Zdrowe pory: tajemnice uprawy i przechowywania

Pory są pysznym i bogatym w witaminy ziołem przez dwa lata. Swoją popularność zyskał dzięki swojemu smakowi i bezpretensjonalnej pielęgnacji. Ojczyzną porów jest Azja i Morze Śródziemne, a Egipcjanie jako pierwsi zaczęli uprawiać tę roślinę jako najważniejszą roślinę warzywną. Pory są cenione w Europie ze względu na imponującą ilość witamin, dodawane są do mieszanek przypraw, wykorzystywane są w kuchni jako dodatek do dań głównych, spożywane są na świeżo.

Cechy botaniczne

Por jest dwuletni. Jednak jest uprawiana jako roślina jednoroczna, ponieważ w drugim roku kwitnie i traci swoje cenne właściwości. Biała, lekko spuchnięta główka ma średnicę około 2-7 cm, u góry przekształca się w jasnozieloną fałszywą łodygę, tworząc długie, ściśle przylegające do siebie liście. Długość łodygi może się różnić w zależności od odmiany - od 10 do 75 cm, a jej średnica - od 2 do 5 cm.

Każda roślina ma 6-15 liści, których długość wynosi 45-65 cm Rozgałęzienie blaszek liściowych od łodygi ma kształt wachlarza, przypominając układ przeciwny. Płaskie liście porów z nerwu środkowego składają się na pół, mają woskowatą powłokę. Rozwój strzały kwiatowej następuje dopiero w drugim roku wzrostu.

Jego wysokość może sięgać metra lub więcej i nosi kwiatostan w postaci kuli - parasola. W dobrze rozwiniętych roślinach parasol jest wystarczająco duży. Średnica może osiągnąć 15–20 cm, a liczba występujących w nim małych kwiatów, zwykle ciemnofioletowych lub liliowych, do 1000. Bardzo często w kwiatostanach obserwuje się tworzenie się pęcherzyków powietrza, które mogą być używane do reprodukcji.

Krótka charakterystyka rośliny

Por (Allium ampeloprasum) to dwuletnia roślina należąca do rodziny Amaryllidaceae. W pierwszym roku tworzy system korzeniowy, skróconą łodygę i długie liście. W następnym sezonie wegetacyjnym roślina wytwarza kwiaty i nasiona. W ogrodach warzywnych jest z reguły uprawiany jako roczny. Ten łuk przybył do Europy w średniowieczu z Azji Mniejszej. Por można uprawiać we wszystkich regionach uprawy warzyw, w rejonie Moskwy, Leningradu, Syberii i Uralu.

Roślina ma skróconą łodygę i długie, zielone liście. To właśnie te dwie części są uważane za jadalne. Warzywo ma dość ostry, charakterystyczny smak.

Korzystne cechy:

• ma działanie antyseptyczne, to znaczy dezynfekujące i przeciwbakteryjne;
• wspomaga trawienie;
• obniża poziom cukru we krwi;
• dzięki łatwo przyswajalnemu żelazowi może być stosowany w leczeniu anemii;
• działa na układ oddechowy, wzmaga wydzielanie (syrop porowy);
• leczy nieświeży oddech;
• por uważany jest za afrodyzjak, dobry dla mężczyzn.

Niestety warzywo może powodować wzdęcia, nie zaleca się stosowania go osobom z chorobą wrzodową żołądka, chorobami żołądka oraz kobietom w ciąży.

Por ma wysoką wartość odżywczą i zawiera:

• dużo żelaza;
• kwas foliowy;
• niacyna;
• ryboflawina;
• witaminy - B, A, C, E, K.

Pory są dość łatwe w uprawie. W zależności od odmiany sezon wegetacyjny może wynosić 70-170 dni.

Rosnąca technologia

Wielu ogrodników-amatorów interesuje się dziś pytaniem - jak uprawiać pory? Odbywa się to na dwa sposoby: sadzonki i bezpestkowe. Ten ostatni jest stosowany głównie w regionach południowych, gdzie wskaźniki temperatury powietrza i gleby umożliwiają roślinom normalne tworzenie systemu korzeniowego.

Metoda sadzenia jest stosowana na Dalekim Wschodzie i Syberii, na środkowym pasie, a także w regionach północnych, gdzie nie ma wystarczającej ilości ciepła i światła do pełnego dojrzewania pora.

Nie ma specjalnych sekretów uprawy porów metodą bezpestkową. Sadzenie porów w ziemi rozpoczyna się zwykle w drugiej połowie maja. Najpierw musisz przygotować łóżka. Aby to zrobić, glebę należy nawozić materią organiczną i przykryć jesienią czarną folią plastikową. Wysiew zdezynfekowanych i kiełkujących nasion odbywa się zgodnie ze schematem - 12-15x15-20cm. Po wysianiu nasion łóżka należy dobrze podlać i przykryć folią lub poliwęglanem.

Nasiona na sadzonki należy wysiewać w drugiej połowie lutego. Jeśli masz ogrzewaną szklarnię, możesz wysiewać wczesne odmiany pod koniec marca lub na początku kwietnia. Do tego zabiegu dobrze jest użyć małych pudełeczek lub kasetek wypełnionych torfem. Szczelina między nasionami powinna wynosić co najmniej 5 cm, a odległość między rzędami powinna wynosić 2 cm.

Dopóki nie pojawią się kiełki, należy codziennie podlewać umiarkowanie. Po czterech tygodniach konieczne jest zebranie sadzonek. Aby to zrobić, możesz użyć doniczek, których średnica wynosi około 5 cm Bardzo ważne jest przestrzeganie reżimu temperaturowego i nie przegrzewanie gleby i powietrza. Temperatura nie powinna przekraczać 20 st. W dzień, a w nocy 14. Do początku maja sadzonki należy uzupełniać fitolampami.

Zalecamy przeczytanie artykułu o uprawie porów z nasion w regionach południowych.

Jak sadzić sadzonki?

Ponieważ ta kultura nie boi się możliwego spadku temperatury, można ją posadzić na działce w ogrodzie na początku maja. Przygotowanie do sadzenia wymaga utwardzenia roślin. W tym celu pojemniki z sadzonkami pozostawia się na świeżym powietrzu, wybierając do tego miejsce bez przeciągów i wystarczająco oświetlone promieniami słonecznymi. Teren uprawy porów w otwartym polu powinien być dobrze oświetlony.

Bardzo dobre plony tej rośliny można uzyskać na glebach lekko gliniastych. Najlepszy czas do sadzenia to okres, w którym gleba nagrzewa się do 8-10 ° C na głębokości 12-15 cm Podczas sadzenia sadzonek na taką głębokość wycina się rowki, w których sadzi się rośliny. Na takiej głębokości wygodnie będzie wykonać hilling wyhodowanych kiełków. Przed rozpoczęciem pracy liście i korzenie każdej sadzonki należy skrócić o jedną trzecią.

Porada: Aby por lepiej się zakorzenił, możesz zrobić paplaninę z równej ilości gliny i dziewanny, a następnie zanurzyć w niej korzenie roślin. Gęstość sadzenia - 23-30 roślin na metr kwadratowy.

Najczęściej są to dwurzędowe i wielorzędowe wzorce lądowania. W przypadku dwurzędowego odległość między sadzonkami wynosi 25 cm, a między rzędami - 35 cm; przy sadzeniu roślin wielorzędowych co 15 cm rozstaw rzędów ok. 30 cm Na koniec pracy bruzdy należy podlać. Należy zauważyć, że nienaruszone rośliny z nienaruszonymi korzeniami zwykle dobrze się zakorzeniają.

Przestrzeń między rzędami cebuli można racjonalnie wykorzystać: na przykład do siewu, buraków lub marchwi. W przypadku, gdy por jest zbyt gęsto zasadzony, należy go przerzedzać w lipcu. Wskazane jest wykonanie tej pracy w odpowiednim czasie, aby uniknąć cienkiej fałszywej łodygi. Młode warzywa pozostałe po odchwaszczaniu mogą być przydatne do przygotowywania sałatek.

Daty lądowania

Uprawa pora zawsze zaczyna się od określenia czasu sadzenia materiału nasadzeniowego.Czas wysiewu zależy od metody uprawy. Najbardziej optymalnym sposobem sadzenia tej rośliny jest hodowanie sadzonek, a następnie sadzenie ich w otwartym terenie. W związku z tym odpowiedź na pytanie „kiedy zasiać nasiona” zależy od rodzaju cebuli. Wysiew nasion przeprowadza się zwykle 65-75 dni przed sadzeniem wyrosłych sadzonek do stałego miejsca wzrostu. Jednocześnie optymalny czas sadzenia porów na sadzonki to 20-25 marca. Chociaż można znaleźć dane, że wysiew nasion na sadzonki odbywa się pod koniec lutego. W otwartym terenie wyhodowane sadzonki można sadzić na początku lub w połowie maja.

Przestrzeganie prawidłowych terminów sadzenia pozwoli Ci uzyskać najwyższą jakość i najsmaczniejsze zbiory.

Funkcje pielęgnacyjne

Agrotechnologia uprawy porów składa się z szeregu czynności, w tym:

1. Regularne podlewanie. Należy to robić co najmniej trzy razy w tygodniu. Aby nawilżyć glebę na głębokość 8-10 cm, podlewanie powinno być wystarczająco obfite. Kultura ta bardzo dobrze reaguje na wilgoć w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego.
2. Top dressing, który najlepiej wykonywać w tym samym czasie co podlewanie dwa razy w miesiącu. Aby zapewnić roślinom składniki odżywcze, musisz wiedzieć, jak karmić pory. Możesz użyć środka powszechnego wśród letnich mieszkańców, który obejmuje odchody dziewanny lub kurze, które są rozcieńczane wodą.
3. Hilling, który zaleca się wykonać co najmniej 4 razy w ciągu jednego sezonu. Idealna opcja to 2 razy w miesiącu. Ta operacja zwiększa szanse na wyhodowanie rośliny z mocną białą łodygą. Hilling najlepiej wykonać jakiś czas po podlaniu.

Dalsza opieka

Zasady pielęgnacji porów:

1. Łóżka podlewane są zarówno ciepłą, jak i zimną osiadłą wodą (10 litrów na 1 m2) co 4-5 dni, co zwiększa liczbę nawadniania podczas suszy. Wilgotność gleby jest stale utrzymywana, zapobiegając wysychaniu i stagnacji wody. Na początku wzrostu roślin glebę wylewa się wodą na głębokość 7-10 cm.
2. Po ukorzenieniu sadzonki hoduje się co dwa tygodnie w celu wybielenia łodyg i poprawy smaku.
3. Gleba jest poluzowana po każdym podlewaniu. Chwasty są zbierane w miarę wzrostu.
4. Łóżka są ściółkowane trocinami, sianem lub słomą, aby zmniejszyć ilość spulchniania i odchwaszczania.
5. Por nawozimy roztworem obornika kurzego z fosforem i potasem: jedna część obornika, 20 części wody, 35 części superfosfatu.

