Irysy to niezwykle piękne, wieloletnie, bulwiaste kwiaty, które zadziwiają wyobraźnię różnorodnością kształtów, kolorów i odcieni. Prawdopodobnie dlatego otrzymali swoją nazwę (od greckiego „tęczówki”) po greckiej bogini tęczy Irys.
Pierwsze wzmianki o tęczówce w annałach starożytnego Egiptu pochodzą z XV wieku pne. Opowiada o tęczówce w legendach Azji Południowo-Wschodniej, starożytnego Rzymu, krajów skandynawskich, a nawet starożytnej Rosji.
Słyszeliśmy, że był to ulubiony kwiat słowiańskiego boga Peruna, który nazwał go „symbolem duchowej czystości, ogromnej odwagi i rozpaczliwej męstwa”. A potem tęczówkę nazwano w Rosji „kasatik”.
Ludzie mówili, że pojawiają się polany z kwitnącymi irysami, na których Perun wysłał piorun. Te miejsca uważano za zarezerwowane, leczące każdą chorobę i spełniające najbardziej cenione pragnienie.
Ale tylko osoba o jasnej i czystej duszy, którą również czule nazywano Kasatik, mogła tam znaleźć drogę.
Łąki kwiatowe irysa można znaleźć w środkowych i południowych regionach Rosji, a także na Syberii na Południowym Uralu i Dalekim Wschodzie.
Nazwa kwiatu w Rosji pozostała do początku XX wieku, a potem pojawiła się kolejna (naukowa) - tęczówka, kiedy na całym świecie rozpoczęto poważne prace hodowlane, aby stworzyć nowe odmiany i hybrydy tego uroczego kwiatu, który mógłby ozdobić każdy kwietnik.
W latach dwudziestych XX wieku hodowla irysów była aktywnie prowadzona w wielu krajach Europy, a także w USA i Kanadzie, Japonii i Australii. Prace te były wykonywane również w naszym kraju.
Od tego czasu wyhodowano ponad 40 tysięcy najbardziej różnorodnych i spektakularnych odmian. Jeśli wybierzesz je prawidłowo, irysy zakwitną w Twojej klombie od końca kwietnia do połowy sierpnia.
Ten kwiat jest dość bezpretensjonalny i dobrze znosi anomalie pogodowe. Ponadto współczesne tęczówki praktycznie nie chorują. A sadzenie na otwartym terenie i opieka nad nimi nie jest trudne.
Kwiaty tęczówki są aktywnie wykorzystywane w kuchni. Robią z nich dżemy, robią bogatą mąkę skrobiową do ciast, używają ich jako kaparów w marynatach, dodają do zup i dań mięsnych jako przyprawa.
Irysy wydzielają cudowny, delikatny aromat, który wypełnia ogród niesamowitym magicznym zapachem. Dlatego rośliny są szeroko stosowane w przemyśle perfumeryjnym do produkcji perfum, kremów, dezodorantów i bardzo drogich proszków.
W tym artykule dowiesz się, jak prawidłowo sadzić tęczówkę, jak o nią dbać i pomóc wybrać najlepsze gatunki i odmiany dla Twojej witryny.
Przesadzanie tęczówek jesienią w inne miejsce
Irysy można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli jednak chcesz, aby bulwiaste irysy z pewnością zachwyciły Cię kwitnieniem w przyszłym sezonie, preferuj sadzenie jesienne.
Jesienne sadzenie i przesadzanie irysów wykonuje się natychmiast po wyschnięciu liści rośliny. Żarówki są oczyszczane z gleby, dziecko jest oddzielane, następnie materiał do sadzenia jest suszony i sadzony w nowym miejscu pod koniec września lub na początku października. Rośliny wykorzystują ciepły sezon, aby się zakorzenić, ale nie będą miały czasu na wzrost.
Kłącza irysy sadzi się w ten sam sposób po podziale.Co więcej, zarówno te, jak i inne świeżo przesadzone kwiaty muszą być okryte na zimę, niezależnie od odmiany, ponieważ są one nadal zbyt słabe do samodzielnego zimowania. Jakie kwiaty można jeszcze sadzić jesienią czytaj tutaj.
IRISES: LĄDOWANIE NA OTWARTYM ZIEMI
Sadzenie cebulek tęczówki na otwartym terenie przeprowadza się pod koniec kwietnia, gdy ziemia się roztopi, lub pod koniec września. W takim przypadku temperatura gleby powinna wynosić co najmniej 12 stopni.
Cebule sadzi się w dobrze oświetlonym przez słońce miejscu. Gleby tęczówki wymagają obojętnej lub w skrajnych przypadkach lekko kwaśnej (pH 6,5 - 7,0). Głębokość studni zależy od wielkości żarówki. Biorąc pod uwagę drenaż z piasku, który układa się na dnie warstwą 5 cm, nie powinien on być większy niż 12 cm.
