Dlaczego mucha owocowa zaczyna się w mieszkaniu i jak się jej pozbyć

Jak długo żyje mucha domowa i jej uliczni krewni? Porównajmy długość życia różnych gatunków tych owadów.

Przeciętna żywotność muchy jest krótka - tylko 2-4 tygodnie, czasem trochę dłużej, jeśli warunki życia są jak najbardziej sprzyjające. Ale podczas swojego krótkiego życia owad ten udaje się wyhodować kilka pokoleń potomstwa, więc czasami wydaje się, że te same osobniki żyją niewyobrażalnie długo.

Projekt „Budowa muszki owocowej na przykładzie rękodzieła dziecięcego”

Model muchy wykonany ze złomu.
Ciało składa się z trzech części: głowy, klatki piersiowej, brzucha.

• Głowa zawiera to, co nazywamy mózgiem, chociaż inne części ciała owada są również odpowiedzialne za przechowywanie informacji i kontrolowanie ruchu. Aparat ust znajduje się również na głowie, oczy mają zwykle owalny kształt i krótkie czułki, które odpowiadają za zmysł węchu.
• Klatka piersiowa jest środkową częścią ciała i można ją porównać do jednego dużego mięśnia. Do niego przymocowane są trzy pary nóg i skrzydeł. Noga składa się z kilku segmentów, na końcu każdej kończyny znajdują się pazury. Pomagają przylegać do powierzchni.
• Narządy wewnętrzne znajdują się w jamie brzusznej. Muszki owocówki, jak każdy owad, nie mają płuc, ale mają otwory zwane przetchlinkami zlokalizowane pod klatką piersiową i odwłokiem.

Proponujemy wykonanie zadania twórczego, które pozwoli Ci stworzyć model muchy przy pomocy materiałów odpadowych, a także szczegółowo zbadać jej strukturę.

Czego potrzebujemy:

• 2 owalne balony i 1 podłużny balon;
• kawałek przezroczystego plastiku;
• stara gazeta;
• 2 szklanki mąki
• woda;
• 1 łyżka. l. Sól;
• Miska;
• 8 czyścików do butelek lub 8 drutów z włosia (2 krótkie);
• farby akrylowe;
• trwałe markery;
• taśma izolacyjna;
• Super klej.

Postęp eksperymentu:

1. Aby stworzyć makietę muchy, znajdź jej zdjęcie w Internecie i dokładnie je przestudiuj.
2. Napompuj jeden balon na głowę, większy drugi balon na klatkę piersiową i trzeci balon jeszcze większy na brzuch.
3. Użyj taśmy klejącej, aby przymocować głowę po jednej stronie klatki piersiowej, a brzuch po drugiej.
4. Wrzuć do miski 2 szklanki mąki, 1 łyżka. l. sól, 2 szklanki wody do uzyskania jednorodnej płynnej masy bez grudek.
5. Rozerwij gazetę na paski o szerokości około 1,5 cm i zanurzając je w masie mąki, dokładnie zawiń balony.
6. Pozostaw do wyschnięcia na 1-2 dni.
7. Przyklej 2 krótkie przewody do głowicy na superglue - otrzymasz anteny. Przyklej 6 długich drutów parami do miejsca na klatce piersiowej, w którym nogi wyrastają z muchy.
8. Wytnij skrzydła z plastiku, narysuj na nich wzory. Następnie przyklej je na klatce piersiowej. Pozostaw balony nienaruszone w środku.

Wynik:

1. Dlaczego wykonałeś układ muszki? Co zrozumiałeś podczas konstruowania muchy? Co byś zmienił podczas eksperymentu i w samym układzie, aby go ulepszyć?
2. Ten projekt pozwala w zabawny sposób stworzyć model muszki owocowej i zbadać jej budowę. Dzieci są zainteresowane stworzeniem czegoś nowego własnymi rękami, a stworzona przez Ciebie i Twoje dziecko mucha będzie godną ozdobą domu lub dobrym prezentem dla bliskich krewnych.