Choroby i szkodniki

Niebezpieczeństwo dla porów to wirusowa mozaika. Choroba nie objawia się podczas uprawy sadzonek i nie jest leczona. Nosicielem wirusa jest mszyca melonowa.

Pierwsze objawy pojawiają się po przeniesieniu sadzonek na stałe miejsce: na łodygach pojawiają się żółtawe plamy o podłużnym kształcie, rozwój rośliny zatrzymuje się.

Pory często atakują grzyby powodujące rdzę (jasnożółte plamy na zieleni) i mączniaka rzekomego (suche końcówki piór, białe lub biało-szare zielenie). Do obróbki stosuje się roztwór tlenochlorku miedzi (40 g na 10 l) i „Fitosporin” (5 g na 10 l).

Zapobieganie chorobom wirusowym:

• pielenie chwastów;
• kontrola owadów;
• płodozmian;
• sadzenie odmian odpornych na wirusy;
• dezynfekcja materiału siewnego przed siewem;
• usunięcie zainfekowanych roślin z miejsca.

Pory sadzone są najczęściej atakowane przez muszkę cebulową. Szkodnik ma niesamowity apetyt i jest w stanie zostawić ogrodnika bez plonu.

Metody zwalczania szkodników:

• odkurzanie popiołem drzewnym (300 g na 1 m2), mieszaniną popiołu drzewnego i tytoniu (1: 1), mieloną czerwoną papryką (2 łyżeczki na 1 m2);
• opryskiwanie roślin naparem tytoniowym (200 g makhorki na 10 litrów gorącej wody, pozostawić na 12 godzin, wymieszać w 50 g wiórów mydła do prania).

Jak zachować uprawę?

Tworzenie się silnej łodygi u roślin następuje we wrześniu.W tym czasie roślinę można już wykorzystać do przygotowania różnych potraw, a także spożywać na surowo. Późne odmiany cebuli mogą być przechowywane przez bardzo długi czas. W tym celu w połowie jesieni rośliny należy wykopać w piasku, uprzednio przycinając korzenie na długość 2-5 cm.

Należy je ułożyć w piasku ciasno i pionowo. Nawy należy wypełnić mokrym i czystym piaskiem. Przy takim przechowywaniu temperatura powinna wynosić 0 ° C, a wilgotność powietrza około 80%. Takie warunki pozwalają na przechowywanie porów przez 6-7 miesięcy. W tym samym czasie jego łodyga rozjaśnia się, a jej rozmiar staje się duży. W lutym wzrasta ilość witaminy C w cebuli.

Ważny! Jeśli wilgotność gleby jest wyższa niż zalecana, może dojść do aktywacji nicieni lub roztoczy. Dlatego wilgotność i temperatura przechowywania są bardzo ważnymi parametrami podczas przechowywania tej rośliny. Warto jednak pamiętać, że obserwując sprzyjający reżim, nie można być pewnym, że szkodniki się nie pojawią. Jednak w tym przypadku ich rozwój będzie bardzo powolny.

Aby zebrane plony mogły służyć jako żywność przez całą zimę, musisz wiedzieć, jak prawidłowo przechowywać pory. Wiele osób preferuje metodę chłodzenia. Aby to zrobić, musisz wybrać dobre rośliny, oczyścić i wyciąć ich korzenie i liście oraz schłodzić do 0 + 1 ° C. Następnie należy je zapakować w 7-9 sztuk, używając do tego plastikowych toreb. Mogą pozostać w lodówce bez utraty jakości przez 4-5 miesięcy. Ale w przypadku każdego rodzaju przechowywania rośliny należy od czasu do czasu sprawdzać, ponieważ mogą wyschnąć, zranić lub zgnić. Natychmiast wyrzucić zepsute pory.

Ciekawe informacje na temat rosnących porów można uzyskać z filmu:

Przygotowanie gleby i materiału do sadzenia

Oprócz określenia czasu sadzenia porów, należy również odpowiednio przygotować zarówno łóżka, jak i same sadzonki. Gleba do uprawy tej rośliny musi być neutralna. Aby zmniejszyć kwasowość gleby, jesienią można do niej dodać dolomit. Gdy gleba ma zasadowe pH, jesienią dodaje się trochę torfu. W tym okresie zaleca się również nawożenie ziemi w celu zwiększenia jej cech fizycznych i urodzajności. Aby to zrobić, do gleby można dodać zgniły obornik i kompost. Na jeden metr kwadratowy powierzchni należy zastosować 6-8 kg nawozu.

Ponadto musisz wiedzieć, że najlepszymi prekursorami pora są dynia i rośliny strączkowe, a także ziemniaki.

Po przygotowaniu gleby możesz rozpocząć przygotowywanie materiału do sadzenia. Najpopularniejszą uprawą porów jest metoda rozsadowa. Dlatego, aby jakiś czas po posadzeniu nasion uzyskać wysokiej jakości i zdrowe sadzonki, konieczne jest odpowiednie przygotowanie nasion. Jeśli wszystko zostanie zrobione tak, jak powinno, nasiona zachowają zdolność kiełkowania przez 3 lata. Oznacza to, że w tym czasie można je wysiewać.

Właściwa uprawa porów na wolnym powietrzu

Wiele sałatek nie smakowałoby tak cienko bez takiego składnika, jak por. Dzięki doskonałym walorom gastronomicznym i bogatemu składowi witamin, roślina uprawiana jest przez wielu ogrodników. Coroczna kultura śródziemnomorska, ma niezwykłe zielonkawo-niebieskie pióra o charakterystycznym aromacie. Brak ostrości i słodkawy smak sprawia, że ​​jest to aromatyczna przyprawa.

Przydatne właściwości pora

Skład tej rośliny warzywnej jest bogaty w witaminy C, B2, B, PP, B oraz różne minerały. Sole wapnia, potasu, magnezu, kwas askorbinowy i olejki eteryczne sprawiają, że produkt ten jest wyjątkowy i bardzo przydatny we wzmacnianiu odporności, usprawnianiu procesów metabolicznych w organizmie i leczeniu wielu chorób.

Jeśli codziennie jesz pory, możesz poradzić sobie z tak poważnymi chorobami jak:

• Miażdżyca;
• Reumatyzm;
• Dna;
• Nadwaga;
• Kamienie w narządach wewnętrznych;
• Złoża soli.

Kiedy sadzić pory

Ze względu na długi okres wegetacji (około sześciu miesięcy) i specyfikę klimatu środkowej Rosji lepiej jest uprawiać pory za pomocą sadzonek. Wysiewa się w drugiej połowie lutego lub na początku marca w przygotowanych pudełkach, doniczkach lub kubkach.

Aby uzyskać sadzonki, należy przestrzegać warunków nawadniania i temperatury. Jeśli wysiewasz nasiona w otwartym terenie, możesz nie czekać na zbiory ze względu na śmierć rośliny z powodu mrozu i śniegu (niebezpieczeństwo zamarznięcia istnieje zarówno wiosną, jak i jesienią). Niektórzy ogrodnicy uprawiają pory na zielenie, które są zbierane w lipcu.

Niektórzy ogrodnicy uprawiają pory na zieleń.

Jednym ze sposobów sadzenia cebuli jest wysiew nasion późną jesienią (zwykle w listopadzie). Ważne jest, aby prognozy pogody nie były ciepłe, sprowokuje to szybkie sesje.

Jak prawidłowo uprawiać i dbać o cebulę w regionie moskiewskim?

W przypadku regionu moskiewskiego powinieneś wybrać odmiany o wczesnym okresie dojrzewania. Wynika to z klimatycznych cech regionu. Odmiany późne i średnio późne nie będą w stanie w pełni rozwinąć się z powodu braku światła słonecznego. Zaleca się rosnąć w regionie moskiewskim:

• Columbus - biała część tej cebuli osiąga 30 cm, ma masę 300-400 g, średnica łodygi wynosi 5-6 cm;
• Vesta wyróżnia się znaczną wysokością - od 25 do 50 cm, waga 230-350 g, liście osiągają 140 cm;
• Słoń dorasta do 20-30 cm, liście do 150 cm, łodyga 4-5 cm;
• Tango to niska odmiana o białej części 10-15 cm i liściach 70 cm, wadze 200-250 g;
• Kazimierz wyróżnia się niewielką grubością łodygi - 3 cm, wysokość białej części od 20 do 30 cm, waga 200 g;
• Goliath ma szaro-zielone liście średniej wielkości, dorasta do 22-28 cm, grubość łodygi 5 cm, waga 150-200 g.

Okres wegetacyjny porów trwa sześć miesięcy. Dlatego na środkowym pasie zaleca się uprawianie sadzonek. Jeśli sadzisz nasiona bezpośrednio w ogrodzie, biała część plonu może nie uformować się dobrze. Opieka obejmuje regularne karmienie, hodowlę, pojenie oraz zwalczanie szkodników i chorób.

Sadzenie nasion do uprawy sadzonek w domu

Właściwe przygotowanie gleby i nasion

Do sadzenia nasion stosuje się mieszankę darni i gleby kompostowej z dodatkiem próchnicy. Por uwielbia pożywną i lekką glebę, na gęstym podłożu nasiona mogą nie kiełkować.

Nasiona pora

Korzystając z bazy torfowej, nie należy zapominać o karmieniu dodatkami:

• mąka dolomitowa;
• mocznik;
• podwójny superfosfat;
• siarczan potasu.

Siew wiosenny zwykle odbywa się w marcu, aby cebula została zebrana do września. Czas i schemat sadzenia i siewu można dostosować w zależności od terminu zbiorów.

Jak sadzić nasiona

Nasiona przed sadzeniem moczy się w domu w wodzie o temperaturze pokojowej i przechowuje przez jeden dzień, po czym suszy.

Inną opcją przygotowania jest trzymanie nasion w termosie z wodą (40 stopni) przez 2-4 godziny, a następnie spłukanie pod chłodnym prysznicem i wysuszenie. Pudełka 35 x 50 cm służą jako pojemniki.

Zużycie nasion dla takiego pojemnika wynosi 2-3 gramy. Po napełnieniu pojemnika powierzchnię gleby przykrywa się 3-5 mm warstwą piasku i zwilża.

Pierwsze pędy z posypanych nasion pora

Aby uzyskać dobre kiełkowanie sadzenia, konieczne jest stworzenie sprzyjających warunków. Wśród głównych:

• prawidłowy reżim temperaturowy w ciągu 22 stopni przed kiełkowaniem;
• regulacja temperatury po kiełkowaniu (w ciągu dnia do 18-20 stopni, w nocy do 8-14 stopni);
• podlewanie podgrzaną wodą;
• zapewniają dobre oświetlenie do fotosyntezy.

Daty siewu

Daty sadzenia porów różnią się w zależności od cech klimatycznych danego regionu i odmiany. Uwzględniane są również pomyślne daty kalendarza księżycowego.

