Płaczący modrzew i inne płaczące drzewa do ogrodu

W ostatnich latach coraz większą popularność w projektowaniu krajobrazu zyskują drzewa standardowe sadzone w symetrycznych kompozycjach lub w zygzak.

Jaka jest istota rośliny o tej formie? Jak zrobić standardowe drzewo własnymi rękami? Jakich materiałów do sadzenia użyć? Jakie są tajemnice ich uprawy i opieki? Dowiedzmy Się.

Opis gatunku

Drzewo łodygowe to roślina o długim pniu, którego wierzchołek zdobi puszysta kulista korona lub opadające liście. Takie nasadzenia wyglądają oryginalnie i efektownie.

Drzewa standardowe różnią się wielkością i wysokością. Zwykle ich długość waha się od stu pięćdziesięciu do dwustu pięćdziesięciu centymetrów.

Oprócz atrakcyjnego estetycznego wyglądu mają inne zalety i korzyści:

• oszczędność miejsca;
• ułatwiać zbiory;
• przyczyniają się do wygodnej obsługi.

Podstawowe formy

Jak wyhodować standardowe drzewo na osobistej działce? Nie jest to trudne. Najważniejsze jest, aby zdecydować o wyborze formy.

Po pojawieniu się korony standardowe rośliny dzielą się na:

Drzewa płaczące to wierzba, jarzębina, wiąz, niektóre gatunki jabłoni, a także krzewy pełzające: róża pnąca, jałowiec, irga.

W większości przypadków rośliny te są sztucznie szczepione, aby ich gałęzie opadały. Może to nastąpić pionowo, po łuku, pod ostrym kątem lub w kształcie parasola.

Sferyczne kształty obejmują klony, akację, modrzew, tuję i inne.

Istnieje kilka sposobów tworzenia standardowego drzewa - przez szczepienie i przycinanie. Porozmawiajmy bardziej szczegółowo o tych dwóch metodach.

W międzyczasie poznajmy ogólne zasady sadzenia odpowiedniej sadzonki.

Jasna oryginalność

Za pomocą krzewów jałowca możesz tworzyć różnorodne kształty na swojej osobistej działce.

Modrzew japoński jest bardzo popularny. Opadanie liści nieodłącznie związane z igłami iglastymi nie zmniejsza jego popularności. Gładkie poziome gałęzie i wielokątny pień modrzewia ułatwiają formowanie go w kulkę. Pomimo warunku zachowania odległości 3-4 m od łodygi modrzewia, żaden profesjonalny projektant nie przegapi możliwości udekorowania terenu jasnymi odcieniami kwiatów z innymi łodygami.

Przed sadzeniem

Powyżej określiliśmy, które gatunki roślin najlepiej pasują do standardowych drzew i krzewów. Teraz dowiedzmy się, jak wybrać odpowiednią sadzonkę.

Przede wszystkim pień rośliny powinien być prosty i równy. Pamiętaj: jeśli na materiale do sadzenia zostaną znalezione sęki i zakręty, to w procesie wzrostu nigdzie nie pójdą, co oznacza, że ​​drzewo straci swoją oryginalność i atrakcyjność.

Ponadto przy wyborze sadzonek należy zwrócić uwagę na zdrowy wygląd kory i systemu korzeniowego.

I jeszcze jedno - zaraz po posadzeniu młode drzewo potrzebuje wsparcia. Przymocuj jego kufer wraz z umieszczonym obok drewnianym kołkiem.

Płaczące drzewa do ogrodu

Ponad sto lat temu płaczące rośliny stały się popularne w ogrodach Europy i Wschodu.Czasami kształt płaczącej korony jest tworzony przez naturę, a czasami jest wykonywany w ten sposób przez cięcie lub sztuczne formowanie w szkółkach.

Krzew lub wierzba płacząca

Kwitnące drzewa i krzewy ozdobne do ogrodu

Znanych jest ponad 600 gatunków wierzby, wśród których występują formy drzewiaste i krzewy. Wszystkie mają wąskie, długie liście, przezroczystą elastyczną koronę. Gałęzie wierzby są cienkie i lekko spiczaste. Większość przedstawicieli nie rośnie wyżej niż 15 m, ale są też giganci do 40 m.

Wierzby i krzewy

Często pojawia się pytanie, czy wierzba jest krzewem, czy drzewem. Spór o to, czy wierzba jest krzewem czy drzewem, zdaniem biologów rozstrzygnięty na korzyść wersji, w której zachodzą obie formy. Na północy Rosji wierzba krzewiasta jest szeroko rozpowszechniona, skutecznie przeciwstawiając się surowym zimom. Wyjątkowa bezpretensjonalność gleby pozwala jej rosnąć wszędzie.

Uwaga! Znanych jest ponad 300 odmian wierzby płaczącej. Jego pędy opadają pięknymi falami, które wyglądają bardzo korzystnie na każdym zbiorniku wodnym. Odmiany karłowate są z powodzeniem wykorzystywane do projektowania ogrodów skalnych, tworzenia żywopłotów.

Płacząca wierzba krzewiasta na brzegu zbiornika

Płaczący cyprys

Roślina pochodzi z Chin, ale świetnie czuje się w centralnej Rosji. W zależności od odmiany, z biegiem lat jej wysokość może sięgać 20-40 m. Kaskadowe cienkie pędy pokryte są łuskowatymi liśćmi. Podobnie jak inne drzewa iglaste doskonale leczy powietrze, niewymagając zanieczyszczenia gleby i gazów atmosfery.

Płaczące gałęzie cyprysów

Płaczące krzewy

Przy pomocy szczepienia w centrach ogrodniczych powstają bardzo ciekawe formy znanych roślin. W ten sposób pozyskiwano płaczące jesiony, jarzębiny i brzozy. Ich pąki są zaszczepione tak, aby wyrastające z nich pędy rosły w kierunku do dołu, a nie do góry (jak to określa natura). Zewnętrznie takie krzewy bardzo przypominają wierzbę płaczącą i wyglądają bardzo efektownie w ogrodzie.

