Kalina czerwone użyteczne właściwości lecznicze, zastosowanie i przeciwwskazania. Zdjęcie

Od niepamiętnych czasów piękna kalina zajmuje trwałe miejsce w rosyjskich ogrodach. Trudno nawet powiedzieć, kiedy wygląda szykowniej - w okresie kwitnienia w całości pokryte luksusowymi białymi czapeczkami kwiatów, czy w sierpniu-wrześniu - posypane krwistoczerwonymi kiściami dojrzałych jagód.

Wspaniały krzew lub małe drzewo śpiewa się w poezji i pieśniach wraz z innymi pierwotnie rosyjskimi roślinami, brzozą i jarzębiną, oczywiście ze względu na swoje wyjątkowe piękno, ale nie można zaprzeczyć korzyściom, jakie ta kultura przynosi człowiekowi. Służy do celów leczniczych i kulinarnych.

Zaskakujące jest, że hodowcy uporali się z tak starożytną rośliną stosunkowo niedawno - pod koniec ubiegłego wieku. Być może wynika to z faktu, że kalina rośnie wszędzie, nie zwracając szczególnej uwagi na warunki klimatyczne. Niemniej jednak w ostatnich latach eksperci przeprowadzili stopniowanie w uprawie niektórych odmian w różnych regionach kraju.

Kalina avabuki

Japońska wiecznie zielona „dostojna” piękność - Viburnum awabuki, pochodząca z Japonii i Korei Południowej. Jest wysoka, do 4 mi długowieczna. Liście są duże, błyszczące. Kwiaty są białe, zebrane w luźne, opadające kwiatostany; kwitną od maja do czerwca. Owocuje regularnie we wrześniu, ale wydaje mało żywotnych nasion.

Rosnące funkcje

Gatunki stosunkowo odporne na zimę. Na wybrzeżu Morza Czarnego na terytorium Krasnodaru, podczas surowych zim z absolutnym minimum -10-11 ° C, tylko liście są uszkodzone w większym lub mniejszym stopniu. Na południowym wybrzeżu Krymu, w mroźne zimy, końce rocznych pędów lekko zamarzają z utratą większości liści. Toleruje półcień, ale do obfitego kwitnienia potrzebuje stanowiska słonecznego i umiarkowanie wilgotnych, żyznych, gliniastych gleb. Jest odporny na szkodniki. Propagowane przez sadzonki. Dobra roślina dla egzotycznych grup, żywopłotów.

Specyfika hodowli

Nawet jeśli odmiany kaliny nie wymagają specjalnej opieki, należy wziąć pod uwagę niektóre cechy.

Kalina ogrodowa, podobnie jak większość rodzajów krzewów, jest sadzona na otwartej glebie na miejscu wiosną, po ogrzaniu ziemi lub jesienią, przed nadejściem chłodów.

Owoc kaliny Taiga Ruby

Jadalne liście kaliny wykluwają się stosunkowo późno. Sadzonki z otwartymi korzeniami najlepiej sadzić w kwietniu i maju, będą miały czas na rozpoczęcie, zanim pąki puchną. Ponadto żywią się wilgocią pozostającą w ziemi z topniejącego śniegu.

Uwaga! Drzewo z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemniku lub solidnej torbie) nie ma limitu czasu na sadzenie.

Opis zalet zamkniętych korzeni:

• Prace można prowadzić wiosną, latem i jesienią - od września do listopada.
• Sadząc w wybranym miejscu nie ma możliwości uszkodzenia systemu korzeniowego, gdyż jest on chroniony od zewnątrz.
• Takie sadzonki prawidłowo posadzone mają skrócony okres aklimatyzacji i wysoką przeżywalność.

Odpowiednia gleba, podlewanie i nawożenie

Krzewy mogą zakorzenić się w każdej glebie, dlatego tak powszechna jest dzika kalina. Ale pożądane jest, aby podłoże było lekkie, żyzne.

Pomimo tego, że kalina uwielbia wilgoć, stagnacja wody jest dla niej przeciwwskazana, dlatego podczas sadzenia należy wykonać drenaż w otworze. Warto wybrać słoneczne miejsce, ale w niewielkim cieniu krzew szybko się rozwinie.

Rada! Podlewanie najlepiej wykonywać wieczorem. Potrzebujesz do 40 litrów wody na metr kwadratowy. Dotyczy to szczególnie okresu kwitnienia, owocowania i suszy.

Nawozić 4 razy od wiosny do zimy. Po raz pierwszy - przy wyrzucaniu liści, drugi i trzeci raz - przed i podczas kwitnienia, ostatni - przed zimowaniem.

Przycinanie

Bez przycinania liczba pędów szybko wzrośnie, wszystkie będą skierowane ku słońcu, a wkrótce krzew zamieni się w zaniedbaną kępę splątanych gałęzi.

Przycinanie jest bardzo ważną częścią utrzymania upraw. W zależności od potrzeby wykonaj:

• sanitarny;
• Rozrzedzając;
• formujące wykończenie.

W pierwszej metodzie usuwa się chore, wysuszone, zamrożone pędy, w drugim przypadku pozbywają się nadmiaru, gęsto rosnących i nieregularnych gałęzi, które przeszkadzają w rozwoju rośliny. Ten ostatni rodzaj przycinania przeprowadza się w celu nadania kulturze estetycznego wyglądu poprzez uformowanie korony.

Cięcie sanitarne przeprowadzamy o każdej porze roku, trzebież - od połowy wiosny i latem, kształtowanie - wczesną wiosną, 2-3 razy latem, późną jesienią.

Szkodniki

Okresowo kalina może być zwalczana przez szkodniki, które niekorzystnie wpływają na roślinę i negatywnie wpływają na jakość i ilość plonów.

Drzewo jest atakowane:

Walcząc z tymi owadami, trzeba codziennie rano strząsać je z pędów na filmie rozłożonym pod koroną. Następnie pozbądź się ich.

Zakupione produkty o złożonym działaniu doskonale radzą sobie z niechcianymi „gośćmi”: fufanon, piorun, kinmix, karbofos, fitoverm, zielone mydło.

Choroby

Kalina kalina jest podatna na następujące choroby: mączniaka prawdziwego, szarej i zgnilizny owoców, żółknięcia, mozaikowatości i plamistości liści.

Uwaga! Walcząc z dolegliwością, musisz znaleźć przyczynę jej pojawienia się, kupić leki do leczenia, skupić się na określonym typie choroby.

Kalina Barkwood

Śnieżnobiałe piękno (w okresie kwitnienia) - Kalina Barkwooda (Viburnum x burkwoodii) to ogrodowa hybryda kaliny Karla i pożytecznej kaliny. Jest to półzimozielony krzew o wysokości 2,5 m. Liście pomarszczone wzdłużnie, do 10 cm długości, kwiaty różowobiałe, pachnące, w duże baldaszkowate kwiatostany o średnicy do 9 cm. Kwitnie wiosną; owoce są rzadko formowane. Istnieją formy dekoracyjne.

Rosnące funkcje

Propagowane przez sadzonki. Preferuje lekkie cieniowanie i przepuszczalną, żyzną glebę. Dobra roślina dla małych grup i tasiemców z bliskiej odległości.

Nawożenie i podlewanie

W porze suchej roślina wymaga podlewania (dwa razy w tygodniu 2 wiadra wody pod krzakiem). Aby uzyskać dobre zbiory jagód i bujny kolor w dekoracyjnych formach, zaleca się karmienie kaliny:

• wiosną zaleca się wykonanie 2 opatrunków. Zanim pąki pęcznieją, mocznik jest rozsypywany w kole przy łodydze (50 g na 1 m2). Przed kwitnieniem można użyć siarczku potasu (50 g na 1 m2) lub popiołu drzewnego (1 łyżka. Rozsyp i lekko wykop wokół krzaka);
• w drugiej połowie lata kalina potrzebuje fosforu i potasu, więc na 1 m2 można stosować złożone nawozy mineralne (75 g) lub 50 g fosforu i 25 g nawozów potasowych;
• co 2 lata, podczas kopania gleby wokół kaliny, do kręgu pnia (wiadro pod krzakiem) wprowadza się zgniły obornik.

Ważny! Po posypaniu nawozami mineralnymi krzew należy podlać. Jeśli pogoda jest sucha podczas karmienia latem, zaleca się rozpuścić nawozy w wodzie.

Kalina bodnantskaya

Bardzo trudną do wymówienia formą jest kalina bodnant (Viburnum x bodnantense), która podobnie jak poprzednia jest hybrydą ogrodową, ale pachnącą kaliną i kaliną wielkokwiatową. Jest krzewem liściastym do 3 m wysokości, dorasta do 2 m. Liście do 10 cm długości, młody brąz. Kwiaty są jasnoróżowe, zebrane w wierzchołkowe talerze o średnicy do 7 cm.Owoce są rzadko zawiązywane. Występują formy ozdobne, najciekawsza z nich to „Dawn” (kwiaty są ciemnoróżowe, zebrane w wypukłe kwiatostany corymbose, białe podczas kwitnienia).

Rosnące funkcje

Propagowane przez sadzonki. Dobrze rośnie w pełnym słońcu i półcieniu; preferuje żyzną, luźną glebę. Dobre w małych grupach na pierwszym planie.

Pielęgnacja kaliny

Pielęgnacja kaliny wiosną

W ostatnich dniach marca lub w pierwszych dniach kwietnia miejsce powinno zostać oczyszczone z liści, które spadły w zeszłym roku. Powierzchnię koła tułowia należy poluzować. Po pewnym czasie konieczne jest przeprowadzenie profilaktycznej obróbki kaliny fungicydami, które mogą zniszczyć wszystkie szkodniki i mikroorganizmy chorobotwórcze, które osiedliły się do zimowania w korze pni i gałęzi, a także w górnej warstwie gleby . Do przeróbki można użyć roztworu mocznika (7%), który nie tylko zniszczy patogeny i szkodniki, ale także stanie się źródłem azotu, tak potrzebnego Kalinie na wiosnę. Należy jednak pamiętać, że nie można spryskać rośliny mocznikiem, jeśli jej pąki zaczęły się otwierać, w przeciwnym razie mogą się wypalić.

Około połowy maja krzewy nawozimy nawozami potasowymi. Kiedy kalina zakończy kwitnienie, na glebę kręgu pnia należy nałożyć złożony nawóz.

Pielęgnacja kaliny latem

Przeprowadzić systematyczne badanie krzewów pod kątem obecności szkodników lub oznak choroby, w razie potrzeby przeprowadzić odpowiednie leczenie. W pierwszych dniach lata zaleca się obróbkę kaliny naparem tytoniowym lub od czerwca do samego zbioru owoców systematycznie opryskiwać rośliny naparem sporządzonym z łupin cebuli, ziemniaków lub czosnku.

Ponadto latem kalina musi być systematycznie podlewana, rozluźniać powierzchnię koła pnia i usuwać chwasty.

Pielęgnacja kaliny jesienią

Kiedy wszystkie liście opadną z krzewu kaliny, należy je zgrabić, jak starą warstwę ściółki. Następnie roślina jest traktowana, aby zapobiec różnym chorobotwórczym mikroorganizmom i szkodnikom, które wolą zimować w korze krzewu lub w górnej warstwie gleby. Ponadto powierzchnia kręgu pnia jest pokryta warstwą ściółki (zgniłej materii organicznej) lub na glebę nakłada się płynne nawozy.

Po uodpornieniu się mrozów konieczne jest zebranie z roślin gron owocowych, po czym są one usuwane do przechowywania.

Przetwarzanie kaliny

Kalina, podobnie jak wiele innych roślin ogrodniczych, jest podatna na różne choroby, a różne szkodniki mogą jej również szkodzić. Aby chronić roślinę, będziesz musiał regularnie spryskiwać ją w celach profilaktycznych, a odbywa się to wiosną i jesienią. Aby pozbyć się szkodników, rośliny traktuje się środkami owadobójczymi, fungicydami stosuje się do niszczenia chorób grzybowych. Choroby bakteryjne i wirusowe są nieuleczalne. Ale powinieneś wiedzieć, że różne szkodniki i ich larwy są głównymi nosicielami takich chorób, dlatego tak ważne jest terminowe przetwarzanie roślin i nie zapominanie o profilaktycznym opryskiwaniu.

