Z jakich powodów pies może sam siebie żuć, jeśli nie ma pcheł i jak mu pomóc?

Jeśli masz zwierzaka, powinieneś znać odpowiedź na pytanie, co zrobić, jeśli pies ciągle się drapie i żuje, ale nie ma pcheł? Ten stan u zwierzęcia może wystąpić na tle różnych czynników, w tym reakcji alergicznych, stresu, uszkodzenia gruczołów. W takich sytuacjach ważne jest, aby właściciel zwierzęcia jak najwcześniej zwrócił uwagę na ten objaw i pomógł psu.

W większości przypadków przyczyna swędzenia u psa może zostać wyeliminowana w ciągu kilku dni bez pomocy. Jeśli nie można tego zrobić metodami domowymi, należy skontaktować się z weterynarzem, przejść pełne badanie i leczenie.

Przyczyny psychogenne (stres, strach)

Zaskakujące jest, że z jakiegoś powodu częste przyczyny psychologiczne, takie jak stres, nadmierny wysiłek, strach, mogą być przyczyną swędzącej skóry psów. Winne są konflikty w domu, przeprowadzka lub pojawienie się nowego członka rodziny.

Pies swędzi: czy zwierzę jest chore?

Natura obdarzyła psy silną psychiką, ale czasami też zawodzi. Pies staje się podatny i wrażliwy na czynniki zewnętrzne. Jeśli stres nie mija przez długi czas, zaczyna objawiać się różnymi objawami fizjologicznymi, w tym zwierzę zaczyna się aktywnie czesać.

Objawy stresu mogą obejmować:

• nierozsądne szczekanie, skomlenie;
• bezsenność;
• kręte kręgi wokół mieszkania / domu;
• nieposłuszeństwo;
• brak apetytu lub nadmierny apetyt;
• intensywne lizanie sierści, aż do powstania łysiny;
• gryzienie ogona;
• próbować się ukryć;
• dreszcz.

Ważny! Zazwyczaj objawy te są gorsze w nocy.

Zestresowany zwierzak szuka ustronnego miejsca.

Zbyt oczywiste, by to zauważyć

Bardzo częsta sytuacja, kiedy właściciel zabiera zwierzaka do klinik, przeprowadza drogie badania, weterynarz „walczy” w poszukiwaniu przyczyn, w wyniku czego pies swędzi jeszcze mocniej tylko od doznanego stresu. Dlatego przed skontaktowaniem się z kliniką rozważ najbardziej nieszkodliwe przyczyny swędzenia:

Pchły, wszy, kleszcze to pasożyty wysysające krew, które powodują swędzenie i przenoszą infekcje. Nawet jeśli pies jest leczony na pasożyty, ale bardzo swędzi i gryzie się - dokładnie zbadaj sierść i podszerstek. Hipotetycznie może być tylko kilka pcheł lub wszy, więc szukaj jaj pasożytów. Każde badanie przeprowadzamy według standardowego algorytmu - dokładnie wyczuj otwartą skórę, zbadaj uszy, brzuch, okolice pod kołnierzem, fałdy między palcami - wszystkie miejsca nie chronione przez podszerstek. Następnie poczuj boki, plecy i szyję.

Uwaga! Jeśli zostaną znalezione pasożyty, nie odkładaj zwierzęcia i nie poddawaj go leczeniu bez uwzględnienia czasu, który minął od ostatniego zabiegu. Być może masz słabej jakości lub słaby lek Zwróć szczególną uwagę na zapobieganie kleszczom, to one zarażają psa piroplazmozą - niezwykle niebezpieczną chorobą krwi, która szybko atakuje nerki i wątrobę psa

Jeśli udało Ci się znaleźć pasożyty, z grubsza mówiąc, masz szczęście, problem jest łatwo rozwiązany, a zwierzak zostanie całkowicie zdezynfekowany w ciągu 2-3 dni. Dlaczego pies swędzi, jeśli nie ma pcheł, jest bardziej skomplikowanym pytaniem i wymaga kompleksowego rozważenia.

Pierwszą częstą przyczyną jest stres. Przypomnij sobie jeden z trudnych okresów swojego życia, kiedy położyłeś się do łóżka i poczułeś, że mrówki biegają pod twoją skórą lub prześcieradło było pokryte piaskiem. Głowa i całe ciało zaczęły swędzieć, obserwowano wypadanie włosów, a ogólny stan zdrowia daleki był od bycia fontanną. Psy reagują w ten sam sposób, tylko ich doznania są silniejsze. Szczególnie dotyczy to osób cholerycznych, a nie odpornych na stres, ozdobnych zwierzaków i psów zatrudnionych w służbie. Jeśli pies, szczególnie przed snem, prosi o podrapanie brzucha lub odsłoniętej skóry, wykazuje oznaki ogólnego niepokoju. Sen jest niespokojny, a jednocześnie sierść zwierzęcia pnie się - najprawdopodobniej przyczyną jest nerwowe pobudzenie. Zapewnij zwierzęciu spokój i obfite pożywienie, odmawiaj grupowych spacerów, w dosłownym tego słowa znaczeniu - chroń przed dziećmi lub nowymi członkami rodziny. Pies się dostosowuje, ale to wymaga czasu.

Swędzenie, które pojawia się po praniu, jest na pewno spowodowane złą jakością wody lub detergentu. Skóra zwierzaka jest bardziej miękka i podatna na podrażnienia, dlatego częste kąpiele psów są przeciwwskazane. Jeśli pies ma łupież i swędzi na ciele, wyklucz szampon i wykąp zwierzę czystą wodą. Dzięki temu naturalne nawilżenie skóry nie ulegnie uszkodzeniu, ale usunie brud i kurz.

Alergie to najpoważniejsza przyczyna choroby. Jeśli zauważy się świąd łap i pyska psa, odczyny skórne, wydzielinę z nosa, łamliwą sierść - istnieje możliwość wystąpienia alergii. Trudność polega na tym, że prawie całe środowisko zawiera alergeny - żywność, chemię gospodarczą, kurz, pyłki, naturalną wełnę, polimery, metale, materiały budowlane, tkaniny, emisje odpadów do atmosfery. Określenie, na co reaguje organizm zwierzęcia, jest dość trudne. W klinice weterynaryjnej wykonywany jest zestaw badań, w przypadku niepowodzenia substancję wywołującą alergię określa się przez wykluczenie.

To interesujące! Przeciętna rodzina mieszkająca w trzypokojowym mieszkaniu samodzielnie wnosi do domu około 120 alergenów, w tym kurz z butów, a stare budynki same mogą alergizować. Jeśli podejrzewasz alergię u swojego zwierzaka, zaopatrz się w leki przeciwhistaminowe i podejmij działania. Stopniowo znajdziesz powód.

Choroby narządów wewnętrznych

Kot swędzi, ale nie ma pcheł, ciągle liże

Świerzb u psa może również oznaczać problemy z narządami wewnętrznymi, takie jak choroby wątroby, cukrzyca, zapalenie błony śluzowej macicy (zapalenie macicy), zapalenie jelit (zapalenie przewodu pokarmowego), niewydolność nerek.

Powiązane objawy:

• dręczony pragnieniem;
• ciągłe lizanie, w wyniku którego włosy mogą częściowo wypadać;
• wzrost temperatury, gorączka;
• utrata apetytu.