Płaczący popiół

Płacząca jarzębina

Jarzębina pospolita (łac.Sorbus aucuparia) to silnie rosnące owoce, które osiągają wysokość do 12 m. Szaro-czerwone nagie pędy wraz z dojrzałymi kiściami czerwonych jagód bardzo pięknie prezentują się na tle pokrytego zimą śniegiem ogrodu, nadając mu tradycyjny rosyjski smak. Jeśli nadasz koronie nietypowy kształt za pomocą odwrotnego przeszczepu, możesz uzyskać bardzo interesujący efekt.

Ważny! Kochające światło płaczące drzewo najlepiej prezentuje się na rozległych polanach.

Płacząca jarzębina

Płaczący popiół

Zwykle w warunkach naturalnych jesiony dorastają do 35 m. Ich równe, ale niezbyt grube pnie harmonijnie łączą się z lekką, szerokokątną, przezroczystą koroną. Zwykle pędy jesionu są wygięte w łuk. Za pomocą szczepienia są skierowane w dół, uzyskując bardzo dekoracyjny efekt, ale znacznie krótszy.

Płaczący jesion to prawdziwy żywy namiot, pod którego baldachimem dzieci uwielbiają się bawić. Latem daje doskonały cień. Początkowo po szczepieniu gałęzie rosną poziomo, ale później nadal zawijają się w dół w łukach. Na zewnątrz płaczący jesion, który latał na zimę, przypomina parasol. Można go sadzić na otwartej przestrzeni iw półcieniu.

Uwaga! Popiół jest mało wymagający dla składu gleby, ale preferuje stabilną wilgotność.

Płacząca brzoza

Drzewo liściaste jest bardzo powszechne w strefie klimatu umiarkowanego. Prawie wszystkie gatunki są wysokie, osiągają wysokość 30-45 m, a obwód pnia dochodzi do 150 cm, w nasadzeniach grupowych pięknie prezentuje się dzięki koronkowej zielonej koronie i białawemu (srebrnemu lub białemu) odcieniu kory. System korzeniowy jest potężny, zapewniając drzewu wilgoć podczas najcięższej suszy.

Koronę płaczącą podaje się brzozom w zwykły sposób - przez przeszczep odwrotny. Takie drzewa wyglądają bardzo korzystnie obok altan, zbiorników wodnych.Najlepiej sadzić w dobrze oświetlonym miejscu, aby uniknąć rozciągania korony i brzydkiej deformacji. Kultura jest bardzo bezpretensjonalna dla składu gleby.

Płacząca brzoza

Metoda pierwsza: przycinanie

Ta metoda zapewnia stopniowe tworzenie się standardowego drzewa poprzez odcinanie bocznych pędów i gałęzi. Chociaż proces ten może być czasochłonny, efekt końcowy będzie niesamowity i przekroczy Twoje oczekiwania.

Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest monitorowanie wzrostu pędów bocznych i usuwanie ich w odpowiednim czasie. Gdy tylko posadzone drzewo osiągnie wymaganą wysokość (zwykle około półtora do dwóch metrów), należy odciąć jego wierzchołek. Od tego momentu koronę trzeba będzie przypinać za pomocą młodych pędów.

Ta procedura jest pracochłonna i żmudna, ponieważ zaleca się odczekać miesiąc między każdym uszczypnięciem. Ponadto do już podzielonych pędów trzeba będzie dodać nowe pędy.

Nie powinieneś jednak bać się trudności. Wynik jest tego wart.

Jak możesz wyhodować standardowe drzewo własnymi rękami za pomocą szczepienia? Zostanie to omówione poniżej.

Najłatwiejszy sposób na piękny trawnik przed domem

Oczywiście widziałeś idealny trawnik na filmach, w alejce i być może na trawniku sąsiada. Ci, którzy przynajmniej raz próbowali wyhodować zielony teren na swojej stronie, bez wątpienia powiedzą, że to ogromna praca. Trawnik wymaga starannego sadzenia, pielęgnacji, nawożenia, podlewania. Jednak tylko niedoświadczeni ogrodnicy tak uważają, profesjonaliści od dawna wiedzą o innowacyjnym narzędziu - płynny trawnik AquaGrazz

.

Rozważ kilka pospolitych gatunków roślin, których kształtem jest łodyga.

Pieczęć róż

Róże stały się dziś dość powszechne w dekoracji ogrodów. W wystroju ogrodu można zastosować zarówno standardowe krzewy rabatowe, jak i róże okrywowe, które wymagają podparcia. Odmiany róż pnących z rodzaju kaskadowego są doskonałym rozwiązaniem do tworzenia kształtu pnia. A róże w projektowaniu krajobrazu uzupełnią każdą roślinność parkową. Ten rodzaj róży, podobnie jak Austin, jest dość często spotykany w kompozycjach ogrodowych.

Austin to nowa odmiana róży. Stała się poszukiwana w Anglii około lat 80. XX wieku. Cechą charakterystyczną róży Austin jest niezawodność, stabilność wzrostu, długie kwitnienie i wszechstronność zastosowania w parku i innych kompozycjach. Austin potrzebuje maksymalnej pielęgnacji, a jednocześnie z łatwością zmieści się w ogrodowych kompozycjach.

Na podstawie tego, jakiego rodzaju róże zostały użyte do stworzenia kompozycji w projektowaniu krajobrazu, można uzyskać zarówno najdokładniejsze i jednocześnie dość niskie, jak i duże odmiany, które wznoszą się nad trawnikami na wysokość około dwóch metrów. Odmiany pnące posłużą do wytworzenia dużych łodyg, porównywalnych wielkością z małymi drzewami liściastymi, przy czym róże w projektowaniu krajobrazu są oryginalne i modne.

Ważna zasada: śledzenie standardowych odmian róż w projektowaniu krajobrazu nie jest tak trudne, a róże kaskadowe również mają tutaj wyraźną przewagę - coroczne przycinanie tych odmian, zamiast tworzenia prawie pełnoprawnych z trudną pielęgnacją, jest zastąpione przez selektywne przycinanie pędu.

Rododendrony stemplowe

Jedną z najbardziej uderzających dekoracji ogrodowych są rododendrony w niewoli, które wkradają się do wyobraźni swoimi charakterystycznymi cechami - nienaganną jasną kolorystyką, a te cechy osiągają perfekcję w pędach. Żywa różnorodność kolorów, nieskazitelny rozkwit, liście ukryte w maju.