Podlewanie kaliny

Kalina potrzebuje regularnego podlewania, które jest zalecane raz w tygodniu, zwłaszcza jeśli występuje duszny okres suszy. Na 1 krzew, który owocuje, należy na 1 podlewać 30-40 litrów wody. Młody krzew nie potrzebuje tyle wody, ale należy go również podlewać raz w tygodniu. Jeśli latem będzie dużo deszczu, to częstotliwość podlewania na pewno się zmieni, ale pamiętaj, że roślina ta lubi wilgoć, więc nie powinieneś robić zbyt długich przerw między podlewaniami.

Nawożąca kalina

Ponieważ roślina wymaga częstego podlewania, zaleca się karmienie jej suchymi nawozami. Są po prostu równomiernie rozłożone na powierzchni koła tułowia, dlatego krzew jest podlewany.Po raz pierwszy musisz nakarmić roślinę wiosną, podczas otwierania liści, w tym celu pod każdym egzemplarzem wlewa się kilka dużych łyżek mocznika. Ale produkują takie wiosenne żerowanie tylko wtedy, gdy krzewy nie zostały potraktowane mocznikiem przez uśpione pąki.

Za drugim razem, gdy kalina jest karmiona, zanim zakwitnie, w tym przypadku stosuje się nawóz zawierający potas. Tak więc pod każdym krzakiem należy wlać kilka dużych łyżek siarczanu potasu lub 500 ml popiołu drzewnego.

Po raz trzeci taka roślina jest karmiona, gdy zanika. Aby to zrobić, pod każdą kopię wlewa się kilka dużych łyżek Nitroammofoski.

Czwarte i ostatnie karmienie rośliny jest potrzebne tylko wtedy, gdy powierzchnia jej koła przy łodydze nie jest pokryta warstwą materii organicznej na zimę. Do takiego karmienia przyjmuje się roztwór składający się z 1 wiadra wody, w którym rozpuszcza się dwie duże łyżki superfosfatu i siarczanu potasu. Na 1 krzew pobiera się 20 litrów takiej mieszanki składników odżywczych.

Kalina gordovina

Wiele słynnych kaliny gordovina (Viburnum lantana). Pochodzi z Europy, Afryki Północnej, Azji Południowo-Zachodniej. Jest to krzew liściasty wys. 2-4 m. Liście kulisto-jajowate, do 12 cm dł. Kwiaty kremowobiałe z delikatnym przyjemnym aromatem zebrane w kwiatostany - wiechy baldaszkowate wypukłe, do 10 cm średnicy; kwitną w maju. Owoce początkowo czerwienieją, gdy dojrzewają, nabierają niebiesko-czarnego koloru z lekkim nalotem. Są większe niż owoce innych rodzajów kaliny, osiągając długość 12-15 mm. Dojrzewają we wrześniu i październiku i są bardzo szybko dziobane przez ptaki.

Rosnące funkcje

Kalina o średniej sile wzrostu, cienioodporna, mrozoodporna, wytrzymuje mrozy do -23-25 ​​° C (przy niższych temperaturach liście przemarzają). Toleruje gleby zasolone, jest odporny na suszę, ale lepiej rośnie wraz z podlewaniem. Kwitnie obficie i owocuje na dość wilgotnej, żyznej, regularnie uprawianej glebie. Znany ze swojej wytrzymałości w różnych warunkach. Może być stosowany do nasadzeń pojedynczych i grupowych na terenach otwartych iw półcieniu. Jest lekko uszkodzony przez szkodniki. Propagowane przez nasiona, sadzonki i nawarstwianie. Kiełkowanie nasion trwa 2 lata. Przed siewem zaleca się rozwarstwienie nasion w temperaturze 5-10 ° C do 3 miesięcy. Jednocześnie pojawia się informacja o możliwym rozwarstwieniu termicznym. Głębokość siewu do 3 cm Jeden z najbardziej ozdobnych krzewów o pięknym ulistnieniu, kwiatostanach i owocach, odpowiedni do sadzenia w letnich domkach z tasiemcami i grupami.

Sadzenie kaliny w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Sadzenie i uprawianie kaliny to pestka. W tym celu należy wybrać glebę obojętną lub lekko kwaśną (pH 5,5 do 6,5). Do sadzenia nie należy wybierać obszarów z glebą bielicową, torfową lub piaszczystą. Musisz również zwrócić uwagę na wody gruntowe, muszą leżeć na miejscu na głębokości co najmniej 100 centymetrów. Aby przedłużyć żywotność tej rośliny oraz uczynić ją silniejszą i zdrowszą, należy stworzyć dla niej warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych.

Ta roślina może być uprawiana na dobrze poświęconym obszarze, ale lepszy jest do tego półcień. Według niektórych ekspertów szkodniki znacznie rzadziej osiedlają się na krzaku rosnącym w zacienionym obszarze.

Sadzonki kaliny sadzimy zarówno jesienią, jak i wiosną. Przed samym sadzeniem miejsce poddaje się kopaniu, a wszystkie chwasty są z niego usuwane. Jeśli gleba na miejscu jest pożywna, wprowadzenie do niej nawozów organicznych będzie zbędne. Jeśli miejsce jest o ubogiej glebie, nawozy są stosowane bezpośrednio do dołu do sadzenia podczas sadzenia sadzonki.

Sadzenie kaliny wiosną

Wiosną kalina powinna być sadzona przed otwarciem płytek liściowych. Rozmiar dołu do lądowania powinien wynosić 0,5x0,5x0,5 metra.W przypadku posadzenia kilku krzewów należy zachować między nimi odległość od 2,5 do 3,5 metra. Przygotowując dół, wierzchnią warstwę gleby należy oddzielnie złożyć. Jest połączony z 1 wiadrem torfu lub humusu i kilkoma szklankami Nitrofoski. 2/3 powstałej mieszanki gleby należy wlać do dołu do sadzenia i wlać do niego 40 litrów wody. Za kilka dni dół będzie gotowy do sadzenia. Po około 7 dniach pozostałą glebę należy wsypać do dołu sadzeniowego z kopcem, który powinien wznieść się ponad powierzchnię stanowiska o 10-12 cm. Do sadzenia używa się trzyletniej sadzonki. Jego korzenie należy zainstalować na powstałym kopcu. Po wyprostowaniu korzeni dół należy wypełnić resztą mieszanki gleby. Krąg pnia sadzonej rośliny musi być dobrze ubity, a następnie obficie podlewany. Po wchłonięciu wody powierzchnię kręgu pnia należy przykryć warstwą ściółki (torf, kompost lub próchnica). Konieczne jest, aby po posadzeniu kołnierz korzeniowy kaliny był około 50-60 mm zakopany w glebie.

Sadzenie kaliny jesienią

Jesienią sadzonka kaliny jest sadzona na otwartej glebie w taki sam sposób jak wiosną. Konieczne jest sadzenie w okresie opadania liści, podczas gdy trzeba zdążyć przed pierwszymi przymrozkami.

Kalina David

Chińskie wiecznie zielone piękno - Kalina Dawida (Viburnum davidii); ojczyzna: zachodnie Chiny. Jest to zwarty, przysadzisty krzew, wys. 1-1,5 m. I szeroki. Liście podobne do babki, do 15 cm. Kwiaty białe, w rzadkich kwiatostanach corymbose; kwitną późną wiosną. Rzadko owocuje.

Rosnące funkcje

Propagowane przez sadzonki. Preferuje miejsca zacienione o glebach umiarkowanie wilgotnych i żyznych. Oryginalna roślina do zacienionych ogrodów.

NAJLEPSZE popularne odmiany

Jedną z zalet jest ogromna lista różnych rodzajów kaliny. Uprawiane są zarówno krzewy liściaste, jak i zimozielone lub drzewa. Rolnicy uprawiają zarówno powtarzające się, jak i nie owocujące odmiany tej rośliny, które różnią się różnymi kształtami i rozmiarami. Zimą kwitną nawet podgatunki - są to kalina Forreri i Bodnantenskaya.

Najpopularniejsze są następujące odmiany czerwonej kaliny:

• Od średnich: Zholobovskaya, kalina Czerwony koral, Czerwona wiązka, elita Leningradskaya.
• Od energicznych: Roseum, Maria, Ulgen, Shukshinskaya, Dachnaya.
• Od niewymiarowych: Eskimo, kalina zwykła Nanum i kalina Compactum, a także krasnolud Nana.

W regionach o surowej pogodzie najlepiej zakorzeni się kalina odmiany Shukshinskaya, a także Zarnitsa, Zakat, Maria, Ryabinushka, Vigorovskaya.

W przypadku obszarów o klimacie umiarkowanym (na przykład region moskiewski), Souzga, Ulgen, Zholobovskaya, odpowiednia jest różnorodność rubinów kaliny Tajga.

Ogrody w ciepłych miejscach ozdobią Aurora, Elixir, Garnet Bracelet, Red Bunch.

Oddzielne miejsce zajmują słodkie owocowe odmiany kaliny, które wyróżniają się słodkawym smakiem jagód bez goryczy: Vigoroskaya, Souzga, Shukshinskaya, Bureinskaya, Leningradskaya Otbornaya.

Pachnąca kalina

I znowu wschodnia kalina - pachnąca kalina (Viburnum odoratissimum) pochodzi z południowo-wschodnich Himalajów w środkowych Chinach. Jest to duży krzew zimozielony o wysokości do 5 m. Liście grube, błyszczące, podłużno-owalne, do 20 cm długości, kwiaty białe, pachnące, zebrane w zaokrąglone grona o długości 8-10 cm. Rzadko powstają czerwone owoce.

Rosnące funkcje

Niska odporność na zimę: wytrzymuje spadek temperatury do -5 st. C. Propagowane przez sadzonki. Preferuje stanowiska zacienione z wilgotnymi, żyznymi, gliniastymi, kwaśnymi glebami. Piękna roślina dla małych grup i jako okaz pod koronami wysokich drzew.

Aplikacja Viburnum red

W medycynie używa się owoców i kory czerwonej kaliny. Owoce czerwonej kaliny są używane w praktyce lekarskiej jako środek uspokajający bicie serca, tonik, witaminę i łagodny środek moczopędny.Znajdują się w kolekcji witamin. Owoce zebrane po mrozie służą do leczenia początkowego stadium nadciśnienia i kaszlu. Ekstrakt i wywar z kory czerwonej kaliny służy do krwawień wewnętrznych, a także jako środek przeciwskurczowy i uspokajający w ginekologii.

Sok z kaliny jest szczególnie przydatny, normalizuje ciśnienie krwi, ma korzystny wpływ na wrzody żołądka, kaszel, choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Owoce kaliny są szeroko stosowane w domowej kuchni. Owoce są konserwowane, przygotowywane są soki i galaretki, przetwory, galaretki, marmolady, nadzienie do ciast, napoje owocowe.

Kalina Karlsa

Piękno wschodu - kalina Carlsa (Viburnum carlesii); ojczyzna: Korea, Japonia. Mały krzew liściasty do 2 m wysokości i szerokości, liście owalne, jajowate, pomarszczone. Kwiaty są białe, jakby wyrzeźbione z wosku, zebrane w rzadkie kwiatostany corymbose, o bardzo delikatnym zapachu; kwitną przed kwitnieniem liści, w kwietniu-maju. Owoce są rzadkie. Występują formy ozdobne, najbardziej dekoracyjna jest „Aurora” (krzew jest bardziej zwarty, kwiaty są jasnoróżowe). Owoce to niebiesko-czarne pestkowce, dojrzewające we wrześniu-październiku.

Rosnące funkcje

We wschodniej Europie, gdzie kalina Karla jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu, toleruje mrozy do -30 ° C. Ceniony za pachnące różowe kwiaty wczesną wiosną, pomarańczowo-czerwone liście i niebiesko-czarne owoce jesienią. Dobra w nasadzeniach pojedynczych i grupowych. Nie jest wymagająca w warunkach oświetleniowych, ale najbardziej bujne kwitnienie obserwuje się w półcieniu, na żyznych, osuszonych glebach. Dobrze rozmnaża się przez szczepienie na Hordovinie, nasionach i sadzonkach. Siew jesienią po zbiorach lub wiosną ze stratyfikacją. Bez tego pojawienie się sadzonek jest opóźnione do 2 lat. Jest odporny na szkodniki.

Prawidłowe przycinanie kaliny

Kalina to szybko rosnąca roślina. W ciągu roku jego gałęzie rosną o 50 cm, więc krzew należy corocznie odcinać. Zaleca się to zrobić wczesną wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków, biorąc pod uwagę następujące zasady:

• pamiętaj o usunięciu suchych, zniszczonych, starych (powyżej 6 lat) gałęzi;
• część gałęzi w środku korony należy usunąć, aby zapewnić dobre oświetlenie, od którego zależy wydajność kaliny.

