TOP-8 najlepszych samopłodnych odmian wiśni dla regionu moskiewskiego i cechy ich sadzenia

• główny
• Odmiany wiśni polecane do sadzenia w rejonie Moskwy.

Wrz, 18
Bez odpowiedzi.

Powiedz, co lubisz, ale regionu moskiewskiego trudno nazwać idealnym miejscem do uprawy drzew owocowych i krzewów jagodowych. Niekorzystne warunki klimatyczne prowadzą niekiedy do zamarzania upraw owoców. A miłośnicy wiśni muszą pomyśleć o wyborze odmian podczas sadzenia.

Owoce wiśni są zdrowe i mają jasny smak.

Obecnie hodowcy zadbali o stworzenie wielu strefowych odmian mrozoodpornych. Cherry nie była wyjątkiem. Oprócz odporności na klimat hodowla nagrodziła różnorodne odmiany i odporność na choroby grzybowe. W naszym artykule rozważymy najpopularniejsze odmiany wiśni zalecane do sadzenia w regionach regionu moskiewskiego.

Jak wybrać wiśnię dla regionu moskiewskiego

Zimotrwalosc

Biorąc pod uwagę mroźne, a często tylko mroźne zimy, odmiany wiśni w regionie moskiewskim powinny z łatwością znosić zimowe przymrozki i odwilże, tj. mieć dobrą zimotrwalosc. Pożądane jest, aby zarówno samo drzewo, jak i jego pąki kwiatowe były odporne na zimę.
Odporne na zimę odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego:

• Bulatnikovskaya,
• Volochaevka,
• Lyubskaya,
• Rudzik,
• Młodość,
• Czekoladowa dziewczyna
• Turgieniewka,
• Wróżka.

Oporność na choroby

Takie niebezpieczne choroby, jak kokomikoza, monilioza, klasterosporoza, które rozprzestrzeniły się w ostatnich latach, powodują ogromne szkody w sadach wiśniowych. Wybierając odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego, powinieneś wybrać te odmiany, które są mało podatne na te choroby.

Najbardziej odporny na choroby:

• Bulatnikovskaya,
• Morozovka,
• Radoneż,
• Silvia,
• Turgieniewka,
• Wróżka,
• Kharitonovskaya.

Samopłodność

Podczas kwitnienia wiśni w rejonie Moskwy często zdarza się zimna, deszczowa pogoda, gdy pszczoły nie latają i nie mogą zapylać kwiatów. W rezultacie nie ma zbiorów. Zbawieniem w tym przypadku jest sadzenie odmian samozapłodnych, które mogą zawiązywać owoce przez zapylenie własnym pyłkiem, bez pomocy owadów.

Samopłodne odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego:

• Apukhtinkaya
• Lyubskaya,
• Bulatnikovskaya,
• Volochaevka,
• Młodość,
• Radoneż,
• Czekoladowa dziewczyna.

Wydajność

Żniwa

Sadząc wiśnię na naszej stronie spodziewamy się dobrych plonów. Mogą nam je dostarczyć:

• Apukhtinskaya,
• Volochaevka,
• Lyubskaya,
• Livenskaya,
• Rudzik.

Wielkość drzewa

Wiśnie mogą być wysokie lub niskie. W prywatnym ogrodzie, szczególnie małym, dobrze jest mieć niskie drzewa. Nie mszczą się trochę i są łatwe do zebrania.

Nisko rosnące wiśnie dla regionu moskiewskiego:

• Lyubskaya,
• Młodość,
• Morozovka,
• Radoneż,
• Czekoladowa dziewczyna.

Termin dojrzewania

Do czasu dojrzewania wiśnie można podzielić na wczesne, średnie i późne. Przede wszystkim odmiany w połowie sezonu.

Cechy ogrodu w regionie moskiewskim

Głównym problemem ogrodników w regionie moskiewskim jest zima z wiatrami i mrozami. Dlatego sadzić można tu tylko drzewa o podwyższonej mrozoodporności i zimotrwałości.

Uwaga! Mrozoodporność - zdolność rośliny do wytrzymywania temperatur poniżej -35 ° C Zimotrwalosc to zdolność rośliny do znoszenia mrozów, silnych wiatrów, oblodzenia i innych klimatycznych przejawów zimy.

W przypadku odmiany wiśni, która zostanie zasadzona w regionie moskiewskim, bardzo ważne jest, aby przeciwstawić się takim grzybom, jak monilioza i kokomikoza. Są bardzo powszechne w tym regionie, a walka z nimi prowadzona jest wyłącznie za pomocą pestycydów.

Najlepsze odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

Apukhtinskaya

Apukhtinskaya

Stara, ale nie tracąca na popularności odmiana. Owocuje obficie i corocznie. Owoce ciemnoczerwone, prawie czarne mają przyjemny kwaśny smak, dojrzewają w lipcu i sierpniu. Robią bardzo dobry dżem. Wady obejmują średnią zimotrwalosc i podatność na kokomikozę.

Volochaevka

Volochaevka

Jedna z najbardziej niezawodnych odmian w połowie sezonu w regionie centralnym. Regularnie daje duże plony dużych owoców o masie ok. 4,5 g. Mają ciemny rubinowy kolor, soczysty, słodko-kwaśny smak, z delikatnym wiśniowym aromatem. Odmiana samopłodna, dobrze znosi zimowe przymrozki, drzewo średniej wysokości. Podatność na choroby jest przeciętna.

Rudzik

Owoce ciemnoczerwone słodko kwaśne dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia. Zimotrwalosc jest dobra z dwóch względów: drewna i pąków kwiatowych. Drzewo nie jest bardzo duże (3–3,5 m), ale co roku przynosi obfite zbiory jagód. Wady: ma średnią odporność na choroby grzybowe. Owoce lepiej nadają się do przetwórstwa.

Młodość

Młodość

Popularna średnio dojrzewająca odmiana wiśni uzyskana ze skrzyżowania starych rosyjskich odmian Vladimirskaya i Lyubskaya. Wczesne, 3-4 lata, przynosi pierwsze zbiory. Owocuje corocznie i obficie. Jagody są duże i smaczne. Wśród zalet Molodezhnaya należy również zwrócić uwagę na takie cechy, jak samozapłodnienie, niski wzrost i zimotrwalosc drzewa. Wady obejmują słabą odporność pąków kwiatowych na wiosenne chłody i jedynie średnią odporność na moniliozę i kokomykozę.

Lyubskaya

Starożytna odmiana wiśni z selekcji narodowej. Dojrzewa późno, w sierpniu. Jest popularny ze względu na takie walory jak samopłodność, wczesny początek owocowania: pierwsze jagody rodzi przez 3-4 lata, niski wzrost drzew, wysoki i roczny plon. Wady: podatność na choroby grzybowe, kwaśny smak owoców.

Radonezh

Radonezh
Odmiana ta została wyhodowana przez hodowców briańskich A.A. Astakhov i M.V. Kanshina nie jest tak dobrze znana ogrodnikom, jak na to zasługuje. Niskie drzewo dobrze znosi mroźne zimowe temperatury. Od czwartego roku plonuje ciemnoczerwone jagody o dobrym słodko-kwaśnym smaku. Owoce są średniej wielkości, o masie 4-4,5 g. Radonezh jest częściowo samozapłodnione i co bardzo ważne, odznacza się dobrą odpornością na główne choroby grzybowe. Wady obejmują średnią wydajność.

Turgenevka

Odmiana wiśni wielkoowocowa, odporna na zimę, rozpowszechniona w ogrodach pod Moskwą. Dojrzewa średnio: początek-połowa lipca. Dość odporny na kokomikozę i moniliozę. Drzewo jest małe, do 3 m wysokości, nie boi się suszy, dobrze regeneruje się po zamarznięciu. Dobre zbiory każdego roku. Jagody są duże, bardzo soczyste i mają przyjemny smak.

Czekoladowa dziewczyna

Niska wiśnia z ciemnoczerwonymi smacznymi owocami. Samopłodna, z dobrą zimotrwalością drewna i pąków. Drzewo ma wysokość 2-2,5 m, jest odporne na suszę, zaczyna owocować po 4 latach, wadą jest podatność na kokomikozę i moniliozę, średni plon.

Odmiany karłowate do sadzenia na ograniczonych obszarach

Niestety nie wszyscy mieszkańcy Moskwy i regionu moskiewskiego mogą pochwalić się rozległymi domkami letniskowymi. Ale nie rozpaczaj, szczególnie dla tych, których działka jest niewielka, hodowcy wyhodowali karłowate odmiany ulubionych wiśni. Wśród nich godne stanowiska zajmują:

• "Antracyt" - owoce fioletowe do czarnych, mięsiste i soczyste;
• „Mtsenskaya” - z wyglądu z owalną koroną;
• „Bystrinka” - szybko rośnie i owocuje;
• „Tamaris”;
• „Rusinka”.

Antracyt Rusinka Mtsenskaya

Lądowanie

Działki

W ogrodzie

Do sadzenia wiśni wybierz obszary, które:

• są na podwyższeniu,
• dobrze wentylowany,
• oświetlone słońcem,
• chronione przed prądami zimnego powietrza.

Nie nadaje się do uprawy wiśni:

• niziny, zagłębienia;
• miejsca z bliskim występowaniem wód gruntowych (bliżej niż 2 m).

Gleba

Najbardziej odpowiednią glebą do sadu wiśniowego jest gleba lekka lub średnio gliniasta o neutralnej kwasowości. Na ciężkich glebach gliniastych należy dodać piasek, przeprowadzić wapnowanie (dodać wapno w ilości 0,5 kg na 1 metr kwadratowy).

Czas wchodzenia na pokład

W regionie moskiewskim najlepszym czasem na sadzenie wiśni jest wiosna. Ponieważ wiśnie, podobnie jak wszystkie uprawy owoców pestkowych, zaczynają wcześnie budzić się, sadzonki z otwartym systemem korzeniowym należy sadzić jak najwcześniej - gdy tylko stopi się śnieg. Sadzenie jesienią jest niepożądane. Sadzonki kupione jesienią lepiej kopać ukośnie i pozostawić na zimę pod śniegiem do wiosny. Rośliny z zamkniętym systemem korzeniowym tj. w doniczkach można sadzić cały ciepły sezon aż do mrozu.

Obecność grzebieni zapylających

Podczas sadzenia sadu wiśniowego należy zwrócić uwagę na obecność odmian zapylaczy

Ponieważ większość odmian wiśni jest samozapłodna lub częściowo samozapłodna, to aby uzyskać dobre plony podczas sadzenia, konieczne jest użycie kilku odmian, wśród których będą uniwersalne zapylacze. Jest to przydatne nawet w przypadku odmian uważanych za samozapłodne, ponieważ dają one duże plony w obecności zapylaczy.

