Jedną z zauważalnych oznak jesieni jest pojawienie się kwitnących krzewów wielokolorowego wrzosu w prawie każdym centrum ogrodniczym i dużym supermarkecie. Te miniaturowe „bukiety”, gęsto pokryte drobnymi koralikami, są tak urocze, że trudno się im oprzeć. Na Zachodzie wrzosy są często kupowane jako żywe dekoracje jesienne, nie myśląc o ich przyszłych losach. Ale jeśli planujesz, aby wrzos lub Erica były bardzo podobne do niego, pełnoprawnym mieszkańcem ogrodu, informacje przedstawione w naszym artykule prawdopodobnie się przydadzą.
Heather czy Erica - którą wybrać?
Popularne w gatunkach i odmianach regionu moskiewskiego
Erica Herbal (rumiana). Zimozielony karłowaty krzew tworzący bujną poduszkę o delikatnej zieleni. Osiąga 20 - 40 cm wysokości, do pół metra szerokości. Pędy są mocne, igły drobne, a gdy jest zimno, nabierają brązowego koloru. Obfite kwitnienie występuje w kwietniu - maju. Kwiaty są małe, ułożone w jednostronne grono, różowe, czerwone lub białe. Kwitnąca Erica emanuje przyjemnym miodowym zapachem. Rośnie bardzo wolno. Zimotrwała. Odmiany:
- Aurea - odmiana o żółtych liściach i jasnoróżowych kwiatach;
- Challenger - z jasnymi szkarłatnymi kwiatami;
- Złota gwiazda - liście mają złoty odcień, kwiaty są białe;
- Isabel - śnieżnobiały kwiat;
- Rosalie - różowe kwiaty;
- Rubra - różowe kwiatostany z liliowym odcieniem;
- Królowa Śniegu to odmiana o białych kwiatach;
- Zimowe piękno - kwiaty o bogatym różowym odcieniu;
- Zimowy rubin - kwiaty są jaskrawoczerwone.
Erica jest pełna wdzięku. Krzew o wysokości pół metra, w kształcie piramidy. Liście są liniowe, do 4 mm, jasnozielone. Kwiaty są jaskrawoczerwone, pojawiają się na roślinie w październiku i kwitną przez całą zimę. Ta odmiana jest uprawiana jako roślina doniczkowa.
Erica cruciferous (czterowymiarowa). Bujny krzew o wysokości 40 - 50 cm, ulistnienie igłowe, kolor szaro-zielony. Kwitnie w połowie i późnym lecie z czerwonymi lub różowymi kwiatami. Odmiany:
- Ardi - kwiaty są ciemnoróżowe z liliowym odcieniem;
- Różowy połysk - różowo-liliowe kwiaty;
- Srebrny dzwonek - białe kwiaty ze srebrzystym połyskiem;
- Różowa gwiazda - różowy kwiat.
Erica darlenskaya. Krzew zimozielony, rozłożysty do 50 cm wys., Szybko rośnie i wyróżnia się obfitym kwitnieniem różowych lub fioletowych kwiatów. Odmiany:
- Spłaszczone srebro - odmiana o ciemnozielonych liściach i białych kwiatach;
- Darley Dale - obfity liliowo-różowy kwiat;
- Oprawa to fioletowe kwiaty z różowym odcieniem.
Erica jest różowa. Gatunek zimotrwały, dorastający do 50 cm, szybko rośnie, kwitnie na różowo.
Jaki wrzos wybrać do swojego ogrodu?
Najczęściej wrzos okazuje się spontanicznym zakupem w supermarkecie, do którego jedziemy w zupełnie innych celach. W takim przypadku nie można zagwarantować, że wrzos zapuści korzenie w Twoim ogrodzie. W końcu ta kultura ma szeroki zakres zimotrwalości (od 4 do 6 stref), która różni się w zależności od odmiany.
Wrzosy sprowadzane z Europy na sprzedaż jako tymczasowe ozdoby jesienne zwykle noszą na etykiecie jedynie łacińską nazwę rodzaju „Calluna” (wrzos). W takim przypadku nie można określić, do jakiego gatunku lub odmiany należy dana roślina.
Wrzos zwyczajny "Radnor" (Calluna vulgaris „Radnor”).
Wrzos pospolity „Silver Knight” (Calluna vulgaris „Silver Knight”). <>
Z reguły w ten sposób do sprzedaży wykorzystuje się odmiany nisko-zimowe, które mogą przetrwać zimę tylko pod poważnym przykryciem, a nawet całkiem zginąć, nawet jeśli prawidłowo podjęto wszelkie środki ochrony przed mrozem. Ale może masz szczęście, a wrzos kupiony w supermarkecie będzie dość odporny na zimę i zapuści korzenie w Twoim ogrodzie. Ale to wciąż wielka loteria.
Zapamiętaj: Wrzosy na ladach supermarketów są głównie przeznaczone dla kwiaciarni i dekoratorów, a nie ogrodników. Aby znaleźć naprawdę wysokiej jakości materiał do sadzenia odmian odpornych, lepiej skontaktować się ze szkółką lub zapoznać się z gamą sprawdzonych sklepów internetowych.
Najpopularniejsze odmiany wrzosu o wysokim poziomie zimotrwałości (strefa 4): „Radnor”, "Ciemne piękno", „Srebrny Rycerz”, „Fritz Kircher”, „Atena”.
