Ważną rolę w kształtowaniu krajobrazu osobistej działki odgrywa kompetentna kombinacja roślin: jednorocznych, bylin, krzewów i drzew o różnych liściach i pięknych kwiatostanach. Odpowiednio dobrany asortyment roślin zachwyci oko od wczesnej wiosny do późnej jesieni.
Tematem dzisiejszej rozmowy będą pięknie kwitnące krzewy, za pomocą których można nie tylko urozmaicić krajobraz, podzielić terytorium na strefy, ale także wnieść do niego radość i świętowanie.
Planując nasadzenie krzewów na miejscu należy wziąć pod uwagę wysokość i szerokość dorosłej rośliny, aby nie zdarzyło się, że niewymiarowe okazy będą w „cieniu” wyższych, a ich uroda pozostanie prawie niewidoczne. Chociaż oczywiście możesz uformować koronę roślin za pomocą nożyc ogrodowych.
Spirea lub Meadowsweet
Zalety spirei są oczywiste: jest bezpretensjonalna, nie wymaga specjalnego składu gleby i mocno toleruje negatywne skutki w postaci mrozu, zanieczyszczenia powietrza, ciepła, wiatru i cienia. Sadzonki bardzo szybko wyrastają na dojrzałe rośliny. A jeśli weźmiesz pod uwagę, że ten krzew kwitnie bardzo pięknie, staje się jasne, że jest to jedna z najlepszych opcji sadzenia na miejscu jako żywopłot. Ale tylko niski - spirea o wysokości ponad 1,5 m to rzadkość.
Krzewy Spirea z opadającymi gałęziami są dobre do sadzenia na trawnikach
Krzewy Spirea są usiane kwiatami podczas kwitnienia
Luksusowa spirea
Z niewymiarowych krzewów spirei możesz zorganizować granicę
Spirea na trawniku
Wśród wielu odmian spirei są krzewy kwitnące w różnym czasie. Jeśli odmiany zostaną wybrane i posadzone prawidłowo, żywopłoty mogą kwitnąć od wiosny do późnego lata. Możesz skupić się nie na kwitnieniu, ale na kolorze liści - spirei o czerwonych liściach są bardzo piękne, a także te ze złotymi liśćmi.
Piękne czapki z kwiatów spirei
Kwiatostany Spirea są kudłate i delikatne
Spirea to roślina miododajna, otoczona pszczołami podczas kwitnienia
Spiczasta forma kwiatostanu spirea
Spirea, uformowana w formie kuli
Sadzonki Spirei sadzi się w żywopłocie w odległości około 50 cm, a korzenie bezpośrednio przed sadzeniem należy przyciąć - poprawi to przeżywalność roślin i wzrost pędów. W dołach do sadzenia oprócz ziemi ogrodowej można dodać trochę torfu i piasku (3: 1: 1). Top dressing jest pożądany wiosną (głównie azot) i na początku pączkowania (więcej fosforu i potasu). Rozmnażanie jest najprostsze - podział krzewów i warstwowanie.
Typowe odmiany spirei:
- Szary
- Arguta
- Wangutta
- Gorodchaty
- Thunberg
- język japoński
- Biały
- Berezolistnaya
- Billard
- Boomald
Kalina Buldonezh - wieczna panna młoda
Jeśli chcesz wyhodować żywopłot z kaliny, powinieneś zwrócić szczególną uwagę na kalinę Buldonezh. Zdaniem ekspertów to właśnie ten rodzaj krzewu najlepiej nadaje się do tworzenia zielonych ogrodzeń. Jego główną zaletą jest bardzo piękne kwitnienie. W przeciwieństwie do bardziej powszechnych rodzajów kaliny, ta odmiana ma duże, frotte kulki-kwiatostany, które nie blakną przez stosunkowo długi czas (około 3 tygodni).
Śnieżne kule Bulldonezh
Krzew kaliny Buldonezh usiany kwiatostanami
Niewymiarowy Bulldonezh w ogrodzie przed domem
To prawda, że kalina Buldonezh jest odmianą ozdobną; nie rozpieszcza cię jagodami. Ale z drugiej strony, czy naprawdę są tak ważne, jeśli chodzi o żywopłoty? Brak owoców jest w pełni rekompensowany bezpretensjonalnością rośliny i jej doskonałym wyglądem.
Śnieżnobiałe kwiatostany na tle zieleni
Wysokość krzewów można regulować przez przycinanie
Grupa ozdobnych krzewów kaliny - kompozycja wolumetryczna
Kalinę sadzi się po 1,5-2 mw jednym rzędzie - to wystarczy, aby uzyskać dość przyzwoity żywopłot. Krzew rozmnaża się za pomocą sadzonek, nasion, nawarstwiania lub dzielenia krzewu na części.
Odmiany kaliny Buldonezh do ogrodu
- Buldenezh zwykły
- Dekoracyjny bulldonezh
- Bulldonezh roseum
Liliowy - dziecko słońca i tęczy
Liliowy to piękny krzew o odpowiednim "wzroście", dlatego wielu chce go zobaczyć w żywopłotach. Ale nie wszystkie rodzaje bzów są pod tym względem dobre. Na przykład dorastające bzy odmianowe bardzo szybko stają się nagie od dołu, ponadto jest wśród nich wiele nieodpornych na mróz. I na pewno: liliowego żywopłotu nie powinien robić ktoś, kto nie będzie się nim stale opiekował.
Ogromne pędzle bzu robią wrażenie
Krzew o bujnym kwitnieniu
Białe kwiaty krzewu są szczególnie delikatne i romantyczne.
Piękno Moskwy - liliowy, ukochany przez wielu
Płatki kwiatów z lekką obwódką
Jeśli jednak zdecydujesz się wybrać do sadzenia amur lub bzy węgierskie - są bezpretensjonalne, nie rosną zbyt wysoko, znoszą zwiększoną wilgotność miejsca, przetrwają w porze suszy przy minimalnym podlewaniu lub nawet bez niego . Również do żywopłotów eksperci polecają bzu kompaktowego Meyera (1,5 m wysokości), a także bzu chińskiego, który charakteryzuje się szybkim wzrostem.
Delikatne różowe kwiatostany sprawiają, że krzew jest wyjątkowo elegancki
Pędzle bzu są pełne i liczne
Ciekawy kolor kwiatów
Minimalne wymagania, które bzy stawiają w miejscu wzrostu: dobre oświetlenie (w przeciwnym razie nie można oczekiwać obfitego kwitnienia), wystarczająca cyrkulacja powietrza, żyzna i luźna gleba (wyklucza się gleby piaszczyste, gliniaste, kwaśne).