Odniesienie historyczne

Po licznych próbach wszedł do służby w armii radzieckiej w 1972 roku. Poprzednikiem RPG-18 jest kumulatywny granat przeciwpancerny RKG-3.Cel - walka z czołgami, bojowymi wozami piechoty, samobieżnymi instalacjami artyleryjskimi i innymi typami pojazdów opancerzonych, eliminacja sił wroga w pomieszczeniach, budynkach i konstrukcjach.

Możliwość stworzenia nowego działa przeciwpancernego jest całkiem zrozumiała, ponieważ możliwości ognia poprzednika ręcznego granatu typu RKG-3 są minimalne. Początkowo granatnik Fly RPG-18 został zaprojektowany na bazie amerykańskiego granatnika przeciwpancernego M72. To właśnie ten model broni został użyty jako model do rozwoju radzieckiego RPG-18.

Projekt „Jak widzi mucha?”

Do eksperymentu będziesz potrzebować plastikowych rur.

W świecie owadów istnieje wiele rodzajów oczu. Oczy muchy są złożone, składają się z dużej liczby soczewek. Taka konstrukcja pozwala na oglądanie świata z szerokiego kąta widzenia, ale jednocześnie obiekty nie są wyraźnie widoczne. Wizja muchy różni się od tego, co widzą zwierzęta, a nawet wiele innych owadów.

Dzięki temu eksperymentowi będziesz mógł zbliżyć się do zrozumienia, jak mucha widzi otaczający ją świat. Z pewnością będzie to pouczające, a także bardzo nietypowe.

Czego potrzebujemy:

• 12 plastikowych słomek;
• Szkocka.

Postęp eksperymentu:

1. Zbierz razem słomki.
2. Zabezpiecz je dobrze taśmą.
3. Przyłóż jeden koniec pakietu do oka i spójrz przez niego drugim okiem zamkniętym.

Przyłóż jeden koniec pakietu do oka i spójrz przez niego drugim okiem zamkniętym.

Wynik:

1. Trudno jest spojrzeć przez taką belkę. Tak z grubsza możesz zobaczyć, czy masz złożone lub złożone oczy.
2. W przypadku jednoczesnej obsługi wielu soczewek większość owadów o skomplikowanych oczach traci ostrość widzenia. Fasetowane oczy pomagają owadom widzieć, ale ich wzrok nie jest tak wyraźny jak u ludzi.

   
   Jak widzi mucha, owady i ludzie.

3. Czy kiedykolwiek widziałeś w filmach lub w telewizji, jak świat ukazuje się oczami owada? Powyższe zdjęcie pokazuje, jak widzą różne typy oczu. Powyższy obrazek pokazuje to, co zwykle widzą owady, ale teraz wiesz, że bardziej przypomina obraz w środku. Dolny obraz przedstawia klarowność i rozdzielczość ludzkiego oka w przeciwieństwie do obrazu środkowego.

Czym oni są

Każdy gatunek much należy do rzędu muchówek; wyróżniają się od innych krewnych dużymi fasetowanymi oczami, które zapewniają widok na prawie wszystkie 360 ​​stopni. W zależności od odmiany mogą mieć inny cykl życia, rozmnażanie i wzorce żywieniowe. Ich aparat ustny też jest inny:

• Lizanie;
• Ssanie piercingu;
• Cięcie-ssanie.

Istnieją podgatunki, które w ogóle nie wymagają jedzenia, dlatego nie mają aparatu ustnego. Każda mucha posiada tzw. Zhuzhuli - symetryczne zredukowane skrzydła umieszczone w odcinkach piersiowych. To oni trzymają stwora w powietrzu, emitując przy tym charakterystyczny brzęczący dźwięk, dzięki czemu niezwykle trudno jest złapać muchę rękami.

Projekt stylu życia muszek owocowych

Eksperymentuj z fototaksją, geotaksją i chemotaksją u muszek owocówek.

Muszka owocowa często staje się przedmiotem badań etologii, nauki badającej wrodzone zachowanie wszystkich żywych organizmów. Ten sam typ zachowania jednego typu organizmów, który jest ich odpowiedzią na bodziec zewnętrzny, nazywa się taksówkami. W tym eksperymencie zbadasz fototaksję, geotaksję i chemotaksję u muszek owocówek.