Wrzos ma jedną wspólną cechę z drzewami iglastymi, co utrudnia wybór materiału do sadzenia. Martwy wrzos, podobnie jak suszony kwiat, przez długi czas nie zrzuca łusek i kwiatów z łodyg. Zanim kupisz wrzos, musisz sprawdzić elastyczność gałęzi i dowiedzieć się, jak mocno łuski siedzą na łodygach (w martwej lub silnie osłabionej roślinie łatwo się rozpadną).
Wiele odmian wrzosu wyróżnia się ciekawym ubarwieniem łusek, które mogą być złociste lub czerwonawe, dlatego nietypowe zabarwienie najczęściej nie jest konsekwencją choroby lub śmierci rośliny.
Jeśli to możliwe, lepiej kupować i sadzić wrzosy na początku lata w stanie nie kwitnącym, aby dać im czas na dobre ukorzenienie i adaptację w nowym miejscu, ale jesienne sadzenie sadzonek odmian odpornych na zimę z zamkniętym system korzeniowy jest również możliwy.
Wrzosy i eriki są roślinami lubiącymi kwas, a jeśli gleba w twoim ogrodzie nie jest kwaśna, sadzi się je na specjalnej glebie (torf kwaśny z dodatkiem ściółki iglastej i gleby ogrodowej lub gotowa gleba dla azalii). Miejsce powinno być słoneczne lub lekko zacienione.
W sprzyjających warunkach z czasem rosną wrzosy, ale aby uzyskać maksymalny efekt dekoracyjny, lepiej jest początkowo sadzić je w grupach, uzyskując nie jedną sadzonkę, ale kilka okazów tego samego koloru.
Erica carnea „Winter Beauty”. <>
Reprodukcja
Erica może być rozmnażana przez nasiona i sadzonki. Odmiany hybrydowe rozmnaża się przez sadzonki, które nie przenoszą swoich właściwości przez nasiona. Sadzonki są wycinane z krzewu macierzystego późnym latem (sierpień). Gałązki są zakorzenione w doniczkach lub plastikowych butelkach w mieszance piaszczysto-torfowej. Na doniczki kładzie się worek, aby utrzymać wysoką wilgotność. Nasadzenia są regularnie wietrzone, podlewane i opryskiwane. Na zimę rośliny są wprowadzane do pokoju. Sadzi się je w ziemi wiosną, gdy nadchodzi ciepła pogoda.
Nasiona Erica są uprawiane przez sadzonki. Nasiona rozprowadzane są na powierzchni zwilżonego podłoża składającego się z torfu i piasku. Sadzonki pojawią się w ciągu miesiąca. Pielęgnacja sadzonek polega na zapewnieniu temperatury +16 stopni, ostrożnym podlewaniu przez patelnię. Kiedy sadzonki osiągną wysokość 10 cm, zanurza się je w oddzielnych doniczkach. Rośliny sadzi się w otwartym terenie w następnym roku.
informacje ogólne
Erica jest członkiem rodziny Heather. Około 700 gatunków z rodzaju Erica pochodzi z południowej części Afryki. Resztę na wolności można znaleźć w Turcji, krajach śródziemnomorskich, a także na Kaukazie i na Madagaskarze.
Brytyjczycy jako pierwsi wyhodowali taką roślinę w połowie XVIII wieku. Sto lat później hodowcy w Holandii i Belgii zaczęli hodować Ericę, a także pracować nad rozwojem nowych odmian odmian i mieszańców. Kwiat został sprowadzony do krajów WNP w 1994 roku z Niemiec.
Obecnie wiele odmian tej rośliny uprawia się zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniach. Donice z ozdobnymi krzewami służą do ozdabiania pomieszczeń, parapetów, balkonów i loggii.
Opis rośliny
Eryka swoim wyglądem i budową jest bardzo podobna do wrzosu. Początkujący hodowcy kwiatów często mylą te rośliny lub uważają, że są to różne nazwy tego samego kwiatu. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie krzakom, zauważysz pewne różnice. Na przykład u Erica liście są igiełkowate, umieszczone na pędach pod kątem prostym, podczas gdy u wrzosu są łuszczące się i obniżone do łodyg.
Erica wygląda jak wiecznie zielony krzew o wąskich liściach o długości do 1 centymetra, podobnie jak igły. W okresie kwitnienia rośliny pokryte są dużą liczbą małych dzwonkowatych kwiatów, które po więdnięciu zachowują swój kolor i długo nie tracą dekoracyjnego wyglądu. Kwiatostany mogą mieć kolor od białego i mlecznego do ciemnoczerwonego i fioletowego. U niektórych odmian zbierają się na wierzchołkach pędów i tworzą chwosty, podczas gdy u innych chowają się w kątach liści na całej długości łodyg.
Nasiona Erica są bardzo małe. Mają zdolność przebywania w glebie do utrzymania kiełkowania przez 10-20 lat.
Opis kwiatu spirei, jego głównych odmian i odmian
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Erica to kochający światło krzew, który nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego. Uprawiana w domu umieszczana jest na parapetach wschodnich. W ogrodzie odpowiednie są stoki skierowane na wschód lub zachód. Możesz sadzić krzewy pod drzewami, aby ich korona zasadziła się w południe.
Gałęzie Eriki są kruche, więc roślinę sadzi się w miejscach osłoniętych od wiatru.
Krzew rośnie na dobrze przepuszczalnej, bogatej w składniki odżywcze glebie. Stagnacja wilgoci u korzeni jest destrukcyjna. Dobry skład podłoża powinien zawierać darń, próchnicę, piasek i torf. Kwasowość gleby jest różna dla różnych gatunków. Na przykład Erica Darlinska rośnie tylko w kwaśnej glebie, a rumiana wymaga neutralnej.
