Każde miejsce obejmuje co najmniej niewielką liczbę roślin. Większość właścicieli terenów przydomowych woli dekorować większość z nich różnymi zieleniami, kwiatami lub układać całe ogrody. Astilba stała się bardzo popularną rośliną ozdobną do uszlachetniania terytorium.
Gdzie roślina wygląda najlepiej
W naturze astilbe można znaleźć w gęstych lasach liściastych i wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Doskonale toleruje gleby umiarkowanie wilgotne i zacienione, co umożliwia sadzenie tej rośliny w pobliżu sztucznego jeziora oraz w ogrodach z wysokimi drzewami i krzewami.
Ta niesamowita roślina oprócz luksusowych form posiada również kilka kolorów, co pozwala na ozdobienie niemal każdego kwietnika czy trawnika w różnych stylach i kierunkach. Gama odcieni astilbe jest niewielka:
- biały,
- miękka brzoskwinia,
- różowy,
- liliowy,
- bogaty szkarłat.
Ale to nie przeszkadza projektantom krajobrazu, którzy niezmiennie wykorzystują roślinę w swoich projektach.
Oto kilka opcji sadzenia tego kwiatu, a także kombinacje astilby z innymi roślinami.
Jak rośnie astilba
Ta roślina należy do roślin wieloletnich, astilba może spokojnie rosnąć w jednym miejscu przez pięć lat bez konieczności przeszczepu i podziału. Całkowita żywotność krzewu wynosi 10 lat, po tym okresie krzew należy podzielić i posadzić nowe pędy.
Kwiat rozmnaża się na kilka sposobów:
- dzielenie buszu;
- sadzonki;
- posiew.
Najczęściej stosowana jest pierwsza metoda. Zarośnięty krzew, który kwitł w tym samym miejscu przez kilka sezonów, jest starannie wykopywany wraz z korzeniami. Następnie kwiat wraz z systemem korzeniowym dzieli się na kilka części za pomocą łopaty lub noża.
Podzielone części sadzi się w nowym miejscu, zachowując odstęp co najmniej 35 cm, a po przesadzeniu astilbę należy codziennie podlewać, aż krzewy zakorzenią się w nowym miejscu.
Chociaż rozmnażanie astilby przez nasiona jest możliwe, w praktyce ta metoda jest stosowana bardzo rzadko. Rzeczywiście, w przypadku tej metody nasiona należy najpierw wysiać w neutralnej glebie, nie upuszczając ich. Umieść pojemnik z nasionami w pomieszczeniu o niskiej temperaturze (od -4 do +4 stopni) na kilka dni. Następnie umieść go w ciepłym miejscu i podlewaj w odpowiednim czasie.
Wyhodowane sadzonki są przenoszone do stałego miejsca, ale astilba zacznie kwitnąć nie wcześniej niż za trzy sezony.
Rada! Sadzonki Astilbe można zamówić pocztą. Ten kwiat jest tak „wytrwały”, że jeśli sadzonki wyschną po drodze, można je przywrócić do życia. W tym celu pędy krzewu moczy się w stymulatorze wzrostu, po kilku dniach „ożyją” i będą gotowe do sadzenia.
Astilba na przydrożnych rabatach i rabatach
Wysoki puszysty astilbe, posadzony wzdłuż ścieżek ogrodowych, prezentuje się efektownie i oryginalnie zarówno w towarzystwie innych kwiatów i krzewów, jak i wśród nasadzeń, składających się wyłącznie z różnych podgatunków i odmian.
Wskazówki i tajemnice pielęgnacyjne
Aby zminimalizować opiekę nad tą kulturą kwitnienia, wystarczy przestrzegać kilku prostych zaleceń:
- W sezonie wegetacyjnym karmić złożonymi nawozami.Możliwe jest dostarczenie do warstwy korzeniowej gleby wymaganej ilości azotu, potasu i fosforu podczas kopania wiosną, wykonując z szybkością 30g / mkw. W połowie lipca karmią się azotanem potasu (2 łyżki na 10 litrów wody), a ostatnie karmienie po kwitnieniu kończy superfosfatem, rozprowadzając go po 20 g na krzak.