Obserwowanie chemotaksji powinno być szczególnie zabawne, ponieważ możesz przetestować dowolny produkt.

Czego potrzebujemy:

• 4 wysokie puste plastikowe butelki;
• nożyce;
• przezroczysta taśma;
• Muchy Drosophila (Drosophila typu dzikiego);
• lodówka;
• czysty stół;
• czarny gruby papier;
• lejek;
• wata;
• cukier;
• Sól;
• proszek do pieczenia;
• świeże owoce (niedojrzałe i przejrzałe);
• ocet winny;
• woda;
• inne produkty do odkrycia.

Postęp eksperymentu:

1. Przed rozpoczęciem eksperymentu konieczne jest, aby muchy Drosophila trochę zwolniły. Aby to zrobić, umieść je w lodówce na 15-30 minut;
2. Daj muszkom owocowym kilka minut na odpoczynek między eksperymentami;
3. Teraz musimy połączyć dwie butelki: nożyczkami odciąć spód wszystkich plastikowych butelek;
4. Włóż jedną butelkę do pustego dna innej butelki; Zabezpiecz je taśmą;
5. Zamknij szyje wacikiem;
6. Zrób identyczny drugi aparat.

Eksperyment fototaksji

1. Przymocuj czarny papier do jednej strony pierwszego aparatu;
2. Ostrożnie przeciągnij 6-20 muszek owocówek przez jedną z szyjek;
3. Połóż aparat na boku;
4. Poczekaj około 20 minut;
5. Policz, ile muszek owocowych znajduje się w jaśniejszej części butelki. Odejmij tę liczbę od sumy, aby określić, ile jest w ciemnej części;
6. Zapisz wyniki.

Eksperyment z fototaksją w locie.

Eksperyment geotaksji

1. Wrzuć 6-20 muszek owocowych do drugiej komory;
2. Trzymaj aparat pionowo przez 10 minut;
3. Policz liczbę muszek owocówek w dolnej połowie butelki;
4. Porównaj tę liczbę z liczbą muszek owocówek w górnej połowie butelki;
5. Zapisz wyniki.

Eksperyment w locie z geotaksją.

Eksperyment chemotaksji

1. Jeśli w następnym eksperymencie planujesz użyć suchych substancji, takich jak soda oczyszczona lub cukier, najpierw rozpuść po łyżce każdego z nich w wodzie;
2. Upuść 5-10 kropli interesującej Cię substancji na osobne waciki;
3. Umieścić wacik nasączony jedną z badanych substancji na jednym końcu butelki. Drugi koniec każdej komory należy przykryć wacikiem nasączonym wyłącznie wodą. Zastanów się, dlaczego używa się wacika namoczonego w wodzie;
4. Po 10 minutach policz, ile muszek owocowych znajduje się po obu stronach komory;
5. Zapisz wyniki.

Eksperyment z chemotaksją w locie.

Wynik:

1. Drosophila częściej wykazuje pozytywną fototaksję, innymi słowy, kieruje się w stronę światła;
2. Wykazują silną ujemną geotaksję, lubią poruszać się w górę;
3. Podczas eksperymentu z chemotaksją zauważysz, że muszki owocowe preferują słodkie pokarmy i ocet, który można znaleźć w gnijących owocach, ich ulubionym pożywieniu.

O korzyściach

W mieszkaniu lub domu prywatnym muchy są niepożądanymi gośćmi. Nawet jeśli są to bezpieczne muchy domowe, nie wiadomo, dlaczego wirując w przestrzeni pod żyrandolem, siadając na smacznych produktach, denerwują właściciela domu jednym faktem swojej obecności. Niektóre z nich nie są groźne, a nawet korzystne, ale inne mogą zarazić cię groźną chorobą. W sumie istnieje około 75 tysięcy gatunków, które można wykorzystać do przyniesienia korzyści:

• Larwy bzygowatych oczyszczają rośliny z mszyc;
• Larwy niektórych gatunków są stosowane w leczeniu zgorzeli.

