Piękny modrzew (Larix) jest jednym z przedstawicieli drzew iglastych z rodziny Pine. Nazwa naukowa ma łacińskie korzenie, co oznacza „obfity, bardzo żywiczny”. Kultura jest trwała, niektórzy przedstawiciele rodzaju żyli do 500-600 lat.
Wyjątkowość gatunków należących do tego rodzaju polega na opadaniu igieł pod koniec jesieni i łatwości uprawy form odmianowych. Pielęgnacja modrzewia nie zajmuje dużo czasu, a odmiany są bardzo dekoracyjne, dlatego iglaste piękno jest bardzo popularne wśród ogrodników.
Ze względu na zmianę koloru igieł pod koniec sezonu roślina może konkurować z wieloma drzewami i krzewami liściastymi.
Opis modrzewia syberyjskiego
Modrzew tego gatunku jest pod wieloma względami unikalnym gatunkiem drzewiastym. Jest tak bezpretensjonalny, że może rosnąć w prawie każdych warunkach: od bagnistych nizin po górskie zbocza ze skalistą glebą. Jego gruba kora jest w stanie całkowicie chronić drzewo przed palącym ogniem, a drewno tak skutecznie jest odporne na wilgoć, że jest wykorzystywane do produkcji statków i materiałów budowlanych, które można przechowywać w wilgotnym środowisku przez wiele setek lat. Ale nawet najbardziej szczegółowy opis modrzewia syberyjskiego nie będzie tak jasny, jak na proponowanym zdjęciu. Szczególnie ważne jest, aby zrozumieć, jak delikatne i w przeciwieństwie do dojrzałych drzew mogą być bardzo młode sadzonki.
Jak wygląda modrzew syberyjski?
Modrzew syberyjski to majestatyczne drzewo, które w młodym wieku ma piramidalną koronę o średnicy dochodzącej do 10-15 m. Z biegiem lat korona staje się bardziej zaokrąglona.
Kora młodych drzew jest gładka i ma atrakcyjny jasnożółty odcień. Z wiekiem pojawiają się na nim bruzdy i pęknięcia, ciemnieje i osiąga grubość 25 cm.Kora niezawodnie chroni modrzewie przed najsilniejszymi mrozami, a także skutecznie przeciwdziała pożarom lasów. Drewno ma czerwonawo-brązowy odcień z jasnobeżowym bielem o małej grubości. Pod względem wytrzymałości ustępuje tylko dębowi i jest bardzo odporny na wilgoć i wszelkie procesy gnilne.
Wśród innych cech modrzewia syberyjskiego można zauważyć przyjemny lekko cytrusowy aromat, który pochodzi z bardzo młodych, dopiero co otworzonych igieł. Same igły są średniej długości (do 4-5 cm), raczej miękkie w dotyku. W okresie wiosenno-letnim igły charakteryzują się jasnozielonym odcieniem z lekko niebieskawym nalotem, a jesienią żółkną, co nadaje modrzewiom szczególnego uroku.
Uwaga! Wśród cech modrzewia syberyjskiego można zauważyć rzadkość korony, dlatego w cieniu tych drzew jest dużo światła i mogą rosnąć różnorodne rośliny.
Gałęzie modrzewia często wyrastają na boki pod kątem prawie 90 °, a następnie delikatnie wyginają się w górę. Młode roczne pędy są żółto-zielone, dość długie ze spiralnym ułożeniem igieł. Pędy wieloletnie na modrzewiach są znacznie krótsze, mają szarawy odcień, a igły rosną na nich w wiązkach po 30-50 sztuk. Każda sesja trwa około 10-12 lat.
Pąki na drzewach mają szerokostożkowaty kształt, żywiczną strukturę i pokryte są łuskami. Kolor jest brązowy z żółtawym lub czerwonawym odcieniem.
Gdzie rośnie modrzew syberyjski
W Rosji modrzew jest najbardziej rozpowszechnionym drzewem. Zajmuje do 40% powierzchni całej strefy leśnej w naszym kraju. Obszar dystrybucji modrzewia syberyjskiego praktycznie pokrywa się z granicami Rosji, tylko na południu nieznacznie sięga na terytorium Kazachstanu, Chin, Mongolii.
Tworzy najbardziej rozległe czyste i mieszane lasy na Syberii i Dalekim Wschodzie, a także wchodzi w góry Ałtaj i Tienszan na wysokość 2500 m n.p.m.
Gatunek ten występuje również na europejskim terytorium Rosji, głównie w jej północno-wschodniej części. Modrzew lubi rosnąć w towarzystwie sosen, świerków, jodeł, cedrów.
Rozmiary modrzewia syberyjskiego
Wiele modrzewi syberyjskich osiąga wysokość od 20 do 40 m, ale szczególnie imponujący jest pień, który może zwiększać szerokość od wierzchołka do ziemi i wynosić od 100 do 180 cm u samej podstawy drzewa.
System korzeni modrzewia syberyjskiego
System korzeniowy tego modrzewia jest dobrze rozwinięty. Główny pręt jest zwykle obrotowy i wbija się głęboko w ziemię. Ponadto modrzew jest w stanie rozwinąć wiele korzeni przybyszowych. Razem tworzą drzewa, które są w stanie wytrzymać każdy wiatr.
Kiedy kwitnie modrzew syberyjski
Kwitnienie w modrzewiu, w zależności od obszaru wzrostu, występuje od kwietnia do maja i trwa około 1,5 tygodnia. Nowe igły pojawiają się mniej więcej w tym samym czasie. Kwitnący modrzew syberyjski jest nie tyle spektakularny, co interesujący. Męskie kwiaty wyglądają jak prawie niewidoczne żółtawe kłoski. Znajdują się najczęściej na rocznych młodych pędach. Ale żeńskie guzy rosną pionowo w górę i mają atrakcyjny czerwonawo-różowawy odcień.
Są równomiernie rozmieszczone na koronie drzewa. Podczas kwitnienia nawet niewielkie podmuchy wiatru unoszą nad drzewami lekkie chmury pyłku z męskich szyszek. Dostają się na samice guzy i następuje samozapylenie.
Nasiona na drzewach dojrzewają o jeden sezon bliżej jesieni. Ale nie powstają corocznie, ale w odstępie mniej więcej raz na 2-3 lata.
Ważny! U modrzewi rosnących w trudnych warunkach północnych nasiona formują się jeszcze rzadziej - po 6-7 latach. Dojrzałe szyszki brązowieją, a tej samej jesieni z drzewa opuszczają małe nasiona ze skrzydłami. A stare, puste szyszki mogą pozostać na drzewach jeszcze przez kilka lat.