Odmiany wczesne dojrzewające wysiewa się w kwietniu, średnio dojrzewające - na przełomie lutego i marca, późno dojrzewające - na przełomie stycznia i lutego.

W północnych regionach Rosji sadzonki wysiewa się w okresie od kwietnia do maja. W centralnych regionach o korzystniejszym klimacie prace siewne prowadzone są w drugiej dekadzie lutego. Na południu pory wysiewa się bezpośrednio do gruntu na przełomie maja i czerwca.

Terminy siewu według kalendarza księżycowego na 2020 rok:

• Styczeń - 1, 5-9, 11, 14-16, 21, 22, 25, 29;
• Luty - 2-4, 10, 13-15, 17, 18, 20, 21, 24, 28, 29;
• Marzec - 1, 3-5, 10, 11, 14-16, 18, 19, 21, 22, 29-31;
• Kwiecień - 2-4, 6, 7, 9, 10, 14, 15, 23, 25, 27-29;
• Maja - 2, 3, 5, 6, 9, 12-14, 20, 22, 23, 25, 27-29;
• Czerwiec - 1, 2, 4, 8, 11-13, 18, 19, 22, 24, 26-29.

Sadzenie sadzonek cebuli w otwartym terenie

Sadzonki sadzi się na otwartym terenie w pierwszej połowie maja, na przykład dotyczy to regionu moskiewskiego. Przed ważnym krokiem konieczne jest dokładne zwilżenie gleby, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego rośliny. Lepiej jest wykonywać pracę wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie. Aktywne słońce może zniszczyć młode pędy.

Gleba do sadzenia powinna być neutralna, wystarczająco luźna. Jeśli gleba jest zakwaszona, należy ją wstępnie wapnować.

Zaleca się rozpoczęcie przygotowania łóżek jesienią. W tym celu miejsce jest wykopywane i oczyszczane z korzeni i chwastów, po czym jest przetwarzane za pomocą Nitrofoskoy (2 łyżki. L. na 1 m2). Wczesną wiosną łóżka są wzbogacane próchnicą i kompostem bez dodatkowego kopania ziemi.

Rowki są przygotowane do sadzenia sadzonek

Gdy sadzonki są gotowe do przesadzenia, w wybranym obszarze przygotowuje się rowki. Głębokość 10-15 cm, odstęp 25-30 cm, odległość między pędami 10-20 cm w zależności od odmiany.

Każdy korzeń przed zanurzeniem w ziemi jest traktowany specjalną paplaniną przygotowaną z gliny, obornika i wody (wszystkie składniki są pobierane w równych proporcjach). Zbyt długie pędy skracamy do 4 cm, sadzonki posypuje się ziemią w niewielkich ilościach. Prace transplantacyjne kończą się obfitym podlewaniem.

Główne cechy i popularne odmiany porów

Pory wyglądają bardziej jak czosnek niż cebula.

Opis rośliny

Ma szerokie i płaskie liście, a żarówka w zwykłym znaczeniu tego słowa jest praktycznie nieobecna. Dokładniej, w dolnej części rośliny znajduje się tak zwana noga - niewielkie zgrubienie łodygi, które ma od 10 do 50 cm wysokości (w zależności od odmiany i poziomu techniki rolniczej). Z tej łodygi wyrastają mocne liście, w wyniku czego pełna wysokość rośliny może sięgać prawie metra, aw rzadkich przypadkach nawet więcej. Część podziemna rzadko osiąga 5 cm średnicy.

Liczba liści na jednej roślinie wynosi od 10 do 15 sztuk, są dość mięsiste, jadalne (choć główną wartością odżywczą jest noga), więc masa całego krzewu to około 300 g, a czasem nawet pół kilograma . Ponieważ liście nie są czysto zielone, ale mają niebieski odcień, pory są często nazywane cebulami „perłowymi”.

Widząc por po raz pierwszy, można by pomyśleć, że to czosnek.

Biologicznie por jest typową dwuletnią rośliną. Oznacza to, że w pierwszym roku po wysianiu nasion powstaje potężny rozgałęziony kłącze, noga (fałszywa łodyga prawie białego koloru) i liście, aw drugim roku - strzała nasienna. Strzała ta może osiągać dwa metry wysokości i kończyć się biało-różowym kwiatostanem baldaszkowatym, z którego nasiona dojrzewają do początku jesieni. Nasiona są podobne pod względem kształtu i koloru do zwykłej czarnuszki, czyli nasion cebuli, mają mało, a okres kiełkowania wynosi dwa lata.

Rozpowszechnienie kultury w różnych krajach

W naszym kraju pory nie są zbyt dobrze znane, ale ta cebula ma długą historię. Za jego ojczyznę uważa się Azję Zachodnią, skąd został sprowadzony do Morza Śródziemnego, rozprzestrzenił w całej Europie, a następnie trafił do większości krajów azjatyckich i Ameryki.

Spośród krajów europejskich większość porów uprawia się we Francji, kraju znanym ze swoich kulinarnych przysmaków.

Dlaczego pory są dla ciebie dobre

Liście pora są lekko pikantne w smaku, znacznie bardziej miękkie niż większość innych członków rodziny cebulowatych. Biaława noga jest uważana za najsmaczniejszą. Por jest bogaty w różne witaminy i minerały, zawiera dużo olejków eterycznych zawierających białko i siarkę, podobnych do tych, które występują w czosnku. Dzięki tak zróżnicowanemu składowi chemicznemu pory pobudzają apetyt, regulują perystaltykę jelit, poprawiają pracę wątroby.

Pory mają słabe działanie moczopędne i są wskazane przy dnie moczanowej i reumatyzmie.

Aplikacje do gotowania

Z tego łuku:

• robić zupy;
• robić sałatki;
• smażone, marynowane.

W różnych krajach dania z pora są głównie daniem głównym lub, odwrotnie, przystawkami. Potrawy z porów gotowane w cieście są uważane za pyszne. Podczas przechowywania porów ilość witamin długo się nie zmniejsza, ich świeżość cieszy smakoszy nawet zimą.

Lista przepisów na por jest ogromna, można znaleźć nawet wiele zup

Jak trudno jest wyhodować to warzywo

Z punktu widzenia techniki rolniczej pory są nieco trudniejsze w pielęgnacji niż inne rodzaje cebuli, ale są również odporne na zimno, chociaż są mieszkańcami ciepłych krajów. Jej nasiona mogą kiełkować w minimalnych dodatnich temperaturach, ale pory potrzebują co najmniej + 15 ° C do normalnego funkcjonowania. Ta kultura potrzebuje dobrego oświetlenia, żyznej neutralnej gleby, wystarczającej wilgotności. Pod grubą warstwą śniegu wiele odmian pora dobrze zimuje. Dlatego jeśli zostawisz rośliny w ogrodzie, zbiory można zebrać wiosną, gdy nadejdzie ciepła pogoda.

Odmiany porów

Na terenie naszego kraju uprawia się około trzech tuzinów odmian porów. Jednak pod względem wyglądu i struktury jest między nimi niewielka różnica. Większość odmian ma niewielkie zgrubienie w dolnej części, a wyjątek pod tym względem stanowi odmiana Elephant (Elephant): ma ona absolutnie gładką łodygę.

W zależności od okresu dojrzewania wyróżnia się trzy grupy odmian porów:

• odmiany wczesne dojrzewające (letnie) o okresie wegetacji nie dłuższym niż 130–150 dni: tworzą duże nogi, czasami ważące do 400 g;
• odmiany sezonowe (jesienne): dojrzewają prawie sześć miesięcy po wykiełkowaniu, dają mniej ciężką nogę, ale jej smak jest ceniony wyżej niż odmian wczesnych;
• odmiany późno dojrzewające (zimowe): dają mniej więcej taki sam plon jak odmiany jesienne, ale dojrzewają powyżej 6 miesięcy; takie cebule najlepiej przechowywać.

Odmiany wcześnie dojrzewające

Wśród odmian letnich, które są głównie używane jako świeże i do konserw, najpopularniejsze są:

• Columbus to holenderska odmiana odporna na zimno, tworząca nogę o wadze do 400 g, dojrzewająca w ciągu prawie trzech miesięcy i wymagająca minimalnej konserwacji (operacje hilling i wybielanie nogi są opcjonalne);
• Vesta jest odmianą wysokowydajną, rośliny mają prawie półtora metra wysokości, a długość nóg 30-50 cm Odmiana uznawana jest za odporną na choroby i suszę, ale wymaga regularnej specjalistycznej pielęgnacji;
• Trąba słonia to odmiana, która różni się od innych wcześnie dojrzewających tym, że jego zbiory można przechowywać przez kilka miesięcy w odpowiednich warunkach (piasek, układ pionowy). Noga ma długość do 30 cm, ale jako taka rośnie tylko przy regularnym hillingowaniu.

Zdjęcie: wczesne dojrzałe odmiany porów

Vesta to doskonała odmiana pora, ale wymagająca w warunkach uprawy

Pory z pnia słonia można przechowywać przez kilka miesięcy w odpowiednich warunkach

Columbus to holenderska odmiana pora odporna na zimno

Odmiany w połowie sezonu

Wiele doskonałych odmian jest w połowie sezonu, można je przechowywać do 2,5 miesiąca. Do wybitnych przedstawicieli takich odmian należą:

• Casimir to odmiana wysokowydajna, biała nóżka do 30 cm wysokości, liście rosną prawie pionowo. Ponieważ cebula jest prawie całkowicie nieobecna, bardzo łatwo jest przetworzyć plon (zebrać go i obrać do użycia);
• Winner to odmiana mrozoodporna dająca białą nogę o wysokości ok. 20 cm i średnicy do 4 cm Zwycięzca uważa, że ​​smak zielono-szarych liści jest prawie tak dobry, jak smak nogi;
• Bandit to odmiana holenderska z niską białą częścią (zwykle tylko do 7 cm, ale przy odpowiedniej pielęgnacji jej wysokość można znacznie zwiększyć). Odmiana jest mrozoodporna, w wielu regionach jest dobrze chroniona na zimę, zbiory można odłożyć do wiosny.

Zdjęcie: odmiany pora w połowie sezonu

Casimir to wysokowydajna odmiana pora

Zwycięzca jest uważany za jedną z najlepszych odmian pora półwyspowego

Bandit - mrozoodporna odmiana pora

Odmiany zimowe

Wśród zimowych odmian porów można zauważyć:

• Karantansky to odmiana wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej w 1961 roku i nadal nie utraciła wartości handlowej. Cebula ta dobrze zimuje w ogrodzie, pełne dojrzewanie następuje w wieku około 200 dni, aż sam mróz daje smaczną i produktywną zieloną masę. Noga do 25 cm wysokości, półostry smak;
• Elephant (Elephant) to czeska odmiana, roślina o wysokości do metra i szerokich niebiesko-zielonych liściach. Odporny na mróz i ciepło. Noga ma mały, ostry smak, służy do przygotowywania potraw z mięsa i ryb;
• Dobry człowiek - uniwersalna odmiana, która pojawiła się kilka lat temu. Tworzy wysoką roślinę o pionowych niebieskozielonych liściach i grubej łodydze o wysokości do 30 cm.