W ogrodzie krzew sadzi się dopiero wiosną, gdy gleba ogrzeje się do co najmniej +10 stopni. Na środkowym pasie iw regionie moskiewskim roślina jest sadzona w maju. Sadzenie jesienne jest możliwe tylko w regionach południowych z ciepłymi zimami, a nawet wtedy istnieje ryzyko, że roślina nie będzie miała czasu na zakorzenienie się.
Opieka nad krzewami
Główne czynności związane z pielęgnacją Eriki to podlewanie, spulchnianie i mulczowanie gleby, pielenie z chwastów, karmienie i lekkie przycinanie. Ponadto krzewy rosnące w ogrodzie potrzebują schronienia na zimę.
Podlewanie i rozluźnianie
Podobnie jak inne drzewa iglaste, Ericę należy podlewać miękką wodą o temperaturze pokojowej. Nie dopuszczaj do silnego podlewania gleby i stagnacji wilgoci. Po posadzeniu, a także w okresach gorących i suchych, krzew będzie musiał być podlewany częściej i obficie.
Wielu ogrodników wieczorem spryskuje ziemię w kręgu pnia z butelki z rozpylaczem. Ta procedura ma korzystny wpływ na rozwój i wzrost kwiatu, a także zapewnia mu niezbędny poziom wilgoci.
Podczas spulchniania warto pamiętać, że korzenie eriki znajdują się blisko powierzchni i nie mają tendencji do głębszego wnikania w glebę. Tę procedurę należy przeprowadzić, jeśli gleba jest zagęszczona lub podczas usuwania chwastów. Terminowe ściółkowanie kręgu przy łodydze pozwoli zrezygnować z odchwaszczania i spulchniania, a także zapewni krzewom korzystny mikroklimat. Jako ściółkę stosuje się zwykle torf, kora drzew, trociny i wióry drzewne.
Rododendrony: sadzenie, uprawa i pielęgnacja w regionie moskiewskim
Najlepsze opatrunki i przycinanie
Opatrunek wierzchni należy nakładać na glebę tylko wiosną - raz w roku. W tym celu lepiej nie używać nawozów organicznych. Złożone produkty mineralne są dobrze dopasowane, na przykład „Kemira universal” (30 gramów na 1 mkw.metrowy kwietnik). Również w sklepach ogrodniczych można kupić gotowe kompleksy dla azalii i rododendronów. Erica też ich pokocha.
Warto pamiętać, że podlewając krzewy roztworem opatrunków, ważne jest, aby nie dopuścić do dostania się płynu na pędy i liście.
Zasady przycinania Erica:
- Przycinanie formujące roślin rozpoczyna się zaledwie 4 lata po posadzeniu.
- Zabieg przeprowadza się przed lub po okresie kwitnienia.
- Korona jest cięta bardzo ostrożnie, poniżej kwiatostanów, bez odcinania zdrewniałych części gałęzi.
Prawidłowo wykonane przycinanie nadaje krzewom zadbany i dekoracyjny wygląd. Usunięcie starych łodyg stymuluje również pojawienie się młodych pędów. Przycinanie każdego roku zachęca rośliny do tworzenia większej liczby pąków kwiatowych.
Choroby i szkodniki
Erica rzadko jest atakowana przez szkodniki owadzie, ale mogą być dotknięte chorobami wirusowymi i grzybiczymi. Najstraszniejszym nieszczęściem dla tej rośliny jest szara zgnilizna. Jego wygląd prowokuje wysoka wilgotność, na przykład stojąca woda po deszczu lub topniejący śnieg. Pierwszą oznaką choroby jest szara powłoka pokrywająca liście i pędy. Aby zapobiec rozwojowi zgnilizny, krzewy są leczone lekami, takimi jak Topaz i Fundazol. W profilaktyce, a także w głębokim stadium choroby, stosuje się roztwór siarczanu miedzi (10 gramów na 1 litr wody).
Lądowanie
Otwory do sadzenia przygotowuje się na głębokość 20 - 25 cm. Piasek wysypuje się na dnie, warstwą 2 - 3 cm. Jeśli gleba jest gliniasta i mokra, warstwa drenażowa jest zwiększana, a tłuczeń lub keramzyt jest dodany do piasku. Następnie otwór wypełnia się żyzną glebą zmieszaną z torfem i piaskiem. Odległość między krzewami Erica wynosi 40 - 60 cm.
Sadzonka na 2 - 3 godziny przed sadzeniem jest trzymana w wodzie z dodatkiem stymulatora tworzenia korzeni (Kornevin, Heteroauxin). Następnie umieszcza się go w otworze i przykrywa ziemią, po wyprostowaniu korzeni i obficie podlewanym.
Erica - opieka domowa
Jeśli hodujesz Ericę w domu, zaleca się częstsze wyprowadzanie jej na balkon lub loggię. Roślina bardzo lubi dobre światło, a także potrzebuje świeżego powietrza. Przycinanie jest ważnym warunkiem wstępnym opieki nad Eriką. Pędy są ściskane lub przycinane, nie tylko w celu pobudzenia wzrostu i krzaczastości Erica, ale także w celu nadania krzewowi ozdobnego, zgrabnego kształtu. Od czasu do czasu wyblakłe „dzwony” są usuwane z rośliny przez strząsanie.
Wideo - Erica różowy, zimozielony niski krzew.
Podlewanie Erica jest rzadko podlewana zimą. W miesiącach letnich, kiedy roślina obficie kwitnie, a jej pędy bardzo szybko wydłużają się, należy zadbać o dobre regularne podlewanie. Ale nie można dopuścić do stagnacji wilgoci w glebie.
