Dlaczego czarny pieprz jest przydatny i jak można uprawiać tę kulturę w domu i na wsi?

Pieprz - jest owocem krzewu pnącego.

Pieprz czarny nazywany jest czasem „jagodą malabarską” ze względu na swoje naturalne środowisko - Wyspy Malabar (na południu Indii). W naturze krzewy owijają się wokół drzew, wspinając się. Od czasu, gdy pieprz stał się uprawą rolniczą, na plantacjach instaluje się dla niego tyczki, jak pod chmiel, co ogranicza jego wzrost do wysokości 4-5 m. Roślina jest krzewem pnącym, osiągającym wysokość ok. 15 m Skrzydła mają 80-100 mm. Po kwitnieniu rosną okrągłe owoce, najpierw zielone, potem żółkną lub czerwono.

Pieprz czarny (Piper nigrum).

Pędzel ma 80-140 mm długości i zawiera 20-30 pestek. Aby uzyskać czarny pieprz, owoce zbiera się niedojrzałe - zielone lub lekko żółte. Wysuszone na słońcu kurczą się i czernieją. Owoce papryki dojrzewają w różnym czasie, dlatego okres jej zbioru znacznie się wydłuża.

Istnieje ponad półtora tysiąca gatunków roślin należących do rodzaju papryki, rodziny papryki. Jednak tylko 5-6 gatunków rosnących w Azji Południowej jest używanych jako przyprawa. Prawdziwe papryki obejmują pieprz czarny, biały, sześcienny, długi i afrykański.

Opis

Opis botaniczny

Bylina należąca do rodziny Pepper... Liście są proste, o długości 8-10 centymetrów. Owoc osiąga średnicę 3-5 milimetrów. Owocuje dwa razy w roku przez 25-30 lat.

Jak wygląda taka kultura i jaki jest kolor jej dojrzałych owoców?

Pieprz czarny wygląda jak liana pnąca, której długość sięga 15 metrów.

Ziarna czarnego pieprzu to suszone owoce tropikalnej rośliny. Dojrzały owoc czarnego pieprzu jest koloru czerwonego.

Historia

Czarny pieprz pierwotnie pochodził ze wschodnich wybrzeży Indii.gdzie był wysoko ceniony za swój smak. Następnie został przewieziony do Indonezji i krajów Azji Południowo-Wschodniej.

W średniowieczu pieprz był szeroko stosowany w kuchni europejskiej. Z jego pomocą nadawali pikantny smak surowej żywności. Dopiero w XX wieku stał się znany w Afryce i Ameryce.

Ciekawostki na temat czarnego pieprzu - na wideo:

Cechy smakowe

Przyprawa jest używana zarówno do grochu, jak i mielonej, i ma ostry i ostry smak.

Skład chemiczny

100 gramów zawiera:

• 250 kcal.
• 10,4 grama białka.
• 3,3 grama tłuszczu.
• 38,7 gramów węglowodanów.

Czarny pieprz zawiera cały szereg unikalnych składników przyczyniając się do normalnego funkcjonowania organizmu:

• Witamina E.
• Witamina C.
• Witamina B2.
• Witamina B4.
• Witamina B5.
• Witamina B6.
• Witamina B9.
• Witamina PP.
• Glikozydy.
• Skrobia.
• Olejki eteryczne.
• Pyrroline.
• Khavicin.
• Sahara.
• Alkaloidy.

Makroskładniki:

• Potas.
• Magnez.
• Wapń.
• Fosfor.
• Sód.

Pierwiastki śladowe:

• Żelazo.
• Fluor.
• Selen.
• Miedź.
• Mangan.

Substancje te poprawiają stan układu nerwowego i wzmacniają go, pomagają usprawnić pracę nerek i wątroby, poprawiają funkcje poznawcze i wzmacniają układ odpornościowy.

