Pory: niezasłużenie rzadki gość w naszych ogrodach

Pory są rzadko spotykane w czyimś ogrodzie. Najczęściej można go kupić w sklepie lub na targu. Ogrodnicy na próżno nie uprawiają tego warzywa na swojej stronie. W końcu to ta cebula przynosi więcej zbiorów niż cebula. Jednocześnie ma bardziej subtelny korzenny smak. Drugie imię dla porów to cebula perłowa. Posiada wiele dobroczynnych i odżywczych substancji. Przede wszystkim jest to kwas askorbinowy, dzięki któremu cebulę można przechowywać przez długi czas. Warzywo zawiera również:

• witaminy z grup B, A, PP, E, H;
• wapń;
• magnez;
• sód;
• fosfor;
• żelazo.

Ponadto pory są bardzo cenne przy przygotowywaniu sosów, sałatek, pierwszego i drugiego dania, nadzień. Jednocześnie uprawa porów z nasion jest bardzo prosta.

Por

W zależności od regionu Rosji, w którym sadzi się pory, uprawa zależy od metody sadzenia. Na przykład w południowych regionach kraju sadzi się nasiona. W innych regionach sadzi się sadzonki.

Należy pamiętać, że dla każdego obszaru należy wybrać odpowiednią odmianę cebuli Pireus. W regionie moskiewskim i leningradzkim uprawia się odmiany wczesne i środkowe, takie jak:

• Westa;
• Kazimierz;
• Columbus;
• Słoń;
• Goliat;
• Tango;
• Zwycięzca.

Na Syberii i Uralu uprawia się wczesne odmiany, do których należy dodać odmianę cebuli piraeus Karantansky.

Cebula z trawy pszenicznej różni się od cebuli tym, że pierwsza ma białą nogę zamiast cebulki. Aby otrzymać produkt w postaci nogi, roślina musi rosnąć przez co najmniej sześć miesięcy. Podczas siewu cebuli z nasionami tylko jako zieleninę, zielone pióra zbiera się w lipcu. Od momentu siewu do zbioru zieleniny musi minąć co najmniej osiemdziesiąt dni.

Pomyślne sadzenie porów na zewnątrz wiosną zależy od właściwej gleby. W przypadku tej rośliny ważne jest, aby gleba była żyzna i doskonale tolerowała wprowadzanie nawozów organicznych i mineralnych. Obszar do sadzenia porów musi zawierać składniki odżywcze, mieć wymaganą ilość wilgoci. Ponadto teren należy oczyścić z chwastów. Por wymaga nawozów zawierających azot. Dzięki niemu aktywnie się rozwija i rozwija.

Ważne jest, aby wybrać odpowiednią glebę

Najlepszą glebą dla tej rośliny jest gleba gliniasta, całkowicie wolna od chwastów i jednocześnie niekwaśna. Ziemia pod rośliną powinna być wilgotna, ale nie mokra. Jeśli gleba nie nadaje się do uprawy cebuli, nie dadzą dobrych zbiorów. Pędy słabo się rozwiną, a łodyga będzie cienka. Sadzenie powinno odbywać się na glebie nawożonej obornikiem.

Główne cechy i popularne odmiany porów

Pory wyglądają bardziej jak czosnek niż cebula.

Opis rośliny

Ma szerokie i płaskie liście, a żarówka w zwykłym znaczeniu tego słowa jest praktycznie nieobecna. Dokładniej, w dolnej części rośliny znajduje się tak zwana noga - niewielkie zgrubienie łodygi, które ma od 10 do 50 cm wysokości (w zależności od odmiany i poziomu techniki rolniczej). Z tej łodygi wyrastają mocne liście, w wyniku czego pełna wysokość rośliny może sięgać prawie metra, aw rzadkich przypadkach nawet więcej. Część podziemna rzadko osiąga 5 cm średnicy.

Liczba liści na jednej roślinie wynosi od 10 do 15 sztuk, są dość mięsiste, jadalne (choć główną wartością odżywczą jest noga), więc masa całego krzewu to około 300 g, a czasem nawet pół kilograma . Ponieważ liście nie są czysto zielone, ale mają niebieski odcień, pory są często nazywane cebulami „perłowymi”.

Widząc por po raz pierwszy, można by pomyśleć, że to czosnek.

Biologicznie por jest typową dwuletnią rośliną. Oznacza to, że w pierwszym roku po wysianiu nasion powstaje potężny rozgałęziony kłącze, noga (fałszywa łodyga prawie białego koloru) i liście, aw drugim roku - strzała nasienna. Ta strzała może osiągnąć dwa metry wysokości i zakończyć się biało-różowym kwiatostanem parasolowym, z którego nasiona dojrzewają do początku jesieni. Nasiona są podobne pod względem kształtu i koloru do zwykłej czarnuszki, czyli nasion cebuli, mają mało, a okres kiełkowania wynosi dwa lata.

