Roślina Volzhanka: sadzenie, pielęgnacja, uprawa i rozmnażanie

Volzhanka lub aruncus to obszerny i bardzo efektowny krzew zielny do zacienionego obszaru osobistej działki. W formie kwitnącej ta roślina z dysonansowym tłumaczeniem (greckie - kozia broda) jest w stanie dać absolutnie niezrównane uczucie ciepłego lata, jasnych wakacji, lekkości i wolności od zmartwień miasta. Wystarczy spojrzeć na zdjęcie Wołżanki, aby wyobrazić sobie objętość, blask i dekoracyjność tej mrozoodpornej i odpornej na cień byliny. Sadzenie kwiatu w otwartym terenie, a także późniejsza pielęgnacja, są proste i mieszczą się w mocy ogrodnika z dowolnym doświadczeniem.

Volzhanka: odmiany i odmiany

Bujny, rozłożysty krzew o gęstej zieleni z białymi strzałkami kwiatów to wieloletnia Volzhanka (łac. Aruncus) lub aruncus. Ten kwiat wyróżnia się w każdym ogrodzie kwiatowym lub ogrodzie ze względu na swój rozmiar i nietypowy kształt liści i kwiatostanów. Volzhanka emanuje delikatnym miodowym aromatem.

Rozległy krzew Wołżanki jest w stanie ozdobić każdy obszar podmiejski

Polecana do uprawy na wolnym powietrzu dwupienna volżanka

(łac. A. dioicus) lub, jak to się nazywa, las. Krzew wyróżnia się rozmiarem: dorasta do 1,8-2 m wysokości i do 1,5 m średnicy. Kwitnienie Wołżanki trwa około 2 miesięcy - od czerwca do lipca. Liście są ażurowe, postrzępione, kwiatostany zebrane w białe wiechy o długości ponad 50 cm.

Odmiana "Kneiffii"

• Szczególnie pięknie i delikatnie wygląda na zdjęciu odmiana Volzhanka "Kneiffii". Średniej wielkości krzew (do 55-65 cm wysokości) ma niesamowity kształt liścia - wydają się być pocięte na wąskie sektory.
• Powszechna jest również odmiana chińska Volzhanka (łac. A. sinensis). Wyróżnia się kwiatostanami o delikatnym kremowym odcieniu, a liście byliny są pomalowane na czerwono-brązowe odcienie.

Chiński Volzhanka

Odmiana dorasta do 100 cm volzhanka asian

(łac. A. asiaticus), jej rozcięcie liści jest mniejsze niż u dwupiennej volżanki, roślina wygląda trochę monumentalnie ze względu na kwiatostany zebrane w zgrubiałe wiechy.

Wołżanka azjatycka

Pośród niewymiarowe odmiany Volzhanki

należy podkreślić:

• Alpine Volzhanka (łac. F. Alpine), krzew rośnie nie więcej niż 25-30 cm;
• Volzhanka kokoryshilistnuyu (łac. A. aethusifolius), jej liście są lekko skręcone, jasnozielone, kwiatostany są miękko kremowe.

Volzhanka kokoryshelistnaya

Hodowcy do uprawy w otwartym polu opracowali nowe odmiany i odmiany Volżanki, różniące się kolorem i kształtem liści, kwiatów i szypułek. Tak więc odmiana „Johannisfest” zachwyca kremowymi kwiatostanami i ażurowymi (podartymi) liśćmi, „Waldemar Meyer” to wysoki krzew o jasnobiałych kwiatach, „Misty Lace” wyróżnia się szmaragdowozielonymi liśćmi przypominającymi paproci, czerwonawymi szypułkami i delikatnymi kremowymi kwiatostanami .

Użyj w projektowaniu krajobrazu

W każdym domu lub domku letniskowym są niewygodne miejsca, w których rośliny ogrodowe nie chcą rosnąć. Może to być północna strona ogrodu, stale zacienione polany pod drzewami, tereny podmokłe z wodami gruntowymi blisko powierzchni.

Aby udekorować takie miejsca, prawdziwym znaleziskiem projektanta krajobrazu może być dwupienna volżanka - zioło na otwarty teren.Ponadto służy do maskowania siatki lub ogrodzenia między sąsiednimi terenami, do ozdabiania brzegów stawów i zbiorników, które stają się coraz bardziej popularne na terenach ogrodowych.

Volzhanka świetnie wygląda na klombach w połączeniu z innymi kwiatami i otwiera doskonałe możliwości dekoracji osobistej działki. Kompozycje wolżanki i innych roślin ozdobnych stworzą harmonijną atmosferę, stworzą miejsce do wypoczynku na wsi lub w prywatnym domu.

Sadzenie Volzhanka

Sadząc Volzhankę, powinieneś wybrać zacienione obszary z mokrą glebą. Dlatego bylina doskonale nadaje się do sadzenia na brzegach zbiorników wodnych, w ogrodzie pod rozłożystą koroną drzew owocowych. Bardzo dobrze znosi cień i wysoką wilgotność. Wymagania glebowe Wołżanki są minimalne - uwielbia gleby lekkie, przepuszczalne.

Do sadzenia Volżanki wykopują dołek o wymiarach 50 x 50 x 50 cm, wypełniają go mieszaniną kompostu lub humusu (zaleca się dodanie co najmniej wiadra) i wierzchnią żyzną warstwą gleby. Nowe krzewy należy sadzić w odległości co najmniej 80-100 cm, aby umożliwić im normalny wzrost.

Młody krzak volżanki

Uwaga: Volzhanka może rosnąć w jednym miejscu nawet przez 2 dekady.

Wołżanka w krajobrazie

Ze względu na monumentalne rozmiary większości gatunków i ich wysoką dekoracyjność, roślina jest samowystarczalna i można ją sadzić jako tasiemca na trawnikach, w pobliżu brzegów sztucznych i naturalnych zbiorników, w okolicy, w zacienionych zakątkach ogród, ukrywając ich brzydotę. Ze względu na niewielkie rozmiary gatunki karłów doskonale ozdobią ścieżki ogrodowe, krawężniki, miejsca do grillowania. Volzhanka świetnie prezentuje się w nasadzeniach grupowych wraz z drzewami iglastymi i innymi krzewami liściastymi. Jeśli posadzisz go na tle klombu, jego jasna zieleń po kwitnieniu doskonale uaktywni kwitnące jednoroczne.

Wiechy Aruncus nie żyją długo w cięciu, ale świetnie nadają się do suszenia i komponowania suchych kompozycji. W takim przypadku należy być przygotowanym na to, że wysuszona roślina po kontakcie z nią mocno się zaśmieci.

Wszechstronna wieloletnia roślina Volzhanka jest bardzo popularna w projektowaniu krajobrazu. Dekoracyjny wygląd nasadzeń ogrodowych zachowuje się nawet po ich kwitnieniu, zdobiąc nawet najbardziej niepozorne obszary krajobrazu. Kultura jest całkowicie bezpretensjonalna: z powodzeniem rośnie zarówno na słońcu, jak iw cieniu. Odporny na nadmiar lub brak wilgoci. To prawdziwe odkrycie w projektowaniu krajobrazu! Roślina osiąga wysokość od 150 do 200 cm, ozdobiona jest drobnymi kwiatami z licznymi pręcikami, ich kolor jest pastelowy. Krzew wydziela delikatny, wdzięczny aromat. Kolor gatunków uprawianych na otwartym polu, zbliżony do żółtego odcienia.

Wołżanka jako roślina niewymagająca konserwacji jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu do tworzenia malowniczych zarośli. Doskonale maskują nieestetyczne ogrodzenia, konstrukcje, ślady komunikacji itp. Jeśli ogrodnik planował uformować bujane i uroczyste nasadzenia, lepiej nie znajdować rośliny Volzhanka. Miękki delikatny odcień krzewu nada krajobrazowi nutkę romantyzmu, wygładzi surowe formy architektoniczne.

Sadząc roślinę w pobliżu wody, można podziwiać niesamowicie piękne odbicie kwitnącego krzewu w wodzie. Przyjemny, subtelny aromat emanujący z Wołżanki zamieni ogród w kawałek raju. Ze względu na swoją bezpretensjonalność nasadzenia ogrodowe można sadzić na samym brzegu wody lub w strefie przybrzeżnej. Kultura doskonale współistnieje z innymi roślinami, co pozwala stworzyć oryginalny mixborder w pobliżu żywiołów wody.

Volzhanka to bardzo dobra roślina miododajna. Dzięki temu przyciąga na miejsce liczne zapylacze.Korzystając z tej nieruchomości, ogrodnicy sadzą w pobliżu drzewa owocowe i cieszą się dobrymi zbiorami pod koniec lata.

Pielęgnacja roślin

Volzhanka wymaga minimalnej konserwacji. Należy regularnie podlewać. Nawet dojrzałe rośliny należy podlewać w okresach suszy.

Po kwitnieniu należy usunąć szypułki, a jesienią odciąć pędy na krzaku, pozostawiając tylko małe kikuty o wysokości do 5-7 cm.

Nawet przy minimalnej opiece Volzhanka podziękuje ci obfitym kwitnieniem.

Bylina jest mrozoodporna, ale w przeddzień ostrej zimy przycięty krzew powinien być pokryty liśćmi, świerkiem lub próchnicą.

ogólny opis

Volzhanka to duża bylina zielna z rodziny Rosaceae. Roślina ma duże zewnętrzne podobieństwo do astilby. W zaledwie jednym sezonie Wołżanka jest w stanie wyhodować dużą ilość zielonej masy, dzięki czemu jest postrzegana nie jako zioło, ale jako monumentalny krzew liściasty. Kultura jest szeroko rozpowszechniona w strefie umiarkowanej na półkuli północnej, dlatego łatwo zimuje w rosyjskich ogrodach i na prywatnych działkach.

Aruncus ma silnie rozgałęziony system korzeniowy typu powierzchniowego. Z biegiem lat jego zdrewniałe korzenie sięgają daleko poza sadzenie. Wyprostowane, mocne gałęzie szkieletowe pozostają zimujące, zrzucając liście. Wzrost podawany jest nierównomiernie, w pierwszych latach jest nieznaczny, ale później roślina może osiągnąć półtora metra. Jego rozłożysta korona na szerokość zajmuje trochę mniej.

Liście o długich łodygach mają jasnozielony kolor i rzeźbione krawędzie. Szypułki są przedłużeniem łodyg i mogą osiągać ponad pół metra długości. Kwiaty o czysto białym lub jasnokremowym kolorze są małe (do 3 mm), zebrane w gęste kwiatostany w kształcie kolców. Z powodu wystającego do przodu zielonego okwiatu mają lekko zielonkawy odcień. Na jednym egzemplarzu rozwijają się ich odmiany biseksualne. Samce odznaczają się szczególnym blaskiem i gęstością, samice - ażurową krawędzią i rzadziej siedzą.

Kwitnienie następuje w pierwszej połowie lata. Kwitnący aruncus nasyca ogród cierpkim i silnym zapachem miodu, który przyciąga dużą liczbę pszczół i innych owadów zapylających. Owoce listkowe dojrzewają znacznie później, we wrześniu nasiona są bardzo drobne, zakurzone.

Roczny wzrost korzeni odmian wysokich wynosi 5-7 cm rocznie.

Rozmnażanie Wołżanki

Krzew wieloletni można rozmnażać na 3 sposoby:

• dzielenie buszu;
• zielone sadzonki;
• posiew.

Najskuteczniejszym sposobem rozmnażania Volzhanki jest dzielenie krzaka

z kolejnym przeszczepem. Należy pamiętać, że kłącze starej rośliny staje się sztywne i raczej trudne do oddzielenia. Dlatego ogrodnicy zalecają stosowanie tej metody do dzielenia krzewów nie starszych niż 7 lat.

Podział przeprowadza się wiosną (kwiecień-maj) przed kwitnieniem lub jesienią (początek-połowa września) po jego zakończeniu. Przeszczepiona roślina kwitnie z reguły w następnym roku.

Roślinę można rozmnażać przez sadzonki lub dzieląc krzew.

Propaguj Volzhankę przez sadzonki

jest to możliwe przez całe lato, oddzielając młode zielone pędy i zakopując je w wilgotnej, zacienionej glebie.