Odmiany i odmiany zamioculcas gatunku zamielistny (ze zdjęciem)

Zamioculcas zamielistny (Z. zamiifolia);

Zamioculcas lanceolate (Z. lanceolata);

Zamioculcas variegated (Z. variegated).

Dla początkujących hodowców roślin interesujące jest, aby wiedzieć, jak kwitnie zamiokulkas w przyrodzie iw domu? Kwitnienie zamiokulków w naturze jest rzadkim zjawiskiem, ponieważ zdarza się tylko w bardzo dojrzałym wieku. W kulturze pokojowej, w odpowiednich warunkach utrzymania, dobrej pielęgnacji, roślina kwitnie białymi i jasnokremowymi kwiatami, ale już w dość podeszłym wieku.

Kwiatostan to ucho. Kwiaty różnych płci znajdują się osobno na kolbie, samica - od dołu, samiec - od góry, a między nimi znajduje się strefa kwiatów sterylnych. Ze względu na taką strukturę kwiatostanu niemożliwe jest jego samozapylenie. W naturze soczyste zapylane są przez wiatr lub pełzające owady żyjące w ojczyźnie rośliny.

Zdjęcie pokazuje, jak kwitną zamioculki: kwiatostany składające się z ucha i zasłony, które pojawiają się u podstawy liści w bardzo starszym wieku rośliny.

W kulturze pokojowej kwiat zamioculcas jest dość bezpretensjonalny, a sposób dbania o niego opisano poniżej. Aby zapewnić korzystne warunki wzrostu zamiokulków, powinieneś znać cechy środowiska jego istnienia.

Zamioculcas wymaga jasnego rozproszonego światła, ale toleruje również półcień, dlatego dobrze rośnie na północnym oknie. Przy wystarczającej ilości światła rośnie szybciej i zachowuje jasność swoich kolorów. W gęstym cieniu tempo wzrostu zamiokulków spowolni, liście osłabną, a na pniu będzie ich mniej.

Zamioculcas może wytrzymać szeroki zakres temperatur, ale roślina ta jest ciepłolubna i nie czuje się dobrze w chłodnych pomieszczeniach. Najlepiej rośnie w ciepłym pomieszczeniu z jasnym, rozproszonym oświetleniem, umiarkowanym podlewaniem i sporadycznymi opryskami. Optymalna temperatura dla drzewa dolara latem wynosi 20-26 ° C.

Jeśli chodzi o inne sukulenty, wilgotność powietrza w zamiokulkach nie odgrywa dużej roli. Zamioculcas nie wymaga opryskiwania liści, jest przystosowany do klimatu suchego. Jednak aby zachować piękno, czasami roślina musi „wziąć ciepły prysznic”, aby pozbyć się osiadłego na liściach kurzu, tego zabiegu nie należy powtarzać częściej niż raz w miesiącu.

Drzewo dolara rośnie na umiarkowanie odżywczej, porowatej glebie. Dobry drenaż jest koniecznością. Najbardziej optymalny jest skład mieszanki ziemi darniowej, piasku i keramzytu, którą w razie potrzeby można zastąpić drobnym żwirem. Oczywiście za najlepszą opcję uważa się dostępną w handlu uniwersalną glebę, ale jeśli zdecydujesz się samodzielnie przygotować mieszankę, podłoże przygotowuje się z liściastej ziemi, torfu, próchnicy i piasku (1: 1: 1: 1). Jeśli mieszanka jest domowa, zaleca się ją zdezynfekować. Można to zrobić przez spryskanie wrzątkiem lub zapalenie w piekarniku.

Dbanie o kwiat zamioculcas w domu nie jest uciążliwe, podlega kilku prostym zasadom.

Podlewanie. Główną zasadą podlewania zamiokulków w domu jest umiar. Roślinę można wylać, więc należy ją ostrożnie podlać. Faktem jest, że jego bulwa pochłania wilgoć, która jest niezbędna do normalnego rozwoju i wzrostu. Dzięki tej akumulacji kwiat ten przetrwa suszę. Dlatego lepiej jest niedopełniać niż przepełniać.

Należy pamiętać, że zamioculcas należy podlewać tylko wtedy, gdy gleba wysycha. Między podlewaniami górna 2-3 cm warstwa ziemi powinna wyschnąć. Latem częstotliwość podlewania wynosi 2 razy w miesiącu, zimą - 1 raz w miesiącu. Zaleca się ochronę wody do nawadniania.

Niewłaściwy system nawadniania może powodować wiele chorób roślin, a także powodować pojawienie się na nim szkodliwych owadów. Przy niedostatecznym podlewaniu roślina traci małe liście, po przesuszeniu wszystkie liście mogą spaść, po przepełnieniu liście żółkną, a korzenie gniją. W tym drugim przypadku roślina będzie trudna do uratowania.

Top dressing. Aby zapewnić normalny rozwój rośliny, w okresie wzrostu karmienie przeprowadza się kompletnym nawozem mineralnym, który należy wymieniać na przemian z nawozem organicznym. Lepiej jest nawozić zamiokulki w sposób złożony niż jednym rodzajem nawozu, ponieważ naprzemienność nawozów mineralnych i organicznych pozwoli szybciej wyhodować dużą roślinę.

Okres karmienia trwa od połowy marca do połowy września. Aby to zrobić, użyj płynnego nawozu do sukulentów i kaktusów. Ten nawóz nie zawiera cząstek azotu i ma nieco niższe stężenie niż inne nawozy. Częstotliwość karmienia to raz w miesiącu, od kwietnia do sierpnia - 2 razy w miesiącu. Zimą zwykle nie wymaga karmienia.

Zamioculcas rośnie powoli, nowe liście pojawiają się w długich odstępach czasu. Starsze liście na dole opadają w sposób naturalny. Masowy opad liści wskazuje na niewłaściwą pielęgnację.

Aby roślina dobrze rosła i rozwijała się, musisz wiedzieć, jak dbać o zamiokulkas w doniczce. Dlatego przeszczep poprzedzony jest wyborem doniczki na roślinę. Kwiat najlepiej rośnie w doniczkach proporcjonalnie do wielkości systemu korzeniowego (wzrost przyspiesza, gdy korzenie docierają do ścian). Jeśli korzenie rośliny zaczną pojawiać się na powierzchni gleby, należy ją przesadzić do nieco większej doniczki.

Przed sadzeniem zamiokulków musisz odpowiednio przygotować skład gleby. Gleba do zamiokulków powinna być luźna i porowata. Piasek lub perlit dodaje się do niego co najmniej jedną czwartą objętości. Niezbędny jest dobry drenaż. Na dnie doniczki drenaż jest wykonany z keramzytu, również o jedną czwartą. W celu lepszego rozwoju rośliny w nowej doniczce, jej bulwy nie można całkowicie zanurzyć w ziemi.

Ze względu na mały system korzeniowy kwiat rośnie powoli, dlatego młode rośliny należy przesadzać nie częściej niż raz w roku, nieznacznie zwiększając objętość doniczki, a dorośli - nie częściej niż raz na 3-5 lat. Lepiej jest sadzić zamiokulki na wiosnę. Konieczna jest praca z gumowymi rękawiczkami, ponieważ sok roślinny jest trujący.W domu przesadzanie zamiokulków na wiosnę pozwala bulwom lepiej zaaklimatyzować się i szybko zbudować zieloną masę.

Pytanie, jak prawidłowo wyciąć zamioculcas, można usłyszeć dość często. Przy normalnym rozwoju roślina nie wymaga przycinania, tworzy własną koronę. Zamioculcas są przycinane, gdy chcą odmłodzić stare liście, które zdrewniały się w dolnej części, lub po prostu nadać roślinie określony kształt. Jeśli z powodu niewłaściwego wzrostu konieczne jest odcięcie zamiokulków dla lepszego odżywiania gałęzi, najlepiej jest to zrobić w okresie aktywnego wzrostu - wiosną.

Poniżej znajdują się najczęstsze choroby zamioculcas i sposoby ich leczenia.

Zniszczenie systemu korzeniowego. Podczas tej choroby kwiat praktycznie nie rośnie. Wynika to z przepełnienia, które jest największym zagrożeniem dla rośliny. Podlewanie było zbyt częste lub miska nie była zasilana wodą. Ta choroba prowadzi do śmierci drzewa dolara. Jedynym wyjściem z sytuacji jest odcięcie sadzonek i ukorzenienie ich w nowo przygotowanej glebie.

Ciemne plamy na pniu. Pojawiają się z powodu niewłaściwej pielęgnacji roślin. Aby wyeliminować plamy, musisz zmienić schemat pielęgnacji.

Obkurczanie się łodygi przy braku wody. Inną przyczyną tej choroby może być stwardnienie gleby. Konieczne jest jego poluzowanie i upewnienie się, że roślina jest odpowiednio podlewana.

Często pojawia się problem, gdy liście zamiokulki żółkną, co może być spowodowane następującymi przyczynami:

1. Naturalne starzenie, dzięki któremu tylko dolne liście żółkną i opadają. W tym samym czasie na szczycie rośliny pojawiają się nowe liście. To normalny, naturalny proces, który nie zależy od opieki.
2. Nagłe zmiany temperatury. W tym przypadku roślina ma masywne zażółcenie liści. Konieczne jest sprawdzenie, czy kwiat stoi w przeciągu i czy nie pada na niego zimny strumień powietrza.
3. Niewłaściwy system nawadniania powoduje zażółcenie młodych liści.
4. Suche powietrze w pomieszczeniach prowadzi do żółknięcia i wysuszenia końcówek liści. Konieczne jest sporadyczne spryskiwanie rośliny ciepłą wodą.

Soczysty o niezwykłej urodzie rzadko cierpi na pasożyty; odstrasza ich grubą skórkę, która chroni zamiokulki. Ale czasami mogą na niego wpływać takie szkodniki: owady łuskowe, przędziorków, mszyce. Jeśli znajdziesz owady, powinieneś potraktować liście rośliny ciepłą wodą z mydłem. Jeśli ten środek nie zadziała, stosuje się specjalne preparaty w celu wyeliminowania tego rodzaju pasożytów.

Najczęstsze choroby owoców

Wilgotny klimat regionu moskiewskiego przyczynia się do rozprzestrzeniania się tak groźnych chorób grzybowych czereśni jak kokomikoza, klotterosporoza i monilioza.

Kokomikoza

Kokomikoza

W przypadku kokomikozy na liściach pojawiają się brązowe plamy, a na owocach pojawiają się przygnębione brązowe plamy. Takie owoce są bez smaku i często wysychają. Przy silnym rozwoju choroby liście żółkną i wcześnie opadają, co prowadzi do osłabienia drzewa i jego przemarznięcia zimą.

