Róże okrywowe kwitnące przez całe lato w regionie moskiewskim

Pierwsze udokumentowane dowody uprawianych róż dotarły do ​​nas z terytorium współczesnej Turcji, uzyskano je podczas wykopalisk w Uru grobów królów Chaldei. Powiedzieli, że sumeryjski król Saragon, pierwszy z wyprawy wojennej do miasta Uru, przywiózł krzewy róż. Przypuszczalnie stamtąd róża została zabrana do Grecji i na Kretę, a stamtąd została rozproszona po całym świecie zachodnim.

Róże okrywowe wyizolowano z grupy krzewów dopiero w połowie lat 80-tych XX wieku. Wynikało to z faktu, że wraz ze wzrostem popularności roślin okrywowych wzrosło również zapotrzebowanie na krzewy kwitnące pełzające. A jeśli w latach 70. corocznie wprowadzano na rynek nowe odmiany tych róż, to w latach 80. rozpoczął się ich prawdziwy boom.

Historia odmiany i główne cechy

Róże okrywowe wyłoniły się ze skrzyżowania róż pnących i pomarszczonych. Ze względu na charakter rozgałęzień nie są one definiowane jako odrębny typ w specjalistycznych katalogach. Większość wyhodowanych odmian może strzelać do półtora metra długości. Rozprowadzić jednolitym dywanem na całej dostępnej powierzchni lub przykleić się do podstawy krzewu.

Schemat kolorów jest dość różnorodny - kolory biały, różowy, bordowy, bordowy, pomarańczowy, żółty. Mogą rosnąć w jednej wersji lub w całych klastrach. Wielkość kwiatka to 2-6cm. Okres kwitnienia: od końca maja do pierwszych przymrozków. Rozróżnij odmiany mrozoodporne i ciepłolubne, co jest ważne, aby wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca.

Są bezpretensjonalne w pielęgnacji, ale najlepiej nadają się gleby o neutralnej kwasowości. Oświetlenie jest półcieniowe, aby uniknąć wypalenia. Jeśli nie jest możliwe zapewnienie nie więcej niż 4 godzin bezpośredniego światła słonecznego w naturalny sposób, lepiej jest umieścić róże w ziemi pod kątem (zjeżdżalnie alpejskie).

Stosuj nawozy podczas sadzenia (kompost), małymi porcjami w okresie kwitnienia (nawozy mineralne rozcieńczone wodą). Podlewanie jest konieczne tylko w wysokich temperaturach.

Największym zagrożeniem dla rośliny są mszyce i grzyby. Kiedy się pojawią, warto potraktować różę fungicydami, insektycydami i usunąć dotknięte gałęzie.

Aplikacje

Struktura systemu korzeniowego pozwala na wykorzystanie rośliny nie tylko jako rośliny ozdobnej, ale także do wzmocnienia zboczy. Może być również używany jako:

• kwitnący trawnik;
• podstawy zjeżdżalni alpejskiej;
• krawężnik;
• akcent w projekcie kwietnika, altanki, stopni (podczas sadzenia w doniczce lub na podwyższeniu).

Cechy roślin pozwalają łączyć je ze sobą przy dekorowaniu klombów lub innych roślin:

• trawy zbożowe (miskant, proso) mogą stać się sąsiadami;
• lilie;
• lawenda;
• goździki;
• szałwia.

Eksperci nie zalecają stosowania róży okrywowej jako rośliny doniczkowej w małych domach: zapach kwiatu jest dość silny i stabilny, roślina potrzebuje dużej powierzchni do rozwoju, dużo światła.

Róże z regionu moskiewskiego: opis 10 najbardziej bezpretensjonalnych i odpornych na zimę odmian

Amadeus

Róża pnąca. Kwiaty ciemnoczerwone. Wielkość pąków jest średnia, na każdej gałęzi znajduje się jednocześnie kilka kwiatostanów. Dużym plusem tej odmiany jest to, że krzewy są rozłożyste i wysokie. Przy dobrej pielęgnacji pędy mogą osiągnąć wysokość 3,5 metra. Kwitnie obficie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Najczęściej Amadeus jest używany przez ogrodników do dekoracji witryny.Sadzi się obok ogrodzenia, wzdłuż altany lub innych konstrukcji. Potężne krzewy tej rośliny nie tylko pokryją swoimi pędami brzydkie budynki, ale zachwycą Cię jaskrawoczerwonymi kwiatami przez cały sezon.

Florentina

Kwitnie tak samo jak Amadeus, z czerwonymi pąkami. Jest to zgrabna i dekoracyjna odmiana róży najczęściej używana do cięcia. Roślina jest również wysoka - do dwóch metrów. Zaleca się jak najczęściej przycinać i kształtować krzewy, wtedy stają się one bardziej bujne i dają więcej kwiatostanów. Kwiaty Florentiny są bardzo duże, ich średnica sięga dziesięciu centymetrów. Dobrze tolerują zimy nie tylko w regionie moskiewskim, ale także w bardziej północnych regionach kraju.

Rose Florentina

Dzień Glorii

Kolejna popularna odmiana, która już stała się klasyczną. Jest szeroko rozpowszechniony nie tylko w Rosji, ale także w innych krajach świata. Ta odmiana zwraca uwagę lekkim aromatem i niezwykle pięknymi pąkami. Są frotte, mają przejście od jasnoróżowego do jasnożółtego, mają też szkarłatną obwódkę na końcach płatków. Ta hybrydowa róża herbaciana jest prawdopodobnie najlepszą opcją do ogrodów w obszarze metropolitalnym.