Jeśli wiele odmian róż w postaci łodygi wygląda jak chmury powietrza na poniższym filmie, to powstają one w postaci wiszących chmur na podłożu liściastym - ogromnym, luksusowym i wdzięcznym. Dzięki niezwykłemu rozgałęzieniu nie wyglądają jak idealna kula, jednak wspaniałe kwitnienie doskonale to rekompensuje.Te pnące rododendrony muszą być przez cały czas chronione zarówno przed jasnymi promieniami słońca, jak i ulewnymi opadami deszczu, strząsającymi wodę z gałęzi.

Krzew pręcikowy

Zastanów się nad ważnym niuansem - najlepsze odmiany do sadzenia pnia to rododendrony Yasiman i wszelkie odmiany uzyskane na podstawie krzyżowania, które są obecnie tworzone na ich podstawie.

Do formowania łodygi używa się również głogu i oczaru wirginijskiego. Te rośliny są bezpretensjonalne, ale nie mniej kolorowe, szczególnie podczas kwitnienia. Na zdjęciu kwitnący głóg.

Zdobycie pnia za pomocą formy

Dla osoby, która jest daleko od prac ogrodniczych, najłatwiej jest rozpocząć tworzenie pni od uformowania pnia i jednocześnie nie przycinania korony. Ta metoda wymaga dużo pracy, ale wynik będzie znacznie lepszy niż to, czego się spodziewałeś. Proces tworzenia pnia może zająć dużo czasu.

Ważny punkt: aby stworzyć roślinę w postaci pnia, ważne jest, aby wybrać odpowiednią młodą sadzonkę. Materiał do sadzenia należy kupować tak równomiernie, jak to możliwe, bez sęków.

Róża standardowa

Zastanówmy się, jak zdobyć łodygę:

1. Po posadzeniu rośliny pień należy przywiązać do stojących pionowo wsporników - kołka wykonanego z drewna lub metalu wbitego w ziemię.
2. Następnie, gdy dorastasz, musisz przywiązać wyrośniętą górę do specjalnego wspornika i lepiej odciąć wszystkie pędy po bokach.
3. Tę procedurę należy powtarzać tyle razy, aż roślina w parku osiągnie żądaną wysokość.
4. Dopiero w tym momencie należy uszczypnąć pęd u góry, aby korona już zaczęła rosnąć.
5. Dość szybko młode pędy zaczną rosnąć w pobliżu miejsca uszczypnięcia, które w miarę wzrostu będzie również wymagało uszczypnięcia. Wtedy otrzymasz puszystą i jednocześnie dość gęstą koronę.

Pielęgnacja standardowych roślin

Co dziwne, krzewy ogrodowe w postaci pnia wymagają szczególnej pielęgnacji. Ze względu na to, że środkowa część łodygi tej odmiany jest odsłonięta, a korona znajduje się w dużej odległości od powierzchni gleby, prawie wszystkie uprawy, które powstały w tak nietypowy sposób, są dość wrażliwe na prądy zimnego powietrza i zmiany temperatury.

23 września 2020, 06:45

Ostatnio standardowe rośliny stają się coraz bardziej modne. Ich główną cechą jest długi, równy pień bez jednej gałęzi, zakończony bujną koroną. W ten sposób można nie tylko nadać drzewom oryginalny kształt, ale także podnieść krzewy, nadając im niecodzienny wygląd. Drzewo na pniu będzie dobrze pasować do wszystkich surowych lub odwrotnie, ultranowoczesnych form projektowania krajobrazu.

Metoda druga: szczepienie

Metoda przeszczepu (lub przeszczepu) jest znacznie bardziej skomplikowana niż metoda przycinania, ale wyniki manipulacji będą widoczne w ciągu kilku miesięcy. Co jest do tego potrzebne?

Przede wszystkim musisz wziąć dwie sadzonki, z których jedna będzie odgrywać rolę podkładki (lub pnia), a druga - rolę zarodka (z którego uformuje się korona).

Szczepy najlepiej zbierać jesienią. Aby to zrobić, młode pędy (o grubości jednego centymetra i długości do pół metra) są wycinane z drzewa owocowego, pakowane w folię, owijane gałęziami iglastymi i zakopywane. Takie działania pomogą sadzonkom zachować niezbędną energię do zaszczepienia w nowym miejscu i późniejszego rozwoju.

Najlepiej posadzić dwie takie same uprawy. Czasami wykorzystuje się do tego rośliny pokrewne (np. Gruszka i jarzębina), dzięki czemu drzewa szybciej zaczynają owocować.

Sadzenie i pielęgnacja drzew iglastych

Po rozważeniu odmian roślin standardowych zapoznamy się ze sposobem sadzenia pni drzew iglastych. Kupując roślinę w szkółce, warunkiem koniecznym jest zapamiętanie lokalizacji punktów kardynalnych. Warto zawiązać wstążkę na gałęzi po południowej stronie drzewa, aby zachować tę pozycję podczas sadzenia w ziemi na swoim terenie.Obserwując ten warunek, można przyspieszyć adaptację rośliny do nowego miejsca.

Głębokość sadzenia powinna odpowiadać wysokości uformowanego systemu korzeniowego z marginesem 15-20 cm Podkładka przygotowywana jest tak, aby tworzyła poduszkę denną składającą się z mieszanych trocin iglastych i piasku rzecznego w stosunku 2: 1. Ta poduszka może być również dodana do bocznych krawędzi korzeni. Na wierzchu posypuje się czarną ziemię w celu zagęszczenia i odżywienia. Ostrożna dbałość o podlewanie (po wyschnięciu gleba musi być zwilżona, ale nie wylewana) pomoże szybko zakorzenić się pnia drzew iglastych. Nie zapomnij zakryć korony efedry na zimę, aby nie naświetlać delikatnych igieł i nie przecinać krawędzi gałęzi słońcem.

