Czym jest mikoryza (korzeń grzyba), jej rola w odżywianiu roślin

Grzyb mikoryzy i korzeń rośliny: opis symbiozy

Grzyb mikoryzowy

Co to jest mikoryza? Jest to interakcja drzewa i grzyba, tak zwana symbioza w biologii. Z biegiem lat symbioza między drzewem a grzybem znacznie się nasiliła, dlatego stała się obowiązkowa, to znaczy bez siebie nie mogą w pełni istnieć. System korzeniowy rośliny wyższej, czyli drzewa, nasyca grzyby różnymi aminokwasami, hormonami, a także prostymi węglowodanami. Z kolei grzyby uwalniają pewną ilość fosforu, wody i pierwiastków śladowych. System korzeniowy obu przedstawicieli jest znacznie mniejszy niż sama mikoryza, dzięki czemu są w kontakcie. Stąd symbioza pozwala zarówno się rozwijać, jak i czuć znacznie lepiej niż bez niej.

Mikoryza staje się bardzo ważna, gdy brakuje gleby odżywczej, która nie może nasycić roślin. Taka interakcja może wystąpić w przypadku grzybów wyższych i niższych, ponieważ prawie wszystkie grzyby (z wyjątkiem muchomorów, pieczarek, parasoli i chrząszczy gnojowych) mogą wydzielać specjalny element białkowy, który silnie wpływa na glebę, a dokładniej na jej żyzność.

Jaka jest korzyść

Grzyby, dzięki najdelikatniejszemu przeplataniu się włókien grzybni, są w stanie bardzo dobrze wchłaniać składniki odżywcze i wodę z gleby. Dzięki obecności enzymów antybiotykowych mogą bronić się przed szkodliwymi organizmami i rozwijają mechanizmy, które pomagają im przetrwać nawet w toksycznej glebie.

Drzewa i inne rośliny są najczystszymi konwerterami energii wodnej - przy pomocy światła słonecznego przekształcają dwutlenek węgla w cukry i inne „materiały budowlane”, których grzyby również potrzebują do życia.

Mikoryza grzyba i korzenia rośliny: jak powstaje mikoryza

Grzyb mikoryzowy

Mikoryza jest naturalnym procesem w przyrodzie, ale doświadczeni ogrodnicy samodzielnie stymulują proces powstawania mikoryzy, ponieważ poprawia ona glebę i czyni ją bardziej żyzną.

Interakcja zaczyna się natychmiast, gdy zarodniki grzyba dostaną się do gleby obok drzewa. Możesz na to zaczekać lub samemu dokonać sporu. Tuż przed tym należy wyróżnić kilka rodzajów mikoryz.

1. Pierwszą nazywamy ektotroficzną, taką mikoryzą jest system korzeniowy drzewa oplecionego grzybnią grzyba. Najczęściej drzewem jest brzoza, świerk, lipa, modrzew, orzechy laskowe, żurawina, borówka brusznica, borówki, rododendron, buk.

2. Drugi typ nazywany jest endotroficznym, w tym typie grzybnia grzyba zaczyna wnikać do systemu korzeniowego rośliny. Ten typ występuje dość często, ponieważ istnieje wiele opcji roślinnych: winogrona, morele, orzeszki ziemne, karczoch, banan, bambus, bakłażan, begonia, wiśnia, groszek, gruszka, jabłko, jeżyna, malina, truskawka, koniczyna, truskawka, lilia, cebula, papryka, pomidor, dynia, śliwka, porzeczka, agrest. Około 85 procent wszystkich roślin może uczestniczyć w tego typu.

3. Trzeci typ nazywa się ektoendotroficzny i zawiera mieszaninę dwóch poprzednich typów.

Dwa rodzaje mikoryzy

Istnieją dwa rodzaje mikoryzy:

• Ektotroficzny Mikoryza (łac. Ektos - zewnętrzna), na przykład Abies, Carpinus, Fagus, Larix, pokrywa wierzchołki włośników jak muszla, tworząc luźny, siatkowaty splot między komórkami kory korzenia i za pomocą strzępek tworzy optymalne połączenie z glebą, co zapewnia lepsze wchłanianie wody i składników odżywczych (zwłaszcza fosforu, manganu, cynku, miedzi).