Modrzew tego gatunku kwitnie i tworzy nasiona w wieku 15-20 lat. A jeśli rośnie w ciasnych lub niesprzyjających warunkach, to nawet później, po 30-40 latach.
Jak długo żyje modrzew syberyjski
Modrzew syberyjski żyje średnio około 500-700 lat, choć w sprzyjających warunkach jego żywotność może dochodzić nawet do 1000 lat. To szybko rosnące drzewo. Już w pierwszych latach życia może dorastać do 100 cm, w kolejnych rocznych przyroście nawet do 50 cm, ale po 40 latach tempo wzrostu drzewa zwalnia. Z reguły osiąga obecne rozmiary i zaczyna coraz bardziej rozrastać się.
Formowanie korony modrzewia pospolitego
W formowaniu modrzewia pospolitego możliwych jest wiele stylów. Tekkan, tatikas, plantacje skalne wyglądają korzystnie. Kształt drzewa utrzymywany jest przez uszczypnięcie młodych pędów. Przycinanie starych gałęzi odbywa się zimą. Gałęzie drutować od lutego do kwietnia. Nie zaleca się przechowywania drutu dłużej niż rok. Modrzew jest bardzo dobry dla początkujących. Pracując z nim bez problemu można dobrać pożądany styl i kształt - daje tyle pędów, że w okresie wegetacji można poczekać na pęd w odpowiednim miejscu i we właściwym kierunku. Należy usunąć ponad 90% nowych pędów. Pomimo bardzo mocnego i twardego drewna, gałęzie i pień zachowują niesamowitą elastyczność nawet w wieku 10 lat.Nie trzeba się obawiać, że jeśli kierunek lub kształt radykalnie się zmieni, gałąź pęknie.
Tworząc koronę modrzewia, możesz ograniczyć wzrost drzewa i nadać mu płacz lub inny kształt, ponieważ roślina jest bardzo plastyczna. Osiąga się to przez cięcie i szczypanie. Stopniowo odcinając gałęzie w dolnej części pnia, pozwól modrzewowi urosnąć do pożądanego rozmiaru. Następnie zaczynasz stopniowo zginać wszystkie rosnące gałęzie powyżej, luźno przywiązując je do pnia. Kiedy utworzy się wystarczająca korona płaczu, odetnij górną część pnia. W przyszłości albo wytnij gałęzie, które próbują rosnąć w górnej części, albo przywiąż je do pnia. Gdy gałęzie są całkowicie zdrewniałe, można zdjąć uprząż. Modrzew dobrze się tnie, dlatego możesz z nim zrobić, co chcesz. Wyobraź sobie, że można go nawet sadzić poziomo! Nawiasem mówiąc, istnieją odmiany modrzewia karłowatego.
Ponadto możesz zapoznać się ze zdjęciami i nazwami modrzewi wyhodowanych na miejscu iw domu.
Modrzew syberyjski w projektowaniu krajobrazu
W przeciwieństwie do innych gatunków, ten modrzew prawie nie nadaje się do małych obszarów. Rośnie bardzo szybko i osiąga imponujące rozmiary w wieku dorosłym.
Ale z niego można tworzyć kompozycje w postaci żywopłotu w połączeniu z innymi drzewami iglastymi w dużych ogrodach i parkach.
Gość syberyjski będzie również dobrze wyglądał jak pojedyncze samotne drzewo, wokół którego można rozbić kwietnik z względnie światłolubnych kwiatów i krzewów, ponieważ korona drzewa jest dość przezroczysta.
Cechy charakterystyczne
Deski różnią się rozmiarem, jakością (istnieje kilka odmian) oraz sposobem aplikacji. Wymiary drewna modrzewiowego regulują normy GOST 24454-80. Grubość waha się od 16 do 100 milimetrów, szerokość od 75 do 275 milimetrów. Zwykle długość wynosi od jednego do sześciu i pół metra z podziałką 0,25 m.
Wyróżnia się następujące kategorie: Extra (Premium), A, B i C. W tym przypadku gatunek Premium jest najlepszy i najdroższy, a gatunek C to materiał słabo kondycjonowany, nadający się tylko z warstwą nawierzchniową.
Tablica może być zwykła lub euro. Produkty Euro wyposażone są w wygodne szczeliny wentylacyjne umieszczone z tyłu tablicy. Pozwala to równomiernie rozłożyć ładunek, zapewnić wentylację i nie pozostawiać szansy na tworzenie się pleśni.
Przydatne właściwości modrzewia syberyjskiego
Modrzew jest w stanie znacząco poprawić zarówno powietrze, w którym rośnie, dzięki uwalnianym fitoncydom, jak i glebę, tworząc kolonie grzybów rozkładających materię organiczną. Ponadto prawie wszystkie części drzewa mają właściwości lecznicze: od szyszek z nasionami po korę.
Właściwości lecznicze żywicy modrzewia syberyjskiego
Guma (lub żywica) modrzewia syberyjskiego od dawna słynie ze swoich właściwości leczniczych. Zbierz go podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego drzewa, wykonując nacięcia na pniu. Z żywicy uzyskuje się do 16% olejku eterycznego i kalafonii.
Uwaga! Olejek eteryczny ma bogaty skład i pomaga w normalizacji pracy przewodu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego, ogranicza fermentację w jelitach, nasila wydzielanie żółci i eliminuje procesy zapalne.
Oprócz samej żywicy w medycynie ludowej stosuje się wywary z młodych gałązek oraz wyciągi z drewna tego typu modrzewia. Są skuteczne przeciwko wszelkim wirusom, w tym również w eliminowaniu wszystkich objawów grypy. Działają przeciwobrzękowo, przywracają odporność naczyń włosowatych, korzystnie wpływają na pracę wątroby.
Ogólnie rzecz biorąc, żywica modrzewiowa może zdziałać cuda w leczeniu:
- zapalenie dziąseł i zapalenie migdałków;
- stany zapalne i otwarte rany;
- zatrucia i problemy z przewodem pokarmowym;
- reumatyzm, dna i inne choroby neuronalne;
- choroby związane z układem oddechowym.
Ostatnio w sprzedaży można znaleźć siarkę do żucia wytwarzaną z żywicy modrzewia syberyjskiego. Ten naturalny produkt, posiadający wszystkie właściwości zwykłej gumy do żucia, działa również antyseptycznie i antytoksycznie na jamę ustną i na cały organizm. Przydaje się żucie w celu zapobiegania chorobom jamy ustnej, może złagodzić ból zęba, a nawet zmniejszyć chęć palenia.
