Uprawa szczawiu w otwartym polu. Sadzenie nasion wiosną i przed zimą

Szczaw to jedna z najpopularniejszych roślin wieloletnich w domkach letniskowych i ogrodach warzywnych. Ogrodnicy uwielbiają go nie tylko za doskonały smak i niewymagającą pielęgnację. Jego liście zawierają dużą ilość witamin (A, B, C i PP), minerałów i przydatnych kwasów (cytrynowy, jabłkowy i oczywiście szczawiowy). Obecność tego ostatniego znajduje odzwierciedlenie w szczególnej kwaskowatości, jaką cechuje szczaw zielony.

Młode pędy szczawiu służą do przyrządzania różnych zup, sałatek i wypieków. Zielone krzewy rośliny pojawiają się wczesną wiosną, gdy tylko topi się śnieg. W regionie moskiewskim pierwsze zbiory szczawiu można zbierać od początku maja.

Kiedy siać szczaw na zewnątrz

Roślina może wytrzymać wpływ zimna. Jego nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze +3 ° C. Nie uprawiaj wstępnie sadzonek, materiał do sadzenia można wysiewać bezpośrednio do otwartej gleby. Jeśli chodzi o czas siewu, sadzenie można przeprowadzić wczesną wiosną, latem i przed zimą.

Wiosną możesz rozpocząć siew, gdy jest możliwość pracy na roli. W tym sezonie będzie można zbierać plony.

Letni siew można wykonać po zakończeniu zbioru warzyw, które charakteryzują się wczesnym dojrzewaniem. Roślina będzie miała czas na niezawodne ukorzenienie przed nadejściem zimy.

Funkcje pielęgnacyjne

Najważniejszym aspektem pielęgnacji szczawiu jest jego podlewanie. Smak rośliny i bogactwo plonu zależą od tego, jak prawidłowo jest ona zorganizowana. Konieczne jest zapewnienie hodowli wystarczającej wilgotności. Z powodu jego braku w liściach gromadzi się duża ilość kwasu i nie będą one już jadalne. Brak wody powoduje, że roślina przedwcześnie wypuszcza strzały z kwiatostanami, co również prowadzi do utraty plonu. Podlewanie można wykonać zimną wodą z węża.

Sugerujemy zapoznanie się z:

• Uprawiamy lychnis z nasion
• Papaver lub po prostu mak: cechy odmian piwonii
• Jak wyhodować dużą Astrantię na zewnątrz
• Nerine: niezwykłe kwiaty do ogrodu
• Sadzenie i pielęgnacja Kampsis na Middle Lane

Inne cechy pielęgnacji upraw obejmują okresowe spulchnianie gleby wokół krzaków, zabijanie chwastów i usuwanie grotów strzał z kwiatostanami. Po obfitych zbiorach zaleca się karmienie rośliny naparem dziewanny lub ziół. Jesienią konieczne jest przycięcie liści i pokrycie gołych korzeni.

Jak sadzić nasiona szczawiu

Podczas siewu należy zachować odległość między rzędami 15-20 cm, a sadzenie wiosną wysiać na głębokość 1 mm. Pierwsze pędy można zobaczyć po 8-11 dniach. Aby przyspieszyć wschody, uprawy można przykryć folią. Po 7 dniach od początku wzrostu konieczne jest przerzedzenie łóżek. Odległość między nimi powinna wynosić 5-7 cm.

Do siewu letniego gleba musi być nasycona wilgocią. Aby to zrobić, na kilka dni przed sadzeniem nasion, łóżko należy obficie podlać wodą. Ziemia osiada więc nieznacznie, a woda deszczowa nie zmyje nasion w głąb ziemi.