Rozpowszechnienie kultury w różnych krajach

W naszym kraju pory nie są zbyt dobrze znane, ale ta cebula ma długą historię. Za jego ojczyznę uważa się Azję Zachodnią, skąd został sprowadzony do Morza Śródziemnego, rozprzestrzenił w całej Europie, a następnie trafił do większości krajów azjatyckich i Ameryki.

Spośród krajów europejskich większość porów uprawia się we Francji, kraju znanym ze swoich kulinarnych przysmaków.

Dlaczego pory są dla ciebie dobre

Liście pora są lekko pikantne w smaku, znacznie bardziej miękkie niż większość innych członków rodziny cebulowatych. Biaława noga jest uważana za najsmaczniejszą. Por jest bogaty w różne witaminy i minerały, zawiera dużo olejków eterycznych zawierających białko i siarkę, podobnych do tych, które znajdują się w czosnku. Dzięki tak zróżnicowanemu składowi chemicznemu pory pobudzają apetyt, regulują perystaltykę jelit, poprawiają pracę wątroby.

Pory mają słabe działanie moczopędne i są wskazane przy dnie moczanowej i reumatyzmie.

Aplikacje do gotowania

Z tego łuku:

• robić zupy;
• robić sałatki;
• smażone, marynowane.

W różnych krajach dania z pora są głównie daniem głównym lub, odwrotnie, przystawkami. Potrawy z porów gotowane w cieście są uważane za pyszne. Podczas przechowywania porów ilość witamin długo się nie zmniejsza, ich świeżość cieszy smakoszy nawet zimą.

Lista przepisów na por jest ogromna, można znaleźć nawet zupy

Jak trudno jest wyhodować to warzywo

Z punktu widzenia techniki rolniczej pory są nieco trudniejsze w pielęgnacji niż inne rodzaje cebuli, ale są również odporne na zimno, chociaż są mieszkańcami ciepłych krajów. Jego nasiona mogą kiełkować w minimalnych dodatnich temperaturach, ale pory potrzebują co najmniej + 15 ° C do normalnego funkcjonowania. Ta kultura wymaga dobrego oświetlenia, żyznej neutralnej gleby i wystarczającej wilgotności. Pod grubą warstwą śniegu wiele odmian pora dobrze zimuje. Dlatego jeśli zostawisz rośliny w ogrodzie, zbiory można zebrać wiosną, gdy nadejdzie ciepła pogoda.

Odmiany porów

Na terenie naszego kraju uprawia się około trzech tuzinów odmian porów. Jednak pod względem wyglądu i struktury jest między nimi niewielka różnica. Większość odmian ma niewielkie zgrubienie w dolnej części, a wyjątek pod tym względem stanowi odmiana Elephant (Elephant): ma ona absolutnie gładką łodygę.

W zależności od okresu dojrzewania wyróżnia się trzy grupy odmian porów:

• odmiany wczesne dojrzewające (letnie) o okresie wegetacji nie dłuższym niż 130–150 dni: tworzą duże nogi, czasami ważące do 400 g;
• odmiany sezonowe (jesienne): dojrzewają prawie sześć miesięcy po wykiełkowaniu, dają mniej ciężką nogę, ale jej smak jest ceniony wyżej niż odmian wczesnych;
• odmiany późno dojrzewające (zimowe): dają mniej więcej taki sam plon jak odmiany jesienne, ale dojrzewają powyżej 6 miesięcy; takie cebule najlepiej przechowywać.

Odmiany wcześnie dojrzewające

Wśród odmian letnich, które są używane głównie jako świeże i do konserw, najpopularniejsze są:

• Columbus to holenderska odmiana odporna na zimno, tworząca nogę o wadze do 400 g, dojrzewająca w ciągu prawie trzech miesięcy i wymagająca minimalnej konserwacji (operacje hilling i wybielanie nogi są opcjonalne);
• Vesta jest odmianą wysokowydajną, rośliny mają prawie półtora metra wysokości, a długość nóg 30-50 cm Odmiana uważana jest za odporną na choroby i suszę, ale wymaga regularnej wykwalifikowanej pielęgnacji;
• Trąba słonia to odmiana różniąca się od innych wcześnie dojrzewających tym, że jego zbiory można przechowywać przez kilka miesięcy w odpowiednich warunkach (piasek, układ pionowy). Noga ma długość do 30 cm, ale jako taka rośnie tylko przy regularnym hillingowaniu.