Galeria zdjęć: odmiany pora ozimego

Odmiany pora Elephant - roślina o wysokości do metra z szerokimi niebiesko-zielonymi liśćmi

Karantansky - najsłynniejsza odmiana porów Good fellow - różnorodność porów o uniwersalnym zastosowaniu

Wideo: por - opis kultury, cechy techniki rolniczej i wybór odmiany

Pielęgnacja porów po przeszczepie

Pory nie są zbyt kapryśne w pielęgnacji, ale będziesz musiał się postarać, aby je zebrać. Aby wyhodować dobre plony, które nie będą się bały transportu i będą rosły zdrowo, musisz odpowiednio o nie dbać.

• regularne podlewanie;
• pielenie;
• hilling (3-4 razy w okresie wegetacji);
• zanęta;
• rozwolnienie;
• leczenie chorób i szkodników.

Aby zbiory były dobre, należy regularnie usuwać i spulchniać chwasty.

Ponadto pędy należy podlewać zimną wodą raz na 5 dni. Szybkość nawadniania wynosi do 10-15 litrów osiadłej wody na 1 m2.

W sezonie pory karmione są 3-4 razy. Roślina dobrze reaguje na nawozy organiczne: dziewanna, kompost, ptasie odchody. Odpowiednie są również kompleksy mineralne bogate w potas, fosfor i inne mikro i makroelementy. Każde hilling zaleca się łączyć z wprowadzeniem popiołu.

Raz na 2 tygodnie należy poluzować glebę wokół pędów, aż łodyga stanie się gruba jak ołówek. Ponadto procedury stają się częstsze i rozszerzają się do strefy rowków, aby nasycić glebę tlenem i zapobiec zagęszczaniu gleby.

Pory dobrze reagują na karmienie roztworem dziewanny

Warunki przechowywania

Pory dobrze się trzymają. Istnieje kilka opcji przechowywania.

1. Ze względu na wysoką mrozoodporność pory można pozostawić w glebie na zimę. Jednak zbiory zimą są trudne, a gleba jest bardzo twarda. Cebula pozostawiona w glebie do maja wytworzy łodygi kwiatowe i straci na wartości.
2. Por można przechowywać w lodówce, spiżarni, piwnicy. Temperatura przechowywania powinna wynosić 1-2 ° C. W tej temperaturze pory są przechowywane przez 3-4 miesiące.
3. Wielu letnich mieszkańców ćwiczy przechowywanie porów w pomieszczeniu, na przykład w kuchni. Dzięki temu por jest przechowywany do 7 dni.
4. Pory można przechowywać w łóżkach ogrodowych. Ważne jest, aby gleba w łóżku ogrodowym była sucha.Cebulę umieszcza się w łóżkach na tyle głęboko, aby pokryć bieloną część. Zielona część rośliny powinna wystawać ponad nasyp. Łóżko pokryte jest słomą lub innym materiałem izolacyjnym.
5. Pory można zamrozić. Najlepiej pokroić go na małe kawałki i włożyć do pojemnika lub torby przeznaczonej do zamrażania warzyw.

Zbiór i przechowywanie

Roślinę należy oczyścić z uszkodzonych i wysuszonych liści, usunąć górną część piór (około 1/3 długości), przyciąć u nasady o 1 cm.

Uprawa jest dobrze zakonserwowana w lodówce, owinięta folią spożywczą. Przed zapakowaniem łodygi należy schłodzić, aby nie doszło do kondensacji pod polietylenem. Jako magazyny nadają się również piwnice, piwnice lub doły o reżimie temperaturowym nie wyższym niż 2-5 stopni.

W przypadku przygotowań na zimę por umieszcza się w zamrażarce. Po rozmrożeniu zachowuje swoje właściwości i nadaje się do użytku.

Pory wciąż zyskują popularność wśród rosyjskich ogrodników. Bardzo ciekawe i pożyteczne jest zdobycie bezcennego doświadczenia w uprawie roślin i dzielenie się nimi z letnimi mieszkańcami, a także chwalenie się wspaniałymi zbiorami, które mogą wyglądać niecodziennie.

Siew zimowy

Możesz sadzić nasiona zimą. W takim przypadku glebę należy przygotować zaraz po zebraniu plonu. Wykop go wystarczająco dokładnie z nawożeniem. Następnie ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas na sadzenie nasion. Musisz być całkowicie pewien, że nadeszły pierwsze mrozy i nie będzie już odwilży. W końcu, jeśli nasiona zdążą wykiełkować, po prostu je zniszczy. Aby nie przerzedzać nasadzeń zbyt intensywnie, zaleca się sadzenie 3 nasion na raz w dołku. Między nimi powinno być co najmniej 10 cm, rzędy wykonuje się co 20 cm, na zimę łóżka należy przykryć torfem - to jest ściółka. Po opadnięciu śniegu jest on zgarniany w bruzdach trawy pszenicznej.

Pory - sadzenie i pielęgnacja na zewnątrz

Treść artykułu

Por to gigant wśród innych łuków. Niektóre z jego odmian osiągają metr wysokości. Tradycyjnie wiele porów uprawia się na południu Ukrainy, w krajach bałtyckich i na Zakaukaziu. W Rosji tylko zyskuje na popularności.

Główną jadalną częścią warzywa jest wybielona fałszywa łodyga, która składa się z liściastych osłonek. Długość tej części rośliny może dochodzić do 50 cm Młode liście pora, szerokie, przypominające wstążeczkę, można również wykorzystać do jedzenia. Po dojrzewaniu staną się głębsze i bez smaku.

Dodanie pora do jedzenia sprawia, że ​​jest on smaczny i lekkostrawny. Cebula nie ma ostrego zapachu, ma delikatny aromat i delikatny smak. Wybielona część pora jest słodkawa, dlatego mogą go spożywać osoby z chorobami przewodu pokarmowego

Wybór najlepszej odmiany

Niektórzy ogrodnicy uważają, że nie ma znaczenia, gdzie i jakie nasiona kupić. Najważniejsze, że opakowanie jest piękne, a cena niska. Jeśli kupujesz materiał do sadzenia, skupiając się tylko na tych wskaźnikach, nie jest faktem, że uzyskasz przynajmniej jakieś zbiory, ale zdarza się też, że w ogóle nic nie wychodzi! Lepiej jest odbierać nasiona od zaufanych producentów, którzy pracują w tej dziedzinie od ponad roku.

I oczywiście musisz starannie wybrać odmiany, które są bardziej odpowiednie dla twojego regionu. W regionach o klimacie umiarkowanym bardziej odpowiednie są nasiona odmian wczesnych i średnich:

• Columbus jest bardzo wczesną odmianą holenderskiej selekcji, od kiełkowania do zbioru w zaledwie 85 dni, z długą, równomiernie bieloną częścią o średnicy do 7 cm. Dobrze zachowuje się, gdy jest pokryty piaskiem, jest również dobra w przetwórstwie .
• Pluston F1 - hybryda selekcji holenderskiej, okres wegetacji w połowie sezonu 120 dni, biała łodyga do 20 cm długości, waga do 400 g. Przechowywany do 16 tygodni. Odmiana charakteryzuje się dużą odpornością na choroby.
• Elephant to odmiana w połowie sezonu, od kiełkowania do zbioru 140 dni, o szerokich niebiesko-zielonych liściach. Długość bielonej łodygi do 25 cm, o masie 200 g. Odmiana mrozoodporna do długotrwałego przechowywania (5-6 miesięcy).

Ilość tego typu nasion cebuli w 1 g wynosi około 180 sztuk.

Wymagania dotyczące warunków wzrostu

Por należy do grupy słodkich cebul hiszpańskich, obok szalotki, cebuli, batunu, wielowarstwowego i szczypiorku. Miejsce narodzin kultury to północne i południowe wybrzeże Morza Śródziemnego. Stąd wymagania dotyczące temperatury - roślina jest wystarczająco odporna na zimno, aby wytrzymać krótkotrwały spadek temperatury do -5, czasem do -10 stopni i długi spadek do -1 ... -2 stopni.

Optymalna temperatura do fotosyntezy w porach jest taka sama jak w innych warzywach pochodzenia śródziemnomorskiego - mieści się w granicach + 17 ... +23. Por rośnie słabo w temperaturach powyżej +30 stopni.

Zakres temperatur dla porów

Optymalna kwasowość gleby dla kultury wynosi 6,8-6,0.

Podobnie jak każda cebula, por jest rośliną rozetową, ale w przeciwieństwie do rurkowatych liści batuna i rzepy liście pora mają liniowy kształt warkocza.

Por jest dwuletni. W pierwszym roku powstają liście, w drugim - organ spichrzowy (żarówka) i nasiona.

Pomimo egzotycznego wyglądu por jest odporny na zimno. Na terenach, gdzie jest dużo śniegu, np. Na Syberii, z powodzeniem może zimować bezpośrednio w ogrodzie. W przyszłym roku roślina wyprodukuje cebulę i nasiona.

Cechy uprawy różnych odmian

Niektóre odmiany porów, których okres dojrzewania jest wystarczająco długi, nie mają czasu na dojrzewanie przed pierwszymi przymrozkami. Okres wegetacji cebuli trwa 6 miesięcy iw tym czasie roślina nie ma czasu na pełny rozwój. Zaleca się pozostawienie takich roślin do dojrzewania w szklarniach lub specjalnych pomieszczeniach. Ta opcja uprawy cebuli dotyczy następujących późnych odmian:

• "Bułgarski";
• Zimowy olbrzym;
• „Jesienny olbrzym”;
• „Karantayskiy”;
• „Sizokryl”;
• "Rtęć";
• „Acreok”.

Okres dojrzewania wczesnych odmian pora jest krótszy, wynosi tylko 4 miesiące. Gatunki wcześnie dojrzewające obejmują:

• Guliwer;
• „Westa”;
• „Kilima”;
• "Goliat";
• Columbus.

A także odmiana "Karantansky", która wyróżnia się doskonałą odpornością na choroby i wirusy.

Zalecane odmiany

Rejestr państwowy obejmuje 27 odmian nadających się do uprawy we wszystkich regionach Rosji, w tym na Syberii i na Dalekim Wschodzie. W sklepach z nasionami można kupić nasiona następujących odmian:

• Aligator - średnio późny, waga bielonej części 300 g, wydajność 3,5 kg mkw. m;
• Karantansky - późne dojrzewanie, waga bielonej części wynosi 300 g, smak jest półostry;
• Pień słonia dojrzewa w połowie, w okresie dojrzałości latem-jesienią, masa części produkcyjnej wynosi 150 g, plon przekracza 4 kg na metr kwadratowy. m.