Siew jest rzadko potrzebny. Nasiona kiełkują szybko, pierwsze pędy należy przerzedzić.Pomiędzy roślinami najlepiej pozostawić odstępy (2-3 cm). Zapewni to, że roślina będzie rosła duża i soczysta. Pielęgnacja i uprawa szczawiu w otwartym polu

Podlewanie tej rośliny odbywa się z uwzględnieniem pewnych zaleceń:

• Podczas aktywnego wzrostu rośliny należy ją obficie i regularnie podlewać.
• Jeśli pogoda jest gorąca, a gleba nie ma wilgoci, część gruntowa szybko się rozwinie, co doprowadzi do niepożądanego kwitnienia. W normalnych warunkach można się go spodziewać w drugim roku wzrostu. Aby szczaw był lepszej jakości, należy usunąć szypułki.

Metody uprawy w regionie moskiewskim

Na terenie regionu moskiewskiego można uprawiać zielenie szczawiu na trzy sposoby:

1. Na dworze.
2. W szklarni.
3. Na parapecie.

Najbardziej rozpowszechnioną metodą jest uprawa na terenach otwartych. Kultura jest odporna na zimno i może zimować bez dodatkowego schronienia. Jednak wcześniejszy zbiór można przeprowadzić w szklarni. Siewając szczaw na parapecie, należy zadbać o dobre oświetlenie i terminowe podlewanie.

Nawożenie i ściółkowanie

Wraz z nadejściem wczesnej wiosny należy poluzować i ściółkować glebę. Takie środki pomogą zachować składniki odżywcze w glebie i utrzymają w niej optymalny poziom wilgoci. Następnie glebę należy nawozić mieszaniną roztworu dziewanny (1: 6) i nawozów potasowo-fosforowych (10-25 g). Tę ilość kompozycji przyjmuje się na 1 m².

Aby utrzymać plon, po każdym ścięciu liści zaleca się stosowanie do gleby złożonych nawozów mineralnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na zawartość azotu. Jesienią w miejsca między legowiskami należy dodać 4-5 kg ​​próchnicy lub kompostu.

Dopuszcza się uprawę tej kultury w jednym miejscu nie dłużej niż 4 lata, po czym sadzenie należy odnowić.

Opis procesu wzrostu

Szczaw należy do wczesnych zielonych roślin odpornych na zimno. Ma mocny korzeń i długie liście zebrane w jedną rozetę. Kulturę wysiewa się wcześnie, ponieważ kiełkuje nawet w temperaturze 2 stopni. Dobrze rozwija się w temperaturach do 230 C.
Zaleca się sadzenie po:

• kapusta;
• wczesne ziemniaki;
• marchewki;
• Pietruszka;
• buraki.

Rosną w jednym miejscu przez 3-4 lata. W piątym roku liście stają się szorstkie, zmiażdżone, plon maleje, więc następuje przeszczep w inne miejsce. Kwitnie w drugim roku życia. Szypułki są usuwane, aby liście szczawiu nie były szorstkie, a smak nie pogorszył się.

Siać w rzędach. Grządki wykonuje się o długości około 1 m, między rzędami pozostawia się odstęp 20 cm Nasiona sadzi się na głębokość 1 cm w wilgotnej glebie w postaci suchej. Po wschodach gleba jest rozcieńczana i spulchniana. Gdy łóżka są pokryte folią, sadzonki pojawiają się po 5 dniach.

Szybkość procesu i od czego to zależy?

W pierwszym roku szczaw zbiera się 2,5-3 miesiące po wysiewie lub 45 dni po wykiełkowaniu, w drugim roku zbiór zbiera się w maju.

Pozytywny wpływ na rozwój kultury mają:

• odpowiednio dobrane miejsce siewu;
• wystarczające podlewanie bez podlewania;
• nawożenie nawozem;
• eliminacja chwastów;
• odmiana nasion.

Jak to zależy od odmiany?

Na jakość plonu i czas dojrzewania wpływają odmiany szczawiu. Wczesne dojrzewanie i popularne odmiany:

• Odmiana wielkokwiatowa daje najwcześniejsze zbiory, dobrze znosi niskie temperatury, jest mrozoodporna, kwasowość gleby nie wpływa na wzrost.
• Malachit plonuje w 50 dni, młode liście szybko rosną.
• Belleville daje wczesne i duże zbiory, boi się mrozu.
• Szchi-barszcz cieszy się wczesnymi zbiorami, 35 dni mija od kiełkowania do pierwszego pokosu.
• Wegetarianin daje wczesne zbiory, 35-40 dni mija od kiełkowania do pierwszego pokosu.