Rocznica księcia Monako

Floribunda wzrosła. Uderzającą cechą tej odmiany jest to, że świeżo kwitnące pąki mają bladobiały kolor, a po kilku dniach ich kolor stopniowo się zmienia i staje się bogaty, czerwony.

Uwaga! Te kwiaty prawie nie wydzielają żadnego zapachu. Doskonale wytrzymują mrozy i nie boją się spadku temperatury wiosną i jesienią.

Rapsodia na niebiesko

W porównaniu z powyższym jest to stosunkowo młoda odmiana. Pojawił się w sprzedaży w 2002 roku i już zdobył sympatię ogrodników ze względu na obfite kwitnienie. Na szczególną uwagę zasługują same pąki, które są koloru niebieskiego. Jednak środek kwiatów jest biały. Odmiana zaliczana do grupy zarośli.

Rose Super Dorothy

Odmiana wyhodowana w niemieckiej szkółce Hetzel. W klimacie Moskwy róże kwitną dwa razy w sezonie. Pierwszy rozkwit przypada na maj-czerwiec, a po raz drugi pąki pojawiają się w sierpniu i wrześniu. Kwitnie bardzo obficie. Jednocześnie w przerwie cieszy się też kwiatami, choć nie ma ich tak dużo. Kwitnienie trwa przez cały sezon. Pąki są jasnoróżowe. Odnosi się do różnych róż okrywowych.

Pierre de Ronsard

Odmiana francuska. Należy do odmian pnących róż i doskonale nadaje się do uprawy w centralnej Rosji. Szczególnym plusem tego gatunku jest to, że pędy nie mają kolców, co jest bardzo cenione przez ogrodników. Same kwiaty są piękne - w kolorze jasnokremowym, mają kształt kieliszków. Świetnie nadaje się do ozdabiania altan, werand i innych budynków. Są również sadzone obok brzydkiego ogrodzenia.

Rose Pierre de Ronsard

Złote Skrzydła

Odpowiedni dla tych, którzy chcą urozmaicić kolorystykę krzewów róż w swoim ogrodzie różanym. Ten rodzaj róży kwitnie z żółtymi pąkami, których środek ma pomarańczowy odcień. Krzewy rosną wysokie - do półtora metra. Same kwiatostany są bardzo duże. Golden Wings dobrze zimuje w rejonie Moskwy.

Baltimore Belle

Być może najbardziej bezpretensjonalna odmiana dla zimnych regionów Rosji. Dobrze rośnie i kwitnie w Moskwie i okolicach. Sprawdzone przez lata, że ​​w regionie stołecznym może zimować nawet bez schronienia, ponieważ wytrzymuje mrozy do -30 stopni. Jednak kwiaty Baltimore Belle nie są duże, różowe, podwójne. Odmiana należy do róż pnących.

Erinnerung an Brod

Kolejna odmiana mrozoodporna, która może zimować bez schronienia, ponieważ dobrze znosi również spadki temperatury powietrza do 35 stopni poniżej zera. Kwitnie podwójnymi kwiatami o fioletowo-liliowym odcieniu. Przy odpowiednim przycinaniu i kształtowaniu krzewy dają kilka pąków w kwiatostanach - do 10 sztuk. Dobra odmiana pnąca do uprawy w rejonie Moskwy.

Róże krzewowe dla odmian regionu moskiewskiego.Popularne z nich to Alexandra Kent, Crown Princess Margaret, Claire Austin (standardowa) i słynny William Shakespeare. Wszystkie mają różne kolory i doskonale się uzupełniają.

Odmiany i sadzenie w regionie moskiewskim

Róże okrywowe kwitnące przez całe lato w regionie moskiewskim następujące są odpowiednie:

1. Biało-różowa kashion;
2. biały swoni;
3. jasnoczerwona fiona;
4. czerwony taniec faerie;
5. żółta róża sanki.

Wszystkie te odmiany są wystarczająco mrozoodporne dla każdego obszaru. Niemieckie odmiany larisa, popsicle, jazz dobrze znoszą zarówno zimno, jak i ciepło oraz długotrwałe opady.

Szczególną uwagę należy zwrócić na glebę, na której planuje się sadzenie roślin. Róża zawsze może kwitnąć, ale będzie potrzebować pomocy do intensywnego wzrostu i kwitnienia. Biorąc pod uwagę specyfikę gleb na północy regionu moskiewskiego, przed sadzeniem gleba powinna być nie tylko nawożona (dziewanna), ale także zmniejszona kwasowość (popiół, kreda, mąka dolomitowa, wapno gaszone). W południowej części regionu moskiewskiego nie należy obniżać kwasowości, ale zwiększać wartość odżywczą gleby. Do takich celów odpowiedni jest torf, dziewanna, kompost.

Najlepszą porą na sadzenie róż będzie kwiecień (po całkowitym stopieniu śniegu) lub październik (przed rozpoczęciem mrozów). Lepiej jest przykryć nowy kiełek na zimę, aby uniknąć zamarznięcia niedojrzałej rośliny. Repeatery nie potrzebują już specjalnych środków, aby chronić je przed zimnem.

Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że miejsca silnie zacienione drzewami lub płotami, a także obszary podmokłe, zbyt często nawiedzane przez zimne wiatry, nie są odpowiednie dla róż.

