Tinder fungus siarka żółty właściwości lecznicze. Jaki jest pożytek z grzyba krzesiwo

Charakterystyka grzyba tinder

Struktura owocnika w poliporach jest niezwykła. Ponadto jest odporny na wodę, wysokie i niskie temperatury. Cienkie nitki, strzępki, które przeplatają się ze sobą, tworzą ciało grzyba. Grzybnia jest głęboko w pniu drzewa. Strzępki wnikają pod korę drzewa dzięki uwolnieniu specjalnych enzymów, które rozpuszczają błony komórkowe.

Owocniki wyróżniają się kształtem: siedzące (przymocowane do podłoża z jednej strony, czasem mają boczną nogę); rozłożone (jak talerz lub ciasto, które przyrosło ściśle do drzewa, a ich kolor i powierzchnia są podobne do kory drzewa); kapelusze

Lecznicze i użyteczne właściwości grzyba krzesiwo

W rodzinie krzesiwo znaleziono znaczną ilość substancji bioaktywnych. Wśród nich czołowe miejsce zajmują następujące elementy:

• aminokwasy;
• glikozydy;
• steroidy;
• lecytyna LSL;
• polisacharydy;
• fenole;
• fitoncydy;
• pigmenty;
• celuloza;
• związki mineralne (mangan, magnez, potas, żelazo, sód, cynk, glin, kobalt, miedź, nikiel, krzem, srebro);
• kwasy organiczne (octowy, szczawiowy, mrówkowy, masłowy i inne).

Wodnisty ekstrakt ze świeżych ciał owocowych charakteryzuje się wyraźnym działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwwirusowym. Wyciąg z grzybni hamuje malarię plazmodium i jest uważany za oporny na metycylinę Staphylococcus aureus, a ponadto jest toksyczny dla Escherichia coli, jednego z głównych czynników wywołujących zapalenie dróg moczowych w przebiegu zwłóknienia. Niedawne eksperymenty potwierdziły, że elementy, z których składa się ten grzyb, zmniejszają ryzyko zarażenia się wirusem HIV.

Wśród innych właściwości leczniczych można zwrócić uwagę na obniżenie poziomu cukru we krwi i zauważalną korzyść w chorobach endokrynologicznych ze względu na zawartość kwasu eburikowego. Niektóre źródła podają, że grzyb ten jest używany jako słabo trujący, a nawet halucynogenny, ponieważ ma działanie przeczyszczające.

Nadużywanie hubki może powodować obrzęk warg, nudności, wymioty i zawroty głowy.

Jeśli chodzi o właściwości lecznicze grzyba, nie wyklucza się ryzyka reakcji alergicznych po spożyciu. Zwykle takie informacje dotyczą okazów pobranych z drzew iglastych, dlatego aby wykluczyć przypadki zatruć i negatywnych konsekwencji należy szukać tylko tych grzybów rozsianych na drzewach liściastych.

Kiedy pojawia się grzyb krzesiwo

Okres intensywnego wzrostu grzyba hubki przypada na lipiec-październik. Maksymalna ilość składników odżywczych gromadzi się w grzybie do końca jesieni, kiedy to zaleca się zbieranie hubki. Grzyb ten nie jest zbierany z suchych drzew blisko ziemi. Im wyżej rośnie grzyb krzesiwa, tym lepiej. Grzyb kroi się ostrym nożem lub siekierą. Jeśli owoc rozpadnie się i rozpadnie, nie nadaje się do zbioru.

Pasożytnictwo na drzewach

Grzyb krzesiwa najczęściej występuje w lasach liściastych. Ma związek z takimi drzewami jak brzoza, jarzębina, klon, olcha, wiąz i jesion.Do pojawienia się grzyba najczęściej przyczyniają się starzenie się, choroby i uszkodzenia drzew, które żyją zarówno na martwych, jak i żywych drzewach.

Polipor i brzoza to typowe przykłady związków pasożytniczych w królestwie roślin. Z takiego związku grzyb otrzymuje substancje organiczne, wodę i minerały, a białowłosa piękność otrzymuje tylko krzywdę. Nierzadko zdarza się, że drzewo umiera w wyniku działania pasożyta.

Wszystko zaczyna się od wnikania zarodników do kory przez pęknięcia i różne uszkodzenia. Zarodniki kiełkują w korze i uwalniają strzępki grzybów - strzępki, które powodują gnicie w środku drzewa. Po ukorzenieniu grzyb brzozowy zaczyna się rozwijać poza rośliną. Rośnie imponująco owocnik, osiągając w niektórych przypadkach 50 cm długości i 40 cm szerokości. Na tym etapie rozwoju chaga nie tworzy zarodników w środku owocnika. W środku grzyba znajdują się tylko twarde filamenty grzybowe. Działanie pasożyta i silne wiatry powodują pękanie pnia.