Przy niewątpliwych zaletach stosowania gumy z żywicy modrzewia syberyjskiego może być szkodliwa tylko w rzadkich przypadkach reakcji alergicznej na zapach drzew iglastych.
Zalety szyszek modrzewia syberyjskiego
Szyszki są często używane do uzyskania miodu leczniczego. W tym przypadku zbierane są jeszcze bardzo zielone (młode) gdzieś pod koniec kwietnia lub maja. Miód jest skuteczną pomocą przy każdym wyczerpaniu: fizycznym lub psychicznym, w leczeniu astmy i chorób przewodu pokarmowego.
Ponadto do różnych celów leczniczych stosuje się nasiona, które powstają po kwitnieniu modrzewia syberyjskiego, zbiera się je jesienią z dojrzałych szyszek. Zawierają do 18% tłustego oleju schnącego.
Właściwości lecznicze igieł modrzewia syberyjskiego
Igły modrzewiowe zawsze słynęły z dużej zawartości kwasu askorbinowego, dlatego były szeroko stosowane jako środek przeciwskorbutowy. Zawiera również olejki eteryczne.
Można go zbierać z drzew przez całe lato, ale za najkorzystniejszy okres uważa się okres od końca czerwca do początku sierpnia. W tym czasie igły gromadzą maksymalną ilość substancji biologicznie czynnych.
Wywary i napary z igieł modrzewiowych mogą zapewnić prawdziwą pomoc przy niedoborze witamin i nadciśnieniu. Jest doskonałym środkiem wykrztuśnym, przeciw robakom i gojeniu ran. W połączeniu z młodymi nerkami wywar z igieł sosnowych w mleku pomaga przy wzdęciach, kamicy nerkowej i przewlekłym zapaleniu oskrzeli. Najlepszy efekt mają świeże surowce, a podczas zbioru igieł suszenie odbywa się w temperaturze nie wyższej niż + 25 ° C.
Zalety kory modrzewia syberyjskiego
Bogaty skład jest również kora tego gatunku modrzewia:
- od 8 do 10% garbników;
- guma;
- flawonole;
- katechiny;
- kwasy organiczne;
- antocyjany;
- glikozyd iglasty.
Jest zbierany z ściętych drzew i dokładnie gotowany na parze lub gotowany przed wysuszeniem, aby zniszczyć małe pasożyty, które mogą w nim zamieszkiwać. Po dokładnym wysuszeniu kora modrzewia jest przechowywana w lodówce. W takich warunkach kora ma dość długi okres trwałości - do kilku lat.
Odwar z kory modrzewiowej służy do:
- choroba nerek;
- choroby serca i układu krążenia;
- bolesne i zbyt ciężkie miesiączki;
- infekcje jelitowe;
- zapalenie korzonków;
- bóle głowy i zębów.
Lecznicze właściwości gąbki modrzewiowej
To właśnie modrzew syberyjski jest często wybierany przez leczniczego grzyba hubki jako stałe siedlisko. Owocnik tego grzyba cieszy się zasłużoną popularnością od czasów starożytnych. Jest zbierany przez cały sezon wegetacyjny od wiosny do jesieni i suszony w niezbyt wysokich temperaturach.
Stosowany jest jako środek uspokajający, hemostatyczny i usuwający pot na gruźlicę i inne choroby płuc. Stosowany również w neurastenii, cukrzycy i chorobie Gravesa-Basedowa.
Najbardziej znane odmiany
Syberyjski. Drzewo tego gatunku wyróżnia się dużymi gałęziami szkieletowymi. Jego średnia wysokość wynosi 4,5 m. Szyszki modrzewia syberyjskiego wyglądają jak róże.
Język japoński. Łuski tego gatunku są cienkie, same w sobie wykazują odporność na mróz. Modrzew japoński świetnie prezentuje się w małych ogrodach. Jego kora ma charakterystyczny czerwonawy odcień. Gałęzie rośliny są dość duże i długie, lekko wklęsłe. Korona jest zwykle piramidalna. Igły modrzewia japońskiego są niebieskawe, szyszki są okrągłe.
Europejski.Drzewiasta roślina tego gatunku występuje w górach Europy. Słabo rozwija się na glebach bagiennych, preferuje gleby lekkie, luźne, pożywne.
Zachodni. Można go zobaczyć w lasach Kanady. Modrzew zachodni nie stawia wysokich wymagań co do warunków uprawy. Dobrze czuje się w cieniu, dobrze znosi suszę. Maksymalna wysokość to 75 m, średnia wysokość to około 50 m.
Amerykański. Gatunek ten występuje w USA i Kanadzie, preferuje szczyty górskie. Drzewo można również spotkać w lasach liściastych. Jego korona jest duża, piękna. Okres wegetacyjny trwa długo. Modrzew amerykański uprawiany jest głównie w USA.
Modrzew Gmelin. To północne drzewo, które rośnie na Syberii i na Dalekim Wschodzie. W warunkach naturalnych modrzew gmeliński osiąga do 25 m wysokości.
Griffith. Ojczyzną tego gatunku są tropiky. Stawia wysokie wymagania co do składu gleby: kocha lekką, żyzną, osuszoną.
Zastosowanie modrzewia syberyjskiego
Oprócz zastosowania w medycynie modrzew jest szeroko stosowany w innych sektorach gospodarki.
- Z kory drzewa uzyskuje się trwały czerwono-brązowy barwnik.
- Drewno ma zwiększoną wytrzymałość i specjalną odporność na warunki atmosferyczne, zwłaszcza wilgoć. Dlatego wykonuje się z niego pale, pale i podkłady, a także drewniane statki morskie.
- Ze względu na uwalnianie leczniczych fitoncydów drewno modrzewiowe jest wykorzystywane do budowy łaźni i tworzenia różnych przyborów kąpielowych.
- Żywica jest używana jako kalafonia w przemyśle farb i lakierów.
Wyświetlenia
Teraz znamy odpowiedź na pytanie, czy modrzew jest drzewem liściastym lub iglastym. Kto wie, że jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych ras na świecie? Znanych jest ponad dwadzieścia jego gatunków: Daurian, Amur, Kamczatka, Europejski, Primorye, Syberian, Ochocki, Kuryl, Olginskaya, Chekanovsky, Gmelin, Middendorf, Komarov, Griffitz, Lyubarsky, Potanin, Layel modrzew, modrzew amerykański, cienki i niektóre inne. Różnią się miejscami wzrostu, długością i szerokością pędów, kształtem i wielkością szyszek, wyglądem igieł. Ale wszyscy należą do rodziny Pine i nikt nie ma wątpliwości, czy modrzew jest drzewem iglastym, czy liściastym. Cechy są takie same dla wszystkich gatunków - miękkie igły, które wypadają na zimę.
