Jak przechowywać kapustę włoską przez całą zimę?

Kapusta włoska to zdrowe warzywo, niestety nie znane wszystkim ogrodnikom. Zewnętrznie przypomina białą kapustę i trochę ją przypomina w smaku. Ale przez soczystość i delikatność liści nie można ich porównać! Kapusta włoska tworzy wspaniałe świeże sałatki witaminowe, które rzadko pojawiają się na zimowym stole. Można z niej gotować również inne dania: farsz do ciast i gołąbków, barszcz i zupy. Ale jeśli wyhodowałeś tylko kilka główek kapusty, nie powinieneś ich smażyć ani dusić. Zostaw na świeże sałatki, z białej kapusty nie są tak smaczne. A jak przechowywać kapustę włoską, porozmawiamy teraz.

Opis odmian

Ten rodzaj kapusty, podobnie jak brukselka, jest bardzo rzadki w ogrodach w Rosji. Uprawa kapusty niewiele różni się od techniki rolniczej białogłowego krewnego. Jego ograniczona dystrybucja powinna wiązać się z mądrością ludową, o czym świadczy powiedzenie: „Nie muszę robić tego, co najlepsze, zostawcie mi to, co dobre”.

Państwowy Rejestr Rosji obejmuje 22 odmiany, z których 13 to odmiany hybrydowe. Pierwsze odmiany zostały wpisane do rejestru w 1950 r., W 2020 r. Dodano kolejne dwie nowe odmiany: "Viratoba" i "Madeleine". Odmiany nie są podzielone na strefy i są uprawiane we wszystkich regionach kraju. Odmiany mają różne okresy dojrzałości:

• bardzo wczesne dojrzewanie (od 90 dni): Petrovna, Pirozhkovaya;
• wczesna dojrzałość (105-120 dni): Elena F1, Golden wczesna, moskiewska koronkarka, Nyusha, Salima F1, Yubileinaya 2170;
• środek sezonu (120-135 dni): Melissa F1, Sphere F1, Uralochka, Extrema F1;
• średnio późno: Vertu 1340, Madeleine F1, Ovasa F1, Morama F1;
• późno (140 dni lub więcej): Alaska, Virotoba F1, Virosa F1, Jade F1, Nadia.

Cechą szczególną kapusty włoskiej, oprócz niezwykłego wyglądu, są szczególnie delikatne liście. Można je porównać do delikatnych liści kapusty pekińskiej. Dlatego polecany jest do żywności dla niemowląt i osób starszych.

Jest to produkt dietetyczny, jego wartość odżywcza jest wyższa niż u odmiany białogłowej. Stosowanie tego warzywa, zgodnie z międzynarodowymi badaniami medycznymi, pomaga organizmowi zwalczać wiele zaburzeń organizmu:

• łatwo przyswajalny i szybko wchłaniany, ułatwiający pracę przewodu pokarmowego;
• przywraca metabolizm;
• uspokaja układ nerwowy;
• wzmacnia kości;
• normalizuje ciśnienie krwi;
• odnawia skład krwi;
• stabilizuje pracę mięśnia sercowego.

Kapusta włoska jest bardzo bogata w witaminy, mikroelementy, działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, moczopędnie, przeciwutleniająco. W przypadku wrzodów żołądka, zapalenia żołądka, należy ograniczyć stosowanie warzyw.

Czyszczenie i przechowywanie

Wczesne odmiany dojrzewające zbiera się, gdy główki kapusty stają się jędrne. Termin zbioru odmian późno dojrzewających dobiera się w zależności od tego, czy przewiduje się długotrwałe przechowywanie. Do przechowywania w zimie główki kapusty należy zbierać w temperaturze co najmniej -3 C.

Najlepszym sposobem przechowywania kapusty jest umieszczenie jej w drewnianych skrzynkach, ale główki kapusty nie powinny się stykać.

Warto pamiętać, że jadalne są również liście kapusty włoskiej.