Wszystkie są integralną częścią istniejącej biosfery. Chociaż niektórzy ludzie byliby szczęśliwi mogąc wytępić wszystkie muchy na świecie, ich brak poważnie zakłóci łańcuchy pokarmowe i doprowadzi do zakłócenia ekosystemu. Ich larwy i same dorosłe muchy służą jako pokarm dla różnych zwierząt, brzęczące owady pomagają roślinom w zapylaniu, przyspieszaniu rozkładu, a nawet zjadaniu robaków i gąsienic.

Projekt „Produkty przyciągające muszki owocówki”

Pojemnik na odpady owocowe.

Ten eksperyment pomoże określić, które pokarmy są najbardziej atrakcyjne dla muszek owocówek. Najlepiej robić to w ciepłe dni. Ustalmy, które pokarmy w kompoście są najbardziej atrakcyjne.

Czego potrzebujemy:

• 4 plastikowe pojemniki z pokrywkami;
• wiercić;
• okulary ochronne;
• gleba;
• czerwone robaki;
• odpady warzywne w postaci sałatek i selera;
• odpady owocowe w postaci skórek bananów i jąder jabłek;
• gazety lub biała księga;
• wagi kuchenne;
• notatnik;
• ołówek.

Postęp eksperymentu:

1. Weź 2 plastikowe pojemniki i poproś osobę dorosłą o pomoc w wywierceniu otworów w dnie jednego z nich. Średnica otworów wynosi około 0,6 cm, a odległość między nimi około 12 cm. Pojemnik z otworami umieścić w pojemniku bez otworów. Powtórz z 2 innymi pojemnikami;
2. Spryskać papier wodą, strzępić i napełnić oba pojemniki do połowy;
3. Umieść około 450 g robaków w każdym pojemniku;
4. Oznacz pojemniki „warzywa” i „owoce” i dodaj do nich taką samą ilość odpowiednich odpadów;
5. Umieść je w cieniu w przeciwległych częściach domu lub ogrodu;
6. Monitoruj każdy pojemnik codziennie przez następne 2 tygodnie;
7. Pojemnik na owoce przyciągnie więcej muszek owocowych;

Wynik:

1. Jak myślisz, dlaczego muchy wybrały pojemnik na owoce? Co ich przyciągnęło? Jak ulepszyłbyś ten eksperyment, co byś zmienił?
2. Drosophila żywią się sokiem roślinnym, gnijącymi owocami, a pod ich brakiem żywią się gnijącymi warzywami.

Życiowa aktywność dorosłych

Aktywność latania
Życie muchy po urodzeniu zaczyna się od zapłodnienia. Głównym zadaniem samicy jest składanie jaj, robi to z regularną częstotliwością. U niektórych gatunków z tej rodziny samica żyje bez jedzenia, rezerwy energii są nadal wystarczające dla tych, które owad otrzymał w postaci larw.

Wśród much żyją dzikie zwierzęta, gatunki synantropijne, które żyją w bliskim sąsiedztwie ludzi. Rozróżnij osadnictwo, półosiedlenie, pastwisko. Te ostatnie są przyczepione do zwierząt gospodarskich, larwy rozwijają się w ściółce, kale lub na ciele zwierzęcia.

Gdzie mieszkają muchy w wiosce lub mieście - w domu, mieszkaniu osoby. Żywią się resztkami jedzenia, okruchami, odpadami w koszu na śmieci, a także cząstkami potu. Pod koniec lata w ludzkim domu pojawia się mucha, która ukrywa się przed nocnym chłodem. Ten owad żywi się krwią, więc osoba często odczuwa bolesne ukąszenia.

Uwaga!

Muchy półwsiowe obejmują muchy mięsne i muchy zwłok. Te owady są duże, z błyszczącym ciałem z odcieniami niebieskiego i zielonego. Źródłem pożywienia jest rozkładające się mięso, warzywa, odchody i obornik. Od czasu do czasu mogą wlecieć do domu osoby, co jest bardzo niepożądane. Muchy mięsne są nosicielami wielu chorób. Najczęstszą z nich jest infekcja jelitowa, najgroźniejsza jest trąd.

