Róże w regionie moskiewskim: schronienie na zimę, najlepsze odmiany i cechy uprawy

Róże Cordes to stosunkowo młoda grupa ogrodnicza, która zawdzięcza swoje pochodzenie hybrydzie róży Cordes (Rosa x kordesii), którą uzyskano z odmian Rugosa i Vihuraiana (Rosa rugosa x R. wichuraiana). Podczas hodowli róż tej odmiany szczególną uwagę zwrócono na mrozoodporność i bezpretensjonalność roślin. Firma Kordes (W. Kordes 'Söhne), której założyciel kiedyś hodował tę ogrodową grupę róż, jest jedną z dziesięciu najstarszych wiodących szkółek róż na świecie. Obecnie w katalogu firmy znajdują się dziesiątki odmian i form hybrydowych.

Historia hodowli

Na początku XX wieku Peter Lambert (hodowca z Niemiec) wyhodował "Trier" - odmianę, która jako pierwsza spokrewniona była z różami piżmowymi. Wynik selekcji nie tylko zaszokował zwykłych kwiaciarnie, ale także zrobił wrażenie na specjalistach. Lambert wyhodował bardzo pachnącą, obficie (i wielokrotnie) kwitnącą różę. W rozwój nowych odmian zaangażowani byli również inni hodowcy. Na przykład asystenci Lamberta, małżonkowie Bentall, stworzyli odmianę baleriny, Joseph Pemberton (Anglia) jest autorem takich odmian jak Cornelia, Penelope, Louis Lens Rosen otworzył ogromną szkółkę (Belgia), w której przez wiele lat rozwijają nowe odmiany wspaniałych aromatycznych roślin . Róże piżmowe to nazwa dość szerokiej gamy hybryd, takich jak:

• fenecia,
• moschata;
• mulliganii;
• arvensis;
• multiflora;
• sempervirens.

  

Kiedy otwierać

Otwarcie krzewów róż na wiosnę powinno nastąpić w odpowiednim czasie, co zabezpieczy krzewy przed zamarzaniem i zamarzaniem. Krzewy róż należy otwierać wiosną po dostatecznie ciepłej pogodzie. Najlepiej usunąć schronienie pod koniec marca lub na początku kwietnia. Świerkowe gałęzie i suche liście używane jako schronienie dla róż należy usuwać stopniowo, w miarę topnienia gleby.

Zaleca się otwieranie róż po zimie przy pochmurnej i spokojnej pogodzie, aby jasne wiosenne słońce nie wysuszyło nadziemnej części rośliny ozdobnej. Zaleca się osłonić całkowicie otwarte krzewy róż przed słońcem, co minimalizuje ryzyko poparzeń słonecznych w części nadziemnej. Po usunięciu zadaszenia i przycięciu, ale zanim liście zakwitną, bardzo ważne jest, aby nakarmić krzewy róż. roztwór azotanu amonu w ilości 30 g na metr kwadratowy lub roztwór mocznika w ilości łyżki stołowej na wiadro ciepłej wody. Po kilku tygodniach karmienie taką kompozycją odżywczą należy powtórzyć.

Cechy roślin

Najlepsze odmiany róż piżmowych mogą być dużymi (do dwóch metrów wysokości) roślinami lub dość zwartymi. Te róże są idealne do uprawy w małym ogrodzie, na rabacie kwiatowym. Róże piżmowe różnią się od swoich ozdobnych „krewnych” tym, że lepiej je podziwiać z daleka, a nie z bliska. W takim przypadku możesz w pełni docenić cały blask tych kwitnących krzewów.

W przeciwieństwie do kwiatów zwykłych róż ogrodowych, w hybrydach piżma, zebrane w pędzle kwitną prawie jednocześnie, zamieniając krzew w rodzaj chmury powietrza. Wszystkie róże piżmowe kwitną bardzo obficie, są więc prawdziwym dobrodziejstwem dla miłośników jasnych kolorów w krajobrazie ogrodu.Okresowi kwitnienia towarzyszą drobne przerwy na odpoczynek, co pozwala ogrodnikom podziwiać blask krzewów przez cały sezon.

Wyjątkowy aromat tych róż należy odnotować osobno. Jest bardzo mocny, z nutami kwiatowo-owocowymi, z odrobiną piżma - substancji cenionej w perfumiarstwie. Co więcej, aby to poczuć, nie trzeba pochylać się do kwiatów, nawet jedna róża piżmowa jest w stanie wypełnić cały ogród wspaniałym aromatem. Do najbardziej aromatycznych odmian należą „Cornelia”, „Felicia”, „Daphnia”.

Schronienie na zimę

Warunki glebowe i klimatyczne pod Moskwą nieco komplikują uprawę ciepłolubnych roślin ozdobnych, dlatego bardzo ważna jest terminowa pielęgnacja róż, która obejmuje między innymi schronienie krzewów na zimę zgodnie z następującymi zaleceniami:

• usuń liście z krzewów róż;
• prawidłowe przycinanie krzewów w zależności od cech gatunkowych;
• ostrożnie wykop ziemię pod krzakami róż na bagnecie łopaty, uważając, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego;
• nadziemną część zarośli i odmian pnących, a także róż standardowych należy ugiąć do ziemi i ułożyć na warstwie gałęzi świerkowych;
• spryskać system korzeniowy krzewów torfem, grubym piaskiem lub suchymi trocinami na wysokość 15 centymetrów;
• róże hybrydowe lub floribunda powinny być uziemione jak najwięcej, prawie całkowicie.

