Kozy karłowate kameruńskie: opis rasy, pielęgnacja, zdjęcia i recenzje

Zwierzęta gospodarskie »Kozy

1260

Ocena artykułu

Przeczytaj także: Opis i uprawa pomidora "Supermodel" na otwarty teren

Kozy kameruńskie zyskują coraz większą popularność w gospodarstwach prywatnych i są hodowane jako żywy inwentarz w gospodarstwach, a nawet w mieszkaniach. Trzymanie kóz kameruńskich na ograniczonej przestrzeni pozwala na ich mały rozmiar.

Kozy kameruńskie

Historia wyglądu

Naturalnie niepiśmienne plemiona afrykańskie nie mogły opowiedzieć Europejczykom historii pochodzenia mini-kóz. Dlatego te rasy otrzymały swoje nazwy od regionów, w których po raz pierwszy znaleźli je biali.

Przodkiem obu ras był najprawdopodobniej kozioł karłowaty z Afryki Zachodniej. Ta rasa jest nadal szeroko rozpowszechniona w Afryce. Koza karłowata została znaleziona w Afryce Zachodniej, koza rasy nigeryjskiej (kameruńskiej) pierwotnie występowała w Dolinie Kamerunu, chociaż jest powszechna w całej Afryce Zachodniej i Środkowej. A dziś jest już na całym świecie.

Rasa kameruńska ma podwójną nazwę, ponieważ uskok Kamerunu przebiega tuż przy granicy tych dwóch krajów, a żeglarze po prostu kupowali kozy na wybrzeżu Zatoki Gwinejskiej. Kto jest w Nigerii, a kto w Kamerunie.

Te parzystokopytne przypływały do Europy jako pokarm dla drapieżnych zwierząt w czasie, gdy Wielka Brytania zbierała cuda z zamorskich kolonii dla swoich ogrodów zoologicznych. Krasnale docenili także żeglarze, którzy zaczęli zabierać je ze sobą na statki ze względu na świeże mleko i mięso. Kózki zajmowały mało miejsca, mniej też potrzeba było pożywienia, a mleko z nich można było uzyskać prawie jak od dużych ras.

Później mini-kozy kameruńskie zostały docenione także przez producentów mleka. Ale Pigmejowie zaczęli być hodowani nie tyle ze względu na mięso, co zwierzęta domowe. Mają bardziej atrakcyjny wygląd. Jeśli porównamy zdjęcie kozła kameruńskiego (nigeryjskiego) i kozła karłowatego, to staje się to oczywiste.

Ciekawy! Między amatorami, którzy trzymają Pigmejów jako zwierzęta domowe, a producentami kóz od tych samych Pigmejów, toczą się poważne bitwy.

Niektórzy nie mogą zrozumieć, jak można jeść takie urocze zwierzęta, inni są zakłopotani, odkąd kozy stały się nietykalne. Co więcej, nie każdy, kto ma do czynienia z rasami karłowatymi, a także ogólnie z kozami, zgadza się co do uroczych zwierząt.

Pochodzenie

Rasa przyjechała do nas z Afryki. Na „czarnym kontynencie” kozy swobodnie poruszają się po okolicy w poszukiwaniu pożywienia. Gdy nie można znaleźć pożywienia na ziemi i na krzakach, kozy z łatwością wspinają się na drzewa i żują liście z wierzchołków.

Mini kozy są również popularne w Ameryce. Ponadto USA wyhodowały własne rasy. Jak zauważają rolnicy, stworzenie nowego gatunku nie jest trudne, a proces krzyżowania prawie zawsze przynosi pozytywne rezultaty.

Takie rasy są również szeroko rozpowszechnione w Europie. Na przykład często można je znaleźć na osiedlach w Niemczech i Szwecji. „Dzieciaki” przybyły do Rosji w latach 90. ubiegłego wieku. Kluczowymi obszarami ich hodowli są obwody moskiewskie, nowosybirskie, kaliningradzkie i jarosławskie.