Projekt cyklu życia muszek owocowych

Słoik bananowy do łapania muszek owocowych

Ten eksperyment będzie okazją do obserwacji rozmnażania Drosophila. Ma na celu obalenie teorii, że rozkładające się owoce są wytwarzane przez żywe organizmy. Będziemy w stanie potwierdzić, że gnijący pokarm przyciąga muszki owocówki, które składają na nim jaja, skąd wyłaniają się larwy.

Czego potrzebujemy:

• przejrzały banan;
• jeden szklany słoik;
• duża gumka;
• lupa;
• ręcznik papierowy;
• bezskrzydłe muszki owocowe (opcjonalnie, do kupienia w sklepie zoologicznym).

Postęp eksperymentu:

1. Obierz banana, włóż do otwartego słoika i pozostaw na zewnątrz lub w pobliżu otwartego okna;
2. Po kilku godzinach wokół banana pełzają maleńkie muszki owocówki. Aby ten eksperyment zadziałał, musisz złapać muszki owocówki. Jeśli w Twojego banana nie uderzyła żadna muszka owocowa, spróbuj odczekać kilka godzin lub, jeśli eksperymentujesz zimą, możesz zamówić bezskrzydłe muszki owocowe w sklepie zoologicznym.
3. Przykryj słoik papierowym ręcznikiem.
4. Zabezpiecz ręcznik papierowy gumką.
5. Za pomocą lupy obserwuj muszki owocowe i zobacz, czy potrafisz rozpoznać samce i samice.
6. Trzymając ręcznik papierowy w stanie nienaruszonym, codziennie przez co najmniej dziesięć dni obserwuj muchy owocowe przy użyciu szkła powiększającego.

   
   Pierwsze etapy rozwoju muszek owocówek.

   Przeczytaj także:  Midge cebulowy: jak pozbyć się ogrodu, środki, jak przetwarzać
7. Na początku będziesz w stanie zauważyć małe, białe, mokre plamy na powierzchni banana. To są jaja, które składają muszki owocówki. Po kilku dniach powinieneś zauważyć na powierzchni banana małe białe robaki. Ponieważ muszki Drosophila są również muchami, te urocze małe białe robaki nazywane są larwami.
8. Te larwy są zajęte jedzeniem tuneli w bananie przez cały dzień i całą noc. Cztery lub pięć dni później larwy przyczepią się do wewnętrznej ściany słoika, tworząc struktury podobne do dużych ziaren ryżu, które ciemnieją po kilku dniach. Maleńkie muchy powinny wyłonić się z banana za około dziesięć dni. Jeśli Twoja rodzina nie znudzi się rozkładającym się bananem, możesz obserwować, jak to pokolenie much łączy się w pary i składa jaja, powtarzając cykl życiowy.

   
   Cykl życia muchy.

Wynik:

Muszki owocówki są owadami i jak wszystkie owady przechodzą przez różne etapy swojego cyklu życiowego. Muszki owocówki, które złapiesz, składają jaja, a te białe faliste larwy, które obserwowałeś, są drugim etapem rozwoju muszki owocowej zwanej larwami, podobnie jak gąsienice są stadium larwalnym motyli i ciem. Małe plamki były trzecim etapem cyklu życiowego muszki owocówki, zwanym poczwarkami. Plamy pociemniały, gdy rozwinęły się nogi, skrzydła i głowy much. Do tej pory ustalono już, ile żyje muszek Drosophila. Ich żywotność zależy od temperatury otoczenia. Jest to około 10 dni w 25 ° C i około 18 dni w 20 ° C. Samica składa jaja w gnijącym owocu. Larwy pojawiają się w ciągu 24 godzin i rosną przez 5 dni, odżywiając się mikroorganizmami i owocami. Następnie larwa wchodzi w stadium poczwarki na kolejne 3 dni, skąd wyłania się dorosły.

Powtórz eksperyment, pozostawiając słoiki w różnych temperaturach. Jak temperatura wpływa na zachowanie muszek owocowych? Skąd się biorą muszki owocowe?