Odległość między roślinami wynosi 15 cm. Glebę do sadzenia przygotowuje się z wierzchniej warstwy żyznej, kompostu i piasku w równych proporcjach. Do każdego dołka dodaje się nawozy fosforowo-potasowe (superfosfat i siarczan potasu) oraz popiół.
Podczas sadzenia cebul kiełki muszą być skierowane do góry. Studzienki są pokryte mieszanką do sadzenia i dobrze ubite, aby cebula była całkowicie pokryta ziemią.
Nasadzenia są natychmiast dobrze podlewane ciepłą wodą, a jeśli jakakolwiek żarówka jest naga, pokrywają ją ziemią od góry.
Przycinanie irysów na zimę
Przycinanie odbywa się po kwitnieniu jesienią. Latem nie można odciąć betty, ponieważ liście zawierają zapas składników odżywczych, których kwiaty potrzebują do zimowania. Niektóre gatunki kwitną dwukrotnie, więc odcina się tylko te szypułki, które już zaczęły wysychać. Kwitnące raz są odcięte tylko na szypułce. Jest całkowicie usuwany. Odcinane są również pożółkłe liście. Zieloni jeszcze tego nie dotykają.
Zielenie są cięte na wysokości 10 cm od ziemi. Wykonano trójkątne cięcie w kształcie stożka z wierzchołkiem pośrodku wentylatora. To wydarzenie pozostawia się na jesień - połowę lub koniec października. Jesienne przycinanie irysów jest konieczne w celu zapobiegania chorobom lub rozprzestrzenianiu się szkodników. Pokrojone warzywa są spalane.
Jeśli nie przecinasz łodyg kwiatowych, powstają w nich nasiona. Może to prowadzić do niekontrolowanego rozmnażania się gatunku na terenie. Materiał siewny gatunków odmian nie nadaje się do rozmnażania. Najczęściej potomstwo traci charakterystyczne cechy właściwe dla rośliny matecznej i zacznie kwitnąć dopiero po 2-3 latach.
CECHY RÓŻNYCH RODZAJÓW PRZYSŁONI
Istnieje wiele rodzajów irysów, z których większość jest bardzo ciepłolubna i nie rośnie w naszym klimacie.
Dla ogrodników domowych interesujące mogą być tylko 4 rodzaje irysów: brodaty (największa grupa), syberyjski, Luizjana i Język japoński.
Brodate irysy. Zasadniczo rosną w klombach domowych ogrodników-amatorów i są podzielone na: miniaturowe (do 45 cm); średniej wielkości (do 65 cm); wysoki (powyżej 70 cm).
Brodate irysy są niesamowicie piękne i występują w szerokiej gamie kształtów i kolorów. To bardzo jasne, luksusowe kwiaty, które zdobią ogród od maja do sierpnia. Nie boją się zimowych przymrozków i mają zwiększoną odporność na choroby grzybowe.
Kochają słońce, ale dobrze rosną w półcieniu. Świetnie wyglądają w każdym kwietniku i na środkowym poziomie alpejskich wzgórz.
Irysy syberyjskie... Są to bardzo wdzięczne rośliny z licznymi średniej wielkości delikatnymi kwiatami (do 50 szypułek na roślinę) i wąskimi cienkimi liśćmi. Paleta kolorów kwiatów jest nie mniej zróżnicowana, ale odcienie nie są tak wyzywająco jasne, ale bardziej delikatne i urocze.
A aromat kwiatów jest delikatniejszy i zaskakująco przyjemny, co dodaje temu gatunkowi atrakcyjności. Najdłużej kwitną irysy syberyjskie - do końca sierpnia.
Są bardzo bezpretensjonalne i mrozoodporne, wytrzymują zimowe mrozy do -42 stopni. Na choroby praktycznie nie ma wpływu. Mogą się obejść bez podlewania przez długi czas.
Bardzo dobrze znoszą półcień, a nawet zacienione miejsca, co znacznie rozszerza możliwości ich wykorzystania w kompozycjach kwiatowych.
Irysy Luizjany... Gatunek ten został znaleziony na wolności w południowej Luizjanie w Stanach Zjednoczonych. Na jego podstawie powstało wiele odmian, wśród których są dość mrozoodporne. Rekordzista w uprawie w zimnym klimacie - odmiana Rhett.
Kwiaty irysów Luizjany są duże i jasne. Będą dobrze rosnąć i kwitnąć tylko w w pełni oświetlonym, nasłonecznionym miejscu. Ten typ jest interesujący, ponieważ można go wykorzystać do dekoracji zbiorników.
Te irysy można sadzić nie tylko w ogrodzie kwiatowym, ale także na dnie małych sztucznych stawów na głębokość nie większą niż 25 cm.
Irys japoński... Bardzo duży kwiat (do 30 cm średnicy) z długimi (do 65 cm) wdzięcznymi liśćmi. Używany przez projektantów jako roślina akcentująca w każdym ogrodzie kwiatowym.