- Wykonaj terminowe podlewanie. Roślina kochająca wilgoć nie toleruje długotrwałej suszy. W upalne letnie dni należy podlewać do dwóch razy dziennie. Kultura szczególnie potrzebuje zwiększonego podlewania w okresie tworzenia kwiatostanów. Lepiej jest podlewać astilbę wczesnym rankiem i po zachodzie słońca.
- Ściółkuj glebę. Ściółkowanie obszaru sadzenia korą lub wiórami pomoże zachować luźną glebę i zmniejszyć utratę wilgoci. Chochoł zapobiega przegrzaniu gleby latem i zamarzaniu korzeni w miesiącach zimowych.
- Odmładzaj krzew co pięć lat. Zdolność kłącza rośliny do szybkiego przyrostu masy wymaga okresowego odmładzania krzewu. Pod koniec każdego sezonu nagie kłącza należy posypać świeżą ziemią. W przeciwnym razie młode pędy wypukłe przez stare korzenie stają się nagie i suche, co z kolei negatywnie wpływa na jakość i czas kwitnienia.
- Walcz ze szkodnikami. Głównymi szkodnikami rośliny są nicienie i śliniący się grosz. Infekują liście i kłącza rośliny, wywołując jej więdnięcie i śmierć. Możesz pozbyć się nicienia tylko poprzez całkowite zniszczenie zainfekowanego okazu. Z groszem jest trochę łatwiej. Możesz spróbować zniszczyć larwy mechanicznie, nie uszkadzając korzeni i łodyg lub używając chemii ogrodowej: powiernik, aktara, karbofos.
- Po kwitnieniu odetnij szypułki. Ale niektórzy ogrodnicy, wręcz przeciwnie, pozostawiają wysuszone łodygi nieobcięte, aby jak najdłużej ozdabiały wiosenny ogród.
- Przykryj roślinę na zimę. Zimą z niewielką ilością śniegu większość odmian tej kwitnącej kultury nieznacznie zamarza. Aby temu zapobiec, przed nadejściem chłodów łodygi są przycinane do poziomu gruntu, nagie korzenie są mulczowane torfem i przykrywane świerkowymi gałęziami.
W przyszłości wzmocniona roślina będzie samodzielnie zwalczać chwasty - jej potężne korzenie świetnie sobie z tym radzą.
Konieczne jest odchwaszczenie tego kochającego wilgoć piękna tylko na początku jego wzrostu na etapie wzrostu kłączy i zielonej masy
Na koniec proponujemy obejrzeć ciekawy film o jesiennym przycinaniu astilbe:
Astilba w mixborders
Rozłożyste wiechy astilby skutecznie uzupełniają uprawy kwiatów i krzewów w mieszanych kompozycjach.
Jeszcze kilka przykładów wykorzystania astilby różnych odmian i mieszańców w projektowaniu krajobrazu.
ostatnie wejścia
6 rzadkich odmian pomidorów w 2020 roku, które przyniosą przyzwoite zbiory 5 hybryd ogórków, które posadzę w tym roku bez wahania 8 wskazówek dotyczących budżetu na letnie domki, które pozwolą zaoszczędzić pieniądze i czas
Jak wspomniano wcześniej, astilba uwielbia wilgotną glebę i dlatego może być sadzona w pobliżu małych zbiorników wodnych.
Dekorując krajobraz, należy wziąć pod uwagę kompatybilność roślin. Astilbe jest szczególnie wyraziste w połączeniu z hostą, berberysem, spireą, paprociami i jałowcem.
Astilba: cień lub słońce
Co sadzić obok hortensji i przed nią „u stóp”
Podczas uprawy pojawia się pytanie: co lubi Astilba - cień czy słońce. Przede wszystkim preferuje cień. Jeśli posadzisz go na słońcu, kwiat wyschnie i będziesz musiał go częściej podlewać, a także mulczować glebę. Często powodem, dla którego liście kędzierzawej rośliny są bezpośrednie światło słoneczne. Będziesz musiał włożyć więcej wysiłku, aby wyrósł na słońcu i nie wysychał.