Sadzenie i pielęgnacja modrzewia syberyjskiego (Larixsibirica)
Modrzew to niezwykle bezpretensjonalne drzewo, dlatego sadzenie go i pielęgnacja nie są szczególnie trudne.
Istnieje opinia, że modrzewie inaczej zachowują się w ogrodzie niż w warunkach naturalnych, stają się kapryśne i nieprzewidywalne. Ale dotyczy to przede wszystkim odmian odmian wyhodowanych z pomocą ludzi. A gatunek taki jak modrzew syberyjski różni się od innych drzew iglastych wieloma zaletami podczas sadzenia i pielęgnacji:
- nawet młode sadzonki są odporne na zimowe spadki temperatury, silne mrozy oraz wiosenne czy jesienne przymrozki;
- drzewa są w stanie przetrwać nawet na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie większość drzew iglastych ginie z powodu zgnilizny korzeni;
- sadzonki są mało wymagające dla kwasowości podłoży;
- wykazują odporność na silne wiatry i przeciągi;
- młode drzewa są mniej podatne na gryzonie i choroby grzybowe niż inne drzewa iglaste;
- rośnie szybko (po 5 latach dorasta do 60-100 cm rocznie).
Przygotowanie sadzonek i poletek nasadzeniowych
Niemniej jednak modrzew tego gatunku jest bardzo lekki. Nawet małe sadzonki będą dobrze się czuły tylko przy dużej ilości światła. Dlatego miejsce do sadzenia musi być wybrane jako przestronne i niezacienione.
Najlepiej rośnie i rozwija się na glebach bielicowo-bielicowych, ale modrzewie są pod tym względem wybredne i są w stanie przetrwać prawie wszędzie. Tylko czysty piasek może nie działać, ponieważ nawet piaszczysta gleba zawiera pewną ilość składników odżywczych.
Uwaga! Dobrze znosi sąsiedztwo wszelkich drzew, poza brzozą i wiązem, które stanowią konkurencję dla jego korzeni.
Podobnie jak większość drzew iglastych, modrzewie są dość wrażliwe na przesadzanie. Nie tolerują gołych korzeni, dlatego w wieku 2-3 lat przeszczepiają drzewa, tylko całkowicie zachowując glinianą bryłę na korzeniach. W takim przypadku można przesadzić nawet drzewo w wieku poniżej 15-20 lat. Ważną rolę odgrywa również grzybicza mikoryza obecna na korzeniach. Im starsza sadzonka, tym jest bardziej rozwinięta, dlatego bardzo ważne jest, aby jej nie uszkodzić podczas sadzenia.
Najlepszym okresem do sadzenia modrzewia są miesiące jesienne, po opadnięciu wszystkich igieł. Ale dozwolone jest również sadzenie sadzonek wczesną wiosną, zanim zakwitną pąki. Jeśli przygotowuje się kilka drzew do sadzenia, odległość między nimi podczas sadzenia powinna wynosić co najmniej 3-4 m.
Zasady lądowania
Modrzew sadzimy w sposób standardowy. Najpierw wykopuje się dołek tak, aby pasował do systemu korzeniowego przygotowanej sadzonki. Nie należy sadzić 2-3 letniego małego drzewka w dołku o wymiarach 50x50 cm.
Kula korzeniowa sadzonki jest umieszczana we wnęce z ziemią, a gleba jest wylewana ze wszystkich stron. Lekko ubić i podlać. Kołnierz korzeniowy sadzonki (miejsce przechodzenia pnia do korzeni) powinien znajdować się dokładnie na poziomie gleby.
Podlewanie i karmienie
Jedyne, co ten modrzew może z wielkim trudem wytrzymać, to letnie upały połączone z suszą. A jeśli dojrzałe drzewa nie wymagają dodatkowego podlewania, to świeżo posadzony młody modrzew musi być regularnie podlewany, szczególnie w wysokich temperaturach otoczenia.
Gleba wokół łodygi powinna cały czas zawierać wilgoć, ale nie powinna być nią przesycona.
Aby opóźnić parowanie wilgoci, dostarczyć sadzonce dodatkowe składniki odżywcze, a także opóźnić rozwój chwastów, stosuje się ściółkowanie strefy korzeniowej drzewa. Do tych celów można użyć ściółki iglastej, kory sosnowej i łupin orzechów oraz torfu i słomy, a także próchnicy. Warstwa ściółki nie powinna być cieńsza niż 5 cm, w przeciwnym razie nie będzie w stanie opóźnić wzrostu chwastów.
W pierwszym roku po posadzeniu nie stosuje się nawozów do sadzonek modrzewia.
Rada! Mając na uwadze potrzebę modrzewia w symbiozie z grzybami zaleca się podlewać młode sadzonki wodą, w której umyto lub namoczono zebrane w lesie grzyby: borowiki, borowiki, miododrzewie.
Można również wlać wodę pod sadzonki modrzewia wraz z czyściwami, czapkami robaków i nóżkami grzybów.
W drugim roku po posadzeniu wiosną sadzonki można dokarmiać złożonym nawozem dla drzew iglastych. W kolejnych latach życia, od momentu powstania pyłku i nasion, modrzewie można karmić nawozami potasowo-fosforowymi, rozpuszczając je w wodzie do nawadniania w ilości 50 g na 10 litrów wody.
Przycinanie
Młode pędy modrzewia syberyjskiego w wieku poniżej 5 lat są bardzo wrażliwe na różne dotknięcia, a ponadto na przycinanie. Drzewa rozwijają się i rosną dość szybko i same w otwartym, jasnym miejscu tworzą regularny i piękny kształt korony. Dlatego potrzebują dodatkowego przycinania.
Należy usuwać tylko przypadkowo uszkodzone lub wysuszone gałązki.
Przygotowanie do zimy
Modrzew tego gatunku jest drzewem bardzo mrozoodpornym. Nawet oparzenia od zbyt jasnego wiosennego słońca, na które podatne są młode gałęzie innych drzew iglastych, nie są dla niej straszne. Ponieważ modrzew jest wolny od igieł przez cały okres zimowy. A szybko rosnący, potężny system korzeniowy zapewnia dodatkową ochronę przed silnymi wiatrami.
Dlatego nawet młode drzewa nie wymagają specjalnego schronienia na zimę.