Metody hodowli i lokalizacje upraw

Szczaw rozmnaża się przez nasiona. Pod koniec sezonu wegetacyjnego, w celu uzyskania nasion, pozostawia się pędy kwiatowe na 10 roślinach w drugim roku wzrostu.Służą do aktualizacji dopasowania.

Aby uzyskać dobre zbiory, wybierają odpowiednie miejsce do siewu jesienią. Powinno być:

• spokojna;
• z wilgotną glebą, ale bez stojącej wody;
• z żyzną gliniastą lub piaszczysto-gliniastą;
• zacienione, z częściowym nasłonecznieniem;
• z humusem;
• z kwasowością gleby 4,5-5.

Wody gruntowe powinny znajdować się na głębokości co najmniej 1 m od powierzchni gleby. Na terenach podmokłych łóżka są podniesione. Przed sadzeniem wykopują teren i usuwają chwasty, aby uzyskać dobre zbiory wystarczą 2 metry kwadratowe. Ziemia jest przygotowywana jesienią: jest wykopywana, nawożona próchnicą i popiołem.

Kiedy daje i dlaczego?

Kiedy prawidłowo sadzić: o której porze roku zasiać i w którym miesiącu spodziewać się zbiorów? Termin zbioru zależy od czasu siewu. Wysiew przeprowadza się od wczesnej wiosny do późnej jesieni:

1. Wiosną sadzi się je (w kwietniu) po ogrzaniu ziemi, na której jest dużo wilgoci (jeśli gleba nie jest czarnoziem). Żniwa latem.
2. Latem (czerwiec) sadzi się je do zbiorów następnej wiosny.
3. Pod koniec jesieni (październik-listopad) wysiew przeprowadza się na glebach piaszczystych w celu uzyskania plonów w przyszłym roku, tak aby nasiona nie zdążyły wykiełkować przed mrozem i umrzeć.

Zalety szczawiu

Szczaw jest źródłem składników mineralnych w postaci potasu i żelaza. Zawiera proteiny, cukry, kwasy organiczne, witaminę C i karoten. Roślina ta jest szeroko stosowana w medycynie ludowej. Jest stosowany jako środek moczopędny i hemostatyczny. Sok z rośliny ma działanie antyseptyczne, normalizuje metabolizm, pracę przewodu pokarmowego. Konieczne jest uciekanie się do jego stosowania w celu terapii ze szczególną ostrożnością, ponieważ jest bogaty w kwasy, które mogą negatywnie wpływać na funkcjonowanie nerek.

Podczas gotowania szczaw służy do gotowania potraw i sosów. Roślina ta uważana jest za główny składnik tak słynnego dania jak „zielony barszcz”. Nie traci swoich dobroczynnych właściwości w żadnej formie (konserwowej i świeżej).

Zdjęcie

Następnie sugerujemy, aby spojrzeć na zdjęcie w miarę rozwoju kultury.

Wybór miejsca do sadzenia i przygotowanie ogrodu

Uprawę dowolnej rośliny w kraju rozpoczynamy od wyboru odpowiedniego miejsca. Aby nie pomylić się z wyborem, zanim zaczniesz przygotowywać witrynę, zdecyduj, jakie warunki potrzebuje szczaw do dobrego wzrostu.

Szczaw szybko wyłania się i rośnie bez żadnych problemów na obszarach, które:

• położony nie w najjaśniejszym słońcu, ale w półcieniu;
• mają dobrze rozluźnioną pożywkę, a szczaw nie boi się gleby kwaśnej i dobrze rośnie na glinie;
• nie są zdmuchiwane przez zimne wiatry;
• nie znajdują się na nizinach, ponieważ szczaw nie toleruje stagnacji wilgoci w pobliżu korzeni.