Irys japoński jest oszałamiająco piękny, ale niestety jego mrozoodporność jest dość niska (poniżej -20 stopni). Jest jednak jedna odmiana, którą można uprawiać w chłodniejszym klimacie większości części Rosji. To - Uśmiechnij się.
Odmiana dobrze znosi silne mrozy, ale wymaga schronienia zimowego z podwójną warstwą gałęzi świerkowych, od góry przykrytych gęstą włókniną.
Jesienne karmienie irysów
po przycięciu Zwykle po zakończeniu kwitnienia takich roślin nie należy często podlewać, wystarczy kilka podlewań w okresie jesiennym. A jeśli jesień jest deszczowa, tych bylin nie należy dodatkowo podlewać. Ważny! Rośliny te nie tolerują dobrze nawozów organicznych, dlatego nie należy ich nawozić obornikiem lub odchodami kurczaka.
Najlepszymi nawozami na irysy są nawozy mineralne. Należy jednak pamiętać, że azot jest podawany pod te kwiaty tylko przed rozpoczęciem kwitnienia. Ale jesienią, dwa tygodnie przed przycięciem lub dwa tygodnie po nim, te kwitnące byliny są nawożone złożonym nawozem mineralnym, który zawiera wszelkie sole potasu i superfosfat. Należy jednak pamiętać, że jeśli nawożenie zostanie zastosowane po przycięciu, to przed nadejściem przymrozków musi pozostać co najmniej 14 dni.
Odmiana odmianowa
Delikatne dziko rosnące irysy rosną na skałach, na stepach. Do uprawy w szklarniach i do uprawy w domkach letniskowych wyhodowano ponad 500 odmian, które są tradycyjnie podzielone na kategorie.
Najpopularniejsze to:
- brodate tęczówki, które wyróżniają się dolnymi płatkami, które mają małe cienkie włoski. Kolor płatków jest niejednorodny - dolne płatki są zwykle intensywniej zabarwione;
- bagniste irysy (irysy) zdobią praktycznie wszędzie ogrody kwiatowe i letnie domki. Osobliwością kwiatu są długie liście (około 1,5-2,0 m). Ponieważ tęczówka łatwo toleruje półcień, sadzi się ją pod płotami lub w pobliżu drzew, których korona nie jest zbyt gęsta. Jest to całkowicie wybredna odmiana, która wymaga minimum opieki;
- irysy karłowate wspaniale zdobią kompaktowe rabaty kwiatowe. Szypułki rosną nie wyżej niż 40 cm, dlatego idealnym rozwiązaniem jest sadzenie roślin wzdłuż ścieżek lub na wzgórzach;
- bulwiaste irysy (holenderskie) już wczesną wiosną zachwycają letnich mieszkańców delikatnym kwitnieniem i urzekającym aromatem. Pierwsze kwiaty kwitną, gdy tylko topnieje śnieg;
- Irysy syberyjskie zachowują piękny dekoracyjny wygląd przez cały sezon. dzięki bogatemu zielonemu ulistnieniu. Odmiana jest sadzona co 7-9 lat. Kłącza roślin są głębiej pogłębione niż inne odmiany. Po dezynfekcji nie trzeba suszyć bulw. Po podzieleniu i do momentu sadzenia materiał sadzeniowy trzymany jest w wilgotnym piasku.
Najszybciej rosną odmiany hybrydowe. W jednym miejscu irysy można uprawiać około 5 lat. Należy pamiętać, że jeśli rośliny nie zostaną posadzone na czas, kwiaty staną się mniejsze, a krzewy będą stopniowo degenerować. Wynika to z faktu, że bulwy irysów będą się rozmnażać, wybrzuszać z ziemi, w środku buszu utworzy się dziura.
Ochrona tęczówek jesienią przed szkodnikami
Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę roślin przed szkodnikami i chorobami. Uszkodzone i chore rośliny nie będą w stanie wytrzymać nawet łagodnych mrozów.
Jeśli nie praktykujesz stosowania środków chemicznych do zwalczania szkodników w ogrodach kwiatowych, może pomóc tytoń, który jest zarówno dobrą ochroną przed szkodnikami, jak i opatrunkiem wierzchnim. Możesz zastosować różne metody: opryskiwanie, fumigację lub zapylanie. W tym kierunku dobrze sprawdzają się popiół drzewny i łuski cebuli. A szkodniki zostaną wypędzone, a kwiat zostanie wyleczony.
Proces sadzenia
Jeśli rośliny okopowe sadzi się wiosną, należy to zrobić podczas wschodzenia kiełków przed kwitnieniem, prawie natychmiast po stopieniu się śniegu. Blisko rozstawione korzenie można delikatnie podważyć widłami, po spulchnieniu gleby wzdłuż krawędzi korzeni. W tym roku nie będziesz jednak musiał spodziewać się kwiatów, ponieważ roślina daje siłę do przetrwania.