Otwór do sadzenia rośliny powinien mieć głębokość co najmniej 20 cm, jeśli gleba jest zbyt zatkana, należy ją zwiększyć i położyć drenaż z piasku, keramzytu, tłucznia. Wniesiono kompost. Przed sadzeniem skraca się pędy korzeniowe. Roślinę zanurza się w dołku w taki sposób, aby 4-5 cm łodygi nad korzeniem również weszło w ziemię. Podlewaj obficie, przykryj ziemią i podeptaj.

Funkcje

Najlepsze róże dla regionu moskiewskiego muszą spełniać specjalne wymagania, a mianowicie być mrozoodporne, ponieważ klimat w tym regionie nie cieszy się ciepłem. Wiosna przychodzi późno, a zima wcześnie, więc kwiaty muszą mieć czas na zebranie liści, kwiatostanów. Równie ważne jest rozważenie, w jaki sposób roślina przetrwa silne mrozy. Większość róż uprawianych w południowych regionach kraju nie byłaby w stanie przetrwać zimy lub musiałyby zostać dodatkowo przykryte, w przeciwnym razie krzewy po prostu by umarły.

Podczas sadzenia preferowana jest wytrzymałość rośliny. Po wielu badaniach stwierdzono, że odmiany kanadyjskie i angielskie bez pokrycia najlepiej nadają się do regionu moskiewskiego.

Zasady pielęgnacji kwiatów

Róże okrywowe, chociaż mają wiele podobieństw z wyższymi odmianami, ale rosną lepiej, jeśli stosujesz zasady, które dotyczą tylko ich:

1. Roślin na zewnątrz z niewielkimi odstępami między krzewami. Na metrze kwadratowym można zmieścić do pięciu kopii krzaków, co sprawi, że dywan z nich będzie nieprzenikniony.
2. W czasie upałów krzewy podlewa się osiadłą wodą do godziny 7:00 lub po godzinie 21:00. Płatki nie blakną, a sama roślina nie traci wody przez parowanie.
3. Róże przyjaźnią się nie tylko z sąsiadami innych gatunków, ale także z innymi różami karłowatymi. Połączenie krzewów białych, pomarańczowych, różowych i bordowych kwiatów będzie wyglądało bardziej korzystnie na klombie niż kompozycja monochromatyczna.
4. Nie bądź leniwy: w pierwszych miesiącach po posadzeniu uważaj na pojawienie się chwastów w pobliżu krzaków. Jeśli je usuniesz, poluzuj glebę, a po krótkim czasie kwiat sam wyprze niechcianych gości.
5. Opadłych liści w ogrodzie nie należy wyrzucać ani spalać. Najlepiej jest przykrywać nimi róże późną jesienią i przez całą zimę. Wiosną lepiej jest zebrać resztki liści, umieścić je w kupie, gdzie z łatwością mogą zamienić się w kompost - nawóz dla każdej rośliny.
6. Chęć posiadania pięknych kwiatów przez dłuższy czas wiąże się z nadmiernym karmieniem rośliny.Pamiętaj, że dla róż wystarczą 2-3 sosy w sezonie. Ta ostatnia odbywa się zwykle w sierpniu. Zaniedbanie tej zasady może doprowadzić do zamarznięcia kwiatu, gdyż nie zdążą wejść w stan wyciszenia przed mrozem.

Stosowanie wszystkich zasad w praktyce będzie również zależało od roli, jaką odgrywają róże okrywowe na miejscu.

Referencje

Slavina Lilia, Volokolamsk
Ze względu na trudny klimat zawsze bardzo starannie dobieram róże okrywowe. Wybrałem kilka odmian o różnych odcieniach pąków. Zdecydowanie je karmię, aby dobrze zniosły zimę. Pokrywam ją włókniną, świerkowymi gałązkami. Wszyscy przeżywają, kwitną nieporównywalnie. Bardzo przyjemnie jest patrzeć na stronę.

Oleg Zadirov, Nowoszachtinsk

Dali mi różę okrywową. Nigdy nie uprawiałem takich kwiatów. Podobało mi się to bardzo. Podstawowa opieka. Zapleciony brzydki teren w ogrodzie, teraz wygląda lepiej niż klomb. Nie okrywam rośliny na zimę - nasze zimy są ciepłe. Karmię 3-4 razy w okresie letnim, podlewam, gdy gleba wysycha. Kwitnie przed nadejściem mrozów.

Warianty zastosowania w wystroju witryny

Niezależnie od wielkości działki ogrodniczej zazwyczaj dzieli się ją na różne strefy: grillowanie, plac zabaw, ogród kwiatowy, ścieżki, ogród różany, basen, plantacje iglaste... Róże okrywowe dobrze sprawdzają się do separacji z ciekawą nutą kolorystyczną.... Gęsto posadzone zamieniają się w prawdziwy żywopłot, który jednak można przekroczyć.

Wiklinowe pojemniki z zadbanym krzewem róży można ustawić na obwodzie ławki ogrodowej, przy wejściu do domu lub na tarasie. W takim przypadku pielęgnacja kwiatów zostanie uproszczona (bez chwastów, nie trzeba się schylać do przycinania), a ponadto same krzewy będą wyglądać bardziej schludnie.

Aby stworzyć wielopoziomową kompozycję róż różnych odmian, użyj długich doniczek. Najbardziej preferowaną formą w tym przypadku byłby ogródek kwiatowy. Doniczki można postawić na prawdziwych stopniach lub w podobny sposób ustawić na niewielkim nachyleniu.