Rosnąca Volzhanka z nasion

- bardziej pracochłonny proces, nawet przy odpowiedniej pielęgnacji krzewy kwitną tylko przez 3-4 lata. Nasiona należy zebrać we wrześniu, posadzić w specjalnych pojemnikach lub w wyznaczonym miejscu i pozostawić na zimę w celu rozwarstwienia. Wiosną sadzonki wieloletnie nurkują, pozostawiając 1 roślinę na każde 15-20 cm, wyhodowane krzewy przesadza się do stałego miejsca wzrostu w otwartym terenie dopiero w drugim roku.

Aruncus - sadzenie subtelności

Zanim zaczniesz sadzić roślinę, musisz przeprowadzić procedury przygotowawcze. Najpierw zadbaj o glebę.Volzhanka mini to wieloletnia roślina, która może rosnąć w jednym miejscu przez około 20 lat. Ważne punkty:

• Gleba musi być wystarczająco pożywna.
• Nawozy aplikuje się bezpośrednio do dołka przed sadzeniem. Zaleca się użycie około 2 kilogramów torfu i humusu (można zastąpić 1 łyżkę. L. Nitrophoska).
• Przed zanurzeniem krzewu w otworze dobrze wylewa się go wodą.
• Po zanurzeniu w otworze korzenie są dobrze wyprostowane, posypane ziemią, podeptane i podlane.

Jeśli sadzonki wykiełkowane z nasion zostaną posadzone, musi minąć rok, zanim zostaną posadzone na otwartym terenie. Ten okres powinien przypadać na jesień.

Pomiędzy sadzeniem należy zachować odstęp metrowy.

Aby sadzonki dobrze się grały i weszły w fazę wzrostu, należy nawozić co najmniej raz na 2-3 tygodnie.

W przypadku sadzenia roślin metodą wegetatywną optymalną porą roku jest wiosna (pierwszy miesiąc po stopnieniu śniegu). Studzienki przygotowuje się wystarczająco głęboko (40 cm na 40 cm na 40 cm). Okres wegetacyjny trwa do połowy lipca.

Wołżanka dowolnej odmiany nie lubi dzielić buszu, więc trzeba jej pomóc przetrwać ten trudny okres: sadzić w zacienionym miejscu, obficie podlewać. Sadząc roślinę w ten sposób, odległość między krzakami powinna wynosić około 70 centymetrów. Już w drugim roku będzie można zaobserwować obfite kwitnienie (w przypadku rozmnażania nasion okres ten jest znacznie dłuższy).

Wysokie odmiany Volzhanki są sadzone w taki sposób, aby miała możliwość wzrostu. W przypadku krzewu o wysokości około metra do sadzenia potrzebny jest 1 metr kwadratowy. m. W przypadku odmian karłowatych więcej miejsca nie jest wymagane. Jeśli chcesz sadzić aruncus w kwietniku, odmiana musi być miniaturowa. Gęsto posadzona Volzhanka będzie się słabo rozwijać i słabo kwitnąć.

Volzhanka w połączeniu z innymi roślinami

Wysoka Volzhanka świetnie wygląda w połączeniu z niewymiarowymi roślinami, tworząc dla nich jasne biało-zielone tło.

Uwaga: sadząc Wołżankę, należy pamiętać, że rosnący krzew może zacieniać inne rośliny.

Idealnie połączone z Wołżanką:

• niski astilbe;
• wysokie delphiniums;
• spirea;
• duzi gospodarze;

Volzhanka na kwietniku

• kwaśnica;
• tarcznik;
• rozłożysta paproć;
• irga.

W projektowaniu krajobrazu aruncus jest używany jako roślina do dekoracji i schronienia przed wścibskimi oczami brzydkich zakątków terenu, dekorując stary ogród, zbiorniki. Dorastając, krzew niezawodnie ukrywa za sobą ściany domów, ogrodzenia i budynki gospodarcze. W jednym nasadzeniu sadzi się go na środku trawnika, w grupie roślin - w tle.

Wołżanka w projektowaniu krajobrazu

Wołżanka jest łatwa w pielęgnacji, mało wymagająca dla gleby, podlewanie, to prawdziwy zielony cud.

Możliwe choroby

Jak wspomniano powyżej, Volzhanka jest dość silną rośliną o dobrej odporności. Im lepiej się nim zajmie, tym będzie bardziej odporny. Jednocześnie każdy może napotkać następujące problemy:

• Mszyca.
• Grosz.
• Małe zielone gąsienice.

Aby uniknąć szkodników, należy przeprowadzić opryski. Gąsienice pojawiają się aktywnie na początku lata, więc roślina wymaga dokładnego zbadania. Jeśli zostaną znalezione uszkodzone liście, są one natychmiast traktowane niezbędnymi preparatami.

Ze szkodnikami można sobie radzić metodami ludowymi, na przykład spryskując wodą z mydłem. Ale lepiej jest iść do kwiaciarni, gdzie doradzą niezbędne rozwiązanie. Jeśli nie zaczniesz zwalczać szkodników na czas, roślina po prostu umrze.

Ogromnym plusem Wołżanki jest to, że nie jest podatna na choroby związane z procesami gnilnymi. Dlatego roślina nie boi się wilgoci. Aruncus jest odporny na różne warunki atmosferyczne, np. Mróz.Jeśli jednak część łodygi i korzenia ulegnie uszkodzeniu, szybko się zregenerują.

Odmiany Wołżanki: zdjęcie

Rodzaj Volzhanka jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny o pięknych liściach i bujnych kwiatostanach wiechowatych. Ten rodzaj należy do rodziny Rosaceae. Wołżanka jest coraz częściej wykorzystywana w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu i jest doceniana nie tylko ze względu na wysoki efekt dekoracyjny, ale także za inne cechy - mrozoodporność, tolerancję cienia i zdolność do wzrostu zarówno na podmokłej, jak i suchej glebie. Kiedy roślina kwitnie, w całym ogrodzie unosi się przyjemny zapach miodu. Co jest do tego potrzebne? Porozmawiajmy o tym, jakie warunki lubi Wołżanka na otwartym polu. To temat publikacji dla czytelników zainteresowanych tą rośliną „Popularnie o zdrowiu”.

Volzhanka - krótki opis

Jeśli lubisz spacerować w pobliżu zbiorników wodnych, prawdopodobnie nie raz widziałeś piękne krzaki Wołżanki na wybrzeżu. Trudno ją ominąć, pozostając obojętnym, bo kwiatostany przyciągają wzrok z daleka.

Więc czym jest Wołżanka? To krzew osiągający półtora metra wysokości z ażurowymi zielonymi liśćmi. Jej kwiatostany są bujne i duże, przypominające wiechy. Na niektórych krzakach dorastają do pół metra! Kwiaty w kwiatostanach są bardzo małe, ale gęsto ułożone, białe lub beżowe. Po zakończeniu kwitnienia Volzhanka nie traci efektu dekoracyjnego, dlatego jest chętnie stosowana w projektowaniu krajobrazu zarówno jako roślina pojedyncza, jak i jako roślina grupowa.

Często ta roślina wieloletnia służy jako tło dla niewymiarowych roślin kwitnących. Krzew ten ma tak wiele zalet, że niewątpliwie wzbudza nim zainteresowanie ogrodników. Ale to nie koniec jego pozytywnych cech - opieka nad Wołżanką jest tak prosta, że ​​nawet najbardziej niedoświadczony ogrodnik amator poradzi sobie z tym zadaniem.

Na zdjęciu Wołżanka
Sadzenie na zewnątrz na różne sposoby
Sadzenie nasion Volzhanki nie jest bardzo rozpowszechnione, ale nadal ma miejsce. Nasiona wysiewa się jesienią, ponieważ w celu wykiełkowania muszą przejść stratyfikację. Wiosną młode rośliny nurkują, zachowując między nimi odstęp ok. 20 cm, na zimę krzewy przykrywa się bardzo ostrożnie, aby młoda kultura nie obumarła. I dopiero następnej wiosny krzaki Wołżanki siedzą na stałym miejscu, pozostawiając między nimi odległość nieco ponad metra. Rośliny wyhodowane z nasion zachwycą Cię kwitnieniem dopiero po 4 latach. Nie wszyscy ogrodnicy są gotowi czekać tak długo, dlatego najczęściej sadzą sadzonki lub sadzonki Wołżanki w ziemi. Krzewy są zwykle dzielone wczesną wiosną, kiedy roślina właśnie się budzi. Nie zaleca się dzielenia na stare krzewy, które mają więcej niż siedem lat. Korzenie krzewów w tym wieku są trudne do oddzielenia. Podzielone krzewy zachwycą Cię kwitnieniem w przyszłym roku. Cięcie jest łatwym sposobem rozmnażania Wołżanki. Pędy są zakorzenione bezpośrednio w otwartej, mokrej ziemi.

Ponieważ ta roślina może rosnąć w cieniu, użyj zacienionych zakątków ogrodu do jej sadzenia, pozostaw słoneczne obszary dla innych upraw. Przygotuj otwory o głębokości 50 cm, odstęp między nowymi krzewami min. 1 m. Połącz glebę z kompostem i próchnicą, wypełnij nią otwory o jedną trzecią. Następnie umieść sadzonkę w dołku i wypełnij pozostałą przestrzeń ziemią doniczkową. Woda. W pierwszym roku po posadzeniu roślina nie potrzebuje karmienia, jeśli wprowadziłaś materię organiczną. Chyba że ma sens dodawanie suplementów mineralnych zawierających potas i fosfor kilka razy w sezonie. Po zidentyfikowaniu byliny na stałe miejsce warto zadbać o jej dalszy rozwój.

Pielęgnacja roślin na miejscu

Opieka nad Wołżanką to przyjemność. Roślina nie jest wymagająca dla gleby, spokojnie toleruje krótkotrwałą suszę, nie boi się podlewania i stagnacji wody, ponieważ żyje w naturze w pobliżu naturalnych zbiorników. Szkodniki rzadko atakują luksusowe krzewy.Chyba że niektóre gatunki gąsienic mogą ucztować na soczystych liściach.

Jakich wysiłków wymaga ogrodnik, aby krzewy dobrze się rozwijały i obficie kwitły? Młode sadzonki wymagają pielenia. Podlewanie odbywa się obficie w okresach suszy i ekstremalnych upałów (3 wiadra wody). Po zakończeniu kwitnienia wszystkie suche kwiatostany należy odciąć, aby nie zepsuły wyglądu rośliny. Jesienią wszystkie pędy również podlegają usunięciu. Są przycinane tak, aby pozostały tylko małe pnie o długości około 7 cm.

Chociaż bylina jest uprawą mrozoodporną, na wypadek śniegu warto zorganizować schronienie na zimę w postaci suchych liści. Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, ogrodnicy zalecają stosowanie porcji nawozów organicznych pod każdy krzew, a następnie Wołżanka w środku lata będzie obficie i długo kwitnąć. Kwitnienie trwa zwykle około 4 tygodni, ale jest zależne od warunków pogodowych. W ekstremalnych temperaturach czas kwitnienia jest nieco skrócony.

Volzhanka to krzew uwielbiany przez wielu ogrodników. Niewymiarowe uprawy, na przykład astilbe, świetnie wyglądają na tle. Krzewy dobrze sprawdzają się również jako pojedyncze rośliny umieszczone na środku trawnika lub w tle działki. Delikatny miodowy aromat to doskonałe dopełnienie piękna i wdzięku rośliny. Jeśli cenisz rośliny, które nie wymagają wiele uwagi, gdy są uprawiane na zewnątrz, to Volzhanka jest jednym z nich.

Jest to duża roślina o wysokości ok. 2 m w rozkwicie i średnicy do 1,5 m. Liście ciemnozielone, duże, złożone, zebrane z mniejszych liści. Kwitnie od połowy czerwca przez około półtora miesiąca. Kwiatostany są puszyste, duże, o długości 40-50 cm, kremowe z cierpkim, miodowym zapachem przyciągającym wiele owadów.

Osobom, którym roślina ta jest zbyt duża, można zaproponować niższą formę Kneffi (f. Kneifii) o wysokości 50-60 cm Liście tej rośliny są bardziej wdzięczne, cienko rozcięte, jasnozielone. Kwiatostany są również mniejsze i nie tak puszyste. Ogólnie ta forma wygląda bardziej wdzięcznie.

Oprócz Wołżanka dwupienna

w tych samych warunkach dobrze rośnie chiński (A. chinensis). Jest to również duża roślina, ale kwitnie później - w lipcu - sierpniu. Istnieje ciekawa odmiana "Zweiweltenkind", której liście wiosną są czerwonawe. Kwiatostany są białe, duże.