Roślinę może tworzyć drzewo
Gorące różowe pędzle kwiatowe
Sadzonki bzu w żywopłocie sadzi się z krokiem 1,5-2 m. Cięcie coroczne - bezpośrednio po kwitnieniu, ponieważ wyblakła roślina bardzo szybko zaczyna składać pąki na przyszłoroczne kwitnienie.
Ulubione odmiany bzu
- Piękno Moskwy
- język węgierski
- Flora
- Połtawa
- Śnić
- Partyzant
- Zmierzch
- Księżniczka Clementine
- Taras Bulba
- Wielkie zwycięstwo
- Romans
- Biała noc
- Kapitanie Gastello
- Oliwkowy
- Alexey Maresyev
Jodła
Jodła to iglasta, wiecznie zielona roślina z szarawą, przyjemną korą i miękkimi igłami. Jego korzenie wnikają głęboko w ziemię, szyszki nie odpadają, ale otwierają się bezpośrednio na drzewie. Wśród odmian ozdobnych i popularnych:
- Arizona - osiąga 7-8 metrów wysokości, ma jaskrawoczerwone szyszki, niebieskawe igły, kremową korę;
- balsamiczny - najmniejsza z odmian dorasta do pół metra, ma gładką brązową korę, bogate zielone igły z białym paskiem i fioletowymi szyszkami;
- monochromatyczny - szarawa kora, niebieskawo-zielone igły, końcówki skręcone do góry, wysokość do 8 metrów.
Jodła uwielbia obszary oświetlone i wilgotną, luźną glebę, dlatego w porze suchej wymaga podlewania. Nie toleruje silnych mrozów, w pierwszym roku korzenie potrzebują ciepłej warstwy świerkowych gałęzi, która je przykryje.
Jasmine (chubushnik) - światło księżyca miłości
Luksusowe kwitnienie jaśminu, jego aromat, szybki wzrost, bezpretensjonalność, możliwość wzrostu na prawie każdej glebie sprawiły, że roślina ta jest niezwykle popularna w naszych ogrodach.Z krzewów uzyskuje się doskonały żywopłot: gęsty od dołu do góry dzięki licznym rozgałęzionym pędom, ozdobny od wiosny do jesieni.
Podwójne kwiaty jaśminu
Urocza jest również jaśmin - pospolicie kwitnąca pomarańcza
Wdzięczne kwiaty krzewów przyciągają owady o słodkim zapachu
Jeśli miejsce jest dobrze oświetlone przez słońce, a gleba nie jest wystarczająco podmokła i urodzajna, co roku obficie zakwita mock-pomarańcza. Kwiaty pojawiają się już na roślinach jednorocznych, młode pędy na dorosłych roślinach w następnym roku pokrywają się kwiatami.
Krzew usiany jest białymi kwiatami
Kwiaty utrudniają dostrzeżenie liści
W żywopłocie sadzonki sadzi się w odległości 0,5-0,7 m. Zwykle dobrze się zakorzeniają - system korzeniowy jest mocny. Rozmnażanie makiety pomarańczy przez podzielenie krzewu lub zielone sadzonki (w okresie kwitnienia rośliny) nie jest trudne. Polecane odmiany jaśminu ogrodowego
- Lawina
- lawina śnieżna
- Elbrus
- Mont Blanc
- Komsomolec
- Kazbek
- Arktyczny
- Lot ćmy
- Pompon
- światło księżyca
- Dziewiczy
Forsycja - złocisty liliowy
Wielu ogrodników uważa forsycję za jedno z najbardziej udanych rozwiązań w zakresie żywopłotu. Ten gęsty, piękny krzew rośnie szybko i nie wymaga dużej uwagi. Osobliwością forsycji jest wczesne kwitnienie. Krzewy pokryte są jasnożółtymi kwiatami, zanim jeszcze na pozostałych roślinach w ogrodzie zaczną pojawiać się zielone liście.
krzew jest jak słońce: wydaje się emitować światło
Regularne przycinanie zapewni porządek na krzakach
Forsycja sadzi się jesienią, przed nadejściem mrozów. Należy pamiętać, że krzew rośnie silnie w czasie i może osiągnąć wysokość ok. 3 m, a szerokość do 2 m. Podczas sadzenia optymalna odległość między poszczególnymi krzewami wynosi 1-1,2 m. Kiedy krzaki rosną, tworzą zwartą, solidną „ścianę”.
Wczesną wiosną, kiedy brakuje kwiatów
Słoneczny krzew w ogrodzie - ku radości
Inną ważną cechą rosnącej forsycji jest nietolerancja na nadmierne zawilgocenie gleby. Aby zapewnić dobrą przepuszczalność wody, gleba musi być luźna. Drenaż wylewa się na dno dołów lub rowów, gdzie następnie sadzi się rośliny. Ponadto warstwę drenażową należy wykonać dość dużą - do 20 cm, na którą wysypuje się warstwę piasku rzecznego lub budowlanego.
W żywopłocie znajduje się forsycja
Krzew uwielbia skąpane w słońcu tereny zewnętrzne
Forsycja lubi gleby zasadowe lub obojętne. Zaleca się zneutralizować kwasowość gleby przez dodanie niewielkiej ilości popiołu drzewnego lub wapna bezpośrednio do otworu do sadzenia dla każdego krzewu.
Najłatwiejszym sposobem rozmnażania roślin jest nakładanie warstw, zaginanie dolnych pędów krzewu do ziemi lub zielone sadzonki na przełomie maja i czerwca.
Najlepsze odmiany forsycji
- Variegata
- Spring Glory
- Fortuna
- Siebold
- Denziflora
- Tetragold
Weigela - krzew kameleona
Krzewy Weigela są bujne, mają 1-1,5 m wysokości (rzadko więcej). Chociaż istnieją formy roślin karłowatych, które rosną nie więcej niż 0,5 m wysokości. Jedną z ciekawych cech tego krzewu ozdobnego jest jego podwójne kwitnienie. Pierwszy raz weigela kwitnie wczesnym latem, drugi - we wrześniu. Ponadto kwitnienie trwa długo - 15-30 dni. Roślina kocha wolność, dlatego nie da się z ich pomocą uformować gęstego ogrodzenia, ale wolno rosnąca od niego „taśma” oddzielająca to cud.
Odmiany Weigela Florida o czerwonych kwiatach
Ta roślina zawsze przyciąga uwagę efektem dekoracyjnym.