Najważniejsze cechy szczepienia

Jakich zasad należy przestrzegać, aby wyhodować piękne drzewko standardowe, miłe dla oka i harmonijnie wpisujące się w projekt? Oto krótki przewodnik krok po kroku:

1. Rozwiń podstawę (lub łodygę). Młoda sadzonka jest przywiązana do podpory i może rozwinąć się do określonej wysokości.
2. Weź zdrową łodygę z dwoma do czterech żywych pąków.
3. Nad górnym pączkiem cięcia (zrazu) wykonaj ukośne cięcie, aw dolnej części za pomocą dwóch plasterków utwórz rodzaj klina.
4. Za pomocą spiczastego odcinka (klin) ostrożnie włóż zraz do łodygi, aby nie uszkodzić tego ostatniego.
5. Potraktuj skrzyżowanie boiskiem ogrodowym i zawiąż je plastikową opaską lub taśmą elektryczną, którą z czasem można zmienić na nowe, a po roku można ją całkowicie usunąć.
6. Po miesiącu łodyga powinna się zakorzenić, a na niej pojawią się nowe pąki. Wkrótce uformują się świeżo upieczone pędy, a gdy tylko wyrosną na dwadzieścia centymetrów, należy je prawidłowo uszczypnąć.

Szczepienia należy manipulować wiosną, przy suchej, słonecznej pogodzie, aby nie doprowadzić do przedostania się bakterii, grzybów lub infekcji do węzła.

Fryzura

Tuja doskonale znosi strzyżenie. Stymuluje to wzrost młodych pędów, w wyniku czego korona staje się grubsza i puszysta.

• regularna korekta zwartego kształtu korony;

• usuwanie pędów korzeniowych i pędów standardowych;
• w razie potrzeby sanitarne przycinanie suchych, uszkodzonych gałęzi.

Tuja na pniu FOTO Szkółka roślin Nature Priroda

Uprawa standardowych krzewów

Bardzo popularne jest tworzenie łodygi z roślin krzewiastych. Ułatwia to utrzymanie plonów ogrodniczych, a także przyczynia się do wygodnego zbioru.

Istnieją dwa sposoby tworzenia standardowego krzewu, takiego jak drzewo, przez szczepienie lub przycinanie. Należy jednak pamiętać, że takie niezwykłe krzewy wymagają stałego wsparcia, ponieważ nawet zwykłe podmuchy wiatru mogą łamać cienkie, długie gałęzie. Dlatego zaleca się przywiązanie każdego pędu do drewnianego lub metalowego kołka.

Jakie rośliny ogrodnicze można wykorzystać do formowania standardowych krzewów? Przede wszystkim są to maliny, porzeczki, agrest, irga i inne.

Porozmawiajmy pokrótce o standardowych malinach.

Krzew malinowy w formie pnia

Standardowe drzewo malinowe, w przeciwieństwie do innych krewnych, nie potrzebuje wsparcia. Pod ciężarem słodkich zbiorów jego gałęzie mogą się zginać, ale nie pękać. Taka roślina może osiągnąć dwa metry wysokości, ale nadal nie można jej nazwać pełnoprawnym drzewem. Malina standardowa to sztucznie wyhodowany krzew o kształcie drzewa.

Jak to zrobić?

W początkowej fazie wszystkie gałęzie owocujące należy usunąć, a górną część młodego pędu przypiąć.

Jeśli nie chcesz majstrować przy tworzeniu krzewu malinowego, możesz kupić już szczepione standardowe drzewo, ale należy to zrobić nie na rynku, ale w szkółkach, sklepach ogrodniczych lub z rąk - kiedy widzisz krzewy mateczne, z których zostanie wycięte cięcie.

Jak dbać o maliny standardowe?

Sadzenie „drzewa malinowego”

Przede wszystkim maliny należy posadzić prawidłowo. W tym celu stosuje się dobrze nawożoną glebę. Miejsce wybierane jest wilgotne, lekko zacienione, bez przeciągów i wód gruntowych.

Krzewy sadzi się blisko siebie, najlepiej metr od ogrodzenia, po jego południowej stronie.

Nie zaleca się umieszczania tej rośliny jagodowej wśród drzew owocowych lub obok upraw ogrodowych, takich jak pomidory i ziemniaki.

Sposób sadzenia malin standardowych jest bardzo nietypowy. Oto orientacyjna zasada działania:

1. Wykop głęboki rów, na dnie którego umieść humus, torf, kompost, popiół i inne mineralne nawozy.
2. Przykryj nawozy ziemią.
3. Przygotuj dół dla każdego pędu: w odległości jednego metra uformuj komórki o średnicy 40 na 15 cm i ułóż je łupkiem.
4. Sadzonki malin przyciąć na wysokość czterdziestu centymetrów i posadzić w komórkach. System korzeniowy należy pogłębić o cztery centymetry.
5. Krzewy należy podlewać co 2-3 dni wodą z użyciem płynnych nawozów.

Malina standardowa to niezwykle smaczna jagoda o dużych rozmiarach. Przy odpowiedniej, dobrej pielęgnacji jej plony w sezonie mogą osiągnąć dwa kilogramy z krzewu.

Zalety drzew standardowych

Jak widać, standardowe drzewo to nie tylko dekoracyjny element projektowania ogrodnictwa krajobrazowego. Jest to bardzo łatwa w uprawie i troskliwa kultura, którą można stworzyć własnymi rękami, bez używania drogich lub trudnych do znalezienia narzędzi i metod.

Warto włożyć tylko trochę wysiłku i umiejętności, a wtedy Twoje standardowe drzewo z pewnością zachwyci Cię spektakularnym wyglądem, nietuzinkowym designem i dużymi smacznymi owocami.

Ostatnio coraz większą popularność w projektowaniu krajobrazu zyskują rośliny w postaci pnia. Wyglądają bardzo efektownie i oryginalnie. Ale nie wszyscy wiedzą, czym jest łodyga. Roślina na pniu to roślina, która ma równy pień, bez zbędnych gałęzi, wyglądającą jak patyk wbity w ziemię, a nad opadające liście lub puszystą koronę w kształcie kuli.

Bardzo pięknie prezentują się kwitnące gatunki drzew i krzewów standardowych. Ten kształt można uzyskać za pomocą dwóch metod: szczepienia na równym pniu, na którym nie ma pędów bocznych, oraz specjalną fryzurą.

Wielobarwność pnia iglastego

W pniu występują również drzewa iglaste, takie jak:

Biorąc pod uwagę ogrom Rosji, możemy spokojnie mówić o łatwym sposobie stemplowania drzew iglastych. Możliwość stworzenia nietuzinkowego wyglądu Twojej witryny osiąga się poprzez hodowanie wiecznie zielonych drzew w formie pnia.