W przypadku krawężników możesz użyć Volzhanka

kakao (A. aethusifolius) Jest piękny dzięki gęstym soczystym, zielonym krzewom o wysokości 25-30 cm i średnicy do 50 cm, które jesienią nabierają czerwonych odcieni.

Jest tego stopień Volzhanki

Noble Spirit, który dobrze rozmnaża się przez nasiona. Kwitnie białymi wiechami od maja do czerwca. Po kwitnieniu kwiatostany nie są odcinane, ponieważ gdy nasiona dojrzewają, czerwienieją i dodatkowo zdobią rośliny.

Ostatnio pojawiły się nowe odmiany Volzhanki

.

Wśród najlepszych: „Johannisfest”

(60 cm) z delikatnymi liśćmi i kremowymi kwiatami;
„Waldemar Meyer”
(110 cm) z białymi kwiatami w wąskich kwiatostanach.
„Misty Lace”
(75 cm) z jasnozielonymi liśćmi "paproci", czerwonymi łodygami i ogonkami, kremowe kwiaty są nie tylko piękne - dobrze znoszą upały i suszę.

LOKALIZACJA:

Wszystko Volzhanki

dobrze rosną i kwitną w cieniu i półcieniu. Ich liście mogą palić się na słońcu. Ale jeśli posadzisz go na wilgotnej glebie w pobliżu stawu, będzie dobrze rosnąć na słońcu.

Gleba

każda dostatecznie płodna i wilgotna jest dla niej odpowiednia. W suchej glebie Wołżanka czuje się przygnębiona i nie pokazuje pełnego piękna.

OPIEKA:

Volzhanki

rosną w jednym miejscu do 10 lat, dlatego potrzebują po prostu wiosennego karmienia nawozem organicznym i jesiennego ściółkowania gleby pod krzakami z liśćmi, warstwa 10-15 cm, (aby zachować wilgoć i dodatkowe karmienie).

Szypułki można przycinać po kwitnieniu, a krzewy przycinamy jesienią 5 cm od ziemi.

Z przedłużającą się suszą Volzhanka

musisz podlać - co najmniej 2 wiadra wody na dorosłym krzaku.

Zimują dobrze na środkowym pasie bez schronienia.

Aruncus jest popularnie znany jako Volzhanka, to wieloletnia roślina ogrodowa, która tworzy piękne zadbane krzewy, które ozdobią Twój letni domek. Dużą zaletą rośliny jest to, że Wołżanka nie wymaga opieki, może rozwijać się przez długi czas bez nadzoru, ma wiele gatunków i odmian. W artykule omówiono najpopularniejsze typy Wołżanki i cechy jej uprawy w ogrodach.

Podział kłącza

W przypadku rozmnażania wegetatywnego roślinę kwitnącą można uzyskać w krótszym czasie. Zaleca się dokonać podziału wczesną wiosną po stopieniu się śniegu, zanim pojawią się oznaki spływu soków w części gruntowej. Aby to zrobić, nie trzeba wykopać całego krzewu macierzystego, wystarczy wykopać część zarośniętego kłącza. Będziesz musiał go posiekać siekierą lub ostrym nożem, ponieważ korzeń staje się sztywny i bardzo mocny. Każdy podział musi mieć co najmniej jeden pączek regeneracyjny i część nitkowatych korzeni, które należy starannie konserwować, ponieważ będą one odżywiać rośliny w okresie ukorzeniania. Wskazane jest posypanie wyciętego miejsca popiołem, kredą lub węglem. Delenki są natychmiast zakopywane, aby nie wyschły. Już w pierwszym roku po posadzeniu może zakwitnąć nowa roślina.

Aruncus dioecious lub zwykły (Aruncus dioicus)

Za ojczyznę tej Wołżanki uważa się regiony Europy Północnej i Kaukazu. Roślina wygląda jak astilba,

jednak należą do różnych rodzin, mają pewne różnice w kolorze i wielkości. Volzhanka pochodzi z rodziny Rosaceae, a astilbe z rodziny Kamnelomkovy. Kolory kwiatów w Astilbie są znacznie bogatsze i nie zależą od „płci” rośliny. Kwiaty mogą być fioletowe, beżowe, białe, różowe lub czerwone. Podczas gdy kwiatostany żeńskie Volzhanka mogą być tylko białe, a męskie - beżowe. Volzhanka pospolita jest znacznie większa niż astilbe, a jej kwiaty są gęstsze. Aruncus dwupienny wysokości może osiągnąć 2 m. Łodygi rośliny są długie, proste, tworzą krzewy o średnicy do jednego metra. Liście są trochę jak paproć, mają gęste ogonki. Kwitnie małymi kwiatami (kwiatostany męskie są beżowe i gęste, kwiatostany żeńskie są białe i rzadsze). Kwiatostan Wołżanki kształtem przypomina jodełkę, a jej długość może dochodzić nawet do 50 cm.

Okres kwitnienia przypada na czerwiec i lipiec.

Roślina ma bardzo przyjemny cierpki zapach, dlatego bardzo lubi owady zapylające. We wrześniu Wołżanka wyrzuca nasiona. Wołżanka zasiana przed grudniem powinna zakwitnąć dopiero trzy lata później.

Czy wiedziałeś?
Volzhanka rośnie bardzo szybko. Jeśli chcesz uformować z niego piękne krzewy, po kwitnieniu regularnie obcinaj łodygi. Roślina doskonale znosi przycinanie łodyg i kwiatostanów, może przybierać różnorodne geometryczne kształty.
Dwupienny Volzhanka różni się od innych gatunków dużym rozmiarem. Do najpopularniejszych odmian pospolitej Wołżanki należą:

• Kneifi - ma piękne, mocno rozgałęzione ażurowe liście, osiąga wysokość do 80 cm, higrofilne;
• Las Wołżanka Dzineya fow - osiąga wysokość 2 m, kwiatostany są białe z lekko różowawym odcieniem;
• Misty Lace - około 70 cm wysokości, bogate zielone liście, tworzy zgrabne małe krzewy, kwiaty mają delikatny kremowy odcień.

Rodzaje dwupienne Wołżanki

Najpopularniejszą odmianą tej rośliny jest aruncus pospolity. Jego charakterystyczną cechą jest dość duży rozmiar buszu. Taka różnorodność, jak kneffi na terenie wiejskiej chaty, może dorastać do 85 cm wysokości, a las volżanka osiąga wysokość do 2 m.

Męskie kwiaty dwupiennej rośliny Volżanka są koloru beżowego. Są gęstsze i grubsze. Kwiaty żeńskie są białe, delikatne, luźne i puszyste. Delikatne trzepotanie puszystych pąków na wietrze stwarza wrażenie, że krzew rozprowadza miękką, rozproszoną poświatę. To ożywia najciemniejszy i najciemniejszy zakątek ogrodu.

Zwykle jesienią odcina się kwiatostany. Po lewej stronie widać zmianę koloru z beżowego na jasnobrązowy, co dobrze pasuje do koncepcji „dzikiego ogrodu”.

Aruncus amerykański (Aruncus americanus)

Ojczyzną tego gatunku są obszary Ameryki Północnej. Roślina osiąga wysokość jednego metra. Kwitnie od końca maja do połowy czerwca. Gatunek ten wyróżnia się długim kłączem, które co roku wydłuża się o 7 cm, amerykańska wolżanka tworzy mniej rozgałęzione krzewy niż dwupienne. Liście tego gatunku są trzykrotnie pierzaste, mają jasnozielony odcień. Kwiatostany są małe, białe, w kształcie kłosków. Volzhanka nie kwitnie tak obficie jak zwykle, dlatego nie wygląda tak obszernie. Ze względu na niski wzrost i zwarte krzewy tego typu roślina jest bardzo popularna. Krzewy są często używane do kształtowania krajobrazu.

Volzhanka rozmnaża się za pomocą nasion, ogonków lub podziału korzeni. Aby stworzyć projekt krajobrazu, lepiej wybrać rozmnażanie, dzieląc korzenie.

Ważny!
W przypadku rozmnażania wegetatywnego należy pozostawić kilka korzeni i co najmniej jeden pączek na każdej części krzewu. Po podzieleniu poszczególne części krzewu należy natychmiast posadzić w ziemi, w przeciwnym razie roślina umrze.

Uprawa i pielęgnacja

Uprawa rośliny Volzhanka nie wymaga dużego wysiłku. Maksymalny wzrost aruncus występuje od maja do lipca. W tym czasie kwitnienie osiąga największą skalę. Przed iw trakcie tego procesu wskazane jest nawożenie gleby co 15-20 dni. Musisz zmieniać przynęty organiczne i mineralne. Nawozy azotowe stosuje się po posadzeniu gruntu, a fosforowo-potasowe - po zakończeniu kwitnienia. Jednocześnie młode rośliny, które zostały posadzone w dołach z glebą już wzbogaconą próchnicą, w ogóle nie muszą wykonywać takich zabiegów.

W okresach suchych roślinę należy podlewać, ponieważ wzrost i kwitnienie spowalniają przy braku wilgoci. Pod koniec kwitnienia wiechy są zwykle odcinane. Jest to konieczne, aby liście nie stały się małe.

Jesienią, przed zamarznięciem, krzewy są odcinane, pozostawiając kilka centymetrów konopi, glebę pod nimi ściółkuje się trocinami lub torfem i przykrywa opadłymi liśćmi.

Aruncus azjatycki (Aruncus asiaticus)

Ten gatunek pochodzi z Syberii, odnosi się do wysokich. Osiąga wysokość dwóch metrów. Liście Volzhanki są podwójnie pierzaste, bogato zielone. Różni się od innych gatunków krótkim systemem korzeniowym, grubymi i mniej rozgałęzionymi liśćmi oraz gęstym kwitnieniem. Kwiatostany są małe, osiągają do 40 cm długości. Kwitnie w czerwcu.

Zaskakująco odporna jest również azjatycka Wołżanka.

W naturze można go znaleźć w strefach leśnych Syberii we wschodnich Chinach. Preferuje półcień i gleby żyzne, higrofilne. Często używany do ozdabiania ogrodzeń, ścian.

Czego boi się roślina?

To nie zimowe mrozy są straszne, ale wiosenne przymrozki. Jeśli wyklują się młode liście lub kwiatostany, mogą zamarznąć. Nie ma powodu do rozpaczy. Nie jest potrzebna specjalna ostrożność, krzew wyzdrowieje po uśpionych pąkach.

Wrogiem aruncusa jest jasne słońce. Jeśli roślina jest sadzona na otwartej przestrzeni, liście stają się blade, odbarwione, wzrost zamarza, kwiatostany odmawiają kwitnienia.

Roślina jest odporna na choroby. Muchówka stanowi zagrożenie dla liści. Jego zielone gąsienice gryzą liście od tyłu, najpierw pozostawiając smugi, a następnie tworząc dziury. Młode liście są całkowicie zjadane.

Rada

Kopanie, rozluźnianie, pielenie latem i jesienią pomoże pozbyć się tartacza. Jeśli zmiana jest trudna do zatrzymania, należy zastosować oprysk.

Mszyce i roztocza również chętnie atakują, ale nie powodują takich uszkodzeń rośliny.

Aruncus Kamchatka (Aruncus kamtschaticus)

W naturze ten typ rośliny można znaleźć na Dalekim Wschodzie, na Alasce, w Korei, Sachalinie, Kamczatce, Ochocie, Arktyce, Japonii. Osiąga wysokość od 30 do 150 cm, posiada gruby, mocny system korzeniowy. Liście są podwójnie pierzaste, owalne. Kwiatostany są obfite, lekko rozgałęzione, do 20 cm długości, aruncus tego gatunku kwitnie w lipcu-sierpniu. Dojrzewanie nasion następuje we wrześniu.

Preferuje półcień. Często używany do dekoracji terenów parków.

Jedną z najpopularniejszych odmian tego gatunku jest alpejska. Różni się niskim wzrostem (30 cm), małymi zadbanymi krzewami.

Czy wiedziałeś?
Na Sachalinie z młodych wiosennych łodyg Wołżanki azjatyckiej, po namoczeniu i ugotowaniu pędów, przygotowuje się bardzo smaczne potrawy.

Odmiana „Horatio”

Ta odmiana różni się znacznie od rośliny Volzhanka, przede wszystkim pod względem wielkości. Wysokość łodyg nie przekracza 65 cm, pomalowane na czerwono.