Pożytek i szkoda

Korzystne cechy:

1. Czarny pieprz zawiera 3 razy więcej witaminy C niż pomarańcza.
2. Bogaty w wapń, żelazo, fosfor, karoten i witaminy z grupy B.
3. Skutecznie stymuluje trawienie.
4. Usuwa toksyny.
5. To spalacz tłuszczu.
6. Poprawia krążenie krwi.
7. Jest stosowany jako środek wzmacniający, wykrztuśny, wiatropędny i przeciwrobacze.

Zaszkodzić:

1. Nadmierne spożycie czarnego pieprzu podrażnia wyściółkę żołądka.
2. Kiedy czarny pieprz dostanie się do błony śluzowej nosa, ulega podrażnieniu.
3. Ze względu na działanie moczopędne przyprawy należy unikać u osób z odmiedniczkowym zapaleniem nerek i zapaleniem pęcherza w czasie zaostrzenia.

Charakterystyka pochodzenia:

1. MALABAR. Duża ilość czarnego pieprzu pochodzi z Kerali, która znajduje się w południowo-zachodniej części Indii (wybrzeże Malabar). Obecnie wszystkie indyjskie papryki są zwykle nazywane Malabar. Owoce papryki są duże, o silnym aromacie. Jego olejki eteryczne zawierają bogaty bukiet aromatyczny. Ma wysoką zawartość piperyny, co nadaje jej przyprawę.
2. LAMPON. Indonezja, a przede wszystkim wyspa Sumatra to kolejny znaczący producent najwyższej jakości czarnego pieprzu. Papryka jest uprawiana w prowincji Lampong w południowo-wschodniej części Sumatry i jest wysyłana z portu Pandang. Papryka lampong nie jest gorsza jakościowo od indyjskiej. Jest równie ostry i aromatyczny, z dużą zawartością olejków eterycznych i piperyny. Charakterystyczną różnicą w stosunku do indyjskiego jest to, że pieprz jest mniejszy. Mielony pieprz Lampong jest nieco jaśniejszy niż pieprz indyjski.
3. BRAZYLIJSKI. Brazylia to duży producent papryki, który niedawno wszedł na rynek. Paprykę uprawia się w północnym stanie Pará, wzdłuż Amazonki. Plantacje powstały dopiero w 1930 r., A plony wystarczające na eksport uzyskano dopiero w 1957 r. Od tego czasu Brazylia jest jednym z głównych dostawców czarnej i białej papryki. Czarny pieprz brazylijski ma stosunkowo gładką powierzchnię i charakterystyczny wygląd. Skórka pieprzu jest czarna, a wnętrze jagody jest kremowo-białe.
4. CHIŃSKI. Dopiero niedawno zaczął być eksportowany na rynek zagraniczny, choć stale uprawiany jest w Chinach. Ma bardzo jasny kolor i delikatny smak. Jest uprawiany głównie na wyspie Hainan, na południowy wschód od kontynentu.
5. SARAVAK. Dawna brytyjska kolonia Sarawak (obecnie część Republiki Malezji) wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Borneo to kolejny światowy producent papryki. Port załadunku v Kuching. Większość papryki Sarawak trafia do Singapuru w celu przeładunku i nowych przesyłek na całym świecie, zwłaszcza do Wielkiej Brytanii, Japonii i Niemiec.
6. CEYLON. Teraz kraj oficjalnie nazywa się Sri Lanka, ale pieprz (podobnie jak herbata) nazywa się Cejlon. Wypływa z Colombo, stolicy i głównego portu morskiego kraju. Papryka ta wykorzystywana jest głównie do produkcji ekstraktów, gdyż charakteryzuje się dużą zawartością ostrych olejków eterycznych, piperyny i kapsycyny.

INNY. Są to Madagaskar, Tajlandia, Nigeria i Wietnam. Papryka jest produkowana w małych ilościach. Teraz Wietnam umacnia swoją pozycję, ale jakość tamtejszej papryki nie zawsze spełnia wymagania dobrej jakości papryki.