Kopiemy dziurę do sadzenia o głębokości pół metra na wysokie krzewy i mniej niż metr (30 cm) na krzewy krawężnikowe lub karłowate. Jeśli zdecydujesz się zakopać korzenie głębiej, roślina albo umrze, albo wypchnie je na powierzchnię. Kiedy sadzić kwiaty latem, pojawi się zachęta do pokolorowania pąków. Wyklute szypułki są usuwane i wyrzucane, a sąsiednie dzieci sadzi się w dołku. Kołnierz korzeniowy ma lekkie wygięcie. To zakręt wypukły kierujemy na południe i po zasypianiu z ziemią dokładnie podlewamy siedzisko. Przed sadzeniem najlepiej jest trzymać sadzonki na słońcu przez 2-3 dni, aby zneutralizować je przed chorobami i zwiększyć kiełkowanie. Jesienią wykonujemy podobne machinacje, nie zapominając o odcięciu nie tylko pędów kwiatowych, ale także liści z kątowym cięciem od krawędzi do środka. W ten sposób zachowując witalność korzeni. Więc nauczyłeś się, jak prawidłowo sadzić irysy.
Jak sadzić irysy
W pierwszej połowie jesieni sadzi się wszystkie odmiany bulwiaste. Aby to zrobić, postępuj zgodnie z sekwencją działań:
- Stwórz dołek o głębokości 15–20 cm Odległość między otworami równa się czterem średnicom cebuli.
- Żarówka jest ostrożnie umieszczana w otworze, bez wkręcania i innych wpływów fizycznych.
- Roślina jest przykryta, lekko ubita w ziemię, podlewana wodą.
- Wykonywane jest mulczowanie. Grubość warstwy 10–20 cm.
Posadzone irysy
Daty wyokrętowania
Konkretne daty sadzenia są wybierane na podstawie warunków klimatycznych regionu i warunków pogodowych. Po umieszczeniu w ziemi tęczówka potrzebuje 1,5 miesiąca na pomyślne ukorzenienie. Jeśli się spóźnisz, nagły początek ujemnych temperatur może zniszczyć roślinę lub doprowadzić do częściowego rozkładu korzeni w zimie.
Zalecane daty lądowania według regionu:
| Region | Zalecany czas |
| południe | Od połowy do końca października |
| Środkowy pas i region moskiewski | Od połowy do końca września |
| Region Leningradu | Pierwsza połowa sierpnia |
| Syberia i Ural | Koniec lipca - pierwsza dekada sierpnia |
Udane daty kalendarza księżycowego:
- 2-4, 11-12, 15-17 września;
- 1, 4–6, 12–14, 19–21.
Przygotowanie sadzonek do zimowania
Po posadzeniu podlewamy roślinę dopiero po trzech dniach
Po posadzeniu irysy wymagają pielęgnacji. Polega na wykonaniu kilku zabiegów:
- Podlewanie. Jeśli nie ma obfitych opadów, irysy należy podlewać 3-4 dni po posadzeniu.
- Pielenie. Łóżka muszą być regularnie wolne od chwastów. Podczas tego procesu ważne jest, aby nie dotykać młodych korzeni, które są blisko ziemi.
- Ściółkowanie. Gdy zbliża się zimno, ważne jest, aby monitorować temperaturę. Przed nadejściem pierwszych przymrozków korzenie należy ściółkować świerkowymi gałęziami, suchymi liśćmi lub torfem. Nie można zaizolować wcześniej, w przeciwnym razie korzenie się przegrzeją i mogą zgnić. Usuń warstwę liści natychmiast po stopieniu się śniegu.
Szkodniki i choroby
Jak można się domyślić, Twoja roślina nie wymaga dodatkowej pielęgnacji, ale czasami z powodu wysokiej wilgotności lub przenoszenia infekcji przez inne rośliny może ulec zakażeniu.