Clasterosporosis

Clasterosporosis

Clasterosporosis lub perforowana plamistość liści. Wpływa na wszystkie części rośliny. Na liściach pojawiają się małe brązowe plamki, które rosną, a na ich miejscu tworzą się dziury. Na gałęziach pojawiają się pęknięcia i wypływa z nich żywica. Owoce przestają rosnąć i wysychają.

Monilioza (lub oparzenie monilialne)

Oparzenie monilialne

Pierwsze oznaki choroby pojawiają się natychmiast po kwitnieniu. Dotknięte kwiaty ciemnieją i wysychają. Ponadto choroba rozprzestrzenia się na liście i pędy. Również brązowieją i wysychają. Drewno nabiera przypalonego wyglądu. Owoce gniją. Gałęzie dotknięte chorobą wysychają.

Przestrzeganie prawidłowych praktyk rolniczych, obowiązkowe wiosenne traktowanie ogrodu przed chorobami, usuwanie chorych i suszonych gałęzi i owoców, a także właściwy dobór odmian wiśni do sadzenia pomoże przezwyciężyć te niebezpieczne choroby i uzyskać coroczne dobre zbiory w ogrodach regionu moskiewskiego.

Wiśnia to najpopularniejsza jagoda w Rosji. To drzewo można znaleźć w prawie każdym ogrodzie i na podwórku. Północna część Rosji jest również bogata w sady wiśniowe, ale dla udanego zbioru owoców konieczne jest wybranie najlepszych odmian wiśni dla regionu moskiewskiego.

Sadzonki odporne na warunki atmosferyczne

Hodowcy nie zapomnieli o opracowaniu nowych odmian, które mocno zniosłyby warunki pogodowe w centralnej części Rosji, Syberii i Uralu. Pod auspicjami takich odmian na szczególną uwagę zasługują:

• „Molodezhnaya” - szeroka ażurowa korona i niski wzrost ułatwiają zbieranie owoców;
• „Malinovka” - jaskrawoczerwone owoce o bogatym kwaśnym smaku;
• „Griot” to krzepkie drzewo, które może owocować przez ponad 20 lat;
• "Shubinka" to odmiana płacząca o opadających gałęziach, obficie usiana jagodami.

Robin Youth Griot

Na co zwrócić uwagę przy wyborze odmiany dla regionu moskiewskiego?

Sadzenie wiśni nie jest trudne, ale głównym pytaniem jest, czy się zapuści. Ogrodnik ma obowiązek zapoznać się z odmianami i warunkami wzrostu drzewa, skorelować je z jego strefą klimatyczną, a następnie dokonać zakupu sadzonek.

Główne punkty przy wyborze odmiany wiśni do sadzenia w regionie moskiewskim:

1. Cechy klimatyczne. Ostry klimat zimowy może zabić wiśnię. Region moskiewski charakteryzuje się oblodzeniem i mrozami do -35 ° C. Dlatego wiśnie muszą mieć zimotrwałość i mrozoodporność. Najbardziej odporne na zimę odmiany wiśni: Lyubskaya, Molodezhnaya, Shokoladnitsa, Turgenevskaya, Malinovka, Feya.
2. Choroby charakterystyczne dla regionu: kokomikoza (żółte liście) i monilioza (jagody pokrywają się białymi plamami i zgnilizną), klasterosporioza. Dlatego ważne jest, aby wybierać odmiany wiśni odporne na kokomikozę i monoliozę. Dotknięte drzewa są traktowane tylko chemikaliami. Najbardziej odporne na choroby odmiany wiśni: Turgenevskaya, Feya, Silva.
3. Samopłodność to zdolność do wydawania owoców „w pojedynkę”. Ponieważ region moskiewski charakteryzuje się deszczowymi i chłodnymi latami, pszczoły wstrzymują swoją działalność. Zapylanie staje się problemem dla obfitych zbiorów. W takim przypadku potrzebne są odmiany samozapylone bez pomocy owadów. Samopłodne odmiany wiśni: Apukhtinskaya, Lyubskaya, Shokoladnitsa, Radonezh.
4. Wydajność. Wysoki poziom plonów to cel każdego ogrodnika. Odmiany wiśni o obfitych zbiorach - Lyubskaya, Apukhtinskaya, Malinovka.
5. Termin dojrzewania. Zazwyczaj wiśnie są w połowie sezonu. Istnieją jednak zarówno odmiany wczesne, jak i późno dojrzewające.
6. Wielkość drzewa. Wiśnie są zarówno wysokie, jak i niskie. Większość ogrodników wybiera niewymiarowe odmiany w celu łatwego zbioru. Niskie odmiany wiśni: Molodezhnaya, Lyubskaya, Shokoladnitsa.

Trochę o wczesnych odmianach krzewów

Pomimo tego, że lato w Moskwie trudno nazwać wczesnym, a mieszkańcy krajów południowych już rozkoszują się owocami wiśni, dla Rosjan istnieją wyspecjalizowane wczesne odmiany. Wśród nich wyróżniają się pozytywnie:

• „Cherry” - szybki wzrost i owocowanie w 3 roku wzrostu;
• „Shpanka Bryanskaya” - z dużymi soczystymi owocami z kwaskowatością;
• „Sania” - drzewo o kulistym kształcie;
• „Crimson” - obfite owocowanie słodkimi owocami;
• "Żiwica" to roślina odmianowa o kształcie kuli.

Zhivitsa Shpanka Bryansk Sania

Najlepsze wiśnie dla regionu moskiewskiego

Odmiany wiśni, które spełniają wymienione cechy do sadzenia w regionie moskiewskim: Lyubskaya, Apukhtinskaya, Turgenevka, Molodezhnaya, Shokoladnitsa, Malinovka, Feya, Silva, Radonezh, Volochaevka.

„Lyubskaya”

Główne zalety tej odmiany:

1. Mrozoodporność i zimotrwalosc.
2. Odporny na powszechne choroby wiśni.
3. Możliwość łatwego i niedrogiego zbioru ze względu na niski wzrost drzewa (nie więcej niż 3 m).
4. Prosta pielęgnacja drzew (gęsta, obszerna korona).
5. Zbiór jest możliwy już po 2 latach od posadzenia.
6. Jagody dobrze znoszą transport.

Wady odmiany:

1. Cienka kora.Drzewo potrzebuje schronienia, ponieważ może ulec uszkodzeniu podczas silnych mrozów.
2. Wiśnie nie zakorzeniają się na glebach o wysokiej kwasowości. Aby uniknąć tego czynnika, przed sadzeniem należy posypać glebę wapnem.

Wiśnia Lyubskaya ma obszerną koronę i gałęzie o kształcie łuku. Wysokość drzewa wynosi 3 m. Kora z małymi pęknięciami jest brązowa z szarawym odcieniem. Smak jagód jest kwaśny, kolor jasnoczerwony. Kształt jagód jest okrągły, rozmiar średni (4 g).

Wydajność - do 40 kg na drzewo. Zdarzały się przypadki zbierania z jednego wysokiego drzewa do 35 kg. Ta odmiana jest idealna do gotowania kompotów i przetworów.

Wiśnie są zdolne do samodzielnego owocowania. Zbiór możliwy w następnym roku po posadzeniu sadzonki. W wieku około 9 lat drzewo wydaje maksymalne owoce. Zubożenie wiśni następuje 20 lat po posadzeniu.

Ta odmiana dobrze reaguje na karmienie ekologiczne. Należy unikać częstego nawożenia chemicznego. Sadzonkę należy podlewać umiarkowanie, aby korzenie nie gniły, a woda nie spiętrzała się. Konieczne jest usunięcie wysuszonych gałęzi i pędów.

„Apukhtinskaya”

Główne zalety tej odmiany:

1. Mrozoodporność i zimotrwalosc.
2. Odporny na powszechne choroby wiśni.
3. Możliwość łatwego i niedrogiego zbioru ze względu na niski wzrost drzewa (ok. 2 - 3 m).
4. Prosta pielęgnacja drzew (kształt krzewu).
5. Zbiór jest możliwy już po 2 latach od posadzenia.

Wady odmiany:

1. Nie nadaje się do zapylenia krzyżowego.
2. Późne zbiory są obarczone utratą owoców, jeśli nadejdzie wczesna, zimna jesień.

Wiśnia Apukhtinskaya ma kształt krzewu. Wysokość drzewa 2-3 m. Smak jagód jest kwaśny z lekkim odcieniem goryczki, kolor ciemnoczerwony. Jagody mają kształt „serca”.

Wiśnie są zdolne do samodzielnego owocowania. Drzewo kwitnie w czerwcu. Zbiór możliwy jest w następnym roku po posadzeniu sadzonki pod koniec lata.

Wiśnię Apukhtinskaya najlepiej sadzić po południowej stronie ogrodu, jesienią w słonecznym miejscu. Sadzenie zakończy się sukcesem, jeśli wybierzesz dwuletnią sadzonkę. Najlepszym miejscem byłaby ziemia bez wód gruntowych.

Ta odmiana jest najbardziej udana do sadzenia w regionie moskiewskim. Drzewo należy okresowo nawozić i odcinać wysuszone gałęzie i pędy (na koronie pozostawić 5 pędów). Podczas sadzenia można karmić wiśnie zarówno organicznymi, jak i chemicznymi nawozami. Ogólnie rzecz biorąc, karmienie jest potrzebne raz na 3 lata.

Rzadkie podlewanie wiśni, ale w okresach suszy ilość wody można zwiększyć.

„Turgenevskaya”

Główne zalety tej odmiany:

1. Mrozoodporność i zimotrwalosc.
2. Odporny na powszechne choroby wiśni.
3. Możliwość łatwego i niedrogiego zbioru ze względu na niski wzrost drzewa (nie więcej niż 3 m).
4. Owoce duże (6 g).
5. Wysoka wydajność.
6. Jagody dobrze znoszą transport.

Wady odmiany:

1. Niski współczynnik płodności. Niezbędni „sąsiedzi”, jak wiśnia Lyubskaya.
2. Owoce pojawiają się dopiero 4 lata po posadzeniu.
3. Wiosenne przymrozki są niebezpieczne, gdy pojawiają się pąki.

Wiśnia Turgieniew ma kształt odwróconej piramidy. Wysokość drzewa ok. 3 m. Smak jagód jest słodki (jeśli początek lata był słoneczny z obfitymi deszczami), kolor jest czerwony. Kształt jagód jest okrągły, owoce duże (6 g). Wiśnia ma wysoki plon (około 25 kg z drzewa).

Owoce wiśni dojrzewają na początku lipca. W tym okresie pożądane jest częstsze podlewanie.

Najlepiej sadzić drzewo na wzniesieniach. Cięcie wiśni jest wymagane raz w roku w celu rozrzedzenia korony. Zimą drzewo należy przykryć, aby zapewnić lepszą ochronę. Wiosną mrozy są niebezpieczne, jeśli na gałęziach pojawiły się już pąki.