Temperatura Nagłe skoki temperatury są śmiertelne dla Eriki. Roślina jest bardzo ciepłolubna i nie toleruje przeciągów, zimnych wiatrów. Zimą najlepiej umieścić go na parapetach nad grzejnikami, dbając przy tym o odpowiednią wilgotność.
Top dressing Bardzo ostrożnie nawozić roślinę. Materia organiczna nie nadaje się do karmienia - może „spalić” pędy i łodygi. Najlepiej stosować preparaty mineralne kupione w sklepie, które są rozcieńczone mniej niż jest to zalecane na opakowaniu. Nawozić glebę tuż przed kwitnieniem.
Transfer Erikę należy przesadzać pod koniec każdej zimy. Jednocześnie po wyjęciu rośliny z doniczki umieszcza się ją w słoiku lub innym naczyniu z wodą na 1-2 godziny, po czym sadzi się na świeżej glebie torfowej.
Erica ventricosa
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Erica, dzięki późnemu kwitnieniu, jest prawdziwym znaleziskiem dla ogrodników, którzy tworzą ogrody skalne, skalniaki i rabaty kwiatowe. Projektanci krajobrazu często używają go jako rośliny okrywowej. Ponadto kwitnąca Erica świetnie wygląda zarówno w kompozycjach mono, jak iw nasadzeniach grupowych.
Roślina w ogrodzie tworzy specjalny mikroklimat sprzyjający rozwojowi innych upraw - wrzosu, zbóż, berberysu, spirei japońskiej. Z takimi sąsiadami Erica wygląda szczególnie atrakcyjnie.
Roślina ta od wielu lat jest uznaną ozdobą ogrodu.
Gdzie najlepiej umieścić Erikę
Wybierając miejsce dla Eriki należy wziąć pod uwagę fakt, że w warunkach naturalnych krzew rośnie na glebie przepuszczalnej i przepuszczającej powietrze, co oznacza, że podobne warunki trzeba zapewnić w uprawie domowej, gdyż woda stojąca w systemie korzeniowym może prowadzić do chorób kwiatów.
Jeśli chodzi o miejsce, roślina nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, dlatego lepiej wybrać dobrze oświetlony, ale chłodny obszar.
Na tej podstawie Erica będzie się świetnie czuła na oknie wschodnim lub wschodnio-zachodnim.
Gleba powinna być kwaśna, o pH 3-4. Najlepsza gleba dla Eriki to darń, torf i piasek.
Rosnąca Erica
Od samego początku wiosny do późnej jesieni niesamowita roślina Erica, należąca do rodziny wrzosowatych, cieszy się bujnym długim kwitnieniem, różnorodną paletą kolorów. Pochodząca z Republiki Południowej Afryki dogłębnie podbiła serca ogrodników na całym świecie.
Opis
Większość gatunków erica to wiecznie zielone krzewy bardzo podobne do wrzosu. Wyróżnia się wąskimi, igłowatymi liśćmi o długości do 1 cm, podobnymi do igieł, które rosną pod kątem prostym do pędu.
W okresie kwitnienia Erica pokryta jest licznymi drobnymi kwiatami, przypominającymi wydłużone opadające dzwoneczki. Są zbierane w dużych jednostronnych pędzlach i występują w szerokiej gamie odcieni - od białego do głębokiego fioletu. Po kwitnieniu kolor utrzymuje się przez długi czas.
Owoce to kapsułki z bardzo małymi nasionami, które zachowują żywotność przez kilka lat.
Następnie już w Belgii i Holandii, prawie sto lat później, rozpoczęły się prace hodowlane, dzięki którym pojawiło się wiele mieszańców.
Obecnie roślina Erica, której opis niektórych znajduje się poniżej, jest uprawiana zarówno na zewnątrz, jak iw doniczkach, zdobiąc parapety i tarasy. Jest bezpretensjonalny i nie wymaga specjalnej opieki.
Rodzaje Erica
Ta roślina wyróżnia się szeroką gamą gatunków. Wśród nich jest kilku ogrodników, którzy wyróżniają się zwiększonym zainteresowaniem:
- Kwitnie jako pierwsza Erika zielna lub rumiana - już w kwietniu pokryta jest różowymi lub czerwonawymi dzwoneczkami. Wysokość tego krzewu wynosi od 30 do 50 cm, a jego wyciągnięte łodygi w sprzyjających warunkach mogą tworzyć na powierzchni gleby poduszkę o średnicy do pół metra.
- Erica graceful uprawiana jest głównie jako roślina doniczkowa. Kwitnienie rozpoczyna się w listopadzie i trwa kilka miesięcy. Istnieje kilka odmian Erika wdzięcznych - z białymi, różowymi i czerwonawymi kwiatami.
- Roślina Erica Darlenskaya to hybryda stworzona przez angielskiego hodowcę Darleya Dale na początku XX wieku. Dziś jest szeroko rozpowszechniony w Rosji. Różni się wysoką zimotrwalością i obfitym długim kwitnieniem. Istnieje ponad 20 odmian tego gatunku, z których najwyższa osiąga wysokość 50 cm.
- Różowa roślina Erica jest jednym z najkrótszych gatunków. Jej wysokość rzadko przekracza 20 cm, ciemnoczerwone kwiaty pojawiają się w kwietniu.
Wszystkie gatunki tej rośliny rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki. Sadzonki można przesadzać na stałe nie wcześniej niż po 1,5–2 latach.