Przycinanie pomaga roślinie nie tylko dobrze rosnąć i owocować, ale także pozwala dostosować wielkość i objętość krzewu.

Przy prawidłowym przycinaniu możesz uformować małe drzewo z krzewu kaliny. W tym przypadku formacja odbywa się wokół wybranego centralnego pnia, a wszystkie boczne gałęzie i pędy korzeni są usuwane. Kiedy uformuje się równy pień o wysokości około 2 m, zaczynają tworzyć koronę. Aby to zrobić, uszczypnij środkowy pień, aby zaczął się rozgałęziać.

Musisz także poznać niektóre cechy przycinania różnych odmian kaliny. Na przykład, jeśli uprawiasz kalinę Buldenezh, to dla przyszłego obfitego kwitnienia sadzonki w pierwszym roku konieczne jest odcięcie kwiatostanów, które się pojawiły. Daje to roślinie możliwość skierowania swoich sił w kierunku ukorzenienia i wzmocnienia. W kolejnych latach zaleca się przycinanie krzewu jesienią, aby roślina miała czas na złożenie nowych pąków kwiatowych do bujnego kwitnienia w przyszłym roku.

Viburnum o liściach cynamonu

Inną chińską kaliną jest kalina o liściach cynamonu (Viburnum cinnamomifolium), ojczyzna: zachodnie Chiny. To zimozielony krzew o luźnej i jednocześnie kolumnowej koronie. Liście nie są typowe dla kaliny, bardziej przypominają liście cynamonu: owalne, wygięte wzdłuż środkowej żyłki, ząbkowane, z łukowatymi żyłkami, błyszczące, koloru brązowozielonego. Kwiaty są niepozorne, owoce rzadko się formują.

Rosnące funkcje

Nie mrozoodporna: wytrzymuje spadek temperatury do -5 stopni C. Propagowane przez sadzonki. Jest mało wymagająca w warunkach lekkich, potrzebuje kwaśnych gleb. Rodzaj rośliny dla złożonych grup.

Odmiany dla ogrodników

Dawno minęły czasy, kiedy na stronie rosła „tylko kalina”.Dzięki pracy naukowców stało się możliwe pozyskiwanie i uprawianie specjalnych odmian spełniających wymagania ogrodników. Niektórzy podkreślają dekoracyjność rośliny, nie dbają o liczbę jagód jesienią, podczas gdy inni wręcz przeciwnie, ważne jest, aby zebrać plony, aby rozpocząć zbieranie owoców na zimę.

W medycynie ludowej kalina jest używana jako środek wzmacniający, co ułatwia wysoka zawartość witaminy C, a także łagodzi gorączkę. Ponadto odnotowano działanie moczopędne i przeczyszczające jedzenia jagód. Sok owocowy obniża ciśnienie krwi. W rozsądnych porcjach poprawia trawienie.

Kalina wielkogłowa

Viburnum macrocephalum, bardzo skuteczny w okresie kwitnienia, jest krzewem półzimozielonym lub liściastym o wysokości i szerokości do 5 m. Jest to hybryda ogrodowa. Liście jajowato-owalne, do 10 cm długości, kwiaty białe, sterylne (owoce nie zawiązują), zebrane w duże, kuliste kwiatostany o średnicy do 15 cm! Kwiatostany są podobne do kwiatostanów Viburnum vulgaris „Pink”; ten sam zielonkawy na początku kwitnienia i różowawy podczas kwitnienia.

Rosnące funkcje

Niska odporność na zimę: wytrzymuje spadek temperatury do -5 stopni C. Propagowane przez sadzonki, ale słabo. Preferuje gleby jasne i wilgotne, żyzne, kwaśne. Spektakularna roślina jako tasiemce i dla małych grup.

Szkodniki kaliny ze zdjęciami i opisami

Kalina może zaszkodzić dość dużej liczbie różnych szkodników. Te z nich, które stanowią największe zagrożenie dla takiej kultury, zostaną opisane poniżej.

Chrząszcz z liści kaliny

Chrząszcz kalina to mały (około 0,6 cm długości) chrząszcz o jasnobrązowym kolorze. Jego larwy wyłaniają się z gleby w pierwszych dniach maja. Zjadają płytki liściowe rośliny, podczas gdy pozostają po nich tylko żyły. Jeśli jest dużo larw, mogą nie mieć wystarczającej ilości liści dla wszystkich, wtedy zaczynają jeść młode pędy. Ponadto larwy te uszkadzają jagody kaliny. Samice takiego owada gryzą rowki w górnej części pędu, w którym składają jaja. Z powodu takich szkodników ogrodnik może stracić plony, a także powoduje, że sama roślina obniża jej odporność na mróz. Zbadaj wierzchołki pędów i odetnij te, w których zostało złożone jajo. Następnie kalinę należy spryskać Fufanonem lub Karbofosem.

Mszyca czarnolistna

Mszyca czarnolistna, jak każda mszyca w zasadzie, jest głównym nosicielem chorób, których nie można wyleczyć. W związku z tym, gdy zostanie znaleziony taki owad, należy podjąć wszelkie niezbędne środki, aby go zniszczyć. Mszyce żywią się sokiem rośliny, wysysając go z blaszek liściowych, w wyniku czego składają się. Liście zmieniają kolor na brązowy, deformuje się i wysycha, zatrzymuje rozwój pędów. Końce pędów, na których znajduje się kolonia mszyc, należy odciąć i zniszczyć. Spryskać krzak Karbofosem lub Fufanonem.

Rolada liści kaliny

Viburnum Leafworm to gąsienica w kolorze oliwkowym lub ciemnoszarym. Najpierw zjadają pąki, po czym oplatają liście pajęczynami, miażdżą je i zjadają. Jeśli na krzaku jest dużo takiego szkodnika, będzie to miało wyjątkowo negatywny wpływ na zbiory. Gniazda torów należy znaleźć i zniszczyć. Zanim pąki się otworzą, należy spryskać dotknięty krzak roztworem Nitrafenu (250 gramów pasty na 1 wiadro wody). Drugi zabieg należy przeprowadzić między początkiem otwarcia pąków a powstaniem pąków, w tym celu należy użyć roztworu Karbofos (10%).

Kalina i wiciokrzew

Larwy tych owadów na zimę osiadają w górnej warstwie gleby. Pojawienie się dorosłych obserwuje się podczas tworzenia pąków, w których układają jaja. Larwy zjadają pąki, przez co są nadęte, czerwone i brzydkie.Uszkodzone pąki nie otwierają się. Na początku okresu wiosennego lub późną jesienią konieczne jest dokładne poluzowanie powierzchni koła tułowia. Zanim kalina zakwitnie, należy ją spryskać roztworem Karbofos (10%).

Ćma zielonobrązowa

Ćma z zielonymi klapami może szkodzić kalinie, bzowi i rokitnikowi. Ten szkodnik to zielonkawo-żółta gąsienica, która uszkadza jajniki kwiatowe. Pozbywają się go w taki sam sposób, jak muszki żółciowe.

Wawrzyn kaliny lub wiecznie zielony

Piękno śródziemnomorskie - kalina laurowa (Viburnum tinus), która kwitnie na wybrzeżu Morza Czarnego Terytorium Krasnodarskiego i południowego wybrzeża Krymu, zaczynając zimą, wczesną wiosną. Ciekawe, że starożytni Rzymianie nazywali wiele roślin łacińskim słowem tinus, którego liście wyglądały jak liście szlachetnego lauru. Jest to krzew zimozielony o wysokości 1-3 m. Liście skórzaste, słabo i sztywno owłosione, spiczasto-owalne. Kwiaty są białe, czasem z różowawym odcieniem, zebrane w płaskie, corymbose kwiatostany o średnicy 5-10 cm, które na normalnie rozwiniętych roślinach pojawiają się prawie przez cały rok, ale najbardziej obfite kwitnienie obserwuje się zimą. Wawrzyn to jeden z najbardziej rozpowszechnionych i stabilnych zimowych kwiatów nie tylko w regionie Soczi, ale także w Jałcie. Owoce są owalne, perłowo-niebieskie zawsze obficie zawiązane, a latem ten gatunek jest efektownym, pięknie owocującym krzewem. Istnieją formy dekoracyjne.

Rosnące funkcje

W temperaturze -15 ° C silnie zamarza. Susza dobrze znosi. Propagowane przez nasiona (siew jesienny) lub wiosną przez nasiona rozwarstwione, a także sadzonki zielone (pod szkłem) i nawarstwianie. Dobrze rozwija się przy lekkim cieniowaniu, na glebach żyznych, luźnych, obojętnych. Dobrze znosi przycinanie, jest doskonale ukształtowana i stosowana w sztuce topiary. Może być stosowany do nasadzeń pojedynczych i grupowych, krawężników i niskich żywopłotów. W niektórych latach jest poważnie uszkadzany przez mączlika kaliny, mączlika nadmorskiego i robaki kaliny.

Zwalczanie chorób i szkodników

Choroby grzybicze i bakteryjne rzadko wpływają na kalinę, ale mogą prowadzić do takich problemów, jak utrata dekoracyjności, wysychanie kwiatostanów i gnicie owoców. Ważne jest, aby zidentyfikować i podjąć środki w celu leczenia rośliny na czas.

Tabela: choroby kaliny

Galeria zdjęć: objawy chorób kaliny

Przy mroźnym oparzeniu na dotkniętych pędach kaliny pojawiają się blade, chlorowane, szybko schnące liście

Jagody dotknięte szarą zgnilizną brązowieją i wysychają, grzybnia przenika je na wskroś, a na liściach kaliny pojawiają się okrągłe lub kanciaste szare plamy z ciemnobrązową obwódką.

Szkodliwe owady dość często atakują kalinę i stanowią dla niej poważne zagrożenie. Roślina traci swój efekt dekoracyjny, kwiaty i plony mogą całkowicie obumrzeć. Terminowe traktowanie krzewów odpowiednimi związkami ochroni roślinę przed owadami.

Tabela: szkodniki kaliny

W latach masowej reprodukcji chrząszcz kaliny może gryźć cały krzew, aby w ogóle nie pozostało zieleni

Kalina pomarszczona

Kolejną chińską pięknością wiecznie zieloną jest pomarszczona kalina (Viburnum rhytidophyllum), ojczyzna: środkowe i zachodnie Chiny. Jest to wysoki krzew (3-5 m), dorastający do 4 m szerokości, z dość luźną, rzadką koroną. Liście są duże, do 20 cm długości, zwisające, o ciekawej strukturze pomarszczonej reliefowo. Kwiaty drobne, kremowobiałe, zebrane w luźne, spłaszczone kwiatostany o średnicy do 20 cm; są ozdobne i znajdują się w pąku; kwitną w kwietniu-maju. Owoce czarno-fioletowe dobrze zawiązują się.

Rosnące funkcje

Wymaga gleb umiarkowanie wilgotnych lub normalnego podlewania w okresie wzrostu, półcienistych, osłoniętych przed suchymi wiatrami, lokalizacja, gleby neutralne. Jest to najbardziej odporna ze wszystkich wiecznie zielonych kaliny. Łatwo rozmnażane przez nasiona i wegetatywnie (sadzonki). Skuteczny w nasadzeniach pojedynczych i grupowych. Jest lekko uszkodzony przez szkodniki.

Najbardziej dekoracyjne odmiany z nazwami i zdjęciami

Kwiaty i krzewy ozdobne zdobywają coraz więcej przestrzeni z domków letniskowych. Kalina znajdzie dla siebie miejsce w każdym miejscu. Dorosłe krzewy dorastają do 1,5-6 m wysokości, z których tworzą bole lub ozdobne przycinanie krzewów. Kalina jest dobra do sadzenia grupowego, jako zielony żywopłot i jako pojedyncza roślina ozdobna.

Kalina zwyczajna

Viburnum vulgaris kwitnie pachnącymi kwiatostanami corymbose o średnicy do 15 cm. W miarę kwitnienia zielonkawe kwiaty zmieniają się w wrzący biały kolor. Roślina dobrze znosi suszę i mróz.

„Buldenezh”

Odmiana "Buldenezh" kwitnie sterylnymi białymi kulistymi kwiatostanami. Obfite kwitnienie rozpoczyna się na początku czerwca i trwa około trzech tygodni. Ta odmiana nie produkuje jagód, ale barwi jesienny ogród żółtymi i bordowymi liśćmi.