Odległość między roślinami astilbe podczas sadzenia
Aby roślina cieszyła się pięknym kwitnieniem, podczas sadzenia należy obserwować pewną odległość między krzakami. Gatunki nisko rosnące należy sadzić w odległości 30 cm, a wysokie - 50 cm.
Krzewy Astilba w pobliżu drzew
Astilbe korzystnie prezentuje się w cieniu korony dużych drzew liściastych i iglastych, na tle dużych i średnich krzewów.
Warunki uprawy dla Astilby
Najlepsze warunki do uprawy tej rośliny to połączenie cienia i wilgoci. W takich warunkach astilba czuje się najlepiej. Dlatego najbardziej odpowiednią glebą dla rośliny jest glina. Najczęściej Astilba jest sadzona od strony północnej, aby uniknąć ekspozycji na palące słońce. Roślinę można również uprawiać po słonecznej stronie, ale w tym przypadku będzie trzeba ją podlewać znacznie częściej i zakwitnie około 10-15 dni krócej niż w cieniu.
Każdego roku roślinę tę najlepiej posypać żyzną glebą, ponieważ istnieje możliwość, że korzeń kwiatu będzie nagi, co może doprowadzić do wyschnięcia astilbe lub na przykład do jego odmrożenia w zimie.
Powinieneś również przeszczepić krzak około 1 raz w ciągu 4-5 lat, w przeciwnym razie po prostu nie możesz uniknąć jego starzenia, co prowadzi do wolniejszego kwitnienia.
Astilbes i gospodarze
Wysoka smukła astilbe dobrze łączy się z żywicielami o szerokich, jasnych liściach. Te rośliny bardzo dobrze się uzupełniają.
Odmiany i odmiany kwiatu
Dzięki szeroko zakrojonym pracom selekcyjnym dostępne stały się odmiany różnych hybrydowych grup astilbe z kwiatostanami o różnych kolorach od białego i żółtego po czerwony, jasny liliowy, a nawet niebieski. Niezależnie od odmiany opieki astilba jest uważana za dość bezpretensjonalną roślinę.
Najpopularniejsze odmiany:
- David... Rozłożysty krzew o wysokości 1,5 m, ozdobiony pomarszczonymi liśćmi z brązowymi żyłkami, delikatnymi kwiatami bzu. Kwitnie w sierpniu.
- Chiński astilbe. Wczesna odmiana kwitnąca wczesnym latem z liliowymi, różowymi, białymi małymi kwiatami zebranymi w kwiatostany. Wysokość rośliny sięga 1 metra. Podstawowe liście są duże z puszystymi rudymi włoskami. Istnieją odmiany niewymiarowe, które dobrze rosną w miejscach nasłonecznionych. Za najpiękniejsze odmiany uważa się Astilbe chinensis taquetii „Purpurlanze” liliowy, różowy Astilbe chinensis „Vision in Pink”, Astilbe chinensis (Pumila Hybrida) „Vision in Red” ciemnofioletowy.
- Japońska astilba... Białe, różowe kwiatostany, które pojawiają się wcześniej niż inne odmiany, jasnozielone liście zdobią każdy ogród do późnej jesieni, zachowując niezwykły efekt dekoracyjny po wyschnięciu. Krzewy są niskie. Większość odmian uzyskano dzięki pracom G. Arendsa. Nowe odmiany charakteryzują się odpornością na zimno, wysoką przeżywalnością po posadzeniu w różnych warunkach klimatycznych. To Deutschland (Astilbe japonica Deutschland) z białymi kwiatami, bardzo piękną różową Nadrenią (Astilbe japonica Rheinland), bladoliliową elegancką Europą (Astilbe japonica Europe) i wreszcie Astilbe japonica Montgomery z wiechami jasnoczerwonego, bordowego koloru ...
- Naga Astilba... Miniaturowa odmiana o wysokości zaledwie 12 cm z brązowymi liśćmi.
- Thunberg. Śnieżnobiała piękność, wysokość 80 cm, ze złożonymi postrzępionymi liśćmi. Długość kwiatostanów sięga 25 cm, szerokość 10 cm.