Styl życia

Mucha domowa jest oczywiście podgatunkiem zwykłej dzikiej muchy, która z czasem stała się tak uzależniona, choć niebezpieczna, ale tak wygodna i okrutna z człowiekiem, że sama oddzieliła się od rodzimego taksonu i uformowała nowy. Tak pojawiły się muchy domowe - bywalcy kuchni, balkonów, werand i pokoi.

Owady te żyją głównie w tych domach i mieszkaniach, w których zawsze jest coś do zrobienia. Wabią ich zapachy czegoś jadalnego, zwłaszcza zgniłych owoców, warzyw, produktów mięsnych. Posiadają aparat lizająco-ssący, dzięki czemu nie stanowią dla człowieka żadnego zagrożenia z punktu widzenia ukąszenia.

Muchy domowe rozmnażają się bardzo szybko i łatwo, a po zorganizowaniu prawdziwej inwazji w sprzyjających im warunkach są w stanie stworzyć spory problem dla niedbałego właściciela. Przecież muchy pojawiają się w środowisku domowym najczęściej w warunkach „liberalizmu sanitarnego” ze strony właścicieli, nie można o tym zapominać.

W takim przypadku konieczne jest podjęcie działań w celu zredukowania liczby rozrzuconych much przynajmniej do akceptowalnego minimum, ale to już trochę inna historia.

Nawiasem mówiąc, o żywotności much domowych. Waha się od dwóch tygodni do miesiąca. Jeśli nikt nie próbuje skrócić życia muchy, żywotność irytującego pasożyta w dużej mierze zależy od parametrów temperaturowych jego siedliska.

Dopuszczalny zakres to 10-40 stopni. Przy niższych temperaturach, bliższych zeru, mucha zaczyna szukać schronienia na zimę. Przy minusowych stopniach owad ginie.

Projekt „Cykl życia muchy rzeźnika”

Umieść kawałek mięsa w słoiku i obserwuj.

W eksperymencie z muchami i mięsem będziemy mogli zobaczyć, jak przebiega cykl życiowy muchy szarej mięsnej. Wiele dzieci często interesuje się badaniem owadów, wystarczy uczynić ten proces bezpiecznym, interesującym i edukacyjnym.

Czego potrzebujemy:

• mały kawałek surowego mięsa;
• pojemnik na margarynę;
• narzędzie do wybijania otworów w pokrywie pojemnika.

Postęp eksperymentu:

1. Weź pojemnik i przekłuj w pokrywie kilka otworów o średnicy około 0,6 cm.
2. Umieść kawałek mięsa w środku.
3. Zamknij pokrywę i pozostaw pojemnik na zewnątrz.
4. Obserwuj codziennie o tej samej porze.
5. Zapisz, kiedy i skąd pochodzą pierwsze jaja, larwy i muchy. Porównaj swoje wyniki z cyklem życia szarej muchówki.

Wynik:

Rozmnażanie muchy odbywa się w następujący sposób: samice są żyworodne i składają larwy na rozkładającym się miąższu, gdzie spędzają 5-10 dni. Następnie przenoszą się do gleby i przepoczwarzają, skąd w czwartym dniu pojawiają się dorośli, którzy żyją 5-7 dni. Wiedza entomologii kryminalistycznej o tym, jak długo muchy mogą żyć na różnych etapach życia, jest wykorzystywana do określenia czasu śmierci w dochodzeniach w sprawie zabójstw.

Przetrwać zimno

Owady to stworzenia zależne od ciepła słonecznego. Kiedy nadchodzi chłód, próbują ukryć się w szczelinach, w których mogą spędzić zimę. Im chłodniejsza zima, tym mniej osobników przeżyje. Zwykle zimują larwy w ziemi lub poczwarki. W przypadku większości much sytuacja jest podobna. Dorosły owad rzadko przeżywa zimę.

Owad nie może zasnąć na zimę. Wpada w oszołomienie, z którego może wyjść nawet w środku zimy. Promienie słoneczne muszą go tylko podgrzać. To wyjaśnia pojawienie się pojedynczych osobników w mieszkaniach nawet w środku zimy. Ale taka „zimowa” mucha jest skazana na zagładę.

