Róże Austin są powszechne wśród ogrodników. Obecnie istnieje ponad dwieście gatunków tych przedstawicieli Rosaceae.
Róże Austin zyskały taką popularność ze względu na duże, jasne pąki, przypominające stylowo klasyczne angielskie róże, wspaniały aromat, łatwość pielęgnacji i wysoką odporność na różne choroby.
David Austin: opis i charakterystyka kwiatów
Róże Dawida są również nazywane „Ostinki”. Ich charakterystyczne cechy to tworzenie nie tylko pięknego, ale i dużego kwiatu, odporność na choroby oraz doskonały aromat, który roślina emanuje podczas kwitnienia. To właśnie chciał osiągnąć wielki hodowca.
Roses użytkownika David Austin
Wszystkie odmiany jego róż są uformowane przez zgrabny krzew. Rosną w prawie wszystkich warunkach klimatycznych, kwitną kilkakrotnie w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego (z zastrzeżeniem przepisów agrotechnicznych).
Hodowca David Austin
Zalety i wady kwiatów odmianowych
Róże Davida Austina mają wiele zalet, które przeważają nad wadami.
Główne zalety w porównaniu z innymi odmianami:
- Doskonałe wskaźniki mrozoodporności (rośliny są aktywnie uprawiane w Rosji, na przykład w regionie moskiewskim).
- Kwiaty tworzą się wzdłuż całej łodygi, co wizualnie sprawia wrażenie bujnie kwitnącego krzewu.
- Kwiaty charakteryzują się kształtem piwonii.
Uwaga! Róże Ostinka otrzymały wiele oficjalnych nagród międzynarodowych.
Jeśli chodzi o wady, warto podkreślić niestabilność opadów. Długotrwałe opady powodują gnicie pąków. W wysokich temperaturach kwiaty zmniejszają się, nasycenie odcieni zanika.
Historia pochodzenia
Początkowo w angielskich różach nie było nic angielskiego, z wyjątkiem nazwiska ich autora - rolnika Davida Austina. Aby je stworzyć, popchnął go pojawienie się starych francuskich róż, a pierwsza słynna odmiana została również wyhodowana przez Austina na bazie starej galijskiej odmiany (ponownie z Francji).
Pomysł hodowcy, aby ożywić piękno i urok róż z wcześniejszych stuleci, dając im zdolność do podwójnego kwitnienia charakterystyczną dla współczesnych odmian, okazał się owocny. Tak więc nieco ponad pół wieku temu narodził się „pierworodny” z serii angielskich róż - odmiana Constance Spry.
Czy wiedziałeś? Olejek różany jest cenniejszy nie tylko od złota, ale także od platyny. Aby uzyskać cały litr tego produktu, potrzebujesz 3 tony najlżejszych płatków.
Najlepsze odmiany róż Davida Austina
Pelargonia frotte - najpopularniejsze odmiany
Róża "Austina" występuje w kilku odmianach, najpopularniejsze są następujące odmiany.
Obchody jubileuszu
Charakterystyczną cechą jest tworzenie różowych gęsto podwójnych kwiatostanów ze złotym odcieniem. Ich średnica z reguły sięga 7 cm, wysokość krzewu ok. 50-70 cm Podczas kwitnienia wydziela nienasycony owocowy aromat z wyraźnymi nutami cytrusowymi. W miarę rozwoju liście zmieniają kolor z czerwono-zielonego na zielony.
Wystąpienie obchodów jubileuszu
Kultura jest odporna na mączniaka prawdziwego i inne infekcje. Kwitnie zgodnie z przepisami agrotechnicznymi od połowy czerwca do września.
Jude the Obscure
Róże Jude ze Obscur są niesamowicie delikatne, brzoskwiniowy kolor, duże rozmiary. Krzewy są odporne na ataki szkodników i rozwój chorób. W ciągu jednego sezonu wegetacyjnego mogą kwitnąć 2-3 razy.
Jude the Obscure
Złote Święto
Cechą charakterystyczną tej odmiany jest doskonała odporność na choroby. Podczas kwitnienia powstają jasnożółte duże kwiaty, na każdej łodydze znajduje się około 5 pąków. Krzew kwitnie dwukrotnie w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego, osiągając wysokość 1,5 metra.
Róże Złote Obchody
Christopher Marlowe (Christopher Marlowe)
Odmiana została nazwana na cześć angielskiego poety. Roślina ma jasnoróżowy kolor z pomarańczowym rdzeniem. Wielkości o średnicy dochodzą do 9 cm Liście są szczególnie odporne na agresywne czynniki środowiska. Kwitnie przez całe lato.