- Wspólne astilbe. Małe rośliny mogą się rozwijać, pięknie kwitną tylko w półcieniu. Należy to wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia. Delikatne kwiatostany nadają jej szczególnego zwiewnego wyglądu. Najbardziej oryginalnymi odmianami tego gatunku są Praecox Alba z białymi luźnymi kwiatostanami, różowawe świece Bronze Elegans, które swoją nazwę zawdzięczają brązowemu odcieniu liści, koral Straussenfeder o wysokości 90 cm, biały Professor van der Wielen z hybryd Thunberg.
Tandem z jałowcem
Na tle jałowca iglastego astilba prezentuje się wyjątkowo efektownie, przyciągając wzrok i stanowiąc jasny akcent w kompozycji.
Przykłady projektowania ogrodów przyrodniczych i terenów parkowych.
Astilba to jedna z tych kwitnących bylin, które są łatwe w utrzymaniu i, co najważniejsze, są w stanie przetrwać mroźne zimy na świeżym powietrzu. Nic dziwnego, że ta piękna roślina jest zasłużenie popularna wśród ogrodników i projektantów krajobrazu.
Pielęgnacja kwiatów
Kultura jest uważana za skromną, ale nie oznacza to, że astilbe w ogóle nie potrzebuje żadnej opieki. To stwierdzenie jest częściowo prawdziwe tylko w przypadku kwiatów, które są sadzone na wilgotnej glebie w miejscach, gdzie przez większość dnia panuje chłód i cień.W takich przypadkach właściciel ogrodu będzie musiał tylko monitorować stan szypułek, usuwać zwiędłe kwiatostany na czas i sadzić krzewy.
Ogólnie zasady opieki nad astilbą są następujące:
- Sadzenie krzewu na neutralnych luźnych glebach. Jeśli gleba jest gęsta, należy ją ściółkować torfem, można wymieszać glebę z piaskiem lub trocinami. Kwasowość gleby dla astilby powinna być neutralna.
- Regularne podlewanie krzewów. Astilba jest rośliną kochającą wilgoć, nawet na wilgotnych obszarach położonych blisko zbiorników wodnych, uprawę tę należy regularnie podlewać. Kwiaty sadzone po słonecznej stronie ogrodu czasami trzeba podlewać dwa razy dziennie. Najlepiej jest to robić o wschodzie i zachodzie słońca.
- Ściółkowanie pomoże zachować wilgoć i luźność wierzchniej warstwy gleby przez dłuższy czas. Do tych celów nadają się trociny, torf, kamyki. W ostateczności możesz użyć trawy ściętej z trawnika lub zeszłorocznych krzewów tego samego astilbe.
- Kwiat z reguły w ogóle nie potrzebuje pielenia. Jej system korzeniowy jest tak silnie rozwinięty, że chwastom obok astilby brakuje wilgoci i składników odżywczych, po prostu giną. Z tego samego powodu kwiaty nie muszą być sadzone w pobliżu drzew (powinien być odstęp około dwóch metrów), w przeciwnym razie drzewo nie pozwoli na normalny rozwój astilbe.
- Odżywianie jest bardzo ważne dla tego kwiatu. Jako nawozy do astilby można stosować nawozy fosforowe, potażowe, mineralne lub organiczne zawierające wapń. Lepiej jest karmić krzewy dwa razy w roku: wiosną i po kwitnieniu. Bez pożywienia krzewy będą słabe, łodygi kwiatowe są rzadkie, ponieważ roślina jest bardzo silna, potrzebuje „siły”.
- Astilba zwykle dobrze znosi zimę, nawet przy silnych mrozach krzewów nie trzeba przykrywać izolacją. Ale w północnych regionach kraju nadal lepiej jest przykryć krzew świerkowymi gałęziami i jesienią odciąć wszystkie zielenie z krzaków. W cieplejszych regionach (na przykład w niektórych krajach europejskich) zieleń astilbe zdobi klomby i trawniki nawet zimą.
- Po więdnięciu lepiej jest ściąć kwiaty, co poprawi rozwój systemu korzeniowego i zieleni. Niektórzy projektanci pozostawiają pomarszczone kwiatostany, nawet w tej formie są doskonałą ozdobą ogrodu.