Odmiany

Odmiany porów dzieli się według czasu dojrzewania na:

1. Bardzo wczesne i wczesne - charakteryzują się silnym wzrostem, dają długą łodygę, liście są jasnozielone. Zbiór przeznaczony jest do zbierania pęczków cebuli, do suszenia, jako składnik mrożonek.
2. W połowie sezonu - na zbiory jesienne, charakteryzuje się grubą, długą łodygą i ciemnoniebiesko-zielonymi liśćmi.
3. Odmiany późne - rosną wolniej, dają krótszą łodygę, mają ciemnozielony kolor z niebieskim nalotem. Rośliny są odporne na niskie temperatury i mogą zimować w glebie.

Ważna jest również długość białej części cebuli - nogi.

Przygotowanie do lądowania

Ze względu na długość sezonu wegetacyjnego w większości regionów Federacji Rosyjskiej pory uprawiane są przez sadzonki. Tylko na południu można go wysiewać nasionami w otwartym terenie. Rośliny zasiane bezpośrednio na rabatkę są bardziej sezonowane i łatwiej znoszą suszę i chłód.

Wygodne jest uprawianie sadzonek pora w kasetach. Kasety pozwalają na przesadzanie młodych roślin bez uszkadzania korzeni, co zapewnia ich szybkie przeżycie. Sadzonki klastra nie wymagają kilofa. Przeżywalność roślin wynosi prawie 100%.

Lepiej nie zarastać sadzonek. Najwyższy plon uzyskuje się sadząc rośliny 30-40-dniowe. Podczas sadzenia 50-dniowych sadzonek można stracić plon, ponieważ jego korzenie zostaną uszkodzone podczas przesadzania.

Dobre sadzonki do czasu sadzenia w otwartym terenie mają długość 15-20 cm, 3-4 prawdziwe liście i 0,3-0,4 cm średnicy.

Poza Uralem nasiona do sadzonek wysiewa się 15 marca, na środkowym pasie nie później niż 1 marca. Pojemniki do sadzenia przykrywa się torfem zmieszanym z diammofosem (40 g nawozu na 10 litrów podłoża).

Sadzenie porów na sadzonki zgodnie z kalendarzem księżycowym 2019

Często ogrodnicy kierują się kalendarzem księżycowym. Ta praktyka jest znana od czasów starożytnych. Rolnicy zauważyli, że cykle księżycowe wpływają na rozwój kultur. W fazie wzrostu sok rośliny jest skierowany do góry. A wraz ze spadkiem - do korzeni. Według tej wersji pory należy sadzić na rosnącym księżycu. Liście są cenione w tym warzywku.

Ponieważ nasiona sadzonek sadzi się od końca lutego do początku marca, dni od 7 do 13 marca będą do tego odpowiednie w 2019 roku. Nie zaleca się sadzenia podczas pełni i nowiu. A także dzień przed tymi fazami i dzień po nich.

Sadzenie porów

Pory wracają na swoje pierwotne miejsce nie wcześniej niż po 3-4 latach. Najlepsi poprzednicy kultury:

Por jest wrażliwy na wilgoć i płodność. Gleby gliniaste i zalewowe o pH zbliżonym do obojętnego nadają się do uprawy roślin. Glebę przygotowuje się jesienią - kopią łopatę na bagnecie i stosują nawozy mineralne. Na metr łóżka dodaj 100 g diammofoski. Nawóz można zastosować później - z wodą do nawadniania.

Nasiona wysiewa się na rabacie ogrodowym wraz z rozpoczęciem pierwszej pracy w polu. Sadzonki sadzi się 2 tygodnie później. Pierwsza data sadzenia sadzonek na otwartym terenie to 15 maja.

Pory uprawia się w wieloliniowych wstęgach w odstępie 30 cm i między roślinami w rzędzie 10-20 cm.Najwyższy plon (4-5 kg) uzyskuje się przy posadzeniu 40 roślin na metr kwadratowy.

W pierwszej połowie lata cebula rozwija się powoli, więc między rzędami można wysiewać szybko rosnące warzywa: szpinak, kalarepę, rzodkiewkę, marchewkę.

Aby przedłużyć okres użytkowania świeżych produktów, stosuje się letni wysiew nasion pora w otwartym terenie. W takich roślinach zjada się tylko młode liście.

Pielęgnacja porów jest prawie taka sama, jak pielęgnacja cebuli. Jedyną różnicą jest to, że rośliny należy wyrzucić 2-3 razy, przykrywając dolną część liści ziemią. Ta technika zapewnia wybielenie fałszywej łodygi.

Pielęgnacja roślin obejmuje:

• 2 opatrunek górny ze złożonymi nawozami;
• obróbka chemiczna w maju przeciwko muszce cebulowej;
• 2 hilling - pod koniec czerwca i pod koniec sierpnia;
• pielenie;
• podlewanie.

Kultura usuwa z gleby przeciętną ilość składników odżywczych, co wiąże się z niewielką objętością systemu korzeniowego.Jednocześnie por potrzebuje dużej żyzności gleby, ponieważ musi tworzyć imponującą masę nadziemną. Wczesne odmiany dojrzewające, które szybko tworzą plon, są szczególnie wymagające pod względem żywienia.

Por reaguje na materię organiczną, ale należy go wprowadzić jesienią lub pod poprzednią uprawę. Jeśli chodzi o nawozy mineralne, pory przede wszystkim wymagają potażu. Na drugim miejscu - azot, na trzecim - fosfor.

Fosfor przyczynia się do tworzenia silnych korzeni. Potas poprawia smak. Nawożenie azotem wspomaga wzrost liści.

Całe karmienie jest przerywane na miesiąc przed zbiorem, aby smak produktu nie pogorszył się.

Kultura jest wrażliwa na brak wilgoci w glebie. Gleba w łóżku ogrodowym powinna być zawsze lekko wilgotna.

Podczas suszy wzrost liści zatrzymuje się. Jeśli w tym czasie podlewasz cebulę, wlewając co najmniej 2 wiadra wody na metr kwadratowy, wzrost szybko się wznowi.

Nawadnianie kroplowe jest bardzo skuteczne, pozwalając utrzymać stałą wilgotność gleby w strefie korzeni. Można zastosować nawadnianie bruzd.

Nawóz

Por należy do roślin średnio głęboko ukorzenionych, ma duże wymagania pokarmowe.

Do uprawy tej cebuli najbardziej pożądany jest nawóz organiczny, dlatego należy ją uprawiać w pierwszym lub drugim roku po wprowadzeniu obornika, kompostu. Zalecana dawka to 30-40 ton na hektar (300-400 kg na sto metrów kwadratowych).

Nawóz organiczny, zwłaszcza niecałkowicie skompostowaną materię organiczną, nie należy stosować później niż rok przed sadzeniem. Lepiej jest posadzić por na miejscu jako drugie warzywo po dodaniu materii organicznej. Warzywa cebulowe dobrze rosną po zerwaniu wczesnych ogórków lub ziemniaków.

Im więcej czasu mija od stosowania obornika, tym bardziej w kolejnych latach konieczne będzie uzupełnianie tego typu nawożenia kompozycjami mineralnymi.

Do gleby aplikujemy nawóz mineralny (preparaty z podstawowymi składnikami pokarmowymi - NPK 3 tygodnie przed sadzeniem). W razie potrzeby stosuje się również opatrunek dolistny, zwykle z nawozami azotowymi, nie później niż 6 tygodni przed zbiorem. Ulewne deszcze wymagają 30% wzrostu dawek.

Orientacyjne dawki nawozów mineralnych (substancja czynna kg / na sto metrów kwadratowych):

• azot - 1-1,5;
• fosfor - 0,6-1;
• potas - 1-1,5.

Nawozy fosforowe i potasowe oraz połowę dawki azotu podaje się 2 tygodnie przed sadzeniem sadzonek, resztę azotu stosuje się później.

Dawki nawozów fosforowych ustala się na podstawie analizy chemicznej. Optymalna zawartość fosforu w glebie powinna wynosić co najmniej 60-80 mg / dm³. W przypadku braku zaleceń nawozowych przybliżona dawka to 1-1,5 kg / sto metrów kwadratowych w postaci podwójnego superfosfatu.

Zawartość potasu w glebie musi wynosić co najmniej 150 mg / dm³ na glebach lekkich i 300 mg / dm³ na glebach średnich. Wiosną siarczan potasu wprowadza się w dawce 1-2 kg / sto metrów kwadratowych.

Podczas sadzenia porów nawozy azotowe stosuje się zwykle dwukrotnie:

1. przed siewem (sadzenie sadzonek);
2. w fazie wzrostu rośliny - zwykle 2 miesiące po pierwszej dawce.

Opatrunek dolistny jest szczególnie cenny w fazie 4-6 liści.

Kiedy zbierać

Por nie spoczywa fizjologicznie i rośnie intensywnie przez cały sezon wegetacyjny, który może dochodzić do 220 dni. Zbierz tę cebulę na zielono.

Pory są 2-3 razy bardziej wydajne niż cebula.

W pierwszej połowie lata z porów produkują się produkty o masie pęczkowatej. Cebula jest zbierana selektywnie, gdy uformuje się 4-5 prawdziwych liści. Na środkowym pasie zbiór pora kończy się pod koniec października. Część cebuli można pozostawić w glebie i zebrać wiosną.

Odmiany wcześnie dojrzewające można zbierać 130-150 dni po wykiełkowaniu. Pierwsza liczba oznacza dojrzałość techniczną i zbiór selektywny, druga - czas masowego zbioru.

Rośliny podczas zbioru:

• lekko podważyć łopatą;
• ostrożnie usunięty z ziemi;
• wstrząsnąć glebą;
• liście są cięte o 2/3;
• wysuszony.

Zwalczanie chorób i szkodników

Najgroźniejszą chorobą porów, zwłaszcza w latach mokrych, jest rdza cebuli.Choroby mogą być dużym zagrożeniem dla upraw, w tym rdza, Alternaria, biała zgnilizna i zgnilizna korzeni porów.

Główne szkodniki pora:

• nicienie,
• gąsienice czerpaka,
• drutowce,
• mucha kapusta,
• wciornastki,
• mucha pora,
• ćma cebulowa,
• pająk.

Ciekawy artykuł na ten temat - Walka z drutowcem

Najbardziej niebezpieczne pod względem szkodliwości są wciornastki. Podejście do tego szkodnika powinno być takie samo jak w przypadku uprawy konwencjonalnej cebuli. Na początku sezonu mucha kapuściana jest niebezpieczna, a przy uprawie cebuli późną jesienią mucha pora.

Wciornastki tytoniowe

Wciornastki (Thrips tabaci) to polifag występujący na wielu rodzajach upraw i dzikich roślinach. Przez lata owad wyrządzał ogromne szkody nasadzeniom porów.

Dorosłe owady mają długość 1-1,3 mm. Ich kolor ciała jest inny - wiosną i latem - jasnożółty, zimą - ciemny. Larwy są podobne do dorosłych owadów, ale są bezskrzydłe. Wciornastki zimują w resztkach cebuli pozostawionych na polu, w magazynach oraz w górnej warstwie gleby. Latają nadlatują wiosną. Samice składają jaja w tkance roślinnej, po 4 dniach wylęgają się larwy. Każdego roku wykluwa się 4-6 pokoleń wciornastków.