W oparciu o te wymagania musisz przygotować ogród, a odbywa się to jesienią. Po wybraniu odpowiedniej witryny wykonaj następujące czynności:

• na początek po prostu wykop ziemię i spróbuj usunąć stamtąd wszystkie korzenie chwastów, aby w przyszłym roku było mniej niepotrzebnych chwastów;
• dodaj więcej materii organicznej do gleby w rabacie ogrodowym - torfu, próchnicy, obornika lub po prostu kompostu i dokładnie wymieszaj z ziemią;
• dodaj tam trochę superfosfatu i zostaw ogród na zimę w tej formie;
• wiosną ponownie ostrożnie wykop ziemię i tuż przed zasiewem dodaj mocznik i sporo azotanu amonu do grządki ogrodowej, możesz nawet tego samego dnia. Wyrównaj powierzchnię łóżka za pomocą grabi;
• dokładnie rozlać miejsce lądowania.

To wszystko, twój ogród jest gotowy na nasiona. Należy pamiętać, że szczaw lepiej kiełkuje w rozgrzanej glebie, więc nie ma potrzeby spieszyć się z posadzeniem nasion, bo trzeba będzie je przykryć folią. Jednak nasiona będą kiełkować, nawet jeśli zostaną posadzone z ledwo rozmrożonej ziemi, ale w tym przypadku sadzonki będą musiały poczekać dłużej. Szczaw jest uważany za uprawę odporną na zimno i zimuje na zewnątrz.

Szczaw - właściwości i przeciwwskazania

Lecznicze właściwości szczawiu

Największą wartością szczawiu jako rośliny ogrodowej jest to, że produkuje zielenie wiosną, kiedy jest bardzo mało świeżych warzyw. Zielenina szczawiowa zawiera białka, węglowodany, kwasy organiczne, błonnik, witaminę C (kwas askorbinowy), E (tokoferol), beta-karoten), K (filochinon), H (biotynę), PP (niacynę) i witaminy z grupy B: tiaminę, ryboflawina, kwas pantotenowy i foliowy, pirydoksyna. Ponadto szczaw jest źródłem potasu, wapnia, magnezu, chloru, siarki, fosforu, sodu, fluoru, miedzi, cynku, żelaza, manganu i jodu.

• Sadzonki kapusty: owocowe i ozdobne

Korzeń szczawiu końskiego zawiera witaminę K, olejek eteryczny, żywice, żelazo, garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, takie jak kawa i kwas szczawiowy oraz inne substancje niezbędne lub ważne dla organizmu człowieka. Pod względem składu chemicznego szczaw koński jest bliski tak cennej roślinie jak rabarbar.

Młode liście szczawiu, które zawierają kwas jabłkowy i cytrynowy, są bardziej pożywne i pożyteczne. Liście szczawiu mają działanie gojące rany, przeciwbólowe, przeciwkorbutowe, przeciwzapalne, antytoksyczne, ściągające i poprawiające trawienie.

Odwar z liści stosowany jest w leczeniu niestrawności. Ma działanie żółciopędne i przeciwalergiczne, poprawia pracę wątroby, pomaga radzić sobie z trądzikiem i swędzeniem skóry.

Szczaw stosuje się w okresie menopauzy i bolesnych miesiączek: 1 łyżkę suchych liści parzy się ze szklanką wrzącej wody, zaparza przez godzinę i wypija 1/3 szklanki trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Z niepłodnością: 1 łyżkę szczawiu zalać szklanką wrzącej wody, gotować na małym ogniu przez 1 minutę i nalegać, aż bulion ostygnie. Napar przyjmuj w taki sam sposób, jak w przypadku menopauzy, ale jeśli dodasz do szczawiu mumię i rdest, efekt będzie silniejszy.

Na zdjęciu: Szczaw to pożyteczna roślina

Odwar z kwaśnych liści szczawiu stymuluje tworzenie się żółci, poprawia pracę wątroby i zatrzymuje krwawienie. W chorobach wątroby, krwawieniach z macicy i płuc, hemoroidach, zaparciach, pęknięciach odbytu, a także zewnętrznie na oparzenia, zapalenie dziąseł, zapalenie jamy ustnej, rany i choroby skóry stosuje się preparaty z korzenia szczawiu. Tradycyjna medycyna wykorzystuje tę roślinę jako środek przeciwnowotworowy. Odwar z liści szczawiu końskiego jest stosowany w leczeniu przeziębień, zapalenia jelita grubego, biegunki, zapalenia krwiaka i jelit.