Róża Christophera Marlowe'a
Pani z Shalott
Ta odmiana wyróżnia się doskonałymi wskaźnikami wytrzymałości i mrozoodporności. Podczas kwitnienia powstają duże złote kwiaty łososia o bogatym aromacie jabłka. Wysokość sięga 1-1,2 metra. Kwitnie dwukrotnie latem. Nadaje się do uprawy w surowych warunkach klimatycznych Syberii. Możesz ją uprawiać jako kulturę wspinaczkową.
Rose Lady of Shallot
Abraham Darby
Ta odmiana rozrzedza delikatny owocowy aromat podczas kwitnienia. Na krzakach powstają średniej wielkości jasnoróżowe kwiatostany. Uprawa jest odporna na czarną plamę i mączniaka prawdziwego. Roślina kwitnąca jest dość łatwa w pielęgnacji.
Wygląd zewnętrzny Abrahama Darby'ego
Ważny! Łodygi mogą spaść pod ciężarem kwiatów, dlatego warto zadbać o stworzenie podparcia.
Molineux
Ta roślina podczas kwitnienia tworzy kwiat średniej wielkości i bogatej jasnożółtej barwy. Kultura jest odporna na szkodliwe skutki opadów. W sprzyjających warunkach klimatycznych wysokość krzewów może dochodzić do dwóch metrów. Kwitnie za pomocą pędzli.
Rose Molyneux
Wollerton Old Hall
Wysokość krzewu sięga 1,5 metra, kwitnie nieprzerwanie przez cały sezon wegetacyjny. Powstają duże kwiaty w kremowych odcieniach.
Wollerton Old Hall
Crown Princess Margareta
Krzew z dużymi różami o bogatej brzoskwiniowej barwie. Przeznaczone do uprawy w niesprzyjających warunkach klimatycznych, uważane są za jedne z najbardziej odpornych roślin.
Crown Princess Margareta
Dokuczanie Gruzji
Podczas kwitnienia tworzy się duża róża o bladożółtym lub białym kolorze z bogatym owocowym lub słodkim aromatem. Na łodygach praktycznie nie ma cierni, wskaźniki odporności na choroby są średnie.
Pojawienie się róży Tizine Georgia
Rośnie i opiekuje się w domu
Dbanie o tę raczej bezpretensjonalną roślinę polega na:
- podlewanie;
- karmienie nawozami organicznymi i mineralnymi;
- przycinanie;
- pielenie;
- poluzowanie gleby;
- zapobieganie chorobom i zwalczanie szkodników;
- przygotowanie do zimowania.
Nawożenie i podlewanie
Jeśli gleba wokół rośliny wyschła na głębokość 3 cm, wymagane jest podlewanie, które najlepiej wykonywać wieczorami. Prosty krzew róży wymaga co najmniej wiadra osiadłej wody (a jeśli róża należy do odmian pnących, potrzebuje półtora wiadra). Pod koniec sierpnia podlewanie zostaje zatrzymane, a jeśli lato jest wilgotne, należy to zrobić pod koniec lipca.
Ponieważ różowa sadzonka jest umieszczona w dobrze nawożonej glebie, nie ma potrzeby jej karmienia w pierwszym roku życia. W następnym roku wiosną pod roślinę aplikuje się bogate w azot nawozy organiczne w postaci roztworu dziewanny lub ptasiej odchody, aby stymulować wzrost zielonej masy.
Dziewanna jest hodowana w wodzie w stosunku 1:10, a odchody - 1:20.W okresie pączkowania róża potrzebuje już więcej nawozów wapniowych i fosforowych, a jesienią jeszcze bardziej przydatne będą nawozy potasowe, pomagające roślinie bezpiecznie zimować.
Ważny! Podczas stosowania nawozów nie przesadzaj, ponieważ nadmierne nawożenie może spowodować żółknięcie i opadanie liści.
Przycinanie
Róża angielska jest przycinana wiosną, zanim pąki puchną i jesienią, aby uwolnić je od nadmiernie cienkich, suchych, niezdrowo wyglądających i słabo rozwiniętych pędów. Jesienne przycinanie pozwala również na lepsze schronienie dla rośliny na zimę.
Stopień przycinania zależy również od jego celów. Aby wyhodować krzew o małej wysokości, ale z dużymi kwiatami, pędy należy przyciąć do połowy długości, a aby wyhodować rozłożysty krzew z licznymi pąkami, wystarczy skrócić gałęzie o jedną trzecią.