Służy do ozdabiania klombów w połączeniu z innymi roślinami. Przyciąga projektantów swoją bezpretensjonalnością. „Horatio” może przebywać w ziemi bardzo długo bez przesadzania i przy odpowiedniej pielęgnacji kwitnie nawet do dziesięciu lat z rzędu.

Aruncus chiński (Aruncus sinensis)

Na wysokości osiąga od jednego do półtora metra. Liście owalne, podwójnie pierzaste, z wyraźnie widocznym reliefem. Mają piękny bogaty zielony kolor z brązowym odcieniem. Kwiatostany o biało-kremowych odcieniach do 25 cm długości, niezbyt gęste, silnie rozgałęzione. Roślina preferuje obszary lekko zacienione i wilgotną glebę. Do sadzenia nadaje się każda gleba: piaszczysta, gliniasta, gliniasta. Najważniejsze, aby zachować wilgotność gleby i karmić nawozami organicznymi. Taka wolżanka będzie wyglądać bardzo efektownie przy basenie lub stawie.

Ważny!
Chroń chińską Wołżankę przed nadmiernym oświetleniem. W przeciwnym razie liście nabiorą brzydkiego żółtego koloru, a roślina szybko się wypali.

Odmiany

W ogrodach naszego kraju występuje częściej niż inne aruncus dwupienny, zwany także pospolitym. Rośnie w lasach liściastych i preferuje zacienione, wilgotne obszary. Bylina dorasta do 2 m wysokości, ma szerokie, wyprostowane, silnie ulistnione łodygi. Średnica rozłożystego krzewu może przekraczać 120 cm Małe ażurowe listki przymocowane są parami do długiego ogonka, przypominającego liście paproci. Rozgałęziona wiecha kwiatostanu osiąga długość 50 cm, kwiaty są dwupienne, na różnych szypułkach znajdują się pąki męskie i żeńskie. Kwitnienie występuje w czerwcu-lipcu. Nasiona dojrzewają we wrześniu.

Odmiana ma bardzo dekoracyjną odmianę Knaifi. Wyróżnia się jasnozielonymi drobno rozciętymi liśćmi. Ogonki są długie, opadające. Wysokość krzewu nie przekracza 60 cm.

Aruncus asiatic przy tym samym wysokim wzroście ma grubsze i ciemniejsze liście. Kwiaty zebrane w złożone śnieżnobiałe wiechy, każda wysokość nie przekracza 35 cm Przyciąga bujnymi i grubszymi kłoskami kwiatostanów. Kwitnie w czerwcu, a dojrzewanie nasion kończy się na początku września. Roślina jest mrozoodporna i rośnie w północnych regionach.

Hodowcy opracowali odmianę Fontana, która ma mniej niż 55 cm wysokości i duże opadające wiechy kwiatów. Roślina uwielbia wilgotne, zacienione obszary i dobrze wygląda u wybrzeży zbiorników wodnych. Kwitnie w czerwcu i lipcu.

Arunkus Kamchatka znaleziony na Wyspach Kurylskich i Aleuckich, Sachalinie, Kamczatce i Alasce. Rośnie na łąkach wśród krzewów w pobliżu brzegów morza lub zboczy gór, wspina się po skałach lub kamienistych nasypach. Dwupienna bylina o wysokości 30-150 cm o grubych, zdrewniałych korzeniach. Liście ciemnozielone, dwukrotnie rozcięte, pierzaste. Płytki liściowe są przymocowane parami do długiego ogonka.Wiecha kwiatostanu jest zwarta, słabo rozgałęziona, wysokość 20 cm, kwitnienie przypada na lipiec i sierpień, dojrzewanie nasion kończy się pod koniec września. Odmiana ma podgatunek alpejski, ma tylko 30 cm wysokości.

Aruncus aethusifolius

Rośliny tego gatunku są najmniejsze i najbardziej zwarte. Volzhanka kokoryshelistnaya osiąga wysokość 25 cm.Kwiat jest bardzo piękny i wykwintny. Liście są pierzaste, ciemnozielone i czarująco błyszczące w słońcu. Kwiatostany są kremowobiałe, nieco wyżej od liści. Ten aruncus kwitnie od czerwca do lipca. Volzhanka jest często używana do ozdabiania krawężników, a także może być uprawiana w doniczkach w domu. Roślina bardzo wrażliwa na nawożenie organiczne.

Czy wiedziałeś?
Jesienią liście aruncus koroshilistny nabierają pięknego czerwonawego odcienia. W jednym miejscu roślina może rozwijać się około 10 lat.

Zasady opieki

Aruncus jest rośliną odporną na cień, liście szybko wysychają w jasnym słońcu i spowalnia wzrost. Jest mało wymagająca dla gleb, ale wymaga regularnego nawilżania. Wymagane jest obfite i regularne podlewanie. Dobrze reaguje na nawożenie organiczne w okresie wegetacji i kwitnienia. Po wymarciu części naziemnej nie stosuje się nawozu.

Zwiędłe kwiatostany są odcinane, a jesienią usuwa się również zieloną koronę, pozostawiając nie więcej niż 5 cm gałęzi. Na zimę zaleca się ściółkowanie gleby torfem i zgniłym listowiem.

Volzhanka jest bezpretensjonalna, łatwo toleruje silne mrozy i uszkodzenia mechaniczne. Nie boi się powszechnych chorób, ale może cierpieć na mszyce, kleszcze i gąsienice. Odwar z łopianu lub insektycydów (Actellik, Intavir i inne) pomaga radzić sobie ze szkodnikami.

Aruncus aethusifolius (Aruncus aethusifolius)

Należy do gatunków niewymiarowych. Krzewy osiągają wysokość 30 cm, są gęste i bardzo zadbane. Kwiatostany są kremowo-białe. Bardzo długi, gęsty, wznosi się 30-50 cm ponad liście. Liście są małe, ciemnozielone, owalne.

Najpopularniejszą odmianą tego gatunku jest Noble Spirit.

Jej krzewy mają tylko 25 cm wysokości, obfite kwitnienie Szlachetnego Ducha, które w czerwcu fascynuje pięknymi śnieżnobiałymi kwiatami. Po kwitnieniu kwiatostany zachowują swój efekt dekoracyjny, uzyskując brązowy kolor, który powstaje w wyniku dojrzewania nasion.
Ta odmiana może być również uprawiana w doniczkach w domu na parapecie.
... Dla dobrego rozwoju roślina potrzebuje bogatej, luźnej, dobrze przepuszczalnej gleby.

Tę niezwykłą roślinę zdecydowanie warto nabyć. Wołżanka to duży krzew zielny o ogromnych liściach w stosunku do małych kwiatów, tworzący kwiatostan w postaci złożonej szczotki wiechowej.

Na zewnątrz jest bardzo podobny do kwiatostanu, ale trzykrotnie większy - wysokość sięga 1,5-2 m, a średnica do 1,5 m.

Kwiaty są tak pachnące, że nad rośliną słychać szum pszczół i trzmieli.

W krajobrazie występuje jako roślina pojedyncza, doskonale sprawdza się na rabatach półcienistych, a także stanowi doskonały krzew ozdobny. Fioletowa naparstnica, dzwonki lub słodycze mogą być doskonałymi partnerami dla Wołżanki. Sadzone obok siebie da kontrast.

Dla centralnej Rosji Volzhanka jest idealną rośliną.

Różnorodność „Perfekcja”

Podobnie jak wszystkie rodzaje roślin Volzhanka, odmiana Perfection wyróżnia się bezpretensjonalnością i łatwością pielęgnacji. Jednocześnie wygląda jak mały, zwarty krzew o wysokości do 35 cm.

Puszyste białe kwiatostany w postaci pięknych jasnych wiech, po dojrzewaniu nasion zamieniają się w czerwonawe torebki nasienne. W projektowaniu krajobrazu ta odmiana jest szeroko stosowana do ozdabiania różnych przedmiotów. Dodatkowo świetnie nadaje się do uprawy w doniczkach. Jedyną wadą tej odmiany jest jej słaba mrozoodporność.

Miejsce i gleba

Aby zasadzić Volzhankę, potrzebujesz wilgotnej gleby, bogatej w próchnicę w półcienistym miejscu.Wybierając miejsce do sadzenia, traktuj to poważnie, ponieważ roślina ta „będzie żyła” nawet 20 lat.

Lądowanie

1. Przygotuj doły do ​​sadzenia o wymiarach 30x30x40 cm tak, aby roślina miała miejsce na rozwój systemu korzeniowego.
2. Wymieszaj ziemię z próchnicą, przykryj sadzonkę, lekko zagęszczoną i dobrze podlej.
3. Chochoł z posiekaną korą, zrębkami lub trocinami.

Wołżanka kwitnie od czerwca do lipca.

Rozmnażanie wegetatywne

Przy rozmnażaniu wegetatywnym kwitnienie następuje znacznie szybciej. Podział kłącza przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków. Aby to zrobić, część korzeni jest wykopywana i oddzielana od rośliny macierzystej. Gdy korzenie staną się sztywne, przyda się ostry nóż lub siekiera. Na cięciu powinny być widoczne 1-2 pąki i nitkowate korzenie. Miejsce cięcia posypuje się popiołem, siarką lub kruszonym węglem i natychmiast wkrapla się w nowe miejsce, aby go nie wysuszyć. Kwitnienie jest możliwe w pierwszym roku po przesadzeniu.

Różnorodność gatunkowa

W przyrodzie znanych jest około 12 gatunków aruncus, ale nie więcej niż pięć jest używanych w projektowaniu krajobrazu.

Wołżanka azjatycka

Krzew ozdobny do 2 m. Liście twarde, z nadwagą. Kwiaty drobne, białe, zebrane w kwiatostany wiechowate, osiągające długość 40 cm, kwitnienie rozpoczyna się wczesnym latem i trwa 30 dni. Aruncus azjatycki jest bardzo odporny na zimno i nadaje się do uprawy w regionach północnych. Istnieją niewymiarowe odmiany tego gatunku do 100 cm wysokości.

Volzhanka zwykła

Krzew rozłożysty, wys. Do 2,5 m. Liście złożone, z nadwagą. Długość kwiatostanów sięga 50 cm, kwiatostany męskie są gęstsze niż kwiatostany żeńskie. Okres kwitnienia trwa do 40 dni.

Najpopularniejsze odmiany stosowane w projektowaniu krajobrazu:

1. Kneffi to kultura o wysokości od 50 do 80 cm, kwiatostan w kolorze jasnokremowym.

   

2. Horatio to nisko rosnąca roślina o wysokości łodygi do 60 cm, kolor łodyg bordowo-czerwony.

   

3. Perfekcja - niewymiarowy, zwarty krzew, do 50 cm wysokości, kwiatostany w kolorze białym.

   

4. Misty Lace to odmiana odporna na suszę. Kolor wiech jest kremowy.

Kamczatka

Krzew osiąga wysokość do 1,5 m. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest delikatniejsze ulistnienie i stosunkowo niewielkie rozmiary kwiatostanów (do 20 cm).

chiński

Chińska Volzhanka to krzew o wysokości do 1,5 m. Kwiatostany o barwie biało-kremowej do długości 30 cm Charakterystyczną cechą rośliny są przejrzałe, brązowozielone liście.

Odmiany karła Volzhanka

Bardzo często w projektowaniu krajobrazu stosuje się nisko rosnące odmiany Wołżanki:

1. Aruncus to korotyshy. Wysokość krzewu zwykle nie przekracza 25 cm.
2. Alpejska Volzhanka (wcześniej Alpina), której wysokość waha się około 30 cm.

Istnieje miniaturowa odmiana azjatyckiej Wołżanki. Średnia wysokość krzewu to 20-30 cm.

Z czym łączy się Aruncus?

W zależności od odmiany dwupienne aruncus można łączyć z różnymi kwiatami, zarówno w kwietniku, jak iw ogrodzie.

Do układania klombów najczęściej stosuje się niskie odmiany, można je łączyć z niskimi krzewami róż lub innymi kwiatami.

Aruncus dioicus (Aruncus vulgaris)

Ważne jest, aby połączone kwiaty miały kwiatostany w różnych kolorach. W ten sposób możliwe będzie nadanie klombu jasności, nasycenia i kontrastu.

Oczywiście Wołżankę można również sadzić osobno w pobliżu ogrodzenia, ścian domu lub jakiegoś zbiornika wodnego.

Granica ziołowa w czerwcu z aruncusem w Sizergh Castle, Cumbria, Wielka Brytania.