Róże okrywowe staną się również kolorową podstawą dla pnącego łuku różanego: tam, gdzie nie ma kwiatów od wysokiego sąsiada, dadzą je nisko rosnące odmiany. Tutaj powinieneś ostrożnie podejść do kombinacji kolorów: rośliny o różnych kwiatach (niebieski i żółty) iw przybliżeniu w tych samych odcieniach również będą dobrze wyglądać.

Grupa róż okrywowych, ich opis i przeznaczenie w kształtowaniu krajobrazu

Pomarszczona róża - twórczyni doboru odmian okrywowych

Na początku XX wieku japońscy specjaliści zwrócili uwagę na specyfikę wzrostu pomarszczona róża (R. rugosa), który swymi biczami pokrywał duże obszary.

Mniej więcej w tym samym czasie europejscy ogrodnicy korzystali ze wspinaczki Vihura wstał (R. wichurana) jego pędy były rozrzucone na ziemi. W 1919 roku w wyniku skrzyżowania róży pomarszczonej i róży Vihura pojawiła się odmiana, która jest uważana za punkt wyjścia do klasyfikacji róż okrywowych - była to odmiana „Max Graf” (Moss Graf).

Popularność tej grupy w ogrodnictwie osiągnęła swój największy rozkwit w latach 70.ubiegłego wieku, kiedy zaczęto szeroko stosować odmiany okrywowe:

• Aby wzmocnić stoki,

  
  Róże okrywowe są sadzone nie tylko dla urody, ale wzmacniają glebę na zboczach

• Na murach oporowych
• Jako alternatywa dla klombów,
• Weszliśmy w skład struktur skalnych,
• Wymieniono ozdobne trawniki kwitnące.

Ich popularność wynika z ich stosunkowo bezpretensjonalnej pielęgnacji, odporności na choroby i różnorodnych kolorów kwiatów.

Porada nr 1... Uwaga! W międzynarodowej klasyfikacji róż grupa róż okrywowych nie jest wyodrębniona jako odrębny typ. Często mechanizm powstania odmiany lub hybrydy ma tak złożoną ścieżkę, że jest zaliczany do kategorii, której właściwości przejawiają się z największą przewagą.

Jacy „towarzysze” nadają się do wspólnego zamieszkiwania?

Wybierając partnerów do róż okrywowych, należy wziąć pod uwagę zgodność zakresu kolorów, okresu kwitnienia, a także kształtu, tekstury i koloru liści roślin. Warto również zwrócić uwagę na warunki dla rosnących towarzyszy arystokratki ogrodowego krajobrazu - powinny być lekkie i ciepłolubne, podobnie jak róże. Lawenda, liliowiec, pelargonia tworzą wspaniałe zestawy z dywanowymi różami o dowolnych odcieniach i odmianach. Królowa ogrodu wygląda harmonijnie z różnymi ziołami i zbożami - rozmarynem, koprem, tymiankiem, kostrzewą, szałwią, czosnkiem, cebulą. Pełzające róże doskonale łączą się z pierwiosnkami, altówkami, geyherami, żywicielami. Ale najbardziej wyraziste będzie połączenie krzewów różanych z roślinami-właścicielami srebrzystych liści - goździkiem, piołunem, santoliną.

Tradycyjni towarzysze róży w mixborder i w kwietniku:

• dla niższego poziomu - mankiet, dzwonek, tęczówka;
• dla środkowego poziomu - ostróżka, naparstnica, dalie;
• jako akcent - powojniki, bulwiaste pierwiosnki, lilie.

Jedną z najbardziej romantycznych par jest róża i powojnik, zwłaszcza Clematis viticella i Clematis integrifolia o fioletowych kwiatach. Połączenie róż z ziołami pozwoli uniknąć przeciążenia ogrodu różanego i osłabi sadzenie kwiatów neutralnymi zielonymi tonami. Przewiewne trawy posadzone na pierwszym planie kwiatowego ogrodu nadadzą mu romantyczny nastrój i utworzą bujną obwódkę dla róży okrywowej. Sadzenie wysokich traw, takich jak miskant, proso i trzcina na tle ogrodu różanego, stworzy korzystne tło dla róż i doda głębi kwiatowej aranżacji.

Przyda się również materiał na tworzenie wielopoziomowych klombów:

Harmonijne dmuchanie powstaje podczas sadzenia czerwonych róż okrywowych razem z lawendą

Pełzające róże można z powodzeniem włączyć do kompozycji zjeżdżalni alpejskiej

Wybór róż okrywowych z uwzględnieniem mrozoodporności

Odmiany okrywowe są najbardziej bezpretensjonalne w porównaniu z innymi rodzajami róż. Jedną z ważnych cech jest odporność róż zimą na najniższą temperaturę. Ogrodnicy świętują nowe odmiany kolekcji niemieckiej, wyhodowane stosunkowo niedawno, na początku XXI wieku:

• Lód na patyku - Eskimo (2006) - o miedziano-żółtych kwiatach,
• Stadt Rum - Stadt Rom (2007) - kolor kwitnienia - perłowa biel,
• Candia Madiland - Candia Me> Odmiana „Słoneczna Róża” dosłownie oznacza „słoneczną różę”, zmienia kolor kwiatów w zależności od oświetlenia i czasu kwitnienia. W podłodze cienia cień jest jaśniejszy, w jasnym słońcu - intensywnie żółty
• Larissa - Larissa (2008) - odmiana wyróżnia się ogromną liczbą małych różowych kwiatów, przez co liście nie są widoczne.