Ta metoda jest dość pracochłonna i jest zalecana głównie do sadzenia naturalnych gatunków erica. Nasiona wysiewa się na przygotowanej glebie, składającej się z iglastej, wrzosowatej ziemi i piasku (odpowiednio w stosunku 1: 2: 1) i przykrywa się szkłem lub folią.
W takim przypadku temperatura musi wynosić co najmniej 18 ⁰С. Codziennie glebę z nasionami spryskuje się ciepłą wodą. Proces kiełkowania nasion jest dość długi i trwa co najmniej 1 miesiąc. Gdy tylko pędy pojawią się i trochę urosną, są nurkowane i stopniowo przyzwyczajają się do światła słonecznego.
Aby się wzmocnić, sadzonki będą potrzebować kolejnych 2 miesięcy.
Rośliny wyhodowane w ten sposób zaczynają kwitnąć znacznie wcześniej niż te posadzone nasionami. Materiał do sadzenia zbiera się jesienią, odcinając wierzchołki zdrewniałych pędów.
Nasączone stymulatorem wzrostu sadzonki sadzi się na podłożu składającym się z mieszaniny torfu i piasku. Wcześniej zaleca się spryskać je wodą. Gleba powinna być dostatecznie wilgotna i luźna, a temperatura 18–20 ⁰С.
Sadzenie należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Po około 3 miesiącach sadzonki zapuszczają korzenie. Teraz możesz zacząć stopniowo wystawiać je na słońce i świeże powietrze. Ten okres twardnienia trwa miesiąc. Dopiero wtedy można sadzić w ogrodzie roślinę młodego Erica.
Należy zauważyć, że w przyrodzie rośliny rosną tylko na glebach przepuszczalnych dla powietrza. Bez zapewnienia dobrego drenażu po prostu nie rozwiną się w pełni. Roślina nie toleruje stojącej wody.
Wybierając miejsce lądowania, unikaj obszarów, w których występuje nagromadzenie stopionego śniegu. Aby zachować jasny kolor liści i kwiatów, Erica potrzebuje wystarczającej ilości słońca. Nie sadzić go w zacienionych i wietrznych miejscach.
Erica to roślina, której sadzenie i pielęgnacja nie jest trudne, jeśli miejsce na nią jest wybrane prawidłowo.
Funkcje pielęgnacyjne
Erica preferuje gleby lekko kwaśne lub obojętne. Jeśli dodasz do niego trochę piasku rzecznego, rośliny będą się świetnie czuły przez wiele lat. Uprawa erica jest w mocy nawet początkującego ogrodnika. Wszystko, czego potrzebuje roślina, to terminowe podlewanie, karmienie i przycinanie pędów po zakończeniu kwitnienia.
Erica to roślina, którą pielęgnacja domowa obejmuje również przygotowanie do zimy. Przed nadejściem pierwszych przymrozków glebę należy zwilżyć i ściółkować, a plantacje przykryć suchymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami. Ściółka nie tylko zapewni roślinie dobre zimowanie, ale także wzbogaci glebę w przydatne substancje.
Top dressing
Nawozy mineralne stosuje się zwykle podczas sadzenia, przed kwitnieniem i po przycięciu. Są rozrzucone na powierzchni gleby, podnosząc gałęzie rośliny, aby zapobiec ich spaleniu. Do wody używanej do nawadniania można dodawać nawozy. Podczas spulchniania gleby na wierzch wylewa się warstwę ściółki (do 5 cm grubości). Wykorzystuje się do tego kora sosnowa, zrębki i torf.
Chociaż roślina Erica jest uprawą odporną na suszę, dbanie o nią musi koniecznie obejmować regularne podlewanie. Konieczne jest upewnienie się, że gleba jest zawsze wilgotna. Woda powinna być miękka i mieć określoną temperaturę.
Kiedy gleba wysycha, wymagane jest szczególnie obfite podlewanie. Roślina doniczkowa może być całkowicie zanurzona w wodzie na pół godziny. Roślina Erica jest bardzo wrażliwa na wilgoć powietrza. Dlatego zaleca się okresowe spryskiwanie części naziemnej.
Należy usunąć tylko zieloną część pędu, która ma liście. Eksperci zalecają przycinanie asymetryczne - pozwala to zachować naturalny wygląd rośliny i nadać jej bardziej atrakcyjny wygląd.
Choroby i szkodniki
Najczęstsze choroby związane z tą rośliną są spowodowane infekcjami grzybiczymi i wirusowymi. Wśród nich najczęściej występuje szara zgnilizna. Przyczyną jego rozwoju jest zwykle wysoka wilgotność.
Pierwsze oznaki choroby to szary nalot, opadanie liści i zamieranie młodych pędów. Obecnie istnieje wystarczająco dużo różnych przeciwgrzybiczych środków owadobójczych, które pomagają radzić sobie z szarą pleśnią: „Fendazol”, „Topaz”.
W przypadku bardzo poważnych urazów zgnilizny zaleca się spryskanie 1% roztworem siarczanu miedzi. Leczenie chorych roślin przeprowadza się dwukrotnie w odstępie 5-10 dni.
W celach profilaktycznych opryski przeprowadza się w okresach jesienno-wiosennych, stosując do tego wyżej wymienione preparaty.
Jeśli chodzi o owady, ich roślina praktycznie nie jest zainteresowana Ericiem. Czasami można znaleźć na nim błędy i kleszcze. Skuteczne jest traktowanie łodyg i liści rośliny roztworem alkoholu, który nakłada się pędzlem. Następnie obszary zaatakowane przez szkodniki są dodatkowo traktowane specjalnymi środkami o nazwie „Actellik” i „Fitoverm”.
