu miedzi lub jasnoróżowo - nadmanganianu potasu. Wirus przenoszony jest przez przędziorków i mszyce, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na ich zwalczanie.
• Biała zgnilizna. Na selerze pojawia się biały nalot podobny do waty, z małymi czarnymi plamami. Następnie podstawy liści i wierzchołek bulwy miękną, uzyskując ciemnobrązowy odcień. W dotyku są oślizgłe, pojawia się nieprzyjemny zgniły zapach. Nadmiar azotu w glebie przyczynia się do rozwoju choroby. Aby zapobiec selerowi, co tydzień są sproszkowane kruszoną kredą, przesiewaną popiołem drzewnym. Po znalezieniu choroby odcięli wszystkie, nawet minimalnie dotknięte części rośliny.Następnie spryskuje się trzykrotnie w odstępie 5-8 dni roztworem dowolnego fungicydu (Topaz, Abiga-Peak, Skor). Wodę do nawadniania przez 2-3 tygodnie można zastąpić jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu.

Galeria zdjęć: jak manifestują się choroby selera

Do zwalczania rdzy używa się wszelkich fungicydów, Septoria na selerze pojawia się pod koniec lata.

Rozwój grzyba wywołującego cerkosporozę ułatwia wysoka wilgotność powietrza i chłodna pogoda.

Mączniak rzekomy wydaje się być nieszkodliwą powłoką, którą można łatwo usunąć, ale w żadnym wypadku tak nie jest.

Nie można wyleczyć mozaiki ogórkowej nowoczesnymi środkami.

Biała zgnilizna może rozwijać się zarówno w ogrodzie, jak i podczas przechowywania selera.

Spośród szkodników selera najbardziej niebezpieczne są:

• Mucha selera. Dorosłe osobniki składają jaja w tkance liści. Pojawiające się larwy zjadają ogonki liściowe od wewnątrz, pozostawiając w nich podłużne pasaże. Miąższ nabiera gorzkiego smaku, plon gwałtownie spada. Aby odstraszyć dorosłych, ogród selera otoczony jest nasadzeniami cebuli lub czosnku. Raz na 2-3 tygodnie rośliny opryskuje się naparem ze strzał lub kleiku.
• Marchewka mucha. Składa jaja w glebie. Larwy gryzą korzenie selera, zjadają od wewnątrz bulwy i ogonki liściowe oraz uszkadzają liście. Aby je odstraszyć, posyp legowisko co 7-10 dni mieszaniną drobnego piasku, proszku musztardowego i tytoniu.
• Chrząszcz marchewkowy. Zimy na drzewach iglastych. W środku lata leci na seler, żywi się sokiem roślinnym. Dotknięte liście są zdeformowane, ogonki są skrócone, zgięte. Środki zwalczania są takie same jak w przypadku muszki marchwiowej.
• Mszyca fasolowa. Czarne owady przylegające do spodniej strony liści, ogonków i łodyg. Żywią się sokiem roślinnym, dotknięte części odbarwiają się, deformują i wysychają. Ponadto mszyce są nosicielami wielu groźnych grzybów, bakterii, wirusów. Skutecznie odstraszają napary o ostrym zapachu. Są przygotowywane ze strzałek cebuli lub czosnku, skórki cytryny, piołunu, wierzchołków pomidorów, ostrej papryki i tak dalej jako surowców. W celach profilaktycznych seler opryskuje się raz w tygodniu, w celu zwalczania mszyc - 3-4 razy dziennie. Jeśli środki ludowe nie pomagają, stosuje się środki owadobójcze - Inta-Vir, Aktellik, Admiral, Mospilan, Iskra-Bio.

Galeria zdjęć: jak wyglądają szkodniki selera

Główną szkodę dla nasadzeń powodują larwy muchy selera, ale to nie znaczy, że dorośli nie muszą walczyć

Mucha marchewkowa może okraść plantatora ze znacznej części upraw selera

Najczęściej na wszy marchewkowe cierpi seler rosnący na działkach ogrodowych położonych w pobliżu lasów iglastych.

Mszyce to jedne z najbardziej „wszystkożernych” szkodników ogrodowych, obok nie przemija też seler

Jak i ile przechowywać seler

Korzeń selera dobrze zachowuje swoje właściwości przez kilka miesięcy, jeśli jest przechowywany w chłodnym, ciemnym miejscu. Włóż do lodówki zawinięty w plastikową torbę. Nie myj ani nie obierz korzenia selera przed przechowywaniem - obrane warzywa szybko się utleniają i psują. Lepka gleba pomaga korzeniom dłużej zachować świeżość.

Selera nie można przechowywać w temperaturze pokojowej, ponieważ wilgoć szybko z niego wyparuje, co doprowadzi do więdnięcia w ciągu kilku godzin. Umieść seler w przegródce na warzywa w lodówce na nie więcej niż dwa tygodnie.

Wszystkie części rośliny dobrze zachowują zapach po wysuszeniu. W domu lepiej wysuszyć liście w cieniu, pokroić korzenie w paski i wysuszyć w piekarniku w niskiej temperaturze lub w elektrycznej suszarce do warzyw. Suszony seler ma okres przydatności do dwóch lat, jeśli jest przechowywany w hermetycznie zamkniętych pojemnikach.

Wygodne jest przechowywanie zamrożonych ogonków.

Jak zamrozić seler

1. Umyj go dokładnie, aby usunąć brud. Usuń szorstkie części i te, które zmieniły kolor.
2. Pokrój ogonki w kształt, który będzie wygodny do użycia do zup lub gulaszu. Ułatwi to w przyszłości pracę z mrożonkami.
3. Zanurz posiekany seler we wrzącej wodzie na trzy minuty, a następnie natychmiast schłodź w misce z lodowatą wodą. Możesz pominąć ten krok, jeśli użyjesz mrożonego selera w ciągu dwóch miesięcy. Ale w przypadku dłuższego przechowywania blanszowanie zatrzyma procesy enzymatyczne na roślinie i zniszczy bakterie i pleśń.
4. Rozłóż seler na blasze do pieczenia i wstaw do zamrażarki na kilka godzin.
5. Zapakuj do zamrażarki: włóż do plastikowej torby lub plastikowego pojemnika. Pomyśl z wyprzedzeniem, jak go wykorzystasz i zapakuj w porcje, które będą pasować do twoich przyszłych posiłków. Pamiętaj, aby nakleić datę, w której zamarzłeś seler.