• Lavender Maidiland - Lavender Meidiland (2008) - kwiaty o różowo-liliowym odcieniu zebrane w małe pędzelki.
• Jazz - Jazz (2008) - kolor kwiatów zmienia się w trakcie kwitnienia z bladożółtego na bursztynowo-pomarańczowy.

Często bezpretensjonalne odmiany z powodzeniem radzą sobie z niekorzystnym wpływem warunków pogodowych nie tylko zimą, ale o każdej porze roku. Latem stosunkowo dobrze radzą sobie z upałami i lepiej znoszą długotrwałe deszcze niż inne typy.

Przydatne sztuczki

Doświadczeni ogrodnicy upraszczają proces uprawy róż za pomocą następujących sztuczek:

1. mulcz glebę korą drzew iglastych lub jałowca. Taka ściółka, oprócz zwykłych funkcji zatrzymywania wilgoci, zapobiegania przegrzaniu gleby i ochrony przed chwastami, nie pozwoli na rozwój szkodników;
2. odległość między krzewami dobierana jest nie tylko ze względu na estetykę, ale także wygodę obsługi każdego zakładu. W zależności od odmiany wynosi 30-100 cm;
3. przed sadzeniem korzenie sadzonki zanurza się w mieszaninie gliny i dziewanny w stosunku 2: 1. Konsystencją przypomina śmietanę;
4. w procesie sadzenia, wlewając glebę do dołka, podlewa się ją warstwa po warstwie - wtedy nie będzie pustek;
5. aby na pędzie pnącej róży było więcej kwiatów, umieszcza się ją na podporze możliwie najbliżej pozycji poziomej. Stymuluje to pojawienie się pędów bocznych - dają kwiaty;
6. Pędy „na ślepo” (bez kwiatów) kładzie się na ziemi i przypina: prowadzi to do pojawienia się pąków kwiatowych;
7. zginać gruby pęd, podważają go z jednej strony;
8. aby róże dobrze zimowały, ostatnie przycinanie odbywa się nie później niż w sierpniu;
9. aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chwastów, opraw ogród różany taśmą z tworzywa sztucznego.

Doświadczeni miłośnicy róż używają do podwiązek drutu aluminiowego zamiast lin: nie musisz tracić czasu na wiązanie węzłów - wystarczy zaczepić haczyk o podpórkę.

Na zimę krzewy przykrywa się razem jednym kawałkiem materiału okrywowego, a nie pojedynczo: w ten sposób rośliny znacznie lepiej znoszą zimę.

Ważne jest również posiadanie wysokiej jakości narzędzia, opryskiwacza oraz automatycznego systemu nawadniania (najbardziej ekonomiczna jest metoda kroplowa). Ręce hodowcy należy chronić zamszowymi rękawiczkami - ich kolce nie przebijają.

Różnice w pielęgnacji od innych rodzajów róż. Najbardziej niewymagające odmiany

Ze wszystkich rodzajów róż przedstawiciele okrywowych wyróżniają się bezpretensjonalną opieką. Wiele odmian jest odpornych na letnie upały i deszcz. Z reguły hibernują bez schronienia. Róże najnowszej generacji są odporne na typowe choroby grzybowe. Takie nowoczesne odmiany mają podobne właściwości:

Powiązane wideo

Najlepsze odmiany róż do ogrodu różanego w ogrodzie w kraju:

Piękno i zapach, jakim róże wypełniają ogród, z pewnością usprawiedliwiają trud związany z ich uprawą. Ale dla niektórych początkujących ogrodników proces ten wydaje się zbyt kłopotliwy.

Ich doświadczeni koledzy zapewniają, że to tylko na początku: z biegiem czasu działania stają się coraz bardziej wyrafinowane i racjonalne, dzięki czemu nawet właściciel ogromnego ogrodu różanego liczącego 400 krzewów ma dużo wolnego czasu.

Ludmiła! Dziękuję Ci! Przygotowałam już miejsce na róże okrywowe. Dlatego potrzebuję pełnych informacji, aby wybrać odpowiednią odmianę i liczbę roślin. Tak się złożyło, że ogrodzenie dzielące nas od sąsiadów było gorsze, gdyby tak było. (To jest mój komentarz, jak zrobić tanie ogrodzenie) Ponieważ to terytorium nie było jeszcze nasze. Nazwaliśmy ją słowem „plecy”. Po prostu posadzili tam ziemniaki. A sąsiadujące gęsi regularnie zepsuły nasadzenia. Potem większość z nich została zastąpiona bardziej przyzwoitym ogrodzeniem, a pięć metrów pozostało koszmarem. Posadziłem dziewicze winogrona pod płotem. Rozrósł się tak bardzo, że zamknął brzydki płot, przeniósł się do ogrodzenia prostopadłego do niego, oddzielając mały odcinek od dużego, a po drugiej stronie obrócił go na ogrodzenie i ścianę Omshanik. Oznacza to, że okazało się, że piękny zielony płot w kształcie litery P, w którym poprzeczka jest silnie wydłużona. Kształt zszywki. Na środku działki usunięto trawę, a pośrodku posadzono łubin i coś jeszcze. Teraz nie pamiętam, ile lat temu. To piękno zachwycało mnie od dawna. A potem łubiny zamarzły zimą z niewielkim śniegiem, więc obszar klombu okazał się pusty. Przyszło mi do głowy, że czas zasadzić piękne krzewy i zostawić zieloną trawę. Cóż, niech będzie kilka sezonowych plam barwnych na tle liści winorośli i drzew. Turecka kurtyna goździkowa, krzew rudbekia, wiosenny krąg tulipanów. Na ścianie Omshanik na winogronach tkany jest powojnik o małych kwiatach. A pod spodem jest paproć, która już zaczęła się rozmnażać. Tak było w zeszłym roku. Wszystko mi odpowiadało. Zwłaszcza powojniki. Ale inny katalog pochodzi od Miroleevy.I tam znowu oferowane są róże okrywowe. Ale poza rokiem ubiegłym Nozomi odeszła. A potem mnie poniosło! Chcieć! Dokładnie w tym miejscu! W końcu miejsce jest kameralne, jest toaleta. Prowadzi do niej betonowa ścieżka, wszystko w kwiatach wiszących po jednej stronie ogrodzenia, a po drugiej rosną same. Jak wygląda toaleta bez dekoracji róż okrywowych? Nie ma mowy ... A miejsce jest wygodne, prawie każdej zimy jest wystarczająco dużo śniegu, aby schronić róże. Ale wysokie rośliny nie są potrzebne, potrzebne są tylko te, które rozłożone są na powierzchni, rozprzestrzeniają się jak dywan. Najważniejsze, że mój wybór nie jest bogaty. Kupię to, co oferuje hodowla Miroleeva. W opisie swoich odmian używają słowa „pełzanie”. Może spróbuj wyhodować New Down w tej formie? Naszkicowałem zgodnie z twoją radą. Pudełko jest w szklarni i innej szklarni. Nie mam starego parasola. Mój mąż nadał mi mini-imię. Tutaj jest.