Erica, dzięki późnemu kwitnieniu, jest prawdziwym znaleziskiem dla ogrodników, którzy tworzą ogrody skalne, skalniaki i rabaty kwiatowe. Projektanci krajobrazu często używają go jako rośliny okrywowej.
Ponadto kwitnąca Erica świetnie wygląda zarówno w kompozycjach mono, jak iw nasadzeniach grupowych. Roślina w ogrodzie tworzy specjalny mikroklimat sprzyjający rozwojowi innych upraw - wrzosu, zbóż, berberysu, spirei japońskiej.
Z takimi sąsiadami Erica wygląda szczególnie atrakcyjnie.
Roślina ta od wielu lat jest uznaną ozdobą ogrodu.
Uprawa Erica to prosty proces, ale wszystko należy wykonać w sposób zintegrowany, przestrzegając zasad sadzenia, podlewania, karmienia i zimowania rośliny. Porozmawiamy o tym bardziej szczegółowo później.
Ericę najlepiej sadzić wraz z nadejściem pierwszych ciepłych dni, kiedy temperatura na zewnątrz ustabilizuje się w okolicach 10 ° C. Jest to główny warunek, którego przestrzeganie pomoże roślinie wzmocnić się przed zimą.
Jeśli zasadzisz Ericę jesienią, pędy zamarzną lub, w najgorszym przypadku, roślina umrze. Zwykle podczas sadzenia gleba pozostaje na korzeniach, dlatego przed sadzeniem należy je dobrze zwilżyć.
Reprodukcja Erica
Erika można rozmnażać wegetatywnie, używając sadzonek lub nasion podczas rozmnażania naturalnych odmian.
Ważne! Odmiany mieszańcowe najlepiej rozmnażać wegetatywnie, ponieważ podczas rozmnażania nasion mogą nie zachować cech odmianowych roślin „rodzicielskich". Rozmnażanie przez sadzonki jest łatwe. Najlepszy okres na tę procedurę to koniec lata.
Ściętą łodygę należy posadzić w mieszaninie torfu i piasku i stworzyć „efekt peruki”, przykrywając pojemnik szkłem lub folią. W tym stanie sadzonki stoją do wiosny. Od czasu do czasu należy usunąć folię i „przewietrzyć” posadzone rośliny, a także zwilżyć ziemię z rozpylacza.
Do wiosny pojawią się warstwy, które należy wykopać. Gdy system korzeniowy jest dostatecznie rozwinięty, rośliny można sadzić w doniczkach.
Rozmnażanie nasion wygląda następująco: nasiona Erica wysiewa się na powierzchni mieszanki gleby składającej się z piasku, gleby iglastej i wrzosowej (nie trzeba ich zbytnio pogłębiać). Wysiane nasiona należy umieścić pod szkłem lub folią i poczekać na pojawienie się pierwszych pędów, zwykle proces ten trwa około miesiąca.
Optymalna temperatura to 18 ° C… 20 ° C.
Czy wiedziałeś? Wysianych nasion nie należy podlewać, a proces zwilżania gleby przeprowadzać ostrożnie, opryskując pojemnik. Gdy sadzonki osiągną wielkość 8-10 cm, należy je zanurzyć w doniczkach i chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Na zimę młode rośliny należy umieścić w chłodnym miejscu o temperaturze 10 ° C ... 11 ° C.
Erica darleyensis. Gatunek Erica
- Erica Herbal (Erica carnea). Często tę roślinę można znaleźć pod nazwą erika ruddy. Jest to krzew zimozielony o rozłożystej koronie, osiągający wysokość 30-50 cm. Popularnie nazywany jest również „wrzosem zimowym”. Jeśli ta odmiana zostanie posadzona w regionach południowych, kwitnienie może rozpocząć się w miesiącach zimowych, więc wielu hodowców woli ją uprawiać w centralnej Rosji ze względu na jej zimotrwalosc.Na bazie tej rośliny stworzono do 200 odmian. Może rosnąć prawie jak okrywowa, ponieważ rosnące pędy tworzą żywy dywan. Służy do budowy zjeżdżalni alpejskich lub ogrodów wrzosowiskowych. Gałęzie krzewu są otwarte, a pędy nagie, pokryte ciemnoszarą korą. Liście są w kolorze jasnozielonym, mają liniowo wydłużony kształt, ułożone są po 4 sztuki. Ich rozmiar sięga centymetra. Liście, które znajdują się na dnie krzewu i są dość stare wraz z nadejściem jesieni, stają się czerwonawe. Kwitnie różowo-czerwonymi pąkami, czasami występują białawe kolory. Ich kształt ma kształt dzwonu, opadający. Układ kwiatów w kątach blaszek liściowych. Zbierane są 2–4 kawałki, z których tworzą się końcowe kwiatostany-pędzle, jednostronne. Kwitnienie trwa od połowy późnej wiosny (zależy to bezpośrednio od miejsca wzrostu) do lipca. Na obszarach położonych dalej na południe zaczyna kwitnąć w marcu.
- Erica czterowymiarowa (Erica tetralix). Czasami nazywana jest krucyfiksem Erika. Gatunek ten jest również w stanie przetrwać zimy w centralnej Rosji. Roślina ma krzewy o zwartych rozmiarach. Łodygi są wyciągane prosto do wysokości 50–70 cm w ich naturalnym środowisku, w warunkach wewnętrznych od 15 cm do pół metra wysokości i średnicy 50 cm. bardzo dekoracyjna odmiana. Płytki liściowe są zbierane w zwoje po 4 jednostki i odczuwają pokwitanie. Proces kwitnienia trwa od miesięcy letnich do jesiennych. Kwiaty mogą być białe, jasnoróżowe lub czerwone.