Aby zidentyfikować możliwe patologie, konieczne jest wykonanie USG i prześwietlenia, aby określić problematyczny narząd.

Pasożyty zewnętrzne

Wszy, pchły, kleszcze są pasożytami zewnętrznymi wysysającymi krew. Powodują swędzenie i są nosicielami infekcji. Warto dokładnie obejrzeć sierść i skórę psa, upewnić się, że to owady wywołały silne drapanie, nerwowość i niepokój. Po znalezieniu pasożytów zewnętrznych nie należy odkładać przetwarzania zwierzęcia. Przecież owady bardzo często prowadzą do groźniejszych chorób, które są znacznie trudniejsze do wyleczenia niż zwykłe usuwanie pasożytów zewnętrznych. Na przykład jednym z nich jest piroplazmoza wywoływana przez kleszcze i prowadząca do uszkodzenia nerek i wątroby u psów. Dziś apteki weterynaryjne oferują właścicielom zwierząt wiele środków owadobójczych, które doskonale radzą sobie z problemem w ciągu dnia. Zwierzę uspokaja się, owady giną, podnosi się jakość życia zwierzaka. Wystarczy dokładnie przeczytać instrukcje dotyczące takich leków, przestrzegać dawkowania i wziąć pod uwagę wszystkie przeciwwskazania.

Alergiczna reakcja skórna u psów

Jak prawidłowo kapać krople pcheł do kota

Swędzenie psa może być związane z reakcjami alergicznymi w organizmie. Oznacza to, że do ciała zwierzęcia dostał się obcy element, który nie został zaakceptowany. W związku z jego odrzuceniem zaczęły zachodzić procesy zapalne wraz z uwalnianiem histaminy do krwi (związku regulującego funkcje narządów), w wyniku których skurcze mięśni i oskrzeli, obrzęk tkanek, swędzenie, wysypka, łzawienie itp. Występują alergie u psów są dziedziczone.

Uwaga! Reakcja alergiczna u psów jest znacznie cięższa niż u ludzi, a wraz z wiekiem objawia się cięższymi postaciami. Dlatego ataki choroby należy jak najwcześniej spowolnić.

Źródłem alergii może być żywność, chemia gospodarcza i perfumy, leki lub obroże od pcheł i innych pasożytów, ukąszenia owadów itp. Szczenięta często reagują na ukąszenia pasożytów zewnętrznych i pokarm.

Alergia na pyłki jest jedną z najczęstszych

Wraz ze swędzącą skórą objawami alergii mogą być:

• obrzęk i wysypka na skórze;
• wypływ płynu z nosa i / lub oczu;
• zapalenie małżowin usznych;
• zaczerwienienie i suchość opuszek łap i okolicy międzypalcowej;
• ropienie oczu;
• zaburzenie przewodu żołądkowo-jelitowego (wymioty, biegunka);
• pojawienie się łysych plam na sierści.

Tylko lekarz może zdiagnozować, a tym bardziej przepisać leki na alergie. Ustalenie choroby może być trudne, w tym celu należy przeprowadzić specjalne testy dla grup alergenów.

Swędzący

Jeśli pies jedzie na koniu i jęczy, a ty wyraziłeś ten objaw weterynarzowi, pierwszą przypuszczalną diagnozą może być swędzenie z powodu zablokowania gruczołów odbytu. W ciele twojego zwierzaka nie ma żadnych dodatkowych części, te właśnie gruczoły wydzielają „pastę na kolczugę dla psa”, innymi słowy tajemnicę, aby oznaczyć terytorium. Zapach (przepraszam) kapłanów służy jako latarnia morska dla psa i wyznacza granicę jego dobytku, tak jak obcy dowiaduje się, że ktoś już tu mieszka. Obecność aromatu tłumaczy również szturchanie psów (nawet tej samej płci) pod ogon ich bliskich podczas spotkań, ale my dygresujemy.

Tak więc w gruczołach zwierzęcia zbiera się sekret, który jest wydzielany przez wolę psa iw małych ilościach. Jeśli czworonożny jest bardzo przestraszony, może nastąpić gwałtowne uwolnienie kadzidła, które odczuje każdy, kto jest w pobliżu. Ten sekret ma pewną, półpłynną konsystencję.

Przy niewłaściwym karmieniu, stresie, zaburzeniach metabolicznych, przeziębieniach, hipotermii, rozwoju patologii (i wielu innych przyczynach) płyn może zmienić swoją gęstość. Jeśli sekret stał się bardziej płynny, gruczoły zaczynają działać aktywniej, jeśli jest grubszy, pies nie jest fizycznie w stanie opróżnić zatok (tunelu z gruczołu na zewnątrz). W obu przypadkach prędzej czy później pojawia się blokada.

Zatyczki w otworach wylotowych nie zatrzymują pracy gruczołów, a tajemnica zaczyna naciskać na ściany zatok. W takim przypadku pies odczuwa fizyczny nacisk w odbycie i silne swędzenie. Ponieważ ogoniaste nie mogą drapać łapami w miejscu przyczynowym, siadają na podłodze, podnoszą tylne nogi i wiosłują przednimi. Efekt jest oczywisty - przyjemność z wyeliminowania swędzenia, wszystko byłoby dobrze, gdyby ten środek nie był tymczasowy.

Uwaga! Wiele psów kieszonkowych jest podatnych na zatykanie zatok paraanalnych. ... Leczenie tego problemu nie wymaga skomplikowanych manipulacji, ponieważ proces jest zatrzymywany przez elementarne czyszczenie.

Weterynarz fizycznie wyciska zatyczki z zatok, lecz zabieg „rozciąga się” dokładnie do momentu ponownego zatkania zatok. Najlepszą opcją jest szukanie powodów, ale jak wspomniano powyżej, opcji jest wiele.

Leczenie tego problemu nie wymaga skomplikowanych manipulacji, ponieważ proces jest zatrzymywany przez elementarne czyszczenie.Weterynarz fizycznie wyciska zatyczki z zatok, ale leczenie „rozciąga się” dokładnie do momentu ponownego zatkania zatok. Najlepszą opcją jest szukanie powodów, ale jak wspomniano powyżej, opcji jest wiele.

Nawet jeśli wyeliminujesz wszystkie zagrożenia, istnieje możliwość, że Twój zwierzak jest podatny na zatykanie gruczołów, dzieje się tak, szczególnie w przypadku małych psów. Bardziej realistyczną perspektywą jest regularne oczyszczanie zatok. Zabieg wykonuje się raz na 3-4 miesiące, ale jeśli kanały są częściej zatkane, nie jest to wyraźnie tendencja, ale objaw.

Co się stanie, jeśli zignorujemy problem zatkanych zatok? Początkowo pies będzie jeździł na papieżu, ale prędzej czy później uszkodzi delikatne tkanki, a szkodliwa mikroflora dostanie się w zadrapania. Bakterie aktywnie dzielą się, ponieważ ciepła, wilgotna atmosfera i obfitość pożywienia nie pozostawiają im wyboru.

U psa rozwija się paraproctitis - zapalenie zatok odbytu ze wszystkimi towarzyszącymi mu okolicznościami. Swędzenie zamienia się w ból i dalej, w zależności od zaniedbania sytuacji, może dojść do ropnego zapalenia, zaparcia itp. Jeśli infekcja postępuje „silniej”, konsekwencje są nieprzewidywalne, włącznie z zapaleniem otrzewnej. Wniosek jest oczywisty, jeśli pies rozpoczął na księdzu „slalom płaski”, lepiej rozegrać nim bezpiecznie i sprawdzić stan „pojazdu”.