Grzyby na tkankach korzeni

• Endotroficzny (łac. endon - wewnątrz) mikoryza - Celtis., Fraxinus, Сleditsia - przenika strzępkami do komórek kory korzenia i tam rozgałęzia się. Wchłanianie wody i składników odżywczych odbywa się głównie przez włośniki.

Grzyby w tkance korzenia

Rodzaje mikoryzy zależą od rodzaju drzewa. Są drzewa z niezbędną (obowiązkową) mikoryzą i są z opcjonalną (opcjonalną). Na niektórych gatunkach drzew mogą istnieć oba typy, które mogą tworzyć szereg form mikoryzowych (na przykład klon (Acer), kasztan (Castanea), leszczyna (Corylus), orzech (Juglans), sosna (Pinus) i lipa (Tilla) )).

To jest ważne

Mikoryza ektotroficzna jest zdolna do życia tylko przy wystarczającej podaży tlenu. Zagęszczenie gleby i stagnacja podmokły niszczą je. Drzewa należy sadzić z grudką lub bez, biorąc pod uwagę zależność korzeni od mikoryzy. Przy zwiększonej jakości sadzonek ważne jest, aby sadząc na nich grudki, zapewniały one możliwość wzrostu.

Korzeń mikoryzy: wzbogacenie

Mikoryza korzeniowa

Aby wzbogacić roślinę w mikoryzę, należy zbadać 4 sposoby takiego wzbogacenia. Proces ten można przeprowadzić niezależnie od wieku, kultury i rozwoju rośliny.

Uwaga: Mikoryza nie powstaje podczas interakcji z rodziną Cruciferous, Amaranth: kapustą, musztardą, rzodkiewką.

Kilka faktów na temat symbiontów

Nauce o symbiontach znanych jest kilka interesujących faktów. Więc,

• w 1 cm³ mikoryzy można policzyć filamenty grzybów o łącznej długości do 40 m.
• dzięki grzybom mikoryzowym w warstwach gleby gromadzi specjalną substancję - glomalinę, dla której istnienie świata roślinnego jest niemożliwe;
• około 90% wszystkich organizmów roślinnych posiada mikoryzę na korzeniach, co znacznie zwiększa intensywność ich wzrostu i zapewnia pełny rozwój;
• symbionty są w stanie zaoszczędzić do 50% wilgoci.
• niektóre odmiany grzybów symbiotycznych są w stanie tłumić do 60 rodzajów patogennych mikroorganizmów wywołujących choroby roślin, w tym. więdnięcie fusarium, zgnilizna, phytophthora, parch itp.
• Duża liczba grzybów mikoryzowych może współistnieć nie z jednym gatunkiem drzew, ale z wieloma. Na przykład borowik może tworzyć mikoryzę zarówno z osiką, jak i brzozą, a borowik - z przedstawicielami prawie 50 gatunków drzew.

Mikoryza: aplikacja, metody zaprawiania nasion

Aby rozpocząć życie rośliny z dużą siłą i możliwościami, musisz przetworzyć jej nasiona, gdy przygotowują się do sadzenia. Przetwarzanie odbywa się za pomocą mikoryzy. Przed samym zabiegiem ogrodnik musi zastanowić się, czy roślina wymaga takiego zabiegu, czy też rozwój może odbywać się bez leczenia. Istnieją dwie metody przetwarzania.

1. Pierwszy sposób.

Będzie potrzebował papieru lub materiałów i pożywnego mówcy. Pożywna gadka składa się ze 120 mililitrów wody, 2 gramów glinki (białej), 2 gramów mikoryzy (proszku). Wszystkie składniki są wymieszane i do tej mieszanki wkładany jest materiał lub papier, aby był nim dokładnie nasycony. Nasiona roślin są zawinięte w tę szmatkę lub papier, zabieg ten pomoże rozprzestrzenić zarodniki na dość dużą odległość, około 1000 metrów kwadratowych.