Jak prawidłowo sadzić modrzew
Zazwyczaj drzewa są sprzedawane z zamkniętymi systemami korzeniowymi w pojemnikach lub workach, więc modrzew można sadzić przez cały sezon. Jednak najlepszy czas na zabieg to wiosna lub jesień - od września do października.
W tych okresach warunki pogodowe sprzyjają ukorzenianiu się roślin: gorące słońce nie wysusza gleby i nie powoduje nadmiernego parowania wilgoci.
Wybierając miejsce do sadzenia, należy wziąć pod uwagę jakość gleby pod modrzew. Pomimo tego, że kultura nie jest zbyt wymagająca pod względem składu gleby, drzewo będzie dobrze rosło na glebach umiarkowanie wilgotnych, lekko kwaśnych, o dobrej przepuszczalności i dużej zawartości próchnicy.
Gleby bagienne i piaszczyste niszczą iglaste piękno. Wszystkie odmiany muszą wybierać słoneczne miejsce lub lekki półcień.
Jeśli planujesz sadzić więcej niż jedną sadzonkę na małym obszarze, pamiętaj o odpowiednim zachowaniu odstępów. Zbyt ciasne sadzenie utrudnia cyrkulację powietrza, uniemożliwia dobre oświetlenie, w wyniku czego igły dolnych pędów mogą się kruszyć.
Wiosenne sadzenie drzew i krzewów
Otwór do sadzenia wykopuje się półtora lub dwa razy więcej niż bryła korzeniowa. Gleba z dołka jest wstępnie mieszana z 1 częścią torfu i 2 częściami kompostu lub próchnicy. Jeśli gleba jest gliniasta, zaleca się wymieszać podłoże z 50% gruboziarnistego piasku rzecznego.
Na dno wylewa się niewielką warstwę gotowej mieszanki, a bryłę korzeniową opuszcza. Następnie pozostała gleba jest wylewana, ubijana i dobrze podlewana.
Modrzew jesienią
Sadzenie modrzewia na pniu nie różni się całkowicie od procedury opisanej powyżej, jednak po posadzeniu w ziemi pień drzewa należy przywiązać do podpory, aby roślina nie cierpiała na silne wiatry. Kiedy sadzonka się zakorzeni i wzmocni, podporę można usunąć.
Powielanie modrzewia syberyjskiego
Wszystkie rodzaje modrzewia tradycyjnie rozmnaża się na dwa sposoby: wegetatywny (sadzonki i odkłady) i generatywny (nasiona).
Sadzonki ukorzeniają się z wielkim trudem, nawet po leczeniu stymulantami korzeni. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania modrzewia jest ukorzenianie gałęzi, które spadają na ziemię. Ale ta metoda jest również najlepsza dla gatunków płaczących lub pełzających.
Dlatego najczęściej modrzew tego gatunku rozmnaża się za pomocą nasion. Świeżo zebrane nasiona mają najlepsze kiełkowanie, zwłaszcza jeśli pozostawia się je na otwartym polu pod śniegiem do kiełkowania od jesieni.
Aby wykiełkować nasiona modrzewia syberyjskiego w domu wiosną, wymagają one wstępnej stratyfikacji na zimno przez kilka miesięcy. Jeśli nasiona są przechowywane dłużej niż rok, zdolność kiełkowania nie może przekraczać 10-15%.
Przed siewem należy je moczyć przez kilka dni w zimnej wodzie. Nasiona kiełkują w temperaturze pokojowej przez 1-2 miesiące.
Ważny! Drzewa, które osiągnęły wiek dwóch lat, sadzi się na stałe.
Możliwe narastające problemy
Jeśli drzewo rośnie w złych warunkach lub nie jest odpowiednio pielęgnowane, atakują je owady. Nieprzestrzeganie zasad techniki rolniczej prowadzi do chorób modrzewia!
Bardzo ważne jest, aby poluzować glebę w pobliżu rośliny, w przeciwnym razie wymiana powietrza zostanie zakłócona. Jeśli zima w regionie jest mroźna i bezśnieżna, należy przykryć modrzewie agrospanem.
Po stwierdzeniu uszkodzenia na pniu należy zastosować jeden procent siarczanu miedzi, po czym - var ogrodowy. Choroby zakaźne, które wyprzedzają modrzew, są wywoływane przez grzyby.
Aby chronić drzewo przed rdzą i rakiem krokowym, należy o nie odpowiednio dbać. Ponadto początkowo wymagany jest zakup wysokiej jakości materiału do sadzenia. Suszone gałęzie należy usunąć na czas.
W celu zapobiegania chorobom zaleca się również traktowanie rośliny produktem zawierającym miedź (można zastosować jeden procent mieszanki Bordeaux). Najczęstszym szkodnikiem jest mucha modrzewiowa. Jeśli zaatakuje, nerki stają się czerwone i nie mogą się otworzyć.
Owad Hermes sosnowy pozostawia lekki nalot na okółkach. Aby wyleczyć drzewo, musisz ostrożnie odciąć dotknięte gałęzie i zastosować var ogrodniczy. W przyszłości konieczne jest częstsze poluzowanie gleby w kręgu przy pniu.
Typowe szkodniki modrzewia
Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin, na tej rasie są szkodniki, które mogą uszkodzić rośliny.
Modrzew hermes to ssący owad, który składa larwy żywiące się sokami roślinnymi. Ten owad jest bardzo mały, ale dorośli potrafią latać z jednego drzewa na drugie.
Modrzew hermes
Zielone hermy świerkowo-modrzewiowe są przyczyną zginania, wysychania i wypadania igieł. Najniebezpieczniejsze jest to, że po działaniu tego owada dotknięte gałęzie wysychają w następnym roku. Działanie Hermesa wynika z pojawienia się narośli, w których rozwijają się larwy. Aktywność tego pasożyta powoduje utratę dekoracyjności, a także śmierć młodych pędów.
Wołkowiec to chrząszcz żywiący się pąkami modrzewia. Jeśli pozwolimy na szerokie rozprzestrzenienie się tego pasożyta, owocowanie drzewa może się kilkakrotnie zmniejszyć.
Pałka żółciowa żyje i odżywia się tkankami roślin, dotknięte pędy zaczynają cierpieć z powodu infekcji i wkrótce obumierają. Różne grzyby na korze drzewa mogą powodować rozprzestrzenianie się gnilnych formacji i szkodników.
Pojawienie się porostów na roślinie prowadzi do powstania mokrego miejsca na drzewie, na którym szkodniki chętnie pasożytują.
Kompleksowa ochrona, przestrzeganie zasad sadzenia i wczesne środki zapobiegania szkodnikom pomogą chronić drzewa przed pasożytami i chorobami.