Kalina "Buldenezh" z reguły powstaje w ogrodach w postaci małego oddzielnego krzewu drzewiastego o wysokości nie większej niż 2,5-3 metry

„Roseum”

Roseum to kolejna odmiana dekoracyjna, która nie produkuje jagód. Wysokość dorosłego krzewu wynosi do 3 metrów, objętość korony wynosi 4 metry. Kwitnie jak "Buldenezh" białymi kulistymi kwiatostanami od końca maja do 20 czerwca. Jesienią liście stają się fioletowe. Roseum jest używane do nasadzeń grupowych.

Roseum doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów ze względu na dużą gęstość korony

„Compactum”

Odmiana "Compactum" nadaje się do małego ogrodu. Wysokość i objętość korony to 2 metry. Zaokrąglona korona jest zwarta (stąd nazwa). Obfite baldaszkowate śnieżnobiałe kwiatostany kwitną w maju i kwitną prawie miesiąc. "Compactum" to odmiana uprawiana w pniu.

W formie krzewiastej "Compactum" służy do stworzenia żywopłotu, w standardowej formie - jako pojedyncza dekoracja ogrodu

Krasnoludek „Nanum”

Kalina karłowata "Nanum" jest prawdziwym znaleziskiem do projektowania krajobrazu. Półkulisty kształt korony, rzeźbione liście i wysokość zaledwie około metra sprawiają, że krzew jest niezbędny w kompozycjach rabat, skalniaków i kompozycji zielnych.

"Nanum" kwitnie bardzo rzadko pojedynczymi kwiatostanami

„Xanthocarpum”

Odmiana "Xanthokarpum" - niewielki (do 2 m) krzew, kwitnie dużymi kwiatostanami charakterystycznymi dla kaliny pospolitej. Jego duże, ciemnozielone, rzeźbione liście są dobre. Ale staje się szczególnie piękny jesienią, kiedy pojawiają się na nim skupiska dużych kremowo-żółtych jagód.

"Xanthocarpum" dobrze prezentuje się w kompozycjach z innymi krzewami i drzewami, zdobi brzegi rzek i zbiorników, jest stosowany w nasadzeniach parkowych

Kalina złożona

Kalina złożona to azjatycki gatunek kaliny, krzewu, który osiąga trzy metry w wieku dorosłym i ma schodkowy kształt korony. Rośnie powoli w pierwszych latach życia, później rośnie, rozpościerając się w szerokich, gęsto ulistnionych gałęziach. Istnieją dwie formy złożonej kaliny. Jedna jest długo kwitnąca z kulistymi kwiatostanami i fioletowo-brązowymi jesiennymi liśćmi. Drugi jest wysoki z płaskimi białymi lub jasnoróżowymi kwiatostanami. Kalina złożona jako roślina ozdobna nie jest bardzo powszechna w Rosji, jest bardziej lubiana w Europie. Ale ma dobre perspektywy, ponieważ gatunek ten jest mrozoodporny i nadaje się do hodowli w centralnej Rosji.

„Watanabe”

Odmiana Watanabe zdobi ogród przez cały sezon. Delikatne płaskie kwiatostany kwitną w lipcu i kwitną do końca sierpnia. W październiku krzew ponownie kwitnie.

Kwitnienie kończy się utworzeniem jasnoczerwonych owalnych jagód, stopniowo uzyskując niebieskawo-czarny kolor

"Kaskada"

Odmiana "Kaskada" to zwarty krzew o wysokości 1,5-2 m, z płaskimi białymi kwiatostanami o średnicy do 10 cm, świetnie prezentują się na tle ciemnozielonych liści, które jesienią stają się ciemnoczerwone. Jego gałęzie opadają kaskadowo z góry na ziemię, od której odmiana wzięła swoją nazwę. Kwiatostany są zastępowane przez ciężkie, duże skupiska jasnych szkarłatnych jagód. Okres kwitnienia to maj - czerwiec.

„Kaskada” wygląda lepiej w pojedynczych lądowaniach

„Różowa piękność”

„Pink Beauty to niski krzew o rozległej (do 2,5 metra) koronie. Jej kwiaty są początkowo kremowe, z czasem stają się jasnoróżowe. Błyszczące, ciemnozielone liście są podobne do laurowych. Jagody, gdy dojrzewają, zmieniają kolor z jasnoróżowego na jasnoniebieski, aż uzyskają niebiesko-czarny kolor. Bardzo dobra odmiana jesienią "Pink Beauty". Na jednym krzaku liście na tle pozostałych ciemnych zieleni są pomalowane na bordo, brąz, szkarłat i ciemnofioletowy.

Odmiana "Pink Beauty" - jedna z najbardziej spektakularnych dekoracyjnych odmian kaliny

Kilimandżaro Sunrise

"Kilimandżaro Sunrise" to nowa odmiana, ale już w 2015 roku w prestiżowym brytyjskim konkursie uzyskała tytuł "Plant of the Year". Jest to zadbany krzew w kształcie piramidy, kwitnący białymi kwiatami z różową obwódką, zebrany w liczne płaskie kwiatostany. Kiedy zaczyna się kwitnienie (a jest to wczesna wiosna), zieleń jest całkowicie ukryta pod osłoną delikatnych kwiatów. Następnie na szczotkach pojawiają się czerwone jagody, które jesienią stają się czarne.

Liście „Kilimandżaro Sunrise” podczas opadania liści są pomalowane na jaskrawoczerwone i żółte odcienie

„Mariesi”

Odmiana "Mariesi" to krzew o wysokości 2,5-3 mz dużymi białymi kwiatostanami. Uwielbia słoneczne miejsca, ale nie toleruje ekstremalnych upałów i suszy. Roślina jest czysto dekoracyjna, nie owocuje. Jesienne liście są winno czerwone lub ciemnofioletowe.

Odmiana "Mariesi" wyróżnia się długim kwitnieniem, znosi mrozy do -20 ″ С

Kalina gordovina

Gordovina nazywana jest czarną kaliną w kolorze podłużnych jagód. Jest to duży krzew dorastający do 6 metrów wysokości. Ze względu na dużą, ale zwartą koronę (3-4 m) gordovina wygląda jak drzewo. Lekko pomarszczone, podłużne liście są duże, dochodzą do 18 cm.W związku z tym, że gałęzie i liście pokryte są srebrzystym puchem, Viburnum Hordovina nazywana jest krzewem wełnistym.

"Renesans"

Gordovina "Renaissance" to prawdziwe znalezisko dla ogrodnika. Krzew dorasta do 3 metrów, rośnie szybko, objętość korony 1,5–2 metry. Roślina nie boi się suszy, mrozu, ubogiej gleby i szkodników.Odmiana „Renaissance” jest ozdobna przez cały sezon. Świetnie prezentuje się w kompozycjach lub w postaci chaotycznie rozrzuconych krzaków po witrynie.

Liście szerokie, gęste, jesienią różowoczerwone

„Aureum”

Gordovina "Aureum" to niski krzew o niezwykłym złocistożółtym ulistnieniu. Dorasta do dwóch metrów wysokości. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i kończy za miesiąc. Kwiatostany w kształcie tarczy zbierane są z małych biało-kremowych kwiatów. Krzew rośnie wolno, dodając tylko 30 cm rocznie, ale jest mrozoodporny i nie boi się szkodników. Omijają go nawet mszyce.

"Aureum" różni się od innych odmian gordoviny niezwykłym kolorem liści

Kalina zwyczajna

Bardzo znana pospolita kalina (Viburnum opulus) pochodzi z Eurazji. Jest to rozłożysty krzew liściasty do 5 m wysokości, do 4 m szerokości. Liście łopatkowate, duże, do 10 cm długości. Kwiaty białe, w płaskich kwiatostanach, których brzegowe kwiaty są jałowe, o stosunkowo duże, białe płatki. Owoce - soczyste czerwone jagody w luźnych, spłaszczonych gronach; dotknięte mrozem są jadalne o specyficznym smaku i aromacie.

Rosnące funkcje

Cień tolerancyjny, kochający wilgoć, preferuje żyzne gleby wilgotne, ale rośnie na raczej suchych glebach gliniastych. Na południowym wybrzeżu Krymu nieco cierpi z powodu suszy, ale kwitnie i owocuje zadowalająco. Dość trwały: może żyć do 50 lat lub dłużej. Propagowane przez nasiona, odrosty korzeni, sadzonki. Podczas siewu jesienią ze świeżo zebranymi nasionami pędy pojawiają się po 1,5 roku. Do siewu wiosennego wymagane jest 6-miesięczne rozwarstwienie w mokrym piasku w temperaturze około 5 ° C. Nasiona sadzi się na głębokość 2,5-3 cm, a szybkość kiełkowania waha się w granicach 40-90%. Rozwija się normalnie tylko na glebach stale wilgotnych, żyznych, w miejscach dobrze oświetlonych. Piękny, tradycyjnie lubiany krzew ozdobny do nasadzeń pojedynczych i grupowych. Bardzo efektowna jest jego dekoracyjna forma „Roseum” - forma o całkowicie sterylnych kwiatach w kulistych kwiatostanach średnicy 5-6 cm, które początkowo są zielonkawe, a po kwitnieniu przebarwiają się na biało i różowawo.

Dlatego jego nazwa naukowa to „Pink”, podczas gdy w powszechnym użyciu jest często nazywana „Bulldonezh” - zniekształcona francuska nazwa „Snow Globe”. Ta forma jest mniej wymagająca pod względem wilgotności gleby i światła. Luksusowa kalina do nasadzeń pojedynczych i grupowych. Silnie uszkodzony przez czarną mszycę kalinową, różę. Nadaje się do sadzenia na szkiełkach w grupach lub tasiemcom. Uformowane standardowe okazy są bardzo dobre.

Powielanie kaliny

Istnieje kilka sposobów rozmnażania kaliny: przez nasiona, dzielenie buszu, za pomocą sadzonek, warstwowanie pionowe i poziome.

Rozmnażanie nasion

Metoda nasion jest używana dość rzadko z następujących powodów:

• jest to dość długi proces, który może zająć ponad 2 lata;
• metoda nie gwarantuje zachowania cech odmianowych rośliny.

Nasiona kaliny są płaskie i mają kształt serca

Zaletą takiego rozmnażania jest żywotność i maksymalne dostosowanie uzyskanych sadzonek do proponowanych warunków wzrostu. Jeśli zasiejesz nasiona jesienią, sadzonki pojawią się dopiero po roku. Następnie małe sadzonki muszą zimować, a dopiero potem wejdą w fazę aktywnego wzrostu. Proces ten można przyspieszyć przez stratyfikację:

1. Nasiona umieszcza się w wilgotnym środowisku. Może to być piasek, mech lub trociny. Pojemniki należy przechowywać w temperaturze pokojowej. Po około 2 miesiącach nasiona zaczną się wykluwać.
2. Skiełkowane nasiona umieszcza się na dolnej półce lodówki i tam przechowuje przez około miesiąc. 3 miesiące sztucznej stratyfikacji zastępują rok, w którym nasiona kiełkowałyby w warunkach naturalnych.
3. Następnie nasiona wysiewa się w pojemniku wypełnionym pożywką.
4. Jeśli wiosną sadzonki urosły, nabrały siły, rozwinęły się na nich 2-3 pary prawdziwych liści, wówczas zaleca się sadzenie ich w szkółce znajdującej się na otwartym terenie. Jednocześnie należy im zapewnić regularne podlewanie, karmienie i schronienie na zimę.

   

   W otwartym terenie można sadzić silną sadzonkę, która ma kilka par prawdziwych liści

5. Słabe sadzonki pozostawia się w pojemniku do sadzenia, umieszczając go na świeżym powietrzu. Pozostałe sadzonki zaleca się sadzić w szkółce otwartej po roku.
6. Po wyhodowaniu w szkółce najsilniejsze rośliny sadzi się w stałych miejscach.

Nasiona kaliny charakteryzują się słabym kiełkowaniem: do 20% wysiewu.

Rozmnażanie przez podzielenie buszu

Ta metoda jest najbardziej akceptowalna w obecności dużego krzewu z dobrej odmiany kaliny, który wymaga przeszczepu w nowe miejsce. Wykopany krzak jest podzielony na części za pomocą ostrego narzędzia. Kawałki korzeni są traktowane węglem drzewnym. Podczas dzielenia upewnij się, że w każdej części są co najmniej 3 zdrowe nerki. Każda część jest sadzona w oddzielnym otworze do sadzenia, tak jak podczas przesadzania rośliny. Kalina można rozmnażać, dzieląc krzew jesienią i wiosną.