Atopowe zapalenie skóry

Zapalenie skóry (AZS) jest jednym z przejawów reakcji alergicznej organizmu na skórę. Na ciele pojawiają się łyse plamy, na których pojawiają się guzy wypełnione płynem. Możliwe jest ropienie, dzięki czemu z rany wydobywa się nieprzyjemny zapach. Zaatakowany obszar jest doskonałym miejscem dla infekcji i chorób grzybiczych. Za specjalną oznakę ciśnienia krwi uważa się czarną plamkę na dotkniętym obszarze skóry.

Szampon przeciw pchłom dla kotów i kociąt: co jest lepsze

Prowokowanie alergenów: pyłki, kurz, chemia gospodarcza, pasożyty, niektóre składniki karmy dla psów.

Ważny! Wszystkie zabiegi na ciśnienie krwi przeprowadzane są pod nadzorem lekarza weterynarii. Są również przepisywane leki i diety hipoalergiczne.

Zapobieganie

Lepiej zapobiegać niż leczyć moralnie i materialnie. Powiem Ci, co musisz zrobić, aby zminimalizować ryzyko choroby. Muszą być spełnione następujące warunki:

1. Upewnij się, że warunki przetrzymywania są zgodne z normami sanitarnymi. Optymalna temperatura powietrza to 15-16 ° C, wilgotność od 40 do 70%.
2. Naturalna żywność jest lepsza niż gotowa żywność, pod warunkiem, że dieta jest zbilansowana pod względem składników odżywczych i energii. W praktyce jest to trudne do osiągnięcia. Przepisy z Internetu nie będą działać, ponieważ rzeczywista wartość odżywcza składników może różnić się od przepisu. w związku z tym użyj prefabrykowanej paszy... Jeśli Twój pies ma alergię pokarmową, zawsze możesz wybrać odpowiednią karmę.
3. Kwartalny robak.
4. Unikaj kąpieli zwierzaka w detergentach.
5. W czasie upałów używaj mat chłodzących, chustek i koców.
6. W obecności psa nie palić, nie używać perfum, zapobiegać kontaktowi zwierząt domowych z chemią gospodarczą.

Nadczynność gruczołów łojowych

Nadczynność gruczołów łojowych (ogon łojowy) przyczynia się do rozprzestrzeniania się świądu u zwierzęcia. Warunkiem tego może być brak regularnej pielęgnacji skóry i sierści zwierzaka, a także utrzymanie go w złych warunkach. Ważną rolę odgrywa niedożywienie, brak witamin, obniżona odporność, obecność jakichkolwiek chorób skóry.

Swędzenie zaczyna się w odbycie i blisko nasady ogona. Zwiększona funkcja objawia się w postaci czarnych kropek, zaczerwienienia, stwardnienia. W bardziej zaawansowanych formach pojawia się łojotok. Pies czując się zirytowany, ostrożnie liże dotknięty obszar, a nawet gryzie ogon. Sierść zwierzęcia zaczyna cierpieć z powodu zlepiania się i zrzucania.

Pasożyty zewnętrzne

Zarażenie pasożytami zewnętrznymi może być przyczyną swędzenia u psa.W tym przypadku objawy kliniczne są zarówno oczywiste, jak i utajone, ujawniając się dopiero jakiś czas po tym, jak pasożyty dostaną się pod skórę. Można wyróżnić następujące rodzaje chorób wywoływanych przez zewnętrzne organizmy pasożytnicze:

• cheiletieloza;
• trombikulidoza;
• demodicosis;
• iksodydoza;
• wszy, wszy;
• świerzb ucha.

Heiletielloza lub łupież wędrujący występuje rzadziej niż inne choroby o etiologii pasożytniczej. Wywołane przez roztocze heiletiella. Zarażone zwierzę odczuwa swędzenie w szyi i wzdłuż grzbietu. W tych miejscach dochodzi do silnego zaczerwienienia, złuszcza się skóra, tworzą się krosty i grudki, które w wyniku drapania pokrywają się czarną skórką. Z powodu naruszenia integralności skóry pojawia się ropna i patogenna mikroflora grzybowa, rozwija się egzema i różne zapalenie skóry. Nieleczona choroba może być śmiertelna.

Demodectic mange jest wywoływany przez kleszcze, przy odpowiednim leczeniu choroba ustępuje w ciągu 6-8 tygodni. Jednak w przypadku przejścia do formy uogólnionej stanowi poważne zagrożenie życia. Diagnoza obejmuje mikrosporię głębokich zeskrobów skóry. Mikrosporia włosów może być również pouczająca. Badanie i analizę zeskrobów przeprowadza się co miesiąc, w przypadku braku odpowiedzi na leczenie konieczna jest zmiana terapii.

Otodektoza lub świerzb ucha mogą być również przyczyną ciągłego swędzenia u psa. Choroba jest wywoływana przez kleszcze żywiące się resztkami nabłonka i płynami tkankowymi. Strupy w uszach i innych częściach ciała zwierzęcia mogą świadczyć o obecności pasożytów. Do leczenia stosuje się leki o działaniu ogólnoustrojowym i miejscowym.

Trombokulidoza jest sporadyczną chorobą wywoływaną przez larwy czerwonych kleszczy bydlęcych. Pasożyty zlokalizowane są na ciele psa w zwartych grupach, głównie na głowie, łapach, w okolicy ogona, na brzuchu. W tych miejscach skóra puchnie, czerwienieje, pojawiają się grudki i pęcherzyki. Zwierzę odczuwa silne swędzenie. Jeśli pies swędzi plecy w okolicy ogona, może bez powodu lub bez powodu go ścigać. Pojawia się niepokój, czasem agresja.

Ixodidosis lub toksykoza przenoszona przez kleszcze jest wywoływana przez kleszcze iksodydowe. Choroba występuje zarówno u psów, jak iu kotów. Pasożyty przyczepiają się do delikatnej skóry w uszach, szyi, brzuchu i wewnętrznej stronie ud. Łatwo jest wykryć kleszcze - rozsuwając sierść można zobaczyć, jak przylegają do skóry.

Wszy to nieaktywne pasożyty, które trudno dostrzec w sierści. Są małe i bladożółte, żywią się cząstkami naskórka, wydzielinami zadrapań. Samica pasożyta składa jaja i przyczepia je do skóry psa, larwy wylęgają się bardzo szybko i zamieniają się w dorosłe osobniki, rozszerzając zaatakowany obszar. Można podejrzewać obecność wszy, jeśli na ciele zwierzęcia pojawią się łyse miejsca, sierść stała się matowa, miejscami potargane, drobne, jasne ziarenka, które można pomylić z łupieżem. I oczywiście głównym objawem jest silne swędzenie. Wirusożercy wywołują alergiczne zapalenie skóry, skóra w miejscu drapania zostaje pokryta strupami, miejscowa odporność spada, pies jest podatny na infekcje bakteryjne. Leczenie należy rozpocząć w trybie pilnym. Żuki włosowe mogą nie tylko doprowadzić do całkowitego wyłysienia zwierzęcia. Mogą stać się źródłem zakażenia robakami pasożytniczymi - tasiemcem ogórkowym. Dlatego terapia obejmuje stosowanie leków przeciwko pasożytom zewnętrznym i wewnętrznym.