Zdjęcie: wczesne dojrzałe odmiany porów

Vesta to doskonała odmiana pora, ale wymagająca w warunkach uprawy

Pory z pnia słonia można przechowywać przez kilka miesięcy w odpowiednich warunkach

Columbus to holenderska odmiana pora odporna na zimno

Odmiany w połowie sezonu

Wiele doskonałych odmian jest w połowie sezonu, można je przechowywać do 2,5 miesiąca. Do wybitnych przedstawicieli takich odmian należą:

• Casimir to odmiana wysokowydajna, biała nóżka do 30 cm wysokości, liście rosną prawie pionowo. Ponieważ cebula jest prawie całkowicie nieobecna, bardzo łatwo jest przetworzyć plon (zebrać go i obrać do użycia);
• Winner to odmiana mrozoodporna dająca białą nogę o wysokości ok. 20 cm i średnicy do 4 cm Zwycięzca uważa, że ​​smak zielono-szarych liści jest prawie tak dobry, jak smak nogi;
• Bandit to odmiana holenderska z niską białą częścią (zwykle tylko do 7 cm, ale przy odpowiedniej pielęgnacji jej wysokość można znacznie zwiększyć). Odmiana jest mrozoodporna, w wielu regionach jest dobrze chroniona na zimę, zbiory można odłożyć do wiosny.

Zdjęcie: odmiany pora w połowie sezonu

Casimir to wysokowydajna odmiana pora

Zwycięzca jest uważany za jedną z najlepszych odmian pora półwyspowego

Bandit - mrozoodporna odmiana pora

Odmiany zimowe

Wśród zimowych odmian porów można zauważyć:

• Karantansky to odmiana wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej w 1961 roku i nadal nie utraciła wartości handlowej. Cebula ta dobrze zimuje w ogrodzie, pełne dojrzewanie następuje w wieku około 200 dni, aż sam mróz daje smaczną i produktywną zieloną masę. Noga do 25 cm wysokości, półostry smak;
• Elephant (Elephant) to czeska odmiana, roślina o wysokości do metra i szerokich niebiesko-zielonych liściach. Odporny na mróz i ciepło. Noga ma mały, ostry smak, służy do przygotowywania potraw z mięsa i ryb;
• Dobry człowiek - uniwersalna odmiana, która pojawiła się kilka lat temu. Tworzy wysoką roślinę o pionowych niebieskozielonych liściach i grubej łodydze o wysokości do 30 cm.

Galeria zdjęć: odmiany pora ozimego

Odmiany pora Elephant - roślina o wysokości do metra z szerokimi niebiesko-zielonymi liśćmi

Karantansky - najbardziej znana odmiana porów Good fellow - różnorodność porów o uniwersalnym zastosowaniu

Wideo: por - opis kultury, cechy techniki rolniczej i wybór odmiany

Daty siewu

Daty sadzenia porów różnią się w zależności od cech klimatycznych danego regionu i odmiany. Uwzględniane są również pomyślne daty kalendarza księżycowego.

Odmiany wczesne dojrzewające wysiewa się w kwietniu, średnio dojrzewające - w ostatnich dniach lutego-początku marca, późno dojrzewające - na przełomie stycznia i lutego.

W północnych regionach Rosji sadzonki wysiewa się w okresie od kwietnia do maja. W centralnych regionach o korzystniejszym klimacie prace siewne prowadzone są w drugiej dekadzie lutego. Na południu pory wysiewa się bezpośrednio do gruntu na przełomie maja i czerwca.

Terminy siewu według kalendarza księżycowego na 2020 rok:

• Styczeń - 1, 5-9, 11, 14-16, 21, 22, 25, 29;
• Luty - 2-4, 10, 13-15, 17, 18, 20, 21, 24, 28, 29;
• Marzec - 1, 3-5, 10, 11, 14-16, 18, 19, 21, 22, 29-31;
• Kwiecień - 2-4, 6, 7, 9, 10, 14, 15, 23, 25, 27-29;
• Maja - 2, 3, 5, 6, 9, 12-14, 20, 22, 23, 25, 27-29;
• Czerwiec - 1, 2, 4, 8, 11-13, 18, 19, 22, 24, 26-29.

Sadzenie porów w otwartym terenie

W naszym kraju por są uprawiane wszędzie, a prawie wszystkie odmiany są zalecane dla wszystkich regionów klimatycznych, to znaczy pod tym względem Państwowy Rejestr Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej uważa je za uniwersalne. Jednak technologia rolnicza porów w różnych regionach może się różnić: jeśli na południu można uprawiać wiele odmian przez bezpośredni wysiew nasion w rabacie ogrodowym, to w umiarkowanych i zimnych warunkach klimatycznych, ze względu na długi okres wegetacji porów, sadzonki muszą być najpierw uprawiane. Jeśli nie zostanie to zrobione, możesz uzyskać dobre zbiory zieleni, ale nie czekaj na uformowanie białej nogi.

Niezależnie od odmiany, nasiona pora są praktycznie nie do odróżnienia od nasion większości rodzajów cebuli.

Uprawa sadzonek

Uprawa sadzonek cebuli nie jest trudna, wymaga zwykłych czynności i rozpoczyna się późną zimą lub pierwszym miesiącem wiosny. Nasiona można wysiewać zarówno w osobnych kubeczkach, jak i we wspólnych pudełkach. Podczas uprawy sadzonek sadzonki są umiarkowanie podlewane, czasami karmione, ale najważniejszą rzeczą przy pielęgnacji sadzonek jest wystarczające oświetlenie. W tym przypadku temperatura nie odgrywa dużej roli.