Zdjęcie. Wciornastki: po lewej - dorosła samica, po prawej - larwa.

Objawy porażki... Wciornastki wysysają sok komórkowy z tkanki liści cebuli. Powietrze wnika do uszkodzonych komórek, powodując małe, biało-srebrne plamki (patrz zdjęcie).

W przypadku poważnych uszkodzeń plamy łączą się, pokrywając całą powierzchnię liścia. Plamy na liściach pojawiają się już kilka dni po inwazji dorosłych owadów. Początkowo są ledwo rozróżnialne i występują pojedynczo. Przy słonecznej i suchej pogodzie intensywne żerowanie i szybko rosnące szkodniki powodują większe szkody. Jedną roślinę może zaatakować kilkaset wciornastków na różnych etapach rozwoju. Częściej pojawiają się po wewnętrznej stronie liścia. Większość wciornastków, zwłaszcza larw, żeruje w dolnej części pora - na granicy zielonych i białych części liści. Wnikają w głąb roślin.

Środki kontroli... Wciornastki są trudne do kontrolowania ze względu na ich ciągłe naloty na cebulę innych gatunków żywicieli i ukryty sposób żerowania wewnątrz roślin. Rozpylanie należy rozpocząć po zauważeniu pierwszych uszkodzeń. Zabieg należy powtórzyć po 7 dniach. Po zebraniu cebuli zaleca się powtórzyć 2 opryski co 7 dni preparatami używanymi do przetwarzania zielonej cebuli. Skuteczne są również: Nurell Nurelle D 550 EC (0,5 l / ha), Ortin Orthene 75 SP (1 kg / ha), Reldan Reldan 400 EC (1,2 l / ha), Sumi-Alpha "Sumi-Alpha 050 EC (0,2 l / ha).

Mucha pora (cebula)

Niebezpieczny szkodnik oprócz cebuli uszkadza czosnek. W ciągu roku pojawiają się 2 pokolenia muchówki porowej. Cebula uszkodzona przez muchę często cierpi na choroby, chorobotwórcze bakterie i grzyby, które powodują gnicie.

Objawy porażki... Samice przebijają liście, piją płynący sok. Typowym objawem żerowania larw jest uszkodzenie zgrubiałej części łodygi pora. W miejscach penetracji samic tworzą się białe plamy biegnące rzędami wzdłuż liścia. Można tam również znaleźć jaja składane przez samice. Po kilku dniach wykluwają się z nich larwy, które schodzą wzdłuż roślin, tworząc wąskie tunele, tzw. Miny. Larwy pierwszego pokolenia powodują deformację liści i zapobiegają rozwojowi porów. Uszkodzenia spowodowane przez larwy drugiego pokolenia początkowo pozostają niezauważone. Na uszkodzonych obszarach tkanki, najpierw różowawe, potem brązowe ślady.

Walka... Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się szkodnika na plantacjach, należy postępować zgodnie z agrotechnologią uprawy porów, sadzić zdrowe sadzonki. W uprawie wczesnych odmian porów na letnie zbiory zaleca się stosowanie agrowłóknin, które chronią warzywa podczas nalotów samic i składania jaj. Lub wykonaj 2-3 zabiegi chemiczne w odstępie 10-14 dni.Niestety, chemikalia nie są skuteczne w zwalczaniu larw uwięzionych między liśćmi, które tworzą jadalną łodygę.

Ważnym czynnikiem jest lokalizacja łuku. Mucha często wybiera miejsca osłonięte od wiatru (między drzewami).

Po wykopaniu cebuli należy przeprowadzić głęboką orkę (kopanie), a porażone części roślin zebrać i spalić.

Ćma cebulowa

Szkodnikiem jest ćma (Acrolepia assectella) o długości 6-8 mm. Gąsienice od razu po wykluciu są prawie przezroczyste, w wyniku intensywnego żerowania mogą zazielenieć. Samice trzeciego pokolenia hibernują w dołach pozostawionych w ziemi, w pęknięciach kory drzew, w magazynach. Wiosną (w drugiej połowie kwietnia), gdy średnia temperatura powietrza przekracza 7 ° C, atakują uprawy pora. Składanie jaj rozpoczyna się w temperaturze 15 ° C na górnej stronie najmłodszych liści cebuli. Motyle są aktywne nocą, chowając się w dzień.

Objawy porażki... Młode gąsienice po wyjściu ze skorupy pozostają przez kilka godzin na powierzchni rośliny, następnie wgryzają się w tkanki i zjadają liście, powodując powstawanie podłużnych, jasnych żył. Skóra wysycha, a następnie pęka. Na liściach tworzą się długie, nierówne dziury, które zwijają się. Gąsienice najczęściej uszkadzają rdzeniowe liście pora, co hamuje wzrost szczególnie młodych roślin. Najbardziej niebezpieczna jest trzecia generacja ćmy cebulowej.

Zwalczanie ćmy cebulowej... Po zebraniu pora należy przeprowadzić głęboką orkę (kopanie) w celu zniszczenia gąsienic i poczwarek ukrywających się w szczątkach roślinnych. Najbardziej odpowiednim czasem na zabieg chemiczny jest okres pojawienia się czarnego łba gąsienic przed wgryzieniem się w rośliny. Ze względu na wydłużony czas lotu motyli opryski należy przeprowadzać 2-3 razy co 10-14 dni, począwszy od drugiej dekady maja. Zalecane preparaty - insektycydy:

• "Bazudin" Basudin 600 EW (0,35 l / ha),
• „Superkill” Cyperkil Super 25 EC (0,1 l / ha),
• „Decis” Decis 2,5 EC (0,3 l / ha),
• "Diazol" Diazol 500 EW (0,45 l / ha),
• Fastak Fastac 100 EC (0,09 l / ha),
• „Karate Zeon” Karate Zeon 050 CS (0,12 l / ha),
• Patriot Patriot 2,5 EC (0,25-0,3 l / ha).

Pająk

Czasami por jest atakowany przez przędziorka, który pojawia się masowo w sierpniu, uszkadzając rośliny znajdujące się na etapie zbioru. Najstarsze liście stają się matowe, suche.

Wybór miejsca na stronie

Do uprawy cebuli wskazane jest wybranie dobrze oświetlonego obszaru z długimi godzinami dziennymi. Nie zaleca się sadzenia roślin w cieniu drzew, obok budynków, ogrodzenia. Gleba powinna być lekka, żyzna i mieć neutralny odczyn kwaśny.

Możesz przygotować miejsce do sadzenia jesienią po zbiorach. Aby to zrobić, wykop ziemię na głębokość bagnetu łopaty, usuń wszystkie pozostałości roślinne i kamienie.

Dodaj mocznik lub nitrofosforan w ilości 20 g na metr. Dodatkowo możesz dodać 1 wiadro kompostu lub próchnicy.

Zalecenia dotyczące wyboru daty lądowania. Którą odmianę wybrać

Ojczyzną porów jest Azja Mniejsza. Jest to dwuletnia, odporna na zimno i kochająca wilgoć roślina z rodziny cebulowatych, osiągająca metr wysokości.

Opis kultury

Po 1 roku życia roślina wyrasta z korzeni z fałszywą białą cebulką. Średnica tej cebulki sięga 8 cm, a jej długość nie przekracza 12 cm. Sztuczna cebula jest zjadana.

Od 2 lat rośnie szypułka, osiągając długość do 2 metrów z kwiatami w kolorze różowym lub białym. Nasiona osiągają dojrzałość w pierwszym tygodniu września i zachowują żywotność przez 2 lata.

Uwaga! W przypadku błędów w pielęgnacji uprawy w wieku 1 roku może powstać strzała kwiatowa, a wtedy por nie będzie się nadawał do spożycia przez ludzi.

Roślina ma zielone liście typu pierzastego, podobne do lancetu. Wyrastają na łodydze o długości 60 cm, wczesną wiosną można je również jeść.

Zdjęcie: Chris Penny

Rodzaje i odmiany porów

Cała różnorodność odmian cebuli perłowej jest podzielona na 3 odmiany:

• wcześnie;
• środek sezonu;
• późno.

Wybierając czas sadzenia porów na sadzonki, należy wziąć pod uwagę cechy tych odmian:

Ważny! Odmiany późne w procesie przechowywania zwiększają 3-krotnie zawartość witaminy „C”. Można je przechowywać przez kilka miesięcy.

Pory można uprawiać zarówno z nasion, jak i przez sadzonki. W regionach południowych uprawia się go, wysiewając nasiona na rabatach w ogrodzie. Na innych obszarach rośnie przez sadzonki.

Przy wyborze odmiany brany jest pod uwagę region uprawy oraz osobiste preferencje ogrodnika. Jeśli por jest uprawiany w celu spożycia na świeżo, należy wyhodować odmianę wczesną. Jeśli celem jest zachowanie zbiorów zimą, należy uprawiać odmianę późno dojrzewającą.

Daty lądowania

W praktyce istnieją 3 metody uprawy porów z nasion:

• sadzonka;
• siew wiosną z nasionami w ziemi;
• zimowe sadzenie cebuli.

Dla każdego stanowiska zalecane są określone odmiany cebuli perłowej i metody ich uprawy. Często stosuje się metodę sadzonek.

Wybierając metodę uprawy przez sadzonki, ogrodnicy powinni mieć świadomość, że wiek sadzonych sadzonek powinien być równy połowie sezonu wegetacyjnego danej odmiany. Sadzonki wczesnych porów wchodzą na otwarty teren w wieku 60 dni, w połowie sezonu - 75 dni, a późne odpowiednio 90-100 dni.

Zdjęcie: funcrush28

Pochodzenie kultury

Nie wiadomo na pewno, skąd pochodzi to warzywo. Selekcjonerzy skłaniają się ku temu, że jego ojczyzną jest Mezopotamia, bo tak nazywa się region na terytorium Iraku i Iranu. Egipskie manuskrypty znalezione przez archeologów zawierają informacje, że budowniczowie piramid umieścili w swojej diecie warzywo podobne do pora. Cebula została sprowadzona do Morza Śródziemnego z krajów azjatyckich, używanych w Rzymie, Grecji i Europie. U przodka współczesnego pora bulwa była wyraźniejsza. Teraz kultura rośnie wszędzie.

Charakterystyka i opis pora:

• dwuletnie zioło;
• należy do rodziny cebul;
• rozmnażane przez nasiona;
• wysokość 0,4-0,9 m;
• w pierwszym roku wzrostu rozwija się system korzeniowy, biała noga rośnie do 12 cm przy średnicy 2-8 cm;
• w drugim roku roślina produkuje strzałę z nasionami.