Zaburzenia endokrynologiczne: zespół Cushinga

Zespół Cushinga (hiperadrenokortycyzm) jest jedną z najgroźniejszych chorób endokrynologicznych u zwierzęcia. Istota choroby polega na zwiększonej zawartości hormonu kortyzolu we krwi. Jest wytwarzany przez nadnercza i jeśli w organizmie jest za dużo tego hormonu, to praca przysadki mózgowej zostaje zahamowana.

Choroba Cushinga charakteryzuje się zwiotczeniem brzucha

Przyczyną choroby może być częsty stres i stosowanie leków hormonalnych.Najbardziej podatne na hiperadrenokortycyzm są takie rasy jak jamnik, labrador, york, retriever, szpic, owczarek niemiecki, chihuahua, pekińczyk.

Ważny! Zagrożone są psy powyżej 7 roku życia.

Objawy chorób:

• łysienie boków i brzucha;
• pragnienie;
• częste oddawanie moczu, biegunka i wymioty;
• nagła utrata lub przyrost masy ciała;
• słaby sen;
• zanik mięśni jamy brzusznej (zwiotczenie brzucha i boków);
• apatia;
• pojawienie się kulawizny;
• manifestacja agresji jest możliwa.

I nawet pomimo takiej liczby objawów tylko specjalista może postawić ostateczną diagnozę. W tym celu przeprowadza się szereg badań: analizę krwi i moczu, ultrasonografię nadnerczy, rezonans magnetyczny mózgu, testy funkcjonalne nadnerczy.

Ważny! Terminowe zgłoszenie się do weterynarza i terminowe rozpoczęcie leczenia oznacza przedłużenie życia zwierzaka o co najmniej 3-4 lata.

Leczenie świądu o różnej etiologii

Kompleksowe leczenie jest przepisywane dopiero po postawieniu przez weterynarza trafnej diagnozy, jego cechy i specyfika zależą od istniejącej choroby, ponieważ samo swędzenie jest zwykle tylko jednym z objawów.

W zależności od przyczyn można zastosować następujące zabiegi:

1. W przypadku zwiększonej drażliwości i wrażliwości skóry konieczne jest znormalizowanie żywienia psa.
   Dieta powinna być zbilansowana i zawierać znaczną ilość witamin i minerałów; zaleca się całkowite wykluczenie tłustych potraw i przypraw. Stosuje się również maści przepisane przez lekarza weterynarii i stosuje się alkoholowy roztwór smoły, który przygotowuje się w proporcjach 1:10. Podczas leczenia wymagane są zabiegi wodne z kojącym mydłem co najmniej raz w tygodniu, a także czasowe wykluczenie mięsa z diety.
2. Jeśli swędzenie było spowodowane przez mokrą odmianę porostów, do leczenia stosuje się leki takie jak siarka i rtęć. Muszą być używane zgodnie z instrukcjami dołączonymi do tych funduszy, dozwolone jest zarówno ich spożycie, jak i zewnętrzne leczenie dotkniętych obszarów. Jako dodatkowe środki stosuje się opatrunki z maściami leczniczymi i zabiegi wodne z mydłem kreolinowym. Aby przyspieszyć proces obróbki, konieczne jest czasowe całkowite wykluczenie z diety produktów mięsnych i ziemniaków.
3. W przypadku świądu świąd wymagana jest izolacja psa od innych zwierząt, ponieważ choroba jest wysoce zaraźliwa i istnieje wysokie ryzyko zarażenia innych zwierząt. Zwierzę należy kąpać i myć tak często, jak to możliwe zwykłym kojącym mydłem, przed pójściem spać, zaatakować dotknięte obszary olejem lnianym. Fosfor 3 lub Dulcamara 3 dodaje się do żywności, dzienna dawka to nie więcej niż pięć kropli.
4. Świerzb i parch to wyjątkowo nieprzyjemne choroby, które postępują bardzo szybko, swędzenie nimi jest tak silne, że wkrótce na ciele zwierzęcia pojawiają się łyse plamy od częstego drapania. Choroba jest niezwykle zaraźliwa, dlatego wymagana jest obowiązkowa izolacja psa od wszystkich zdrowych zwierząt domowych. W czasie leczenia konieczna jest zmiana diety, wszystkie potrawy powinny być lekkie, ale jednocześnie różnić się wartością odżywczą, dobrze nadaje się płatki owsiane. Co drugi dzień wymagane są zabiegi wodne mydłem kreolinowym, dodatkowo są one leczone dotkniętymi obszarami na ciele psa. Dopuszczalna jest również kuracja olejem lnianym, która zmiękczy istniejące strupy, co przyspieszy proces gojenia. Siarka 3 lub Mercurius 3 jest dodawana do żywności, dawkowanie ustala się zgodnie z instrukcją.
5. W przypadku alergii pokarmowej istnieje szereg trudności, ponieważ nawet za pomocą testów niezwykle trudno jest określić, co dokładnie ją spowodowało. Konieczna jest ciągła zmiana diety psa, identyfikacja przez eliminację alergenów, na podstawie których budowane są diety profilaktyczne.Jeśli alergia jest spowodowana czynnikami nieżywnościowymi, ale w przeważającej większości przypadków jest przewlekła i nie można jej wyleczyć. W takiej sytuacji lekarz weterynarii przepisuje leki i określa charakterystykę warunków przetrzymywania w celu poprawy kondycji psa i złagodzenia nieustannego swędzenia.

Pasożytnicze choroby skóry

Dość często zarażenie pasożytami jest problemem ze swędzeniem skóry u psów. Pchły, kleszcze, wszy, wszy, robaki - te krwiopijne owady po prostu nękają zwierzęta, jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone w odpowiednim czasie.

Pchły

Są nosicielami chorób, takich jak robaczyca, zapalenie wsierdzia i riketsjoza, które narażają organizm psa na zatrucie. Ponadto możliwe jest zakażenie człowieka przez zwierzę.

Wszy

Są to bladożółte małe owady podobne do pcheł. Powodują stany zapalne skóry, pogorszenie stanu skóry, aw efekcie swędzenie i bezsenność.

Roztocza

Kleszcze są nosicielami śmiertelnych chorób zakaźnych (piroplazmoza, bartonelloza itp.). Zarażony pies może się ugryźć do tego stopnia, że ​​sierść zaczyna się kruszyć. Również kleszcze uwielbiają penetrować uszy, dlatego zwierzę często kręci głową, skóra na uszach staje się szorstka. Ważne jest, aby po spacerze dokładnie sprawdzić sierść psa.

Znajdowanie kleszczy po spacerze

Vlasoed

Ten niewielki, białawy pasożyt o czworokątnej głowie powoduje swędzenie odżywiając się cząstkami skóry i włosów. Z biegiem czasu dotknięte obszary mogą stać się łyse. Wszy zlokalizowane są z reguły na uszach, brzuchu, plecach, u nasady ogona. Są nosicielami infekcji i robaków. Możesz zarazić się chorym zwierzęciem lub z winy osoby, która przyniosła jaja pasożytów na butach.

Ważny! Choroba może być przenoszona na szczenięta od matki.

Robaki

Zarażeniem robakami mogą zarażać zarówno młode szczenięta, jak i w pełni dorosłe psy. Objawy infekcji, wraz ze swędzeniem, obejmują:

• apatia, po której następuje niepokój;
• brak apetytu lub odwrotnie, gwałtowny jego wzrost;
• zaburzenie przewodu pokarmowego;
• wykrywanie robaków w kale i krwi zwierzęcia.