"Młodość"

Główne zalety tej odmiany:

1. Mrozoodporność i zimotrwalosc.
2. Odporny na powszechne choroby wiśni.
3. Możliwość łatwego i niedrogiego zbioru ze względu na niski wzrost drzewa (ok. 2,5 m).
4. Bogate zbiory.

Wady odmiany:

1. Infekcje grzybicze są możliwe w wilgotne i gorące lata.
2. Wiosenne przymrozki są niebezpieczne, gdy pojawiają się pąki.

Postać wiśni młodości to krzew. Wysokość drzewa ok. 2,5 m. Smak jagód słodko-kwaśny, soczysty, kolor jaskrawoczerwony. Kształt jagód jest okrągły, rozmiar średni (4 g). Wydajność od 1 drzewa - do 40 kg. Ta odmiana nadaje się zarówno do codziennego podjadania, jak i do przechowywania.

Obfite zbiory są zbierane pod koniec lipca. Wiśnie najlepiej sadzić na wzgórzu w miejscu dobrze oświetlonym słońcem. Odpowiednia gleba jest neutralna, piaszczysta. Konieczne jest coroczne przycinanie suchych gałęzi. Podlewanie jest umiarkowane, bez nadmiaru, aby uniknąć stagnacji wody w glebie, prowadzącej do zgnilizny korzeni. Zimą pomocne będzie schronienie wiśni.

„Shokoladnitsa”

Główne zalety tej odmiany:

1. Wysoki poziom mrozoodporności.
2. Możliwość łatwego i niedrogiego zbioru ze względu na niski wzrost drzewa (ok. 2,5 m);
3. Samozapłodnienie.
4. Dobrze znosi suszę latem.
5. Bogate zbiory.

Wady odmiany:

1. Owocowanie nie wcześniej niż 4 lata po posadzeniu.
2. Nieodporny na kokomikozę i monoliozę.
3. Wiosenne przymrozki są niebezpieczne, gdy pojawiają się pąki.

Korona „Shokoladnitsa” ma kształt odwróconego stożka. Wysokość drzewa 2,5 m. Smak jagód słodko-kwaśny, kolor bordowy. Kształt jagód jest lekko wydłużony, wielkość średnia (3,5 g). Kamień jest łatwo oddzielany dzięki miękkiej miazdze. Wydajność z drzewa wynosi około 12 - 15 kg.

Odmiana wczesna, dzięki której dojrzewanie możliwe jest już na początku lipca. Podlewanie jest rzadkie, ponieważ odmiana ma wysoki poziom tolerancji na suszę. Jednak podczas kwitnienia można zwiększyć ilość wody do nawadniania. Sadzonkę sadzimy po południowej stronie ogrodu. Drzewo nie powinno być zacienione, lepiej zapewnić słoneczne miejsce.

"Rudzik"

Główne zalety tej odmiany:

1. Średni poziom mrozoodporności (łącznie z nerkami).
2. Późne dojrzewanie.
3. Bogate zbiory.

Wady odmiany:

1. Niepłodność własna. Konieczne jest sadzenie obok innych zapylających drzew. Doskonałym „sąsiadem” będzie wiśnia Lyubskaya.
2. Niestabilny w monoliozie.
3. Mały rozmiar jagód.

Korona „Robinovka” ma kształt kulisty. Wysokość drzewa 3,5 m. Smak jagód jest słodko-kwaśny, kolor ciemnoczerwony. Kształt jagód jest okrągły, rozmiar jest mały (3,5 g). Wydajność z drzewa wynosi około 12 - 14 kg. Jagody dojrzewają w połowie sierpnia. Odmiana idealna do przygotowywania kompotów, konfitur, dżemów i ciast.

Rudzik z powodzeniem „zakorzeni się” na luźnych glebach po południowej lub południowo-zachodniej stronie ogrodu. Sadzenie odmian zapylających jest obowiązkowe w pobliżu. Unikaj wód gruntowych w pobliżu powierzchni ziemi. Pielęgnacja wiśni jest prosta: okresowe przycinanie, terminowe podlewanie i nawożenie.

"Wróżka"

Główne zalety tej odmiany:

1. Wygodny zbiór dzięki niewielkiemu wzrostowi drzewa (ok. 2 m).
2. Średni poziom mrozoodporności.
3. Odporny na choroby grzybowe.
4. Bogate zbiory.

Wady odmiany:

1. Owocuje przez 4 lata po posadzeniu.
2. Mały rozmiar jagód.

Kształt korony Wróżki jest kulisty. Wysokość drzewa 2-3 m. Smak jagód słodki z kwaśnym odcieniem, kolor jasnoczerwony. Kształt jagód jest owalny, rozmiar jest mały (3,5 g). Wydajność z drzewa wynosi około 10 - 12 kg. Jagody dojrzewają pod koniec czerwca. Wróżka wydaje pierwsze owoce dość późno (4 lata po posadzeniu).

Odmiana wiśni nie lubi kwaśnych gleb. Przed sadzeniem wskazane jest przetworzenie gruntu za pomocą wapnowania. W obecności pobliskich wód gruntowych konieczne jest stworzenie systemu odwadniającego.

„Silvia”

Główne zalety tej odmiany:

1. Odporny na mróz.
2. Jagody dobrze znoszą transport.

Wady odmiany:

1. Niski poziom odporności na choroby charakterystyczne dla wiśni.
2. Wydajność jest poniżej średniej.
3. Mały rozmiar jagód (około 2 g).

Silva jest zwężana. Wysokość drzewa ok. 3 m. Smak jagód jest kwaśny, kolor czerwony.Kształt jagód jest okrągły, rozmiar jest mały (2 g). Wiśnia ma niski plon (około 12 kg z drzewa). Często ta odmiana jest używana do gotowania kompotów i dżemu.

Owoce wiśni dojrzewają na początku lipca. Konieczne jest posadzenie drzewa na wzgórzu. Cięcie wiśni jest wymagane raz w roku w celu rozrzedzenia korony. Zimą drzewo należy przykryć, aby zapewnić lepszą ochronę.

„Radoneż”

Główne zalety tej odmiany:

1. Dobra odporność na niskie temperatury zimowe.
2. Toleruje wiosenne przymrozki.
3. Częściowa płodność (40%).
4. Odporność na kokomikozę i monoliozę.

Wady odmiany:

1. Pierwsze zbiory są możliwe 4 lata po posadzeniu sadzonki.
2. Średnia wydajność.

Crohn "Radonezh" ma owalny kształt. Wysokość drzewka wynosi od 3 m. Smak jagód jest kwaśny z lekką nutą słodyczy, kolor ciemnoczerwony. Kształt jagód jest okrągły, rozmiar średni (4 g). Wydajność - 15 kg z jednego drzewa. Pierwszy zbiór jagód możliwy jest pod koniec czerwca.

Wiśnia "Radoneż" należy do odmian deserowych. Doskonały do ​​świeżego spożycia, jak również do robienia soku wiśniowego.

Odmiana "Radoneż" wymaga dobrego oświetlenia. Sadzenie powinno odbywać się na terenach wyniesionych tak, aby wody gruntowe nie zbliżały się do powierzchni ziemi niż 1,5 m. Odpowiednia jest gleba piaszczysta, neutralna, przepuszczająca wilgoć i powietrze.

„Volochaevka”

Główne zalety tej odmiany:

1. Wysoki poziom zimotrwałości.
2. Samozapłodnienie.
3. Odporność na kokomikozę i monoliozę.

Wady odmiany:

1. Pierwsze zbiory są możliwe 4 lata po posadzeniu sadzonki.
2. Małe owoce.

Wysokość drzewa od 3 m. Smak jagód jest słodko-kwaśny, kolor ciemnoczerwony. Kształt jagód jest okrągły, rozmiar jest mały (2,7 g). Wydajność - 12-15 kg z jednego drzewa. Jagody zbierane są pod koniec lipca. Doskonały do ​​świeżej konsumpcji, jak również do robienia przetworów, dżemów.

Wybór odmiany wiśni odpowiedniej do sadzenia w regionie moskiewskim pozostaje w gestii ogrodnika. Dlatego warto wziąć pod uwagę wszystkie czynniki wpływające na plon drzewa.

Cherry Apukhtinskaya

Cherry Aptukhinskaya. Wiśnia należy do odmian późnych. Owoce dojrzewają w drugiej dekadzie sierpnia. Kwitnie również później niż inne odmiany, na początku czerwca. Tę cechę należy wziąć pod uwagę przy sadzeniu wielu samozapłodnych wiśni. Apukhtinskaya nie może być używana jako zapylacz.

Opis Cherry Apukhtinskaya. Wysokość drzewka do 300 cm, jest to jego maksymalna wysokość. Ale jednocześnie taka wiśnia dość się rozprzestrzenia. Jego korona jest zwykle opadająca. W razie potrzeby można go wykonać w postaci krzewu, co znacznie ułatwi zbiory. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest to, że sadzonki po posadzeniu zaczynają owocować już w drugim roku, a plon rośnie z każdym rokiem. Roczne gałęzie również przynoszą owoce. Owoce w porównaniu z innymi odmianami mają ciemniejszy czerwony kolor, który czasami może nabrać brązowego odcienia. Owoce odmiany Apukhtinsky są większe niż zwykłej wiśni. Ich waga może sięgać 3,5 g, aw niektórych przypadkach nawet 4 g. Osobliwością owoców tego drzewa jest to, że mają nietypowy kształt serca, a ich miąższ jest bardzo soczysty i zawsze świetnie wygląda. Sok ma również intensywny ciemnoczerwony odcień. Jagody zawierają dużo wolnych kwasów i cukru. Charakterystyczna jest średniej wielkości kość owalna. Odmiana samozapłodna. Odporność na choroby jest wysoka. Średnia mrozoodporność. Dlatego odmiana nadaje się do uprawy w regionach południowych i centralnych. Strefa zimotrwałości 5 (-29 С)

Wiśnia. Drzewa lub krzewy liściaste o liściach podłużnych, jajowalnych; kwiaty białe, czasem różowe, pachnące, zebrane w kwiatostany w kształcie parasoli. Owoce pestkowe, soczyste, przeważnie jadalne, czerwone lub czarne. Większość gatunków jest uprawiana do celów spożywczych i leczniczych.Ze względu na wysoki efekt dekoracyjny w okresie kwitnienia i owocowania znajdują szerokie zastosowanie w ogrodnictwie ozdobnym.