Kręcone róże z długimi rzęsami są krótsze tylko o jedną piątą pierwotnej długości. Najpopularniejszą formą krzewów tych różowych roślin jest półkula.
Pielenie
Pielenie połączone ze spulchnieniem gleby wokół buszu nie tylko uwalnia różę od chwastów kradnących z niej składniki odżywcze, ale także ułatwia dostęp powietrza i wilgoci do jej korzeni. Poluzowania nie należy przeprowadzać zbyt głęboko, aby nie uszkodzić cienkiego systemu korzeniowego rośliny.
Po takim zabiegu warto ściółkować glebę wokół buszu torfem lub próchnicą (do 0,1 m wysokości). Poprawi to strukturę gleby i ułatwi różie wchłanianie składników odżywczych.
Zwalczanie chorób i szkodników
Jeśli stworzysz optymalne warunki dla róży angielskiej, może ona rosnąć w tym samym miejscu przez ponad 20 lat.
Pomimo całej swojej odporności na większość chorób i szkodników, roślina ta może być narażona na choroby grzybowe i wirusowe, najczęściej reprezentowane przez:
- mączniak;
- rdza;
- szara zgnilizna;
- mozaika wirusowa;
- czarny punkt;
- peronosporoza.
Chorobom tym zapobiega skrupulatne przestrzeganie zasad agrotechnicznych, a także środki zapobiegawcze w postaci spryskiwania krzewów wodnymi roztworami popiołu drzewnego w stosunku 1:10, dziewanny w tej samej proporcji lub nadmanganianu potasu, w tym 2,5 g jest rozcieńczony w wiadrze z wodą.
Zapylanie krzewów i posypywanie ziemi wokół nich popiołem drzewnym przeprowadza się bardzo efektywnie dwa razy w sezonie.
A jeśli na krzaki już zaczęły wpływać grzyby lub wirusy, konieczne jest spryskiwanie ich co 5 dni jednym procentem płynu Bordeaux lub roztworem mydła i mydła przygotowanym z 300 g mydła do prania i 20 g siarczanu miedzi, rozcieńczonego w wiadro wody.
Rośliny te mogą zostać zaatakowane przez szkodniki reprezentowane przez:
- mszyca zielona;
- rolka liści;
- przędziorek;
- wciornastki;
- sawfly.
W takim przypadku krzewy należy leczyć preparatami owadobójczymi.
Czy wiedziałeś? Krzew dzikiej róży rosnący w Niemczech w pobliżu katedry w Hildesheim nadal kwitnie do dziś, chociaż ma prawie 1000 lat. Rozrósł się tak bardzo, że jest już równy dachowi budynku.
Angielska pielęgnacja róż
Zaleca się podlewać roślinę wieczorem, woda nie powinna być zimna. Po deszczach resztki wilgoci należy strząsnąć z liści i pąków, w przeciwnym razie może rozpocząć się proces gnicia. Glebę należy okresowo poluzowywać.
Róże holenderskie - odmiany, jak się je uprawia
Nawożenie jest konieczne, jeśli roślina jest starsza niż 1 rok. Takie krzewy nawozimy w odstępach 3-4 tygodni przez cały sezon wegetacyjny. Jeśli krzew wymaga przesadzenia, odbywa się to po przycięciu.
Ważny! Na zimę kwitnąca kultura pokryta jest trocinami i ziemią, po posypaniu kręgu przy łodydze trucizną dla gryzoni.
Warunki wzrostu
Jak wspomniano powyżej, angielskie róże preferują umiarkowane temperatury, nie lubią upałów, a zimą potrzebują schronienia przed mrozem. Są dość odporne na cień, wystarczają na cztery godziny światła słonecznego.
Chociaż hodowcy podkreślają, że w bardziej oświetlonych miejscach pędy nie są tak intensywnie rozciągane. Pochodzące z mglistego Albionu róże te łatwo tolerują wilgotne powietrze, to samo dotyczy gleby.
Ważny! Rośliny te nie tolerują podlewania gleby, dlatego terytorium, na którym rosną, w żadnym wypadku nie powinno być zalewane stopioną wodą.
Róże angielskie nie stawiają dużych wymagań co do jakości gleby, ale lepiej rosną na glebach oddychających, bogatych w próchnicę o kwaśności do 6,5 pH.
Rozmnażanie kwiatów
Te odmiany róż rozmnaża się wyłącznie przez szczepienie, dzielenie i szczepienie.