Nie możesz całkowicie uwolnić swojego zwierzaka od tych pasożytów. Jednak jest całkiem możliwe, że poczujesz się lepiej.

Inne rodzaje chorób wywoływanych przez kleszcze

Osobno chciałbym powiedzieć o takich chorobach jak zakrzepica, nużyca, swędzenie. Wywoływane są przez inwazję szczególnymi typami kleszczy.

Zakrzepica z reguły występuje w ciepłym sezonie. Charakteryzuje się tym, że larwy roztoczy pasożytują na zwierzętach domowych przez 2-3 dni, a następnie po wypiciu krwi znikają i kontynuują rozwój w glebie. Z reguły przylegają do szyi, ust, kończyn, brzucha i odbytu. W miejscu ich ssania powstaje zaczerwienienie i obrzęk, które powodują swędzenie u zwierzęcia.

Dla Twojej informacji! W przypadku demodektycznego świerzbu roztocza osadzają się w sierści lub gruczołach łojowych i potowych zwierzęcia. Gryzą mieszek włosowy i zjadają komórki nabłonka, co powoduje swędzenie i wypadanie włosów.

Świerzb (świerzb) to agresywne pasożyty zewnętrzne. Powodują odurzenie organizmu. Zwierzę może nie tylko całkowicie się rozczesać, ale jego stan zdrowia na ogół się pogarsza. Powiązane objawy: nerwowość, utrata apetytu, wypadanie włosów, strupy na skórze. Swędzenie jest preferowane w przypadku powłok z niską zawartością włosów.

Jeśli nie skontaktujesz się z weterynarzem w odpowiednim czasie i nie rozpoczniesz leczenia, zakażenie pasożytami znacznie zmniejszy odporność zwierzęcia, a także sprowokuje rozwój innych chorób, aż do porażki i niewydolności narządów wewnętrznych.

Dlaczego pies swędzi, jeśli nie ma pcheł?

Swędzenie u zwierząt domowych może rozwijać się na tle różnych czynników. Należą do nich reakcje alergiczne, pasożyty zewnętrzne, choroby skóry, a także konsekwencje stresu, brak witamin. We wszystkich przedstawionych przypadkach skóra zwierząt domowych bardzo swędzi, temu schorzeniu mogą towarzyszyć rany, pojawienie się łysiny i wysypka.

W niektórych patologiach swędzeniu towarzyszy silny ból. Jeśli właściciele zauważą, że szczeniak jęczy, stracił apetyt, ciągle gryzie się nawet po kolejnym zabiegu na pchły, muszą go zabrać na niezaplanowane badanie. Dopóki nie zidentyfikują przyczyny tych objawów i całkowitego wyleczenia zwierzęcia, objawy choroby nie znikną.

Pasożyty zewnętrzne

Pchły to nie jedyne pasożyty, które mogą denerwować nasze zwierzęta. Oprócz nich psy mogą również zacząć:

1. Roztocza podskórne. Zjadają zrogowaciałe łuski skóry. Wywołują nużycę, składają jaja w mieszkach włosowych. Częściej dotyczy to osób z niską odpornością. Mogą wywoływać nie tylko silne swędzenie, ale także łysienie.
2. Wszy. Żywią się krwią zwierzęcia, składają jaja w futrze zwierzęcia. Na ich obecność świadczą krwawe rany w okolicach uszu i szyi zwierzaka.
3. Kleszcze Ixodid. Przenoszone są borelioza, zapalenie mózgu. Mogą atakować zwierzę podczas spaceru po parkach i skwerach, częściej atakują szyję, okolice za uszami. Ukąszenia kleszcza Ixodid powodują ciężkie reakcje alergiczne.
4. Vlasoedy. Żywią się łuskami skórnymi. Wywołują wypadanie włosów i pojawienie się wysypki na skórze. Osiedlają się głównie wzdłuż kręgosłupa, na głowie.
5. Pasożyty Gamaz. Atakuj tułów psa. Są rzadkie, ponieważ częściej padają ofiarą kotów i gryzoni.
6. Świerzb pajęczaki. Robią bolesne ukąszenia, które mogą powodować silny stres u zwierzęcia, skurcz mięśni.
7. Komary i komary. Owady te gryzą psy głównie w nocy. U niektórych ras występuje silna alergia na ślinę, która prowadzi do swędzenia i silnego obrzęku.

Aby zidentyfikować pasożyty, konieczne jest zbadanie skóry i sierści zwierzęcia. Jeśli zauważysz wysypkę, małe owady, małe łuski, które ściśle przylegają do sierści, skontaktuj się z weterynarzem. Istnieje duże prawdopodobieństwo zakażenia pchłami, wszami i kleszczami.
Niemożliwe jest usunięcie pasożytów bez pomocy specjalistów. Aby złagodzić stan zwierzaka, który swędzi cały czas, należy to zrobić:

1. Potraktuj go specjalnym szamponem lub sprayem przeciwpasożytniczym (Bars, Frontline).
2. Umyj ulubione zabawki swojego psa, wymień miskę zwierzaka na nową. Przetwarzaj meble tapicerowane, dywan, zasłony za pomocą specjalnych środków.
3. Kup obrożę przeciw pchłom i załóż ją swojemu zwierzakowi. Może być stosowany nie tylko do leczenia, ale również profilaktycznie, aby pies nie zbierał pasożytów od innych zwierząt na ulicy lub podczas wizyty.

Nie licz na pozbycie się pasożytów zewnętrznych za jednym razem. Ich jaja mogą pozostać w domu, z którego wykluje się nowe pokolenie owadów. Aby je wszystkie zniszczyć, pamiętaj o ponownym przetwarzaniu zarówno swojego zwierzaka, jak i mieszkania co dwa tygodnie. W tym celu stosuj sprawdzone leki i postępuj zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza weterynarii w tej sprawie.

Alergia

Swędzenie może wystąpić u psów w wyniku nietypowej odpowiedzi immunologicznej na substancję. W przypadku reakcji alergicznych na substancję drażniącą objawowi temu towarzyszyć będzie kichanie, obrzęk błon śluzowych, „trzepotanie”, co wskazuje na suchość w gardle zwierzęcia. W niektórych przypadkach szczeniak może odczuwać wypadanie włosów, wysypkę i gorączkę.

Następujące alergeny mogą wywołać nieprawidłową reakcję organizmu:

• Pierwiastki chemiczne. Odświeżacze powietrza, materiały, z których wykonana jest miska, legowisko dla zwierząt, leki. Warto zwrócić uwagę na ten czynnik, jeśli pysk lub łapy psa mocno swędzi po kroplach. Możliwe, że wybrany lek jej nie odpowiada.
• Alergeny pokarmowe. Barwniki, stabilizatory smaku, produkty indywidualne. Nieprawidłowa reakcja organizmu może być spowodowana wołowiną, koniną, mlekiem.Czasami może objawiać się jedzeniem, które zwierzę zjadało wcześniej z przyjemnością.
• Ukąszenia pasożytów - pchły, kleszcze.