Aby przechowywanie kapusty zakończyło się sukcesem, musisz przestrzegać kilku zasad:

• Niepożądane jest podlewanie rośliny przed obcięciem głów.
• Lepiej jest kroić kapustę przy suchej pogodzie.
• Konieczne jest pozostawienie 2-3 arkuszy liści okrywowych na główce kapusty, co ochroni ją przed wpływami zewnętrznymi.
• Główki kapusty muszą ważyć co najmniej funt; im większa główka kapusty, tym lepiej jest przechowywana.
• Do długotrwałego przechowywania nadają się tylko zdrowe główki kapusty, które nie są lekko zamrożone;
• nie mają zgniłych obszarów;
• nie zaatakowane przez szkodniki lub choroby grzybowe.

Przed włożeniem kapusty do przechowywania należy ją wysuszyć: główki kapusty posypać okruchami kredy i rozłożyć na dwa lub trzy dni w suchym pomieszczeniu na półkach, najlepiej kratowanych. Musisz także skrócić ich kikuty do dwóch lub trzech centymetrów.

Teoretycznie można przechowywać kapustę włoską przez okres do sześciu miesięcy, ale wielu ogrodników mówi w najlepszym przypadku o przechowywaniu przez dwa do trzech miesięcy. Stworzenie odpowiednich warunków odgrywa ważną rolę:

• Główki kapusty należy przechowywać w drewnianych skrzynkach, pozostawiając między nimi odległość kilku centymetrów.
• Kapusta jest przechowywana w pozycji ściętego pnia do góry.
• Temperatura przechowywania od 0 do 3 C.
• Wilgotność powietrza 90–95%
• Pomieszczenie powinno być wolne od grzybów, pleśni i gryzoni; wskazane jest traktowanie piwnicy lub piwnicy środkiem antyseptycznym.

Kapustę włoską można przechowywać nie tylko w pudełkach:

• Dozwolone jest przechowywanie główek kapusty w siatce zawieszonej pod sufitem, przy czym należy je umieszczać osobno, z kilkumentymetrową przerwą między kratkami.

  
  Niektórzy trzymają kapustę nie w sieciach, ale na pniakach

• Możesz zrobić piramidę z głów kapusty i piasku. Największe okazy należy ułożyć u podstawy, na której ułożone są pniaki do góry. Warstwę kapusty całkowicie zasypać piaskiem, a kolejną warstwą ułożyć mniejsze główki kapusty (należy je ułożyć pniakami w dół), które ponownie zasypujemy piaskiem. Zgodnie z tą zasadą główki kapusty umieszcza się na samym szczycie piramidy. Możesz również przykryć główki kapusty piaskiem w pudełku.
• Główki kapusty można owinąć folią spożywczą lub grubą warstwą papieru.

Wideo: Kapusta włoska jest godnym konkurentem dla białej kapusty

Sadzenie nasion

Uprawa kapusty włoskiej jest możliwa metodą sadzonkową i bez sadzonek. Sadzonki są potrzebne, aby przedłużyć sezon wegetacyjny. Do zbioru kapusty średnio dojrzewającej na południu kraju stosuje się metodę bezpestkową. Podczas sadzenia bez pestek nasiona wysiewa się w szklarniach lub na chronionym podłożu.

Warzywa wczesne wysiewa się na początku pierwszego wiosennego miesiąca, w marcu, odmiany późne - na początku kwietnia, dojrzewanie średnie - w połowie kwietnia.

Chociaż sadzonki pojawiają się w temperaturze + 3-5 ° C, temperatura odpowiednia do rozwoju roślin to + 12-18 ° C w dzień i + 2 ° C w nocy.

Przygotowanie nasion do siewu polega na przejściu następujących procedur:

• oddzielanie nasion zdolnych do życia w osolonej wodzie;
• podgrzewanie w gorącej wodzie do dezynfekcji;
• utrzymywanie pierwiastków śladowych w roztworze;
• chłodzenie przez jeden dzień w lodówce;
• suszenie przed zejściem na ląd.