Siew i pielęgnacja sadzonek

Glebę przygotowuje się wcześniej z torfu lub gleby z próchnicą (w kwiaciarni można kupić gotową mieszankę gleby). Możesz polecić dwa sposoby sadzenia nasion ogrodnikom:

• tradycyjne (na tacach lub doniczkach);
• w ślimaka (według metody Julii Minaevej).

Pory mają piękne i masywne liście.

Tradycyjna technika

Aby wyhodować sadzonki nadające się do sadzenia w otwartym terenie, potrzebujesz:

• Rozłóż przygotowaną mieszankę gleby równą warstwą w pojemniku. Wysokość tacy do sadzenia powinna wynosić co najmniej 10 cm. Dobrze zwilżyć.
• Wykonuj rowki w glebie w odstępach co 5 cm i na głębokości 1,5 cm.
• Skiełkowane nasiona zaleca się rozprowadzać w rowkach pęsetą pojedynczo co 3,5-4 cm Częstsze sadzenie będzie wymagało przerzedzenia pędów po wykiełkowaniu.
• Po posadzeniu nasiona należy posypać warstwą torfu i zwilżyć butelką z rozpylaczem. Podlewanie nie jest zalecane - spowoduje to zagęszczenie gleby i utrudni dziobanie.
• Po zejściu na ląd pojemnik przykrywa się polietylenem lub kawałkiem szkła i umieszcza w ciepłym miejscu z dobrym oświetleniem.

Sadzonki pojawią się za 4-7 dni, po czym należy usunąć folię, a nocą obniżyć temperaturę w pomieszczeniu do 15 ° C (w ciągu dnia temperatura w pomieszczeniu będzie wynosić 22-25 ° C). Warto zadbać o dodatkowe oświetlenie (do pełnego wzrostu sadzonek pora potrzeba 10-12 godzin światła dziennego). Aby uzyskać dodatkowe oświetlenie, możesz użyć lampy fluorescencyjnej.

Młode liście i fałszywe łodygi są używane zarówno na surowo, jak i gotowane.

Technika Julii Minaevy

Drugim sposobem wyhodowania sadzonek pora jest posadzenie ślimaka, zgodnie z zaleceniami Yulii Minaeva, zwyciężczyni konkursów dla ogrodników. Będzie to wymagało:

• taśma z dowolnego niesztywnego materiału budowlanego o szerokości 10 cm (pasek będzie musiał być zwinięty);
• gotowa gleba;
• guma apteczna;
• paleta nieco większa od zwiniętej taśmy.

Zasady sadzenia nasion cebuli są następujące:

• rozłożyć pasek na płaskiej powierzchni (podłodze lub stole) i posypać na nim gotową nawilżoną ziemię;
• cofnij się o 2 cm od jednej krawędzi taśmy i rozprowadź pęsetą kiełkujące nasiona w odległości 4 cm od siebie (każde ziarno cebuli należy ułożyć tak, aby lekko opadało w ziemię);
• pasek z ziemią, na którym został już wysiew, jest starannie zwinięty;
• gotową rolkę mocuje się 2 gumkami u góry iu dołu i umieszcza na palecie (krawędź, w pobliżu której odbywał się siew, musi znajdować się u góry);
• powstały ślimak zwilża się od góry z butelki z rozpylaczem i zamyka plastikową torbą (zaleca się również przymocowanie woreczka gumką).

Po wykiełkowaniu worek jest usuwany, a uprawa i pielęgnacja roślin odbywa się prawie tak samo, jak podczas sadzenia na tacy. Jedyną różnicą jest to, że podlewanie nie odbywa się z góry, ale wodę wlewa się na patelnię.

Letni mieszkańcy, którzy sadzili cebulę w bułkach, twierdzą, że jeden ślimak pozwala wyhodować więcej sadzonek pora na niewielkiej powierzchni parapetu. Ponadto ta metoda nie wymaga specjalnych kosztów. Jeden z letnich mieszkańców tak mówi o ślimakach: „Od kilku lat z powodzeniem uprawiam sadzonki na plastikowych paskach, a po nurkowaniu myję plastikowe paski i usuwam je do następnego sezonu, aby znowu wyrosły w nich sadzonki porów”.

Gdy kiełki osiągną wiek jednego miesiąca, zanurza się je w oddzielnych słoikach. Przed sadzeniem na ulicy należy wykonać 2 nawozy nawozami mineralnymi.

Uprawa sadzonek z nasion to okazja do uzyskania pełnego zbioru pysznego warzywa w jednym sezonie.

Soczysta łodyga w kroju

Jak wyhodować pory z nasion w jednym sezonie?

Nasiona pora można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren. Zaleca się to robić tylko w regionach południowych. W takim razie masz gwarancję zbiorów w tym sezonie. Pamiętaj, aby jesienią przygotować łóżka wcześniej i przykryć je czarną folią, aby lepiej się rozgrzać.

Nasiona wysiewa się w odległości 12-15 cm od siebie. Odległość między rzędami ok. 15 - 20 cm Dobrze podlewamy i przykrywamy łóżka materiałem pokryciowym łukami. Możesz siać sadzonki bezpośrednio w ziemi na zimę. Tylko strona jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Latem jest wykopywany i nawożony. W listopadzie nasiona układa się w odległości 20 cm od siebie w rowki co 8 - 12 cm.

Ale trzeba też wziąć pod uwagę warunki pogodowe. Jeśli pogoda jest zbyt ciepła, cebula wykiełkuje i wykiełkuje, a gdy zrobi się chłodniej, rośliny umrą. Dlatego na zimę musisz ściółkować próchnicą lub torfem. Następnie przykryj śniegiem. Potem na wiosnę wszystko długo się topi, a cebula później wykiełkuje.

Problemy z sadzonkami i ich rozwiązanie

Cebula to delikatna kultura, choroby i szkodniki nie omijają takiego „przysmaku”.Na pory często wpływają:

• mucha cebulowa;
• czarna pleśń;
• zgnilizna szyjki macicy;
• rdza cebuli;
• mączniak rzekomy.

Jeśli masz pewność, że sadzonki nie są zagrożone, nawet proste zaniedbanie warunków podlewania lub temperatury może doprowadzić do choroby cebuli. Dlatego uprawa sadzonek porów jest żmudnym zadaniem.

Najlepszym sposobem zapobiegania atakom chorób i szkodników jest dbanie o rośliny. Przede wszystkim nie zapomnij podlać i poluzować przejść na czas. Następną pozycją jest okres przydatności nasion do spożycia. Najlepiej jest używać nasion, które leżały od dwóch do trzech lat przed siewem. W ten sposób wszystkie szkodniki i wirusy (mozaika, rdza) umrą, zanim dostaną się do gleby.

• Mucha cebulowa jest bardzo podobna do zwykłej muchy domowej. Owad o długości około 5–6 mm składa larwy w glebie lub w materiale nasadzeniowym. Szkodniki zjadają łuskę, a następnie samą cebulę. Liście zaczynają wysychać i więdnąć, cała roślina obumiera później. Najlepszym lekarstwem jest potraktowanie cebulek roztworem soli. Rozcieńczyć w stosunku 350 g na 10 litrów wody. Materiał do sadzenia należy namoczyć przez krótki czas w takiej kąpieli solnej.
• Rdza cebulowa to plama, która rośnie jak płatki. Pokazują zarodniki grzyba, które łatwo przenoszą się z rośliny na roślinę. Najlepszą metodą zwalczania jest usunięcie i spalenie zainfekowanych piór oraz potraktowanie lekkim roztworem dowolnego fungicydu przeciwgrzybiczego.
• Mączniak rzekomy wygląda jak obumieranie i wysychanie końcówek piór, a następnie całej rośliny. Kolor od zielonego i nasyconego staje się bladoszary, bolesny, białawy. Plamy szybko rosną. Wszystkie zakażone rośliny należy usunąć, a resztę poddać obróbce. Najlepszymi lekami przeciwwirusowymi w tym przypadku są tlenochlorek miedzi i Fitosporin.

Galeria zdjęć: szkodniki i choroby cebuli

Dorosła muszka cebulowa nie jest tak przerażająca jak jej larwa

Żółto-pomarańczowe plamy na cebuli wskazują na zarażenie rdzą.

Mączniak rzekomy szybko rozprzestrzenia się między piórami cebuli
Sadzeniowa metoda uprawy porów to doskonały sposób na uzyskanie dobrych zbiorów. Trzeba tylko zwrócić uwagę na specyfikę odmiany, aby nie przegapić terminu przesadzania sadzonek do szklarni przed przymrozkami. A reszta sukcesu zależy od należytej dbałości o kulturę. Jak każde warzywo, pory wymagają uwagi i pracy, ale warto.

Opis botaniczny (ze zdjęciem)

Cebula perłowa lub, lepiej znana jako por, jest jasnym przedstawicielem rodzaju Cebula z rodziny Onion. Od czasów starożytnych uważany jest za pokarm bogatych i arystokratów ze względu na wiele korzystnych właściwości, ponieważ ma przyjemny egzotyczny smak ze słodką lub lekko korzenną nutą. W niektórych źródłach, gdzie istnieje opis botaniczny tego warzywa, por zalicza się do upraw jednorocznych.

Jest usuwany do przechowywania lub spożywany w tym samym roku, w którym wykonano sadzenie. Ale w rzeczywistości jest to roślina wieloletnia o dwuletnim cyklu rozwojowym. Na poniższym zdjęciu można zobaczyć jedną z odmian nadających się do uprawy w warunkach klimatycznych wielu regionów naszego kraju:

W pierwszym roku życia por tworzy fałszywą cebulkę, kłącze i duże, liniowo-lancetowate liście zebrane w gniazdo. Blacha liściowa ma długość do 60-80 cm, ich kolejny układ tworzy wachlarz, jak pokazano na poniższym zdjęciu. Od środka fałszywej żarówki bez cebulek lub z niewielką ich liczbą tworzy się łodyga o wysokości do 80-100 cm, która zależy od rodzaju rośliny. Jednocześnie długość cebulki może wahać się od 10 do 12 cm, a jej średnica nie przekracza 8 cm. Zjada się wybieloną część łodygi, która może mieć od 10 do 40 cm długości.

W drugim roku por wyrzuca szypułkę o długości do 2 metrów. Powstaje na nim kwiatostan parasolowy, składający się z małych kwiatów o białym, rzadziej różowym kolorze.W tych okresach roślina jest dość podobna do czosnku szerokolistnego. Kwiaty o szorstkich płatkach kwitną zwykle od początku czerwca i ustępują pod koniec lipca. Następnie, w sierpniu, bliżej września, powstają owoce - nasiona. Podobnie jak cebula są trójkątne i pomarszczone. Odsetek kiełkowania nasion jest dość wysoki i utrzymuje się na tym samym poziomie przez dwa lata, następnie powoli spada, po 4 latach jest bardzo bliski zeru.