- Erica darleyensis. Roślina jest krzyżówką Erica Herbal i Erica Erigena, którą uprawia się w Anglii od początku XX wieku. Pierwsza odmiana dała jej czas kwitnienia (od listopada do maja), a druga obfitość pąków. Ta Erica jest często sprzedawana w Europie Zachodniej jako roślina bożonarodzeniowa. W naturze wysokość krzewu zbliża się do znaku metra, odmiana nie jest tak zimotrwała jak poprzednie gatunki. Korona jest kulista i gęsta, wysokość zaczyna się od 40 cm przy średnicy do pół metra. Wyższe tempo wzrostu niż Erika Ruddy. Kolor pąków waha się od białego do głębokiego karmazynowego odcienia.
- Erica arborea. Roślina ma kształt drzewa, w przeciwieństwie do innych odmian i woli osiedlać się na suchych i kamienistych powierzchniach pustkowi ziem śródziemnomorskich. Kwiaty odmiany są białawe, z pylnikami o czerwono-brązowym kolorze, ich kształt jest dzwonkowaty, opadające, zbierane są z nich kwiatostany racemose. Mają mocny aromatyczny aromat.
- Erica spiculifolia. Półkrzew o rozłożystej koronie do 25 cm wysokości. Kolor masy liściastej jest ciemnozielony. Proces kwitnienia występuje w czerwcu i lipcu. Kolor pąków jest blado różowawy.
- Erica grey (Erica cinerea). Rozległa roślina o krzewiastej formie wzrostu, osiągająca 20-50 cm wysokości. Kolor liści jest szaro-zielony. Kolor pąków jest różowawy lub białawy.
Możliwe trudności
Czasami roślina jest dotknięta różnymi chorobami. Z nieszczęść grzybowych można wyróżnić:
- Szara zgnilizna - wraz z nią gałęzie pokryte są szarym odcieniem, krzew zaczyna zrzucać liście, a niektóre gałęzie obumierają. Dzieje się to przy wysokiej wilgotności.
- Mączniak prawdziwy - na krzaku pojawia się biały kwiat, obumierają młode gałązki.
- Rdza - na liściach tworzą się brązowo-czerwone plamy.
Jeśli na krzaku pojawią się choroby wywołane przez grzyby, należy je leczyć środkami grzybobójczymi zgodnie z instrukcją. Ponadto fungicydy pomagają w zwalczaniu robaków lub przędziorków.
Jeśli przyczyną uszkodzenia jest choroba wirusowa, wtedy kwiaty i pędy podlegają deformacji, a kolor liści i pędów może również ulec zmianie. W takim przypadku nie można już pomóc roślinie, dlatego aby nie zarazić pozostałych nasadzeń, należy wykopać i spalić chore rośliny.
Erica jest najczęściej używana w ogrodnictwie kwiatowym, ale niektóre z jej gatunków można również uprawiać w pomieszczeniach. Roślina jest krzewem o delikatnych, igiełkowatych, jasnozielonych liściach. Należy do rodziny Heather. Kiedy stworzone są optymalne warunki, Erica kwitnie bardzo obficie wydłużonymi „dzwoneczkami” o różnych kolorach. Ojczyzną kwitnącego krzewu jest Afryka.
Jak dbać o Erikę w ogrodzie iw domu
Uprawa Erica nie jest trudna. Podejmie realizację standardowych działań: podlewanie, nawożenie, przycinanie, przygotowanie do okresu zimowego.
Reżim temperaturowy
Konieczne jest zapewnienie odpowiedniego reżimu temperaturowego (naturalnie podczas uprawy Erici w warunkach pokojowych). Temperaturę powietrza należy utrzymywać w granicach 18-20 ° C, aw okresie kwitnienia 7-8 ° C. Jeśli temperatury są wyższe, należy zadbać o wilgotność powietrza. Spryskaj roślinę kilka razy w tygodniu, okresowo umieszczaj ją na palecie z mokrym mchem, keramzytem, kamykami.
Jak podlewać
Używaj nawadniania tryskaczowego na zewnątrz przy suchej i upalnej pogodzie. Do podlewania i opryskiwania używaj zmiękczonej wody o temperaturze pokojowej.
Latem podlewaj obficie i często, ale nie nadmiernie zwilżaj glebę. Jeśli gliniasta bryła w doniczce jest sucha, umieść pojemnik w wiadrze z wodą na 40-50 minut. Zapewnij umiarkowane podlewanie zimą.
Jak karmić
Aby utrzymać siłę rośliny, wystarczy ją karmić raz w sezonie. Nie zaleca się stosowania materii organicznej jako nawozu, zwłaszcza świeżej.
Odpowiednim pokarmem dla Erici jest złożony nawóz mineralny (np. Kemira-universal; aplikować 20-30g na 1m2) lub nawozy dla rododendronów, azalii (zmniejsz dawkę wskazaną na opakowaniu). Opatrunek wierzchni nakłada się wodą do nawadniania. Aby nie spowodować poparzeń rośliny, staraj się unikać płynów na liściach.