Od śmierci brzozy rozpoczyna się drugi etap rozwoju grzyba brzozowego - rozmnażanie. Pod korą umierającej rośliny rozwija się nowy owocnik, którego grubość wynosi zaledwie 3 cm, a długość dochodzi do 1-2 m! Ten nowotwór budzi wiele kontrowersji. Po oderwaniu kory zarodniki wydostają się i są unoszone z wiatrem w poszukiwaniu nowej ofiary.

Pomimo pasożytniczego charakteru grzyba krzesiwo, jest uważany za porządnego w lesie. Oczyszcza teren ze starych i chorych drzew oraz daje miejsce dla młodych roślin. Ponadto drzewo szybko gnije i zamienia się w nawóz.

Na drzewie

Jadalny grzyb krzesiwa

Powszechnym gatunkiem jadalnym jest siarkowożółty grzyb. Ten grzyb jest jadalny tylko w młodym wieku, gotowany jest przez 30-45 minut lub smażony. Siarkowożółty grzyb krzesiwa ma przyjemny grzybowy zapach i kwaśny smak. Znajduje również zastosowanie w sałatkach, solonych i marynowanych. Farsz grzybowy na bazie tego typu stosowany jest jako nadzienie do ciast, zapiekanek jajecznych. Ponadto grzyb ten przez długi czas jest dobrze zamrożony.

W Niemczech i Ameryce Północnej potrawy z siarkowo-żółtego grzyba hubki są pyszne. W tych regionach grzyb znany jest jako „kurczak z drewna” lub „kurczak grzybowy”. Jako substytut mięsa z kurczaka znajduje zastosowanie w kuchni wegetariańskiej.

Jak korzystać z hubki odchudzającej

Te grzyby są nawet używane jako środek wspomagający odchudzanie. W tym celu zaleca się użycie lakierowanego grzyba rozpałowego. Potrzebujesz więc 1 łyżeczki. 100 ml wrzącej wody zalej proszek grzybowy i wypij po ostygnięciu.

Początkującym grzybiarzom przyda się, aby dowiedzieć się, które grzyby rosną w styczniu, marcu, kwietniu, maju, czerwcu, lipcu, sierpniu, wrześniu, październiku, listopadzie, grudniu.

Ta manipulacja jest wykonywana 3 razy dziennie, aby uzyskać pożądany efekt wyszczuplający. Przyjmowanie bulionu przez 2 miesiące może wyleczyć otyłość.

Rodzaje grzybów hubkowych

Łuskowaty polipor (Polýporus squamósus)

Gatunki jadalne, tylko młode grzyby są używane do jedzenia.

Owocnik jest jednoroczny, umieszczony nisko nad ziemią na pniach drzew. Kapelusz jest mięsisty, ma około 30 cm średnicy, u młodego grzyba nerkowaty, później staje się prostaty. Krawędź jest cienka, wygięta. Miąższ jest miękki, stary grzyb twardy, kruszy się, zapach jest mączny, przyjemny. Kapelusz jest w kolorze jasnożółtym lub szarawym. Powierzchnia jest łuszcząca się. Noga do 10 cm wysokości, do 4 cm średnicy, gęsta, biaława powyżej, brązowo-czarna poniżej.

Gatunek występuje w Stanach Zjednoczonych i Europie. Grzyb pojawia się wiosną.

Siarkowo-żółty polipor (Laetíporus sulphureus)

Grzyby jadalne.

Owocnik jest jednoroczny, umieszczony nisko nad ziemią na pniach drzew lub na pniach. Młody grzyb wygląda jak żółtawa mięsista masa w kształcie łzy, od jasnożółtej do pomarańczowej. Stopniowo twardnieje, nabiera charakterystycznego kształtu „ucha”, na który składają się pseudo-czapki wielkości 10-40 cm. Grubość dochodzi do 7 cm. Waga grzyba sięga 10 kg lub więcej.Krawędź owocników jest falista. Powierzchnia pokryta kremowożółtym puchem. Miąższ jest miękki, soczysty, kruchy, biały, smak kwaśny, zapach u młodych grzybów cytrynowy, u starych nieprzyjemny, mysi.

Ten pasożytniczy grzyb rośnie na topolach, dębach, wierzbach, lipach, brzozach, cedrach, sosnach, klonach, orzechach, kasztanach, drzewach owocowych i modrzewiach. Powoduje czerwono-brązowe zgnilizny łodyg i niszczy drewno. Grzyb występuje od końca maja do września.