Dzięki tej metodzie zamrażania użyj go w ciągu 12-18 miesięcy.

Przechowuj zamrożony seler, który nie był blanszowany dłużej niż dwa miesiące.

Korzyści z selera dla kobiet

Nie od dziś wiadomo, że większość kobiet, które bacznie obserwują szczupłość sylwetki, często zajmuje się liczeniem spożytych kalorii. Warto zaznaczyć, że potrawy z selera są po prostu idealnym rozwiązaniem na każdą dietę. Sto gramów tego warzywa zawiera tylko trzynaście kalorii! Ale czy to jedyna rzecz, która może przynieść korzyści kobietom z selera?

Wszystkie najbardziej przydatne cechy i prawdopodobne ograniczenia w spożyciu korzenia tej interesującej rośliny są przechowywane specjalnie w jej „wnętrzu”. Zawiera całą listę różnego rodzaju przydatności, które mogą poprawić kondycję zewnętrzną organizmu, na przykład paznokci, włosów czy skóry.

Seler całkowicie normalizuje hormony, zmniejsza ryzyko wahań nastroju podczas zespołu napięcia przedmiesiączkowego, a także pomaga w łagodzeniu bólu podczas głównego okresu menstruacji.

W samym jej korzeniu znajduje się apiol. Zwiększa częstotliwość wyładowań podczas menstruacji, dlatego lepiej nie jeść korzenia selera, jeśli miesiączka jest już ciężka. Z tego samego powodu warzywa nie trzeba jeść bliżej końca okresu rodzenia dziecka, przypadkiem poród nie rozpoczął się przed czasem.

Zaleca się wykluczenie selera z diety kobiet w ciąży. Ponadto należy unikać spożywania selera naciowego. Jeśli zidentyfikowane zostanie ryzyko przerwania ciąży, należy również usunąć z diety odmiany liści. Substancje zawarte w roślinie zwiększają napięcie macicy, w wyniku czego możesz zmierzyć się z wyjątkowo niepożądanymi konsekwencjami.

Skład chemiczny

Wartość odżywcza świeżego selera (Apium graveolens) w 100 g.

Nazwa	numer	Procent wartości dziennej,%
Wartość energetyczna (zawartość kalorii)	16 Kcal
Węglowodany	3 g	5,5
Białko	3,46 g	6
Tłuszcze	1,12 g	4,5
Błonnik pokarmowy	2,10 g	5,5
Folianów	36 mcg	9
Niacyna	0,320 mg	2
Kwas pantotenowy	0,246 mg	5
Pirydoksyna	0,074 mg	6
Ryboflawina	0,57 mg	4
Tiamina	0,021 mg	2
Witamina A	449 IU	15
Witamina C	3,1 mg	5
Witamina K.	29,3 mcg	24
Sód	80 mg	5
Potas	260 mg	5,5
Wapń	40 mg	4
Miedź	0,35 mg	4
Żelazo	0,20 mg	2,5
Magnez	11 mg	3
Mangan	0,103 mg	4,5
Fosfor	24 mg	3
Cynk	0,13 mg	1
Karoten-ß	270 mcg	—
Luteina zeaksantyna	283 mcg	—

ogólny opis

Seler jest dwuletnią, odporną na zimno rośliną z rodziny Umbrella, liczącą około dwudziestu gatunków.

Dziś to warzywo jest uprawiane wszędzie. Najpopularniejsze są takie odmiany jak liść, ogonek liściowy i korzeń. Ten ostatni typ był szczególnie lubiany przez gospodynie domowe i smakoszy. Chodzi o to, że tworzy mięsisty, dobrze rozwinięty plon korzeniowy. Ale takie luksusowe odmiany możemy zobaczyć tylko na łamach publikacji poświęconych ogrodnictwu i ogrodnictwu, bo tacy „przystojni mężczyźni” nie rosną u nas. Największa roślina okopowa osiąga wielkość męskiej pięści.

Korzeń selera ma bardzo aromatyczny i delikatny miąższ. W naturze po prostu nie ma alternatywnych warzyw. Roślina zawdzięcza tak godne pozazdroszczenia właściwości wyjątkowym substancjom, które składają się na jej skład.Od czasu do czasu seler jest nawet na równi z leczniczymi właściwościami żeń-szenia.

Korzyści zdrowotne wynikające z selera

Seler należy do roślin o najniższej kaloryczności, dlatego jest ceniony jako skuteczny środek wspomagający odchudzanie. Jego liście zawierają tylko 16 kalorii na 100 g wagi, a także dużo nierozpuszczalnego błonnika (błonnika) przydatnego do trawienia, który w połączeniu z innymi metodami odchudzania pomoże zmniejszyć masę ciała i regulować poziom cholesterolu we krwi.

Eksperci twierdzą, że seler ma ujemną zawartość kalorii. Oznacza to, że przeżuwanie tego warzywa spala więcej kalorii niż zawiera, co sprawia, że ​​seler jest jednym z najlepszych produktów odchudzających. Wynika to z dużej zawartości błonnika pokarmowego, który pochłania kalorie podczas trawienia.

Liście selera są dobrym źródłem przeciwutleniaczy flawonoidowych, takich jak zeaksantyna, luteina i beta-karoten, które mają właściwości wzmacniające odporność.

Ta roślina jest również bogata w witaminę A - 100 gramów świeżego selera zawiera 449 IU, czyli 15% dziennego zapotrzebowania. Jest naturalnym przeciwutleniaczem, który jest niezbędny do utrzymania zdrowych błon śluzowych i skóry oraz do wspomagania wzroku. Spożywanie naturalnej żywności bogatej we flawonoidy pomaga organizmowi bronić się przed rakiem płuc i jamy ustnej.

Seler jest bogaty w wiele ważnych witamin, w tym kwas foliowy (stanowiący 9% RDI), ryboflawinę, niacynę i witaminę C, które są niezbędne dla prawidłowego metabolizmu.