Ulubiona przez wszystkich choinka z kolczastymi igłami umieszczonymi blisko siebie tworzy puszyste gałęzie. Niesamowitą urodę drzewo osiąga wiosną, w okresie odrastania młodych, miękkich, zielonych pędów. Istniejące odmiany kłującego świerku, świerka orientalnego i świerka kanadyjskiego (szarego) są uważane za karłowate o powolnym wzroście. Ta jakość to pierwszy plus, drugi to dobra odporność na zimno, a trzeci to łatwość obróbki i cięcia. W święta sylwestrowe takie drzewa są ozdobione girlandami, co tworzy bajeczną atmosferę wokół domu.

Jakie są standardowe rośliny?

Standardowe rośliny mogą mieć różną wysokość, chociaż zwykle wahają się od półtora do dwóch i pół metra. Czasami jednak zdarzają się okazy, które mogą osiągnąć wysokość do pięciu metrów. Tego typu rośliny atrakcyjny o każdej porze roku - od najwcześniejszej wiosny do późnej jesieni. Latem drzewa i krzewy kwitną wspaniałymi kwiatami i owocami.

Oprócz wyjątkowego piękna drzewa te mają swoje własne Zalety:

• mogą pomóc zaoszczędzić miejsce dzięki zwartej koronie;
• kręgi tułowia są łatwiejsze w obsłudze;
• łatwiej jest zbierać ze standardowych krzewów z jagodami.

Niektóre z najpowszechniejszych form drzew standardowych to płacz... Należą do nich jarzębina płacząca, wierzba kozia, odmiany jabłoni z wiszącymi pędami, wiąz i wiele innych.

Rośliny z takimi pędami występowały w naturze lub były sztucznie hodowane. Kiedy rośliny są szczepione w dolnej części podkładki, sadzonki uzyskuje się z pełzającymi gałęziami. A jeśli szczepienie przeprowadza się na wysokim pniu, na drzewie powstaje penetrująca korona. Zwyczajowo rozróżnia się cztery rodzaje gałęzi penetrujących:

• refleks - następuje wzrost pędów pionowo w dół, podobny do płaczącego wiązu;
• odwrotnie - obserwuje się wzrost pędów w dół łuku;
• wahadło lub forma płaczu, to znaczy, gdy gałęzie zwisają pod kątem trzydziestu lub sześćdziesięciu stopni;
• Parasol - o podobnym kształcie drzewo ma zakrzywione pędy, z których część można skierować poziomo, a część lekko w górę. Przykładem jest jabłoń w kształcie parasola.

Jałowiec dauryjski (Juniperus davurica)

Rośnie naturalnie na Dalekim Wschodzie, we wschodniej Syberii, na północy Mongolii i Chinach. Krzew wolno rosnący o rosnących gałęziach, wysokość do 0,5-1 m. Igły są igiełkowate, na końcach pędów łuskowate, latem jasnozielone, zimą brązowieją.

Okrągłe szyszki o średnicy 5-6 mm, ciemnoniebieskie z niebieskawym nalotem. Zimotrwalosc jest wysoka. Rzadko w kulturze.

Juniper Daurian Leningrad

Najbardziej znana odmiana jałowca dauryjskiego. Igły są zielone, a zimą oliwkowo-brązowe.

Jak zrobić łodygę, formując roślinę

Najłatwiejszym sposobem wykonania łodygi jest kształtować wymagany rodzaj korony. Jest dostępny nawet dla niedoświadczonych ogrodników, którzy zdecydowali się na standardowe drzewo. Zgodnie z tą metodą konieczne jest ścinanie bocznych pędów pnia, co może zająć więcej czasu. Jednak wynik będzie niezwykły i przekroczy wszelkie oczekiwania.

Aby zrobić takie drzewo własnymi rękami, powinieneś przestrzegać kilku prostych zasad:

• sadzonka do sadzenia musi być prawidłowo dobrana i mieć gładki, równy pień;
• po posadzeniu rośliny konieczne jest przywiązanie jej do metalowego kołka;
• oprócz wzrostu wierzchołek drzewa jest dalej przywiązany do podpory, aż do osiągnięcia wymaganej wysokości;
• po osiągnięciu wymaganej wysokości górę należy przypiąć.

Po wykonaniu tych prostych czynności i uszczypnięciu wierzchołka drzewa, pędy boczne zaczną rosnąć. Zwykle nie czekają długo. Młode pędy również muszą zacząć szczypać. W ten sposób w pobliżu drzewa zacznie się tworzyć puszysta korona.

Zdobycie pnia za pomocą kształtowania

Najłatwiejszym sposobem, jeśli jesteś osobą daleka od ogrodniczych rozkoszy, jest próba stworzenia łodygi poprzez ukształtowanie pnia i przycięcie korony. Ta metoda będzie wymagała znacznej ilości czasu, ale wynik spełni najśmielsze oczekiwania.

Proces formowania pnia może zająć dużo czasu.

Aby zrealizować ten pomysł, ważne jest, aby wybrać odpowiednią młodą sadzonkę. Materiał do sadzenia powinien być jak najbardziej równy, bez sęków. Zaraz po wylądowaniu jego pień przywiązuje się do pionowego wspornika - drewnianego lub metalowego kołka wbitego w ziemię.

Ponadto, gdy rośnie, konieczne jest przywiązanie rosnącego wierzchołka do podpory i bezlitosne usunięcie wszystkich bocznych pędów. Ta procedura trwa, aż łodyga osiągnie żądaną wysokość. Dopiero wtedy możesz uszczypnąć wierzchołkowy pęd, aby korona zaczęła rosnąć. Bardzo szybko młode pędy zaczną pojawiać się w pobliżu miejsca uszczypnięcia, które w miarę wzrostu należy również uszczypnąć. Wtedy korona okaże się gruba i puszysta.

Roślinę stemplować przez szczepienie

Zaszczepić - to kolejny sposób na otrzymanie pięknego standardowego drzewa. Jednak ta metoda będzie nieco bardziej skomplikowana niż pierwsza. Ta procedura będzie wymagać dwóch sadzonek. Pierwsza to podkładka, która będzie pełniła rolę łodygi, a druga to zraz - z którego ostatecznie uformuje się korona.