Jak przyciąć
W pierwszych dwóch latach wzrostu rośliny nie można przycinać. W przyszłości możesz przeprowadzić lekkie przycinanie formujące krzewu. Usuń także suche, zniszczone i chore pędy, staraj się nie dotykać starego drewna. Przycinaj wczesną wiosną lub po zakończeniu kwitnienia. Usuń także zwiędłe kwiatostany. Użyj nożyc do przycinania i potraktuj kawałki boiskiem ogrodowym lub pokruszonym węglem drzewnym.
Zimowanie
Jeśli roślina jest w doniczce w domu, może zimować na tym samym parapecie. Po prostu podlewaj Ericę mniej i nie wykonuj żadnych zabiegów pielęgnacyjnych przed sezonem wegetacyjnym.
Jeśli roślina znajduje się w ogrodzie, niektóre jej odmiany będą wymagały dodatkowego schronienia zimowego. Jeśli klimat jest bardzo surowy, lepiej pokryć wszystkie okazy eriki, niezależnie od odmiany: w ten sposób będzie więcej szans, że roślina ożyje i wyrośnie na wiosnę.
W celu przykrycia krąg korzeniowy mulczuje się warstwą (10 cm) suchego listowia lub torfowiska. Część rośliny, która pozostaje nad ziemią, pokryta jest świerkowymi gałęziami. Wiosną, gdy tylko słońce zacznie się równomiernie nagrzewać, zdejmuje się okrywę z gałęzi świerkowych i zgarnia warstwę ściółki.
Choroby i szkodniki
Najczęściej roślina cierpi na choroby grzybowe.
Szara zgnilizna rozwija się wraz ze zwiększoną wilgotnością powietrza i gleby. Dzieje się tak w przypadku nadmiernego podlewania, zalania stopioną wodą lub spóźnionego usuwania schronienia na wiosnę. Na gałęziach pojawia się szary kwiat, pędy zaczynają częściowo obumierać, platyna liściowa kruszy się. wymagane będzie leczenie przeciwgrzybiczym lekiem grzybobójczym (Fundazol, Topaz). W przypadku znacznych uszkodzeń krzew należy traktować płynem Bordeaux lub 1% roztworem siarczanu miedzi, traktować 2-3 razy z częstotliwością 5-10 dni. W celach profilaktycznych leczenie podobnymi lekami przeprowadza się wczesną wiosną (po usunięciu schronienia) i jesienią.
Możliwa porażka mączniak: młode gałązki stają się białawe i obumierają. Pojawienie się czerwono-brązowych plam jest objawem rdzy.Aby uchronić się przed tymi chorobami, konieczne będzie leczenie fungicydami.
Jeśli pąki i pędy nabierają dziwnego odcienia, są zdeformowane - to jest atak wirusa... Nie można wyleczyć rośliny. Wykopuj chore rośliny i spal je, aby nie zarazić innych.
Możesz napotkać problem, taki jak spadające liście... Powodem jest brak wilgoci, konieczne jest dobre podlewanie i regulacja trybu nawilżania.
Pośród szkodniki owadzie przędziorków i wełnowców mogą powodować problemy. Przy uprawie krzewu w warunkach pokojowych zwilżyć wacik roztworem alkoholu i usunąć ślady aktywności owadów (białawe pajęczyny lub podobne grudki waty). W każdym razie wymagane będzie leczenie środkami owadobójczymi. Jako środek zapobiegawczy spryskaj nasadzenia wodą z mydłem, natychmiast usuń opadłe liście spod krzaka.
Roślina Erica jest schronieniem na zimę. Kwitnienie i gatunki
Erika zielna lub rumiana (Eríca cárnea) i Darleys (Erica x darleyensis) kwitną wcześniej niż ktokolwiek inny późną zimą i wczesną wiosną. Kwitnienie trwa do końca kwietnia. W drugiej połowie czerwca do końca sierpnia rozpoczyna się okres kwitnienia czterowymiarowej eriki (Erica tetralix), preferującej gleby wilgotne i jesionowe (Erica cinerea). Erica vagans kwitnie w sierpniu-wrześniu kwiatami różowymi, białymi lub kremowymi, osiąga 75 cm wysokości.
Erica Darleys to hybryda uzyskana na początku XX wieku przez angielskiego hodowcę Darley Dale przez skrzyżowanie Erica ruddy. Popularna odmiana "Kramers mouth" dorasta do 50 cm wysokości i jest jedną z najwyższych odmian tego gatunku. Rośnie szybko, tworząc duże kępy.
Drobne, zielone, igiełkowate liście są gęsto upakowane wokół pędu. Od końca lutego do początku marca, gdy tylko ustąpiły przymrozki i stopił się śnieg, na wzniesionych łodygach krzewów pojawiają się rubinowoczerwone kwiaty. Kwitnie w stosunkowo niskich temperaturach, więc może trwać do maja. Zimą wymagane jest schronienie.
Erica zielna jest najpopularniejsza w kulturze. Bardzo wytrzymała, tolerancyjna na większość gleb i najbardziej mrozoodporna ze wszystkich uprawianych gatunków. Jest to nisko rosnący (10-25 cm) krzew rozłożysty. Dzięki selekcji uzyskano ponad 100 odmian i form mieszańcowych o wysokiej dekoracyjności. Niektóre znane odmiany: Golden Star, Ice Princess, Myretoun Ruby, Natalie, Pink Spangle, Sunshine Ramble, Jenny Porter itp.
Jesion Erica uprawiany jest w szerokiej gamie kolorystycznej. Wysokość krzewów 15-60 cm, hibernuje pod osłonami. Odmiany dekoracyjne: „C.D. Eason ”,„ Pink Ice ”,„ Velvet Night ”.