Świeży seler jest doskonałym źródłem witaminy K, która pomaga zwiększyć masę kostną, promując aktywność osteoblastów. Ma również pozytywny wpływ na pacjentów z chorobą Alzheimera, ograniczając uszkodzenia neuronów w mózgu.

Ta przyprawa jest bardzo dobrym źródłem minerałów, takich jak potas, sód, wapń, mangan i magnez. Potas jest ważnym składnikiem komórek i płynów ustrojowych, które pomagają regulować tętno i ciśnienie krwi.

Liście i nasiona selera zawierają wiele ważnych olejków eterycznych, w tym terpeny, głównie limonen (75 do 80%) i seskwiterpeny, takie jak ß-selen (10%) i humulen.

Wyjątkowy aromat selera kojarzy się ze związkami chemicznymi zwanymi ftalidami (butyloftalid i jego dihydro-pochodna sedanenolid).

Olejek eteryczny uzyskany z ekstrakcji selera naciowego był stosowany jako środek uspokajający przy stanach lękowych, chorobie zwyrodnieniowej stawów i dnawym zapaleniu stawów.

Nasiona i korzenie mają właściwości moczopędne, pobudzające i tonizujące, a także wspomagają wydzielanie mleka matki.

Wysoka zawartość wody i elektrolitów w selerze zapobiega odwodnieniu, a związki obecne w selerze sprawiają, że działa on moczopędnie i zmniejsza wzdęcia.

Zalety świeżego selera

Oto kilka korzyści zdrowotnych, które można uzyskać, dodając seler do swojej codziennej diety:

1. Profilaktyka raka. Związki poliacetylenowe obecne w selerze działają chemicznie i zapobiegają rakom, takim jak rak piersi, płuc, jelit, okrężnicy, trzustki i białaczka. Wzmacnia układ odpornościowy, zapobiegając w ten sposób proliferacji zmutowanych komórek i wzrostowi guza.
2. Źródło flawonoidów. Bioaktywne flawonoidy selera, apigenina i luteolina zwalczają wolne rodniki w organizmie i zabijają komórki rakowe, pozbawiając je pożywienia do wzrostu i rozmnażania. Zawarte w selerze przeciwutleniające flawonoidy i polifenolowe składniki odżywcze poprawiają stan wątroby, skóry, oczu i psychiki.
3. Zapobiega chorobom układu krążenia.Badania farmakologiczne dowiodły, że korzystne właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne selera poprawiają ciśnienie krwi i poziom cholesterolu oraz zapobiegają wielu typom chorób serca.
4. Zmniejsza ciśnienie krwi. Współczesne badania naukowe potwierdzają właściwości selera naciowego na obniżenie ciśnienia krwi, które od dawna są stosowane w medycynie tradycyjnej. Wynika to z zawartości potasu i ftalidów, związków rozluźniających mięśnie wokół tętnic. Kumaryna, kolejny przeciwutleniacz selera, zwiększa aktywność leukocytów. Seler ma działanie moczopędne, dlatego odgrywa rolę w usuwaniu nadmiaru płynów ustrojowych.

Korzyści zdrowotne wynikające z nasion selera

Nasiona selera mają również korzyści zdrowotne związane z różnymi składnikami odżywczymi, które zawierają:

• Inne fitochemikalia w nasionach selera obejmują limonen, kumarynę i apigeninę. Zapewniają korzyści zdrowotne, zwalczając stany zapalne, które zwiększają ryzyko raka, chorób serca i innych problemów.
• Jedna łyżeczka nasion tej przyprawy dostarcza 35 mg wapnia i 0,9 mg żelaza oraz 0,5 mg manganu. Zawartość składników mineralnych jest stosunkowo niska w porównaniu z dziennym zapotrzebowaniem, ale dość znaczna, biorąc pod uwagę niewielką liczbę nasion.
• Nasiona selera są bogate we flawonoidy. Są to przeciwutleniacze, które zapewniają pigmentację roślin i zapobiegają uszkodzeniom komórek.

Nasiona tej rośliny są używane w leczeniu schorzeń, takich jak:

• Artretyzm.
• Dna.
• Skurcze mięśni.
• Niepokój.
• Wysokie ciśnienie krwi.

Badania pokazują również, że nasiona selera są skutecznym środkiem odstraszającym komary.

Jakie korzyści może przynieść seler

Ze względu na bogactwo własnego składu może mieć ogólne działanie wzmacniające na osobę jako całość. Dalsze informacje na temat tego warzywa i jego właściwości leczniczych zostaną przeanalizowane bardziej szczegółowo.

Na przykład seler jest stosowany w leczeniu, często jako środek moczopędny. Niektórzy mówią nawet o tej roślinie - diuretyku. Przydaje się przy osteoporozie i chorobach układu moczowego. Dodatkowo może całkowicie ustabilizować wymianę wewnętrzną.

Seler zapewnia solidne korzyści dla przewodu pokarmowego i wątroby. Warzywo jest w stanie uporządkować trawienie, pobudzić produkcję soku żołądkowego i poprawić apetyt.

Często jest stosowany w leczeniu nerwów. Seler jest świetnym środkiem uspokajającym. Nie ma najgorszego wpływu na serce i układ krążenia. To warzywo jest w stanie normalizować ciśnienie krwi, stabilizować hemoglobinę i usuwać obrzęki z organizmu.

Przeciwwskazania (szkoda) selera

Seler może wywoływać poważne reakcje alergiczne u niektórych wrażliwych osób.

Jego łodygi zawierają bardzo duże ilości rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego błonnika, więc spożywanie pokarmów o zbyt dużej zawartości błonnika może być szkodliwe i powodować ból żołądka, rozstrój żołądka, wzdęcia i nasilenie zaparć.

Seler jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i karmiących.

Osoby przyjmujące leki moczopędne i przeciwzakrzepowe powinny unikać spożywania tego warzywa.

Uprawa i pielęgnacja

Seler korzeniowy i ogonkowy mają długi okres wzrostu, dlatego do ich uprawy nadaje się metoda sadzonkowa. Materiał siewny szybko traci zdolność kiełkowania i długo kiełkuje. Oznacza to, że zabieg przedsiewny jest niezbędny.