2. Drugi sposób.

Do drugiej metody będziesz potrzebować mówcy i nasion. Nasiona wlewa się do wcześniej przygotowanego płynu, pozostawia na 5 minut i natychmiast przystępuje do sadzenia. Ale przed wlaniem nasion do chatterboxa należy je przetworzyć za pomocą 2% nadtlenku wodoru lub wódki, po spłukaniu czystą wodą.

Uwaga: Jeśli zaprawiłeś nasiona fungicydami, mimo że były chronione przed chorobami, nie musisz traktować ich mikoryzą z mikoryzą. Podczas interakcji z fungicydami umiera.

Korzyści z rolnictwa uprawianego z mikoryzą:

– rośliny zawierają własne witaminy i minerały,

– wyższa wartość odżywcza produktów,

– uprawiać żywność tak, jak robi to natura,

- dłuższy okres przydatności do spożycia, mniej odpadów,

- zdrowsze rośliny - zdrowsi ludzie,

- każdy może wziąć udział po uzyskaniu niezbędnego wykształcenia,

- wiemy na pewno, że to, co trafia do produktów, trafia do nas.

Przetwarzanie sadzonek

Wykorzystanie mikoryzy jako sadzonek dla różnych drzew i roślin jest bardzo słuszną decyzją, ponieważ jest ona po prostu źródłem składników odżywczych, które nasycą roślinę lub drzewo siłą. System korzeniowy uprawiany przy użyciu mikoryzy rozwijał się znacznie lepiej niż pozostałe rośliny. Została pokryta włóknami, które dostarczyły jej wielu pierwiastków śladowych.

Mikoryzowy chatterbox może być używany nie tylko do nasion, ale także do sadzonki, tylko przy takim zabiegu ilość wody powinna wzrosnąć. Po przetworzeniu sadzonki można posadzić jej system korzeniowy w glebie.

Mikoryzę kupuje się w wyspecjalizowanych sklepach lub zamawia przez Internet. Każda saszetka zawiera 20, 40 lub 60 gramów proszku mikoryzowego, są też duże wersje, w których jest 300 gramów. Ta ilość wystarczy na długi czas, ponieważ w przepisie jest bardzo mało, ale jeśli masz przeciętną witrynę, a nie całą firmę, wystarczy 40 gramów.

Charakterystyczne cechy grzybów

Jakie to cechy? Chodzi o podobieństwo przedstawicieli zarówno do roślin, jak i zwierząt. To przez długi czas intrygowało naukowców. W końcu stworzenia okazują się wyjątkowe i niezrozumiałe, ponieważ łączą cechy zupełnie przeciwnych organizmów.

Tak więc wspólne cechy, które łączą grzyby z roślinami, obejmują:

• zdolność do syntezy fitohormonów i witamin w organizmie;
• nieograniczony wzrost wierzchołka przez całe życie;
• przywiązany styl życia (brak zdolności do poruszania się);
• obecność silnej ściany komórkowej;
• żywność poprzez wchłanianie substancji.

Istnieją jednak oznaki, które są związane z omawianymi organizmami ze zwierzętami:

• heterotroficzny sposób odżywiania (czyli spożycie gotowych związków organicznych, niemożność ich niezależnej syntezy w organizmie);
• obecność w składzie ściany komórkowej złożonej chityny węglowodanowej, z której zbudowane są powłoki skorupiaków, owadów i innych zwierząt.

Połączenie tych cech pozwala nam uważać grzyby za wyjątkowe stworzenia godne zjednoczenia w odrębnym królestwie żywej przyrody.

Grzyb Mycorrhiza: jak aplikować na glebę

Aby wprowadzić mikoryzę do gleby i do dorosłej rośliny, nie trzeba się obawiać, że symbioza nie powstanie. Proces ten nie zależy od wieku drzewa, dlatego nadaje się do drzew najstarszych, które po wprowadzeniu mikoryzy będą Ci wdzięczne za taką decyzję. Takie wprowadzenie ma małą wadę. Młode rośliny bardzo szybko reagują na mikoryzę, w momencie gdy dorosłe rośliny reagują na nią raczej słabo, ponieważ system korzeniowy jest głębszy niż u młodych osobników.