Istnieją różne sposoby przykrycia krzewów róż na zimę. Najbardziej niezawodne jest zastosowanie metody schronienia powietrzno-suchego z rozmieszczeniem konstrukcji ramowej nad krzakami. Rozciągnij papier Kraft na łuki ramy i przykryj folią. Zaletą wiatrołapu jest możliwość przewietrzenia.

W południowych regionach regionu moskiewskiego oraz w niezbyt mroźne zimy zaleca się stosowanie schronienia wykonanego z suchych liści, wiórów drzewnych lub suchych trocin sprasowanych przez świerkowe gałęzie, co pozwala zatrzymać śnieg i chronić masę śnieżną przed zagęszczeniem . Dobry wynik uzyskuje się stosując łuki z mocno rozciągniętym lutrasilem.

Przykrywanie krzewów róż na zimę powinno odbywać się w nie deszczowy dzień, z początkiem stabilnych, lekko ujemnych temperatur. Stosując metodę suszenia powietrzem, krzewy róż najlepiej przykrywać na początku listopada. Zastosowanie lutrasilu do ogrzewania róż wiąże się z realizacją schronienia już w październiku. Najbardziej odporne na mróz są róże zimujące Austina, które niezmiennie zbierają pozytywne recenzje i wysokie oceny hodowców kwiatów. Dlatego schronienie takich krzewów różanych może nie być zbyt mocne.

Gdzie najlepiej sadzić krzewy?

Powiedzieliśmy już, że lepiej jest podziwiać te kwiaty z daleka, dlatego należy je sadzić w ostatnim rzędzie ogrodu kwiatowego. Odmiany o silnym aromacie będą odpowiednie do altanki lub ławek ogrodowych. Na pierwszym planie można uprawiać rabaty kwiatowe, być może tylko róże piżmowe odmiany "baleriny".

Małe kwiaty tej rośliny tworzą kuliste krzewy. Róże piżmowe świetnie wyglądają z innymi odmianami róż, na przykład z herbaciarnią, a także z ozdobnymi ziarnami. Odmiany pnące najlepiej sadzić obok powojników, razem tworzą doskonałą gamę wizualną.

Jak i kiedy sadzić wiosną

Na terenie regionu moskiewskiego można sadzić róże zarówno wiosną, jak i jesienią, ale preferowane jest sadzenie wiosenne, co pozwala sadzonkom rośliny ozdobnej dobrze ukorzenić się i dostosować do warunków wzrostu przed nadejściem zimowych przymrozków. Dobrze sadzić róże należy stosować się do następujących zaleceń doświadczonych florystów i specjalistów z zakresu ogrodnictwa domowego:

• do sadzenia i uprawy należy kupować tylko wysokiej jakości materiał nasadzeniowy produkcji rosyjskiej lub holenderskiej, należy upewnić się, że jest odpowiednio zaszczepiony lub ukorzeniony;
• do sadzenia wiosennego zaleca się zakup materiału do sadzenia na wiosnę, który nie wymaga przechowywania różowych sadzonek w okresie zimowym;

• do uprawy róż zaleca się wydzielenie obszarów podwyższonych, dobrze oświetlonych i ogrzanych przez słońce;
• przed sadzeniem glebę należy wstępnie potraktować półtora lub dwoma bagnetami łopaty, wprowadzając popiół drzewny, kompost lub dobrze zgniły obornik;
• odmiany średniej wielkości i hybrydy róż należy sadzić w odległości 50 cm od siebie, a odległość między sadzonkami odmian silnych i mieszańców nie może być mniejsza niż metr;
• przed sadzeniem konieczne jest skrócenie pędów na szczepionych różowych sadzonkach, a na roślinach samoukorzenionych nie trzeba skracać pędów.

Tak więc w środkowej strefie naszego kraju, w tym w regionie moskiewskim, a także w regionach północnych i na Uralu, najlepiej sadzić róże wiosną, od około połowy kwietnia do ostatniej dekady maja, najważniejsze jest to, że pąki na różowych sadzonkach nie zaczynają puchnąć.

Róże piżmowe: pielęgnacja

Według większości ogrodników, którzy już uprawiają te rośliny na swoich działkach, ich zalety to prosta uprawa i konserwacja. Takie róże dobrze znoszą cieniowanie, są w stanie rosnąć na niezbyt bogatej glebie. Chociaż wielu hodowców zauważa, że ​​te róże reagują na pielęgnację. Główną zasadą, o której powinien pamiętać każdy, kto będzie uprawiał te pachnące kwiaty, jest kolejność przycinania. Z tych roślin usuwane są tylko martwe i chore pędy.

Róże są schylone na zimę. Nie jest to trudne, ponieważ pędy są bardzo elastyczne. Róże piżmowe nie wymagają szczepienia do rozmnażania, dobrze rozmnażają się przez sadzonki. Te róże są bardzo odporne, a jeśli marzysz o uprawie różanego ogrodu na swojej stronie, najlepszym miejscem na rozpoczęcie są odmiany piżmowe. Poniżej przedstawimy najpopularniejsze z nich.

O podstawowych zasadach techniki rolniczej

Hybrydowe róże herbaciane

Róże z grupy Cordes są bardzo łatwe w uprawie, co jest prawdopodobnie główną zaletą tej odmiany nad innymi. Rośliny te rozwijają się zarówno w cieniu, jak i na słońcu. Z powodzeniem zakorzeniają się na prawie wszystkich typach gleb, są odporne na wszelkie warunki atmosferyczne i nagłe zmiany temperatury.