Parasol polipor (Polýporus umbellátus)

Grzyby jadalne.

Owocnik składa się z małych, jasnoszarych lub szarych zaokrąglonych czapek ułożonych jak półpasiec. Podstawy nóg są połączone. Miąższ jest zwarty, biały lub kremowy.

Bulwiasty polipor (Polyporus tuberaster)

Grzyby jadalne.

Czapka jest lekka, płaska, środek wciśnięty, krawędź twarda, powierzchnia łuszcząca się, brązowa. Łodyga jest brązowa, centralna. Miąższ jest białawy, twardy.

Trujące i niejadalne gatunki grzybów hubkowych

Prawdziwy polipor (Fomes fomentarius)

Grzyby niejadalne.

Ciało owocu jest wieloletnie, siedzące, u młodego grzyba zaokrąglone, później nabiera kształtu kopytowego. Tylko górna środkowa część jest przymocowana do pnia drzewa. Bez nóg. Czapka jest duża, około 40 cm szerokości i do 20 cm wysokości. Powierzchnia jest matowa, falista, od jasnoszarego do ciemnoszarego. Miąższ jest zwarty, miękki. Aksamitny krój. Kolor miąższu jest brązowy lub czerwono-brązowy.

Grzyb powoduje białą zgniliznę. Występuje w Rosji i Europie na drzewach liściastych (brzoza, osika, olcha, dąb, buk).

Fałszywy polipor (Phellinus igniarius)

Grzyby niejadalne.

Owocnik jest wieloletni, siedzący, u młodego grzyba zaokrąglony, później kopytowy. Jest bardzo mocno przymocowany do pnia drzewa, co różni się od obecnego grzyba hubkowego. Średnica kapelusza 20-26 cm, powierzchnia matowa, nierówna, od ciemnoszarego do prawie czarnego. Bez nóg. Miąższ jest zwarty, drzewny, koloru czerwono-brązowego.

Grzyb pasożytniczy powodujący żółtawo-białą zgniliznę. Występuje w Rosji i Europie, na żywych i martwych drzewach, pniach, martwych.

Brzoza poliporowa (Piptoporus betulinus)

Grzyby niejadalne.

Owocnik jest roczny, bez łodygi, 10-20 cm szerokości, 2-6 cm wysokości, u młodych grzybów kulisty, później podkowy, szaro-brązowy, z grubą krawędzią. Miąższ jest biały, zapach mocny, grzybowy, smak jest gorzki.

Rośnie pojedynczo lub w grupach, na pniach martwych brzóz, rzadko na żywych. Powoduje żółtawo-brązową lub czerwonawo-brązową zgniliznę. Szeroko rozpowszechniony w zachodniej Syberii.

Zawiera kwas poliprenowy, który działa przeciwzapalnie, tak samo jak kortyzon.

Lakierowany polipor lub lakierowana ganoderma (Ganoderma lucidum)

Grzyby niejadalne. W Chinach i Korei jest znany jako „ling-chji” (grzyb lub zioło nieśmiertelności), w Japonii nazywany jest „reishi” (grzyb mocy duchowej) i „mannentake” (grzyb sprzed dziesięciu tysięcy lat).

Owocnik jest jednoroczny, z czapeczką. Czapka ma kształt reniform lub jajowaty. Powierzchnia jest gładka, błyszcząca, falista. Miąższ jest gęsty, drzewny, ochra, zapach i smak nie są wyrażane. Noga ma 5-25 cm wysokości, 1-3 cm grubości, boczna, cylindryczna.

Grzyb pasożytniczy, który niszczy drewno, ponieważ powoduje białą zgniliznę. Występuje we wszystkich krajach świata, rośnie na martwym drewnie drzew liściastych, na pniach. Okres wegetacyjny trwa od lipca do późnej jesieni.

Graniczy polipor (Fomitopsis pinicola)

Grzyby niejadalne.

Owocnik jest wieloletni, siedzący. U młodego grzyba jest zaokrąglony lub półkolisty, później w kształcie poduszki lub kopytka. Bez nóg. W deszczową pogodę na powierzchni pojawiają się duże przezroczyste krople. Czapka ma 15-30 cm szerokości i około 10 cm wysokości. Wyraźnie widoczne są na nim koncentryczne strefy o różnych kolorach. Starsze łaty są szaro-szare lub ciemnoszarobrązowe. Strona zewnętrzna jest czerwona, pomarańczowa lub żółto-pomarańczowa. Powierzchnia jest matowa, nierówna.Miąższ jest gęsty, elastyczny, czasami drzewny, żółtawo-beżowy lub jasnobrązowy, u dojrzałych grzybów ciemnobrązowy.