Opis

Różnorodna kolorystyka Kamerunu i ich podobieństwo do Pigmejów, a także obecność licznych krzyżówek ras karłowatych i kozłów karłowatych z dużymi, doprowadziły do tego, że opisy kozła kameruńskiego w różnych źródłach są bardzo różne.Dodaj do tego niewielką liczbę tych zwierząt w Rosji i odpowiednio niedobór informacji o nich, a twoja głowa dostanie zawrotu głowy.

Przeczytaj także: Jak przechowywać chrzan przewijany. Jak oszczędzać chrzan na zimę Jakie sposoby oszczędzania są skuteczne

Większość różnic dotyczy wielkości tych karłów. W źródłach rosyjskojęzycznych można znaleźć informację, że rozmiar kozła kameruńskiego nie przekracza 50 cm, a to jest wielkość kóz. Kobiety są jeszcze mniejsze. Waga kozy wynosi zwykle 25 kg, bardzo rzadko dochodzi do 35 kg. Macica waży zwykle 12-15 kg. Wobec braku Rosyjskiego Stowarzyszenia Kóz Kamerunskich trudno powiedzieć, czy ta informacja jest prawdziwa.

Opis rasy kóz kameruńskich, podany przez American Goat Society i American Dairy Goat Association, wskazuje, że samica powinna mieć do 57 cm w kłębie, a samiec nie więcej niż 60 cm. z innego stowarzyszenia kóz karłowatych, samce powinny idealnie osiągnąć 48-53 cm, przy maksymalnej dopuszczalnej wysokości w kłębie 58 cm Kozy w tym skojarzeniu idealnie mają 43-48 wzrostu, a maksymalny wzrost w kłębie 53 cm.

Różnica wysokości aż 10 cm pozostawia sporo miejsca na „kreatywność”. Dobrze, jeśli efektem kreatywnego podejścia jest po prostu „mini”, a nie zwykła koza kundel, która została rozdrobniona w wyniku chowu wsobnego.

Uwaga! Kameruńczycy żyją 10-15 lat.

Koza kameruńska ma małą suchą głowę, cienką szyję, stosunkowo szeroki grzbiet i cienkie nogi, które są dłuższe niż u kozła karłowatego, co jest charakterystyczne dla ras mlecznych.

Pigmeje różnią się od Kamerunu krótszymi nogami, grubszą szyją i większą masą mięśniową. Wzrost obu ras jest taki sam. Ponadto obie rasy mają rogi, ale hodowcy kóz mlecznych często odsączają zwierzęta, aby uniknąć obrażeń.

Zdjęcie kozła kameruńskiego.

Zdjęcie kozła karłowatego.

Gołym okiem widać, o ile nogi drugiego są krótsze niż nogi pierwszego.

Ta sama sytuacja jest widoczna na zdjęciu kozła kameruńskiego (u góry) i Pigmejusza (u dołu).

Pigmeje są też zwykle bardziej puszyste, dzięki czemu są bardziej popularne wśród miłośników kóz karłowatych.

Przeczytaj także: Najlepsze odmiany buraków pastewnych dla otwartego terenu w regionie moskiewskim. Nasiona buraków: najlepsze odmiany na otwartym terenie na Uralu iw regionie moskiewskim

Uwaga! Krasnoludy to nie tylko tubylcy Afryki Zachodniej i Środkowej.

Istnieją inne miniaturowe rasy kóz. Jeden z nich został wyhodowany w Australii specjalnie jako zwierzę domowe. Na drugim miejscu znalazły się cechy produkcyjne tej rasy.

Zabarwienie

Będziemy musieli od razu zdecydować, o którym z afrykańskich krasnali mówimy przy zakupie. Kozy karłowate mają bardzo ograniczoną liczbę kolorów i zawsze mają brązowe oczy. U kóz mlecznych kameruńskich zmienność wybarwienia praktycznie nie ma granic. Mogą być dowolnego koloru. Niektóre kozy kameruńskie mają niebieskie oczy. Dlatego też, jeśli sprzedawane koźlę jest srokate lub nakrapiane, a nawet ma niebieskie oczy, prawie na pewno jest to koza mleczna z Kamerunu.

Postać

Pod względem zachowania kozy karłowate nie różnią się od swoich dużych odpowiedników. Są złośliwi i uparci. Jeśli Kamerun wpadł jej do głowy, że „musi tam iść”, będzie dążyć „tam” ze wszystkich sił. Chwila będzie czekać, gdy dostęp do pożądanego dla niej miejsca otworzy się i natychmiast wycieknie.