Krzew o różowych kwiatach
Dzwony kwiatowe są duże i prawie całkowicie zakrywają gałęzie
Weigela preferuje obszary dobrze oświetlone słońcem lub półcieniste. Nie możesz sadzić tej rośliny na obszarze o gęstym cieniu - będzie się rozwijać powoli, krzewy będą skarłowaciałe i słabe.Jeśli w pobliżu znajduje się sztuczne lub naturalne ogrodzenie, które chroni przed promieniami słonecznymi, lepiej wybrać inny krzew na żywopłot.
Kilka krzewów rośliny posadzonych w rzędzie - blask
Ciemnoczerwone kwiaty wyglądają oryginalnie
Żywopłot Weigela nie jest wysoki, ale bardzo elegancki
Długie gałęzie krzewu są malownicze
Zwykle sadzi się weigela wiosną. Aby to zrobić, wybierz zdrowe sadzonki w wieku do 3 lat. Odległość między poszczególnymi krzewami jest wystarczająco duża (1,2-1,5 m), ponieważ weigela rośnie szeroko. Jeśli na wiosnę przegapiono moment sadzenia, nie powinieneś próbować sadzić żywopłotu jesienią. O tej porze roku roślina nie zakorzenia się dobrze, a większość sadzonek może po prostu umrzeć.
Weigela uwielbia żyzne, a jednocześnie dobrze spulchnione gleby. Optymalne jest ułożenie w dołku mieszanki darni, próchnicy i gleby liściastej (w równych proporcjach), a ponieważ krzew nie toleruje nadmiaru wilgoci, zaleca się ułożenie warstwy drenażowej na dnie każdego dołka.
Odmiany Weigela do ogrodów naszego klimatu
- Purpurea
- Wcześnie
- koreański
- Hybrydowy
- Eva Rathke
- Rosea
- Middendorf
Bluszcz
Bluszcz odnosi się do krzewów pnących przypominających liany. Osiąga wysokość do 30 m. Liście bluszczu są duże, do ok. 25 cm długości, może mieć zieloną, żółtą, brązowawą barwę. Jesienią roślina kwitnie żółto-zielonymi baldaszkowymi drobnymi kwiatostanami. Następnej wiosny, po posadzeniu na bluszczu, tworzą się czarne jagody.
Czy wiedziałeś? Po potarciu liście bluszczu wydzielają zapach gałki muszkatołowej. Ze względu na tę właściwość znajdują zastosowanie w kuchni jako przyprawa lub dekoracja.
Bluszcz rośnie długo i jednocześnie wygląda bardzo efektownie. Za pomocą podpór i podwiązki można uformować piękne kaskady zwisające z parków, płotów, balkonów, żywej, wiecznie zielonej altanki, a nawet baldachimu. Roślina dobrze znosi zacienienie, ale najlepiej rozwija się w miejscach oświetlonych. Uwielbia ciepłą i żyzną glebę. Bluszcz rozmnaża się, najczęściej przez sadzonki.
Istnieje wiele dekoracyjnych form bluszczu, a najpopularniejsze to:
- zimowy - wyróżnia się bardzo dużymi, szerokimi, jasnozielonymi liśćmi;
- bałtycki - najbardziej mrozoodporna odmiana, ma drobne liście o bogatej zielonej barwie;
- treelike - jest niewielkim wzniesionym krzewem o pięknych zielonych liściach ze srebrzystymi plamkami;
- trójkolorowy - jesienią liście na krawędziach nabierają uroczego jaskrawoczerwonego koloru;
- graniczy - wyróżnia się tym, że liście na krawędziach są otoczone żółtym paskiem, który jesienią zmienia kolor na czerwony lub różowy.
Bluszcz uwielbia wilgotną, luźną, lekko kwaśną glebę, ale jest szczególnie mało wymagający w składzie gleby. Zaleca się zmieszanie wierzchniej warstwy ziemi, która zostanie posypana korzeniem rośliny, z trocinami i torfem.
Pigwa japońska (henomeles) - ognisty krzew
Pigwa japońska to średniej wielkości krzew dorastający do 1-1,2 m szerokości i wysokości Liście zielone i błyszczące, mogą mieć oryginalny kolor z brązowym odcieniem. Kwiaty są czerwone, karmazynowe, różowe, do średnicy 3-5 cm, z kwiatów dojrzewają we wrześniu duże, jadalne owoce, które również wyglądają atrakcyjnie.
Kwiaty pigwy japońskiej
Krzew rośnie wolno, ale dla takiej urody warto go tolerować
Rozpoczyna się kwitnienie
Cechą pigwy japońskiej jest powolny wzrost. W ciągu roku wzrost krzewu może wynieść tylko 3-4 cm Oczywiście, jeśli stworzysz idealne warunki dla rośliny, to wzrost może być większy, ale niewielki. Ale pigwa japońska świetnie nadaje się do tworzenia pięknych żywopłotów na miejscu. Ta roślina toleruje wszelkie negatywne wpływy środowiska, cieniowanie i doskonałe ścinanie.
Pigwę japońską lepiej sadzić wczesną wiosną, jeszcze zanim pąki zaczną kwitnąć na drzewach.Jeśli sadzonki zostały zakupione jesienią, sadzenie można wykonać, ale nie później niż we wrześniu każdy krzew musi być wysoko podniesiony, gdy nadejdzie zimna pogoda.
Jasnoczerwony kwiat
Pigwa japońska w żywopłocie
Odległość między poszczególnymi krzewami nie jest zbyt duża, około 0,5 m. Jeśli chodzi o głębokość dołka, to powinna ona być taka, aby szyjka korzeniowa pozostawała nad powierzchnią gleby.
W przypadku silnych mrozów pędy pigwy japońskiej mogą zamarznąć, ale krzew szybko się odbudowuje. Pigwa japońska jest rozmnażana głównie przez nasiona. Warstwy i potomstwo tworzą korzenie przez bardzo długi czas, za ich pomocą można zdobyć roślinę za kilka lat.
Najpiękniejsze odmiany pigwy japońskiej
- Nika
- Nikolay
- Maulei
- Cytryn
- Diament
- Merlozi
- Simoni
- Holandia
- Królowa Śniegu
Nie boją się zimowych zagrożeń ... Zimozielone rośliny zielne w ogrodzie
A liście roślin iglastych, żyjących średnio od dwóch do dwudziestu lat, niekoniecznie muszą być zielone, ale żółte, a nawet czerwone w różnych odcieniach.