Pojawienie się alergii na określoną substancję można podejrzewać, jeśli skóra zwierzęcia swędzi, ale nie ma łupieżu. Hodowca powinien pamiętać, że ta patologia praktycznie nie jest leczona nowoczesnymi metodami weterynaryjnymi. Powinien zadbać o specjalne warunki przetrzymywania zwierzęcia, aby w przyszłości mogło czuć się komfortowo.

Choroby skórne

Swędzenie u zwierzęcia może być wywołane patologiami dermatologicznymi. Obejmują one:

1. Porost. Jest to choroba o charakterze grzybowym, w której zwierzę rozwija okrągłą łysinę, a na jej obwodzie na skórze pojawiają się małe bąbelki z bezbarwną chciwością, które pękają i przenoszą infekcję na sąsiednie tkanki. Psy każdej rasy mogą zarazić się półpasiec, w tym chihuahua, pasterze, labradory. Infekcja może zostać przeniesiona na zwierzę domowe przez kota lub inne zwierzę. Czasami zarodniki grzyba dostają się na skórę zwierzęcia z ubrania osoby, wywołują tę chorobę, jeśli osiadają na ranach lub ocierają się o kołnierz.
2. Trichofitoza. Objawy tej choroby są podobne do grzybicy. Jednak ta infekcja grzybicza dotyka nie tylko skóry, ale także głębszych tkanek, dlatego pies ma mokre rany na ciele, z których uwalnia się ropa i posoka. Wymaga długotrwałego leczenia systemowego.
3. Zapalenie skóry o etiologii zapalnej. Znaleziono w mopsach, chow-chow. Objawia się zaczerwienieniem i zwiększonym nawilżeniem w fałdach skóry.

Mniej powszechne u psów jest egzema, parch, atopowe zapalenie skóry (ma dziedziczną rasę). Zwierzętom z takimi chorobami przepisuje się leki przeciwgrzybicze miejscowe i ogólne. Zaleca się odizolowanie ich od ludzi i zwierząt podczas leczenia. Jeśli stan zwierzęcia zostanie oceniony jako ciężki, można zalecić antybiotykoterapię.

Zakłócenie gruczołów łojowych

Ta patologia jest rzadka. Rozwija się na tle zmiany konsystencji płynu wydzielniczego lub kału. Z tego powodu dochodzi do zablokowania gruczołów łojowych znajdujących się w pobliżu odbytu psa. Szereg objawów wskazuje na rozwój takiej dolegliwości: pojawienie się świądu, ciemne plamy na dotkniętym obszarze skóry, małe łysiny wokół ogona.

Objawy choroby obejmują tłusty łojotok i sklejającą się wełnę. Zwierzę cierpiące na taką patologię gryzie ogon, jeździ na księdza, liże jego tyłek, jeśli robi to regularnie, na dotkniętym obszarze ciała rozwinie mu się łysina.

W domu tego problemu nie da się całkowicie wyeliminować. Aby złagodzić stan zwierzęcia, należy stosować specjalistyczne szampony regulujące pracę gruczołów.

Naprężenie

Stały stres psychiczny i fizyczny może również powodować świerzb u psa, nawet jeśli nie ma on roztoczy. Następujące czynniki mogą wywołać rozwój patologii:

• niewłaściwie zorganizowane zabawy ze zwierzakiem;
• konflikty rodzinne, których świadkiem było zwierzę;
• strach spowodowany głośnymi dźwiękami, nagłymi ruchami.

W niektórych przypadkach świerzb u psa pojawił się po wizycie u weterynarza. Może to być wywołane nieprzyjemnym zapachem narkotyków lub niewygodnych dla zwierzaka zabiegów.

Swędzenie wywołane stresem zwykle ustępuje u psa po ustąpieniu podrażnienia. Jeśli objaw obserwuje się u zwierzęcia przez długi czas, zaleca się przyjmowanie środków uspokajających, regularnych gier na świeżym powietrzu. Aby szybko wyzdrowieć, bestia musi uzyskać pozytywne emocje.

Zmniejszona odporność i brak witamin

Jeśli pies ciągle się drapie i gryzie, nie ma jednocześnie pcheł, można po prostu podejrzewać spadek odporności i niedobór witamin w organizmie zwierzęcia. Przyczyny tego mogą być następujące:

• złe warunki przetrzymywania (brak światła, ciepła, świeżego powietrza, mycia lub kąpieli);
• niezrównoważona dieta;
• niewystarczająca aktywność fizyczna;
• przyjmowanie leków;
• ciąża psa;
• choroby zakaźne i wirusowe;
• uraz;
• interwencja chirurgiczna.

Każdy pies, czy to szczenię, czy już całkiem dorosłe zwierzę potrzebuje witamin i mikroelementów. Można je uzyskać z pożywienia w warzywach, ziołach, a także w specjalnych kompleksach witaminowych dla zwierząt domowych.

Kontakt z substancjami drażniącymi

Psy domowe są regularnie leczone środkami owadobójczymi, ponieważ pasożyty zewnętrzne nękają nie tylko zwierzęta domowe. Zwierzę nie ma pcheł, ale stale swędzi. Konieczne jest przeanalizowanie, jakie fizyczne lub chemiczne czynniki drażniące mogą powodować swędzenie.

Zimą ozdobny piesek mieszka w pobliżu grzejników. Skóra wysycha, pęka. Wady skóry są inseminowane przez stale żyjącą na psie mikroflorę, rozwija się zapalenie skóry. Zastosuj antyseptyki w aerozolu, odsuń legowisko od baterii.

Nadmierna opieka nad zwierzęciem prowadzi do odwrotnego rezultatu. Kąpiel ze złej jakości detergentem wysusza skórę i powoduje świąd. Jeśli często kąpiesz swojego zwierzaka dobrym szamponem, rozwija się u niego również swędzące zapalenie skóry. Ochronna warstwa tłuszczu jest zmywana z powierzchni skóry, a także z włosów. Włosy łamią się, skóra wysycha. Psy nie powinny być kąpane, chyba że są bardzo brudne.

Większość sytuacji nie wymaga leczenia. Powrót do zdrowia następuje po usunięciu przyczyn.

Liszaj obrączkowy

To jest grzybicza choroba skóry. Mogą zostać zainfekowane przez kontakt z nosicielem i podczas używania artykułów gospodarstwa domowego (podczas czesania, strzyżenia itp.).

Pozbądź się czworonożnego przyjaciela

Charakterystyczne cechy to:

• swędzący;
• czerwona skóra;
• wypadanie włosów i powstawanie łysych plam;
• skorupy na dotkniętych obszarach.

Główną lokalizacją porostów jest okolica uszu, kufy, głowy i kończyn przednich. Później rozprzestrzenia się na wszystkie części ciała.

Po wykryciu objawów choroby należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Samo użycie jakichkolwiek środków może nie dostarczyć dokładnych informacji o infekcji lub skomplikować leczenie.

Zakażenie

Choroby zakaźne rzadko są główną przyczyną swędzącego zapalenia skóry. Warunkowo chorobotwórcze grzyby i bakterie zawsze żyją na skórze psów, ale są aktywowane tylko wtedy, gdy zawodzi obrona immunologiczna. Głównymi przyczynami są niehigieniczne warunki, niezrównoważone karmienie.

Śródskórne roztocza przegryzają kanały, niszczą naczynia włosowate. Pojawia się posoka - idealna pożywka dla drobnoustrojów. Niekontrolowane stosowanie antybiotyków niszczy bakterie - głównych konkurentów mikroskopijnych grzybów. Jak przeciwstawiać się infekcjom bakteryjnym, omówiliśmy powyżej. Ale co, jeśli grzyby są aktywowane?