Zastosowanie w gospodarce narodowej
Modrzew jest szeroko stosowany w życiu codziennym. Jego drewno jest bardzo trwałe, żywiczne i sprężyste. Pod względem twardości znacznie wyprzedza inne gatunki drzew, ustępując jedynie dębowi. Dużym plusem modrzewia jest to, że jest bardzo odporny na rozkład. Nawiasem mówiąc, cała Wenecja stoi na drewnianych palach z modrzewia syberyjskiego. O dziwo, będąc w wodzie przez wieki, nie tylko nie gniło, ale stało się twardsze niż żelazo. Teraz nawet siekiera nie weźmie takiego stosu.
Wszystkie te cechy decydują o powszechnym zastosowaniu gatunku w budownictwie, a także w meblach. Koje, statki, mosty i podwodne konstrukcje są zbudowane z modrzewia. Znajduje zastosowanie przy projektowaniu wnętrz wewnętrznych i zewnętrznych, a także w przemyśle - produkuje terpentynę. Pojemniki na płyny wykonane są z drewna - beczki, kadzie. Pale, maszty, podkłady, skrzydła młyna - to wszystko również wykonane jest z modrzewia. Bardzo często jest używany do produkcji sprzętu sportowego i zabawowego dla dzieci, ogrodzeń, chodników, ogródków przydomowych.
Ciekawostka: rama radzieckich ciężarówek ZIS-5 i UralZIS jest wykonana z modrzewia.
Odmiany modrzewia europejskiego
Ponieważ modrzew europejski jest bardzo piękną, ale wysoką kulturą i bardzo szybko rośnie, selekcja ma na celu stworzenie niskich odmian. Ale mimo wszystko drzewa bardzo szybko osiągają kilka metrów. W przypadku małego ogrodu lub tam, gdzie wysoka roślina po prostu nie jest potrzebna, ponieważ ocienia duży obszar, hoduje się odmiany szczepione na łodydze.
Modrzew europejski Puli
Węgierska odmiana Larix decidua Puli swoje pochodzenie zawdzięcza Jose Mikolosowi, który wyselekcjonował i posadził w połowie lat 90. ubiegłego wieku sadzonkę o silnie opadających gałęziach.
Korona o płaczącym kształcie tworzy gęstą kurtynę z cienkich gałęzi pokrytych jasnozielonymi igłami, które jesienią zmieniają kolor na złoty. Początkowo pędy pięknie opadają z wysokości pnia, a następnie rozprzestrzeniają się po ziemi.
Jeśli roślina zostanie pozostawiona sama, najpierw utworzy rodzaj spódnicy wokół pnia, a następnie rozłoży się w różnych kierunkach jak okrywowa. Przycinanie rozpoczęło się w młodym wieku, a kierunek pędów we właściwym kierunku pomoże stworzyć prawdziwe arcydzieło. Możesz nawet zapobiec leżeniu gałęzi na ziemi, jeśli będziesz je stale skracać.
Nie trzeba mówić o wysokości modrzewia Bullet na pniu - zależy to od szczepienia i kolby. A oddziały zajmą teren, który projektanci i właściciele krajobrazu udostępnią do swojej dyspozycji. Roczny wzrost przekracza 30 cm, w każdym razie w wieku 10 lat średnica korony przekroczy 4 m, jeśli gałęzie nie zostaną skrócone.
Mrozoodporność - strefa 5.
Mały modrzew Bogle
Australijska odmiana Larix decidua Little Bogle pochodzi z miotły czarownicy znalezionej w 1990 roku.
Jest to jedna z rzadkich odmian, która daje wyraźnego lidera. Dlatego odmiana modrzewia Little Bogle jest zwykle szczepiona nisko na pniu i tworzy rodzaj pnia zakrzywionego, osiągając wysokość 130 cm na 10 lat, rośnie powoli, dodając 10-12,5 cm co sezon.
Pędy modrzewia odmiany europejskiej Little Bogle są często skręcone, tworząc szeroką asymetryczną koronę, niejasno przypominającą owal lub jajko.
Modrzew europejski Kreichi
Jednym z najbardziej oryginalnych drzew iglastych jest Larix Decidua Krejci. Odmiana powstała ze zdeformowanej sadzonki odkrytej w 1984 roku przez Czecha Ladislava Kreichiego. Bardzo trudno jest ją rozmnażać, a także przenosić na stałe, więc roślina pozostaje rzadka i droga.
Modrzew europejski odmiana Krejci to wolno rosnące drzewo o rzadkich powykręcanych pędach rosnących w nieoczekiwanych kierunkach. Każdego roku stają się grubsze, dodając 8-10 cm długości. W wieku 10 lat roślina nie przekracza 1 m wysokości.
Nawet zdjęcie europejskiego modrzewia Kreichi robi niezatarte wrażenie.
Modrzew europejski Repens
Angielska odmiana Larix Decidua repens znana jest od 200 lat i zawsze jest popularna. Jest szczepiony na pniu, którego wysokość zależy od wielkości drzewa.
Na zdjęciu modrzewia europejskiego Repens można zobaczyć drzewa, które nie są do siebie podobne, niemniej jednak są one tej samej odmiany. Kształt korony zależy od tego, gdzie „poszła” ta lub inna gałąź - najpierw wznoszą się 50 cm, potem opadają.
Przeprowadzając coroczne cięcie i usuwając gałęzie wystające „w złym” kierunku, z modrzewia można uformować kulę lub kopułę, której pędy nie dotykają ziemi. Jeśli zostanie zaszczepiony na niskim pniu, otrzymamy roślinę okrywową, pośrodku której znajdzie się zielona „fontanna” o wysokości nieco ponad 50 cm.
Komentarz! Kształt korony odmiany Repens zależy od wyobraźni właścicieli lub ogrodnika.
Drzewo rośnie stosunkowo wolno, dodając około 30 cm rocznie, igły są jasnozielone wiosną i złotobrązowe jesienią. Mrozoodporność - strefa 4.
Modrzew Kórnik
Odmiana karłowata Larix decidua Kornik wyraźnie wyłoniła się z miotły wiedźmy. Rośnie zaszczepiona na łodydze, której długość zależy od wielkości rośliny. Standardowa wysokość to 1-1,5 m.
Komentarz! Nie zaleca się wykonywania pnia powyżej 2 m - drzewo będzie niestabilne.
Jest to zgrabna kula z gęstymi, krótkimi gałęziami skierowanymi do góry i szmaragdowymi liśćmi, które jesienią zmieniają kolor na złoty. Chociaż igły wypadają zimą, modrzew kórnicki szczepiony na pniu nie traci swojego dekoracyjnego efektu.