Sadzonki pora dobrze rosną w warunkach dostatecznego oświetlenia

Wybór miejsca na ogród

Przy wyborze legowiska ogrodowego w ogrodzie należy mieć na uwadze, że nawet zacienienie drzew znacznie ogranicza plon pora. Podobnie jak w przypadku większości warzyw ogród jest przygotowywany jesienią:

• zapewnić obojętną, luźną i żyzną glebę poprzez wprowadzenie piasku, torfu lub próchnicy, a także wysiew zielonego obornika;
• kłącza wieloletnich chwastów są ostrożnie usuwane;
• dodaj nawozy organiczne: por zwykle odnosi się do każdego rodzaju nawozu, ale nadal preferuje gnijący obornik.

Sadzenie sadzonek w ziemi

Sadzenie sadzonek na grządce ogrodowej na środkowym pasie rozpoczyna się w pierwszej połowie maja. Dla tego:

1. Przed sadzeniem liście sadzonek są trochę przycinane, to samo dzieje się ze zbyt długimi korzeniami.

   
   Przed sadzeniem liście sadzonek pora są lekko przycinane.

2. Sadzonki sadzi się na głębokość do 5 cm wg schematu 15 × 45 cm, lepiej to zrobić na dobrze nawodnionej glebie, praktycznie „w błocie”, przy pochmurnej pogodzie lub po zachodzie słońca.

   
   Sadzonki pora sadzi się w dobrze nawodnionej glebie, praktycznie „w błocie”

3. Po posadzeniu cebula jest ponownie dokładnie podlewana.

Wideo: sadzenie sadzonek porów w ziemi

Przeciwwskazania

Pory należy wyeliminować z codziennej diety osób cierpiących na:

• wysokie ciśnienie krwi;
• nawracająca pokrzywka;
• alergie na nikiel, olejki eteryczne;
• wrzód żołądka, zapalenie żołądka, zapalenie okrężnicy;
• zwiększona kwasowość.

Stosować ostrożnie w okresie laktacji: w małych ilościach i zawsze po obróbce cieplnej. Śledź reakcję dziecka. Olejki eteryczne, z których składa się cebula, nasycają mleko matki nieprzyjemnym zapachem i nadają mu gorzki smak. Z tego powodu noworodki często odmawiają mleka matki. Ponadto przejadanie się cebuli może powodować nudności, zgagę u matki i wzdęcia, kolkę u dziecka. Jeżeli po karmieniu piersią zmieni się zachowanie niemowlęcia i pojawi się zdenerwowanie, należy przerwać spożywanie pora.

Co ciekawe, jeśli kobieta w ciąży jadła cebulę, organizm dziecka uważa się za przyzwyczajony do produktu i nie powinno być problemów z wprowadzeniem warzyw do diety dziecka.

Pielęgnacja porów

Nie oznacza to, że por jest bardzo kapryśną rośliną, ale dobre zbiory można uzyskać tylko przy starannej pielęgnacji i podstawowych umiejętnościach ogrodniczych.Przynajmniej bez pewnych wysiłków cebula ta nie wyrośnie sama lub da tylko ulistnienie, a nawet wtedy nie jest zbyt obfita. Opieka nad nim obejmuje wszystkie znane czynności, takie jak podlewanie, nawożenie, spulchnianie, pielenie itp. W przeciwieństwie do zwykłej cebuli wymagane jest systematyczne hillingowanie roślin. Największą uwagę należy poświęcić porowi w pierwszych tygodniach jego wzrostu.

Podlewanie

Stale wilgotna gleba jest podstawowym wymogiem dla warunków wzrostu tego typu cebuli. Dopiero pierwsze 3-4 dni po posadzeniu sadzonek w rabacie ogrodowym zostawia się je w spokoju, a następnie rozpoczyna się pielęgnacja roślin. Woda do nawadniania nie wymaga ogrzewania, ale nie należy też podlewać lodowatej wody z węża lub źródła. Optymalnie - osiadająca woda o temperaturze nie niższej niż +15 ° C Częstotliwość podlewania zależy od pogody, ale w przypadku braku deszczu podlewanie powinno odbywać się co najmniej dwa razy w tygodniu. Zużycie - nie mniej niż wiadro na 1 m2, ale nie wolno dopuścić do stagnacji wody w ogrodzie.

Pory wymagają obfitego podlewania, ale nie ma stojącej wody

Tak częste podlewanie wymagane jest do około połowy lata, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu masy zielonej, po czym są one redukowane. Aby zatrzymać wilgoć, można zastosować ściółkowanie gleby. Do tego celu nadaje się każdy tradycyjny materiał, taki jak siekana słoma, próchnica, zrębki siana lub torfu.