Nasiona moczy się przez jeden dzień w ciepłej wodzie, następnie zawija w gazę lub cienką bawełnianą wilgotną ściereczkę i czeka na sadzonki. W ciepłym środowisku pojawiają się po tygodniu. Następnie nasiona umieszcza się w lodówce na 14 dni.

Wczesny seler liściowy wysiewa się bezpośrednio do ziemi, podczas gdy późne odmiany mają okres wegetacji 80-100 dni, więc są uprawiane przez sadzonki.

Podstawowe zasady udanej uprawy selera:

1. Seler korzeniowy nie jest cięty. W przeciwnym razie nie powstanie zaokrąglona roślina korzeniowa, ale „gąbka” z korzeni.
2. Nie praktykuje się wysokiego hillingowania odmiany korzeni, aby nie sprowokować wzrostu korzeni bocznych.
3. Po wzniesieniu się roślin okopowych ponad powierzchnię, gleba jest zgrabiana, a procesy korzeniowe oczyszczane, aby uzyskać zaokrąglony kształt.
4. Sadzenie selera jest podlewane, gdy gleba wysycha, nie przelewa się. Nadmiar wilgoci wywołuje rozwój procesów gnilnych w systemie korzeniowym.
5. Rośliny okopowe zbiera się po wyschnięciu wierzchołka.
6. Do uprawy selera łodygowego odpowiednia jest gleba o pH obojętnym = 6,8-7 lub lekko kwaśnym = 5,6-6,0.
7. Sadzonki łodygi selera sadzi się na terenach po południowej stronie ogrodu.
8. Sadzenie selera naciowego jest regularnie przerzedzane. Pędy boczne są odcinane.
9. Dwa tygodnie przed zbiorem łodygi owija się papierem do wybielania. Ten seler ma delikatny smak bez goryczy.
10. Rośliny są karmione potasem i nawozami azotowymi.
11. Wysiew nasion selera liściowego przeprowadza się po podgrzaniu gleby do + 10 ° C.

Odmiany

Najlepsze odmiany selera korzeniowego: Albin, Globus, Delicacy, Egor, Esaul, Zvindra, Kaskade, Gribovsky, Maxim, Non Plus Ultra, Snow Globe, Yudinka, Apple.

Popularne odmiany selera liściowego: Kartuli, Wesołość, Zachar, Łagodny, Samuraj.

Samowybielające odmiany ogonków liściowych: Tango, Malachit, Gold, Triumph, Pascal.

Odmiany łodygowe wymagające wybielania: Męskość, Crunch, Utah, Atlant.

Zastosowanie selera do gotowania

To aromatyczne warzywo jest tak wszechstronne, że ze wszystkich jego części można przyrządzić pyszny posiłek.

Jak przygotować łodygi i liście selera:

1. Oddziel łodygi od pęczka i umyj je w zimnej wodzie, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, fungicydy i pestycydy.
2. Ponieważ ta przyprawa zawiera dużo błonnika, usuń twarde końce ogonków (duża biała część z dołu każdej łodygi).
3. Za pomocą obieraczki do warzyw obierz każdą łodygę, trzymając podstawę na desce do krojenia. Jeśli ogonek jest wystarczająco delikatny, pomiń ten krok.
4. Seler pokrój na kawałki o odpowiedniej wielkości.

Jeśli seler jest trochę zwiędły, możesz go ożywić, mocząc go w lodowatej wodzie na godzinę.

Jak obrać korzeń selera:

1. Umieść korzeń selera na boku na desce do krojenia i odetnij górę i dół.
2. Umieść korzeń pionowo. Musi być stabilny.
3. Odetnij pozostałą skórkę w pionowe paski od góry do dołu, zgodnie z kształtem korzenia. Kontynuuj cięcie, aż cała skóra zostanie usunięta.
4. Pokrój korzeń w kostkę lub plasterki i szybko spłucz wodą z cytryny lub soku pomarańczowego, aby zapobiec przebarwieniom (utlenianiu).

Ile i kiedy dodać selera

Zapach selera w dużych ilościach może „zabić” wszystkie inne przyprawy, dlatego dodaje się go oszczędnie do mieszanki.

Podobnie jak inne świeże przyprawy, lepiej jest dodawać łodygi i zioła do potraw na 10-15 minut przed gotowaniem, łodygi są grubo posiekane, liście są związane w pęczek.

Wygodniej jest dodawać korzenie selera, pokrojone na duże kawałki, do potraw wymagających długotrwałej obróbki cieplnej, w środku i pod koniec gotowania.

Do jakich potraw dodaje się seler

To aromatyczne warzywo jest tak wszechstronne, że ze wszystkich jego części można przyrządzić pyszny posiłek. Oto kilka wskazówek, gdzie dodać seler:

• Świeże liście, korzenie i łodygi - w sałatkach i gulaszach.
• Zupy z przecierów warzywnych z selera są bardzo popularne.
• Używany jako dodatek do różnych potraw. Dobrze komponuje się z warzywami, takimi jak ziemniaki, marchew, rośliny strączkowe i drób.
• Świeże liście, ogonki i korzenie do zup i sosów.
• Delikatnych liści używaj jak każdego pikantnego zioła: drobno posiekaj, zrywaj rękami lub zostaw w całości. Dorzuć je z zieloną sałatą lub winegretem, frytkami, zupami i sosami. Przed podaniem udekoruj naczynie gałązkami.
• Wypróbuj sok z selera w połączeniu z ogórkiem, kapustą i jabłkiem, aby uzyskać orzeźwiający napój. To warzywo dodaje wyrazistego aromatu i smaku i nie jest przesadnie słodkie. Spróbuj również w koktajlach: dobrze komponuje się z tequilą lub ginem.
• Smażyć cienko pokrojony korzeń selera z kurczakiem, wołowiną lub indykiem. Szybko się gotuje, ale pozostaje chrupiąca.
• Dodaj posiekany korzeń do puree ziemniaczanego, aby uzyskać pikantny smak i aromat.
• Najlepszym zastosowaniem mrożonych łodyg selera są dodatki, zupy, gulasze i sosy. Możesz dodać go bezpośrednio z zamrażarki do naczynia bez rozmrażania.
• Tarte korzenie i posiekany seler miesza się z posiekaną papryką, marchewką, natką pietruszki i dodaje 20% soli do całkowitej masy mieszanki warzywnej. Okazuje się, że jest to wszechstronna przyprawa, która dobrze trzyma się w lodówce. Stosuje się go zamiast soli do przyrządzania zup ziemniaczanych i zbożowych.
• Przyprawy z nasion selera dobrze komponują się z grillowanymi mięsami (zwłaszcza żeberkami wieprzowymi), zupami pomidorowo-warzywnymi, bulionami mięsno-drobiowymi, omletami i marynatami.