Najbardziej niezawodnym i powszechnym sposobem jest szczepienie. Najbardziej odpowiedni czas to kwitnienie wczesnym latem. Po posadzeniu pasków sadzonek ważne jest, aby obserwować optymalny poziom wilgotności gleby, a na zimę konieczne jest pokrycie jej włóknem izolacyjnym.
Róże Davida Austina to prawdziwe dzieło sztuki. Niektóre z nich są krnąbrne i kapryśne, ale to nie powstrzymuje wielu ogrodników. Miłośników róż przyciągają Falstaff, Master red, Juliet, Kent Alexander, Winchester i Rosalind.
Opis
W 1950 roku David Austin we Francji zauważył starożytne krzewy róż o wyjątkowym wyglądzie kwiatów i przyjemnym silnym zapachu. Zainspirowany jego pięknem, chciał stworzyć nowoczesną odmianę, która łączy w sobie cechy zapomnianych odmian róż. i spełni nowe wymagania roślin, w tym odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Głównym zadaniem było nadanie nowym krzewom zdolności do ponownego kwitnienia i rozwoju w różnych strefach klimatycznych. Stare odmiany róż wyróżniają się brakiem ciepłych odcieni w żółtym zakresie, które hodowca również chciał zmienić.
Skrzyżowanie Bel Isis i Le Grasse w 1961 roku doprowadziło do powstania pierwszej róży Constance Spray firmy Austin. Należy do odmian piwonii. Jej duże, złożone kwiaty mają różowy kolor i trwały aromat. „Constance Spray” rozpuszcza pąki tylko raz w roku, ale zyskał wielką sympatię wśród ogrodników i pozostaje aktualny i popularny w dzisiejszych czasach.
„Bel Isis”
Spray Constance
W 1984 roku zaprezentowano już około 50 odmian roślin, które pojawiły się poprzez selekcję starych gatunków z hybrydowymi różami herbacianymi., grupa floribunda, dzika róża. Odmiany Austin z wyglądu przypominają Damaszek, Bourbon, Gallic, Albu, ale różnią się szeroką paletą kolorów, zdolnością do wzrostu na zubożonych glebach i odpornością na złe warunki środowiskowe. Z zewnętrzną staromodnością większość ich gatunków kwitnie ponownie, niektóre są zdolne do wielokrotnego ciągłego kwitnienia. Głównym plusem jest mniejsze zapotrzebowanie na oświetlenie, wystarczą 4 godziny światła dziennego, aby róże mogły się rozwinąć.
Wszystkie kultury Austin mają pąki jak stare krzewy róż - miseczki, rozety, pompony. Kwiaty w kształcie stożka (kształt jest nieodłączny dla hybrydowych gatunków herbaty) David odrzucił je podczas krzyżowania. Każda odmiana wyróżnia się bogatym aromatem. Nazwa „Jude the Obscur” jest przypisana do najbardziej pachnącej róży Austin, której zapach jest w stanie konkurować z prawdziwymi francuskimi perfumami.
Każdego roku odnotowuje się około 4 nowych odmian roślin uprawnych. Wśród nich były hodowane krzewy, wyprostowane wysokie, karłowate krzewy z małymi kwiatami, nadające się do uprawy w zamkniętym gruncie, pojemniki.
„Grzechy Tomasza”
Róże "Graham Thomas" zostały wyhodowane w 1983 roku. Jest to najpopularniejsza odmiana angielskich róż pod względem koloru. Te róże są również uważane za jedne z najlepszych odmian. Royal National Rose Society doceniło zarówno piękno, jak i cechy tego gatunku.
Graham Thomas ma czysty głęboki żółty kolor. Pąki mogą być koloru żółtego lub brzoskwiniowego. To właśnie nadaje różom takiego uroku i piękna.Kwiaty złożone z frotte mają zapach róży herbacianej i osiągają wielkość 10 centymetrów, zebrane w pędzelku. Każdy pączek ma ponad 70 płatków, a kiedy wszystkie się otwierają, róża wygląda bardzo bujnie.
Krzewy mają piękny kształt i przez cały okres letni cieszą oko kwitnieniem. W zimnych regionach osiągają wysokość półtora metra. W krajach o gorącym klimacie mogą rosnąć dwukrotnie. Róże są bezpretensjonalne, odporne na choroby. Te piękne kwiaty, podobnie jak wszystkie odmiany angielskich róż, wymagają szybkiego przycinania.