Zdjęcie:
Im bardziej niezwykła odmiana, tym bardziej podatna na choroby. Jest ich niewiele, ale przyszli ogrodnicy muszą o nich wiedzieć:
- zgnilizna może wpływać na korzeń lub jego część. W przypadku częściowej porażki ostrożnie wyciąć zainfekowany obszar, posypać popiołem i smażyć na słońcu. W przypadku całkowitego pokonania przez zgniliznę wyrzucamy korzeń, aby uniknąć przeniesienia próchnicy na inne rośliny. Glebę i inne korzenie traktujemy roztworem Foundationolu w stosunku 2%;
- rdzę i plamistość liści usuwa się przez spryskanie 1% mieszanką Bordeaux. Zabieg przeprowadza się wiosną przed pojawieniem się pędów, a jesienią po wycięciu szypułek i liści przed zimowaniem;
- czerpak jest w stanie osiedlić się u podstawy szypułki i zapobiec jej rozwojowi. Roztwór karbofosu w stosunku 10% doskonale poradzi sobie ze szkodnikiem. Zabieg przeprowadza się na początku wegetacji dwukrotnie w odstępie 12-15 dni;
- wciornastki rosną na liściach i pąkach, uniemożliwiając im pełne kwitnienie i kwitnienie. Liście brązowieją i wysychają. Opryskiwanie roztworem karbofosu 10% złagodzi chorobę;
- ślimaki znikają na glebach piaszczysto-gliniastych. Jeśli pokonają, dodaj piasek do gleby (lub wlej go), a ślimaki staną się znacznie mniejsze, ponieważ nie lubią suchych miejsc. Możesz położyć deskę lub mokrą szmatę, a wtedy będą się czołgać pod nimi, a ty będziesz brać i wyrzucać lub zeskrobać ślimaki z planszy;
- niedźwiedź boi się roztworu odchodów kurczaka. Wylewa się go w suchy dzień wokół klombu lub wzdłuż ścieżek. Zapach nagietków odstrasza tego chrząszcza lub używają pestycydów przeznaczonych bezpośrednio od niedźwiedzia;
- W glebie o normalnym pH nie występuje wireworm, dlatego w glebach kwaśnych neutralizację przeprowadza się w postaci wprowadzenia popiołu, kredy, dolomitu, wapna. Saletra amonowa lub siarczan amonu pozbędzie się wireworm, jeśli dodasz je w 20-30 gramach. za m2. Poluzowanie i pielenie ułatwiają tę procedurę.
Bulwiasty
Rośliny są podzielone na grupy: iridodictium, xyphium i juno. Drugi typ obejmuje sześć podgatunków. Hodowcy krzyżują je i rozwijają nowe odmiany kwiatów. W ten sposób powstały irysy hybrydowe angielskie, holenderskie, hiszpańskie. Najpopularniejsze typy:
- Siatkowe Iridodictium;
- Irysy Vinogradov;
- Dunford;
- Kolpakovsky;
- Srokaty;
- Buchara;
- Wspaniały;
- Greberianovsky;
- Krasnoludzcy brodaci mężczyźni.
Kolorystyka pąków jest zróżnicowana i zależy od odmiany. Irysy są bordowe, niebieskie, niebieskie, liliowe, żółte i inne odcienie. Będą ozdabiać teren w różnych regionach kraju, potrafią zakorzenić się w każdym środowisku.
Zalety i wady sadzenia jesienią
Irysy to raczej bezpretensjonalna roślina
Ta wieloletnia roślina szybko rośnie. Aby nie wpłynęło to na jego kwitnienie, zaleca się co kilka lat dzielić krzew i przesadzać młode irysy. Możesz to zrobić w dowolnym momencie, ale doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają przesadzanie jesienią. W końcu taki przeszczep ma wiele zalet.
- Przez około półtora miesiąca następuje ukorzenienie, rośliny przystosowują się do nowej gleby. Dlatego, jeśli posadzimy wiosną, w tym roku nie pojawią się żadne kwiaty. A przy sadzeniu jesiennym roślina będzie mogła zakorzenić się przed mrozem.
- Bezpośrednio po przesadzeniu młode rośliny są bardzo podatne na szkodniki. A wiosną jest ich dużo, więc mogą zniszczyć sadzonki.
- Pod koniec sierpnia korzenie przestają rosnąć. Nerki stają się silniejsze i stają się wyraźnie widoczne. Dlatego łatwiej jest podzielić krzak.
- Jesienią ogrodnicy mają mniej kłopotów, więc możesz bez pośpiechu przygotować glebę i prawidłowo sadzić rośliny.
Wadą sadzenia jesienią może być zły czas. Jeśli zrobisz to za późno, irysy nie zdążą się zakorzenić i umrzeć przed mrozem.
Pielęgnacja tęczówki
Konieczne jest pozbycie się irysów chwastów - stworzy to warunki dla lepszej wegetacji.
Po posadzeniu podlewaj rośliny nie wcześniej niż 3-5 dni, jeśli nie ma deszczu. Ważne jest, aby usuwać chwasty na czas, a ponadto należy to zrobić ręcznie.Nawożenie nie jest konieczne, zwłaszcza w przypadku obornika, ponieważ może to stymulować przedwczesny wzrost.
Na krótko przed nadejściem mrozów wskazane jest ściółkowanie kłączy. W zimnych regionach jest to konieczność. Do ściółkowania można użyć torfu, słomy, suchych liści, trocin, igieł sosnowych. Wiosną ściółkę należy usunąć.
Odmiany i odmiany
„Iris” to ogólna nazwa roślin z kłączem i bulwiastym osiowym organem wegetatywnym. Oba gatunki są pędami zagęszczonymi.
Nie ma ogólnej klasyfikacji tych kolorów. W Rosji kłączowe irysy są uważane za prawdziwe irysy i bulwiaste na całym świecie.