Przygotowana mieszanka gleby powinna być luźna, pożywna, wilgotna i oddychająca. Wymieszaj torf, piasek lub mech, ziemię w równych częściach. Teren nie jest pobierany ze szklarni i ogrodu.

W skrzynce do sadzenia rowki wykonuje się co 3 cm i na głębokość 1 cm, rozlewa się słabym roztworem nadmanganianu potasu, a nasiona układa się w odległości 1 cm od siebie. Uprawy są przykryte szkłem, aby zatrzymać wilgoć.

Sadzonki pojawiają się drugiego lub trzeciego dnia. Szkło jest z nich usuwane, przenoszone do jasnego pokoju. Temperatura w ciągu pierwszych siedmiu dni spada do + 6-10 ° C. W tym czasie sadzonki żywią się nasionami i rozwijają korzenie. Następnie temperaturę ponownie podnosi się do + 12-18 ° C.

Uprawa sadzonek

Wczesne odmiany nadają się do uprawy pierwszych zbiorów w czerwcu, przy zapewnieniu wystarczającej ilości światła, podlewania i pożywienia.

Nie ma specjalnych tajemnic dotyczących uprawy kapusty włoskiej.Jej technologia rolnicza jest taka sama jak u białogłowego krewnego. Pożywienie i woda to główne wymagania normalnego rozwoju sadzonek.

Naświetlanie na początku wzrostu powinno wynosić co najmniej 12 godzin. W domu do uprawy wczesnych odmian stosuje się sztuczne oświetlenie. Kapusta to roślina długiego dnia. Dorosła roślina nie wymaga światła.

Temperatura zapewniająca optymalny rozwój roślin wynosi + 15-18 ° С.

Podlewanie jest konieczne dla rośliny przez cały sezon wegetacyjny. Kapusta ma powierzchowne, włókniste korzenie i bardzo duże liście, które odparowują dużo wilgoci. Podlewanie jest szczególnie ważne w okresie rozwoju młodych roślin i zawiązywania główek. Intensywny wzrost warzyw obserwuje się tylko przy 90% wilgotności gleby.

Przy uprawie sadzonek w kasetach lub pojedynczych doniczkach nie wyrasta, otrzymuje wystarczającą ilość światła, lepiej zakorzenia się podczas przeładunku i daje wyrównany plon. Nasiona i ziemia są znacznie oszczędzane. W przypadku nasadzeń przemysłowych uprawia się go tylko w ten sposób.

Jeśli sadzonki rosną w dużym pudełku z sadzonkami, to kilka dni po pojawieniu się sadzonek należy je pokroić w oddzielne kubki. Podczas przesadzania korzenie są skracane, przecinając je o 1/3 części, sadzonka jest zakopywana do pierwszych liści.

Pierwsze karmienie odbywa się tydzień po posadzeniu. Konieczne jest stymulowanie rozwoju systemu korzeniowego.

Jeśli sadzonki są mocne i zdrowe, nie wykonuje się dodatkowego karmienia. Przy słabych, wydłużonych sadzonkach nadal karmią się co 7-10 dni. Odżywianie jest ważne dla sadzonek, gdyż w tym okresie wzrostu zużycie niezbędnych pierwiastków z gleby jest największe.

Sadzonki szybko przetwarzają żywność z niewielkiej objętości gleby, w której się znajdują. Aby roślina nie cierpiała na niedobory żywieniowe, nawożenie przeprowadza się 2-4 razy.

Sadzonki uprawiane w kasetach są karmione dwukrotnie:

1. Po pojawieniu się 2 liści.
2. Przed utwardzeniem.

Sadzonki wymagające zrywania są karmione czterokrotnie.

Płynne opatrunki są najlepiej przyswajalne. Pierwsza podkora jest wykonywana, gdy pojawiają się dwa liście. W tej chwili lepiej jest karmić roztworem nawozów mikroelementowych:

• NPK + mikro;
• "Humat";
• Ultramag;
• „Activin”;
• Valagro.