Jakie są najlepsze odmiany do uprawy?

Aby wyhodować szczaw z nasion, musisz użyć następujących odmian:

1. Wielkolistny... To odmiana wcześnie dojrzewająca. Ma owalne liście o jasnozielonym kolorze. Ma przyjemny smak, średnio kwaskowaty.
   Odmiana plenna i mrozoodporna.
2. Zwykły ogród... Najpopularniejsza odmiana szczawiu.

   
   Jego liście są kolczaste i ciemnozielone. Odmiana charakteryzuje się odpornością na zimno i wysoką wydajnością.

3. Ałtajski... Posiada gładkie i ostre liście wyrastające na prostej rozecie. Odmiana odporna na niskie temperatury.
4. Broadleaf... Liście są duże i mają kwaśny i delikatny smak. Zaletą odmiany jest jej odporność na suszę i upały, a także wysoki plon.
5. Lyon... Liście są duże, gęste i szerokie. Odmiana jest mrozoodporna.
6. Belleville... Posiada liście o lekko kwaśnym, delikatnym smaku. Odmiana jest wczesna i plenna. Boi się niskich temperatur.

Choroby i szkodniki

Szczaw jest dość odporny na różne choroby i szkodniki. Mimo to konieczne jest poznanie głównych niebezpieczeństw, które można napotkać podczas jej uprawy.

Czasami po wewnętrznej stronie liści można zaobserwować ciemnienie z szarawym nalotem. W ten sposób objawia się mączniak rzekomy. Najskuteczniejszym sposobem walki z nim jest opryskiwanie 1% płynem Bordeaux.Po tym zabiegu pędów nie należy jeść przez co najmniej 10 dni.

Kolejną dolegliwością, na którą można napotkać podczas uprawy, jest mszyca szczawiowa. Wysysa wilgoć z rośliny, liście niszczą się i wysychają. Należy go traktować naparem czosnku, ale dopiero po jesiennym przycięciu pędów. Uszkodzeniom mszyc można zapobiec, posypując od czasu do czasu popiół na glebę.

Przygotowanie gleby

Konieczne jest przygotowanie gleby, na której nasiona szczawiu będą sadzone wiosną wraz z nadejściem jesieni. Wybrane miejsce należy poluzować o 10 cm i zakopać, taki środek pozwoli kiełkować zbędnym roślinom. Mała sztuczka polega na tym, że wraz z nadejściem mrozów chwasty umrą, aw przyszłym roku ogrodnik będzie miał mniej problemów z chwastami. Do pielenia i spulchniania gleby zalecamy użycie kultywatora samoostrzącego Strizh.

Następnie łóżko jest nawożone próchnicą. Obliczenia, nawożenie wygląda następująco: na jeden metr kwadratowy gleby potrzebne będzie 5,5 - 6,1 kg. Po kilku dniach przeprowadza się kolejne kopanie, głębsze niż pierwsze. Jeśli natkniesz się na korzenie chwastów, zaleca się ich usunięcie.

Zanim zaczniesz sadzić szczaw na wiosnę, musisz dokładnie poluzować ziemię, dodać nawozy mineralne, wśród nich muszą być:

• azotan amonu - 20-30 g;
• chlorek potasu - 10-15 g;
• humus, torf - 150 gr.

Najkorzystniejszy czas do sadzenia to kwiecień. Ale wielu miłośników roślin wie, że szczaw dobrze znosi mróz, co oznacza, że ​​można sadzić nasiona znacznie wcześniej.

Interesujący fakt. Bardzo dobre zbiory uzyskuje się z wczesnych nasadzeń, ponieważ gleba będzie zawierała wystarczającą ilość wilgoci, która pozostanie po stopieniu śniegu.

Dlaczego roślina jest przydatna: dlaczego warto sadzić na miejscu?