Większość gatunków żyje w warunkach naturalnych, a zwykłe muchy stanowią główny problem dla ludzi przebywających w mieszkaniu. Są ciasteczka lub domowe. Rozważając cykle rozwojowe much lepiej skupić się na tym typie owada, ponieważ mało prawdopodobne jest, aby ktokolwiek był zainteresowany odległą i bezpłodną tse-tse lub żyjącą w pasiece garbuską.

Sugerujemy zapoznanie się z: Jak trwale pozbyć się myszy w mieszkaniu

Projekt „Wpływ promieniowania ultrafioletowego na muchy”

Ten eksperyment służy zapoznaniu uczniów ze wzrostem, rozmnażaniem muszek owocówek, podstawowymi cechami fizycznymi tych muszek, sposobem ich karmienia i utrzymywania oraz ich krótkim cyklem życiowym, co czyni je doskonałymi kandydatami do eksperymentów genetycznych. Czas trwania tego projektu o muchach to około 2 miesiące. Okres ten obejmuje sam eksperyment, zebranie, rejestrację, analizę danych, podsumowanie wyników eksperymentu. Dzięki temu projektowi będziesz w stanie określić, czy promieniowanie UV spowoduje mutacje u much.

Czego potrzebujemy:

• muszki owocówki;
• agar agar;
• 5 kg bananów;
• widelec;
• duża miarka;
• woda;
• duże szkło powiększające;
• małe plastikowe łyżeczki;
• 2 miski;
• 4 szklane butelki;
• gaza;
• ręcznik papierowy;
• aparat z soczewką powiększającą;
• linijka;
• dostęp do promieniowania ultrafioletowego o mocy 2920 A (angstrom) (można skontaktować się z kliniką dentystyczną lub lokalnym laboratorium chemicznym).

Postęp eksperymentu:

1. Zapisz problem, który zamierzasz zbadać.
2. Twórz tabele danych, aby rejestrować obserwacje.
3. Przygotuj wszystkie materiały.
4. Przygotuj pożywkę bananową dla muszek owocowych. Rozpuścić 15 g agaru w 480 ml wody, doprowadzić do wrzenia. Rozgnieć banany, zważ 500 g miąższu bananowego, dodaj do agaru, skąd powstała mieszanka jest butelkowana. Potnij ręcznik na paski, umieść 2 paski w każdej butelce. Teraz zamknij je i przechyl, aby zwiększyć powierzchnię. Gdy mieszanina stwardnieje, zacznij muszki owocowe. Przykryj każdą butelkę gazą. Pod koniec 2 tygodni powtórz tę procedurę i przenieś muszki owocówki do nowych butelek.
5. Do badania muszek owocowych użyj lupy, zapisz cechy: kolor ciała (szary lub czarny);
6. kolor oczu (czerwony lub różowy);
7. długość skrzydła;
8. piętro.

   
   Charakterystyczne cechy samców i samic much.

Wynik:

Możesz ocenić, co zrobiłeś i opisać, co zrobiłbyś inaczej, gdybyś musiał ponownie przejść przez ten projekt. Coś poszło nie tak? Co się udało? Jaką radę dałbyś swoim kolegom z klasy, powtarzając ten eksperyment?

W tym eksperymencie dzieci nie tylko zdobędą wiedzę o naturze muszek owocowych, ale także zapoznają się z podstawowymi procesami uczenia się, takimi jak znaczenie kontrolowania eksperymentu, określania zmiennych zależnych i niezależnych, zbierania danych, tworzenia wykresów oraz umiejętności wydawać prawidłowe osądy i uzasadniać swoje wnioski. Wcielają się w naukowców i uczą się działać samodzielnie.

Opis

Szybująca mucha ma wiele nazw dzięki temu, że dorośli szybują nad kwiatami jak koliber lub jastrząb. Larwy mogą być żarłocznymi drapieżnikami małych owadów, zwłaszcza mszyc, a wszystkie gatunki jedzące mszyce należą do podrodziny Syrphinae.

Muchy są powszechne na wielu uprawach dotkniętych mszycami i innymi małymi owadami o miękkich ciałach.