Top dressing

Jeśli w ogóle nie karmisz porem, wynik będzie bardzo skromny. Dlatego w pierwszej połowie lata bardzo pożądany jest opatrunek górny. W tym celu starają się używać nawozów organicznych - naparów dziewanny lub ptasich odchodów. Należy pamiętać, że maksymalne stężenie dziewanny w takim naparze powinno wynosić 1 część na 8 części wody, a ptasie odchody - 1:20. W przypadku braku tych nawozów można zastosować napar z pokrzywy, popiół drzewny (garść popiołu na 1 m2) lub złożone nawozy mineralne.

Oprócz popiołu prawie wszystkie inne opatrunki na pory są stosowane w postaci płynnej jako roztwory lub napary.

W sumie na sezon przeprowadza się 3-4 opatrunki:

1. Pierwszy podaje się trzy tygodnie po posadzeniu sadzonek w ogrodzie.
2. Drugi - po mniej więcej tym samym odstępie czasu.
3. Ostatnie karmienie jest wykonywane ponownie po 21 dniach.

Roztwory nawozowe stosuje się w korytarzach, starając się nie dostać się do samych roślin. Nawożenie popiołem suchym często łączy się z cebulką haczykową: popiół oprócz pełnienia funkcji odżywczych chroni pory przed chorobami grzybiczymi.

Przycinanie

Potrzeba systematycznego przycinania porów jest kontrowersyjna wśród ogrodników, ale czasami trzeba ją jeszcze przycinać. Tak więc nawet przy uprawie sadzonek w domu starają się zapobiec wzrostowi liści powyżej 10 cm, dlatego raz na dwa tygodnie są lekko przycinane, aby system korzeniowy rozwijał się skuteczniej i pojawia się zgrubienie łodygi.

W procesie uprawy cebuli w ogrodzie, od około połowy lata, zaczynają stopniowo przycinać liście, używając ich do jedzenia. Jednocześnie wielu ogrodników radzi, aby nie odcinać całego liścia, a mianowicie go wycinać, pozostawiając część na roślinie. Uważa się, że takie podejście praktycznie nie osłabia pora, a noga rośnie nie mniej jakości niż bez przycinania.

Podczas przycinania lepiej nie odcinać całego liścia, ale odciąć go, pozostawiając część na roślinie

Pielenie i hilling

Jednym z głównych warunków wzrostu porów jest całkowity brak chwastów w ogrodzie, dlatego po każdym podlewaniu lub deszczu należy poluzować glebę, czemu towarzyszy pielenie; największą uwagę należy zwrócić na staranne usuwanie wieloletnich chwastów.

Gdy rośliny staną się silniejsze, a łodyga osiągnie średnicę 8-10 mm, cebula zaczyna się gromadzić, wykonując tę ​​operację co dwa tygodnie. To właśnie ta najważniejsza czynność pozwala na uzyskanie wysokiej jakości bielonej nogi. Po każdym wysiadaniu w łóżku warstwa ściółki jest odnawiana.Hilling jest najłatwiejszy do zrobienia krótko po podlaniu.

Wideo: hilling por

Przepisy ludowe

Przepisy medycyny tradycyjnej:

1. Do łagodzenia bólu stawów, leczenia ran, czyraków. Ponadto ten przepis łagodzi obrzęki po ukąszeniu owada (gadżety, komary, pszczoły). Sposób przygotowania: zmiel białą i zieloną część rośliny w blenderze do uzyskania jednorodnej masy. Nałóż powstałą masę na uszkodzony obszar lub obolały obszar, przykryj gazą, folią i przymocuj bandażem. Trzymaj kompres przez 5-8 godzin.
2. Od bólu gardła. Wycisnąć z pora sokiem. Płucz je do 5 razy dziennie przez 3 dni. Fitoncydy wchodzące w skład warzyw mają miejscowe działanie przeciwbakteryjne, zabijają bolesną florę.
3. Od zapalenia płuc. Drobno posiekaj cebulę, włóż do pojemnika, wdychaj głęboko opary z puszki. Pokruszony por szybko traci swoje dobroczynne właściwości, dlatego nie można go przechowywać w takiej postaci. Do każdej inhalacji używaj świeżej porcji cebuli.
4. Z katarem. Wyciśnij sok z pora, wlej 3 krople do każdego nozdrza 3 razy dziennie.
5. Aby przywrócić siłę. Zmiel równe ilości selera i porów na gładką pastę za pomocą blendera. Jedz kleik 3 razy dziennie po 50 g przez 2,5 miesiąca.
6. Aby wzmocnić odporność. Pokrój pory, dodaj 30 ml oliwy z oliwek. Wszystko dokładnie wymieszaj. Przyjmować 3 razy dziennie po 40 g.
7. Od miażdżycy. Zmiel 100 g pora, wyciśnij sok. Dodaj 150 ml miodu, wymieszaj. Przyjmować 15 g kleiku 2,5 godziny po posiłku trzy razy dziennie.
8. Na gwałtowny kaszel. Drobno posiekaj por (4-5 łodyg) i czosnek (1 główka), gotuj w niepasteryzowanym mleku, aż warzywa zmiękną. Ostudzić, dodać miód (do smaku). Zażywaj 15 ml co godzinę przez cały dzień.
9. Od nadciśnienia. Pokrój 20 ząbków czosnku, 4 pory, 5 obranych cytryn. Do mieszanki dodać 0,8 kg cukru (najlepiej trzcinowego). Składniki kompozycji zalać 2 litrami nie gorącej przegotowanej wody, pozostawić w chłodnym, ciemnym miejscu na 7 dni. Zażywaj 15 ml 25 minut przed posiłkiem trzy razy dziennie. Przebieg leczenia to 3 tygodnie.