Przepis na pożywnych rozmówców pozostaje ten sam, ale zmienia się metoda aplikacji. Stosować przy deszczowej pogodzie lub po dokładnym podlaniu. Wprowadza się go do gleby w małych dołach, których głębokość powinna wynosić około 15 centymetrów. Doły powinny znajdować się wokół rośliny, blisko pnia. Młoda roślina będzie potrzebować trzech dołów, a stara około siedmiu dołów. Do tych otworów należy wlać czaprak, a następnie posypać niewielką ilością ziemi. Takie wprowadzenie odbywa się tylko raz, podczas gdy roślina żyje. Krzew lub drzewo, które już się rozwijają, należy przetwarzać dopiero jesienią, co pozwoli grzybom rozciągnąć się w glebie w okresie zimowym. Po przetworzeniu, gdy nadejdzie wiosna, ogrodnik z pewnością zauważy wszystkie zmiany. Podczas przetwarzania wiosną zmiany będą opóźnione o dłuższy okres.

Uwaga: Odżywczy płyn do płukania jamy ustnej należy gotować w miejscu, w którym nie ma światła słonecznego, ponieważ nie można otworzyć mikoryzy na słońcu. Również pomieszczenie powinno być fajne. Robi się to tylko w celu ochrony mikoryzy.Składa się z zarodników, które reagując z promieniami słonecznymi są uszkodzone i mogą umrzeć.

Zauważalny efekt działania mikoryzy

Najpopularniejszym i najbardziej zauważalnym skutkiem mikoryzy jest Grzyby leśne... Są to owocniki grzybów ektomikoryzowych. Nawet początkujący w zbieraniu grzybów już po pierwszym zbieraniu zauważy, że określone grzyby rosną tylko w bezpośrednim sąsiedztwie określonych drzew.

Kurki rosną pod drzewami liściastymi i iglastymi, grzyby pod sosnami, świerkami i jodłami. Borowiki można spotkać w niezbyt gęstych lasach, głównie pod dębami, bukami, a także sosnami i świerkami. Koła zamachowego lepiej szukać pod świerkiem i sosną, a także w lasach liściastych, pod dębami i bukami. W gajach brzozowych i pod świerkami rosną pnie, a borowiki rosną pod brzozami, grabami i dębami.

Nawozy zawierające mikoryzę

Po zapoznaniu się z mikoryzą wielu entuzjastycznych ogrodników zaczyna myśleć. Dlaczego nie obserwowałeś swojej daczy? A może po prostu nie zauważyłeś? Różne leki na choroby i szkodniki, których używałeś na swojej stronie, nie mogły zapewnić takiej symbiozy.

A prace budowlane nie przyczyniają się do tego:

• Jeden z nowych produktów. Ostatni pisk. Pałeczki nawozowe do storczyków. Z mikoryzą. A także od szkodników: Umieść 1-2 patyki przy ścianie wazonu - i nie musisz martwić się o karmienie;
• Pogłębić o 1-2 cm;
• I pamiętaj, aby posypać wodą. 3-4 miesiące nie mogą być karmione.

  

Preparaty mikoryzowe - szczepionki

Szczepionki mikoryzowe zawierają żywe strzępki lub zarodniki grzybów. Dla różnych roślin przeznaczone są specyficzne, przystosowane mieszanki mikoryzy (są to również odmiany jadalne, jednak rzadko tworzą owocniki na własnych poletkach).

Możesz kupić preparaty mikoryzowe do roślin domowych (najbardziej popularna jest mikoryza do storczyków) i balkonowych. Znacznie większy wybór szczepionek na rośliny ogrodowe - na rabaty, rośliny iglaste i liściaste, warzywa, wrzos, rododendrony, hortensje, róże, a nawet trawnik.