Nie ma tak wielu wiecznie zielonych roślin nadających się do uprawy na osobistych poletkach. Co więcej, nie wszystkie z nich są ozdobne przez cały rok. Południowe rośliny zimozielone nie tolerują naszych północnych zim - giną w silnych mrozach. Silne, porywiste wiatry i inne niesprzyjające warunki mogą również doprowadzić do ich śmierci. Na niektórych roślinach zimozielonych liście nie wyglądają najlepiej zimą, niemniej jednak wiele tak popularnych drzew i krzewów ożywia kolorami nasze ogrody zimowe, zmienia ich wygląd, wyraźnie wyróżniając się na tle nagich drzew liściastych.
Niektóre rośliny, takie jak dziurawiec i kalina, są uprawiane ze względu na ich efektowne kwiaty. Inne tworzą efekt dekoracyjny zarówno przez liście, jak i kwiatostany, takie jak rododendrony i bergenia. Wśród roślin zimozielonych są takie rośliny, które są uprawiane wyłącznie ze względu na łatwo tolerowane zimne liście.
Na każde warunki klimatyczne, do każdego ogrodu, odpowiednie są rośliny wiecznie zielone, o różnej wielkości, kolorze i kształcie korony.
Ten artykuł jest poświęcony tym wiecznie zielonym, które nadają się do uprawy na małych działkach ogrodowych w regionie Leningradu.
Niskie krzewy, krzewinki i rośliny okrywowe odgrywają ważną rolę w projektowaniu ogrodów: rosną szybko, pokrywając puste obszary zielonym dywanem.
Wysokie rośliny, głównie iglaste, są szeroko stosowane do tworzenia żywopłotów. Niskie drzewa iglaste sadzi się w klombach i na różnych granicach. Evergreeny są również często sadzone na trawnikach i w pojemnikach.
Nie przesadzaj z liczbą roślin zimozielonych w ogrodzie, w przeciwnym razie będzie wyglądać ponuro i nudno. Mogą odgrywać dominującą rolę i w połączeniu z roślinami liściastymi i jasnymi kolorami tworzyć niepowtarzalne kontrasty. Projektanci zalecają zachowanie równowagi między roślinami zimozielonymi i liściastymi w ogrodzie.
Najpopularniejsze są wiecznie zielone krzewy ozdobne o pięknych kwiatach (rododendron, wrzos, mahonia, kalina i inne). Wiele zimozielonych krzewów uprawia się wyłącznie dla liści. Spektakularne są wiecznie zielone byliny zielne, takie jak goździk, bergamo, torebka, tymianek i piernik.
Wybierając rośliny do swojego ogrodu pamiętaj, że:
- powinieneś kupić sadzonki strefowe dla warunków lokalizacji twojej witryny;
- lepiej kupić najpopularniejsze odmiany przetestowane przez znajomych;
- niektóre rośliny, które dobrze zimują w południowych regionach regionu Leningradu, nie tolerują mrozów na Przesmyku Karelskim, należy je izolować.
- przy wyborze miejsca i celu sadzenia - kwietnik, krawężnik, mixborder, zielony żywopłot, nieutwardzony dywan itp.- należy wziąć pod uwagę zarówno wysokość rośliny w wieku dorosłym, jak i jej kształt, kolor, tempo wzrostu. Konieczne jest również upewnienie się, że wybrany preparat jest odpowiedni dla danego miejsca, zakwaszenia gleby, drenażu, oświetlenia. Nie zapomnij ustawić lustra wody - jest to szczególnie ważne w przypadku drzew i krzewów zimozielonych, zwłaszcza iglastych.
- wiecznie zieloną roślinę kupuj tylko w pojemniku lub z kawałkiem ziemi, ponieważ nawet krótkotrwałe wysychanie korzeni może doprowadzić do zrzucenia liści, po czym rośliny są trudne do odzyskania. Ponadto lądowanie w kontenerach jest możliwe bez ograniczeń czasowych.
Zastanówmy się nad najpopularniejszymi evergreenami w naszym regionie.
Azarum (clefthoof)
Liście azarum mają podobny kształt do liści cyklamenu - mają kształt serca lub kopyta, dlatego naszą roślinę nazywamy kopytem.
Z popularnych typów można wyróżnić wschodni, siebold i kanadyjski. Niektóre mają błyszczące liście, inne mają wyjątkową teksturę, a niektóre mają uderzająco srebrzysty kolor. Różnią się także wielkością liści.
Azarum uwielbia bogate w organiczne, lekko kwaśne, wilgotne, osuszone gleby, dlatego należy go sadzić w wilgotnych, zacienionych miejscach. Ta liściasta roślina ozdobna świetnie prezentuje się na granicach rabat kwiatowych i na nasadzeniach grupowych. Clefthoof jest popularny ze względu na piękne liście, zimotrwalosc i mrozoodporność. Gęsto pokrywa ziemię zielonym dywanem, tworząc kępy okrywowe o różnej gęstości, które hamują wzrost chwastów.
Zimowane liście szczelinowca starzeją się i opadają, jednak po ich utracie roślina pospiesznie zdobywa nowe, bardzo delikatne.
Oszczędność
Armeria tworzy poduszkę z trawopodobnych liści, nad którą wiosną na cienkich szypułkach wznoszą się bukiety jasnoróżowych, czerwono-białych drobnych kwiatów. Możliwe jest ponowne kwitnienie jesienią. Istnieje wiele odmian armerii i są one dość przystępne.
Badan
Jest to spektakularna roślina okrywowa o dużych, mięsistych liściach o średnicy do 30 cm, które szybko rosną, tworząc karp na otwartych przestrzeniach. Pod koniec jesieni, wraz z nadejściem zimowych mrozów, liście badanu o owalnym kształcie serca i tępych zębach nabierają pięknego liliowo-czerwonego lub brązowego odcienia.
Liście przezimowane stają się czarne, a nowe rosną, aby je zastąpić. Na mięsistych szypułkach pojawiają się średniej wielkości kwiaty dzwonkowe o lawendowo-różowych, różowo-fioletowych lub białych kwiatach z woskowym nalotem. Kwiaty zebrane w gęste kwiatostany wiechowato-tarczkowe o wielkości od 8 do 18 cm, w jednym kwiatostanie do 130 kwiatów. Okres kwitnienia badanu trwa od końca kwietnia do początku maja do końca czerwca, chyba że przypada na wiosenne przymrozki. Wtórne kwitnienie możliwe jest w sierpniu lub wrześniu.
Najlepsze miejsce dla badana jest półcieniste. Dobrze rośnie na słońcu. Roślina preferuje glebę obojętną lub lekko zasadową, luźną, pożywną, przepuszczalną na obszarach podwyższonych, o stałej wilgotności. Badan jest odporny na suszę. W wiosenne przymrozki należy go zaizolować, aby pąki kwiatowe nie zamarzły. Badan rozmnaża się przez nasiona i podział zarośniętych krzewów. Nasiona wysiewa się wczesną wiosną.