W tym celu odpowiednie są naturalne środki:

• napar z popiołu;
• napar ze skorupek jaja;
• woda po umyciu mięsa lub ryb.

Odpowiednie są również środki chemiczne:

• superfosfat;
• mocznik;
• siarczan potasu.

Możesz używać preparatów humusowych, roztworów pierwiastków śladowych i preparatów mikrobiologicznych. Na przykład „Fitosporin-M” i „Gumi” nie tylko odżywiają rośliny, ale także chronią przed „czarną nóżką” i innymi infekcjami grzybiczymi.

Drugie karmienie odbywa się po posadzeniu. Jeśli pick nie zostanie wykonany, drugie karmienie jest wykonywane przed utwardzeniem. W tej chwili skuteczne jest stosowanie wodnego roztworu mineralnego nawozów.

Przed stwardnieniem łyżkę mocznika lub siarczanu potasu miesza się w wiadrze i wlewa do szklanki pod każdą rośliną.

Ważny! Opatrunek wierzchni przeprowadza się dopiero po podlaniu roślin.

Utwardzanie jest niezbędną procedurą przed przeniesieniem do ogrodu. Jest potrzebny do bezbolesnego przejścia do łóżek. Przez 2 tygodnie sadzonki przyzwyczajają się do temperatury zewnętrznej. Aby to zrobić, umieszczają go na podwórku na kilka godzin, zwiększając czas każdego dnia.

Na kilka dni przed przeładunkiem odbywa się ostatnie karmienie. Aby to zrobić, rozpuść łyżeczkę superfosfatu, azotanu amonu i nitrofoski w wiadrze z wodą.

Sposób sadzenia kapusty włoskiej na zewnątrz można zrozumieć na podstawie doświadczenia w uprawie jej odmiany białej kapusty. Sadzonki standardowe są gotowe 45 dni po wysiewie. Powinna mieć 4-6 prawdziwych liści, mocną łodygę, wysokość 20-25 cm.

Posiew

Technologia uprawy kapusty włoskiej z nasion praktycznie nie różni się od metody uprawy białej kapusty.

Najważniejszą rzeczą, której potrzebują młode kiełki, jest terminowe podlewanie.... Jeśli postępujesz zgodnie z instrukcjami, możesz uzyskać dobre sadzonki, aw przyszłości - bogate zbiory.

Możesz kupić nasiona kapusty włoskiej w dowolnym sklepie specjalistycznym lub zamówić je online.

Koszt jednej paczki to około 40 rubli. Odmianę należy dobrać do własnych potrzeb i upodobań smakowych.

Pielęgnacja zewnętrzna

Kapusta włoska kwitnie na zewnątrz. W ogrodzie sadzona jest w połowie maja. Głębokość sadzenia - do liści liścienia.

Przygotowanie gleby do ogrodu rozpoczyna się jesienią ubiegłego roku. Gleba powinna być luźna, żyzna, o odczynie obojętnym. Wypełnij glebę obornikiem, popiołem, próchnicą. Kapusta jest pierwszą rośliną uprawną po zastosowaniu obornika.

Wiosną można również zająć ziemię pod grządki kapustne. Ale obornik nie jest już dodawany, gleba jest wypełniona nawozami mineralnymi: superfosfatem, mocznikiem, azotanem amonu.

Jałowe gleby piaszczyste i gliniaste nie nadają się do rozwoju tego warzywa.

Schemat sadzenia dla odmian wczesnych to 50x40 cm, dla odmian późniejszych - 50x50 cm Jest to roślina bardzo odporna na zimno. Na otwartym terenie czuje się świetnie nawet na Syberii. W południowych regionach Rosji zimuje w otwartych łóżkach w temperaturze -8 ° C.

Kapustę sadzi się w dołkach o głębokości 10 cm, przed i po przeniesieniu dołki należy dobrze rozlać wodą, do każdego wlewa się co najmniej 1,5 litra wody.