Korzenie starych drzew sięgają bardzo głęboko, a przy samym drzewie są tylko korzenie szkieletowe, które nie nadają się do mikoryzacji. Należy pamiętać, że u roślin, zarówno młodych, jak i dorosłych, najmłodsze korzenie są stosunkowo płytkie pod ziemią, w granicach 10-40 cm. W przypadku sadzenia drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi, z otwartym systemem korzeni, szczepionkę należy przed posadzeniem dodać do kilku najmłodszych, żywych korzeni.

Różnice między substancjami tworzącymi mikoryzę a saprotrofami

Zarówno mikoryzy, jak i saprotrofy wykorzystują do odżywiania martwą materię organiczną, dlatego w ramach mikologii istnieje problem rozróżnienia tych grup.

Środek tworzący mikoryzę otrzymuje z rośliny węglowodany, które są wykorzystywane przez grzyb jako źródło energii, a roślina otrzymuje od grzyba składniki mineralnego pożywienia, które grzybnia przekształca w formę przyswajalną przez roślinę. W tym przypadku osoby tworzące mikoryzę są podobne do saprotrofów pod nieobecność rośliny, z którą tworzy się symbioza, lub w stadium swobodnie żyjącej grzybni.

L. A. Garibova w książce „The Mysterious World of Fungi” wyróżnia następujące różnice, które wskazują na różnicę w biochemii tych ekologicznych grup grzybów:

• tylko substancje tworzące mikoryzę tworzą związki indolowe (tworzą je również niektóre saprotrofy, ale w znacznie mniejszej ilości);
• Substancje tworzące mikoryzę tworzą substancje wzrostowe typu auksyn;
• Substancje tworzące mikoryzę nie mają prawie żadnych właściwości antybiotykowych;
• Osoby tworzące mikoryzę nie uczestniczą w niszczeniu celulozy i nie są w stanie się na niej rozwijać bez dostępnych im źródeł węgla;
• większość substancji tworzących mikoryzę nie ma enzymów hydrolitycznych, w szczególności nie syntetyzuje lakazy, która jest potrzebna do utleniania ligniny;
• Substancje tworzące mikoryzę mają pełniejszy skład aminokwasów.

Rodzaje korzeni grzybów

W zależności od opcji warunków symbiozy istnieją rodzaje mikoryzy:

• Ektotroficzny lub zewnętrzny. Charakteryzuje się splataniem powierzchniowej kory roślin.
• Endotroficzny (wewnętrzny). Jest to penetracja grzybni grzyba do wewnętrznych tkanek korzeni.
• Typ Phycomycete. Charakteryzuje się całkowitą penetracją kłączy przez grzyby.
• W przypadku typu euektotroficznego symbioza może powodować śmierć włosów kłączy.
• Typ ektoendotroficzny wskazuje na wprowadzenie grzyba do komórek kory.
• Typ ericoid oznacza późniejsze trawienie splotów utworzonych przez grzyby przez roślinę.

Każdy z typów jest charakterystyczny dla określonych rodzajów roślin. Drzewa i krzewy są przeważnie podatne na jeden typ mikoryzy. Ale mogą być jednocześnie nosicielami kilku rodzajów grzybów.

Ponieważ wszystkie grzyby dostosowują się do życia na różne sposoby, wszystkie mają swój własny typ egzystencji. Ich siedlisko wynika z potrzeby jedzenia. Dlatego nigdy nie zobaczysz ani jednego grzyba na gołej ziemi bez roślinności.

Nie wszystkie grzyby mikoryzowe rosną na korzeniach drzew, chociaż często można je spotkać pod drzewami.

Mikoryza tworzy wiele znanych grzybów. To ulubione i smaczne dla wszystkich - borowiki, kurki, osiki, borowiki, miodowce i inne. Trujące grzyby to także mikoryzowe i odżywiające rośliny.