Ma otwarte okna po obu stronach dla wentylacji. Poprosiłem też sąsiadkę, na prośbę męża, o kilka gałęzi jej parku różanych z jaskrawoczerwonymi kwiatami. Kroję też sadzonki. Czekam.

Kategoria: „Pytania i odpowiedzi”

Pytanie numer 1. Czy róże okrywowe mogą być używane w bukietach?

Bezpretensjonalność „Knock out” na warunki wzrostu i odporność na niekorzystne wpływy jest uważana za niezrównaną wśród wszystkich istniejących odmian róż.

Nie warto, większość odmian nie nadaje się do cięcia. Na krzakach kwiaty zastępują się nawzajem przez całe lato, często spotyka się jesienne przymrozki, ale w bukietach szybko blakną.

Pytanie numer 2... Jaka jest różnica między różami okrywowymi a różami pnącymi?

Czasami trudno jest odróżnić jeden od drugiego za pomocą danych zewnętrznych. Dlatego też odmiany okrywowe nie zostały jeszcze wyodrębnione jako odrębny typ. Niektóre hybrydy nazywane są przez twórców różami pnącymi ze względu na tę samą długość pędów, ok. 1 m. W dziale „Krzewy” często spotyka się wyprostowane róże okrywowe.

Uprawa agrotechniki: pielęgnacja i ochrona

Róże okrywowe są uważane za bezpretensjonalne. Rzadko cierpią na choroby i potrafią wybaczyć błędy w opiece. Najważniejsze jest regularne podlewanie i nawożenie w razie potrzeby.

Podlewanie róż należy wykonywać rano lub gdy słońce nie świeci bezpośrednio na krzaki. Jeśli zaniedbasz tę zasadę, woda, która dostanie się na liście, spowoduje ich oparzenia. Z tego samego powodu nie można rozpylać i karmić róż na otwartym słońcu. Jeśli chodzi o regularność podlewania, zarówno przelewanie, jak i niedomiar są równie destrukcyjne dla róż. Skoncentruj się na stanie gleby. Róże należy podlewać, gdy wierzchnia warstwa ziemi wyschnie o 3-4 cm Jesienią podlewanie jest ograniczone, stopniowo przenosząc rośliny w okres spoczynku.

W celu obfitszego kwitnienia i zwiększenia odporności regularnie karmione są róże okrywowe. Wiosną na etapie wzrostu krzewu przeprowadza się nawożenie nawozami o wysokiej zawartości azotu. Najprostszym i najskuteczniejszym jest użycie saletry amonowej (zawartość N sięga 34%). Azot przyczynia się do wzrostu zielonej masy, tworzenia zdrowych, bogatych liści. Na początku pączkowania róży nawóz azotowy zmienia się na skład fosforowo-potasowy. W tej chwili skuteczne jest nawożenie mineralne takimi nawozami jak „Kemira-Lux”, „Agricola for Blossoming” itp. Należy je stosować zgodnie z zaleceniami producenta, z częstotliwością około 1-2 razy w tygodniu.

Bujne kwitnienie róż okrywowych jest możliwe tylko wtedy, gdy przestrzegane są zasady techniki rolniczej

W połowie sierpnia karmienie jest ograniczone, a jesienią całkowicie wstrzymane. W tym czasie róża okrywowa musi przestać rosnąć, aby bez strat przetrwać zimowe mrozy.

Wiele odmian róż okrywowych, zwłaszcza niewymiarowych, jest w stanie zimować bez specjalnego schronienia - pod warstwą śniegu. W zimę z niewielkim śniegiem i surowością nie należy polegać na takim naturalnym „futrze”.Rzęsy róż okrywowych najlepiej przykryć świerkowymi gałązkami lub zbudować drucianą ramę i narzucić na nią lutrasilem. Szczelina powietrzna nad różami niezawodnie ochroni je przed zimową pogodą.