Wszystkie odmiany pasują do ogólnego opisu: irys ma roczną łodygę kwiatową z dużym pączkiem, który emanuje przyjemnym aromatem. Płytki są cienkie, płaskie, pokryte woskową powłoką. Kwiat ma sześć płatków ułożonych w dwóch rzędach: trzy z nich wyginają się na zewnątrz, wewnętrzne są uniesione do góry kopułą.
Schemat i głębokość sadzenia cebul lub kłączy irysów
Przed sadzeniem przygotowany kwietnik jest ponownie lekko poluzowany, wypoziomowany, zrób otwory na irysy. Odstęp między nimi zależy od wielkości dorosłej rośliny. Irysy karłowate sadzi się co 15–25 cm, inne po 50–70 cm. Brodate irysy są szczególnie podatne na rozprzestrzenianie się. Głębokość otworu zależy od wymiarów i wynosi około trzech wysokości cebulki, kłącza (średnio 12-15 cm).
Odstęp między otworami do sadzenia irysów zależy od wymiarów dorosłej rośliny
Wideo: jakie niuanse jesiennego sadzenia irysów musisz wiedzieć
Sama procedura zejścia na ląd wygląda następująco:
- Aby zdezynfekować, namocz materiał nasadzeniowy przez około godzinę w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu. Do dezynfekcji stosuje się również fungicydy (Maxim, Alirin-B, Bayleton, Fitosporin). W takim przypadku czas przetwarzania skraca się do 15–20 minut.
Nadmanganian potasu jest jednym z najtańszych środków dezynfekujących, który od dawna udowodnił swoją skuteczność. - Na dno dołka wrzuć garść piasku, uformuj mały kopiec ziemi. Połóż na nim kłącze lub cebulę pąkami wzrostu do góry, rozłóż istniejące korzenie wzdłuż jego „zboczy”, zapobiegając ich wyginaniu się w górę i na boki.
Piasek na dnie otworu jest drenażem, który zapobiega stagnacji wilgoci u nasady tęczówki - Przykryj otwory ziemią, zagęszczając glebę rękami. Kołnierz korzeniowy (w pozycji ściśle pionowej) i górna część kłącza z zagięciem powinny ostatecznie znajdować się 2-3 cm nad ziemią. Pożądane jest zorientowanie tego zakrętu na południe, przyczyniając się do tworzenia pędów.
Sadząc irysy, należy pozostawić wierzchołek kłącza na powierzchni - Podlewaj rośliny (po 0,8–1 l). Irysy bez brody, syberyjskie i bagienne zaleca się dodatkowo ściółkować w celu zatrzymania wilgoci w glebie.
Wideo: cechy sadzenia bulwiastych irysów
Przygotowanie materiału do sadzenia
Wybierz roślinę o zwartym, zwartym kłączu, o świeżych i zielonych liściach. Na krzaku z korzeniami powinno być kilka ogniw, najlepiej, jeśli będą na nich widoczne guzy. Korzenie włosów są niepożądane - pękną podczas sadzenia. Normalny kolor cięcia korzeni jest jednolity, bez czerni i zgnilizny. Najlepiej kupować tęczówkę w okresie kwitnienia, kiedy ma część nadziemną.
Wysokiej jakości żarówka jest elastyczna, ma zaokrąglony kształt bez bocznych narośli i nie ma oznak uszkodzenia i zgnilizny. Jeśli materiał do sadzenia nie spełnia wymagań, należy go przygotować:
- Ostrożnie odetnij zbyt długi korzeń.
- Odetnij uszkodzone i zgniłe obszary.
- W ciągu 20 minut zdezynfekuj kłącze w słabym roztworze nadmanganianu potasu, osusz nacięcie na słońcu.
- Po zakupie potraktuj materiał sadzeniowy biostymulantem.
- Wytnij sekcje mieszanką pokruszonego węgla i siarki w proporcji 1: 1.
Irysy przed sadzeniem
Znaczenie kwiatu tęczówki
Różne kraje interpretują znaczenie kwiatu tęczówki na swój sposób.Na przykład w Japonii ten kwiat symbolizuje odwagę i wojowniczego ducha, ponieważ nawet sam kształt liści przypomina miecz. Chrześcijanom wizerunek kwiatu kojarzy się ze współczuciem: malarze flamandzcy, przedstawiając obraz Matki Boskiej, malowali irysy i lilie w jej pobliżu. Starożytna grecka bogini Iris szła po tęczy, aby przynieść ludziom wieści od bogów. Z języka greckiego tłumaczenie nazwy kwiatu będzie oznaczać „tęczę”, o czym była już mowa powyżej.
Nawet teraz irysy są przedstawiane na herbie Florencji jako symbol dobrobytu. A w Rosji ten kwiat był kiedyś (i nadal) nazywany irysem, od słowa „kosa”, co sugeruje jego wąskie, ostre liście. Dziś te piękne kwiaty symbolizują szacunek, dobre intencje i zapewnienie przyjaźni. Można je bez obaw dawać każdemu, niosą dobre przesłanie, pozytywne znaczenie.