Zupa selerowa (na odchudzanie) - wideo

Sałatka z selerem i jabłkiem - wideo

Petiolate

Te odmiany selera są uprawiane ze względu na mięsiste i soczyste łodygi. Spożywane są świeże, gotowane, przetwarzane wszystkimi znanymi metodami.

Malachit

Średnio wczesna ocena. Dojrzałość techniczną osiąga w 80-90 dni. Wysokość rośliny - 0,4 m. Liście są ciemnozielone, a ogonki są jasnozielone. „Malachit” wyróżnia się grubymi i mięsistymi ogonkami. Roślina waży 0,7-1,2 kg. Dobry smak i przyjemny korzenny zapach. Liście i ogonki liściowe są spożywane na świeżo, suszone, mrożone.

Odporność na zimno. Minus 5 ° C to temperatura bezpieczna dla malachitu. Wymagający pielęgnacji i składu gleby. Potrzebuje regularnego podlewania. W uprawie jako sadzonki nasiona wysiewa się pod koniec lutego. Sadzonki sadzi się, gdy osiągną wysokość 12-15 cm i mają 3-5 liści. Wzór lądowania ma wymiary 60x20 cm. Od 1 mkw. m otrzymać do 4 kg zieleni - liści i ogonków.

Aby określić świeżość selera naciowego, przełam łodygę - jeśli usłyszysz chrupnięcie, produkt jest świeży.

Złoto

Plenna odmiana średnio sezonowa o dobrym smaku i silnym zapachu. Roślinność - 160-170 dni. Waga rośliny - 0,8 kg. Ogonki są złocisto-jasnozielone. Do sałatek i gotowania. Ogonki długo zachowują świeżość, można je zamrozić.

Gatunek samowybielający. Wydajność - 5 kg / mkw. m. Aby ogonki były białe i smaczne, roślina wyrasta w drugiej połowie lata. Schemat sadzenia - 60x30 cm Wysiew na przełomie lutego i marca. Sadzenie sadzonek - w pierwszej połowie maja. Siewają na niezabezpieczonej glebie w drugiej połowie wiosny.

Pascal

Od odmian w połowie sezonu. Wymaga wybielania. Dojrzewa w 100 dni. Wydajność - do 4 kg / mkw. m. Waga rośliny - do 0,5 kg. Ogonki są ciemnozielone, ich długość 20-22 cm Spożywane są świeże, konserwowane, dodawane jako przyprawy do różnych potraw.

W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się w połowie marca i na początku kwietnia. Sadzenie sadzonek w ziemi - koniec maja, kiedy roślina będzie miała 5-6 liści. Schemat sadzenia to 35x40 cm. Na jednym metrze kwadratowym uprawia się 3-5 kg ​​zieleni. Aby poprawić jakość ogonków, są one wybielane na 2 tygodnie przed zbiorem, przesuwając je i owijając arkuszem papieru.

Zwycięstwo

Od odmian średnio późnych. Nadaje się do uprawy na niezabezpieczonym gruncie. Wysokość do 0,65 m. Długość liści - 30 cm Ogonki szmaragdowozielone, soczyste, mięsiste, o delikatnym aromacie.

Dojrzałość techniczną osiąga w 130 dni. Wydajność - 4 kg / mkw. m. Ogonki są używane do sałatek, zup, dodawane do różnych potraw.

Tango

Odmiana owocująca od połowy sezonu. Okres wegetacyjny trwa 170 dni. Ogonki są długie - do 50 cm, kolor niebiesko-zielony, nie ma gruboziarnistego włókna. Roślina waży do 1 kg. Odmiana ma wysoki aromat, długo zachowuje swój wygląd, miąższ ma doskonały smak, jest delikatny i soczysty.

Wymaga podlewania, rozluźniania i karmienia. Wydajność 2-4 kg / m2 m. Są sadzone metodą szerokiego rzędu. Rozstaw rzędów - 45-50 cm Głębokość siewu - 0,5 cm Odporny na niskie temperatury.

Anita

Różnorodność włoskich dań. Bardzo smaczne. Roślina z wyprostowaną rozetą, wysokość 60-65 cm, ogonki zielone, bardzo soczyste i chrupiące, o doskonałym aromacie, niewłókniste. Od 1 mkw. m łatwo jest wyciągnąć do 3-4 kg ogonków.

Okres wegetacji od kiełkowania do dojrzewania technicznego - 90 dni. Używana jako przyprawa do potraw, spożywana na świeżo iw puszkach. Utrzymuje prezentację przez długi czas. Wysokość krzewu 30-60 cm Wysoka odporność na mróz. Uprawa - typ sadzonka i sadzonka.

Seler to pożywienie wspomagające odchudzanie. Zawiera specjalny błonnik w 100 g - tylko 16 kcal. Ale co najważniejsze, trawiąc seler, organizm zużywa wielokrotnie więcej energii niż otrzymuje.

Atlant

Od odmian w połowie sezonu. Gotowe do spożycia w 160 dni. Rozeta prosta, średnica 45 cm, wysokość 40 cm, liście średniej wielkości, zielone, błyszczące. Ogonki są średniej wielkości, zielone, z lekko karbowaną powierzchnią. Waga ogonków z jednej rośliny wynosi 0,3-0,4 kg.

Rośnie sadzonka. Wymaga wybielenia - w celu poprawy smakowitości ogonków. Przez dwa tygodnie ogonki są zawijane w papier. Wydajność od 1 m2 m - 2,8-3,3 kg. Schemat sadzenia 35x40 cm Odmiana wrażliwa na nawożenie - próchnica, obornik, popiół, nawozy złożone. Praktykuje się mulczowanie humusem. Nasadzenia są spulchniane i podlewane.