Taki krzew ozdobi tylko twój obszar podmiejski. Do takich celów z reguły sadzi się fontanny aruncus, których recenzje wskazują, że idealnie nadaje się do tworzenia szybkiej i wdzięcznej dekoracji.

Wrogowie Wołżanki

Głównym wrogiem rośliny jest jasne światło słoneczne. Jeśli krzew rośnie w miejscu niezabezpieczonym przed słońcem, liście tracą jasność, bledną, wzrost zatrzymuje się i nie można czekać na kwitnienie.

Aruncus praktycznie nie jest podatny na choroby. Jest jeden wróg liści - bąk.Inwazja zielonych gąsienic zaczyna zjadać blaszki liściowe. Początkowo żyły pozostają, a następnie pojawiają się dziury. Mogą całkowicie jeść młode liście.

Pozbywają się tego nieszczęścia, kopiąc, spulchniając i pieląc latem i jesienią. Jeśli inwazji nie można zatrzymać, konieczne jest opryskiwanie środkami owadobójczymi.

Rozmnażanie krzewu Volzhanka przez nasiona

Aruncus rozmnaża się na dwa sposoby: przez nasiona i dzieląc zarośnięte dorosłe krzewy.

Rozmnażanie nasion Wołżanki jest dość udane, ale podczas zbierania nasion pojawiają się trudności. Na roślinach żeńskich małe listki zawierają zakurzone różowo-brązowe nasiona. Aby je zebrać, kwiatostany są ostrożnie cięte, wkładane do papierowej lub plastikowej torby i przechowywane w suchym miejscu, aż całkowicie wyschną. Nasiona same wypadną z suchych kwiatostanów, jeśli zostaną odpowiednio wstrząśnięte.

Siew przeprowadza się we wrześniu lub październiku przed nadejściem mrozów. Aby to zrobić, małe pudełka są wypełnione pożywną luźną ziemią i zakopane w niej nasiona. Gleba jest nawilżana, pudełka wyjmuje się w ciepłym, jasnym miejscu. W ciepłych regionach można wysiewać nasiona bezpośrednio w ziemię przed zimą. Sadzonki pojawiają się wczesną wiosną.

Kiedy w pojawiających się sadzonkach pojawi się pierwsza para liści, zanurza się je w redliny w odległości 10-15 cm między roślinami, a wiosną przyszłego roku przesadza się na większą odległość. Kwitnienia wraz z rozmnażaniem nasion można spodziewać się za 3-4 lata.

Nasiona można wysiewać wczesną wiosną w skrzynkach lub w kwietniu bezpośrednio do gleby. Zaleca się sadzenie sadzonek Volzhanka w otwartym terenie i dbanie o nie, gdy dorosną i staną się silniejsze.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji Volzhanka

Co jest potrzebne do dobrego wzrostu roślin? Najważniejsze jest dokładne przestrzeganie zaleceń pielęgnacyjnych, a mianowicie:

• Ustanów regularne podlewanie. Roślina będzie rosła tylko na żyznej i wilgotnej glebie, dlatego konieczne jest zapewnienie obfitego podlewania i unikanie suszy. Eksperci zalecają ułożenie na dnie małego systemu odwadniającego, który ochroni korzenie przed silnym nasiąkaniem i gniciem.
• Wprowadź składniki odżywcze. Przed i po kwitnieniu należy zastosować niewielką ilość nawozu. Nie zapomnij przestrzegać dokładnie stawki wskazanej na opakowaniu, aby nie zaszkodzić Wołżance.
• Przycinanie. Aby kwiat wyglądał oryginalnie i niepowtarzalnie, zaleca się odcięcie go i zniszczenie uszkodzonych gałęzi. Ważną rolę odgrywa pielenie i ściółkowanie. W tym celu często stosuje się torf lub słomę.

Volzhanka to oryginalna roślina, dzięki której będziesz mógł w najlepszy sposób ozdobić swoją działkę krajobrazową. Jeśli zauważysz lekkie zażółcenie liści, nie zapomnij spryskać krzewu specjalnymi preparatami lub słabym roztworem mydła do prania. Volzhanka, sadzenie i pielęgnacja, której zdjęcie pomoże każdemu, nawet niedoświadczonym letnim mieszkańcom, uzyskać piękny i jasny kwiat na swoim terytorium. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki zachęcą Cię do zwrócenia uwagi na tę roślinę i zasadzenia jej w swoim letnim domku.

Sadzenie Wołżanki na stronie - od czego zacząć?

Przede wszystkim zauważamy, że Volzhanka może rozmnażać się na kilka sposobów: przez nasiona, sadzonki i podział kłączy. Który z nich jest lepszy, zależy od czasu sadzenia i składu gleby. Eksperci zalecają sadzenie rośliny wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy ziemia jest wystarczająco ciepła. Nasiona lepiej siać na żyznej glebie, bogatej w witaminy i wszystkie niezbędne mikroelementy. Jakie warunki należy stworzyć, aby posadzić kwiat? Podkreśl główne punkty:

• Lokalizacja. Aruncus sadzi się w dobrze oświetlonym, lekko zaciemnionym miejscu. Nie należy sadzić rośliny pod rozłożystym drzewem lub krzewem, ponieważ system korzeniowy potrzebuje wystarczającej ilości światła słonecznego. Kwiat uwielbia ciche miejsca, w których nie ma przeciągów.
• Gleba.Aby Wołżanka rosła i cieszyła Cię kwitnieniem, musisz zadbać o obecność pożywnej gleby. Robi to wielu letnich mieszkańców: mieszają zwykłą glebę z kompostem, torfem lub próchnicą. Ta kompozycja jest idealnym rozwiązaniem do uprawy roślin ozdobnych.
• Nawozy. Do otworu można dodać niewielką ilość płynnych nawozów mineralnych. Pomoże to kwiatowi rosnąć silniej we wczesnych stadiach życia. Najlepiej nie używać nawozów organicznych, zwłaszcza świeżego obornika. Nadmierna dawka może doprowadzić do śmierci systemu korzeniowego lub zakażenia różnymi chorobami. Dziewanna może również powodować szkodniki.

Zima, nawet silne mrozy, nie są straszne dla Wołżanki, ale jeśli chodzi o wiosenne przymrozki, mogą zaszkodzić młodej roślinie i jej systemowi korzeniowemu. Kwiat rośnie aktywnie do początku lipca, po czym rozpoczyna się okres aktywnego kwitnienia. Właśnie wtedy eksperci zalecają stosowanie nawozów, na przemian mineralnych i organicznych.

Kwiat Wołżanki

Krótki opis i charakterystyka Wołżanki

Łodygi aruncusa dorastają do 2 m, nad nimi wznoszą się bujne kwiatostany, wiechy, które często nazywane są „sprayem szampana”. Roślina kocha cień. Opieka nad nim polega głównie na podlewaniu, spulchnianiu gleby w kręgu przy pniu i przycinaniu pędów jesienią. Roślina jest ceniona przez ogrodników za spektakularny, atrakcyjny wygląd i przyjemny zapach kwiatostanów.
Volzhanka jest często mylona z astilbą, ale są to różne kultury.

W wodzie pocięte gałęzie Wołżanki stoją nie dłużej niż dwa tygodnie, dlatego lepiej jest robić z nich zimowe bukiety. Gałęzie Wołżanki z wiechami na końcach należy zawiesić do góry nogami w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i poczekać, aż całkowicie wyschną. Zwykle zajmuje to nie więcej niż dwa tygodnie. Gdy gałęzie wyschną, można je włączyć do kompozycji kwiatowej lub po prostu umieścić w wazonie bez wody.

Na zdjęciu: kwitnienie Wołżanki

Rodzaje i odmiany Wołżanki

Najwyższy gatunek dwupienny z rodzaju Volzhanka dorasta do 2 m wysokości. Ma mocne korzenie, rozgałęzioną łodygę, piękne rozcięte liście, nad którymi wysokie ażurowe wiechy, złożone z małych kwiatów, unoszą się w kremowych lub białych chmurach. Kwitnienie dwupienne Wołżanki trwa od czerwca do lipca. Gatunek ten preferuje półcień, ale jeśli posadzisz go w pobliżu stawu lub jeziora, Volzhanka może rosnąć pod słońcem.

Na zdjęciu: piękna kwitnąca Volzhanka

Liście miniaturowej volzhanki koroshilistnaya, pocięte na małe segmenty, są szczególnie atrakcyjne jesienią: początkowo czerwienieją, a następnie nabierają brązowego odcienia. W środku lata roślina pokryta jest wieloma kwiatostanami. Volzhanka kokoryshelistnaya nie potrzebuje dodatkowego karmienia, woli rosnąć na wilgotnej glebie, w pobliżu zbiorników wodnych. Jego bujne krzewy będą świetnie wyglądać między kępami ciemiernika, na cienistym dywanie skalnicy lub obok innych małych roślin - wątrobowców, kopyt europejskich.

Na zdjęciu: Wołżanka w kwietniku Z odmian wolżanki najpopularniejsze są:

• Noble Spirit to okrągły krzew o wysokości do ćwierć metra, który kwitnie przez cały czerwiec. Po kwitnieniu liście stopniowo nabierają specyficznego czerwonawego odcienia. Noble Spirit jest często uprawiany jako roślina doniczkowa, a także na krawężnikach i mixbordach;
• Azjatycka - odmiana dorasta do 2 m. Roślina o silnych korzeniach, szorstkich, pierzastych liściach i bujnych białych wiechach o długości do 35 cm z małych kwiatów. Ta zimotrwała odmiana kwitnie przez cały czerwiec, a nasiona dojrzewają wczesną jesienią;
• American - ta roślina wieloletnia kwitnie przez pierwsze 3 tygodnie lata. Jego pędy tworzą gęste zarośla o wysokości metra, ale czasami mogą być wyższe. Ta Wołżanka rośnie bardzo szybko: w ciągu jednego roku rozgałęzione kłącze dodaje długości od 5 do 7 cm.

Opieka nad Wołżanką

Volzhanki są trwałe: mogą rosnąć bez przeszczepu przez 20 lat.Jeśli posadziłeś roślinę na słońcu, jej białe kwiaty mogą żółknąć pod jasnymi promieniami, dlatego lepiej umieścić Wołżankę w zacienionym miejscu, obok owocu lub drzewa iglastego.

Gleba Wołżanki potrzebuje żyznej i wilgotnej: roślina może tolerować nawet długotrwały nadmiar wilgoci w korzeniach.

Jeśli Volzhanka zostanie prawidłowo posadzona, wymagana jest minimalna ostrożność: najważniejsze jest odcięcie kwiatostanów po kwitnieniu, a jesienią skrócenie pędów do 5 cm, jeśli Volzhanka cierpi z powodu pragnienia, jej liście zaczynają się zwijać i następnie musisz wlać co najmniej trzy ciepłe wiadra pod wodę z krzaka. Po podlaniu usuń chwasty, które pojawiły się wokół buszu i lekko poluzuj glebę.

W przypadku uprawy na ubogiej glebie nadal wskazane jest karmienie rośliny: podczas sadzenia należy dodać do dołka 30 g Nitrophoski lub 2 kg humusu i dokładnie wymieszać je z ziemią, aby nawóz nie miał kontaktu z korzeniami rośliny; Wiosną na okolice korzeni należy aplikować nawóz azotowy, a po 2 tygodniach podlać glebę wokół rośliny naparem traw (chwastów), przefiltrować i rozcieńczyć wodą. Po kwitnieniu Volzhanka będzie potrzebować nawozów fosforowo-potasowych, a po ich zastosowaniu należy obficie podlać krzew i ściółkować powierzchnię warstwą trocin, ściółki iglastej lub torfu o grubości 5 cm.

Zdjęcie: Mulch

Wołżanka jest niezwykle rzadko okupowana przez szkodniki, prawie nie choruje i dobrze znosi zimowe mrozy.

Rozmnażanie Wołżanki

Wołżankę można rozmnażać na różne sposoby: przez sadzonki, nasiona i dzielenie buszu.