Uprawa szczawiu stała się powszechna ze względu na korzystne właściwości kultury. Liście i łodygi rośliny używanej do pożywienia mają bogaty skład, który zawiera składniki mineralne i wzmocnione. W szczególności szczaw zawiera:

• karoten;
• przeciwutleniacze;
• flawonoidy;
• olejki eteryczne.

Stosowanie produktu o przydatnym składzie działa regenerująco i leczniczo na organizm ludzki. Dodatkowym atutem jest to, że roślina charakteryzuje się niską kalorycznością, dlatego zaleca się ją włączyć do diety osób prowadzących zdrowy tryb życia.

Łączenie szczawiu z innymi roślinami

Szczaw jest uważany za roślinę neutralną, więc dobrze rośnie w każdej okolicy. Ale nadal istnieją zalecenia dotyczące łączenia szczawiu z innymi uprawami:

• Czarna porzeczka. Szczaw dobrze rośnie w cieniu swoich krzewów. Porzeczka czerpie korzyści z takiego sąsiedztwa - jej liście stają się bardziej soczyste i zdrowsze, a owoce nabierają przyjemnego posmaku.
• Maliny. Szczaw jest umieszczony na obwodzie drzewa malinowego. Silne korzenie szczawiu zapobiegają rozprzestrzenianiu się korzeni w ogrodzie. Cieniowanie z drzewa malinowego jest dobre dla szczawiu - jego liście stają się jaśniejsze i bardziej soczyste.

Szczaw korzystnie wpływa na plon rzodkiewki i marchwi, jego obecność nie zaszkodzi też kapuście. Roślina dobrze komponuje się również z truskawkami ogrodowymi, agrestem, sałatą, miętą, melisą.

Dzielnica szczawiowa z:

• pikantne zioła;
• pomidory;
• rośliny strączkowe.

Co można ugotować ze szczawiu

Chłodnik szczawiowy: przepis ze zdjęciem

Zimny ​​chłód szczawiu
Proporcje szczaw, woda - na oko. Wszystko zależy od liczby zjadaczy. Około dwóch do trzech średnich pęczków liści szczawiu na 1,5-2 litry wody. 1 jajko na twardo na porcję (na 1 miskę zupy). Oznacza to, że jeśli gotujesz zupę dla trzech osób, powinny być trzy jajka.

Zanurz szczaw we wrzącej wodzie

Ostrożnie posortuj liście, usuń uszkodzone lub przypadkowo uwięzione liście chwastów, spłucz pod bieżącą zimną wodą, aby zmyć ziemię lub piasek.

Możesz posiekać liście lub włożyć je w całości do wrzącej wody, jeśli są małe. Gotować 1-2 minuty do zmiany koloru. Następnie ostudź bulion. Można go przechowywać w lodówce przez kilka dni.

Teraz, gdy bulion ostygnie do temperatury pokojowej, uzupełnimy go. Zwykle przygotowuję tę zupę tuż przed podaniem. Czasami dressing nie kładę na zwykłej patelni, ale na talerzu każdego.

Drobno posiekaj zieloną cebulę, koperek.

Dodaj zioła do bulionu szczawiowego.

Pokrój jajka na twardo, dodaj do tego samego.

Dopraw zupę kwaśną śmietaną, solą do smaku i dobrze wymieszaj.

Ziemniaki w mundurkach zamiast chleba

Nasza rodzina serwuje taką zimną zupę szczawiową z zimnymi ziemniakami w mundurkach. Zupa z kęsem ziemniaków zamiast chleba. Pyszne lekkie danie!

Smacznego!

Dlaczego szczaw nie kiełkuje?

Jeśli nasiona szczawiu są wysokiej jakości, przebadane pod kątem kiełkowania iz jakiegoś powodu sadzonki nie pojawiają się w czasie wskazanym przez technikę rolniczą, to zapewne kwestia głębokości siewu. Wielu ogrodników nie wie, że nasion szczawiu nie można zakopać więcej niż 1 cm Nasiona tej kultury są bardzo małe, zasiane głęboko, po prostu nie mogą przebić się przez warstwę ziemi.