Lądowanie

Optymalny czas sadzenia to maj-czerwiec lub wrzesień-październik. Lepiej sadzić krzewy przy pochmurnej pogodzie. Jeśli w miejscu sadzenia wody gruntowej znajduje się blisko powierzchni ziemi, wówczas drenaż z gruzu należy ułożyć na dnie dołu do sadzenia.

Możesz położyć warstwę kompostu na dnie dołu do sadzenia

Bezpośrednio przed posadzeniem rośliny można położyć warstwę kompostu (około 5 cm, nie więcej) na dnie dołu do sadzenia. Górna żyzna warstwa gleby wylewa się na wierzch. Ma to na celu uniknięcie bezpośredniego kontaktu korzeni krzewu z nawozem.

Głębokość wykopu powinna wynosić średnio 30-40 cm.

Ważny! Odmian Cordes nie można sadzić w miejscach, w których inne róże rosną dłużej niż 5 lat.

Balerina

Krzewy tej odmiany są rozłożyste i gęste, osiągając wysokość jednego metra. Liście są błyszczące, skórzaste. Ciernie z czerwonawym odcieniem. Pąki są lekko wydłużone i spiczaste na górze. Kwiaty są małe (nie więcej niż cztery centymetry średnicy), pachnące, pomalowane na jasnoróżowy kolor, zebrane w duże kwiatostany (do 100 pąków).

Odmiana wyróżnia się długim i obfitym kwitnieniem. Prawidłowo przycięte kwitnie ponownie.

Angielskie róże autorstwa Davida Austina

Angielskie róże Austin, Austin. Kształt kwiatu angielskich róż. Najlepsze odmiany i 5 głównych aromatów angielskich róż

Angielskie róże autorstwa Davida Austina (po rosyjsku są czasami nazywane ostinki) To stosunkowo nowy typ róże, który stał się popularny w latach 80-tych XX wieku. Austin angielskie róże Wyróżnia je niezawodność, stabilność wzrostu, odporność na niekorzystne warunki środowiskowe, obfite i długie kwitnienie oraz wszechstronność zastosowania.Jednak wiele z nich wymaga od ogrodnika minimalnej uwagi.

Róże krzewiaste Austin - Idealny dodatek do ogrodu kwiatowego, mixbordu lub pierwszego planu grupy krzewów. Austinki często tworzą bujny krzew, którego dolne gałęzie mogą zginać się elegancko prawie do ziemi (harmonijny zaokrąglony kształt krzewu to cecha, która jest szczególnie osiągana podczas rozmnażania róże w szkółce Davida Austina). Cechy Angielskie róże pozwalają na wykorzystanie ich w ogrodzie w dowolny dogodny dla ogrodnika sposób. Jeśli chcesz zadbanego, średniej wielkości krzewu, przycinaj Angielskie róże na wysokość 30-50 cm nad ziemią każdej wiosny (patrz też: Róże. Pierwszy zabieg wiosenny). Jeśli chcesz uzyskać rozłożysty bujny krzew, pokrój Angielskie róże bardzo mało. Jeśli ogrodnik potrzebuje róż pnących do przykrycia ściany słonecznej lub pergoli, to ostinki przy odpowiednim przycinaniu i treningu doskonale nadają się również do tego celu. I wreszcie, jeśli jesteś cierpliwy, to jeśli chcesz, możesz tworzyć z plików Angielskie drzewo łodygi róży.

Robin Hood

Bardzo efektowna roślina o szkarłatnych kwiatach. Dorasta do półtora metra wysokości. Szerokość - około stu dwudziestu centymetrów, szersze okazy są znacznie mniej powszechne. Odmiana odporna na choroby. Chociaż kwiaty tego gatunku są raczej małe, z łatwością kompensują tę „wadę”, kwitnąc w dużych skupiskach przez cały sezon.

Kwiaty mogą być dwojakiego rodzaju: półpełne i niepełne. Wszystkie są pomalowane na kolor wiśniowy lub karmazynowy, z białym środkiem i dużą ilością białych „smug” na płatkach. Środek kwiatu zdobi wiązka złotych pręcików, które dość szybko brązowieją. Pędzle są gęste, często przypominające duże, szkarłatne kulki. Liście są ciemnozielone. Odmiana silna, odporna na choroby.

Najlepsze róże Cordes dla regionu moskiewskiego

Bez wyjątku wszystkie róże Cordes są bardzo odporne na zimę, ale następujące odmiany są najbardziej odporne na zimno:

• Parole to energiczny krzew z dużymi pąkami kielichowymi o ciemnopurpurowym kolorze. Zapach jest mocny, liście błyszczące. Wysokość krzewu 90 cm.
• La Perla to jedna z najbardziej stabilnych jasnych róż, która równie dobrze wytrzymuje silne zimno i palące słońce, nie blaknie w bezpośrednim świetle słonecznym. Wysokość krzewu 70-80 cm Odmiana obficie kwitnie i jest odporna na czarną plamistość.
• Beverly to odmiana o jasnoróżowych, pełnych kwiatach i bogatym aromacie. Wysokość krzewu 80 cm.
• Marvel to niezwykła dwukolorowa hybryda czerwieni, żółci i pomarańczy. Wysokość krzewu wynosi 60-70 cm.
• Kupferkönigin to odmiana o jasnożółtych pąkach. Płatki nie blakną na słońcu. Nadaje się do cięcia. Wysokość krzewu 85 cm.

Róże Cordes wyglądają korzystnie podczas kształtowania pionowych konstrukcji: ogrodzeń, pergoli, altan, ale nie ogranicza się to do ich zakresu. Służą do tworzenia kaskad ampelowych, a także przy dekorowaniu wysokich kamiennych ścian. Ponadto wiele energicznych odmian, takich jak róże Schloss Eutin, często uprawia się jako pojedyncze elementy, ponieważ nie wymagają one wsparcia.