Krzew Wołżanki można podzielić tylko wtedy, gdy osiągnie wiek pięciu lat. Wołżankę wykopuje się i kroi na kawałki zaostrzoną łopatą lub siekierą. Silnie zarośnięty krzew, który jest trudny do wyrwania z gleby, można podzielić w dołku do sadzenia, a następnie wyciągnąć z niego na części. Do sadzenia delenki wykopuje się dołki o głębokości i szerokości około 40 cm.W zależności od rodzaju i odmiany wolżanki, delenki sadzi się w odległości 80-120 cm od siebie. Wiadro kompostu wlewa się do dołu, mieszając go z usuniętą glebą. Następnie sadzonka jest umieszczana w otworze, wylewa się wiadro wody, a otwór do sadzenia wypełnia się glebą. Przy ciągłym podlewaniu sadzonka szybko się zakorzenia i zaczyna kwitnąć w następnym roku.

W celu rozmnażania Wołżanki zielone wierzchołki pędów są cięte przez sadzonki. Utknęły w luźnej glebie, podlewane i ocienione od promieni słonecznych.

Wołżanka jest rzadko rozmnażana przez nasiona: zbiera się je wczesną jesienią i wysiewa w szkole. W następnym roku sadzonki nurkują z krokiem 12-15 cm, a rok później sadzi się je na stałe. Volzhanka z nasion kwitnie dopiero trzecią wiosną.

Projektanci cenią aruncus za tolerancję cienia, zdolność wzrostu w wilgoci i wysokie walory dekoracyjne, których roślina nie traci przez cały sezon: latem przyciąga uwagę świeżymi zielonymi liśćmi i koronkowymi kwiatostanami, a jesienią - rzeźbionymi czerwonawymi lub brązowymi liśćmi.

Na zdjęciu: Wołżanka w projektowaniu krajobrazu

W projektowaniu krajobrazu Volzhanka jest używana zarówno jako okaz, jak i jako roślina tła w nasadzeniach grupowych. W półcieniu sąsiadami Wołżanki mogą być tojad, dzwonki, pelargonie, łąkotka i naparstnica fioletowa, aw zacienionych miejscach może rosnąć obok paproci, miniaków, żywicieli i gówniaków.

Opis botaniczny Wołżanki

Wołżanka jest powszechna w strefach umiarkowanych na półkuli północnej.

Ogólną nazwę naukową podano dla wyglądu kwiatostanów. Pierwotni botanicy nazywali ją „barba caprae” - „kozią brodą”, a Karl Linnaeus przemianował ją na „aruncus”, od greckiego „arynkos” o tym samym znaczeniu.

Zgodnie z opisem botanicznym Volzhanka jest wieloletnim ziołem cenionym za bujne ażurowe liście i piękne duże kwiatostany. Wysokość krzewu zależna od odmiany może wahać się od 20 do 200 cm, szerokość dorosłego krzewu od 50 do 120 cm, pędy mocne, proste.System korzeniowy rośliny leży blisko powierzchni gleby i ma silne rozgałęzienia. Wraz z wiekiem korzenie drzewnieją i rosną na boki.

Liście złożone, podwójnie lub potrójnie pierzasto cięte, ząbkowane wzdłuż krawędzi, gęste, nawet twarde, ciemnozielone. Przymocowany do długich ogonków. Brak przylistków.

Szypułki długie, do 60 cm Kwiaty dwupienne, małe, białe lub kremowe, zebrane w złożoną wiechę racemiczną. Kwiaty żeńskie są bardziej bujne i gęste. Samce są rzadsze i mają ażurową krawędź. Kwiaty tworzą się na szczycie rośliny. Aruncus kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Kwiaty mają silny zapach, który przyciąga owady.

Owocem jest listek ze skórzastą owocnią, która zawiera małe, cienkie nasiona.

Zdjęcie rośliny jest dołączone do opisu Wołżanki, aby hodowcy kwiatów mogli lepiej reprezentować tę kulturę.

Rozmnażanie nasion

Ten rodzaj reprodukcji będzie najbardziej żmudny. Na wierzchołkach roślin żeńskich dojrzewają średniej wielkości nasiona z różowo-brązowym odcieniem. W celu oddzielenia nasion konieczne jest umieszczenie pokrojonych wiech w woreczku (kwiatostan do dołu).

Siew odbywa się późną jesienią w pudełku lub w ziemi (otwarty) w odległości piętnastu centymetrów od siebie. Sadzonki pojawiają się wiosną. Pod koniec sezonu są przeszczepiane na miejsce. Doły powinny znajdować się w odległości od siedemdziesięciu centymetrów do jednego metra. Krzew zacznie rosnąć już wiosną przyszłego roku, ale zakwitnie dopiero po trzech, czterech latach.

Oczywiście natura została pomyślana w taki sposób, aby roślina wieloletnia mogła rozmnażać się bez interwencji człowieka. Każdego roku jego kłącze rośnie i daje pędy korzeniowe. A nasiona, które przetrwały, spadając na ziemię, dają nowe pędy, to znaczy uzyskuje się samosiew.

Przygotowanie do lądowania

Przygotowując glebę do sadzenia rośliny, należy pamiętać, że Volzhanka jest wieloletnia i może rosnąć do 20 lat na jednym obszarze. Jeśli sadzenie odbywa się w uprawianej glebie, nawóz górny nakłada się tylko na dół do sadzenia. W tym celu wystarczy 2-3 kg próchnicy lub łyżka nitrofosforanu.

Na krzewy preferowane są luźne wilgotne gleby żyzne.

Rada! Umieszczanie krzewów na zewnątrz w bezpośrednim świetle słonecznym może powodować oparzenia i przebarwienia liści.

Odmiany, rodzaje i cechy rośliny

Bardzo wysoka jakość - Volzhanka dwupienna (A. dioicus), zwany czasem lasem (A. sylvester) lub pospolitym (A. vulgaris). Ma dwa metry wysokości, ale rozszerza się powoli, tylko z czasem tworząc duże krzewy.

Nazwę gatunkową „dwupienna” Wołżanka nabyła, ponieważ występują zarówno rośliny żeńskie, jak i męskie. Można je odróżnić od siebie kolorem kwiatów i gęstością kwiatostanów. Tak więc u roślin żeńskich kwiaty są czysto białe, luźne kwiatostany, kwiaty u roślin męskich są kremowobiałe i skupione w częstszych kwiatostanach. Kwitnie dwupienne Volzhanka w połowie czerwca i kwitnie przez długi czas - do trzech tygodni, tworząc duże kwiatostany o długości 50-60 centymetrów.

Dziś w realizacji można spotkać różnorodność „Kneiffii” - roślina o wysokości zaledwie 60 centymetrów i zaskakująco wykwintnych głęboko wyciętych, pierzastych liściach.

Najbardziej kompaktowe są wymiary Azjatycka Volzhanka (A. asiaticus). Ponieważ gatunek ten występuje nie tylko na Syberii i na Dalekim Wschodzie, ale także w Ameryce Północnej, nosi drugie imię - amerykańską Volzhankę (A. americanus). Ze względu na wysokie kłącza tworzy gęsty zarośl o wysokości 80-100 centymetrów. Liście tego gatunku są mniej rozcięte niż liście dwupiennego volżanki. Rozpuszcza się na przełomie maja i połowy czerwca.

Najmniejsza z Wołżanki i obecnie dość popularna - Wołżanka koralowiec (A. aethusifolius). Trudno nazwać ją niezwykle wdzięczną rośliną: jej kwiatostany są raczej krótkie i nie tak luksusowe, a okres kwitnienia wynosi tylko dwa tygodnie, ale jest też niezaprzeczalna zaleta: skompresowany zwarty krzew o wysokości zaledwie 25-30 centymetrów.

Jest to jeden z najnowszych kwitnących Volzhanks, okres jego kwitnienia to lipiec. Czasami niedoświadczeni hodowcy kwiatów mylą Kokoryshleistnaya Volzhanka z astilbą.

Volzhanka uprawiana jest w ogrodach od pierwszej połowy XVII wieku. Zwłaszcza ostatnio stał się przedmiotem zainteresowania hodowców.Współczesne odmiany są gęstsze, mają inny kolor kwiatostanów i układ liści niż rośliny nasadzeń gatunkowych. Wśród elity: „Johannisfest” (60 cm) o ażurowym ulistnieniu i białych kwiatach; „Waldemar Meyer” (110 cm) o białych kwiatach w wąskich kwiatostanach. „Misty Lace” (75 cm) z jasnymi szmaragdowymi liśćmi „paproci”, szkarłatnymi pędami i łodygami, białe kwiaty są nie tylko piękne - z łatwością wytrzymuje upały i okresy suszy.

Właściwości dekoracyjne

Roślina jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. Może służyć do maskowania nieestetycznych obszarów ogrodu, które należy ukryć przed wzrokiem ciekawskich.

Astilba tworzy dobre połączenie z Volzhanką w jednym ogrodzie. Inne rośliny dobrze wyglądają razem z aruncusem:

• Zastępy niebieskie;
• Japońska spirea odmian karłowatych;
• Paprocie;
• Rośliny iglaste;
• Nisko rosnące formy jałowca.

W ten sposób każdy może założyć Volzhankę na swojej stronie - nie wymaga specjalnej opieki i może rosnąć na dowolnych glebach. Dobrze komponuje się z innymi roślinami, ale nie mniej pięknie wygląda w postaci pojedynczego krzewu.

Lecznicze właściwości rośliny

Specjaliści szczegółowo zbadali skład chemiczny Volzhanka vulgaris. Zawierał kwas cyjanowodorowy, garbniki, polisacharydy, kwasy organiczne, aminokwasy, białka, ogromną ilość pierwiastków śladowych i witamin. Liście Aruncus zawierają flawonoidy, olejek eteryczny, witaminę C i kwasy hydroksycynamonowe. Korzenie Volzhanki zawierają związki aromatyczne i zawierające azot.

To na podstawie tego bogatego składu chemicznego określa się właściwości lecznicze Wołżanki. Aruncus ma następujące właściwości lecznicze:

• przeciwgorączkowy;
• Tonik;
• wstrzymujący środek;
• uśmierzacz bólu;
• przeciwgorączkowy;
• żółciopędny;
• przeciwutleniacz.

Volzhanka vulgaris jest szeroko stosowana w medycynie ludowej. Kwiaty, korzenie i liście krzewu są używane do wytwarzania wszelkiego rodzaju środków, które pomagają w leczeniu niektórych chorób. Na przykład w przypadku biegunki, patologii nerek, reumatyzmu, przeziębienia i rzeżączki stosuje się napar z kłączy Wołżanki. Leki na bazie Aruncus są dodatkowo stosowane w celu zatrzymania obfitego krwawienia po porodzie, jako środek przeciwgorączkowy na ciężkie gorączki. Napary dodawane są do tacek, aby zwalczyć obrzęk nóg.

Zaleca się stosowanie pokruszonych korzeni Volzhanka vulgaris w celu złagodzenia bolesnych wrażeń w nerkach. Z tej rośliny leczniczej wytwarzane są również środki do użytku zewnętrznego, które służą do leczenia wrzodów na skórze. Świeżo zmiażdżone korzenie nakłada się na uszkodzone części skóry. W przypadku dużego kaszlu zaleca się pozostawienie wysuszonych korzeni dwupiennych aruncus w jamie ustnej.

Rodzaje Aruncus i jego zastosowanie w rozwiązaniach krajobrazowych

Dzięki jasnozielonym liściom i śnieżnobiałym kwiatom Aruncus może uzupełnić każde stylistyczne rozwiązanie krajobrazu ogrodowego. Ten puszysty krzew wspaniale spełni rolę środka klombu, świetnie będzie prezentował się nad brzegiem sztucznego oczka ogrodowego, lub zachwyci swoim wyglądem siedząc pod oknem lub balkonem. Najpopularniejsze wśród naszych ogrodników są takie gatunki jak Aruncus azjatycki, dwupienny Volzhanka, a także dekoracyjna miniaturowa hybryda o wymownej nazwie „Perfection”.

(
1 głosów, ocena: 5,00 z 5)
← Poprzedni post

Następny wpis →

Cechy hodowli Volzhanka

Aruncus są łatwe w pielęgnacji i nie zajmują dużo czasu, aby się rozmnażać. Niemniej jednak nie zapomnij o tym kwiatku, ponieważ stan jego wyglądu i blask kwitnienia w dużej mierze zależą od jego pielęgnacji.

Lokalizacja. Podczas uprawy Wołżanki ogrodnicy powinni pamiętać, że najodpowiedniejsze jest dla niej lekkie cieniowanie przy wystarczającej ilości wilgoci w glebie. Rozwija się dość dobrze na otwartych przestrzeniach.Na słońcu rośliny wypalają się, ich liście nabierają żółtawego odcienia. Kwiat najlepiej posadzić pod rozłożystymi koronami drzew, niedaleko zbiorników wodnych, w miejscach osłoniętych od podmuchów wiatru i przeciągów.