Możesz użyć tej rośliny w kompozycjach w klombach, grzbietach, zjeżdżalniach alpejskich, ogrodach skalnych.
Barwinek
Kłącze krzewu o opadających lub wznoszących się łodygach i zimozielonych liściach zimujących. Wiosną na krótkich, wzniesionych pędach o wysokości 15-20 cm pojawiają się wdzięczne pojedyncze pięciopłatkowe kwiaty o średnicy od 2 do 5 cm, proste lub podwójne. Kwiaty w zależności od odmiany i warunków wzrostu różnią się liczbą, rozmiarem i kolorem: są jasnoniebieskie, liliowo-niebieskie, ciemnoniebieskie, niebieskie z fioletowym odcieniem, liliowe lub białe.Liście eliptyczne z krótkimi ogonkami, skórzaste i błyszczące, również różnią się kolorem: ciemnozielonym, jasnozielonym z kremowymi brzegami, żółtym. Istnieją odmiany liści o dwukolorowym kolorze: złotym i srebrno-pstrokatym.
Pędy rosną 40-60 cm w sezonie i są w stanie ponownie zakwitnąć. Owoc tworzy dwa podłużne lub cylindryczne nasiona o brązowawym lub brązowym kolorze. Korzenie - liczne i włókniste - pojawiają się na wszystkich węzłach łodygi, gdy stykają się z podłożem.
Barwinek należy do bardzo silnych roślin. Odwieczna, gęsta zieleń służy do tworzenia wspaniałego brudnego dywanu w zacienionych, półcienistych i słonecznych miejscach z dobrym drenażem i wilgotną glebą. Gałęzie tej rośliny, rozszerzające się, przeplatają się. Barwinek doskonale nadaje się jako roślina okrywowa na brzegi, nasypy i inne pochyłe obszary. Jest również stosowany w postaci ampelicznej.
Małe dywaniki jagodowe są skuteczne na skalistych zjeżdżalniach. Służy również do sadzenia przy krawężnikach i zasłonach między drzewami.
Nie jest trudno dbać o barwinek: rzadko można podlewać, a opatrunek górny jest opcjonalny.
Luźna mięta
Ta pełzająca roślina o biało-żółtych kwiatach od dawna jest kochana przez ogrodników. Zachowuje liście przez cały rok, pokrywając ziemię w wilgotnych, zacienionych miejscach. Dzikie gatunki tej rośliny rosną silnie, ale odmiany są dość zwarte.
Od maja do sierpnia na pędach kwitną liczne żółte kwiaty o średnicy do 2 cm.
Verbeinik preferuje wilgotną glebę i trochę cienia, ale są odmiany, które kwitną w pełnym słońcu.
Goździk
Jedna z najpopularniejszych i najbardziej rozpowszechnionych roślin. Istnieje do 300 gatunków zielnych goździków jedno-, dwu- i wieloletnich. Wśród wielu gatunków występują formy zimozielone i półzimozielone.
Goździki mają prostą, rozgałęzioną i wyprostowaną łodygę. Liście siedzące, liniowe, liniowo-lancetowate, płaskie lub lekko rowkowane. Liście są zielone, czerwonawe lub niebieskawe. Kwiaty są pojedyncze, zebrane w krzaki lub wiechy; różowy, liliowy, biały, czerwony lub żółty.
Swoimi bujnymi kwiatami, zachwycającymi rzeźbionymi płatkami i prawie zawsze przyjemnym zapachem goździków dodają uroku ogrodowi. Zimotrwalosc wielu rodzajów goździków pozwala na ich uprawę na północy. Aby zachować zieleń, należy ją na zimę przykryć świerkowymi gałęziami - nie tyle przed mrozem, ile od myszy. Nie ma potrzeby okrywania niskich odmian, ponieważ zachowują one zieleń pod warstwą śniegu bez dodatkowego okrycia.
Heuchera
Roślina okrywowa z rodziny skalnicowatych. Posiada luksusowe szerokie rozety liści. Liście klapowane, owalne, sercowate, pokryte puchem i przesiąknięte żyłkami. Małe, urocze kwiaty siedzą na wysokich szypułkach.
Heuchera jest uprawiana ze względu na jej ozdobne liście. Kwiaty - białe, różowe, czerwone, a nawet zielone - pojawiają się na szypułkach o wysokości od 45 do 75 cm.
Popularne odmiany to Peter Moon (różowe kwiaty i marmurkowate szare liście), Red Spendlis (czerwone kwiaty i bladozielone liście z ciemnozielonymi smugami), Greenfinch (zielone kwiaty i zielone liście).
Kłącze Heuchera jest krótkie, gęste i lekko pełzające; system korzeniowy jest płytki.
Heuchera jest łatwo rozmnażana przez wysiew nasion, dzielenie kłączy i cięcie rozet. Dobrze rośnie na wszystkich glebach ogrodowych, ale preferuje gleby luźne i żyzne. Bez przesadzania może to zająć bardzo dużo czasu, ale młode 2-3 letnie rośliny wyglądają ładniej i obficie kwitną.
Heuchera jest higrofilna, ale odporna na suszę. Dobrze się rozwija i kwitnie w półcieniu i na słońcu. W bezśnieżnych okresach zimowych wymaga suchego schronienia z iglastymi gałęziami świerkowymi.
Wytrwały
Jedna z ciekawszych ozdobnych roślin okrywowych. Propagowane przez powietrzne pędy pełzające, które kończą się ukorzenianiem rozet.Jej system korzeniowy jest włóknisty, płytki, ale mocny.
Wytrwały kwitną wczesnym latem. Kwiatostany do 30 cm długości składają się z wielu małych, niebieskich kwiatów. Jest bezpretensjonalna. Świetnie nadaje się do wypełnienia wszystkich pustych i nieatrakcyjnych miejsc pod drzewami, krzewami, a także dobrze prezentuje się wśród kolorowych roślin w rabatach kwiatowych. Na żyznych glebach wytrwałość tworzy luksusowe dywany.
Liście są z reguły brązowo-burakowe lub ciemnozielone; w jasnym słońcu kolor liści staje się bardziej wyrazisty.
Użyj tej rośliny do stworzenia pokrycia terenu, krawężników i zakotwiczenia zboczy.
Iberis (stennik)
Oprócz gatunków jednorocznych i wieloletnich szczególne zainteresowanie budzą formy zimozielone. Są to zimujące krzewy o małych, owalnych, lancetowatych liściach łodyg. System korzeniowy tej rośliny jest słabo rozgałęziony i głęboko osadzony.