Owoce pieprzu czarnego.

Istnieją dwie główne cechy pieprzu - jego ostrość (dzięki piperynie) i aromat (zależny od zawartości olejków eterycznych). Najlepsza jest uważana za najgęstszą i najcięższą z najwyższej jakości papryki z wybrzeża Malabar w Indiach. To jest Malabar Grade 1 lub MG1. Jego gęstość wynosi 570-580 gramów na litr. Papryka jest bardzo ekonomiczna w użyciu i polecana jest do produkcji kiełbas gotowanych.

Popularne odmiany i odmiany

Istnieje kilka odmian tego rodzaju pieprzu:

• Czarny groszek stosowany jako przyprawa do prawie wszystkich potraw, nawet słodkich.
• Ziarna białego pieprzu mniej ostry niż czarny. Ma łagodny smak i specyficzny aromat. Najlepiej dodawać go do gotowanych mięs i dań z ciasta, takich jak pierogi czy gotowana wołowina.Ze względu na kolor uważany za idealny do sosów białych i jasnych.
• Zielony groszek - najmniej ostra ze wszystkich odmian pieprzu.
• Groszek czerwony jest zrobiony z dojrzałych czerwonych owoców i ma słodkawy smak.
• Cubeba ma ostry, ostry i chłodzący smak. Jest używany do ryżu, owoców morza, ryb, warzyw i roślin strączkowych. Ten pieprz jest 4 razy ostrzejszy niż czarny groszek.
• Piment znacznie większy niż czarny pieprz. Nie tylko dodaje aromatu potrawom, ale także zmienia ich smak.

Rośnie w naturalnym środowisku

W przypadku uprawy na plantacjach pozbawionych drzew, w przypadku winorośli pieprzowych, w celu ułatwienia zbioru montuje się specjalne podpory o wysokości nie większej niż pięć metrów. Takie plantacje istnieją nie tylko w wyżej wymienionych krajach, ale także w innych regionach o odpowiednim klimacie. Ale przede wszystkim piperyna, która odpowiada za ostry smak oraz olejki eteryczne, dzięki którym pieprz ma specyficzny aromat, znajduje się w owocach papryki indyjskiej (rejon Malabar) i indonezyjskiej (wyspa Sumatra).

Wideo - Produkcja czarnego pieprzu

Jak dorosnąć?

W otwartym terenie

W warunkach klimatycznych Rosji uprawa pieprzu na otwartym polu nie zadziała, ponieważ nie przetrwa zimy.

Tylko w ciepłych regionach południowych o klimacie subtropikalnym można próbować uprawiać ją w ogrzewanych szklarniach.

Kup niezbędny sprzęt - stożek do lądowania.

Przygotowanie gleby:

1. Przygotowanie gleby odbywa się jesienią.
2. Ziemia musi być chroniona przed wiatrem, ale musi być wystarczająco nasłoneczniona.
3. Paprykę można sadzić dopiero 3 lata po oczyszczeniu gleby z gleby jej poprzedników - upraw psiankowatych.
4. Gleba powinna być żyzna i zdolna do zatrzymywania wilgoci.
5. Jako nawóz stosuje się obornik, popiół drzewny lub próchnicę.

Przygotowanie materiału nasadzeniowego do uprawy:

1. Kup wysokiej jakości nasiona.
2. Namoczyć je w temperaturze + 50 ° C na jeden dzień. Regularnie zmieniaj wodę.

Przeczytaj więcej o tym, jak przygotować nasiona i kiedy sadzić paprykę na sadzonki.

Schemat lądowania i technologia:

1. Sadzenie w czasie upałów odbywa się po południu.
2. Przy pochmurnej pogodzie rano można sadzić paprykę.
3. Przygotowane dołki obficie podlewamy wodą.
4. Usuń sadzonki z doniczek i umieść je pionowo w otworach.
5. Odstęp między otworami powinien wynosić 2 metry w celu ustalenia podparcia dla winorośli pieprzowej.