Jak rozmnażają się pory

Pory, podobnie jak inne rodzaje cebuli, rozmnażane są przez nasiona, które pojawiają się i dojrzewają w drugim roku życia rośliny. Po przezimowaniu por rośnie zarówno pod ziemią, jak i na powierzchni: wyrzuca potężną strzałę, tworzy parasol z kwiatami, które w miarę usychania tworzą nasiona. Co więcej, nawet w drugim roku możesz używać liści do jedzenia, nie są gorsze od tych, które rosną na początku.

Gdy tylko będą gotowe, nasiona są zbierane, suszone i przechowywane do początku wiosny, kiedy to wysiewa się je na sadzonki. Jednocześnie istnieje możliwość wysiewu nasion w rabacie ogrodowym oraz jesienią, tuż przed samymi przymrozkami. To prawda, że ​​istnieje niebezpieczeństwo ich śmierci, jeśli upał się utrzyma, a nasiona zdążą wykiełkować. Dlatego warto zaryzykować wysiewając niewielką część i kontynuować główną pracę nad uprawą porów na wiosnę, wysiewając nasiona do sadzonek w skrzynkach.

Nasiona pora można siać w ogrodzie jesienią, tuż przed wystąpieniem mrozów

Ochrona zdrowia

Wpływ na układ pokarmowy

Cebula perłowa działa pobudzająco na przewód pokarmowy, poprawia trawienie i apetyt, likwiduje dysbiozę, ale jednocześnie drażni ściany żołądka. Por wchłania się bardzo delikatnie, nie powoduje powstawania gazów w jelitach. Wykazuje łagodne właściwości przeczyszczające i moczopędne, zapewnia prawidłowy odpływ żółci, zapobiegając pojawianiu się chorób wątroby i pęcherzyka żółciowego. Warzywo pomaga usunąć z organizmu nieprzetworzoną żywność, toksyny i toksyny.

Wpływ na układ odpornościowy

Cebula pomaga zwalczać hipowitaminozę, której objawy są szczególnie ostre zimą i wiosną. Największa ilość składników odżywczych jest skoncentrowana w folii pokrywającej warzywo.Por łagodzi ogniska zapalne w organizmie (po spożyciu) oraz leczy zadrapania i rany na skórze (po zastosowaniu zewnętrznym). Wzmacnia układ odpornościowy, nerwowy i szkieletowy. Zwalcza ostre choroby układu oddechowego, przeziębienia, kaszel, nieżyt nosa. Skuteczny przy zmęczeniu mięśni, ogólnej depresji i depresji. Odbudowuje organizm po wyczerpujących sportach.

Obecnie udowodniono przeciwrakotwórcze działanie porów.

Wpływ na układ sercowo-naczyniowy (CVS)

Warzywo zawiera żelazo, które wspomaga syntezę hemoglobiny, zapobiega rozwojowi anemii z niedoboru żelaza, żylaków. Por działa oczyszczająco na krew, obniża poziom cholesterolu i jest odporny na miażdżycę.

Wpływ na oczy

Warzywo zawiera zeoksantynę, luteinę i karoten. Substancje te wspomagają dobre widzenie, pomagają spowolnić rozwój zmian w oczach związanych z wiekiem.

Cechy uprawy w różnych regionach

Pory dobrze rosną we wszystkich klimatach oprócz najzimniejszych. Jednak większość odmian ma bardzo długi okres wegetacji, dlatego gwarantuje się pełne plony z siewu nasion bezpośrednio do grządki ogrodowej tylko w regionach o najcieplejszym klimacie i długim lecie. Por rośnie szczególnie wolno przez pierwsze półtora do dwóch miesięcy po posadzeniu sadzonek w ogrodzie: w tym okresie wymaga specjalnego ciepła i oświetlenia.

Oczywiście można zastosować szklarnie, ale w przypadku porów robi się to niewiele: są one potrzebne do upraw bardziej ciepłolubnych. Dlatego w regionach południowych po prostu czekają, aż gleba ogrzeje się do około +10 ° C i sieją nasiona na otwartym terenie; większość odmian cebuli ma czas na pełne zbiory. Jednak w strefie środkowej, w szczególności w regionie moskiewskim, nie da się obejść bez sadzonek. Jest to tym bardziej niemożliwe na Syberii czy na Uralu w bardzo krótkie lato.

Uprawa sadzonek porów jest żmudna, ale niezbyt trudna.