Miejsce do sadzenia wiśni. Do sadzenia wiśni odpowiedni jest podwyższony obszar z dobrym reżimem powietrza i osuszoną glebą. Najlepiej lądować na zboczach o nachyleniu 7-8 °. Na terenach płaskich wiśnie rozwijają się gorzej i częściej padają pod przymrozkami. Zachodnie, północno-zachodnie i południowo-zachodnie zbocza, ze względu na swoją nieodłączną umiarkowaną wilgotność i wystarczający stres termiczny, stwarzają najlepsze warunki do uprawy wiśni na większości obszarów centralnej Rosji. W przypadku wiśni bardzo ważna jest kwasowość, tekstura i wilgotność gleby. Odczyn podłoża glebowego musi być ściśle obojętny lub przynajmniej bardzo bliski (pH 6,5-7,0). Nawet na glebach lekko kwaśnych wiśnie nie rosną dobrze, gorzej owocują i często zamarzają. W takim przypadku obowiązkowe wapnowanie jest wymagane na rok przed sadzeniem. Miejscowe stosowanie materiałów wapiennych bezpośrednio do dołów lub rowów do sadzenia, jednocześnie z sadzeniem, ostro obniża przeżywalność sadzonek. Miejsca niskie i wilgotne, na których występuje letni poziom wód gruntowych w promieniu 2 m od powierzchni gleby, nie nadają się do sadzenia czereśni, a tym bardziej czereśni. Co więcej, im dalej na północ obszar, tym trudniej jest spełnić ten wymóg przy wyborze miejsca na uprawę wiśni. Ze względu na skład mechaniczny wiśnia preferuje lekkie i średnie gliny, ciężkie gliny nie nadają się do niej bez odpowiedniej wstępnej uprawy.

Sadzenie wiśni. Sadzonki wiśni sadzi się w otwartym terenie wczesną wiosną. Jesienią możliwe jest również sadzenie, jednak nie zawsze młode rośliny mają czas na zakorzenienie się przed nadejściem przymrozków. Przed sadzeniem sadzonki są dokładnie sprawdzane, uszkodzone pędy są usuwane, korzenie są skracane i zanurzane w zacierze glinianym. Wymiary dołu do sadzenia: szerokość - 70-80 cm, głębokość - 50-60 cm Wierzchnią warstwę gleby usuniętą z dołu miesza się z gnijącym obornikiem lub próchnicą, popiołem drzewnym i wapnem (o podwyższonej kwasowości gleby). Do mieszanki gleby dodaje się również złożone nawozy mineralne.

Pielęgnacja wiśni. Kultura wiśni wymaga nawadniania i dodatkowego podlewania tylko w obszarach o niewystarczającej wilgotności. W przypadku silnej suszy podlewanie jest konieczne po utworzeniu jajnika (koniec maja - początek czerwca) i złożeniu pąków kwiatowych przyszłorocznych zbiorów (koniec lipca - początek sierpnia). W każdym razie obfite podlewanie kończy się 3-4 tygodnie przed zbiorem, w przeciwnym razie owoce pękną, a ich jakość będzie gorsza. Spośród składników żywienia mineralnego wiśnia silnie reaguje na brak azotu i potasu w glebie oraz, w mniejszym stopniu, na niedobór fosforu. Jednak wszystkie normy dotyczące nawozów organicznych i mineralnych należy stosować w zależności od poziomu żyzności gleby. Na glebach ubogich orientacyjna zalecana dawka obornika (próchnicy lub kompostu) wynosi 8-10 kg / m2, na podłożu -4-6 kg / m2. Nawozy mineralne (fosfor i potas} najlepiej stosować w dawce 18 g substancji czynnej na 1 m2 zgodnie z jej zawartością w tego typu nawozie. Przy wyższych dawkach nawozów organicznych normy żywienia mineralnego zmniejszają się 2-krotnie .

Przycinanie wiśni. Niezależnie od tego, kiedy sadzisz wiśnie (wiosną czy jesienią), pierwsze przycinanie wykonujemy wiosną. Na drzewku pozostawia się pięć najbardziej rozwiniętych i silnych gałęzi (w gałęziach krzaczastych można pozostawić do dziesięciu gałęzi), resztę usuwa się bez pozostawiania konopi, a rany natychmiast przykrywa var ogrodowy. Pożądane jest, aby pozostawione gałęzie były skierowane w różnych kierunkach i umieszczone w odległości co najmniej 10 cm od siebie. Jest to pierwsze przycinanie wiśni po posadzeniu, tak aby inne gałęzie nie przejmowały siły wzrostu z głównych gałęzi.

Zasady przycinania w kolejnych latach:

• od drugiego roku głównym zadaniem przycinania, oprócz uformowania korony, jest zapobieganie zgrubieniu krzewu. Aby to zrobić, należy wyciąć wszystkie gałęzie rosnące w koronie, a pędy, które pojawiają się na pniu, należy odłamać latem, gdy są zielone, lub wyciąć następnej wiosny;
• w odmianach drzew gałęzie rosnące silnie w górę są przycinane, aby drzewo nie okazało się zbyt wysokie;
• na krzaczastych wiśniach pędy, które osiągnęły długość ponad 50 cm, są skracane;
• gdy wiśnia rośnie, nowe gałęzie szkieletowe będą musiały pozostać na pniu, aby korona uformowała się prawidłowo - w rezultacie główne gałęzie powinny mieć 12-15;
• Co roku wycinaj uszkodzone i wysuszone gałęzie.

Korzystanie z wiśni. Wiśnie są używane na surowo, w puszkach i suszone. Z owoców przygotowuje się kompoty, galaretki, dżemy, syropy, nalewki, różne napoje, napoje owocowe, wodę owocową. Liście służą do kiszenia i marynowania ogórków i innych warzyw. Jagody wiśni zawierają cukier (fruktozę, glukozę), kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, mlekowy, bursztynowy, salicylowy, chlorogenowy), pektyny i garbniki, makroskładniki odżywcze (wapń, potas, magnez, fosfor), pierwiastki śladowe (żelazo, miedź), enzymy , antocyjany, witaminy C, B2, PP, P, karoten, kwas foliowy, inozytol, kumaryny. Wiśnia ma duże znaczenie dla pszczelarstwa, jest dobrą rośliną miododajną. Może być stosowana jako roślina ozdobna w nasadzeniach leśnych i zbiorowych, żywopłotach.

Subtelności opieki

Wiśnia to drzewo mocne i bezpretensjonalne. Do obfitego owocowania potrzebuje umiarkowanej ilości wilgoci, pożywnej neutralnej gleby i szybkiego przycinania.

Ważny! Cięcie sanitarne wiśni jest istotne corocznie, a usuwanie gałęzi w celu odmłodzenia zalecane jest co 4-5 lat.

Podlewanie

Większość wiśni dobrze znosi suszę i boleśnie reaguje na wilgoć. Dlatego niedopuszczalne jest stagnowanie wody w otworze pnia drzewa, ale nadal wymaga okresowego podlewania.

Eksperci zalecają obfite nawilżanie gleby pod rośliną:

• w okresie kwitnienia;
• kiedy powstaje jajnik (aby zapobiec jego zrzucaniu);
• po zbiorach (wilgoć jest niezbędna do ułożenia przyszłych owoców).

Pod każdym dorosłym drzewem nie musisz wlać więcej niż 3 litry wody. Nadmiar wilgoci przyczynia się do rozwoju zgnilizny korzeni i infekcji grzybiczych. W okresie owocowania nadmierne podlewanie może powodować pękanie i gnicie jagód.

Czy wiedziałeś? Nazwa „wiśnia” jest pochodzenia słowiańskiego. Kojarzony jest z „wzrostem”, „Wszechmocnym”. Dla wielu ludzi to drzewo jest uważane za boskie i symbolizuje życie.

.

Top dressing

Nawożenie wiśni jest ważne co 2 do 4 lat. W okresie kwitnienia drzewa przydatne będą mieszanki zawierające azot, potas i fosfor. (Ważne jest, aby karmić na początku pączkowania i 2 tygodnie później). Roztwór roboczy przygotowuje się w stosunku 3: 2: 1.

Jeśli wiosną, gdy sadzonka zakorzeniła się, stanowisko nie zostało odpowiednio przygotowane, to wiosną młode drzewo należy karmić materią organiczną (zgniłą próchnicą lub kompostem).

Doświadczeni ogrodnicy zalecają wlewanie nawozu do otworu blisko łodygi pod młodymi wiśniami i nawożenie dorosłych drzew poprzez rozpylanie składników odżywczych w całym ogrodzie. Częstotliwość karmienia młodych wiśni zależy od ich rocznego wzrostu. Na przykład, jeśli w ciągu 12 miesięcy długość bocznych gałęzi zwiększy się o 60 cm, nie trzeba podejmować żadnych środków.

Jeśli wzrost jest znacznie mniejszy, to na wiosnę mieszanina:

• pół wiadra próchnicy;
• 100 g podwójnego superfosfatu;
• 150 g azotanu amonu.

Zalecamy zapoznanie się z funkcjami i metodami karmienia wiśni.

Drzewa, które mają więcej niż 4 lata, wymagają mieszanki:

• 20 g azotanu amonu;
• 10 g podwójnego superfosfatu;
• 5 g soli potasowej.

W pierwszych latach życia ważne jest obserwowanie rozwoju młodej sadzonki. Jego wygląd sugeruje obecność lub nadmiar pewnych substancji. Mianowicie:

1. Intensywny wzrost biomasy, silnie wydłużone pędy i niski plon - oznaka nadmiernej ilości składników zawierających azot w glebie. Z powodu jego braku na liściach pojawia się nienaturalna żółta plamka.
2. Przedwcześnie żółknące, umierające liście - sygnał o potrzebie redukcji składników fosforu. W przypadku ich niedoboru obserwuje się skrzywienie owocu. Smakują nadmiernie kwaśno, liście tracą połysk.
3. Słaby wzrost, częściowe zamieranie gałęzi, bladozielone liście ze śladami nekrozy, skręcenie, drobne owoce - warto ograniczyć nawożenie potasem.
4. Plamka liści, rozwój chlorozy, pojawienie się jasnych smug - sygnał o nadmiarze mikroelementów

Ważny! Wiśnie są wrażliwe na ataki ćmy, bąblowatych, gąsienic, mszyc, ogonków, głogu, ryjkowców. Aby pozbyć się szkodników, wymagane jest spryskanie drzewa roztworem środka owadobójczego

.

Przycinanie

Wiśnie wymagają corocznego przycinania sanitarnego i okresowego odmładzającego. Dla pełnego rozwoju drzewa i zapobiegania jego chorobom ważne jest, aby co roku na wiosnę usuwać z korony uszkodzone, połamane i wysuszone gałęzie. Miejsce cięcia należy pokryć lakierem ogrodowym, aby zapobiec wyciekaniu dziąseł.

Ważne jest również usunięcie pędów rosnących wewnątrz korony. W celu obfitego owocowania wszystkie gałęzie powinny być dobrze oświetlone. Cięcie najlepiej planować w marcu, kiedy nie ma zagrożenia przymrozkami, ale drzewo nadal jest uśpione.