W przeciwieństwie do opinii o kozłach kameruńskich, nawet niekastrowane kozy nie różnią się złośliwością. Ich walka z człowiekiem nie wynika ze złego charakteru, ale z naturalnego pragnienia, aby jakiekolwiek zwierzę stadne znalazło swoje miejsce w hierarchii stada. Ale wzruszający wygląd i niewielkie rozmiary uniemożliwiają właścicielowi uchwycenie momentu, w którym koza zaczyna próbować granic tego, co jest dozwolone. W efekcie kozioł dochodzi do wniosku, że jest liderem stada i próbuje „postawić” właściciela „na miejscu”.

Aby zastąpić przywódcę i zająć jego miejsce, będziesz musiał poważnie walczyć ze zwierzęciem.Stąd opinia o wrogości dorosłych kóz. Tak czy inaczej, nadal musisz walczyć z kozą i lepiej już na samym początku „złapać” jego ingerencję w przywództwo. Wtedy możesz sobie poradzić z „małą krwią”.

Ogólnie rzecz biorąc, Kameruńczycy są bardzo czułymi i kochającymi stworzeniami. Bardzo łatwo przyzwyczajają się do właściciela, jeśli ich nie urazisz.

Ciekawy! Kozy kameruńskie nie lubią wody tak jak koty.

Można je nawet ukarać w taki sam sposób jak koty: spryskać wodą z butelki z rozpylaczem.

Charakterystyka produkcyjna

Jeśli weźmiemy pod uwagę amerykańską linię kóz karłowatych z Kamerunu, ich produktywność jest naprawdę niesamowita. W szczytowym okresie laktacji kozy te mogą wyprodukować do 3,6 litra mleka dziennie. Chociaż ich wydajność faktycznie waha się od 0,5 litra do 3,6 litra dziennie i średnio nieco ponad litr. To, ile mleka daje dana koza kameruńska, zależy od jej diety, wydajności mlecznej danego zwierzęcia oraz do której linii należy. Ale nie powinieneś liczyć na więcej niż 1,5 litra mleka dziennie.

Mleko kozie z Kamerunu jest wysoko cenione ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, którego średnia wartość wynosi 6,5%. Czasami zawartość tłuszczu może wzrosnąć do 10%. Mleko jest bezwonne i ma kremowy smak. W recenzjach zagranicznych właścicieli kóz kameruńskich pojawiają się wyznania, że „oszukali” przyjaciół. Mężczyzna szczerze wierzył, że pije krowie mleko.

Zalety i wady rasy

Zaletami rasy są ekonomia ich utrzymania i dość duża mleczność.

Ważny! Rasa ta może rozmnażać się przez cały rok.

Dzięki tej funkcji 3-4 kozy, kociaki w różnym czasie, wystarczą na pokrycie potrzeb mlecznych małej rodziny przez cały rok.

Poważną zaletą jest bezproblemowe wykarmianie kóz kameruńskich. U kóz karłowatych powikłania związane z jagnięciem są rzadkie. Dorosły Kamerun sprowadza 1-2 dzieci.

Wady to „lepkość” Kamerunów. Jeśli macica jest przyjazna człowiekowi, dziecko nie będzie się go bał. Zwłaszcza jeśli komunikujesz się z dzieckiem od urodzenia. Ta opcja jest preferowana przez właścicieli krasnoludków, którzy nie chcą, aby ich zwierzaki dosłownie przechadzały się później po ich głowach.

Dzięki zwyczajowi w Rosji, zaraz po urodzeniu, wyjmowania dzieci z macicy i ręcznego karmienia, właścicielowi Kamerunu grozi poważny ból głowy. Dzieciak naprawdę staje się wymagający i denerwujący. Jest to zrozumiałe z naukowego punktu widzenia: drukowanie, ale bardzo niewygodne w życiu codziennym.