W regionach o surowym klimacie z powodzeniem można uprawiać wczesne odmiany pora, jednak, co dziwne, stara odmiana zimowa Karantansky pozostaje najpopularniejsza na Syberii. Z zastrzeżeniem terminowego siewu nasion do sadzonek i sadzenia roślin w łóżku ogrodowym, udaje mu się uzyskać plon, który jest przechowywany przez dość długi czas. W tym celu siew w skrzynkach odbywa się już w połowie lutego, a sadzonki sadzi się w ogrodzie w wieku prawie trzech miesięcy, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje. Cebulę zbiera się w październiku, tuż przed opadami śniegu. Prawidłowo przechowywany (w piwnicy, pionowo w mokrym piasku), Karantansky jest przechowywany do wiosny. Odmiany o najdłuższym okresie wegetacji uprawiane są tylko w regionach południowych.

Po umieszczeniu w piwnicy (pionowo w mokrym piasku) pory można przechowywać do wiosny

Jeszcze bardziej udane pod względem uzyskiwania wyników w regionach takich jak Ural, Syberia, północno-zachodnia Rosja, a nawet region moskiewski, jest stosowanie zimnych szklarni, w których najpierw, aż do nadejścia upałów, uprawia się cebulę, a dopiero potem ramy są otwarte. Ogólnie rzecz biorąc, zasady uprawy porów w regionie moskiewskim i chłodniejszych regionach nie różnią się od ogólnie przyjętych; staraj się tylko w jakikolwiek sposób przedłużyć ciepły okres dla roślin.

Dieta cebulowa

Por normalizuje przemianę materii, usprawnia pracę pęcherzyka żółciowego, wątroby, przewodu pokarmowego oraz działa moczopędnie, dzięki czemu polecany jest do stosowania przez osoby z nadwagą. Dodatkowo cebula zawiera rutynę, która zapobiega tworzeniu się komórek tłuszczowych. Aby uzyskać harmonię, warzywo jest włączane do codziennej diety jako samodzielne danie lub dodatek.

Pamiętaj, że w świeżym produkcie skoncentrowana jest maksymalna ilość składników odżywczych. Warzywa cebulowe zawierają chrom, który tłumi apetyt i głód cukru oraz kontroluje poziom glukozy we krwi. Dodatkowo por jest niskokaloryczny - 36 kcal na 100 gramów produktu.

W okresie odchudzania w diecie powinna dominować bulwiasta. Można je jeść na surowo lub gotowane. Aby dieta była skuteczna, ogranicz spożycie tłuszczów i węglowodanów. Bardzo odradza się smażenie warzyw.

Przez tydzień menu cebulowe może stać się lżejsze o 2-4 kg.

Dieta

Dzień numer 1

• śniadanie - pomidor - 0,5 szt., twarożek 5% - 10 g, czarny chleb - 1 kromka, por - 1 szt., niesłodzona herbata ziołowa - 1 szklanka;
• drugie śniadanie - przecier jabłkowo-marchewkowy - 100 g;
• obiad - zupa z puree cebulowego - 250 ml;
• podwieczorek - mieszanka tofu, ananasa i czosnku - 150 g;
• obiad - sałatka z gotowanego kurczaka, kukurydza, jajka, por - 100 g.

Dzień numer 2

• 
  śniadanie - ogórek - 1 szt., twarożek z porem - 100 g, czarny chleb - 1 kromka;

• drugie śniadanie - ciasto cebulowe - 100 g;
• obiad - gotowany filet z kurczaka w sosie czosnkowym - 150 g;
• podwieczorek - mieszanka oliwek, cebuli i pomidorów - 100 g;
• obiad - zupa jabłkowo-cebulowa z musztardą - 200 ml.

Dzień numer 3

• śniadanie - jajecznica na parze z pomidorami i cebulą - 150 g;
• drugie śniadanie - sok grejpfrutowy - 150 ml;
• obiad - duszone warzywa z cebulą - 250 g;
• Popołudniowa przekąska - koktajl z zielonego szpinaku, pora i selera - 200 ml;
• obiad - twarożek ze szpinakiem i czosnkiem - 150 g.

Dzień numer 4

• śniadanie - chleb żytni - 1 kromka, konfitura cebulowa - 15 g, herbata owocowa - 1 szklanka;
• drugie śniadanie - gruszka - 1 szt.;
• obiad - sałatka z kalmarów, ogórka, pora, jabłka i jajka, doprawiona sokiem z cytryny - 150 g;
• podwieczorek - placek cebulowy z rukolą i szpinakiem - 100 g;
• obiad - zupa wegetariańska - 150 ml.

Dzień numer 5

• śniadanie - chudy twarożek ziarnisty - 10 g, czarny chleb - 2 kromki, por - 1 szt., pomidor - 0,5 szt., herbata z cytryną;
• drugie śniadanie - zapiekanka cebulowa - 100 g;
• obiad - gotowane mięso z indyka pod karmelizowanym porem - 150 g;
• podwieczorek - galaretka pomarańczowa - 100 g;
• obiad - sałatka z papryki, szpinaku, ogórków, pomidorów i porów - 100 g.