Ta grupa róż jest chyba najbardziej interesująca m.in. ze względu na zwiększoną mrozoodporność, ponieważ wiele z nich nie sadzi „królowej ogrodu”, obawiając się corocznych schronień na zimę. W przypadku odmian Cordes problem ten został rozwiązany, chociaż w pierwszym roku hodowcy zalecają ogrzanie sadzonek na zimę, ale zależy to od uznania hodowcy. Po wybraniu odmiany, którą lubisz, najważniejsze jest prawidłowe posadzenie rośliny i zapewnienie dalszej pielęgnacji, a wtedy róża podziękuje ci obfitym i niezwykłym kwitnieniem.

Cornelia

Roślina o delikatnych różowo-morelowych kwiatach. Krzew dorasta do stu sześćdziesięciu centymetrów przy szerokości ponad półtora metra. Małe, półpełne kwiaty uderzają ogromną ilością. Kwitną z koralowo-czerwonych pąków.

Odwrotna strona płatków pozostaje łososiowo-różowa. Ta odmiana różni się od innych falistymi płatkami.W ekstremalnym upale kolor zwykle blaknie. Kwiaty tworzą duże krzewy. W pierwszym kwitnieniu do dwudziestu pięciu sztuk, jesienią ich liczba jest prawie dwukrotnie większa. Liście są ciemnozielone, błyszczące. Pędy są gładkie, prawie bez kolców.

Kształt kwiatu angielskich róż

Hodowcy wyróżniają kilka podstawowych form podwójne kwiaty angielskie róże: pompon, miseczka płytka, misa głęboka, misa otwarta, rozeta, rozeta krzyżowa i wygięta do tyłu. Angielskie róże liczba złożonych płatków w kwiatku zadziwia wyobraźnię, które tworzą aksamitny efekt i oszałamiającą grę światła i cienia. W harmonijnym, złożonym kwiatku odmiany Drażni Gruzję

około 110 płatków, aw rozecie w kształcie krzyża wspaniała odmiana
William Shakespeare 2000
- około 120.

Rose Felicia

Ta odmiana słynie z łososiowych kwiatów. Wysokość krzewu sięga stu sześćdziesięciu centymetrów, szerokość około stu osiemdziesięciu centymetrów. Odmiana odporna na choroby. Wielu hodowców uważa, że ​​jest to jedna z najlepszych hybryd piżmowych. Ma największe kwiaty, najpiękniejszy kolor i najdłuższy okres kwitnienia.

Kwiaty są podwójne, płatki długie, z różowym grzbietem w morelowym odcieniu i kremową podstawą. Kwiaty tworzą się w kępach o dużych rozmiarach (do piętnastu sztuk). Jesienią pędzle stają się większe, a ich liczba również rośnie (do pięćdziesięciu sztuk). Krzew jest dość rozłożysty, ale wymaga tylko minimalnego przycinania, szczególnie we wczesnych latach. Liście są duże, ciemnozielone, błyszczące, ciernie duże.

Charakterystyka popularnych odmian

Diament Rose Cordes

Spośród całej odmiany róż Cordes można wyróżnić najlepsze odmiany, które nie tylko przejęły najlepsze cechy z grupy - wysoką mrozoodporność i odporność na wiele chorób, ale także odznaczają się wyjątkowo atrakcyjnym wyglądem. Te odmiany obejmują:

• Alchemik. Odmiana jest interesująca, ponieważ jej pąki zmieniają kolor płatków w zależności od temperatury otoczenia. Kwiaty Alchemika osiągają 10 cm średnicy, a ich kolor waha się od żółtego do bogatej brzoskwini z różowawym odcieniem. Jest uprawiany jako kultura wspinaczkowa lub krzewiasta. Wysokość krzewu ok. 2-3 m. Charakterystyczną cechą odmiany jest silne rozgałęzienie.
• Ilze Kron Superior to jedna z najpiękniejszych białych róż. Nie można go jednak nazwać śnieżnobiałym, ponieważ płatki kwiatów tej odmiany są kremowe. Same pąki są duże, mają ponad 10 cm średnicy, frotte. Grupują zwarte kwiatostany po 4-5 kwiatów.
• Blue Boy to róża z grupy zarośli. Jest to krzew karłowaty, którego wysokość rzadko osiąga 50 cm, na tle innych odmian Blue Boy wyróżnia się kwiatami o różowo-liliowym odcieniu. Krzew kwitnie tak gęsto, że trzeba go związać, ponieważ gałęzie rośliny mogą pęknąć pod ciężarem pąków.
• Angela jest jasnym przedstawicielem romantycznego trendu w doborze róż. Ta róża Cordes należy do grupy floribunda. Kwitnie czapeczkami małych karminowo-czerwonych kwiatów w kształcie misek z jasnoróżowym środkiem. Nie boi się upałów ani deszczu. Krzew jest gęsty, wysoki, rozgałęziony. Pąki anioła pachną zielonymi jabłkami.