Małe kwiaty o wielkości 2 cm zbiera się w kwiatostanach corymbose. Dorastając, rośliny całkowicie pokrywają obszar sadzenia, zamieniając się w poduszkę o wysokości do 30 cm, a kwiaty wyrastają ponad wiecznie zielone liście.
Rozmnażanie w Iberis jest nasienne lub wegetatywne - przez nawarstwianie i sadzonki.
Iberis uprawia się na glebach średnio żyznych z dobrym drenażem, biorąc pod uwagę fakt, że uwielbia pełne lub częściowe oświetlenie.
Saxifrage (skalnica)
W naszym kraju rozpowszechnionych jest około 90 gatunków tej rośliny, ale do dekoracji ogrodu używa się ich nie więcej niż 15. Saxifrage to roślina o wysokości od 5 do 70 cm, tworzy w ogrodzie grube lub luźne zasłony.
Liście mają różne kształty: od lancetowatych po romboidalne, kolor - od zielonego do żółtego cętkowanego. Kwiaty pięciopłatkowe, drobne, gwiaździste; są białe, żółtawe, różowe, wiśniowe i zielonkawe. Kwiatostany wiechowate tej rośliny są bardzo efektowne. Saxifrage kwitnie od maja do sierpnia. Zdecydowana większość gatunków jest wiecznie zielona.
Saxifrage z łatwością rozmnaża się wegetatywnie: poprzez podzielenie kurtyny, przez sadzonki, pojedyncze rozety po wyblaknięciu roślin.
Rośliny te są bezpretensjonalne, preferują gleby wapienne, słoneczne położenie i dobry drenaż.
Posadź skalnicę na skalistych wzgórzach, w zacienionych rabatach kwiatowych, użyj jej do dekoracji brzegów zbiorników i stwórz oddzielne zasłony.
Spośród skalnicy zimozielonej takie gatunki i odmiany są szeroko stosowane jako miejskie (do 30 cm wysokości), Arends (czasami nazywane są skalnicami mchowymi), przeciwlistne (kwitnie bardzo obficie różowoczerwonymi kwiatami), zacienione (tworzy piękne gęste firanki z płaskich rozet o średnicy ok. 5 cm, liście są okrągłe, prawie gładkie, zielone i żółtawo nakrapiane), Elizabeth (z żółtymi kwiatami), darniowe (tworzy gęste, poduszkowate zarośla do 20 cm wysokie; kwiaty są białe i różowo-wiśniowe), Pensylwania (rośnie w wilgotnych miejscach).
Kocia łapa (czułki)
Większość gatunków to rośliny okrywowe, nisko rosnące byliny o małych srebrzystych liściach i kwiatostanach przypominających ślad kota. Krzew dorasta do 25 cm wysokości i do 45 cm średnicy. Tworzy gęste srebrzyste dywany z małych rozet znajdujących się na końcach pełzających rozgałęzionych pędów. W czerwcu pojawiają się małe kwiatostany w różnych kolorach od białego do szkarłatnego.
Rozmnaża się głównie poprzez rozdzielenie zasłon wczesnym latem lub bliżej jesieni, pod koniec sierpnia. Po 2-3 latach wymagane jest regularne odmładzanie.
Łapa kota preferuje luźne, ubogie gleby; odporny na suszę i kochający słońce, ale tolerujący cień. Ponadto roślina ta jest odporna na zimę i nie wymaga schronienia.
Kocia łapa jest używana do obramowań w rabatach kwiatowych, sadzonych między płytami ścieżek i na suchych zboczach.
Medunitsa (pulmonaria)
Miodunka jest niezastąpioną rośliną krawężnikową i wszystkie jej gatunki są niezwykle interesujące.Ma dziwaczne kolory: wraz ze starzeniem się korony miodunkowej kolor korony zmienia się z różowego lub fioletowego na fioletowy lub niebieski. Miodunka kwitnie przez miesiąc. Jej kwiaty są dzwonkowate lub lejkowate z zagięciem, na długich sadzonkach znajdują się delikatne owłosione liście o kształcie sercowatym, a na górnej stronie liści rozmyte jasne plamy. Zimą pod śniegiem rosną pęczki podstawowych, silnie zarośniętych szorstkich liści. Miodunka preferuje zacienione miejsca.
Lecznicza, wąskolistna, cukrowa, czerwona, miodunka zwyczajna Folyarsky'ego - różne odmiany tej rośliny są szeroko stosowane w naszym kraju przy tworzeniu kęp tła, kontrastujących kompozycji w rabatach kwiatowych, zwłaszcza w połączeniu z żywicielami, paprociami i innymi bylinami. Zaleca się sadzić w zacienionych miejscach.
Odmłodzony (sempervivum)
Ten soczysty jest popularną rośliną do dekoracji ogrodu. Kuliste rozety o mięsistych liściach o wielkości od 4 do 15 cm mają różne kolory, gęstość i pokwitanie. Latem kwitną żółte, czerwone lub fioletowe kwiaty w kształcie gwiazdy, zebrane w efektowne kwiatostany corymbose-paniculate na grubych szypułkach. Nie kwitnące rozety żyją kilka lat. Odmłodzony tworzy gęste kępy okrywowe.
Roślina ta rozmnaża się przez rozety potomne na końcach rozłogów naziemnych. Jest bezpretensjonalny, toleruje każdą glebę, kocha słońce i jest odporny na suszę. Jest dość mrozoodporna, ale przy silnych mrozach młode powinny być nadal pokryte świerkowymi gałęziami.
Najczęstsze typy osobników młodocianych to pajęczaki, potomstwo i zadaszenie. Wszystkie typy dobrze wyglądają na skalistych wzgórzach, w szczelinach ścian.
Wilczomlecz zimozielony
Wilczomlecz zimozielony jest jednym z wielu rodzajów wilczomlecza. Nazwa rośliny nie jest przypadkowa - istnieją gatunki z białym mlecznym sokiem, który wypływa z zranionej rośliny.
Zimozielone liście trojeści są ciemne, błyszczące i zebrane w gęste rozety. Kwiaty tworzą kwiatostany, w środku jeden kwiat żeński, dookoła kilka zredukowanych kwiatów męskich.
Wilczomlecz jest sadzony w ogrodach skalnych i krawężnikach.