Prawie wszystkie drzewa iglaste to rośliny mikoryzowe. Mikoryza korzeniowa jest również nieodłączną częścią brzozy, która jednocześnie wchodzi w sojusz z borowikami. Podobną koegzystencję można zaobserwować między sosną i maślanką, osiką i osiką, bukiem i kurkami, grabem i borowikiem. Amanita preferuje brzozę i świerk. Poddubovik może rosnąć zarówno pod drzewami, jak i, podobnie jak boczniaki, na ich pniach. Entholoma ogrodowa występuje nie tylko pod drzewami owocowymi, takimi jak śliwka, morela, ale także pod leśnymi krzewami dzika róża i głóg. Dla większości grzybów preferowane są brzozy i drzewa iglaste. Dlatego w pobliżu tych drzew można znaleźć różnych mieszkańców wymienionej rodziny.

Grzyby mikoryzowe nie mogą istnieć bez korzeni drzew, krzewów czy roślin zielnych. Kiedy grzybnia oddziałuje na korzenie roślin wyższych, następuje transformacja kłącza, ale takie deformacje są całkowicie nieszkodliwe dla rośliny. Ta symbioza istnieje od ponad tysiąca lat, o czym świadczą skamieniałe skały starożytnych roślin. Na podstawie tych ustaleń staje się oczywiste, że jest to kolejny doskonały pomysł natury. A wszystko jest tak wyliczone, że koegzystencja grzyba i roślin jest korzystna tylko dla obu przedstawicieli.

Wskazania do stosowania

Nawet stosunkowo skąpe informacje o mikoryzie i jej właściwościach załatwiły sprawę. Pytają ją. Sprowadzony z zagranicy. Nie zawsze jest łatwo go kupić, nawet w wyspecjalizowanych kwiaciarniach.

Głównym motywem jest chęć właściciela rośliny, aby zobaczyć go jeszcze lepiej. Chcę mieć duże i piękne owoce. Kwitnienie jest długotrwałe i bujne.

W tym celu opieka nad nim wymaga poprawy. A mikoryza nie tylko na to pozwala, ale także zapewnia. Gdyby tylko użyteczna powierzchnia do spożycia niezbędnych substancji wzrosła setki razy:

• Bardziej wskazane jest szczepienie roślin szczepionką jesienią. I już wiosną pierwsze pozytywne wyniki będą zauważalne;
• Grzyb nie hibernuje. Jego działalność nie jest zawieszona. Na korzeniach roślin tworzy mikoryzę. Rośliny mają wystarczająco dużo czasu na interakcję;
• Można go również nakładać wiosną. Jeśli masz czas i nie chcesz czekać do jesieni. Wyniki aplikacji - dopiero od wiosny przyszłego roku.

Rola organizmów mikoryzowych w biocenozie

Funkcje organizmów mikoryzowych w biocenozie, jak wskazano w książce L. G. Garibovej „The Mysterious World of Fungi”, są następujące:

1. Formy mikoryzowe przekształcają związki azotowe z górnej warstwy gleby w formę przyswajalną przez rośliny.
2. Grzyby mikoryzowe przyczyniają się do dostarczania roślinom fosforu, wapnia i potasu.
3. Grzyb mikoryzowy zwiększa obszar pożywienia i zaopatrzenia roślin w wodę. W suchych warunkach pustynnych i półpustynnych rośliny drzewiaste odżywiają glebę z powodu mikoryzy.
4. Ochrona roślin przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.

Odmiany

Następujące grzyby tworzą mikoryzę z korzeniami:

1. Myccorisa ectotrophyca - rozprzestrzenia się tylko w górnych warstwach;
2. Myccorisa endotrophyca - grzybnia rozwija się w grubości korzenia, niekiedy prawie przebijając organizm;
3. Еctotrophyca, endotrophyca myccorisa (typ mieszany) - charakteryzuje się osobliwością każdego z wyższych gatunków, rozprzestrzeniając swoją grzybnię zarówno na powierzchni, jak iw korzeniu;
4. Peritrophyca myccorisa to uproszczona forma symbiozy i jednocześnie nowy etap w rozwoju. Reprezentuje umieszczenie blisko korzenia bez penetracji procesów.