Rozmnażanie przez sadzonki

Sadzonki zbierane są w środku lata. W tym czasie gałęzie kaliny są szczególnie elastyczne, nie pękają. Podczas cięcia upewnij się, że każda łodyga ma około 10 cm długości i ma co najmniej 3 węzły. Dolne cięcie jest ukośne, zielone liście są usuwane. Zaleca się trzymanie materiału sadzeniowego w jakimkolwiek stymulatorze tworzenia korzeni.

Używając jakiegokolwiek stymulatora ukorzeniania, należy ściśle przestrzegać instrukcji, ponieważ przedawkowanie jest bardzo niebezpieczne

Następnie zebrane sadzonki zakopuje się 2 cm w mieszance gleby, składającej się z równych części piasku rzecznego i torfu. Aby dobrze ukorzenić się, sadzonki wymagają dość wysokiej temperatury (około 30 ° C), dlatego lepiej sadzić je w szklarni. Sadzonki należy regularnie podlewać, a na zimę przykryć je torfem, trocinami lub liśćmi. Wiosną wyhodowane zdrowe sadzonki można sadzić na stałe.

Powielanie przez nakładanie warstw

Kalina może być rozmnażana zarówno przez warstwy poziome, jak i pionowe. Do warstwowania poziomego wybiera się gałąź macierzystą blisko ziemi, jej wierzchołek jest odcinany, zginany do ziemi, przypinany drutem lub drewnianym hakiem i przykrywany ziemią. Górna część pędu nie jest spryskana.

Latem sadzonki dadzą korzenie, a z pąków pojawią się młode gałęzie. Sadzonki są oddzielane od gałęzi macierzystej, wykopywane razem z kawałkiem ziemi i sadzone na stałe.

Łatwo jest rozmnażać kalinę z pionowymi warstwami. Taka reprodukcja obejmuje następujące etapy:

1. Jesienią odcina się dolne gałęzie młodego krzewu kaliny, pozostawiając na nich co najmniej 4 pąki.
2. Wykonywane są krzewy hillingowe.
3. Wiosną pędy, które wyłoniły się z pąków, są ponownie pokryte ziemią.
4. Gdy pędy osiągną wysokość 25 cm, można je oddzielić od rośliny matecznej i posadzić w nowym miejscu.

Wideo: reprodukcja kaliny przez nakładanie warstw

Kalina przydatna

Kalina przydatna (Viburnum utile) pochodzi z centralnych Chin. Jest to krzew zimozielony, osiągający wysokość do 1,5 m. Liście eliptyczno-jajowate, długości 2-7 cm.Kwiaty białe, pachnące, zebrane w gęste, gwiaździsto-owłosione tarcze o średnicy 5-8 cm; kwitną w kwietniu-maju. Owoce są niebieskawo-czarne.

Rosnące funkcje

Preferuje stanowiska półcieniste, wymaga poprawy lokalnych warunków glebowych i podlewania w okresie letnim. Nie toleruje braku zawilgocenia gleby, szczególnie na stanowiskach słonecznych: w takich przypadkach obserwuje się zrzucanie liści. Nadaje się do sadzenia przy ścianach, krawężnikach i grupach. Praktycznie nie jest uszkodzony przez szkodniki.

Kalina: odmiany i wskazówki dotyczące uprawy

Sam rodzaj Viburnum łączy około 170 gatunków - krzewów lub małych drzew.Mieszkaniec strefy umiarkowanej na półkuli północnej, ale występuje także w Andach, na Antylach, na Madagaskarze. Uważa się, że słowo „kalina” pochodzi albo z języka prasłowiańskiego, albo ze starożytnych języków indyjskich. W pierwszej wersji - pochodzenie od słowa kalъ (mokra ziemia, błoto, bagno), ze względu na kochającą wilgoć kalinę; lub z kaliti (na ciepło, twardnienie), ze względu na kolor jagód. Według jednej z legend kalina to dziewczyna, która kochała swoją ojczyznę, która została zabita przez narzeczonego, który przeszedł na stronę wroga. Białe kwiaty kaliny - niewinność, czerwone jagody - krew (gorzka, jak jej los, ale dająca siłę i zdrowie wszystkim, którzy kochają swoją ojczyznę). Rzeczywiście, prawie wszystkie części kaliny leczą się: kora, jagody, nasiona, kwiaty i gałęzie.

Właściwości lecznicze

Wszyscy wiedzą, że zwykła kalina jest przydatna, ale niewiele osób zna całą ogromną listę jej możliwości. Preparaty z kaliny mają doskonałe właściwości tonizujące, ściągające, hemostatyczne, moczopędne i przeciwskurczowe. Z pomocą owoców obniżają ciśnienie krwi, wzmacniają układ odpornościowy. Odwar z dodatkiem miodu stosuje się przy chorobach układu oddechowego. Sok z kaliny łagodzi ból przy problemach z sercem i wątrobą. Napary z liści i kwiatów (5 i 10%) są bardzo skutecznym środkiem antyseptycznym. Odwar z kory jest stosowany przy konwulsjach, nerwicach i bezsenności, a szczególnie przydatny jest przy przeziębieniach.

kalina - symbol Ojczyzny

O rosnącej kalinie w ogrodzie

Viburnum vulgaris to bezpretensjonalna roślina, jednak dla jej udanej uprawy wskazane jest poznanie kilku sztuczek. Na przykład, jeśli w naturze kalina najczęściej rośnie w wilgotnych miejscach, to w kulturze preferuje suchsze gleby o niskim poziomie wód gruntowych. Kalina można sadzić zarówno jesienią, jak i wiosną, lepiej w klarownych miejscach o neutralnej lub lekko kwaśnej reakcji gleby, której żyzność decyduje o świetności kwitnienia i owocowania. Na miesiąc przed sadzeniem gleba jest nawożona nawozami fosforowo-potasowymi i torfem. Grupa krzewów umieszczona jest w odległości około 3 metrów.

Kalinę można sadzić zarówno jesienią, jak i wiosną, najlepiej w miejscach doświetlonych, o odczynie gleby obojętnej lub lekko kwaśnej.

Wraz z nadejściem lata kalina zachwyci Cię kwiatostanami w kolorze białym lub jasnoróżowym. Wraz z nadejściem jesieni jej delikatne liście są pomalowane na luksusowe odcienie żółtego, różowego, pomarańczowego i karmazynowego czerwieni. Rozmnażanie przez nasiona. Niektórzy doświadczeni ogrodnicy wolą materiał do sadzenia z nasion. Nasiona pozyskuje się z drzew owocowych, z największych i najsłodszych jagód. Można je sadzić jesienią tego samego roku, jednak takie nasiona wykiełkują dopiero pod koniec przyszłego lata i zaczną aktywnie rosnąć dopiero wiosną drugiego roku. Aby szybciej kiełkować, konieczne jest rozwarstwienie, w którym nasiona są sztucznie przechowywane przez długi czas w określonej niskiej temperaturze, zwiększając w ten sposób kiełkowanie. Rozmnażanie przez sadzonki. Wegetatywnie kalina jest rozmnażana przez nawarstwianie lub ogonki, zbierając je na początku lipca, dzieląc krzew. W przypadku pędów rocznych na wiosnę przygotowuje się rowki, układa się w nich pędy, posypuje ziemią i mocuje drutem, pozostawiając nie zakopaną górę. Część nadziemną nacięcia naciąga się i ściąga, a jesienią mają kiełkujące korzenie i pojawiają się pędy. Okres zbioru ogonków to czerwiec lub początek lipca, długość co najmniej trzy węzły. Ogonki można ukorzenić nie tylko w szklarni, ale także w domu, w doniczkach. W tym przypadku gleba jest przygotowywana z próchnicy, piasku i darni w stosunku 1: 1: 3, a na wierzch wylewa się warstwę piasku rzecznego. W przypadku opcji domowej zaaranżowano również pozory szklarni: doniczka jest przykryta folią lub szklanym słojem. Podczas przesadzania krzew dzieli się na kilka części, z których każda musi zachować trzy lub cztery pąki odnowy. Prace przesadzeniowe wykonywane są wiosną i jesienią. Sadzonki uzyskane z rozmnażania wegetatywnego zaczynają owocować po roku.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Podlewanie. W okresie suchym kalina wymaga podlewania. Młode sadzonki podlewa się wieczorem, mocząc glebę wodą do głębokości 40 cm.W okresie wegetacji i dojrzewania jagód szczególną uwagę zwraca się na podlewanie dorosłych krzewów. Nawozy. Przed kwitnieniem liści kalina jest nawożona mocznikiem. Przed kwitnieniem - siarczek potasu lub popiół drzewny. W środku lata co 2 lata stosuje się złożone nawozy, kopiąc glebę wokół buszu, nawozy fosforowo-potasowe i gnijący obornik. Formowanie. Cięcie zalecane jest wiosną, odmładzanie - 6 lat po posadzeniu, pozostawiając do 15 głównych gałęzi. W przypadku krzewu słabego lub prawie nie kwitnącego oszczędza przycinanie do wysokości około 20 cm od ziemi. Aby uzyskać bujne, piękne kwitnienie, pędy dłuższe niż 40 cm są ściskane ręcznie. Przez rok pędy kaliny mogą dorastać do 40 cm, należy uformować koronę, usuwając niepotrzebne i chore gałęzie.

Odmiany kaliny w ogrodnictwie ozdobnym

Kalina Roseum (Roseum, Buldenezh, Snow Globe). Wszyscy znają, ze zwiększonymi walorami dekoracyjnymi, odmianę, która nie tworzy jagód, z kulkami kwiatostanowymi zwisającymi na końcach gałęzi i zmieniającymi kolor podczas kwitnienia: od zielonego do białego, a następnie do różowawego. Kalina Nanum (Nanum). Karłowata forma ozdobna do 1 m wysokości z małymi ażurowymi listkami. Młode liście kaliny Nanum mają czerwonawy odcień. Kalina Aureum (Aureum). Roślina o niezwykłym złocistym ulistnieniu i ciemnoczerwonych owocach 1–2 m wysokości.

Kalina złożona

Piękno Azji Wschodniej - składana kalina (Viburnum plicatum), ojczyzna - Chiny, Japonia, Tajwan. Jest to krzew liściasty o łukowato opadających gałęziach o wysokości 3 mi szerokości 4 m. Liście jajowato-owalne, pofałdowane z liśćmi. Kwiatostany są bardzo podobne do kwiatostanów kaliny pospolitej, ale znajdują się na gałęziach parami na całej długości pędów, dlatego ta kalina jest bardzo elegancka w czasie kwitnienia. Rzadko tworzy owoce. Istnieją formy dekoracyjne.

Rosnące funkcje

Propagowane przez sadzonki. Ta kalina nie jest wymagająca w warunkach wzrostu, ale najbardziej bujne krzewy uzyskuje się, sadząc w oświetlonych miejscach z żyzną, osuszoną glebą. Piękna roślina dla tasiemców i grup.

Przeciwwskazania do stosowania czerwonej kaliny

Stosowanie czerwonej kaliny jest przeciwwskazane u osób ze zwiększoną krzepliwością krwi i skłonnością do tworzenia się skrzepów krwi. Jego stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów z hipotensją - osobami z niskim ciśnieniem krwi. Stosowanie jest przeciwwskazane w przypadku zwiększonej kwasowości soku żołądkowego. Nie używaj go w okresie ciąży i karmienia piersią.

Przed użyciem wymagana jest konsultacja z lekarzem !!!

Jeśli masz doświadczenie w korzystaniu z tej rośliny, nie bądź leniwy i zostaw komentarz do artykułu !!!

Kalina Farrera, czyli pachnąca

Chińskie pachnące piękno - Farrera viburnum (Viburnum farreri, syn.V. fragrans), ojczyzna: północne Chiny. Jest to krzew liściasty do 3 m wys. I do 2,5 m. Liście eliptyczne, do 10 cm dł. Kwiaty od białych do różowych, pachnące, zebrane w kwiatostany, do 5 cm średnicy; kwitną zimą, wczesną wiosną.

Rosnące funkcje

Jest wystarczająco odporny na zimę: wytrzymuje spadek temperatury do -15 stopni C. W warunkach hodowlanych jest mało wymagający. Jest lekko uszkodzony przez szkodniki. Nadaje się do nasadzeń pojedynczych i grupowych. W celu odmłodzenia wszystkie stare gałęzie są cięte na wysokości 15-20 cm od powierzchni gleby. Propagowane przez nasiona, nawarstwianie i sadzonki, zarówno zielone, jak i zdrewniałe.

Cechy sadzenia i przesadzania krzewu kaliny

Wybierając miejsce do sadzenia kaliny, skup się na obszarach o półcieniu, z neutralną lub lekko kwaśną, dobrze nawilżoną glebą. Kalina będzie rosła na nieurodzajnych glebach piaszczystych i bielicowych, ale nie dostaniesz dobrych zbiorów.