Radzimy zapoznać się ze sposobami zwalczania wypływu dziąseł na wiśniach.

Przygotowanie drzewa na zimę

Młode drzewa wymagają szczególnej uwagi. Jesienią stymuluje odporność na zimę są obficie podlewane. Ważne jest, aby do tego czasu kręgi pnia zostały już wykopane (głębokość 15 cm), w przeciwnym razie stagnacja wilgoci doprowadzi do uszkodzenia korzeni. Po tym otwory są ściółkowane trocinami, skoszoną trawą lub torfem. Igieł nie można używać jako ściółki, ponieważ materiał ten przyczynia się do utleniania gleby.

Na etapie jesiennych przygotowań do chłodów wszystkim drzewom należy zapobiegać chorobom. Zacząć musisz przeprowadzić przycinanie sanitarne i usunąć opadłe liście z ogrodu. Wtedy doradzają doświadczeni ogrodnicy spryskać drzewa 5% roztworem mocznika. Aby pomóc wiśni bezpiecznie zimować, można go przykryć śniegiem, ubijając go ciasno w kręgu przy pniu. W bezśnieżne zimy na ratunek przyjdzie sucha słoma lub siano.

Sadzenie wiśni jesienią: instrukcje dla ogrodnika, kolejność pracy

Wiśnie to moja ulubiona uprawa ogrodnicza. Zwykle toleruje średnie mrozy, susze i jest bezpretensjonalna w opiece. Nawiasem mówiąc, wiśnie można sadzić, w tym jesienią - o zaletach i cechach tej metody opowiem dalej.

Zwróć uwagę na środki zapobiegawcze zapobiegające pojawianiu się grzybów - jest to szczególnie ważne w warunkach wysokiej wilgotności.

Wśród ogrodników nie ma zgody co do tego, kiedy jest najlepszy czas na sadzenie wiśni. Są różne opcje, każda ma swoje plusy i minusy. Wybierając sezon, weź pod uwagę klimat w regionie, cechy odmianowe wybranej rośliny. Ważne jest prawidłowe obliczenie czasu sadzenia - należy ominąć mrozy powrotne.

Wiśnie sadzi się zwykle jesienią do połowy października. Jeśli temperatura powietrza jest stabilna i wynosi około 10 stopni, kultura będzie miała czas na normalne zakorzenienie. Wzrost masy wegetatywnej rozpocznie się wiosną.

Jesienią łatwiej jest kupić sadzonkę z silnym systemem korzeniowym, a po długotrwałym przechowywaniu będzie kosztować mniej niż wiosną. Pod względem rozwoju jesienne drzewa wyprzedzają swoje wiosenne odpowiedniki średnio o 3 tygodnie.

Podlewanie praktycznie nie jest potrzebne - jest wystarczająco dużo naturalnych opadów.Główną wadą jesiennego zabiegu jest duże ryzyko przemarzania gleb i korzeni, możliwe jest uszkodzenie sadzonek przez gryzonie.

Choroby i szkodniki

Zasady pielęgnacji i przygotowania do zimowania

Jeśli lato jest suche, praktycznie nie ma opadów, wokół drzewa robi się wodopój. Wraz z pojawieniem się szronu jest wypełniany, aby uniknąć tworzenia się zastoju cieczy, podlewania gleby. Kręgi pnia są ściółkowane trocinami lub torfem, aż do ostrego zimnego trzasku, a następnie sadzonka ma 25-35 cm.

Gałęzie należy przywiązać do osadzonego kołka za pomocą miękkiej szmatki. Do opasania pnia stosuje się ciepły materiał, który nie przepuszcza powietrza, na górze umieszcza się siatkę, organizuje się gęstą warstwę świerkowych gałęzi.

Aby odstraszyć gryzonie, stosuje się mieszaninę gliny z dziewanny w równych proporcjach. Warstwa powinna być cienka. Wraz z nadejściem wiosny przeprowadza się odsadzanie, zapobieganie sadzeniu z grzybów, wirusów. Wymagane jest przycięcie przewodnika młodych roślin i każdej gałęzi o około jedną trzecią, procedura jest wykonywana, gdy pąki są uśpione.

To reguluje stosunek części nadziemnych i korzeni rośliny. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, wiśnie dobrze się zakorzenią, zakorzenią i uzyskają wysoką odporność na choroby. Regularna profilaktyka nie daje 100% ochrony przed infekcjami, ale znacznie zmniejsza ryzyko chorób i wzmacnia rośliny.

Sadzenie drzewka wiśni jesienią nie jest trudne, ale ważne jest, aby przestrzegać wszystkich zasad. Przemyśl każdy etap, oblicz czas, nie zapomnij o schronieniu na zimę - a ogród wkrótce zacznie Cię zachwycać doskonałymi zbiorami.
Odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

Które samozapłodnione wiśnie są niewymiarowe?

Zalecamy przeczytanie innych naszych artykułów

• Odmiana melona Ałtaj
• Króliki rasy Butterfly
• Zbierz odmiany ogórków
• Najlepsze odmiany dużych śliwek

Nisko rosnące drzewa lub krzewy stały się bardzo popularne w ciągu ostatnich 5–10 lat. Łatwo się z nimi obchodzi: zbiory, śliwki, opryski itp. Samozapłodnione odmiany wiśni nie są wyjątkiem. Poniżej znajdują się małe odmiany, które są łatwe w uprawie w prawie każdym klimacie.

Nisko rosnące samozapłodnione wiśnie

• „Shokoladnitsa” Odmiana samopłodna średnio wczesna, której drzewo dorasta do 2-2,5 metra. Korona jest zwarta, odwrócona piramidalna, niezbyt gęsta. Kwiaty są białe, z około 3 kwiatami w kwiatostanie. Jagody do 3,5 g, zaokrąglone. Kolor skórki jest prawie czarny, miąższ ciemnoczerwony. Kamień jest okrągły, dobrze się rozdziela. Wiśnie są bardzo smaczne, słodkie (cukry 12,4%, kwasy - 1,64%), ocena smakowa - 4,3 pkt. 5. Wydajność - 77,9 c / ha.
• "Brunetka" dorasta do 2,5 metra, rozłożysta korona. Jagody są ciemnoczerwone, do 3,8 g, bordowe. Smak słodko-kwaśny, soczysty, miąższ o delikatnej konsystencji. Odmiana dojrzewa 20 lipca. Posiada uniwersalne zastosowanie. Wydajność 10-12 kg / drzewo.
• „Ob” dorasta maksymalnie do 1,5 m. Korona jest duża, do 1,6 m średnicy. Jagody do 4 g, ciemnoczerwone, w kształcie serca z tępym końcem. Miąższ jest jasnoczerwony, soczysty, słodko-kwaśny. Cukry w składzie do 12,1%, kwasy - 1,4%. Polecany do przetwórstwa, ponieważ na świeżo nie jest zbyt smaczny. Odmiana jest w połowie sezonu, ma dobrą zimotrwalosc, odporność na suszę. Wydajność do 3,8 kg / krzak. Główną wadą jest to, że często cierpi na koksomikozę.

Klasyfikacja czereśni metodą zapylania

Kupując sadzonkę, musisz wiedzieć, że sam obfity kolor nie gwarantuje dobrych zbiorów. Bez zapylenia mniej niż 20% kwiatów osiągnie stadium owocowania.Owocnikowanie przekraczające 50% można osiągnąć tylko za pomocą sparowanego zapylacza. W zależności od rodzaju wyróżnia się dwie duże kategorie wiśni: odmiany samopłodne i samopłodne.

Samozapłodnienie to rodzaj roślin zapylanych krzyżowo, które są zdolne do zawiązywania owoców tylko wtedy, gdy sąsiadują z rośliną innej odmiany, która pełni rolę zapylacza.

Samopłodna to odmiana, dla której rosnące drzewo tej samej odmiany może stać się zapylaczem w pobliżu.

W przypadku obu kategorii obowiązuje zasada sadzenia drzew w zestawach po trzy lub cztery sztuki, najlepiej w całym ogrodzie. W przypadku kilkunastu drzew samopłodnych tej samej odmiany zaleca się pobranie co najmniej jednej rośliny innej odmiany o tym samym okresie kwitnienia. W takim przypadku, ze względu na wnikanie pyłku innej odmiany na słupek kwiatu, otrzymasz maksymalną liczbę jajników (normą dla odmian samozapłodnych jest zapylenie do 40-50%, w obecności innych odmiany - 10-15% więcej).

Odmiany samopłodnych wiśni obejmują:

• Apukhtinskaya;
• Lyubskaya;
• Zagoryevskaya;
• Czekoladowa dziewczyna;
• Bulatnikovskaya;
• Brunetka;
• Młodość;
• Assol;
• Volochaevka;
• Pamięć Jenikeeva.

Cherry Lyubskaya jest typowym przedstawicielem odmian samopłodnych

Uważa się, że odmiany samozapłodnione są samowystarczalne i nie wymagają owadów ani zapylenia krzyżowego, ani zimna, ani upały nie są straszne. To częściowo prawda. W praktyce ogród obficie owocuje, gdy jest rozcieńczany inną odmianą.

Klasyfikacja

Teraz krótko rozważymy cechy odmian zwykłych wiśni, stepów i Bessei (piaszczystych). Więcej na ich temat przeczytasz w innych artykułach na naszej stronie, a także o odmianach czereśni.

Większość informacji można znaleźć w tabelach, w których kultura jest podzielona według czasu owocowania. Uwaga:

1. Odmiany o innych okresach owocowania są często używane jako zapylacze. Wynika to z czasu kwitnienia - w przypadku wiśni od momentu otwarcia pąków do zbiorów czas ten jest różny.
2. Jeśli odmiana jest przeznaczona dla regionów południowych i jest tam mrozoodporna, nie należy mieć nadziei, że wytrzyma niskie temperatury Uralu lub regionu moskiewskiego.
3. W kolumnie plonów często jest napisane „z krzaka” lub „z drzewa”. Odzwierciedla to drzewny kształt wiśni.
4. Jeśli nie masz możliwości lub chęci przetwarzania roślin po kwitnieniu, wybierz odmiany wiśni odporne na kokomikozę i moniliozę.

Wczesne dojrzałe odmiany wiśni

Te odmiany wiśni jako pierwsze przynoszą owoce.

Podstawowe zasady uprawy wiśni

W Rosji czereśnie nazywano „jagodami raju”, na wielu ikonach Jezus Chrystus przedstawiany jest z wiśniami w dłoniach - symbolem życia, radości i płodności.