Grzyb powoduje brązową zgniliznę. Rośnie w umiarkowanej strefie klimatycznej Rosji i Europy, na pniach, drzewach liściastych i iglastych.

Grzyb krzesiwa kasztanowca (Polyporus badius)

Grzyby niejadalne.

Wierzchołek młodych grzybów jest gładki, lśniący, szaro-brązowy, u dojrzałych jest ciemno-kasztanowy, brzeg jest falista, pomarańczowo-czerwony. Powierzchnia jest porowata i przy deszczowej pogodzie staje się tłusta. Noga jest krótka, szaro-brązowa lub czarna. Miąższ twardy, żółtawo-białawy.

Zimowy polipor (Polyporus brumalis)

Grzyby niejadalne.

Kapelusz jest szarobrązowy, zaokrąglony, z obniżonym środkiem, podwiniętym brzegiem, frędzlami. Noga jest aksamitna, w kolorze brązowym, podstawa jest pogrubiona. Miąższ jest biały, twardy.

Polyporus varius

Grzyby niejadalne.

Czapka jest gładka, koloru złotożółtego lub jasnobrązowego, brzeg jest włóknisty, klapowany. Łodyga jest ekscentryczna, jasnobrązowa, ciemnieje z wiekiem. Miąższ twardy, od białego do ciemnobrązowego, o zapachu grzybów.

Polypore lub Pheolus Schweinitzii (Phaeolus schweinitzii)

Grzyby niejadalne.

Średnica kapelusza wynosi 10-30 cm, u młodych grzybów żółta, później rdzawobrązowa lub ciemnobrązowa, brzegi żółte, kształt płaski. Miąższ jest żółtobrązowy lub rdzawobrązowy, smak i zapach nie są wyrażone.

Różnorodność typów i form

Klasyfikacja poliporów opiera się na kolejności podstawek. Na tej podstawie grzyby dzieli się na hymenomycetes i gasteromycetes. Istnieje kilka rodzin krzesiwo:

• porium,
• konioforyczny,
• poliporowaty,
• telefoniczny.

Grzyb Tinder to wieloletni grzyb, ale można również znaleźć rocznych przedstawicieli. Gatunki roczne rosną głównie od czerwca do września. Pod koniec lata zaczynają się pogarszać, zamieniając się w pokarm dla owadów. Gatunki wieloletnie nie tworzą owocnika od razu. Ten proces trwa kilka miesięcy, jeśli nie lat.

Wiek grzyba można obliczyć na podstawie słojów wzrostu, które rosną i tworzą gęsto przerośnięte ciało.

Grzyb krzesiwo ma imponujące wymiary - od 20 cm do 1 m, waga - od 1 kg do 20 kg. Grzyb może mieć szeroką gamę kolorów: szary, brązowy, pomarańczowy, czarny, czerwony, żółty itp.

Powierzchnia grzyba jest bardzo podobna do kory. Może być gładka, aksamitna, a nawet owłosiona.

Różnorodność gatunkowa grzybów jest ogromna. Najpopularniejsze z nich:

• owca,
• dymny,
• scalanie,
• przypalony
• graniczy,
• lakierowane,
• brzozowy,
• kasztan,
• zimowy,
• dąb,
• pachnący,
• podobny do wazonu,
• łuszczący się,
• wielobarwny.

Powrót

Uprawa grzyba hubki w domu

Polipory są uprawiane na podłożu składającym się z mieszanki trocin, wiórów, kory małych gałęzi. Takie podłoże wylewa się wrzącą wodą, pozostawia do ostygnięcia do temperatury pokojowej, po czym wyciska, miesza z grzybnią grzyba i umieszcza w plastikowych torebkach. Worki są cięte i pozostawione w pomieszczeniu o 80% wilgotności, naturalnym oświetleniu i temperaturze powietrza + 20 ° C. Pierwsze zbiory pojawiają się po 30-40 dniach.

Również konopie i drewniane klocki służą jako podłoże do uprawy grzybów hubkowych. Jest wstępnie namoczony w wodzie. Następnie nacięcia wykonuje się piłą lub wiertłem, w które układana jest grzybnia. Batony z grzybnią pozostawiamy w zacienionym miejscu, posypane liśćmi. W porze suchej są podlewane. Uprawa pojawia się 4 miesiące po posadzeniu.

Przepisy tradycyjnej medycyny

Do tworzenia mikstur leczniczych stosuje się następujące lecznicze rodzaje grzybów hubkowych: prawdziwy, lakierowany, brzoza, modrzew. Grzyby te są stosowane jako środek wspomagający w profilaktyce i leczeniu zaburzeń czynnościowych.