Aby łodyga odniosła sukces, musisz najpierw zdecydować o sadzonce, która posłuży jako zapas. Najczęściej używane to samo przez kulturę roślinną, ale stado musi być silniejsze genetycznie. Na przykład różę można zaszczepić na biodrze róży, odmianę płaczącego wiązu na szorstkiej itp.

Jedną z najłatwiejszych metod szczepienia jest sadzenie dwóch takich samych roślin. Istnieje jednak i bardziej złożony - kiedy szczepione są pokrewne rośliny, ale jednocześnie ich różne typy. Na przykład łodyga jest wykonana z jarzębiny, a gruszki są szczepione i tym podobne. Należy zauważyć, że takie gruszki zaczynają owocować kilka lat wcześniej, czyli już 2-3 lata po posadzeniu.

Aby otrzymać standardowe drzewo, należy również przestrzegać kilku zasad. W rezultacie otrzymasz wspaniałe drzewo i na pewno ozdobisz projekt krajobrazu:

• Przede wszystkim musisz wyhodować łodygę. Odbywa się to w taki sam sposób, jak podczas formowania korony, to znaczy sadzonka jest wiązana i rośnie do określonej wysokości.
• Następnie nadszedł czas, aby przeszczepić roślinę. Aby to zrobić, weź łodygę odpowiednią dla kultury. Potrzebuje trzech lub czterech żywych nerek. Lepiej to zrobić w kwietniu.
• W tym czasie na zrazie wykonuje się ukośne cięcie nad górną nerką. A w dolnej części zrazu musisz uformować klin za pomocą dwóch plasterków.
• Klin, który się w rezultacie okazał, należy włożyć do łodygi. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby sama łodyga nie została uszkodzona. Miejsce, w którym łączą się obie rośliny, należy zawiązać taśmą z tworzywa sztucznego; aby uniknąć gnicia, roślinę w miejscu cięcia traktuje się boiskiem ogrodowym.
• Po około miesiącu łodyga powinna się zakorzenić i obudzić się na niej pierwsze pąki. W przyszłości zaczną się z nich rozwijać młode pędy. Te pędy wymagają staranniejszej pielęgnacji, ponieważ należy je uszczypnąć na czas. Drzewo na pniu pod koniec drugiego sezonu będzie wyglądać pięknie i w pełni ukształtowane. A zrobienie standardowego drzewa własnymi rękami wcale nie jest trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. A projektowanie krajobrazu tylko na tym skorzysta.

Płaczące liściaste liściaste zdrewniałe ze sztuczną koroną

Wybór form wahadełek wykonanych przez człowieka jest znacznie bogatszy. Często pojedyncza gałąź, wyraźnie pochylona, ​​znaleziona w naturze, w żłobku, staje się protoplastą nowej formy płaczu.

Płacząca brzoskwinia ozdobna, fot. Autorka

Formy wahadłowe, często szczepione na łodydze, stają się zwarte i bardziej wyraziste.

Płacząca jabłoń, wygląd i pędy kwitnące, fot. Autorka

Z nasionami pobranymi z tych form nie można w przyszłości uzyskać płaczącego drzewa. Powstają w szkółkach poprzez szczepienie na łodydze z rączką, nerce (oku). Miejsce zaszczepienia jest na początku dobrze widoczne (zwykle jest pokryte parafiną).

W obecności podkładki-łodygi i gałązek zrazu (tego samego typu) mieszkańcy lata mogą samodzielnie kształtować wahadło. Początkowo drzewo będzie niskie (wysokość pnia podkładki, na której wykonano przeszczep), ale z czasem łodyga lekko uniesie się do góry, a płacząca korona stanie się szersza.

Wierzba kozia 'Kilmarnock'

Miniaturowe drzewo na pniu z wiszącymi żółto-brązowymi pędami.

Wierzba kozia 'Kilmarnock', wygląd. Ona jest w rozkwicie. Zdjęcie ze strony limecross.co.uk
Wierzba kozia 'Kilmarnock' (Salix caprea 'Kilmarnock') 1,5-2 m wysokości i do 2 m szerokości; szczególnie ozdobny w kwietniu-maju, pokryty złotymi kolczykami.

Wierzba purpurowa 'Pendula'

Wdzięczna wierzba z płynącymi gałęziami.

Fioletowa wierzba płacząca, wygląd. Zbliżenie na jej pędy.
Wierzba płacząca (Salix purpurea 'Pendula') czaruje długimi cienkimi gałęziami z jasnozielonymi (niebieskawymi poniżej) liśćmi.

Willow 'Erythroflexuosa'

Ozdobna forma o złożonej nazwie jest często sprzedawana jako wierzba Matsudana.

Willow 'Erythroflexuosa'. Zdjęcie strony.
Willow (S. „Erythroflexuosa”, syn. S. „Golden Curls”, S. matsudana „Tortuosa Aureopendula”) - rozłożyste drzewo o wysokości 5 mi szerokości z łukowatymi pędami (młode są pomarańczowo-żółte).

Tworzenie się pnia na krzewach

Nie tylko drzewa są formowane w pnie.Stają się coraz bardziej powszechne standardowe tulejetakie jak porzeczki, agrest, irga i inne owocujące rośliny ogrodowe. Ta popularność jest zrozumiała. Takie rośliny są łatwiejsze w pielęgnacji, zbieraniu itp.

Porzeczki standardowe, agrest i inne krzewy, podobnie jak inne drzewa, uzyskuje się na dwa sposoby: usunięcie pędów bocznych i uformowanie korony lub przez szczepienie.

Możesz łatwo przekształcić zwykły krzew porzeczki lub inny ogrodowy krzew jagodowy za pomocą szczepienia. Odbywa się to wczesną wiosną, kiedy zaczyna się aktywny przepływ soków. Świetnie nadaje się jako wywar do porzeczek złoty porzeczka.

Może również działać na agrest. Wszystko inne dzieje się w taki sam sposób, jak szczepienie na drzewach. Skrzyżowanie rośliny jest owinięte folią. Po chwili na zrazie zaczną pojawiać się pąki i rozpocznie się wzrost pędów. W tej chwili film nie jest już potrzebny. Po usunięciu folii powstały krzak należy zabezpieczyć.