Irysy prezentują się efektownie w zestawieniu z innymi kolorowymi kwiatami, ozdabiają każdą klomb, dodają uroku nawet najprostszemu miejscu. Irysy są różnorodne pod względem wspaniałości i niewymagających, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu nie budzi szczególnych obaw letniego mieszkańca. Dzieje się tak właśnie wtedy, gdy przy minimalnych kosztach pracy można cieszyć się doskonałymi efektami przez prawie całe lato.
Tęczówka karłowata
Iris Blue Magic
Irysowe diety afrykańskie
Typowe błędy początkującej kwiaciarni
Głównym błędem podczas sadzenia irysów jest nadmierne zagłębianie się w ziemię. W rezultacie kłącza i cebule gniją, rośliny giną. Również poważne negatywne konsekwencje w postaci braku kwitnienia pociągają za sobą niewłaściwy wybór miejsca. Najgorsze dla irysów jest brak światła i (z wyjątkiem niektórych odmian) podmokła gleba.
Nadmierne pogłębienie cebulki lub kłącza tęczówki to najczęstszy błąd, który powoduje śmierć rośliny z powodu rozwoju zgnilizny
Choroby
Iris może zostać zaatakowany przez różne choroby, jeśli nie jest odpowiednio pielęgnowany. Przy niskiej zawartości pojawiają się infekcje grzybicze i wirusowe:
| Choroba | Opis | Metody kontroli |
| Mozaika | Sprowokowany przez mszyce. Na zieleni pojawiają się patologiczne pręgi, plamy o różnych rozmiarach i formach o żółtawym kolorze. Płytki liściowe stają się „pomarszczone”, wytłoczone. Patologia szybko się rozprzestrzenia. | Choroba jest zaraźliwa, nie ma skutecznych metod jej zwalczania. Aby uniknąć wystąpienia, konieczne jest zapobieganie: przestrzegaj wszystkich zasad podlewania, nawozić roślinę. W sklepie zaleca się zakup preparatów na szkodniki owadzie i traktowanie nimi kwiatów: Actellik, Confidor. Jeśli tęczówka nadal jest dotknięta chorobą, zainfekowane liście należy natychmiast zniszczyć. |
| Bakteryjna zgnilizna | Na zielono tworzą się brązowe plamy. Choroba jest wykrywana wiosną po zimowaniu. Spowodowane jest zamarzaniem kłącza, silnym zawilgoceniem gleby, bliskim sadzeniem, brakiem wapnia i fosforu w podłożu. | Dotknięte liście należy oderwać, uszkodzony obszar należy potraktować roztworem nadmanganianu potasu. Jeśli patologia zbytnio wpłynęła na roślinę, będzie musiała zostać zniszczona, glebę należy zdezynfekować zakupionymi środkami przeciwbakteryjnymi (Maxim, Fitolavin). |
| Szara zgnilizna | Infekuje liście lub system korzeniowy. Zwykle choroba występuje z powodu stagnacji wilgoci w ziemi. Dlatego tęczówka wymaga dobrego drenażu (z wyjątkiem odmiany bagiennej). Powodem jest również brak składników odżywczych w glebie. | Zabieg przeprowadza się fungicydami (Trichophyte, Fitodoctor, Fitosporin, Mikosan). Kiedy zaniedbuje się stan patologiczny, tęczówki ulegają zniszczeniu. |
Kopanie żarówek
Doświadczeni ogrodnicy zdecydowanie radzą wykopać cebulki irysa, zwłaszcza jeśli chodzi o odmiany holenderskie, w przeciwnym razie mogą gnić z powodu częstych opadów. Jeśli cebulki innych wczesnych kwiatów zostaną wykopane po całkowitym wyschnięciu ich liści, nie ma potrzeby tak długo czekać z kogucikami.
Gdy tylko liście żółkną, z reguły dzieje się to 12-14 dni po wyblaknięciu, cebulki można usunąć z ziemi.
Uwaga!
Jeśli lato w regionie jest suche, to znaczy jest mało prawdopodobne, że będzie padać deszcz, wówczas nie jest konieczne wykopywanie cebul w tym sezonie.
Wykopane cebulki należy traktować słabym roztworem manganu, następnie suszyć przez 2-3 tygodnie i przechowywać w wentylowanym pomieszczeniu.
Wybór odpowiedniego czasu
Właściwy czas sadzenia tej rośliny zależy zarówno od odmiany rośliny, jak i regionu uprawy.... Niemniej jednak istnieje zasada, która pozwala uniknąć poważnych błędów w wyborze czasu lądowania. Zaleca sadzenie roślin tęczówki nie później niż 5-6 tygodni przed nadejściem stabilnej zimnej pogody.
W regionach o surowym klimacie
Na Uralu i Syberii, które wyróżniają się zimnymi cechami klimatycznymi, preferowany czas sadzenia irysów to cały ostatni miesiąc letni i sam początek września... Te same daty sadzenia są zalecane dla regionu Leningradu.