Roses Cordes Angela

• Limbo to karłowaty krzew o kwiatach w kształcie stożka. Odmiana różni się niezwykłym kolorem - płatki pąków są pomalowane na żółto, które na krawędziach zmieniają się w zielone. Wysokość krzewu wynosi 1 m.
• Kvadra to jasnoczerwona róża o dużych, pełnych kwiatach zebranych w małe kwiatostany. Wysokość krzewu sięga 2 m. Odmiana ta wyróżnia się bogatym owocowym aromatem i charakterystycznym dla starych róż kształtem pąków - kwiaty można warunkowo podzielić na 4 części.
• Rocznica Cordes. Z opisu odmiany wynika, że ​​powstała z okazji 125-lecia firmy Cordes. Rose Kordes Jubilee to krzepki, gęsty krzew o silnych pędach. Aromat rośliny o średniej intensywności z wyraźnymi nutami wanilii, heliotropu i jaśminu. Róża Jubilee Cordes kwitnie dużymi żółtymi kwiatami, których płatki mają czerwoną obwódkę.
• Larissa (lub Larissa) to róża okrywowa o słabym zapachu. Kwiaty róży Larissa są małe, ich średnica nie przekracza 5-6 cm, płatki barwione są gradientowo - kremowo-różowy odcień przechodzi w bogaty róż. Krzew rozgałęziony, gęsty. Rosa Larissa praktycznie nie choruje na mączniaka prawdziwego i czarną plamkę.

Rozmnażanie kwiatów

Rozmnażanie róży Cordes odbywa się również według pewnych zasad, które pomagają zapobiegać występowaniu problemów.

Kiedy jest produkowany

Hodowlę najlepiej przeprowadzić późnym latem i wczesną jesienią. To najkorzystniejszy okres dla ukorzenionych kwiatostanów.

Szczegółowy opis

Jesienią konieczne jest przycinanie, aby oddzielić sadzonki do rozmnażania. W tym celu warto wybrać pędy z dobrymi i spuchniętymi pąkami. Zaleca się przechowywanie wyciętego elementu w chłodnym pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza 5 stopni Celsjusza. W pierwszym okresie ocieplenia sadzonki można sadzić w płytkich dołkach, wstępnie traktowanych nawozami mineralnymi.

Przygotowanie

Zwykle róże mieszane Tantau rosną na jednym kwietniku przez całe życie. Dlatego musisz przygotować ziemię. Ułóż wierzchnią warstwę gleby oddzielnie.

Róże piżmowe

Uwaga! Jeśli wzdłuż ścieżek sadzi się róże, zamiast dołków kopią rowy.

Wykopaną ziemię miesza się z gnijącym obornikiem (6-10 kg, można wziąć obornik koński), popiołem drzewnym (300-500 gr.). Jeśli gleba jest ciężka, dodaje się piasek (1 część na 3 części gleby z obornikiem).

Rośliny sadzi się, pozostawiając między nimi co najmniej 1 metr odstępu.

Najczęściej pędy zakupionych roślin pokryte są woskowym filmem. Konieczne jest usunięcie go przez zanurzenie sadzonek w zimnej wodzie.

24 godziny przed sadzeniem korzenie róż zanurza się w roztworze stymulującym. Używają Kornevin, Heteroauskin, Epin. Następnie sadzonki są cięte o 1/3.

Przygotuj miejsce do sadzenia jesienią lub wiosną (2-3 tygodnie przed rozpoczęciem pracy).

Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania

Niemieckie róże Kordes są dość odporne na szkodniki. Przy niewłaściwej pielęgnacji mogą pojawić się na nich mszyce, przędziorki lub wciornastki. Jesienią i zimą roślina może zarazić się szarą pleśnią lub mączniakiem prawdziwym.

Opryskiwanie krzewów

Ważny! Aby zapobiec rozwojowi patologii, konieczne jest okresowe zapobiegawcze opryskiwanie i leczenie fungicydami.

Kwiaty Cordes są piękne i bezpretensjonalne. Często są używane do projektowania krajobrazu, pomagają udoskonalić terytorium lub po prostu tworzą piękne bukiety. Kwiaty z tej grupy wyróżniają się różnorodnością odcieni i kształtów, co pozwala dobrać odpowiednią roślinę do każdego gustu.

O różach odpornych na deszcz

Róże odporne na deszcz nie boją się wilgoci ani upałów i zawsze zachowują swój dekoracyjny efekt. Należą do nich następujące odmiany:

Herbata hybrydowa (Ingr> TOP 10 najbardziej bezpretensjonalnych i odpornych na zimę odmian róż

Często hodowcy kwiatów, którzy uprawiają rośliny w zimnych regionach Rosji, zastanawiają się, które róże są najbardziej bezpretensjonalne i odporne na zimę. Należą do nich odmiany odporne na mróz:

1. Paul's Scarlet to rodzaj pnącza, czyli niegdyś kwitnąca róża pnąca.
2. New Dawn to róża pnąca z amerykańskiej selekcji.
3. Wróżka - ma dobrą zimotrwalosc i doskonałe walory krajobrazowe.
4. Flammentanz - ta odmiana wyróżnia się mrozoodpornością. Kwiat można z powodzeniem ułożyć pod zadaszeniem, dzięki czemu wytrzyma nawet bardzo silne mrozy.
5. Westerland to wspaniały zarośla. Bardzo dobrze znosi zimę.
6. Rosarium Uetersen - bujne kwiaty przed mrozem.
7. Róża pomarszczona Hansaland. Bez problemu znosi zimowanie i praktycznie bez schronienia.
8. Rose Angela - ma doskonałą wytrzymałość. Nie boi się deszczu ani upałów. Mróz również nie jest straszny dla tego kwiatu.
9. Gloria Dei to najsłynniejsza na świecie odporna na zimno herbata hybrydowa.
10. Pierre de Ronsard, znany również jako Eden Rose, jest wspaniałym wspinaczem. Ma dobrą zimotrwalosc.