Dzień numer 6

• śniadanie - płatki owsiane - 100 g, omlet z cebulą - 50 g.
• drugie śniadanie - sałatka czosnkowa - 100 g;
• obiad - pizza z niskokalorycznym serem i cebulą - 150 g;
• podwieczorek - sałatka ze śliwkami, papryką i porem - 100 g;
• obiad - zupa z cukinii, por - 100 g, ogórek - 1 szt.

Dzień numer 7

• śniadanie - pomidor - 1 szt., makaron z pszenicy durum z cebulą - 150 g;
• drugie śniadanie - świeżo wyciskany sok jabłkowy - 150 ml;
• obiad - zupa z puree cebulowego z grzankami - 200 ml;
• podwieczorek - pieczywo z porem - 2 szt.
• obiad - sok pomidorowy z bazylią, czosnek - 1 szklanka.

Dieta cebulowa jest przeciwwskazana dla osób z chorobami przewodu pokarmowego i skłonnościami do wzdęć, a także dla kobiet w ciąży i karmiących. Por poprawia motorykę jelit, pobudza przemianę materii, daje uczucie sytości, nasyca organizm substancjami odżywczymi.

Zbiór i przechowywanie

Plon można zbierać nawet po mrozie: lekki mróz (do ok. -5 ° C) nie wpływa negatywnie na smak porów. Ale jeśli cebula ma być przechowywana przez długi czas, konieczne jest zebranie plonu kilka dni przed mrozem. Po wykopaniu cebula jest lekko suszona, a korzenie są ostrożnie odcinane, a także miękkie wierzchołki liści o około jedną trzecią ich długości. Przed czyszczeniem w piwnicy sprawdź, czy między liśćmi nie ma żadnych zanieczyszczeń.

Przed wysłaniem do przechowywania cały nadmiar odcina się od pora.

Jeśli potrzebujesz przechowywać niewielką ilość, możesz umieścić por w lodówce, owinąć go folią spożywczą i wstępnie ostudzić rośliny. Korzystając z piwnic, piwnic, ważne jest, aby wybrać opcje, w których temperatura wynosi 2–5 ° C. A co najważniejsze, pory przechowuje się w piwnicy w pozycji pionowej, jakby „posadzone” w mokrym piasku i posypane nim prawie po wierzch. Wiele późnych odmian jest przechowywanych w tej pozycji do 6 miesięcy.

Jeśli planujesz gotować cebulę zimą, możesz przechowywać produkt w zamrażarce, po pocięciu na wygodne kawałki. To usuwa wszystkie korzenie, a także niepotrzebne części liści.

Pory w naszym kraju uprawia się znacznie rzadziej niż cebula i wiele odmian cebuli wieloletniej używanej na pióra. Jednak por jest bardzo cennym produktem zawierającym wiele minerałów i prawie wszystkie znane nam witaminy. Dlatego stopniowo zdobywa swoją pozycję w rosyjskich ogrodach warzywnych, choć pielęgnacja porów nastręcza pewną trudność.

Skład chemiczny

Por to dietetyczny produkt spożywczy bogaty w kwas askorbinowy i sole potasu. Jest 36 kalorii w 100 gramach produktu.

Tabela nr 1 „Wartość odżywcza porów”

składniki	Zawartość w 100 gramach produktu, gramy
woda	88,0
Węglowodany	6,3
Mono- i disacharydy	6,0
Błonnik pokarmowy	2,2
Białko	2,0
Popiół	1,2
Skrobia i dekstryny	0,3
Tłuszcze	0,2
Kwasy organiczne	0,1

Tabela nr 2 „Skład chemiczny porów”

Nazwa	Zawartość składników odżywczych w 100 gramach produktu, miligramy
Witaminy
Kwas askorbinowy (C)	35,0
Beta karoten (A)	2,0
Tokoferol (E)	0,8
Niacyna (B3)	0,5
Pirydoksyna (B6)	0,3
Kwas pantotenowy (B5)	0,12
Tiamina (B1)	0,1
Ryboflawina (B2)	0,04
Kwas foliowy (B9)	0,032
Biotyna (H)	0,0014
Makroskładniki
Potas	225,0
Wapń	87,0
Fosfor	58,0
Sód	50,0
Krzem	35,0
Magnez	10,0
Pierwiastki śladowe
Żelazo	1,0
Cynk	0,57
Mangan	0,48
Miedź	0,15
Bor	0,0244
Wanad	0,0068
Kobalt	0,0034
Chrom	0,000002

Mono- i disacharydy tworzące pory to głównie glukoza (4%), błonnik (8,8%), pektyny (10%). Ponadto kultura zawiera fitosterole, z których większość to beta-sitosterol (10,5%), zasady purynowe, nienasycone kwasy tłuszczowe linolenowy, linolowy, oleinowy i fitoncydy. Te z kolei blokują rozwój chorobotwórczych grzybów i bakterii.