Podczas wysiewu nasion nie tworzy się głębokich bruzd - wystarczy trzymać motykę, aby zrobić małe zagłębienie. Na wierzchu nasiona są lekko posypane ziemią.

Rosnący szczaw na parapecie

Zimą, aby ugotować potrawy ze szczawiu, można go wyhodować na parapecie lub przeszklonej loggii, a na wiosnę nie trzeba czekać. Najważniejsze jest przestrzeganie pewnych warunków i zasad.

Funkcje

Aby uzyskać zieleń, wykorzystuje się kłącza 2-4-letniej rośliny z dużą liczbą pąków, chociaż można ją wysiewać nasionami. Najbardziej udane w warunkach mieszkania są odmiany liściaste Maikop, Ałtaj i Odessa.

Do uprawy roślin najlepiej nadaje się lekko kwaśna, gliniasta, żyzna gleba. Lepiej jest go kupić w sklepie, aby zagwarantować, że gleba będzie wolna od patogenów.

Zasady zbioru

Jak zbierać szczaw

Podczas sadzenia roślin wiosną pierwsze zbiory są usuwane wraz z nadejściem lata. Zielone liście są ścięte lub oderwane. Jeśli liście są średniej wielkości, zaleca się ich pozostawienie, w takim przypadku ogrodnik otrzyma kolejne zbiory. Najkorzystniejsze godziny do zbioru to pierwsza połowa dnia, w tym okresie liście są bardziej soczyste.

Zbiór i przechowywanie

Zbiór rozpoczyna się, gdy liście rośliny osiągną do 10 cm długości.W okresie wiosenno-letnim istnieje możliwość kilkukrotnego zbioru plonu. Ważne jest, aby nie dopuścić do tworzenia się szypułek, ponieważ z tego powodu zielona część roślin staje się grubsza, a właściwości smakowe pogarszają się. Szypułki pozostawia się tylko w razie potrzeby do zbierania nasion, ale liście nie są zjadane z takiej rozety.

Podczas zbioru szczawiu należy odpowiednio wyciąć liście u dołu podstawy. Zrywanie zielonych warzyw może przypadkowo uszkodzić łodygę i zakłócić proces dalszego rozwoju. Zbiór plonów w kraju odbywa się tylko wiosną lub w pierwszej połowie lata, ponieważ wtedy w blaszkach liściowych gromadzi się kwas szczawiowy, co negatywnie wpływa na zdrowie człowieka.

Po każdym zebraniu zieleni należy poluzować ziemię, dodać azotan amonu jako opatrunek wierzchni i wodę. Dzięki tym technikom rolniczym szczaw wznowi intensywny wzrost zielonej masy i przyniesie ponownie dobre plony.

Zebrany plon szczawiu nie podlega długotrwałemu przechowywaniu. Po zapakowaniu zieleni w plastikowe torby są przechowywane w temperaturze 1-2 stopni, dzięki czemu będzie można zachować świeżość przez 3-4 tygodnie. W temperaturze pokojowej okres trwałości nie przekracza kilku dni.Roślin nie można pozostawić do przechowywania, ale natychmiast wykorzystać do przetworzenia. Przed użyciem zieleni odetnij korzenie, podziel rozety na osobne liście i dokładnie spłucz. Pożółkłe, zgniłe i stwardniałe liście szczawiu nie są spożywane.

Cechy i cechy rośliny

Do kultury wprowadzono szczaw kwaśny, jest też ogrodowy lub zwyczajny (Rúmex acetósa), należący do bylin zielnych z rodziny gryczanych. Tworzy podstawową rozetę z jajowato-podłużnych liści, ostro zakończonych. Odnosi się do roślin jednopiennych z zapylaniem krzyżowym. Ma łodygę, rozgałęziony korzeń, który wnika głęboko w glebę.

Podczas kwitnienia szczaw wyrzuca łodygę kwiatową do 70 cm z małymi, czerwono-żółtymi kwiatami, zebranymi w kwiatostan wiechy. Nasiona powstają w drugim roku po wysianiu i są małymi trójkątnymi orzechami. Dojrzewają późnym latem i nadają się do hodowli.