Najczęściej choroby zakaźne o etiologii grzybiczej nazywane są grzybicą. W klinice przeprowadzana jest dokładna diagnoza. Jeśli patologiczne ognisko zajmuje ograniczony obszar, stosuje się maści - Yam, Clotrimazole lub Mycozon. Aerozole są uważane za wygodniejsze środki - Exoderil lub Fungin.

W przypadku zmian na dużą skalę pies kąpie się w roztworze Fucoricin lub Imaverol. W trudnej sytuacji weź tabletki gryzeofulwiny.

Temat: pies ma czerwone plamy na brzuchu.

Problemy hormonalne

Zdarza się, że pies bardzo swędzi, ale jego skóra jest czysta i nie ma pcheł. Może to być spowodowane brakiem równowagi hormonalnej, który powoduje dermatozę i łysienie.

Powody:

• choroba metaboliczna;
• fałszywa ciąża;
• cysty lub zapalenie jajników u suk;
• wnętrostwo u mężczyzn.

Lekarz pomoże poradzić sobie z chorobą

Ten problem jest najbardziej typowy dla psów bokserek i jamników.

Objawy towarzyszące swędzeniu:

• niemożność utrzymania moczu;
• zapalenie ucha zewnętrznego;
• cienka i sucha sierść;
• łojotok;
• ciemnienie na skórze;
• wysypki trądzikowe.

W przypadku chorób hormonalnych za najskuteczniejsze leczenie uważa się kastrację lub sterylizację.

O czym mówi swędzenie

Swędzenie wskazuje na zwiększoną drażliwość zakończeń nerwowych skóry. Leczenie tych objawów nie ma sensu, konieczne jest zidentyfikowanie przyczyn reakcji chemicznych, które powodują podrażnienie. Jeśli Twój pies ciągle dużo swędzi, nie należy tego ignorować, ponieważ swędzenie może być objawem. W najprostszym przypadku pies drapie skórę, a zadrapania ulegają zakażeniu.

Powody można podzielić na trzy duże grupy:

• W końcu pasożyty nie są jedynymi sąsiadami, którzy mogą dręczyć psa.

• Różne choroby - ta lista jest niestety bardzo długa, ale sytuacja jest trochę prostsza, ponieważ istnieją inne objawy (oprócz swędzenia).

• - najtrudniejszy do ustalenia powód, ponieważ można stwierdzić, że pies swędzi na nerwowej glebie dopiero po wykluczeniu wszystkich możliwych dolegliwości i pasożytów.

Co się stanie, jeśli swędzenie nie zostanie wyeliminowane? Spójrzmy na przykład - pies nieustannie drapie się po bokach tylnymi łapami. Skóra po bokach jest dość gęsta i chroniona wełną, więc na początku nic poważnego się nie wydarzy. Od ciągłego fizycznego uderzenia wełna zacznie pękać i wypadać. Powierzchownie zraniona skóra zacznie się łuszczyć, to znaczy pojawi się łupież.

Ponadto, gdy skóra stanie się cieńsza i pojawią się zadrapania, zostaną one zapłodnione zarodnikami grzybów lub szkodliwymi drobnoustrojami. Jeśli infekcja dostanie się do rany, rozpocznie się stan zapalny, pobudzenie układu odpornościowego i sposób, w jaki to się skończy, nie są znane. Jeśli pies stanie się nosicielem choroby grzybiczej, straci sierść, a następnie stan pogorszy się z powodu zahamowania układu odpornościowego.

Problem rozpoznania polega na tym, że objawy różnych chorób pojawiają się stopniowo i nie zawsze „pasują” do jednego obrazu.

Dość często swędzenie jest ignorowane, dopóki na skórze psa nie pojawią się rany i strupy, a nawet w tym przypadku nie jest możliwe postawienie prawidłowej diagnozy w krótkim czasie. Najłatwiejszym przypadkiem do zdiagnozowania jest uszkodzenie z pchłami, jeśli nie ma ich na skórze zwierzęcia, nie oznacza to, że przyczyna jest inna.

Co zrobić dla właściciela, jeśli wykryje swędzenie

Swędzenie skóry u psów jest dalekie od nieszkodliwego stanu. Gdy tylko właściciel zwierzęcia zwróci uwagę na fakt, że zwierzę dodatkowo ma inne objawy choroby (wrzody, łupież itp.), Psa należy niezwłocznie zgłosić weterynarzowi.

Po niezbędnych badaniach specjalista ustali dokładną diagnozę i wyjaśni, jak i jak leczyć psa. Dokładne zalecenia zależą od przyczyny świerzbu. Nie można mieć nadziei na niezależne wyleczenie zwierzęcia, w przeciwnym razie choroba przyniesie nieodwracalne konsekwencje.

Jak pozbyć się swędzenia psa

Opcje leczenia świądu zależą od przyczyny. Jeśli źródłem objawu jest ekspozycja na kleszcze, lekarz weterynarii przepisze następujące leki:

• maść Benzoesan benzylu (20%, 10%) nakładane dwa razy dziennie co 2 dni - leczy świąd wywołany świerzbem;
• spray Spregal - można podawać ciężarnym sukom, jednorazowe użycie wystarczy, aby pozbyć się świerzbu;
• w leczeniu świerzbu usznego kanały słuchowe są traktowane alkoholem borowym, a następnie zakopywane Anandin, Tsipam, Dekta, Demos, Barsom, TAP-85 lub Dicresil... Przebieg leczenia wynosi od 2 do 4 tygodni;
• uszkodzenia po czesaniu smaruje się maściami przeciwzapalnymi o działaniu leczniczym (Konkov, Wilkinson, maść siarkowa, siarkowo-smołowa).

Maść z benzoesanem benzylu łagodząca świąd psa

W przypadku użytych pcheł:

• krople Bary, linia frontu, twierdza;
• obroże - Kiltix, Hartz UltraGuard Obroża przeciw pchłom i kleszczom, SCALIBOR, Beaphar Ungezieferband (nadaje się do usuwania kleszczy);
• szampony - Fitoelit, mistrz Bruno;
• tabletki - Sentinel, Comfortis;
• spraye - Frontline, Blohnet, Hartz, Bolfo;
• ocet jabłkowy, woda cytrynowa.

Spray do linii frontu

Alergie u psów leczy się następującymi lekami:

• w przypadku alergii pokarmowych prowokatorzy są wykluczeni z diety;
• aby usunąć alergeny z organizmu, są przepisywane Enterosgel, czarny węgiel aktywny;
• aby znormalizować procesy metaboliczne, są przepisywane Dynia;
• ostra postać alergii jest leczona lekami przeciwhistaminowymi - Claritin, Suprastin, Tavegil;
• gdy dochodzi do wtórnej infekcji, przepisywane są antybiotyki i leki przeciwgrzybicze.

Tabletki przeciwalergiczne Tavegil

Ważny! W przypadku alergii pokarmowych pies jest karmiony karmą hipoalergiczną.

Co zrobić z tym problemem?

Jeśli twój pies swędzi i zaczyna wypadać sierść, musisz szybko działać. Przede wszystkim warto pomyśleć o możliwej przyczynie choroby. Bardzo często jest na powierzchni i można go bardzo łatwo rozwiązać nawet w domu.