Męska męskość

Odmiana wczesna dojrzała. Dojrzewanie - 150-165 dni. Gniazdo jest mocne i wyprostowane. Liście są średniej wielkości, zielone, błyszczące. Masa rośliny - 0,75-0,8 cm Ogonki grube, mięsiste, jasnozielone, pachnące. Waga ogonków do 0,65 g. Długość rośliny - 55 cm Spożywane świeże, marynowane, konserwowane, dodawane do sałatek.

Schemat sadzenia sadzonek: 20x50 cm Wydajność od 1 m2. m - 3,3-3,8 kg. Uprawiane na zewnątrz. Dobra prezentacja i wysoki smak.

Jak zastąpić seler w przepisach

• 1 średni ogonek liściowy, bez liści = ½ szklanki grubo posiekanych lub posiekanych warzyw = 40 g suszonego selera.
• 30 gramów posiekanego selera = 4 łyżki = ¼ filiżanki.
• 1 szklanka drobno posiekanego selera = 125 g
• 10 łyżek suszonego selera naciowego = 60 g.

Seler jest dobrze znany z tego, że jest niskokaloryczny, ale jego korzyści zdrowotne wykraczają daleko poza stosowanie go jako pożywienia dietetycznego. Włączając seler do swojej diety, nie tylko zmniejszysz ryzyko zachorowania na raka, ale także zapobiegniesz wielu innym problemom zdrowotnym ze względu na wiele korzyści.

Jaką zawartością wewnętrzną szczyci się seler

Seler może pochwalić się wszystkimi swoimi głównymi dobroczynnymi właściwościami wyłącznie ze względu na swój skład wewnętrzny lub chemiczny. Z czego składa się ta roślina bardziej szczegółowo:

• Witaminy: A, B, C, E, K;
• Kwasy: etavdiic, organiczne;
• Pierwiastki chemiczne: żelazo; wapń; magnez; fosfor;
• Inne pierwiastki: cukier, sól, białko, olejek eteryczny;

Przyjrzyjmy się teraz bliżej konkretnym zaletom tego zabawnego warzywa.

Sadzenie sadzonek w ziemi

Sadzonki selera można sadzić w otwartym terenie po ustabilizowaniu się stosunkowo ciepłej pogody. W większości rejonów naszego kraju najlepszy czas na przeszczep to połowa maja. Łóżko powinno znajdować się w otwartym, nasłonecznionym miejscu. Na 2 tygodnie przed sadzeniem do gleby dodaje się 250 g mąki dolomitowej i 40 g nitroammofoski (1 m2) i wykopuje. W przypadku braku deszczu grządkę należy podlać, aby rozpuścić nawóz.

Otwory wykopuje się w odległości 35 cm od siebie, między rzędami pozostawia się 40 cm. Sadzonki sadzi się poprzez ściśnięcie ziemi wokół sadzonek, podlewanie i ściółkowanie gleby. Bardzo ważne jest, aby nie zakopywać roślin. Punkt wzrostu (środek rozety) musi znajdować się nad ziemią, w przeciwnym razie młode liście nie będą w stanie przebić się do światła, a roślina umrze.

Sadzonki selera lepiej sadzić w ogrodzie przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem

W naszych ogrodach nie ma roślin, które mogłyby uciskać seler lub mieć na niego negatywny wpływ. Sadzona w pobliżu cebula, fasola, kapusta czy pomidory mogą przyspieszyć jego wzrost, a seler z kolei odstraszy szkodliwe owady, które przeszkadzają sąsiadom mocnym aromatem. Niepożądanymi poprzednikami są marchewki i buraki.

ostatnie wejścia

Dżem z płatków róży i jego 7 korzyści zdrowotnych, których prawdopodobnie nie wiedziałeś, jakimi owocami jesteś według znaku zodiaku 11 najlepszych odmian winogron, które pomogą Ci stworzyć wyjątkowe wino domowej roboty

Wideo: sadzenie selera

Jakie odmiany wybrać dla różnych regionów uprawy

W naszym kraju istnieje kilka stref klimatycznych, dlatego przy wyborze odmiany do sadzenia bierze się pod uwagę czas jej dojrzewania: wczesne, średnie, późne.

W regionach centralnych i południowych zwyczajowo uprawia się odmiany wczesne i późne. Wczesne trafią do sprzedaży zieleniny na rynku, te późniejsze będą miały czas na dojrzewanie i będą dobrze przechowywane.

W regionach północnych tradycyjnie sadzi się tylko odmiany wczesne i środkowe. Ze względu na nadejście chłodów późne nie dojrzewają. Odmiany zbyt wczesne też nie są sadzone - wpadają pod przymrozki. Ale jeśli sadzisz je w szklarni i obserwujesz warunki uprawy, zbiory są takie same jak w centralnej Rosji.

Na Ural i Syberię odpowiednie są odmiany: od korzenia - Rozmiar rosyjski i Egor, z liści i ogonków - wszystkie powyższe.

Dla centralnej Rosji, północno-wschodnich i centralnych regionów: od korzenia - Diamant i Jabłochny, od liści i ogonków liściowych - wszystkie wymienione powyżej odmiany.

Odmiany

W naturze istnieją trzy rodzaje tego warzywa:

Każdy z tych gatunków jest uprawiany zgodnie z jego przeznaczeniem. Liście zbierane są z selera naciowego bogatego w witaminy. Można je zbierać przez cały sezon: od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Z selera naciowego zbiera się soczyste ogonki. Czas zbiorów przypada na koniec lata, początek jesieni. Soczyste warzywa korzeniowe zachwycą ogrodnika korzeniem selera. Zaczynają je zbierać jesienią. Ponadto jeden taki produkt waży od czterystu do ośmiuset gramów. Ponadto z tego gatunku można zbierać liście.

Pielęgnacja sadzonek

Wraz z pojawieniem się dwóch prawdziwych liści sadzonki selera można pokroić w osobne doniczki. Do tych celów odpowiednie są plastikowe jednorazowe kubki lub specjalne kasety do sadzonek o pojemności 150-200 mg. Przed zerwaniem sadzonki należy podlać, aby nie uszkodzić korzeni roślin.