Pomocne wskazówki i porady
Jeśli chcesz posadzić na swojej stronie elegancki modrzew europejski, warto posłuchać porad i wskazówek od doświadczonych ogrodników:
- jeśli mówimy o drzewie typu „Kornik”, to nie zaleca się stosowania pnia wyższego niż 2 m, ponieważ może to zmniejszyć stabilność modrzewia;
- układając na trawniku modrzew europejski należy pamiętać, że jesienią ten ostatni na pewno zostanie posypany opadłymi igłami, które można usunąć jedynie specjalnym odkurzaczem ogrodowym;
- sadząc modrzew, należy pamiętać, że jego szyjka korzeniowa powinna znajdować się równo z powierzchnią gleby lub nieco wyżej;
- wraz z nadejściem wiosny należy usunąć wszystkie połamane, uschnięte lub niezdrowe gałęzie, niezależnie od wieku drzewa iglastego;
- ważne jest prawidłowe nawożenie modrzewia europejskiego, nawóz pogłówny musi być koniecznie specjalistyczny, przeznaczony specjalnie dla drzew iglastych;
- konieczne jest sadzenie tego drzewa z najwyższą starannością, ważne jest, aby nie skrzywdzić zielonego zwierzaka, w przeciwnym razie może umrzeć.
Aby uzyskać informacje na temat rodzajów modrzewia europejskiego, zobacz następny film.
Dekoracyjne przycinanie modrzewia
Przygotuj narzędzie przed przystąpieniem do przycinania. Cienkie małe gałęzie są cięte nożycami do przycinania. Gruby - cięty piłą. Ostrza narzędzia przeciera się alkoholem przed i po pracy. Jest to konieczne, aby nie przenosić fitopatogenów z jednego drzewa na drugie. Modelująca fryzura jest niezbędna, aby nadać koronie pewien kształt.
Ważny! Żywica roślin iglastych nie jest dobrze wymywana. Dlatego podczas przycinania należy nosić odzież roboczą i rękawiczki.
W większości przypadków ogrodnicy utrzymują swoje rośliny w ich naturalnym kształcie: stożkowatym, kulistym itp. Aby to zrobić, wystarczy odciąć gałęzie, które są wybite z tego kształtu pod koniec zimy. Modrzew ma kształt stożka, co oznacza, że może mieć kształt piramidy z rzędami, szczelinami między częściami pozbawionymi gałęzi itp.
Instrukcje krok po kroku dotyczące formowania:
- Przyjrzyj się drzewu i wyobraź sobie kształt, który chciałbyś stworzyć.
- Usuń suche lub uszkodzone gałęzie, jeśli występują.
- Odetnij pędy, które ocierają się o siebie. Jeśli integralność kory zostanie naruszona, fitopatogeny mogą przeniknąć do środka.
- Użyj taśmy klejącej, aby zaznaczyć kontury, zabezpieczając taśmę u góry i pracując od góry do dołu. To tak, jakbyś szkicował kontury kształtu.
- Teraz odetnij wszystko, co nakreśliłeś za pomocą sekatora.
- Usuń taśmę.
- Pamiętaj, aby podlać drzewo stymulantem wzrostu. Ma to pomóc mu przezwyciężyć stres związany z fryzurą.
- Nie wycinaj więcej niż 1/3 zielonej masy, w przeciwnym razie roślina może umrzeć.
Modrzew świetnie nadaje się do dekoracji tła witryny. Zwłaszcza jeśli kupisz jej odmiany dekoracyjne, niezbyt wysokie. Takie formy można wykorzystać do ozdobienia alejek, tworzenia klombów, ozdabiania wejść do budynku czy dziedzińca.
Porady ogrodowe
Odporność na wiele chorób i przeżywalność w niskich temperaturach sprawiają, że jest to pożądane dla wielu ogrodników i projektantów krajobrazu.
Pomimo bezpretensjonalności, dla sukcesu w uprawie przydatne będzie wzbogacenie gleby piaskiem, jeśli początkowo jest gliniasta lub gliniasta. Dobrze traktuje okolicę drzewami iglastymi. Najważniejsze jest obserwowanie odległości wymaganej do wzrostu.
Po posadzeniu iw ciągu 5-7 lat ma kształt zbliżony do stożka, następnie rośnie bardziej i bardziej się rozprzestrzenia. Szczególnie popularne są odmiany płaczące. Wyglądają harmonijnie zarówno pojedynczo, jak iw połączeniu.
Wizualnie lepiej będą wyglądały kompozycje z kwiatami lub stojące samotnie na jednolitej powierzchni - trawniku lub kamienistej powierzchni. Połączenie z powierzchnią wody w stawie lub małą fontanną będzie korzystne dla wszystkich.
Ponadto wybrano rodzaj, z którego można zbudować żywopłot, ale musisz zrozumieć, że będzie to wymagało dużo pracy - ciągłego przycinania.
Przemysłowe zastosowanie tego drewna zapewnia jego wyjątkowa zdolność do utwardzania w wilgotnym środowisku.
Miasta zbudowane na wodzie - Wenecja i Sankt Petersburg, wykorzystywały te kłody jako stosy do wszystkich budynków. Często próby wyciągnięcia gwoździa z deski kończyły się zerwaniem metalu.
Ze względu na to postrzeganie wilgoci wykończone są nią pomieszczenia o dużej wilgotności - wanny, łazienki, werandy, balkony. Zwróć uwagę, że drewno jest traktowane specjalnym rozwiązaniem, które znacznie przedłuża ich już długą żywotność.
Właściwość twardości nie mogła pozostać niezauważona podczas budowy mostów, nabrzeży, budowy statków i produkcji zbiorników na płyny.
Opieka
Gleba w pobliżu nasadzeń musi być utrzymywana w czystości poprzez wyrywanie chwastów. Konieczne jest spulchnienie gleby wokół roślin na głębokość 7–10 cm Młode sadzonki potrzebują dużo wilgoci, dlatego podlewanie powinno być częste i obfite, raz w tygodniu po 20 litrów wody na każdy pień. Drzewa starsze niż 5 lat radzą sobie z naturalnymi opadami deszczu.
Nawozić nasadzenia dwa razy w sezonie. W tym celu stosuje się złożone kompozycje mineralne, dodatki potasu, płynne roztwory organiczne, humus, torf.
Na zimę modrzewie nie są izolowane. W przypadku silnych mrozów młode pędy można przykryć śniegiem, aby system korzeniowy nie ucierpiał. Dojrzałe drzewa nie cierpią z powodu zimna.