Kalina najlepiej rośnie na brzegach strumieni, rzek, sztucznych zbiorników.

Na miesiąc przed sadzeniem zaleca się dodanie do gleby nawozów torfowych i fosforowo-potasowych. Sadzenie sadzonki kaliny można przeprowadzić wiosną lub jesienią, kierując się następującą technologią:

1. Wykop otwór do sadzenia o wymiarach około 50x50x50 cm, a gdy sadzi się kilka roślin, odległość między nimi wynosi co najmniej 3 m.
2. Górną żyzną warstwę gleby miesza się z torfem lub próchnicą (1 wiadro na dół do sadzenia), dodaje 3 łyżki do mieszanki. l. mocznik i 0,5 litra popiołu lub mąki dolomitowej.
3. Sadzonkę umieszcza się pionowo na środku dołu, obserwując położenie szyjki korzeniowej. Można go pogłębić nie więcej niż 5 cm.
4. Dół z sadzonką przykrywa się przygotowaną mieszanką gleby.
5. Wokół sadzonki jest zorganizowany otwór do podlewania. Początkowe podlewanie powinno być obfite (około 30 litrów wody).
6. Krąg pnia jest ściółkowany trocinami, torfem.

Sadzonkę kaliny należy wyjąć z pojemnika i delikatnie rozłożyć korzenie

Przeszczep kaliny

Jeśli kalina była sadzona przez długi czas, ale słabo rośnie i owocuje, musisz pomyśleć o przesadzeniu rośliny. Jest to konieczne w następujących przypadkach:

• Kalina nie ma wystarczająco dużo miejsca na normalny wzrost i rozwój. Jest uciskany przez budynki gospodarcze i inne nasadzenia;
• miejsce nie jest wygodne dla zakładu pod względem parametrów oświetlenia. Jasne południowe słońce wysusza glebę, silny cień negatywnie wpływa na zdrowie rośliny;
• jako sadzonka używasz dość dojrzałej rośliny (wziąłeś ją od przyjaciół, sąsiadów, wykopałeś dziką kalinę w lesie).

Przeszczep można przeprowadzić wiosną, jesienią lub latem, przestrzegając prostych zasad:

ostatnie wejścia

Dżem z płatków róży i jego 7 korzyści zdrowotnych, których prawdopodobnie nie wiedziałeś, jakimi owocami jesteś według Twojego znaku zodiaku 11 najlepszych odmian winogron, które pomogą Ci stworzyć wyjątkowe wino domowej roboty

1. Przygotowanie rośliny do przesadzenia. Pożądane jest, aby drzewo było młode i zdrowe. Uszkodzone gałęzie są z niego usuwane, a następnie wykopuje się krzak wokół pnia. Robią to ostrożnie i ostrożnie, starając się nie uszkodzić systemu korzeniowego. Jeśli to konieczne, usuń najgrubsze procesy korzeni, smarując cięcie węglem drzewnym.
2. Przygotowujemy miejsce na przeszczep. Kopiemy dołek, koncentrując się na wielkości systemu korzeniowego, ale nie mniejszym niż 50x50x50 cm Do wypełnienia przesadzonej rośliny używamy przygotowanej przez nas mieszanki gleby, jak do sadzenia sadzonki kaliny.
3. Po posypaniu sadzonki ziemią i zdeptaniu ziemi dookoła do dołka wlewa się co najmniej 2 wiadra wody. Pomoże to w zagęszczeniu gleby i usunięciu ewentualnych pustek.
4. Jeśli przeszczep przeprowadza się jesienią, oprócz ściółkowania zaleca się zaizolować, przykryć roślinę na zimę.
5. Przeszczepioną roślinę należy przyciąć. W przypadku sadzenia jesienią tę procedurę można odłożyć do wiosny. Uszkodzone, suche gałęzie ścina się u nasady, a resztę - 20-25 cm nad poziomem gruntu. To przycinanie pomoże odmłodzić przeszczepiony krzew.

Jeśli po przesadzeniu kalina nadal nie kwitnie dobrze, można ją przyciąć prawie u nasady, pozostawiając pień i gałęzie 20 cm od ziemi

Kilka faktów na temat kalorii, których jeszcze nie znałeś:

• Czy zauważyłeś, że pospolite liście kaliny przypominają liście klonu? Stąd łacińska nazwa rodzaju Viburnum - rzymskie określenie klonu pospolitego, które podkreśla zewnętrzne podobieństwo liści tych dwóch roślin.
• Nasiona kaliny kiełkują dopiero po roku z siewem jesienno-wiosennym, dlatego zaleca się siew późnym latem od połowy sierpnia.
• Większość kaliny ma jadalne owoce, zawiera znaczną ilość kwasów organicznych, witamin i około 15 różnych cennych dla organizmu pierwiastków chemicznych.
• Kora, liście, kwiaty i owoce niektórych rodzajów kaliny są od dawna szeroko stosowane w medycynie.
• Kalina jest ozdobna, pyłoszczelna i gazoodporna, niektóre gatunki wytrzymują suszę i zasolenie gleb, dobrze znoszą przycinanie gałęzi, co pozwala na tworzenie różnego rodzaju koron.Mają dużą zdolność regeneracyjną, dlatego są wykorzystywane do tworzenia przydrożnych pasów odśnieżających w zalesieniach polowych, do konsolidacji gleb zboczy górskich oraz jako podszycie przyciągające ptaki na plantacje.

Kalina czerwone użyteczne właściwości lecznicze

Owoce czerwonej kaliny zawierają do 32% cukru inwertowanego, 2% kwasów, do 3% garbników, kwas askorbinowy. Gorzki smak jagód nadaje kalina glikozydowa, która ma działanie terapeutyczne. Oczywiście, wybrane formy czerwonej kaliny ze słodkimi owocami mają więc mniej terapeutyczny wpływ.
Kora czerwonej kaliny zawiera do 6 procent żywic, zawierają różne kwasy organiczne, garbniki, flawonoidy, witaminy C i K.

Preparaty z czerwonej kaliny obniżają ciśnienie krwi, przyspieszają gojenie się ran, działają hemostatycznie, poprawiają pracę serca, działają moczopędnie i żółciopędnie.

Umieszczenie kaliny w kraju

Kwitnące kaliny są tak samowystarczalne, że dobrze radzą sobie z rolą majowej dominacji w ich letnim domku.

Najbardziej ukochana kalina jest sadzona obok domu.

Osobliwy łuk z kwitnącej kaliny może ozdobić nawet majowe wesele.

Prawdziwi wielbiciele kaliny podziwiają je w ogrodzie.

W maju ozdabiają wnętrza bukietami kaliny.

Naukowcy opracowali kilka odmian kaliny bez goryczy

Jak wiecie, w rosyjskim folklorze częściej wspomina się o dwóch jagodach niż o innych. Maliny to słodkie, szczęśliwe życie. Kalina to gorzki los. To porównanie opiera się na smaku owocu. Ale naukowcy postanowili przełamać stereotypy i wyhodować kilka odmian kaliny, które nie mają goryczy.

Dokładniej, goryczy prawie nie ma, ponieważ nikt jeszcze nie był w stanie uzyskać 100% słodkiej kaliny. Ale w porównaniu z dzikimi przodkami owoce niektórych odmian mają ledwo zauważalną goryczkę. To prawda, że ​​degustatorzy są ostrożni, chociaż wystawiają wysoką ocenę za kalinę - 4 punkty (na 5 możliwych), ale smak nazywa się lekko gorzkim. Tymczasem niektóre jagody zawierają dość dużo cukru.

To najsłodsza odmiana kaliny - 14% cukru w ​​jagodach. A jego wynik jest więcej niż wysoki - 4,2 punktu. Ponieważ wszystko jest tutaj z umiarem: trochę kwaśności, trochę goryczy, w wyniku czego uzyskuje się całkowicie zrównoważony przyjemny smak.

Owoce i Vigorovskaya są jaskrawoczerwone, ważą 0,5-1,5 g. Wydajność 6-10 kg na krzak.

Sama roślina ma średnią wysokość - do 3 metrów. Wygląda bardzo elegancko jesienią, kiedy liście nabierają jasnego koloru.

Niestety, podręczniki nie podają ilości cukru w ​​owocach tej odmiany. Ale degustatorzy oceniają smak jako „słodko-kwaśny, z lekką cierpkością, prawie bez goryczy” i śmiało oceniają 4,2 pkt., Dodając, że jagody są również bardzo aromatyczne.

Owoce Maryi są jasnoczerwone, ważą około 0,6 g. Z jednej rośliny można zebrać średnio 8 kg.

Krzew dorasta do 5 m. Nie choruje i prawie nie atakują go szkodniki. Wygląda bardzo efektownie jesienią, kiedy liście stają się szkarłatno-złote.

Pod względem ilości cukru zajmuje drugie miejsce - w owocach jest 13%. Eksperci oceniają smak na 4 punkty, oznaczając go jako „słodkawy, lekko gorzki”.

Owoce Ulgena są średniej wielkości, około 0,7 g, ale zbierane są w bardzo dużych efektownych pędzlach - po 35-50 sztuk! Zawierają też dużo witaminy C - 130 mg (w dzikiej kalinie około 50 mg). Wydajność 9-11 kg na krzak.

Roślina jest dość wysoka - do 4 m, a czasem nawet wyższa. Uwielbia podlewać. Odmiana odporna na choroby i mszyce.

V

„Ulgen” w tłumaczeniu z Ałtaju oznacza „dobry duch”.

Tutaj również pojawia się pytanie o ilość cukru w ​​owocach, ale uwierzymy degustatorom. I piszą, że smak tej odmiany jest „słodko-kwaśny, z odrobiną przyjemnej goryczki” i dają solidną czwórkę.

Owoce grona czerwonego są jaskrawoczerwone, ważą 0,75 g. Niska wydajność - 2,5-4 kg z krzewu. Ale jagody są bardzo lecznicze - zawierają aż 140 mg witaminy C! Jest to najwyższa spośród słodkiej kaliny.

Krzew rośnie zwarty, nie wyższy niż 3 m, nie choruje, nie jest dotknięty szkodnikami. Jesienią w ogrodzie świeci szkarłatno-szkarłatną suknią liści.

W jagodach tego rodzaju cukru 11,8%. Smak - 4 punkty, „lekko gorzki, prawie słodki”.

Owoce, w przeciwieństwie do większości innych odmian, nie są okrągłe, ale owalne, ważą 0,6 g. Wydajność - 6 kg z krzewu.

Zholobovskaya jest idealna do małych ogrodów, ponieważ krzewy tej odmiany są bardzo zwarte i niskie - nie więcej niż 2 m.

Prawie wszystkie wymienione odmiany kaliny wymagają zapylaczy. Aby każdego roku uzyskać dobre zbiory przydatnych jagód, na miejscu należy sadzić 2-3 różne odmiany.

A plon kaliny zależy w dużym stopniu od pogody i opieki. Ta kultura owocuje obficie tylko na terenach nasłonecznionych, przy regularnym podlewaniu i karmieniu.

PODCHWYTLIWE PYTANIE

Oleg Smirnov, Samara: „Słyszałem, że gorzka kalina jest o wiele zdrowsza niż słodka. Czy tak jest? ”

Częściowo tak. Goryczkę jagód kaliny nadają irydoidy - substancje biologicznie czynne zwiększające apetyt i poprawiające trawienie. Ponadto zabijają szkodliwe drobnoustroje w organizmie.

Ale potem pojawia się inny problem: nie możesz wziąć takiej kaliny do ust. I prawie nie ma wielu sportowców ekstremalnych, którzy dla korzyści będą żuć gorzkie jagody. Aby owoce stały się jadalne, wielu letnich mieszkańców je zamraża. Ale potem znikają cenne irydoidy, a wraz z nimi witamina C.

W jagodach słodkiej kaliny jest znacznie mniej przydatna goryczka, ale ona tam jest. Oznacza to, że przyniesie to korzyści. Ponadto jagody można bezpiecznie spożywać na świeżo. W efekcie okazuje się, że odmiany słodkie zapewniają organizmowi więcej korzyści niż odmiany gorzkie.

Przycinanie

Prawidłowe przycinanie pomaga uformować zdrową roślinę i zapewnia duże plony jagód.

Sanitarny

Po mroźnej zimie przeprowadza się przycinanie sanitarne.

Jednocześnie usuwa się wszystkie zamrożone i wysuszone pędy, a także gałęzie z objawami różnych chorób.