Sekwencja nurkowania:

1. Przygotowane pojemniki wypełnić ziemią i lekko zagęścić.
2. Użyj patyczka lub ołówka, aby zrobić wgłębienie na środku kubka.
3. Podnieś patykiem sadzonkę selera, ostrożnie wyciągnij i przenieś do osobnej szklanki.
4. Opuść korzeń do dziury i ściśnij ziemię wokół niego.
5. Podlewaj sadzonki i, jeśli to konieczne, dodaj ziemię bez pogłębiania kiełków.

   

   Podczas nurkowania punkt wzrostu rozety selera musi pozostać nad powierzchnią gleby

Ścięte sadzonki należy umieścić w jasnym, chłodnym miejscu. Rosnące sadzonki należy podlewać regularnie, ale niezwykle ostrożnie, aby delikatne kiełki nie uszkodziły strumienia wody. Najlepiej nadaje się do tego zwykła strzykawka medyczna.

Ukorzenione sadzonki należy karmić. Zwykle dzieje się to 7-10 dni po zerwaniu. Możesz użyć wodnego roztworu nitroammofoski, ale stężenie powinno być 2 razy słabsze niż w przypadku roślin dorosłych. Dlatego na 1 wiadro wody wystarczy 0,5 łyżki. l. nawozy. Sadzonki można karmić tylko rano i na mokrej glebie. Jeśli gleba w pojemnikach jest sucha, wymagane jest wstępne podlewanie.

Przed posadzeniem sadzonek w ziemi konieczne jest utwardzenie roślin przez 2 tygodnie. Najpierw wyjmij pojemniki do ogrodu (lub na balkon) na 15–20 minut.Należy to robić rano lub wieczorem, aby delikatne liście nie spadły pod palące słońce. Każdego dnia czas ćwiczeń wydłuża się, aby do czasu sadzenia sadzonki mogły być w powietrzu przez cały dzień.

Wyhodowane zahartowane sadzonki można sadzić w otwartym terenie

Środki ostrożności

Korzeń selera, którego korzyści i szkody należy wziąć pod uwagę przy jego stosowaniu, ma pewne przeciwwskazania. Negatywny wpływ tego warzywa na organizm kobiet w ciąży (szczególnie po szóstym miesiącu) i matek karmiących jest znany od bardzo dawna. Badania wykazały, że zielona roślina wytwarza dużo gazu. Ma to negatywny wpływ na płód i stan już urodzonego dziecka, które odżywia się mlekiem matki.

Co zaskakujące, szkoda warzywa przejawia się również w jego negatywnym wpływie na mózg osoby z padaczką. Aby powstrzymać się od nadmiernego jedzenia korzenia selera, zaleca się stosowanie go osobom cierpiącym na żylaki, zakrzepowe zapalenie żył i stany nadkwasoty. Ponadto osoby z kamicą nerkową powinny ograniczyć stosowanie tej rośliny, ponieważ powoduje ona aktywny ruch kamieni nerkowych, a to jest bezsporny fakt. Regularne przyjmowanie tego korzenia w pożywieniu doprowadziło do konieczności interwencji chirurgicznej. Ale dla zdrowego ciała taki negatywny efekt nie jest znaczący. Jednak we wszystkim trzeba przestrzegać miary.

Na podstawie powyższego możemy stwierdzić, że korzeń selera, którego korzyści i szkody są niewątpliwe, należy spożywać racjonalnie. Jeśli masz wątpliwości, czy możesz zjeść to zdrowe warzywo, skonsultuj się z ekspertami.

Reprodukcja

Rozmnażanie selera następuje dzięki nasionom, ale nie kiełkują one bardzo długo. Z tego powodu wysiewa się je wcześniej, aby wyhodować sadzonki. Ponadto ta metoda sadzenia selera przyczynia się do doskonałych zbiorów. Należy zauważyć, że nasiona tej kultury mają niezwykłą cechę. Stają się lepszej jakości i mają lepsze podobieństwo, jeśli są przechowywane przez kilka lat. Jednocześnie ziarno, które leżało przez trzy, a nawet cztery lata, wykiełkuje szybciej niż to zebrane w tym roku. Ale można tego użyć tylko wtedy, gdy nasiona są zbierane samodzielnie. Nikt nie może rzetelnie powiedzieć nic o tych sprzedawanych w sklepie.

Kompatybilność selera z innymi produktami

A więc sok z selera + sok:

• arbuz (oczyszcza nerki i pęcherz);
• pomarańczowy (normalizuje wysokie ciśnienie krwi);
• jabłka (neutralizuje kwaśne środowisko w organizmie);
• ogórek (uzupełnia niedobór witaminy A);
• grejpfrut (pomaga przy wrzodach żołądka);
• cytryna i rokitnik (debuguje tarczycę);
• pietruszka (łagodzi upał i służy jako dobra profilaktyka zapalenia stawów);
• marchewki (wzmacnia układ odpornościowy i nerwowy).

dary natury

Uprawa zieleni na parapecie

Seler można uprawiać przez cały rok w domu na parapecie. Przygotowanie nasion i siew są takie same jak na otwartym terenie, a nawożenie odbywa się jak w przypadku sadzonek. Aby uzyskać zieleń do wycięcia konieczne jest, aby okno lub balkon były skierowane w stronę słoneczną. Zimą sadzenie będzie musiało zostać uzupełnione fitolampem.

Optymalna temperatura do uprawy selera w pomieszczeniach wynosi 15-18 ° C. Jeśli jest cieplej, a oświetlenie jest niewystarczające, sadzonki rozciągną się, będą cienkie i kruche. Konieczne jest podlewanie roślin osiadłą wodą o temperaturze pokojowej.

Seler i inni przedstawiciele pikantnych zieleni dobrze czują się w doniczkach na lekkim parapecie

I to uspokoi twoje nerwy ...

Seler pozytywnie wpływa na nasz układ nerwowy. W ludzkiej krwi obecny jest tak zwany hormon stresu. Substancje wchodzące w skład tej rośliny działają na nas kojąco i uspokajająco.Wynika to ze znacznego spadku zawartości tego hormonu we krwi. Dlatego zamiast uciekać się do stosowania środka uspokajającego, możesz po prostu zjeść trochę magicznego warzywa lub wypić uzyskany z niego sok.