Model dziedzińca

Różnica między tą rasą mini a innymi tkwi w rogach. Są znacznie mniejsze i zakrzywione do wewnątrz. Rasa ma duże odstające uszy i krótki ogon. Wysokość kóz do 50 cm, długość ciała do 70 cm Maksymalna waga zwierząt to 25 kg. Futro jest bardzo grube i krótkie. Najczęściej są to osoby o ciemnym kolorze z jasnymi plamami.

Przeczytaj także: Tabela wysiewu nasion do sadzonek w 2020 roku: daty siewu, księżycowy kalendarz siewu ogrodnika

Mleko jest bardzo smaczne, kozy są w stanie wyprodukować do 2 litrów mleka o zawartości 5% tłuszczu dziennie. Mleko z tych kóz ma wystarczającą ilość składników odżywczych i witamin.

Zawartość

Potrzeby kóz karłowatych różnią się od potrzeb większych gatunków, chyba że w mniejszym stopniu. Życie w surowych afrykańskich warunkach nauczyło te zwierzęta zadowalania się niewielką ilością. Muszą nawet być ograniczone w paszy zbożowej, aby kozy nie stały się otyłe.

Jeśli amator miał już kilka kóz, to nawet nie pojawi się pytanie, jak zatrzymać kozę kameruńską. Obawy, że afrykańskie zwierzę nie zniosą zimna, są bezpodstawne. Klimat Afryki nie jest tak łagodny, jak wszyscy myśleli. Często nawet powyżej zera temperatury przy dużej wilgotności powietrza i silnych wiatrach są odczuwalne jako poniżej zera.

Kozy kameruńskie nie lubią wilgoci i potrzebują suchego pomieszczenia. W mrozie zakopią się w głębokiej ściółce.Ogólnie rzecz biorąc, Kameruńczycy nie są bardziej wymagający pod względem klimatu niż kozy nubijskie lub saaneńskie.

Ważny! Trzymanie kóz kameruńskich w mieszkaniu jest niepożądane.

Kozy są z natury niszczycielami. Potrafią skakać po ścianach i szafach, a także koty. I ten sam psotny. Ale kota można nauczyć robić swoje interesy w kuwecie, a Kamerun można tylko nauczyć, aby nie robił swoich interesów w miejscu do spania. Dlatego nawet jako zwierzę domowe Kameruńczyk musi mieszkać w oddzielnym pomieszczeniu na podwórku.

Cechy chowu i pielęgnacji kóz karłowatych kameruńskich

Hodowla kóz, pomimo ich zdolności do życia w każdych warunkach, jest zalecana w gospodarstwach lub na innych terenach otwartych.

Obowiązkowe do hodowli i opieki nad potomstwem są:

jasny, suchy, absolutnie czysty i przestronny pokój;
temperatura pokojowa w pomieszczeniu latem i nie niższa niż +17 stopni zimą;
obecność woliery lub wybiegu do chodzenia;
ściółka ze słomy lub siana.

Przeczytaj koniecznie:

Rasa kóz Zaanen: opis i cechy charakterystyczne, pielęgnacja i utrzymanie, produktywność

W samym procesie hodowli nie ma trudności, kozy dobrze znoszą ciążę i poród. Dzieciom zaleca się odsadzenie od matki natychmiast w dniu ich urodzin i samodzielne karmienie siarką w pierwszym tygodniu życia.

Po pierwszym tygodniu codzienna dieta niemowląt zawiera 4-5 gramów soli i czyste, świeże siano. W trzecim tygodniu podaje się już zwykłe mleko. Musisz karmić dzieci co najmniej 4 razy dziennie.

Po osiągnięciu młodego wieku 1,5 miesiąca płynnie przenosi się do pełnowartościowej diety osoby dorosłej, z wyłączeniem mleka, z dodatkiem owsa, otrębów, warzyw i zbóż.

Ważny! Dzieciom należy regularnie podawać witaminy i pokruszoną kredę, aby wzmocnić kości.

Po ukończeniu 2 miesiąca życia wszyscy Kameruńczycy muszą przeprowadzić profilaktykę przeciwko pasożytom trzy razy w roku, a także raz w miesiącu podcinać i leczyć kopyta.

Wybór

Aby uzyskać mleko, lepiej wybrać kozę z co najmniej jedną jagnięciną. U takiego zwierzęcia strzyki są już wystarczająco rozwinięte, aby stworzyć minimum niedogodności podczas dojenia.