Aubrieta
Niezastąpiona roślina okrywowa o gęstych, szaro-zielonych, małych liściach. Wczesnym latem liście są ukryte pod małymi kwiatami o najróżniejszych jasnych kolorach. Po kwitnieniu wymagane jest przycinanie. Idealny na zielony dywan, system korzeniowy tej rośliny jest płytki. Rozmnażanie nasion i wegetatywne. Główną metodą jest podział na wiosnę, na początku wzrostu. Sadzonki - w drugiej połowie lata z nowymi pędami, które odrastają po kwitnieniu.
Aubrieta jest bezpretensjonalna dla gleb, ale preferuje obszary dobrze osuszone, oświetlone słońcem. Odporny, ale mimo to powinien być zamknięty na zimę - w przypadku silnych mrozów. Stojące wody stwarzają na wiosnę wielkie zagrożenie dla zgorzknienia. Popularne odmiany to: przyszłościowe (do 12 cm wysokości), Aurevaregata (kwiaty i liście lawendy ze złotą obwódką), Bressingham Pink (podwójne różowe kwiaty) i Dr. Malis (fioletowe kwiaty).
Kostrzewa (festuca)
Wyśmienita roślina na elegancki zielony dywan. Kostrzewa to zboża ozdobne o niebieskich liściach. Rozmiary festuka są zróżnicowane: od małych (na ogród skalny) do dużych (na rabaty, mixborders i nasadzenia z okazami). Roślina ta wyróżnia się oryginalnym kształtem i interesującym niebieskim kolorem.
Najbardziej popularna jest kostrzewa szara (glauka), która tworzy guzki gęstych szaro-niebieskich liści o wysokości do 15 cm. Odmiana Blue (Blue Far) ma czysto niebieskie liście, podczas gdy Amethystova ma szaro-niebieskie liście i tworzy większe guzy . Do ogrodu skalnego szeroko stosowana kostrzewa karłowata veliysk, odmiana Sibirsi.
Gleba dla kostrzewy jest mało urodzajna, dobrze drenująca i oświetlona słońcem.
Rozchodnik (Rozchodnik)
Ten soczysty liściasty jest bardzo popularny.Według rodzaju rozchodniki dzielą się na wyprostowane, rosnące, pełzające i ukorzeniające. Kwiaty tych pięknych liściastych roślin ozdobnych są gwiaździste, białe, żółte i różowe, zebrane w kwiatostany corymbose, wiechowate lub baldaszkowate.
Rozchodnik jest bezpretensjonalny, mrozoodporny. Służy do przykrywania gleby, skalniaków i krawężników. W naszej strefie najczęściej występują następujące odmiany rozchodników: kaustyczna, biała, grubolistna, zgięta, fałszywa. Ale to nie jest pełna lista istniejących wiecznie zielonych rozchodników.
Rozchodnik jest żrący, ma 4-8 cm wysokości, pędy wznoszące się lub leżące. Liście, mięsiste i krótkie, pokrywają pędy wegetatywne. Kwiaty są złotożółte, do 1 cm średnicy.
Rozchodnik rozmnaża się przez nasiona i sadzonki.
Paproć
Wśród paproci jest niewiele gatunków wiecznie zielonych. Jednym z nich jest multiwioślarz. Jego vai są zebrane w rozetę przypominającą lotkę. Istnieją karłowate rośliny wielorzędowe do nasadzeń okrywowych i ogrodów skalnych, są duże na rabaty i rabaty kwiatowe w zalesionych ogrodach. Podczas mrozów paproć może przemarzać, więc rozety przykrywa się torfem lub innym materiałem okrywowym, a wiosną otwiera się.
Vai tej paproci osiąga 1,2 metra długości. Liście różnych odmian są mocno lub lekko rozcięte, przypominając kształtem pióro. Odmiany różnią się wielkością i kształtem liści.
Paprocie rozmnażają się wiosną, dzieląc krzew. Należy pamiętać, że lubią gleby żyzne, dobrze przepuszczalne i preferują półcień.
Sagebrush
Piołun jest uwielbiany przez ogrodników za pierzastą srebrzystą pachnącą zieleń. Piołun ma wiele kształtów i rozmiarów. Wśród rodzajów piołunu są półkrzewy, są byliny rabatowe, piołun jest często używany jako roślina okrywowa do ogrodu skalnego. Ale nie wszystkie odmiany piołunu są wiecznie zielone.
Pierwiosnki (pierwiosnki)
Spośród wielu zimowych gatunków i odmian pierwiosnków tylko wiesiołek zachowuje zielone liście. Ale nawet wśród pierwiosnków usznych nie każdy może wytrzymać nasze zimno. Zauważono najbardziej stabilną hybrydę graniczną Aurikula, z mięsistymi, łyżeczkowatymi liśćmi i pachnącymi kwiatami na szypułkach o wysokości 10-20 cm.Kwitnienie rozpoczyna się wczesnym latem. Kwiaty tego pierwiosnka mają nie tylko przyjemny aromat, ale także zachwycają swoim pięknem i bogactwem zestawień kolorystycznych - są żółte, szaro-niebieskie, malinowo-niebieskie, czerwono-brązowo-żółte.
Udana uprawa wymaga dobrze przepuszczalnej gleby i półcienia.
Rezuha (arabis)
Urocza, bezpretensjonalna roślina okrywowa zimozielona z wieloma kwiatami na przezimowanych pędach. Kwiaty są proste, pełne, biało-różowe. Tworzą luksusowe zasłony lub są używane w skalniakach.
Rezuha doskonale rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Wymagane jest okresowe odmładzanie. Po obfitym kwitnieniu konieczne jest przycinanie wyblakłych pędów - powoduje to odrost nowych.
Gleba luźna, żyzna, osuszona, nie kwaśna jest preferowana do razuha. Roślina ta jest lekka i odporna na suszę, ale cierpi na stojące wody, a przy silnych mrozach wymaga schronienia.
Rezuha może być używany do tworzenia grup dekoracyjnych, zasłon, krawężników, zielonych „plamek” w ogrodach skalnych oraz do kotwiczenia zboczy.
Tiarella
Roślina ozdobna o wiechach o białych lub kremowo-białych spienionych kwiatach. Małe i delikatne, sadzone są na szypułkach o wysokości do 45 cm i kwitną od połowy wiosny przez cztery do sześciu tygodni, górując ponad kępami pięknych, puszystych, ostro zębatych liści. Liście sercowate, latem umiarkowanie zielone, jesienią czerwono-brązowe lub ciemnofioletowe, utrzymują się do zimy. Mogą mieć czarne smugi lub plamy, nadając im szczególne piękno. Rosnąc energicznie, tiarella tworzy uroczy dywan gruntowy o wysokości do 30-45 cm, używany do sadzenia wzdłuż krawędzi krawężników, w ogrodach skalnych lub do tworzenia efektownych aranżacji w zacienionych miejscach.Do jej uprawy wymagana jest gleba lekko kwaśna, wzbogacona w materię organiczną i umiarkowanie wilgotna.
tymianek
Pnąca liściasta roślina ozdobna o wysokości 7-10 cm; wiecznie zielony krzew karłowaty bez korzenia palowego. Pędy pełzające, gałęzie kwitnące unoszą się nad ziemią. Z biegiem czasu tworzą się gęste kępki. Liście tymianku są wąskie i podłużne, gęsto pokrywają pędy; kwiaty są małe, kwiatostany główkowate. Tymianek jest odporny na zimę i suszę. Rozmnaża się przez nasiona i dzielące krzewy.