Róże to cudowne kwiaty, które swoim pięknem i aromatem potrafią zachwycić nie tylko mieszkańców ciepłych i słonecznych rejonów kraju. Istnieje ogromny wybór odmian, wśród których są takie, które mogą czuć się dobrze w regionach o silnych mrozach lub wysokiej wilgotności lub zachwycać pięknymi pąkami przez całe lato, a nawet jesień. Najważniejsze, aby wziąć pod uwagę warunki pogodowe i parametry rośliny, z którymi trzeba się zapoznać przed sadzeniem, a wtedy będzie wyglądać pięknie, zdrowo i da piękne kwiaty troskliwemu właścicielowi.

Podlewanie

Róże należy podlewać w suchą, upalną pogodę, szczególnie w przypadku młodych sadzonek. Lepiej jest podlewać rzadko 2 razy co 6-7 dni, ale obficie: jeden krzew wymaga co najmniej 10 litrów wody. Podlewanie powinno odbywać się wieczorem z konewki delikatnym strumieniem pod korzeniem, woda powinna być ciepła i osiadła.

Nie używaj węża z zimną wodą - może to prowadzić do poważnych infekcji grzybiczych.

Zraszanie wieczorem należy przeprowadzić przy bardzo suchej pogodzie, a na pędach obserwuje się porażenie przędziorkami.

Od września należy przerwać podlewanie, ponieważ róże powinny przestać rosnąć i przygotować się na zimę: drewno musi dojrzeć. Wyjątek jest możliwy, jeśli pogoda jest bardzo sucha.

Asortyment odmian mrozoodpornych

Podczas uprawy róż w otwartym terenie w regionie moskiewskim ważne jest, aby wziąć pod uwagę taką jakość, jak mrozoodporność. Oznacza to, że zdolność roślin do tolerowania jak najniższych temperatur. Następujące odmiany i typy wykazały swoją niezawodność:

• Absolutnie odporna na zimę, te, które hibernują w pozycji wyprostowanej bez żadnego schronienia.
• Zimotrwała toleruje mrozy bez ochrony, ale ostre zimy mogą nieznacznie przemarzać pędy, co nie wpływa na ogólny stan rośliny.
• Średnio odporny w ostrym mrozie przemarzają do poziomu śniegu, ale wiosną na pewno odzyskają siły.

Istnieją takie odmiany:

Z tabeli wynika, że ​​najbardziej odporne odmiany krzyżuje się z Rosą Rugosa, to właśnie ten gatunek gwarantuje wysoką mrozoodporność nowym mieszańcom.

Kupno sadzonki

Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę do swojego ogrodu i kupić zdrową, silną sadzonkę z zaufanego sklepu szkółkarskiego lub specjalistycznego.

Wybierając grupę, kieruj się cechami swojej witryny: wielkością, oświetleniem, rodzajem gleby, ochroną przed wiatrem itp.

Przy wyborze odmiany zwróć uwagę nie tylko na kolor i wielkość kwiatów, wysokość i kształt krzewu, ale także na następujące wskaźniki: odporność na choroby (mączniak prawdziwy, rdza, czarna plamka), częstotliwość kwitnienia, odporność na kwiaty: niektórzy nie tolerują jasnego słońca (wypalenia) lub deszczowej pogody (opadającej lub gnijącej).

Teraz możesz kupić róże w tubach lub torebkach, z systemem korzeniowym otwartym (zwykle w szkółkach) lub zamkniętym (w pojemnikach z ziemią). Lepiej jest kupować róże wczesną wiosną (marzec, kwiecień), aby pąki jeszcze się nie otworzyły.

Rośliny o korzeniach zamkniętych można również kupić latem, jeśli są w dobrym stanie. W takim przypadku będziesz mógł zobaczyć wybraną odmianę w fazie kwitnienia.

Sadzonki są szczepione na innych odmianach róż, bardziej odpornych na zimę, przystosowanych do uprawy na danym obszarze lub ukorzenionych samodzielnie, wyhodowanych z sadzonek.

Kupując, należy upewnić się, że roślina jest żywotna: z żywym, niesuszonym systemem korzeniowym (korzenie są jasnożółte na cięciu) i żywymi pędami, a szczepiony krzew miał co najmniej trzy pędy.

Najlepiej przechowywać róże w tubach, pudełkach w lodówkach, w przegrodach przeznaczonych na warzywa i owoce, po uprzednim zawinięciu ich w gazetę (pod warunkiem, że pąki jeszcze nie zaczęły rosnąć). Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym są przechowywane podobnie, ale w tym przypadku korzenie należy owinąć mokrym mchem (torfowcem), a roślinę umieścić w perforowanej plastikowej torbie. Możesz przechowywać sadzonki w piwnicy wiejskiego domu lub na chłodnym przeszklonym balkonie.

Rzeczy do zapamiętania

1. Skąd wziąć sadzonki... Najlepszą opcją byłaby lokalna szkółka, ale można ją zamówić w sklepie internetowym, najważniejsze jest to, że kwiaty są podzielone na strefy.
2. Gdzie możesz się rozwijać... Strefowe odmiany łatwo się zakorzeniają i aktywnie kwitną aż do Uralu i Syberii.
3. Choroby... Wszystkie róże z Cordes są stosunkowo odporne na grzyby, ale odmiany wyhodowane w latach dziewięćdziesiątych i później praktycznie w ogóle nie chorują.
4. Sadzenie i odejście... Sznurki sadzi się przy użyciu standardowej technologii, odmiany bukietów wymagają regularnego karmienia i przycinania, a pnącza i rabaty kwiatowe można ciąć i nawozić raz w sezonie.