Zasady lądowania
Optymalny okres do sadzenia przypada późną wiosną - wczesnym latem. Kwiat od strony południowej nie jest sadzony, ponadto wybierają dla niego miejsce w cieniu. W przeciwnym razie odmiana będzie nadal dostosowywać się do obfitości światła, ale szybciej przestanie kwitnąć. Obecność w pobliżu sztucznego zbiornika będzie dodatkowym atutem. Gleba jest gliniasta, z wysokim poziomem wód gruntowych. Kolejnym ważnym czynnikiem jest zakwaszenie gleby, które bezpośrednio wpływa na żyzność. Wskaźnik pH 7 jest uważany za obojętny, wszystko, co jest wyższe, jest zasadowe, a bliżej 5 jest kwaśne. Dla rośliny wybrano lekko kwaśny wskaźnik (5,5-6,5 pH). Przygotowanie terenu polega na wykopaniu go i nawożeniu. Miejsce jest starannie odchwaszczane, a następnie gleba jest nawożona obornikiem. Wystarczą dwa wiadra na kwadrat. Otwory do sadzenia wykopuje się na głębokość do 30 cm, wlewa się je do każdego z niewielką ilością popiołu drzewnego i nawozów mineralnych. Przed sadzeniem przykryj dziurę cienką warstwą ziemi, zapobiegając oparzeniom korzeni. Doły są obficie podlewane. Po posadzeniu gleba jest pokryta torfem.
Sadzenie nasion
Metoda nadaje się do hodowli nowych i pozwala wyhodować znane już odmiany. Siew rozpoczyna się na początku marca od przygotowania specjalnego podłoża glebowego. Aby to zrobić, wymieszaj torf z piaskiem w tej samej ilości i włóż do głębokiego pojemnika. Przykryj miksturę niewielką ilością śniegu i rozprowadź zebrane nasiona na powierzchni. Jego topnieniu będzie towarzyszyć nawilżenie gleby, nasycenie jej mikroelementami, a nasiona w naturalny sposób zapadną się w jej wnętrzu.
A po całkowitym stopieniu śniegu zawijają pojemnik w torbę i pozostawiają w lodówce na kilka tygodni.Nasiona nie docierają, dopóki nie pojawią się sadzonki. Następnie sadzonki są przenoszone do ciepłego (+ 18 ... + 22 ° C), dobrze oświetlonego miejsca, aż pojawią się 3 liście, a następnie sadzi się je osobno. Podlewanie odbywa się za pomocą strzykawki u nasady. W przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzenia.
Choroby i szkodniki
Na środkowym pasie występuje stosunkowo niewielka różnorodność owadów, które mogą zaszkodzić kulturze (tylko 3). Reszta populacji szkodników występuje powszechnie w ojczyźnie astilby. Aby zapobiec pojawianiu się niechcianych gości, na czas pozbywają się chwastów i nie uprawiają gęstych plonów. Jeśli nie można było uniknąć szkodników, podejmuje się natychmiastowe środki w celu ich usunięcia.
Śluzak składa larwy w zatokach liści i wkrótce pojawiają się tam pieniste grudki. Liście z tej zmarszczki stają się plamiste, a następnie sam krzew usycha. Do walki z groszem stosuje się zarówno metody ludowe, jak i chemiczne.
Grudki posypuje się popiołem drzewnym, niszcząc w ten sposób larwy w środku, lub uciekają się do takich środków jak karofos czy aktara.
Nicienie truskawkowe uszkadzają prawie wszystkie części rośliny - pąki, liście i kwiaty. Następnie ulegają deformacji i uzyskują niepożądane brązowe plamienie, a rozwój krzewu znacznie spowalnia.
Wzrosty na powierzchni korzeni są uważane za oznakę obecności nicienia żółciowego; to w tych formacjach szkodnik żyje, mimo że jest niewielki. W drugim sezonie wegetacyjnym nicienie stają się dobrze widoczne. Początkowo spowalniają rozwój krzewu, a po chwili całkowicie doprowadzają do jego śmierci. Jako środek zapobiegawczy starają się częściej sprawdzać roślinę, z objawami choroby bylina jest niszczona. Terminowe pielenie przeprowadza się, szczególnie w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Są przetwarzane za pomocą Fitoverm.