Korony ścinane są w celach sanitarnych wiosną, po stopieniu się śniegu. Powstająca fryzura ma miejsce w czerwcu. W sezonie pędy można przycinać do długości, w okresie wegetacji szybko regenerują się.
Wahadło modrzewia płaczącego
Ma cienkie gałęzie, losowo rozmieszczone na pniu i skutecznie zwisające z ziemi. Drzewo może osiągnąć 30 m wysokości. Ze względu na swój dekoracyjny wygląd modrzew Pendula jest często używany do ozdabiania miejsc, w których tworzy iglaste kaskady. Uwielbia światło i jest odporny na niskie temperatury.
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Modrzew Pendula został odkryty w 1836 roku. Od tego czasu europejscy ogrodnicy zaczęli go aktywnie wykorzystywać ze względu na jego dekoracyjny wygląd. Jest dobra zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych. Przy uprawie drzew uzyskanych przez szczepienie ich wysokość na pniu nie przekracza 1,5 m. Jest często używany do kształtowania osobistych działek i terenów w pobliżu instytucji, tworząc spektakularne kompozycje, w tym skalne i alpejskie wzgórza.
Choroby i szkodniki
Głównymi szkodnikami modrzewia są jedwabniki, które żywią się pąkami, miękkimi liśćmi i młodymi szyszkami. Należy wyróżnić inne owady, które mogą zaszkodzić kulturze:
- Larch Sawyer;
- rolka liści modrzewia;
- pochwa modrzewiowa;
- mucha modrzewiowa;
- Szyszka;
- ćma modrzewiowa.
Przy pierwszych oznakach uszkodzenia modrzew jest traktowany odpowiednim środkiem owadobójczym.
Za główną chorobę kultury uważa się rdzę, której żywicielem pośrednim jest brzoza, rzadziej olcha. Modrzew może być dotknięty rakiem i cętkami. Leczenie polega na leczeniu fungicydem.
Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo chorób i szkodników, konieczne jest regularne przeprowadzanie zabiegów profilaktycznych i inspekcja modrzewia.
Modrzew europejski na pniu
Znaczną część nowoczesnych odmian stanowią rośliny szczepione na pniu. Pozwala to ograniczyć wysokość modrzewia europejskiego, ale nie zawsze spowalnia wzrost pędów. W rezultacie możesz uzyskać drzewo o pożądanym rozmiarze, a kształt korony będzie zależał od zrazu. Szczepienia można warunkowo podzielić na trzy typy:
- Najłatwiejszą opcją jest zaszczepienie pędów gatunku modrzewia na pniu. Roślina ma ograniczoną wysokość, a nawet tak opadające gałęzie leżą na ziemi i rozprzestrzeniają się jak okrywowa.
- Hodowcy poszukują pędów o dziwnym kształcie, z oryginalnym kolorem igieł lub innymi ciekawymi odchyleniami od specyficznych cech. Następnie są rozmnażane przez szczepienie i obserwowane. Jeśli klony przekazują zmodyfikowane formy z pokolenia na pokolenie, pojawia się nowa odmiana.
- Z mioteł czarownic powstaje wiele interesujących odmian. Nowa odmiana modrzewia europejskiego niekoniecznie będzie miała płaczącą koronę. Może przypominać jeża, składać się z kilku dziwnie zakrzywionych gałęzi lub innego oryginalnego kształtu.
Szczepione modrzewie europejskie są drogie, ale mają wyjątkową koronę. Nie można znaleźć dwóch identycznych, a jeśli zaczniesz przycinać we wczesnym wieku, kształt drzewa można poprawić lub skierować w pożądanym kierunku.
Na zdjęciu bardzo ciekawa opcja wykonania łuku z pozornie dobrze znanej odmiany modrzewia europejskiego Pendula.
Geografia dystrybucji
Pojawił się podczas specjacji ekologicznej, poprzez zagospodarowanie nowych terenów uprawnych. W Rosji występuje wszędzie, zwłaszcza w regionach północnych.
Główny obszar obejmuje:
- lasy położone w części europejskiej (głównie na wschodzie i północnym wschodzie);
- terytorium Uralu, dominujące w północnych, subpolarnych i polarnych regionach górskich;
- zachodnio-wschodnia Syberia;
- regiony tundry, aż po góry Ałtaj i Sajany.
Na innych obszarach współistnieje z innymi gatunkami, tworząc lekkie lasy. Znacznie rzadziej w regionach centralnych i środkowym pasie.
W warunkach naturalnych występuje w grupach mieszanych z cedrem, świerkiem, jodłą i sosną zwyczajną.
W pasmach górskich występuje na wysokości 2,2-2,4 tys. Km nad poziomem morza. Ze względu na zwiększoną odporność na mróz rośnie nawet poza kołem podbiegunowym.
Lasy liściaste w Rosji zajmują około 40% powierzchni.
Występuje również w Mongolii, zachodnich Chinach i wschodnim Kazachstanie. Ma status ochrony i jest wymieniony w Czerwonej Księdze w niektórych regionach Rosji.
Krótka informacja o odmianie
- Kolor korony: zielony z niebieskawym odcieniem.
- Wysokość: do 40 m.
- Średnica lufy: do 1,8 m.
- Obszar dystrybucji: obejmuje całą Rosję, głównie regiony północne, w tym. Syberia i Ural.
- Korona młodych drzew iglastych: piramidalny, zaokrąglony z wiekiem.
- Funkcje lądowania: preferuje miejsca dobrze oświetlone, nie toleruje podmokłych gleb.
- Odporność: obserwuje się odporność na główne choroby drzew iglastych, odporność na inwazję szkodników.
- średnia długość życia: 400-500 lat. W warunkach rozwoju środowiska przyrodniczego wiek pojedynczych osobników może sięgać 8-9 wieków.
Referencje
Modrzew syberyjski jest bardzo poszukiwany wśród ogrodników.
Drzewo rośnie na każdym rodzaju gleby, nie boi się mrozu, zanieczyszczeń gazowych i przy dobrej pielęgnacji nie jest uszkadzane przez choroby - doskonała opcja zarówno dla początkujących, jak i tych, którzy nie mają dużo czasu na baczną uwagę.
Kultura jest doskonale rozmnażana przez nasiona, które po przesadzeniu na stanowisko dają mocne sadzonki o wszystkich cechach odmianowych.
Ponadto bezpiecznie przenosi sąsiedztwo różnych bylin, co umożliwia wykorzystanie tej kultury w niecodziennych kompozycjach ogrodowych.