Wybór miejsca lądowania

Seler uwielbia słoneczne miejsca. Ale może również tolerować półcień. Jednocześnie jego zielenie stają się bardziej aromatyczne.

Gleba powinna być luźna i zawierać wystarczającą ilość składników odżywczych. Gleby kwaśne należy wapnować. Poprzednikami selera mogą być dowolne rośliny warzywne, z wyjątkiem upraw parasolowych (marchew, buraki itp.).

Selera można sadzić w zacienionym miejscu, aby uzyskać bardziej aromatyczne warzywa.

Wynika to z faktu, że te warzywa mogą mieć te same choroby i szkodniki.

Można go również sadzić między rabatami z innymi roślinami:

• cebule
• ziemniaki
• ogórki
• czosnek
• kapusta itp

powrót do menu ↑

Zobacz także: jagoda Kalina Krasnaya: i jej użyteczne właściwości i przeciwwskazania, a także 13 przepisów ludowych + recenzje

Stosowanie

Seler to kultura, w której zjada się wszystkie części rośliny

Jej wegetatywne części są słodko-gorzkie w smaku. Posiadają przyjemny aromat. Smak może się różnić w zależności od odmiany. Korzenie, nasiona warzyw można suszyć, nakładać na świeżo. Liście - zamarzają.

Selera może być spożywana jako świeża, suszona, marynowana

Suszone części są włączane do mieszanki przypraw. Łodygi selera są duszone, smażone i przygotowywane z nich sałatki.

Uważa się, że seler najlepiej dodawać do potraw warzywnych z:

• bakłażan
• kapusta
• fasolki
• pomidor
• ziemniaki
• marchewki

Warzywa często łączy się z mięsem, grzybami, rybami. Warzywo korzeniowe jest w stanie poprawić smak sosów, zup, dań jajecznych, sałatek.

Nasiona są używane do produkcji soli selerowej lub do dodania aromatu kuchennego.

Seler to produkt niskokaloryczny... 100 g łodyg, liście zawiera tylko 12-16 kcal, korzenie - 32 kcal. Dlatego jest często używany do odżywiania.

Warzywo można spożywać nie więcej niż 150 g dziennie.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Granat w domu: rośnie z nasion i pielęgnacji, użyteczne właściwości i przeciwwskazania + Recenzje

Zawartość kalorii, skład i indeks glikemiczny

Seler to dwuletnia kultura roślinna używana przez ludzi od czasów starożytnych. Starożytni Egipcjanie i Rzymianie używali tej rośliny jako lekarstwa, robiąc z niej wszelkiego rodzaju preparaty i wywary. To warzywo zaczęło być dodawane do żywności nieco później, jednak bardzo szybko zyskało ogromną popularność.

W starożytności to warzywo było nazywane „lekarstwem na wszystkie choroby” i rzeczywiście nim jest. Roślina stosowana jest profilaktycznie w leczeniu wielu schorzeń. Seler uznawany jest za skuteczny środek przeciwnowotworowy, ponieważ może znacznie spowolnić rozwój choroby.

Wysiew nasion do sadzonek

Nasiona selera kiełkują przez długi czas, a sama roślina rozwija się powoli. Nawet w przypadku odmian wcześnie dojrzewających okres cięcia zieleniny przypada w najlepszym przypadku 2,5 miesiąca po wykiełkowaniu. Aby skrócić czas uprawy na zewnątrz (lub uzyskać wczesne zbiory), seler jest uprawiany przez sadzonki. Najlepszy czas na wysiew nasion to koniec lutego lub początek marca.

Wideo: uprawa selera

Przygotowanie nasion i gleby

Nasiona selera przeznaczone do siewu moczy się w wodzie o temperaturze pokojowej przez 2-3 dni. Przed namoczeniem wskazane jest marynowanie ich w mocnym roztworze nadmanganianu potasu:

1. Nasiona są zawijane w bawełnianą serwetkę, umieszczane na spodku i zalewane roztworem.
2. Następnie serwetkę myje się w czystej wodzie i pozostawia w stanie mokrym na kilka dni.
3. Zaleca się przykryć spodek plastikową torbą, aby woda nie wyparowała.

   

   Podczas moczenia nasion ważne jest, aby zapobiec parowaniu wilgoci, dlatego lepiej jest przykryć pojemnik polietylenem

Przed siewem nasiona należy dobrze wysuszyć. Dla wygody miesza się je z suchym piaskiem rzecznym.

Możesz samodzielnie przygotować glebę lub kupić gotową glebę do sadzonek. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że seler nie lubi zakwaszonego środowiska, a gotowa gleba najczęściej zawiera torf, czyli składnik kwaśny. Dlatego wskazane jest dodanie odtleniacza - mąki dolomitowej lub popiołu w ilości 20–30 g na 1 kg zarówno do magazynu, jak i do mieszanki własnego preparatu. Podczas samodzielnego przygotowania gleby na 3 części gleby ogrodowej weź 1 część kompostu i piasku, dodaj 0,5 części wermikulitu lub podłoża kokosowego - dla kruchości.

Siew subtelności

Możesz wysiewać nasiona selera na sadzonki w dowolnych plastikowych pojemnikach. Ważne jest, aby nie zapomnieć o wykonaniu otworów drenażowych w dnie zbiornika, aby nadmiar wody nie gromadził się i nie kwaśny.

Etap wysiewu nasion:

1. Napełnij pojemnik przygotowaną glebą.
2. Nasiona zmieszane z piaskiem wysiewać w rzędach w odległości 5–6 cm od siebie.
3. Posyp je cienką warstwą ziemi i spryskaj wodą z butelki z rozpylaczem.
4. Przykryj pojemnik plastikową torbą i umieść w ciepłym, jasnym miejscu.

Po 2-3 tygodniach pojawią się pierwsze pędy, a torbę można wyjąć. Aby zapobiec rozciąganiu się sadzonek, przestawia się je w chłodniejsze miejsce (o temperaturze nie wyższej niż 18–20 ° C). Rosnące rośliny należy spryskiwać na czas, zapobiegając wysychaniu gleby.

Po pojawieniu się pędów pojemniki są przestawiane w jasnym, chłodnym miejscu.