Rębnia

Cięcie cienkie polega na usuwaniu zgrubiałych obszarów i przycinaniu zniekształconych gałęzi.

Kształtujący

Każdej wiosny silne pędy są skracane, aby stymulować rozwój bocznych.

Odmładzający

Przycinanie przeciwstarzeniowe przeprowadza się nie częściej niż raz na pięć lat. W takim przypadku wszystkie stare gałęzie są usuwane, pozostawiając około 20 najsilniejszych pędów. Krzewy słabo kwitnące najlepiej przycinać całkowicie na wysokości 30 cm od szyjki korzeni.

Buriacki lub czarny (Viburnum burejaeticum)

Gatunek jest reprezentowany przez silnie rozgałęziony krzew, który może dorastać do 3 metrów wysokości. Ma gołe, żółtawoszare gałęzie i korę tego samego koloru. Z biegiem lat pęka i staje się korkiem.

Roślina ma ostre liście, których wierzch jest ciemnozielony, a spód jasnozielony. Kwiaty są nijakie, małe, żółto-białe. Zebrane razem tworzą kwiatostany corymbose.

Dojrzewanie czarnych jagód następuje we wrześniu, ale jadalne stają się dopiero po ustąpieniu mrozów.

Viburnum black ma dobrą zimotrwalosc, dobrze rośnie na glebach gliniastych i terenach oświetlonych. W warunkach miejskich szybko umiera. Gatunek dobrze się zakorzeni, jeśli posadzimy go na brzegu zbiornika, w parku leśnym.

Żywopłot kaliny

Na obszarach wiejskich ogrodnicy sadzą kalinę na obwodzie swojej ziemi. Takie sadzenie tworzy żywopłot, który cieszy się swoim pięknem podczas kwitnienia i dojrzewania jagód. Dlatego jeśli chcesz, aby kalina rosła w Twojej daczy (drzewo lub krzew, mamy już pomysł), możesz zastosować podobną zasadę sadzenia.

Warto zauważyć, że kalina, niezależnie od odmiany, dobrze komponuje się z innymi roślinami ogrodowymi, dzięki czemu możesz doskonale ozdobić swoją działkę ogrodową.

Pospolity lub czerwony (Viburnum opulus)

Najczęściej gatunek ten występuje na obrzeżach, brzegach rzek, jeziorach, zasiedla lasy liściaste i mieszane.Ma duże zielone liście, które tworzą falbanki, podobne do tutu baleriny.

Ma wiele dużych kwiatostanów, ich średnica wynosi 10-12 cm, na krawędziach duże kwiaty ze śnieżnobiałymi koronkami, a na środku umieszczone są małe i niepozorne - dzięki nim na krzaku zawiązane są jagody. Pierwsze (duże) przyciągają zapylacze.

Ważny! Nie należy sadzić kaliny w cieniu - początkowo krzew będzie rósł powoli, ale wkrótce przestanie kwitnąć i umrze. Kalina uwielbia dobre oświetlenie.

Krzew kwitnie pod koniec maja - wczesnym latem. Jagody dojrzewają w sierpniu-wrześniu. Są dość soczyste, mają okrągły lub eliptyczny kształt, żółty miąższ i płaską dużą kość; nadaje się do spożycia przez ludzi.

Jagody lepiej zbierać po pierwszych przymrozkach - do tego czasu stracą gorycz i cierpkość. Najczęściej spotykanym gatunkiem jest kalina czerwona, której zdjęcie znajdziecie w tym artykule.

Biologicznym krewnym kaliny jest czarny bez - należą do rodziny Adoksovye.

Viburnum vulgaris obejmuje dużą liczbę odmian, wśród których są szczególnie popularne:

• „Rubiny tajga”;

  
  

• „Nanum”;

  
  

• Roseum;

  
  

• „Compactum”;

  
  

• „Zarnitsa”;

  
  

• „Variegata”.

  
  

Jeśli szukasz odmian mrozoodpornych, zwróć uwagę na kalinę

• „Zholobovskaya”

  

• „Souzga”

  

• „Ulgen”

  

Sprawdź zawiłości zbierania kaliny na zimę.

Niuanse związane z wyborem kultury

Wspólna kalina jest szeroko rozpowszechniona na terytorium Rosji, na podstawie której wyhodowano najlepszych przedstawicieli hodowlanych. Dla miłośników słodkich kultur hodowana jest kalina o słodkich owocach. Odmiany te wyróżniają się brakiem zwykłej goryczy kaliny, chociaż podaż składników odżywczych pozostaje na tym samym poziomie.

Wybór odmiany zależy od warunków klimatycznych regionu:

• dla regionu moskiewskiego odpowiednie są powtarzające się gatunki, takie jak: Souzga, rubiny z tajgi;
• na obszarach o niskich temperaturach zimowych: Ryabinushka, Zarnitsa, Sunset;
• odmiany o słodkich owocach rosną w południowych regionach: Vigorskaya, Shukshinskaya.

Ząbkowany (Viburnum dentatum)

Jest reprezentowany przez krzew liściasty, którego wysokość sięga 4,5 metra. Posiada wyprostowane gałęzie pomalowane na kolor popielaty. Pędy są nagie, mają gładką strukturę. Liście mają długość 4-10 cm, charakteryzują się owalnym kształtem i zaokrągloną lub słabo sercowatą podstawą.

Roślina ma kwiaty tego samego rodzaju, których średnica wynosi 0,4 cm, pomalowane na biało i zebrane w gęste tarcze. Wielkość owocu 0,6 cm średnicy, kształt kulisto-jajowaty, kolor niebiesko-czarny. Kwitnie w maju i czerwcu. Roślina ma dobrą mrozoodporność.

Zbiór, przechowywanie i zaopatrzenie

Różne odmiany dojrzewają na różne sposoby, dlatego konieczne jest rozpoczęcie zbioru na podstawie okresu dojrzewania jagód określonej odmiany kaliny. Najczęściej jagody są całkowicie gotowe do zbioru wczesną lub w połowie jesieni. Jagody są przycinane nożycami ogrodowymi i przechowywane w zamrażarce. Jagody świetnie nadają się do wyrobu dżemu lub soku, które mają niepowtarzalny smak i aromat. Ponadto jagody można zetrzeć z cukrem, umieścić w hermetycznych pojemnikach i wykorzystać zimą do zrobienia herbaty leczniczej.

Widelec (Viburnum furcatum Blume)

Rośnie na zboczach gór, w lasach iglastych i mieszanych. Krzew o pięknych dużych liściach, jasnobiałych kwiatach i czerwonych owocach. Wiosną liście są czerwono-brązowe, a jesienią nabierają jasnofioletowego odcienia.

Czy wiedziałeś? Drzewo zawdzięcza swoją nazwę jasnoczerwonym jagodom, które niejako „świecą” w świetle.

Krzew osiąga wysokość 4 metrów, ma rozwidlone rozgałęzienia. Ma cienkie, zaokrąglone, jajowate liście. Powierzchnia liścia ma kolor żółtawozielony.

Wraz z nadejściem jesieni zmieniają kolor na liliowo-szkarłatny, co nadaje roślinie niezwykłego piękna. Kwiaty są białe i tworzą kwiatostany baldaszkowate.

Skład i zawartość kalorii w kalinie

Wartość energetyczna czerwonych owoców to 26,3 kcal na 100 g. Nie ma w nich tłuszczy i białek, a ilość węglowodanów to 7 g.

Niezbędne witaminy:

• C - 82 mg;
• A - 2,5 mg;
• karoten - 1,4 mg.

Podstawowe minerały:

• potas - 197,5 mg;
• magnez - 17,5 mg;
• wapń - 40,5 mg;
• żelazo - 6,1 mg.

Liście, kora, niedojrzałe owoce zawierają saponiny, szczawiany, substancje gorzkie, garbniki, glikozyd kalinyny, kwas askorbinowy i oleinowy oraz dużo pektyny.

Viburnum prunifolia

Kalinę tego gatunku można spotkać na zboczach wzgórz, brzegach rzek. Wielu jest zainteresowanych pytaniem: czy kalina jest drzewem czy krzewem? Jeśli weźmiemy pod uwagę wielkość rośliny tego gatunku, możemy wywnioskować, że kalina jest drzewem.

Wysokość do 5 metrów. Jednak najczęściej roślina występuje w postaci krzewu. Ma silne, poziomo rozstawione gałęzie, nagie pędy. Liście są eliptyczne, ich długość wynosi 4-8 cm.

Kwiaty są czysto białe, ich średnica wynosi 0,6 cm, kształt owoców owalny, wielkość do 1,2 cm, kolor niebiesko-czarny.

Czy wiedziałeś? Kalina może być używana jako barwnik. Aby to zrobić, wełnę zanurza się w skoncentrowanym soku, a po kilku godzinach robi się czerwony.

Okres kwitnienia rozpoczyna się na początku czerwca, owocowanie następuje we wrześniu. Posiada dobrą zimotrwalosc.

Trójpłatowy (Viburnum trilobum Marsh)

Idealnym miejscem do wzrostu tego gatunku są wilgotne lasy, zarośla krzewów, brzegi rzek.

Główną różnicą w stosunku do zwykłej kaliny jest jaśniejszy kolor liści, których upadek występuje również znacznie wcześniej. Maksymalna wysokość rośliny może osiągnąć 4-4,5 metra, średnica korony wynosi 2,7-3,5 metra. Jesienią liście przybierają purpurowy odcień.

Podczas kwitnienia krzew wygląda bardzo elegancko. Wielkość jagód to około 10 mm. Smakują bardzo podobnie do czarnej porzeczki.

Teraz wiesz, jakie są różne gatunki i jak kwitnie kalina. Na podstawie otrzymanych informacji bez problemu wybierzesz krzew, który będzie wspaniałą ozdobą Twojego letniego domku.

Przepisy

Galaretka z kaliny

Składniki:

• 2 szklanki wody;
• 1 kg kaliny;
• 800 g cukru.

Przygotowanie:

1. Opłucz owoce w durszlaku pod bieżącą wodą.
2. Zanurz jagody we wrzącej wodzie na 5 minut, aby zmiękczyć i stracić gorycz.
3. Zmiel kalinę przez sito, dodaj wodę i cukier do soku. Dokładnie wymieszać.
4. Gotuj na małym ogniu przez 50 minut, aż dobrze zgęstnieje.
5. Galaretkę przelać do słoików i przechowywać w lodówce.

Sos kalinowy do mięs

Składniki:

• 3 ząbki czosnku;
• 5 gałązek fioletowej bazylii;
• 6 gałązek kopru;
• 300 g kaliny;
• 2 łyżki stołowe. l. Sahara;
• 200 ml wody;
• 1 ostra papryka;
• 3 szczypty soli.

Przygotowanie:

1. Jagody opłucz, wlej do rondla i zalej wodą.
2. Gotuj na małym ogniu, aż się zagotuje.
3. Zmniejsz ogień do niskiego i gotuj jagody przez kolejne 15 minut.
4. Gdy kalina ostygnie, przetrzyj przez drobne sito.
5. Sos ułożyć na małym ogniu, dodać zmiażdżony czosnek i posiekaną paprykę.
6. Drobno posiekaj warzywa i dodaj do masy, włóż cukier i sól.
7. Dobrze wymieszaj sos i zagotuj, trzymaj na małym ogniu przez kolejne 5 minut.
8. Wlej przygotowany sos do słoika.

Przydatne i lecznicze właściwości kaliny

Przydatne i lecznicze właściwości zwykłej kaliny są następujące:

owoce -

• hipotensyjne,
• środek dezynfekujący,
• przeciwzapalny,
• gojenie się ran,
• przeciwdrgawkowe,
• przeciwgorączkowy,
• napotny,
• uspokajający (uspokajający),
• moczopędny (moczopędny),
• żółciopędny,
• przeczyszczający,
• witamina,
• pokrzepiający;

szczekać -

• hipotensyjne,
• antyseptyczny,
• hemostatyczny,
• hemostatyczny,
• przeciwskurczowe,
• uspokajający (uspokajający);

kwiaty -

• napotny,
• wykrztuśny
• ściągające (na biegunkę);

odchodzi -

• ujędrnianie (sok) - po ciężkiej chorobie,
• przeciw robakom itp.

Przechowywanie

Kalinę na zimę zbiera się w postaci suszonej, mrożonej i suszonej, mielonej z cukrem.Jednocześnie jagody zachowują swoje korzystne właściwości. Można je suszyć w pęczkach, wiązać w bukiety i wieszać w piwnicy lub na strychu. Świeża kalina jest przechowywana przez długi czas w lodówce, w przestronnych pojemnikach.