Muszę powiedzieć, że ani porzeczki, ani agrest w postaci standardowego drzewa nie mogą rosnąć bez obsługuje... Silne podmuchy wiatru mogą z łatwością zerwać nowe niezwykłe krzaki. Podporą mogą być drewniane kołki lub metalowe pręty. Niestety taka interwencja jest niezbędna przy uprawie standardowych porzeczek. W następnym sezonie drzewo da do smaku pierwsze owoce ze standardowego krzewu, które zwykle mają niewielkie różnice smakowe i większy kształt.

Topiary: ważne niuanse

Do podstawowych prac najlepiej używać nożyce ogrodowe o napędzie mechanicznym... Przeznaczone są do przycinania suchych i grubych gałęzi. Do wykończenia, gdy pozostaje tylko poprawienie niektórych szczegółów lub do młodych tuje z delikatnymi pędami, użyj nożyczki proste bez napędu.

Kształt topiary musi być stale utrzymywany. Nie zalecamy rozpoczynania fryzury kręconej, jeśli planujesz ją raz przyciąć i zapomnieć o tym do końca sezonu. W rzeczywistości bez ciągłej regulacji krzew powróci do swojego pierwotnego kształtu pod koniec lata - nie będzie śladu przycinania topiary.

Czas strzyżenia Tui - od końca maja do końca września... Jeśli później wykonasz cięcie topiary drzew iglastych, nie będą one miały czasu na przywrócenie i zwiększenie ilości zielonej masy wystarczającej do normalnego zimowania.

Do topiary używa się bujnych, dojrzałych drzew. „Płynny” krzak nie będzie dobrą figurą.

Nie tnij zbyt krótko. W przeciwnym razie odsłonisz krzak.

Każdego roku przycinaj drzewo do nieco większego rozmiaru niż w poprzednim sezonie (dodając około 5 cm objętości z poprzedniego cięcia). Jeśli tuja będzie stale przycinana do tych samych „wymiarów”, po kilku latach krzew od wewnątrz mocno zgęstnieje. Niech tuja "pulchna"!

Należy usunąć brązowe gałązki. Niestety nie ma sposobu, aby je „ożywić”. Jeśli znaczna część pędów zbrązowieje, odcinaj je stopniowo, a nie za jednym zamachem.

Nie spodziewaj się, że dorosła tuja zmieni się w złożony kształt topiary. (na przykład postać zwierzęcia). Krzewy w postaci niedźwiedzi, króliczków itp. powstają na specjalnej oprawie z pierwszych lat życia, a fryzura w tym przypadku zachowuje tylko określony kształt.

Przekształcenie żywopłotu w topiary jest prawie niemożliwe! Planowanie, czy chcesz zamienić tuję w topiary, czy użyć jej jako żywopłotu, jest konieczne już podczas sadzenia.

Cóż, teraz przejdźmy do nożyczek!

Rodzaje standardowych roślin

Zacznijmy od definicji. Co to jest łodyga? W botanice pień nazywany jest pniem drzewa od szyi do gałęzi szkieletowych. Zwykle w przypadku drzew odległość ta nie jest zbyt duża, dlatego rośliny na pniu są zwykle nazywane takimi drzewami i krzewami, których pień jest sztucznie wydłużany.

Na łodydze można szczepić zarówno rośliny liściaste, jak i iglaste. Pełzające odmiany jałowca szczepione na wysokim pniu wyglądają bardzo nietypowo.

Ze względu na kształt korony standardowe rośliny można podzielić na następujące kategorie:

• kulista - korona składa się z solidnych gałęzi, które przycina się w taki sposób, aby uzyskać kształt kuli;
• płacz - miękkie gałęzie opadają prawie na ziemię.

Szczepione krzewy, na przykład róża, świetnie wyglądają jako płaczące. W razie potrzeby koronę można uformować w inne kształty geometryczne.

Za pomocą

Standardowa tuja wytrzymały, odporny na warunki miejskie. Znacząco ozdobi otaczającą przestrzeń, będzie wyglądać lakonicznie i kolorowo w każdym krajobrazie. Zachowuje wysoki efekt dekoracyjny przez cały rok. Występuje o:

• alejki, małe lub topiary ogrody;
• różne kompozycje krajobrazowe;
• ogrodnictwo kontenerowe tarasów, balkonów, patio;
• dekoracja elewacji domu.

Ze względu na zawartość olejków eterycznych znajduje zastosowanie w medycynie i perfumerii. Już w XIX wieku ekstrakt z efedryny w postaci nalewki lub maści był stosowany w leczeniu brodawek, grzybicy itp. Ma właściwości moczopędne, ściągające, wykrztuśne.

Tuja, jak wszystkie drzewa iglaste, jest źródłem czystego powietrza.

Tuyu można kupić na pniu o obwodzie pnia 10-14 cm w Kijowie w szkółce Nature Plant (Priroda)

Sprzedaż tui wyprodukowane w naszej szkółce lub w sklepie internetowym.

Cena tui zależy od odmiany, wielkości rośliny i blasku korony.

Świadczymy usługi dla sadzenie tui i inne rośliny. My rośniemy sadzonki i wielkogabarytowe tuja w doniczkach i grudką ziemi.

Jak zrobić roślinę na pniu

Zwykle szkółki zajmują się uprawą standardowych drzew i krzewów. Jeśli jednak masz czas i chęć, możesz spróbować zrobić to sam. Istnieją dwa sposoby tworzenia roślin na pniu.

Przycinanie

Jeśli myślisz o zrobieniu standardowej rośliny przez przycinanie, wybierz najgładszą i najsilniejszą sadzonkę. Aby zapobiec rozerwaniu go przez wiatr, przywiąż go do kołka wbitego w ziemię. W procesie wzrostu kołek będzie musiał zostać zastąpiony dłuższym, aby zawsze pozostawał na tej samej wysokości co łodyga.

Przycinanie łodygi rozpoczyna się już w pierwszym roku życia sadzonki. Wszystkie pędy boczne należy usunąć, gdy tylko zaczną się wykluwać. Trwa to dość długo - dopóki nie będziesz zadowolony z długości pnia. Gdy drzewo osiągnie żądaną wysokość, możesz uszczypnąć wierzchołek i poczekać, aż pędy utworzą koronę.