Aby uniknąć błędów podczas uprawy wiśni, musisz przestrzegać następujących zasad:

• Kupuj sadzonki tylko w sprawdzonych szkółkach:
• Wybierz odmiany samopłodne i poznaj ich specyficzne cechy;
• Nie sadzić sadzonek blisko siebie, wiśnie nie lubią cienia;
• Zapewnij ochronę przed wiatrem;
• Miejsca z bliskim występowaniem wód gruntowych nie nadają się do uprawy wiśni;
• Przeprowadzaj leczenie lekami na choroby grzybowe i szkodniki;
• Podlewaj i karm drzewa kilka razy w sezonie;
• Konieczne jest wykonanie przycinania sanitarnego i formacyjnego.

Pamięć Sacharowa - dziesiąte miejsce

Średniej wielkości hodowle z piramidalną koroną zostały wpisane do rejestru w 2009 roku. W tym czasie odmiana zyskała uznanie i miłość ogrodników za niski stopień uszkodzenia różnych chorób, mrozoodporność i bezpretensjonalną pielęgnację.

Owoce, choć małe (nie więcej niż 3,2 g wagi), mają gęsty i soczysty miąższ, doskonały smak. Na zdjęciu owoc jest owalny, a skórka w momencie dojrzewania jest ciemnoczerwona. Jednocześnie plon jest wysoki, owoce nadają się do przetwórstwa i świeżego spożycia.

Zalecanym regionem uprawy jest Sredne-Volzhsky.Należy pamiętać, że pamięć Sacharowa jest częściowo samozapłodna, pożądane jest posiadanie w pobliżu innych odmian do zapylania i tworzenia jajników.

Recenzje ogrodników

RFM

Spróbuj młodości. Jeśli pąki kwiatowe nie zamarzają, jest bardzo produktywny. Owoce duże, soczyste, niekwaśne. Oczywiście jest gorszy od pamięci Jenikejewa, ale także bardzo dobry.

Kochanek

Nasza strona znajduje się w pobliżu Golicyna na autostradzie Mozhaisk. Rosnę młodość, Robin. Wiosną zasadzę Kharitonovskaya, Harvest Susov i Early.

Opis kultury

Wiśnia była znana jako roślina owocowa od czasów starożytnych. Jego powrót w IV wieku pne. mi. został opisany przez Teofrastusa, greckiego przyrodnika i jednego z najwcześniejszych botaników.

Dziś wiśnia jest uważana za jedno z najpospolitszych drzew ogrodowych, zajmując drugie miejsce po jabłoni. Jej ojczyzną jest Krym i Kaukaz. Jest bezpretensjonalny i rośnie na każdej glebie, w tym kamienistej. Jednak nadal owocuje lepiej na wilgotnych obszarach.

Zhyvitsa - drugie miejsce

Wiśnia nie ustępuje Tamarisowi pod względem odporności na choroby: kokomikoza, monilioza i inne choroby grzybowe wpływają na kulturę tylko w szczególnie deszczowe i mroźne lata. Owoce są duże, ważą 5-5,2 g, soczyste, ciemnoczerwone. Smak jest słodko-kwaśny.

Głównym celem jest spożywanie na świeżo. Ale owoce odmiany Zhyvitsa nadają się również do konserwacji, kamień można łatwo oddzielić, co ułatwia proces przetwarzania.

Odmiana znajduje się w rejestrze Regionu Centralnego. Jednak według ogrodników nadaje się również do bardziej południowych regionów Rosji. Zimotrwalosc Żywicy jest wysoka, pąki i gałęzie praktycznie nie są narażone na mróz.

Pytania czytelników

Wielu letnich mieszkańców regionu moskiewskiego zadaje te same pytania. Postaramy się odpowiedzieć na najpopularniejsze z nich.

Kiedy sadzić wiśnie w regionie moskiewskim?

Sadzenie wiśni w regionie moskiewskim powinno odbywać się wczesną wiosną, zanim sok zacznie się poruszać i otworzą się pąki. Istnieje również możliwość sadzenia drzewka jesienią, od 20 września do początku października.

Jaką wiśnię sadzić w regionie moskiewskim?

Najbardziej odpowiednie odmiany wiśni do uprawy w regionie moskiewskim:

• Vladimirskaya;
• Volochaevka;
• Zhukovskaya.

Warto też wspomnieć o filcu wiśniowym. Należy do odmian zimotrwałych, ma kompaktowe rozmiary, co ułatwia zbiory. Bezpretensjonalny w pielęgnacji, daje dobre zbiory.

Kiedy przycinać wiśnie w regionie moskiewskim?

Drzewa są przycinane w stanie spoczynku. Najbardziej optymalny czas to początek ruchu soku i kwitnienia. W regionie moskiewskim lepiej kroić wiśnie od 15-16 marca do pierwszych dni maja. Warto wziąć pod uwagę warunki pogodowe. Na przykład na południu regionu przycinanie odbywa się 2 tygodnie wcześniej niż na północy.

Nie należy przycinać jesienią, ponieważ istnieje możliwość przemarznięcia. W tej chwili możesz usuwać tylko suche gałęzie.

Charakterystyka wiśni zapewniająca pomyślny wzrost i owocowanie

Jakie cechy powinna mieć wiśnia, aby jej uprawa w regionie moskiewskim dała pozytywny wynik:

1. Samopłodność. Ważna jakość roślin, ponieważ zapylanie bez owadów jest możliwe przy każdej pogodzie. Oczywiście z wyjątkiem deszczu. Wiśnie samozapylone dają stabilniejszy plon, nie mają przerw w owocowaniu. To duży plus dla każdego ogrodnika.
2. Nisko rosnące drzewa mniej zamarzają zimą, można je owinąć. Dzięki temu będą spokojnie zimować i wiosną nadal rosnąć i rozwijać się.
3. Zimotrwała. Ta jakość jest jedną z najważniejszych, jeśli wiśnia nie toleruje dobrze niskich temperatur, to żaden plon jej nie pokryje. Rośliny po prostu wymarzną.
4. Wysoka odporność. Im drzewo jest bardziej odporne na choroby, tym lepiej. Zdrowa sadzonka daje większy plon.
5. Odporność pąków i kwiatów na mróz. Wiosną, w okresie mrozów powrotnych, kwitnące drzewo może stracić plony. Ale jeśli kwiaty są odporne na niskie temperatury, mieszkaniec lata nie powinien obawiać się utraty zbiorów.

Wybierając odmianę do uprawy w regionie moskiewskim, należy wziąć pod uwagę wszystkie te cechy. Dopiero wtedy można uzyskać zadeklarowane zbiory.

Pierwsze karmienie i regularne nawożenie

Zaczynają karmić roślinę w okresie tworzenia jajników. Materię organiczną nakłada się co 3-4 lata. Najczęściej stosuje się kompost lub zgniły obornik. Jesienią można stosować nawozy fosforowe i potasowe.

W przypadku młodych sadzonek górny opatrunek nakłada się na otwór w pobliżu łodygi, aw pełnoprawnym ogrodzie są one przenoszone po całym terenie. Przy zwiększonej kwasowości gleby można wykorzystać popiół ze spalania gałęzi drzew owocowych.

Dla leniwych ogrodników opracowano mieszankę nawozów, zebranych specjalnie dla drzew owocowych. Możesz ich używać.

Volochaevka - dwunaste miejsce

Drzewo średniej wielkości o średniej gęstości koronie i prostych, brązowych pędach. Okres dojrzewania jest średni. Owoce Volochaevki są ciemnoczerwone, drobne, o masie 2,7 g. Przeznaczenie odmiany jest uniwersalne, dobra odporność na choroby i szkodniki.

Doświadczeni ogrodnicy zalecają zapobiegawcze leczenie kokomikozy, w przyszłości nie ma problemów z chorobami.

Odmiana polecana do hodowli i uprawy w Regionie Centralnym. Nadaje się do ogrodów regionu moskiewskiego, Vladimira, Ryazana, Tambowa i innych regionów.

Tamaris - pierwsze miejsce

Odmiana zajmuje czołową pozycję ze względu na wysoką odporność na choroby grzybowe, w szczególności na kokomikozę. Ponadto Tamaris można uznać za wyjątkową kulturę. To krótkie drzewo karłowate daje wysoki plon, a jego waga dochodzi do 4,8 g.

Wiśnie są uniwersalne, przeznaczone do przetwórstwa lub świeżej konsumpcji. Owoce są soczyste, słodkie, z lekką kwaskowatością. Kość łatwo oddziela się od miazgi.

Odmiana znajduje się w rejestrze regionu środkowej Wołgi, ale dobrze się czuje w innych regionach europejskiej części Rosji, z wyjątkiem północnych szerokości geograficznych.

Novella - czwarte miejsce

Celem tej wiśni jest obróbka, konserwacja, świeże spożycie. Drzewo jest bardzo wysokie, korona się rozłożyła.

Odmiana jest interesująca dla właścicieli domów. W ogrodnictwie przemysłowym Novella nie zapuściła korzeni ze względu na swoją wielkość.

Ogrodnicy-amatorzy cenią Novellę za duże i soczyste owoce, odporność na choroby, dobrą odporność na niskie temperatury.

Zalecane dla regionu centralnego Rosji. Ale sądząc po niektórych recenzjach ludzi, wiśnia dobrze rośnie na bardziej południowych szerokościach geograficznych. Novella występuje również w ogrodach regionu Wołgi.

Szybkie odniesienie do warunków

W artykułach poświęconych wiśniom często pojawiają się terminy, których nie znamy lub źle rozumiemy ich znaczenie. Postaramy się je pokrótce wyjaśnić. Prawdopodobnie nawet zaawansowani ogrodnicy nie zrezygnują z rodzaju ściągawki. Oczywiście wszystkie te informacje można łatwo znaleźć w Internecie, tutaj są po prostu zebrane razem.

Najczęściej określenia związane ze zdolnością wiśni do zawiązywania owoców z własnego pyłku nie są do końca poprawnie interpretowane.

Powiązany artykuł: Fałszywy opis i cechy modrzewia

Samopłodność. Nawet przy braku zapylaczy wiśnie są w stanie wyprodukować do 50% możliwego plonu.

Częściowa płodność. Bez odmian zapylających tylko 7 do 20% jagód zostanie związanych.

Niepłodność własna. W przypadku braku odmiany nadającej się do zapylenia, wiśnia da nie więcej niż 5% plonu.

Wejście w owocowanie

W porównaniu z innymi uprawami (z wyjątkiem brzoskwini) wiśnie wcześnie zaczynają owocować. Odmiany są podzielone na trzy grupy:

Szybko rosnący. Pierwszy plon zbiera się w trzecim lub czwartym roku po posadzeniu.

Średnio owocowe. Owocowanie - w czwartym roku.

Owoce późno owocowe. Zbiór rozpoczyna się w piątym lub szóstym roku po posadzeniu.

Dane podano dla odmian szczepionych. Wiśnia stepowa prawie zawsze zaczyna owocować wcześniej niż zwykła wiśnia.

Okres pełnego owocowania wiśni w zależności od odmiany rozpoczyna się w wieku 8-12 lat.