Choroby i szkodniki

Połączenie z innymi roślinami

Rose jest dobrym sąsiadem. Przy wyborze mixborderu brane są pod uwagę wymagania projektowe i rolnicze:

• zgodność kolorów,
• czas trwania i kolejność kwitnienia,
• kolor, kształt i faktura liści,
• rośliny składowe powinny być tak samo światłolubne, jak róża okrywowa.

Wszystkie te wymagania są spełnione: geranium, wiesiołek, piołun, rozmaryn, lawenda, kostrzewa, hosta, liliowate, heuchera, altówka, goździki, santolina. Piękne zestawy powstają z połączenia traw ozdobnych i zbóż. To wyraziste połączenie dobrze do siebie pasuje.

Róże w projektowaniu krajobrazu

Krajobraz z różami pasuje do każdego obszaru, który jest skąpany w słońcu przez co najmniej 6 godzin dziennie. Ogród różany jest uważany za niezależną kompozycję, która może stać się podstawą do projektowania krajobrazu. Może to być kwietnik, pionowy, w formie zjeżdżalni alpejskiej lub wielkoformatowy ogród kwiatowy, „pocięty” na kilka odcinków brukowanymi ścieżkami. Oprócz zimozielonych krzewów i kwiatów stosuje się formy architektoniczne i różne budynki.

Układ najczęściej zawiera:

• fontanna;
• basen;
• miniaturowa kopia naturalnego zbiornika;
• łuki;
• rzeźby;
• krata;
• altanki;
• pergole;
• małe formy architektoniczne.

Ozdoba dziedzińca jest ozdobą gospodyni.
Aby nie zgubić się wśród róż w projekcie ogrodu, przeplatane są one zielonymi przestrzeniami. Do ogrodu różanego można użyć dowolnych odmian, ale nie należy ich sadzić razem. Dacza świetnie wyglądają z dwiema lub trzema odmianami róż. Połączenie kilku rodzajów pozwala uzyskać pożądany efekt dekoracyjny. Nie ma potrzeby prezentowania całego asortymentu odmian. Twoim zadaniem jest stworzenie w krajobrazie kolorowego ogrodu kwiatowego.

Ciekawie udekorowany ogród kwiatowy to 80% udanego projektu krajobrazu.

Odmiany kwitnące przez całe lato

Gdy spojrzymy na opis odmian róż, to często w rubryce „kwitną” możemy przeczytać, że kwitną one raz, wielokrotnie i stale. Przyjrzyjmy się bliżej tej kwestii.

• Przy pojedynczym kwitnieniu wszystko jest jasne - róże zakwitły raz, nawet jeśli długo i obficie, w przyszłości na ich krzakach możemy zobaczyć tylko pojedyncze przypadkowe pąki.
• Kwitnie nieustannie - też wydaje się to zrozumiałe. Te róże powinny kwitnąć przez cały sezon.
• Odmiany kwitnące ponownie to te, w których po pierwszej fali kwitnienia, po krótkiej przerwie, następuje druga, niekiedy nawet bardziej obfita niż poprzednia. Przy dobrej pielęgnacji róże z tej grupy czasami kwitną nieprzerwanie aż do samego mrozu.

Ale z jakiegoś powodu nie zawsze stale i wielokrotnie kwitnące odmiany spełniają swoje obowiązki.Często po pierwszej bujnej fali kwitnienia na krzakach pojawiają się tylko pojedyncze żałosne pąki i raczej małe.

Komentarz! To tylko nasza wina - róże bardzo lubią „jeść”, ponieważ zużyły wszystkie nagromadzone składniki odżywcze na obfite pierwsze kwitnienie, po prostu nie mogą dalej tworzyć pąków bez naszej pomocy.

Przeczytaj więc jeszcze raz, jak właściwie pielęgnować róże - opatrunków powinno być 7 (!), A nie dolistnych. Tylko ci, którzy mają żyzne, żyzne gleby, mogą zaniedbać tę zasadę, a nawet wtedy nie powinni rezygnować z karmienia, a jedynie zmniejszyć ich ilość.

Zakup w żłobku

Przycinanie

Róże okrywowe nie wymagają regularnego przycinania, jak inne rodzaje. Jeśli przeprowadza się obrzezanie, jest ono nieistotne, głównie sanitarne i odmładzające.

Co to jest? Faktem jest, że wiosną na krzaku można zobaczyć zamrożone, chore, uszkodzone lub słabe pędy, które utraciły swój efekt dekoracyjny. Należy je usunąć wiosną, aby sadzonka wyglądała dobrze. Nazywa się to przycinaniem sanitarnym. Co 4-5 lat krzew starzeje się, staje się gęsty, przybiera nieostrożny wygląd i jest bardziej podatny na choroby spowodowane słabą cyrkulacją powietrza.

Krzew warto systematycznie przerzedzać, przycinając grube i cienkie pędy. Dlatego po upływie wyznaczonego czasu róże okrywowe należy krótko przyciąć lub odmłodzić, aby pobudzić rozwój młodych gałęzi. Nie należy też zapominać, że ten rodzaj „królowych” rozwija się w szczególny sposób, to znaczy młode łodygi wyrastają u podstawy, a stare zwisają łukami do ziemi, jak rodzaj fontanny. Jeśli nie przybijesz gałęzi okrywowych poziomo do ziemi za pomocą zszywek lub haczyków, wówczas w tej formie będzie można zaobserwować kwitnienie na jej końcach i odwrotnie.