O różach kwitnących przez całe lato

Kwitnące róże nieprzerwanie rozpoczynają swój aktywny wzrost późną wiosną - wczesnym latem. Mogą kwitnąć przez długi czas (przez całe lato i jesień) i najczęściej należą do następujących grup:

Gatunek krzewu może również poszczycić się długim kwitnieniem od późnej wiosny do późnej jesieni. Ten typ obejmuje:

• róże typu angielskiego;
• róże typu francuskiego;
• hybrydowe róże herbaciane;
• floribunda;
• odmiany pnące.

Wśród runa są również bezpretensjonalne róże kwitnące przez całe lato, aż do nadejścia mrozów. Należą do nich na przykład Scarlet. Jest to najbardziej wytrzymała odmiana okrywowa. Kwitnie obficie przez całe lato i jesień.

Dodatkowe informacje! Balerina jest najbardziej trwała i kwitnąca. Zaczyna kwitnąć w połowie czerwca i przestaje kwitnąć dopiero w listopadzie. Ten kwiat ma również wartość dodaną, ponieważ jest w stanie z powodzeniem tolerować zimno, ciepło, deszcz lub cień. Jest odporny na choroby i szkodliwe owady. Za wszystkie te cechy roślina otrzymała tytuł „Najlepszego Peelingu Klasycznego”.

Lądowanie

Podstawową zasadą przy uprawie róż jest zastosowanie odpowiedniej ilości nawozu organicznego (zgniłego obornika lub kompostu).

Preferowana gleba umiarkowanie kwaśna (pH 5,6-6,5). Pożądane jest dodanie popiołu lub mąki dolomitowej do kwaśnej gleby, można użyć kredy lub wapna gaszonego.

Przygotowanie sadzonek

Przed sadzeniem należy sprawdzić system korzeniowy sadzonki, wyjąć go z opakowania (tuba, worek), odciąć złamane, suche korzenie. Namoczyć sadzonkę w roztworze korzenia (10 g na wiadro wody), heteroausyny lub epiny na 2-4 godziny. W niektórych przypadkach szkółki ostrożnie pakują swoje produkty, a korzenie sadzonki umieszcza się w pożywnym podłożu - w tym przypadku gęstej, samorozkładającej się owijki nie trzeba usuwać z korzeni. Roślinę sadzi się w taki sam sposób, jak w przypadku grudki ziemi.

Sadzonki z otwartym systemem korzeni można umieścić w zacierze glinianym z dodatkiem naparu z obornika w stosunku 1: 1 (glina, napar z obornika i trochę wody; roztwór o konsystencji śmietany) na kilka minut i pozostawić do wyschnięcia, następnie sadzić.

Jeśli roślina została zakupiona w pojemniku, doniczce (z zamkniętym systemem korzeniowym), spróbuj ostrożnie wyjąć sadzonkę z doniczki, nie uszkadzając glinianej kuli. Upewnij się, że świeże, lekkie korzenie wnikają w glebę i zanurz je w wodzie na 2 do 3 godzin.

W przypadku, gdy system korzeniowy wygląda na nieistotny, namocz go w roztworze korzenia (10 g - na wiadro wody), heteroausyny lub epiny na 2-4 godziny.

Przygotowanie gleby

Przygotowując glebę na 1 m² gleby, 2 wiadra dobrze zgniłego obornika lub kompostu, 250-350 g popiołu drzewnego, 2 łyżki. łyżki superfosfatu, 2 łyżki. łyżki nitrofosforanu.

Przygotowaną plantację wykopuje się na głębokość 40-50 cm dla sadzonek samoukorzenionych i co najmniej 50-60 cm dla sadzonek zaszczepionych.

Jeśli planujesz nasadzenia pojedyncze, lepiej wykopać dołek do sadzenia, którego głębokość i średnica będzie odpowiadać wielkości systemu korzeniowego rośliny, około 40-60 x 40-50 cm, na ciężkich glebach gliniastych może to być głębiej - około 65 cm, bo korzenie muszą być napowietrzone (oddychające).

Należy pamiętać, że obszar szczepienia powinien znajdować się 2-5 cm poniżej poziomu gleby, dlatego głębokość otworu należy wcześniej zmierzyć taśmą lub patyczkiem.

Najpierw należy poluzować glebę na dnie wykopu. Na dnie wylewa się ekspandowaną glinę lub duży pokruszony kamień. Następnie obok dołu przygotowuje się mieszaninę (można najpierw rozprowadzić w tym celu folię) z piasku, dobrze zgniłego obornika, torfu, gleby ogrodowej w stosunku: 1: 1: 1: 2, dodać 150-200 g popiołu i garść złożonego nawozu dla róż lub kwitnących roślin ogrodowych (lub 2 łyżki superfosfatu i siarczanu potasu).

Zamiast określonej mieszanki możesz wypełnić otwór do sadzenia specjalną glebą dla róż: wrzuć około 60 g złożonego nawozu dla róż na dno dołka i wymieszaj kolejne 80 g tego samego nawozu z ziemią, którą wypełnisz otwór do sadzenia z umieszczoną w nim sadzonką.

Jak sadzić

Część przygotowanej mieszanki wylewa się na dno dołka, pośrodku umieszcza się sadzonkę róży z otwartym systemem korzeniowym, korzenie prostuje się, ponownie sprawdza poziom miejsca szczepienia i otwór wypełnia przygotowanym mieszanka gleby, gleba jest lekko ubita stopami, aby roślina nie kołysała się na wietrze i nie było pęcherzyków powietrza wokół korzeni.