Rozmiary wiśni

Według wielkości odmiany wiśni są również podzielone na trzy grupy:

Skarłowaciały. Drzewo lub częściej krzew, którego wysokość nie przekracza 2 m.

Średniego rozmiaru. Roślina ma 2-4 m wysokości.

Wysoki. Wiśnia, której wysokość sięga 6-7 m lub więcej.

Wielkość rośliny nie jest stała. Przy słabej pielęgnacji wiśnia będzie niższa niż deklarowana wielkość, a przy nadmiarze nawozów azotowych będzie wyższa. I faktycznie, w innym przypadku ucierpi na tym plon i jakość owoców.

Czas zbiorów

Dzięki temu wszystko wydaje się jasne. Odmiany to:

Wczesne dojrzałe. Owocowanie zaczyna się na przełomie czerwca i lipca.

Środek sezonu. Zbiory zbierane są w lipcu.

Późne dojrzewanie. Wiśnie dojrzewają w sierpniu.

Pamiętaj, że im dalej na południe region, tym wcześniej wiśnia dojrzewa.

Przeznaczenie owoców

Odmiany wiśni dzielą się na trzy grupy:

Techniczny. Zwykle mają małe kwaśne jagody o wysokiej zawartości witamin i innych przydatnych składników. Jedzenie ich na świeżo to wątpliwa przyjemność. Ale te wiśnie robią najlepsze dżemy, soki i wina.

Uniwersalny. Jagody nadają się do przetwarzania i świeżego spożycia.

Stołówki. Często nazywane są deserami. Owoce są bardzo piękne i smaczne, zawierają dużo cukru i mało kwasu. Te wiśnie są dobre do spożycia na świeżo, ale przetworzone z nich produkty są przeciętne. Wyróżniają się „płaskim” smakiem i słabym aromatem.

Kształt drzewiastej wiśni

Uprawiana wiśnia jest podzielona na dwie grupy w zależności od kształtu rośliny:

Krzew. Łączy w sobie wiśnię stepową i te zwykłe odmiany, które rosną w postaci niskiego krzaka o wielu łodygach. Zwykle ta grupa jest bardziej odporna na mróz niż grupa drzew. Owocuje głównie na zeszłorocznych pędach.

Drzewo jak drzewo. Łączy w sobie większość odmian czereśni pospolitych. Tworzy jeden pień i owocuje głównie na gałęziach bukietu, rzadziej na pędach jednorocznych. Odporna na suszę.

Cechy owocu

Owoce wiśni są podzielone na dwie nierówne grupy:

Smardze lub grioty. Sok z większości odmian wiśni stepowych i pospolitych ma barwę ciemnoczerwoną. Plami ręce, ma wyraźny aromat i kwaśność zauważalną nawet w odmianach stołowych.

Amoreli. Odmiany wiśni z różowymi owocami i lekkim sokiem. Jest ich znacznie mniej, są słodsze.

Krótki słownik hybryd

Ostatnio powstało wiele hybryd. Wreszcie, wynika to z chęci stworzenia odmian wiśni odpornych na choroby, zdolnych do wytrzymania silnych mrozów. Ponadto mieszkańcy zimnych regionów nie rezygnują z nadziei, że czereśnie nadające się do uprawy na północy będą trafiać do ich ogrodów.

Książę. Hybryda wiśni i czereśni.

Cerapadus. Hybryda wiśni i czeremchy Maak, gdzie wiśnia jest rośliną mateczną.

Padocerus. Wynik skrzyżowania czeremchy z czeremchą, rośliną mateczną - czeremchą Maak.

Shpanka Bryanskaya - siódme miejsce

Średniej wielkości drzewo z krótkim pniem i zaokrągloną koroną zachwyci Cię owocami o wadze 4 g. Skórka wiśni jest jasnoczerwona, miąższ kremowy, różowy sok o słodko-kwaśnym smaku. Kamień jest dobrze oddzielony od miąższu, smak owoców nie jest tracony podczas puszkowania.

Po osiągnięciu dojrzałości owoce praktycznie nie kruszą się, co ułatwia uprawę wiśni w letnich domkach.

Odmiana samopłodna, wczesna, odporna na choroby i mróz. W rejestrze regionu centralnego. Nadaje się do uprawy w regionie moskiewskim.

Brunetka - czternaste miejsce

Drzewo jest średniej wielkości, ma rozłożysty pokrój, przez co jest niewygodne w uprawie w ogrodach przemysłowych. Wchodzi późno w okres owocowania, 6 lat po posadzeniu. Owoce są mniej więcej tej samej wielkości, średnie, ciemnoczerwone, prawie bordowe. Miąższ zwarty, słodki, z wyczuwalnym kwaśnym smakiem.

Głównym celem jest przetwarzanie i konserwacja, ale można go spożywać na świeżo.

Z zalet odmiany Brunetka ogrodnicy zwracają uwagę na wysoką odporność na kokomikozę.Ponadto dojrzałe owoce mocno przylegają do łodyg, nie kruszą się.

Rozmnażanie wiśni

Metoda rozmnażania nasion wiśni jest bardzo rzadko stosowana. W przypadku tego rodzaju upraw owocowych dopuszczalnych jest kilka innych sposobów:

1. Sadzonki. Wybierz najsilniejsze drzewa, z których pochodzi materiał. Użyj zielonych pędów znajdujących się po południowej stronie drzewa. Najlepiej zbierać sadzonki przed nadejściem upalnych dni, pod koniec czerwca. Górna część jest usuwana z ciętych pędów, az pozostałej gałęzi powstaje łodyga o długości 10-12 cm z dobrze rozwiniętymi czterema liśćmi. Materiał sadzi się w pudełku, pogłębiając go o 3 cm, a odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 7 cm.

   

   Cięcie to powszechny sposób rozmnażania wiśni

2. Pędy korzeniowe. Z łodygi rośliny matecznej w odległości 1 m należy wykopać sadzonkę korzeniową. Przechylając się trochę, dodają go. Po chwili pojawia się na nim młody pęd. Po uformowaniu rośliny można ją sadzić w ogrodzie.

   
   Rozmnażanie wiśni przez sadzonki korzeniowe

3. Zaszczepić. Podkładki specjalnie wyhodowane z nasion są szczepione na młodym drzewie na kilka sposobów:

• w bocznym rozcięciu;
• dla kory;
• łupliwość.

Obfite - dziewiąte miejsce

Wiśnia w kształcie krzewu, do 1,5 metra wysokości, z półkulistą koroną. Posadź tę odmianę i zbierz pierwsze zbiory od 3 lat. Owoce są małe, masa nie przekracza 3,6 g. Skórka wiśni jest czerwona, a miąższ kremowo różowy, dość soczysty, słodki o kwaśnym smaku.

Plon odmiany jest przeciętny, dojrzewa do końca lipca. Odporność na kokomikozę jest wysoka, na moniliozę - dobra.

Odmiana przeznaczona do uprawy w rejonie środkowej Wołgi, ale również w innych rejonach centralnej Rosji dobrze się czuje.

Warunki klimatyczne regionu

Region moskiewski charakteryzuje się niezbyt udanym regionem uprawy owoców i jagód. Niemniej jednak, dzięki staraniom hodowców, rozwijane są odmiany wiśni dostosowane do cech klimatycznych regionu. Mieszkańcy lata żyjący w tym regionie mogą bez większego wysiłku uprawiać własne jagody.

Sadzenie w otwartym terenie wiąże się z wyborem takich odmian drzew, które nie boją się zimna, zmian pogody i innych warunków, które nie są najbardziej sprzyjające rozwojowi młodej rośliny.

Klimat regionu charakteryzuje się następująco:

• Różnica temperatur. Wysoko latem i nisko zimą.
• Bardzo coldy. W zimnych porach mróz osiąga -35 ⁰С.
• Bezśnieżne zimy. Brak śniegu zimą prowadzi do zamarzania niedostosowanych roślin.
• Zmiana pogody. Upalne dni ustępują miejsca relatywnie chłodnym.

Aby wybrać odmianę do sadzenia w tym regionie, konieczne jest dokładne przestudiowanie cech i opisu gatunku. Dopiero wtedy podejmij ostateczną decyzję.

Czym są odmiany samozapylające i samozapylone

W opisie odmian wiśni pojawiają się pojęcia samopłodności, częściowo samozapłodnienia i samozapłodnienia. W odmianach samopłodnych około 40% kwiatów jest zapłodnionych. W odmianach częściowo samopłodnych liczba ta nie przekracza 20%. Bezowocne odmiany wiśni przy braku zapylaczy mogą dawać nie więcej niż 5% jajnika z całkowitej liczby kwiatów.

Do zapłodnienia kwiat musi otrzymać pręcik na znamieniu słupka. Mechanicznie przenoszenie pyłku może odbywać się za pomocą owadów, wiatru, przy udziale człowieka lub bez pośredników w roślinach samozapylonych. W tym przypadku zapylenie występuje w obrębie pojedynczego kwiatu lub rośliny.

Rośliny są w niekorzystnej sytuacji podczas samozapylenia, ponieważ w rzeczywistości informacja genetyczna jest prawie niezmieniona. Główne cechy przeżycia - zmienność i zdolność adaptacji, uzyskuje się przez zapylenie krzyżowe z powodu różnych kombinacji genów rodzicielskich. Aby chronić rośliny przed degeneracją podczas ewolucji, opracowano specjalne mechanizmy obronne.Z reguły w kwiatach włókno jest krótsze, a piętno słupka znajduje się znacznie wyżej niż pylniki. Ponadto pyłek, nawet uderzając w słupek, nie jest w stanie wykiełkować na własnej roślinie i nie może zapłodnić jajnika. Stąd definicja „samozapłodnienia”.

Odmiany samozapłodne potrzebują sąsiedztwa z innymi odmianami wiśni, a nawet czereśni. Jednocześnie inne drzewa tego rodzaju również nie będą zapylaczami.

Wiśnie samozapłodnione różnią się budową kwiatu: pylniki pręcików znajdują się na poziomie znamienia słupka lub nieznacznie wznoszą się nad nim.

Pylniki pręcików samozapłodnych odmian wiśni wznoszą się nieco ponad piętno słupka

Zaletą odmian samopłodnych jest to, że w ogrodzie można ograniczyć się do jednego drzewa. Pewna niezależność od warunków atmosferycznych i owadów zapylających, a także niewielki rozmiar drzew korzystnie wyróżnia te odmiany. Ogrodnicy i eksperci zauważają, że wraz z rosnącymi w pobliżu drzewami zapylającymi znacznie wzrasta plon odmian samozapylających. Należy również zwrócić uwagę na smak. Z reguły samozapłodnione wiśnie mają wyraźną kwaskowatość, a czasami można je nawet spożyć dopiero po przetworzeniu.