Pielęgnacja sadzonek:

• Optymalna temperatura wzrostu waha się od +20 do +25 ° C.
• Jeśli temperatura jest niższa niż + 13 ° C, przykryj paprykę folią.
• Lepiej jest podlewać wodą, która osiadła.
• Przed kwitnieniem należy podlewać raz w tygodniu, aw upale - 2 razy.
• Podczas kwitnienia i owocowania należy go podlewać 2-3 razy w tygodniu.
• Gdy tylko pierwsze dwa liście pojawią się na sadzonkach, można rozpocząć karmienie azotanem amonu, nawozem potasowym lub superfosfatem.
• Namioty jutowe są instalowane w celu ochrony przed zimnem.
• Aby zapobiec psuciu plonów przez szkodniki, należy monitorować temperaturę i wilgotność.

Zbiór i przechowywanie:

• W drugim lub trzecim roku zbiera się i suszy niedojrzałe czerwone owoce.
• Paprykę przechowuje się w suchym miejscu w szklanym pojemniku z zamkniętą pokrywką.

Więcej o cechach uprawy pieprzu rozmawialiśmy w osobnym artykule.

W domu

Aby wyhodować roślinę w domu, musisz kupić pieprz i zapasy w sklepie:

• Czarny pieprz w torebkach.
• Ciężka liściasta i darniowa gleba, piasek i próchnica.
• Doniczka lub tekturowy kubek.
• Termometr.

Przygotowanie gleby - możesz użyć gotowej mieszanki do siewu papryki. W razie potrzeby po przesianiu dodaj umyty piasek.

Przygotowanie materiału do sadzenia:

1. Po zakupie czarnego pieprzu musisz wybrać i zasadzić największe z nich w doniczce.
2. Przed sadzeniem należy je namoczyć w wodzie przez jeden dzień.

Schemat lądowania i technologia:

1. Paprykę należy sadzić wczesnym latem.
2. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić + 25-30 ° C.
3. Naczynia do pieprzu są wypełnione świeżo przygotowanym i zdezynfekowanym podłożem.
4. Następnie gleba jest podlewana i wyrównana.
5. Doniczki są przykryte szkłem lub pokryte przezroczystą folią.
6. Nasiona należy zapewnić w odpowiednich warunkach - temperatura na poziomie 27-30 ºС, jasne, ale rozproszone światło, ogrzewanie dolne.
7. Gdy tylko pojawi się drugi liść, należy zastosować nawóz. Najlepiej używać odchodów ptaków.
8. Po zapłodnieniu paprykę przesadza się do większej, obszerniejszej doniczki.
9. Podpora dla winorośli jest wbita w ziemię.

Pielęgnacja sadzonek:

1. Częste i obfite podlewanie. Nie przesuszaj ziemskiej śpiączki w garnku, ale nie przesadzaj. W czasie upałów paprykę podlewamy codziennie lub co drugi dzień. W innych przypadkach wystarczy podlewanie co 2-3 dni. Pół godziny po podlaniu nadmiar wody spuszcza się z patelni.
2. W czasie upałów natryskiwanie z cienkiego pistoletu natryskowego odbywa się 2-3 razy dziennie.
3. Paprykę podaje się co 12-15 dni roztworem złożonego nawozu mineralnego przygotowanego zgodnie z instrukcją.
4. Zimą trzymaj pieprzniczkę z dala od uruchomionych baterii.
5. W pochmurną pogodę doniczkę należy ustawić na parapecie, a przy słonecznej pogodzie wynieść na zewnątrz.
6. Papryki przesadza się co dwa lata.