Cechy sadzenia róż Szekspira na stronie
Te kwiaty mają swoje własne cechy sadzenia. Wstępne procedury sadzenia zwykłych róż w ogóle nie dotyczą angielskich. Przed sadzeniem kiełki moczy się w wodzie z rozpuszczonymi w niej substancjami odżywczymi. Stymulują wzrost i rozwój systemu korzeniowego. Następnie wybierają miejsce lądowania.
Funkcje wyboru miejsca lądowania:
- Jasne światło jest niepożądane dla roślin. Wystarczy 5 godzin nasłonecznienia, aby róże dobrze się rozwijały. Reszta miejsca powinna być zacieniona.
- Wybrane miejsce nie powinno być zimą pozbawione śniegu, a wiosną powinno stać się miejscem gromadzenia się roztopionej wody. Najlepiej lądować przy altanach, werandach, tarasach, ogrodzeniach i innych konstrukcjach.
Po wybraniu lokalizacji możesz przygotować dół do zejścia na ląd. Głębokość, szerokość i długość dołka powinna wynosić 50 cm Gleba ogrodowa powinna być żyzna zmieszana z próchnicą. Do każdego otworu wlewa się 10 litrów wody i pozostawia na jeden dzień.
Podczas sadzenia należy pamiętać, że miejsce szczepienia powinno znajdować się na głębokości nie większej niż 70 cm, a następnie korzenie powinny być równomiernie rozmieszczone w jamie.
Pierwszego dnia każdy krzew należy podlać 45 litrami wody. Ponadto gleba będzie wymagała hillingowania. Tylko w ten sposób spełnione zostaną wszystkie warunki prawidłowego rozwoju korzeni i jego procesów.
Angielskie róże wyglądają stylowo w projektowaniu krajobrazu. Uprawa kwiatów nie jest trudna, chociaż będziesz musiał przestudiować wszystkie odmiany, a na rynku pojawia się coraz więcej nowych opcji. Róże William Shakespeare, Benjamin Britten, Graham Thomas, Abraham Darby, Scepter Isle są uważane za klasyki. Pozytywne opinie na temat Rose Grace, Celebration Golden, Deren Elegantissima. Wszyscy są znanymi shrabami. Używając odpowiedniej mieszanki odmian, możesz stworzyć stylową kocimiętkę lub dywan z kwiatów.
"Pielgrzym"
Róże "Pilgrim" zostały wyhodowane w 1991 r. W celu wyhodowania tej odmiany ze skrzyżowaniem "Graham Thomas" i "Elow Baton". Róże są niezwykle piękne i niezwykłe. Kwiat wydaje się świecić od wewnątrz. Świecący efekt zawdzięczamy żółtemu środkowi i białym zewnętrznym płatkom.
Kwiat osiąga 8 centymetrów średnicy. Pączek ma kształt rozety, z idealnie złożonymi płatkami. Aromat zawiera delikatne nuty róży herbacianej i mirry.
Krzewy osiągają wysokość półtora metra. Są wyprostowane i zakrzywione. Ta odmiana ma silne pędy i liście o jasnym i bogatym kolorze. Piligrim jest odporny na zimno i choroby.
Zalety i wady
Twórca zauważa, że wszystkie rośliny spełniać następujące wymagania:
- czystość koloru płatków;
- siła zapachu;
- klasyczne formy pąków;
- zwiększona witalność.
Właściwości róż Austin w różnych warunkach uprawy mogą się różnić. Charakterystyka centralnej Rosji jest następująca.
- Mrozoodporność jest wyższa niż podana przez producenta.
- Rośliny często rosną wyższe niż wskazano w charakterystyce odmiany. Tę cechę należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia, ponieważ przesadzanie 7-letniego krzewu będzie problematyczne ze względu na jego rozmiar.
- Uprawiając różę jako roślinę pnącą, należy być również przygotowanym na wyhodowanie dłuższych pędów niż wskazano w opisie.
- Po posadzeniu krzewu róży w ciągu pierwszych dwóch lat kwiaty są małe, gałęzie słabe, łatwo się wyginają. Pod koniec okresu dostosowawczego wszystkie wskaźniki wracają do normy.
Główne pozytywne aspekty angielskich róż:
- mrozoodporność;
- łatwość pielęgnacji;
- tworzenie pąków kwiatowych na całej długości gałęzi.
Wady niektórych typów:
- zgodność z warunkami pogodowymi (deszcz, śnieg, grad itp.);
- kruchość młodych gałęzi pod ciężarem kwitnących pąków;
- ciemne kwiaty mają tendencję do tworzenia czarnych plam na płatkach.