Nie mniej pielęgnacji wymaga sama korona - ciągłe przycinanie i modelowanie powinno pomóc zachować kształt idealnej kuli. W przeciwnym razie drzewo nie będzie wyglądać tak imponująco.

Do tej metody doskonale nadają się takie drzewa jak klon, jarzębina, sosna i jałowiec.

Zaszczepić

Metoda szczepienia jest nieco trudniejsza, ale najlepiej sprawdza się w przypadku większości drzew i krzewów. Zacznijmy ponownie od terminologii. Szczepione drzewo standardowe można warunkowo podzielić na dwie części - stado i zraz. Stado nazywa się samą łodygą - gładkim pniem bez gałęzi. Zwykle do zasobu wybiera się roślinę, która należy do tego samego rodzaju botanicznego, ale jest bardziej wytrzymała, odporna na szkodniki i choroby oraz ma potężny system korzeniowy. Na przykład dla róży taką rośliną byłaby dzika róża, a dla cedru - sosna. Ale potomek jest bezpośrednio samą koroną, czyli rośliną, którą uprawiamy.

Pierwszy etap wzrostu szczepionego bole jest bardzo podobny do tego, co opisaliśmy w metodzie przycinania. Z podkładki wyrasta wysoka i gładka łodyga. Gdy tylko osiągnie pożądaną wysokość, należy ostrym nożem odciąć kilka centymetrów w górnej części pnia, a następnie wykonać podział - czyli wykonać pionowe cięcie na głębokość około 3-4 cm.

Jako potomek potrzebujemy łodygi z kilkoma pąkami. Dolną część nacięcia należy wykonać nożem w kształcie klina, a następnie włożyć w szczelinę. Jeśli pień jest cienki, powinieneś być szczególnie ostrożny.Następnie miejsce szczepienia jest mocno zawiązane plastikową taśmą. Wierzchołek zrazu należy przyciąć nad górnym pączkiem, a miejsce cięcia należy potraktować boiskiem ogrodowym.

Następnie młode pędy przycina się, aby nadać koronie kształt kuli. Około dwa lata po szczepieniu będziesz mieć piękne standardowe drzewo.

Spirala

Być może jest to najczęstsza forma topiary. Jesteśmy pewni, że nie raz widzieliście iglaste „loki” w ogrodach i parkach.

Aby spirala była piękna i efektowna w wyniku przecięcia tui, roślina musi zostać uformowana na pniu.

Spirala na tui z jednym (po lewej) i kilkoma (po prawej) pniami

Jeśli masz do dyspozycji krzew z kilkoma pniami, możesz również spróbować zamienić go w spiralę. To prawda, że ​​będziesz musiał zawiązać pnie, aby nie rozpadły się jak wachlarz.

Kufry najlepiej zawiązać

Najłatwiej jest owinąć go grubym szablonem wstążki, powtarzając kształt spirali. Zapewni to dobry widok na linię włosów. Wzdłuż tej linii i trzeba będzie "wgryźć" się w krzak.

Jeśli jesteś dobry w wizualnym definiowaniu kształtu, możesz go wyciąć bez szablonu.

Najpierw usuń wszystkie nierówne i suche gałęzie, a następnie zacznij przecinać spiralę wzdłuż zaznaczonej linii.

Podczas pierwszego kręgu nie wchodź zbyt głęboko, po prostu narysuj sobie spiralną linię.

Stopniowo przycinaj krzak coraz głębiej, aż uzyska pożądany kształt.

Mamy nadzieję, że nasza klasa mistrzowska zainspirowała Cię do podjęcia nożyc ogrodowych i eksperymentowania z tujami! Na tej samej zasadzie możesz wyciąć inne krzewy, które są używane do tworzenia topiary.

Standardowe rośliny w ogrodzie zawsze przyciągały coraz większą uwagę, jako coś niezwykłego. Wydawać by się mogło, że jest to zupełnie standardowa róża lub porzeczka, ale rośnie zupełnie inaczej niż powinna. I już trudno nazwać to krzakiem. Wyobraź sobie: gęsta czapeczka lub kaskada spadających gałęzi znajduje się na idealnie płaskim wysokim pniu. Najciekawsze jest to, że podobny efekt osiągnięto nie poprzez hodowlę nowych odmian, ale poprzez odpowiednią formację lub szczepienie. Zwykle specjaliści zajmują się uprawą boli, a ogrodnicy-amatorzy nabywają je już uformowane w szkółkach. Możesz jednak spróbować samodzielnie stworzyć standardową kulturę - nie jest to zbyt trudne, jeśli znasz niektóre niuanse. Porozmawiamy o nich teraz.

Standardowe rośliny w projektowaniu krajobrazu

Wysokość standardowych roślin może być różna - od 1 do 5 metrów. Jednak najpopularniejsze są drzewa o wysokości około 1,5 metra, które idealnie pasują do każdego projektu.

Niższe rośliny dobrze sprawdzają się na alpejskich zjeżdżalniach lub jako żywopłoty. Niezwykłe alejki zbudowane są z wysokich, standardowych roślin

Drzewa i krzewy o jasnym i nietypowym kwitnieniu szczególnie dobrze prezentują się w postaci drzew standardowych: róży, budleya, czereśni i jabłoni. Rośliny iglaste nie wyglądają gorzej - tworzą grube niebieskawo-zielone kule, które stają się białe, gdy pada śnieg.

Pielęgnacja i uprawa

Tuja to bezpretensjonalna, odporna roślina iglasta. Nie jest wymagający na glebach, ale preferuje gleby wilgotne żyzne, bogate w materię organiczną. Dobrze rośnie na otwartych, nasłonecznionych obszarach i lekkim półcieniu. W pełnym odcieniu korona może stracić gęstość i poluzować się. Dobrze znosi mróz. Ogólne wskazówki dotyczące udanej uprawy:

• sadzenie mocnego zdrowego materiału do sadzenia z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym;

• optymalny system nawadniania, z wyłączeniem stagnacji podmokłej;
• terminowe nawożenie i poluzowanie koła korzeniowego;