Uwaga! Kameruńczycy różnią się od Pigmejów także wielkością sutków.

Pigmeje mają bardzo małe strzyki i nie nadają się do dojenia. Sutki i wymiona Kamerunu są znacznie większe.

Sposoby wyboru odpowiedniej kozy kameruńskiej są takie same, jak przy wyborze dużych ras mlecznych:

prawidłowy wygląd zewnętrzny;
wymię bez skaz o regularnym kształcie;
kontrola mleczności przed zakupem;
bez dodatkowych sutków.

Dla Kamerunu posiadanie tylko dwóch głównych sutków jest bardzo ważnym czynnikiem. W przypadku dużej kozy ten problem można zaniedbać, ale ponieważ kozę kameruńską trzeba doić dosłownie trzema palcami, dodatkowe sutki będą bardzo przeszkadzać.

Młodzi Kamerunowie doić kciukiem, palcem wskazującym i środkowym. Po drugim owieniu matki można już doić pięścią, ale w tym przypadku palec wskazujący jest wykluczony z procesu.

Film pokazuje, że Kamerun ma dość duże sutki. Ale o „oswojeniu od dzieciństwa” - chwytem marketingowym.

Ważny! Lepiej nie jeść mleka przez pierwsze 2 tygodnie, podając je dziecku.

Jeśli dziecko zostanie pozostawione pod macicą, najpierw trzeba będzie usunąć resztki. W tym przypadku przez pierwsze 2 tygodnie macica produkuje siarę, nawet jeśli nie jest już nie do odróżnienia od koloru mleka. Ale to nic nie smakuje. Po 2 tygodniach mleko staje się słodkie.

Główne wymagania dotyczące żywienia Kamerunu

Najważniejszym składnikiem programu żywienia zwierząt jest jod. Koza powinna otrzymywać 0,15-0,8 mg na 1 kg karmy dziennie. Kozy dobrze jest karmić słomą owsianą lub jęczmienną jako paszą humanitarną. Siano powinno mieć maksymalną wilgotność 17 procent.

Przed użyciem słomkę kroimy na 3 cm kawałki i moczymy w ciepłej wodzie. Do wody dodaje się sól - 5 g na 10 litrów wody. Opadłe liście i miotły są uważane za cenne uzupełnienie karmienia.Fosfor jest niezbędnym pierwiastkiem dla dzieci. W korycie musi być sól do lizania.

Ogromna popularność kóz kameruńskich wśród rolników powstała dzięki ich uroczemu wyglądowi, życzliwości, odporności na wiele chorób i wysokiej produktywności. Na pytanie, czy trudno jest opiekować się kozą, odpowiedź jest jednoznaczna - nie. Najważniejsze jest przestrzeganie zaleceń specjalistów dotyczących utrzymywania i karmienia.

Kozy kameruńskie - na wideo:

Referencje

Galina Lushchik, Vsevolozhsk

Bardzo podobał mi się opis rasy kóz kameruńskich, a na zdjęciu są generalnie urocze. Długo szukałem, znalazłem tylko w Ługańsku. Przywieźli mi kilka dzieci. Cóż, tak, słodziaki. Kiedy śpią. Gdy tylko się budzą, zaczynają wszystko rozprzestrzeniać. Oczywiście nie z powodu złośliwości, po prostu grają. Ale koty uciekają już na pierwszy znak, że dzieci nie śpią. Kogut stracił grunt pod nogami. Na razie boją się tylko gęsi. Ale dzieci są wciąż małe, rogi tak naprawdę nie odrosły, chociaż już próbują to wykorzystać.

Alexander Sokolov, s. Dulyapino

Zabrałem Kamerunów, bo w stodole mam mało miejsca, a żona torturowała mnie, że dziecko potrzebuje mleka koziego. Postanowiłem więc, że jeśli zdobędziemy przynajmniej szklankę dziennie, to nam wystarczy. 2 kozy żyją już czwarty rok. Szczerze mówiąc, mleko okazuje się czymś więcej niż szklanką. Teraz sami musimy jeść owsiankę w mleku prawie codziennie.