To jest kultura kochająca światło. Wskazane jest sadzenie na otwartych łóżkach, bez cienia. Dobrze rośnie na południowych stokach. Po posadzeniu sadzonek w łóżkach są one przyciemniane, aż się zapuszczą.

Kultura wymaga wilgoci, ale nie toleruje podlewania. Na początku sadzonki są podlewane codziennie, dorosła roślina - raz w tygodniu, ale bardzo obficie.

Podczas posypywania krople wilgoci spływają z woskowatych liści białej kapusty, na musujące liście Sabaudii, wręcz przeciwnie, utrzymuje się przez długi czas.

Ważny! Aby zapobiec pękaniu główek kapusty, konieczne jest podlewanie tylko u nasady.

Warzywo wymaga składników odżywczych. Top dressing wykonuje się podczas sadzenia w ziemi i podczas wiązania główek kapusty. Aby to zrobić, złóż wniosek:

• roztwór dziewanny;
• napar z popiołu lub chwastów;
• roztwory superfosfatu; mocznik;
• nitrophoski;
• drożdże;
• kwas borowy.

Warzywo szybko gromadzi nadmiar nawozu w postaci azotanów. Dlatego nie należy wykonywać niepotrzebnych opatrunków z roztworami o zwiększonym stężeniu.

Konieczne jest przestrzeganie płodozmianu, nie można nie sadzić kapusty włoskiej po roślinach z tej samej rodziny. Najlepsi poprzednicy:

• korzenie;
• rośliny strączkowe;
• ogórki;
• pomidory.

Trzy tygodnie po przeładunku na otwarty teren redliny są usuwane z chwastów, a łodygi są wypuszczane. Pień w ziemi daje dodatkowe korzenie, zwiększając obszar żerowania. Właściwa pielęgnacja pozwala uzyskać zdrowe rośliny o bogatych zbiorach.

Czy można solić kapustę włoską na zimę?

Uważa się, że solenie warzyw na zimę jest niemożliwe ze względu na delikatne liście, które rozprzestrzeniają się i tracą chrupkość. Przyczyną tego problemu jest zły dobór i przygotowanie składników lub nieudana receptura. Jeśli wszystkie niuanse preparatu zostaną zachowane, sałatka zimowa zachwyci Cię niesamowitym smakiem..

Przed wyborem przepisu ważne jest, aby zrozumieć technologię gotowania. Po soleniu warzywa są w roztworze soli stężenie 10% i wyższe. Prowadzi to do śmierci większości mikroorganizmów.

Fermentacja opiera się na fermentacji produktów.spowodowane działaniem specjalnych mikroorganizmów. W tym przypadku sól wzmacnia smak.

Podczas marynowania warzywa zalewamy solanką, która zawiera środek konserwujący, zwykle ocet. Tutaj też sól nie ma znaczenia.

Zalety i wady solenia

Solenie to powszechny sposób przygotowywania warzyw na zimę.... Jego główne zalety:

1. Do słoików nie dodaje się octu i innych konserwantów, więc ten preparat jest dozwolony nawet dla dzieci.
2. Podczas konserwowania solą często nie stosuje się obróbki cieplnej. Struktura składników odżywczych nie jest zaburzona, warzywa zachowują witaminy i minerały.
3. Kapusta pozostaje chrupiąca i nie rozpada się.
4. Warzywa wydzielają dużo soku, w którym są zakonserwowane i nabierają nowego, wyjątkowego smaku.

Jak wszystkie metody konserwacji, solenie ma swoje wady:

1. Ze względu na dużą ilość soli takie produkty są przeciwwskazane w nadciśnieniu, chorobie nerek.
2. W porównaniu z kapustą kiszoną konserwowaną w occie nie jest przechowywana długo - nie dłużej niż 8 miesięcy.

Zanotuj:

Cechy kiszenia ogórków na zimę w beczce

Jak prawidłowo marynować cebulę na zimę w słoikach

Metody solenia czerwonej kapusty na zimę