Ekspresowy oczyszczacz krwi

Zmiel suszone owocniki grzyba na proszek. Schemat odbioru: 1-2 dni - 5 g surowca co 2,5 godziny z 100 ml czystej wody (10 minut przed posiłkiem).Od 3 dnia przechodzą na trzykrotny reżim spożycia proszku (przestrzegając wskazanej dawki). Przebieg leczenia to 1-2 miesiące. Lekarstwo jest skuteczne w przypadku zatruć, alergii, patologii zakaźnych i chorób wątroby.

Kompozycja stymulująca odchudzanie i wydzielanie plwociny

Wlej 15 g posiekanego grzyba hubka z 200 ml gorącej wody. Umieścić pojemnik z mieszaniną w łaźni wodnej na 30 minut. Następnie nalegaj na kompozycję w ciepłym miejscu przez co najmniej 4 godziny. Gotowy produkt przyjmuje się cztery razy dziennie, 15 minut przed posiłkami. Oprócz stymulacji utraty wagi lek stosuje się w celu poprawy wydzielania plwociny w przypadku zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, zapalenia opłucnej i gruźlicy.

Zewnętrzny środek na zmiany skórne

Wlej 30 g proszku grzybowego ze 150 ml wódki. Nalegaj na mieszaninę w ciemnym miejscu przez 14 dni. Gotowy produkt przecedzić przez gazę, a następnie użyć do irygacji uszkodzonej skóry (owrzodzenia, skaleczenia, zadrapania). W przypadku ropienia skóry właściwej przed zastosowaniem wlewu ranę należy przemyć roztworem furacyliny (1: 5000) lub nadtlenku wodoru (3%).

Lek na zapalenie wątroby

Namocz wysuszone krzesiwo w zimnej wodzie (3-4 godziny), a następnie zmiel je. Następnie połącz pokruszone surowce (200 g) z ciepłym gotowanym płynem (1 l). Nalegaj na mieszankę leczniczą przez co najmniej 2 dni w ciemnym miejscu. Następnie przecedź roztwór przez sito i wymieszaj z wodą, w której moczony był grzyb. Kompozycję przyjmuje się 150 ml trzy razy dziennie (przed posiłkami).

Wielofunkcyjna nalewka grzybowa. Połącz 50 g zmiażdżonego grzyba z hubki i 500 ml naturalnego wina (najlepiej wina Cahors). Domagaj się szczelnego pojemnika z surowcami na 14 dni w chłodnym miejscu. Napar spożywa się trzy razy dziennie po 5-15 ml. Przebieg przyjęcia wynosi 3-4 miesiące.

Kompozycja olejków pomaga pozbyć się alergicznego nieżytu nosa, zwiększonej lepkości krwi, pobudliwości mięśnia sercowego. Wraz z tym środek służy do hamowania procesu nowotworowego (w pierwszych etapach).

Kompozycja olejowa na miażdżycę, nadciśnienie, zaburzenia psychiczne

Aby stworzyć napar, będziesz potrzebować: 23 g suszonych posiekanych grzybów i 250 ml naturalnego tłuszczu z oliwek. Po wymieszaniu roztwór jest przechowywany w ciemnym miejscu przez 14-21 dni. Kompozycję olejową spożywa się dwa razy dziennie po 5-15 ml (w zależności od nasilenia choroby). Przebieg leczenia to 3-4 miesiące.

Nalewka przeciwnowotworowa

Najlepsze materiały miesiąca

• Dlaczego nie możesz samodzielnie przejść na dietę
• 21 wskazówek, jak nie kupować nieaktualnego produktu
• Jak zachować świeżość warzyw i owoców: proste sztuczki
• Jak pokonać głód cukru: 7 nieoczekiwanych potraw
• Naukowcy twierdzą, że młodość można przedłużyć

Wymieszaj 45 g proszku grzybowego i 500 ml wódki. Domagaj się rozwiązania w ciemnym miejscu przez 15 dni. Nie filtruj. Aby zahamować proces nowotworowy, kompozycję przyjmuje się dwa razy dziennie po 10 ml (najlepiej pół godziny przed posiłkiem).

Pamiętaj, że leki na bazie poliporów nie mogą być łączone z lekami przeciwbólowymi, przeciwzakrzepowymi, przeciwnadciśnieniowymi, aspiryną, antybiotykami, amfetaminami lub lekami obniżającymi poziom cukru we krwi. Dodatkowo należy przerwać przyjmowanie grzyba minimum 2 tygodnie przed zabiegiem łącznie z zabiegiem usuwania zębów.