Suszona kalina

• opłucz dojrzałe owoce i usuń łodygi;
• blanszuj kalinę przez 3 minuty, aby usunąć gorycz;
• osuszyć jagody i posypać cukrem (na 1 kg owoców potrzeba 250 g cukru);
• pozostaw kalinę w cukrze na jeden dzień w temperaturze pokojowej;
• odcedź sok, ponownie posyp owoce cukrem i odstaw na jeden dzień, odcedź sok;
• pozostały sok można zakonserwować. Jagody zalać gorącym syropem z wody i cukru, odstawić na 5 minut, przecedzić;
• połóż kalinę cienką warstwą na blasze do pieczenia i mieszaj przez 30 minut w piekarniku nagrzanym do 85 stopni;
• zapakuj gotowe jagody w słoiki i szczelnie zamknij.

Suszona kalina

• spłucz jagody razem z łodygami, a następnie ostrożnie usuń łodygi;
• równomiernie rozłóż klin na blasze lub blasze do pieczenia;
• suszyć w piekarniku przy otwartych drzwiczkach w temperaturze 60 stopni;
• przechowywać w lnianych torebkach lub szklanych słoikach.

Dlaczego kalina jest przydatna dla mężczyzn

Szalone tempo życia ogarnia współczesnych mężczyzn. Niezdrowe jedzenie, złe nawyki i frywolny stosunek do zdrowia prowadzą do smutnych konsekwencji - choroby serca i wątroby, nadciśnienia, nerwowości i problemów seksualnych.

Oczywiście najlepsze byłoby to - prawidłowe odżywianie i przejrzysta codzienna rutyna. Ale niewielu z silniejszego seksu dba o to.

Dziś w arsenale farmakologii istnieje wystarczająca liczba kompleksów, które zapobiegają rozwojowi chorób serca. Dla mężczyzn, którzy chcą się ożywić, odpowiednia jest wyjątkowa roślina - Viburnum vulgaris, ponieważ w jej składzie znajdują się właśnie te substancje, które pomogą poprawić i utrzymać kondycję fizyczną organizmu.

• Wzmocnij odporność i potencję.
• Normalizuj pracę serca, stabilizuj ciśnienie krwi.
• Wyeliminuj syndrom chronicznego zmęczenia.

Kalina czerwona to wzmacniający naturalny środek, a nawet jeśli mężczyzna prowadzi zdrowy tryb życia, to nie zapominaj o problemach środowiskowych naszych regionów. Ta jagoda jest ratunkiem dla mieszkańców megalopoli.

Ponownie pamiętajmy o przeciwwskazaniach, jeśli pojawiają się niepokojące objawy, przede wszystkim idziemy do lekarza.

Gordovina (Viburnum lantana)

Dość dobrze znany gatunek, który ma czarne jadalne owoce. Na zewnątrz praktycznie nie różni się od zwykłej kaliny. Jest reprezentowany przez gęsty krzew o gęstej zwartej koronie. Wysokość rośliny może wynosić 5-6 metrów, korona dorasta do 5 metrów średnicy.

Na liściach i pędach widać białe włoski, co dało początek popularnej nazwie „roślina mączna”. Liście są owalne, na wierzchu ciemnozielone, od spodu szarawe.

Kalina "Gordovina" kwitnie od maja do czerwca przez 2-3 tygodnie. Dojrzewając, jagody powoli zmieniają kolor: od jaskrawoczerwonego stopniowo stają się czarne.

Jakie są odmiany?

W naturze występuje około 200 odmian tego krzewu jagodowego, wśród których są takie, w których jagody mogą nie być czerwone, ale inne, na przykład czarne. Dzięki staraniom hodowców istnieją dziś odmiany o dużych jagodach, wysokich plonach i doskonałych właściwościach leczniczych. Przyjrzyjmy się najczęstszym odmianom, które ogromna większość ogrodników uprawia w swoich ogrodach.

Ogólne informacje o Kalinie

W Rosji kalina znana jest od dawna, zaliczana jest do kultur pierwotnie rosyjskich wraz z jarzębiną i brzozą. Prawdziwe prace hodowlane w naszym kraju rozpoczęto z kaliną dopiero pod koniec XX wieku, czyli stosunkowo niedawno.

Pierwsze odmiany kaliny pojawiły się w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych w 1995 roku, zaledwie 22 lata temu, są aktualne do dziś, są to odmiany: Zholobovskaya, Souzga i Ulgen.Najnowsza odmiana wpisana do rejestru państwowego w 2019 roku to odmiana Aurora. W sumie w tej chwili 14 odmian tej wspaniałej kultury znajduje się w rejestrze państwowym.

Ciekawe, że kalina nie ma ścisłej gradacji według regionu; jest to kultura uniwersalna z zestawem właściwości, które pozwalają z powodzeniem uprawiać tę lub inną odmianę w regionach zupełnie różniących się pod względem cech klimatycznych.

Warunkowo możliwe jest podzielenie odmian kaliny dostępnych w rejestrze państwowym na trzy duże grupy - te odmiany, które są bardziej odpowiednie dla regionów północnych, ponieważ są bardzo odporne na zimę. Odmiany, które dają najlepsze plony w centrum, z dłuższym niż na północy okresem ciepłym i dużą ilością wilgoci. I odmiany, które dają rekordowe zbiory tylko na południu, gdzie susze nie są tak rzadkie. W rezultacie można wyróżnić i polecić sześć odmian dla regionów północnych i po cztery odmiany - dla centrum Rosji i południa kraju.

Zobacz także nasze szczegółowe artykuły: Sadzenie i rozmnażanie kaliny i kaliny - wszystko o uprawie.

Zastosowanie w medycynie

Odwar z kory rośliny z miodem i olejkiem z rokitnika jest bardzo skuteczny na przeziębienia. Napój można traktować jako środek zapobiegający takim dolegliwościom. W przypadku bólu gardła przepłucz gardło bulionem kaliny lub wykonaj kompresy. Sok z jagód pomaga w chorobach skóry, czyrakach, zapaleniach skóry. Odwar z kwiatów jest skuteczny w przypadku utraty głosu i chorób przyzębia. Podczas krwawienia z nosa należy zwilżyć waciki w bulionie i włożyć do nozdrzy. Częste spożywanie owoców w pożywieniu to dobra profilaktyka raka.

Jagoda jest szeroko stosowana w kosmetologii, wytwarzane są z niej maski, toniki, środki czyszczące, peelingi, szampony. Po zastosowaniu produktów z kaliną skóra staje się bardziej aksamitna, odmłodzona i nawilżona.

Kalina radzi sobie z różnymi dolegliwościami ludzkiego ciała:

• choroby endokrynologiczne
• mastopatia
• ciężka menopauza
• krwawienie z macicy
• nieregularny cykl miesiączkowy
• bolesne miesiączki
• dusznica
• nadciśnienie
• zapalenie oskrzeli
• ostre zapalenie migdałków
• bóle głowy
• choroby serca
• choroby skórne
• histeria i nerwica
• gorączka
• zimno
• hemoroidy
• duszność
• grypa
• skleroza
• silny, suchy kaszel
• wyprysk
• skaza

Kanadyjski (Viburnum lentago)

Gatunek ten najczęściej występuje w Kanadzie, co w pełni wyjaśnia jego nazwę. Najlepszym terenem, na którym rośnie taka kalina, są zbocza, brzegi lasów, brzegi rzek i bagna.

Czy wiedziałeś? W dawnych czasach wierzyli, że kalina chroni dom przed złym okiem i złymi duchami. Dlatego ozdobili chatę pęczkami, położyli jagody na stole.

Jest reprezentowany przez wysoki krzew liściasty lub małe drzewo, wysokość nie przekracza 6 metrów. Korona ma jajowaty kształt, liście są szerokie, owalne, spiczaste.

Ich długość wynosi 10 cm, latem mają jasnozielony kolor, a jesienią nabierają kolorów w odcieniach czerwieni. Kwiaty drobne, kremowobiałe, skupione w kwiatostanach corymbose o średnicy 12 cm, kwitnienie 2 tygodnie.

Jagody są koloru niebiesko-czarnego, nadające się do spożycia przez ludzi. Wzrost krzewu jest dość szybki, może rosnąć w cieniu, jest odporny na mróz. Szybko dostosowuje się do warunków miejskich.

Z pewnością zainteresuje Cię więcej informacji o takich krzewach jagodowych, jak wiciokrzew, borówka, agrest, jeżyna, żurawina.

Pusty

Zbiór jagód kaliny odbywa się późną jesienią w okresie pierwszych przymrozków, kiedy są one w pełni dojrzałe, pełne leczniczego soku, a smak jagód staje się mniej gorzki.

Kora jest zbierana wiosną przed pęknięciem pąków. Suszone w dobrze wentylowanym i zaciemnionym miejscu od słońca lub w suszarkach w temperaturze nie przekraczającej 50 stopni.

Gotowe niedrogie surowce można kupić w aptece w dobrej jakości

Cechy regionalne

Warunki klimatyczne w różnych częściach Rosji znacznie się od siebie różnią. W celu udanej uprawy kaliny konieczne jest sadzenie roślin strefowych.

Środkowy pas

W warunkach centralnej Rosji rozpowszechnione są następujące odmiany:

• Zholobovskaya;
• Souzga;
• Ulgen;
• Rubiny z tajgi.

Równie dobrze radzą sobie w wysokich temperaturach latem i niskich zimą.

Region Krasnodar

Dobre plony jagód uprawianych na Terytorium Krasnodarskim uzyskuje się z następujących odmian:

• Czerwona wiązka;
• Bransoletka z granatów;
• Elixira;
• Zorza polarna.

Są mało wymagające dla wilgoci i dobrze znoszą suszę.

Krym

Następujące odmiany kaliny świetnie się tutaj czują:

• Avabuki;
• Berkwood;
• Gordovina;
• Liście cynamonu.

Na południu Krymu kalina kwitnie w połowie grudnia. Masowy rozkwit obserwuje się w maju.

Syberia i Ural

Na mroźne zimy Syberii i Uralu do sadzenia stosuje się odmiany odporne na zimę. Oto wspólne:

• Shukshinskaya;
• Zachód słońca;
• Zarnitsa;
• Maria;
• Ryabinushka.

Są w stanie wytrzymać mroźne zimy i powracające mrozy.

Kalina hodowlana

Wiemy już, czym jest kalina, krzew lub drzewo, a także mamy pojęcie o osobliwościach sadzenia i pielęgnacji tej wspaniałej rośliny. Ale jak rozmnażać ten krzew? Można to zrobić na kilka sposobów, ale rozważymy najpopularniejszy. Aby to zaimplementować, musisz przechylić dolną gałąź krzewu, zgiąć ją i wkopać. Jeśli zrobisz to wiosną, do jesieni uformuje się system korzeniowy, a gałąź można oddzielić od głównego krzewu i przesadzić w nowe miejsce.

Zasiłek

Owoce zawierają witaminy K, A, E, C, garbniki, kwasy organiczne, olejki eteryczne, garbniki, polifenole, potas, żelazo, cynk, pektyny. Jagody zawierają substancje roślinne, które są bardzo podobne w składzie do żeńskiego hormonu estrogenu. Kalina tonizuje naczynia krwionośne, łagodzi ból, normalizuje pracę mięśnia sercowego, wspomaga odnowę krwi, zmniejsza ryzyko anemii i miażdżycy, zmniejsza ból serca. Owoce służą do otwierania naczyń krwionośnych i oczyszczania blaszek cholesterolowych. Owoce są przydatne dla osób z problemami trawiennymi, zapaleniem żołądka i jelita grubego.

Nasiona kaliny przyjmowane są doustnie podczas rekonwalescencji po poważnych chorobach, zmniejszają ból przy migrenach, zwiększają wydolność, poprawiają nastrój i zmniejszają zmęczenie. Odwary z kory hamują krwawienie, stosuje się w obecności długich nie gojących się ran i szwów chirurgicznych.

Przydatne są nie tylko owoce kaliny, ale także kwiaty, młode pędy, liście z korą. Regularne spożywanie owoców pomaga radzić sobie z depresją, stresem, bezsennością, pozbyć się napięcia nerwowego. Owoce dobrze wzmacniają układ odpornościowy.

Właściwości jagód kaliny:

• żółciopędny
• wstrzymujący środek
• przeciwdrobnoustrojowy
• przeciwskurczowe
• napotny
• wykrztuśny
• przeciwzapalny
• pokrzepiający
• moczopędny
• środek uspokajający
• uśmierzacz bólu