Średnia waga jednej dojrzałej rośliny wynosi 200-300 gramów, są odmiany różniące się gigantycznymi rozmiarami, porozmawiamy o nich dalej i przyjrzymy się zdjęciu najlepszego z nich:

Opis rośliny

Por lub cebula perłowa to zielna roślina bulwiasta; w warunkach rosyjskich uprawiana jest jako dwuletnia kultura. Roślina była znana jeszcze w czasach starożytnego Egiptu i Rzymu, a rozpowszechniła się aktywnie podczas kolonizacji Europy.

Cebula zyskała szczególną popularność we Francji, gdzie nazywano ją „szparagami dla biednych”. Dziś jest uprawiany na przemysłowych i domowych działkach rolnych. Cechy botaniczne:

• wysokość waha się od 40 do 100 cm;
• w pierwszym sezonie powstaje silny system korzeniowy, reprezentowany przez żarówkę o średnicy do 8 cm;
• ma fałszywą łodygę, dużą objętość zielonych liści o kształcie liniowo-lancetowatym;
• w drugim roku powstaje szypułka, na której znajdują się białe lub różowe kwiaty zebrane w kwiatostan parasolowy;
• jesienią powstają nasiona, które mogą zachować żywotność do 2 lat.

Pory mają wysoką mrozoodporność, nadają się do uprawy w rejonach północnych, gdzie występuje późne i chłodne lato. Na południu kraju i w niektórych regionach centralnych sadzenie odbywa się bezpośrednio w ziemi, na północy i północnym zachodzie uprawa jest uprawiana przez sadzonki.

Plusy i minusy metody

Biennale zielne - popularne w całej przestrzeni poradzieckiej. Pozytywne cechy uprawy porów metodą sadzonkową to:

• możliwość uzyskania zbiorów (choć niewielkich) w domu;
• wykorzystanie pojemności dowolnego formatu;
• przygotować z wyprzedzeniem wygodniejsze miejsce w ogrodzie do dalszego kiełkowania;
• sprawdzenie przydatności nasion jeszcze przed rozpoczęciem sezonu.

Technika jest odpowiednia dla dosłownie wszystkich ogrodników: zarówno doświadczonych, jak i początkujących. Zwykle nie powoduje to trudności, jeśli impreza odbywa się ściśle według instrukcji.

Główny warunek, który jest bardziej przypisywany wadom techniki kiełkowania: osobliwość przygotowania nasion pora przed sadzeniem. Tutaj konieczne jest nie tylko zanurzenie w roztworze do dezynfekcji i aktywnego wzrostu. Początkowo używany jest termos z gorącą wodą.

Drugim minusem jest czas oczekiwania na pełne zbiory. Dopiero w drugim roku po posadzeniu pory będą miały pożądane właściwości i wygląd. Pojawia się również szypułka, która zawiera nasiona. Zbierając je, rolnik będzie mógł zwiększyć liczbę sadzonek.

Owocobranie

Przesadzanie kiełkujących pędów odbywa się w ścisłej kolejności: 1. Obfite podlewanie młodych pędów jest konieczne dla lepszego wyrywania z pojemnika wraz z glebą na korzeniach. 2. Aby wyjąć roślinę, wygodnie jest użyć widelca lub specjalnej szpatułki. 3. Sadząc pory w rzędzie, między sadzonkami należy zachować wolną odległość 3-5 cm lub przesadzać je do pojedynczych miseczek. 4. Dodać więcej ziemi i lekko ubić. 5. Podlewaj rośliny lekko, aby lepiej się zakorzeniły. 6. Odetnij trochę liście.

Rekomendacje! Aby uformować się zdrowy system korzeniowy i zagęścić łodygę rośliny, należy co 14 dni ciąć liście pędów, pozostawiając jedynie 8-10 cm liści.

Dlaczego pory idą w stronę strzałki: przyczyny, metody eliminacji

Por trafia w strzałkę: powody
Chcę od razu powiedzieć, że jeśli ściśle przestrzegasz wszystkich zasad uprawy porów, w końcu możesz uniknąć pojawienia się tak nieprzyjemnego problemu. W związku z tym staraj się terminowo podlewać uprawę, karmić ją i, oczywiście, nie zapominać o regularnym rozluźnianiu gleby i walce z chorobami i szkodnikami.

Jeśli chodzi o najczęstsze przyczyny pojawienia się strzały, doświadczeni ogrodnicy najczęściej identyfikują kilka. I co dziwne, wszystkie z nich są związane z sadzeniem roślin w ziemi.

Tworzenie się strzał na pniu można ułatwić:

• Średnica cebul po posadzeniu przekracza 5 milimetrów
• Nieprawidłowe przechowywanie materiału do sadzenia
• Nagłe zmiany wskaźników temperatury
• Niska temperatura gleby podczas sadzenia porów

Jak zapewne już zrozumiałeś, aby na pewno uniknąć pojawienia się strzał na uprawie, wystarczy wybrać odpowiedni materiał do sadzenia i posadzić go na łóżku ogrodowym tylko wtedy, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje.

Sadzenie cebuli do sadzonek na Syberii i Uralu:

W regionach Syberii i Uralu pory uprawia się w sadzonkach. Ze względu na warunki klimatyczne nie będzie działać w żaden inny sposób. Po prostu nie będzie miał czasu na dojrzewanie. Najlepiej zrobić to od końca marca do połowy kwietnia. Istnieje kilka etapów sadzenia:

• przygotowanie nasion, pojemników, gleby;
• wysiewanie nasion do gleby;
• pielęgnacja sadzonek.

Ponieważ cebula ta ma długie korzenie, wysokość pojemnika powinna wynosić co najmniej 10-15 cm.

Nasiona zalewamy ciepłą wodą przez 8 godzin i wyjmujemy w ciepłe miejsce, bliżej urządzeń grzewczych, aby utrzymać temperaturę. Następnie umieszczony w roztworze Fitosporin. Pojemniki myje się gorącą wodą lub roztworem manganu. Pamiętaj, aby go wysuszyć.

Glebę można kupić w sklepie, gotową. Ale zrobienie tego samemu nie będzie trudne. Aby to zrobić, użyj ziemi ogrodowej i próchnicy (1: 1). Dodaje się również trochę piasku. Mieszaninę należy zdezynfekować. Można to zrobić poprzez podgrzanie go w łaźni wodnej, w piekarniku lub trzymanie na zimno.

Mieszankę gleby rozprowadzamy w pojemnikach i zalewamy osiadłą wodą. Nasiona sadzimy po ziarnie w odległości 3 mm. i 8 mm. między rzędami. Przykryj folią spożywczą lub szkłem i umieść w ciepłym miejscu. Kiedy pojawią się sadzonki, zdejmujemy osłonę i przenosimy sadzonki w dobrze oświetlone miejsce. Temperatura powinna wynosić około + 15 ... + 20 ° С.

Po miesiącu rośliny są przerzedzane. Odległość między nimi powinna wynosić 5 cm Wyekstrahowane rośliny umieszcza się w oddzielnym pojemniku do uprawy. Dalsza opieka jest następująca:

• utrzymywanie temperatury w ciągu dnia + 20 ° С, w nocy + 12 ° С;
• podlewanie, gdy gleba wysycha i nawadnianie z butelki z rozpylaczem;
• nawożenie nawozami. Dodaj 1 litr. woda 2 gr. siarczek i mocznik potasu, 4 g superfosfatu;
• przycinanie liści co 10 do 14 dni. Ich wysokość nie powinna przekraczać 10 cm od powierzchni. W ten sposób system korzeniowy będzie się lepiej rozwijał;
• hartowanie. Procedura rozpoczyna się 20 dni przed zejściem na ląd. Najpierw są na krótki czas wyprowadzane na otwarte powietrze, stopniowo je zwiększając.

Wyrosłe sadzonki cebuli sadzimy na stałe, gdy mają dobrze rozwinięte 3-4 liście, grubość pnia 1 cm i wiek 1,5 - 2 miesiące. Najbardziej odpowiednim miesiącem na zejście na ląd jest początek czerwca, ponieważ nie ma już mrozów.

Kiedy sadzić pory, w zależności od regionu

W różnych miejscach w kraju i za granicą okres sadzenia porów na wiosnę nie jest taki sam. Zobaczmy, kiedy sadzić sadzonki porów w różnych regionach.

Jak wyhodować nasiona pora

Aby nie kupować nasion na następny rok, możesz samodzielnie zbierać materiał do sadzenia... Aby to zrobić, musisz zostawić kilka żarówek w ziemi. Po zimowaniu roślina wystrzeli strzałę i zacznie kwitnąć. Po kwitnieniu powstają strąki nasion, które dadzą nasiona.

Jeśli ta opcja nie jest odpowiednia, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami:

1. Wykop najlepsze cebulki w szklarni na wiosnę.
2. Kiedy rośliny wytwarzają pióra, nie przycinaj ich.
3. Łuk będzie strzelał strzałami, które utworzą strąki nasion.

Zanotuj:

Jak gotować marynowane pory

Jak prawidłowo ugotować zupę porową

Wybór odmian

Jeśli ogrodnik już zasadził i pracował nad stworzeniem plantacji porów, będzie miał wystarczającą ilość materiału siewnego. Jednocześnie szczególną uwagę zwraca się na przygotowanie nasion do przechowywania. W związku z tym odmiana jest już znana, a dalsza praca z nią nie będzie trudna.

Zakładając, że musisz kupić materiał, zwróć uwagę na:

• grupa dojrzewająca;
• nazwa odmiany cebuli;
• czas pobierania i sortowania nasienia;
• czy możesz zaufać dostawcy, sprzedawcy.

Zdecydujmy się na grupy dojrzewania. W sumie jest ich 3:

Odmiana odmianowa

Znane są wczesne, średnie i późne odmiany pora. Wczesne to Trąba Słonia, Westa, Goliat. Dojrzewają w sierpniu i są używane jako świeże lub w puszkach. W połowie sezonu są Bastion, Winner, Tango, Elephant. Przechowywany do 3 miesięcy.Późne odmiany pozostawia się na zimę w ziemi, zbierane wczesną wiosną. Późna cebula Karantansky, Elephant, Autumn giant.

Istnieją 2 sposoby uprawy porów: z nasion i sadzonek. W złych warunkach klimatycznych hoduje się je z sadzonek w celu dojrzewania. W regionach południowych gleba szybko się nagrzewa, więc można natychmiast wyrosnąć z nasion.

Regionalne cechy przygotowania sadzonek

Jeśli mieszkasz w zimnym regionie i decydujesz się sadzić pory w swojej okolicy, pamiętaj, że musisz je uprawiać tylko przez sadzonki. Musisz zacząć gotować wystarczająco wcześnie. Wynika to z faktu, że pory mają długi okres wegetacji: potrzebują około 6 miesięcy, aby rosnąć i rozwijać się.

Jak widać, przygotowanie i sadzenie sadzonek pora nie jest trudne i nawet początkujący mogą sobie z tym poradzić. Siej nasiona w odpowiednim czasie, zadbaj o sadzonki, posadź je prawidłowo, a na pewno otrzymasz zdrową roślinę i zapewnisz sobie dobre zbiory.