Gleba. Sadzenie kwiatu Wołżanki można przeprowadzić na dowolnej glebie, ponieważ jest bezpretensjonalne, może rosnąć zarówno na ciężkich, jak i lekkich, ale zawsze wilgotnych, żyznych, głęboko przetworzonych glebach. Dobry wzrost Wołżanki ułatwia zraszanie gleby wokół rośliny torfem lub wiórami drzewnymi. Ta ściółka zatrzymuje wodę w glebie, a rośliny otrzymują składniki odżywcze.

Top dressing. Nawozy organiczne reagują bardzo dobrze. Podczas sadzenia do dołka wprowadzany jest nawóz w postaci kompostu lub próchnicy. Ponadto w procesie uprawy roślin Volzhanka nawożenie stosuje się 1-2 razy w sezonie - wiosną i jesienią. W tym celu odpowiednie są złożone nawozy mineralne i materia organiczna. Nie nadużywaj nawozów o wysokiej zawartości azotu. Będzie to stymulować wygląd bujnych liści, ale negatywnie wpłynie na kwitnienie.

Podlewanie. Ten kwiat dobrze reaguje na obfite podlewanie, dlatego należy go regularnie i obficie podlewać (3-4 wiadra na dorosły krzew). Aruncus szybko rośnie na liściach i szybko traci wilgoć. Niedostateczne podlewanie negatywnie wpływa na efekt dekoracyjny rośliny.

Przycinanie. Zachowując ostrożność podczas uprawy Volzhanki, natychmiast po kwitnieniu odcina się kwiatostany, co pomaga zachować schludny wygląd rośliny. Krzewy przycina się jesienią, pozostawiając konopie o wysokości 3-5 cm.

Zimotrwalosc. Ponieważ aruncus może wytrzymać silne mrozy bez uszkodzenia, nie trzeba ich przykrywać na zimę. Jedynymi wyjątkami są młode okazy posadzone jesienią i nie miały czasu na wzmocnienie. Tworzy się dla nich schronienie, które służy jako torf, gałęzie świerku, próchnica lub gęsty materiał.

Odmłodzenie. Pomimo tego, że wieloletnia roślina Volzhanka może z powodzeniem rosnąć w jednym miejscu przez 10 lat lub dłużej, nadal wymaga okresowego odmładzania. Odbywa się to poprzez podzielenie kłączy i sadzenie w nowym miejscu. Jeśli odmłodzenie nie zostanie przeprowadzone, po chwili kwiatostany aruncus staną się małe, a sama roślina będzie wyglądać jak duży zielony krzew.

Gatunki i różnorodność odmianowa

Wszystkie odmiany Volzhanki są dekoracyjne i bezpretensjonalne. Różnice polegają na wysokości i wyglądzie kwiatostanów. Najpopularniejsi i najczęściej wykorzystywani przedstawiciele kultury:

• Volzhanka Kokoryshelistnaya
• Wołżanka zwyczajna
• Volzhanka Kamchatskaya
• Volzhanka American

• Volzhanka vulgaris. Jej ozdobne liście są duże, a sama roślina osiąga 200 cm wysokości. Kwitnienie trwa od wczesnego do połowy lata (40 dni). Roślina ma podział płciowy. Kobiece kwiaty są białe, o luźnej strukturze. Rodzaj męski ma gęstszą strukturę i kremowy odcień.
• Kamczatka. Roślina o małych kwiatostanach (do 15 cm) osiąga wysokość do 150 cm.
• Amerykański. Wzrost tej miniaturowej odmiany nie przekracza 100 cm, kwitnienie umiarkowane trwa od późnej wiosny do wczesnego lata (20 dni).
• kokorylistnaya. Ten przedstawiciel karła ma tylko 25 cm wysokości, kwiatostany są zwartym układem drobnych kwiatków i wyglądają bardzo bujnie. W połączeniu z jasnymi liśćmi roślina zdobi projekt krajobrazu przez cały ciepły sezon.

Volzhanka dioicus (dwupienne, pospolite): cechy roślin

Ta odmiana Wołżanki pochodzi z Kaukazu. Pomimo zewnętrznego podobieństwa do astilby roślina różni się rozmiarem i kolorem pąków. Są zupełnie inne, wszystko zależy od płci kwiatu. W dwupiennych Wołżance kwiaty żeńskie są często pomalowane tylko na biało, ale kwiaty męskie nabierają beżowego odcienia. Pod względem wielkości pąki są dość duże, a ponadto są znacznie mocniejsze niż Astilbe.

Wołżanka mieszka w jednym miejscu od ponad 9 lat.Jesienią liście stają się intensywnie czerwone i długo nie opadają.

Dwupienna Volzhanka dorasta do 1,9 m wysokości. Roślinę wyróżniają długie, równe łodygi. Przy odpowiedniej pielęgnacji krzew osiąga średnicę do 1,1 m. Z grubych ogonków liściowych, które na zewnątrz przypominają nieco talerze paproci, pojawiają się liście.

Istnieją następujące typy Wołżanki powszechne:

1. Forest Volzhanka Dzineya fow. Roślina wyrzuca biało-różowe kwiaty, osiąga 1,9 m wysokości.
2. Volzhanka Kneffi. Kwiat kocha wodę, rośnie nie więcej niż metr, wyróżnia się rzeźbionymi rozgałęzionymi liśćmi.
   W ogrodzie hodowców kwiatów często można zobaczyć volzhankę dioica i jej ciekawe odmiany.

   Volzhanka kokoryshelistnaya

   
   To niewielki krzew, którego wysokość sięga zaledwie 27 cm.Roślina uważana jest za niewymiarową, ale jednocześnie oryginalną i wyrafinowaną. Piękne ciemne liście uroczo mienią się w promieniach słońca. Na roślinie tworzą się kremowobiałe kwiaty. Znajdują się nad liśćmi. Kwitnienie występuje w czerwcu-lipcu. Ten typ jest najczęściej używany do ozdabiania klombów i obramowań.

   Aby krzew był piękny i zdrowy, karm go nawozami organicznymi. Zaleca się również stosowanie uniwersalnych produktów ziarnistych.

   Perfekcja Aruncus

   
   Ten typ Wołżanki również nie różni się dużym rozmiarem. Wysokość krzewu rośnie mniej więcej tak samo, jak w przypadku tocznia kakaowego. Aruncus perfection ma zwartą formę. Kwiatostany tego gatunku mają kształt wiechy. Pąki są białe i gęste. Nasiona tworzą kapsułki, które po osiągnięciu pełnej dojrzałości stają się czerwone. Ta odmiana jest często używana w kompozycjach do projektowania krajobrazu.

   Arunkus perfekcja pięknie prezentuje się w rabatach kwiatowych, w pobliżu stawów.

   Jeśli Volzhanka rośnie na obszarze o ciepłym klimacie, jest po prostu pokryta folią na zimę. To wystarczy, aby kwiat dobrze tolerował niskie temperatury.

   Wielu ogrodników ciepło mówi o tej różnorodności Wołżanki. Wynika to z jego pięknego wyglądu i bezpretensjonalności.

   Amerykańska Volzhanka

   
   Ojczyzną tej odmiany jest Ameryka Północna. Roślina jest dość wysoka - prawie metr. Kwitnienie występuje wczesnym latem. Kłącze krzewu jest dość długie i co roku dodaje się do niego ok. 7 cm. Odmiana ta nie jest uważana za tak rozłożystą jak dwupienna wolżanka. Liście są jasnozielone, rzeźbione. Kwiatostany zbiera się w lekkie kłoski.

   Amerykańska Volzhanka ma znacznie mniej pąków niż zwykła.

   Roślina zyskała popularność dzięki schludnemu wyglądowi i niewielkim rozmiarom (nie zajmuje dużo miejsca na stronie). Z tego powodu ta różnorodność jest najpopularniejsza przy tworzeniu kompozycji krajobrazowych.

   Wołżanka azjatycka

   
   To wysoka roślina naturalnie występująca na Syberii. Jeden krzew osiąga wysokość od dwóch do trzech metrów. Liście są bogato zielone. Wszystkie są pierzaste i małe.

   W przeciwieństwie do innych, ten gatunek ma małe korzenie. Kwiaty zbiera się w zwarte kwiatostany. Przy odpowiedniej pielęgnacji kwitną w czerwcu. Odmiana ta nie jest tak podatna na mróz jak dwupienna Wołżanka. W końcu naturalnym siedliskiem buszu jest nie tylko Syberia, ale także wschodnie regiony Chin.

   Za najkorzystniejsze warunki dla azjatyckiej Wołżanki uważa się półcienisty obszar i żyzną wilgotną glebę. W sztuce dekoracyjnej odmiana azjatycka służy do ozdabiania ścian i innych powierzchni pionowych.

   Oprócz powyższych gatunków istnieje wiele odmian sztucznie wyhodowanych. Charakterystycznymi cechami mieszańców są różne odcienie pąków, a także mały zwarty krzew, który rośnie zarówno w ogrodach zimowych, jak i we wnętrzach.

Volzhanka lub Aruncus, opis, odmiany, zdjęcia, warunki uprawy, pielęgnacja, aplikacja

Jeśli widziałeś na brzegach zbiornika luksusowy rozłożysty krzak z białymi strzałkami-wiechami - to jest Wołżanka.

Opis Wołżanki

Aruncus to bezpretensjonalna roślina, której uprawa z równym powodzeniem jest możliwa zarówno na terenach otwartych, jak i zacienionych.

Wieloletnia Volzhanka wyróżnia się odpornością na suszę, podmokłość i podmokłość gleby.

Kwitnące łodygi Wołżanki mogą osiągnąć wysokość 1,5-2 m. Kwiatostany to duże wiechy o szerokości 25 cm i długości do 50 cm.

Kwiaty są przeważnie drobne, pastelowe kolory, z dużą ilością pręcików. Wyróżniają się delikatnym i delikatnym zapachem. W uprawie na wolnym powietrzu kwiaty mogą przybrać żółtawy odcień.

Ze względu na duży rozmiar rośliny jest często wykorzystywana w kształtowaniu krajobrazu do tworzenia bezobsługowych zarośli. Volzhanka może być również używana do lądowań uroczystych i za kulisami.

Roślina jest dobrą rośliną miododajną, przyciągającą na miejsce różne zapylacze.

Sadzenie i pielęgnacja Wołżanki jest dość prosta, uprawa i rozmnażanie krzewów na otwartym polu wymaga niewielkiego wysiłku, odmiany wyhodowane przez hodowców pozwalają łączyć Wołżankę z różnymi roślinami w projektowaniu krajobrazu.

Nazwa Volzhanka: do pojawienia się kwiatostanów. Botanicy Dolinneevsky nazwali ją „barba caprae” - kozią brodą, którą Karl Linneusz przemianował na „aruncus”, od greckiego „arynkos” - w podobnym znaczeniu.

Obejmuje około 12 gatunków wieloletnich roślin zielnych, powszechnych w umiarkowanych regionach półkuli północnej. Duże rośliny o pięknych, podwójnych lub potrójnych, pierzastych liściach. Kwiaty są małe, białe lub żółtawe, zebrane w duże, rozłożyste kwiatostany wiechowate.

Odmiany Volzhanka

Aruncus azjatycki - A. asiaticus A. Pojark.

W naturze występuje w strefie leśnej wschodniej Syberii i na Dalekim Wschodzie, w północno-wschodnich Chinach. Bylina krótka kłączowa do 200 cm wysokości. Liście złożone, podwójnie pierzaste, grubsze niż u aruncusa pospolitego.

Kwiaty są małe, białe, złożone, gęste, wiechowate kwiatostany do 35 cm długości. Kwitnie w czerwcu około miesiąca. Nasiona dojrzewają we wrześniu. Różni się od rozpowszechnionego aruncus dwupiennego grubszymi kwiatostanami i grubszymi, mniej rozciętymi liśćmi. Bardziej odporny na zimę i idzie dalej na północ.

Aruncus American - A. Americanus

Z lasów Dalekiego Wschodu i Ameryki Północnej

Bylina o długich kłączach, kwitnie zwykle od końca maja do połowy czerwca. Pędy tworzą gęsty zarośl o wysokości 80 - 110 cm, roślina rośnie dość szybko, roczny wzrost rozgałęzionego kłącza wynosi 3 - 7 cm.