Jeśli róża była sprzedawana w tubie lub pudełku, musisz wyciągnąć z niej roślinę, pozostawiając tylko wewnętrzne opakowanie dla korzeni. Umieścić sadzonkę na środku dołka, sprawdzić głębokość sadzenia: miejsce szczepienia powinno znajdować się 2-5 cm poniżej poziomu gleby Podlać przygotowanym roztworem stymulatora korzeni. Roślinę, podobnie jak w wersji poprzedniej (z otwartym systemem korzeniowym), przykrywa się przygotowaną mieszanką glebową, ubitą.

Sadzi się również róże z zamkniętym systemem korzeniowym, które przed posadzeniem należy ostrożnie wyjąć z doniczki (pojemnika). Należy pamiętać, że średnica dołu do sadzenia powinna być około 2-2,5 razy większa od średnicy doniczki, a głębokość powinna być nieco większa niż wysokość doniczki (pojemnika).

Opuszczanie natychmiast po posadzeniu

Po posadzeniu róże podlewa się ciepłą, osiadłą wodą w ilości 10-15 litrów pod sadzonką, a glebę ściółkuje się torfem, próchnicą, skoszoną trawą i dużymi wiórami.

Na początku rośliny należy osłonić przed słońcem (ustawić łuki i położyć na cienkim materiale okrywowym 17 g / m²), obficie podlać na czas i uchronić przed szkodnikami. Podczas sadzenia wczesną wiosną występują nawracające przymrozki, ponieważ może być konieczne schronienie się przed mrozem. W takim przypadku gęstość włókninowego materiału pokryciowego nie powinna być mniejsza niż 30 g / m².

Jeśli podczas sadzenia szyjka korzeniowa znajduje się powyżej poziomu gleby, to zimą roślina może nie przetrwać.

Kiedy sadzić

Wiosną wskazane jest sadzenie róż na zimnym podłożu, gdy tylko się rozmrozi i będzie można je wykopać („zimny start”). Ale musisz się upewnić, że ziemia nie jest zamarznięta i nie jest podmokła. W takim przypadku sadzonki róż powinny nadal pozostawać w stanie uśpienia, tj. z pąkami, ale bez liści.

Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić od wiosny do jesieni (najważniejsze jest obfite zacienienie i obfite podlewanie na czas). Z otwartym systemem korzeniowym - oprócz wiosny sadzi się je również jesienią do połowy września, ponieważ roślina musi się zakorzenić przed przymrozkami. Jednak róże sadzone jesienią nie zawsze zimują bezpiecznie.

Recenzje kwiaciarni

Róża Flammentanz bardzo mi się podobała, przez rok zimą wytrzymywała mrozy do minus 30 stopni, bez poważnego schronienia. Teraz stałem się mądrzejszy, zawsze zdejmuję bicze z płotu i osłony. Nie kwitł bardzo długo, około trzech tygodni, ale było dużo kwiatów.Nie żałowałem, że kupiłem taką odmianę.

Jedną z ulubionych róż w ogrodzie jest Super Dorothy. Na zimę nie zakrywam go specjalnie, zostawiam na podpórce, przykrywam lekko lutrasilem i płótnem. Dobrze hibernuje, chociaż wydaje mi się, że w bardzo mroźne dni trzeba go jeszcze schylić.

Kwitnie dobrze, pąki pojawiają się stale. Z dressingów wolę materię organiczną, praktyka pokazała, że ​​ta odmiana reaguje na nią i daje bogaty kolor.

Wśród róż pnących chciałbym wymienić odmianę Amadeus. Rośnie na mojej otwartej przestrzeni, bardzo duże, przyćmiewa wszystkie inne krzewy kwiatów. Położyliśmy łuk, skierowaliśmy go, aby wyrósł na bok. Na pędach jest dużo cierni, strasznie kłuje. Kwitnie co roku, obficie i luksusowo. Konieczne jest przykrycie na zimę, w przeciwnym razie jednej zimy gałązki były bardzo zamarznięte.

Jak dbać o róże na zewnątrz w regionie moskiewskim?

Róże to bardzo wymagające rośliny. Potrzebują dobrej opieki. Jeśli jednak zastosujesz się do wszystkich zaleceń dotyczących ich uprawy, królowa ogrodu z pewnością podziękuje Ci pięknymi kwiatami. Przede wszystkim należy podlać ogród różany. Należy to robić obficie, ale raz w tygodniu. Gleba powinna być dobrze nawilżona - o 25 centymetrów.

Ważny! Jeśli na zewnątrz jest gorąco, ilość wody jest podwojona, a nawadnianie odbywa się dwa razy w tygodniu.

Zaleca się ściółkowanie krzewów po każdym podlewaniu, ta procedura utrzyma wilgoć w glebie tak długo, jak to możliwe.

Róże wymagają karmienia. Przez pierwsze dwa lub trzy lata nie trzeba ich karmić, ponieważ podczas sadzenia zostały już wprowadzone do dołka składniki odżywcze, które wystarczą różom na ten okres. W czwartym roku konieczne jest już karmienie krzewów róż. Należy to zrobić co najmniej dwa razy w okresie wegetacji. Po raz pierwszy nawożenie podaje się nawozami azotowymi (zawartość azotu musi wynosić co najmniej 70%). Nawożenie azotem odbywa się na przełomie kwietnia i maja, jeszcze przed kwitnieniem pąków. Róże są karmione po raz drugi na początku sierpnia. W tym czasie róże zaczynają przygotowywać się na zimę, więc są karmione nawozami fosforowo-potasowymi. Odpowiadają za dobre zimowanie roślin.

Podlewanie w ogrodzie różanym potrwa do późnej jesieni. Ponadto pod koniec września i na początku października krzewy są nawadniane doładowywaniem wody, którego tempo jest dwukrotnie lub o sekundę większe niż zwykle.