Aby uzyskać dobre zbiory pieprzu, musisz poprawnie podejść do wyboru nasion i znać zasady uprawy odmiany. Przeczytaj nasze materiały o takich odmianach warzyw jak: Lesya, California Miracle, Ram's Horn, Atlant, Aristotle F1, Star of the East, Orange, Habanero, Bogatyr.

Błędy opieki

W niewygodnych warunkach przetrzymywania, nieprzestrzegania temperatury, lekkiego reżimu, roślina zaczyna sygnalizować swoje problemy. Ważne jest, aby na czas dostrzec te sygnały i podjąć odpowiednie kroki w celu naprawienia sytuacji.

Tabela: reakcja czarnego pieprzu na błędy pielęgnacyjne

Uwaga! Pojawienie się białych wypukłych kropek z tyłu liści winorośli pieprzowej jest tylko cechą kulturową, to znaczy jest całkowicie normalne i nie powinno budzić niepokoju.

Zbiór i przechowywanie

Zebrane papryki są przechowywane w suchym miejscu w szklanym pojemniku z zamkniętą pokrywką.... Pamiętaj, że po upływie terminu przydatności do spożycia groszek traci smak i właściwości użytkowe.

Jeśli pieprz jest przechowywany nieprawidłowo, może zacząć się w nim grzyb.

Roślina ta jest łatwa w uprawie w domu, do użytku w kuchni i jako lekarstwo. Pod warunkiem komfortowego lub ścisłego mikroklimatu i odpowiedniej pielęgnacji czarny pieprz zachwyci Cię obfitymi zbiorami dwa razy w roku przez wiele lat.

Powielanie pieprzu

Po wyhodowaniu co najmniej jednego pieprzu można go rozmnażać przez sadzonki. Każda łodyga powinna mieć dwa pąki. Podłoże przygotowuje się z jednej części piasku i dwóch części gleby liściastej. Sadzonki wbite w ziemię przykrywa się słoikami lub pokrojonymi plastikowymi butelkami. Proces ukorzeniania trwa trzy tygodnie, po czym rośliny są sadzone w doniczkach. Łatwiejsze do rozmnażania przez nakładanie warstw. Wystarczy przypiąć leżące pędy do ziemi, a po chwili się zakorzenią.Jeśli krzew urósł wystarczająco, możesz go podzielić podczas przesadzania.

Liana uzyskana metodą wegetatywną zakwita po sześciu miesiącach, a po 8 miesiącach wydaje nasiona. Groch zbiera się, gdy tylko zacznie się czerwienić, podczas procesu suszenia staje się czarny. Z jednego krzewu w wieku powyżej siedmiu lat można zebrać do trzech kilogramów zbiorów.

Ciekawostka: 1000 odpowiednio wysuszonego groszku waży dokładnie 460 g.

Z jednego krzaka

W mieszance papryki znajduje się groszek o różnych kolorach. Czarny, czerwony, biały, zielony - wszystkie są zbierane z tego samego krzewu, po prostu zrywane w różnym czasie i przetwarzane na różne sposoby.

Groch pozyskiwany jest z niedojrzałych owoców. Oblewane są gorącą wodą, co sprzyja pracy enzymów. Następnie są wysyłane do słonecznego miejsca, gdzie wysychają, aż skorupa ciemnieje.

Jeśli chodzi o papryki zielone, aby groszek nie zmieniał koloru, poddaje się je działaniu dwutlenku siarki lub stosuje metodę suszenia na sucho. W podobny sposób uzyskuje się różowy pieprz.

Biały pieprz to dojrzałe ziarno pozbawione owocni. Aby zmiękczyć skorupkę, groszek moczy się w wodzie przez tydzień. Następnie nasiona są uwalniane ze skorupy i suszone. Oczywiście istnieją alternatywne metody czyszczenia, w tym mechaniczne i chemiczne. Biały pieprz ma mocny aromat, ale subtelniejszy smak. W kuchni tajskiej używa się świeżego groszku. Ich aromat określany jest jako ostry i świeży.