Czy wiedziałeś? Irys należy do najstarszych kwiatów, które ludzie wprowadzili do swojego codziennego życia. Te uprawy były uprawiane w Asyrii i Mezopotamii.
W klimacie umiarkowanym
W strefie środkowej obserwuje się klimat umiarkowany. Na przykład na przedmieściach. W tych regionach kwiaty te są zwykle sadzone wczesną jesienią. Najbardziej preferowany okres to od 1 do 15 września... W takim przypadku jest jeszcze wystarczająco dużo czasu do nadejścia stabilnej zimnej pogody.
Ciepły klimat
W regionach południowych przeziębienia pojawiają się później. Dlatego daty sadzenia kultury tęczówki przesunięte są na późniejszą jesień. Zwykle sadzenie irysów odbywa się do końca września.... Ale czasami może to trwać do końca października.
Wideo: sadzenie irysów
Podlewanie roślin i nawożenie
Dopiero niedawno przesadzone rośliny wymagają regularnego podlewania. Iris nie toleruje nadmiernych i nagłych zmian poziomu nawilżenia. Ogrodnicy sadzą tę roślinę na zboczach, gdzie woda nie zatrzymuje się, a inne kwiaty giną z powodu braku wody. Irys ma wystarczającą ilość naturalnego deszczu przez cały rok. Wyjątkiem jest okres kwitnienia: wtedy zbyt sucha gleba jest ostrożnie podlewana, starając się nie podlewać kwiatów i krzewów wieczorem. Po kwitnieniu zatrzymuje się podlewanie - w momencie wzrostu nowych korzeni nadmiar wilgoci prowadzi do ich rozkładu. Młode rośliny są szczególnie wrażliwe na „przelewanie”.
Do karmienia stosuje się tylko nawozy mineralne, ponieważ organiczne wywołują gnicie. Zwykle wystarczy wiosną dodać mieszanki fosforowo-potasowe w ilości 10 g na 1 m2. Muszą być rozpuszczone w wodzie, granulki mogą spalić wystające części korzeni. Jeśli krzewy słabo przybierają masę liści, latem dodatkowo stosuje się nawozy azotowe w takim samym stężeniu.
Kłącze
Podzielony na brodaty i nie-brodaty. Są wybredni w wyjeździe, spokojnie znoszą mrozy regionu moskiewskiego i innych regionów kraju. Brodaty dzieli się na podgatunki: syberyjski, spuria, japoński, luizjana.
Nisko rosnące odmiany osiągają 25-35 centymetrów (złoto Kanady). Średnie dorastają do 50 centymetrów (Blue Stakatto, Burgomaster, Kentaki Derby, Kilt Aylt). Wysoki - największe rośliny, długość blaszki liściowej dochodzi do 70 centymetrów (Arkady Raikin, Beverly Hills, Sultan).
Odpowiednie miejsce i gleba na kwietnik
Bezpretensjonalność irysów pozwala im zakorzenić się w prawie każdych warunkach. Ale obfite kwitnienie i maksymalną dekoracyjność można osiągnąć, jeśli weźmie się pod uwagę "życzenia" rośliny:
- Dobre oświetlenie (otwarta przestrzeń lub lekki półcień). Irisam nadaje się na małe wzgórze lub miejsce na zboczu wzgórza bliżej szczytu.Nie można ich sadzić pod wysokimi drzewami, krzewami o gęstej koronie, a obok nich - słońce jest potrzebne nie tylko do kwiatów i liści, ale także do korzeni. W cieniu nie tworzą się pąki kwiatowe. Ogólnie rzecz biorąc, irysy są wybredne w wyborze sąsiadów, dobrze dogadują się z dowolnymi kwiatami.
Irysy są znośne - na kwietniku obok nich możesz posadzić dowolne inne kwiaty - Żadnych zimnych przeciągów. Pożądane jest, aby w pewnej odległości znajdowała się przeszkoda, która chroni tęczówki, ale ich nie zasłania.
- Wody gruntowe położone 1,5 m nad powierzchnią gleby lub poniżej. System korzeni irysów jest powierzchowny, stojąca wilgoć wywoła rozwój zgnilizny. Irysy brodate są szczególnie negatywne w stosunku do tego, ale irysy syberyjskie i bagienne są wyjątkiem, które tolerują podmokłą glebę.
Irysy bagienne, jak sama nazwa wskazuje, czują się dobrze prawie w wodzie, ale nie dotyczy to innych odmian. - Gleba żyzna, obojętna lub lekko kwaśna, dobra przepuszczalność powietrza i wody. Brodate irysy z powodzeniem zakorzeniają się nawet w kamienistych podłożach.
Najbardziej obfite i długotrwałe kwitnienie irysów jest widoczne podczas sadzenia na otwartej przestrzeni, gdzie będą miały wystarczająco dużo słońca