Jeśli nie możesz rozwiązać problemu w ciągu kilku dni, musisz skontaktować się z kliniką weterynaryjną w celu zbadania i konsultacji ze specjalistami.

Jak traktować?

Jeśli przyczyna została dokładnie ustalona, ​​możesz przystąpić do leczenia. Najlepszym sposobem leczenia są leki. Znając chorobę, musisz udać się do apteki weterynaryjnej. Tam eksperci pomogą Ci wybrać odpowiedni lek.

Często leczenie może nie być potrzebne. Na przykład problemem może być zła dieta lub brak witamin. W takich przypadkach musisz jak najszybciej rozwiązać problem.

Wyszukiwanie pcheł

Zarażeniem może zarazić się każdy pies domowy, nawet ten, który nie opuszcza mieszkania. Osoba może przynieść pchłę do domu na ubraniach, butach, nie wiedząc o tym. Owad szuka ustronnego miejsca, szuka ofiary, stara się być blisko niego.

Uwaga!

Pchły na ciele psów nie żyją, skaczą tam, gdy są głodne. Pasożyty rozmnażają się poza ciałem żywiciela. Jeśli w mieszkaniu nie ma ich wiele, nie będzie można ich od razu wykryć. Owady są niezwykle mobilne, niewielkie, chowają się w ustronnych miejscach.

Należy zwrócić uwagę na ślady ugryzień na ciele psa. Pchły gryzą boleśnie, pozostawiając małe czerwone plamki z zakrzepłą krwią pośrodku. Ciągłe rysowanie prowadzi do dodatkowych zarysowań i otarć. W przypadku braku odpowiedniej uwagi wtórna infekcja wnika do ran po ukąszeniach pcheł.

Konieczne jest sprawdzenie miejsca do spania zwierzęcia, toalety, pojemnika z wodą, karmy. Larwy pcheł to małe, białawe robaki. Żywią się odpadami, łuskami skórnymi, odchodami, zgnilizną.

Nawet jeśli nie ma bezpośrednich dowodów na to, że u psów pojawiły się pchły, dywanik należy wyprać w wysokiej temperaturze, podłogi w domu umyć wodą z dodatkiem octu, amoniaku. W pobliżu łóżka upuść kilka kropli wybranego olejku eterycznego - rozmarynu, lawendy, mięty, cytrusów, piołunu.

Alergia

Jeśli nie ma pcheł, a zwierzę nadal swędzi, przyczyną mogą być alergie. Ta diagnoza należy do najpoważniejszych przyczyn swędzenia, ponieważ bardzo trudno jest określić, co dokładnie spowodowało taką reakcję organizmu. Rzeczywiście, w środowisku występuje wiele różnych alergenów i nie każda klinika weterynaryjna ma możliwość przeprowadzenia testów identyfikujących alergen.

Alergia

Można wyróżnić następujące rodzaje alergii:

• pasożytniczy - spowodowane ukąszeniami pcheł, kleszczy i innych pasożytów;
• atopowy (niespożywcze) - wyzwalane przez pierwiastki chemiczne z otoczenia, takie jak odzież, miska, pościel, kurz, pyłki, zarodniki, ptasie puch, szampon. Nawet kontakt z kołnierzem może powodować alergie. Dzieje się tak zwykle w przypadku szczeniąt, ponieważ ich delikatna skóra jest dość wrażliwa na ciągłą ekspozycję na środki owadobójcze. Szczeniak bardzo swędzi, gdy próbuje zdjąć obrożę;
• jedzenie - występuje na oddzielnych składnikach żywności (np. barwnikach, przyprawach, glutenie, laktozie, białku roślinnym) lub zmianie paszy;
• na leki (różne leki, szczepionki).

Typowe objawy alergii:

• swędząca skóraszczególnie w okolicy uszu, ogona, prowadzące do obrzęku i drapania;
• łzawienie wydzielina z nosa, zwiększone wydzielanie śliny;
• kichanie z powodu swędzenia w jamie nosowej i wydzieliny z niej;
• inne reakcje - obrzęk oczy, usta, gardło, wypadanie włosów, zaczerwienienie pachwiny, zmiany temperatury ciała w górę lub w dół

Wpływ stresu

Psy są nie mniej podatne na stres niż ludzie, co może wynikać z wielu przyczyn np. Zmiana miejsca zamieszkania, utrata bliskiej osoby.

Naprężenie

Czynniki krótkotrwałe (zastrzyki, ostry krzyk) powodują reakcję, która zostaje wyeliminowana, gdy znika czynnik drażniący.

Znalezienie zwierzaka w stresie przez długi czas może prowadzić do takich zewnętrznych objawów, jak częste drapanie i lizanie ciała, aż do łysiny, wypadanie włosów.

Zapalenie i niedrożność gruczołów okołoodbytniczych

Niektórzy właściciele psów nigdy nie dowiadują się, że ich zwierzęta mają pod ogonami specjalne gruczoły, które wydzielają specjalny sekret o indywidualnym zapachu. Jest to bardzo pouczający składnik, za pomocą którego psy odstraszają swoich towarzyszy, przyciągają ich podczas rutynowych rutyn.

Podczas opróżniania jelit kał naciska na worki z wydzieliną i jest wydalany z kałem. Ponadto może to nastąpić z powodu skurczu, który powstał na tle strachu, bolesności, nerwowego podniecenia. U zdrowego psa całkowite opróżnienie gruczołów następuje za każdym razem, gdy chodzi „na dużych”. Ale w niektórych przypadkach ten naturalny proces nie zachodzi:

• gdy płyn wydzielniczy zgęstnieje - gruczoły nie pozbywają się do końca nagromadzonej wydzieliny, pojawia się obrzęk. Najczęściej jest to wynikiem naruszenia procesów metabolicznych lub rozwoju jakiejkolwiek choroby;
• jeśli sekret staje się zbyt płynny, naruszenie to wynika z faktu, że gruczoły zaczynają działać intensywniej niż to konieczne, worek nie ma czasu na opróżnienie w czasie, jest wypełniony cieczą i pęcznieje;
• zmiana konsystencji kału - aby oczyścić gruczoły z wydzieliny, konieczne jest, aby kał był umiarkowanie gęsty, ale niezbyt twardy.

Jak właściciel może zrozumieć, że gruczoły odbytu zwierzęcia są uszkodzone? Na początkowym etapie rozwoju patologii nie ma oczywistych oznak, poza tym, że pies może częściej niż zwykle zwracać uwagę na obszar pod ogonem. Kiedy płatki pojawiają się w ukryciu, zwierzę zaczyna się martwić silnym swędzeniem w odbycie i bolesnością

Pies zaczyna swędzieć, gryźć i lizać okolice odbytu.

Kiedy swędzenie staje się nie do zniesienia, pies zaczyna czołgać się po podłodze, chodniku, wykładzinach podłogowych, próbując pozbyć się nieprzyjemnych wrażeń. Pod wpływem działania mechanicznego część wydzieliny zostaje uwolniona i pozostaje na sierści i skórze zwierzęcia. Przez skórę tajemnica dostaje się do krwiobiegu, co powoduje alergie, swędzenie, ale już w obszarze nad ogonem, a nie pod nim. Również uszkodzone obszary tkanek odbytu i okolic ulegają stanom zapalnym, ponieważ przenikają do nich chorobotwórcze mikroorganizmy.