Aruncus dioecious lub zwykły - A. dioicus (Walt.) Fern. = A. vulgaris

Ojczyzna - zachodnie regiony europejskiej części Rosji, Kaukaz, Europa Środkowa. Dość często spotykany w lasach liściastych i mieszanych. Bylina do 200 cm wysokości z wyprostowanymi, liściastymi łodygami tworzącymi rozłożyste krzewy o średnicy do 120 cm.

Liście złożone, ażurowe, podwójnie lub potrójnie pierzaste, na długich, mocnych ogonkach. Kwiatostany wiechowate, rozłożyste, do 50 cm długości. Kwiatostany kwiatów męskich (pręcikowych) są gęstsze, żeńskie rzadziej, ażurowe. Kwiaty są małe, do 0,3 cm średnicy, białe lub lekko zielonkawe. Kwitnie od czerwca do lipca przez 30-35 dni.

Owoce to listki. Nasiona są małe. Nasiona dojrzewają do połowy września. W kulturze od 1623 roku. Ma kilka form ogrodowych, z których najczęstszą jest Kneifi (f. Kneifii) - patrz zdjęcie po prawej, do 60 cm wysokości z liśćmi pociętymi na małe płaty, nieco opadającymi.

Wszystko o hodowaniu gospodarza. Najlepsze rekomendacje. Czytamy ...

W uprawie z nasion wysianych przed zimą kwitnie w trzecim roku. Kwitnąca Volzhanka emanuje przyjemnym cierpkim aromatem, który przyciąga różne owady, od bzygów po pełne wdzięku motyle.

Aruncus Kamchatka -A. Kamtschaticus (Maxim.) Rydb.

W naturze jest szeroko rozpowszechniony na Kamczatce. Roślin do 150 cm wysokości. Liście złożone, podwójnie pierzaste. Kwiaty są białe, małe w zwartych, słabo rozgałęzionych kwiatostanach wiechowatych do 15 cm długości. Kwitnie od czerwca, nasiona dojrzewają we wrześniu. Ma kształt alpejski (f. Alpina) do 30 cm wysokości.

Aruncus etusifolius -A. Aethusifolius

W przeciwieństwie do dobrze znanego aruncusa wysokiego, osiągającego 1-1,5 m, gatunek ten jest niski i zwarty. oferuje odmianę „Noble Spirit”. Jego zaokrąglony krzew ma tylko 25 cm wysokości, a od końca maja do lipca rośliny zdobią liczne śnieżnobiałe kwiatostany. Nawet po kwitnieniu zachowują swój dekoracyjny efekt, nabierając czerwonego koloru, gdy nasiona dojrzewają.

Zalecane do krawężników, mixbordów. Łatwa w uprawie w doniczkach. Siać na żyznej, luźnej, dobrze przepuszczalnej glebie. W ciągu 1 tygodnia są trzymane w temperaturze 10 stopni, a następnie temperatura kiełkowania wzrasta do 20-30 stopni. Sadzonki pojawiają się po 35 dniach. Są uprawiane w temperaturze 15-18 °. Rośliny kwitną w 50-54 tygodnie.

Wszystko o różach. Najlepsze rekomendacje. Czytamy ...

Warunki uprawy Wołżanki

Lokalizacja: Aruncus osiąga największy efekt przy lekkim cieniowaniu i dostatecznym nawilgoceniu gleby. Dobrze rozwijają się w otwartych przestrzeniach. Na słońcu rośliny wypalają się, ich liście nabierają żółtawego odcienia.

Gleba: mało wymagające, mogą być zarówno ciężkie, jak i lekkie, ale zawsze wilgotne, głęboko przetworzone, z wystarczającą zawartością materii organicznej.

Opieka nad Wołżanką

bardzo wrażliwy na nawożenie organiczne. Kwiatostany odcina się natychmiast po kwitnieniu, a same rośliny - jesienią, pozostawiając konopie o wysokości 3-5 cm.

W jednym miejscu mogą dorastać do 6 lat lub dłużej. Dodatkowa wilgoć jest wymagana podczas przedłużającej się suchej pogody. Podlewaj obficie aruncus. Dorosła roślina potrzebuje 3-4 wiadra wody.

Tak duża bylina wymaga regularnego karmienia. Wiosną aplikuje się nawóz azotowy, później 2-3 razy z przerwą 10-15 dni sfermentowany napar ze ściętej trawy i chwastów, 10-krotnie rozcieńczony wodą.

Natychmiast po kwitnieniu, jednocześnie z podlewaniem, krzew jest karmiony nawozem fosforowo-potasowym, po czym glebę wokół niego ściółkuje się ściółką iglastą, trocinami lub torfem z warstwą 5 cm.

Rozmnażanie Wołżanki

Dzieląc duże krzewy, metoda ta prawie wyparła metodę rozmnażania nasion. Krzewy dzieli się jesienią (wrzesień) lub wczesną wiosną (początek kwietnia). Dorosłą 4-5-letnią roślinę wykopuje się i dzieli na części nożem, tak aby na każdej podziałce znajdowały się co najmniej dwa pąki.

Stare krzaki czasem trzeba siekać siekierą. Lepiej jest natychmiast posadzić delenki. Podczas sadzenia potrzebują otworów do sadzenia, dobrze wypełnionych próchnicą, o wymiarach 30 x 30 x 40 cm Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 50 cm.

Po posadzeniu potrzebują obfitego podlewania. Sadzone podziały należy najpierw osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Volzhanki kwitną w roku sadzenia i osiągają pełną dekoracyjność następnego lata.

Nasiona są bardzo małe, rośliny wysiewa się w skrzynkach, które wymagają cienia. Sadzonki zanurzają się w redliny w odległości 10-15 cm między roślinami, a wiosną przyszłego roku przesadzają na większą odległość. Po dwóch latach sadzonki sadzi się na stałe. Kwitną w trzecim roku.

Wykorzystanie Volzhanki w projektowaniu ogrodów

Volzhanki polecane są do nasadzeń pojedynczych i grupowych wśród drzew i krzewów na tle trawnika lub w nasadzeniach mieszanych w połączeniu z innymi bylinami, nasadzeniami w tle. Wołżanka dwupienna jest często używana do ozdabiania brzegu zbiornika.

Ścięte kwiatostany nie utrzymują się długo w wodzie (2-3 dni), ale świetnie sprawdzają się w suchych bukietach. W tym celu są zbierane w momencie pełnego ujawnienia kwiatów. Możesz suszyć wiechy zarówno do góry, jak i zgrabnie wygięte.

W pierwszym przypadku ścięte kwiatostany wiesza się do góry nogami w suchym, wentylowanym pomieszczeniu, w drugim po prostu umieszcza się je w wazonie bez wody. Po pół miesiącu całkowicie wysychają i po ułożeniu z powodzeniem uzupełniają każdy bukiet zimowy, nadając mu romansu i lekkości.

Wzmacniacz: w ogrodzie z krzewu wycina się wyblakłe wiechy, a bujna ażurowa zieleń liści nadal cieszy oko. Astilbe świetnie prezentuje się na swoim tle.

Kwitnie później, ale nadal stanowi dobre towarzystwo dla Wołżanki. Jeśli w pobliżu sadzi się odmiany o białych kwiatach, wydaje się, że kwitnienie aruncus trwa nadal na niższym poziomie.

Choroby i szkodniki Wołżanki

Podobnie jak inne trądzik różowaty, mszyce i kleszcze chętnie atakują Wołżankę (aruncus). Wołżanka jest odporna na czynniki klimatyczne strefy środkowej: nie cierpi z powodu zimowych mrozów i mrozów. W przypadku uszkodzenia mechanicznego może wyleczyć się z uśpionych nerek. W naturze występuje na Kaukazie.

Zwróć na to uwagę:

Tworzenie ogrodu	Wszystko o roślinach ogrodowych	Budowa domu
Wszystkie kwiaty są tutaj	Tworzenie trawnika	Budujemy wannę
Urządzenie do stawu	Jak to możliwe bez ogrodu skalnego ...	Wszystko o różach

Zimowanie nie jest straszne

Kwiatostany są zwykle przycinane jesienią. Możesz zobaczyć zmiany, jeśli je zostawisz: kolor pieczonego mleka zmieni się na bladobrązowy. Taka ewolucja państwa doskonale wpisze się w modną obecnie koncepcję dzikiego ogrodu.

Zimą liście wysychają, łodygi obumierają. Dlatego przycinanie jest częścią opieki nad rośliną - pozostają pnie o długości trzech centymetrów.

Zarośnięte kłącza tolerują nawet mroźną, małą śnieżną zimę. Byliny nie boją się zimna, ale jeśli spodziewana jest ostra zima, przycięty krzew należy chronić. Idealnie nadają się do tego opadłe liście, próchnica lub świerkowe gałęzie.

Wybór miejsca i warunków uprawy

Wołżanka nie jest sadzona na słońcu. Delikatne liście szybko się wypalają, a roślina wygląda na przygnębioną. Najlepsze dla niej obszary to brzegi zbiorników wodnych, zacienione zakątki w parkach, pod drzewami, w pobliżu budynków. Wymagana jest dodatkowa ochrona przed silnymi wiatrami i przeciągami.

Aruncus nie stawia specjalnych wymagań co do gleby. Uwielbia gleby wilgotne i żyzne z dobrym drenażem. Podczas sadzenia przynoszą wiadro próchnicy na 1 m2. metr kwadratowy. Na dnie otworów do sadzenia, zwłaszcza jeśli gleba jest gliniasta, konieczne jest wylewanie gruzu w celu drenażu.

Nie tylko klomby i klomby

Harmonia i spokój, połączenie z dziką przyrodą - to celom, którym służy ogród lub jego część, uszlachetniony projektowaniem krajobrazu.

Volzhanka dioica może być używana w różnych odmianach:

• pojedynczy krzew tworzący białą spektakularną plamę;
• w cieniu lub półcieniu z innymi bylinami o kontrastujących kolorach;
• obok krzewów i drzew: wypełniając puste przestrzenie między nimi, tworzy harmonijne przejście palety i poziomów;
• w kompozycjach z kamieniami, artykułach gospodarstwa domowego, dekoracjach ogrodowych, elementach drewnianych;
• do ozdabiania brzegów naturalnego lub sztucznego zbiornika;
• po przycięciu kręconym, jako niezwykła dekoracja ogrodowa.

Same rzeźbione liście dwupiennej Wołżanki są piękne, więc nawet roślina nie kwitnąca ozdobi ogród. Przewiewne kwiatostany można wykorzystać jako dodatek do bukietu, z łatwością mogą zastąpić zwykłe łyszczec i szparagi. Jednak roślina uschnie w ciągu trzech dni. Ale suszone kwiaty okażą się trwałe i skuteczne. Podczas kwitnienia białe gałęzie kwiatostanów (brązowe późną jesienią) należy odciąć i wysuszyć bez wody w suchym pomieszczeniu. Możesz użyć wazonu bez wody lub powiesić go. Dekoracyjny suchy bukiet, malowanie wykonane z naturalnych materiałów, panele - kwiatostany można wykorzystać na różne sposoby.

Szlachetny proces polega na opiece nad dwupiennym Volzhanem, ponieważ natychmiast reaguje na opiekę (nawożenie, podlewanie, przeszczep). Od wielu lat ta bylina zachwyca prostą pielęgnacją.Dlatego jeśli w ogrodzie jest nieporządny kawałek ziemi lub niewygodnie wyglądające ogrodzenie, to dwupienna Volzhanka będzie idealnym sposobem rozwiązania tych problemów.

Dzielenie buszu

Podział następuje na początku kwietnia, kiedy topnieje śnieg lub we wrześniu. Wykopuje się dorosłą roślinę (cztero- lub pięcioletnią), a następnie rozdziela nożem. Im starsza roślina, tym bardziej problematyczne będzie jej podzielenie. Na każdej części powinny pozostać co najmniej dwa pąki odnawiające.

W przypadku dziesięcioletniej rośliny ze zdrewniałym kłączem trzeba będzie użyć piły do ​​metalu lub siekiery. Aby wykopać taki krzak, możesz użyć widły. Jeśli jest to niemożliwe, musisz zagłębić się z boku i oddzielić część. Świeże kawałki po podzieleniu należy nasmarować specjalnym środkiem lub sproszkować popiołem drzewnym, kruszonym węglem lub siarką.