Ze względu na wysoką mrozoodporność świetnie czuje się na północnych szerokościach geograficznych, gdzie dobrze zimuje i wczesną wiosną dostarcza zielone produkty witaminowe. Nawet powrotne przymrozki i chwilowe trzaski nie są dla niego straszne. Nasiona są zdolne do kiełkowania zaraz po rozmrożeniu gleby, ale najlepszą energię kiełkowania obserwuje się w ogrzanej, wilgotnej glebie.

Dzięki bezpretensjonalności technika uprawy jest dość prosta. Podobnie jak w przypadku każdej uprawy warzyw, istnieją niuanse, cechy i pewne wymagania, które roślina stwarza dla dobrego wzrostu.

Jak radzić sobie ze szkodnikami

Szczaw jest kulturą dość odporną na choroby, niemniej jednak nadal jest podatny na niektóre choroby.

Więc szczaw może zachorować:

• rdza, w której widać żółtawe lub brązowe plamy na liściach, w wyniku czego stają się brzydkie i bezużyteczne;
• mszyce, które powodują, że szczaw jest matowy i suchy. Nie można poradzić sobie z chemikaliami, ponieważ liście staną się wtedy bezużyteczne, a nawet niebezpieczne. Możesz spróbować potraktować liście popiołem rozpuszczonym w wodzie, który następnie należy zmyć tak dokładnie, jak to możliwe;
• gąsienice i chrząszcze również jedzą szczaw, ale można z nimi walczyć, podlewając liście roztworem jakiegoś żrącego zioła - na przykład pokrzywy, czosnku lub pomidora;
• mączniak prawdziwy - aby wyleczyć szczaw, można go leczyć płynem Bordeaux, ale należy to zrobić na dwa tygodnie przed cięciem.

Musisz zacząć leczyć szczaw, gdy tylko zobaczysz ślady choroby.

Jak zadbać, aby szybko się unosił?

Po pojawieniu się pierwszych pędów rośliny należy odpowiednio pielęgnować. Pierwszym krokiem jest przerzedzenie kiełków, gdy tylko dorosną.

Pomiędzy poszczególnymi roślinami powinno być 10 cm... Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, szczaw przestanie rosnąć lub da słabe, cienkie liście.

Ponadto opieka nad młodymi roślinami wygląda następująco:

1. Usuwanie chwastów... Kolidują z pełnym wzrostem szczawiu. Tylko chwasty są ważne, aby podrywać, a nie zrywać. Następnie pamiętaj, aby poluzować glebę.
2. Top dressing... Można to zrobić za pomocą wszelkich dostępnych środków. W tym celu odpowiednia jest zarówno chemia, jak i materia organiczna. Ta ostatnia opcja jest mniej szkodliwa, ale nie mniej skuteczna. W przypadku młodych kiełków najlepiej nadaje się karmienie próchnicą i popiołem. Ta kompozycja przyczyni się do aktywnego wzrostu nowych liści. Z gotowych preparatów odpowiednie są nawozy z superfosfatem, mocznikiem, chlorkiem potasu lub dowolnymi substancjami azotowymi.
3. Podlewanie... Powinien być regularny. Szczaw pozytywnie reaguje na wodę, dlatego nie zaleca się suszy. Gleba zawsze musi pozostać wilgotna. Używaj tylko ciepłej i osiadłej wody.Przy niewystarczającym podlewaniu roślina zacznie emitować łodygi kwiatowe.

Uprawa szczawiu z nasion na wsi lub w ogrodzie nie jest trudna., ale wymaga przestrzegania wszystkich zaleceń dotyczących przetwarzania materiału nasadzeniowego i jego dalszego sadzenia. Nawet początkujący ogrodnik poradzi sobie z tym zadaniem. Ważne jest tylko, aby ostrożniej wybierać nasiona, ufając tylko zaufanym producentom. I najlepiej nie być leniwym i zbierać je własnymi rękami, aby mieć pewność wyniku wykonanej pracy.