Po posadzeniu zaleca się przycinanie korzeni, wierzchołków i wszystkich długich pędów, aby lepiej się rozgałęziły. Posadzone róże okrywowe mogą kwitnąć w tym samym roku. Podczas kwitnienia roślina jest wyczerpana, ponieważ zużywa dużo energii, dlatego zaleca się usunięcie pierwszych pąków lub pędów kwiatowych, aby sadzonka miała siłę do dobrego rozwoju. Pozostaną więc tylko mocne, bazalne zeszłoroczne rzęsy.

Latem, jeśli to konieczne (aby płatki nie leżały wokół), można odciąć wyblakłe kwiaty (chociaż grupa okrywowa ma taką funkcję, jak czyszczenie - samooczyszczanie z płatków). Jesienią należy skrócić wszystkie gałęzie róż okrywowych (2-3 pąki, ok. 10-14 cm), wyciąć słabe i chore pędy i liście w celu zapobieżenia lub rozwoju chorób grzybiczych. Cięcie należy wykonać pod kątem 450, tak aby cięcie znajdowało się 0,5 cm od nerki (uważaj, aby jej nie uszkodzić). Podczas przycinania pączek powinien znajdować się z boku, a nie do środka, ponieważ młoda gałąź rośnie u podstawy krzewu, więc nie przekroczy sadzonki i nie zgęstnieje.

Wskazane jest smarowanie wszystkich sekcji za pomocą var.Tak więc przycinanie krzewów okrywowych polega na okresowym przerzedzaniu środka, aby zachować dobry, zrównoważony kształt, wzrost i cyrkulację powietrza, odmładzanie pędów i dezynfekowanie usuwania uszkodzonych gałęzi.

Podczas kwitnienia roślina jest wyczerpana, ponieważ zużywa dużo energii, dlatego wskazane jest usunięcie pierwszych pąków lub pędów kwiatowych, aby sadzonka miała siłę do dobrego rozwoju. Pozostaną więc tylko mocne, bazalne zeszłoroczne rzęsy.

Latem, jeśli to konieczne (aby płatki nie leżały wokół), można odciąć wyblakłe kwiaty (chociaż grupa okrywowa ma taką funkcję, jak czyszczenie - samooczyszczanie z płatków).

Jesienią wszystkie gałęzie róż okrywowych należy skrócić (2-3 pąki, ok. 10-14 cm), wyciąć słabe i chore pędy i liście w celu zapobieżenia lub rozwoju chorób grzybiczych. Cięcie należy wykonać pod kątem 450, tak aby cięcie znajdowało się 0,5 cm od nerki (uważaj, aby jej nie uszkodzić). Podczas przycinania pączek powinien znajdować się z boku, a nie do środka, ponieważ młoda gałąź rośnie u podstawy krzewu, więc nie przekroczy sadzonki i nie zgęstnieje. Wskazane jest smarowanie wszystkich sekcji boiskiem ogrodowym.

Tak więc przycinanie krzewów okrywowych polega na okresowym przerzedzaniu środka, aby zachować dobry, zrównoważony kształt, wzrost i cyrkulację powietrza, odmładzanie pędów i dezynfekowanie usuwania uszkodzonych gałęzi.

Podstawowe zasady lądowania

Aby róże okrywowe cieszyły się swoim pięknem, podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę następujące zasady:

1. Musisz wybrać odpowiednie miejsce lądowania. Teren przeznaczony pod krzew powinien być dobrze oświetlony słońcem, zwłaszcza rano. Niziny nie będą w stanie zapewnić sadzonkom normalnego oświetlenia.
2. Upewnij się, że gleba jest odpowiednia dla tej uprawy kwiatowej. Róża będzie lepiej czuć się na lekko kwaśnej glebie czarnoziemu. Jeśli gleba nie spełnia wymaganych parametrów, należy ją dostosować za pomocą specjalnych rozwiązań.
3. Upewnij się, że wody gruntowe są wystarczająco daleko. Nadmiar wilgoci można usunąć za pomocą drenażu.
4. Sprawdź, czy jest wystarczająca powierzchnia dla odmiany. Do normalnego wzrostu roślin potrzebny jest przestronny obszar.

Schronienie na zimę

Nasz klimat (strefa środkowa) charakteryzuje się surowymi lub umiarkowanie surowymi zimami. Przedstawiciele grupy róż okrywowych doskonale tolerują przymrozki pod śniegiem, liście mogą nawet nie zrzucać do wiosny. Jednak ostatnio warunki pogodowe były niestabilne; temperatura może zmieniać się w ciągu jednego dnia od plusa do minus. Dlatego możliwość zamarzania wzrasta nie tylko w przypadku róż, ale także drzew. Dlatego, na ostrzeżenie, powinieneś ułatwić schronienie
róże
(geowłóknina, agrofilm itp.).

Reprodukcja

Powielanie róż okrywowych przez nakładanie warstw.

Róże okrywowe rozmnaża się przez zielone sadzonki i nawarstwianie. Najłatwiej jest zrobić warstwy. Aby to zrobić, na wiosnę przyciśnij jeden lub więcej pędów do ziemi, przymocuj je haczykami drucianymi i wkop. Korona pędu powinna pozostać na powierzchni.

Utrzymuj wilgotną glebę przez całe lato. Nie jest wymagana żadna dodatkowa dbałość o nakładanie warstw. Pozostaw warstwy do zimowania z rośliną mateczną, aby była bardziej niezawodna. Oddziel młode rośliny następnej wiosny i posadź na stałym miejscu.