Odmiana Creeping wyróżnia się ciekawym kształtem liści - są podłużne, eliptyczne, z długimi orzęskami wzdłuż krawędzi. Kwiatostany są zwarte, 2-3 cm długości, jasny różowo-fioletowy kolor.
Purysta
Jest to jedna z najlepszych roślin okrywowych o srebrzystych liściach. Grube, owalne i lancetowate liście są całkowicie pokryte białymi lub siwymi włoskami. W środku lata, w środku lata, w środku lata większość Chisinian ma owłosione szypułki, na których znajdują się małe fioletowe kwiaty w okółkach, które nie mają szczególnej wartości dekoracyjnej. Istnieją również odmiany nie kwitnące.
Wysokość chastetów w różnych odmianach wynosi od 10 do 45 cm.
Najpopularniejszym gatunkiem wśród ogrodników jest ucho włochate lub niedźwiedzie, które rośnie w luksusowych dużych, luźnych kępach. Skrócone pędy hibernują pod śniegiem.
Kłącze jest krótkie, słabo pełzające, system korzeniowy jest mocny.
Częściej stosuje się rozmnażanie wegetatywne: przez sadzonki, nakładanie warstw lub dzielenie krzewów.
Purysta jest mało wymagający dla gleby, ale woli luźną glebę na słońcu lub w półcieniu. Jest odporny na zimowe mrozy i nie wymaga nawet schronienia.
Ta piękna srebrzysta roślina służy do sadzenia przy krawężnikach lub w pojedynczych grupach.
Wszystkie informacje podane w tym artykule oczywiście nie podkreślają wszechstronnych właściwości zimozielonych roślin zielnych tak szczegółowo, jak to tylko możliwe, ale powinny pomóc w wyborze godnych dekoracji do ogrodu.
T. Barkhatova, kwiaciarnia
Na podstawie materiałów z Flora Price
Deytion - kwiat panny młodej
Akcja nazywana jest głównym konkurentem spirei. Krzew ten również obficie i pięknie kwitnie, osiąga wysokość 3-4 mi wyróżnia się wdziękiem. Nic dziwnego, że akcja jest wykorzystywana z przyjemnością do tworzenia żywopłotów.
Oryginalne kwiatostany działania
Opadające gałęzie krzewu pokazują jego blask.
Możesz wybrać krzew o białych kwiatach
Różowe kwiaty są przewiewne i delikatne
Roślina ta dobrze znosi półcień lub nawet cień, ale jednocześnie, gdy roślina nie ma wystarczającej ilości światła, kwitnienie nie będzie zbyt obfite i bujne. Aby uzyskać jak największy efekt dekoracyjny żywopłotu, akcja musi być sadzona na wilgotnej, luźnej i pożywnej glebie. Ponadto musi być obojętna lub zasadowa gleba kwaśna działa na ten krzew przygnębiająco. Podczas sadzenia pamiętaj o dodaniu do gleby wapna lub popiołu drzewnego, aby upewnić się, że gleba ma niską kwasowość. Odległość między krzewami w żywopłocie wynosi około 1 m, głębokość dołu do sadzenia około 50 cm.
Wyrafinowana akcja ozdobi każdy ogród
Krzew o biało-różowych kwiatach
Kwitnący krzew ozdobny
Złożony kolor akcji - róż z beżem
Działanie generalnie dobrze znosi negatywne czynniki środowiskowe. Zimą podczas mrozów pędy krzewu mogą ulec uszkodzeniu, a czasem nawet krzew częściowo zamarza. Jednak zdolność do regeneracji po działaniu jest wysoka. Ale jeśli zimy w regionie są szczególnie mroźne, rośliny można zaizolować, pokrywając krzewy folią, lutrasilem itp.
Odmiany Action dla naszych ogrodów
- Amurskaya
- Wspaniały
- Vilmorena
- Wilson
- Długolistne
- Wdzięczny
- Wielkokwiatowe
- Lemoine
- Szorstki lub w kształcie gwiazdy
Każdy krzew ozdobny będzie najlepszy w Twoim ogrodzie, jeśli będzie odpowiednio pielęgnowany.
W TYM TEMACIE
Najlepsze krzewy do ogrodu: przegląd gatunków liściastych, 35 zdjęć
Cis
Charakterystyczną cechą tych zimozielonych są płaskie, ciemnozielone igły i czerwone małe szyszki, które wyglądają jak jagody. Rośnie przez długi czas, ale z łatwością może żyć nawet 3 tysiące lat.
Doskonale znosi cień, nie lubi zagazowanego powietrza. Dobrze rośnie na luźnych glebach, dobrze znosi suszę.
Ważny! Szyszki, igły i kora cisów zawierają substancje toksyczne. W żadnym wypadku nie należy ich jeść. Po posadzeniu, pielęgnacji drzewa, dotknięciu go, pamiętaj, aby dobrze umyć ręce. Zaleca się wykluczenie kontaktu z rośliną dzieci i zwierząt domowych.
Znanych jest osiem rodzajów cisów. Najpopularniejszym jest cis jagodowy, a dziś wyhodowano wiele jego niewymiarowych odmian ozdobnych:
- „Elegantisima” - doskonała do tworzenia żywopłotów i nasadzeń grupowych, dziesięcioletnia roślina osiąga wysokość półtora metra, młode rośliny są ciekawe z biało-złotymi igłami, które z wiekiem zmieniają się w zielone z żółtą obwódką;
- „Semperia” - odmiana mrozoodporna o jasnozłotych igłach, w wieku 10 lat dorasta do zaledwie 50 cm;
- "Poziomy" - korona tego cisa rośnie bardzo szeroko, osiąga wysokość zaledwie 1 metra, igły są jasnozielone;
- "Waszyngton" - ma piękne zakrzywione zielone igły ze złotą obwódką.
Cis dobrze znosi cięcie i przycinanie, dlatego nadaje się do tworzenia ozdobnej korony.
